Saturday, October 20, 2007

Οι Χλιδάνεργοι

Ζουν ανάμεσά μας

Μια γενιά μορφωμένων Ελλήνων που ζουν με τους γονείς τους, βγαίνουν κάθε βράδι, δουλεύουν σποραδικά και για ψίχουλα, ταξιδεύουν, και τσακίζουν Prada, Fendi και LV όπου τα πετύχουν.

Από τον Θοδωρή Γεωργακόπουλο

Η φίλη μου η Μαρία ήρθε και με βρήκε για πρώτη φορά τον περσινό Σεπτέμβριο. Λίγους μήνες νωρίτερα είχε επιστρέψει από την Αγγλία με το μεταπτυχιακό της, μετά είχε πάει τέσσερις μήνες διακοπές (στο Μπαλί, τη Μύκονο και τη Φλωρεντία), και τώρα είχε έρθει μαυρισμένη και έτοιμη να ξεκινήσει την καριέρα της, και μια νέα ζωή.

"Θέλω να μου βρεις δουλειά στην εταιρία σου", μου είπε με τον επιτακτικό τρόπο που λέει τα πάντα. Ήταν 26 χρονών.

Αν και είμαι εντελώς ακατάλληλος για τέτοιου είδους διαμεσολαβήσεις, μισάνθρωπος ων, σεβάστηκα το αίτημα της καλής φίλης, ρώτησα και έμαθα ότι πράγματι, υπήρχε μια ανοιχτή θέση στο διαφημιστικό τμήμα μιας εταιρίας για την οποία είχα κάνει κάποιες μεταφράσεις, προώθησα το βιογραφικό της και, ικανοποιημένος που έκανα το καλό για έναν συνάνθρωπο, το ξέχασα εντελώς.

Μετά από τρεις μέρες η Μαρία με πήρε τηλέφωνο, έξαλλη.

"Υποδοχή διαφήμισης; Η θέση που μου βρήκες είναι για υποδοχή διαφήμισης;"
"Ποιος; Τι; Ποιος είναι;" είπα (με είχε ξυπνήσει).

"Εγώ έχω κάνει μεταπτυχιακό στην Ιστορία της Τέχνης στο Λονδίνο και θα πάω να σηκώνω τηλέφωνα για 600 ευρώ;"

Τι είχε γίνει: Η Μαρία δεν είχε πάει στο ραντεβού. Όταν την πήραν τηλέφωνο για να την καλέσουν έμαθε όσα χρειαζόταν να μάθει, και απέρριψε τη δουλειά μονομιάς.

Η Μαρία, βλέπετε, ανήκει σε μια εντελώς νέα κατηγορία Ελλήνων. Πρόκειται για μια υποκατηγορία της διαβόητης «γενιάς των 700 ευρώ», των νεαρών Ελλήνων, δηλαδή, που έχουν αποκτήσει πολύ καλή μόρφωση, και οι οποίοι βγαίνουν σε μια αγορά εργασίας η οποία δεν τους πολυχρειάζεται, και έτσι δεν μπορεί να τους εξασφαλίσει μισθό αντίστοιχο των σπουδών τους, ή έστω επαρκή για να συντηρηθούν.

Η συγκεκριμένη υποκατηγορία της Μαρίας περιλαμβάνει τους νέους που, αν και δεν βρίσκουν μια καλοπληρωμένη δουλειά, αρνούνται να κάνουν οποιονδήποτε συμβιβασμό στον τρόπο ζωής τους. Μαθημένοι στο χαρτζιλίκι από τους γονείς κατά τη διάρκεια της εφηβείας και των σπουδών, βγαίνοντας στην «αγορά» εξακολουθούν να επιθυμούν να συχνάζουν στα ίδια μαγαζιά, να ψωνίζουν το ίδιο ακριβά προϊόντα, και να κάνουν ακριβώς την ίδια άνετη ζωή που έκαναν πριν.

Είναι οι χλιδάνεργοι, και δεν πρόκειται να θυσιάσουν ούτε την παραμικρή λεπτομέρεια απ' το lifestyle τους. Όσα κι αν τους πληρώνουν.

Σύμφωνα με μια έρευνα των Νέων, 8 στους 10 νεοπροσληφθέντες στην Ελλάδα αμείβονται με λιγότερα από 1000 ευρώ. Σύμφωνα με άλλη έρευνα της Marc για το Έθνος, τo 56% των Ελλήνων ηλικίας 18-30 αμείβεται με λιγότερα από 700 ευρώ το μήνα. Ένας στους δύο νέους είναι άνεργος.

Από τους τριαντάρηδες, μόνο το 29,5% ζουν εντελώς ανεξάρτητοι από τους γονείς. Ένα 31,4% συντηρείται αποκλειστικά από αυτούς. Μπορείτε να συλλάβετε αυτά τα νούμερα;

Αν κάποιος ξένος τα διαβάσει θα συμπεράνει πως είμαστε μια κοινωνία υπό κατάρρευση, όπου οι νέοι δεν μπορούν να παράγουν πλούτο, οπότε τρώνε τον πλούτο που έχει συσσωρεύσει η προηγούμενη γενιά, μέχρι αυτός να τελειώσει, οπότε προφανώς η χώρα μας θα χρεοκοπήσει.

Η ίδια η οικογένεια έχει τις μεγαλύτερες ευθύνες. Σε όλους τους Μεσογειακούς λαούς εμφανίζεται αυτή η απεριόριστη λατρεία για τα παιδιά, η οποία εύκολα παίρνει όχι-και-πολύ-υγιείς διαστάσεις. Οι γονείς ουσιαστικά «πληρώνουν» το παιδί για να μην τους φύγει.

Σε άλλες, βορειότερες χώρες συνηθίζεται να το σουτάρουν (με αγάπη) μόλις τελειώσει το σχολείο, για να τραβήξει το δικό του δρόμο, να κάνει τα δικά του λάθη, να σταθεί στα δικά του πόδια, να μάθει και να ωριμάσει. Εδώ έχουμε περιπτώσεις σαν το Θεσσαλονικιό φίλο μου το Στέλιο, που οι γονείς του υποσχέθηκαν αυτοκίνητο αν περάσει στις Πανελλήνιες, με τον όρο να περάσει σε σχολή της Θεσσαλονίκης.

Φυσικά, εκατοντάδες χιλιάδες είναι οι νέοι που ανήκουν στη «Γενιά των 700 ευρώ», όλων οι γονείς θέλουν να τους φροντίσουν, κάμποσοι από αυτούς τους γονείς είναι και ευκατάστατοι, αλλά δεν γίνονται όλα τα παιδιά χλιδάνεργοι.

Βλέπετε, είναι στη φύση του νέου να θέλει να αυτονομηθεί, να κάνει κάτι στηριγμένος στα δικά του ποδάρια, μόνος, ανεξάρτητος. Είναι μια ανθρώπινη ανάγκη αυτή. Στην πρώτη μου δουλειά προσελήφθην με μισθό 180.000 δραχμές το μήνα (520 ευρώ), εν έτει 2000, σε ηλικία 23 ετών, και ήμουν πανευτυχής. Εκστατικός. Ακόμα θυμάμαι το πρώτο ζευγάρι παπούτσια που πήρα με τα δικά μου λεφτά.

Μπορεί αυτό να ακούγεται λίγο «Βασιλάκης Καϊλας», αλλά η ανάγκη του ανθρώπου να κάνει πράγματα μόνος του -και κατά συνέπεια να αυτοεπιβεβαιωθεί ως αυτόνομη οντότητα- είναι πανίσχυρη.

Γιατί τότε τόσοι τριαντάρηδες καταπιέζουν αυτή την ανάγκη για να μείνουν στη σφιχτή και γεμάτη ασφάλεια αγκαλιά της τσέπης του μπαμπά;

Είναι απλό: Είναι αρρώστια.

Οι χλιδάνεργοι, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο είναι lifestyle junkies, που επιτρέπουν τον εθισμό τους στην ηδονιστική πλευρά της ζωής, κι ας εγκλωβίζονται έτσι σε μια αέναη εφηβεία.

«Δεν μπορώ να μην ψωνίζω. Δεν γίνεται», λέει μια άλλη φίλη, ας την πούμε Πόπη. «Είναι εθισμός, πηγαίνω στο Mall και θέλω να κατεβάσω τα ράφια, να τα δοκιμάσω όλα, να δώσω την κάρτα μου και να τα πάρω σπίτι μου. Η ντουλάπα μου είναι γεμάτη με ρούχα που δεν φοράω ποτέ, αλλά δεν μπορώ να σταματήσω να αγοράζω διαρκώς καινούρια. Το τηλέφωνό μου στο σπίτι είναι μονίμως κατεβασμένο για να μην με πρήζουν από την τράπεζα -χρωστάω πολλά στην κάρτα. Έχω φεσώσει συγγενείς μέχρι και τρίτου βαθμού, το χαρτζιλίκι με το που το παίρνω φεύγει, ο μισθός το ίδιο».

Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί κανείς να καταλογίσει στην κοινωνία του υπερκαταναλωτισμού, και η ύπαρξη των χλιδάνεργων είναι ένα από αυτά. Αλλά δεν φταίνε οι τσάντες και τα παπούτσια αν η γυναίκα που τις ψωνίζει το κάνει με λεφτά που δεν έχει ή δεν έχει βγάλει με τον ιδρώτα της.

Ο σφιχτός-όσο-δεν-παίρνει εναγκαλισμός της ελληνικής οικογένειας, που αρνείται να αφήσει τα παιδιά της να ωριμάσουν, δημιουργεί σε συνδυασμό με όλες τις χαρές του lifestyle αυτούς τους αιώνιους εφήβους που προτιμούν να ζήσουν σήμερα ό,τι έχει να τους προσφέρει η ζωή (ο μπαμπάς), παρά να ταλαιπωρηθούν για να το απολαύσουν αύριο.

Ως στάση ζωής αυτή δεν είναι απολύτως καταδικαστέα. Αναρωτιέται όμως κανείς, όταν ο μπαμπάς (ζωή) πάψει να παρέχει, τι θα καταναλώσει ο χλιδάνεργος; Και, ακόμα χειρότερα: Τι θα καταναλώσουν τα παιδιά του;

Προς το παρόν οι χλιδάνεργοι εξακολουθούν να βγαίνουν, να ψωνίζουν, να ταξιδεύουν, να πηγαίνουν σε interviews για δουλειές που δεν χρειάζονται, καθώς ο χρόνος περνά χωρίς συνέπειες. Θα έρθουν συνέπειες στο μέλλον; Έλα ντε.

Είδα τη Μαρία πρόσφατα, καλοντυμένη, αψεγάδιαστη, σε ακριβό εστιατόριο να τρώει με τον -πολύ μεγαλύτερο- φίλο της. Ήταν μια χαρά: Χαρούμενη, ξεκούραστη και, ενάμιση χρόνο μετά το τέλος των σπουδών της, ακόμα χλιδάνεργη.

Νομίζω ότι θα τα πάει μια χαρά.

Το άρθρο του Θοδωρή Γεωργακόπουλου δημοσιεύτηκε στο περιοδικό NITRO. Έχει αναρτηθεί επίσης στην ηλεκτρονική ιστοσελίδα Yupi.gr.

98 comments:

  1. Βέβαια οι χλιδάνεργοι δεν είναι υποσύνολο της γενιάς των 700 ευρώ. Είναι μια ολόκληρη κατηγορία από μόνοι τους.
    Ο χλιδάνεργος είναι αυτός που συνειδητά απορρίπτει να ενταχθεί στη γενιά των 700 ευρώ, δηλαδή τη γενιά των χαμηλών αμειβών, της υπερεργασίας και της πολυαπασχόλησης, και προτιμάει να βολευτεί σ' αυτά που ανοιχτόχερα θα του προσφέρει η οικογένειά του, έτσι ώστε να μπορεί να διατηρεί στο ακέραιο το αρκετά κοστοβόρο life style που έχει επιλέξει.

    ReplyDelete
  2. Ο χλιδάνεργος δεν παίρνει κανένα απολύτως ρίσκο, δεν προσπαθεί δεν δοκιμάζει.

    ReplyDelete
  3. κομφούκιε σου αφιερώνουμε το άρθρο για τους χλιδάνεργους. Enjoy

    ReplyDelete
  4. Τί ειρωνεία να γράφει το περιοδικό-διάδοχος του ΚΛΙΚ ότι το να είναι κανείς lifestyle junky είναι αρρώστια...

    ReplyDelete
  5. Χλιδάνεργος.Ωραία λέξη.Μεγάλος γλωσσοπλάστης ο Π.Κωστόπουλος, "δημιουργεί πολιτισμό στα γράμματα και στίς τέχνες".Ο Μπαμπινιώτης,με τον γλωσσικό του τσελεμεντέ που τον λέει Λεξικό,μοιάζει αραχνωύφαντος.Ο Κωστόπουλος έφερε επαναστατικές αλλαγές στον περιοδικό,κυρίως, τύπο φωτογραφίζοντας και σκιαγραφώντας με πολύ ζουμερό τρόπο τα τεκταινόμενα στη Νεο-Ελληνική κοινωνία.Ετσι δεν είναι τυχαίο το ότι τις ποιό δημιουργικές γραφίδες τις βρίσκεις σε "περιθωριακά" NON MAIΝ STREAM έντυπα,όπως αθλητικές εφημερίδες,life-style περιοδικά,εφημερίδες σταθμών METRO,κλπ,κλπ.Σε όλο αυτό τον εναλλακτικό τύπο, τον άκρως αντιφορμαλιστικό, δημιουργείται ένα παραγωγικό εργαστήριο ιδεών,τάσεων,ρευμάτων και γλωσσικών πειραματισμών.

