Wednesday, June 11, 2008

Labor versus Capital

By Stephen S. Roach*

Global Economic Forum,
Morgan Stanley,

Oct 23, 2006

What do the world’s three largest economies have in common? The answer underscores one of the key tensions of globalization -- unrelenting pressure on labor income. The corollary of that phenomenon is equally revealing -- ever-rising returns to the owners of capital. For a global economy in the midst of its strongest four-year boom since the early 1970s, this tug-of-war between labor and capital is an increasingly serious source of disequilibrium. It has important economic, social, and political implications -- all of which could complicate the coming global rebalancing.

My recent trip to Japan was the clincher. As I found in Germany during a series of extensive visits last month, and as has been evident in the United States throughout the current upturn, Japanese labor income remains under extraordinary downward pressure. There is no way this is a coincidence.

In all three economies, unemployment has been declining in recent years -- a 27% drop in the US jobless rate since mid-2003, a 21% decline in Japan since early 2003, and a 15% fall in the German unemployment rate since mid-2004. Yet in none of the three economies has a cyclical tightening in labor markets resulted in a meaningful increase in real wages and/or the labor share of national income.

By our calculations, fully 57 months into the current cyclical upturn, US private sector compensation is still tracking nearly $400 billion (in real terms) below the average trajectory of the past four business cycles. After a glimmer of revival in early 2005, stagnation is once again evident in Japanese real wages (see my 20 October dispatch, “Japan’s Missing Link”). Nor are there any signs of a meaningful upturn in German real wages; to the contrary, inflation-adjusted compensation per worker in the overall business sector has actually declined in four of the past five years.

The case of Europe merits special comment. We harbor the illusion that European workers are different -- that sheltered by a deeply entrenched social contract, they enjoy great success in getting more than their fair share of the pie. That impression is no longer accurate.

As Elga Bartsch points out in a fascinating new piece of research, after having spiked up dramatically in the aftermath of German reunification, pan-European real compensation per employee has been basically unchanged since 2001 (see her 20 October dispatch, “Whither Euro Area Wages?”). Nor does she see this changing as an increasingly tight European labor market now approaches its “speed limit.”

The structural forces are simply far too powerful -- namely, globalization, a shift to part-time and temporary employment, and the diminished power of European labor unions. The coming wage round in Germany will undoubtedly test this view, but Elga does not look for a major breakout. Far from marching to its own beat, the European worker is in the same shape as those elsewhere in the industrial world -- suffering from the unrelenting pressures of relatively stagnant real wages.

At work are the increasingly powerful forces of globalization -- namely, the combination of intensified cross-border competition and a wrenching global labor arbitrage that has given rise to an extraordinary productivity push in the high-wage industrial world.

The good news is that the productivity payback is at hand. The United States has recorded a decade of 2.8% productivity growth -- doubling the sluggish 1.4% gains recorded from 1974 to 1995. Japanese productivity growth has averaged 2.1% over the past three years -- nearly double the 1.2% trend from 1995 to 2002. Even German productivity has been in the rise -- expanding at a 1.7% annual rate over the past five quarters -- more than double the anemic 0.7% trend over the 1998 to 2004 period (see my 2 October dispatch, “Global Comeback: First Japan, Now Germany”).

The bad news is that these breakthroughs on the productivity front have not resulted in any meaningful improvement in labor’s share of the pie. Therein lies the puzzle: Economics teaches us that real wages ultimately track productivity growth -- that workers are rewarded in accordance with their marginal product.

Yet that has not been the case in the high-wage economies of the industrial world in recent years. By our estimates, the real compensation share of national income for the so-called “G-7 plus” (the US, Japan, the 12-country euro-zone, the UK, and Canada) fell from 56% in 2001 to what appears to be a record low of 53.7% in 2006. (Note: Due to a lack of harmonized euro-zone data prior to 1996, the compensation share cannot be extended before that period; however, based on BIS calculations, the slightly narrower construct of the wage share of G-10 national income is currently lower than at any point since 1975).

Of course, it is important to distinguish between the transitory results of the business cycle and the structural interplay between underlying trends in productivity and real wages. It may be that productivity strategies are dominate by cost cutting; with labor the largest slice of business production expenses, such tactics lead to constant pressure on the compensation share of national income.

It may also be that the improvements in labor market conditions are so recent -- especially in Japan and Germany -- that the real wage lags simply haven’t had time to kick in. The US experience draws that latter hope into serious question. Fully 10 years into a spectacular productivity revival, real wages remain nearly stagnant and the labor share of national income continues to move lower. If the flexible American worker can’t do it, why should we presume that others in the industrial world would be any more fortunate?

This takes us to what could well be the biggest challenge in this era of globalization -- the ability of the high-wage developed world to convert productivity gains into increases in the labor share of national income. In a recent paper, Richard Freeman of Harvard, long one of the world’s most prominent labor economists, underscores the very tough uphill battle that high-wage workers in the rich countries face in this era of globalization (see his June 2006 paper, “Labor Market Imbalances: Shortages, or Surpluses, or Fish Stories?”).

By his calculation, the ascendancy of China, India, and the former Soviet Union has added about 1.5 billion new workers to the global economy -- essentially equaling the amount elsewhere in the world. With global trade and production increasingly shifting into the low-wage developing and transitional economies, what I have called the “global labor arbitrage” puts inexorable pressure on real wages in the high-wage industrial world. Some would argue that the worst of the arbitrage is over -- as wage inflation now takes off in China and India. Don’t count on it. Our estimates suggest that even after five years of double-digit wage inflation in China, hourly compensation for Chinese manufacturing workers remains at only 3% of levels prevailing in the major industrial economies.

While labor gets squeezed, the owners of capital have enjoyed far more flexibility in this climate. Facing extraordinary competitive pressures, corporations have redoubled their efforts on the productivity front. And, as noted above, those efforts have indeed borne fruit -- for over a decade in the US and more recently in Japan in Germany. The fruits of those efforts show up in the form of surging corporate profitability and increased share prices -- with commensurate gains accruing to those workers/ households that are fortunate enough to hold shares. America, with its growing incidence of share ownership, has led the change in that regard.

But this has hardly been a panacea for most US workers. Federal Reserve survey data show that 63% of families in the upper decile of the wealth distribution owned stocks in 2004 -- nearly four times the average 19% ownership share in the remaining 90% of the wealth distribution; moreover, median equity holdings amounted to $110,000 per household in the same upper decile --fully 13 times average holdings of $8,350 in the remainder of the wealth distribution (see “Recent Changes in US Family Finances: Evidence from the 2001 and 2004 Survey of Consumer Finances” published in the Federal Reserve Bulletin 2006).

Don’t get me wrong -- this is not intended to be a replay of my ill-fated “worker backlash” call of the early 1990s, when I mistakenly believed that labor would exercise its power and demand a larger slice of the pie. Today, courtesy of a doubling of the world’s work force and an increasingly potent global labor arbitrage, high-wage workers in the industrial world are all but powerless to act.

But their elected representatives are not. Witness the recent surge of protectionist sentiment -- especially in the United States but also in Europe. Nor do I suspect this political backlash to globalization will fade in the aftermath of the upcoming mid-term election in the United States -- especially, as seems likely, if the Democrats garner sizable gains in the Congress. Pressures on high-wage workers in the industrial world are likely to endure for years to come -- irrespective, or perhaps because of, the push for higher productivity growth. As a result, I suspect the angst of labor will remain high on the political agenda for the foreseeable future.

Stephen S. Roach είναι αναλυτής της «Μόργκαν Στάνλεϊ»

105 comments:

  1. παλιό, αλλά επίκαιρο

    ReplyDelete
  2. Άντε και καλή μας μέρα.
    Σε λίγο θα μετονομαστείτε σε "Γενιά των 550 ευρώ" Για ρίξτε μια ματιά στο από κάτω......
    Άρτος (ενίοτε) και θεάματα κύριοι.
    Ελλαδάρα και τα μυαλά στα κάγκελα.

    Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ ON LINE
    Τρίτη, 10 Ιουνίου 2008 17:53
    "ΕΕ: Ανώτατο όριο εργασίας το 48ωρο με δυνατότητα αύξησης στις 65 ώρες"

    "Σε συμφωνία κατέληξε τις πρώτες πρωϊνές ώρες σήμερα το Συμβούλιο των υπουργών Απασχόλησης της ΕΕ, σχετικά με τις δύο κοινοτικές οδηγίες που αφορούν το χρόνο εργασίας και την προσωρινή απασχόληση. Σε γενικές γραμμές το Συμβούλιο αποφάσισε ότι οι συμβασιούχοι θα πρέπει να έχουν ίση μεταχείριση με τους μόνιμους εργαζόμενους και ότι το ανώτατο όριο εργασίας, σε ορισμένες περιπτώσεις και εφόσον η εθνική νομοθεσία της κάθε χώρας το επιτρέπει, θα μπορεί να φτάσει τις 60 ή και τις 65 ώρες την εβδομάδα.

    Τη συμφωνία θα πρέπει να επικυρώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

    Συγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά το χρόνο εργασίας, οι υπουργοί Απασχόλησης της ΕΕ συμφώνησαν ότι το ανώτατο όριο είναι το 48ωρο. Ωστόσο, η συμφωνία προβλέπει δυνατότητα επιλογής επιπλέον χρόνου εργασίας έως 60 ώρες την εβδομάδα, ενώ για ορισμένα επαγγέλματα το ανώτατο όριο είναι οι 65 ώρες, εφόσον το συμφωνήσουν οι κοινωνικοί εταίροι.

    Επίσης, διατηρείται το δικαίωμα της λεγόμενης «αυτοεξαίρεσης», γνωστό και ως «opt-out», το οποίο ισχύει για τους εργαζόμενους που απασχολούνται πάνω από δέκα εβδομάδες από τον ίδιο εργοδότη. Σύμφωνα με δηλώσεις εκπροσώπου της Επιτροπής για θέματα απασχόλησης, «μόνο αν οι εργαζόμενοι το επιλέξουν, παρατείνεται ο χρόνος εργασίας, γι΄ αυτό η νομοθεσία προβλέπει συγκεκριμένα κριτήρια για την υπογραφή του opt out και διασφαλίζει ότι ο εργαζόμενος μπορεί να το αρνηθεί, χωρίς να υποστεί συνέπειες».

    Με την απόφαση αυτή διαφώνησαν η Ελλάδα, η Κύπρος, το Βέλγιο, η Ισπανία και η Ουγγαρία, οι οποίες εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους απέχοντας από την ψηφοφορία. Η υπουργός Απασχόλησης Φάνη Πάλλη Πετραλιά, παρεμβαίνοντας στο Συμβούλιο, τόνισε ότι η Ελλάδα είναι πάντα προσηλωμένη στην πλήρη και ποιοτική εργασία και δήλωσε: «Δεν συζητούμε -και θα προχωρήσουμε σε αποχή από τη διαδικασία υιοθέτησης- ούτε αύξηση των ωρών εργασίας, ούτε μείωση του καθεστώτος προστασίας των εργαζομένων με βραχυχρόνιες συμβάσεις. Αυτό είναι ξεκάθαρο και πάγια θέση μας».

    Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά την πρόταση για την οργάνωση του χρόνου εργασίας, η κ. Πετραλιά επεσήμανε δύο βασικά σημεία που αφορούν το opt-out, στα οποία η Ελλάδα δεν συμφωνεί: Πρώτον, η χώρα μας επιμένει στην οριοθέτηση του εβδομαδιαίου χρόνου σε αριθμό ωρών οπωσδήποτε μικρότερο από τις 60 ώρες. «Πιστεύουμε ότι η οροφή των 60 ή 65 ωρών απομακρύνεται από το βασικό στόχο για διασφάλιση της ποιότητας της εργασίας, καθώς ενέχει κινδύνους για την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων» τόνισε. Δεύτερον, η Ελλάδα δεν συμφωνεί με τη μείωση της προστασίας των βραχυχρόνιων συμβάσεων και κυρίως την επέκταση της διάρκειας των συμβάσεων στις όποιες θα εφαρμόζεται το opt-out.

