Monday, March 30, 2009

Δημοσιονομικό Reloaded

Την Τρίτη 24 Μαρτίου, ως ήταν αναμενόμενο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε από την Ελλάδα να λάβει νέα οικονομικά μέτρα μέχρι τις 24 Οκτωβρίου 2009 με στόχο: πρώτον, να μειωθεί το έλλειμμα του προϋπολογισμού κάτω από το όριο του 3% μέχρι το 2010, δεύτερον, να ισοσκελιστεί πλήρως μέχρι το 2013 και τρίτον να αποκλιμακωθεί σταδιακά το χρέος, έτσι ώστε μελλοντικά να προσεγγίσει το θεσμοθετημένο κοινοτικό όριο του 60%.

Στο σχετικό κείμενο-σύσταση που απέστειλε η Επιτροπή προς το Συμβούλιο Υπουργών Οικονομίας (Ecofin), ο αρμόδιος Επίτροπος κύριος Αλμούνια, όχι μόνο δεν έκανε αποδεκτές τις προβλέψεις του πολλάκις αναθεωρημένου Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης που κατέθεσε η ελληνική κυβέρνηση, επισήμανε κιόλας ότι για τη σημερινή κατάσταση δεν ευθύνεται η διεθνής κρίση, αλλά η οικονομική πολιτική των τελευταίων ετών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο κατέρριψε το κυβερνητικό επιχείρημα ότι για όλα τα δημοσιονομικά προβλήματα της χώρας φταίει η κρίση. Στην Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι η Ελλάδα απέκτησε ελλείμματα κατά το 2007 και το 2008, έτη κατά τα οποία η ανάπτυξη έτρεχε με ρυθμούς της τάξης του 4%.

Δυστυχώς για όλους η πολιτική της επανίδρυσης του κράτους δια της ήπιας προσαρμογής δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Η δημοσιονομική θέση της Ελλάδας σήμερα, σε σύγκριση με το 2004, έχει επιδεινωθεί θεαματικά, παρά το γεγονός ότι η ανάπτυξη όλα αυτά τα χρόνια διατηρήθηκε σε υψηλά επίπεδα (4%), το ΑΕΠ αναθεωρήθηκε προς το πάνω κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες και η δημιουργική λογιστική, με εξαίρεση το έτος της απογραφής, συνεχίστηκε ακάθεκτη. Ως προς το τελευταίο αναφέρουμε χαρακτηριστικά ότι το σωρευτικό έλλειμμα ολόκληρης της πενταετίας (40δις) υπολείπεται του δημόσιου χρέους κατά 20 δις (61δις το πρόσθετο χρέος). Τι πάει να πει αυτό; Ότι 20 δις που φορτώθηκαν στο χρέος ουδέποτε καταγράφτηκαν στο έλλειμμα.

Η 5ετής επιτήρηση που επικρέμεται πάνω απ' το κεφάλι μας, αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας τις τεράστιες ευθύνες που φέρει η Νέα Δημοκρατία στο δημοσιονομικό. Το να πιστεύει όμως κάποιος ότι η κατάσταση μπορεί να διορθωθεί αποκλειστικά διά της πολιτικής εναλλαγής στην εξουσία, ισούται με εναπόθεση της τύχης της εθνικής οικονομίας στη μεταφυσική. Όχι ότι τα προβλήματά μας στερούνται πολιτικής βάσης ή ότι μια εναλλαγή στην εξουσία δεν θα δημιουργήσει διαπραγματευτικό κεφάλαιο εκεί που το χρειαζόμαστε περισσότερο, στην ΕΕ.

Απλά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι το ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ πρόβλημα της Ελλάδος, το οποίο ξεκινάει από τη χαμένη δεκαετία του οικονομικού λαϊκισμού του '80, το δημόσιο χρέος από 28,6% το 1980 ανήλθε σε 54,7% το 1985 και 80,7% το 1990, χωρίς ταυτόχρονη ενίσχυση της εθνικής παραγωγικής βάσης, αποτελεί πρωτίστως ένα διαρθρωτικό πρόβλημα.

