Thursday, April 17, 2008

It's the economy stupid!

Από τον Πασχάλη Αγανίδη*

Ο ευρηματικός αφορισμός που υπήρξε το σύνθημα της προεκλογικής εκστρατείας του Μπιλ Κλίντον(Bill Clinton) κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου το 1992, υποδεικνύει την κεντρική θέση των οικονομικών επιδόσεων στη διαμόρφωση των πολιτικών-εκλογικών συσχετισμών.

Έκτοτε, ελάχιστα έχει αμφισβητηθεί η συγκεκριμένη διατύπωση: πέρα από την έκτακτη πολιτική συγκυρία που προκύπτει από αιφνίδια γεγονότα και μπορεί να ανατρέψει δεδομένους συσχετισμούς, η οικονομία συνιστά μείζονα παράγοντα επικαθορισμού του πολιτικού-εκλογικού παιχνιδιού.

Στην εσωτερική πολιτική κονίστρα, οι αρνητικές οικονομικές προσδοκίες για το μεσομακροπρόθεσμο διάστημα θα διαμορφώσουν, πιθανώς, νέα δεδομένα. Η δυσμενής διεθνής οικονομική συγκυρία, όπως προκύπτει από την χρηματοοικονομική αστάθεια και την εκρηκτική αύξηση της τιμής του πετρελαίου, δημιουργεί ισχυρές πιέσεις στην εγχώρια οικονομία και διαψεύδει την μέχρι πρότινος διαδομένη εντύπωση -προερχόμενη κυρίως από τον κυβερνητικό εφησυχασμ;o- περί τον σχετικά απρόσβλητο από τη διεθνή κρίση χαρακτήρα της ελληνικής οικονομίας (αντίληψη εδραιωμένη στην πεποίθηση για σταθερά υψηλούς ρυθμούς οικονομικής μεγέθυνσης).

Ωστόσο η οικονομική ανισορροπία που προκαλεί η αρνητική μεταβολή των μακροοικονομικών μεγεθών θέτει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος την γενική (μακροοικονομική) διαχείριση.

Το κρίσιμο στοιχείο στη διαμόρφωση των οικονομικών επιδόσεων είναι η σημαντική επιδείνωση μεγεθών που δεν είχαν προβληματίσει ιδιαίτερα τους σχεδιαστές πολιτικής τη μετά ΟΝΕ εποχή.

Έτσι, στο δημοσιονομικό έλλειμμα και στις διαρκώς φθίνουσες επιδόσεις των εξωτερικών ισοζυγίων, το διογκούμενο δημόσιο χρέος και την υψηλή και επίμονη ανεργία, προστίθενται η ανεξέλεγκτη αύξηση του γενικού επιπέδου των τιμών (πληθωρισμός πάνω από 4.5%) και οι εκτιμήσεις για σημαντική επιβράδυνση του ρυθμού οικονομικής μεγέθυνσης.

Επί της ουσίας, πλήττονται οι μέχρι πρότινος βασικοί πυλώνες της εγχώριας οικονομικής ανάπτυξης: υψηλοί ρυθμοί μεγέθυνσης και σταθερότητα τιμών.

'Αλλωστε, κρίσιμη σημασία για τις εκτιμήσεις περί τη μείωση του ρυθμού αύξησης του ΑΕΠ έχει η σημαντική μείωση -μετά από αρκετά χρόνια- των ρυθμών αύξησης της ιδιωτικής κατανάλωσης, που αποτελεί το σημαντικότερο υποστήριγμα της εγχώριας οικονομικής μεγέθυνσης.

Έτσι, στη μείωση των κινήτρων για επενδύσεις που διαμορφώνει η δυσμενής οικονομική συγκυρία, προστίθεται και η αναδίπλωση των οικογενειακών προϋπολογισμών εξαιτίας της διολίσθησης των εισοδημάτων (μείωση αγοραστικής δύναμης) και της συνεπαγόμενης μείωσης στην πιστωτική επέκταση.

Στις παρούσες συνθήκες, θεωρείται ιδιαιτέρως δύσκολη η συνέχιση της χρηματοδότησης των δαπανών των νοικοκυριών μέσω καταναλωτικών δανείων και καρτών.

Επιπρόσθετα, η σημαντική αύξηση των επιτοκίων αναστέλλει προς το παρόν τον προγραμματισμό για αγορά κατοικιών. Συνολικά, σύμφωνα με στοιχεία της «εθνικής στατιστικής υπηρεσίας» (ΕΣΥΕ) για τους τριμηνιαίους εθνικούς λογαριασμούς, προκύπτει ότι ο ρυθμός αύξησης της ιδιωτικής κατανάλωσης ήταν μόλις 2.9% το τέταρτο τρίμηνο του 2007, δηλαδή σημαντικά χαμηλότερος συγκριτικά με τα αντίστοιχα στοιχεία μετά το 2000.

Στα παραπάνω, πρέπει να επισημανθούν και τα όρια της δημόσιας δαπάνης, που εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να αυξάνεται διαρκώς λόγω των διογκούμενων ελλειμμάτων και της βαθμιαίας μείωσης της κοινοτικής χρηματοδότησης.

Σ' αυτό το πλαίσιο, διαμορφώνονται συνθήκες διασάλευσης της κοινωνικής συνοχής.

Η οικονομική στενότητα δημιουργεί ισχυρές πιέσεις στην κυβέρνηση από τα εργατικά συνδικάτα για έντονες μισθολογικές αυξήσεις.

Η πρόθεση της κυβέρνησης για αυξήσεις στους μισθούς κάτω από τα όρια του πληθωρισμού, προκειμένου να μην τροφοδοτήσει τον φαύλο κύκλο της οικονομίας (πληθωρισμός, μείωση ανταγωνιστικότητας, ελλείμματα κ.τ.λ), διανοίγει προοπτικές για την κλιμάκωση των κοινωνικών συγκρούσεων μετά τις έντονες αντιδράσεις στην προώθηση της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης.

