Saturday, April 25, 2009

Πειρατεία μεσαζόντων

Ψηφίστηκε χθες από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για επέκταση του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας ως προς τα μουσικά κομμάτια από τα 50 στα 70 χρόνια.

Η επέκταση αφορά τόσο τα δικαιώματα των καλλιτεχνών όσο και της μουσικής βιομηχανίας, ενώ προβλέπει επιπλέον τη διάθεση στα ταμεία των καλλιτεχνών του 20% των ακαθάριστων εσόδων της βιομηχανίας, τα οποία θα προκύψουν από την επέκταση των δικαιωμάτων.

Ωστόσο, η πρόταση φαίνεται να ευνοεί σε πολύ μεγάλο βαθμό τη βιομηχανία επιχειρώντας να βρει ηθικό έρεισμα στην μερική ενίσχυση των καλλιτεχνών. Οι τελευταίοι ευνοούνται σε κάποιο βαθμό από την επέκταση των δικών τους δικαιωμάτων. Πρέπει, όμως, να ληφθεί υπόψη ότι σχεδόν όλοι οι καλλιτέχνες –εκτός αυτών που έχουν «όνομα» και μπορούν να διαπραγματευτούν συμβόλαια με πληρωμές διαρκείας- υπογράφουν με τις εταιρείες συμβάσεις παραχώρησης του έργου τους με εφάπαξ αμοιβή. Συνεπώς, η επέκταση ως προς τους καλλιτέχνες αφορά κατά κύριο λόγο τις δευτερεύουσες αμοιβές που λαμβάνουν από τα ταμεία συλλογικής διαχείρισης των εσόδων που προέρχονται από την ραδιοτηλεοπτική εκμετάλλευση των έργων τους. Από την άλλη, ως προς το «δόλωμα» του 20% των εσόδων της βιομηχανίας, σειρά πανεπιστημιακών ιδρυμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, όπως το Max Planck του Μονάχου και το ίδρυμα πνευματικών δικαιωμάτων του πανεπιστημίου Cambridge, υπολογίζουν ότι το όφελος για κάθε καλλιτέχνη θα φτάσει το πολύ στα 50 Ευρώ το χρόνο.

Αυτό, συνεπώς, που βλέπουμε είναι μία προσπάθεια να κλειδώσουν τα μουσικά κομμάτια για επιπλέον 20 χρόνια αποδίδοντας σχεδόν ολόκληρο το όφελος στη μουσική βιομηχανία χωρίς την πρόβλεψη δικλείδων ότι ένα κομμάτι τουλάχιστον από τα επιπλέον αυτά έσοδα θα επανεπενδύεται στη ανάδειξη των ταλέντων, στη μουσική και στον πολιτισμό.

Επιπλέον, μέσα στον επόμενο μήνα αναμένεται επανακατάθεση στη γαλλική εθνοσυνέλευση του νομοσχεδίου που απορρίφθηκε πριν δύο εβδομάδες, το οποίο προβλέπει σε περίπτωση παράνομου downloading από τους χρήστες, διακοπή της παροχής internet.

Βλέπουμε, δηλαδή, ότι απέναντι στο πρόβλημα της πειρατείας, αντιτάσσονται μέτρα ανισοβαρή και δυσανάλογα, τα οποία καταλήγουν στην προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών. Η χρονική επέκταση της προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων, στην πρώτη περίπτωση, καταλήγει σε προσπάθεια αναπλήρωσης των χαμένων εσόδων της μουσικής βιομηχανίας. Από την άλλη, η διακοπή της πρόσβασης στο internet βρίσκεται στον πυρήνα της συζήτησης κατά πόσο η πρόσβαση μπορεί να θεωρηθεί θεμελιώδες δικαίωμα (βλ. Έκθεση Λαμπρινίδη που πρόσφατα υπερψηφίστηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο).

Αναλογικό μέτρο θα ήταν να επανατοποθετηθεί η προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων στη σωστή διάσταση. Στην προστασία του δημιουργού, δηλαδή, και όχι σε προσπάθεια διάσωσης μίας βιομηχανίας που τίθεται στο περιθώριο από την τεχνολογία στο μέτρο που κερδίζει πουλώντας το κεκτημένο της διανομής.

Τέλος, η διακοπή από το internet των χρηστών που κάνουν παράνομο downloading είναι προσβολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων των πολιτών. Διότι, τόσο ο δημόσιος διάλογος όσο και η διακίνηση των πληροφοριών στηρίζονται πια κυρίως στο –ελεύθερο για την ώρα- διαδίκτυο. Κάθε πρόβλημα έχει και την ανάλογη λύση και κάθε λύση πρέπει να ανταποκρίνεται στη διάσταση του προβλήματος. Για τη ώρα, βλέπουμε τις κυβερνήσεις να προσπαθούν, με πρόφαση την πειρατεία των πνευματικών δικαιωμάτων, να ευνοούν μία βιομηχανία μεσαζόντων επιβάλλοντας περιορισμούς στο δικαίωμα πρόσβασης στην ενημέρωση και την ανάπτυξη του πνεύματος. Και αυτό είναι μία οπισθοχώρηση για τη δημοκρατία.

43 comments:

  1. g700
    "Τέλος, η διακοπή από το internet των χρηστών που κάνουν παράνομο downloading είναι προσβολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων των πολιτών"

    Διαφωνώ κάθετα! Δεν μπορεί να μιλάμε γιά "γνωση" ή/και πνευματική δημιουργία και να μην περιφρουρούμε το δικαίωμα του δημιουργού/εφευρέτη

    Με το ίδιο σκεπτικό πχ θάπρεπε να καταργηθούν οι πατέντες - άρα και (πχ) στα φάρμακα ή στο software.