    ReplyDelete
  6. Όταν το πετρέλαιο φτάσει και ξεπεράσει τα 100 δολ. και αρχίσουν σοβαρές πληθωριστικές πιέσεις, τότε όλη αυτήν η "δανεική κατανάλωση" θα πάει περίπατο. Το ίδιο θα γίνει και όταν θα αρχίσουν να βγαίνουν στη σύνταξη οι "λεγεώνες" που ακόμα τους συντηρούν.

    Το γενικότερο πρόβλημα με τέτοιου είδους κοινωνικά φαινόμενα είναι πως αν κατά τύχη αυτός ο ιστορικός κύκλος της υπερεπάρκειας των αγαθών και των πόρων κλείσει και μπούμε σε μια νέα εποχή υστέρησης, οι εθισμένες στην υπερκατανάλωση (μισοχορτασμένες πλέον στην υπόθεση) μάζες της Δύσης θα αποτελούνε δυνητικά ένα πολύ επικίνδυνο και επιθετικό υποκείμενο, εντός, αλλά πολύ περισσότερο και εκτός των χωρών αυτών.

    "Οι μισοχορτασμένοι είναι απείρως πιο επικίνδυνοι από τους μισοπεθαμένους"

    Το "όπιο" του λαού έπαψε εδώ και καιρό να είναι η θρησκεία. Το καινούριο κοινωνικό ναρκωτικό λέγεται Α.Ο.Κ. (Ανευ Όρων Κατανάλωση)

    ReplyDelete
  7. "Είδα τη Μαρία πρόσφατα, καλοντυμένη, αψεγάδιαστη, σε ακριβό εστιατόριο να τρώει με τον -πολύ μεγαλύτερο- φίλο της."

    Den sas ta eipa sto prohgoumeno post?

    ReplyDelete
  8. Ο ΧΛΙΔΑΝΕΡΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΩΣΤΟΣ;
    Η ιατρικοποίηση και ιδιαίτερα η ψυχιατρικοποίηση κοινωνικών συμπεριφορών, καθώς και η ιδεολογία του άκρατου ψυχολογισμού,ως εργαλείου κατανόησης των κοινωνικών σχέσεων,δεν μας βοηθάει να κατανοήσουμε και να ερμηνεύσουμε το φαινόμενο της χλιδανεργίας.

    ReplyDelete
  9. Σε άλλες, βορειότερες χώρες συνηθίζεται να το σουτάρουν (με αγάπη) μόλις τελειώσει το σχολείο, για να τραβήξει το δικό του δρόμο, να κάνει τα δικά του λάθη, να σταθεί στα δικά του πόδια, να μάθει και να ωριμάσει

    Ακριβώς. Φυσικά, αυτή η συμπεριφορά δεν είχε εμποδίσει πολλούς ξερόλες ελληνάρες να καυτηριάσουν τους 'κουτόφραγκους' γονείς σαν άσπλαχνους, άπονους, αναίσθητους και να εκθειάσουν τα δήθεν προτερήματα της φυλής. Ε ρε βρεγμένη σανίδα που χρειάζεται...

    ReplyDelete
  10. Ε ρε βρεγμένη σανίδα που χρειάζεται...

    Ο μόνος κορυφαίος πολιτικός που δεν κολάκεψε ούτε χάιδεψε τον ελληνικό λαό τα τελευταία χρόνια είναι ο Κώστας Σημίτης. Ο μόνος πολιτικός που μίλησε για την επιτακτική ανάγκη να ξεπεραστούν τα ξεπερασμένα πρότυπα του παρελθόντος, αυτός που δήλωνε το 2000:

    "Πρέπει στους επόμενους μήνες να λύσουμε, όλοι μαζί, τον γόρδιο δεσμό του ασφαλιστικού. Αυτή είναι μια υποχρέωση απέναντι στα παιδιά μας, στο μέλλον του τόπου, στους ηλικιωμένους, στον ασφαλισμένο που στηρίζει την αλληλεγγύη του συστήματος. Το σύστημα ασφάλισης να μην είναι πηγή ανασφάλειας αλλά αφετηρία σιγουριάς για τον ασφαλισμένο και προκοπής για τον τόπο."

    Ας μην ξεχνάμε ποιοί τορπίλισαν κάθε προσπάθεια επίλυσης του ασφαλιστικού τότε.

    ReplyDelete
  11. "Ας μην ξεχνάμε ποιοί τορπίλισαν κάθε προσπάθεια επίλυσης του ασφαλιστικού τότε."

    O kouradas o Benizelos

    ReplyDelete
  12. to vima 20/10

    ΓΝΩΜΕΣ
    Το κατώφλι της φτώχειας
    Γρηγόρης Νικολόπουλος

    Τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εμφανίζουν το 21% του ελληνικού πληθυσμού να ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας. Είναι ένα πολύ υψηλό ποσοστό, το υψηλότερο στην Ευρωπαϊκή Ενωση, το οποίο εκπλήσσει αλλά και παραπλανεί. Εκπλήσσει διότι κανένας δεν μπορεί να φανταστεί ότι ο ένας στους πέντε συμπολίτες μας ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Και σε καμία περίπτωση αυτό δεν δικαιολογείται από την εικόνα που βλέπουμε καθημερινά γύρω μας. Την ίδια στιγμή που είμαστε οι πιο φτωχοί στην Ευρώπη, έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό ιδιοκατοίκησης, το μεγαλύτερο ποσοστό κινητών τηλεφώνων ανά άτομο, τη μεγαλύτερη κατά κεφαλήν κατανάλωση ουίσκι και οι πωλήσεις αυτοκινήτων σπάνε ρεκόρ κάθε χρόνο. Η οικονομία αναπτύσσεται με ταχείς ρυθμούς, η αγορά ακινήτων ακμάζει, τα κλαμπ, τα μπαρ, τα καφενεία και τα εστιατόρια είναι διαρκώς γεμάτα, τη στιγμή μάλιστα που έχουμε τις ακριβότερες τιμές της Ευρώπης. Ολα αυτά βεβαίως δεν σημαίνουν ότι δεν υπάρχει και ένα μέρος του πληθυσμού που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Ωστόσο τα στοιχεία της Επιτροπής περί του ενός πέμπτου του πληθυσμού δεν επαληθεύονται από την εικόνα της ελληνικής κοινωνίας. Αλλού πρέπει όμως να εστιαστεί η προσοχή μας. Στο πολύ μεγάλο ποσοστό των μη στατιστικά πτωχών, που όμως βρίσκονται στα όρια της ανέχειας. Στη συντριπτική πλειονότητα των μισθωτών όλων των ηλικιών των οποίων το εισόδημα είναι οριακά υψηλότερο από το όριο της φτώχειας, στη γενιά των 700 ευρώ που, εκτός του ότι ζει με τα ελάχιστα και με δανεικά, απειλείται και με απώλεια της εργασίας της. Ακόμη περισσότερο πρέπει να μας απασχολεί το υψηλό ποσοστό των νέων ανέργων και των μακροχρόνια ανέργων που δεν εκπροσωπούνται από κανέναν συνδικαλιστικό φορέα, καθώς και των μεταναστών που ζουν παράνομα ή ημιπαράνομα στη χώρα, ακόμη και αν γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και σπούδασαν στην Ελλάδα.

    Ολα αυτά συνθέτουν την εικόνα μιας χώρας η οποία τύποις ονομάζεται ευρωπαϊκή, στην ουσία όμως είναι τριτοκοσμική. Ο πολιτικός κόσμος, αδυνατώντας να επεξεργαστεί λύσεις για αυτά τα πραγματικά προβλήματα, παπαγαλίζει αμήχανος υποσχέσεις για ένα καλύτερο μέλλον, το οποίο ωστόσο δεν μεθοδεύει. Τα κόμματα υπόσχονται προεκλογικά αύξηση της κατώτατης σύνταξης, δημιουργία θέσεων εργασίας και μείωση της ανεργίας, αλλά όλα αυτά τελειώνουν την επομένη των εκλογών. Η οικονομική πολιτική που ακολουθείται από την κυβέρνηση είναι αποσπασματική, στηρίζεται στην κάλυψη των ελλειμμάτων με αφαίμαξη των πολιτών, π.χ. μέσω της αύξησης του ΦΠΑ, και δεν υπάρχει σχέδιο για την επιτάχυνση της οικονομικής ανάπτυξης και τη διασπορά του εισοδήματος σε μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Οσο και αν ακούγεται παράδοξο, η ευημερία της πλειονότητας των πολιτών και η ανάδυση των πτωχών σε επίπεδο εισοδήματος που υπερβαίνει το όριο της φτώχειας δεν μπορεί να γίνουν με επί μέρους μέτρα άνισης ενίσχυσης του εισοδήματός τους, αλλά με την εφαρμογή μιας καλοσχεδιασμένης αναπτυξιακής πολιτικής. Αντ΄ αυτής, η κυβέρνηση ακολουθεί μια συνολικά συρρικνωτική εισοδηματική πολιτική από την οποία κατά περίπτωση αποκλίνει ανάλογα με τις ψηφοθηρικές της ανάγκες. Δίνει ή υπόσχεται ότι θα δώσει χρήματα σε επαγγελματικές ομάδες που τη συγκεκριμένη στιγμή καταφέρνουν να την εκβιάσουν πολιτικά και αγνοεί τη μεγάλη σιωπηλή μάζα που πασχίζει να επιβιώσει με τα ελάχιστα.

    Αποτέλεσμα αυτής της τακτικής είναι η παγίωση του βιοτικού επιπέδου όλων των κατηγοριών σε χαμηλότερο σημείο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και η καθήλωση της κοινωνίας σε οπισθοδρομικές νοοτροπίες και συμπεριφορές.

    ReplyDelete
  13. @ Ο/Η Anonymous
    Ε ρε βρεγμένη σανίδα που χρειάζεται...

    Ο μόνος κορυφαίος πολιτικός που δεν κολάκεψε ούτε χάιδεψε τον ελληνικό λαό τα τελευταία χρόνια είναι ο Κώστας Σημίτης. Ο μόνος πολιτικός που μίλησε για την επιτακτική ανάγκη να ξεπεραστούν τα ξεπερασμένα πρότυπα του παρελθόντος, αυτός που δήλωνε το 2000:

    "Πρέπει στους επόμενους μήνες να λύσουμε, όλοι μαζί, τον γόρδιο δεσμό του ασφαλιστικού. Αυτή είναι μια υποχρέωση απέναντι στα παιδιά μας, στο μέλλον του τόπου, στους ηλικιωμένους, στον ασφαλισμένο που στηρίζει την αλληλεγγύη του συστήματος. Το σύστημα ασφάλισης να μην είναι πηγή ανασφάλειας αλλά αφετηρία σιγουριάς για τον ασφαλισμένο και προκοπής για τον τόπο."

    Ας μην ξεχνάμε ποιοί τορπίλισαν κάθε προσπάθεια επίλυσης του ασφαλιστικού τότε."

    Μήπως είσαι και συ πρωτοξάδερφος του Κομφούκιου, ρουφιάνος της CIA και εχθρός του Λαού;

    ReplyDelete
  14. Ο/Η Μαφάλντα είπε...
    Τί ειρωνεία να γράφει το περιοδικό-διάδοχος του ΚΛΙΚ ότι το να είναι κανείς lifestyle junky είναι αρρώστια...

    Είπαμε παίδες. Η Ελλάδα αποτελείται από παράσιτα. Να όπως και δω μέσα. Ακούμε βλακείες και αρλούμπες,
    αλλά
    υπάρχει υπάρχει και ο παρμενίδης, και ο μεταξάς, και η μαφάλντα και ο βαγγελας.

    Και τελικά, παίδες, εξ αιτίας αυτών των ολίγων,
    Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ

    Θαυμάσια η παρατήρησή σου μαφάλντα. Μπράβο

    ReplyDelete
  15. Ο/Η Μαφάλντα είπε...
    Τί ειρωνεία να γράφει το περιοδικό-διάδοχος του ΚΛΙΚ ότι το να είναι κανείς lifestyle junky είναι αρρώστια...

    Είπαμε παίδες. Η Ελλάδα αποτελείται από παράσιτα. Να όπως και δω μέσα. Ακούμε βλακείες και αρλούμπες,
    αλλά
    υπάρχει υπάρχει και ο παρμενίδης, και ο μεταξάς, και η μαφάλντα και ο βαγγελας.

    Και τελικά, παίδες, εξ αιτίας αυτών των ολίγων,
    Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ

    Θαυμάσια η παρατήρησή σου μαφάλντα. Μπράβο

    ReplyDelete
  16. @κομφούκιος
    "Εχω ένα υπερεπείγον rendez-vous, αλλά όταν θα γυρίσω αργά το βράδυ θα προκαλέσω πάλι τους πάντες με ένα γεγονός που έλαβε χώρα πριν 30 λεπτά."

    Κομφούκιε, γιατί με εγκατέλειψες; Περίμενα όλο το βράδυ χθές την περιγραφή του γεγονότος που υποσχέθηκες αλλά με ξέχασες και τόριξα στο ποτό. Γιατί το έκανες αυτό; Μήπως έχει δίκιο η θεά Φωφώ;

    ReplyDelete
  17. Και τελικά, παίδες, εξ αιτίας αυτών των ολίγων, Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ

    Συναισθηματικές κορώνες που ομολογώ πως δεν περίμενα να ακούσω από τον Κομφούκιο. Ίσως είναι υπό την επιρροή βλαχογκλαμουράτων παραισθησιογόνων που, εν αγνοία του, του διοχέτευσαν τεχνηέντως εν Αθήναις.

