Σύμφωνα με τα στοιχεία- και τους αναλυτικούς πίνακες- που ανακοίνωσε χτες η ΠΟΠΟΚΠ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής), σε 18 μεγάλες ομάδες από όλα τα Ταμεία (πλην ΟΓΑ) αυξάνονται τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Η μικρότερη αύξηση είναι 2 χρόνια, για πολλές κατηγορίες- κυρίως γυναίκες- είναι 5 χρόνια, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις που η αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης θα φθάσει τα 10 χρόνια (μητέρες με 3 παιδιά και μητέρες ανηλίκων εργαζόμενες σε ΔΕΚΟ, τράπεζες).
Μείωση συντάξεων
Σε ό,τι αφορά τις συντάξεις στις περιπτώσεις πρόωρης συνταξιοδότησης η μείωση του εισοδήματος που προκύπτει από σύνταξη (κύρια + επικουρική) για όσους αποχωρούν 5 χρόνια νωρίτερα αρχίζει από 10% και φθάνει μέχρι 40%.
Η μείωση οφείλεται στην αύξηση της «ποινής» από το 4,5% στο 6% για κάθε χρόνο και στον περιορισμό της επικουρικής στο 20% των συντάξιμων αποδοχών.
Για όσους λαμβάνουν πλήρη σύνταξη, η μείωση προέρχεται από τον περιορισμό της επικουρικής σύνταξης στο 20% (και σε λίγες περιπτώσεις από τη μείωση της κύριας σύνταξης).
Για όσους λαμβάνουν πλήρη σύνταξη, η μείωση προέρχεται από τον περιορισμό της επικουρικής σύνταξης στο 20% (και σε λίγες περιπτώσεις από τη μείωση της κύριας σύνταξης).
Η μείωση του εισοδήματος στην περίπτωση αυτή είναι από 6% μέχρι 33% και αρχίζει να ισχύει από το 2013, με μικρότερα ποσοστά στην αρχή για να διαμορφωθούν το 2020 στα επίπεδα αυτά.
Τα νέα όρια
Ο νέος ασφαλιστικός νόμος προβλέπει για τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης τα εξής: για τους ασφαλισμένους του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ μέχρι την 31/12/1992, που συνταξιοδοτούνται με 35ετία και ηλικία 58 χρόνων, αυξάνει το όριο ηλικίας στο 60ό έτος με την προσθήκη ενός εξαμήνου ανά χρόνο από το 2013.
Για τους ασφαλισμένους των ειδικών Ταμείων από την 1/1/1983, που συνταξιοδοτούνται με 35ετία και όριο ηλικίας το 58ο, αυτό αυξάνει στο 60ό με προσθήκη ενός εξαμήνου ανά χρόνο από το 2013.
Για τους ασφαλισμένους στα Ταμεία Τύπου από την 1/1/1983, που συνταξιοδοτούνται με 35ετία, θεσμοθετείται ως όριο ηλικίας το 60ό με προσθήκη ενός εξαμήνου ανά χρόνο από το 2013.
Για τις γυναίκες ασφαλισμένες στα Ταμεία αυτοαπασχολουμένων, που συνταξιοδοτούνται με 35ετία στο 58ο έτος, αυτό αυξάνει στα 60 έτη με την προσθήκη ενός εξαμήνου ανά χρόνο από το 2013.
Για τους ασφαλισμένους στο ΙΚΑ μέχρι την 31/12/1992, που συνταξιοδοτούνται με 10.500 ένσημα, εκ των οποίων τα 7.500 στα ΒΑΕ, με όριο ηλικίας τα 55 έτη για πλήρη και τα 53 έτη για μειωμένη σύνταξη, αυτά αυξάνουν στα 57 έτη για πλήρη και στα 55 έτη για μειωμένη, με την προσθήκη ενός εξαμήνου ανά χρόνο από το 2013.
Για τις από την 1/1/1983 ασφαλισμένες σε Ταμεία αυτοαπασχολουμένων, σε ειδικά Ταμεία και σε Ταμεία Τύπου αυξάνεται το όριο ηλικίας από το 50ό στο 55ο έτος με την προσθήκη ενός χρόνου ανά έτος, με αρχή το 2013.
Για τις μέχρι 31/12/92 ασφαλισμένες μητέρες ανηλίκων στο ΙΚΑ, η αύξηση του ορίου ηλικίας στο 55ο έτος αρχίζει από το 2010. Για τις από 1/1/1993 ασφαλισμένες μητέρες ανηλίκων καταργείται το μειωμένο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης, με αρχή το 2009.