    Το αποτέλεσμα είναι να πληγεί το R&D δηλαδή μεσο-μακροπρόθεσμα καταλήγουμε στην υπονόμευση της αξίας της γνώσης και της πνευματικής δημιουργίας

    ReplyDelete
  2. Τσέκαρε το post με προσοχή

    όπως γράφει και το κείμενο

    Αναλογικό μέτρο θα ήταν να επανατοποθετηθεί η προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων στη σωστή διάσταση. Στην προστασία του δημιουργού, δηλαδή, και όχι σε προσπάθεια διάσωσης μίας βιομηχανίας που τίθεται στο περιθώριο από την τεχνολογία στο μέτρο που κερδίζει πουλώντας το κεκτημένο της διανομής.Δε μιλάμε εδώ για κατάργηση των πνευματικών δικαιωμάτων ή της πατέντας. Κάθε άλλο.

    Λέμε ότι η τιμωρία της διακοπής από το διαδίκτυο δεν πληροί το μέτρο της αναλογίας ως προς το αδίκημα στην προκειμένη περίπτωση το download ενός τραγουδιού.

    ReplyDelete
  3. Ένα πάλιο ρητό στη γερμανική νομική σχολή σκέψης λέει,

    προσπαθώ να πετύχω σπουργίτια πυροβολώντας με κανόνια.

    ReplyDelete
  4. εάν θέλουν να προτατεύσουν τους δημιουργούς,
    μπορούν να νομοθετήσουν σχετικά με τους όρους των συμβολαίων που υπογράφουν οι καλλιτέχνες με τις εταιρείες.

    άλλο θέμα η πειρατεία σε κάθε περίπτωση.

    η πειρατεία πρέπει να χτυπηθεί. γιατί πλήττει μαζί με τη βιομηχανία και τους καλλιτέχνες, τελικά την ίδια τη δημιουργία και τον πολιισμό.

    αλλά η προστασία πρέπει να συμβαδίζει με την τεχνολογική εξέλιξη και την εξέλιξη του internet, με την οποία καταργείται ο ρόλος των μεσαζόντων.

    σήμερα νέοι καλλιτέχνες και επιτυχίες ξεπηδούν από το myspace.

    ReplyDelete
  5. ναι συμφωνώ μου φαίνεται ότι οι Πράσινοι έκαναν μια καλή πρόταση για την προστασία των δημιουργών που να είναι συμβατή με την εξέλιξη του ίντερνετ.

    ReplyDelete
  6. http://www.youtube.com/watch?v=kijON_XODUk

    ReplyDelete
  7. Για την ιστορία,

    η ομάδα του ΠΑΣΟΚ ψήφισε τις τροπολογίες των πρασίνων και της αριστεράς

    για επέκταση της προστασίας μόνο για τους δημιουργούς, ενώ

    η ομάδα της νέας δημοκρατίας επέκταση στα 70 χρόνια για τη βιομηχανία.

    ReplyDelete
  8. http://www.youtube.com/watch?v=lS-PemhvXHc

    ReplyDelete
  9. @ser:

    Το θέμα της πατέντας με το πραγματικό R&D που αναφέρεις δεν είναι τόσο απλό όπως το περιγράφεις, δηλαδή ότι το δεύτερο διασφαλίζεται μέσω του πρώτου.

    Οι φαρμακοβιομηχανίες έχουν αποδείξει ότι χρησιμοποιούν την πατέντα ως εργαλείο καταστρατήγησης της ελεύθερης αγοράς: μια εταιρία δεν διασφαλίζει μόνο το προϊόν της αλλά και την "απαγόρευση" εισόδου ανταγωνιστών στην αγορά. Μάλιστα στις ΗΠΑ η πατέντα κατοχυρώνεται από τον πρώτο που θα προλάβει, ακόμα και αν δεν είναι 100% δική του ως ιδέα. Τέλος, το κόστος κατοχύρωσης είναι συνολικά περίπου 50.000 ευρώ (ΗΠΑ, ΕΕ, Ιαπωνία). Άρα, η ιδέα του μοναχικού εφευρέτη που γίνεται πλούσιος από την ιδέα του είναι εντελώς εκτός πραγματικότητας.

    Στην Αφρική και στην Ινδία οι ντόπιες εταιρίες έχουν αποφασίσει να παράγουν φάρμακα για ελονοσία και AIDS σε παραβίαση του νόμου και των οδηγιών του WTO, παράγοντας φθηνά φάρμακα για ασθενείς, ενώ οι "δυτικές" εταιρίες εξακολουθούν να τις τραβάνε στα δικαστήρια για παραβίαση πατέντας.

    Ευτυχώς στην Πληροφορική οι πατέντες έχουν περιοριστεί (προς το παρόν) μόνο σε h/w, δηλαδή στην κατασκευή "συσκευών" και όχι υλοποίηση "ιδεών" (γενικοί αλγόριθμοι). Αλλά αυτό φαίνεται ότι πάει να αλλάξει τα τελευταία χρόνια.

    Τέλος, για το θέμα της πειρατείας, των P2P, κτλ, έχω γράψει αντίστοιχα σχόλια στο TVXS με αφορμή το άθρο για την καταδίκη του Pirate Bay:

    *** "Καταδίκη της ιστοσελίδας "The Pirate Bay"(TVXS)
    http://www.tvxs.gr/v9848

    *** Jaga comments:
    http://www.tvxs.gr/r73127

    ReplyDelete
  10. Σε ό,τι αφορά τις πατέντες, ξέρω πολλές περιπτώσεις κατάχρησής τους (μια από τις οποίες παρεμπόδισε την έρευνα για το duolever στις μοτοσυκλέτες) από βλάκες που άρχισαν να αμολάνε πατέντες για ένα σκασμό διατάξεις, τις οποίες ΠΟΤΕ δε μελέτησαν, αλλά απλώς ήθελαν να κατοχυρώσουν για να κονομήσουν αν κάποιος άλλος μελετούσε κάτι αντίστοιχο. Έτσι, ο μελετητής που ξόδεψε φαιά ουσία και χρήμα για να κάνει κάτι να δουλέψει προσέκρουε στην πατέντα ενός ΒΛΑΚΑ που, αντί να ασχοληθεί να κάνει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ R&D, πατεντάρισε κάτι που έμοιαζε με τη διάταξη αυτουνού που ΔΟΥΛΕΨΕ και το έκανε να λειτουργήσει - ενώ ο ΒΛΑΚΑΣ σχεδίασε μια διάταξη που, αν την έβαζες σε μοτοσυκλέτα και πήγαινες να την οδηγήσεις, την οχτάμηνη διαμονή στο ΚΑΤ την είχες σίγουρη.