    Το ελλαδικό κρατίδιο πνέει τα λοίσθια. Ο ελληνισμός είναι τελείως διαφορετική έννοια.

    ReplyDelete
  18. Ο/Η Anonymous είπε...
    "Ας μην ξεχνάμε ποιοί τορπίλισαν κάθε προσπάθεια επίλυσης του ασφαλιστικού τότε."

    O kouradas o Benizelos

    Akouse magga kommati sense of decorum den vlaptei

    ReplyDelete
  19. @2:54

    K esy akouse magka, kati allo exeis na peis?

    ReplyDelete
  20. Τελικά η Μαρία "γνώρισε" τον Κατά Πολύ Μεγαλύτερό(ΚΠΜ) της και τον"ερωτεύτηκε".Εκείνη χρειαζότανε ένα σπόνσορα και Εκείνος επι πληρωμή εμπειρίες.
    NO PROBLEM.EVERYTHING GOES.

    ReplyDelete
  21. Ο/Η parmenides είπε...
    Τελικά η Μαρία "γνώρισε" τον Κατά Πολύ Μεγαλύτερό(ΚΠΜ) της και τον"ερωτεύτηκε".Εκείνη χρειαζότανε ένα σπόνσορα και Εκείνος επι πληρωμή εμπειρίες.
    NO PROBLEM.EVERYTHING GOES.

    Parmie where are our good manners

    ReplyDelete
  22. "Είμαστε μια κοινωνία υπό κατάρρευση, όπου οι νέοι δεν μπορούν να παράγουν πλούτο, οπότε τρώνε τον πλούτο που έχει συσσωρεύσει η προηγούμενη γενιά, μέχρι αυτός να τελειώσει, οπότε προφανώς η χώρα μας θα χρεοκοπήσει."

    Μήπως τελικά είναι αναπόφευκτο?

    ReplyDelete
  23. Bebaiws einai anapofeykto, kapws prepei na mas ta fane ta lefta.

    ReplyDelete
  24. Η Μαρία είναι μιά χλιδάεργος και όχι χλιδάνεργος.Δεν είναι μικρό το ποσοστό αυτών των ανθρώπων.
    Μήπως τελικά δεν καταλαβαίνουμε ότι αυτό που κάνει είναι και αυτό μια δουλειά στο μοντέλο της οικονομίας των υπηρεσιών;
    Η χλιδάτη ζωή των Νεο-Ελλήνων έχει τρελλάνει όλους τους μελετητές.Κανένας δεν μπορεί να εξηγήσει πως γίνεται και "όσο ποιό άνεργος είσαι τόσο ποιό χλιδάτα ζείς".
    Να υποθέσουμε ότι οι άεργοι παράγουν ΑΕΠ; Γιατί όχι;
    Αν έτσι είναι τότε πρέπει να καταλάβουμε πως λειτουργεί το μοντέλο της οικονομίας των υπηρεσιών και να απενοχοποιήσουμε πολλές δραστηριότητες.
    Σε μια κοινωνία ψυχαγωγίας,ευθυμίας,στιγμιαίων εμπειριών,όπου τα πάντα είναι ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ και όπου η ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ είναι η ατμομηχανή τής οικονομίας, μπορούμε όσοι απο μας έχουν άμεσα η έμμεσα οφέλη απ'αυτό το τρόπο του οικονομείν να μη βλέπουμε με ένα κρυφό θαυμασμό τη Μαρία και το ρόλο της στην οικονομία;

    ReplyDelete
  25. Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ

    Η Μαρία με τη ζωή της κινητοποεί πόρους απίστευτων μεγεθών,πόρους που είναι αδρανοποιημένοι.Γίνεται η ίδια μια φοβερή καταναλωτική μηχανή που στηρίζει ολόκληρους οικονομικούς κλάδους(κοσμητολογία,αισθητική ιατρική,γυμναστήρια,ταξίδια,ενδυματολογία,νυχτερινά κέντρα,βιομηχανία εστίασης,καφετέριες,κλπ,κλπ).
    Μπορούμε να τη λέμε παράσιτο;
    Η μήπως τελικά πρέπει να ονομάσουμε αυτού του τύπου την οικονομία(από την οποία όλοι τρώμε καλά)ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ;

    ReplyDelete
  26. @parmenides
    "Η χλιδάτη ζωή των Νεο-Ελλήνων έχει τρελλάνει όλους τους μελετητές.Κανένας δεν μπορεί να εξηγήσει πως γίνεται και όσο ποιό άνεργος είσαι τόσο ποιό χλιδάτα ζείς".

    Μπούρδες, η εξήγηση είναι απλή. Η Μαρία και η κάθε Μαρία ξοδεύει το μαύρο χρήμα που απέκτησαν οι γονείς της, είτε από μίζες, είτε από φακελάκι. Αν υπάρχουν πολλές Μαρίες είναι απλά επειδή υπάρχει πολύ μαύρο χρήμα.

    ReplyDelete
  27. Νομίζω θα πρέπει να δούμε το Δάσος, και όχι το Δέντρο στο post του κου Γεωργακόπουλου. Πέρα από ορισμένες εκφράσεις τις οποίες φίλοι του blog έχουνε εντοπίσει, η ουσία του θέματος τίθεται στις σωστές βάσεις, και εκεί θα πρέπει να επικεντρωθούμε.
    Η "τάση" των Χλιδάνεργων, είναι γεγονός και αυξάνεται όλο και περισσότερο (περισσότεροι νέοι φοιτούν πλέον, άρα περισσότερα πτυχία, άρα περισσότερες επαγγελματικές απαιτήσεις, κλπ-κλπ).
    Ζω σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, και αν κάνετε μια βόλτα ένα πρωί στις καφετέριες, θα τις δείτε γεμάτες από νέους και νέες από 25 έως 35, να πίνουνε το καφεδάκι τους. Και πραγματικά έχω αναρωτηθεί πολλές φορές, και το έχω συζητήσει άλλες τόσες με τους φίλους μου, ...όλοι αυτοί που πίνουν τον καφέ τους τα πρωινά, ποιοι είναι;; με τι ασχολούνται;; δεν δουλεύουν;; απορία το έχω! Και φτάνω στην διαπίστωση, η οποία είναι ταυτόχρονα και ερώτημα: Μήπως τελικά δεν υπάρχει η ανεργία που όλοι νομίζουμε και δείχνουνε οι δείκτες της eurostat;; Μήπως η ανεργία στην Χώρα μας είναι "επιλεκτική";; Όπως η Μαρία που τα 600 ευρώ της ξινίσανε, επειδή ρίχνανε το image της;; Μήπως τελικά πολλοί νέοι πτυχιούχοι, αρνούνται να μπουν στην γενιά των 700 ευρώ;;
    Και δεν εννοώ ότι το να είσαι στην γενιά των 700 ευρώ είναι πλεονέκτημα!! Αλλά για να ανέβεις σε μια σκάλα, πρώτα βάζεις το πόδι σου στο πρώτο σκαλί, και όχι στο τελευταίο!! Και μακάρι το πρώτο σκαλί να ήτανε 2.000 ευρώ και όχι 700!! Αυτό νομίζω έχει συμβεί σε πολλούς νέους της γενιάς μας, και έχω πιάσει και τον εαυτό μου αρκετές φορές να "παρασύρεται". Πιστεύουμε ότι πρέπει να βάλουμε το "πόδι" μας τουλάχιστον στην μέση της σκάλας, και δεν καταδεχόμαστε το πρώτο σκαλί!! Και επιλέγουμε να μην κάνουμε καμία άλλη δουλειά “με λίγα λεφτά” σχεδόν “υποτιμητική” για εμάς, αφού πλέον είμαστε σπουδαγμένοι (…μη βράσω!!), μέχρι να μπούμε στο δημόσιο ή να μας πάρει μια μεγάλη πολυεθνική εταιρεία για να μας κάνει στέλεχος!! Πραγματικά δεν ξέρω τι θα μπορούσε να μας ταρακουνήσει!!
    *(προσωπικά είμαι 31 χρονών, ζω μόνος μου τα τελευταία 4 χρόνια, είμαι ελεύθερος επαγγελματίας, και κερδίζω περίπου χίλια ευρώ το μήνα με πολύ κόπο).

    ReplyDelete
  28. "όλοι τρώμε καλά"

    ayto na legetai Parmie!!

    "η κάθε Μαρία ξοδεύει το μαύρο χρήμα που απέκτησαν οι γονείς της"

    K tou gkomenou file!

    Tespa kala na'nai ta koritsia, e3allou tipota den einai tsampa s'ayth th zwh. Allo 8ema bebaia h ay3hsh tou kstous zwhs twra teleytaia sto elladistan.

    ReplyDelete
  29. "Είμαστε μια κοινωνία υπό κατάρρευση, όπου οι νέοι δεν μπορούν να παράγουν πλούτο, οπότε τρώνε τον πλούτο που έχει συσσωρεύσει η προηγούμενη γενιά, μέχρι αυτός να τελειώσει, οπότε προφανώς η χώρα μας θα χρεοκοπήσει."

    Ας είναι καλά το ευρώ και η ΕΚΤ που "χρηματοδοτεί" συναλλαγματικά το έλλειμα του εμπορικού ισοζυγίου. Η Ελλάδα δε χρειάζεται να διατηρεί πλέον συναλλαγματικά αποθέματα, το κάνει η ΕΚΤ για αυτήν!

    Σε αντίθετη περίπτωση και αν δεν είχαμε μπει στο ευρώ, η οικονομία θα είχε "αργεντινοποιηθεί" προ πολλού, και φυσικά θα είχαμε πτωχεύσει!

    ReplyDelete
  30. "Η ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ"

    Η Μαρία και ο Πέτρος(ο αντίστοιχος άντρας)δεν αποτελούν μια σπάνια εξαίρεση αλλά συμπυκνώνουν συμπεριφορές που σε μικρότερο η μεγαλύτερο βαθμό εμφανίζουν όλοι οι νέοι όλων των χωρών.Κάλλιστα θα μπορούσαμε να δούμε σ'αυτούς τους δύο νέους,το Πέτρο και τη Μαρία,τους ανθρωπολογικούς τύπους του "νέου άνδρα" και της "νέας γυναίκας" που σύμφωνα με κάποιους μεταμοντέρνους στοχαστές,εκφράζουν τον λεγόμενο "θεραπευτικό άνθρωπο".Τον άνθρωπο δηλ.που ζεί για να θεραπεύει εδώ και τώρα με πάθος τις επιθυμίες του, που ζεί μόνο για το παρόν,που ζεί για τον εαυτό του και όχι για τους προγόνους και ούτε για τις μέλλουσες γενεές.
    Σε αντίθεση με τον "ιστορικό" άνθρωπο που θυσιάζει το παρόν και ζεί για το μέλλον θεοποιώντας την ΕΡΓΑΣΙΑ, ο "θεραπευτικός" άνθρωπος ζεί για τις στιγμιαίες εμπειρίες θεωρώντας την εργασία ως ΔΟΥΛΕΙΑ.
    Η άνευ ορίων κατανάλωση εμπειριών είναι αυτό που δημιουργεί και στηρίζει την "ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ".
    Στην Ελλάδα αυτό το φαινόμενο,αν και δεν είναι μοναδικό,είναι ποιό έντονο.

    ReplyDelete
  31. Isos ayto pou prepei na eksetasoume einai to gegonos pos i Maria kai i kathe Maria, einai aplos "paidia". To gegonos oti oi goneis tous tous ta "skane" ferei eythynes mono stous idious tous goneis, oxi sti Maria. Apo mikri etsi ti mathane, ara kai etsi prattei.

    ReplyDelete
  32. @ g700

    ΔΕΝ νοείται η λέξη "κοστοβόρο", δηλαδη κάτι που τρώει κόστος;;;
    It makes no sense.
    O παληός όρος ήταν δραχμοβόρος-α-ον. Τώρα μπορείς να χρησιμοποιείς τις λέξεις ευροβόρο, χρυσοβόρο ή χρηματοβόρο.

    ReplyDelete
  33. Ο/Η Anonymous είπε...
    Isos ayto pou prepei na eksetasoume einai to gegonos pos i Maria kai i kathe Maria, einai aplos "paidia". To gegonos oti oi goneis tous tous ta "skane" ferei eythynes mono stous idious tous goneis, oxi sti Maria. Apo mikri etsi ti mathane, ara kai etsi prattei.

    Τι ΠΑΙΔΙΑ χριστιανέ μου.
    Με ΡΟΥΦΙΑΝΟ πατέρα και πουτάνα μάνα, κωστοπουλικό ακιζόμενο ξανθό τσόκαρο, δηλαδή πουτάνα στο τετράγωνο, θάναι η κόρη.
    Καιρός να βάλουμε την πολιτική ορθότητα στη πάντα και να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους.

    ReplyDelete
  34. Παιδιά, συγγνώμη, αλλά νομίζω ότι το σχόλιο του κ.Γεωργακόπουλου μάλλον την πικρία του αναδεικνύει για το ότι υπάρχουν κάποιοι στην ηλικία του που μπορούν να καταναλώνουν πράγματα που αυτός δεν μπορεί αλλά θέλει, χωρίς καν να δουλεύουν.

    Επί της ουσίας, ο τύπος νέου/-ας που σχολιάζει δεν είναι χλιδάνεργος. Ανεργος είναι όποιος είναι διατεθειμένος να εργαστεί με το μισθό που προσφέρει η αγορά για τα προσόντα και την εμπειρία του και παρόλα αυτά δε βρίσκει δουλειά. Η Μαρία και η κάθε Μαρία ή Μάριος στους οποίους αναφέρεται δεν ενδιαφέρεται να εργαστεί για 600 ευρώ και προφανώς έχει και τη δυνατότητα να λέει όχι σε θέσεις τηλεφωνήτριας. Δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό σε αυτό, όπως δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό στην κατανάλωση που χρηματοδοτείται από το εισόδημα των γονιών. Εάν αυτό το εισόδημα δεν ήταν επαρκές, απλούστατα δε θα ήταν και διαθέσιμο στους γιούς και τις κόρες.

