Κοσσυφοπέδιο: η μαφία αποκτά το κράτος της στο κέντρο της Ευρώπης

Από τον Βλαντιμίρ Οβτσίνσκι*

Αξίζει να σημειωθεί πως η επιχειρηματολογία υπέρ της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου κολυμπάει στην πολιτική ορθότητα. Από όλους όσοι ασχολούνται με το ζήτημα, με τη μια μορφή ή την άλλη, κανείς δεν αποφασίζει να πει τα πράγματα με το όνομά τους.

Μα τι είναι λοιπόν αυτό που ξεχνούν να μας πουν; Ως εγκληματολόγος και πρώην διευθυντής του γραφείου της «ίντερπολ» στη Ρωσία, είμαι σε θέση να το επισημάνω, χωρίς περιφράσεις: ουσιαστικά βρισκόμαστε στη δημιουργία ενός κράτους της μαφίας στην καρδιά της Ευρώπης!

Τον Οκτώβριο του 1997 βρέθηκα επικεφαλής στο κεντρικό γραφείο της ίντερπολ της Ρωσίας. Τον επόμενο μήνα, η διεθνής γραμματεία του οργανισμού κοινοποίησε σε όλα τα κράτη-μέλη του μία έκτακτη έκθεση που ζητούσε από όλες τις αστυνομικές δυνάμεις της ηπείρου να επικεντρώσουν την προσοχή τους στη δραστηριότητα των μαφιόζικων συμμοριών των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου, που βρίσκονταν τότε σε πλήρη άνθιση.

Σύμφωνα με την ίντερπολ, οι Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου είχαν υπό τον έλεγχό τους το 60%-80% του εμπορίου ηρωίνης στην Ελβετία, την Αυστρία, τη Γερμανία, την Ουγγαρία, την Τσεχία, τη Σουηδία και τη Νορβηγία.

Αποδεικνυόταν πως μαφιόζικου τύπου συμμορίες διασφάλιζαν τη μεταφορά οπίου και στη συνέχεια ηρωίνης, από το Πακιστάν, το Αφγανιστάν, το Ιράν και την Τουρκία, μέσω των Βαλκανίων προς τη δυτική Ευρώπη, ακολουθώντας εμπορικές οδούς γνωστές από τον 19ο αιώνα.

Φορολόγηση ύψους 3% υπέρ του αποσχιστικού στρατού του Κοσσυφοπεδίου

Μετά την οδηγία αυτή, ο συντονισμός των αστυνομικών δυνάμεων όλων των ευρωπαϊκών χωρών επέτρεψε την διάλυση πολλών εγκληματικών οργανώσεων που διευθύνονταν από Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου. Το 1999, αστυνομικές δυνάμεις της Ιταλίας εξειδικευμένες στην καταπολέμηση της μαφίας, συνέλαβαν τον ηγέτη μιας εξ αυτών των συμμοριών Αγκίμ Γκάσι (Agim Gashi), κάτοικο Πρίστινας, πρωτεύουσας του Κοσσυφοπεδίου.

Στην ίδια αστυνομική επιχείρηση συνελήφθηκαν περί τα 120 ακόμα άτομα, στην πλειοψηφία τους Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου.

Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης, η ιταλική αστυνομία πληροφορήθηκε πως μεταξύ του 1991 και του 1999, η κοσοβάρικη μαφία και τα παραρτήματά της στις μεταναστευτικές κοινότητες του εξωτερικού είχαν χρηματοδοτήσει το αποσχιστικό κίνημα του Κοσσυφοπεδίου με 1.5 δις γερμανικά μάρκα (περί τα 750 εκατομμύρια ευρώ), που προέρχονταν κατά κύριο λόγο από το εμπόριο ναρκωτικών.