    Ο Jaga επισήμανε πολύ σωστά το νταβατζιλίκι των φαρμακοβιομηχανιών και των χημικών βιομηχανιών. Και οι νταβάδες αυτοί δε σταματούν εκεί: θα θυμούνται αρκετοί ότι πήγαν να... πατεντάρουν DNA ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΟΝΤΩΝ! Εδώ θα δούμε να πατεντάρεται το DNA ζώντων οργανισμών... Η απόλυτη ξεφτίλα. Για ποιο "R&D" μιλάμε δηλαδή;

    Και κάτι άλλο. Μιλάμε για "προστασία" των δικαιωμάτων του δημιουργού. Για πες το αυτό στα τσουτσέκια της Harmony Gold που συνέραψαν τρία άσχετα μεταξύ τους anime για να φτιάξουν το ανοσιούργημα που λέγεται Robotech και ΠΟΤΕ στα credits δεν ανέφεραν ΕΝΑΝ από τους αρχικούς δημιουργούς κι ως τώρα ασκούν τρελό παπατζιλίκι και νταβατζιλίκι σε συνεργασία με τους κρετίνους της Tatsunoko.

    Και, τέλος, η πειρατεία βλάπτει σοβαρά τις ψωνάρες και τα σκουπίδια. Δεν είδα ποτέ κανέναν να ψάχνει για πειρατικές κόπιες δίσκων του Charlie Parker ή του Art Tatum ή του Duke Ellington ή για πειρατική κόπια του 1812 του Τσαϊκόφσκυ - η πειρατεία στρέφεται κατά των συμφερόντων "καλλιτεχνών" τύπου Βανδή, ΟΤΕγιάννη και το κακό συναπάντημα, αλλά και κατά εταιρειών όπως η Adobe που τιμολογούν τα προϊόντα τους όπως λέει για την Aston Martin o Jeremy Clarkson: "σκέψου έναν αριθμό και διπλασίασέ τον".

    ReplyDelete
  11. Κι επίσης, πώς έχουν το θράσος οι κινηματογραφικές εταιρείες να μιλάνε για πειρατεία όταν ΟΙ ΙΔΙΕΣ διαρρέουν τις κόπιες τους πειρατικά πριν ακόμη κυκλοφορήσουν στις αίθουσες (όπως έγινε με το Batman Begins, το Dark Knight και πάμπολλες άλλες παραγωγές);

    Κοροϊδευόμαστε τώρα;

    ReplyDelete
  12. Συμφωνω απόλυτα με τους Jaga και Heretic.

    ReplyDelete
  13. Το πως γίνεται η κατοχύρωση και χρήση των πατεντών είναι μεγάλη κουβέντα και σίγουρα η πατέντα είναι το σοβαρότερο barrier to entry.

    Kαλή και η επανατοποθέτηση αλλά ας γίνουμε πρακτικοί - να δούμε πως μπορεί να γίνει

    Υποθέτωντας ότι θα γίνει δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να επιτρέπεται η ελεύθερη χρήση για να "μην προσβληθούν τα δημοκρατικά δικαιώματα".

    Ενα παράδειγμα: ο Χ τραγουδιστής αποφασίζει να πουλήσει ΜΟΝΟΣ του τα τραγούδια του
    Το παράνομο downloading τότε θα είναι παράνομο ή όχι ?

    ReplyDelete
  14. @ Αιρετικός

    "Δεν είδα ποτέ κανέναν να ψάχνει για πειρατικές κόπιες δίσκων του Charlie Parker ή του Art Tatum ή του Duke Ellington ή για πειρατική κόπια του 1812 του Τσαϊκόφσκυ"

    η μουσική του Ellington και του Τσαϊκόφσκι δεν προστατεύεται πλέον από τα πνευματικά δικαιώματα. στην Ευρώπη ισχύει ακόμη το χρονικό όριο των 50 χρόνων.

    μαζί με τον Χατζηγιάννη και την Βανδή, υπάρχουν και οι μουσικοί μπάντας που συμμετέχουν στις παραγωγές και πληρώνονται από την κατοχύρωση των πνευματικών τους δικαιωμάτων.

    μπορεί να έχουν υπογράψει συμβάσεις εκχώρησης των πνευματικών τους δικαιωμάτων, αλλά εξακολουθούν να πληρώνονται από την ραδιοτηλεοπτική εκμετάλλευση των κομματιών.

    ReplyDelete
  15. @ Ser

    "Υποθέτωντας ότι θα γίνει δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να επιτρέπεται η ελεύθερη χρήση για να "μην προσβληθούν τα δημοκρατικά δικαιώματα".

    Ενα παράδειγμα: ο Χ τραγουδιστής αποφασίζει να πουλήσει ΜΟΝΟΣ του τα τραγούδια του
    Το παράνομο downloading τότε θα είναι παράνομο ή όχι ?"

    Πρώτον, η προσβολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων συνίσταται στο δυσανάλογο μέτρο της διακοπής της παροχής του ίντερνετ. στο παράνομο downloading δεν μπορεί η πολιτεία να απαντά με διακοπή της πρόσβασης.
    με την ίδια λογική θα πρέπει να διακόπτεται η παροχή ίντερνετ όταν κάποιος φοροδιαφεύγει μέσω ίντερνετ ή κάνει παράνομο τζόγο.

    δεύτερον, το παράνομο downloading -το λέει και η λέξη- είναι ούτως ή άλλως παράνομο. είτε το διακινεί ο καλλιτέχνης για τον εαυτό του είτε η εταιρεία.