Συμπερασματικά, ύστερα από μεγάλο χρονικό διάστημα, η δημόσια πολιτική αντιπαράθεση θα μεταφερθεί εκ των πραγμάτων από το μικροοικονομικό επίπεδο (μεταρρυθμίσεις) στη μακροοικονομική διαχείριση.

Η πολιτική σύγκρουση θα επικεντρωθεί στην «σκληρή πολιτική», δηλαδή στην αμιγώς οικονομική πολιτική.

Πιθανότατα, οι συσχετισμοί δυνάμεων θα μεταβληθούν αρνητικά για την κυβέρνηση, η οποία μετά τη φθορά των σκανδάλων και των ανεπαρκών μεταρρυθμίσεων που προωθεί, βρίσκεται αντιμέτωπη με την αναπόφευκτη φθορά που παράγουν οι δυσμενείς οικονομικές επιδόσεις.

Αναμφίβολα, οι νέοι συσχετισμοί δυνάμεων θα προσδιοριστούν σε μεγάλο βαθμό από τη πολιτική συμπεριφορά του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή από τη δυνατότητά του να αποδεσμευθεί από τη μονομερή έμφαση σε μεταϋλιστικές αξίες (δίκαιη κοινωνία, ισότητα, πράσινη οικονομία) και να προτείνει μία εναλλακτική οικονομική διαχείριση για αποτελεσματική διέξοδο από την κρίση.

Οπωσδήποτε, πάντως, το πολιτικό παιχνίδι επικεντρώνεται στο πεδίο της σκληρής πολιτικής. Ιt's the economy stupid!

*O Πασχάλης Αγανίδης είναι πολιτικός οικονομολόγος- διεθνολόγος και blogger. Το άρθρο του αναρτήθηκε στο blog του, e-homosapiens, και αναδημοσιεύτηκε στο ppol τις 19-3-2008. Το άρθρο αναδημοσιεύεται έπειτα από την άδεια του συγγραφέα.

30 comments:

  1. Πασχάλη, όπως λες το κρίσιμο στοιχείο στη διαμόρφωση των οικονομικών επιδόσεων είναι η σημαντική επιδείνωση μεγεθών που δεν είχαν προβληματίσει ιδιαίτερα τους σχεδιαστές πολιτικής τη μετά ΟΝΕ εποχή.

    Στο δημοσιονομικό έλλειμμα και στις διαρκώς φθίνουσες επιδόσεις των εξωτερικών ισοζυγίων, το διογκούμενο δημόσιο χρέος και την υψηλή και επίμονη ανεργία, προστίθενται η ανεξέλεγκτη αύξηση του γενικού επιπέδου των τιμών (πληθωρισμός πάνω από 4.5%) και οι εκτιμήσεις για σημαντική επιβράδυνση του ρυθμού οικονομικής μεγέθυνσης.

    Επί της ουσίας, πλήττονται οι μέχρι πρότινος βασικοί πυλώνες της εγχώριας οικονομικής ανάπτυξης: υψηλοί ρυθμοί μεγέθυνσης και σταθερότητα τιμών.


    Αυτό είναι όλο το ζουμί. Με τη διαφορά ότι υπ' αυτές τις συνθήκες και συμμετέχοντας η Ελλάδα στην ΟΝΕ μάλλον θα τεθεί ακόμα πιο επιτακτικά το θέμα των διαρθρωτικών αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων και δεν θα αντικατασταθεί απλώς από μια αντιπαράθεση για τους μακροοικονομικούς δείτκες.

    ReplyDelete
  2. Return to the late 70s early 80s.

    DEJA VU

    STAGFLATION ahead!!!

    ReplyDelete
  3. Τι γράφει ο 26χρονος Πασχάλης Αγανίδης για τη G700 στο μπλόγκ του "e-HOMO SAPIENS"

    "Η G700 ως το οιονεί μετανεωτερικό προοδευτικό κίνημα
    Η G700 συνιστά ένα καινοτόμο, νεανικό, δημιουργικό, προωθητικό και προοδευτικό μετανεωτερικό 'κίνημα' που συγκροτείται από μία 'σιωπηλή' (υπό την έννοια της ανεπαρκούς εκπροσώπησης) κοινωνική πλειοψηφία με διακριτές ιδιότητες και γνωρίσματα από τα συμβατικά κοινωνικά κινήματα της νεωτερικότητας. Η προσεκτική προσέγγιση του δημόσιου λόγου, της δράσης και της κοινωνικής στόχευσης της G700 αναδεικνύει ένα νέο, ιδιότυπο και καινοτόμο παράδειγμα (paradigm) συλλογικής δράσης με αντι-συμβατικά χαρακτηριστικά. Στην παρούσα ανάρτηση επιδιώκω την κωδικοποίηση των κυριοτέρων σημείων όπου αρθρώνεται η λογική του 'νέου κινήματος' - επί της ουσίας αποτελεί έναν συνοπτικό σχεδιασμό ενός μελλοντικού αναλυτικού κειμένου υπό τη μορφή πρόχειρης μελέτης - με στόχο τη δημόσια συζήτηση, τον γόνιμο προβληματισμό και τον εμπλουτισμό με νέες ιδέες, κριτικές και προτάσεις. Παραθέτω, αρχικά, τους 3 βασικούς 'πυλώνες' της σκέψης μου:

