Tuesday, January 30, 2007

Κομματικές νεολαίες: ΕΣΤΙΕΣ διαφθοράς...

Ο κόσμος το ‘χει τούμπανο και αυτοί κρυφό καμάρι. Το "σκάνδαλο με τις φοιτητικές εστίες", όπως ήταν ήδη γνωστό σε όσους ξέρουν πρόσωπα και πράγματα, βγήκε τελικά στη φόρα ως το σκάνδαλο με τις επιδοτήσεις ξενοδοχείων για στέγαση φοιτητών.

Η υπόθεση αυτή, στην οποία εμπλέκεται ο πρώην γραμματέας της ΠΑΣΠ του Πανεπιστημίου Πειραιά, κ. Παπαδημητρίου, ήρθε ουσιαστικά να μας υπενθυμίσει ένα φαινόμενο γνωστό σε όλους. Οι κομματικές οργανώσεις νέων, λόγω της δράσης μιας μειοψηφίας που αντιτίθεται στα ευρύτερα συμφέροντα και την προοπτική της νέας γενιάς, έχουν καταντήσει εστίες διαφθοράς. Λειτουργούν ως εκκολαπτήρια επαγγελματιών παραγοντίσκων της δημόσιας ζωής. Και απαιτούν ρόλο ρυθμιστή των εξελίξεων, μέσα από τη δύναμη που τους παρέχει η συγκρότηση σκληρών και αδιαφανών μηχανισμών πίεσης προς κομματικούς, συνδικαλιστικούς και πανεπιστημιακούς φορείς.

Όσοι γνωρίζουν, πιθανολογούν ότι ο κύκλος των σκανδάλων δεν θα κλείσει εδώ. Η ιστορία των κομματικών νεολαιών τα τελευταία δέκα χρόνια ( ΟΝΝΕΔ-Μ.Κ.Ο. στη Θεσσαλονίκη, πανεθνικά φοιτητικά deals με μπουζουκτσίδικα και καντινιέρηδες, σικέ εξετάσεις και πτυχία μαϊμού ) δείχνει ότι υπάρχει πολύ βρωμιά και μας προειδεάζει γι' αυτά που έπονται. Άλλωστε ο τόπος έχει βουίξει από νέα κρούσματα που περιμένουν να δουν το φως της δημοσιότητας.

Ό, τι κι αν έχει συμβεί κατά το παρελθόν, ένα είναι βέβαιο. Όλα αυτά τα συστήματα ΔΕΝ εκπροσωπούν τη γενιά των 700 ευρώ. ΔΕΝ εκπροσωπούν τη μεγάλη αλλά σιωπηλή πλειοψηφία των νέων που τρέχουν πανικόβλητοι καθημερινά, σε καθεστώς ημινόμιμης πολυαπασχόλησης, για να φτιάξουν τη ζωή τους και να τα βγάλουν πέρα.

Όσο κι αν οι σύγχρονοι «Απαρατσίκ», «Νεο-Σελτζούκοι», «Μάο-Μάο», επιχειρούν να νομιμοποιήσουν τη συμπεριφορά τους μέσα από διακηρύξεις περί δημοκρατίας, εξάρσεις κοινωνισμού και πολεμικές κραυγές υπέρ των ατομικών δικαιωμάτων, η ουσία είναι ότι σύντομα θα χρεωθούν τις ατασθαλίες του παρελθόντος, τις ανίερες κομματικές συμμαχίες που έχουν κατά καιρούς συνάψει και θα λογοδοτήσουν (ΜΑΚΑΡΙ) με τον εξοβελισμό τους από τα πολιτικά και κομματικά δρώμενα, και όχι μόνο.

Ο ΓΑΠ έπραξε πολύ σωστά όταν διέλυσε την κομματική νεολαία του ΠΑΣΟΚ. Διέλυσε μια σημαντική ΕΣΤΙΑ διαφθοράς μέσα στο κόμμα. Δυστυχώς όμως, έχουν μείνει ακόμα ορισμένα «παράσιτα» που ακόμα προσπαθούν να επηρεάσουν τις εξελίξεις. Αυτά έχει την ευκαιρία να τα αποτελειώσει μία και καλή στο επικείμενο ιδρυτικό Συνέδριο της νέας Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, το οποίο πολύ σωστά επιχειρεί να δρομολογήσει μέσα στο Μάιο με αργά, σταθερά και προσεκτικά βήματα. Ο ΓΑΠ, μετά και τις πρόσφατες εξελίξεις, έχει την ευκαιρία να ξαναφτιάξει τη νεολαία μέσα από τη δημιουργική σύνθεση του υγιούς κομματιού των παλιών με το νέο αίμα. Υλικό και ανθρώπινο δυναμικό υπάρχει.