    πέρα από την πειρατεία, η οποία σίγουρα δεν είναι δημοκρατική κατάκτηση, κατάκτηση είναι η κατάργηση του μονοπωλίου του know how της διανομής της μουσικής στο κοινό.

    εάν θέλει ένας καλλιτέχνης, διακινεί από μόνος του τα τραγουδιά του στο ίντερνετ, οπότε αυτό που θα πληρώνεις -πιθανόν πολύ λιγότερο- θα πηγαίνει μονο στην τσέπη του καλλιτέχνη,

    άλλο ερώτημα και όχι ασήμαντο, είναι η ποιότητα των ηχογραφήσεων. οι βιομηχανίες κάνουν επενδύσεις σε υποδομές, πέραν του ότι εκμεταλλεύονται

    ReplyDelete
  16. ένα άλλο ερώτημα είναι η ποιότητα των ηχογραφήσεων.

    διότι οι βιομηχανίες -πέραν φυσικά του ότι εκμεταλλεύονται τον αέρα του δικτύου διανομής- κάνουν επενδύσεις σε υποδομές. ερώτημα.

    είναι απαραίτητες για τη μουσική και τον πολιτισμό αυτές οι επενδύσεις και εάν ναι, ποιος θα τις κάνει;

    ReplyDelete
  17. Ντόϊνγκ!!

    Οι μόνοι οι οποίοι πληρώνονται πνευματικά δικαιώματα είναι οι δημιουργοί των κομματιών. Οι μουσικοί της μπάντας πληρώνονται μια και έξω.

    Και για ποιές υποδομές μιλάμε, όταν πλεον η πλειοψηφία των μουσικών καλύπτουν τα έξοδα ηχογράφησης απ' την τσέπη τους;

    Τέσπα, ακαδημαϊκή έτσι κι αλλιώς η συζητηση αφού αμφιβάλλω αν καταφέρουν να πολεμήσουν την πειρατεία.

    ReplyDelete
  18. @ Jim Slip

    "Οι μόνοι οι οποίοι πληρώνονται πνευματικά δικαιώματα είναι οι δημιουργοί των κομματιών. Οι μουσικοί της μπάντας πληρώνονται μια και έξω."

    ΛΑΘΟΣ

    Ακόμη και οι δημιουργοί των τραγουδιών πληρώνονται μία και έξω όπως οι μουσικοί μπάντας. Για την ακρίβεια όλοι (στιχουργός, μελουργός, μουσικοί μπάντας) θεωρούνται δημιουργοί του τραγουδιού.

    ΟΛΟΙ τους έχουν πνευματικά δικαιώματα τα οποία πωλούν μαζί με την πληρωμή για τη δουλειά τους.

    Αύτο που είπα αλλά δεν το πρόσεξες

    είναι ότι όλοι οι καλλιτέχνες (μουσικοί, στιχουργοί, μελουργοί)

    πληρώνονται΄, παρότι έχουν πουλήσει τα δικαιώματά τους΄, από τα έσοδα που καταβάλουν τα κανάλια και τα ραδιόφωνα ή ακόμη και τα μπαρ και εστιατόρια που παίζουν μουσική.

    Για να πάρει άδεια από το δήμο ένα μπαρ-εστιατόριο που παίζει μουσική πρέπει να πληρώσει παράβολο στο ταμείο των δημιουργών.

    ReplyDelete
  19. "Τέσπα, ακαδημαϊκή έτσι κι αλλιώς η συζητηση αφού αμφιβάλλω αν καταφέρουν να πολεμήσουν την πειρατεία."

    Η συζήτηση δεν είναι καθόλου ακαδημαϊκή.

    Μέσα στον μήνα θα ψηφιστεί στη Γαλλία το νομοσχεδίο που προβλέπει στην τρίτη προειδοποίηση του χρήστη ίντερνετ για παράνομο downloading διακοπή της πρόσβασης στο ίντερνετ.

    Το βρίσκεις ακαδημαϊκό που για πρώτη φορά υπάρχει απειλή στέρησης βασικών δικαιωμάτων για να καταπολεμηθεί μία οικονομική παράβαση;

    Να κόβουμε, τότε, το ηλεκτρικό σε όποιον πιάνεται για φοροδιαφυγή (που είναι στο κάτω κάτω πολύ πιο σοβαρό αδίκημα).

    ReplyDelete
  20. Την άλλη εβδομάδα είναι να εγκριθεί από το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο το νομοθετικό πακέτο για τις τηλεπικοινωνίες. η προτάση του κοινοβουλίου προβλέπει όι η παροχή internet, δεν θα μπορεί να διακοπεί σε καμία περίπτωση.

    στο συγκεκριμένο αντιδρά πολύ ο σαρκοζί, με δεδομένο το νομοσχέδιο που πάει να περάσει στη Γαλλία, και απειλεί να μπλοκάρει το πακέτο στο ευρωπαϊκό συμβούλιο.

    ReplyDelete
  21. Panagriotate, μην αγριεύεις.

    Απ' οτι έχω ακούσει μόνο οι δημιουργοί των κομματιων παίρνουν royalties. (;)

    Eιδικά για εστιατόρια, καφέ, κλαμπ κλπ, και ειδικά στην Ελλάδα, δεν πρέπει να υπάρχει ούτε ένας που να πληρώνει πνευματικά δικαιώματα για τα τραγουδια που παίζει.

    Πάντως αν τελικά περάσουν τον περίφημο νόμο των "3 χτυπημάτων" στη Γαλλία, ελπίζω τουλάχιστον αφού τους κόβουν τη σύνδεση να μη τους αναγκάζουν να συνεχίσουν να πληρώνουν λογαριασμό. -)

    Χωρίς πλάκα, δεν το γυρνάμε στο dial-up καλύτερα; Προς τα 'κει πάει το πράμα.

    ReplyDelete
  22. Fuck Sarko. malakies nomous skeftetai anefarmostoys kai epikindynous.