    Αν και συμβολικά προσδιορισμένη από το εισοδηματικό κριτήριο του κατώτατου μισθού, η G700 δεν εμφορείται από αντιδραστικούς συμπλεγματισμούς και δεν αυτο-αναφέρεται. Η θεμελιακή της επιδίωξη δεν είναι εγκλωβισμένη στην παρωχημένη λογική των αντιπαραγωγικών, αντιαναπτυξιακών και 'ουτοπικών' εισοδηματικών αυξήσεων, αντιθέτως είναι προσανατολισμένη στην προώθηση προοδευτικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων για μία συστηματική διεύρυνση των παραγωγικών επιλογών και προοπτικών της (περισσότερες επιλογές, επιβράβευση της προσπάθειας, αξιοκρατική εξέλιξη = καλύτερες προσδοκίες).
    Η G700 δεν επιδιώκει μία νέα μανιχαϊστική σύγκρουση κεφαλαίου - εργασίας. Η κρίσιμη στόχευση της κοινωνικής αλλαγής διατρέχει τη σάρωση και την αποδόμηση ενός αναχρονιστικού, αντικοινωνικού και αντιπαραγωγικού κοινωνικού μοντέλου, όπου επικυριαρχούν τα συμφέροντα των καλώς τοποθετημένων 'εντός των τειχών' του πολιτικού και κοινωνικού συστήματος. Το νέο μέτωπο της κοινωνικής σύγκρουσης αφορά στην αντίδραση στον γραφειοκρατικό επαγγελματισμό, στο συντεχνιασμό, στον παρασιτικό κρατισμό, στον οικονομικό ολιγαρχισμό και στον ιμπεριαλισμό του κομματικού φαινομένου σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής. Η φύση της σύγκρουσης είναι επί στης ουσίας διαγενεακή, διανοητική, πνευματική και βαθιά πολιτική. Επιδιώκει ένα άλλο κράτος που είναι εφικτό!
    Η G700 δεν συγκροτείται απλώς από άτομα με υψηλό μορφωτικό επίπεδο, αλλά διακρίνεται από υψηλό αίσθημα κοινωνικής ευθύνης και υψηλή ποιότητα πολιτικής παιδείας και κουλτούρας. Είναι το νέο κίνημα που αποδεσμεύεται από ιδεοληπτικές εμμονές και αναχρονιστικά ιδεολογήματα, από την ανέξοδη, ρηχή και εύκολη διαμαρτυρία, από την δαιμονοποίηση και την άκρατη αντιδραστικότητα, από τον υπο-πολιτικό και επικίνδυνο λαϊκισμό. Είναι η γενιά που δεν αναπολεί μόνο, αλλά σκέφτεται. Υπερβαίνει τα αντιδραστικά στερεότυπα και επιδιώκει τη λελογισμένη, παραγωγική και δημιουργική αντίδραση και διαμαρτυρία. Παράγει πολιτικό λόγο και προτάσεις πολιτικής. Είναι η γενιά του μέτρου, της συναίνεσης και του ανιδιοτελούς συμβιβασμού. Είναι το κίνημα που επιδιώκει ριζικές κοινωνικές τομές και αλλαγές με βάση την κοινή λογική. Μετουσιώνει σε πολιτική δράση την πολιτική κουλτούρα του σύγχρονου προοδευτισμού. Είναι υπερ-πολιτικ και αναζητά ευρύτερες ιδεολογικές και πολιτικές συνθέσεις μακριά από στείρους δογματισμούς."

    Πολύ ωραία Πασχάλη.Αλλά εδώ χρησιμοποιείς μια μετα-υλιστική γλώσσα,τη σύγχρονη φιλοσοφική-μεταμοντέρνα γλώσσα, την οποία στο κύριο POST ("its' the economy stupid")την αφορίζεις ρητά( στην προτελευταία τελευταία παράγραφο).

    ReplyDelete
  4. Ευχαριστώ για την επιλογή σας να αναδημοσιεύσετε το άρθρο μου προκειμένου να αποτελέσει αφορμή για μία δημιουργική συζήτηση στο blog σας.

    Δύο επισημάνσεις για τον αγαπητό αναγνώστη parmenides

    a) η φράση που χησιμοποιώ είναι: να αποδεσμευθεί από τη μονομερή έμφαση σε μεταϋλιστικές αξίες. Δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση ρητό αφορισμό. Είναι σαφές ότι υπονοώ πως ο πολιτικός λόγος του ΠΑΣΟΚ πρέπει να πλαισιωθεί και να εμπλουτιστεί με περισότερο "πραγματιστικά" χαρακτηριστικά.

    β) Η μετα-υλιστική γλώσσα,η σύγχρονη φιλοσοφική-μεταμοντέρνα γλώσσα, όπως λες, αποτελεί εργαλείο για τη διατύπωση των σκέψεων και των ιδεών μου. Όταν, όμως, η μονομερής έμφαση στη μετα-υλιστική γλώσσα εντάσσεται στην πολιτική κουλτούρα ενός πλειοψηφικού κόμματος εξουσίας, τότε ελλοχεύει ο κίνδυνος της μειωμένης πολιτικής-κοινωνικής-εκλογικής ελκυστικότητας.
    Υ.Γ Η ηλικιακή αναφορά να εκληφθεί ως θετικό ή ως αρνητικό!!

    ReplyDelete
  5. "Υ.Γ Η ηλικιακή αναφορά να εκληφθεί ως θετικό ή ως αρνητικό!!

    April 17, 2008 12:25 PM"

    Μού έκανε θετικώτατη εντύπωση η μικρή σου ηλικία σε συνδυασμό με τη χρήση μιας γλώσσας που θέλει πολύ χρόνο(πολλά χρόνια) να εργαλιοποιηθεί.

    ReplyDelete
  6. Φιλε μου συγγνωμη! Μπορει το γλωσσικο σου υφος να ειναι ελκυστικα σμιλεμενο κ εντυπωσιακα ¨ακαδημαϊζων¨ στα πλαισια μιας διατριβης αλλα κατα τη γνωμη μου για τον πραγματικο στιβο του πεζοδρομιου κ της πλατειας ειναι παρωχημενο, γερασμενο κ χρεωκοπημενο οπως κατα τη γνωμη μου κ ο μεταμοντερνισμος. Μα ειναι δυνατον να ασκουμε σοβαρα κριτικη σε μηχανισμους που δεν αποτελουν τιποτα αλλο παρα επωαστηρια επαγγελματιων πολιτικων καρριερας; Που προωθουν πασης φυσεως συμφεροντα με την επιφαση ενος επικοινωνιακου μανδυα που κατασκευαζεται στα επιτελεια εταιρειων επικοινωνιας(=προπαγανδας);;;; Εκτος κ αν δινουμε τα διαπιστευτηρια μας ως υποψηφια κομματικα στελεχη ή ελλοχευει καπου βαθια η ελπιδα να μας τσιμπισει κανενα κομματοσκυλο ως πολλα υποσχομενο ταλεντο. Αντι να επιδιωκουμε την ανατροπη καθομαστε κ κανουμε λογιστικες πραξεις. Ειναι δυνατον να ασχολουμαστε με την τιμη του πετρελαιου αντι να αγωνιζομαστε για καθαρη κ φτηνη ενεργεια; Δηλαδη σοβαρα πιστευουμε οτι υπαρχει ουσιαστικη παραγωγη πολιτικης στα κομματα εξουσιας κ οχι εικονικη πραγματικοτητα που κατασκευαζεται σε επικοινωνιακα εργαστηρια; Ε ΟΧΙ!!