Συνίσταται στο γεγονός ότι οι σημερινοί και μελλοντικοί πόροι δεν αρκούν να καλύψουν τις σημερινές θεσμοθετημένες και αναμενόμενες πληρωμές-ανάγκες σε βάθος χρόνου, καθιστώντας έτσι τη μακροπρόθεσμη δημοσιονομική θέση της χώρας μη βιώσιμη (unsustainable). Αυτό συμβαίνει, διότι έχουμε αναλάβει υποχρεώσεις οι οποίες ξεπερνούν κατά πολύ τις παραγωγικές μας δυνατότητες τώρα και στο μέλλον. Δυστυχώς έφτασε για μία ακόμη φορά η ώρα να πληρώσουμε τη λυπητερή.

Αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι ο πολιτικός φορέας που θα κληθεί να διαχειριστεί το δημοσιονομικό ζήτημα θα πρέπει να λάβει μέτρα μόνιμου διαρθρωτικού χαρακτήρα, τα οποία δεν εξαντλούνται μόνο στην αύξηση των εσόδων του κράτους μέσω της φορολογίας, όπως προτείνει αυτή τη στιγμή η αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά εκτείνονται σε μια σειρά από τομείς όπως:

α) η αύξηση της παραγωγικότητας του δημόσιου τομέα κατά 30% τουλάχιστον, δεδομένου ότι σήμερα βρίσκεται στον πάτο της ΕΕ-15,

β) η δραστική μακροχρόνια μείωση των λειτουργικών και καταναλωτικών δαπανών του κράτους που σήμερα αυξάνονται με ρυθμό 8% και η σταθεροποίηση του ρυθμού αύξησης των πρωτογενών δαπανών στο ύψος του πληθωρισμού,

γ) ο περιορισμός του αριθμού των δημόσιων υπάλληλων, που μαζί με τους συμβασιούχους, τους stage-αδες και τους μερικά απασχολούμενους προσεγγίζει το 1 εκ. όταν το σύνολο των εργαζόμενων σ' ολόκληρη την οικονομία είναι 4,7 εκ. Ο περιορισμός πρέπει να προέλθει μέσα από το πάγωμα των προσλήψεων πλην αυτών στους τομείς της παιδείας και της υγείας.

δ) η αναπροσαρμογή του μισθολογίου έτσι ώστε να πληρώνονται καλά οι υπάλληλοι πρώτης γραμμής και όχι οι κομματικοί των Υπουργείων, εκεί μάλιστα πρέπει να υπάρξουν και μειώσεις

ε) η αλλαγή του τρόπου κατανομής του δημόσιου χρήματος έτσι ώστε να χρηματοδοτούνται καλά οι τομείς που παράγουν υψηλή δημόσια και κοινωνική αξία και όχι οι συντεχνίες που έχουν πιάσει μονοπώλιο το αυτί του Υπουργού. Αυτό πρέπει να συνδυαστεί με την κατάρτιση i) τριετών υποχρεωτικών προϋπολογισμών και ii) συμβουλευτικών γενεακών προϋπολογισμών, δηλαδή προϋπολογισμών οι οποίοι θα μετράνε το δημοσιονομικό βάρος σε βάθος 20ετίας.

στ) η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος έτσι ώστε να μπορεί να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις προς όλους ανεξαιρέτως τους ασφαλισμένους, όχι οι ανόρεχτες μάχες οπισθοφυλακής για τα όρια ηλικίας των γυναικών στο δημόσιο στις οποίες επιδίδονται εκ του ασφαλούς όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα.

η) η συγκράτηση των συνολικών δαπανών για φάρμακα και περίθαλψη που αυξάνονται ετησίως με ρυθμό της τάξης του 15% με 20%. Μόνο στον ΟΠΑΔ οι δαπάνες για φάρμακα και εξετάσεις δημοσίων υπαλλήλων αυξήθηκαν κατά 60% από το 2003 μέχρι το 2008.

