Tuesday, March 18, 2008

Νεανική επιχειρηματικότητα: ο τρίτος δρόμος για την επαγγελματική αποκατάσταση

Παραθέτουμε την ομιλία του Γιώργου Τζιράλη, ενός εκ των ιδρυτών του Athens Open Coffee Meeting, όπως αυτή εκφωνήθηκε στο 8ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ στα πλαίσια workshop με θέμα "Νεανική Επιχειρηματικότητα Νέες Τεχνολογίες. Εμπόδια. Πολιτικές".


Καλησπέρα. Βρίσκομαι σήμερα εδώ για να συνεισφέρω μία διαφορετική, πιο αισιόδοξη αλλά θέλω να πιστεύω ταυτόχρονα ρεαλιστική οπτική περί νέας επιχειρηματικότητας. Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με δύο παραδείγματα.


Δύο φοιτητές, ξεκινώντας από ένα γκαράζ λίγα χρόνια πριν, κατάφεραν να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο αποκτούμε πρόσβαση σε οποιαδήποτε πληροφορία γύρω μας. Εν ολίγοις, άλλαξαν τον κόσμο. Μιλάω για τους Larry Page και Sergey Brin, και το Google. Ένας άλλος φοιτητής, στα 23 του, έχει ήδη δημιουργήσει εταιρεία με αποτίμηση ίση με αυτή της Ford. Αναφέρομαι στον Mark Zuckenberg και το Facebook.


Χιλιάδες, μάλλον εκατομμύρια άλλοι, παγκοσμίως, ακολουθούν το άστρο τους και εργάζονται μανιωδώς για να κάνουν μια ιδέα τους πράξη, το όνειρό τους πραγματικότητα. Κάποιοι είναι καταδικασμένοι να πετύχουν.


Έχουμε την τύχη να βιώνουμε καιρούς μοναδικούς, συναρπαστικούς, όπου κανείς μπορεί για παράδειγμα να απευθύνει τα προϊόντα και τις υπηρεσίες του σε οποιαδήποτε γωνιά του πλανήτη. Βρισκόμαστε όλοι μας πιο κοντά από ποτέ, συγκάτοικοι στο παγκόσμιο χωριό, με απόσταση ίση μόλις με το e-mail μας. Η τεχνολογία αφομοιώνεται, με ρυθμούς ραγδαίους, και αλλάζει τη ζωή μας, οι επαναστάσεις είναι καθημερινές, συμβαίνουν παντού γύρω μας.


Πολύ ωραία, θα πει κανείς. Εξαιρετικά. Και εμείς; Μας ενδιαφέρουν, μας αγγίζουν όλα αυτά; Ποια η θέση μας, η συμμετοχή μας, η φιλοδοξία μας; Το σκηνικό μεταμορφώνεται, έχουμε ρόλο σε αυτή την αλλαγή, πέραν αυτού του -παθητικού- θεατή των εξελίξεων;


Ας μην κρυβόμαστε, η απάντηση μοιάζει να είναι απογοητευτική. Σε αυτό το παγκόσμιο πανηγύρι, ο Έλληνας νέος έχει απομείνει να σχοινοβατεί μεταξύ ΑΣΕΠ και 700 ευρώ, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.


Το φάσμα των προοπτικών καριέρας οι οποίες ανοίγονται στον φοιτητή και απόφοιτο που δεν τυγχάνει κληρονομικής επιχειρηματικότητας είναι στην πράξη τόσο ‘ευρύ’, ώστε να περιλαμβάνει ‘πληθώρα’ επιλογών, τις εξής δύο:


Η πρώτη αφορά τον ιδιωτικό τομέα.


Εκεί κανείς προσπαθεί -με περίσσιες δυσκολίες- να κατορθώσει μία θέση στελέχους, τυπικά μικρής έως αμελητέας επικάλυψης με τις πραγματικές του ικανότητες και τα αυθεντικά του ενδιαφέροντα, κατά κανόνα επίσης με υπεραπασχόληση, αμυδρές προοπτικές και προσβλητικά τριψήφια αμοιβή.


Σε αυτό το σκούρο φόντο, αναδύεται συχνά ως επιλέξιμη και επιθυμητή η έτερη επιλογή, αυτή της πρόσληψης στον δημόσιο τομέα.


Επιτρέψτε μου να σας μεταφέρω πως, αν αυτό είναι το ελληνικό όνειρο και η χειροπιαστή προοπτική που παρέχουμε στον 20χρονο ή 25χρονο νέο, τότε πρόκειται μάλλον για στυγνό εφιάλτη.


Αν γνωρίζω πως όσα μου προσφέρονται στις πανεπιστημιακές μου σπουδές θα αποβούν άχρηστα στην ‘καριέρα’ μου, ‘ακαδημαϊκές γνώσεις’, τότε δεν με ενδιαφέρει η αριστεία, μπορώ να αρκεστώ και στη βάση.


Αν αναμένω πως οι όποιες ικανότητές μου δεν θα αξιοποιηθούν ή ανταμειφθούν από κανέναν, τότε δεν υπάρχει λόγος να τις καλλιεργήσω. Αν το μέλλον μου προδιαγράφεται αδιάφορο, το παρόν μου είναι ήδη βαρετό, μόνος στόχος το εφήμερο ‘περνάω καλά’.


Σε αυτό το πλαίσιο, μοναδική επιλογή για όσους πραγματικά φιλόδοξους φαντάζει η φυγή στο εξωτερικό. Πράγματι, οι Έλληνες φοιτητές είναι δεύτεροι σε πληθυσμό στα βρετανικά πανεπιστήμια, ενώ σε καθένα από τα κορυφαία αμερικανικά συναντά κανείς ικανό αριθμό Ελλήνων, φοιτητές, ερευνητές, καθηγητές.


Κοινό στοιχείο αυτών, η επιτυχία, η αναγνώριση και η κορυφή. Ναι, όλοι αυτοί που φεύγουν άσημοι από τα ελληνικά πανεπιστήμια, κατατρεγμένοι από την ‘τυραννία του μέσου όρου’ και την κουλτούρα του ‘αέναου φραπέ’, νομοτελειακά διαπρέπουν στα καλύτερα ερευνητικά ιδρύματα του κόσμου.


Πέρα από το σύνδρομο του παγωνιού που πιθανά αναδεικνύει η προσκόλληση στα ακαδημαϊκά, αξίζει ν’ αναφερθεί πως διαθέτουμε ικανότατο αριθμό κατόχων διδακτορικού διπλώματος αναλογικά με τον πληθυσμό μας τα συμπεράσματα είναι προφανή, και αδιαμφισβήτητα: οι δυνατότητες υπάρχουν, το κατάλληλο υλικό είναι διαθέσιμο, τα συστατικά της επιτυχίας είναι παρόντα. Απομένει η συνταγή, που θα μετατρέψει τον διαφυγόντα πόθο σε εγχώριο πάθος, την απογοήτευση σε πείσμα, την αδιαφορία σε έντονη προσπάθεια.


Ωστόσο, εξίσου σαφής είναι και η υφιστάμενη κατάσταση. Το παρών δίπολο προοπτικής ‘στελέχους’ ή δημόσιου υπαλλήλου σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να επιτελέσει τον απαιτούμενο καταλυτικό ρόλο.


Απαιτείται τρίτος δρόμος, χειροπιαστός. Δρόμος διαφυγής προς τα εμπρός, δρόμος υγιής στα κίνητρα και τους στόχους του, με σημαντικό μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο αντίκτυπο, δρόμος εν τέλει ικανός να προκαλέσει την αλλαγή στην ελληνική κοινωνία.


Είμαστε πεπεισμένοι πως ο τρίτος αυτός δρόμος ακούει στο όνομα νεανική επιχειρηματικότητα.


Επίσης, είμαστε ικανά ρεαλιστές για να διαπιστώσουμε πως ο δρόμος αυτός ηχεί σαν μακρινή ουτοπία, σαν ανέφικτη οδύσσεια στα αυτιά κάθε Έλληνα νέου.


Τα στοιχεία έρχονται να μας επιβεβαιώσουν. Έρευνα του Διεθνούς Παρατηρητηρίου Επιχειρηματικότητας κατατάσσει την Ελλάδα ως ουραγό ανάμεσα στις ανεπτυγμένες χώρες αναφορικά με το ποσοστό εκείνων που εκκινούν μία επιχείρηση όχι λόγω ανάγκης, αλλά για την εκμετάλλευση μίας ευκαιρίας.


Η νέα επιχειρηματικότητα είναι λύση ανάγκης στη χώρα μας. Εκτός αυτού, είμαστε οι πλέον απαισιόδοξοι για την έκβαση των επιχειρηματικών μας προσπαθειών. Στο ερώτημα που απεύθυνε η ίδια μελέτη σε νέους επιχειρηματίες για το αν προσδοκούν ανάπτυξη της επιχείρησής τους, ώστε αυτή να απασχολεί περισσότερα από 20 άτομα σε χρονικό διάστημα 5 ετών, διατηρήσαμε τα αρνητικά πρωτεία. Θετικά απάντησε μόλις το 0.1% των ερωτούμενων, 1 στους 1000.


Το νούμερο είναι ιδιαίτερα ηχηρό. 1 στους 1000 από εκείνους τους ήδη λίγους που εκίνησαν επιχείρηση πιστεύουν ότι αυτή θα κατορθώσει να επιτύχει πραγματικά. Το αποτέλεσμα μάλλον λειτουργεί ως υπέρτατη απόδειξη συλλογικής αποτυχίας για την καλλιέργεια επιχειρηματικών φιλοδοξιών.


Τελικά, είναι τόσο βαθιά αποτυπωμένη η ονείρωξη περί ΑΣΕΠ στη συλλογική μας libido; Ή μήπως διαπιστώνουμε όλοι το braindrain ως μονόδρομο;


Διαθέτουμε όραμα για κάτι επιχειρηματικά διαφορετικό, το θεωρούμε εφικτό, μοιραζόμαστε τις τάσεις φυγής από την καθεστηκυία κινούμενη άμμο της αδράνειας; Κατ’ αρχάς, υπάρχουμε, είμαστε αρκετοί αυτοί που προσπαθούμε να διαφοροποιήσουμε τον όρο ‘ελληνική start-up’ από τον αυτόδηλο χαρακτηρισμό ‘σύντομο ανέκδοτο’;


Με σκέψεις αντίστοιχες και προβληματισμούς ισχυρούς, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε από τις διαπιστώσεις στην ιδέα και από την ιδέα στην πρωτοβουλία. Το όνομα αυτής, Open Coffee.


Η ιδέα απλή, ξεκίνησε στο Λονδίνο τον περασμένο Φεβρουάριο από τον δραστήριο Saul Klein: ‘Ας καθιερώσουμε στο εξής ένα σταθερό σημείο ανοικτών και περιοδικών συναντήσεων μεταξύ επιχειρηματιών, επενδυτών ή και οποιουδήποτε ενδιαφερόμενου, σε ένα εντελώς ανεπίσημο περιβάλλον, για παράδειγμα σε κάποιο καφέ’, πρότεινε. Ένα χρόνο μετά, το Open Coffee Club μετρά συναντήσεις σε 80 πόλεις ανά την υφήλιο. Μεταξύ αυτών, η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη.


Θα ήθελα να εστιάσω για λίγο στη διαδικασία: ‘από τις διαπιστώσεις στην ιδέα και από την ιδέα στην πρωτοβουλία’. Όλοι μας κάνουμε διαπιστώσεις. Επίσης, οι περισσότεροι από εμάς συχνά συνοδεύουμε μία διαπίστωση με μία ιδέα.


Οι διαπιστώσεις και οι ιδέες είναι απολύτως σημαντικές, ωστόσο η διαδικασία ως εδώ δεν έχει δημιουργήσει κάτι απτό, παραμένει νοητικό κατασκεύασμα, αναμένει την ενσάρκωσή της σε πρωτοβουλία και πράξη για να αποκτήσει πραγματική αξία και αντίκτυπο. Το πρόβλημα λοιπόν είναι πως, όλοι μας, κατά κανόνα, σταματάμε στην ιδέα. Το τελευταίο και πλέον σημαντικό βήμα, από την ιδέα στην πρωτοβουλία, παραμένει πάντα μετέωρο.


Το Open Coffee ξεκίνησε από κάποιες διαπιστώσεις, σας τις ανέφερα αναλυτικά, και μια απλή ιδέα, που είχα την τύχη να διαβάσω σε κάποια ανάρτηση ενός μεγάλου αμερικανικού blog. ‘Ωραία ιδέα!’, ήταν η πρώτη αντίδραση, ‘γιατί να μην τη δοκιμάσουμε κι εδώ;’.


Ωστόσο δεν σταματήσαμε εκεί. Αυτά που απαιτήθηκαν για να μεταμορφώσουμε την ιδέα σε πραγματικότητα ήταν όλα κι όλα ένα τηλέφωνο και 3 e-mails. Ένα τηλέφωνο στο βιβλιοπωλείο του Ελευθερουδάκη, ‘μπορείτε να μας παραχωρήσετε το χώρο του καφέ σας για μία ανοικτή συνάντηση επιχειρηματικότητας, το πρώτο Open Coffee meeting στην Ελλάδα;’, ‘Ναι, φυσικά!’. Τα 3 πρόχειρα e-mails απευθύνθηκαν σε κάποια από τα πλέον γνωστά ελληνικά blogs. ‘Διοργανώνουμε αυτή τη συνάντηση, θα ήμασταν ευτυχείς αν την προβάλλετε’.