Μετά το 1997, οι μαφιόζικες αυτές συμμορίες συμπτύχθηκαν και νομιμοποιήθηκαν (με τις ευλογίες των Ηνωμένες Πολιτειών) γύρω από τον «απελευθερωτικό στρατό του Κοσσυφοπεδίου» (UCK). Φορολόγησαν δε με 3% όλα τα νοικοκυριά των Αλβανόφωνων Κοσοβάρων του εξωτερικού. Τα ποσά που συνελέγησαν κατ' αυτόν τον τρόπο χρησιμοποιήθηκαν για την αγορά όπλων και τα λειτουργικά έξοδα του UCK, που στα τέλη του 1998 διέθετε ήδη πάνω από 20,000 μαχητές.

Εκείνη την εποχή ο UCK και οι ηγέτες των μαφιόζικων συμμοριών κατένειμαν μεταξύ τους το έργο της παραγωγής και της μεταφοράς των ναρκωτικών. Ιδίως μετά τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στην πρώην Γιουγκοσλαβία, τα έσοδά τους από αυτές τις δραστηριότητες εκτοξεύθηκαν σε δυσθεώρητα ύψη. Σύμφωνα με την ίντερπολ και την «γιούροπολ» υπολογίζεται πως η μαφία των Αλβανών Κοσοβάρων αποκόμισε περί τα 15 δις μάρκα (7.5 δις ευρώ).

Την ίδια εκείνη περίοδο οι δραστηριότητες της μαφίας διαφοροποιήθηκαν και συμπεριέλαβαν την πορνεία και το δουλεμπόριο. Η παρουσία των στρατιωτών της ειρηνευτικής δύναμης του ΝΑΤΟ (KFOR) συνέβαλε στην ανάπτυξη μιας «βιομηχανίας» που στόχευε στη διασκέδασή τους. Το Κοσσυφοπέδιο, αλλά και τα γειτονικά σέρβικα εδάφη γνώρισαν τότε ένα κύμα απαγωγών νέων κοριτσιών, που εκπορνεύονταν δια της βίας σε περιοχές όπου στρατοπέδευαν οι άνδρες της KFOR.

Χάρη στην υποστήριξη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, ο UCK και οι συνδεδεμένες με αυτόν μαφιόζικες συμμορίες γρήγορα επεξέτειναν τις δραστηριότητές τους στη δυτική Ευρώπη, ιδίως στην Ιταλία. Μία έκθεση της γιούροπολ του 2006 διαπίστωνε έτσι πως χάρη στην ευελιξία, την βιαιότητα και την ωμότητά τους, οι μαφιόζικες δομές των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου, κυριάρχησαν γρήγορα σε πολλούς τομείς του οργανωμένου εγκλήματος. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που στα τέλη του 2007, σύμφωνα με πληροφορίες που συνέλεξε η ιταλική αστυνομία και που επιβεβαιώθηκαν από τον γερουσιαστή Εμίντιο Νόβι (Emiddio Novi), οι τρεις σημαντικότερες μαφιόζικες ιταλικές οργανώσεις (η σικελική «κόζα νόστρα», η «ντραγκέτα» της Καλαβρίας και η ναπολιτάνικη «καμόρα») αναγκάστηκαν να συμπτύξουν μέτωπο για να αντιμετωπίσουν από κοινού την αυξανόμενη επιρροή των συμμοριών των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου.

Εξίσου κρίσιμη έγινε η κατάσταση στη Γερμανία, όπου οι Κοσοβάροι «πρόσφυγες» έφεραν μαζί τους τεράστιες ποσότητες καλάσνικοφ, και δραστηριοποιήθηκαν στην πλαστογραφία χαρτονομισμάτων.

Η μαφία τους κατέκτησε και τις ΗΠΑ. Τα μισά περίπου από τα τυχερά παίγνια της Νέας Υόρκης είναι υπό τον έλεγχο μιας κοσοβάρικης συμμορίας, που αποκαλείται «ο συνεταιρισμός». Το 2006, που το «ομοσπονδιακό γραφείο ερευνών» (FBI) κυνήγησε την εγκληματική αυτή οργάνωση, αποκαλύφθηκε πως μόνο οι κερματοδέκτες ηλεκτρονικού πόκερ απέφεραν ετησίως στην οργάνωση κέρδη πολλών εκατομμυρίων δολαρίων.