    Σε ό,τι αφορά την προσωρινή απασχόληση, οι 27 υπουργοί της ΕΕ συμφώνησαν ότι οι προσωρινά απασχολούμενοι, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, θα πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα με τους μονίμους όσον αφορά το μισθό, τις άδειες, τις άδειες μητρότητας, την εκπαίδευση, την πρόσβαση στις συλλογικές εγκαταστάσεις των εταιρειών (εστιατόρια, παιδικοί σταθμοί, μεταφορικά μέσα κλπ). Επίσης, τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιβάλουν ποινές στις εταιρείες που δεν συμμορφώνονται.

    Για το θέμα αυτό, η κ. Πετραλιά τόνισε ότι η Ελλάδα αναγνωρίζει ως θετικό στοιχείο το ότι διασφαλίζεται η αρχή της ίσης μεταχείρισης των προσωρινά απασχολούμενων και ανέφερε ότι στη χώρα μας η ίση μεταχείριση διασφαλίζεται ήδη από την εθνική μας νομοθεσία από την πρώτη κιόλας μέρα απασχόλησης. Ανέφερε, επίσης, ότι θα πρέπει να βρεθεί η επιθυμητή ισορροπία, ώστε η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και η ασφάλεια της εργασίας να ενισχύονται εξίσου.

    Τέλος, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με σημερινή ανακοίνωσή της χαιρετίζει την επίτευξη συμφωνίας από τους υπουργούς Απασχόλησης, χαρακτηρίζοντας την ως «βήμα προόδου προς μια κοινωνική Ευρώπη» και καλεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να την επικυρώσει.

    ReplyDelete
  3. misthoi tsou 65oro looming in the corner Capital 2 Labor 0.

    ReplyDelete
  4. Ναι, ή καλύτερα η γενιά των 65 ωρών. Εμπρός στο δρόμο που χάραξε η Κίνα. Όλοι στη φάμπρικα όλοι στον αγώνααα...

    ReplyDelete
  5. vaggelas said...
    @ Dr Marx,

    "η διαχειριστική λογική που σας διακρίνει, ως γνήσιοι τεχνοκράτες που είστε, αδυνατεί να συλλάβει τη δυναμική των κοινωνικών συγκρούσεων, και πως αυτή καθορίζει σε τελική ανάλυση την ατζέντα..."

    June 10, 2008 3:20 PM

    Ενώ η κατανόηση της ιστορίας ΜΟΝΟ μέσα από την οικονομία και την παραγωγική διαδικασία δεν παραπέμπει καθόλου στο σκληρότερο είδος τεχνοκρατισμού...

    Αυτό θες να μας πεις;

    Έναν "τεχνοκρατισμό" μάλιστα ο οποίος ουδέποτε βρέθηκε να συμπλέει με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Το ότι η κομμουνιστική αριστερά χρησιμοποιεί ως μέσο τις κοινωνικές συγκρούσεις για να επιτύχει τους σκοπούς της, δεν σημαίνει και de facto κατανόηση των πραγματικών αιτιών τους.

    Μέσα στην ιστορία υπάρχει η ετερογονία μέσων και σκοπών, την οποία η κομμουνιστική θεωρία είναι αδύνατον να θίξει. Τα μέσα στην πορεία διαφοροποιούν τους σκοπούς, και οι σκοποί με την σειρά τους αλλάζουν τα μέσα. Αν η κομμουνιστική θέαση (της ιστορίας) ήταν πιο ανοιχτή, θα το είχε συνειδητοποιήσει πολύ γρήγορα, αλλά δυστυχώς δεν είναι. Το αντίθετο.

    Η "δυναμική των κοινωνικών συγκρούσεων" στον κομμουνισμό υπηρετεί έναν σκοπό, την αποσταθεροποίηση του συστήματος για την τελική έφοδο και την κατάληψη της εξουσίας.

    'Οταν αυτό επιτευχθεί, η "δυναμική των κοινωνικών συγκρούσεων" θα μετατραπεί γρήγορα σε "αντιδραστικές δυνάμεις" που υποστηρίζονται από τον καπιταλιστικό ιμπεριαλισμό.

    Το σενάριο είναι παλιό, ο σκηνοθέτης μέτριος, η ταινία έχει χιλιοπαιχτεί, και άσε που εισπρακτικά ήταν μια αποτυχία και μισή...

    June 11, 2008 8:40 AM


    Το μετέφερα από το προηγούμενο post γιατί το θεωρώ ως ένα απο τα καλύτερα κείμενα που γράφτηκαν στο μπλόγκ.Και με άμεση σχέση με το σημερινό θέμα.

    ReplyDelete
  6. Πράγματι, πολύ δυνατό σχόλιο. Η ετερογονία των σκοπών ή αλλιώς ο νόμος των αθέλητων συνεπειών, εξηγεί γιατί οι εξελίξεις δεν είναι ποτέ γραμμικές ή προδιαγεγραμμένες σε βάθος χρόνου.

    ReplyDelete
  7. Παρακολούθα τώρα τι γίνεται.....

    Καθόσαστε και βρίζει ο ένας τον άλλον, ωσάν την εποχή των πράσινων και μπλε καφενείων, και η κατάσταση έχει ξεφύγει κάθε ελέγχου και αντίληψης.

    Αυτό δηλαδή που μας μάρανε είναι η κάθε θεωρία/ ερμηνεία της ιστορίας του ενός και του άλλου και η υψηλή κουλτουριάρικη τεχνοκρατική αντίληψη για flexi-"κούρεμα" και μπαρμπούτσαλα....

    Εδώ σκοτώθηκαν άνθρωποι για το 8ωρο (ανεξαρτήτου χρώματος - σας προλαβαίνω) και έρχονται οι υπουργοί (ούτε καν οι αρχηγοί των κρατών) και συμφωνούν για κατάργησή του και την θέσπιση 10ώρου και 12ώρου και εσείς συζητάτε για τον κομμουνισμό και τον φιλελευθερισμό και μαλακίες...

    Δηλαδή, με άλλα λόγια:
    "Ένα τραγούδι μ'έμαθε η μάνα μου να λέω.....
    όταν δεν έχουμε ψωμί να κάθομαι να κλαίω.

    Ξυπνάτε παληκάρια.....
    Απ'αυτό που πάτε να γίνεται υπάρχει με το τσουβάλι. Από το άλλο χρειάζεται. Εγώ σας τα λέω καλοπροαίρετα.......εσείς τώρα συνεχίστε να βρίζετε τον κομμουνισμό και την μαύρη μοίρα σας, και αφήστε τους άλλους να κάνουν πάρτυ.

    ΥΓ1.
    Αν δεν το έχετε καταλάβει τα περισσότερα σχόλια του blog σας είναι κατά του ΚΚΕ, του ριζοσπάστη, της Ρωσίας και του Κομμουνισμού.

    ΥΓ2.
    Άλλη μία πληροφορία:
    Οι ΗΠΑ καταψήφισαν την φορολογία των υπερκερδών των πετρελαϊκών εταιριών. Ακρίβεια σου λέει μετά...

    ReplyDelete
  8. "...labor income remains under extraordinary downward pressure. There is no way this is a coincidence."

    Αυτό για τις αναπτυγμένες χώρες είναι σωστό.Στις αναπτυσσόμενες συμβαίνει το αντίθετο.Η παγκοσμιοποίηση φέρνει ευημερία σε όλους.Αρα το πρόβλημα είναι στη ΚΑΤΑΝΟΜΗ.
    Και επειδή η Πολιτική Οικονομία έχει μαθηματικοποιηθεί και έχει μετατραπεί σε επιστήμη των Μαθηματικών αδυνατεί να δόσει απαντήσεις σε μείζονα ιστορικά θέματα σαν αυτό που πραγματεύεται το σημερινό post.
    Επιβάλλεται επιστροφή στη Φιλοσοφία αλλοιώς η Θρησκεία μας περιμένει στη γωνία.

    ReplyDelete
  9. Η αθέλητη συνπέπεια του να επεκτείνεις την εργάσιμη εβδομάδα στις 65 ώρες για όσους γουστάρουν (ελεύθερη επιλογή) είναι να σκίσεις αυτούς που δεν θέλουν και δεν μπορούν να ακολουθήσουν αναγκάζοντάς τους να δουλέψουν πιο πολύ.

    Η αθέλητη συνέπεια του να επιβάλλεις ένα σκληρό και άκαμπτο εργασιακό καθεστώς σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης είναι να αυξηθεί η μαύρη εργασία.

    Οι ΗΠΑ αύξησαν τα αποθέματα πετρελαίου και πήραν μια ανάσα. Η Ελλάδα; ΖΖΖΖΖ Καλή μέρα και σε σένα Don.

    ReplyDelete
  10. "Αν δεν το έχετε καταλάβει τα περισσότερα σχόλια του blog σας είναι κατά του ΚΚΕ, του ριζοσπάστη, της Ρωσίας και του Κομμουνισμού."

    Σε ενοχλεί που υπάρχει και ένα μπλόγκ που δεν εχει κάνει θρησκεία του τον Αντιδυτικισμό;
    Που πιστεύει ότι η Ελευθερία είναι η προυπόθεση των προυποθέσεων για κάθε ανθρώπινη ευημερία;

    ReplyDelete
  11. Gμόσιος said...

    "Η αθέλητη συνπέπεια του να επεκτείνεις την εργάσιμη εβδομάδα στις 65 ώρες για όσους γουστάρουν (ελεύθερη επιλογή) είναι να σκίσεις αυτούς που δεν θέλουν και δεν μπορούν να ακολουθήσουν αναγκάζοντάς τους να δουλέψουν πιο πολύ.

    Don:
    Καλά πως δεν το είχα σκεφτεί...(???)
    Δηλαδή θα δουλεύεις αντί για 9 ώρες, θα δουλεύεις 12 αλλά αντί για 750 ευρώ μικτά, θα παίρνεις 870something......(!!!!!!)
    Στο μεταξύ θα γλιτώσει και ο εργοδότης σου μια βάρδια (δηλαδή κανά 500άρι το μήνα στο κεφάλι) και όλοι happy (χάπι). Που ξέρεις μπορεί να βρεις και καμιά γυναίκα να παντρευτείς, να δουλεύετε σύνολο 24 ώρες την ημέρα σύνολο και το παιδί σου θα το μεγαλώσει η μαμά.....(!!!!) Μπράβο ρε παλήκαρε.

    Gμόσιος:
    "Οι ΗΠΑ αύξησαν τα αποθέματα πετρελαίου και πήραν μια ανάσα. Η Ελλάδα; ΖΖΖΖΖ Καλή μέρα και σε σένα Don."

    Don:
    Αυτό είναι που λένε συγκρίνουμε την βούρτσα μεεεε.........

    ReplyDelete
  12. libertarian said...

    "Σε ενοχλεί που υπάρχει και ένα μπλόγκ που δεν εχει κάνει θρησκεία του τον Αντιδυτικισμό;Που πιστεύει ότι η Ελευθερία είναι η προυπόθεση των προυποθέσεων για κάθε ανθρώπινη ευημερία;"

    Ρε άμοιρε,
    ο κομμουνισμός σου φταίει εσένα για το χάλι που είσαι???
    Είχες ποτέ κομμουνισμό σ'αυτήν εδώ τη χώρα????
    Ο κομμουνισμός είναι ο "σερίφης" την εποχή μας??? Την εποχή που ξεσπάνε όλες οι κρίσεις, ενεργειακές, διατροφικές, περιβαλλοντικές.....
    Τι να πω????? Τόσο τύφλα????

    ReplyDelete
  13. Εβαλαν οι ΗΠΑ σφυροδρέπανα στην σημαία τους και δεν το πήρα χαμπάρι???

    ReplyDelete
  14. Είσαι εμπαθής και να διαβάζεις καλύτερα αυτά που γράφω. Αν εσύ κατάλαβες ότι επικροτώ την κατάσταση πλανάσαι. Από την άλλη ΝΑΙ κατακρίνω την Ελλάδα που έχει τις υψηλότερες τιμές διύλισης πετρελαίου στην Ευρώπη (καρτέλ ασπρόπυργου), ταυτόχρονα με τους χαμηλότερους φόρους στα καύσιμα και ανύπαρκτα αποθέματα.

    ReplyDelete
  15. Ανάψτε κανά φως ρε παιδιά να βλεπόμαστε........

    ReplyDelete
  16. @gμόσιος

    Ζητώ συγνώμη αν σε παρανόησα.
    Η αλήθεια είναι πως ο γραπτός λόγος καμιά φορά διευκολύνει την πλάνη.