Τελικά η ιδέα από την πρωτοβουλία απέχουν απόσταση ελάχιστη, όση ο καναπές από το γραφείο, το τηλεκοντρόλ από το πληκτρολόγιο, η απάθεια και η παθητικότητα από την προδιάθεση για δημιουργία.


Και ήμασταν όλοι ευτυχείς, εκείνο το απόγευμα του Ιουνίου. Όλοι κι όλοι 20 άτομα, με αρχική αμηχανία, η οποία ωστόσο έφυγε γρήγορα, καθώς τα συμβατά, περί start-up, ενδιαφέροντα προκάλεσαν προσωπικές γνωριμίες, ανταλλαγές ιδεών και εμπειριών, επαφών και business cards. Το πείραμα είχε ενδιαφέρον και αποφασίσαμε να το επαναλάβουμε.


Έκτοτε, έχουν συμβεί αρκετά για να τοποθετήσουν τις ελληνικές συναντήσεις ανάμεσα στις περισσότερο επιτυχημένες. Μεγαλώσαμε, και μετακομίσαμε. Μπολιάσαμε την αρχική ιδέα με την προσέγγιση των Tech Meet Up της Νέας Υόρκης, όπου ‘την πρώτη Τρίτη κάθε μήνα, στις 7 το απόγευμα, έως 6 ομιλητές έχουν 5 λεπτά για να παρουσιάσουν την start-up, την ιδέα ή την εμπειρία τους στο πιο cool κοινό της πόλης’.


Και είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε από κοντά τις προσπάθειες ανθρώπων σαν κι εμάς που προσπαθούν να μετατρέψουν μια ιδέα τους σε επιχείρηση, να λάβουμε τις συμβουλές περισσότερο έμπειρων για όλο το φάσμα του επιχειρείν, να αγγίξουμε και να μάθουμε την απλοϊκή ιστορία εκείνων που το δοκίμασαν και τώρα είναι αναγνωρίσιμα επιτυχημένοι. Να αποκτήσουμε την πεποίθηση, εν τέλει, πως η επιχειρηματικότητα δεν είναι σχήμα λόγου, είναι χειροπιαστή προοπτική.


Αλήθεια, κάθε πρώτη Τρίτη του μήνα στην Αθήνα και κάθε τελευταία Τρίτη του μήνα στη Θεσσαλονίκη, κάτι συμβαίνει στην πόλη. Με έδρα πλέον τον πολυχώρο Bios, στο 84 της οδού Πειραιώς, και το cafe το Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, δίπλα στον Λευκό Πύργο, τα πιο ανοικτά και δραστήρια μυαλά δίνουν το παρών σε μία συνάντηση χαλαρή και ανοικτή για όλους και εσένα, σε ένα social network που δημιουργείται μεταξύ καφέδων, επαφών και ποτών, και είναι πρωτίστως πραγματικό, ανοικτό και ελεύθερο.


Στόχοι μας, μεταξύ άλλων, η δικτύωση προσώπων και η διαμόρφωση συνεργιών, η διάδοση των νέων τεχνολογιών, η καλλιέργεια της κουλτούρας της καινοτομίας και, κυρίως, του επιχειρείν.


Αν τα παραπάνω δεν σας αρκούν, σκαλίστε λίγο περισσότερο το opencoffee.gr, το blog με άρθρα, videos και σχετικό υλικό από τις συναντήσεις και όχι μόνο, ή ρωτήστε κάποιον από τους 100 και πλέον παρευρισκομένους των τελευταίων συναντήσεων στην Αθήνα, ή τους 50 που συγκεντρώθηκαν στην τελευταία συνάντηση της Θεσσαλονίκης.


Και ελάτε αυτοπροσώπως σε κάποια από τις επόμενες. Ελάτε την 1η Απριλίου στην 10η συνάντηση του Open Coffee της Αθήνας, ή στις 25 Μαρτίου στην 6η συνάντηση της Θεσσαλονίκης. Να είστε σίγουροι πως, όταν φεύγετε, ‘περίεργες’ σκέψεις και σχέδια θα στριφογυρίζουν στο μυαλό σας…


Δεν είναι ψέμα και σίγουρα δεν είναι εθνική εορτή. Μία ιδέα, ένα τηλέφωνο και 3 e-mail έχουν καταφέρει να φέρουν την επιχειρηματικότητα στο επίκεντρο της συζήτησης, έχουν ίσως επιτύχει να διανθίσουν το δίπολο της απογοήτευσης του έλληνα νέου. Ωραία, θα μου πείτε. Διοργανώνονται κάποιες συναντήσεις, μιλάτε, γνωρίζεστε, επικοινωνείτε. Και μετά; Και τι έγινε τελικά;


Προσωπικά, τείνω να συμφωνήσω με την άποψη αυτή. Αν και θεωρώ πως κάθε συνάντηση είναι επιτυχημένη στο βαθμό και μόνο που κάποιος έρχεται σε αυτή σκεπτόμενος το οτιδήποτε, και φεύγει σκεπτόμενος κάτι συγκεκριμένο που έχει σχέση με το επιχειρηματικό του μέλλον, είμαι πεπεισμένος πως δεν έχουμε επιτύχει πολλά. Μάλλον, σίγουρα, είμαστε ακόμα στην αρχή.


Σχέδια για το μέλλον υπάρχουν πολλά, να είστε σίγουροι πως έχουμε και τη θέληση και τη φιλοδοξία, και είμαστε πεπεισμένοι πως αυτά είναι τα μόνα αναγκαία συστατικά. Άμεσο επόμενο βήμα, η επέκταση του concept σε ολόκληρη τη χώρα.


Θα επιχειρήσουμε να μεταλαμπαδεύσουμε τις συναντήσεις του Open Coffee σε αρκετές περισσότερες πόλεις ανά την επικράτεια. Το γνωρίζουμε πλέον όλοι, δεν θέλει κόπο και ξέρουμε τον τρόπο. Επίσης είμαστε ανοικτοί σε προτάσεις, ‘με λένε Γιώργο Τζιραλή και θέλω να διοργανώσω την πρώτη συνάντηση του Open Coffee στην Πάτρα, στο Ηράκλειο, στην Ξάνθη, στα Γιάννενα, στη Ρόδο, μπορείτε να με υποστηρίξετε;’. ‘Ναι, μπορούμε’.


Ο κ. Μακιός, καθηγητής του Πανεπιστημίου Πάτρας και ιδρυτής του cluster μικροηλεκτρονικής που μέσα σε ένα χρόνο λειτουργίας έχει κατορθώσει να συγκεντρώσει περισσότερες από 30 νέες επιχειρήσεις, καλεσμένος σε παλαιότερη συνάντηση, μας εξομολογήθηκε: ‘Η ισχύς εν τη ενώσει.


Οργανωθείτε, συγκεντρωθείτε όλοι μαζί και δημιουργήστε. Βάλτε στόχους υψηλούς, επιχειρήστε το ‘καινοτομία made in Greece’. Εσείς, οι νέοι, λάβετε την ευκαιρία και τη χαρά της επιχειρηματικότητας, και να είστε σίγουροι πως αυτό θα αλλάξει τη χώρα.’


Δεν γνωρίζω αν τελικά καταφέρουμε να σχηματίσουμε clusters για τεχνολογικές start-up, ούτε πολύ περισσότερο αν η αλλαγή αυτή γίνει πραγματικότητα. Ωστόσο, το όλο ταξίδι ως σήμερα μας έχει αποδείξει αρκετά.


Ναι, είμαστε τελικά περισσότεροι από όσους φανταζόμασταν.


Ναι, υπάρχει μία μάζα ανθρώπων που πιστεύουν στην αλλαγή, σε κάτι διαφορετικό, για τους πολλούς ανέφικτο. Ναι, το αναφέρει σε κάθε ομιλία του και ο Barack Obama, η αλλαγή έρχεται from the bottom-up, από κάτω προς τα πάνω.


Εκεί ακριβώς έγκειται και η προοπτική. Μπορεί να βιώνουμε σε μία κοινωνία με λειτουργίες υπο-βέλτιστες, που μας ωθούν καθημερινά στην αναζήτηση εναλλακτικών διαδρομών για την επίτευξη των στόχων μας. Αυτό ωστόσο, με διαφορετική ανάγνωση, καλείται καινοτομία.


Ας αρχίσουμε λοιπόν να βλέπουμε τα πράγματα διαφορετικά. Τις δυσκολίες ως προκλήσεις. Τους κινδύνους ως ευκαιρίες. Και ας συγκεντρωθούμε, ας δημιουργήσουμε ένα δυναμικό οικοσύστημα ανθρώπων και δράσεων περί start-up, ‘η ισχύς εν τη ενώσει’.


Τα αδύνατα ανήκουν στο παρελθόν. Η επόμενη ευκαιρία ίσως να είναι δική μας. Και, αν δεν καταφέρουμε να αλλάξουμε τον κόσμο με αυτή, είμαστε σίγουροι πως θα αλλάξουμε εαυτούς και την κοινωνία γύρω μας. Προς το καλύτερο.

69 comments:

  1. Κομφούκιος said...
    Mε άλλα λόγια "μπλοκάκι στο φούλ" σημαίνει χρησιμοποίηση της "παροχής υπηρεσιών" [fee basis] σε αποδεδειγμένα πλήρη (που ενδεχομένως εκτείνεται και σε υπερωριακή) απασχόληση.
    Aυτή η αρχή ισχύει ΚΑΙ στας Αμερικάς και προτιμάται από ορισμένους νέους, πτυχιακούς συνήθως που προετοιμάζονται για είσοδο στην Ιατρική Σχολή και αποζητούν αμειβόμενη εμπειρία στον κλάδο χωρίς τις εξ εισφορών εργασιακές υποχρεώσεις, ΑΛΛΑ και ένα χαλαρό ωράριο που τους επιτρέπει μια κινητικότητα/ελαστικότητα.
    Εχω πείρα επί του θέματος διότι έχω απασχολήσει στην έρευνά μου γενιές ατόμων ηλικίας 22-28 ετών σ' αυτό το πλαίσιο και υπό συνθήκες που βόλευαν ΚΑΙ αυτούς και μένα.

    ΟΜΩΣ ΕΡΓΑΣΙΑ σε επίπεδο παροχής υπηρεσιών, κατά την Αμερικανική νομοθεσία απαιτεί:
    1) ΜΗ πλήρη απασχόληση (<40 εβδομαδιαίως)
    2) Μεταβαλλόμενο ΣΥΝΟΛΙΚΟ αριθμό ωρών εργασίας από βδομάδα σε βδομάδα ΚΑΙ
    3) Μεταβαλλόμενη ΚΑΤΑΝΟΜΗ ωραρίου από βδομάδα σε βδομάδα.

    Εάν ΔΕΝ πληρούται ΕΣΤΩ και ΕΝΑΣ από τους παραπάνω ΟΡΟΥΣ, όπερ αποδεικνύει ΔΟΛΟΝ εκ μέρους του εργοδότη, ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΑΕΙ στο "ΜΠΑΛΑΟΥΡΟ" αυθωρεί και παραχρήμα.
    Εάν, για πάράδειγμα, απασχολώ άτομο, πες, κάθε Τρίτη και Τετάρτη, 9 πρωί ως 5 απόγευμα, ΣΤΟΙΧΕΙΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ότι ο/η υπάλληλος είναι μερικής απασχόλησης συγκεκριμένου ωραρίου και συνολής μερικότητας ΟΠΟΤΕ είμαι ΕΝΟΧΟΣ απάτης.

    ΕΑΝ δεν πλανώμαι ΑΥΤΟ το ΙΔΙΟ ισχύει ΚΑΙ στην ΕΕ.
    Μου λέτε δλδ ότι παραβιάζεται στην ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ;;;;;
    ΚΑΛΑ, δημοσιογράφοι και είναι ΤΟΣΟ ΧΑΖΟΙ;;;;;

    ΜΗΠΩΣ, το συγχέετε ή το συγχέουν με freelance reporting που συνήθως βασίζεται σε σύμβαση έργου [contract basis];;;;

    ΕΑΝ ΟΧΙ τότε μιλάμε όχι απλώς για μεγάλο σκάνδαλο, αλλά εφόσον συμβαίνει ΚΑΙ στην legit (legitimate) δημοσιογραφία, μου επιτρέπεται να συμπεράνω ότι βρισκόμαστε σε χώρα ΑΠΟΛΥΤΗΣ και ΙΔΡΥΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ ΑΝΟΜΙΑΣ!!!!!

    I cannot believe it.... I just cannot....................

    ΔΗΛΑΔΗ μιλάμε γιά ΧΑΟΣ!!!;;;;!!!!
    ΚΑΙ ΠΩΣ δεν τους έχει πάει κάποιος στην Επιθεώρηση Εργασίας

    March 19, 2008 12:48 AM

    ReplyDelete
  2. Porsche και Prada για όλη την Ελλάδα

    Porsche και Prada για όλη την Ελλάδα

    Porsche και Prada για όλη την Ελλάδα

    ReplyDelete
  3. Καλύυυυυτεραααααα μιά ώωωωωωραααα

    με Πόοοοορσε αααααασημίίίίίίίί

    παρά

    σαράααανταα χρόόόόνιααααααα

    σε τρόοοοοοοοολλεϋ γραμμήήήήήήήή

    ReplyDelete
  4. Aπό τότε που το ΠΑΣΟΚ Αρκαδοποιήθηκε, χτύπησαν τα ταμπούρλα της διάλυσης.

    ReplyDelete
  5. "Ενας Αρκάς(ο Πολυζωγόπουλος) διαβαίνει,
    Κι άλλος(η Φώφη) έρχεται,κι άλλος έρχεται"...

    Που τραγουδάμε και μεις εδώ πάνω στα ψηλά βουνά.

