Monday, September 14, 2009

Ν’ αλλάξει το κορπορατιστικό μοντέλο διαβούλευσης. Η κοινωνία των πολιτών στο προσκήνιο

Μία από τις προτάσεις που διέρρευσαν στον Τύπο το σαββατοκύριακο, και η οποία φέρεται ν' ανήκει στον ΓΑΠ ωστόσο δεν ακούστηκε ποτέ από το βήμα της ΔΕΘ, είναι η μεταρρύθμιση του σημερινού μοντέλου δημόσιας διαβούλευσης. Ανάγκη επιτακτική, εάν θέλουμε να εκδημοκρατίσουμε το δημόσιο διάλογο στη χώρα και να εντάξουμε σ’ αυτόν την κοινωνία των πολιτών, που σήμερα συνθλίβεται στις μυλόπετρες του κορπορατιστικού μοντέλου, ανάμεσα δηλαδή στα επίσημα συμφέροντα του κράτους, των εκπροσώπων επιχειρήσεων κι επαγγελματικών ομάδων και τα συνδικάτα. Ανάγκη επιτακτική, αν θέλουμε επίσης να σπάσουμε το φαύλο κύκλο της αδράνειας και των υπεκφυγών σε ό,τι αφορά τις μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν για να πάμε μπροστά.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.

Στην Ελλάδα, αν δεν είσαι συνδικάτο, επαγγελματική ένωση ή κράτος, δεν μπορείς να λάβεις μέρος στον επίσημο διάλογο που διεξάγεται πάνω σε νομοσχέδια ή προτάσεις νόμων που σε αφορούν. Η επίσημη διαδικασία αποκλείει τις ομάδες της κοινωνίας των πολιτών. Η κυβέρνηση προτείνει, η Βουλή επεξεργάζεται και ψηφίζει, η ΟΚΕ γνωμοδοτεί, τα συνδικάτα, οι ενώσεις των εργοδοτών και οι λοιποί επίσημοι φορείς καταθέτουν τις δικές τους προτάσεις. Αν είσαι ας πούμε η WWF και έχεις άποψη πχ για την κατάρτιση του Κανονισμό Ενεργειακής Αποδοτικότητας των Κτιρίων (ΚΕΝΑΚ), το μόνο στο οποίο μπορείς να ελπίζεις είναι η φασαρία που θα κάνεις στα Μέσα, η συνειδητοποίηση των πολιτών μέσα από συνέδρια και πορείες, η παρέμβαση μέσα από τη διαμόρφωση συμμαχιών off the record με κάποιους πολιτικούς χώρους ή πολιτικούς. Πουθενά δεν προβλέπεται επίσημα η συμμετοχή σου. Τον ΚΕΝΑΚ θα τον συνδιαμορφώσει επισήμως το ΤΕΕ.

Στην ΕΕ τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Η ύπαρξη μητρώου εκπροσώπων συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το 2007, δίνει τη δυνατότητα σε ομάδες πολιτών να συμμετέχουν επίσημα σε όλες τις διαβουλεύσεις που τους ενδιαφέρουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Συζητιέται η καθιέρωση έτους διαγενεακής αλληλεγγύης το 2012; Μπορείς σαν G700 να καταθέσεις την άποψή σου και να δημοσιευτεί. Η ΕΕ του δημοκρατικού ελλείμματος έχει αντιληφθεί το ρόλο της κοινωνίας των πολιτών στον εκδημοκρατισμό του κοινωνικού διαλόγου, τουλάχιστον σ’ αυτό το βασικό επίπεδο.

Δεν είναι όμως μόνο η εμβάθυνση της δημοκρατίας το μείζον ζήτημα. Οι μεταρρυθμίσεις που επιχειρούνται εν απουσία της κοινωνίας των πολιτών έχουν αυξημένη πιθανότητα αποτυχίας.

Η επιτυχία της πορείας των όποιων αλλαγών απαιτεί τη διαμόρφωση προϋποθέσεων κοινωνικής συναίνεσης και συνδέεται με το βαθμό στον οποίο οι κοινωνικοί εταίροι και το εκλογικό σώμα είναι πεπεισμένοι για την αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων και την καταλληλότητά τους.

Αυτό όμως για να συμβεί απαιτεί την επαρκή πολιτική και επιστημονική αιτιολόγηση για τη λογική, το περιεχόμενο και τα προσδοκώμενα αποτελέσματα των διαρθρωτικών αλλαγών. Πρέπει να υπάρχουν επαρκείς απαντήσεις σε ερωτήματα του τύπου:

α) ποια οικονομικά ζητήματα και ποιοι κοινωνικοί μετασχηματισμοί (π.χ. για αγορά εργασίας, ασφαλιστικό) υπαγορεύουν την αναγκαιότητα της μεταρρύθμισης;,

β) ποια είναι τα προβλήματα του status quo και τι κόστος έχουν σε όρους οικονομικής αποτελεσματικότητας και κοινωνικής ευημερίας;

γ) ποιοι ωφελούνται και ποιοι ζημιώνονται από το status quo (και αντιστοίχως από τη μεταρρύθμιση);

δ) ποιες κυρίαρχες αξίες υπαγορεύουν την προώθηση της μεταρρύθμισης (π.χ. κοινωνική & διαγενεακή δικαιοσύνη)

ε) πώς διανέμονται τα -συνήθως- μακροχρόνια οφέλη της μεταρρύθμισης και πώς αποζημιώνονται οι βραχυπρόθεσμα χαμένοι;

Οι απαντήσεις όμως στα παραπάνω ερωτήματα δεν μπορεί να είναι επαρκείς, ούτε πειστικές, όταν ο δημόσιος διάλογος κυριαρχείται από το παραδοσιακό σύστημα μεσολάβησης συμφερόντων, το κορπορατιστικό, με τη μισή κοινωνία να μένει στην απ’ έξω.