Δυστυχώς, δε μιλάμε για εύκολες λύσεις. Αντιθέτως μιλάμε για επίπονες παρεμβάσεις που θα πλήξουν τους μεγαλοκαραρχαρίες αεριτζήδες επιχειρηματίες και προμηθευτές του δημοσίου, τους ευνοημένους νεόπλουτους του ιδιωτικού τομέα και τη δημοσιοϋπαλληλική αριστοκρατία. Τον σκληρό πυρήνα δηλαδή της ανώτερης εισοδηματικής τάξης (περί το 25%), που στη συντριπτική της πλειοψηφία παρασιτεί σε βάρος των σκληρά εργαζόμενων πολιτών.

Για την ώρα βέβαια, διαβάζουμε ότι η κυβέρνηση μαγειρεύει τη γνωστή συνταγή της μεταπολιτευτικής περιόδου: σαλαμοποίηση του προβλήματος και διαχωρισμός των εργαζόμενων σε νέους και παλιούς, όπου οι παλιοί διατηρούν άθικτο το μισθολογικό και ασφαλιστικό τους καθεστώς και οι νέοι πληρώνουν το μάρμαρο.

Οι νέοι της γενιάς των 700 ευρώ και οι εκτός εξουσιαστικών συστημάτων επισφαλείς εργαζόμενοι ΔΕΝ έχουν να χάσουν τίποτα από μία ειλικρινή και κοινωνικά δίκαιη προσπάθεια εξυγίανσης των δημόσιων οικονομικών. Αντιθέτως, εάν αυτή πετύχει, έχουν να κερδίσουν την απελευθέρωση σημαντικών δημόσιων πόρων για επενδύσεις σε βασικές υποδομές, συλλογικά αγαθά και πράσινα projects, καθώς και την ενίσχυση της κοινωνικής προστασίας που στην Ελλάδα περιορίζεται στο σύστημα συντάξεων. Για την ώρα όμως βλέπουμε δυστυχώς ότι προετοιμάζεται καταιγίδα ενάντια στη νέα γενιά. Δημοσιονομικό Reloaded λοιπόν. Δεν πρέπει να αποδεχτούμε το ρόλο της γενιάς Ιφιγένειας.

23 comments:

  1. Σάλος στη Βρετανία για τις «ροζ» ταινίες συζύγου της υπουργού Εσωτερικών

    Σορι για το off-topic, αλλα ειναι αν μη τι αλλο ενδιαφερον:

    "Συγγνώμη ζήτησε από τη βρετανική κοινή γνώμη η υπουργός Εσωτερικών Τζάκι Σμιθ, μετά το σάλο που προκάλεσε η αποκάλυψη ότι συμπεριέλαβε στα έξοδα της βουλευτικής της αποζημίωσης την ενοικίαση από τον σύζυγό της πέντε ταινιών, μεταξύ των οποίων και δύο αισθησιακών ταινιών."

    Αναρωτιεμαι αν τους πειραξε πιο πολυ η "κατασπαταληση" του δημοσιου χρηματος ή το οτι οι δυο ταινιες ηταν πορνο ή και τα δυο.

    Οπως και να εχει, ζητησε συγγνωμη η υπουργος για 15 λιρες ή και λιγοτερα αν τα πηρε απο το Blockbuster.. Εδω ποτε εχει ζητησει υπουργος συγγνωμη;

    ReplyDelete
  2. Ωραίο ποστ.

    'Εχεις μια χώρα στην οποία η "μαύρη" οικονομική δραστηριότητα αγγίζει το 40% της συνολικής οικονομικής δραστηριότητας (!).