Στις βουλευτικές εκλογές της 18ης Νοεμβρίου στο Κοσσυφοπέδιο, νικητής αναδείχθηκε το «δημοκρατικό κόμμα του Κοσσυφοπεδίου» (PDK), με ηγέτη τον Χασίμ Θάτσι (Hashim Thaçi).
Ο ηγέτης αυτός δεν είναι όποιος-όποιος. Από φοιτητής στη γειτονική Αλβανία, ο απόφοιτος του πανεπιστημίου της Πρίστινα δήλωνε οπαδός του ριζοσπαστικού μαρξισμού και του εθνικιστικού σοσιαλισμού. Την εποχή της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας ήταν από τους πρώτους που συμμετείχαν σε παράνομες ένοπλες ομάδες των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου, κι αμέσως καλλιέργησε έμπρακτα τη συνεργασία εθνικιστών και μαφιόζων.

Η Μαντλίν Ολμπράιτ στο πλευρό του «φιδιού» Θάτσι

Από το 1993 ο ίδιος και οι ομοϊδεάτες του επιτίθενται σε Σέρβους αστυνομικούς και πολυάριθμες πολιτικές δολοφονίες. Αφού λαμβάνει αυτό το «βάπτισμα του πυρός» ο Θάτσι προσκολλάται στην μαφιόζικη οικογένεια των Τζασάρι (Jashari), που εξειδικεύεται στη διακίνηση όπλων και την πορνεία. Στέλνεται από τους προστάτες του να συνεχίσει μεταπτυχιακές σπουδές στη Ζυρίχη, όπου παράλληλα επιδίδεται σε εμπόριο όπλων για να χρηματοδοτήσει το αποσχιστικό κίνημα.

Την άνοιξη του 1997 ο Θάτσι επιστρέφει στο Κοσσυφοπέδιο κι οργανώνει σειρά επιθέσεων κατά σερβικών αστυνομικών στόχων. Σύμφωνα με την διεθνή οργάνωση προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων «παρατηρητήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων» (HRW) η ομάδα του ευθύνεται για πέντε τουλάχιστο φόνους και δεκάδες απαγωγές.

Το καλοκαίρι του 1998 οι μικρές ομάδες ενόπλων του UCΚ, χάρη στην χρηματική υποστήριξη της τοπικής μαφίας, στρατολογούν μονομιάς 10,000 νέους μαχητές. Ο οπλισμός τους εξασφαλίζεται από τα χιλιάδες όπλα που έχουν λεηλατηθεί από τις αποθήκες του αλβανικού στρατού κατά τη διάρκεια των επεισοδίων του 1997.

Ο Θάτσι είναι πια ένας από τους νεότερους ηγέτες του UCK. Γνωστός με το πολεμικό του παρατσούκλι «το φίδι», γνωρίζει σπάνια δημοσιότητα όταν η τότε υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Μαντλίν Ολμπράιτ (Madeleine Albright), δηλώνει πως ο Θάτσι συγκαταλέγεται «στους Αλβανούς που μάχονται για τη δημοκρατία» και πως είναι ο ηγέτης του UCK «με το λαμπρότερο μέλλον».

Πράγματι, ο Θάτσι δε θα απογοητεύσει τους υποστηρικτές του.

Όλα τα παραπάνω σημαίνουν πως η ιστορία της ανεξαρτητοποίησης του Κοσσυφοπεδίου έχει και μια σκοτεινή πλευρά, πόσο μάλλον που όλα όσα ανάφερα εδώ δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου.

*Ο Vladimir Ovtchinski είναι Ρώσος νομικός και απόστρατος αξιωματικός της αστυνομίας. Το άρθρο του με τίτλο Moscou dénonce un nouvel Etat «mafieux» δημοσιεύτηκε στην Courrier Intenational / Ogoniok στις 3 - 3 - 2008. Η μετάφραση έγινε από την ομάδα του PPOL.