    ReplyDelete
  7. Θα ανεβάσετε την εκπομπή του Βαξεβάνη??? Δεν την είδα ούτε εγώ ούτε αρκετοί γνωστοί αλλά άκουσα ότι έσκιζε, πάω να κοιτάξω και στο Mega τώρα!

    ReplyDelete
  8. ναι όταν την πάρουμε στα χέρια μας και πάρουμε άδεια, θα την ανεβάσουμε στο You Tube, μάλλον από βδομάδα.

    ReplyDelete
  9. Λυπάμαι, αλλά όσο συνεχίζετε να πιστεύετε ότι "φταίνε πάντα οι άλλοι" δε θα καταφέρετε τίποτα. Η φράση "ανάληψη προσωπικής ευθύνης" σας λέει κάτι;

    Δε σας αρέσει καθόλου που ο τάδε υπουργός πιάνεται να έχει αυθαίρετο. Να κάνουμε μια έρευνα να δούμε και πόσοι απλοί πολίτες έχουν από ένα τουλάχιστον αυθαίρετο; Άσε, δε συμφέρει.

    Δε σας αρέσει καθόλου που ο τάδε υπουργός πιάνεται να παίρνει μίζες.
    Να κάνουμε μια έρευνα να δούμε και πόσοι απλοί πολίτες παίρνουν τις δικές τους μίζες, αισχροκερδώντας σε βάρος του συμπολίτη τους; Άσε, δε συμφέρει.

    Δε σας αρέσει καθόλου που βύσματα πιάνουν καίριες θέσεις σε τούτη δω την καψερή χώρα. Να κάνουμε μια έρευνα να δούμε πόσα από αυτά τα βύσματα (κυρίως στο δημόσιο τομέα) είναι αμόρφωτα ανίψια «γαλάζιων» και «πράσινων» παιδιών; Άσε, δε συμφέρει.

    Δε σας αρέσει καθόλου που παίρνετε 700 ευρώ το μήνα –πιστεύετε ότι αξίζετε παραπάνω. Να κάνουμε μια έρευνα αξιολόγησης να δούμε πόσοι από όλους αυτούς που βγαίνουν απ’ τα πανεπιστήμια αξίζουν τα πτυχία τους και πόσοι τα έχουν πάρει υπηρετώντας κάποια κομματική παράταξη; Άσε, δε συμφέρει.

    Οι πολιτικοί είναι καθρέφτης της κοινωνίας του κράτους που διοικούν. Γι’ αυτό και εμφανίζονται συνεχώς τα ίδια άτομα και τίποτα δεν αλλάζει. Ο Έλληνας είναι αυτό για το οποία κατηγορεί τους πολιτικούς: σκατά.

    ReplyDelete
  10. @tsoglanaki

    Ειναι αναγκη να βγουμε απο τη μιζερια της βουρκωμενης νεοελλαδικης πραγματικοτητας. Ακριβως αυτο προσπαθει να θεσει το g700. Αυτα που περιγραφεις με διαχυτη απαισιοδοξια ειναι πραγματικοτητα αλλα σαφως οχι θεσφατα.Μπορει να διαφωνεις με 1 ή 10000000 αποψεις που εκφραζονται εδω αλλα στην τελικη ή σκυβεις το κεφαλι και ιδιωτευεις ή συμπαρατασεσαι στην προσπαθεια εσωτερικης επανιδρυσης των νεοελληνων.

    ReplyDelete
  11. @saistalab

    Φυσικά και συμφωνώ μαζί σου ως προς την ανάγκη του να βγούμε από τη μιζέρια της νεοελληνικής πραγματικότητας. Αυτό, όμως, δε θα συμβεί κράζοντας 300 άτομα για τα ίδια πράγματα που κάνουν 10.000.000 άλλα άτομα. Δυστυχώς, η ηλίκια μου δε μου επιτρέπει να αιθεροβατώ και να πιστεύω στα παραμύθια. Η ευκολία με την οποία περιγράφεις την κατάσταση που βιώνουμε ως "μη θέσφατη" είναι εντυπωσιακή, αλλά αν σκεφτείς το χρόνο που χρειάζεται για να εξυγιανθεί αυτή η κατάσταση, θα σου πάρει καμιά 15αριά χρόνια μέχρι να γράψεις "επιτέλους, κάτι φαίνεται στον ορίζοντα". Που και πάλι αμφίβολο είναι, γιατί η φθίνουσα πορεία στην Ελλάδα είναι πολύ μεγαλύτερη από την άυξουσα και μάντεψε προς το πού γέρνει ο ζυγός.

    ReplyDelete
  12. Στην εποχή που κυριαρχεί η οικονομία ως πυρήνας της πολιτικής σκέψης και δράσης, μάλιστα η οικονομία της αγοράς όπως την ευαγγελίζονται οι νεο-φιλελεύθεροι opinion makers, ερμηνεύοντας τα πάντα σε χρηματοοικονομικούς δείκτες και νούμερα, έχει μετατρέψει μια ευρεία γκάμα από ζητήματα σε απλά στατιστικά νούμερα, όπως οι κοινωνικές ανισότητες, η ευημερία και η ευτυχία, η φτώχεια, η κοινωνική συνοχή, κλπ κλπ. Το χειρότερο απ' όλα, βιώνουμε ίσως τη λιγότερο διορατική κι εμπνευστική περίοδο της πολιτικής σκέψης και δράσης, με role models πολιτικών να γίνονται τεχνοκράτες κι οικονομικοί διαχειριστές, παρά οραματιστές, φιλόσοφοι και εμπνευστές. Και φοβάμαι ότι αυτό το χαρακτηριστικό μας πηγαίνει σε ένα όλο και πιο σκοτεινό, κορπορατικό μοντέλο λειτουργίας και χάραξης του μέλλοντος μας, που δε λογαριάζει αξίες και αρχές, που δε σέβεται τη δημοκρατία, που θέλει το πολιτικό σύστημα εργαλείο κι όχι καθοριστή του μέλλοντος μας.