Για μητέρες με τρία έως πέντε παιδιά ασφαλισμένες μετά την 1/1/1993, το κατώτατο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης καθορίζεται στο 55ο έτος.
κάνοντας αριστερό κλικ στον πίνακα με τα όρια μπορείτε να τον δείτε αναλυτικά.
ReplyDeleteΟ ασφαλιστικός νόμος της ΝΔ είναι πιο σκληρός από το νόμο Γιαννίτση ως προς τα όρια ηλικίας και το ποσοστό αναπλήρωσης των επικουρικών συντάξεων και πιο προωθημένος από το νόμο Ρέππα ως προς την ενοποίηση των ταμείων και τη δημιουργία νέων θεσμών όπως το κεφάλαιο αλληλεγγύης των γενεών.
ReplyDeleteΌμως, όπως και οι προηγούμενοι νόμοι, προσπαθεί να συμμαζέψει το σύστημα κάνοντας παραμετρικές αλλαγές (όρια , ποσοστά αναπλήρωσης κοκ), και τελικά να ΑΓΟΡΑΣΕΙ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΧΡΟΝΟ, δέκα δεκαπέντε χρόνια (μέχρι το 2019 άλλωστε καλύπτει κι ο νόμος Ρέππα) χωρίς να επιχειρεί να μεταβεί σε ένα νέο σύστημα ασφάλισης (
ΜΙΚΤΟ κατά την άποψή μας) που θα εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα του συστήματος σε βάθος χρόνου, θα δίνει δυνατότητα για αύξηση της χρηματοδότησης και καλύτερες συντάξεις.
Αυτή η εμμονή με τις παραμετρικές αλλαγές στα όρια του υπάρχοντος διανεμητικού συστήματος αναδεικνύει την ανικκανότητά μας να ξεκολλήσουμε από το υπάρχον μοντέλο ασφάλισης και αυτό κατά την άποψή μας είναι η μεγάλη τραγωδία του ασφαλιστικού.
από εκεί και πέρα, όποιο κι αν είναι το ασφαλιστικό σύστημα που υιοθετεί μια χώρα, το να δουλεύει ο κόσμος μέχρι τα 60 και οι μητέρες με ανήλικα τέκνα μέχρι τα 55 είναι κατά την άποψή μας εντελώς αυτονόητο. Τελικά πρέπει να αναρωτηθούμε ως κοινωνία τι θέλουμε, ποιο είναι το όραμά μας ως προς την εργασία; Θέλουμε να γίνουμε κοινωνία πρόωρων συνταξιούχων ή θέλουμε να είμαστε μια κοινωνία υψηλής απασχόλησης; Εμείς πάντως θέλουμε το δεύτερο.
ReplyDeleteΚαι όσο για την κοινωνική πολιτική αυτή ας μεταφερθεί επιτέλους εκεί που ανήκει ΣΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ και όχι στο σύστημα συντάξεων.
@ G700
ReplyDelete"Και όσο για την κοινωνική πολιτική αυτή ας μεταφερθεί επιτέλους εκεί που ανήκει ΣΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ και όχι στο σύστημα συντάξεων."
Ο δικός μου φόβος με τη σημερινή κυβέρνηση είναι ότι δεν την νοιάζει η διάσταση αυτή. Στην έλλειψη - και πολύ πιθανόν άρνησης - σχεδιασμού ενός ολοκληρωμένου πλαισίου οράματος, στόχων, σχεδίων δράσης και συστήματος οργάνωσης μιας μοντέρνας κοινωνικής πολιτικής, που στην παρούσα φάση θα μπορούσε να λειτουργήσει και ως αντίβαρο σε πολλά "ασφαλιστικά προνόμια που χάνονται", ενισχύεται η ανασφάλεια πολλών πολιτών, πάνω στην οποία πατάνε γερά και κερδίζουν έδαφος ο λαϊκισμός και η κινδυνολογία.
Επιπλέον, και ο σχεδιασμός αλλά και κυρίως η εφαρμογή της κοινωνικής πολιτικής θα έπρεπε να γίνεται όχι μόνο σε επίπεδο κράτους, αλλά πάνω απ' όλα σε επίπεδο τοπικής κοινωνίας, με τη συμμετοχή και συνεργασία κράτους, τοπικής αυτοδιοίκησης και πολιτών. Η κοινωνική πολιτική πρέπει να αρχίζει από επίπεδο τοπικής κοινωνίας. Είναι πρωτίστως μια bottom up προσέγγιση.