    Όσο για το καρτέλ του Ασπροπύργου, μην ξεχνάς:
    1./αυτό εξυπηρετεί και το ελληνικό δημόσιο (φόροι)
    2./το ιδιοκτησιακό καθεστώς που λειτουργούν πλέον τα διυλιστήρια.

    ReplyDelete
  17. "Αν δεν το έχετε καταλάβει τα περισσότερα σχόλια του blog σας είναι κατά του ΚΚΕ, του ριζοσπάστη, της Ρωσίας και του Κομμουνισμού."

    1-Αυτό δεν είναι αναληθές είναι ψευδές.
    2-Δεν χρειάζονται προστασία. Τους βλάπτει.Συνηθίζουν στην Ασυλοποίηση και στην Ιδρυματοποίηση.
    3-Το ΚΚΕ είναι ένα κόμμα που παίρνει εκατομμύρια απο το κρατικό προυπολογισμό με τα οποία πληρώνει ένα ολόκληρο συφερτό απο επαγγελματικά στελέχη που είναι εκτός παραγωγικής εργασίας και συνηθίζουν στον παρασιτισμό.Ελπίζω να μην ανήκεις σαυτούς, αν και νομίζω,τί νομίζω είμαι σίγουρος,ότι κρατικοδιαιτάσαι.

    ReplyDelete
  18. @ lebowski

    you bet!
    ever since university student.

    ReplyDelete
  19. @gmosios said:

    quote:
    κατακρίνω την Ελλάδα που έχει τις υψηλότερες τιμές διύλισης πετρελαίου στην Ευρώπη (καρτέλ ασπρόπυργου)
    unquote

    Επίσης σημείωσε ότι παράγουμε 6 φορές περισσότερη βενζίνη από όση χρειαζόμαστε, και αν το καλοσκεφθείς, αυτός είναι ο λόγος που δεν αναπτύξαμε πχ ποτέ τα τελευταία χρόνια αξιόλογο σιδηροδρομικό δίκτυο. Δηλ το εν λόγω καρτέλ καταστρέφει γενικότερα το επίπεδο ζωής μας...


    Γι αυτό όμως δε μας φταίει ο Ριζοσπάστης και η ΕΣΣΔ (και που το γράφω κρυώνω...). Δηλαδή αυτή η αντικομμουνιστική υστερία που καταλαμβάνει κατά καιρούς μερικούς σε αυτό το μπλογκ είναι κατά βάση σκιαμαχία. Τέρμα, κομμουνισμός δεν υπάρχει πιά. Αν όμως έχουμε κάτι να διδαχθούμε από αυτό το πείραμα, ας το δούμε ψύχραιμα και όχι ξορκίζοντάς το σαν φτού κακά...

    ReplyDelete
  20. libertarian said...

    "Ελπίζω να μην ανήκεις σαυτούς, αν και νομίζω,τί νομίζω είμαι σίγουρος,ότι κρατικοδιαιτάσαι."

    Σε γελάσανε.
    Απασχολούμαι, και δεν "δουλεύω", και μάλιστα στον μοναδικό κλάδο μάλλον όπου οι έννοιες κρατικός παρεμβατισμός, δημόσιο, κυβέρνηση, δεν υφίστανται καν. Για να σε βοηθήσω, θα σου πω ακόμα ότι είναι ο κλάδος που γαμεί και δέρνει σε κέρδη παγκοσμίως τα τελευταία 5-6 χρόνια.

    ReplyDelete
  21. Μπράβο ρε anax!!!!!!
    Συμφωνώ με ολόκληρο το σχόλιο σου.

    Θα συμπληρώσω μόνο ότι μέσα στον παραλογισμό μας, ονειρευόμαστε (χωρίσ σιδηρόδρομο) να ιδιωτικοποιήσουμε τα λιμάνια και να γίνει ξαφνικά ο Πειραιάς και η Θεσσαλονίκη, Amsterdam και Rotterdam....
    Η χώρα που στην Πελλοπόνησο έχει ακόμα την τρικούπεια σιδηροδρομική γραμμή (ασύμβατη με το υπόλοιπο δίκτυο)
    Α, ρε ξύλο που θέλουμε.

    ReplyDelete
  22. ΑΝΑΧ συμφωνώ. Επίσης μιας και πιάσαμε τις βενζίνες να προσθέσω ότι έχουμε από τα περισσότερα βενζινάδικα στην Ευρώπη και δεν τα βρίσκεις ποτέ ανοιχτά. Το βράδυ άμα πας να βάλεις η τιμή είναι σπέσιαλ 100 οκτανίων.

    Η αθέλητη συνέπεια του να αναπτύξεις τους σιδηροδρόμους είναι να περιοριστεί εκ των πραγμάτων ο κλάδος οδικών μεταφορών. Είσαι καλά ότι θα υπάρξει πολιτικός που θα το κάνει αυτό;

    ReplyDelete
  23. μόνο ξύλο...με την ΚΟΣΚΟ τι γίνεται, ξέρει κανείς;

    ReplyDelete
  24. Το παραδοσιακό μοντέλο εργασίας που συνηθίσαμε τον 20ο αιώνα αργοπεθαίνει. Με τη βοήθεια των τεχνολογικών εξελίξεων εργασίες που στηριζότανε στην ένταση εργασίας αντικαθίστανται από μηχανισμούς παραγωγής βασισμένους στην τεχνολογία. Παράλληλα οι τεχνολογικές εξελίξεις έχουν κάνει τη ζωή και εργασία όλων μας λιγότερο επίπονη σωματικά. Οι 8 ώρες εργασίας του παρελθόντος δεν προκαλούν την ίδια εξάντληση σήμερα(πχ σωματική) όπως στο παρελθόν. Από την άλλη το άγχος και νόσοι που σχετίζονται με την ακινησία εμφανίζονται όλο και περισσότερο στο χώρο εργασίας.

    Η 8ωρη εργασία πλέον σχετίζεται με την "πλέμπα". Η πλέμπα του παρελθόντος όμως δούλευε 15ωρα και υπό βάναυσες συνθήκες εργασίας. Όλοι όσοι δημιουργούν και επιχειρούν εργάζονται όχι απλά 10ωρα αλλά 24ωρα ολόκληρα. Κι όμως η άνεση που μας έχει δώσει η εξέλιξη της τεχνολογίας κάνει αυτή τη συνεχή εργασία να φαντάζει λίγο πιο ξεκούραστη και περισσότερο αποδοτική, περισσότερο δημιουργική. Οι σημερινές τεχνολογικές εξελίξεις, το σημερινό μοντέλο κατανάλωσης αγαθών κι εμπειριών, έχουν καταφέρει να μετατρέψουν ακόμα και τα πιο περίεργα χόμπυ των ανθρώπων σε δημιουργικές εργασίες που μπορούν να αποφέρουν εισοδήματα και συνθήκες διαβίωσης για πολλούς που διαλέγουν να μην ακολουθήσουν το δρόμο του παραδοσιακού επαγγέλματος του γιατρού, του δικηγόρου κλπ.

    Ο κόσμος βιώνει μια αυξανόμενη ευμάρεια κι ας είμαστε απαισιόδοξοι. Μπορεί οι μισθοί - με τη στενή έννοια που έχουμε συνηθίσει - να μικραίνουν ως προς την αγοραστική τους δύναμη, κι όμως αναπτύσσονται συνεχώς ενναλακτικές μορφές τροφοδότησης του εισοδήματος μας. Αν δε, καταφέρναμε να αποδεσμευτούμε από τις άλογες εξάρσεις κι επιθυμίες μας να καταναλώσουμε όλο τον κόσμο, αν καταφέρναμε να απομακρυνθούμε από τον homo consumus, θα συμβάλλαμε σημαντικά και στην μεγαλύτερη ευτυχία μας, και στο λιγότερο άγχος και την αίσθηση του κενού μέσα μας, τη συνεχή έλλειψη ικανοποίησης.

    ReplyDelete
  25. "Απασχολούμαι, και δεν "δουλεύω", και μάλιστα στον μοναδικό κλάδο μάλλον όπου οι έννοιες κρατικός παρεμβατισμός, δημόσιο, κυβέρνηση, δεν υφίστανται καν. Για να σε βοηθήσω, θα σου πω ακόμα ότι είναι ο κλάδος που γαμεί και δέρνει σε κέρδη παγκοσμίως τα τελευταία 5-6 χρόνια.

    June 11, 2008 11:34 AM"

    Ω τι κόσμος μπαμπά! Οποίος κυνισμός απο ένα προστάτη των εργαζομένων! Που δουλεύει σε ένα κλάδο που "γαμεί και δέρνει".
    Αυτό οι πραγματικοί εργαζόμενοι το λένε ΑΛΗΤΕΙΑ!!!

    ReplyDelete
  26. Mesout Tavaz said...

    "Αν δε, καταφέρναμε να αποδεσμευτούμε από τις άλογες εξάρσεις κι επιθυμίες μας να καταναλώσουμε όλο τον κόσμο, αν καταφέρναμε να απομακρυνθούμε από τον homo consumus, θα συμβάλλαμε σημαντικά και στην μεγαλύτερη ευτυχία μας, και στο λιγότερο άγχος και την αίσθηση του κενού μέσα μας, τη συνεχή έλλειψη ικανοποίησης."

    Επικροτώ. Πρέπει να θυμόμαστε ότι τα υλικά αγαθά δεν αποτελούν το κλειδί της ανθρώπινης ευτυχίας. Η καλλιέργεια του πνεύματος ωστόσο βλάπτει σοβαρά την κενοδοξία.

    Μαζί σου συμφωνεί και ο Τορκόμ Σαραϊνταριάν στο "Πρόκληση για Μαθητεία". Διάβασέ το.

    ReplyDelete
  27. ΝΑ ΤΟΝ ΚΡΑΞΟΥΜΕ ΟΛΟΙ

    Oταν κάποιος απασχολείται και δεν δουλεύει ,όπως ο ίδιος δηλώνει, και μάλιστα σε ένα κλάδο που "γαμεί και δέρνει",δηλ.βγάζει τεράστια υπρκέδη εκμεταλευόμενος τους εργαζόμενους, φυσικά τότε ΔΕΝ έχει το δικαίωμα να εμφανίζεται ως προστάτης των εργαζομένων.Γιατί είναι απλά ένας ελεινός Αγύρτης και Αλήτης.
    ΝΑ ΤΟΝ ΚΡΑΞΟΥΜΕ ΟΛΟΙ!

    ReplyDelete
  28. Ο άνθρωπος που στο ένα χέρι κρατάει το Ριζοσπάστη-δικαίωμάτου- και στο άλλο τη Ναυτεμπορική-δικαίωμά του-και που δηλώνει με έπαρση ότι απασχολείται και δεν δουλεύει σε ένα κλάδο που "γαμεί και δέρνει"-και αυτό δικαίωμά του-ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να παριστάνει τον προστάτη των εργαζομένων γιατί βυσσοδομεί εναντίον τους και αυτό είναι ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ.

    ReplyDelete
  29. libertarian said...

    1./
    "Oταν κάποιος απασχολείται και δεν δουλεύει...."

    Don:
    Κουτό αγόρι.....
    Ακόμα και το αρμόδιο υπουργείο μετονομάστηκε σε υπουργείο απασχόλησης. Εσύ ακόμα δουλεύεις. Δουλεύουν ακόμα αυτοί που έχουν "αφεντικά" μικρέ μου....

    2./
    ".... σε ένα κλάδο που "γαμεί και δέρνει",δηλ.βγάζει τεράστια υπρκέδη εκμεταλευόμενος τους εργαζόμενους...."

    Don:
    Τα υπερκέρδη αγορίνα μου δεν έρχονται μόνο από τον εργαζόμενο.
    Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι. Αλλά, ποιος να σου τους μάθει εσένα?
    Οι χρωματιστοί εργατοπατέρες που ακούς με ανοιχτό το στόμα και μετά τους ψηφίζεις για βουλευτές και υπουργούς????
    Και για να σου το πω κι αλλιώς στον κλάδο που απασχολούμαι (παρά τον εργασιακό ανταγωνισμό που υφίσταται) δεν υπάρχουν και πολλοί g700. Μόνο κάποιοι που βγάζουν φωτοτυπίες part time παίρνουν τόσα. Και ξέρεις γιατί......Γιατί οι χρωματιστοί εργατοπατέρες σου δεν μπορούν να βάλουν το χεράκι τους για να κονομήσουν καμιά μίζα ή κανά ψήφο.