    ReplyDelete
  13. Η ευκολια με την οποια περιγραφω την κατασταση ως μη θεσφατη ειναι ιδια με την ευκολια που παταω τα αντιστοιχα κουμπακια του υπολογιστη κ ΙΔΙΑ με την ευκολια που συναγεις το συμπερασμα οτι το ιδιο πιστευω κ για τη διεργασια εξελιξης της ελληνικης κοινωνιας. Σαφως κ δεν περιμενω να αλλαξουν τα παντα οχι σε 15 αλλα σε πολυ περισσοτερα χρονια αλλα τουλαχιστον ας κανουμε το χρεος μας απεναντι στον εαυτο μας κ τη συνειδηση μας.Τωρα αν εσυ θες να εισαι παρατηρητης του ζυγου οπως αναφερεις ειναι δικαιωμα σου η μη συμμετοχη.

    ReplyDelete
  14. εκκολαπτόμενοι πολιτικαντούληδες το λεξιλόγιό σας σάς προδίδει! ( G700, ppol, homo sapiens, S G)

    ReplyDelete
  15. @saistalab

    Αν πιστεύεις ότι το να κάθομαι και να γράφω σχόλια εδώ μέσα είναι αποτέλεσμα της "μη-συμμετοχής" μου σε όσα γίνονται, μάλλον τσάμπα συνεχίζω το διάλογο μαζί σου. Εκτιμώ την προσπάθειά σου να επανορθώσεις λέγοντάς μου ότι οι απόψεις σου κυμαίνονται σε έναν "περιανεμωνκαιυδατωνολογικό" άξονα συζήτησης (προφανώς αναφέρεσαι στο 2570 μ.Χ.), δυστυχώς όμως κάτι τέτοιο είναι παντελώς ανούσιο.

    ReplyDelete
  16. @tsoglanaki

    Καταρχην δε νιωθω καμια αναγκη να επανορθωσω τιποτα και σιγουρα δεν περιμενω να επικυρωσει ο οποιοςδηποτε τις αποψεις μου.Λυπαμαι αν εξελαβες τη γνωμη μου ως προσωπικη κοντρα.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ και τις προσωπικες σου επιθεσεις τις γραφω μεταξυ αφαλου κ γονατων. Οποτε εδω ληγει ο τσαμπα διαλογος.

    Υγ:προτιμω το 2500 απο μια διαχειριστικη-λογιστικη-μανατζαριστικη αντιμετωπιση που θελει μελετες κοστους\αποδωσης κ ρεαλιστικα χρονοδιαγραμματα ακομα κ για να σηκωσει καποιος τον κωλο του απο τον καναπε και να δηλωσει παρον.

    ReplyDelete
  17. @mesout tavaz

    Δεν είναι έτσι τα πράγματα στην Ελλάδα. Η επικρατούσα (ψευτο)αριστερή κουλτούρα έχει καταφέρει να είναι η οικονομία θέμα-ταμπού και να μην ασχολείται κανείς σοβαρά με το τι μπορεί να γίνει για να βελτιωθεί η κατάσταση εκτός από αστειότητες τύπου μέτρων κατά της αισχροκέρδειας και διατίμησης του ψωμιού και της πατάτας. Σε άλλες χώρες μπορεί να ισχύει αυτό που λες, εδώ όμως όχι.

    Το κείμενο (με όλον τον σεβασμό στον συγγραφέα) δεν λέει τίποτα πρωτότυπο: οδεύουμε σε κρίση, γιατί τελειώνουν τα λεφτά (λες και υπήρχαν ποτέ για να υπάρξουν και τώρα). Έχω όμως κάποιες επιφυλάξεις: "Επί της ουσίας, πλήττονται οι μέχρι πρότινος βασικοί πυλώνες της εγχώριας οικονομικής ανάπτυξης: υψηλοί ρυθμοί μεγέθυνσης και σταθερότητα τιμών." Η σταθερότητα τιμών πότε ήταν βασικός πυλώνας της ελληνικής οικονομίας; Ποτέ ίσως; Ο πληθωρισμός μόνο από τα μέσα της δεκαετίας του 90 περιορίστηκε κάπως, για να επανέλθει τώρα. Το βασικό πρόβλημα, κατά την ταπεινή (και αδαή) μου γνώμη, είναι ένα: πού θα βρεθούν λεφτά, όταν το μεγαλύτερο ποσοστό του χρήματος (κατά την αδαή μου γνώμη πάντα) ανακυκλώνεται μέσω του κράτους: το κράτος εισπράττει (φόρους και μίζες) για να τα ξοδέψει σε μισθούς και δημόσια έργα, για να τα ξαναεισπράξει κλπ. Αν δε βρεθεί τρόπος να τροφοδοτηθεί ο κύκλος αυτός από εξωτερικές πηγές (ιδιωτική παραγωγική δραστηριότητα), ο τζίρος όλο και θα μικραίνει και ο κόσμος θα φτωχαίνει.

    ReplyDelete
  18. @ κάποιος

    Ο πληθωρισμός έγινε πυλώνας από τότε που ενταχθήκαμε στην ΟΝΕ και αποδεχθήκαμε ότι τη νομισματική πολιτική της χώρας μας την κάνει η ΕΚΤ. Μιλάμε δλδ για τα τελευταία 8 χρόνια. Κι αυτό διότι το inflation targeting είναι ο πρωταρχικός ενδιάμεσος στόχος - εργαλείο της ΕΚΤ για μακροπρόθεσμη σταθερότητα.