    ReplyDelete
  6. Γιώργο,
    πάρε τη σκούπα και κυνήγησε όλους τους Μωραίτες και ιδιαίτερα τους Αρκάδες αν θες η Ελλάδα να δεί άσπρη μέρα.

    ReplyDelete
  7. Ιδιαίτερα τους Κυνουρίους,τους φέροντες ουρά σκύλου δηλαδή, ή τους ουρούντες σαν σκύλοι, κατ'άλλους.

    ReplyDelete
  8. O Κυνουριεύς
    Οι Κυνουριείς

    Ουδεμιά σχέση.

    Κυνός + ουρά = Κυνόσουρα = Κυνουρία, La Cynurie ή La Cynourie,
    σκωπτικώς γνωστή και ως "Μικρό Ισραήλ".

    Το όνομα προέρχεται, εκ του γεωγραφικού σχήματος του από Ελληνιστικών Χρόνων, εντός της Ελλάδος και της Πελοποννήσου, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ αυτού ΚΡΑΤΟΥΣ που ουδεμιά με την Αρκαδία, ούτε την Αργολίδα, μηδέ την Λακωνίαν, έχει σχέση.

    ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ για τους ΚΥΝΟΥΡΙΕΙΣ

    VIVE LA CYNURIE

    VIVE son Altesse LE PRINCE HERITIER, Duc d' Astros, Comte de Thyre'e, Sire d' Arcadie.

    ReplyDelete
  9. Σχετικά με το μπλοκάκι στο φουλ μόνος σου έδωσες την απάντηση.

    Στην Ελλάδα υπάρχει ένας μικρός αλλά όχι αμελητέος αριθμός δημοσιογράφων free lancer, οι οποίοι δουλεύουν με το κομμάτι από εδώ κι από εκεί , παράλληλα ίσως κάνουν κι άλλα πράγματα. Αυτό είναι πολύ υγιές ως φαινόμενο, μάλιστα σε άλλες χώρες είναι και πιο ανεπτυγμένο.

    ΌΜΩΣ η συντριπτική πλειοψηφία αναγκάζονται να δουλεύουν με μπλοκάκι παρέχοντας μισθωτή εξαρτημένη δηλαδή εργασία, 8-10+ ώρες τη μέρα 5 μέρες τη βδομάδα, χωρίς τα οφέλη που σου δίνει η ευκινησία του freelance και με όλα τα άσχημα.

    Και που σαι ακόμα , πολλοί εκδότες μεγάλοι και μικροί δεν τους βάζουν καν σε καθεστώς με μπλοκάκι. Τους υποχρεώνουν να είναι σε καθεστώς μαθητείας ή μερικής απασχόλησης, και δεν τους πληρώνουν κιόλας στην αρχή του μήνα. Αυτό είναι απαράδεκτο, εξαιρετικά αναξιοπρεπές και κατάπτυστο. Είναι η ελληνική μικροεργοδοτική λαμογιά που κοιτάει πως να κόψει από εδώ κι από εκεί αντί να κοιτάξει πως θα αναπτύξει τις ικανότητες και την αξία του εργαζόμενου.

    φυσικά όταν κι ο ίδιος ο εργαζόμενος συμμετέχει συνειδητά στο κόλπο είναι και αυτός συνένοχος, όμως αυτό γίνεται σπανιότερα και η εμπειρία μας λέει ότι συνήθως εξαναγκάζεται να το κάνει, ειδικά στις μικρές ηλικίες που δεν ξέρει και που πάνε τα τέσσερα.

    ReplyDelete
  10. Αισιοδοξία, ρίσκο, εφευρετικότητα, σκληρή εργασία και δικτύωση. Σε ένα περιβάλλον που την καλύτερη τροφή που μπορεί να προσφέρει είναι ο κρατικισμός και η διαφθορά, εντός ενός άκρως αρτηριοσκληρωτικού θεσμικού, νομικού, κανονιστικού και υποστηρικτικού / χρηματοδοτικού πλαισίου.

    Καλή η google και το facebook. Υποδείγματα σε μια χώρα, τις ΗΠΑ, όπου καθημερινά δημιουργούνται πάνω από 2.000 νέες επιχειρήσεις. Σε μια χώρα που δημιούργησε τις λέξεις business και μάνατζμεντ.

    Στην Ελλάδα δεν υπάρχει περίπτωση να πετύχει η επιχειρηματική σου δραστηριότητα αν (εξαιρουμένων των φαγάδικων και των φροντιστηρίων) το κράτος δεν είναι ο κύριος πελάτης ή/και χρηματοδότης σου. Αν θες να γίνεις επιχειρηματίας στην Ελλάδα πρέπει να καταλάβεις ότι έχεις να αντιμετωπίσεις έναν αδίστακτο νταβατζή μπροστά σου και πρέπει να βουτήξεις μέσα στα σκατά. Αν οι ΗΠΑ δημιούργησαν τις business, η Ελλάδα εδραίωσε τις μίζ-ness. Ξεκίνα λοιπόν από εδώ.

    ReplyDelete
  11. Παιδιά, ο Παρμενίδης και ο Κομφου είναι σε κέφια σήμερα

    ReplyDelete
  12. "Το μόνο πραγματικό γεγονός είναι ότι το κράτος έχει αναλάβει πλήρως όλες τις υποχρεώσεις συντάξεων και περίθαλψης των εργαζομένων του ηλεκτρισμού, με αποτέλεσμα να πληρώνει ο (σημερινός) φορολογούμενος 15.000 ευρώ για κάθε συνταξιούχο της ΔΕΗ έναντι 1.500 ευρώ για κάθε συνταξιούχο του ΙΚΑ. Το ίδιο ισχύει και με τους υπαλλήλους στον καθαρισμό."

    isxyei ayto?? dhladh poso koroida eimaste?! ^&$^%*^%*^& me th DEH kai tis DEKO!! toys sixathikame!

    ReplyDelete
  13. "Στην Ελλάδα δεν υπάρχει περίπτωση να πετύχει η επιχειρηματική σου δραστηριότητα αν (εξαιρουμένων των φαγάδικων και των φροντιστηρίων) το κράτος δεν είναι ο κύριος πελάτης ή/και χρηματοδότης σου."

    Mporeis omws na exeis mia epixeirhsh pou tha apofugei tis douleies me to kratos kai tha sunergazetai me alles epixeirhseis, isws kai se alles xwres. To 8ema einai na prosfereis ena "proion" pou na pwleitai kai ektos twn ellhnikwn synorwn, kai oxi aparaithta sto ellhniko kratos.

    ReplyDelete
  14. δημώδες άσμα ασμάτων said...
    "Ενας Αρκάς(ο Πολυζωγόπουλος) διαβαίνει,
    Κι άλλος(η Φώφη) έρχεται,κι άλλος έρχεται"...



    Για τον Πολυζωγόπουλο δεν γνωρίζω. Μπορεί να είναι sans culotte Γορτύνιος.
    Οσο για την Φώφη, καμμιά σχέση. Η στενή, εξ αίματος, συγγενική της σχέση με κάποιον Αρκάδα έχει προκύψει μέσω Δωδεκανήσου.

    ReplyDelete
  15. @ anonymous

    Συμφωνώ κι επαυξάνω και στη θεωρία μπορείς να κάνεις χίλια δύο πράγματα. Αν μπορείς να πουλήσεις έξω, φανταστικά. Συμφέρει όμως τότε να ιδρύσεις εταιρεία στην Ελλάδα ή έξω?

    Τεσπα, ΔΕΝ μπορείς να αποφύγεις το κράτος Ό,ΤΙ και να κάνεις. Είτε το λες εφορία, είτε επιμελητήριο, είτε εκάστοτε υπουργείο, φορέας διοίκησης κλπ., πες το φορέας αδειοδοτήσεων κλπ., είτε είτε, το κράτος στην Ελλάδα θα το βρεις μπροστά σου, και θα φοράει ροζ σακάκι με χρυσές αλυσίδες.

    Δεν είμαι απαισιόδοξος, αντιθέτως μακάρι να προσανατολιστούμε όλοι προς αυτή την κατεύθυνση, της περισσότερης επιχειρηματικότητας και αυτονομίας μας ως παραγωγικό δυναμικό, όμως είναι η πλέον μεγάλη υποκρισία από πλευράς πολιτικού συστήματος να μιλά για επιχειρηματικότητα, όταν δεν κάνει ουσιαστικό άνοιγμα της οικονομίας, κι όταν δεν επανιδρύει ουσιαστικά, κι όχι στα χαρτιά, τον κρατικό μηχανισμό.

    ReplyDelete
  16. Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, πέρα από τα πολλά και τρομερά διδακτορικά και λοιπά τουαλετόχαρτα που έχουν συσωρευτεί και τρέφουν αυταπάτες για την πλειοψηφία μας, έχουμε δεξαμενές υδραυλικών, χτιστών, ηλεκτρολόγων, και λοιπών και λοιπών που σχετίζονται με κατασκευές/οικοδομές/κτιριακές υποδομές, δίκτυα κλπ. Παράλληλα υπάρχει έξαρση της πράσινης επιχειρηματικότητας, και προσπάθεια της ΕΕ να μετατρέψει το "πράσινο" προϊόν σε brand name.

    Ας δημιουργηθούν λοιπόν επιχειρήσεις κι όχι μικρομάγαζα των παραπάνω ειδικοτήτων, με δυνατότητα εξυπηρέτησης του πελάτη σε χρόνο και ποιότητα. Όποιος είναι έξυπνος επιχειρηματίας θα βαφτίσει και την επιχείρηση πχ "πράσινοι υδραυλικοί ΕΠΕ", κάνοντας και κάποια στοιχειώδη εκπαίδευση και κερδίζοντας και εικόνα, και πελάτες, παρέχοντας συστήματα και υπηρεσίες φιλικές προς το περιβάλλον, ίσως και με καλύτερη δυνατότητα εξοικονόμησης πόρων (νερό, ρεύμα κλπ.).

    ReplyDelete
  17. Mesout Tavaz said...
    Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, πέρα από τα πολλά και τρομερά διδακτορικά και λοιπά τουαλετόχαρτα

    ΓΙΑΤΙ με προσβλύνετε κύριε;;

    Μπουρνόβα Ασήμω του Ηλία PhD
    (Bradford)
    Διαιτολόγος-Διατροφολόγος
    Γραφείον: Γρεβενά Γρεβενών

    ReplyDelete
  18. Αυτό είναι 1 ακόμα ωραίο επιχείρημα που "βολεύει" το κατεστημένο:

    Τουαλετόχαρτα όλα τα πτυχία = Άχρηστα = Άχρηστοι αυτοί που τα έχουν = ελάχιστος ο μισθός που δικαιούνται

    Η συνολική απαξίωση οδηγεί εκεί. Με τις απόψεις αυτές, του χρόνου το blog θα λέγεται "Η Γενιά των 500€" και η πτώση θα συνεχίζεται...

    Keep Walking

    ReplyDelete
  19. Ενας ακόμη λόγος για τον οποίο η επιχειρηματική καινοτομία δυσκολεύεται να ανθίσει στην Ελλάδα είναι το ότι ο καθένας νομίζει ότι τα ξέρει όλα και χαρακτηρίζει προσπάθειες, καταστάσεις, ανθρώπους ελαφρά: τουαλετόχαρτα τα διδακτορικά (αλήθεια μεσούτ, έχεις δοκιμάσει να κάνεις ένα διδακτορικό για να δεις πόση προσπάθεια και κόστος έχει; ή μήπως νομίζεις κι εσύ ότι οι σπουδές σε αυτό το επίπεδο είναι απλά προέκταση των προπτυχιακών όπως τις ξέρουμε στην Ελλάδα, δηλ. ατέλειωτες φραπεδιές και εκδρομές στη Μύκονο;), πανεπιστήμιο που δε μορφώνει το Bradford (αλήθεια Κομφούκιε, έχεις προσωπική άποψη για ΟΛΑ τα προγράμματα του εν λόγω πανεπιστημίου; και τί ζόρι ακριβώς τραβάς με την Αργυρούλα από τα Γρεβενά που μπορεί και να της κόβει αλλά προτίμησε να πάει να σπουδάσει σε μικρή και φθηνή πόλη αντί για το Λονδίνο για να γλιτώσει έξοδα;)

    Πού να τολμήσει να αρθρώσει καινοτομική ιδέα ένας άνθρωπος όταν ξέρει ότι θα αρχίσει ο καθένας να τον λούζει με το μακρύ του και το κοντό του;

    ReplyDelete
  20. Χθες στο blog του opencoffee.gr μίλησε ένας Ελληνας νέος start-up επιχειρηματίας που έστησε την επιχείρησή του στο Λονδίνο για την εμπειρία του και στο τέλος δέχθηκε ερωτήσεις από τους παρόντες στην Αθήνα. Δεν ήταν πολλές διότι δεν είχε χρόνο, ήταν όμως χαρακτηριστικό ότι η πρώτη ερώτηση ήταν αν τον εν λόγω επιχειρηματία και τον συνεργάτη του τους αποκάλεσαν ποτέ losers κατά τη διάρκεια της προσπάθειας τους και αν σκέφτηκαν ποτέ να τα παρατήσουν. Νομίζω ότι αυτό λέει πολλά για τη νοοτροπία που επικρατεί στην Ελλάδα. Δεν είναι ότι όλες οι επιχειρηματικές ιδέες πρέπει να πετυχαίνουν, όμως γιατί να χαρακτηρίσει κάποιος 'losers' νέους ανθρώπους που έχουν ιδέες και προσπαθούν να τις υλοποιήσουν;

    ReplyDelete
  21. Ρε νικόλα μη μου αρχίζεις τη μίρλα και την κλάψα τώρα, δεν είπα ποτέ losers αυτούς που "επιχειρούν". Ίσα ίσα ΠΑΝΤΑ μέσα εδώ υποστήριζα, υποστηρίζω και θα υποστηρίζω την ανάγκη μας για στροφή προς την επιχειρηματικότητα και την αποστροφή από την εξάρτηση στη μισθωτή εργασία.