    ReplyDelete
  23. kai to xeri na koboyme stoys kleftes min po kai to podi kai treis bourdoulies doro

    ReplyDelete
  24. this aggression will not stand...man

    ReplyDelete
  25. @ Jim Slip

    "αφού τους κόβουν τη σύνδεση να μη τους αναγκάζουν να συνεχίσουν να πληρώνουν λογαριασμό. -)"

    αυτό ακριβώς.

    αφού τους κόψουν τη σύνδεση, θα τους υποχρεώνουν να πληρώνουν έως την κανονική λήξη του συμβολαίου τους.

    ReplyDelete
  26. ενημερωτική παρένθεση: (...) για όποιον ενδιαφέρεται. Σήμερα Κυριακή, στις 15:00 η ώρα, στο κανάλι της Βουλής έχει αφιέρωμα στο πρεκαριάτο και τη γενιά των 700ευρώ.

    ReplyDelete
  27. Ο Σαρκοζύ είναι αστοιχείωτος και ηλίθιος κι έχει καβαλήσει το καλάμι κανονικότατα.

    Σε ό,τι αφορά όσους συνεργάζονται με τον ΟΤΕγιάννη και τη Βανδή, γιατί πρέπει να λυπηθώ; Ας παλέψουν να φτιάξουν δική τους μουσική, αντί να στηρίζουν αυτό το σκουπιδαριό.

    Κι επίσης, το γεγονός ότι δεν καλύπτονται πλέον από πνευματικά δικαιώματα ο Ellington και ο Τσαϊκόφσκυ δείχνει ακριβώς τη διαφορά μεταξύ του σκουπιδαριού και της τέχνης (καθώς και του κοινού στο οποίο απευθύνονται οι δυο αυτές κατηγορίες προϊόντων).

    Αλήθεια, οι λογιστές των δισκογραφικών εταιρειών σκέφτηκαν (με τι εγκέφαλο;) άραγε ότι πολλοί που κατεβάζουν "παράνομα" μουσική τελικά καταλήγουν να ΑΓΟΡΑΣΟΥΝ τους αντίστοιχους δίσκους γιατί τους άρεσε;

    Α, και κάτι άλλο: Γιατί να πληρώσω για το τρισάθλιο ηχητικά mp3; Να πω ότι ήταν FLAC, πάει κι έρχεται.

    Κι επίσης, γιατί να μην κατεβάσω τα τραγούδια που θέλω και να υποχρεώνομαι να δίνω 20ευρα (λες και μου περισσεύουν) για ένα δισκάκι που έχει μέσα 15-20 τραγούδια, εκ των οποίων το ΕΝΑ αξίζει να ακουστεί και τα υπόλοιπα απλώς γράφτηκαν για να γεμίσει ο χώρος;

    Για να μην πω τίποτα για το ότι - όπως τεκμηριώνεται στο σχετικό αφιέρωμα του αμερικανικού περιοδικού Guitar, Ιούλιος 1996 - τα πιο πολλά λεφτά ΔΕΝ πάνε στα συγκροτήματα και στους καλλιτέχνες, αλλά στις ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ. Τότε, οι ειδικοί στους οποίους απευθύνθηκε το περιοδικό απέδειξαν ότι ένα συμβόλαιο με προϋπολογισμό ενός εκατομμυρίου δολαρίων θα άφηνε $5000 σε κάθε μέλος ενός τετραμελούς συγκροτήματος στο τέλος της χρονιάς.

    ReplyDelete
  28. Και για το "barrier of entry", ας τραβήξει κανείς να ρωτήσει τον Norman Hossack τι εμπόδια αντιμετώπισε όταν διαπίστωσε ότι αυτό που ανέπτυξε είχε πατενταριστεί (αλλά χωρίς καμία μελέτη) από έναν ασχετίδη που δεν είχε ΙΔΕΑ από μηχανολογία.

    Για να μην πω για τον δικό μας τον Ο.Β.Ι. που δέχθηκε να πατενταριστεί τρόμπα μεγέθυνσης πέους, η οποία διαφημιζόταν στο "σοβαρό" περιοδικό Drive...

    ReplyDelete
  29. Συνεπώς, καλό το παραμύθι των παπαγαλακίων των δισκογραφικών εταιρειών, αλλά ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΡΑΚΟ.

    Μπερδεγουέι, μήπως να υπενθυμίσω την απειλητική επιστολή του "κυρίου" Ίωνος Σταμπουλή, γενικού διευθυντή το έτος 2003 της IFPI προς το Πολυτεχνείο Κρήτης, με την οποία έλεγε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι θα προέβαινε σε χάκεμα της ασφάλειας των δικτύων του ιδρύματος για να ψάξει να βρει ποιοι κατεβάζουν τραγούδια;

    Μήπως για το ΠΑΡΑΝΟΜΟ malware που έβαζε η Sony/BMG σε CD της ως "προστασία" και μόλυνε υπολογιστές ατόμων που παίζανε τα δισκάκια αυτά (πρωτότυπα) στα PC τους;

    Άντε τραβάτε να πείτε τις χαζομάρες σας πουθενά αλλού, γιατί δεν είμαστε αρκετά ηλίθιοι. Ούτε επιχειρήματα έχετε ούτε ηθικό έρεισμα.

    ReplyDelete
  30. trompa megenthisis peous????fuckin hell man...n you need a patent for that?

    ReplyDelete
  31. @ Αιρετικος

    "Κι επίσης, γιατί να μην κατεβάσω τα τραγούδια που θέλω και να υποχρεώνομαι να δίνω 20ευρα (λες και μου περισσεύουν) για ένα δισκάκι που έχει μέσα 15-20 τραγούδια, εκ των οποίων το ΕΝΑ αξίζει να ακουστεί και τα υπόλοιπα απλώς γράφτηκαν για να γεμίσει ο χώρος;"

    Στο i-tunes πληρώνεις 99 λεπτά όποιο κομμάτι θέλεις.
    οπότε πληρώνεις για το κομμάτι που αξίζει όσο ένα εισιτήριο του μετρό αποδίδοντας πνευματικά δικαιώματα.