    3./
    ΝΑ ΤΟΝ ΚΡΑΞΟΥΜΕ ΟΛΟΙ!

    Don:
    Σιγά μην σκίσεις το καλσόν.

    ReplyDelete
  30. "Κουτό αγόρι....."

    Κατάλαβα "απασχολείσαι" με το τράφικιν.ΟΚ. Καλές δουλειές.Αλλά εδώ πελατεία δεν θα βρείς.Πήγαινε κάπου αλλού.

    ReplyDelete
  31. Απο ότι γνωρίζω ο μοναδικός κλάδος που "γαμεί και δέρνει" στην Ελλάδα "τα τελευταία 4-5 χρόνια" είναι το τράφικιν.
    Aλλά τί βίτσιο είναι κι'αυτό να ανακατεύεις το Μαρξισμό με το τράφικιν ρε σύντροφε!!

    ReplyDelete
  32. @libertarian

    Κοιμάσαι όρθιος και πληρώνεις και νοίκι.

    Ρώτα τον "anax" να σου πει σε ποιον κλάδο καταφέρνουμε να είμαστε από τους καλύτερους διεθνώς.
    Φαίνεται έξυπνος άνθρωπος, θα ξέρει.

    Εσύ, .....μην παιδεύεσαι.
    Για κανά παροξυσμό μακαρθισμού καλός είσαι....Από 'κει και πέρα.....

    ReplyDelete
  33. Διαφωνώ με το κράξιμο όμως από τη μία υιοθετείς ένα φιλολαϊκό λόγο όταν αναφέρεσαι στη γενιά των 700, από την άλλη όντως σε διακατέχει μια αλαζονική έπαρση όταν μιλάς για τον εαυτό σου και τη δουλειά σου.

    ReplyDelete
  34. @Gμόσιος

    Καμία έπαρση αδερφέ.
    Και σε καμία περίπτωση δεν είμαι απ'αυτούς που θα πουν εγώ κονομάω και άσε τους άλλους να παν να "κουρευτούν". Αυτό που λέω είναι ότι όλοι ανεξαιρέτως έχουν δικαίωμα σε έναν αξιοπρεπή μισθό και σε ένα συγκεκριμένο τρόπο διαβίωσης. Ο μισθός των 700 ευρώ νοείται μόνο για δευτερεύοθσα part time απασχόληση.

    Αυτό πρέπει να επιτυγχάνεται είτε με κρατική παρέμβαση (όταν και όπου χρειάζεται) είτε χωρίς. Δεν με ενδιαφέρει να δώσω ταμπέλες σε κανένα που δεν την έχει ήδη κάνει τατουάζ στο κούτελο.
    Νομίζω ότι εκφράζω μία κοινή λογική όταν λέω ότι δεν βγαίνει η καθημερινότητα με μισθούς κάτω από 1200 και ότι το περιθώριο μικτού κέρδους των επιχειρηματιών θα έπρεπε να αποτελέσει τον κουμπαρά για να αντληθούν τα απαιτούμενα καφάλαια για κάτι τέτοιο.

    Γιατί θα πρέπει να αρμέγουμε συχνότερα δέκα αγελάδες για να βγάλουμε 100 κιλά γάλα και να μην πάρουμε άλλες 10 και να τις αρμέγουμε τις μισές φορές.

    THINK BIG, φίλε μου.
    Αυτή είναι η ανάπτυξη. Όχι να χτίζουμε στάδια και να δημιουργούμε χρηματιστηριακές υπεραξίες και μονοπώλια.

    ReplyDelete
  35. @gμόσιος

    Το ζήτημα δεν είναι οι ιδεολογίες.
    Είναι η ρεμούλα.

    Όπως είπε ο Μάνος (φύσει και θέσει φιλελεύθερος) σε ένα κανάλι που τον έβλεπα τις προάλλες, για ποιον λόγο απαγορεύεται η συγκριτική διαφήμιση. Γιατί να μην μπορεί να βγει ο ένας και να πει εγώ αυτό το δίνω τόσο και ο ανταγωνιστής μου τόσο. Ποιον εξυπηρετεί αυτή η νομοθεσία τον καταναλωτή ή τα καρτέλ???
    Αλλά μπορεί να βγει κανένας και να πει αυτός είχε πάει με το ΠΑΣΟΚ και αυτοί είναι κλέφτες κτλ κτλ.

    Η ταμπέλα....η πιο σίγουρη μέθοδος απαξίωσης.

    ReplyDelete
  36. Ότι δεν κατανοούμε ή δεν καταλαβαίνουμε το έχουμε έτοιμο στο στόμα:
    "..Έλα μωρέεεε, τι να μας πει.... αυτός είναι κομμουνιστής/ δεξιός/ άσχετος κλπ κλπ"

    Η μαύρη η κακομοιριά μας.

    ReplyDelete
  37. Όλες οι ιδεολογίες είναι θεωρητικές.
    Όταν έρχεται η πράξη, γίνεται κώλος η δουλειά.

    Εμείς πρέπει να πάρουμε το mix εκείνο που ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία του Έλληνα και να βρούμε τους κατάλληλους ανθρώπους να το εφαρμόσουν.
    Πάντα όμως πρέπει να υπάρχει η ιδέα/ ιδολογία, κι ας λέγεται όπως θέλει, για να υπάρχει ταυτότητα και κατεύθυνση. Όχι απολιτίκ και μαγκιές τεχνοκρατισμού...
    Να σώσουμε συγκεκριμένο όνομα σε ότι θέλουμε. Όχι φιλολογία για κοινωνία των πολιτών και δικαίωμα στην εκπαίδευση και "πίπες".

    Φτάνει.

    ReplyDelete
  38. Don, θα προσυπογράψουμε το προτελευταίο σου σχόλιο σαν τοποθέτηση αρχής. Απλά επειδή άλλη δυνατότητα αναδιανομής υπάρχει στο χώρο της ναυτιλίας, όπου προφανώς δουλεύεις μαζί με τον anax και άλλη δυνατότητα σε μια μικρομεσαία επιχείρηση, θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο να μιλήσεις με παραδείγματα και να ειξειδικεύσεις αυτο που λες. Λόγου χάρη, στη ναυτιλία ποιος είναι ο κατώτατος μισθός και πως το εξηγείς αυτό; Τι ωράρια δουλεύει ο κόσμος εκεί πέρα; Υπάρχει flexible time ή ελαστικοποίηση-ξεχύλωμα, τι σημαίνει στέλεχος και τι εργάτης; Είναι το παράδειγμα της ναυτιλίας συγκρίσιμο με τις μικρομεσαίες; Γιατί η ελληνική ναυτιλία είναι μαζεμένη στο CITY του Λονδίνου και όχι στον Πειραιά; Περιμένουμε απαντήσεις για να γίνει μια καλή κουβέντα. Το ζήτημα πράγματι δεν είναι οι ιδεολογίες, είναι οι πρακτικές λύσεις

    ReplyDelete
  39. @g700

    Ποια είναι η αποψή σας για τους τρόπους που μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτό που ο αρθρογράφος του post ονομάζει "global labor arbitrage" στην σημερινή παγκοσμιοποιημένη οικονομία?
    Μπορούμε να ανταγωνιστούμε τον κινέζο που δουλεύει σκαρφαλωμένος στο μπαμπού και τον ινδό που κοιμάται στα σκαλοπάτια του Γάγγη?

    ReplyDelete
  40. G700 said...

    1./
    Λόγου χάρη, στη ναυτιλία ποιος είναι ο κατώτατος μισθός και πως το εξηγείς αυτό;

    don:
    Υπάρχουν μισθοί και μισθοί... Σίγουρο είναι ότι το μισθό σου στην ναυτιλία "you earn it", δεν σου τον δίνουν. Οι μισθοί ποικίλουν ανάλογα την αποτελεσματικότητα και την χρησιμότητα του καθενός. Όταν αποδίδεις πληρώνεσαι.
    Συνήθως τα λεφτά είναι καλύτερα στις μικρομεσαίες εταιρίες. Σε σύγκριση με τους υπόλοιπους κλάδους, πιθανόν οι μισθοί να είναι σε καλύτερη μοίρα γιατί έχουν συνειδητοποιήσει ότι τα λάθη λόγω του αντικείμενου ενασχόλησης αγοράζονται φθηνά αλλά πληρώνονται ακριβά.

    2./
    "Τι ωράρια δουλεύει ο κόσμος εκεί πέρα; Υπάρχει flexible time ή ελαστικοποίηση-ξεχύλωμα"

    don:
    Υπάρχουν και τα δύο, ανάλογα με το επιμέρους αντικείμενο που δραστηριοποιείται ο καθένας και ανάλογα με τα περιθώρια/ όρια που θέτει στην συνεργασία του με τον εκάστοτε εργοδότη.

    3./
    τι σημαίνει στέλεχος και τι εργάτης;

    don:
    Σε κάποιες εταιρίες, στέλεχος είναι μόνο ο πλοιοκτήτης σε άλλες οι διευθυντές των τμημάτων τουλαχιστον. Ανάλογα το μέγεθος. Οι μισθοί ωστόσο μπορεί να είναι αντιστρόφως ανάλογοι του μεγέθους των επιχειρήσεων και δεν περιορίζονται στους τίτλους.

    4./
    Είναι το παράδειγμα της ναυτιλίας συγκρίσιμο με τις μικρομεσαίες;

    don:
    Γιατί όχι? Δεν έχουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις κάποιο χαρακτηριστικό που θα μπορούσαν να εκμεταλλευθούν.
    Κατά την γνώμη μου, η έλλειψη πόρων έχει αποδειχτεί μόνο ένα εύκολο άλλοθι. Δεν είναι πλέον δικαιολογία. Υπάρχουν παραδείγματα ανθρώπων με όραμα που έγιναν κολλοσοί χωρίς να έχουν ούτε μισό βαπόρι.

    5./
    Γιατί η ελληνική ναυτιλία είναι μαζεμένη στο CITY του Λονδίνου και όχι στον Πειραιά;

    don:
    Αυτό ήταν παλιά. Τώρα οι περισσότεροι αν όχι όλοι συντηρούν γραφεία και στον Πειραιά. Τα γραφεία στο city υφίστανται μόνο για λόγους prestige, χώρια που τώρα σκέφτονται κι αυτοί να την κοπανήσουν με αιτία κάτι νταβατζιλίκια που έκαναν στο UK.

    ReplyDelete
  41. Θεωρείς ότι η αρχή του περιορίζω τα υπερκέρδη και δίνω κάτι παραπάνω στον εργαζόμενο ισχύει στην περίπτωση της ναυτιλίας κι αν όχι πως θα μορούσε να επιτευχθεί;

    ReplyDelete
  42. Ένα θα σου πω.
    Ο μισθός του Ουκρανού ναυτικού, έχει σχεδόν διπλασιαστεί την τελευταία τριετία. Σε αυτό έπαιξε ρόλο και η προσφορά/ ζήτηση offshore εργατικού δυναμικού αλλά και το γεγονός ότι όταν κάποιος δραστηριοποιείται λελογισμένα και βασίζει τα κέρδη του σε άλλες πηγές και όχι στην εκμετάλλευση του εργαζομένου, τότε είναι πιο πρόθυμος να πληρώσει ένα πολύ μικρό ποσοστό των κερδών του ώστε να διασφαλίσει όσο το δυνατόν καλύτερα μέσω της απασχόλησης καταρτισμένου προσωπικού ότι θα αποφύγει ζημιές και καθυστερήσεις που θα μπορούσαν να συμβούν και να οφείλονται στον ανθρώπινο παράγοντα και οι οποίες κατά κανόνα θα του στοίχιζαν τουλάχιστον οικονομικά πολλαπλάσια.

    Να λάβετε υπόψη ότι η διαρκής εξέλιξη της τεχνολογίας και η εξειδίκευση πολλών υπηρεσιών σε όλους τους κλάδους προσφέρει όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που χρησιμεύουν για την απαίτηση καλύτερων μισθολογίων μέσω της κατάρτισης.

