Του Κάρστεν Ντιέριγκ*
Ruée sur le vieux papier en Allemagne
© Courrier International / Die Welt
Όπως λέγεται στους δημοσιογραφικούς κύκλους, τίποτα δεν είναι πιο παλιό από τη... χτεσινή εφημερίδα. Κι όμως, οι χτεσινές εφημερίδες τούτο τον καιρό είναι περιζήτητες: το χαρτί πάνω στο οποίο τυπώνονται αξίζει ένα σωρό χρήματα. Η συλλογή παλιών εφημερίδων μπορεί σήμερα να αποδίδει έως και 100 ευρώ τον τόνο, δύο φορές περισσότερο απ' ότι ενάμισι χρόνο πριν.
Από τη στιγμή που η τιμή του ξύλου συνεχίζει να αυξάνει, το χρησιμοποιημένο χαρτί έγινε πολύτιμη πρώτη ύλη για τις χαρτοβιομηχανίες. Σε ορισμένους δήμους και κοινότητες, δημοτικές και ιδιωτικές επιχειρήσεις συλλογής χρησιμοποιημένου χαρτιού δίνουν πλέον εκ του συστάδην μια μάχη δίχως έλεος.
Έτσι στο Αμβούργο, η «ρεμόντις» ο κολοσσός της συλλογής κι επεξεργασίας απορριμμάτων, μοίρασε τις περασμένες εβδομάδες στα σπίτια της πόλης ειδικούς μπλε κάδους ανακύκλωσης χαρτιού, στην προσπάθειά της να περισυλλέξει ένα τμήμα τουλάχιστο των 100,000 τόνων χρησιμοποιημένου χαρτιού που παράγει ετησίως η χανσεατική πόλη. Ο δήμος, που είχε από την πλευρά του ήδη εγκαταστήσει κάδους ανακύκλωσης χαρτιού στην πόλη, αφυπνίστηκε από την κίνηση του ανταγωνιστή του και μοίρασε με τη σειρά του τους δικούς του μπλε οικιακούς κάδους ανακύκλωσης στους δημότες του, ενώ ταυτόχρονα άσκησε αγωγή κατά της «ρεμόντις», με το επιχείρημα πως η συλλογή χρησιμοποιημένου χαρτιού ανήκει αποκλειστικά στη δικαιοδοσία του δήμου.
Η δικαιοσύνη όμως δεν είχε την ίδια άποψη.
Μετά τους δήμους του Όγκσμπουργκ, του Λούνμπουργκ, του Μάνχαιμ, του Χάιλμπρον, του Σλέσβιγκ, του Σβέριν κ.ά., το Αμβούργο είδε με τη σειρά του τη δικαιοσύνη να ανοίγει διάπλατα τις θύρες της συλλογής κι επεξεργασίας απορριμμάτων και στον ιδιωτικό τομέα.
Με σύντομες διαδικασίες, το διοικητικό δικαστήριο δέχτηκε πως η «ρεμόντις», που εδρεύει στο Λίνεν της Βεστφαλίας, αλλά και κάθε άλλος ιδιωτικός φορέας συλλογής απορριμμάτων, είχε κάθε δικαίωμα να διανέμει τους μπλε κάδους του.
Όπως αποφάνθηκαν οι δικαστές, ο νόμος «περί ανακυκλώσεως των απορριμμάτων» που επικαλέστηκε η δημοτική αρχή, δεν προβλέπει κανενός είδους προστασία υπέρ των δημοσίων φορέων από τον ανταγωνισμό του ιδιωτικού τομέα. Ο ισχυρισμός του δήμου πως η συλλογή απορριμμάτων για κερδοσκοπικούς λόγους πλήττει το δημόσιο συμφέρον θεωρήθηκε ανυπόστατος.
Η ανακύκλωση έχει σκοπό να συντηρεί τους φυσικούς πόρους και να ευνοεί μια διαχείριση των απορριμμάτων που να σέβεται τη φύση, και όχι να αποδίδει πόρους στο δημόσιο τομέα.
Οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) ανταπαντούν πως από τη στιγμή που επιτρέπεται στον ιδιωτικό τομέα να κερδοσκοπεί από υπηρεσίες που εμπίπτουν στις αρμοδιότητές τους, απογυμνώνονται από κάθε περιεχόμενο και απειλείται ακόμα και η ίδια η ύπαρξή τους.
Σύμφωνα με την ίδια επιχειρηματολογία, οι ιδιώτες συλλέγουν μόνο τα απορρίμματα που τους αποδίδουν κέρδος, γεγονός που δεν συμβαδίζει με τη βιώσιμη διαχείριση των απορριμμάτων.
Για την ομοσπονδία των επιχειρήσεων ανακύκλωσης (BDE), η επιχειρηματολογία των δημοτικών αρχών δεν αντανακλά παρά την απόγνωσή τους. «Οι δήμοι ξέρουν καλά πως τα οικολογικά επιχειρήματα που προβάλλουν είναι άσχετα με την ουσία της υπόθεσης», μας εξηγεί ένας εκπρόσωπος των επιχειρηματιών.
Θεωρεί πως εδώ έχουμε μια αγορά, άρα υφίσταται αυτονοήτως η ελευθερία του επιχειρείν -και η επιδίωξη κερδοφορίας.
Ο πόλεμος των σκουπιδιών δεν είναι πάντα καθαρός.