    Κι επειδή ο πληθωρισμός, όπως και βραχυπρόθεσμα η βάση των επιτοκίων, ελέγχονται από την ΕΚΤ εκ μέρους 25 διαφορετικών και κατά βάση πλέον ανομοιογενών χωρών-οικονομιών, λέει η ΕΕ, χρησιμοποιείστε δημοσιονομικά εργαλεία αλλά με μέτρο. Πάνω απ' όλα κάντε διαρθρωτικές αλλαγές για να αυξήσετε τη δυναμικότητα της οικονομίας. Ειδικά σε χώρες όπως η Ελλάδα. Κι εδώ λοιπόν ερχόμαστε στην Ελλάδα, όπου η διακριτική δημοσιονομική πολιτική είναι σημαία μας, σε μια βάση παραγωγής παλαιολιθικής εποχής, με το κράτος, όπως πολύ καλά λες, να είναι ο παραγωγός, ο αγοραστής, ο μεσάζων, ο προμηθευτής, ο καταναλωτής, και κατά βάση, και ο χρηματοδότης. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι ζούμε τον κρατικό καπιταλισμό με το μανδύα του (πολύ ψεύτο)αριστερού ιδεώδους.

    Άνοιγμα της παραγωγικής βάσης λοιπόν, οικονομία υψηλών δυνατοτήτων, διαφοροποίηση του ιδιωτικού τομέα και επένδυση στον εργάτη της γνώσης. Μικρότερη αλλά ουσιαστικότερη παρέμβαση του κράτους, με μια πολιτική δημόσιων αγαθών και στοχευμένης στη διασφάλιση της ποιότητας και της καθολικής πρόσβασης σε αυτά από όλες τις ομάδες του πληθυσμού. Χάραξη κι εφαρμγογή ολοκληρωμένου πλαισίου για την κοινωνική προστασία και στήριξη (με κίνητρα επανένταξης κι όχι συντήρησης στην απ' έξω) κοινωνικά ευπαθών ομάδων του πληθυσμού. Και ποιες είναι αυτές? Καιρός να τις επαναπροσδιορίσουμε, και να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι και οι νέοι νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας, ιδιαίτερα οι νέες, αλλά και οι μετανάστες.

    Όσο για το γενικότερο φόβο, μπορεί να φαντάζει περισσότερο σε άλλες χώρες λόγω της πιο ανοικτής δημοκρατίας, της πιο ευαισθητοποιημένης κοινωνίας των πολιτών, και της πιο ουσιαστικής και ανοικτής κριτικής, αλλά συμβαίνει κι εδώ. Απλά εδώ έχουμε κοιμηθεί λίγο παραπάνω, κι έχουμε δώσει λευκή επιταγή σε ατάλαντους και χωρίς όραμα τεχνοκρατίστες, στυλ Αλογοσκούφη, να τα κάνει πλακάκια με τις Λίντες και τις Μοργκάνες, κι εμείς εδώ αυτούς να θεωρούμε και ως τα πιο πετυχημένα πολιτικά στελέχη.

    ReplyDelete
  19. Κι ο φόβος μου μεγαλώνει ακόμα περισσότερο, όταν σύσσωμη η κοινωνία, όχι στην Ελλάδα μόνο, αλλά σε όλη τη Δύση, φαίνεται να πάσχει από υπερκόπωση ορθολογισμού, βαρέθηκε, θέλει παραμύθι και αναζητά αλλού απαντήσεις, άλογες, και μπαίνει στο περιθώριο. Κι ο οραματιστής πρέπει από κάπου να εμπνευστεί, και δεν υπάρχει καλύτερη πηγή έμπνευσης από την ίδια την κοινωνία. Γιαυτό θέλουμε ισχυρή, συμμετοχική, σκεπτόμενη και παρούσα κοινωνία των πολιτών.

    ReplyDelete
  20. Διόρθωση στα παραπάνω, ο πληθωρισμός έγινε πυλώνας για τη σταθερότητα και την μακροπρόθεσμη ανάπτυξη από το 1996, οπόταν και ο κύριος Κώστας Σημίτης έβαλε ως εθνικό στόχο την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ.

    ReplyDelete
  21. @mesout tavaz

    Μεταφερω τον ειλικρινη θαυμασμο μου για τα γραφομενα σου (δεν εχω ιδεα απο οικονομια)με μια διαφωνια:
    δεν εχουμε κοιμηθει αλλα συναλλασομαστε ποταπα κ μικροκομματικα με ολους αυτους τους παραγοντισκους επαγγελματιες πολιτικους συμμετεχοντας σε ενα αισχρο πολιτικο συστημα συναλλαγης εν ειδη παντοπωλειου που αγοραζει ψηφαλακια για ελπιδα κ ρουσφετι.

    ReplyDelete
  22. Θα ανεβάσετε την εκπομπή του Βαξεβάνη???

    ReplyDelete
  23. @mesout tavaz

    Συμφωνώ με το όραμά σου. Με δύο όμως διευκρινίσεις. Τα όσα σωστά λες για μικρότερη αλλά ουσιαστικότερη παρέμβαση του κράτους είναι σε μεγάλο βαθμό (και) συζήτηση για οικονομία/οικονομική πολιτική. Όπως επίσης και τα περί πληθωρισμού, πέραν των αριθμών και των στατιστικών που επικρίνεις, συναρτώνται με συζητήσεις για κρατική πολιτική στις αγορές. Δεν μπορεί από τη μια να βγάζουμε σπυριά ακούγοντας τη λέξη «ανταγωνιστικότητα» και να την ξορκίζουμε και από την άλλη να απορούμε γιατί ανεβαίνει ο πληθωρισμός και τα καρτέλ λυμαίνονται την αγορά. Δεν είμαι σε θέση να κρίνω τη δημοσιονομική πολιτική της Ε.Ε., μπορώ όμως εμπειρικά να πω ότι ο πληθωρισμός αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, ο οποίος σε μεγάλο βαθμό οφείλεται (εμπειρικά μιλώντας πάντα) σε στρεβλώσεις της αγοράς (βλέπε καρτέλ των σούπερ μάρκετ, καρτέλ γάλακτος κλπ.), μάς βλάπτει όλους και μας στερεί το εισόδημά μας. Υπάρχει λοιπόν η «άχαρη» και απρόσωπη ενασχόληση με τους αριθμούς («μη δίνετε αυξήσεις για να μην αυξηθεί ο πληθωρισμός»), αλλά υπάρχει και η πιο «δημιουργική» ενασχόληση (πώς θα γίνουμε ενεργοί καταναλωτές, πώς θα περιοριστούν οι στρεβλώσεις στην αγορά), που συμβαδίζει με το όραμά σου. Ελπίζω να μη σε παρερμηνεύω.