    ReplyDelete
  43. g700 said:

    quote:
    Θεωρείς ότι η αρχή του περιορίζω τα υπερκέρδη και δίνω κάτι παραπάνω στον εργαζόμενο ισχύει στην περίπτωση της ναυτιλίας κι αν όχι πως θα μορούσε να επιτευχθεί;
    unquote

    Τόχεις πιάσει λάθος το θέμα. Απλά ένας καλός εργαζόμενος με δύο σωστούς χειρισμούς μπορεί να κερδίσει σε μιά μέρα πχ πάνω από 1 εκ. δολ. γιά την εταιρεία. 'Η με μιά επιτυχή διαπραγμάτευση να πετύχει σοβαρές μειώσεις τιμών σε επισκευές. Ή να χειρισθεί μιά αξίωση αποζημίωσης σε ασφαλιστική με τρόπο εξαιρετικά κερδοφόρο γιά την εταιρεία. Αν λοιπόν εγώ μπορώ να κερδίσω σε μιά μέρα πχ τον ετήσιο μισθό μου γιατί να μήν αμειφθώ κατάλληλα; Επίσης από την άλλη πλευρά, μιά μαλακία κοστίζει πανάκριβα. Αρα συμφέρει τον πλοιοκτήτη ΚΑΙ να αμείβει σωστά τους εργαζόμενους, και να είναι αξιοκρατικός. Δηλαδή αν διορίσει συγγενή του, αν δεν αξίζει θα τον διώξει, ή στην καλύτερη περίπτωση θα τον βάλει στο ψυγείο να μην ανακατεύεται με τη δουλειά.

    Στην τελική, τα μεγέθη είναι τέτοια που δεν μιλά κανείς γιά περιορισμό των κερδών (τι είναι αντί από ΕΝΑ πλοίο να κερδίσει πχ 20 εκ δολ ετησίως τι να κερδίσει 19,9 εκ. δολ.).

    Τα ωράρια πράγματι είναι δύσκολα, αλλά τώρα πιά δεν βλέπω και καμιά διαφορά από τους υπόλοιπους. Οταν πρωτοξεκίνησα, και έλεγα ότι γυρνώ στο σπίτι 8 ή 9 το βράδυ με κοίταγαν περίεργα, τώρα είναι η νόρμα πιστεύω.

    Τα συχνά ταξίδια ίσως είναι πρόβλημα, αλλά όμως είναι και μιά αναζωογόνηση γιά τη σχέση ή το γάμο (αν το δεί κανείς από τη θετική πλευρά).

    All in all είναι μιά δουλειά με πρόκληση και πολλές δυσκολίες αλλά και με πολλές χαρές.

    ReplyDelete
  44. Η ναυτιλία (φορτηγός) είναι ίσως ο μόνος κλάδος που λειτουργεί πιο κοντά στα όρια του πλήρους ανταγωνισμού, και όπως λέει και ο λαός μας, "ο φόβος φιλάει τα έρημα".

    Με άλλα λόγια η κατάσταση με τα κέρδη των επιχειρήσεων, ανεξαρτήτως κλάδου είναι σαν το παράδειγμα που μας έλεγαν στα θρησκευτικά στο σχολείο για το μαχαίρι. Ο ένας το παίρνει και κόβει το ψωμί και ο άλλος το παίρνει και σκοτώνει. Ανάλογα με το ποιος το καρπούται είναι και τα αποτελέσματα.

    Αν τον αφήσεις τον άλλο ασύδοτο σε ένα καθεστως μονοπωλίων χωρίς ελέγχους και θεσμούς, τότε θα πάει για το εύκολο (Είναι στην φύση του ανθρώπου). Δηλαδή το κέρδος από την εκμετάλλευση του καταναλωτή και του εργαζόμενου. Αυτών που έχουν τους λιγότερους μηχανισμούς άμυνας.

    Αν ίσχυε και στην Ελλάδα μας ο πλήρης ανταγωνισμός στα γάλατα, τότε θα έβλεπες που θα ήταν οι τιμές. Αντίθετα αντί οι κυβερνήσεις να παίρνουν μέτρα που θα διευκολύνουν τον ανταγωνισμό και τους νόμους της αγοράς, παίρνουν μέτρα που διευκολύνουν τα καρτέλ.

    Αφού είναι πρακτικά αδύνατον να έχουμε συνθήκες που θα επιτρέπουν τον πλήρη ανταγωνισμό, χρειαζόμαστε πολιτικές και μέτρα που θα προσομοιάζουν τις καταστάσεις προς αυτήν την κατεύθυνση.

    ReplyDelete
  45. anax anexartitos said...

    "Τα ωράρια πράγματι είναι δύσκολα, αλλά τώρα πιά δεν βλέπω και καμιά διαφορά από τους υπόλοιπους. Οταν πρωτοξεκίνησα, και έλεγα ότι γυρνώ στο σπίτι 8 ή 9 το βράδυ με κοίταγαν περίεργα, τώρα είναι η νόρμα πιστεύω."

    don:
    Aρκεί η παραμονή στον χώρο εργασίας να μην γίνεται για το θεαθήναι. Αν έχω δουλειά, να κάτσω όσο πάει.
    Στο φινάλε, μπορεί κάποιου να του φεύγει η ψυχή στη θάλασσα ή μπορεί να κινδυνεύει ή χίλια δύο άλλα operational.

    Το λέω γιατί βλέπω μερικούς συναδέλφους που στις 18:00 θυμούνται να δουν τα personal mailboxes τους και μάλιστα παίρνουν και ένα περισπούδαστο ύφος λες και έγινε καμιά καταστροφή......(όταν τους κοιτάνε βέβαια)

    ReplyDelete
  46. @don

    Συμφωνώ απόλυτα. Μάλιστα τώρα πιά αν δεν είναι απόλυτη ανάγκη φεύγω γύρω στις 5:30 με 6:00 μμ. Προτιμώ να τελειώνω τη δουλειά το πρωί. Επίσης τώρα με τα μέσα που υπάρχουν, πάω σπίτι και αν χρειαστεί στέλνω e-mail σε βαπόρι. Οταν πρωτοξεκίνησα όμως (late 80ties) οι περισσότερες εταιρείες είχαν βάρδια το Σάββατο, και πολλές και την Κυριακή, όπου απαιτείτο η φυσική παρουσία στο γραφείο γιά κάποιες ώρες το ΣΚ.

    Υπάρχουν κάποιοι πράγματι που κάθονται γιά το θεαθήναι. Ή γιά να τους δεί ο εφοπλιστής. Στη δική μου περίπτωση ο εφοπλιστής διαμένει στο εξωτερικό οπότε δεν έχει και μεγάλη σημασία.

    [Οσο γιά τον ελευθεριάζοντα, όλο στις πουτάνες το μυαλό του...]

    ReplyDelete
  47. "[Οσο γιά τον ελευθεριάζοντα, όλο στις πουτάνες το μυαλό του...]

    June 11, 2008 4:51 PM"

    Να μη ξεχάσεις να κάνεις και VDRL test αυτή τη Βδομάδα.

    ReplyDelete
  48. @ don
    @ anax
    @ libertarian

    Καλές οι συζητήσεις, αλλά οι αψιμαχίες σας ρε παιδιά, αηδία πια, έλεος, σεβαστείτε λίγο και την ανοχή των διαχειριστών του μπλογκ. Σεβαστείτε λίγο και τη διάθεση των υπολοίπων μας να μπούμε στα σχόλια και να διαβάσουμε κάποιο αξιόλογο σχόλιο.

    Καλό απόγευμα

    ReplyDelete
  49. To kaname do mesa american bar

    ReplyDelete
  50. @libertarian

    Ναί αγοράκι εντάξει. Πάλι έμεινα άφωνος με τα επιχειρήματά σου.

    Επίσης, εκμετάλλευση θέλει 2 λάμδα.

    Δε φτάνει που λές ανοησίες, τις λές και ανορθόγραφα.

    ΜΑΘΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΓΡΑΜΜΑΤΕ, ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΚΑΝΕ ΤΟΝ ΕΞΥΠΝΟ!!!

    ReplyDelete
  51. @rat700

    Σεβαστή η άποψή σου, ζητώ συγγνώμη αν ενόχλησα τους υπόλοιπους του μπλογκ. Νομίζω ότι οι διαχειριστές είναι πράγματι ανεκτικοί αλλά και δίκαια αφήνουν να απαντήσουμε. Η ουσία είναι όμως ότι υπάρχουν καλές δουλειές στην ελλάδα, και εν πάσει περιπτώσει, είναι ενοχλητικές οι ύβρεις αντί επιχειρημάτων.

    ReplyDelete
  52. Κατά τα άλλα περιμένω τα σχόλιά σας γιά το 65ωρο που έρχεται, σε σχέση με τα φληναφήματα που ψέλλισε η Πετραλιά. Αυτό θα έχει σοβαρές επιπτώσεις κυρίως σε σας, Γ700.

    Εκεί έχει σημασία να αντιδράσετε.

    ReplyDelete
  53. "Αυτό θα έχει σοβαρές επιπτώσεις κυρίως σε σας, Γ700.

    Εκεί έχει σημασία να αντιδράσετε.

    June 11, 2008 8:03 PM"

    Εντάξει νονέ θα το κάνουμε.Θα αντιδράσουμε.Οτι μας πείς.Εσύ θα "αποσχολείσαι" στην παχυλά αμειβόμενη θέση του μούτσου πολυτελείας και εμείς θα εφαρμόσουμε το δικό σου Μαρξισμό,που λόγω θέσεως δεν μπορείς εσύ, γιατί θα σε μαλώσει το αφεντικό σου.Οχι τίποτε άλλο αλλά να μην έχεις ενοχές εσύ ο παλλιονεομαρξιστής επανάστης.
    Θα έχεις στο βιογραφικό σου και πέντε επαναστατικές,που λέει ο λόγος,οδηγίες προς ναυτιλομένους της γ700.

    ReplyDelete
  54. Μη μου πείς ότι δεν είναι φοβερό το επιχείρημά μου στο επίσης συνταρακτικό δικό σου γιά τα δύο λάμδα της λέξης εκμετάλλλευση;

    ReplyDelete
  55. Ενώ εσύ φιλελεύθερη ελευθεριάζουσα, περίμενε να απολαύσεις τους καρπούς της αφισοκόλλησης γιά τη ΔΑΠ και το Κήτος που μας κυβερνά. Πες πες, θα τον πείσεις να σε διορίσει σε κανένα συμβούλιο να το παίζεις αφεντικό. Ετσι κηφήνας, θα είσαι τό ίδιο με αυτό που κατηγορείς, τους δημοσιοπασόκους.

    Οσο γιά τα αφεντικά μου, μην ανησυχείς έχουν τη στοιχειώδη νοημοσύνη και καταλαβαίνουν. Ο παχυλός μισθός δε, είναι δουλεμένος λεπτό προς λεπτό φλωράκο, σε σκαλωσιές και σε δεξαμενές και με σερί 48ωρα. Και γι αυτό είναι υπερδεκαπλάσιος από αυτόν των περισσοτέρων συχναζόντων στο μπλόγκ.

    Αλλά η μόρφωση και η αγωγή σου κυρίως δέν ξέφυγαν από το μέσο όρο των ηλιθίων τύπου Δραγκιώτη και Σταϊκούρα που σε καθοδηγούν εσένα (και δυστυχώς και το Κήτος).

    Και όσα λογοπαίγνια και να κάνεις, θα συνεχίσεις να είσαι αμόρφωτος, ανορθόγραφος και ανάγωγος.

    ReplyDelete
  56. Κατά τα άλλα, κουτό παιδί, πες μου πού είδες να εκφράζω μαρξιστικές θέσεις; Το μόνο που είπα είναι ότι από αυτή την εμπειρία του υπαρκτού σοσιαλισμού μπορούμε να διδαχθούμε διάφορα πράγματα. Ο δε σύγχρονος εργαζόμενος δημιουργεί ο ίδιος τις προϋποθέσεις γιά να μην τον εκμεταλλεύονται (μην ξεχνάς δύο λάμδα) τα αφεντικά, ή βρίσκει έξυπνους τρόπους αντίδρασης, πέρα από τις παλαιοκομματικές συνδικαλιστικές πρακτικές (οι οποίες δέν είναι πάντα και εξ ολοκλήρου κατακριτέες).

    Ο φανατισμός όμως με την αμορφωσιά παρέα είναι lethal combination.