Τα oφέλη από ένα ανοιχτό μοντέλο διαβούλευσης έχουν απασχολήσει τη σύγχρονη θεωρητική και εμπειρική έρευνα και έχουν αποτυπωθεί σε πλείστες όσες επιστημονικές έρευνες. Το βασικό συμπέρασμα της συγκριτικής εμπειρίας διαφόρων κρατών είναι ότι ο ανοιχτός δημόσιος διάλογος για την αιτιολόγηση και τεκμηρίωση των μεταρρυθμίσεων μπορεί υπό προϋποθέσεις να μεταβάλλει ιστορικά διαμορφωμένες αντιλήψεις και προτιμήσεις, να μετασχηματίσει εδραιωμένους θεσμούς και νόρμες συμπεριφοράς και συνεπώς να λειτουργήσει ως καταλύτης των αλλαγών.

Ενδεικτικά, οι εκτεταμένες μεταρρυθμίσεις στο κοινωνικό κράτος της Δανίας, της Ολλανδίας και της Αυστρίας (αγορές εργασίας, κοινωνική πολιτική, συστήματα κοινωνικής ασφάλισης) οφείλονται σε σημαντικό βαθμό στα οφέλη της δημόσιας διαβούλευσης και στην ικανότητα των κυβερνήσεων να πείσουν το εκλογικό σώμα και τους κοινωνικούς εταίρους αφενός για την αναποτελεσματικότητα και τις ανισότητες του status quo, αφετέρου για την αναγκαιότητα και την καταλληλότητα των μεταρρυθμίσεων.

Ακόμα και σε παραδοσιακά «δυσκίνητα» κράτη με πολλούς “veto players”, η ισχύς των επιχειρημάτων και η συμβολή του δημοσίου διαλόγου οδήγησε σε κρίσιμες διαρθρωτικές αλλαγές (βλ. π.χ. την πολιτική μεταρρυθμίσεων στη Γερμανία το 2001). Επιπρόσθετα, στη «συγγενικά αρτηριοσκληρωτική» Ιταλία, η συμβολή του δημοσίου διαλόγου ως προς την ανάδειξη του προβληματικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, οδήγησε σε σημαντική μεταρρύθμισή του (μεταρρύθμιση Dini).

Δυστυχώς, οι επιδόσεις του δημοσίου διαλόγου και της κοινωνικής διαβούλευσης στην Ελλάδα είναι χαμηλές, αν όχι απογοητευτικές. Οι παίκτες του κορπορατιστικού μοντέλου διαβούλευσης, κράτος, επιχειρήσεις, συνδικάτα, με τον εγγενή συντηρητισμό τους και την εμμονή τους στις παραμετρικού τύπου αλλαγές, συμβάλλουν στον ασφυκτικό περιορισμό της μεταρρυθμιστικής ατζέντας, δημιουργώντας ταυτόχρονα παραπληροφόρηση και παρανοήσεις, καλλιεργώντας επιπρόσθετα τις φοβίες των υπόλοιπων πολιτών.

Τι μπορεί να γίνει;

Είναι απλό. Προκύπτει από την πρόσφατη ευρωπαϊκή εμπειρία. Πρώτον, να δημιουργηθεί εθνικό μητρώο εκπροσώπων συμφερόντων στα πρότυπα της ΕΕ, με δυνατότητα επίσημης συμμετοχής ακόμα και πολύ μικρών άτυπων οργανώσεων πολιτών σε οποιαδήποτε ανοιχτή διαβούλευση, πάνω σε προτάσεις νόμων και νομοσχέδια, και υποχρέωση του κράτους για δημοσίευσή των προτάσεων των ομάδων αυτών στο διαδίκτυο. Δεύτερον, αν θέλουμε πραγματικά να εντάξουμε την κοινωνία των πολιτών στο παιχνίδι, πρέπει να διαμορφώσουμε τις θεσμικές προϋποθέσεις για να αναπτυχθεί ο λεγόμενος τρίτος τομέας της οικονομίας σε όλες του τις εκφάνσεις. Ν’ αλλάξουμε το κορπορατιστικό μοντέλο διαβούλευσης και συμμετοχής λοιπόν. Η κοινωνία των πολιτών στο προσκήνιο.

37 comments:

  1. Αποκάλυψη:

    "Τι συζητάνε ένας νεοφιλελεύθερος με έναν σοσιαλφιλελεύθερο μεταξύ τους;"

    Αποκλειστικά στο leftg700.blogspot.com

    ReplyDelete
  2. Ανέκδοτο έμπνευσης συνιστώσας είναι αυτό;

    ReplyDelete
  3. στην Ελλάδα όταν λέμε "διάλογο" ο καθένας το αντιλαμβάνεται ως την δυνατότητα να ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ την άποψή του (ειδικά τα φασίζοντα συνδικάτα)

    Διάλογος σημαίνει ότι κάνω κοινωνό της άποψής μου τον λήπτη της απόφασης
    Η τελική απόφαση είναι δική του (και φυσικά το αποτέλεσμα εξ αυτής)

    ReplyDelete
  4. Τι έγινε ρε παιδιά, απέκτησε και το G700 αριστερή συνιστώσα;!;!;...
    Της συνιστώσας γίνεται σε αυτές τις εκλογές.