Άραγε ο Κώτσος τι κάνει με τη δική του Νεολαία, την ΟΝΝΕΔ, η οποία κυριαρχεί και λυμαίνεται το χώρο των πανεπιστημίων και των φοιτητών επί μία εικοσαετία; Αυτοί δεν πρέπει να λογοδοτήσουν;

Σε κάθε περίπτωση, πετύχουν δεν πετύχουν οι ΓΑΠ και Κώτσος, η g700 πιστεύει και θα μάχεται για το εξής αυτονόητο: δημοκρατικές νεολαίες είναι οι καθαρές νεολαίες και οι καθαρές νεολαίες είναι αυτές που οικοδομούν αξιόπιστα κόμματα. Ελλείψει αυτής της θεμελιώδους συνθήκης, οι όποιες ιδεολογικές διακηρύξεις, ένθεν κακείθεν, πέφτουν στο κενό.

Ας τελειώνουμε επιτέλους με τους διεφθαρμένους νέο-παράγοντες.

g700 - Δύναμη Αλλαγής. Δύναμη Ανανέωσης

Wednesday, January 17, 2007

Μια σιωπηλή πλειοψηφία αποκτά φωνή

Η νέα γενιά πρέπει να αφυπνιστεί, να αναπτύξει άμεσα τους δικούς της κοινωνικούς στόχους, και να αποκτήσει διακριτή ιστορική και πολιτική ταυτότητα.

Η "χρυσή" γενιά των μεσηλίκων, η οποία κυριαρχεί στην πολιτική και την οικονομία, έχοντας συσωρεύσει τεράστια προνόμια σε σχέση με τις πραγματικές της δυνατότητες και την εθνική της προσφορά, σύντομα θα αρχίσει να αποσύρεται.

Οι νέοι, όμως, είναι εξαιρετικά αμφίβολο κατά πόσο θα μπορέσουν να ξεπεράσουν μαζικά το κοινωνικό και οικονομικό status των γονιών τους. Και αν ακόμα τα καταφέρουν αυτό δεν πρόκειται να συμβεί μέσα από την πεπατημένη οδό.

Οι παραδοσιακοί μηχανισμοί κοινωνικής και οικονομικής ανόδου, το δημόσιο, η μικροεπιχειρηματικότητα, η παραοικονομία, οι ευρωπαϊκοί πόροι έχουν εξαντλήσει τα όριά τους. Τα δημόσια-κρατικά αγαθά, που τις προηγούμενες δεκαετίες συνέβαλλαν στη μείωση των ανισοτήτων και τον εκδημοκρατισμό της οικονομικής ζωής, σήμερα χάνουν το στοίχημα της ποιότητας και απαξιώνονται. Το ψηφιακό χάσμα μεταξύ Ελλάδας και λοιπών κρατών του πλανήτη μεγαλώνει, ενώ δεν αντιμετωπίζεται επαρκώς ο τεχνολογικός αναλφαβητισμός.

Το κύμα κοινωνικής ανόδου που χαρακτήρισε την Ελλάδα της μεταπολίτευσης έχει πλέον ξεφουσκώσει. Η συγκεκριμένη περίοδος με τα επιτεύγματα και τους μύθους της, τις εμφανείς αποτυχίες και τις ιδεοληψίες της, έχει κλείσει τον ιστορικό της κύκλο. Σήμερα, οι νέοι, αναζητούν εναγωνίως απαντήσεις. Θέλουν ένα δίκαιο μέλλον, βεβαιότητα προοπτικής και ισότητα ευκαιριών ζωής. Ποιος όμως θα τους τα προσφέρει;

Από τα δεξιά υπάρχει μόνο αδράνεια κι ακινησία, από τ’ αριστερά στείρα άρνηση. Το ΠΑΣΟΚ, υποτίθεται ο εκπρόσωπος της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης, βρίσκεται σε αμηχανία.

Η αλλαγή, όμως, είναι αναπότρεπτη σε μια προοδευτική χώρα όπως η Ελλάδα. Η νέα εποχή δεν θα μας περιμένει μέχρι να αποφασίσουμε να προχωρήσουμε σε ριζικές αλλαγές στο οικονομικό και κοινωνικό μας μοντέλο και στο μοντέλο διακυβέρνησης της χώρας.

Μια βραδυπορούσα Ελλάδα στην πλανητική εποχή της υψηλής τεχνολογίας, της πληροφορίας, της επικοινωνίας και του ανταγωνισμού των κρατών για πόρους, ανθρώπινο δυναμικό, επενδύσεις και αγορές, είναι καταδικασμένη να αφήνει πίσω της ανεργία, κοινωνικές ανισότητες και υποβάθμιση της ποιότητας ζωής.

Τα πράγματα δεν είναι απλά. Είναι όμως ξεκάθαρη η κατεύθυνση προς την οποία πρέπει να κινηθούμε. Αλλαγές, Αλλαγές, Αλλαγές. Για ένα Δίκαιο Μέλλον, Ισότητα Ευκαιριών Ζωής και Βεβαιότητα Προοπτικής. Με το blog αυτό περνάμε από την άμυνα στην επίθεση.