Στην αντίπερα όχθη, η ομοσπονδία των δημοσίων επιχειρήσεων διαχείρισης απορριμμάτων (VKS) δεν αποδέχεται τη δικαστική απόφαση και ζητά τροποποίηση της ισχύουσας νομοθεσίας. «Ο νόμος χρειάζεται να αναγνωρίσει ρητά την αρμοδιότητα των ΟΤΑ στον τομέα αυτόν», δηλώνει η διευθύντρια του VKS Κάριν Όπχαρντ (Karin Opphard).
Αν δε συμβεί αυτό, ο τομέας κινδυνεύει να ιδιωτικοποιηθεί, πράγμα που με τη σειρά του απειλεί να υπονομεύσει τη βιωσιμότητα της ορθής διαχείρισης των απορριμμάτων.
Το ίδιο το υπουργείο περιβάλλοντος πάντως δεν αποδέχεται αυτήν την άποψη.
Έτσι, ορισμένοι ΟΤΑ, αναγνωρίζοντας πως δε διαθέτουν πολλές πιθανότητες να δικαιωθούν δικαστικά, εγκαταλείπουν την πολυδάπανη δικαστική οδό και προσανατολίζονται σε μία διαφορετική γραμμή άμυνας ενάντια στην απειλή των ιδιωτικών επιχειρήσεων συλλογής κι επεξεργασίας απορριμμάτων.
Και πάλι στο Αμβούργο, η δημοτική αρχή καλεί τους πολίτες να καλέσουν τις δημοτικές αρχές καθαριότητας αν θέλουν να απαλλαγούν από τους κάδους της «ρεμόντις». Η συνοικία του Τίμπινγκεν εγκατέλειψε επίσης τη δικαστική οδό, και προτίμησε τις καταχωρήσεις στον τοπικό τύπο με τις οποίες καλεί τους πολίτες να μποϊκοτάρουν τους κάδους απορριμμάτων των ιδιωτικών επιχειρήσεων.
Αυτή η τακτική θα μπορούσε να φέρει αποτελέσματα, καθώς αναθέτει στους ίδιους τους πολίτες να επιλέξουν πού θα διαθέσουν τις παλιές τους εφημερίδες, τα παλιόχαρτα ή τα χρησιμοποιημένα τους χαρτοκιβώτια.
«Σε κάθε νοικοκυριό εγκαθιστούμε δωρεάν έναν κάδο ανακύκλωσης χαρτιού. Κανείς δεν υποχρεώνει τους πολίτες να τον χρησιμοποιήσουν», ξεκαθαρίζει από τη μεριά του και ο Έγκμπερτ Τόλε (Egbert Tölle), πρόεδρος της «ρεμόντις». «Αν κάποιος δεν θέλει τον κάδο, η "ρεμόντις" τον αποσύρει χωρίς δεύτερη κουβέντα».
Έτσι λοιπόν, ο πολίτης έχει επιλογές. Και τι επιλογές! Στο Λίμπεκ π.χ. η κατάσταση θυμίζει τρελοκομείο: μπροστά σε ορισμένες πολυκατοικίες αυτής της πόλης της βόρειας Γερμανίας, μετράμε ακόμα και τέσσερις κάδους ανακύκλωσης χαρτιού. Οι μικρές τοπικές επιχειρήσεις ανακύκλωσης επιτίθενται στις μεγάλες εθνικές επιχειρήσεις του τομέα, οι δημοτικές αρχές τα βάζουν με τις πολυεθνικές...
Ο πόλεμος αυτός των σκουπιδιών δεν είναι πάντα καθαρός. Ορισμένες φορές οι κάδοι των ανταγωνιστών καταστρέφονται ή οι δημοτικές αρχές συλλέγουν απλά το χαρτί που βρίσκεται στους κάδους των ιδιωτών.
Στο Λούνμπουργκ η «ρεμόντις» μήνυσε για κλοπή τη δημοτική επιχείρηση «αφαλγκέσελσαφτ» (Abfallgesellschaft). Οι δημοτικές αρχές ανταπαντούν επιτιθέμενες απ' ευθείας στο πορτοφόλι των δημοτών τους. Στο Αμβούργο, το Ντάρμστατ και το Σβέριν, οι ΟΤΑ απειλούν ευθέως να αυξήσουν το τέλος αποκομιδής των απορριμμάτων αν οι δημότες παίξουν το παιχνίδι των ιδιωτικών επιχειρήσεων. «Οι πόροι που αποκομίζουν οι δήμοι από την εμπορική αξιοποίηση των απορριμμάτων εκπίπτουν άμεσα από τον υπολογισμό του κόστους της αποκομιδής των σκουπιδιών -και συμβάλουν αποφασιστικά στην οικονομική εξισορρόπηση του συστήματος» μας εξηγεί η Κάριν Όπχαρντ. Αν οι πόροι αυτοί μειωθούν, δυστυχώς η αύξηση των δημοτικών τελών θα είναι μονόδρομος.
Και μόνο η έκφραση αυτής της ιδέας ξεσηκώνει θύελλα διαμαρτυριών. «Αντί να απειλούν τον κοσμάκη με αύξηση των τελών καθαριότητας καλά θα έκαναν να αναρωτηθούν πώς συμβαίνει και την ώρα που η τιμή απορριμμάτων σαν το χρησιμοποιημένο χαρτί αυξάνει, η ποσότητα των σκουπιδιών που περισυλλέγουν μειώνεται», αντιλέγει ο πρόεδρος της «ρεμόντις», για τον οποίο κάθε σχετική αύξηση των τελών θα αποτελούσε ευθέως πλήγμα κατά του υγιούς ανταγωνισμού.