    Προτείνω στο G700 να το κατοχυρώσει ως trademark, αρχίζει να γίνεται πολύ trendy στα κανάλια από τις περασμένες εκλογές.

    @ser:

    Διάλογο κάνεις μόνο με ίσους όρους και με το ίδιο διακύβευμα. Τα "φασιστικά" συνδικάτα όπως λες βρίσκονται στο άκρο της άποψης "πετάμε το αφεντικό και μοιραζόμαστε τα λεφτά". Το στυγνό αφεντικό από την άλλη βρίσκεται στο άκρο του "δέρνε τους δούλους για να δουλεύουν τσάμπα για εμένα".

    Διάλογος όπου "...Η τελική απόφαση είναι δική του (και φυσικά το αποτέλεσμα εξ αυτής)..." απλά δεν είναι διάλογος, ούτε και δίκαιη συμφωνία, αφού αν η απόφαση αυτή είναι κακή οι επιπτώσεις βαρύνουν σχεδόν αποκλειστικά τον άλλο (όχι αυτόν που την πήρε). Για όποιον έχει αμφιβολία, ας ρίξει πάλι μια ματιά στα νούμερα των απολύσεων στις GM, Ford, Crysler τους τελευταίους 12 μήνες: πόσοι από τους εκατοντάδες χιλιάδες σημερινούς απολυμένους τους ήταν decision-makers?

    Προφανώς η λύση πρέπει να βρίσκεται στη μέση, έτσι ώστε να ωφελούνται και οι δύο πλευρές ΔΙΚΑΙΑ και ΕΞΙΣΟΥ σε κάθε επίπεδο (όχι μόνο στενά χρηματικά). Τα συνδικάτα δημιουργήθηκαν ως αντιστάθμισμα στην εντελώς ανισόρροπη σχέση μεταξύ εργοδότη-εργαζόμενου: ο πρώτος αν απολυθεί θα πεινάσει, ο δεύτερος απλά χάνει ένα ελάχιστο ποσοστό του δυναμικού.

    Καμία επιχείρηση δεν υπάρχει χωρίς εργαζόμενους, όπως και κανένας εργαζόμενος δεν μπορεί αν επιβάλλει με το ζόρι το δικό του συμφέρον στην επιχείρηση. Και φυσικά τα συνδικάτα δεν είναι αυτό που βλέπουμε σήμερα, τους -άεργους- συνδικαλιστές με το φραπέ στο χέρι και την εφημερίδα στη μασχάλη που περιφέρονται καθημερινά στα γραφεία του οικείου κόμματος (και ενίοτε γίνονται και βουλευτές).

    Τα τελευταία χρόνια η ζυγαριά έχει γείρει τόσο πολύ προς το ένα άκρο ("αφεντικό") που η άλλη πλευρά έχει σταματήσει το διάλογο και έχει αρχίσει τις φωνές και τα γιαούρτια. Ο κακοπληρωμένος εργαζόμενος είναι κακός πελάτης και αγοραστής. Αν δεν το καταλάβουν όλοι αυτό, ΣΥΝΤΟΜΑ, θα βρεθούμε να μετράμε και πάλι αντίστροφα προς την επόμενη μεγάλη οικονομική κρίση.

    ReplyDelete
  5. Σημείωση(1): Το περιεχόμενο της ομιλίας του "επόμενου καταλληλότερου" στη ΔΕΘ δεν τα σχολίασα καθόλου. Ήταν τόσο αγχωμένος να πει το ποιηματάκι μονορούφι χωρίς σαρδάμ που μάλλον δεν κατάλαβε τι ακριβώς έλεγε.

    Σημείωση(2): Τα όσα αναφέρονται στο post για την ανάγκη "συμμετοχικής" λήψης αποφάσεων είναι μεν σωστά, αλλά προϋποθέτουν ατομική κρίση και υπευθυνότητα από όλους, δηλαδή Παιδεία. Δυστυχώς ο τυπικός μέσος νεοέλληνας ενδιαφέρεται πολύ περισσότερο για το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου παρά για το αν θα πάρουν ποτέ σύνταξη τα παιδιά του. Οπότε αρχειοθετήστε τις προτάσεις για μερικές δεκαετίες ακόμα και μετά βλέπουμε.

    ReplyDelete
  6. Ψήφος στο ΛΑΟΣ σημαίνει ψήφος κατά της Ελλάδας
    σημαίνει:

    1. Ψήφο στους ναζί και τους φασίστες που το Έθνος μας πολέμησε στα βουνά της Αλβανίας

    Το ΛΑΟΣ έχει συμπεριλάβει Χρυσαυγίτες στα ψηφοδέλτιά του. Ο Α.Γεωργιάδης έλεγε τα καλύτερα για ναζιστικό βιβλίο και ήταν συν-εκδότης του. Ο Θ.Πλεύρης δηλώνει ότι θέλει να υπηρετήσει τις ιδέες του αρχιναζιστή πατέρα του και ο Καρατζαφέρης έχει «θαυμασμό για τη σκέψη του». Πολλά υψηλόβαθμα στελέχη (π.χ. ο πρ. πρόεδρος της νεολαίας και υποψήφιός τους, Καραχάλιος) γράφουνε ναζιστικές απόψεις σε φυλλάδες.

    2. Ψήφο σε εγκληματίες και ψεύτες που έχουν καταδικασθεί

    Ο Βορίδης έσπαγε τη Σχολή του με λοστούς και έδερνε τους συμφοιτητές του. Ο στενός συνεργάτης του Καρατζαφέρη, Χατζηγώγος καταδικάστηκε για άρθρα του. Οι χρυσαυγίτες που συνεργάζεται, δεκάδες φορές έχουν ξυλοκοπήσει και απειλήσει ανθρώπους και έχουν καταστρέψει περιουσίες νοικοκυραίων.