    ReplyDelete
  32. @ Αιρετικός

    Και επιπλέον αυτή η διάκριση μεταξύ καλών και κακών μουσικών και δημιουργών στους οποίους αδιαφορούμε εάν τελικά αποδίδονται τα δικαιώματα είναι πολύ επικίνδυνη.

    διότι αύριο μπορεί κάποιος να πει και για σένα,

    "ξέρεις ο αιρετικός δεν προστατεύεται από το δικαίωμα της ελευθερίας γιατί η ποιότητα του λόγου του δεν είναι σοβαρή"

    άλλη η συζήτηση της ποιότητας και της αισθητικής
    και άλλη η συζήτηση των δικαιωμάτων.

    είναι συζητήσεις όχι άσχετες μεταξύ τους, φυσικά και διασταυρώνονται,

    άλλά τελικά είναι ξεχωριστές.

    ReplyDelete
  33. Σόρυ αλλα για μένα αυτό που έχει γίνει είναι οτι, καλώς ή κακώς, το ιντερνετ άλλαξε τελείως τις συνήθειες του καταναλωτή.

    Αφενός μεν άλλαξε το μοντέλο που έλεγε οτι πας και αγοράζεις ένα cd, χωρίς να το έχεις ακούσει, με βάση την κριτική ενός δημοσιογράφου.

    Δεν είναι τυχαίο οτι τα τελευταία μεγάλα κινήματα (brit-pop, big-beat, grunge, trip-hop κλπ) έγιναν πριν την εποχή του broadband. Οι εταιρείες και οι δημοσιογράφοι έχασαν τη δύναμη να διαμορφώνουν αποψεις και δυναμική.

    Ιντερνετ = γνώση.

    Επίσης η υπερπροσφορά μουσικής στο ίντερνετ μείωσε de facto την αξία της μουσικής. Πλέον τα 20 ευρώ για ένα cd φαντάζουν σαν ανέκδοτο.

    Είναι γελοίο τα dvd να είναι φθηνότερα, ειδικά άμα συγκρίνουμε τα έξοδα ενός κινηματογραφικού στούντιο με αυτά της ηχογράφησης ενός δίσκου (τα οποία πια έτσι κι αλλιώς πληρώνουν τα συγκροτήματα).

    Κοινώς, το παιχνίδι έχει αλλάξει και δεν ξαναγυρνάει εύκολα στο προηγούμενο μοντέλο.

    Και για να ξαναγυρίσουμε on-topic, με δεδομένο οτι μόνο απειροελάχιστες υποθέσεις πειρατείας φτάνουν στα δικαστήρια, τι ακριβώς θα αλλάξει με το νόμο των 3 χτυπημάτων; Πάλι ελάχιστες καταγγελίες θα γινονται.

    ReplyDelete
  34. @ Jim Slim

    "Και για να ξαναγυρίσουμε on-topic, με δεδομένο οτι μόνο απειροελάχιστες υποθέσεις πειρατείας φτάνουν στα δικαστήρια, τι ακριβώς θα αλλάξει με το νόμο των 3 χτυπημάτων; Πάλι ελάχιστες καταγγελίες θα γινονται."

    Ο νόμος των τριών χτυπημάτων θεωρητικά θα έχει αποτέλεσμα

    διότι,

    εγώ που κάνω πειρατικό downloading δεν θα πηγαίνω στην αίθουσα του ποινικού δικαστηρίου,

    αλλά,

    θα στερούμαι την σύνδεση στο ίντερνετ για το υπόλοιπο του συμβολαίου μου, πληρώνοντας ταυτόχρονα για τον χρόνο που απομένει τον provider,

    άρα, θα είναι δυνασάλογο για έμενα οικονομικά να κατεβάζω πειρατικά

    ReplyDelete
  35. Ναι, Lou, δεν αντιλέγω. Αυτό που λέω είναι ποιός θα ελέγχει αν κατεβάζεις πειρατικά; Δηλαδή τώρα σου έχει πει κανείς τίποτα επειδή πχ καταβάζεις torrent, ή αρχεία απ' το rapidshare; Με άλλα λόγια, ωραία, τον πέρασαν τον νόμο, μετά ποιός (και πως) θα ελέγχει το internet traffic του κάθε χρήστη; Προφανώς όχι οι ISP γιατί χωρίς downloading δεν έχει λόγο ύπαρξης το broadband. Επομένως πάλι θα μείνουμε σε λίγες μεμονωμένες περιπτώσεις, ή καθόλου σε χώρες σαν την Ελλάδα.

    ReplyDelete
  36. Επειδή μάλλον γράφτηκαν αρκετά ήδη για το θέμα αυτό στα comments, τα δικά μου σχόλια τα μάζεψα σε ένα πρόχειρο post:

    *** "Πειρατεία μεσαζόντων - Σχόλια σε posts G700, TVXS" (27/4/2009)

    Σχετικά με την ευρυζωνικότητα και τη σαπουνόφουσκα στην οποία ζει η ΕΕΤΤ, αξίζει να δει κανείς την ολοσέλιδη διαφήμιση που ανέβασα, από το χθεσινό ΒΗΜΑmazino. Μιλάμε για πολύ γέλιο.

    ReplyDelete
  37. @ Jim Slip

    "ποιός θα ελέγχει αν κατεβάζεις πειρατικά;"

    απ' ότι κατάλαβα, θα εξουσιοδοτηθούν εταιρείες που θα έχουν συμβόλαια με τις δισκογραφικές, να κάνουν την έρευνα.

    πολλοί λένε ότι καταρχάς στέκει τεχνολογικά.

    απλώς, προσθέτουν, οι χρήστες θα βρουν νέους τρόπους ανταλλαγής αρχείων, πιο προηγμένους από αυτούς των "ελεγκτών".