Η επιχείρησή του, όπως κι οι ιδιώτες ανταγωνιστές της (όπως η «Βεόλια» κ.λπ), σκοπεύουν τώρα να διευρύνουν κατά πολύ τη διανομή των κάδων τους, και όχι μόνο στο Αμβούργο.
Αυτή πάντως η επιθετική στρατηγική των ιδιωτικών επιχειρήσεων συλλογής απορριμμάτων σκοντάφτει σε ένα απρόσμενο, αλλά σοβαρό εμπόδιο: η ζήτηση για κάδους έχει αυξηθεί σε τέτοιο βαθμό που οι κατασκευαστές τους καθυστερούν όλο και περισσότερο να παραδώσουν τις παραγγελίες τους.
*Ο Carsten Dierig είναι συντάκτης της «ντι βελτ». Η μετάφραση έγινε από τη συντακτική ομάδα του PPOL.
Είπαμε, εν όψει της παγκόσμιας ημέρα περιβάλλοντος, να μην αναρτήσουμε ακόμα ένα άρθρο μπανάλ για το πόσο καλό είναι να προστατέψουμε τη φύση, να αποτρέψουμε την κλιματική αλλαγή κλπ, αλλά ένα άρθρο σχετικά με το τι συμβαίνει στο χώρο της συλλογής σκουπιδιών και ανακύκλωσης στη Γερμανία. Μας ενδιαφέρει άμεσα σαν χώρα. Ας προβληματιστούμε.
ReplyDeleteΑκόμα και η Μαφία έχει μυριστεί το ψητό που έχει η επιχειρηματική εκμετάλευση των σκουπιδιών.Ας δούμε τι γίνεται με τη Καμόρα στη Νάπολη.
ReplyDeleteΔε ξερω αν εχετε ξαναασχοληθει με αυτο που θα σας πω αλλα λεω πως θα μπορουσατε να ποσταρετε μια τραγικη υποθεση που ηδη λαμβανει χωρα στη Μεσσηνια και πιο συγκεκριμενα στη Πυλο...Αν παρακαμψουμε το κυριο,το περιβαλλοντικο ζητημα θα μπορουσαμε να θεσουμε και ζητημα ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ φυσικα,οπως θα ελεγε και ο Κομφουκιος...Ακου εκει ΓΚΟΛΦ...Το επιχειρημα οτι θα δουλεψουν ανθρωποι ειναι σαθρο αν σκεφτει κανεις που εχει καταντησει η τιμη του ελαιολαδου...ΓΚΟΛΦ...
ReplyDeletehttp://www.iospress.gr/ios2005/ios20050619.htm
Το κοιτάμε, πάντως πολύ γκολφολογία τώρα τελευταία. Όλοι ανακάλυψαν την πυρίτιδα στα γήπεδα γκολφ. Και προς το Βόλο λέει θέλουν να φτιάξουν ένα.
ReplyDeletena ftiaksoyn strip golf mpas kai petyxei me tosoys papoydes leftades toy politexneioy tha einai kai poly jet.
ReplyDeleteΜπράβο στο ΚΚΕ.Μπράβο στη ΚΝΕ.
ReplyDeleteΞίλωσαν το φράχτη του Πανελλήνιου στο Πεδίο του Αρεως.Αυτός ο Μεντιάρχης έχει καταπατήσει και έχει ιδιωποιηθεί το Πάρκο.Και μας πουλάει Αθλητισμό και Πολιτισμό.
Μεγάλη η προσφορά της ΚΝΕ για να τιμήσουν τη σημερινή Μέρα του περιβάλλοντος με πολύ συγκεκριμένο τρόπο.
Εάν το ΚΚΕ ΒΆΛΛΕΙ ΨΗΛΆ ΣΤΗΝ ΑΤΖΈΝΤΑ ΤΩΝ ΑΓΏΝΩΝ ΤΟΥ ΤΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ η αξιοπιστία του θα τιναχθεί στα ύψη.
Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ δημοσίευσε στο χθεσινο ΕΛ. ΤΥΠΟ άρθρο με τίτλο: "Το μοντέλλο της πράσινης ανάπτυξης".Αναφέρεται και στη γεννιά των 700 ευρώ.Και στις ευεργετικές επιπτώσεις που θα έχει στη γενιά η εφαρμογή ενός τέτοιου μοντέλλου.
ReplyDeleteΕνόψει της παγκόσμιας ημέρας περιβάλλοντος, σύσσωμη η Δύση προωθεί την πράσινη επιχειρηματικότητα. Και προσπαθεί να πείσει και τα άτακτα παιδιά των αναπτυσσόμενων χωρών να σεβαστούν ό,τι οι ίδιοι οι Δυτικοί δε σεβάστηκαν εδώ και 200 χρόνια.
ReplyDeleteΠρόσφατα διάβασα και για πράσινους υδραυλικούς.
Σε λίγο καιρό θα έχουμε και αντίστοιχες περιβαλλοντικές πιστοποιήσεις όπως τα πιστοποιητικά ποιότητας κι ασφάλειας. Βιομηχανία νέας εποχής.
O ΓΑΠ έχει αποσπασματικές ιδέες βάσει των περιορισμένων εμπειριών που συσσώρευσε από εδώ κι από εκεί στη θητεία του στο εξωτερικό. Δεν τις έχει δουλέψει όμως τις θέσεις. Και πολύ φοβάμαι ότι δεν μπορεί να τις προχωρήσει και σε μεγαλύτερο βάθος από απλά επιφανειακές επιθυμίες - φαντασίες.