    ReplyDelete
  57. "...να μην τον εκμεταλλεύονται (μην ξεχνάς δύο λάμδα)... "

    Ανάμεσα στα δύο λάμδα μπορώ να βάζω και ένα ακόμη λίγο μεγαλύτερο; Κάπως έτσι ας πούμε: εκμετάλΛλευση.
    Και επίσης το Κήτος μπορώ να το γράφω με κεφαλαία; Κάπως έτσι ας πούμε:ΚΗΤΟΣ. Οπως δηλ.το βλέπει ο Σταικούρας σε daily version?

    ΥΓ. Δεν σου κρύβω ότι μετά την τόσο γόνιμη ανταλλαγή επιχειρημάτων σε βρίσκω πολύ συπαθθθή!

    ReplyDelete
  58. φίλε ANAX,

    Εκανες ένα πολύ μεγάλο ορθογραφικό λάθος που απέφυγα να σου το επισημάνω ευθαρσώς στο προηγούμενο σχόλιό μου.Αλλά τί φίλος σου θα ήμουνα εαν δεν το έκανα τώρα έστω και ως "επιμύθιον".Το ΚΗΤΟΣ δεν γράφεται με μικρά γράφεται με κεφαλαία.
    Γιαυτό ας είσαι λίγο επιεικής με τους άλλους όταν κάνουν ορθογραφικά λάθη μικρότερης γραμματικής σημασίας από ααυτό που έκανες εσύ.

    ReplyDelete
  59. Λοιπόν ξεκολλήστε ΟΛΟΙ με τις μπηχτές.

    Don και Αναχ, δεδομένης της εμπειρίας που έχετε από το χώρο της ναυτιλίας ο οποίος χώρος απ' ότι λέτε έχει καλές αποδοχές, αναταμοίβει τον κόπο του εργαζόμενου, αλλά έχει και τρελά ωράρια με ιδιαίτερες συνθήκες, τι συμβουλή θα δίνατε σε έναν g700; Θεωρείτε τη ναυτιλία πρότυπο εργασιακών σχέσεων ας πούμε από το οποίο μπορούμε να εξάγουμε χρήσιμα συμπεράσματα και για άλλους τομείς και ποια είναι αυτά; Please recap. Η συζήτηση έχει ενδιαφέρον. Κι ένα τελευταίο ποια θεωρείτε ότι θα είναι η επίπτωση της πρότασης για 65ωρο στο χώρο της ναυτιλίας; Εμείς πάντως θα γράψουμε σχετικό post για το θέμα του ωραρίου γενικά.

    ReplyDelete
  60. Κι ένα τελευταίο ερώτημα. Που εντοπίζετε τις καλές δουλειές στην Ελλάδα, σε ποιους κλάδους εκτός της ναυτιλίας;

    ReplyDelete
  61. @ anax

    τι κάθεσαι και μιλάς με μπιτσικόμηδες? τσάμπα κόπος...

    ReplyDelete
  62. @g700

    Τα συμπεράσματα είναι κατ'εμέ τα εξής:

    1) Γενικά πιστεύω ότι η εξειδικευμένη γνώση και ικανότητα πληρώνεται. Περισσότερο δε, η εμπειρία, που παίζει σημαντικό ρόλο σε αυτό τον τομέα.

    2) Σε συνδυασμό με το 1, όταν το οικονομικό διακύβευμα είναι μεγάλο, τότε ο εργοδότης προτιμά να πληρώσει καλά, διότι μιά αποτυχία ΜΠΟΡΕΙ να ρίξει την επιχείρηση έξω (πχ μιά ρύπανση στις ΗΠΑ, όπου ΔΕΝ υπάρχει όριο αποζημιώσεων).

    3) Επειδή ακριβώς την έχουν πατήσει αρκετοί εφοπλιστές, πλωρώνουν γιά να έχουν καλούς εργαζόμενους.

    4) Το "κύκλωμα" είναι μικρό. Αν κάποιος διώξει εργαζόμενο χωρίς σοβαρή αιτία, ή χωρίς τις απαιτούμενες αποζημιώσεις, τότε μεν μπορεί ο εργαζόμενος να μήν αντιδράσει (γιά άλλους λόγους), όμως ο εργοδότης (όσο και αν φαίνεται δύσκολο να το πιστέψει κανείς) ΔΕΝ θα βρίσκει αντικαταστάτη.

    5) Υπάρχει δηλαδή άτυπη ροή πληροφορίας μεταξύ των εργαζομένων, και αλληλεγγύη πέρα από τα συνδικαλιστικά πρότυπα που γνωρίζουμε. Προσωπικά πριν πάω σε κάποιον εργοδότη, ΠΑΝΤΑ μπορώ να βρώ πληροφορίες από εργαζόμενους σε παρόμοια θέση στον εργοδότη αυτό. Η ροή αυτή γίνεται μέσω χαλαρών συλλόγων, που χωρίς να έχουν συνδικαλιστική δράση βοηθούν σε εύρεση εργασίας ή παροχή πληροφοριών (πχ Λέσχη Αρχιπλοιάρχων ή Αρχιμηχανικών).

    6) Χωρίς να έχω από πρώτο χέρι εμπειρία, πιστεύω ότι ένας καλός marketing manager με φήμη στο χώρο του θα είχε ανάλογη μεταχείρηση από εργοδότες του αντίστοιχου κλάδου.

    ReplyDelete
  63. erratum:

    πλωρώνουν -> πληρώνουν

    ReplyDelete
  64. you guys behave now, ok?

    η δική μου εμπειρία στο χώρο της ναυτιλίας περιορίζεται στα εξής σημεία:

    μια φίλη μου εργάζεται στο λογιστήριο ναυτιλιακής στον Πειραιά. 9 ώρες μινιμουμ, της κολλάνε ένσημα για 6. Πριν, με το ίδιο ωράριο στα χαρτιά ήταν δηλωμένη part-time (ένσημα για 4 ώρες). Όταν απαίτησε τα παραπάνω ένσημα είχε κι αντίστοιχη μείωση του μισθού της. Φυσικά ο μισθός δεν ξεπερνά τα 700-800 ευρώ. (Υπάρχουν g700 στη ναυτιλία;;;)

    Το αποκορύφωμα ήταν όταν το αφεντικό της ζήτησε από τους υπαλλήλους τους να υπογράψουν χαρτί ότι παραιτούνται από το ημερομίσθιο της ημέρας που δεν πήγαν στη δουλειά λόγω της κακοκαιρίας, όταν είχε χιονίσει.

    Στην αντιπέρα όχθη, μια άλλη φίλη μου, επίσης σε ναυτιλιακή εταιρεία, δουλεύει μεν 10ωρα κλπ, αλλά παίρνει κάτι σαν 2000 ευρά.

    Επομένως, όλα σχετικά είναι..

    ReplyDelete
  65. @anax
    cc:g700

    Συμφωνώ με τα όσα ανέφερες. Άλλωστε αυτά αποτελούν "κοινό τόπο" στον κλάδο μας.

    Σε σχέση με τα όσα αναφέρεις στο 4 & 5 να σου καταθέσω προσωπική εμπειρία.

    Όταν παλαιότερα απερχόμενος από μία εταιρία, αναγκάστηκα να προστρέξω στην βοήθεια της Επιθεώρησης εργασίας για να διεκδικήσω τα νόμιμα, άκουσα απειλές και ότι άλλο φαντάζεσαι.

    Επείδή η αγορά μας όμως όπως λες είναι κλειστή και για τους μεν και τους δε, στην αμέσως επόμενη εταιρία που ζήτησα απασχόληση, το γεγονός και μόνο ότι είχα αντέξει και απασχοληθεί στον συγκεκριμένο εφοπλιστή επί τριετίας θεωρήθηκε τεράστιο προσόν. Το συμβάν δε που αφορούσε την προσφυγή μου στην επιθεώρηση εργασίας, δεν απασχόλησε καθόλου. Ένας συνάδελφος δε, ο οποίος είχε προσωπική εμπειρία στην ίδια εταιρία έμεινε έκπληκτος με την περίπτωσή μου.

    Νομίζω ότι αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ροής πληροφοριών διευκόλυνσης του εργαζομένου στην εύρεση απασχόλησης ακόμα και στην περίπτωση που ο εργαζόμενος αντιδράσει και διεκδικήσει το δίκιο με τον πιο δυναμικό τρόπο.

    Αναφορικά με τους υπόλοιπους κλάδους, να σας πω ότι υπάρχουν πλήθος περιπτώσεων ακόμη και πρωτοδιόριστων σε μεγάλες επιχειρήσεις (βλ. Unilever) με 1000 ευρώ, οι οποίοι δέχονται πλήθος τηλεφωνημάτων από "κεφαλοκυνηγούς" για να μεταπηδήσουν σε άλλες εταιρίες ακόμη και με τις διπλάσιες αποδοχές.

    ReplyDelete
  66. @ μαο

    σχετικά με την περίπτωση που αναφέρεις της γνωστής σου με το "αφεντικό" το πονηρό, νομίζω ότι σε κάλυψα με την δική μου προσωπική εμπειρία.

    Ποτέ δεν φταίει ένας. Μην περιμένει η φίλη σου να διεκδικήσει κάποιος άλλος γι'αυτήν αν δεν κάνει μόνη της το πρώτο βήμα.

    ReplyDelete
  67. @μάο

    Μάλλον η δεύτερη φίλη σου είναι περισσότερο τυπικό παράδειγμα. Πρέπει να ξέρεις που πηγαίνεις. Επίσης γιά το ωράριο, να προσθέσω ότι γενικά υπάρχουν μέρες με πίεση αλλά δεν είναι η πλειοψηφία, και εξαρτάται από τη συγκεκριμένη κατάσταση που επικρατεί. Αν πχ υπάρχει πλοίο στην Αμερική, και έχουν κανονισθεί εργασίες κλπ, θα κάτσω παραπάνω (λόγω διαφοράς ώρας), και ίσως κρατήσω και μιά γραμματέα, διαφορετικά 6 μμ το πολύ φεύγω.

    ReplyDelete
  68. Πολύ ενδιαφέρουσα η συζήτηση. Πέρα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά επαγγελματικού niche που έχει ο χώρος των ναυτιλιακών εταιρειών, προκύπτουν και μερικά γνωστά για όλη την αγορά εργασίας συμπεράσματα. Αν είσαι αποδοτικός και απαραίτητος εργάτης γνώσης σε έναν οικονομικό κλάδο που έχει υψηλά κέρδη, η πιθανότητα να έχεις και τα αντίστοιχα οφέλη είναι εξαιρετικά υψηλή, χωρίς όμως αυτό να συνεπάγεται ότι δεν υπάρχουν και πλείστα όσα περιστατικά εκμετάλλευσης εργαζομένων ειδικά υπαλλήλων γραφείου, λογιστηρίου, bottom of the food chain υπαλλήλων κλπ όπως είπε και ο Μάο παραπάνω.

    Η ουσία είναι ότι η βελτίωση των εργασιακών σχέσεων συνδέεται άμεσα με τις παραγωγικές δυνατότητες και την κερδοφορία ενός κλάδου. Υπό τέτοιες προϋποθέσεις οι διεκδικήσεις των εργαζόμενων γίνονται πολύ πιο εύκολες και απλές.

    Το ερώτημα όμως, μάλλον ένας από τους σημαντικότερους λόγους για τους οποίους υπάρχει εκτεταμένο το φαινόμενο της g700 στην Ελλάδα δεν είναι η ναυτιλία προφανώς, αλλά η παρουσία εκτεταμένης επιχειρηματικότητας ανάγκης και πολλών μικροεπιχειρήσεων.

    Συνολικά 770,000 με μέσο αριθμό απασχολούμενου προσωπικού τους δύο απασχολούμενους ανά επιχείρηση. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις Πολύ Μικρές Επιχειρήσεις (στοιχεία 2006) συγκεντρώνεται το 64% της συνολικής απασχόλησης, το 90% των εργοδοτών, το 99% των αυτοαπασχολούμενων, το 50% των μισθωτών και το 90% των βοηθών του ιδιωτικού δευτερογενή τομέα. Κατά την άποψή μας αυτά τα μεγέθη εξηγούν το φαινόμενο της γενιάς των 700 ευρώ. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις περισσότερες περιπτώσεις ακόμα και οι ιδιοκτήτες τέτοιων επιχειρήσεων είναι g700.