    Με δεδομένο οτι ο ιδιωτικός τομέας φυτοζωεί, οτι λειτουργεί με συνθήκες σκλαβιάς για τους εργαζόμενους του, και οτι επενδύσεις δεν πολυγίνονται.. Πως μειώνεις τους δημοσίους υπαλλήλους χωρίς να δημιουργήσεις κοινωνική αναταραχή;

    Η ερώτηση είναι ρητορική.

    Το ερώτημα είναι αν θα απορροφηθούν απ' τον ιδιωτικό τομέα αυτοί που δε θα μπαίνουν πια στο δημόσιο, και η απάντηση είναι όχι.

    Οπότε με δεδομένο οτι ο ιδιωτικός τομέας φυτοζωεί κλπ κλπ, πως αναζωογονείς τον ιδιωτικό τομέα, πως δημιουργείς κίνητρα για επενδύσεις, πως αλλάζεις το status quo, μυαλά και νοοτροπίες δεκαετιών;

    Η απάντηση είναι οτι δε γίνεται απ' τη μια στιγμή στην άλλη, και οτι θα χρειαστούν γενιές για να αλλάξουν συγκεκριμένες νοοτροπίες. Άλλωστε και το κεφάλαιο στην Ελλάδα δεν πολυεπένδυσε στη χώρα. Προτίμησε άλλους, πιο κερδοφόρους προορισμούς.

    Η ταχύτητα του όλου εγχειρήματος θα εξαρτηθεί αποκλειστικά απ' την αδυναμία ή μη του ελληνικού κράτους να βρει χρήματα να καλύψει τις ανάγκες του - έστω κι αν αυτές μεταφράζονται σε τεράστια ανισότητα και σε υπηρεσίες Ουγκάντας.

    ReplyDelete
  3. Το δημόσιο ως εργοδότης προωθεί τη χαμηλά αμοιβόμενη και επισφαλή εργασία, δημιουργώντας μια αγορά εργασίας πολλών ταχυτήτων, στην οποία σημειώνονται πολλές αδικίες και πολλά παράδοξα. Καλοπληρωμένοι - σε σχέση με την απόδοση τους - μόνιμοι ΔΥ από τη μία, και κακοπληρωμένοι συμβασιούχοι, καταρτιζόμενοι, και υπάλληλοι ιδιωτών υπεργολάβων του δημοσίου από την άλλη. Θα μπορούσατε να γράψετε και ποστ για το θέμα G700.

    ReplyDelete
  4. κράτος = δημόσιο = κόμμα

    όταν μάθουμε την διαφορά και όταν
    αντιμετωπίσουμε με σοβαρότητα αυτό που καλείται πολιτική ίσως να αλλάξουν τα πράγματα, τώρα να κατηγορούμε αυτούς που ψηφίσαμε απο την στιγμή, που εχουμε αγοράσει πειρατικά cds, δεν έχουμε ζητήσει απόδειξη όταν δεν μας την δίνουν και όλα αυτά που η ανοχή μας τρέφει είναι παράλογο.

    Σίγουρα οι πολιτικές αποφάσεις και επιλογές μπορεί σε πολλές περιπτώσεις να είναι ανίκανες να δώσουν λύσεις ουσιαστικές.

    Αλλά...

    πρέπει να καταλάβουμε οτι το κράτος δεν είναι ούτε αντίπαλος ούτε φιλανθρωπικό ίδρυμα, ούτε νταντά.

    Το κράτος, που δεν ταυτίζεται με το κόμμα, απαρτίζεται απο τους πολίτες και επειδή οι πολίτες έχουν τους πολιτικούς που ψήφισαν και αξίζουν δεν θα πάψω να λέω οτι πρώτα αλλάζει ο πολίτης και μετά ο πολιτικός.

    ΥΓ. γρήγορη αντίδραση αγαπητοί G700, δεν βγάζει πλέον το site του κυρίου Χρυσοχοΐδη όταν πατήσεις
    g700 στο google. Ήταν και αυτό στα πλαίσια της συζήτησης για το πώς θα τους διαχειριστείτε και θα σας διαχειριστούν... για να δούμε... αλλά όντως είστε καλό επικοινωνιακό πολιτικό προϊόν.