ReplyDeleteΣτο περιβάλλον βοηθάει πολύ κι ο αδερφός του, ο Αντρίκος. Θάπρεπε όμως ο ΓΑΠ να αποκτήσει τα αντανακλαστικά που αρμόζουν σε πρόεδρο κόμματος κι όχι σε πρόεδρο glamour club όπως της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Καλές οι συνεντεύξεις του, καλές κι οι αναφορές για το περιβάλλον.
ReplyDeleteΤο άρθρο 16 τι έγινε όμως ρε ΓΑΠ? Το μη κερδοσκοπικό πανεπιστήμιο και η πρόσφατη οπισθοδρόμηση - απολογισμός τι ήτανε δηλαδή? Στρατηγική είναι αυτή ή έλλειψη θάρρους και πρωτοβουλίας?
Είμαστε πρώτοι στην κατά κεφαλήν παραγωγή σκουπιδιών και τελευταίοι στην στην κατα κεφαλήν γηπέδων γκόλφ.
ReplyDeleteΕίναι δύο δείκτες που θα μας απασχολήσουν την εποχή της πράσινης οικονομίας.
Ρε φιλάρα Don,τη λέξη Ανθρωπόκαινο πως τη βρίσκεις;
ReplyDeleteΛες να την ανέφερε πρώτος ο Μοντεσκιέ;
Παγκοσμιοποιηθείτε...γιατί χανόμαστε!!!
ReplyDeleteΚαλά του έκαναν του π...η, εεε μπαρδόν του φράχτη. Η κίνηση έχει την ιδιαίτερη συμβολική της αξία. Αυτό το πράγμα στην Ελλάδα, πρώτα ιδιοποιούμαι έναν χώρο κόβοντας ένα μέτρο από εδώ ένα μέτρο από εκεί και μετά τραβάω κι έναν φράχτη μην επιτρέποντας την πρόσβαση είναι εθνικό σπορ. Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο ιδιώτη πολίτη δεν υπάρχει άνθρωπος που να μη γουστάρει να φράζει δημόσιο χώρο.
ReplyDeleteκαι μια και μιλάμε για δημόσιο χώρο και δημόσια αγαθά:
ReplyDeleteαπό Ελευθεροτυπία
ΠΕΤΥΧΑΝ ΚΑΙ ΕΠΕΚΤΕΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΜΕΤΑΜΕΣΟΝΥΚΤΙΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ-ΣΑΒΒΑΤΟΥ
Και «νυχτερινά» λεωφορεία
Του ΝΙΚΟΥ ΜΟΥΜΟΥΡΗ
Για πολύ καιρό οι αρμόδιοι (αλλά και οι εργαζόμενοι) υποστήριζαν πως τα νυχτερινά δρομολόγια του μετρό και του ΗΣΑΠ θα κατέληγαν σε παταγώδη αποτυχία, αλλά τέσσερις μήνες μετά την εφαρμογή της μεταμεσονύκτιας λειτουργίας των δύο μέσων τις Παρασκευές και τα Σάββατα άλλαξαν -ευτυχώς- γνώμη.
Ετσι, από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο όσοι χρησιμοποιούν το μετρό και τον ΗΣΑΠ για τις νυχτερινές τους εξορμήσεις θα έχουν επιπλέον στη διάθεσή τους λεωφορειακές γραμμές που θα ξεκινούν τις διαδρομές τους από τους τερματικούς σταθμούς των μέσων σταθερής τροχιάς.
.....(το υπόλοιπο άρθρο στο λινκ)
Λοιπόν Don ήμουνα σε μια γυναικοπαρέα.Τους μιλούσα χρησιμοποιώντας διάφορα τσιτάτα απο Λένιν και Βολταίρο.Αλλά ήταν έτοιμες να το βάλλουν στα πόδια.Οπότε το γυρίζω στα περιβαντολλογικά και σε κάτι Γκόρ και σε κάτι Ζερεφό και ρίχνω και ένα Ανθρωπόκαινο και δεν σου λέω τίποτα.Εγινε το έλα να δείς.Ακόμα έχω αποθέματα.Αλλά μη κάνεις κατάχρηση και τη πάθεις όπως με το Βολταίρο!
ReplyDeleteΣχετικά με ανθρωπόκαινο βλέπε παλιότερο ποστΗ γη εισέρχεται σε μια νέα γεωλογική περίοδο
ReplyDelete@normad
ReplyDeleteΠατέρας του όρου "Ανθρωπόκαινο" ήταν ο Πολ Τ. Κρούτσεν, νομπελίστας χημικός (1995 - Φαινόμενο τρύπας του όζοντος).
Εσύ όμως μπούμπυ που την άκουσες αυτή τη δύσκολη λέξη.
Στο desperate housewives ή στο sex and the city?
Normad said...
ReplyDelete"Οπότε το γυρίζω στα περιβαντολλογικά και σε κάτι Γκόρ και σε κάτι Ζερεφό και ρίχνω και ένα Ανθρωπόκαινο και δεν σου λέω τίποτα.Εγινε το έλα να δείς.Ακόμα έχω αποθέματα."
@normad
Πρόσεχε να πίνεις πολύ νερό μην κάψεις κανά αρχίδι!!!!!
ΧΑΑΑΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΑΑΑΑ!!!!!
Ρε το Larry.....!!!
Ωραία. Γκόρ+Ζερεφός+Κρούτσεν= Non desperate housewife in the world!
ReplyDeleteΤο βρήκα! Αυτό θα κάνω!
Thanks Don!
Blogger rat700 said...
ReplyDelete"Σε λίγο καιρό θα έχουμε και αντίστοιχες περιβαλλοντικές πιστοποιήσεις όπως τα πιστοποιητικά ποιότητας κι ασφάλειας. Βιομηχανία νέας εποχής."