    ReplyDelete
  69. εννοείται πως ένας από τους λόγους που τα πράγματα έχουν οδηγηθεί εδώ που έχουν οδηγηθεί είναι η σιωπηρή αποδοχή από τους εργαζόμενους τέτοιων φαινομένων ώστε στο τέλος παγιώνονται κι είναι αναμενόμενα.

    g700, ξέρουμε όλοι ότι σε καταστάσεις ευημερίας όλα (ή τα περισσότερα) είναι καλά. Το θέμα είναι τι κάνεις όταν υπάρχει στρίμωγμα. Τι κάνεις και πως βγαίνεις από αυτό. Αν κάποια στιγμή η ναυτιλία στην Ελλάδα υποφέρει από τον οποιοδήποτε παράγοντα και ζοριστεί η κατάσταση, θα μιλάμε για ίδιους μισθούς κι ίδιες καταστάσεις; Η οικονομία κι η ιστορία λέει όχι. Όταν βουλιάζει ένα πλοίο, τα ποντίκια είναι τα πρώτα που το εγκαταλείπουν..

    ReplyDelete
  70. xaireto to lobby ton naytiliakon mao panta soy aresan oi parimoies me ta pontikia

    ReplyDelete
  71. ναι, έχουν κατά 85% ίδιο γενετικό κώδικα με τους ανθρώπους. Άσε που ξέρω μερικούς με πολύ μεγαλύτερο ποσοστό..

    ReplyDelete
  72. συχνά μιλάμε για το rigidanarchy...θα τολμήσω να πω, πως αν είχαμε μία κυβέρνηση, που θα εξασφάλιζε τα κατάλληλα εχέγγυα το 60ωρο, απλά θα αναγνώριζε μία πραγματικότητα.
    Στη δουλειά μου τηρείται το 8ωρο σε λογικά πλαίσια, αλλά ξέρω πως γενικά δεν τηρείται κ δεν τίθεται θέμα πληρωμής. Οπότε με το 60ωρο τουλάχιστον θα αναγνωριστεί η παραμονή στη δουλειά. Το θέμα είναι να μην θεωρείται πλέον το οκτάωρο ημιαπασχόληση.
    Οπότε τι προτιμούμε;
    Κ το θέμα με τους "υπεύθυνους" τι γίνεται; Ξαφνικά όλοι γίναμε "υπεύθυνοι, manager", γιατί τότε δεν υποχρεούνται να πληρώνουν υπερωρία.Οπότε δεν υφίσταται διαφορά 60ώρο - 48ωρο...

    ReplyDelete
  73. @ μαο

    Φίλε μου, καλά θα ήταν να μην "βουλιάζουν τα πλοία", γιατί πάνω τους ζουν πολλά "ποντίκια", .....χιλιάδες.

    Ωστόσο όπως σου είπα με το παράδειγμα της Unilever (και όχι μόνο), η κινητικότητα των εργαζομένων από την μία εταιρία στην άλλη, ή ακόμα από τον ένα κλάδο στον άλλο, μπορεί να λειτουργήσει σαν μοχλός για να ξεκολλήσει το μισθολόγιο από τα χαμηλά επίπεδα που μπορεί να βρίσκεται.

    Και να σου το πω κι αλλιώς. Αν νομίζεις ότι αξίζεις "τα παραπάνω",... βγες στην αγορά και πάρτα. Μην μένεις προσκολλημένος σε μία δουλειά που σε "πηδάει" (μιλάς γενικά).

    Και μην ξεχνάμε ότι πρέπει να ισχύει η διαρκής επιμόρφωση (δυστυχώς) είτε focused στον κλάδο του καθενός, είτε πιο general.
    Να σου πω ότι η γυναίκα μου απασχολείται ως γιατρός σο ΕΣΥ και ακόμα διαβάζει σαν να είναι σε εξετασική περίοδο. Πως να το κάνουμε. Τα πράγματα αλλάζουν, εξελλίσονται.... δεν μπορούμε να μένουμε με αυτά που μάθαμε πριν από "δεν ξέρω πόα χρόνια" στο ΑΕΙ, ΤΕΙ που τελείωσε ο καθένας μας.

    Τώρα όσον αφορά την ανειδίκευτη εργασία, αυτό νομίζω ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί από την πολιτεία. Στο φινάλε έχει κι αυτή την ευθύνη της γιατί κάποιοι μείναν έξω από την μόρφωση/ παιδεία/ κατάρτιση (πες το όπως θες). Δεδομένου ότι η δωρεάν παιδεία (συνταγματικό δικαίωμα, αν δεν κάνω λάθος) είναι από τους μεγαλύτερους μύθους όλων των εποχών. Τώρα αυτό θα πρέπει να το αντιμετωπίσει είτε νομοθετικά είτε θεσμικά είτε ρυθμιστικά,... δεν ξέρω.... πάντως κάτι πρέπει να κάνει. Δν μπορεί να τους ρίχνει στον γκρεμό των 500 ευρώ και να νίπτει τας χείρας της εν ονόματι της ελεύθερης αγοράς ή της ελεύθερης βούλησης. Στο φινάλε αν όλα είναι στον αυτόματο, τότε ας καταργηθούν και οι κυβερνήσεις και όλα........

    ReplyDelete
  74. Μην εξάπτεσαι ουσιαστικά αυτό που λες είναι να γίνει ο εργαζόμενος πιο κινητικός, απαιτητικός και διεκδικητικός, να εξελίσσεται, και να μην περιμένει το μάνα εξ ουρανού.

    ReplyDelete
  75. @ gμόσιος

    Δεν εξάπτομαι καθόλου, δεν υπάρχει άμεσος λόγος άλλωστε.
    Απλά να πω ότι η κινητικότητα που εκμεταλλεύεται την εξειδίκευση ή την επιμέρους πρόσθετη κατάρτιση ή δεν ξέρω τι, έχει πράγματι νόημα. Η κινητικότητα όμως στον ανειδίκευτο.... είναι ανούσια και μάλλον κακό μπορεί να κάνει. Εκεί πρέπει να γίνει κάτι σε επίπεδο κεντρικής διοίκησης.

    Επίσης,......

    mailman said...

    "......με το 60ωρο τουλάχιστον θα αναγνωριστεί η παραμονή στη δουλειά. Το θέμα είναι να μην θεωρείται πλέον το οκτάωρο ημιαπασχόληση. Οπότε τι προτιμούμε;
    Κ το θέμα με τους "υπεύθυνους" τι γίνεται; Ξαφνικά όλοι γίναμε "υπεύθυνοι, manager", γιατί τότε δεν υποχρεούνται να πληρώνουν υπερωρία.Οπότε δεν υφίσταται διαφορά 60ώρο - 48ωρο..."

    Τα είπες πολύ σωστά!
    Απλά να καταθέσω την καχυποψία (που μου έχουν καλλιεργήσει οι έως τώρα ασκούμενες πρακτικές) ότι μάλλον το δεύτερο θα γίνει, δηλαδή το 8ωρο να μετεξελιχθεί σε "τραβηγμένο" part-time και θα μειώσει τους μισθούς ακόμη παραπέρα. Βλέπεις εμείς οι ευρωπαίοι, ψάχνουμε μέτρα να αντιμετωπίσουμε τον πληθωρισμό χωρίς να πειράξουμε τα περιθώρια μικτών κερδών των επιχειρήσεων. Είναι αυτό το ρημάδι το "global labor arbitrage" που λεέι και στο post.

    (@g700: Ακόμα περιμένω σχόλιο με τις προτάσεις για το συγκεκριμένο φαινόμενο)

    Όσο για το δεύτερο θα συνυπογράψω!
    Έχουμε γεμίσει από πρώην πλασιέ/ πωλητές που τους βαφτίσαμε προϊσταμένους πωλήσεων (ή δεν ξέρω τι) τους βάλαμε και κοστούμι και τρέχουν και κάνουν τα στελέχη από το πρωί μέχρι το βράδυ. Γιατί βλέπεις κατάλαβαν τα τμήματα HR των επιχειρήσεων ότι "το χρήμα πολλοί εμίσησαν, την δόξα ουδείς" και λένε ρίξτους φόλα....

    Παιδιά, αφήστε τα στελεχιλίκια και κοιτάξτε να γεμίζει το παντελόνι......

    ReplyDelete
  76. @μαο

    Λες:

    Αν κάποια στιγμή η ναυτιλία στην Ελλάδα υποφέρει από τον οποιοδήποτε παράγοντα και ζοριστεί η κατάσταση, θα μιλάμε για ίδιους μισθούς κι ίδιες καταστάσεις; Η οικονομία κι η ιστορία λέει όχι.

    Απαντώ:

    Κάνεις λάθος. Οταν πρωτοβγήκα στη ναυτιλία (τέλη της δεκαετίας 80) η ναυτιλία ήταν σε άσχημη κατάσταση. Οι μισθοί ήταν και τότε πολύ καλοί, η δε έλλειψη στελεχών η ίδια ή χειρότερη με σήμερα. (έχω συναδέλφους που ισχυρίζονται ότι τότε μπορεί να ήταν και καλύτεροι οι μισθοί!!) Οταν η κατάσταση είναι άσχημη, απλά το κέρδος ανά πλοίο ανά έτος αντί 20 εκ δολ είναι 3 εκ δολ (στη χειρότερη των χειροτέρων), που για μιά μέση εταιρεία πχ 10 πλοίων δεν είναι άσχημα. Μιλάμε γιά κέρδη. Επίσης στις δύσκολες εποχές επιβιώνουν οι εταιρείες μέσα από diversification του στόλου, έτσι άν δεν δουλεύουν πχ τα VLCC μπορεί τα Panamax να δουλεύουν και να υπάρχει κέρδος.

    ReplyDelete
  77. επίσης πολύ εύστοχο το σχόλιο του don περί φόλας...

    ReplyDelete
  78. @anax

    δε διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά πάλι φαίνεται είναι θέμα ορισμού. Για τον κλάδο λοιπόν, ετήσιο κέρδος μόλις $3εκ. είναι χαλεποί καιροί(!) ενώ εγώ είχα στο μυαλό μου μια υποθετική κατάσταση μικρότερων κερδών, ζημιών ίσως...ξέρεις, ζόρια.

    λίγο πολύ τη κατάσταση των περισσοτέρων μικρομεσαίων επιχειρήσεων στην Ελλάδα, δηλαδή.

    ReplyDelete
  79. Σχετικά με το σχόλιο του anax περί ναυτιλιακών κύκλων:

    Γνωρίζω από μαρτυρίες και από μελέτη την περίοδο της κρίσης στις αρχές της δεκαετίας του '80. Είχε γεμίσει η Μιαούλη αίμα. Οι ντάνες είχαν κάνει την ράδα Ελευσίνας στεριά και τα βαπόρια πωλούνταν ανά ντάνα.

    Ωστόσο, υπήρχαν εταιρίες που ενώ είχαν μείνει χωρίς ένα βαπόρι δεν έδιωξαν ούτε έναν υπάλληλο.

    Από την άλλη υπάρχουν εταιρίες όπως μία επί παραδείγματι που ο εφοπλιστής ένα φεγγάρι ήθελε να πάρει και μία πρωτοκλασάτη ποδοσφαιρική ομάδα και εδράζεται στο Μαρούσι που μέσα στο peak της αγοράς ενώ είχε 40 που λένε βαπόρια, τα σκούλαρε όλα κι έμεινε με τρία και το 1/5 των υπαλλήλων.
    Όπως σε όλους τους κλάδους, έτσι και στο shipping υπάρχουν "πειρατές" της αρπαχτής ή φαινομενικά μεγάλες εταιρίες που έχουν χρέη με ουρά και τράπεζες με δόντια.

    Δηλαδή,....αυτό που ειπώθηκε νωρίτερα πρέπει να είναι νόμος:
    Να ελέγχουμε που πάμε να δουλέψουμε.
    Όσο μπορεί ο καθένας.

    ReplyDelete
  80. @ μάο

    εγώ θα πάω ακόμη παραπέρα από τον anax και θα σου πω ότι σίγουρα υπάρχουν εταιρίες που μέσα σε κρίσεις μπορεί να μπαίνουν και μέσα και να τσοντάρει ο εφοπλιστής και 1000 και 2000 usd την μέρα ανά βαπόρι.