    ReplyDelete
  38. Παναγριότατε, πολύ σωστά σου επεσήμανε ο Αιρετικός ότι το mp3 έχει άθλια ηχητική ποιότητα και μη νομίζεις ότι είμαστε άσχετοι και δεν ξέρουμε για το εμπόριο mp3. Απλώς έχουμε ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ από αυτό που αγοράζουμε. Θέλει η δισκογραφική βιομηχανία να αγοράζουμε δίσκους; Πολύ ωραία. Ας κάνει τα εξής:

    1. Ας αρχίσει να δίνει ευκαιρίες σε καλλιτέχνες που αποκλείει γιατί δεν θεωρεί ότι θα "πετύχουν".

    2. Ας σταματήσει το bandwagon jumping (δηλαδή πετυχαίνει κάτι κι αρχίζουν ΟΛΟΙ να το αντιγράφουν).

    3. Ας σταματήσει τη χειραγώγηση των ραδιοσταθμών.

    4. Να μπει ένα τέλος στην πολιτική των 15+ κομματιών ανά CD, εκ των οποίων μόλις ένα-δυο ψιλοακούγονται. Ας βάλουν 7-8 που να'ναι ΚΑΛΑ. Και σ'αυτό θα επανέλθω.

    5. Να μειώσει τις τιμές των δίσκων, μέσω της μείωσης των αμοιβών των golden bois, αλλά και των παράλογων αμοιβών των διαφόρων κατασκευασμένων "σταρ".

    Όταν βομβαρδίζομαι καθημερινά από κάποια κομμάτια, ΔΕΝ θα τα αγοράσω τελικά, γιατί τ'ακούω από το ραδιόφωνο όποτε θέλω και μάλιστα τζάμπα. Άσε που θα το'χω ήδη βαρεθεί.

    Επίσης, για να επανέλθω στον αριθμό κομματιών ανά δίσκο, το ξέρεις ότι τα δικαιώματα που παίρνει ένας καλλιτέχνης από την πώληση βιβλίων με παρτιτούρες (τουλάχιστον στο εξωτερικό) εξαρτώνται ΚΑΙ από τον αριθμό τραγουδιών που περιέχονται στο δίσκο και τελικά συμφέρει τον καλλιτέχνη να βάζει λιγότερα από 10 κομμάτια στο δίσκο;

    Επίσης, γιατί δεν τοποθετείσαι πάνω σ'αυτό που σου ανέφερε ο Αιρετικός για τις απειλητικές επιστολές της IFPI και για τους ΙΟΥΣ που ενσωμάτωσε η Sony/BMG σε συγκεκριμένους δίσκους; Εδώ έχουμε τρεις ξεκάθαρες παρανομίες:

    1. Παραβίαση της ασφάλειας πανεπιστημιακών (δηλαδή κρατικών) δικτύων (και ποιος μας λέει ότι το προσωπικό που θα προσλάβει η IFPI γι'αυτήν τη δουλειά ΔΕΝ θα κλέψει πνευματική περιουσία φοιτητών, ερευνητών και καθηγητών;).

    2. Παραβίαση απορρήτου τηλεπικοινωνιών (παρακολούθηση εντελώς αυθαίρετη, εις βάρος σωρείας ατόμων, ΧΩΡΙΣ εισαγγελική εντολή που να αφορά συγκεκριμένο άτομο).

    3. Συγγραφή και διάδοση λογισμικού που παραβιάζει την ασφάλεια υπολογιστικών συστημάτων.

    Για εξήγησέ μας λοιπόν, αυτές οι κατάφωρες παρανομίες πώς ακριβώς δικαιολογούνται; Μήπως η IFPI είναι υπεράνω του νόμου και δικαιούται να παρανομεί για να "υπερασπισθεί" το νόμο;

    ReplyDelete
  39. Κι επίσης, αν σέβονται τη μουσική όπως, ας προωθήσουν φορμά υψηλής ανάλυσης, όπως είναι το Super Audio CD (που καρκινοβατεί μετά τον ηλίθιο πόλεμο με το DVD-Audio) και το FLAC κι ας αφήσουν στην άκρη χαζομάρες όπως DRM και λοιπά. Άμα αγοράσω ένα κομμάτι μουσικής πληροφορίας, ΑΠΑΙΤΩ να μπορώ να το παίξω όπου γουστάρω κι όχι μόνο σε συγκεκριμένο μηχάνημα φακελωμένο από το ηλεκτρονικό κατάστημα. Το Red Book (CD-Audio) επίσης, κακά τα ψέματα, είναι φορμά χαμηλής ανάλυσης. Για δε το mp3 τι να πούμε; Μόνο στα 780kbps εξιλεώνεται κάπως.

    ReplyDelete
  40. Σε ό,τι αφορά τις απειλές της IFPI προς τα πανεπιστήμια, μια και ανεφέρθησαν, έχω γράψει σχετικό άρθρο, βασισμένος σε σχετική επιστολή του εν έτει 2003 γενικού διευθυντή της IFPI Ελλάδος Ίωνος Σταμπουλή προς το Πολυτεχνείο Κρήτης. Βρίσκεται εδώ: http://hereticrepublic-gr.blogspot.com/2009/03/ifpi.html

    Ο τότε πρύτανης κ. Γιάννης Φίλης του την επέστρεψε ως απαράδεκτη. Ο διάδοχός του μάλλον συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις.

    Εμένα μου κάνει εντύπωση το θράσος με το οποίο η μουσική βιομηχανία τολμά να μιλά για "νομιμότητα". Εάν δεν απατώμαι, η μουσική βιομηχανία είναι ένα τεράστιο μονοπώλιο - κι αυτό συνιστά παρανομία.

    Διαμορφώνει ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ τις τιμές των δίσκων (κι όπως απέδειξε το αμερικανικό περιοδικό Guitar το '96, γκρεμίζοντας ίσως τα τρελά όνειρα πολλών νεαρών που νόμιζαν ότι ένα συμβόλαιο με μεγάλο προϋπολογισμό θα τους φέρει κέρδη, από ένα CD των 15-20 δολαρίων, περίπου 1 - δολάριο ΜΟΝΟ πηγαίνει στο συγκρότημα!), για να τρώνε και να πίνουν οι διάφοροι παρατρεχάμενοι.