    Μπράβο σε όσους "επιχειρούν". Θέλει τόλμη, ρίσκο και όλα τα υπόλοιπα που ανέφερα πριν. Άκουσε με όμως, δε θέλει, ούτε προαπαιτεί, πτυχία, μεταπτυχιακά και διδακτορικά. Ο Bill Gates το παράτησε το πανεπιστήμιο. Ο ιδρυτής του facebook δεν είχε καν τελειώσει πανεπιστήμιο. Ο Richard Branson δεν είχε καν σπουδάσει. Λίστα τεραστίων διαστάσεων μπορώ να σου κατεβάσω με επιτυχημένες επιχειρηματικές κινήσεις χωρίς οι ιδρυτές κι οραματιστές αυτών να έχουν ακαδημαϊκούς τίτλους.

    Το ότι έχουμε δεξαμενές με διδακτορικούς φοιτητές δε σημαίνει ότι έχουμε και δεξαμενές με επιχειρηματικά μυαλά και ΚΟΤΣΙΑ. Αλλά, αυτά τα χαρακτηριστικά δεν έρχονται από μόνα τους, καλλιεργούνται και προωθούνται από το περιβάλλον στο οποίο ζει κανείς.

    Είπαμε, άλλο Αμερική, άλλο Ελλάδα. Στην Αμερική έχουμε πάνω από 2000 νέες επιχειρήσεις την ημέρα. Έχουμε περίπου τις μισές από αυτές που κλείνουν την ημέρα, αλλά με πλαίσιο στήριξης και όχι σταύρωσης των αποτυχημένων επιχειρηματικών προσπαθειών (περιπτώσεις χρεοκωπίας κλπ.). Στην Ελλάδα έχουμε το κράτος γίγαντα και νταβατζή. Κατ'αρχάς χωρίς κεφάλαιο κίνησης πώς θα ξεκινήσεις μια επιχειρηματική δράση? Και πέρα από τις θεωρίες, εδώ στην ουσία να μιλάμε τώρα, το κεφάλαιο κίνησης στην Ελλάδα είναι κατά κόρον κρατική χρηματοδότηση. Και πώς ξέρεις ότι θα την πάρεις όταν πρέπει? Μάλλον ξέρεις, ότι η χρηματοδότηση που δικαιούσαι, το κεφάλαιο κίνησης, θα έρθει με 4 χρόνια καθυστέρηση και πολλές ταρίφες για να λαδώσουν τα γρανάζια του μηχανισμού στο ενδιάμεσο. Αν πετύχεις και σε αλλαγή κυβέρνησης, γάμησε τα φίλε μου, φτου κι από την αρχή. Στο μεταξύ, σαν αφελής πιτσιρίκος βλάκας που είσαι, αυτό που κάνεις είναι να στραφείς σε τράπεζα ή άλλο πιστωτή. Δάνεια, τόκοι κι ιστορίες, ζημιές δικές σου, δεν αποζημιώνεσαι για την αργοπορία, ανικανότητα και ιδιοτέλεια του κρατικού μηχανισμού. Αν δε, χρεοκωπήσεις, ξέρεις τι παθαίνεις έτσι? Δεν ξανα"επιχειρείς" για την υπόλοιπη ζωή σου. Και να ήθελες, είσαι black listed από τον κρατικό μηχανισμό.

    Οι πραγματικοί losers στην Ελλάδα είμαστε όλοι εμείς και οι γονείς μας που θεωρήσαμε ντροπή τη χειρωνακτική εργασία και την γενικότερη απασχόληση από μικροί, καθηλωθήκαμε στα ελληνικού τύπου θρανία μέχρι το τέλος τα 30 για να βγούμε στην αγορά εργασίας χωρίς ιδέες, εμπειρίες, εθελοντική και πληρωμένη εργασία, κριτική σκέψη, εφευρετικότητα, στην πλειοψηφία μας χωρίς καν επαρκή γνώση, κατάρτιση ή επαφή με τις εξελίξεις στο σύγχρονο κόσμο, αποχαυνωμένοι και ανήμποροι να δράσουμε (όχι να αντιδράσουμε) για το συμφέρον μας.

    Αυτοί οι νέοι που "επιχειρούν" στην Ελλάδα δεν είναι losers, είναι ΗΡΩΕΣ, με μια δόση μαζοχισμού. Η υποκρισία είναι από αυτούς που υποτίθεται θεσμικά και πολιτικά τους υποστηρίζουν, που μετατρέπουν ξεδιάντροπα τους ήρωες σε θύματα χωρίς δίχτυ προστασίας. Στην Ελλάδα αν δεν είσαι δημόσιος υπάλληλος...έτσι δε λένε?

    ReplyDelete
  22. EIΠΕ Ο MESOUT TAVAZ

    Οι πραγματικοί losers στην Ελλάδα είμαστε όλοι εμείς και οι γονείς μας που θεωρήσαμε ντροπή τη χειρωνακτική εργασία και την γενικότερη απασχόληση από μικροί, καθηλωθήκαμε στα ελληνικού τύπου θρανία μέχρι το τέλος τα 30 για να βγούμε στην αγορά εργασίας χωρίς ιδέες, εμπειρίες, εθελοντική και πληρωμένη εργασία, κριτική σκέψη, εφευρετικότητα, στην πλειοψηφία μας χωρίς καν επαρκή γνώση, κατάρτιση ή επαφή με τις εξελίξεις στο σύγχρονο κόσμο, αποχαυνωμένοι και ανήμποροι να δράσουμε (όχι να αντιδράσουμε) για το συμφέρον μας.


    ΕΥΓΕ
    ΕΥΓΕ
    ΕΥΓΕ

    ReplyDelete
  23. Ενώ έπρεπε παράλληλα με τις ώρες στο σχολείο, στο φροντιστήριο, στα φροντιστήρια ξένων γλωσσών (γιατί τα Ελληνάκια loosers μαθαίνουν πάνω από μία ξένες γλώσσες), κτλ στον ανύπαρκτο ελεύθερο χρόνο, να δουλεύουν και οικοδομή. Και φταίνε και οι γονείς του που είχαν τη φαεινή ιδέα να τον στείλουν σε όλα αυτά & δεν τον στείλανε κατευθείαν για δουλειά και να αφήσουν τα σχολεία & τις γλώσσες για κανένα πεφωτισμένο αστό. Χαλάσανε την πιάτσα & τους χάλασε η μανέστρα. Δεν είχαν το δικαίωμα να ελπίζουν σε καλύτερο μέλλον για τα παιδιά τους.

    Συνεχίστε σε αυτή τη λογική της απαξίωσης. Καλά το πάτε...

    ReplyDelete
  24. "Ενώ έπρεπε παράλληλα με τις ώρες στο σχολείο, στο φροντιστήριο, στα φροντιστήρια ξένων γλωσσών (γιατί τα Ελληνάκια loosers μαθαίνουν πάνω από μία ξένες γλώσσες)..."

    An eixame aksiologh ekpaideush tote den 8a xanontan wres se frontisthria diaforwn ma8hmatwn kai frontisthria ksenwn glwsswn.

    Oso gia ta ptyxia, einai axrhsta se megalo ba8mo, kai logw toy epipedou kapoiwn sxolwn pou einai tragiko (kakoi didaskontes, elleipsh ypodomwn klp.), kai kyriws logw ths elleipshs paideias pou diakrinei pollous foithtes - ti na to kanw ena zwon me ptyxio sthn epixeirhsh mou?
    kai yparxei kai elleipsh dia8eshs gia ergasia, h opoia antimetwpizetai ws aggareia. Ergazomenos xwris paideia, dia8esh gia ergasia, sfairikes gnwseis, kai kritikh skepsh den mporei na sta8ei shmera se aksiologh 8esh. oyte mporei na asxolh8ei me th dikh toy epixeirhsh - den 8a thn ksekinhsei kan.

    ReplyDelete
  25. @ νικόλας

    ΝΑΙ έχω πρόβλημα με την Αργυρούλα/Ασήμω Μπουρνόβα του Ηλία
    διότι:

    1) Θα μπορούσε να είναι μιά εξαιρετική κομμώτρια και να βγάζει ένα καλό μεροκάματο με μηδενική επένδυση. Εαν δε είχε πάει και 6 μήνες στη Διεθνή Ακαδημία Κοσμετολογίας Πέτρου Αμαράντου και έβαζε και ο πατέρας της 20-30.000 κεφάλαιο, θα μπορούσε νάχει και μαγαζί στην Τσακάλωφ vis-a-vis στο Escada, ως Sylvie de Paris και να κόβει μονέδα καθότι ΟΛΟΙ οι ψωνίζοντες στο Κολωνάκι είναι ΧΩΡΙΚΟΙ και γενικά κατωτάτης κοινωνικής τάξης.
    ΚΑΙ
    ΚΑΙ
    ΚΑΙ
    Με τα 100.000 ευρώ (τουλάχιστον) που κόστισαν οι σπουδές της στο Lancashire (δλδ την "Σλαβομακεδονία" της Αγγλίας - μι μπρούδερ, μι μούδερ, αϊ σεζ κλπ κλπ) θα είχε από ομόλογα και μόνο ένα εισόδημα 400 ευρώ το μήνα (καθαρά) χωρίς να χρειάζεται να κουνήσει το δαχτυλάκι της!!!!!!!!!

    2) Δεν φρόντισε η ίδια να μάθει ούτε η οικογένειά της να της πει ότι η Ελλάδα έχει ΗΔΗ 100.000 ΑΕΡΓΟΥΣ "διοικητές επιχειρήσεων" (αγόρια από τα χωριά της Αθήνας και την Υπαιθρο που μιλούν όλοι με σλαβομακεδονική προφορά), 50.000 ΑΕΡΓΟΥΣ ψυχολόγους (νοητικώς καθυστερημένα κορίτσια) και 50.000 ΑΕΡΓΟΥΣ διαιτολόγους-διατροφολόγους (επίσης νοητικώς καθυστερημένα κορίτσια) - από τις οποίες μάλιστα οι μισές ζυγίζουν 100-120 κιλά. ΑΚΟΜΑ και στις ΗΠΑ να βρισκόταν ΠΑΛΙ θα ήταν ΑΝΕΡΓΗ!

    3) ΕΤΣΙ, η χώρα έχει μείνει με μιά liability (ένα ακόμα παθητικό
    και παρασιτικό άτομο) που κλαίει και ωρύεται κατά του αισχρού κράτους, του οποίου η αισχρότητα ουδεμιά έχει σχέση με την μοίρα της την κακή.

    4) Παρότι ο πατέρας της ήταν βοσκός (ΤΙΜΗ του και ΤΙΜΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ νάχουμε βοσκούς), η Αργυρούλα διδάχθηκε από τον πορνο-αλκοολικό οικονομολόγο και σοσιαλιστή της ΚΑΡΑΦΩΤΙΑΣ, ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΡΜΟΖΕΙ οι ΕΛΛΗΝΕΣ να κάνουν ΧΕΙΡΩΝΑΚΤΙΚΕΣ εργασίες ΚΑΙ το ΠΙΣΤΕΥΕΙ η καράβλαχα.

    5) Αν και τα ελληνικά της είναι του τύπου "μετά που πήγα", "λόγω ότι" και "ένεκα που" ΕΠΙΜΕΝΕΙ ότι είναι χαρισματική και μοναδικής μορφώσεως.

    6) ΟΧΙ μόνο παρασιτεί

    ΑΛΛΑ
    α) ΠΡΟΑΓΕΙ τον ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟ
    β) ΠΡΟΩΘΕΙ το έλλειμμα ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ
    γ) σε συνδυασμό με τα άνω (α) και (β), ή εκ μέρους της ΜΗ συνεισφορά στο ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ σύστημα, ΕΠΙΤΕΙΝΕΙ την εκ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΩΝ δεδομένων (υπογεννητικότητας+μακροβιότητας)ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

    7) Η από μερούς της ΑΡΝΗΣΗ έστω να παντρευθεί και να κάνει παιδιά, καθότι ούσα αρχοντοκοπέλα με έναν ρετιρέΝ και έναν μαζονέΝ, της αξίζει καλύτερη τύχη από το να παντρευθεί και να σκλαβωθεί, ΤΡΟΦΟΔΟΤΕΙ ΕΚΘΕΤΙΚΑ το ΤΡΑΓΙΚΟ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ-ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ πρόβλημα της χώρας.

    ReplyDelete
  26. "Δεν είχαν το δικαίωμα να ελπίζουν σε καλύτερο μέλλον για τα παιδιά τους."

    Fysika kai eixan/exoyn, alla apo thn allh giati na mhn poyme oti oi idioi ypo8hkeysan to mellon twn paidiwn toys? Oi Ellhnes ta ekapsan ola gia thn kaloperash toys, kai twra fwnazoyn giati zoyn se kammenh gh. Ti allo na poyme pia...

    ReplyDelete
  27. ΞΕΧΑΣΑ και ένα ΑΛΛΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟ

    τα 100.000 ευρώ του πατέρα της που έφυγαν από την Ελλάδα και ΠΗΓΑΝ στις ΤΣΕΠΕΣ των βλαχο-εγγλέζων του Lancashire

    ReplyDelete
  28. Anonymous said...
    "Δεν είχαν το δικαίωμα να ελπίζουν σε καλύτερο μέλλον για τα παιδιά τους."


    ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ;;;;;
    ΚΑΙ ποιός σούπε ρε μάγγα πως το να είσαι διαιοτολόγος δηλοί αυτομάτως "καλύτερο" μέλλον ή status από αυτο της κομμώτριας;;;;;;;;

    ΔΗΛΑΔΗ μας λες ότι ο χειρώναξ είναι ΚΑΤΩΤΕΡΟΣ από τον μαλάκα που δουλεύει σε γραφείο;;;;;;

    ΜΟΝΟ ΚΑΤΩΤΑΤΑ ΑΤΟΜΑ, και ΔΟΥΛΟΙ-ΚΑΦΡΟΙ-ΧΩΡΙΑΤΕΣ τύπου ΑΛΗΤΟ-ΠΑΣΟΚΩΝ έχουν ΤΕΤΟΙΕΣ ΑΠΑΞΙΩΤΙΚΕΣ, ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ

    ΝΤΡΟΠΗ σου
    ξαναλέω
    ΝΤΡΟΠΗ σου

    ReplyDelete
  29. Επειδή μιλάς έτσι όπως μιλάς, θα σου απαντήσω και εγώ ανάλογα.

    Αφού είναι έτσι ρε μάγκα, γιατί και εσύ δεν πάς να δουλέψεις οικοδομή? Γιατί δεν πας να δουλέψεις μεταφορέας ή οδοκαθαριστής? Εγώ δεν είπα οτιδήποτε εναντίον των χειρωνακτικών επαγγελμάτων εξυπνάκια. Ίσα ίσα που τα θεωρώ πολύ δύσκολα και αξιοσέβαστα. Επειδή όμως είναι δύσκολα, είναι επόμενο κάποιος να προσπαθήσει να κάνει άλλο επάγγελμα και να ελπίζει πως το παιδί του δεν θα έχει τόσο δύσκολη ζωή. Είναι τυχαίο ότι όλα τα αλβανάκια είναι άριστοι μαθητές? Αν είναι τόσο ωραία η χειρωνακτική εργασία, γιατί οι γονείς τους τα στέλνουν σχολείο? Το ΠΑΣΟΚ τα κάνει αυτά? Η θεωρία σου είναι ωραία. Πάω στοίχημα όμως πως ούτε φαντάρος δεν έχεις πάει όχι να έχεις δουλέψει και χειρωνακτικά.

    ReplyDelete
  30. @μεσούτ
    Εγώ δε διαφωνώ μαζί σου ότι το νομοθετικό πλαίσιο στην Ελλάδα και ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί (λέμε τώρα) το Κράτος δημιουργούν εμπόδια στην επιχειρηματικότητα. Και σε καμία περίπτωση δεν είπα ότι οι χειρωνακτικές δουλειές είναι ντροπή.
    Αυτό που είπα είναι ότι ένα επιπλέον εμπόδιο στην επιχειρηματικότητα (και ειδικά του τύπου του οποίου προωθεί το opencoffee) είναι το ότι στην Ελλάδα πολύς κόσμος δεν είναι ανοιχτός σε νέες ιδέες. Με το να χαρακτηρίζεις τα διδακτορικά και τα πτυχία τουαλετόχαρτα ανεξαιρέτως, αυτό δείχνεις σε μένα τουλάχιστον.
    Και θα σου εξηγήσω γιατί νομίζω ότι σφάλλεις. Φυσικά και για να έχει κανείς καλές επιχειρηματικές ιδέες δεν είναι απαραίτητο να έχει 3 πτυχία. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι αν είναι καλά τα πτυχία, δε βοηθάνε. Εφερες ως παράδειγματα τους ιδρυτές του Google και του Facebook. Ναι, αυτοί δεν πήραν τα πτυχία τους, όμως τις ιδέες γι'αυτές τις εταιρείες τις συνέλαβαν και τις έστησαν όντας φοιτητές στον Harvard και στο Stanford (αν δεν με απατά η μνήμη μου για τους Googlers). Αυτό σημαίνει ότι αυτοί οι άνθρωποι είχαν ήδη μια σημαντική κατάρτιση (δε θα μιλήσω για παιδεία απαραίτητα), την οποία στην Ελλάδα δυστυχώς αρκετοί δεν αποκτούν ούτε με το πτυχίο.
    Επιπλέον, μια ορισμένη κατάρτιση ίσως να μην είναι απαραίτητη για να 'επιχειρήσει' κάποιος σε ορισμένους κλάδους αλλά αυτό δεν ισχύει για όλους. Δε χρειάζεται πτυχίο, μάστερ ή διδακτορικό για να γίνεις εργολάβος οικοδομών ή για να φτιάξεις μια εταιρεία με υπηρεσίες υδραυλικού/ηλεκτρολόγου/μπογιατζή που λειτουργεί 24/7. Υπάρχουν όμως άλλοι κλάδοι, εντάσεως-γνώσης, για τους οποίους χρειάζεται, εκτός από επιχειρηματικό τσαγανό, και κάποια τεχνική κατάρτιση πανεπιστημιακού επιπέδου.
    Τέλος, νομίζω ότι γενικεύεις και απλουστεύεις επικίνδυνα όταν λες ότι όσοι σπουδάζουν στερούνται όρεξης για δουλειά και για ανάληψη κινδύνων. Δε λέω ότι αυτό δεν ισχύει σε κάποιες περιπτώσεις αλλά δε λέω και το αντίθετο.

    ReplyDelete
  31. @κομφούκιε
    Πολύ σωστά λες ότι η υπογεννητικότητα και η μακροβιότητα συμβάλλουν στη δημοσιονομική κρίση. Αρα και η Αργυρούλα που δεν κάνει παιδιά και θα ζήσει και πολλά χρόνια (καθότι και γυναίκα) θα επιτείνει το πρόβλημα.

    Αλήθεια εσύ πόσων χρονών είσαι και πόσα παιδιά έχεις;

    ReplyDelete
  32. Anonymous said...
    Ενώ έπρεπε παράλληλα με τις ώρες στο σχολείο, στο φροντιστήριο, στα φροντιστήρια ξένων γλωσσών (γιατί τα Ελληνάκια loosers μαθαίνουν πάνω από μία ξένες γλώσσες), κτλ στον ανύπαρκτο ελεύθερο χρόνο, να δουλεύουν και οικοδομή.

    EMENA μου λες.........
    Τη ΜΟΙΡΑ τους την κακή διδάσκονται στα σχολεία της ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ του '81.
    Διότι ΚΑΙ ΕΣΥ, αν είχες πάει σε σχολείο της προκοπής, θα ήξερες ότι
    loose = χαλαρός (προφέρεται λούύς)
    (to) lose (thence loser)= χάνω (λούζ, λούζερ).

    ΑΚΟΥΣΕ και συ και οι πάντες εδώ μέσα.
    ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ = ΑΠΩΛΕΙΑ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑΤΟΣ

    Το ΠΑΣΟΚ και η ΑΛΗΤΕΙΑ του ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ την ΠΑΙΔΕΙΑ.

    Η ΠΑΙΔΕΙΑ (και των τριών βαθμίδων), στην Ελλάδα, πρέπει να περάσει από ΕΚ ΘΕΜΕΛΙΩΝ ΔΙΑΡΘΡΩΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ προκειμένου τα παιδιά να γίνουν ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΩΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ

    ReplyDelete
  33. ΚΑΙ ΟΤΑΝ μιλάμε για διδακτορικά οφείλουμε κομμάτι ΣΕΒΑΣΜΟ.
    Θυμάμαι μιά μεγάλη κυρία των Αθηνών που βρισκόταν σε κατάσταση ΔΕΟΥΣ όταν ετοιμαζόταν να δώσει τις εξετάσεις του curriculum στο Cornell ΚΑΙ όταν ανοίγω την διατριβή-ΤΟΜΟ της, ακόμα και σήμερα, 15 χρόνια αργότερα καταλαμβάνομαι από όμοια συναισθήματα.

    ReplyDelete
  34. Anonymous said...
    Επειδή μιλάς έτσι όπως μιλάς, θα σου απαντήσω και εγώ ανάλογα.

    Αφού είναι έτσι ρε μάγκα, γιατί και εσύ δεν πάς να δουλέψεις οικοδομή?

    Παιδιόθεν είχα κλίση στην ξυλουργική και είμαι μοναδικός στην αποκατάσταση (με τα χέρια μου) παλαιών καθρεπτών, ειδικά Victorian, Federal & Hepplewhite ακόμα και ελληνικών λαϊκής τέχνης.
    ΟΤΑΝ ήμουν πιτσιρίκι στο Δημοτικό, έσκαβα επίσης, διότι το αγαπημένο μου παιχνίδι ήταν οι κηδείες και εσκαβα οιονεί-τάφους και εφτιαχνα φέρετρα από κουτιά με τα σοκολατάκια του Zonar's.

    ReplyDelete
  35. Δημήτρης Ψυχογιός
    Θα γέλαγε χαιρέκακα ο Ευριπίδης Στυλιανίδης αν παρακολουθούσε από κάπου το θέαμα όπου πρωταγωνιστούσα προχθές: στο αμφιθέατρο, να έχει διακοπεί το μάθημα, οι πρωτοετείς ένας ένας να φεύγουν, περικυκλωμένος από επαναστάτες/τριες φοιτητές/τριες που κραύγαζαν και με αποκαλούσαν, μεταξύ άλλων κοσμητικών, «τσιράκι του Στυλιανίδη», επειδή δεν άφησα να κάνουν «ανακοινώσεις» για το Ασφαλιστικό, όταν αιφνιδίως εισέβαλαν στο μάθημα. Θα ήταν η εκδίκηση του κ. Στυλιανίδη, που τις προάλλες, αρθρογραφική αδεία, τον είχα παρομοιάσει με τον Πολ Ποτ και τον Μάο για την απόφασή του να στέλνει περισσότερους φοιτητές στα επαρχιακά ΤΕΙ και ΑΕΙ. Φυσικά οι επαναστάτες δεν είναι υποχρεωμένοι να διαβάζουν εφημερίδες για να γνωρίζουν τις απόψεις αυτού που προπηλακίζουν και τον απειλούν ότι δεν θα του επιτρέψουν να ξανακάνει μάθημα- καλύτερα μάλιστα να μη διαβάζουν τίποτε, γιατί μπορεί να αμβλυνθεί η επαναστατικότητά τους-, όμως είναι η δεύτερη φορά μέσα σε δύο εξάμηνα που διαλύεται μάθημά μου, κάτι που στα προηγούμενα 14 χρόνια που διδάσκω δεν είχε ξανασυμβεί.

    Ητοι, μετά το περυσινό μεγαλειώδες κίνημα κατά του άρθρου 16, η βία εγκαταστάθηκε για τα καλά στα πανεπιστήμια: νόμος είναι η δύναμη όποιας ομάδας μπορεί να διακόπτει μαθήματα ή συνελεύσεις, να πυρπολεί κάλπες, να χτίζει πόρτες γραφείων. Για να συνέλθουν τα λύκεια από τις πρώτες μαθητικές καταλήψεις, στις οποίες διαμόρφωσε την αγωνιστική του προσωπικότητα ο κ. Τσίπρας, χρειάστηκαν κάπου 10 χρόνια- για τα πανεπιστήμια, πόσα; Μας κοστίζει κάτι παραπάνω η άνοδος της Κινηματικής Αριστεράς, αλλά έτσι αναδεικνύονται οι αυριανές ηγεσίες.

    ReplyDelete
  36. "καλύτερα μάλιστα να μη διαβάζουν τίποτε, γιατί μπορεί να αμβλυνθεί η επαναστατικότητά τους"

    Για όσους δεν το πήρατε χαμπάρι από που ξεκινάει η επανάσταση που καταλήγει στο Κορυδαλλό.

    ReplyDelete
  37. Διαβάζω στην ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ (Φεβ 2008) απόσπασμα από συνέντευξη του αγαπητού και καλού μου φίλου Λεωνίδα Λουλούδη, Αντιπρύτανη του Γεωπονικού Παν. στον Απόστολο Λακασά,

    Α.Λ. Ενα άρθρο σας για το νόμο-πλαίσιο τιτλοφορείται 'Τα χαμένα πανεπιστήμιά μας'. Γιατί είναι 'χαμένα' τα ελληνικά πανεπιστήμια;

    Λ.Λ. ....Ο τίτλος είναι δανεικός, παραφράζει τον τίτλο του εξαιρετικού βιβλίου της Γαλλίδας Ν. Polony 'Τα χαμένα παιδιά μας'..... H Ν. Polony επικρίνει το δημοκρατικοφανές μαθητοκεντρικό σχολείο της χώρας της το οποίο, απαξιώνοντας τον πυρήνα της εκπαιδευτικής διαδικασίας, που αποτελεί η μετάδοση της γνώσης από τον διδάσκοντα στον διδασκόμενο και όχι το αντίστροφο, κατέληξε να παράγει αμόρφωτους πολίτες...... Οι περιπέτειες του δημοσίου πανεπιστημίου, πέραν των καθυστερήσεων στον εκσυγχρονισμό των AEI εν ονόματι μιάς δημοκρατίας των μαζών, η οποία ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΔΙΑΦΕΡΕΙ από την ΟΧΛΟΚΡΑΤΙΑ, έχουν καταφέρει βαρύτατο πλήγμα στην σχέση διδασκόντων-διδασκομένων μέσω της οποίας παράγεται και αναπαράγεται η γνώση".

    Λεωνίδα μου, είσαι ευπατρίδης!