    ReplyDelete
  24. @ κάποιος

    Καλά τα λες. Μόνο μία μικρή διευκρίνιση. Η δημοσιονομική πολιτική είναι ίσως το μοναδικό ισχυρότατο εργαλείο που έχει απομείνει στα χέρια των κρατών μελών για σταθεροποίηση της οικονομίας, βιώσιμη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη, και ουσιαστικά βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών της (σε αντίθεση με τη νομισματική πολιτική - πληθωρισμός, επιτόκια κοκ). Όταν αυτή όμως εφαρμόζεται χωρίς μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, όταν γίνεται υποχείριο πολιτικών σκοπιμοτήτων, όταν, αν θες, είναι μυωπική, είναι και επικίνδυνη και διαστρεβλωτική όχι μόνο για τη βιωσιμότητα της ανάπτυξης, αλλά κυρίως για την ποιότητα ζωής των πολιτών της, και πάνω απ' όλα, για την ανακατανομή των οποιονδήποτε οφελών της μεταξύ κοινωνικών ομάδων της χώρας, σήμερα περισσότερο από ποτέ μεταξύ των γεννεών, άρα κυρίως για την ποιότητα ζωής των σημερινών νέων και των μελλοντικών γενιών. Πολύ καλή ανάλυση επί του θέματος κάνει ο Kotlikoff (δες βιβλιογραφία του μπλογκ). Στην Ελλάδα δε, με εθνικό χρέος που ξεπερνά το 100% του ΑΕΠ, και με παραγωγική βάση κατά 90% κρατικοδίαιτη, με υψηλή φορολογία - άνισα κατανεμημένη όσον αφορά ευπαθείς ομάδες (έμμεσος φόρος ΦΠΑ αυξάνεται συνεχώς κοκ), με τις υψηλότερες ασφαλιστικές εισφορές σε ένα σύστημα, υποτίθεται διανεμητικό, που όμως κατά βάση είναι λησταρχικό, κλπ κλπ, απαιτούνται διαρθρωτικές αλλαγές, όπως πολύ καλά με παραδείγματα αναφέρεις. Και απαιτεί επιτέλους ευθύνη εκ μέρους των εχόντων των αξιωμάτων και ειλικρίνια ρυθμίσεων και αλλαγών, των νυν μεσηλίκων, έτσι ώστε το βάρος που συσσωρεύεται να μην το περάσουν εξολοκλήρου, σαν λευκή επιταγή, στα παιδιά τους.

    @ saistalab

    Το μίζ-ness είναι το εθνικό μας σπορ και διαχέει ολόκληρη την κοινωνία μας. Αυτό που δεν έχουμε καταλάβει είναι ότι, όπως προέβλεψε και ο Nash στο game theory, όταν όλοι πράττουμε το ίδιο με σκοπό το προσωπικό μας όφελος εις βάρος των άλλων, αυτόματα ακυρώνουμε τα οποιαδήποτε θετικά αποτελέσματα στοχεύαμε να κατακτήσουμε εξαρχής (κατά την άποψη μου καταρρίπτει και τις laisser faire μπούρδες των ευαγγελιστών της ελεύθερης αγοράς). Γι'αυτό όταν βρεθείς σε θέση να λαδώσεις (γιατρό, εφοριακό, ακαδημαϊκό) για να εξυπηρετηθείς καλύτερα, ή έστω όπως θαπρεπε δίκαια να γίνει, σκέψου αν αξίζει να το κάνεις. Εδώ έρχεται και η εφαρμογή της προσωπικής ευθύνης. Και προς καμία παρεξήγηση, δεν το λέω πατερναλιστικά. Πολύ πρόσφατα κόντεψα να χάσω τη δουλειά μου γιατί αντέδρασα έντονα σε μια τέτοια συναλλαγή. Και ειλικρινά, ακόμα σκέφτομαι αν τελικά έπραξα σωστά (ή μάλλον προς το συμφέρον μου) ή όχι.

    ReplyDelete
  25. Και ένα τελευταίο σημείωμα. Ούτε ενάντια στην ελεύθερη αγορά είμαι ούτε υπέρ της. Θεωρώ λάθος προσέγγιση, που σαν άνθρωποι ιστορικά τείνουμε να ακολουθούμε, το να χρησιμοποιούμε μια σταθερή οπτική γωνία κατανόησης των πραγμάτων, αδιαφορώντας για τις παραμέτρους που προσδιορίζουν το περιβάλλον κάθε διαφορετική χρονική στιγμή. Κάθε οπτική γωνία μπορεί να μας διαφωτίσει σε ορισμένες περιπτώσεις, αλλά μπορεί να διαστρεβλώσει την αντίληψη μας πάνω σε κάποιες άλλες. Αν χρησιμοποιούσαμε την κατάλληλη οπτική γωνία με τον κατάλληλο τρόπο στον κατάλληλο χρόνο, θα είχαμε ό,τι καλύτερο μπορεί να προσφέρει η κάθε άποψη για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα μας πιο καθαρά, πιο αποτελεσματικά, ίσως μερικές φορές και οριστικά. Όταν όμως δεν μπορούμε να αλλάξουμε πρίσμα ερμήνευσης των πραγμάτων, μάλλον έχουμε χάσει το τραίνο. Κι επειδή μάλλον δεν μπορούμε να ξέρουμε ποτέ με σιγουριά ποιο απ' όλα είναι το κατάλληλο πρίσμα, - καλή η οικονομία, καλός και ο μαρξ - ας διατηρούμε τουλάχιστον ανοιχτά την ακοή μας, το νου μας και τη διορατικότητα μας.