    3. Ψήφο στο μίσος απέναντι σε αυτούς που φροντίζουν τους γέροντες γονείς μας και δουλεύουν στα χωράφια μας, όπως εμείς παλιά σε Γερμανία- Αμερική- Αυστραλία

    Ο Καρατζαφέρης τους βάζει όλους στο ίδιο τσουβάλι και λέει « Μας σκοτώνουν, μας βιάζουν, μας κλέβουνε το σπίτι». Ο Βορίδης έχει σύνθημα το «Έξω οι Ξένοι». Οι εφημερίδες τους, γράφουν πολύ συχνά για «άπλυτους» και «βρωμιάρηδες».

    4. Ψήφο σε εμπόρους ναρκωτικών, κλέφτες και απατεώνες

    Ο Καρατζαφέρης πρότεινε στην κυβέρνηση να καταργήσει το «πόθεν έσχες» (Βουλή,12/2/09). Δηλαδή, να νομιμοποιηθούν λεφτά που βγήκαν από τα ναρκωτικά, την πορνεία και το κλέψιμο.

    5. Ψήφο στους χουντικούς βασανιστές που ξεπουλήσανε την Κύπρο μας

    Ο Καρατζαφέρης λέει τα καλύτερα λόγια για τους χουντικούς και τους καλεί στο κανάλι του. Ο Βορίδης ήταν αρχηγός της νεολαίας της ΕΠΕΝ, που ίδρυσε ο Παπαδόπουλος. Στα συνέδρια του ΛΑΟΣ λένε συνθήματα υπέρ της χούντας.

    6. Ψήφο σε όσους καίνε τα δάση της Πατρίδας μας για να χτίζουνε βίλες

    Στο πρόγραμμα του ΛΑΟΣ λέει ότι δάση που προστατεύονται πρέπει να είναι μόνο οι δρυμοί. Δηλαδή, μόνο το 2% των δασών πρέπει να προστατεύεται. Τα άλλα, να γίνουνε τσιμέντο.

    7. Ψήφο στο διεθνή διασυρμό της Ελλάδας

    Το βιβλίο του αρχιναζιστή Κ.Πλεύρη που υπερασπίζονται ο Α. Γεωργιάδης και ο Θ. Πλεύρης μας διέσυρε διεθνώς. Ο Α. Γεωργιάδης έλεγε στην τηλεόραση ότι είχε φαγούρα (στα..) για τις αποφάσεις του ΟΗΕ. Κάθε μήνα έχουμε καταδίκες. Οι απόψεις και τα έργα του ΛΑΟΣ μας ξεφτιλίζουνε ως χώρα στην Ευρώπη ,που μπήκαμε με το μόχθο του Λαού μας και του Καραμανλή.

    8. Ψήφο σε όσους κυνήγανε τα βιβλία και τα γράμματα

    Ο Πολατίδης μπουκάρει παράνομα σε σχολεία εν ώρα μαθήματος και κάνει κατήχηση στα παιδιά μας και τους δασκάλους τους. Ο Βελόπουλος με τον τσαμπουκά έχει απαγορεύσει να πωλούνται βιβλία και έχει διαλύσει συνέδρια επιστημονικά. Ο Α. Γεωργιάδης έχει είπε στο Σαμαρά να κυνηγήσει διευθύντρια του Υπουργείου για ιστορικές της απόψεις, ενώ ο ίδιος κάνει όλο λάθη στην καθαρεύουσα και διαστρεβλώνει τα αρχαία κείμενα.

    9. Ψήφος στους καραγκιόζηδες και τους αγράμματους

    Τι έχουνε σπουδάσει ο Καρατζαφέρης και ο Βελόπουλος; Τι ήθος έχει ο Γεωργιάδης που στήριζε τη γυναίκα του με τη σκουπιδοεκπομπή της; Τι έχει να πει ο αγράμματος Ανατολάκης; Ή ο Παπανικόλας που προτείνει να κάνουμε «κλύσμα» κάθε πρωί; Ή ο Βελόπουλος που μας λέει ότι οι Μάγιας είναι Έλληνες; Ή Ο Καρατζαφέρης που λέει παραμύθια πως τάχα οι Εβραίοι κυβερνάνε την Ελλάδα; (Εδώ δεν υπάρχει Εβραίος ούτε για δείγμα και οι Εβραίοι είναι ανίκανοι να κάνουνε κράτος εδώ και 60 χρόνια, παρά τους πολέμους). Ή που λέει ότι δεν ανήκει στο σύστημα όταν έχει κανάλια-ραδιόφωνα-φυλλάδες και την Τζαβέλα, που ήταν στέλεχος των Κόκκαλη-Λαμπράκη, τους οποίους ο ίδιος έβριζε ή το Διοικητή της ΕΥΠ που ξέρει όλα τα μυστικά;

    Ψήφος στο ΛΑΟΣ = ψήφος κατά της Ελλάδας

    ReplyDelete
  7. "στην Ελλάδα όταν λέμε "διάλογο" ο καθένας το αντιλαμβάνεται ως την δυνατότητα να ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ την άποψή του (ειδικά τα φασίζοντα συνδικάτα)"

    Τα ίδια κι εδώ. Μια φορά συμμετείχα σε μια επιτροπή κι αφού τους είδα όλους να έχουν τέτοιες τάσεις, είπα "όποιος βγάζει 2 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο να μιλήσει πρώτος". Μουγκαμάρα. Έπρεπε δηλαδή να κόψω ολίγα πέη για να πέσουν οι τόνοι και ν' αρχίσουν όλοι να ακούνε και λίγο ο ένας τον άλλο μπας και μάθουν και τίποτα.