    ΣΣ. Τα "κεφαλαία" δικά μου

    ReplyDelete
  38. Kύριε Ψυχογιέ,
    Δεν γνωριζόμεθα, εξ ου απορρέει πως είναι αδύνατο νάχω κάτι προσωπικό εναντίον σας.
    Αλλά απαιτείται, αγαπητέ, κομμάτι αίσθηση μέτρου και αναλογιών από μέρους σας.

    Την στιγμή που η ιδιότητα φοιτητή, ακόμα και καθηγητή, της Παντείου εθεωρείτο μομφή από τα χρόνια που ήμουνα μαθητής στο Πειραματικό !!!

    ΚΑΙ

    αφού έκτοτε μεσολάβησε η ΛΑΙΛΑΠΑ της ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ του '81

    ΚΑΙ

    αφού έκτοτε ένας πρύτανης και άλλοι τιτλούχοι σας ειναι στις ΦΥΛΑΚΕΣ για διακεκριμένα εγκλήματα

    ΚΑΙ

    αφού έκτοτε η σχολή σας (συγγνώμη αλλά πανεπιστήμιο δεν είναι) ΑΓΕΤΑΙ και ΑΡΧΕΤΑΙ διανοητικώς από τον μεγαλύτερο καραγκιόζη-σαρλατάνο της οικονομικής επιστήμης

    ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΚΠΛΗΤΤΕΣΘΕ επειδή πέντε αλητάκια ΚΑΤΕΛΑΒΑΝ το ΒΗΜΑ του ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟΥ και σας εμπόδισαν να κάνετε παράδοση;;;;;

    Προς θεού, κύριε Ψυχογιέ

    Σοβαρολογείτε τώρα!!;;

    ReplyDelete
  39. @ c a

    xaxaxaxaxa

    Eisai foveros atime

    ReplyDelete
  40. @Nikolas

    Rotas ton Komfou:
    "Αλήθεια εσύ πόσων χρονών είσαι και πόσα παιδιά έχεις;"

    Apanto:

    Ma einai practically impossible aytos o anthropos na exei paidia ti stigmi pou pernaei ta 2/3 tis imeras mprosta apo to PC grafontas kata meso oro 7 posts tin imera.

    Alla akoma kai an exei, ta lypamai gia logariasmo tou.

    ReplyDelete
  41. @ τζιωρτζίνα-εβελίνα-θυμιά von kodellas said...

    Με τα 100.000 ευρώ (τουλάχιστον) που κόστισαν οι σπουδές της στο Lancashire (δλδ την "Σλαβομακεδονία" της Αγγλίας - μι μπρούδερ, μι μούδερ, αϊ σεζ κλπ κλπ)

    Ρε Κομφού, αυτό που με εντυπωσιάζει είναι που λες τέτοιες χαρακτηριστικές λεπτομέρειες που τις ξέρει κανείς μόνο μέσα από βιώματα. Αποκαλύπτομαι

    ReplyDelete
  42. @ νικόλας

    Λες:

    «Εγώ δε διαφωνώ μαζί σου ότι το νομοθετικό πλαίσιο στην Ελλάδα και ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί (λέμε τώρα) το Κράτος δημιουργούν εμπόδια στην επιχειρηματικότητα. Και σε καμία περίπτωση δεν είπα ότι οι χειρωνακτικές δουλειές είναι ντροπή. Αυτό που είπα είναι ότι ένα επιπλέον εμπόδιο στην επιχειρηματικότητα (και ειδικά του τύπου του οποίου προωθεί το opencoffee) είναι το ότι στην Ελλάδα πολύς κόσμος δεν είναι ανοιχτός σε νέες ιδέες. Με το να χαρακτηρίζεις τα διδακτορικά και τα πτυχία τουαλετόχαρτα ανεξαιρέτως, αυτό δείχνεις σε μένα τουλάχιστον.»


    Απαντώ:

    Για να διευκρινίσουμε κάποια πράγματα. Δεν τρέφω τον παραμικρό σεβασμό στο ελληνικό σύστημα παιδείας. Το έζησα ως παιδί, κι ευτυχώς (προσωπική μου εκτίμηση το ευτυχώς) δεν το έζησα καθόλου ως έφηβος (μάλλον το έζησα ως παρατηρητής) κι ως φοιτητής. Αυτό δε σημαίνει ότι εκμηδενίζω τα πάντα. Γνωρίζω τι θα πει σπουδές και μάλιστα από τα 18 μου σε συνδυασμό με εργασία (άλλοτε μερική, κι άλλοτε εποχιακά full time), και κατόπιν διαλείμματος για πλήρη εργασία, πλέον σε συνδυασμό με 11άωρη και 6ήμερη εργασία έντασης γνώσης, εδώ και δύο χρόνια. Ας είναι καλά η εξ΄αποστάσεως εκπαίδευση, χωρίς να καυχιέμαι ότι και οι δικοί μου τίτλοι, άσχετα από πανεπιστήμιο, κάποια στιγμή δε θα γίνουν κι οι ίδιοι τουαλετόχαρτα. Γνωρίζω επίσης τι θα πει διδακτορικό στο εξωτερικό και τι θα πει διδακτορικό στην Ελλάδα. Εδώ πιστεύω συμφωνούμε όλοι μας, χωρίς περαιτέρω επεξήγηση. Παρ’ όλα αυτά, το ζήτημα του τουαλετόχαρτου έχει τουλάχιστον (γιατί είναι ένα θέμα από μόνο του) ως εξής: στην Ελλάδα έχουμε ταυτίσει την παιδεία με την τιτλοποίηση και πιστοποίηση σπουδών. Αυτή η κακοήθεια μεταφέρεται και στην πραγματική ζωή, όταν κάποιος ξεκινώντας μια εργασία κάπου, φοράει κατευθείαν το μανδύα (επαγγελματικό τίτλο αν θες πες το) του τάδε ειδικού/εργάτη/επιστήμονα/*λόγου κλπ και δημιουργείται η ψευδαίσθηση στον ίδιο και στους υπόλοιπους ότι κατέχει το γνωστικό του αντικείμενο. Το ίδιο ισχύει και για τους κάθε λογής επιχειρηματίες. Αυτή η ένταση της τιτλοποίησης λοιπόν που χαρακτηρίζει τη χώρα μας και μας εμφανίζει σε παγκόσμια κλίμακα ως (τυπικά πάντα) τον «περισσότερο σπουδαγμένο λαό» (τι λαϊκισμός και αυταπάτη!!) δε σημαίνει με τίποτα ότι κατέχουμε και την ουσία της γνώσης, της καινοτομίας και όλων των άλλων χαρακτηριστικών που θα μπορούσαν να κάνουν τη χώρα μας ανταγωνιστική στο διεθνές περιβάλλον ως προς τη δεξαμενή εργατών της γνώσης.

    Το open coffee είναι ΠΟΛΥ ενδιάφερουσα σύλληψη και δράση, έχω παρευρεθεί στην Αθήνα πολλές φορές. Επικροτώ την προσπάθεια των παιδιών, και προς καμία παρεξήγηση, ποτέ δεν υποτίμησα ή θέλησα να υποβαθμίσω την προσπάθεια αυτή. Αντίθετα, είμαι πεποισμένος ότι χωρίς ανταλλαγή εμπειριών, ιδεών, πρακτικών, και χωρίς εντατική δικτύωση τοπική, εθνική και διακρατική (είτε με παραδοσιακούς τρόπους είτε ακόμα καλύτερα σήμερα μέσω διαδικτύου), ένας νέος θα έχει πολύ φτωχό οπλοστάσιο στο «επιχειρείν» του. Κι εδώ ακριβώς χτυπάει θετικά το ζήτημα το open coffee. Μπράβο.

    Από εκεί και πέρα, δεν είναι μόνο το νομοθετικό πλαίσιο στην Ελλάδα που δυσκολεύει τα πράγματα. Πρόσεξε, μίλησα για νομικό, θεσμικό, κανονιστικό, χρηματοδοτικό πλαίσιο, το οποίο διέπεται οριζόντια από έντονο το στοιχείο της διαφθοράς, της ευνοιοκρατίας, και του κρατικισμού. Όταν λοιπόν μιλάς στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ για επιχειρηματικότητα, οφείλει όλο το πλήθος να σκύψει το κεφάλι του και να τηρήσει νεκρική σιγή για το πένθος της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα που κατά τεράστιο βαθμό αυτό (το πλήθος) σκότωσε εκ γεννετής, και πάνω στο οποίο χτίστηκε ο υπερ-παν-κομματικός κρατικός νταβατζής. Δεν αρκούν οι ιδέες στην Ελλάδα, θέλεις ξύλωμα και ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ του κράτους (συγνώμη για το καραμανλικό αλλά πέρα από τη ρητορική θα έπρεπε να είναι μοναδικός και πρωταρχικός στόχος της κυβέρνησης για μια τετραετία ή έστω όσο χρειατεί), επαναπροσδιορισμό των σχέσεων μεταξύ κράτους και ιδιωτικού τομέα, επαναπροσδιορισμό των σχέσεων μεταξύ πολιτών και εργασίας.

    ReplyDelete
  43. @ νικόλας

    Λες:

    «Και θα σου εξηγήσω γιατί νομίζω ότι σφάλλεις. Φυσικά και για να έχει κανείς καλές επιχειρηματικές ιδέες δεν είναι απαραίτητο να έχει 3 πτυχία. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι αν είναι καλά τα πτυχία, δε βοηθάνε. Εφερες ως παράδειγματα τους ιδρυτές του Google και του Facebook. Ναι, αυτοί δεν πήραν τα πτυχία τους, όμως τις ιδέες γι'αυτές τις εταιρείες τις συνέλαβαν και τις έστησαν όντας φοιτητές στον Harvard και στο Stanford (αν δεν με απατά η μνήμη μου για τους Googlers). Αυτό σημαίνει ότι αυτοί οι άνθρωποι είχαν ήδη μια σημαντική κατάρτιση (δε θα μιλήσω για παιδεία απαραίτητα), την οποία στην Ελλάδα δυστυχώς αρκετοί δεν αποκτούν ούτε με το πτυχίο.
    Επιπλέον, μια ορισμένη κατάρτιση ίσως να μην είναι απαραίτητη για να 'επιχειρήσει' κάποιος σε ορισμένους κλάδους αλλά αυτό δεν ισχύει για όλους. Δε χρειάζεται πτυχίο, μάστερ ή διδακτορικό για να γίνεις εργολάβος οικοδομών ή για να φτιάξεις μια εταιρεία με υπηρεσίες υδραυλικού/ηλεκτρολόγου/μπογιατζή που λειτουργεί 24/7. Υπάρχουν όμως άλλοι κλάδοι, εντάσεως-γνώσης, για τους οποίους χρειάζεται, εκτός από επιχειρηματικό τσαγανό, και κάποια τεχνική κατάρτιση πανεπιστημιακού επιπέδου.»



    Απαντώ:

    Μερικώς νικόλα απαντάς από μόνος σου το ερώτημα πτυχία τουαλετόχαρτα ή κορνίζες τοίχου. Πρόσεξε όμως. Αν θέλεις ως επιχειρηματίας στην Ελλάδα να επενδύσεις στον εργάτη της γνώσης, λάβε υπόψη ότι κατά μέσο όρο το 20-30% της τελικής τιμής του προϊόντος / υπηρεσίας σου θα κατευθυνθεί σε μίζες. Ταυτόχρονα, το φορολογικό πλαίσιο λειτουργίας των επιχειρήσεων είναι δυσβάσταχτο, βρώμικο (νταβατζήδες εφοριακοί), πολύπλοκο και χρονοβόρο, μειώνοντας σημαντικά το περιθώριο κέρδους μιας επιχείρησης επιπλέον της μίζας. Όμως, η μίζα έχει και το εξής «πλεονέκτημα» (ντρέπομαι για την έκφραση, αλλά δυστυχώς είναι η οπτική γωνία του Έλληνα επιχειρηματία). Σου εξασφαλίζει δουλειές κι έσοδα, χωρίς να χρειαστεί να επενδύσεις στον εργάτη της γνώσης, ο οποίος, λογικό, κοστίζει πολύ περισσότερο από έναν απλό εργαζόμενο. Άρα εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να ευδοκιμήσει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα επιχείρηση που επενδύει στον εργάτη της γνώσης. Όταν όμως το μίζ-ness είναι μαζικό φαινόμενο, οι εργάτες της γνώσης ή φεύγουν για τα ξένα ή παραμένουν συμβιβασμένοι με εξευτελιστικούς μισθούς. Εξού και η Γενιά των 700 ευρώ.


    @ νικόλας

    Λες:

    «Τέλος, νομίζω ότι γενικεύεις και απλουστεύεις επικίνδυνα όταν λες ότι όσοι σπουδάζουν στερούνται όρεξης για δουλειά και για ανάληψη κινδύνων. Δε λέω ότι αυτό δεν ισχύει σε κάποιες περιπτώσεις αλλά δε λέω και το αντίθετο.»


    Απαντώ:

    Με συγχωρείς, αλλά δεν είπα ποτέ ποτέ ποτέ ότι όσοι σπουδάζουν στερούνται όρεξης για δουλειά και για ανάληψη κινδύνων. ΠΟΤΕ. Αλλιώς όμως νικόλα βλέπεις τα πράγματα όταν φτάνεις τα 30 και δεν έχεις εργαστεί ποτέ σου (είσαι τελείως αποκομμένος από το σύγχρονο κόσμο) κι αλλιώς τα βλέπεις όταν έχεις δοκιμάσει καταστάσεις κι έχεις ζήσει εμπειρίες κι είσαι συνδεδεμένος με τον κόσμο. Εδώ,επαναλαμβάνω, το open coffee προσφέρει πολλά. Διασύνδεση, δικτύωση, ανταλλαγή πρακτικών, stimulation of a business minded culture, διάλογο έστω, που τόσο δεν ξέρουμε να κάνουμε σε αυτή τη χώρα. Ξέρεις νικόλα, θυμάμαι τώρα περιπτώσεις φίλων και γνωστών που (ακόμα και πολύ πρόσφατα) προσπάθησαν να στήσουν εταιρεία στην Ελλάδα, και κατέληξαν είτε στην Κύπρο, είτε στην Αγγλία, είτε στην Ολλανδία. Όχι απλά να πουλάνε υπηρεσίες/προϊόντα, αλλά την ίδια την έδρα της εταιρείας να τοποθετούν εκεί.