    Η δε δήθεν ανάλυσή του ότι μια μέρα 'θα έρθουν οι (κακές) συνέπειες' φέρνει λίγο σε προτεσταντική ηθική (οι καλοί και ηθικοί που δουλεύουν και οι άλλοι που και κάθονται και περνάνε καλύτερα, κατά την άποψή του). Το ότι οι γονείς της Μαρίας πλήρωσαν ένα σκασμό λεφτά για να κάνει μάστερ στην Ιστορία της Τέχνης (και όχι σε καμιά Λογιστική για παράδειγμα, που θα 'έβγαζε' το κόστος των σπουδών της σε καμιά πενταετία), σημαίνει ότι μάλλον έχουν κάνει το κουμάντο τους για τη Μαρία για χρονικό ορίζοντα πέρα της δικής τους διάρκειας ζωής. Αρα η 'Θεία Δίκη' ενδεχομένως δε θα έρθει ποτέ.

    Αν τώρα μας ενδιαφέρει το μέλλον της Ελλάδας γενικότερα, αυτό που θα έπρεπε να απασχολεί αυτούς που φτιάχνουν τις πολιτικές είναι το γεγονός ότι νέοι άνθρωποι με σπουδές σαν της Μαρίας και της κάθε Μαρίας, οι οποίοι θα μπορούσαν να προσφέρουν τις δεξιότητες τους στη χώρα δεν το κάνουν διότι με τα λεφτά που θα έβγαζαν προτιμούν να κάθονται σπίτι τους. Αυτή είναι απώλεια πόρων. Στο βαθμό που όσο περισσότεροι εργαζόμαστε, τόσο περισσότερα μπορούν να παραχθούν στη χώρα και άρα τόσο να μεγαλώσει ο πλούτος της, αυτό είναι προβληματικό. Τα υπόλοιπα είναι επιπέδου Κωστόπουλου και των (κακοαμοιβομένων;) υπαλλήλων του.

    ReplyDelete
  35. Οσο για τις οικογένειες που πληρώνουν τα παιδιά για να μην τους φύγουν, ναι, συμβαίνει. Το αν πρόκειται περί βλακείας των γονιών, ιδίως αν τους συγκρίνουμε με τους βορειοευρωπαίους, συζητιέται. Κι αυτό διότι στη Β.Ευρώπη οι ηλικιωμένοι δε χρειάζεται να βασιστούν στα παιδιά τους για φροντίδα (κι όχι απαραίτητα εισόδημα) στα γεράματά τους επειδή υπάρχουν πολύ πιο ανεπτυγμένες υπηρεσίες, θεσμοί και κοινωνικά/κοινοτικά δίκτυα που επιτελούν αυτό το ρόλο.

    Στην Ελλάδα τα πράγματα δεν είναι έτσι. Δεδομένων των πολύ περιορισμένων καλών ευκαιριών απασχόλησης που υπάρχουν για τους νέους, δεδομένης της πλύσης εγκεφάλου που η ελληνική οικογένεια κάνει στα βλαστάρια της για 'να σπουδάσουν και να προκόψουν', όταν έρχεται η ώρα της εξόδου στην αγορά εργασίας, έρχεται και το δίλημμα. Είτε τα παιδιά θα κυνηγήσουν την τύχη τους όπου μπορούν, σε άλλη πόλη αν όχι και σε άλλη χώρα, είτε οι γονείς θα εξασφαλίσουν τα γεράματά τους, για τα οποία, ό,τι κι αν κατά καιρούς λέγεται σε αυτό το blog, έχουν δουλέψει. Η λύση της Μαρίας είναι μία λύση που διευκολύνει τους γονείς και τη Μαρία. Στον αντίποδα όμως για ρωτήστε και κανά 'παιδί' που έφυγε από την Ελλάδα για να αυτονομηθεί και να κάνει πράγματα που το ενδιαφέρουν, τί είδους 'ηθικές' πιέσεις υφίσταται από τον περίγυρο καθώς οι γονείς γερνούν μόνοι τους και τότε ίσως να δείτε τη Μαρία με διαφορετικό μάτι.

    ReplyDelete
  36. @ Mafalda di Savoia
    "Ανεργος είναι όποιος είναι διατεθειμένος να εργαστεί με το μισθό που προσφέρει η αγορά για τα προσόντα και την εμπειρία του και παρόλα αυτά δε βρίσκει δουλειά."

    Mα καλά είσαι και συ πρωτεξαδέλφη του Κομφούκιου;;;
    Πιστεύεις αυτό το κάθαρμα που ισχυρίζεται ότι 75-80% της ανεργίας των παρασίτων είναι ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΗ;;;
    Ακούς εκεί πλασματική ανεργία.
    O Κομφούκιος είσαι κάθαρμα που παραπληροφορεί και αποπροσανατολίζει τον Λαό.

    Μετα τιμής
    Μαριγούλα , Ασπρα Χώματα

    επί το κωστοπουλικότερον, πασοκότερον, σοσιαλιστικότερον και γκλαμουρότερον

    Margie White Plains

    ReplyDelete
  37. ΘΑΝΑΤΟΣ στον ΚΟΜΦΟΥΚΙΟ

    ReplyDelete
  38. Καλύυυυυυυτερααααα μιας ώωωωωρας

    Με Porsche ασημίίίίίίίίίίίί

    Παρά σαράαααανταααα χρόοοονιαααα

    Με trolleyyyyyyyyy γραμμή

    ReplyDelete
  39. STALIN-> Lavrentyi Pavlovich Beria

    Ανδρέας-> ΒΟΘΡΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

    ReplyDelete
  40. Mafalda nomizeis oti h Maria 8a afhsei tis pipes k th glamouria gia na kanei th nosokoma twn goniwn ths? Den to blepw!

    ReplyDelete
  41. Δεν ξέρω αν η δουλειά που βρήκε τελικά η Μαρία είναι ανάλογη των προσόντων και της εμπειρίας της,αλλά καμμιά δουλειά δεν είναι ντροπή.Για κάποιες Μαρίες-Μάριους αυτή η Αγορά είναι πολύ άδικη.Ποτέ δεν φροντίζει να τους εξασφαλίζει δουλειά ανάλογη των προσόντων τους.Οπότε "χαράς Ευαγγέλια" οι "κατά πολύ μεγαλύτεροι-ες".

    ReplyDelete
  42. Ξέρετε σε πόσους άνεργους Μάριους έχει βρεί δουλειά η "κατά πολύ μεγαλύτερη" Βίσση;

    ReplyDelete
  43. Ναι σιγά μη βγει έξω μαζί της ο κατά πολύ μεγαλύτερός της μεγαλοαστός.
    Θα την καλαφατίσει στο δευτερεύον σπίτι του και μάλιστα επιβάλλοντάς της να ΜΗ μιλάει για να μην του πέφτει από τις βλακείες της.

    ReplyDelete
  44. "Δευτερεύον σπίτι"."Καλαφάτισμα" με κλειστό το στόμα.Καλός εργοδότης φαίνεσαι Κλειστοφοβικέ.

    ReplyDelete
  45. Μα καλά τόση ώρα η περισσότεροι τα ρίχνετε στην Μαρία επειδή αρνείται να εργαστεί ως τηλεφωνήτρια ενώ εχεί κάνει τόσο(?) καλές σπουδές; Με αυτόν τον τρόπο δεν αξιοποιούνται σε κάμια περίπτωση οι ικανότητές(?) της.. Είναι σα να έχει σπουδάσει κάποιος μηχανικός και να ξεκινάει από χτίστης. Υποτίθεται πως οι σπουδές σου "κερδίζουν" σκαλοπάτια στην πυραμίδα της εργασίας.. Άρα φταίει η Μαρία ή το εργασιακό καθεστώς που δεν μπορεί να ακολουθήσει τις αλλαγές τις κοινωνίας;;

    ReplyDelete
  46. Η Μαρία,άσχετα από τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα της,πρέπει ν'αρχίσει απο τη λάντζα,δηλ.από άσχετη και μη η κακά αμοιβόμενη εργασία.Τότε και μόνο τότε θα ανεβεί τόσο ψηλά όσο της αξίζει και κανένας "κατά πολύ μεγαλύτερος" δεν θα μπορεί να της πουλά νταβατζιλίκι.

    ReplyDelete
  47. @4:59

    Ma den arxise apo pezodromio!

    ReplyDelete
  48. Υπάρχει απόλυτη ανάγκη να κατανοηθεί ότι κανένα τυπικό προσόν, και μάλιστα μόνο ακαδημαικό, δεν δίνει τίποτε άλλο παρα μια δυνατότητα απλής γνωριμίας με κάποιο εργοδότη για να σε δεχθεί απλα ως μαθητευόμενο.
    Αν αυτό το λές πεζοδρόμιο,εγώ το λέω λάντζα,αλλά είναι ο στίβος που θα κριθείς για το έπομενο σκαλί.

    ReplyDelete
  49. @ Ο/Η προσοχή!αυτόειναι μόνο για Μάριους
    "Ξέρετε σε πόσους άνεργους Μάριους έχει βρεί δουλειά η "κατά πολύ μεγαλύτερη" Βίσση;"

    Τώρα που μιλάμε για ζιγκολούς (Bασιλειάδου):
    Κάποτε η θεομήτωρ Φωφώ και η μάνα του Κομφούκιου είχαν κατεβεί για shopping spree, έχοντας συμφωνήσει με τον κυρ-Κώστα τον οδηγό να περάσει να τις πάρει από του Παπασπύρου, στην γωνία Ερμού και Πλατείας Συντάγματος, στις 1 το μεσημέρι.
    Ηταν ζεστή μέρα, μέσα Ιουνίου. Αφού, λοιπόν, τέλειωσαν τις δουλειές, λέει η Φωφώ, "Μάρω, πάμε στου Παπασπύρου να φάμε παγωτό να δροσιστούμε."
    Πάνε και κάθονται συμπτωματικά στο γωνιακό τραπέζι, παραγγέλλουν και αρχίζουν να τρώνε, η μιά parfait κρέμα, η άλλη chicago, οπόταν η Φωφώ αρχίζει να παρατηρει ύποπτες κινήσεις και λέει, "Μάρω, αυτοί οι δύο νεαροί πάνε κι έρχονται, πάνε κι έρχονται, λες νάχουμε κάτσει σε "ειδικές θέσεις" και να νομίζουνε και τίποτα;", οπόταν η στιβαρή και καλλιεπής μάνα του Κομφούκιου αποκρίθηκε, "Ανόητη, ανερμάτιστη γυναίκα..... αυτή η νοσηρή φαντασία σου μονίμως οργιάζει."
    Νάσου σε λίγο ο κυρ-Κώστας που μόλις βλέπει ΠΟΥ κάθονταν τους λέει, "Αμάν, που κάτσατε;"΄εξηγώντας τους που στα καθίσματα αυτά κάθονται μεσήλικες ξένες κυρίες από το King George και την Grande Bretagne που "ψωνίζουν". Οπόταν η θεομήτωρ Φωφώ, είπε "Ας όψεται αυτό το τέρας που μονίμως με υποβιβάζει."
    Ενίοτε, λοιπόν, είχε δίκαιο και η Φωφώ

    ReplyDelete
  50. Ο/Η vaggelas
    "Ας είναι καλά το ευρώ και η ΕΚΤ που "χρηματοδοτεί" συναλλαγματικά το έλλειμα του εμπορικού ισοζυγίου. Η Ελλάδα δε χρειάζεται να διατηρεί πλέον συναλλαγματικά αποθέματα, το κάνει η ΕΚΤ για αυτήν!

    Σε αντίθετη περίπτωση και αν δεν είχαμε μπει στο ευρώ, η οικονομία θα είχε "αργεντινοποιηθεί" προ πολλού, και φυσικά θα είχαμε πτωχεύσει"

    Είσαι πράκτορας του Κομφούκιου.
    ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο. Το ευρό μας κατέστρεψε.

    ReplyDelete
  51. @other maria
    Δηλαδή, για να χρησιμοποιήσω και την ορολογία σου, κάποιος που είναι μάγειρας θα πρέπει πρώτα να αποδείξει ότι ξέρει να πλένει καλά τα πιάτα;;

    ReplyDelete
  52. @DORA EMPEIRIKOS

    Το ίδιο "λάθος" που έκανε η Μάρω τότε κάνει η Μαρία σήμερα.Είναι απ'αυτά τα "λάθη" που νοστιμεύουν τη ζωή.Μια καρέκλα πιό κεί και ο παράδεισος είναι μπροστά σου.

    ReplyDelete
  53. Οταν έχει απλώς δίπλωμα μαγειρικής χωρίς αποδεδειγμένη εργασιακή εμπειρία πρέπει ν'αρχίσει από τη λάντζα και να πεί και ευχαριστώ στόν εργοδότη της/του που της/του δίνει την ευκαιρία.Δεν μιλάμε για κοινωνία των ίσων και πολλών ευκαιριών για ν'αποφύγουμε τους αποκλεισμούς όλοι όσοι θέλουμε να εργασθούμε και να δοκιμασθουμε στο μεγάλο σχολείο της ΕΡΓΑΣΙΑΣ;

    ReplyDelete
  54. @the other maria
    Άρα κάθε σεφ πρέπει να κάνει και καλή λάντζα, κάθε προπονητής πρέπει να είναι καλός παίκτης; Η διαφωνία μου δεν είναι στο να ξεκινάει κανείς από χαμηλά, αλλά αυτό το χαμηλά να έχει σχέση με το αντικείμενό του και να μπορεί να αποδείξει την αξία του.