Don
Είχα ακούσει προ καιρού για πιλοτικά προγράμματα κατηγοριοποίησης κατοικιών κατά ενεργειακή κλάση ανάλογα με τις απώλειες θερμότητας, την υποδομή κατανάλωσης ενέργεια κ.ο.κ.
Επίσης είχε ακουστεί πως θα επιβαλλόταν ο ενεργειακός χαρακτηρισμός όλων των νέων κτιρίων και η σταδιακή κατηγοριοποίηση όλων υπαρχόντων ως προϋπόθεση οποιασδήποτε αγοραπωλησίας.
Ίσως, η θέσπιση της ενεργειακής κλάσης του κτιρίου, να μπορούσε να διαδραματίσει ένα ρόλο στην αγοραία τιμή της κάθε κατοικίας και έτσι να έπαιζε έμμεσα έναν ρόλο για την αρχιτεκτονική σχεδίαση και κατασκευή πλέον, πιο οικολογικών κτιρίων.
Μακάρι να μπορούσε να εφαρμοστεί κάτι παρόμοιο και στις βιομηχανίες.
Ενας καταπατητής Δημόσιου Πάρκου,Καναλάρχης,γίνεται για τη πράξη του αυτή πρόεδρος της Ολυμπιακής Επιτροπής και... φορέας των Ολυμπιακών Ιδεωδών.
ReplyDeleteΣήμερα ήθελα να είμαι Κνίτης.
Σε διατάζω να μην κατουρήσεις μέχρι αύριο
ReplyDeleteΟτι και να λεμε για το περιβαλλον θα παραμενει κενο γραμμα εφοσον ολες οι προθποθεσεις του καπιταλισμου αναπαραγονται στο κεφαλι μας ακεραιες...Αντιλαμαβανομαι εστω με τα λιγα που ξερω πως η οικονομια αδυνατει να τρεξει με με επειγουσα διαδικασια τις ανανεωσιμες πηγες ενεργειας ή π.χ τη λυση του υδρογονου επειδη απλα τα περιθωρια κερδους και η αναπαραγωγη του κεφαλαιου αποτελουν τροχοπεδη..Οι g700 σε ενα πιο παλιο σχολιο μου ειχαν πει πως πρεπει να αλλαξουν οι αντιληψεις ειδικα του χρηματιστικου καπιταλισμου...Αναρωτιεμαι αν ειναι δυνατος σημερα και αλλος καπιταλισμος εκτος απο τον χρηματιστικο
ReplyDeleteγιούρι, καλώς ή κακώς σ' αυτή τη φάση της ιστορίας είναι εφικτοί μόνο διάφοροι τύποι καπιταλισμού κι εμείς καλούμαστε να επιλέξουμε-φτιάξουμε τον πιο ανθρώπινο και φιλικό προς το περιβάλλον. Κάποτε ίσως υπάρξει ένα άλλο σύστημα οικονομικής και κοινωνικής οργάνωσης, όμως, άποψή μας είναι ότι ουδέποτε θα πραγματοποιηθεί η οποιαδήποτε Ουτοπία, είτε λέγεται αταξική κοινωνία, είτε γη της χριστιανικής επαγγελίας.
ReplyDeleteΑυτό που οδηγεί τον άνθρωπο και τον εμπνέει να βελτιώνει τα πράγματα κάθε φορά είναι το όραμα της Ουτοπίας, ωστόσο η ίδια η ιστορία βρίθει από παραδείγματα όπου όταν η Ουτοπία επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί κατά γράμμα, όχι μόνο οδήγησε σε αθέλητες αρνητικές για το λαό συνέπειες, αλλά κατέληξε σε μια τεράστια προδοσία των διανοουμένων, των ελίτ και των αυτόκλητων καθοδηγήτων απέναντι στον απλό πολίτη, διότι όλοι αυτοί οι γνώστες, ως άνθρωποι δηλαδή ζώα που διψάνε για δύναμη που είναι, ενέδωσαν στον πειρασμό της βίας και της εξουσίας.
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, αν θέλουμε να μιλήσουμε με μαρξιστικούς όρους που σου αρέσουν, πρέπει να αντιμετωπιστεί πρακτικά, σε παγκόσμιο επίπεδο, η διαρθρωτική ισχύς του κεφαλαίου, δηλαδή η ικανότητα των οικονομικών παικτών να κάνουν ανεξέλεγκτες επιλογές χωρίς κανένα σύστημα εξισορρόπησης (check and balance) με αποτέλεσμα να οδηγούν σε κρίσεις ή να πλήττουν ολόκληρους τομείς οικονομικής δραστηριότητας. πχ βλέπε τι γίνεται με τις τιμές των εμπορευμάτων που έχουν φουσκώσει.
Ουσιαστικά, αυτό που πρέπει να πει κάποιος που θέλει να λέγεται προοδευτικός και κοινωνικά δίκαιος είναι το εξής. Κύριοι, ναι έχουμε ελεύθερη αγορά και ελεύθερο εμπόριο, όμως η απόδοση και επίδοση της ιδιωτικής οικονομίας δεν αποτελεί ιδιωτικό ζήτημα αλλά υπόθεση δημόσια και στο έπακρο πολιτική. Στο βαθμό λοιπόν που οι ορθολογικές σας επιλογές σε επίπεδο επιχείρησης οδηγούν σε έναν συλλογικό ανορθολογισμό, διότι καταστρέφεται το περιβάλλον κοκ, τότε θα υπάρχει παρέμβαση.