    Αυτός όμως που έχει καταλάβει την προφητεία για τις παχιές και τις ισχνές αγελαδες, θα έχει καβάντζα να αγαντάρει (που λένε) την δύσκολη περίοδο και να είναι πρώτος στην σειρά όταν αρχίσει η πάνω βόλτα. Χώρια ότι το προσωπικό του γραφείου είναι συνήθως ένα πολύ μικρό ποσοστό στα daily running expenses ανά πλοίο οπότε δεν τον συμφέρει να διώχνει και να ξαναψάχνει για κόσμο όταν έχει μία καλή συνεργασία με τους εκάστοτε υπαλλήλους του. "Ποιος ξέρει τι θα μου λάχει (?)" σου λέει.....

    To overall αποτέλεσμα σε βάθος χρόνου είναι συνήθως θετικό και αυτό δεν καθορίζεται από τους πόσους υπαλλήλους έχεις αλλά το πότε αγοράζεις και πουλάς βαπόρια.

    Όταν ο Αγγελικούσης (και αναφέρω το όνομα γιατί πρόκειται για παραδοσιακό εφοπλιστή με ανεπτυγμένο ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ δαιμόνιο) πριν κανά δυο χρόνια πούλησε στα σχέδια δύο αδελφά που είχε παραγγείλει, από 60 εκατ. το καθένα, στα 120 εκατ. με παράδοση από το Ναυπηγείο που ακόμα καλά-καλά δεν έχει σκάσει, τότε αντιλαμβάνεσαι ότι οι μισθοί των υπαλλήλων του γραφείου ......είναι "ψιλές ελιές"....

    ReplyDelete
  81. Εκτός της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, του ΠΑΣΟΚ έθεσε ο πρόεδρος του Κινήματος Γιώργος Παπανδρέου τον Κώστα Σημίτη έπειτα από την επιστολή του πρώην πρωθυπουργού με την οποία εξέφραζε διαφωνία για την απόφαση διεξαγωγής δημοψηφίσματος επί της Συνθήκης της Λισαβόνας.

    ReplyDelete
  82. Η δημοκρατικότητα του ΓΑΠ σπάει κόκαλα...!

    δε φτάνει που δημιουργεί 15.000 όργανα και υποόργανα και στο τέλος κάνει ό,τι του καπνίζει, δε φτάνει που μια ολοκληρωμένη πρόταση δεν έχει καταθέσει και δεν έχει υπερασπιστεί στην πορεία του, όλο πάλι ξανά και ξανά γυρίζει στην εσωστρέφεια, στο συγκεντρωτισμό και στην απαξίωση της διαφορετικής άποψης σε ένα δημοκρατικό υποτίθεται κόμμα. Και συνεχίζει να μιλάει για διαφθορά, όταν βούκινο τοχει ο κόσμος και τα μουστάκια των αληταρέων γελάνε. Και συνεχίζει να υπερασπίζεται δημοψηφίσματα και κουραφέξαλα αντί να δει πώς εντός του υπάρχοντος δημοκρατικού πλαισίου μπορεί να εκφράσει θέση και να την υπερασπιστεί. Γιώργο μου ω γιώργο μου, αρχηγός κόμματος είσαι αλλά το έκανες μαγαζάκι της γειτονιάς. Άντε και χαμηλότερα!

    ReplyDelete
  83. Gi'ayto mages mias kai o GAP einai axristo kormi, psifo oloi sto xontro.

    Kai ksana, kai ksana, kai ksana.....

    ReplyDelete
  84. Μας τη γαμήσανε τη συζήτηση τα στρουμφάκια!!!!

    Όχι ψήφο......ΨΟΦΟ σε όλους.

    ReplyDelete
  85. Ο Σημίτης εμφανίζει συμπτώματα πολιτικού Αλτσχάιμερ.Σε μια φάση όπου η Δεξιά ήταν στη γωνία και έτρωγε ξύλο εμφανίζεται ο απο μηχανής Θεός και τη σώζει.
    Καλά έκανε ο ΓΑΠ.

    ReplyDelete
  86. Δεν πειράζει Ντον καλό είναι να σχολιάζεται και η πολιτική επικαιρότητα. Εδώ υπάρχει μια πολιτική ρήξη με έντονους συμβολισμούς, τα ΜΜΕ τη σιγοντάρουν και το θέμα είναι τι θα γίνει; Που θα το πάει ο ΓΑΠ και που ο Σημίτης; Είναι τυχαία όλα αυτά; Ξεμωράθηκε ο ένας ξεμωράθηκε κι ο άλλος; Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα δεν υπάρχει κεντροαριστερά.

    ReplyDelete
  87. Η ουσία της διαφωνίας είναι αμελητέα για ένα δημοκρατικό κόμμα αλλά όταν βλέπεις τις 4 μεγαλύτερες εφημερίδες της κεντροαριστεράς(ΝΕΑ,ΕΘΝΟΣ,ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ,ΒΗΜΑ) να έχουν τον ίδιο τίτλο, "το ΠΑΣΟΚ σπαράσσεται", τότε μιλάμε για χοντρό πολιτικό παιχνίδι με άλλους στόχους.

    ReplyDelete
  88. Η ανικανότητα αυτής της Κυβέρνησης μας βάζει σε πολιτική αστάθεια με άγνωστες συνέπειες.Το πολιτικό περιβάλλον ρευστοποιείται ακόμα πιό πολύ ΑΠΟ ΤΟΥ ΟΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΠΕΣΥΡΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΠΡΟς ΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕ ΒΑΣΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΙΟ ΕΓΚΥΡΕΣ ΔΗΜΟΣΚΟΠΙΣΕΙΣ ΤΗΣ PUBLIC ISSUE,MRB.

    ReplyDelete
  89. @ gμόσιος

    Σίγουρα τίποτε δεν πρέπει να μένει ασχολίαστο. Αλλά σχόλια που θα μου δώσουν γραμμή (του στυλ "Γκόρτσος - Γκόρτσος".....δεν τα αντέχω, συγνώμη.

    Επίσης για να'χετε και το δικό μου σχόλιο, θα πω ότι καλύφτηκα από parmenides......κάτι μυρίζει....
    Δεν μπορεί, .....εδώ ο κόσμος καίγεται, και το νινί χτενίζεται(???), ....είναι δυνατόν?

    ReplyDelete
  90. Μια επιστολή του Σημίτη προς ΓΑΠ σε έντονο προσωπικό και επικριτικό ύφος,που μάλιστα τη δημοσιοποίησε ο ίδιος ο Σημίτης,σε καιρούς χαλεπούς για τη Δεξιά,δικαιολογεί την απόφαση του ΓΑΠ.
    Ο ΓΑΠ ανταποκρίθηκε στην απαίτηση της Δημοκρατικής Παράταξης για ενότητα.

    ReplyDelete
  91. Don said...

    "Δεν μπορεί, .....εδώ ο κόσμος καίγεται, και το νινί χτενίζεται(???), ....είναι δυνατόν?"


    Diladi proti fora symbainei ayto kai ekseplagis?

    ReplyDelete
  92. Για όσους απο μάς υπήρξαμε υποστηρικτές και θαυμαστές του πολιτικού έργου του Σημίτη και της πολιτικής του προσωπικότητας η στεναχώρια μας είναι διπλή για το ολίσθημά του.
    Εάν όμως έχει κάτι άλλο στο μυαλό του καιρός είναι να μας το πεί και είμαστε έτοιμοι να πεισθούμε.
    Αλλως ας παραιτηθεί απο βουλευτής και μέλος του ΠΑΣΟΚ και ας δώσει με πιό καθαρούς όρους τον αγώνα του για τη Δημοκρατική Παράταξη.

    ReplyDelete
  93. Ο Σημίτης όταν έχριζε διάδοχο τον ΓΑΠ ήξερε ή δεν ήξερε τι έκανε;

    Ήξεραν τι έκαναν τα "εκσυγχρονιστικά μπουμπούκια"...

    Τον βάλανε "εκδικητικά" να χάσει τις εκλογές του 2004 και μετά θα τον πετούσαν από το μπαλκόνι. Αλλά ο Γιωργάκης, και αφού τον υποτιμήσανε πολιτικά τους την έφερε πίσω πόρτα. Έβαλε να ψηφίσουν μαζικά τα μέλη και οι φίλοι και τους έστειλε όλους αδιάβαστους!

    Γι αυτό και οι ειρωνίες του Σημίτη για την εκλογική διαδικασία στην ομιλία του στο LSE πέρυσι τον Νοέμβριο.

    Η ίντριγκα πάει σύννεφο. Άντε να δούμε.

    ReplyDelete
  94. @ parmenidis,

    Συμφωνώ, ο Σημίτης έπρεπε να σεβαστεί το κύρος του και να μην εμπλακεί στην ιστορία. Κρατάω μία πισινή μόνο και μόνο γιατί μπορεί να φοβήθηκε μήπως με το τελευταίο κλίμα δυσαρέσκειας στην Ελλάδα, ένα αρνητικό δημοψήφισμα θα ήταν καταστροφικό για όλη την ΕΕ!

    ReplyDelete
  95. Μ'αρεσει παρα πολυ που διαφορα "παιδια της πιατσας" αναλυουν τα τεκταινομενα της αγορας εργασιας...Ειστε αστειοι, διοτι θα δουλευετε 65ωρο με ενεργο και ανενεργο χρονο εργασιας και ακομα θα αναλυετε...Κριμα...

    ReplyDelete
  96. @ Parmenides
    Agaphte parme, politiko Alzheimer exei o GAP, oxi o Shmiths. Siga mhn 0usiasei o Shmiths tis Eurwpaikes tou filodo3ies gia na diaswsei tous politikous akrobatismous tou GAP pou ginontai ka0ara gia eswterikh katanalwsh...
    H sun0hkh ths Lisabonas onomasthke sun0hkh gia na mporesei na perasei mono apo ta koinoboulia kai na mhn te0ei pali se dhmopshfhsmata se diafores xwres ths eurwphs kai exei thn idia tuxh me to prota0en suntagma. Perimeneis o Simiths na uposthri3ei oti prepei pali na arxisei oi moda me ta dhmopshfismata? O Shmiths den endiaferetai gia to egxwrio akroathrio tou.

    @ Vaggelas
    Filtate Vaggela, siga mhn pistepse o Shmiths oti 0a ginei dhmopshfisma (poso mallon na fobh0hke gia tuxon arnhtiko apotelesma tou) giati to zhthse o GAP/to PASOK. Auto se diabebaiw den to pistepse oute o GAP, oute kanenas allos. Pou akousthke na zhtas dhmopshfisma kai tautoxrona na uperpshfizeis...
    Auta ta peri dhmopshfismatos o GAP ta leei giati phre ap' ton mpampa tou, pou leme sto xwrio mou (geia sou re Antriko opou kai na'sai me ta e3w ap'thn EOK kai ta e3w ap'to NATO sou...). Dustuxws, o GAP ap' ton mpampa tou den phre kai polla alla, giati politika den mporei na elix0ei oute gia na brei ton kwlo tou.

    ReplyDelete
  97. PS. Kai gi'auto loipon 0a mas meinei o megistos politikos ths metapolemikhs Elladas, o an0rwpos pou 0a kataferei na eklegei apo ton sofo Ellhniko lao treis sunexomenes fores, o megas metarru0misths, o xontros.
    Auta. Paw na kruftw sto krebati mou, katw ap'thn kouberta, se embruikh stash gia merikes meres.

    ReplyDelete
  98. VIVE Monsieur CONSTANTIN SIMITIS

    VIVE LA GRECE

    VIVE L' EUROPE

    VIVE LES PRINCIPES de L' UNION EUROPEENNE fonde'e sur la tradition
    de la CIVILISATION HELLENIQUE

    We won't let BARBARITY prevail

    ReplyDelete
  99. ΣΗΜΙΤΗΣ = ΤΡΙΚΟΥΠΗΣ + ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

    ΟΠΟΙΟΣ ΑΣΕΒΕΙ κατά του

    Κυρίου κυρίου ΚΩΣΤΑ ΣΗΜΙΤΗ

    είναι

    Ε Χ Θ Ρ Ο Σ του Ε Θ Ν Ο Υ Σ

    ReplyDelete
  100. ΚΑΙ όπως είπε ο Honore' de Balzac

    "LAISSEZ PISSER LES MOUTONS"

    ReplyDelete