    Οι αριστεροί μάλιστα στις ΗΠΑ είναι πολύ χειρότεροι από τους δεξιούς σ' αυτό το θέμα. Προσπαθούν να σου πουν ότι είσαι ηλίθιος εάν δεν ασπαστείς κατά 100% τα δόγματά τους.

    Μια καλή καταστροφή θα μας σώσει, να πέσουν οι μύτες. Άμα δεν πέσουν οι μύτες σε μια κοινωνία, δεν μπορεί κανείς να δει τίποτα και προκοπή δεν γίνεται.

    ReplyDelete
  8. @ jaga πλάκα δεν έχει; Αποκτήσαμε και αριστερή συνιστώσα. Άντε σε λίγο και Μ-Λ Γ700 Λ-Μ κλπ. Πάντως το G700 το έχουμε κατοχυρώσει ήδη και ως όνομα ΜΚΟ και ως διακριτική επωνυμία και ως ομάδα πίεσης στην ΕΕ.

    Σχετικά τώρα με το διάλογο. Τους όρους κάθε φορά τους απαιτείς και τους δημιουργείς. Ελπίζουμε ότι με την επόμενη κυβέρνηση η οποία υποτίθεται έχει υιοθετήσει τη λογική της συμμετοχικής δημοκρατίας, τουλάχιστον στο θέμα ανοιχτή διαβούλευση, θα φτιάξει θεσμικό πλαίσιο ώστε να συμπεριλάβει την κοινωνία των πολιτών και ότι δε θα χρειαστεί να περιμένουμε δεκαετίες.

    ser και lefteris. Ακόμη χειρότερα είναι όταν ο διάλογος στο κορπορατιστικό πλαίσιο εξαντλείται σε παράλληλους μονόλογους.

    ReplyDelete
  9. Ερώτηση:Τι σας εντυπωσίασε στα πέντε χρόνια διακυβέρνησης της Ν.Δ.;

    Χυτήρης:Η «γενναιοδωρία» του κόσμου σε μια παρέα που παρίστανε την κυβέρνηση. Οι Έλληνες είμαστε καλός λαός, δίνουμε ευκαιρίες, συγχωρούμε, όλα όμως έχουν και ένα όριο. Όταν αυτό ξεπεραστεί έρχεται η αντίδραση, η τιμωρία και η μήνις. Μέχρι εδώ ήταν!

    ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΣΤΙΧΟΣ;

    «Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις...» Κωνσταντίνος Καβάφης, από το ποίημά του «Όσο μπορείς»

    Από τα ΝΕΑ.

    ReplyDelete
  10. Tελικά αυτή η παρέα που μας κυβερνούσε ήταν μια απλή συνιστώσα της ΔΕΞΙΑΣ που σκοπό είχε να καμουφλάρει την άγρια ομορφιά της και να γλιτώσουμε από τη γοητεία της.

    ReplyDelete
  11. Κλασσική περίπτωση κορπορατιστικού σχήματος,που οι διάφορες συνιστώσες του λειτουργούν ως Veto players,είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.θα έλεγα μάλιστα ότι η στάση τής κάθε μια συνιστώσας εισπράττεται ως ασύμμετρη απειλή από τις άλλες.

    ReplyDelete
  12. Άκουσα χτες τον επικεφαλής των ΟΠ κ. Χρυσόγελο στη ΝΕΤ. Ήταν πολύ καλός ίσως και καλύτερος από Τρεμόπουλο. Μου έκανε κακή εντύπωση ο Καρίτζης. Έχει πολύ κωλοπαιδαρέ στυλ. Αυτή η παρέα θα καταστρέψει και τον ΣΥΡΙΖΑ και τον ΣΥΝ.

    ReplyDelete
  13. Ναι ο Χρυσόγελος ήταν πολύ καλός, έστω και με περιορισμένη συμμετοχή, τον άκουσα κι εγώ. Θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον αν έμπαιναν οι Οικολόγοι Πράσινοι στη Βουλή, έχουν διαφορετική νοοτροπία και πιστεύω ότι θα την εφαρμόσουν και στην πράξη. Και μόνο το γεγονός ότι είναι ανοιχτοί σε συνεργασίες βάσει προγραμματικών θέσεων είναι καινοτομία για το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας.

    ReplyDelete
  14. Κι ένα άρθρο για τη γενιά σας στο

    http://www.newstime.gr/?i=nt.el.article&id=13604

    ReplyDelete
  15. Ax παιδιά, παιδιά να δείτε ΤΙ γράφουν οι βέβηλοι και οι σπιούνοι της CIA για το κόμμα της ελπίδας και τον Γιώργο μας. Το διάβασα στο e-roosters και έτρεμα από οργή.

    Bγάζω το όνομα του συγγραφέα μη μου κάνει μήνυση η Μπαβαρουάζ και Κλάφτον και μου πάρει τη βίλλα.

    Διαβάστε:

    ΑΣΧΕΤΟ ΑΛΛΑ ΕΘΝΙΚΩΣ ΕΠΕΙΓΟΝ.

    Διαβάζω στην "ΤΟ ΒΗΜΑ",

    Ο αντιπρόεδρος της ΕΚΤ (εννοεί τον κ. Παπαδήμο), σύμφωνα με πληροφορίες, εξέφρασε και τον προβληματισμό του για το τι θα μπορούσε να προσφέρει εφόσον δεν είχε συμμετοχή στην κατάρτιση του σχεδίου για την έξοδο από την κρίση και δεν γνώριζε στις λεπτομέρειές της την επεξεργασία που έκανε το οικονομικό επιτελείο του ΠαΣοΚ, καθώς και το βάθος του προβλήματος που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία.