Τα λεγομενα σας αντιφασκουν καθως παλινδρομουν απο την ευχη της ελευθερης αγορας στην παρεμβαση του κρατους...Επισης ο ορος "διαφοροι τυποι καπιταλισμου" μου ειναι αγνωστος, πρωτη φορα τον ακουω...Σε πιο αφηρημενο επιπεδο η παραδοχη σας πως ο ανθρωπος ειναι ενα ζωο που διψαει για εξουσια ειναι αυθαιρετη...Σε τελικη αναλυση αυτη η θεση καταληγει να μιλατε για πραγματα εντελως διαφορετικα απο αυτα που εχετε προθεση...Αν ειναι να μιλησουμε για το καπιταλισμο με ορους βιολογιας,μια συζητηση νομιζω θα συμφωνειτε, εντελως παρωχημενη...Κατα τη γνωμη μου ειναι οχι απλως εκδηλη αλλα και συστατικη της ουσιας τους,η αδυναμια των καπιταλιστικων οικονομιων να δωσουν απαντησεις στα προβληματα του περιβαλλοντος...Με λιγα λογια δε μπορεις να χρησιμοποιεις τις ιδιες τακτικες που σε οδηγησαν σε ενα προβλημα για να το λυσεις..Ελπιζω να καταλαβαινετε οτι εννοω το πρωτοκολλο του Κιοτο και την εμπορια ρυπων σε επιπεδο χρηματιστικο..Νομιζω και γι αυτο ειναι τουλαχιστον εμφανες οτι οδηγει σε αποτυχια...0 εις το πηλικο..
ReplyDeleteγιούρι, όποιος σπεύδει προς τον σοσιαλισμό κάνοντας άλματα συνήθως τον προσπερνάει έλεγε ο Σλοβένος Ζάρκο Πετάν. Αυτό μας έδειξαν τα μέχρι στιγμής ιστορικά παραδείγματα
ReplyDeleteΑκου να δεις τι αλλο μας εχουν δειξει τα ιστορικα παραδειγματα...Οτι ο καπιταλισμος αδυνατει να αποφυγει τις κρισεις..Επισης στην εποχη του καπιταλισμου ελαβαν χωρα οι καταστροφικοτεροι πολεμοι της ανθρωπινης ιστοριας...Θα ηθελα οταν μιλαμε να αποφευγετε τον ορο ουτοπια με ο κεφαλαιο..Δεν εχω στο μυαλο μου μια φανταστικη κοινωνια οπου πεταλουδες θα πετανε γυρω απο τα κεφαλια τρισευτυχισμενων ανθρωπων...Πιστευω πως οι ανθρωποι ειναι οντα με παρα πολλες δυνατοτητες δημιουργιας του καταλληλου για τη ζωη τους περιβαλλοντος...Το ατομικο συμφερον οταν ταυτιζεται με την εννοια κερδος και επιχειρηση ειναι απλα μονοσημαντο...Ποιος σας ειπε οτι ο σοσιαλισμος σα προταγμα ειναι η αποθεωση του αλτρουισμου?Και παλι αυτο μονοσημαντο ειναι...Ο σοσιαλισμος σα συλληψη και αποπειρα συγκεκριμενοποισης του ειναι και παλι μια "τακτικη επιβιωσης", με αλλα λογια επιδιωξη του ατομικου συμφεροντος...Το ζητημα ειναι απλο...Ο καπιταλισμος ηταν ενα επαναστατικο βημα. Ομως η οργανωση της εργασιας εχει δωσει τη δυνατοτητα και για διαφορετικη μορφη διαχειρισης και της καθημερινοτητας,δηλαδη τη δημιουργια του ανθρωπου για τον εαυτο του αλλων οικονομικων κινητρων.Οπως και να το κανουμε η εννοια Κερδος δεν εχει βιοψυχολογικη βαση
ReplyDelete@g700
ReplyDeleteΠως μπλέξαμε πάλι την Ουτοπία, τον Σοσιαλισμό, τον Κομμουνισμό και την Οικολογία, δεν το κατάλαβα.
Σημείωση: Η Ουτοπία συνδέεται εννοιολογικά μάλλον με την Αναρχία και όχι με τον Κομμουνισμό (βλ. Κροπότκιν).
Νομίζω ότι μπλέκουμε τα πράγματα χωρίς λόγο. Νομίζω ότι τα θέματα περιβάλλοντος είναι, ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι, απλότερα, ανεξαρτήτως πολιτικού/ οικονομικού συστήματος διακυβέρνησης.
Για παράδειγμα, οι βίλλες στην Πάρνηθα είναι παράνομες και πρέπει να γκρεμιστούν. Τέλος.
Διαφωνεί κανένα πολιτικό/ οικονομικό σύστημα???
Να ένα πολύ ωραίο πεδίο πρόσφορο για ακτιβισμό!!!!
Το έγκλημα με τις βίλλςε στην Πάρνηθα, νομίζω ότι θα σας έφερνε περισσότερους συμμάχους
ReplyDeleteαπό ότι τα γυμναστήρια και το μετρό.
Ο ΚΟΜΦΟΥΚΙΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ;
ReplyDeleteΤΟΥ ΚΑΚΟΜΙΛΗΣΑΤΕ ΚΑΙ ΚΡΑΤΑΕΙ ΜΟΥΤΡΑ;
ΑΑΑΑΑΑ ΘΑ ΣΑΣ ΜΑΛΩΣΩ !
"Οπως και να το κανουμε η εννοια Κερδος δεν εχει βιοψυχολογικη βαση"
ReplyDeleteΗ λέξη κέρδος είναι απλά μια άλλη ονομασία της ανάγκης για δύναμη,κυριαρχία και εξουσία που έχει βιοψυχολογική και ανθρωπολογική βάση.