    ReplyDelete
  5. Το κράτος ΕΙΝΑΙ νταντά.

    Απόδειξη αυτού οι 'Αγγλοι τουρίστες που συμπεριφέρονται σα ζώα στις διακοπές τους, αλλα σαν υποδειγματικοί πολίτες στη χώρα τους. Γιατί; Επειδή έχουν κράτος-χωροφύλακα.

    Και σόρυ, δε δέχομαι να τα τσουβαλιάσουμε όλα και να ρίξουμε την ευθύνη στον πιο αδύνατο κρίκο. 'Αλλο πράμα να αγοράσεις πειρατικό CD, άλλο πράμα να κλέψεις εκατομμύρια απ' τον προϋπολογισμο του κράτους για υπερτιμολογημένες προμήθειες σε νοσοκομεία.

    'Ο άνθρωπος είναι άνθρωπος. 'Αμα βρει πρόσφορο έδαφος θα κάνει ατιμίες. Αυτό ισχύει για 'Αγγλους, Γάλλους, Πορτογάλους. Από τη στιγμή που το κράτος είναι υπεύθυνο για τη διαχείριση μιας χώρας, θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη και όχι να πει "κι εγώ το κράτος προέρχομαι απ' την ίδια δεξαμενή πολιτών, άρα αυτό δικαιολογεί τη συμπεριφορά μου". Αλλιώς θα καταλήξουμε πάλι στο "ε, και τι να κάνουμε, αυτή είναι η Ελλάδα" του Σημίτη.

    ReplyDelete
  6. Jim Slip

    Ετσι όπως μου τα λες είναι σαν να έχουμε σε ένα γήπεδο ποδοσφαίρου φυτέψει 10 ψηλά δέντρα….και να ασχολούμαστε μόνο με αυτά…αλλά και το γκαζόν θέλει περιποίηση….τα ψηλά δέντρα φαίνονται έτσι κι αλλιώς, το απεριποίητο γκαζόν κρύβει πράγματα όμως.

    Επιπλέον, δεν έχω νοοτροπία υπηκόου για να αφήνω τα πράγματα στον ανώτατο άρχοντα…έτσι αποφασίσαμε όλοι άνθρωποι – του δυτικού αν θες κόσμου, ή των δυτικών προτύπων – να έχουμε και δικαιώματα και υποχρεώσεις, να ασκείτε η εξουσία από εμάς για εμάς, το μέσον λοιπόν – οι πολιτικοί – που χαρακτηρίζουν την κοινωνία που τους επέλεξε δεν ζουν μόνοι τους και φυσικά δεν μπορούν να κάνουν ότι θέλουν από εκεί και πέρα φυσικά όπου υπάρχει άνθρωπος υπάρχει και αμαρτία, οπότε δεν με ξενίζει η κατάχρηση αν και όταν συμβεί, με ξενίζει η ανοχή και το αυτονόητο…με ξενίζει αυτό που λες εσύ, ότι δεν πειράζει το cd αλλά η κατάχρηση,
    Δηλαδή επειδή ο άλλος σκοτώνει εγώ μπορώ να ρίχνω και καμιά μπουνιά, και επειδή η δολοφονία είναι πιο κακό από το ξύλο, εγώ έχω το ακαταλόγιστο….αυτά είναι παράλογα πραγματα!

    ReplyDelete
  7. 5 χρόνια tough love έρχονται από την ίδια την ΕΕ. Με το νέο χρηματοδοτικό πρόγραμμα του IMF για αναπτυγμένες χώρες σε περίοδο κρίσης οι πιθανότητες ένταξης της Ελλάδας σε αυτό με πρωτοβουλία της ΕΕ μεγαλώνουν. Αν δε, για άλλη μια φορά, που είναι και το πιο πιθανό, η Ελλάδα δε συμμορφψθεί με τις απαιτήσεις του προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης της ΕΕ, είναι κατά την άποψη μου αναπόφευκτη η αρχή ενός καινούριου έρωτα για τη χώρα μας.