    Η παραπάνω είδηση αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον αν ληφθεί υπόψη ότι ο μόνος άριστος ανάμεσα στην Κόπρο του Αυγείου του ΠΑΣΟΚ, δλδ ο κ. Αλέκος Παπαδόπουλος, ο οποίος πιστεύει στην Δημοσιονομική Εξυγίανση και το απέδειξε στις υπουργίες του, ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ να ΜΗ ΚΑΤΕΛΘΕΙ στις εκλογές.

    Εξ αυτών προκύπτει ότι:

    1) Το ΠΑΣΟΚ ΔΕΝ έχει πρόγραμμα

    2) Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι διατεθειμένο να συγκρουσθεί με την ΤΥΡΑΝΝΙΑ τους status quo, δλδ της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ

    3) Το ΠΑΣΟΚ ΔΕΝ είναι διατεθειμένο να αγγίξει το ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ, πράγμα ΚΑΤΑΣΤΡΕΠΤΙΚΟ για τους ΝΕΟΥΣ, δλδ τους 35άρηδες και ΚΑΤΩ


    15/9/09 16:49

    και συνεχίζουν τα καθάρματα

    Κυρίες και Κύριοι

    ενώπιον Θεού και ανθρώπων

    και

    με το χέρι επί του ΙΕΡΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

    δηλώ υπευθύνως

    ότι

    όποιος ψηφίζει ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι ΒΛΑΞ ή ΑΠΑΤΕΩΝ

    και

    όποιος ψηφίζει ΠΑΣΟΚ
    είναι ΕΧΘΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.


    15/9/09 16:54

    ReplyDelete
  16. "Πάντως το G700 το έχουμε κατοχυρώσει ήδη και ως όνομα ΜΚΟ και ως διακριτική επωνυμία και ως ομάδα πίεσης στην ΕΕ.".

    Κι επειδή το έχετε κατοχυρώσει ως όνομα και ως διακριτική επωνυμία και ως ομάδα πίεσης; Τι σημαίνει αυτό; Ότι σας ακολουθεί όλη η γενιά μας; Μ' αυτό το πλευρό να κοιμάστε!

    Απλώς, η κατοχύρωση σας επιτρέπει αύριο-μεθαύριο να φτιάξετε και μια ΑΕ. Άντε, με το καλό!

    ReplyDelete
  17. "O κ. Λουκάς Παπαδήμος , αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), συζητούσε το ενδεχόμενο να τεθεί επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠαΣοΚ ως το πρωί της περασμένης Κυριακής"

    TO BHMA

    apateon, κάνει και καμμιά απατεωνιά της προκοπής, κάτι καινούριο βρε αδερφέ.Αυτά μυρίζουν μπαγιατίλα.

    ReplyDelete
  18. LeftG700,

    Καλός είσαι για Πάντζας.

    ReplyDelete
  19. Φίλε @Normad,


    Tι κρίμα που τα δάκρυα του Πάντζα δεν λένε τίποτα στην ψυχή σου...

    Να 'ξερες τι χάνεις!...


    Τα λέμε.

    ReplyDelete
  20. LeftG700,

    Ντάξει.Μια αλλεργική επιπεφυκίτιδα είχε ο άνθρωπος,πιό πολύ στο...αριστερό μάτι βέβαια.Ο Καζάκος του ΚΚΕ κλαίει πιό καλά.Γιατί να ψηφίσω συνιστώσα,έστω και με το κριτήριο των δακρύων,όταν ο άνθρωπος αδυνατεί να ρίξει ένα κλάμα της προκοπής;

    ReplyDelete
  21. Φίλε @Normad,


    Aνέγνως αλλ' ουκ έγνως. Eι γαρ έγνως, ουκ αν κατέγνως.


    Τα λέμε.

    ReplyDelete
  22. I immediately thought of you (us) today when I saw this:

    Βρήκες δουλειά; Συγχαρητήρια θα παίρνεις 660 ευρώ

    http://www.enet.gr/?i=news.el.oikonomia&id=82762

    ReplyDelete
  23. LeftG700,

    Aνέγνων, έγνων,αλλά ού κατέγνων.

    ReplyDelete
  24. LeftG700,
    Normad,

    Ομορφη η κουβέντα.Μου θυμίζει το διάλογο του Ιουλιανού του Παραβάτη με το Μ.Βασίλειο.Δείτε πως τον ειρωνεύεται ο Καβάφης,σε ένα απο τα ποιήματά του.
    --------
    "Ουκ εγνως

    Για τες θρησκευτικές μας δοξασίες —
    ο κούφος Ιουλιανός είπεν «Aνέγνων, έγνων,
    κατέγνων». Τάχατες μας εκμηδένισε
    με το «κατέγνων» του, ο γελοιωδέστατος.

    Τέτοιες ξυπνάδες όμως πέρασι δεν έχουνε σ’ εμάς
    τους Χριστιανούς. «Aνέγνως, αλλ’ ουκ έγνως· ει γαρ έγνως,
    ουκ αν κατέγνως» απαντήσαμεν αμέσως.

    Καβάφης,(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)"

    ReplyDelete
  25. Φίλε parmenides,


    Χαιρόμαστε που διαβάζεις κι εσύ Καβάφη. Από αυτό ακριβώς το ποίημα είναι και το παράθεμα που γράψαμε για τον @Normad. Που βέβαια είναι η πληρωμένη απάντηση των χριστιανών.