Βεβαια έχει φορτιστεί ιδεολογικά και για πολλούς έχει πάρει και ψυχοπαθολογικά χαρακτηριστικά.Εχει γίνει καραμπινάτη νεύρωση που δεν αντιμετωπίζεται με τίποτα.
parmenides said...
ReplyDelete"Η λέξη κέρδος είναι απλά μια άλλη ονομασία της ανάγκης για δύναμη,κυριαρχία και εξουσία που έχει βιοψυχολογική και ανθρωπολογική βάση.
Βεβαια έχει φορτιστεί ιδεολογικά και για πολλούς έχει πάρει και ψυχοπαθολογικά χαρακτηριστικά."
Όπως μεγαλώσει ο καθένας. Ο σύγχρονος δυτικός τρόπος ζωής και τα πρότυπα που προβάλλονται έχουν παίξει και αυτά ένα ρόλο στην δημιουργία ψυχοσωματικών φαινομένων.
Από την άλλη μεριά πιστεύω πως τo κέρδος δεν πρέπει να θεωρείται εξ'ορισμού κάτι Κακό. Αλοίμονο, αν δεν υπήρχε ως έννοια. Λειτουργεί ως κινητήριος δύναμη. Το ζητούμενο όμως είναι να εξυπηρεί όσο το δυνατόν περισσότερους και να βλάπτει όσο το δυνατόν λιγότερους.
Εδώ μπαίνει ο ρόλος της κυβερνητικής/ κεντρικής παρέμβασης.
Για παράδειγμα, έχω στην ιδιοκτησία μου 80 στρέμματα δασικής έκτασης. Ποιος θα με σταματήσει από το να πετσοκόψω όλα τα δέντρα και να φτιάξω μία αγροτουριστική επιχείρηση...???? (Θα πάρω και σπέσιαλ επιδότηση!!!)
O Kεδρώος Ερμής έχει μια κάποια ιστορία.Δεν μας προέκυψε τώρα ξαφνικά με το Καπιταλισμό.
ReplyDeleteΑυτό που προέκυψε τώρα είναι η υστερία των υπερασπιστών απο τη μιά και των διωκτών απο την άλλη του κέρδους. Και κυρίως των διωκτών.ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΜΑΔΙΚΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ.
"ΠΑΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ"
ReplyDeleteΟλα μετρούνται με μονάδες δύναμης και εξαργυρώνονται στο χρηματιστήριο της βίας.Το κέρδος είναι κέρδος στο βαθμό που αντιστοιχεί σε δύναμη που χρίζει τους νικητές στο πεδίο της βίας.
ReplyDeleteΣήμερα μιλάμε για νομισματικό κέρδος επειδή είναι η επικρατούσα στην εποχή μας μονάδα δύναμης.Σε μια άλλη εποχή με άλλα μέτρα δεν θα είχε καμμιά αξία.
Έχω την εντύπωση ότι ο Κερδώος Ερμής ήταν ο φτερωτός θεός των εμπόρων και των κλεπτών.
ReplyDeleteΕπίσης να υπενθυμίσω ότι την αγελάδα την αρμέγεις για να τρως κάθε μερα και δεν την σφάζεις για να την φας μονομιάς.
Επίσης υπενθυμίζω ότι η βία φέρνει βία. Και όταν ο όγκος συναλλαγών της βίας στο χρηματιστήριο είναι υψηλός, τότε η κατάσταση μπορεί να γίνει έκρυθμη.
Το έγκλημα με τις βίλες στην Πάρνηθα, ακριβώς όπως το είπες, πρόλαβαν να ξεφυτρώσουν οι άτιμες. Τι άνθρωποι είμαστε...
ReplyDeleteΑΝΑΧ, Περιμένουμε τον Κομφούκιο να επιστρέψει και να μην κρατάει μούτρα.
ReplyDeleteKαι ξαναλέω:
ReplyDelete"ΠΑΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ"
Μην τρελαίνεστε...(αμφότεροι).
Φτάνει για όλους.
Το κερδος ειναι η ονομασια του προιοντος που παραγουν οι εργαζομενες μαζες το οποιο πλεοναζει...Στη χρηματικη οικονομια καπιταλισμο με τη ν εμπορευματικη κυκλοφορια πληρη το κερδος εχει χρηματικη μορφη και αποτελει το μερος εκεινο της αξιας(η οποια μαλλον ΔΕΝ αποτελει λογιστικο νουμερο) το οποιο δεν καρπωνονται οι παραγωγοι λογω της σχεσης κυριαρχιας της ατομικης ιδιοκτησιας.Δεν ειναι κακο πραγμα αναγκαστικο χαρακτηριστικο της χρηματικης φυσης του καπιταλισμου ειναι
ReplyDeleteΠαρμενιδη, αν ο Μαρξ πεθανε ο Χερμπερτ Σπενσερ τοτε τι εκανε?
ReplyDeleteEμεις δηλαδη που δεν εχουμε επιχειρηματικο πνευμα τι θα κανουμε ?θα κατσουμε να μας γαμησουν? ή θα περιμενουμε τη προνοια του κρατους των κυριαρχων?
ReplyDelete@ yuriy
ReplyDeleteΝομίζω ότι το πρόβλημα μας θα έπρεπε να είναι τα υπερ-κέρδη (με την έννοια της αισχροκέρδιας και του υπερβολικού κέρδους) και όχι τα κέρδη.