    ReplyDelete
  55. @ Ο/Η Anonymous
    ΕΙΠΕΣ:
    @other maria
    Δηλαδή, για να χρησιμοποιήσω και την ορολογία σου, κάποιος που είναι μάγειρας θα πρέπει πρώτα να αποδείξει ότι ξέρει να πλένει καλά τα πιάτα;;

    October 21, 2007 6:38 PM

    ΑΠΑΝΤΩ:
    Μα ΑΣΦΑΛΩΣ!!!!
    Το Department of Hotel/Hotelier Science του Cornell, το μεγαλύτερο στον Κόσμο στις Επιστήμες του Τουρισμού, στέλνει τους τελειόφοιτους για internship ως bellboys, doormen, porters και concierge σε ξενοδοχεία επιπέδου Ritz-Carlton, Carlton-Kempinsky, Penninsula, Mandarin-Oriental, Plaza-Athene'e κλπ.

    Aλερετούρ

    Λαμπρινή, Πετρούπολη
    επί το κωστοπουλικότερον, γκλαμουρότερο, καφρότερον, πασοκότερο, σοσιαλιστικότερο και τσοκαρότερον

    Lilian Stoneville

    ReplyDelete
  56. H Λίλιαν [κομφούκιος;]όχι μόνο απαντά σωστά στο ερώτημα του ανώνυμου για τον εάν πρέπει (και πρέπει) ένας σεφ να μαθαίνει πρώτα να πλένει πιάτα, αλλά θίγει και το σοβαρότατο θέμα, δλδ
    ότι, ενώ ο Τουρισμός είναι η υπ αριθμό 1 βιομηχανία της Ελλάδας, τα Τουριστικά Επαγγέλματα που θάπρεπε να είναι ανωτατο-τατο-τατο-ποιημένα στην Ελλάδα, δεν είναι καν πανεπιστημιακού επιπέδου ακόμα στην ψωροκώσταινα.

    Ατυχη πατρίδα μου!

    ReplyDelete
  57. Ο Κομφούκιος είναι καταπληκτικός σε όλα.Με τη Μαρία όμως θα είχε πρόβλημα γιατί,κατά δήλωσή του ,είναι πολύ καρμίρης.Νίτρο δεν αγοράζει αλλά κλεφτοδιαβάζει από το κρεμασμένο στο περίπτερο.

    ReplyDelete
  58. Ωραιος ορος "Χλιδανεργος"...κ ταιριαζει τελεια με το "Ψωνιο", γιατι "Ψωνια" ηταν οι γονεις μας με το "μαθε παιδι μου γραμματα", "Ψωνια" ειναι και η γενια μας...που νομιζει πως κατι ειναι, αλλα που τελικα δεν ξερει ουτε πως να αρθρωσει λογο,ουτε πως να διεκδηκησει.. Θελουμε ως δια μαγειας να γινουμε "πετυχυμενοι" κοινωνικα αναγνωρισιμοι, οικονομικα ευκαταστατοι, αλλα δυστυχως δεν εχουμε.. mangement plan ουτε για την ιδια μας τη ζωη!!

    Μηπως τελικα οι "ΜΟΙΡΑΙΟΙ" του Βαρναλη ειναι ποιο δοκιμος ορος..?? λεω μηπως?!

    Dreamer & the full Moon

    ReplyDelete
  59. δεν μπορώ παρά να αναγνωρίσω ότι έχεις ένα δίκιο, όμως η διαφορα είναι ότι στη μία περίπτωση είναι όρος για να τελειώσεις την εκπαίδευση σου, στην άλλη όμως δεν σου εξασφαλίζει τπτ καθώς δεν είναι καθόλου σίγουρο εάν θα ανελιχθείς επαγγελματικά επειδή τα κατάφερες καλά με την λάντζα, μιας και δεν σου δίνονται οι ευκαιρίες να δείξεις τι αξίζεις.

    ReplyDelete
  60. Ακριβως έτσι είναι. Η κατηγορία αυτή των χλιδανεργων υπάρχει.
    Συμφωνώ και εγώ με τον g700 , ότι είναι μια κατηγορία από μόνοι τους.

    Θυμάμαι την παρέα μου πριν δύο χρόνια (και ακόμα δηλαδή) στο Πολυτεχνείο να αναρωτιόμαστε, για συμφοιτητές και συμφοιτήτριες που ξόδευαν παραπάνω απο 1500 ευρώ το μήνα..
    αν θα τους ικανοποιεί καμιά δουλειά όταν τελειώσουν.

    Καμία δεν θα τους ικανοποιεί γιατί όλες οι πρώτες δουλειές των νέων μηχανικών είναι κάτω από 1200 ευρώ.

    Που αν πάρεις 1200 ευρώ δεν πρέπει να το πεις "..ούτε στον παπά..."

    Συνήθως οι αμοιβές είναι στα 800 ευρώ "καθαρά".

    ReplyDelete
  61. Το φαινόμενο της χλιδανεργίας, κατά την άποψή μας έχει δύο βασικές αιτίες. Πρώτον, οφείλεται στο έλλειμμα ευκαιριών για ποιοτική απασχόληση. Οι περισσότερες δουλειές στην Ελλάδα είναι είτε χαμηλής ειδίκευσης που δεν πληρώνουν είτε περισσότερο δημιουργικές όπου σε στίβουν για ψίχουλα χωρίς καν να είναι κατά το ελάχιστο σίγουρη η επαγγελματική εξέλιξη στο μέλλον. Σε κάθε περίπτωση αυτή είναι η μία όψη του προβλήματος (η συστημική ή περιβαλλοντική ή δομική όπως θα έλεγε ένας κοινωνιολόγος ή political economist ή αριστερός ή σοσιαλδημοκράτης).

    Η δεύτερη αιτία της χλιδανεργίας, είναι η παντελής έλλειψη διάθεσης πολλών νέων για χαμήλωμα των καταναλωτικών τους απαιτήσεων και περιορισμό του εξεζητημένου τρόπου ζωής τους, καθώς και η αποστροφή προς την ανάληψη κάποιου ρίσκου στο ξεκίνημα της ζωής τους. Αυτή είναι η προσέγγιση της ατομικής ευθύνης ή μίκρο-προσέγγιση ή agent-centered ή φιλελεύθερη.

    Το να προσπαθούμε να εντοπίσουμε το πρόβλημα αποκλειστικά σε μία από τις δύο παραπάνω αιτίες είναι λίγο agent vs structure debate ή αλλιώς είναι πρόβλημα τύπου κότας και αυγού.

    Κατά την άποψή μας κι επειδή οι συστημικές-διαρθρωτικές αλλαγές σε όλες τις κοινωνίες πραγματοποιούνται αργά, καλό είναι πριν απ' όλα να αναδεικνύεται ο παράγοντας της ατομικής ευθύνης. Ας ρωτήσουμε με ειλικρίνεια τον εαυτό μας:
    "Έχω κάνει ό,τι περνάει από το χέρι μου για να βρω μια λύση στο πρόβλημά μου ή έχω βολευτεί στην οικογένεια και στη δικαιολογία ότι για όλα φταίει το σύστημα;"

    ReplyDelete
  62. Υπάρχει και το άυλο Κεφάλαιο,που γράφει ο Τάκης Μίχας στη Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία,πού είναι μειωμένο στην Ελλάδα σε σχέση με άλλες αναπτυγμένες χώρες.Δηλ.το δικαιοδοτικό σύστημα,η γραφειοκρατία,η διαφθορά,η ιδεολογία του βύσματος,η αποτελεσματικότητα της Κυβέρνησης,οι θεσμοί,το κανονιστικό σύστημα,το χωροταξικό,το ιδιοκτησιακό που βάζουν εμπόδια και χρειάζεται κάποια παλληκαριά και κάποιο τσαμπουκά να τα αντιμετωπίζεις χωρίς να σε παίρνουν από κάτω.

    ReplyDelete
  63. Η Γ700 έχει αυτοπροσδιορισθεί ηλικιακά ως 25-35 ετών, το οποίο σημαίνει πως οι γονείς της [ή τουλάχιστον ένας από τους δύο] είναι από περίπου 45+/- έως 95+ ετών, δλδ καλύπτουν ένα ηλικιακό φάσμα μισού αιώνα που, εκ των πραγμάτων, παρουσιάζει τεράστια ετερομορφία και ανομοιογένεια, αλλά και κοινούς παρονομαστές.

    Αυτοί οι αξιολύπητοι γονείς διακατέχονταν και διακατέχονται από το σύνδρομο της Κατοχής ή της (Μετ)εμφυλιακής Περιόδου [στέρηση οικονομική αλλά και πολιτικών ελευθεριών], ή, στην καλύτερη περίπτωση, το πολιτικά στερητικό σύνδρομο της Δικτατορίας.

    Μορφωτικά* και κοινωνικά (και αυτό έχει μέγιστη σημασία) οι γονείς της Γ700 κυμαίνονται κάπου μεταξύ καράβλαχων sans culotte και kitsch μικροαστών των ημιαστικών και αστικών κέντρων. Eάν, δε, κατανοήσουμε πως μιά ζωή αυτά τα άτομα αντιμετωπίζονταν από τήν εξουσία ωσάν σκλάβοι, είναι εύκολο να κατανοήσουμε την παράδοση, δλδ το ηθος και έθος τους.

    Οι γονείς αυτοί είδαν το χρήμα και την ελευθερία απότομα (3η Ελληνική Δημοκρατία). Αυτή η οξεία αλλαγή πάνω στο προαναφερθέν ηθικό και κοινωνικο-οικονομικό υπόστρωμα έδρασε σαν μπουρλότο με νιτρογλυκερίνη και εξηγεί πώς και γιατί μετατράπηκαν σε λαφυραγωγούς και τυράννους όταν ο "σοσιαλισμός" ανέβηκε στην εξουσία, το 1981. Τότε συνειδητοποίησα ΤΙ εννοούσε η αείμνηστη Ευαγγελίστρια Γεωργίου Πετρίδη όταν έλεγε, "Μη δώσεις του φτωχού ψωμί, πόρτα και παραθύρι" που με είχε ενοχλήσει όταν, σε παιδική ηλικία, το πρωτάκουσα χωρίς να καταλάβω την αλληγορία. Θυμάμαι μάλιστα πως της είχα πει, "Μα είναι δυνατόν η φιλάνθρωπη θυγατέρα του Μεγάλου Ευεργέτη της Δωδεκανήσου να λέει τέτοια πράγματα;"

    Ακόμα, οι γονείς αυτοί είχαν δώσει όρκο να μη περάσουν τα παιδιά τους ό,τι βίωσαν αυτοί. Ετσι, γεννήθηκαν η ΕΠΙΤΡΕΠΤΙΚΟΤΗΣ και η ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΤΗΣ (PERMISSIVENESS) με αποτέλεσμα τα παιδιά τους να μεγαλώσουν ωσάν ανεύθυνοι-αμοραλιστές, οιονεί μορφωμένα [διάβαζε αγράμματα] τερατάκια με κανένα στόχο και ΚΑΜΜΙΑ, μα ΚΑΜΜΙΑ, ΗΘΙΚΗ ΑΝΑΣΤΟΛΗ - δηλαδή, κατά μάνα κατά κύρη, αλλά σε έκδοση ευημερίας.

    Είπαν στα παιδιά τους εξ αρχής πως δεν θα χρειαζόταν ποτέ να εργασθούν και πως η ανάγκη σπουδών στόχευε την απόκτηση κοινωνικού status. Τα παιδιά το πίστεψαν διότι ήταν [ή μήπως δεν ήταν;] αλήθεια και άλλωστε τους βόλευε.
    Ετσι γεννήθηκαν τα ξανθά πουτανάκια του Central και του Rock & Roll και οι ρεμπεσκέδες της Τσακάλωφ/Μηλιώνη που en masse καταφθάνουν κάθε μέρα για να δηλώσουν το "παρών" με θρησκευτική ευλάβεια.

    Και η ζωή συνεχίζεται......

    *Μόρφωση και καλλιέργεια πρέπει να αντιδιαστέλλονται. Οι Γάλλοι, πολύ σωστά, χρησιμοποιούν δυό ορους, formation και education. ΚΑΙ ΔΕΝ είναι περίεργο ότι με τη λέξη formation αναφέρονται στην σχολική (εγκύκλια) εκπαίδευση, ενώ με την λέξη education στην καλλιέργεια. Οταν λοιπόν αναφερόμουνα σε έλλειψη μόρφωσης, εννοούσα την καλλιέργεια.

    ReplyDelete
  64. Enw esy pou gennh8hkes fragkatos exeis h8ikes anastoles Komfoukie!
    Katalabaineis ti isxyrizesai twra?
    Pas kala?

    ReplyDelete
  65. Egw to katalavainw. Eksigei malista to clash metaksy Simiti kai twn Pasokwn pou sti vasi tou itan taksiko-koinwniko, gi auto kai emisisan kai polemisan ton Simiti me pathos.

    ReplyDelete
  66. Κομφούκιε,
    στην Ελλάδα δεν έχεις περάσει πολλά χρόνια, παιδιά δεν έχεις αναθρέψει (διότι αν είχες και ήταν άξια λόγου, θα μας τα ανέφερες όπως τις επιδόσεις σου στο Πειραματικό και την Ιατρική Αθηνών), τους Γ700 τους θεωρείς ανεξαιρέτως πουτανάκια και ρεμπεσκέδες, γιούς και κόρες απατεώνων στη χειρότερη περίπτωση και αξέστων στην καλύτερη, στην ηλικία των Γ700 δεν είσαι (μάλλον τα διπλά ή τριπλά τους χρόνια έχεις). Δεδομένων όλων αυτών, γιατί χάνεις το χρόνο σου να κοπρίζεις το blog τους με σχόλια που είτε είναι εκτός θέματος, είτε δεν προσφέρουν καμιά πρόταση στο πώς μπορεί να βελτιωθεί η κατάστασή τους; Get a life old man...