    Θα ήταν χρήσιμο να προτρέψεις και τον @Normad να κάνει το ίδιο. Εμάς δεν θα μας ακούσει, ενώ εσείς τα λέτε μεταξύ σας τακτικά. Αν διαβάσει τον Αλεξανδρινό, τότε τα δάκρυα ενός ανθρώπου, ανεξάρτητα από το ποιό είναι το όνομά του (δηλαδή το "prestige" του), να αρχίσουν να λένε κάτι στην ψυχή του...


    Τα λέμε.

    ReplyDelete
  26. thanks για το Link California Cat

    ReplyDelete
  27. @ california cat

    σ' αυτές τις εκθέσεις του ΙΝΕ αλλά της ΕΣΥΕ υπάρχει πάντα μια υστέρηση στη στατιστική διανομή των μισθών και των αμοιβών με βάση την ηλικία. Ενώ στην ανεργία και την απασχόληση υπάρχουν στοιχεία το wage distribution according to age είναι ανύπαρκτο. Οι εκθέσεις όμως του ΙΝΕ έχουν πάντα ενδιαφέρον

    ReplyDelete
  28. There was a time I could see. And I have seen boys like these, younger than these, their arms torn out, their legs ripped off. But there isn't nothin' like the sight of an amputated spirit, there is no prosthetic for that.

    I'm not finished! As I came in here, I heard those words, "cradle of leadership." Well, when the bow breaks, the cradle will fall. And it has fallen here; it has fallen. Makers of men; creators of leaders; be careful what kind of leaders you're producin' here.

    I'm not a judge or jury. But I can tell you this: he won't sell anybody out to buy his future!! And that, my friends, is called integrity! That's called courage! Now that's the stuff leaders should be made of.

    Scent of a Woman

    ReplyDelete
  29. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί υποθέτετε ότι ο Καβάφης δουλεύει μόνο τον παραβάτη και ότι υποστηρίζει τους χριστιανούς.

    Ποιες είναι οι δύο σημασίες του "κατέγνω" με τις οποίες παίζει ο Καβάφης (αλλά και ο έξυπνος Normad, που σας δουλεύει δίχως να το παίρνετε χαμπάρι);

    -Με άλλα λόγια, τις ξέρουμε τις αρλούμπες των χριστιανών (και άλλων..), αλλά πώς να τις καταλάβουμε;;

    :-)

    ReplyDelete
  30. Φίλε Ventriloquist,


    Προς ενημέρωσή σου μια και την ζήτησες:

    Ο Ιουλιανός ο Παραβάτης έγραψε κάμποσα έργα υπέρ της παλιάς "Εθνικής" θρησκείας και κατά της Χριστιανικής. Ο χριστιανός Απολλινάριος από την Λαοδικεία επέκρινε τα έργα του με αντίστοιχα δικά του. Ο Ιουλιανός του απάντησε λέγοντάς του: "Ανέγνων, έγνων, κατέγνων". Δηλαδή: Διάβασα, κατενόησα, καταδίκασα (απέρριψα, διαφωνώ). Αυτό είναι μιά απάντηση διατυπωμένη σε ένα ευφυές λογοπαίγνιο. Σ' αυτήν την "ατάκα" του ο Μ.Βασίλειος απήντησε με μία καλύτερη: "Ανέγνως, αλλ' ουκ έγνως. Ει γαρ έγνως, ουκ αν κατέγνως". Δηλαδή: Διάβασες, αλλά δεν κατενόησες. Γιατί αν είχες κατανοήσει, δεν θα είχες καταδικάσει.

    Και μόνο η παράθεση αυτού του διαλόγου δείχνει ποιών το μέρος παίρνει ο Καβάφης. Ο οποίος πάντως στο συγκεκριμένο ποίημα δεν νομίζουμε ότι "δουλεύει" κανέναν. Η "πληρωμένη" απάντηση που συνήθως εμπεριέχει κάποια λεπτή ειρωνεία -η οποία δεν είναι καν δική του, του Μ.Βασιλείου είναι- δεν ισούται με "δούλεμα". Η κοροϊδία ή η απάτη, ναι.

    Και δύο απορίες:

    Αν δεν ήξερες τις έννοιες του διαλόγου, πώς ξέρεις ότι ο @Normad μας "δουλεύει";

    Η δεύτερη: Εδώ μέσα μπαίνετε για να "δουλεύετε" τους συνομιλητές σας;


    Τα λέμε.

    ReplyDelete
  31. Παρανόησες. Ξαναδιάβασε το προηγούμενο σχόλιό μου, αφού αποφάσισες να ασχοληθείς. Δεν ζήτησα ενημέρωση. Ξέρω τον Καβάφη, ξέρω το ποίημα, ξέρω τις "έννοιες του διαλόγου", ξέρω το Normad*, βλέπω κι εσάς. Αυτό καλύπτει και τις απορίες σου.

    *από το μπλογκ και μόνο, είναι αρκετό για την περίσταση.

    ReplyDelete
  32. Φίλε Ventriloquist,


    Ανέγνων, αλλ' ουκ έγνων! Δεν πειράζει, την άλλη φορά.


    Τα λέμε. :-)

    ReplyDelete
  33. ventriloquist, ο normad το 'χει το δούλεμα πράγματι, αλλά προσφέρει χιούμορ έστω και σε βαθμό παρεξήγησης πολλές φορές. Τουλάχιστον είναι πρωτότυπος. O δε left είναι σαν την ιμιτασιόν κοκά κόλα. Γλυκερό, κακόγευστο νεροζούμι.