    Εγώ θα ήθελα στην ομιλία του open coffee στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, εκτός από αυτά τα καλά που ειπώθηκαν, να ασκούσε δρυμήτατη κριτική στους «εκτελεστές» του επιχειρηματικού πνεύματος (προσοχή όχι του λαμογίστικου), και να απαιτούσε δέσμευση ουσιαστική από το ΓΑΠ προς μια κοινωνία επιχειρηματικότητας κι επένδυσης στον εργάτη της γνώσης. Αν ήταν ο ΓΑΠ ειλικρινής ως προς αυτή την κατεύθυνση, θα ήταν ξεκάθαρο και το πρόγραμμα του. Όλα τα άλλα είναι ένα σόου.

    ReplyDelete
  44. Τι έγινε g 700; Δεν σας είδα σήμερα στην πορεία. Ωχ, συγνώμη.Σιγά μην κατέβουν οι φραγκάτοι σε πορεία. Τα αφεντικά είναι φίλοι μας. Έτσι δεν είναι g7.000€;
    Ουστ ρε λαμόγια.

    ReplyDelete
  45. στην Ελλάδα δεν υπάρχει η έννοια επιχειρηματικότητα όταν πάνω από το 50% του χρόνου σου το αφιερώνεις στην ικανοποίηση του αδηφάγου δημόσιου

    ReplyDelete
  46. ουστ εσύ λαμόγιο της μονιμότητας και του Αριστερίστικου φασισμού.

    Αυτοί που φωνάζουν θυμίζουν τον Ανδρέα Παπανδρέου όταν φώναζε στο εδώ ποπολο "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο" και έξω έλεγε ΤΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΑ.

    Αλλά τι περιμένεις από συνδικαλιστές που φοράνε Prada και Kiton, καπνίζουν πούρα (μη χέσω...) και κάνουν... μανταλάκια;;

    ReplyDelete
  47. μαρία-στέλλα ψαροκασέλα said...
    ΚΑΙ ΟΤΑΝ μιλάμε για διδακτορικά οφείλουμε κομμάτι ΣΕΒΑΣΜΟ.
    ...
    March 19, 2008 5:49 PM


    Σεβασμό στα διδακτορικά που είναι από σοβαρά πανεπιστήμια (100, άντε 200 παγκοσμίως)... Γιατί έτσι που έχουμε καταντήσει, έχουν αρχίσει και μοιράζονται διδακτορικά με τη σέσουλα...

    ReplyDelete
  48. Η στενή, εξ αίματος, συγγενική της σχέση με κάποιον Αρκάδα έχει προκύψει μέσω Δωδεκανήσου.

    Μα αφού είπαμε, η Κυνουρία ΔΕΝ είναι Αρκαδία, γιατί μας το χαλάς τώρα;

    ReplyDelete
  49. ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ;;;;;
    ΚΑΙ ποιός σούπε ρε μάγγα πως το να είσαι διαιοτολόγος δηλοί αυτομάτως "καλύτερο" μέλλον ή status από αυτο της κομμώτριας;;;;;;;;

    ΔΗΛΑΔΗ μας λες ότι ο χειρώναξ είναι ΚΑΤΩΤΕΡΟΣ από τον μαλάκα που δουλεύει σε γραφείο;;;;;;

    ΜΟΝΟ ΚΑΤΩΤΑΤΑ ΑΤΟΜΑ, και ΔΟΥΛΟΙ-ΚΑΦΡΟΙ-ΧΩΡΙΑΤΕΣ τύπου ΑΛΗΤΟ-ΠΑΣΟΚΩΝ έχουν ΤΕΤΟΙΕΣ ΑΠΑΞΙΩΤΙΚΕΣ, ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ


    Εξαιρετικό! Αντιγράφω με τονισμένα γράμματα για να μπει για τα καλά στο μυαλό ορισμένων...

    ReplyDelete
  50. ΟΙ ΕΝΑΕΡΙΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΔΟΚΑΘΑΡΙΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ 14 ΤΟΙΣ ΕΚΑΤΟ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΦΕΙΑΔΕΣ

    ΜΕΓΑΛΟΜΙΣΘΟΙ ΚΑΙ ΑΡΑΧΤΟΙ.ΑΣ ΠΑΡΕΤΕ ΤΙΣ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΕΣ.

    Τα δικαιωματα του δημοσιουπαλληλικου εργατικου δυναμικου αυτης τησ χωρας ειναι ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΟΘΩΜΑΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ γιατι απλα τα πληρωνουμε ολοι οι αλλοι.

    ΚΑΙ ΚΟΦΤΕ ΤΟ ΠΕΡΙ ΦΑΣΙΣΤΩΝ οταν σας θίγουν τα ΣΟΥΛΤΑΝΙΚΑ κεκτημενα φτιαγμενα απο τους ΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ και τα επιμελητηρια.

    Αρκετά μας κάτσατε στον σβερκο

    χιλιαδες ΚΑΡΑΒΑΝΑΔΕΣ,μπατσοι ,λιμενικοι δικαστικοι,δασκαλοι,καθηγητες,γραμματεις συμβουλοι βουλευτες υπουργοι,τραπεζικοι,νοσοκομες γιατροι και ολο το ΙΚΑ,και ολοι οι οργανισμοι με τις στρατιες ΑΡΑΧΤΩΝ του νες του τσιγαρου και του τσίπουρου,οχι ΑΥΤΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΔΥ δεν ειναι ΕΝΑΕΡΙΟΙ ΚΑΙ ΟΔΟΚΑΘΑΡΙΣΤΕΣ .

    ΑΦΗΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΠΕΡΙ ΦΑΣΙΣΤΩΝ ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΤΕ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΟ ΕΙΠΕ Ο ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΑΣ.....ΚΑΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ.

    Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΙΣΜΕΝΗ ΣΕ ΔΥΟ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ.

    ΟΙ ΡΑΓΙΑΔΕΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΟΥΣ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ .

    ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΑ ΓΙΑΤΙ Η ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΜΕ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΤΥΠΟΥ ...ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΦΤΟΥΡΑΝΕ ΠΙΑ.

    ReplyDelete
  51. Τα ευγενή Δ/Υ ρετιρέ...


    Δεν κατάλαβα γιατί θα έπρεπε να υποστηρίζω τους "αγώνες" των προνομιούχων υπαλλήλων του κράτους που συγκροτούν τα "ευγενή" ταμεία των δημοσιουπαλληλικών ρετιρέ... Τη στιγμή που ο κόσμος υποφέρει με μισθούς πραγματικής πείνας στον επονομαζόμενο "Ιδιωτικό τομέα" δηλαδή στην πραγματική εργατική τάξη, γιατί να υποστηρίξω τα προνόμια των κρατικών υπαλλήλων της ΔΕΗ, της ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΛΟΣ και πολλών άλλων; Οχυρωμένοι πίσω από την "μονιμότητα" που τους έχει αποθρασύνει τελείως κρατούν όμηρο το κράτος και προκαλούν τους πολίτες αυτής της δύσμοιρης χώρας, ενώ ταυτόχρονα το παίζουν εκ του ασφαλούς "επαναστάτες"... Τα ταμεία τους καρπώνονται τεράστιες επιδοτήσεις για να είναι "υγιή", ενώ αυτά τα λεφτά θα μπορούσαν να πάνε π.χ. στο ΙΚΑ. Όχι πιά στην κοροιδία των γιαλατζί επαναστατών Δ.Υ.

    ReplyDelete
  52. Χώσε Κομφούκιε, σκέτη απόλαυση είσαι

    ReplyDelete
  53. Τα ευγενή Δ/Υ ρετιρέ...

    Γιατί πολύ απλά βρήκες λάθος αντίπαλο. Το πρόβλημά σου είναι που παίρνει πιο πολλά ο υπάλληλος της ΤΤΕ ή που δεν παίρνεις εσύ? Αν αυτός πάρει λιγότερα θα ανακουφιστείς εσύ? Ή είσαι τόσο αφελής που νομίζεις ότι αν μειωθούν τα "προνόμια" των "προνομιούχων" εσύ την άλλη μέρα θα πάρεις αύξηση? Το πολύ πολύ να πάρει αύξηση ο Γκαργκάνας & να πάρει μια ακόμη βίλα στη Μύκονο. Τις υπέρογκες αμοιβές των στελεχών τις βλέπεις? Τα PRADA τις Porche κτλ που λέει και ο άλλος ο έξυπνος εδώ μέσα, ο ΔΕΗτζής υπάλληλος νομίζεις πως τα παίρνει ή τα μεγαλοστελέχη και οι μεγαλοκαρχαρίες που τρώνε με χρυσά κουτάλια? Εγώ ένα πράγμα ξέρω! Από τότε που επικράτησε η λογική η δική σου στον πολύ κόσμο άρχισε & η επιδείνωση της ζωής των πολλών. Βάλε το μυαλό σου να δουλέψει. Πότε άλλοτε κυκλοφορούσε τόσος πλούτος στην Ελλάδα και πήγαινε σε τόσες λίγες τσέπες? Αυτά δεν τα βλέπετε? Προσπαθείτε να μας πείσετε πως δεν παράγεται αρκετός πλούτος & πρέπει να κάνουμε "περικοπές" και "αναπροσαρμογές" ενώ βλέπουμε το ακριβώς αντίθετο!

    Υ.Γ. Και για να μην νομίζεις πως ανήκω στα "ευγενή" ρετιρέ σε πληροφορώ πως εργάζομαι στον Ιδιωτικό Τομέα αλλά δεν μπορώ να βλέπω σαν αντίπαλο τους εργαζομένους ενώ βλέπω τεράστια ποσά να κερδίζονται και σε αυτούς που τα παράγουν να μην φτάνει τίποτα. ΕΛΕΟΣ

    ReplyDelete
  54. Επίσης για το άλλον που μας τα έχει ζαλίσει με τα PRADA, η νοοτροπία αυτή είναι κατακριτέα για ΟΛΟΥΣ και όχι για αυτούς που έχουν ΛΑΙΚΗ καταγωγή και όχι ΕΥΓΕΝΙΚΗ (όπως νομίζει για τον εαυτό του τρομάρα του). Και στην τελική το ιδανικό θα ήταν μια κοινωνία πλουσίων ή μήπως δεν συμφωνείτε και σας χαλάει και αυτό? Μηπώς τα προνόμια των λίγων υπερασπίζεστε προσπαθώντας να διαλύσετε ότι έχει κερδηθεί?

    ReplyDelete
  55. Εξαιρετική ομιλία! Δε το πιστεύω ότι έγινε τέτοια ομιλία υπό την αιγίδα του ΠΑΣΟΚ! (το λέω γιατί δεν αναφέρεται πουθενά στο ρόλο που πρέπει να παίξει το κράτος στην επιχειρηματικότητα των νέων και άλλες τέτοιες αρλούμπες- ελπίζω μετά την ομιλία να μην τον πέταξαν έξω κουρεμένο γουλί με μια πινακίδα μπροστά του "νεοφιλελεύθερος").
    Ξέρετε ότι από έρευνες που έχουν γίνει, στην Ελλάδα έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό (στην ΕΕ) αυτών που θεωρούν ότι οι επιχειρηματίες ταυτίζονται περίπου με τους απατεώνες. Το εντυπωσιακό (και ανησυχητικό) είναι ότι η έρευνα αυτή έγινε σε μαθητές λυκείου!
    Μπράβο γ700 για την αναδημοσίευση! keep walking! (είναι και της μόδας τώρα)

    ReplyDelete
  56. @ anonymous και την κοινωνία πλουσίων που θέλει

    σου αφιερώνω προς απάντηση απόσπασμα από ένα εξαιρετικό ποίημα, ενός εξαιρετικού ποιητή. (δεν το θυμάμαι όλο γιαυτό θα γράψω τους στίχους που μουρχονται στο μυαλό):

    Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
    να έυχεσαι να΄ναι μακρύς ο δρόμος,
    γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.

    Πάντα στον νου σου να'χεις την Ιθάκη.
    Το φθάσιμον εκεί ειν' ο προορισμός σου.
    Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου.
    Καλύτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει
    και γέρος πια ν'αράξεις στο νησί,
    πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,
    μη προσδωκόντας πλούτη να σου δώσει η Ιθάκη.

    Η Ιθάκη σ'έδωσε το ωραίο ταξίδι.
    Χωρίς αυτήν δεν θα'βγαινες στον δρόμο.
    Αλλά δεν έχει να σε δώσει πια.
    Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
    Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
    ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.
    (Καβάφης, "Ιθάκη").

    ReplyDelete
  57. "Είμαι ρεαλιστής επιδιώκω το αδύνατο"

    ReplyDelete
  58. παιδιά ξεκολλήστε με τα PRADA και τις μαλακίες.

    Γι' αυτόν που ρωτάει αν πήγαμε στην πορεία. Σαν οργανωμένη G700 δεν υπήρχε κανένας λόγος να πάμε αυτή τη φορά. Το ασφαλιστικό νομοσχέδιο προβλέπει Ταμείο Αλληλεγγύης των Γενεών κι ενοποιήσεις ταμείων πράγματα τα οποία θεωρούμε θετικές εξελίξεις.