    ReplyDelete
  8. 1+1, δεν έχω προλάβει παλιότερες, πιο εκρηκτικές κοινωνικές καταστάσεις: πολυτεχνεία, χούντες, εμφυλίους κλπ, ωστέ να ζήσω την εξέλιξη και μετάβαση από ένα πολιτικό σύστημα σε άλλο.

    Η δική μου εμπειρία είναι λίγο-πολύ ένα σταθερό πολιτικό σύστημα με ένα status quο Πασόκ/ Νέας Δημοκρατίας του οποίου η δυναμική παραμένει κυρίαρχη ακόμα και σήμερα, και αν περιορίζεται, περιορίζεται με βήματα χελώνας.

    Σίγουρα δεν επέλεξα να εφαρμόζεται το συστημα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, και δεν το θεωρώ και πολύ δημοκρατία να σου πω την αλήθεια, μιας και δε βρίσκω αντιπροσώπους που να μου είναι αρεστοί και να τους έχω εμπιστοσύνη για να τους ψηφίσω. Και μάλλον δεν είμαι μόνος, αν σκεφτείς οτι στις πιο πολλές Δυτικές χώρες το 50% απαξιοί να πάει να ψηφίσει.

    Αρνούμαι λοιπόν να μου φορτώσεις την ευθύνη και να μου πεις οτι φταίω που η Ελλάδα είναι έτσι γιατί "οι πολιτικοί είναι ο καθρέπτης της κοινωνίας". Στην τελική αυτό είναι το πρόβλημα. Οτι η κοινωνία κομματιάζεται και δεν είναι πια κοινωνία. Εγώ δεν αισθάνομαι οτι ανήκω σε κάποια κοινωνία παρα μόνο 'ξώφαλτσα και από σπόντα.

    'Οσο για το άλλο, δεν είπα οτι είναι καλό να κατεβάζεις πειρατικό υλικό αλλά πάλι δε δέχομαι οτι είναι ίσα κι όμοια με το να παίρνεις μίζα για να δίνεις δουλειές στη Siemens επειδή "το κράτος απαρτίζεται απο τους πολίτες και επειδή οι πολίτες έχουν τους πολιτικούς που ψήφισαν και αξίζουν". Στην τελική είναι ένας φαύλος κύκλος αλλά και πάλι υπάρχουν διαβαμίσεις ευθυνών.

    ReplyDelete
  9. @ G700
    "stage- αδες"

    Aσκηση - Ασκούμενος

    Stage - stagiaire (σταζιέρ)

    Και το stage πρέπει να προφέρεται σταζ, αφού στην συγκεκριμένη χρήση υπέχει την έννοιά του στην Γαλλική γλώσσα. Κακώς λέγεται στέϊτζ.

    Με όλο τον σεβασμό!

    ReplyDelete
  10. Jimi Slip,

    Μάλλον στο ίδιο ηλιακό group είμαστε, εγώ 23 είμαι…και το ότι ο κόσμος δεν δημιουργήθηκε μαζί με την γέννηση του καθένα από εμάς και όλοι βρεθήκαμε μπροστά σε θετικά και αρνητικά των προηγούμενων είναι συζήτηση φιλοσοφική.