    ReplyDelete
  34. Η λέξη "διάλογος" δεν προϋποθέτει κάτι για τους όρους λήψης αποφάσεων. Σημαίνει πολύ απλά εναλλάξ επικοινωνία απόψεων. Το πολιτικό μας σύστημα είναι αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Στο σύστημα αυτό υπάρχει εξουσιαστής και εξουσιαζόμενος. Η σχέση αυτή δεν αποκλείει τον διάλογο. Ο διάλογος γίνεται ακριβώς όπως τον περιέγραψε ο Ser.

    Οι όροι λήψης αποφάσεων θα άλλαζαν σε σχέση με το υπάρχον σύστημα εαν αυτό γινόταν άμεση δημοκρατία, για παράδειγμα. Σε απολύτως άμεση δημοκρατία, δεν έχουμε εξουσιαστές, αλλά administrators.

    Τι γίνεται όμως; Υπάρχει ένα πρόβλημα κατανόησης, εξαιτίας λαϊκίζοντων πολιτικών που υπόσχονται "συμμετοχική δημοκρατία" και εσκεμμένα το παρουσιάζουν με τρόπο που παρεξηγεί ο λαός. Συμμετοχική δημοκρατία δε σημαίνει και δεν πρέπει να σημαίνει ότι ο λαός πέρνει τις αποφάσεις. Σημαίνει απλώς ότι δημιουργούνται δίοδοι επικοινωνίας από τον λαό προς την κυβέρνηση. Η τελική απόφαση όμως είναι πάντα του εξουσιαστή.

    Βεβαίως, υπάρχει και η περίπτωση ο εξουσιαστής να μην θέλει ή να μη μπορεί να πάρει μία απόφαση και επιτρέπει η "συμμετοχική δημοκρατία" να γίνει μία στρεβλή άμεση δημοκρατία, μέσω άκρατου λαϊκισμού. Αυτοί που παρανοούν το τί είναι "διάλογος", συνήθως έχουν αυτό στο μυαλό τους ως ιδανικό - αλλά βεβαίως όχι με αυτή την περιγραφή. Στο σενάριο αυτό έχουμε και καταστροφικές συνέπειες, διότι έχουμε παντελή έλλειψη αίσθησης υποχρέωσης λογοδοσίας (accountability) από όλους.

    ReplyDelete
  35. @jaga
    κανεις λαθος.

    Αυτο που περιγράφεις δεν είναι διάλογος, είναι συνδιοίκηση.

    ReplyDelete
  36. @ser:

    Το ότι δεν συμφωνείς με αυτό που προτείνω δεν σημαίνει ότι είναι λάθος.

    Το ίδιο θα μπορούσα να πω εξ' αρχής για τη δική σου άποψη, ότι δηλαδή αυτό που εσύ προτείνεις δεν είναι εργασία αλλά υπο-αμειβόμενη δουλεία.

    Καμία επιχείρηση δεν πάει μακριά όταν αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους σε αυτή ως υπηρέτες που πρέπει να λένε ναι σε όλα. Οι εργαζόμενοι κατά κανόνα νοιάζονται το ίδιο (ίσως περισσότερο) με τη διοίκηση να πάει καλά και να μην χάσουν τη δουλειά τους. Και κανένας ιδιοκτήτης δεν είναι παντογνώστης και δεν ξέρει πολύ καλύτερα τι είναι καλό για την επιχείρηση, απλά και μόνο επειδή είναι δική του ή είναι CEO σε αυτή.

    Άλλο διαχείριση προϊόντων, άλλο εργαζόμενων σε μια επιχείρηση. Τα μεν πρώτα αν δεν σου κάνουν τα πετάς και παίρνεις άλλα. Τους δε εργαζόμενους δεν μπορείς απλά να τους πετάξεις γιατί πρόκειται για ανθρώπους με οικογένειες. Πρέπει να τους καθιστά εμπράκτως και συνεχώς συνυπεύθυνους για την πορεία της επιχείρησης, ώστε όλοι να έχουν συναίσθηση του τι πρέπει να κάνουν. Μπορεί για το management η κοινή αυτή αντιμετώπιση βαρελιών-εργαζόμενων να βολεύει για πρακτικούς λόγους, αλλά δεν είναι ρεαλιστική και γι' αυτό και οι πιο "οικονομικά αποδοτικοί" managers δεν είναι αναγκαστικά και αποτελεσματικοί σε βάθος χρόνου (επιβίωση επιχείρησης). Αυτό φαίνεται από το βιογραφικό τους, όταν κάποιος μεταπηδά από εταιρία σε εταιρία κάθε 2-3 χρόνια μάλλον ανήκει στην πρώτη αλλά όχι στη δεύτερη κατηγορία managers.

    Η έλλειψη συν-ευθύνης είναι αυτό ακριβώς που ΔΕΝ υπάρχει στο Δημόσιο και αυτός είναι ο βασικός λόγος που εκεί τα πράγματα είναι κατά κανόνα στραβά - δεν φταίει η μονιμότητα, αλλά η πλήρης αποσύνδεση αιτίου-αποτελέσματος (υπάρχουν και άλλα κίνητρα εκτός από τη μόνιμη απειλή της απόλυσης).

    Οι πιο επιτυχημένες εταιρίες παγκοσμίως είναι αυτές που ευνοούν την ανάπτυξη συν-ευθύνης στους εργαζόμενους (όχι μόνο μέσω ξερών μετοχών). Τα πιο τρανταχτά παραδείγματα: Google, Microsoft, κτλ.

    ReplyDelete