    ReplyDelete
  26. @Mesout tavaz

    "Κι επειδή μάλλον δεν μπορούμε να ξέρουμε ποτέ με σιγουριά ποιο απ' όλα είναι το κατάλληλο πρίσμα, - καλή η οικονομία, καλός και ο μαρξ - ας διατηρούμε τουλάχιστον ανοιχτά την ακοή μας, το νου μας και τη διορατικότητα μας."

    Μεσουτ, ώρες-ώρες σε απολαμβάνω!

    Kαι όπως είπε και ο πρώτος σοσιαλιστής κατά Κομφούκιον, Ιησούς ο Ναζωραίος:

    -Τα μάτια τους θα βλέπουν αλλά δεν θα αντιλαμβάνονται, τα αυτιά τους θα ακούνε αλλά δε θα καταλαβαίνουν...

    Μάγκες όταν ανεβάσετε την εκπομπή δώστε σύρμα! Χθες το έμαθα.
    Ένα μεγάλο μπράβο στον Βαξεβάνη και τον alpha.

    ReplyDelete
  27. Ola tha allaksoun molis katalaboume oti prepei na stamatisoume na dinoume simasia kai aksia stous politikous kai stis kuberniseis, kai molis arxisoume na apaitoume apo autes. Otan katalaboume oti mono emeis oi idioi rithmizoume kai apofasizoume gia tin dikia mas tin zoi kai to diko mas mellon. Kai gia na apaitiseis prepei na tous deikseis poios tous plironei kai poios tous dinei tin dunami. Emeis.

    Milame kai sumperiferomaste kai leme oloi tin gnomi mas, san na milame ston kathigiti tis taksi. Parola auta ekeinos paramenei o Kathigitis. Eno to mono pou exoume na kanoume einai na min mpoume stin taksi, an den sumforfothei me ta dika mas thelo, giati polu apla emeis ton plironoume. Den eimaste filoksenoumenoi se auti tin xora. Einai dikia mas i xora.Kai autoi pou einai stin igesia tou kratous einai mono kai mono gia na ulopoioun auta pou theloume. DEN TITHETAI LOIPON THEMA SIZITISHS.

    Paratiro ton tropo me ton opoio grafete oi perisoteroi. Den eimai edo na ton krino alla blepo oti mpainete sto idio akribos tripaki pou exoun dimiourgisei oi politiki. LOGIA LOGIA LOGIA !!!
    KAI MALISTA LOGIA SAN NA MILANE POLITIKOI !!

    ores ores pisteuo pos tha thelate na eixate ena diko sas komma..

    bidy

    ReplyDelete
  28. Συναδελφοι ηρεμηστε..δε μας ακουει κανενας.Γι αυτο σας καλεσαν στο προεδρικο μεγαρο για να νομιζετε οτι σας ακουν..Αυτες οι δοξασιες περι ανεπαρκους ελλαδας και ποσο πρεπει να φτασουμε τους ευρωπαικους ορους αναπτυξης της οικονομιας ειναι πλανη τεραστια.Ξεχνατε τι ποσοστα ελαστικης εργασιας υπαρχουν στην ευρωπαικη ενωση?τετοια καταπολεμηση της ανεργιας θελετε?καταλαβαινετε για τι εργασιακη ανασφαλεια μιλαμε η ειστε τοσο θολωμενοι απο τα 700 ευρω που παιρνετε?Ο ευρωπαικος καπιταλισμος εχει δειξει τα δοντια του χρονια τωρα.Πραγματικα θαυμαζω την αυτοικανοποιηση ολων οσοι κανουν περισπουδαστες αναλυσεις για ισοζυγια δημοσιονομικα ελλειμματα κτλ, αλλα επισης μενω και εκθαμβος μπροστα στην εμφανη αδυναμια για προσωπικη κινητοποιηση μπροστα στα υπαρκτα προβληματα.Ρε σεις που θα απευθυνθει ο εργαζομενος για να εκπροσωπηθει μεσα στη πραγματικοτητα? Στη μπλογκοσφαιρα? Η αλλαγη μιας καταστασης απαιτει καταθεση κοπου και χρονου στις υπαρκτες δομες της κοινωνιας.Της ταξικης κοινωνιας και ουχι της κοινωνιας των πολιτων.Ολοι και ολες στα σωματεια μας να τα ενδυναμωσουμε να ακυρωθουν στη πραξη ενεργειες οπως η κοροιδια της νεας γενικης συλλογικης συμβασης αλλα και να αναδυθουν νεες μορφες εξουσιας που να παραγουν πολιτικη και καθημερινοτητα. Σταματηστε να παρακαλατε το καραμανλη να σας φτιαξει τη ζωη μεσω προτασεων γιατι απλα δε τον ενδιαφερει.Η πολιτικη του δεν εχει φτιαχτει να εξυπηρετει εσας αλλα το κεφαλαιο..

    ReplyDelete
  29. Βέβαια, πρέπει όλοι να συμπαραταχτούμε με τα συνδικάτα. Όλοι να απεργήσουμε και να κατεβούμε στους δρόμους, να διαδηλώσουμε την αντίστασή μας στην απόλυση π.χ. ενός αλκοολικού και ενός ψυχολογικά ανισόρροπου οδηγών τραμ (αποκαλυπτική η σημερινή Καθημερινή), να παραλύσει πάλι η Αθήνα, να πληρώνουν οι μεγαλοεισοδηματίες υπάλληλοι ταξί ή βενζίνη για να πάνε στις δουλειές τους. Όχι στις διαφορετικές απόψεις, όλοι σαν τα πρόβατα να διαιωνίσουμε τον αρρωστημένο παραλογισμό, μπας και ξεφύγει κανείς από το μαντρί και πει καμιά αλήθεια.

    ReplyDelete