Τα κέρδη έχουν συγγένεια με τον μηχανισμό της προσφοράς και της ζήτησης, ο οποίος εσφαλμένα θεωρείται ότι καθορίζει μόνο τις τιμές. Καθορίζει και τις παραγόμενες/ προσφερόμενες ποσότητες (πράγμα καλό). Σε διαφορετική περίπτωση, μπορεί να παρουσιαστούν φαινόμενα υπερ-προσφοράς ή ελλείψεων αγαθών/ υπηρεσιών λόγω έλλειψης ορθού συντονισμού, γιατί ποιος θα μπορεί να πει εσείς που παράγεται το Α θα πεινάσετε και οι άλλοι που φτιάχνουν το Β θα πλουτίσουν. Και αν όλοι είναι να μοιραστούμε τα των Β, γιατί αυτοί να δουλεύουν και οι άλλοι που φτιάχνουν το Α να κάθονται.....
Τα υπερ-κέρδη είνια κάτι σαν τον πρωταθλητισμό. Προκαλούν νοσηρά φαινόμενα....
Ένα νοσηρό φαινόμενο βέβαια (ξέχασα να αναφέρω) είναι και το γαμήσι που τρώει το περιβάλλον.
ReplyDeleteΩστόσο, όπως φάνηκε και στο post, το κέρδος μπορεί να λειτουργήσει προς όφελος του περιβάλλοντος....αν υπάρχει όραμα και φαντασία.
Don said...
ReplyDelete1./
"Για παράδειγμα, οι βίλλες στην Πάρνηθα είναι παράνομες και πρέπει να γκρεμιστούν. Τέλος. Διαφωνεί κανένα πολιτικό/ οικονομικό σύστημα???
Nα ένα πολύ ωραίο πεδίο πρόσφορο για ακτιβισμό!!!!"
2./
"Το έγκλημα με τις βίλλες στην Πάρνηθα, νομίζω ότι θα σας έφερνε περισσότερους συμμάχους από ότι τα γυμναστήρια και το μετρό."
and ...............
G700 said...
"Το έγκλημα με τις βίλες στην Πάρνηθα, ακριβώς όπως το είπες, πρόλαβαν να ξεφυτρώσουν οι άτιμες. Τι άνθρωποι είμαστε..."
Φυσικά και είναι πρόσφορο έδαφος για ακτιβισμό.
ReplyDeleteεπίσης Don, σε ό,τι μας αφορά δεν μπερδεύουμε τις ιδεολογίες του 20ου αιώνα μεταξύ τους, ούτε και τις συγχέουμε με την οικολογία ή το περιββαλοντικό κίνημα που είναι ουσιαστικά προϊόν της νέας αριστεράς του 60.
Απλά απαντάμε στον ισχυρισμό του Γιούρι παραπάνω ότι o κομμουνισμός είναι εγγενώς environment friendly, ενώ ο καπιταλισμός είναι εγγενώς καταστροφικός προς το περιβάλλον.
Λέμε λοιπόν ότι η ιστορία, όχι η μαρξιστική ή φιλελεύθερη εσχατολογία περί ιδανικής κοινωνίας (ου-τοπίας ή ευ-τοπίας κατά τους αρχαίους), απλώς ΔΕΝ δικαιώνει αυτόν τον ισχυρισμό. Ο κεντρικός σχεδιασμός αποδείχτηκε τον 20ο αιώνα εξίσου βλαβερός για το περιβάλλον με το ανεξέλεγκτο κυνήγι των κερδών.
Και τέλος, γιούρι έτσι για να προβοκάρουμε λίγο την κουβέντα, η αμερικανίδα συν-συγγράφέας της γνωστής σειράς Megatrends (οικονομικές και κοινωνικές τάσεις δεκαετίας), έγραψε ένα ενδιαφέρον βιβλίο σχετικά με την απληστία των CEOs, τις socialy and environmentaly irresponsible businesses και το είπε The rise of conscious capitalism ισχυριζόμενη ότι αυτή θα είναι η νέα φάση του καπιταλισμού στις ΗΠΑ κα παγκοσμίως.
G700 said...
ReplyDelete1./
"Φυσικά και είναι πρόσφορο έδαφος για ακτιβισμό."
Don:
Πιστεύετε ότι θα μπορούσατε να αναλάβετε κάποια πρωτοβουλία έστε ήπιας διαμαρτυρίας στις αρμόδιες αρχές?
2./
"Ο κεντρικός σχεδιασμός αποδείχτηκε τον 20ο αιώνα εξίσου βλαβερός για το περιβάλλον με το ανεξέλεγκτο κυνήγι των κερδών."
Don:
Εδώ συμφωνούμε. Ωστόσο, πρέπει να ομολογήσουμε ότι τα παραδείγματα που υπάρχουν για την κλιμάκωση της καταστροφής του περιβάλλοντος παρουσιάστηκαν σε υπέρμετρη κλίμακα σε καπιταλιστικά μοντέλα διαχείρισης. Δες το παράδειγμα της Κίνας......
3./
".....έγραψε ένα ενδιαφέρον βιβλίο σχετικά με την απληστία των CEOs, τις socialy and environmentaly irresponsible businesses και το είπε The rise of conscious capitalism ισχυριζόμενη ότι αυτή θα είναι η νέα φάση του καπιταλισμού στις ΗΠΑ και παγκοσμίως."
Don:
Κοιτάξτε κι αυτό:
NATURAL CAPITALISM: CREATING THE NEXT INDUSTRIAL REVOLUTION,
By Paul Hawken, Amory B. Lovins, L.H. Lovins,
http://www.natcap.org/sitepages/pid5.php