Μεσουτ τι μαλακας εισαι συ αγορι μου
ReplyDeleteΜε αγάπη, στους original G700, και με ιδιαίτερη εκτίμηση προς Κομφούκιον:
ReplyDeleteΤιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των
ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες·
δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία·
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε·
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
αυτο με τις μητερες στα 55 δεν το καταλαβαίνω-
ReplyDeleteνα δοθούν κίνητρα και διευκολύνσεις όσο τα παιδιά είναι μικρά το καταλαβαίνω (πχ 12 μήνες άδεια μετ' αποδοχών μετά τη γέννα)
αλλά το να βγαίνουν νωρίτερα στη σύνταξη οι γυναίκες όταν τα παιδιά τους θα κοντευουν να πανε στο στρατό όχι δεν το καταλαβαίνω
@ G700
ReplyDeleteΤελικά πρέπει να αναρωτηθούμε ως κοινωνία τι θέλουμε, ποιο είναι το όραμά μας ως προς την εργασία; Θέλουμε να γίνουμε κοινωνία πρόωρων συνταξιούχων ή θέλουμε να είμαστε μια κοινωνία υψηλής απασχόλησης; Εμείς πάντως θέλουμε το δεύτερο.
Συμφωνούμε και επαυξάνουμε. Προτείνομε δε το motto του πριγκηπάτου της Κυνόσουρας, E labore stabilitas et e labore virtu
δλδ εκ της εργασίας η σταθερότης και εκ της εργασίας η αρετή.
Στον όρο bargaining power που χρησιμοποιείται από το Αμερικανικό, αλλά ΚΑΙ τα Ευρωπαϊκά συνδικαλιστικά κινήματα/όργανα, η λέξη power έχει την πρώτη ΚΑΙ βασική της έννοια
ReplyDelete1 a : ability to act or produce an effect b : legal or official authority, capacity, or right
[Μerriam-Webster Unabridged lexicon, 1909].
After all, ΠΩΣ τολμάς εσύ, an intellectual fraud, να αμφισβητείς το Πειραματικόν Σχολείον του Πανεπιστημίου Αθηνών της περιόδου του Κλέους.
@ ser
ReplyDeleteΚΡΙΜΑ που δεν το καταλαβαινεις.
τολης
Έχουμε πει τόσα πολλά εδώ μέσα για το ασφαλιστικό γενικότερα, που μόνο στεναχώρια μας φέρνει το νομοσχέδιο της κυβέρνησης.
ReplyDeleteΚαι απορία¨μπορεί να είναι τόσο μα τόσο απελπιστική μια κυβέρνηση?
Μπορεί να μην έχει καθόλου κοινωνική ευαισθησία?
Αυτό το πασάλημα δεν είναι νομοσχέδιο.Είναι μπάλωμα-έκτρομα.
Κρίμα για την κυβέρνηση.Κρίμα για τον τόπο.
Τολης
"Θέλουμε να γίνουμε κοινωνία πρόωρων συνταξιούχων ή θέλουμε να είμαστε μια κοινωνία υψηλής απασχόλησης;"
ReplyDeleteΓια πολλοστή φορά αναρωτιέμαι αν είστε πραγματικά εργαζόμενοι ρε παιδιά...
Οι αποστροφές αυτές θυμίζουν managers ή policy makers. Προσωπικά δεν ξέρω ΚΑΝΕΝΑΝ εργαζόμενο που να μιλάει έτσι, πόσω μάλλον με τέτοια ορολογία...
γιατί ρε Μαρξ θα έπρεπε να είμαστε γίδια και να μιλάμε σαν βόθροι για να είμαστε εργαζόμενοι
ReplyDeleteεσύ δηλαδή που έχεις μια κατάρτιση γύρω από τη μαρξιστική σκέψη δεν είσαι εργαζόμενος τι είσαι κεφαλαιοκράτης;
ReplyDeleteΕγώ ξέρω πολλούς "εργαζόμενους" που μόνο τη σύνταξη ονειρεύονται.
ReplyDeleteΚαι έτσι γκρινιάζουν κάθε μέρα στη δουλειά...
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΤο αξιοπερίεργο σε όσα λέτε αφορά τόσο το περιεχόμενο όσο και τη "μορφή" τους.
ReplyDeleteΛέτε "θέλουμε να γίνουμε κοινωνία πρόωρων συνταξιούχων;".
Πραγματικά μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι υπάρχουν εργαζόμενοι που θέλουν να πάρουν αργότερα σύνταξη! Επιπλέον, το ύφος και η ορολογία που χρησιμοποιείτε θυμίζει πολιτική διακήρυξη. Δεν πιστεύω ότι θα μιλούσε ποτέ έτσι ένας εργαζόμενος της "γενιάς των 700 ευρώ" που θα ήθελε να μιλήσει για τα προβλήματά του.