    ReplyDelete
  67. Vouda giati ginesai proswpikos? Ktypa ton sta simeia an exeis epixeirimata. Kai by the way, i syzitisi tou einai ENTOS thematos, apla DEN voleuei pollous.

    ReplyDelete
  68. Tο φαινόμενο της Γ700 δεν είναι μόνο Ελληνικό φαινόμενο αλλά αφορά όλες τις Δυτικές χώρες συμπεριλαμβανομένης και της Ιαπωνίας.Είναι μια γιγαντιαία αλλαγή του "πολιτισμικού παραδείγματος" ιστορικών διαστάσεων που άρχισε αμέσως μετά το Β' παγκόσμιο πόλεμο από Αμερική και Βόρεια Ευρώπη και επεκτείνεται συνεχώς σε όλες τις δυτικοποημένες χώρες.Παιδιά αυτού του πολιτισμικού περιβάλλοντος και όχι των φυσικών γοννιών τους είναι οι Γ700.Η οικογένεια και το σχολείο παίζουν πιά ασήμαντο έως μηδαμινό ρόλο στην ανάπτυξη των παιδιών.Κάποτε αυτοί οι δύο θεσμοί έπαιζαν τον πρωταρχικό ρόλο.Τα τελευταία 60 χρόνια όχι.
    Η Γ700 ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΜΟΡΦΩΜΈΝΗ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΜΕΝΗ ΓΕΝΝΙΑ που ξόδεψε για την εκπαίδευσή της τις περισσότερες εργατοώρες από κάθε άλλη γεννιά στο παρελθόν.Γεννήθηκε όμως στό καλύτερο περιβάλλον όλων των εποχών απο πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημοκρατικών θεσμών που επιτρέπει(ενθαρύνει θα έλεγα) τον ατομικό αυτοπροσδιορισμό και την ανεκτικότητα σε τέτοιο βαθμό που τραυματίζει τη συλλογικότητα και υμνεί την ιδιωτικότητα.Αυτό το περιβάλλον παράγει συμπεριφορές που στα Ελληνικά δεδομένα παίρνει, πολλές φορές και σε κάποιους χώρους, τη θέση που κάποτε κατείχαν οι αστοί απο όπου τώρα κυνηγήθηκαν και οργισμένοι"αστράπτουν και βροντούν".

    ReplyDelete
  69. @12:16
    Ti leme twra re file!?! O typos isxyrizetai oti oloi ane3airetws oi xamhloterou biotikou, koinwnikou epipedou klp klp einai anh8ikoi, ana3ioprepeis klp klp.
    Ti genikeyseis einai aytes? Anyway ...

    ReplyDelete
  70. @ Bούδα,

    Ο Κομφούκιος θίγει ένα πολύ ουσιαστικό σημείο: Το επίπεδο και την ποιότητα της πνευματικής καλλιέργειας μέσα στην νεοελληνική κοινωνία. Ένα ζήτημα που στις ευρύτερες προεκτάσεις του συνδέεται αφενός με την προβληματική συστημική διάρθρωση της χώρας, και αφετέρου με τις τάσεις, τα ιδανικά και τις οπτικές μιας κοινωνίας. Ειδικότερα όταν αυτές παίζουν τον κυρίαρχο ρόλο μέσα στον ατομικό μικρόκοσμο των επιλογών μας.

    Και τα δύο αυτά σημεία έχουν ως ρυθμιστικό παράγοντα και συνδετικό κρίκο την ποιότητα της πνευματικής μας καλλιέργειας.

    Τώρα σε σχέση με τους "φτωχούς" και την πλεονεξία ή την λαιμαργία που δείχνουν κοινωνικά - κυρίως όταν βρίσκονται στο μεταίχμιο του μετασχηματισμού τους και το πέρασμα από μια κοινωνία της σπάνης των αγαθών σε αυτήν της υπερεπάρκειας, θεωρώ πως είναι ένα απαραίτητο και αναπόδραστο μεταβατικό στάδιο μέσα στην ανθρώπινη εμπειρία.

    Προσωπικά έχει τύχει να βρεθώ πολύ πεινασμένος σε πλούσιο μπουφέ και να τον ριμάξω κυριολεκτικά. Βεβαίως λίγο αργότερα βαρυστομάχιασα και υπέφερα τόσο πολύ που έκτοτε είμαι πολύ πιο προσεκτικός σε παρόμοιες καταστάσεις.

    Εν τέλει, όλα ανάγονται σε θέματα προσωπικής και κοινωνικής εμπειρίας. Το ζητούμενο όμως είναι να υπάρχει και το απαραίτητο πνευματικό υπόβαθρο ώστε να υπάρχει και η ορθή-αντικειμενική αξιολόγηση αυτών των εμπειριών.

    Γιατί σε αντίθετη περίπτωση δεν υπάρχει ουσιαστική εξέλιξη, αλλά μια επανάληψη κι ένας φαύλος κύκλος λανθασμένων εκτιμήσεων και ενεργειών.

    ReplyDelete
  71. Παιδιά μην τρελένεστε και μην το πέρνετε προσωπικά το θέμα. Εάν αφαιρέσει κανείς τις υπερβολές από τα λεγόμενα του κομφούκιου, το τελευταίο του σχόλιο έχει μεγάλη αξία. Ουσιαστικά ο Κ ισχυρίζεται ότι ο κοινωνιολογικός τύπος του Έλληνα της μεταπολίτευσης είναι ο ημι-μαθής μικροαστός, ο οποίος με τη βοήθεια και των σοσιαλιστικών πολιτικών του ΠΑΣΟΚ, ανέβηκε στο κύμα οικονομικής ανόδου των τελευταίων τριάντα ετών και σάρωσε τα πάντα στο διάβα του. Περιβάλλον, αισθητική, θεσμούς κοκ.

    Είναι ο τύπος που κυριάρχησε στην πρώτη φάση διαμόρφωσης της κοινωνίας της αφθονίας και αντικατέστησε τον κλασσικό αστό της προηγούμενης περιόδου.

    Πέρα από τις όποιες αξιολογικές και ηθικές τοποθετήσεις του στυλ αυτό είναι κακό, αυτό είναι καλό, χαμηλά στρώματα μου καταστρέψατε την πατρίδα κοκ, ως διαπίστωση στέκει. Απλώς ο Κομφούκιος την αξιολογεί αρνητικά ορμώμενος από μία καθαρά αστική αντίληψη των πραγμάτων.

    Το θέμα για τη νέα γενιά και τι μελλοντικές γενιές είναι κατά πόσο μια τέτοια μαζική άνοδος-κινητικότητα προς τα πάνω μπορεί να υπάρξει ξανά, σε υγιέστερη βάση, περιορίζοντας δηλαδή τα "καουμποΐστικα" χαρακτηριστικά της προηγούμενης

    ReplyDelete
  72. Η Γ700 στην Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με τον κίνδυνο της μαζικής κοινωνικής καθόδου σε σύγκριση με τη γενιά των γονιών της.

    ReplyDelete
  73. @ parmenides

    Πριν μερικά χρόνια, παρουσιάσθηκε στο Time ή το Newsweek, δεν θυμάμαι ακριβώς, μια 40σέλιδη ανάλυση για το μέλλον των παιδιών των Αφρο-Αμερικανών.
    Η όλη παρουσίαση ξεκινούσε με το προοίμιο ότι σήμερα, περισσότερο από ποτέ, η κοινωνικο-οικονομική εξέλιξη βασίζεται στο schooling και στις οικογενειακές επιδράσεις και όχι τόσο στο κοινωνικό status των γονέων, αλλά στην αισθητική παιδεία και καλλιέργειά τους.

    Τα επιχειρήματά τους τα βάσιζαν στο γεγονός ότι η οικονομία ΔΕΝ χαρακτηρίζεται πλέον από ένταση εργασίας (labor-intensive) αλλά ΓΝΩΣΗΣ (knowledge-intensive) και ότι η επιτυχία προαπαιτεί ψυχικά εφόδια για την δυνατότητα προσαρμογής σ' αυτήν την αμείλικτη νέα δυναμική.

    Στην συνέχεια, λοιπόν, στοιχειοθέτησαν ότι στις inner-city φτωχογειτονιές των μαύρων, τα σχολεία υπολείπονται τρομακτικά σε υποδομή (εποπτικά μέσα, επίπεδο χώρων) και ανθρώπινο δυναμικό (επίπεδο δασκάλων-καθηγητών).

    Κατόπιν, όμως, προέβησαν στην τρομακτική διαπίστωση πως, ακόμα και αν εξασφαλίσει [και πρέπει να εξασφαλίσει] το κράτος απολύτως ίσες ευκαιρίες για τα παιδιά των μαύρων, από τις 2-3 το απόγευμα και μετά, το παιδί "οπισθοδρομεί" όταν επιστρέφει στο άθλιο περιβάλλον των projects με τους σπασμένους υαλοπίνακες και το graffiti και την μάνα να κάνει σεξ μπροστά στα παιδιά με τον βίαιο και trafficker ναρκωτικών φίλο της.

    Οσα ισχυρίζεσαι, λοιπόν, παρμενίδη, αναιρούνται και ανατρέπονται άρδην από την παραπάνω ανάλυση - τουλάχιστον όσον αφορά στις ΗΠΑ.

    Στην Ελλάδα, βέβαια, ίσως αυτά να μην ισχύουν (ο ρόλος του σχολείου-πανεπιστημίου και γονικής παρουσίας) διότι ΔΕΝ υπάρχει ΑΓΟΡΑ αξιών ΕΝΤΟΣ ΤΕΙΧΩΝ.

    Πάντως, όλα τα παιδιά (από τη δική μου γενιά και μετά) που πήγαν στο Πειραματικό, το Βαρβάκειο, το Κολλέγιο και στου Μωραϊτη και είχαν νου, πειθαρχία και αποφασιστικότητα ΛΑΜΠΟΥΝ οπουδήποτε επι της Γης και αν βρίσκονται, as we speak.

    ReplyDelete
  74. Kai gia osous den to exoun katalabei, einai akribos ayti i genia tis metapoliteysis pou periegrapse o K kai g700 i opoia mas kybernaei akoma. Kai eksakolouthei na mas kybernaei me tin aparallaxti nootropia tou tote, i opoia simera einai pleon toulaxiston opisthodromiki.

    Ayti i palaioteri genia akoma kai simera diafylassei ta symferonta tis. Askei epirroi sti neoteri kai oi politikes tis pepoithiseis klironomountai apo genia se genia. Pisteyo (kai einai ontos lypiro) pos i pleiopsifia ton neon simera psifizei me basi tou ti psifizoun oi goneis tou. Ayto exei san apotelesma na enisxyetai o thesmos tis oikogeneiokratias, o opoios se kapoia simeia, isos kai na moiazei me ti basileia. Simera o kommatismos ftanei se epipeda podosfairikou fanatismou me sygketroseis, plastika simaiakia, kornes kai beggalika opos akribos armozei stin koultoura tou imimathi, mikroastou Ellina tis metapoliteysis.

    Gi'ayto kai tipota den allazei ousiastika. Mprosta se olo ayto to panygiri, oi neoi simera einai re-active, diladi antidroun se erethismata, den ta prokaloun oi idioi (pro-active).

    ReplyDelete
  75. όσο κρατάει καλά η οικονομία της Μαρίας, τι τις θέλουμε τις επενδύσεις;

    Διαβάστε:
    αφιλόξενη χώρα για επενδύσεις η Ελλάδα

    ReplyDelete
  76. Bravo Komfoukie wraia ta eipes! Phgaine gia pasta stou zonar's twra!

    ReplyDelete
  77. /Η G700
    "Παιδιά μην τρελένεστε και μην το πέρνετε προσωπικά το θέμα. Εάν αφαιρέσει κανείς τις υπερβολές από τα λεγόμενα του κομφούκιου, το τελευταίο του σχόλιο έχει μεγάλη αξία."

    Συμφωνώ.
    Ο Κομφούκιος είναι από τους λίγους Ελληνες (αν όχι ο μόνος) που θίγουν όλα τα taboos και τα αίτια του εθνικού αδιεξόδου.
    Ο εσκεμμένα εξοργιστικός και δραματικός του λόγος σε αναγκάζει να σκεφθείς.

    ReplyDelete
  78. Mα τόλεγε η μάνα του, "Παιδί μου, δίπλα σου, η Κοτοπούλη και ο Βεάκης φαντάζουν ερασιτέχνες."

    ReplyDelete
  79. Κομφούκιος

    Δυστυχώς και αυτή η έρευνα όπως και πολλές άλλες προσπαθεί να αποδείξει μιά προειλημμένη απόφαση,μιά δηλ.πασιφανή προκατάληψη ότι:
    "Στίς φτωχές οικογένειες υπάρχει βία και μόνο βία".
    "Στις φτωχές οικογένειες υπάρχει αμορφωσιά".
    "Οι φτωχές οικογένειες είναι εργαστήρια αντικοινωνικής και παραβατικής συμπεριφοράς".
    "Οι φτωχές οικογένειες θα πρέπεινα περάσουν στην αρμοδιότητα ρων επιστημόνων της Ευγονικής".
    Αυτές είναι ιδεολογικές απόψεις που όζουν ολοκληρωτισμού.Και που έχουν την ανάγκη επιστημονικοφανών υποστηρίξεων,σαν αυτή που μας αναφέρεις,για να καταστήσουν τους φτωχούς τη χαβούζα των αποβλήτων που οι άρχουσες Ελίτ παράγουν σε υπερεπάρκεια.