    Από εκεί και πέρα, το μοντέλο διακυβέρνησης από μόνο του δεν είναι προκαλεί έλλειμμα δημοκρατικότητας. Αυτό που προκαλεί έλλειμμα δημοκρατίας είναι το 30-50% των ουδέτερων ή αδιάφορων ψηφοφόρων, η έλλειψη πολιτικής συνείδησης, το ότι οι εκλογές είναι κάτι ξένο για κάποιους είναι πρόβλημα όχι των πολιτικών αλλά των πολιτών, η αδιαφορία για τα πολιτικά πράγματα, για τα κοινά δεν είναι πολιτική άποψη ούτε δηλώνει την απαξία για τους πολιτικούς και για να μην μακρηγορώ αν δεν ενδιαφερθώ δεν θα ενδιαφερθούν, όπως και το να ψάχνω την θέση μου στο σύνολο εκ του μακρόθεν και μέσα από την κριτική, τον μηδενισμό και την απαξία δεν φέρνει καμία πρόοδο… και αν όλα αυτά είναι ουτοπία, φαντάσου το κοινωνικό σύνολο, τους πολίτες, το κράτος σαν ένα εργατικό σωματείο που συσπειρώνετε και διεκδικεί, εκφράζει απόψεις και εκφράζεται από το προεδρείο του. Επιπλέον υπάρχουν αποτυχημένα και επιτυχημένα σωματεία και προεδρεία αν και στην πολιτική τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά από ότι στο σωματειακό επίπεδο.

    ReplyDelete
  11. @ G700
    Ως προς το τελευταίο αναφέρουμε χαρακτηριστικά ότι το σωρευτικό έλλειμμα ολόκληρης της πενταετίας (40δις) υπολείπεται του δημόσιου χρέους κατά 20 δις (61δις το πρόσθετο χρέος).

    Eάν το αντελήφθην σωστά, λέτε ότι κάθε χρονιά, από 2004 και εντεύθεν, το πραγματικό έλλειμμα του προϋπολογισμού ήταν 50% μεγαλύτερο από το επί χάρτου!!!;;;;

    I am impressed but not surprised

    ReplyDelete
  12. @ G700
    η αναπροσαρμογή του μισθολογίου έτσι ώστε να πληρώνονται καλά οι υπάλληλοι πρώτης γραμμής και όχι οι κομματικοί των Υπουργείων, εκεί μάλιστα πρέπει να υπάρξουν και μειώσεις

    Bεβαίως, αλλά προϋπόθεση αυτού είναι η επανεισαγωγή της αξιολόγησης ως του μόνου παράγοντα βαθμολογικής και μισθολογικής εξέλιξης του Πολιτικού ή Στρατιωτικού Υπαλλήλου. Οταν καταργείται η αξιολόγηση, αίρονται τα κίνητρα και εν απουσία κινήτρων, θεσμοποιείται και εμπεδώνεται η στασιμότης, ο εστί μεθερμηνευόμενο, σε ορίζοντα χρόνου, ισοπέδωση!

    Η αξιολόγηση, ασφαλώς, δεν είναι άμοιρη κινδύνων. Σε χώρες με σαθρό Δημόσιο Τομέα (Civil Service) που λειτουργεί ως "συνεργάτης" των εκάστοτε κομμάτων που βρίσκονται στην εξουσία, η αξιολόγηση, όπως και η συνέντευξη, στο εισαγωγικό πεδίο, λειτουργούν συχνά ως εργαλεία κομματικοποίησης του κράτους, διαφθοράς κλπ κλπ.

    Ομως, σε κάποια στιγμή θα πρέπει η Κοινωνία να προχωρήσει. Εστω και με αυθαιρεσίες, καταχρήσεις και υπερβάσεις, στην αρχή.

    Με άλλα λόγια, δεν νομιμοποιούμεθα να χρησιμοποιούμε τον νιχιλισμό ως πολιτική πράξη [δεν είναι πολιτική πράξη, αλλά απραξία και απαξία], όταν η εμπειρία, στη χώρα μας τουλάχιστον, απέδειξε ότι [ο νιχιλισμός], ειρωνικά, πολλαπλασιάζει αντί να θεραπεύει την αδικία και μάλιστα εκθετικά και, το χειρότερο, οδηγεί στην απόλυτη ισοπέδωση της λειτουργίας του Κράτους.