    Εφαρμόζει εναρμονισμένες πρακτικές σε ό,τι αφορά την τιμολόγηση των δίσκων.

    Ένας καλλιτέχνης υποχρεούται να εκχωρήσει τα δικαιώματα της δουλειάς του ΜΟΝΟ ΣΕ ΜΙΑ εταιρεία. Αυτό τι σημαίνει; Έστω ότι εγώ θέλω να αγοράσω την τελευταία δουλειά της Beyonce (που δεν καίγομαι για την εν λόγω κυρία, αλλά έστω), η οποία φέρει τον τίτλο "I Am... Sasha Fierce". Είμαι υποχρεωμένος να πάρω το συγκεκριμένο δίσκο (εφ'όσον δεν δεχθώ το κοροϊδιλίκι του να δίνω $1 για κάθε mp3) από τη δισκογραφική εταιρεία που τον εξέδωσε, στην τιμή που εκείνη όρισε. Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει με οποιοδήποτε εμπορικό προϊόν, δεν υπάρχει ανταγωνισμός για να συγκρίνω τιμές και να δω τι με συμφέρει. Πρέπει να χορέψω στο νταούλι που μου βαράνε οι λογιστάδες της δισκογραφικής εταιρείας.

    Και το ωραίο μάλιστα είναι ότι - κυρίως στους δίσκους βινυλίου κοπής της δεκαετίας του '80 - οι περισσότερες εκτυπώσεις τέτοιων δίσκων ήταν ΑΘΛΙΕΣ, λόγω της χρήσης πολύ ελαφριού δίσκου (λιγότερο από 140 γραμμάρια), λόγω της χρήσης βινυλίου από ανακύκλωση δίσκων (άρα είχαμε προσμείξεις χαρτιού και κόλλας) και, βεβαίως, τα διάφορα κατά τόπους εργοστάσια που έπαιρναν φασόν τη δουλειά είχαν άτομα που θεωρούσαν "υποχρέωσή τους" να "πειράξουν" την ισοστάθμιση σε σχέση με το αρχικό master. Ποια... πιστότητα λοιπόν; Οι τιμές, ωστόσο, ΙΔΙΕΣ. Το υλικό σκάρτεψε, αλλά οι τιμές παρέμειναν υψηλές. Τι αυξήθηκε; Το περιθώριο κέρδους για την εταιρεία.

    Και μη μου πει κανείς ότι το downloading σκότωσε το δισκάδικο, γιατί ήταν οι ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ που, με τις παράλογα υψηλές τιμές τους, απομάκρυναν τον κόσμο απ'τα δισκαδικα. Έχω μιλήσει με παλιούς δισκοπώλες και μου έχουν δείξει επιστολές τους προς τις δισκογραφικές, με τις οποίες ζητούν ΜΕΙΩΣΗ των τιμών στους δίσκους, ώστε να έρθει κόσμος να αγοράσει ή/και να έχουν κι εκείνοι ένα περιθώριο κέρδους.

    Οι δισκογραφικές εταιρείες, που έχουν τώρα το ΘΡΑΣΟΣ να μιλάνε, τους έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.

    Ε λοιπόν, πολύ χαίρομαι τώρα που Αρβανιτάκη, Νταλάρας κι ΟΤΕγιάννης πωλούνται στο LIDL δίπλα στα κάκιστης ποιότητας προϊόντα του.

    ReplyDelete
  41. Μην την ψάχνετε. Εάν ο καλλιτέχνης (βλέπε η εταιρία) έχει το δικαίωμα να παίρνει λεφτά κάθε φορά που ακούγεται το κομμάτι του τότε συνταγματικά και εμείς έχουμε το δικαίωμα να ζητάμε από τον καλλιτέχνη (βλέπε η εταιρία), κάθε φορά που βρισκόμαστε σε δημόσιο χώρο και ακούμε μουσική από σπόντα, δηλαδή που δεν την έχουμε επιλέξει. Πχ. εγώ επέλεξα να δω μια εκπομπή στην τηλεόραση αλλά κανείς δε με είπε ότι θα είχε αυτή την αισχρή μουσική από πριν, ε λοιπόν η εκομπή και άρα η εταιρία από πίσω θα έπρεπε να με πληρώσει για το πάθημά μου (και μεταξύ μας, το 80-90% της μουσικής ελληνικής ή ξένης είναι πάθημα).

    Αν θέλουν να λέγονται καλλιτέχνες ας στρωθούνε να μάθουνε να παίζουνε πρώτα και να βγουν να δώσουν συναυλίες... άντε τώρα 40 χρόνια είχαν μάθει στο εύκολο χρήμα οι απατεώνες... Μην ξεχνάτε η μουσική δεν είναι βιβλίο ή πρόγραμμα για να πληρώνεις πατέντες... το 95% της μουσικής είναι κλεμμένες ιδέες και τα λέω αυτά εγώ που έπαιζα και σε αρκετά ορίτζιναλ μπάντα και έγγραφα και γράφω ακόμα κομμάτια...

    ReplyDelete
  42. Δείτε κι αυτό εδώ το υπέροχο άρθρο στο οποίο φαίνεται - σε όλο του το μεγαλείο - ο στυγνός εκβιασμός των εταιρειών προς τα δισκάδικα και η αρρωστημένη "αγορά".

    http://yiannis63.wordpress.com/2009/04/27/%CE%B7-%CE%B2%CE%B9%CE%BF%CE%BC%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CF%81%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%84/

    Και σου'ρχονται οι άλλοι να παίξουν το ρόλο των απολογητών της δισκογραφικής βιομηχανίας...

    Το δισκάδικο το σκότωσε η δισκογραφική βιομηχανία.

    ReplyDelete
  43. πολύ ενδιαφέρον λινκ

    ReplyDelete