    ReplyDelete
  80. «‘Αεργος vs Άνεργος», «Χλιδάεργος vs Γ700». Πολύ ορθά Παρμενίδη έθεσες αυτή τη διαχωριστική γραμμή. Σε μια φιλελεύθερη κοινωνία, δηλαδή σε μια κοινωνία όπου ο πολίτης είναι ελεύθερος να επιλέξει το δικό του/της τρόπο ζωής, εθισμούς και συνήθειες, δεκτοί είναι και όλοι οι παραπάνω τύποι. Το πλαίσιο που οφείλουμε να δημιουργήσουμε ως κοινωνία για την ανάπτυξη ή ζύμωση και εξέλιξη αυτών των τύπων πρέπει να μην είναι απαγορευτικό, αλλά ανταποδοτικό (liberty with compliance).

    Το πρόβλημα αρχίζει όταν οι άεργοι κι οι χλιδάεργοι τα καταφέρνουν εξίσου καλά ή ακόμα και καλύτερα από τους άνεργους και τους Γ700. Τότε έχουμε mismatch στην αντιστοιχία μεταξύ της δεξαμενής γνώσεων κι ικανοτήτων και της απορρόφησης αυτών από την αγορά εργασίας.

    Στην Ελλάδα όπου η παραπάνω πραγματικότητα είναι γεγονός, τίθεται μία ακόμα πολύ σημαντική παράμετρος στην αναζήτηση μας για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο. Η δικαιοσύνη μεταξύ των γενεών πρέπει να απαιτηθεί όχι μόνο και μεταξύ των φύλων, αλλά και μεταξύ των εχόντων και των μη εχόντων.

    Αυτό προαπαιτεί διπλή προσέγγιση, εκ των άνω και εκ των κάτω. Η εκ των κάτω προσέγγιση αφορά ολόκληρη την κοινωνία μας σε μικρο-επίπεδο, και είναι μια διαδικασία μακροπρόθεσμη, πολλές φορές τροφοδοτούμενη από την ανάγκη του ανθρώπου για επιβίωση. Αυτή η έσχατη στιγμή στην Ελλάδα έχει φτάσει, αλλά οι διαστρεβλώσεις είναι τόσες πολλές και παραπλανητικές, που η στιγμή της μαζικής συνειδητοποίησης θα έρθει ξαφνικά και θα φαντάζει ως πραγματική ελληνική τραγωδία. Η εκ των άνω προσέγγιση αφορά τις πολιτικές ζυμώσεις και την θέσπιση κατευθυντήριων γραμμών-εργαλείων που θα βοηθήσουν την κοινωνική ζύμωση. Εδώ είναι που χρειαζόμαστε λοιπόν ανταποδοτικό – όχι πελατειακό / διαπροσωπικό - πλαίσιο στην ανέλιξη της κοινωνίας μας.

    ReplyDelete
  81. G700 said...
    "Ο χλιδάνεργος είναι αυτός που συνειδητά απορρίπτει να ενταχθεί στη γενιά των 700 ευρώ, δηλαδή τη γενιά των χαμηλών αμειβών, της υπερεργασίας και της πολυαπασχόλησης , και προτιμάει να βολευτεί σ' αυτά που ανοιχτόχερα θα του προσφέρει η οικογένειά του..."

    Διαβιβάσαμε το παραπάνω κόμμεντ στη Φωφώκα που έχει το κουαφίρ "Ω Σομάζ ντε Λουξ", υπεύθυνη του Τομέα Σόσιαλ Πόλισις εντ Μίντια Μανιπουλέισιονς της οργάνωσης βάσης μας Faux.faux.que. Η δήλωσή της:

    "Δηλαδή με άλλα λόγια, ο χλιδάνεργος ανήκει στο συνειδητά συνειδητοποιημένο ποσοστό του πληθυσμού με Άι.Κιου μεγαλύτερο του 50, ινκλούσιβ ΦΠΑ, Πράντα και Γκούτσι; Ή μήπως είναι ασυνείδητος επειδή δε θέλει και δεν έχει ανάγκη να ενταχθεί στο υποσύνολο με Αι.Κιου < 50, ινκλούσιβ ΦΠΑ, Πράντα και Γκούτσι; Κάτι μου μυρίζει εδώ και όχι δεν είναι το μαλλί της Φρόσως κάτω από την κάσκα.

    Δεν προλαβαίνω τώρα, έχω δύο μιζανπλί και τρεις περμανάντ να τελειώσω πριν κλείσω το κουαφίρ αλλά θα επανέλθω με αναλυτική και εμπεριστατωμένη απάντηση επί του (ανα)θέματος"

    Ευχαριστούμε εκ των υστέρων,
    Φωφώκαι, Αγ. Φανούριος, Περιστέρι

    Thank you for the hysterics,
    Faux.faux.que, St. Pop up, Dove

    ReplyDelete
  82. Αν η Μαρια εισπρατει τίποτα ενοικια και παιρνει 1500€ εστω και 800€ χωρις να κουναει το χέρι της μαγια της.

    Το ζήτημα ειναι αλλο!! Ενας ανθρωπος,που εχει αναγκη να ζήσει απο το μισθο του, με προσοντα αλλα ΧΩΡΙΣ υψηλές γνωριμιες μπορει να βρει ενα μισθο για να ζήσει ΜΟΝΟΣ ή να κανει οικογένεια.

    ΤΣΟΥ ειναι η απάντηση!!!

    ReplyDelete
  83. Συμφωνω... Η Ελλαδα δεν επιτρεπει σε εναν ανθρωπο σημερα να ζησει αξιοπρεπως με τους μισθους που δινει. Παντα υπαρχουν οι οκνηροι... Αλλα αν ειμαστε μια χωρα στην οποια ο πρωτος μισθος θα σου επετρεπε να ζεις μονος, τοτε δεν θα υπηρχαν και τοσοι χλιδανεργοι...

    ReplyDelete
  84. @ faux faux

    ναι δηλαδή δεν θέλει να αναλάβει ρίσκα ούτε έχει καμία διάθεση να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα με τις δικές του δυνάμεις. Προτιμάει να ζει beyond his/her means με τη βοήθεια της οικογένειας.

    ReplyDelete
  85. Ο/Η Anonymous
    "Αλλα αν ειμαστε μια χωρα στην οποια ο πρωτος μισθος θα σου επετρεπε να ζεις μονος, τοτε δεν θα υπηρχαν και τοσοι χλιδανεργοι..."

    H συλλογιστική σας αγαπητέ είναι σοφιστεία.
    Μας λέτε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι, επειδή ακόμα και αν δούλευαν πάλι θα εξηρτώντο από τους γονείς τους, προτιμούν να μείνουν ΑΕΡΓΟΙ όλως διόλου!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Τhis is work ethic in all its triumph

    ReplyDelete
  86. "H συλλογιστική σας αγαπητέ είναι σοφιστεία.
    Μας λέτε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι, επειδή ακόμα και αν δούλευαν πάλι θα εξηρτώντο από τους γονείς τους, προτιμούν να μείνουν ΑΕΡΓΟΙ όλως διόλου!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Τhis is work ethic in all its triumph"

    Στα νεοελληνικά «σοφιστεία» είναι το δήθεν σοφό... Να σπεύσω να σε ενημερώσω αγαπητέ ότι διόλου δεν εννόησα να το παίξω δήθεν. Είπα απλά μια κοινή λογική: ότι αν η Ελλάδα επέτρεπε σε έναν νέο άνθρωπο να ζήσει μόνος και εντελώς ανεξάρτητος, πολύ λιγότεροι θα ήταν οι άεργοι: αυτοί που θα προτιμούσαν να μην ανοίξουν τα φτερά τους αλλά να παραμένουν κάτω από τις ασφυκτικές γέρικες φτερούγες των γονιών τους. Γιατί όχι, άλλωστε? Χαρακτηρίζουμε πολλές φορές τους νέους (στην περίπτωση μας) Έλληνες και Ελληνίδες ως έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα, αλλά ισχύουν αλήθεια όλα αυτά? Ή μήπως ο άλλος (αυτός ο νέος άνθρωπος) βλέπει τι ζοφερό πανηγύρι παίζεται γύρω του και λεει «κάτσε καλά!»...? Και κάθεται καλά εκεί που κάθεται: στο σπιτάκι του έτσι κι αλλιώς με ή χωρίς δουλειά των 700...

    Πιστεύω και κάτι άλλο εγώ: ότι οι άεργοι είναι πολύ λιγότεροι από τους ανέργους. Οι άνθρωποι που θέλουν να δουλέψουν και δεν βρίσκουν μια αξιοπρεπή δουλειά είναι αρκετοί πιστεύω, πολύ περισσότεροι από αυτούς που έχουν την πολυτελή επιλογή να κάτσουν. Στην Ελλάδα, κύριοι, όπως ξέρετε πολύ καλά, υπάρχουν χιλιάδες «μπάχαλα»... «Εταιρίες και επιχειρήσεις» = μικρομάγαζα της συμφοράς... Πήγαινε εκεί να διοικήσεις, να οργανώσεις, πήγαινε έστω να δουλέψεις υπάλληλος γραφείου... Δίπλα στον μπαμπά και τη μαμά, την κόρη και τον γιο που δεν ήταν αυτός για το μαγαζί αυτό και δίπλα στον ξάδερφο, πρωτοπαλίκαρο σωστό, ψύχη της «εταιρίας»... Τράβα εσύ εκεί με την κοινή σου λογική...

    Τέλος πάντων... Αναλύθηκε το θέμα παραπάνω και στην οικονομική του διάσταση και στην κοινωνική. Εγώ πάντως πιστεύω ότι με ένα αξιοπρεπή μισθό ο Έλληνας θα ζούσε και μόνος... Είναι η κοινή λογική ρε παιδιά....

    ReplyDelete
  87. Η ουσία του προβλήματος βρίσκεται στην σύγχρονη αστική διαστρωμάτωση της ελληνικής κοινωνίας. Δεν είναι τυχαίο ότι οι χλιδάνεργοι συγκεντρώνονται κυρίως σε αστικά κέντρα. Εκεί είναι που πρωτοπαρουσιάστηκε το φαινόμενο του αστικού ρατσισμού μεταξύ κολλεγιοπαίδων και "κοινών θνητών", μεταξύ των LV και GUCCI holders και αυτών που αγόραζαν μαϊμούδες από τα καλάθια για να εξισωθούν κοινωνικά με τους νεόπλουτους (nouveaux-riches) και να μπορούν να κάνουν πασαρέλα στη Μηλιώνη και στο Κεφαλάρι, στην Αριστοτέλους και στο Πανόραμα κτλ κτλ. Πάντως σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να αποσυνδεθούν οι χλιδάνεργοι από την Γ700. Όπως σωστά παρατηρήθηκε, η χλιδανεργία ανθεί σε χώρες της νότιας ευρώπης, όχι όμως μόνο λόγω της συνεχούς οικονομικής στήριξης που παρέχουν οι γονείς στα παιδιά τους αλλά και λόγω της glamourομανίας και του εθισμού σε μάρκες και σε μια "Lifestyle extravagance" που χαρακτηρίζει κυρίως τους Ευρωμεσόγειους νέους. Ανεργία υπάρχει σε όλη την Ευρώπη και το φαινόμενο της Γ700 είναι ευρωπαϊκό -αν όχι παγκόσμιο- όμως η βασική διαφορά είναι ότι στο εξωτερικό οι νεόι πτυχιούχοι με εξειδίκευση σε συγκεκριμένο αντικείμενο αξιοποιούνται: Αν και συνιστούν αντικείμενο εκμετάλλευσης τα πρώτα χρόνια της απασχόλησής τους, ωστόσο έχουν προοπτικές και σε μια δεδομένη στιγμή (μετά από 3-4 internships των 700€ η λιγότερων)αποκτούν τη θέση και το μισθό που τους αξίζει. Αντιθέτως στην Ελλάδα όλοι αυτοί οι λαμπροί κατά τα άλλα επιστήμονες μένουν αναξιοποίητη εργατική δύναμη διότι ο Έλληνας εργοδότης ούτε μπορεί να εκτιμήσει απόλυτα ούτε θέλει να πληρώσει για την εξειδικευμένη και αναβαθμισμένη (σε γνωστικό επίπεδο) παροχή υπηρεσιών από τους υπαλλήλους του.
    Προσωπικά, επέστρεψα φέτος μετά από χρόνια στην Ελλάδα και έπεσα από τις 3000 μισθό σε 700 κι αυτά ακόμη όχι σταθερά γιατί η σύμβασή μου εκκρεμεί εδώ και 8 μήνες... Προτίμησα να επιστρέψω και να δοκιμάσω την Ελλάδα από το να την απορρίψω όμως 8 μήνες μετά, ακόμη δεν έχω καταλάβει γιατί στη χώρα του βασικού μισθού των 600 ευρώ ο καφές κοστίζει 4 ευρώ και η βενζίνη 1 ευρώ. Ούτε γιατί ο Έλληνας θα πληρώσει ευχαρίστως 30-40 ευρώ για ένα κούρεμα ή ένα μανικιούρ αλλά θα τα τσιγγουνευτεί όταν του τα ζητήσει ένας γιατρός ή ένας δικηγόρος... Υπάρχει μια τεράστια δυσαναλογία στο κόστος των υπηρεσιών, δε νομίζετε; Πάντως βρισκόμαστε στο τρίτο κύμα μετανάστευσης των Ελλήνων μόνο που από τη γενιά των gastarbeiter έχουμε περάσει στη γενιά των επιστημόνων-μεταναστών που αναζητούν την ικανοποίηση των αξιώσεων και των φιλοδοξιών τους σε χώρες όπου οι γνώσεις τους εκτιμώνται και πληρώνονται ικανοποιητικά.