    Διαφωνούμε βέβαια με τη λογική του συστήματος ασφάλισης γενικώς. Εκεί εστιάζουμε και την κριτική μας. Όσο το σύστημα παραμένει διανεμητικό (σύστημα αλληλεγγύης των γενεών)σε συνθήκες ταχείας γήρανσης του πληθυσμού, τόσο θα είμαστε καταδικασμένοι να βλέπουμε να γίνονται περικοπές παροχών, χειροτέρευση των όρων ασφάλισης, όξυνση των αδικιών και των ανισοτήτων και τόσο δεν θα είναι βιώσιμο. Εμείς έχουμε προτείνει το μικτό
    σύστημα ασφάλισης ως το πλέον δίκαιο κοινωνικά και με δυνατότητα να πραγματοποιήσει τις υποσχέσεις του: να εξασφαλίσει καλύτερες συντάξεις και όρους συνταξιοδότησης για μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού

    ReplyDelete
  59. "Και στην τελική το ιδανικό θα ήταν μια κοινωνία πλουσίων ή μήπως δεν συμφωνείτε και σας χαλάει και αυτό?"

    Κοινωνία πλουσίων; Θεός φυλάξει.Κάτι άλλο θα ήθελες να πείς.Εκτός και αν είναι όλοι Κομφούκιοι!
    Πώς θα την έβλεπες μια κοινωνία Κομφούκιων;
    Μιλάω για τον ανθρωπολογικό τύπο Κομφούκιο.
    Γιατί, αν συμφωνείς μαζί μου ότι ο άνθρωποι διαφέρουν ΜΟΝΟ ΩΣ ΠΡΟ ΤΗΝ ΠΡΟΒΕΙΑ ΠΟΥ ΦΟΡΑΝΕ,τί είναι εκείνο που σε κάνει να επιθυμείς να ντυθείς πλούσιος;

    ReplyDelete
  60. Kai opos diaskeyase o Panousis:

    "Σαν βγεις στο πηγαιμό για τη Μύκονο"

    Που πας άμοιρε ανθρωπάκο με την βάρβαρη κοινωνική σου οργάνωση;
    Το αρχαίο κάλος έγινε αρσενικό και φυτρώνει στα πόδια και στο κεφάλι σου.
    Κοίτα τα μυρμήγκια, κοίτα τις μέλισσες
    τον γόρδιο δεσμό δεν τον έλυσες.
    Ο κόμπος ζει και βασιλεύει τυφλώνοντας τις οπτικές ίνες
    τους ψηφιακούς κηφήνες.

    Kai ena allo episis poiotique:

    "Στάση Ζωής"

    Να μην τις λες τις στροφές
    όσο κι αν επιμένουν οι πέστροφες.

    ReplyDelete
  61. σχετικά με τον ανώνυμο που νομιμοποιεί τα ρετιρέ. Όλοι αυτοί στις ΔΕΚΟ τόσα χρόνια σε αγαστή συνεργασία με το σύστημα του εγχώριου παρεοκρατικού καπιταλισμού και την κομματοκρατία έχουν φροντίσει να περνάνε ζωή και κότα και η πλέμπα στον ιδιωτικό τομέα να σκίζεται σε θέσεις επισφαλούς εργασίας. Ακόμα και συγκριτικά με το μεγάλο κομμάτι του δημόσιου τομέα οι άνθρωποι βρίσκονται αλλού σε άλλο επίπεδο χωρίς όμως να προσφέρουν και ανάλογα.

    Αυτή είναι η αδικία φίλε. Είναι ότι για όλους εμάς δεν βγήκαν ποτέ να κάνουν μια απεργία. Είναι ότι πληρώνουμε από φόρους τα ελλείμματά τους. Είναι ότι παρά το ότι πληρώνονται καλά και έχουν καλά ωράρια και συνθήκες εργασίας, δεν παρέχουν ποιοτικά συλλογικά αγαθά οδηγώντας σε μια αφανή διαδικασία ιδιωτικοποίησης των πάντων. Είναι ότι οι διοικητές τους βλέπε καλή ώρα Γκαργκάνας και άλλοι βγαίνουν και ζητάνε "μετριοπαθή εισοδηματική" πολιτική από εμάς αλλά όχι από τα φυντάνια τους εργαζομένους τους που απ' το πολύ καθισιό και τα κρακεράκια στο συρτάρι έχουν γίνει φακλάνες (κώλος δημοσίου ΔΕΚΟ κλπ). Είναι ότι οι αργομισθίες ως μοντέλο ανάπτυξης πλήττουν το μέλλον αυτής της χώρας. Είναι ότι απαιτούμε να γίνει επιτέλους αναδιανομή από τους παρεοκράτες καπιταλιστές και τις βολεμένες παρασιτικές ομάδες του ευρύτερου δημόσιου τομέα στην ανεκπροσώπητη σιωπηλή πλειοψηφία που σκίζεται όλη μέρα.

    ReplyDelete
  62. Oφείλω μιά εξήγηση, διότι ορισμένοι ευαίσθητοι παρεξήγησαν και παρεξηγήθηκαν χθες.Όυδέν προσωπικό έχω κατά του "University" of Bradford - τυχαία το διάλεξα, ίσως επειδή οι Mancunians μιλάνε βλαχο-αγγλικά, χειρότερα ΚΑΙ απ' αυτά του Στρατηγάκη!!! Τέλος πάντων.

    Υποχρεούμαι, όμως, να παρουσιάζω την αλήθεια στους αδαείς, διότι ΙΣΩΣ αυτό να συνδράμει στην αποφυγή περιττού ξενητέματος, εξαγωγής πόρων και αμφιβόλου επιπέδου μόρφωσης.

    Το Ηνωμένο Βασίλειο, κυρίες και κύριοι, είχε μέχρι πρότινος κάπου 13 πανεπιστήμια.  Σήμερα έχει περίπου 65 +/-.  Αυτό συνέβη ΟΤΑΝ τα άπειρα community colleges του ΗΒ, ΟΝΟΜΑΖΟΜΕΝΑ POLYTECHNICS τα οποία είχαν και έχουν επίπεδο που καλύπτει το φάσμα μεταξύ Σιβιτανιδείου/Χαροκοπείου Σχολής Οικοκυρικών και ΤΕΙ, αναβαθμίσθηκαν σε πανεπιστήμια, βοηθούσης και της ΕΕ.

    Για να πάρετε μιά γεύση,ΟΤΑΝ ήμουνα νεαρός, ήταν prestigious να σπουδάζεις στην Αγγλία.  Οι λίγοι Ελληνες ήσαν συνήθως μεταπτυχιακοί από το Μετσόβιο στο Imperial και άλλα καλά σχολεία Θετικής κατεύθυνσης, οικονομολόγοι στο LSE (στα εύκολα τμήματά του, διότι υπάρχουν και σοβαρές-απρόσιτες στους πολλούς ειδικότητες μέσα στο LSE), ή προπτυχιακοί μεσαίας και άνω κοινωνικής τάξης που φοιτούσαν στις διακεκριμένες Ακαδημίες, όπως Θεάτρου, Αρχιτεκτονικής κλπ κλπ.

    ΜΟΛΙΣ έγινε η αναβάθμιση των Polytechnics σε πανεπιστήμια, ο βλάχος από τα Γρεβενά ή ο "Σαρίπολος" της Μελιγούς, που λόγω grandiose delusions ή delirium magnitudinis (παραληρήματος μεγαλείου) ΑΔΥΝΑΤΕΙ να ΕΣΤΙΑΣΕΙ επί της ΟΥΣΙΑΣ, δλδ να αποκτήσει γνώση και εμπορεύσιμα προσόντα το μέτριας νοημοσύνης ή επίδοσης παιδί του που απέτυχε να εισαχθεί στο ΑΕΙ προτίμησής του,

    ΑΝΤΙ να αποδεχθεί με ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ και ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ την εισαγωγή του ΗΛΙΘΙΟΥ(ΑΣ) ΓΙΟΥ/ΚΟΡΗΣ στα ΤΕΙ - και λέω με ανακούφιση διότι ΑΥΤΑ τα παιδιά ΑΔΙΚΩΣ ταλαιπωρούνται [κανονικά θα έπρεπε μέσα από γραφεία επαγγελματικού προσανατολισμού στα σχολεία ή τις επιθεωρήσεις να ενθαρρύνονται προς πρακτικά τεχνολογικά επαγγέλματα, πχ chef de cuisine, τεχνολόγος ηχοκαρδιογραφίας, τεχνολόγος οδοντικής υγιεινής, τεχνολόγος υδραυλικής, ηλεκτρολογίας κλπ κλπ.]

    ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ να στείλει το ΑΤΥΧΕΣ βλαστάρι του στο "ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ" της Αγγλίας, ΧΩΡΙΣ να γνωρίζει (ΑΛΛΑ δεν τον νοιάζει ούτως ή αλλέως, ενόσω στο ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ θα αναγράφεται η ΜΑΓΙΚΗ ΛΕΞΗ "πανεπιστήμιο"), ο ΚΡΕΤΙΝΟΣ, ότι το στέλνει στην Σιβιτανίδειο της Αγγλίας ή στην Χαροκόπειο Σχολή Οικιακών Βοηθών της Αγγλίας.

    ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ τώρα ΓΙΑΤΙ ορισμένοι από μας ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ με ΠΑΘΟΣ στην ανάγκη αναβάθμισης των δικών μας ΤΕΙ.
    ΝΑΙ συμφωνούμε ΠΩΣ είναι ΒΛΑΚΩΔΗΣ, ΑΔΙΚΗ, ΑΚΡΙΤΗ η ΑΛΛΗΛΕΠΙΚΑΛΥΨΗ ειδικοτήτων (πχ Πολ Μηχανικός ΑΕΙ και ΤΕΙ).
    ΚΑΙ επαυξάνουμε προσθέτοντας ότι ΣΚΟΠΟΣ των ΤΕΙ ΔΕΝ είναι η ΔΙΠΛΟΠΟΙΗΣΗ (duplication), AΛΛΑ η ΚΑΛΥΨΗ ΑΝΑΓΚΩΝ της ΑΓΟΡΑΣ σε ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟΥΣ-ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ των ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ.

    Υπό τις παραπάνω ΑΙΡΕΣΕΙΣ και ΕΠΙΦΥΛΑΞΕΙΣ, η ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ των ΤΕΙ σε πανεπιστήμια (άλλωστε με απόφαση του ΣτΕ έχουν ήδη χαρακτηρισθεί ανώτατα ιδρύματα) κρίνεται
    ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ το ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟ.

    Η ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΑΣΚΟΠΗ ΔΙΑΡΡΟΗ ΠΟΡΩΝ, ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ και ΥΛΙΚΩΝ, είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ

    ReplyDelete
  63. Poli milate re pedia. Milame gia drasi kai mono to arthro sou perni 20 lepta. Mipos ayto einai kai ena apo ta provlimata tis neanikis epixirimatikotitas? Pola logia gia na ta akousoun kapioi kai na mas dosoun? Mipos akoma perimenoume apo tin "Mama" to fai mas?.........Leo tora ego..

    ReplyDelete
  64. Χαιρετουμε ολους με τη νεα μας προσπαθεια! Μηδεν εξοδα φακέλου για τους συνεργατες μας! Μόνη προϋποθεση η θέληση για σκληρή δουλειά κι η αγάπη για την τέχνη και τον πολιτισμό!!

    http://www.theroots.gr/content.php?cID=32&osCsid=38290dafc30c290953f57450846cd8a0

    Μπείτε και δείτε.. από τους καλλιτέχνες κατευθείαν σε σας!

    ReplyDelete
  65. Καλημέρα, για όσα παιδιά ενδιαφέρονται να ανοίξουν δική τους επιχείρηση, απλά να ενημερώσω ότι έχουν προκηρυχθεί τα νέα προγράμματα ενίσχυσης της νεανικής και γυναικείας επιχειρηματικότητας με 50% επιδότηση στους τομείς του εμπορίου,του τουρισμού,της παροχής υπηρεσιών και της μεταποίησης.

    Σίγουρα είναι δύσκολες εποχές για επιχειρηματικότητα και ξεκίνημα νέων επιχειρήσεων, όμως η χρηματοδότηση (έστω και με 50%) και οι νέες ιδέες μπορούν να αποτελέσουν μια έξοδο διαφυγής από την ανάγκη κάποιου να εργαστεί στον ιδιωτικό τομέα με 700 ευρώ μισθό.

    ReplyDelete
  66. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ για την ενημέρωση

    ReplyDelete
  67. «Ο Μπέντζαμιν Μπριέλ Λι ήταν πολύ επαγγελματίας ανά πάσα στιγμή, με ενημέρωσε για όλα όσα συνέβαιναν. Αυτή ήταν η πρώτη μου αγορά σπιτιού, δεν ήξερα πολλά για τη διαδικασία δανεισμού, το έκανε πολύ εύκολο να καταλάβω τα πράγματα για τα οποία είχα ερωτήσεις. Μου άρεσε πολύ να δουλεύω μαζί του. "
    Είναι υπεύθυνος δανείου που συνεργάζεται με μια ομάδα επενδυτών που είναι πρόθυμοι να χρηματοδοτήσουν οποιοδήποτε έργο ή να σας δανείσουν οποιοδήποτε ποσό με πολύ χαμηλό επιτόκιο. Επικοινωνήστε με τον Benjamin Briel Lee E-Mail: Lfdsloans@outlook.com Αριθμός Whats-App: + 1-989 -394-3740.

    ReplyDelete