Πιστεύω ότι θα μιλούσε καταρχάς για τον εαυτό του και τις ανάγκες του και ίσως πολύ αργότερα θα πέρναγε σε ένα τέτοιο επίπεδο αφαίρεσης.
Μετά λέτε: "ή θέλουμε να είμαστε μια κοινωνία υψηλής απασχόλησης;".
Ισχύουν ακριβώς τα ίδια που είπα και πριν. Ο εργαζόμενος των 700 ευρώ θα ενδιαφερόταν πρώτα από όλα για τη βελτίωση του μισθού και των συνθηκών της εργασίας του.
Με άλλα λόγια αυτό που θέλω να πώ είναι ότι μιλάτε σε ένα ΠΟΛΙΤΙΚΟ επίπεδο αφαίρεσης (και έτσι σας απαντάω και εγώ).
Ποτέ δεν έχω δει μια συζήτηση σε αυτό το blog όπου εργαζόμενοι της "γενιάς των 700 ευρώ" συζητούν για τα προβλήματα τους στη δουλειά, το πως μπορούν να οργανωθούν, να τα αντιμετωπίσουν κλπ κλπ. Τα πάντα είναι σε ένα πολύ ΥΨΗΛΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΑΦΑΙΡΕΣΗΣ και μάλιστα (κατά τη γνώμη μου) από την πλευρά της "χάραξης κυβερνητικών πολιτικών" και της εργοδοσίας...
δεν έχεις δει, γιατί μπήκες στο blog αργά και έχασες την πρώτη φάση από τα τέλη Φεβρουαρίου του 2007 και μετά όταν έστελνε ο κόσμος τις προσωπικές τους ιστορίες από τον εργασιακό χώρο. Πάτα ας πούμε Δημήτρης εργασιακή τρέλα στο search engine να σε βγάλει σε μια πολύ χαρακτηριστική εργασιακή ιστορία ενός παιδιού το οποίο συνδράμαμε και νομικά με το team.
ReplyDeleteΣε κάθε περίπτωση όλοι θέλουμε καλύτερες αμειβές, πιο δημιουργικές δουλειές, σταθερό ωράριο, περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Εννοούνται όλα αυτά. Γι' αυτό άλλωστε φτιάξαμε και το blog. Απλά δεν πιστεύουμε ότι για να τα πετύχουμε πρέπει να κάνουμε κάποια επανάσταση. Απλά κατά την άποψή μας σαν Ελλάδα πρέπει να γίνουμε πιο ώριμη αγορά, το κράτος μας πιο αποτελεσματικό και αποδοτικό και οι θεσμοί μας πιο λειτουργικοί. Με λίγα λόγια εξευρωπαϊσμός
ή μάλλον χρειάζεται μια επανάσταση του αυτονόητου.
ReplyDeleteεπίσης επειδή εμείς δεν είμαστε σε θέση να επηρεάσουμε τα πράγματα , οκ μερικές φορές κάτι γίνεται, δίνουμε στον κόσμο συμβουλές στα εργασιακά για να ξέρει τι του γίνεται. Είναι μια συμβολή στην αντιμετώπιση της εργασιακής τρέλας που βιώνει ο περισσότερος κόσμος
ReplyDeleteσχετικά τώρα με τη σύνταξη προφανώς αν υπήρχε η δυνατότητα θα ήταν ωραίο να αράξεις από τα 50 - 55 και να διακοπάρεις (αν και η αλήθεια είναι ότι αρκετοί δε το θέλουν γιατί αισθάνονται ότι μαραζώνουν), όμως ρε συ μαρξ δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Υπό τις υπάρχουσες συνθήκες αυτό π¨ροϋοπθέτει μια τεράστια ανδιανομή από τους εργαζόμενους και τους εργοδότες στους συνταξιούχους. Θεωρούμε ότι το να δουλεύει κάποιος μέχρι τα 60 είναι λογικό. Θεωρούμε επίσης ότι η κοινωνική στήριξη πρέπει να την αναλαμβάνει το κοινωνικό κράτος και τα ποιοτικά συλλογικά αγαθά
ReplyDeleteThis comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDelete@τόλης
ReplyDeleteεξήγησέ μου Τόλη γιατί μιά γυναίκα στα 55 με παιδί 16-18 ετών να βγει στη σύνταξη ?
Η μητρότητα δεν είναι εισητήριο πρόωρης συνταξιοδότησης. Να δοθούν κίνητρα τότε που πρέπει, δηλ. τους 12-24 πρώτους μηνες της ζωής του παιδιού
πιπέρι...
ReplyDelete