    ReplyDelete
  88. εχει δικιο και μονο δικιο. Το θέμα (οπως πάντα) ειναι τι κάνουμε

    ReplyDelete
  89. "Σε άλλες, βορειότερες χώρες συνηθίζεται να το σουτάρουν (με αγάπη) μόλις τελειώσει το σχολείο, για να τραβήξει το δικό του δρόμο, να κάνει τα δικά του λάθη, να σταθεί στα δικά του πόδια, να μάθει και να ωριμάσει"

    Ορθότατον.
    Οπως και στη φύση. Κανένα είδος δεν ταιζει τα μικρα του αμα ενηλικιωθούν, πλην του Ελληνοπατέρα.

    Μονο που εκει στα ξένα, πέρα απο τα οικονομικά, απο τα λιγα που ξέρω, οι γονεις έχουν τη δική τους ζωή, πολύ συχνα τα δικά τους πνευματικά ενδιαφέροντα ή χομπυ, τους φίλους τους κλπ. Θα παρουν και τη γριά τους οι γεροπατεράδες να την πάνε κανε ταξιδάκι, θα παρουν και κανένα σκύλο για συντροφιά, θα βλέπουν τα παιδιά τους μιά φορά στο τόσο, κοντολογίς ειναι σε θέση να ζησουν τη δική τους ζωή.

    Εδώ οι έλληνες γονεις ζουν μεσα απο τα παιδιά τους, που τα μεγαλώνουν για να γινουν "ο,τι αυτοι δεν κατάφεραν", λογω φτωχιας, ανυπαρξιας ευκαιριών κλπ κλπ. Χωρίς πνευματικά ενδιαφέροντα, μετρώντας την ανθρώπινη αξία μονο με τη μεζουρα του χρήματος, με τη νοοτροπία της προικοδοσίας ακόμα νωπή, χωρίς δική τους ζωή, με εξαιρεση το τρίτυχο χωριό-ταβέρνα-τηλεόραση, τρέμουν να αφήσουν τα παιδιά τους να φύγουν. Τα χρηματοδοτουν για να ελέγχουν τις επιλογές και τη ζωή τους κι έτσι να έχουν με κάτι να ασχολουνται για να γεμισουν τη δική τους άδεια ζωή.

    Κι άμα και παντρευτουν τα παιδιά, με γλεντια, νυφικά και σπιτι πληρωμένα απο τους εκατέρωθεν γονεις και γενναία επιχορήγηση επ αόριστον, αρχιζει η επέμβαση, απο το τι χρώμα κουρτινες θα βάλουν στο σπιτι ΤΟΥΣ (διοτι αμα τις έχεις πληρώσει, σου πέφτει λογος, πως θα το κάνουμε) και το όνομα των παιδιών, μέχρι το φαί του κανακάρη γιου, τη "νοικοκυροσύνη" και τη σεμνοτητα της ενδυμασίας της νυφης, το που θα περάσουν τα παιδιά το Πάσχα, σε ποιο σχολείο θα πανε τα εγγονια και τι θα φορέσουν, με τι πιχνιδια θα παιξουν και το ποιές επαγγελματικές επιλογές είναι κατάλληλες για το γαμπρο.

    Κι αμα τύχει και καμια στραβη στη δουλεια, εμ το αυτοκινητο ή με καμια δόση της καρτας, εδώ είναι ο μπαμπας κι η μαμα. Που τόσο σ' αγαπάνε. Κι ας πηγες και πηρες εκεινη την π**ανα/εκεινο τον ανεπρόκοπο.

    Κι έτσι, και τα 700 να γινουν 1500, στο σβερκο σου θα τους εχεις, δεν τη γλυτώνεις. Αν τα 700 γινουν 3000, καθάρισες απο τους γονεις. Απο τα πεθερικά, παιζεται...(ανάλογα το στατους)

    Ευτυχώς που οι δικοι μου είναι παμφτωχοι, κι απο νωρίς ανέπνευσα ελευθερος, παρόλο που ουσιαστικά τους συντηρώ απο χρόνια...

    ReplyDelete
  90. Συμφωννώ περισσότερο με τον όρο χλιδάεργοι παρά χλιδάνεργοι. Ο φίλος μου ο Κώστας είναι γιατρός. Παρόλα αυτά, όταν συνειδητοποίησαε πως για να φτάσει στο σημείο να βγάζει «ικανοποιητικό μισθό», έπρεπε να περιμένει άλλα 10 χρόνια, αποφάσισε να μείνει με τους γονείς του και να ταξιδεύει κάθε χρόνο 6 μήνες με δικά τους χρήματα «για την εμπειρία». Σύμφωνα με την κοσμοθεωρία του, η ζωή είναι μικρή για να την περάσεις σε ένα νοσοκομείο, περιμένοντας την αύξηση...Ισως τα εν λόγω άτομα απλά δεν θέλουν να κοπιάσουν, έχουν δε ένα φόβο για τις στερήσεις που τους πέρασε η προηγούμενη γενιά. Ισως δε πολλοί από αυτούς έχουν ευνουχιστεί από τους ίδιους τους γονείς τους, αισθάνονται ότι δεν πρόκειται να καταφέρουν να αναρριχηθούν μόνοι τους. Περιμένουν λοιπόν τη «μεγάλη ευκαιρία», ως γνήσιοι... έλληνες. Δυστηχώς η γενιά μου δηλαδή δεν κατάφερε να εκτιμήσει την αξία της επένδυσης, και συνεχίζει να τρώει αποθέματα όπως πολλοί άλλοι παλαιότερα, χωρίς να αναγνωρίζει την αξία του να κάνεις μικρό κόπο σήμερα και να περιμένεις πολλά αύριο. Ισως ήμουν τυχερή, όμως δέχτηκα τη δουλειά των 500-τότε-ευρώ πριν 7 χρόνια και σήμερα βγάζω πολλά πολλά περισσότερα, σε μια ενδιαφέρουσα δουλειά με 7ωρο...Αγοράζω τα Prada μόνη μου και καλά κάνω.

    ReplyDelete
  91. συγγνώμη για τα ορθογραφικά και συντακτικά λάθη στο προηγούμενο σχόλιο, συνιστώ σε όλους να κάνουν προεπισκόπηση :-)

    ReplyDelete
  92. Ο πολίτικλι κορρέκτ όρος στην Οικονομική Θεωρία είναι "Διαρθρωτική ανεργία"...
    Θα μπορούσε να θεωρηθεί και "ανεργία τριβής", καθώς κάπου κάποιος χρειάζεται αυτές τις γνώσεις που έχει αποκομίσει ο τρυφερός βλαστός, αλλά δεν ξέρει που να τον βρει.
    Κάποιος πρέπει να τους πει να αναρτήσουν bulletin στο Da Capo...

    ReplyDelete
  93. Το προβλημα με τους "χλιδανεργους" ειναι οι ιδια η λεξη. Δεν ειναι ολοι Μαριοι και Μαριες. Εδω, εχουμε 2 και οχι μια μεταβλητη.
    Καλα κανει η Μαρια και αρνειται να εργαστει για ασχετη δουλεια με την ειδικοτητα της και λιγα λεφτα.
    Δεν κανει καλα που ειναι εθισμενη στην χλιδα.
    Φταιει ενα ολοκληρο συστημα -και οι γονεις- που υπαρχει ανεργια.
    Βεβαιως αν δεν εχεις λεφτα θα δουλεψεις μπαρ οπως εγω (μια χαρα δουλεια ειναι, απλα ηλπιζα οτι σπουδασα για να τρωω τα βραδια μου εξω απ την μπαρα αν ομως σας αρεσει, εμπρος) και βεβαιως ΔΕΝ μπορεις να ξοδευεις για ειδη πολυτελειας. Να πας ταξιδι με 200-300 ευρω σε χοστελ. Οχι στην Μυκονο. Μην τα βαζουμε ολα στο ιδιο τσουβαλι. Και προπαντως μην μπλεκουμε τα ατομα εθισμενα-στον-πλουτο και την φιγουρα με τους ανεργους που αρνουνται την ακυρωση των εως-τοτε κοπων τους.
    Επισης αν βγαινει με φραγκατο δεν ειναι κακο. Αν βγαινει (κοιμαται κλπ) με φραγκατο για τα λεφτα χωρις να του βρισκει τιποτα αλλο και το παιζει αριστοκρατια ειναι κακο. Γιατι εγω, αν και δεν εχω παει ποτε στις πουτανες, τις συμπαθω για την ειλικρινεια τους και τις στανταρ τιμες τους.

    ReplyDelete
  94. Το μεγαλύτερο ερώτημα κάποιου που ξέρει το τρόπο ζωής στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, είναι: Πώς καταφέρνουν οι κάτοικοι μιας χώρας που δε παράγει τίποτε να ζουν τόσο καλά; πού στηρίζεται αυτός ο καταναλωτισμός; Όποιος έχει πάει κανείς στο εξωτερικό, ακόμα και σε χώρες με αρκετά χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο από την Ελλάδα, και έχει δει τις απέραντες βιομηχανικές εγκαταστάσεις, τις κάθε είδους σοβαρές επιχειρήσεις κλπ, έχει νοιώσει σφίξιμο στην καρδιά σκεπτόμενος την Ελλάδα, όπου το μόνο που είναι εμφανώς μεγάλο είναι τα σουπερμάρκετ και τα malls.

    Επειδή πρόσφατα επισκέφθηκα για μήνες δύο χώρες με πολύ σοβαρή παραγωγική δύναμη (η μία κορυφαία σε νέες τεχνολογίες), μεγάλη ανάπτυξη αλλά και βιοτικό επίπεδο σαφώς χαμηλότερο από το Ελληνικό, νομίζω βρήκα την απάντηση. Η Ελλάδα έχει τεράστια έσοδα από πηγές που αυτές οι χώρες δε διαθέτουν: Τον τουρισμό, τις καθαρές εισροές από τη ΕΕ, και τη ναυτιλία (οι κακοί εφοπλιστές). Το δεύτερο θα βαίνει μειούμενο προοδευτικά. Τα άλλα ζουν και βασιλεύουν προς το παρόν. Οι χώρες που ανέφερα καταναλώνουν βασιζόμενες σε όσα παράγουν με την εργασία και την εκπαίδευση (στην περίπτωση της δεύτερης) των κατοίκων τους. Εμείς σε όσα παράγει ο ήλιος, η θάλασσα, οι εφοπλιστές με τους ναυτικούς (συχνά ξένους), και οι εργαζόμενοι της υπόλοιπης Ευρώπης.

    ReplyDelete
  95. Δυστυχώς δέν ξέρω να κάνω λίνκ μέσα στο comment, έχω γράψει όμως ένα πόστ για την άλλη πλευρά, τα παιδιά που δεν καταδέχονται να πάρουν δραχμή από τους δικούς τους.
    Στην κατηγορία αυτή ανήκω κι εγώ.
    Ο τίτλος ήταν "Υπάρχει θεματάκι τρελό" και είναι αφιερωμένο στο Νάσο και τη Βίλλυ που ζούν στο ενοίκιο με 700+650...

    ReplyDelete
  96. http://topatsiouri.blogspot.com/2007/11/y.html

    ReplyDelete
  97. Ρε παιδιά, αυτός που συνειδητά απορρίπτει να ενταχθεί στη γενιά των 700 ευρώ, δηλαδή τη γενιά των χαμηλών αμειβών, της υπερεργασίας και της πολυαπασχόλησης, και προτιμάει να "βολευτεί" σ' αυτά που ανοιχτόχερα θα του προσφέρει η οικογένειά του για να τα επενδύσει και να κάνει μια δουλειά για όλη την οικογένεια (και αν βρει και άλλες οικογένειες να κάνουν έναν συνεταιρισμό, καθότι κεφάλαιο θεωρείται και η προσφορά εργασίας) μέσα από την οποία να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο αλλά και να καταφέρει να απορροφηθεί δημιουργικά με απότερο σκοπό την αυτοβελτίωση... τί είναι; Χλιδάνεργος πάντως όχι.

    Ίσως είναι μια τρίτη κατηγορία ανθρώπων που έχουν την πολυτέλεια (Είναι πολυτέλεια, συμφωνώ) να μην μπουν σε αυτή τη στημένη και Αμερικανόφερτη πορεία χαμηλών προοπτικών, και να πάρουν το ρίσκο μιας επαγγελματικής πορείας στηριζόμενης στις δυνάμεις της οικογένειάς τους, γιατί κανείς δεν φύτρωσε, όπως οι γκουρού του μάρκεντινγκ θέλουν να μας κάνουν (τους ανέραστους και ανοργασμικούς) να πιστεύουμε.

    Ίσως, λοιπόν, να διευρύνουμε λίγο την έννοια της γενιάς των 700 ευρώ σε όλη την έκταση της υπό κατάρρευσης μεσαίας τάξης. Διότι οι νεόπλουτοι, δεν πιστεύω ότι είναι πλούσιοι όπως και οι νεόπτωχοι δεν είναι φτωχοί. Είναι υποστρώματα της μεσαίας τάξης που προσπαθούν απεγνωσμένα να αποδυθούν αυτή την "ταμπέλα" του μεσοαστού απλά ... ξεχνώντας την ... αλλά έχουν όλοι τους παιδιά που μοιραία ανήκουν στους G700!

    ReplyDelete