    Αυτό μεταφράζεται σε οπισθοδρόμηση! Kαι πράγματι, η χώρα μας, τηρουμένων των αναλογιών, δλδ σε σχέση με το ΑΕΠ της και τα ιδιωτικά αγαθά, έχει οπισθοδρομήσει αισθητά σε συλλογικά αγαθά και τραγικά στους τομείς της Υγείας και της Παιδείας όπου έχει πλέον αγγίξει τριτοκοσμικά επίπεδα.

    ReplyDelete
  13. Σόρυ 1+1. Νομίζω είσαι αρκετά νέος και τα βλέπεις κάπως ιδεαλιστικά τα πράγματα. Εγώ τριαντάρησα πρόσφατα και όσο μεγαλώνω τόσο πιο αποστασιοποιημένος γίνομαι.

    Αν θες την άποψη μου η αποχή δεν εκφράζει αδιαφορία αλλα δυσφορία για ένα σύστημα που δεν λειτουργεί. Ναι. Δεν λειτουργεί. Γιατί να λειτουργεί ένα σύστημα που οδηγεί τους πολίτες του στην κοινωνική κατατονία - αν όχι στην κοινωνική νεύρωτική συμπεριφορά; Το οτι είναι καλύτερο από πχ τη φεουδαρχία του μεσαίωνα δε σημαίνει οτι λειτουργεί. Και ειδικά όσο περνάει ο καιρός και εξελίσσεται η κοινωνία, τόσο μένει πίσω το εν λόγω σύστημα.

    Πάλι αν θες την αποψη μου, το μοναδικό σωματείο που λειτουργεί στην Ελλάδα είναι αυτό της οικογένειας. Και πάλι καλά που υπάρχει κι αυτό. Είναι κάτι σαν το τελευταίο σωσίβιο πριν τη κοινωνική διαλυση.

    ReplyDelete
  14. I'm not impressed, I'm not surprised, από την "προωθούμενη απόφαση της κυβέρνησης να μειώσει δραστικά- ή ακόμη και να μηδενίσει- για ένα τετράμηνο το ειδικό τέλος ταξινόμησης, με στόχο να τονώσει την αγορά αυτοκινήτου που περνά βαθιά κρίση".

    Φοβερή απόφαση.Οι λόγοι είναι απλοί:
    1.Θα τονωθεί η ζήτηση ενος εγχώριου προιόντος.
    2.Θα μειωθεί το έλλειμμα του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών.
    3.Θα τονωθεί ο χειμαζόμενος απο 30ετίαν παραγωγικός κλάδος των ενδεών εμπόρων αυτοκινήτων.
    4.Θα μειωθεί η ρύπανση του περιβάλλοντος.
    5. Θα ανακουφισθεί το κυκλοφοριακό.
    6.Θα αυξηθεί η κατα κεφαλήν κατοχή αυτοκινήτων των Ελλήνων, διεκδικώντας μια απο τις πρώτες θέσεις παγκοσμίως.
    7.Θα κρατήσει η Ελλάδα τα πρωτεία στα τροχαία και στις εξαυτών αναπηρίες, προς όφελος του προνοιακού,υγειονομικού και ασφαλιστικού συστήματος.
    8.Θα τονωθεί το ηθικό των Ελλήνων,γιατί η κατοχή περισσότερο των δύο αυτοκινήτων κατ'άτομο είναι απαραίτητο συστατικό του νεοελληνικού πατριωτισμού μας.
    9.Θα μειωθεί η κατανάλωση ορυκτών καυσίμων.
    ΚΑΙ
    10. θα εξοντωθεί κάθε πιθανότητα ανάστασης του ΟΣΕ, καθότι, ως ΜΜΜ , προκαλεί αισθήματα αποστροφής και βδελυγμίας, τόσο σε μας όσο και στον υπουργό Οικονομίας,τον ΓΝΩΣΤΟ διώκτη του παρασιτικού και εκπρόσωπο του παραγωγικού Κεφαλαίου κ.Παπαθανασίου.

    ReplyDelete
  15. @ G700
    πράσινα projects

    Mε εκπλήσσει - και το λέω με αγάπη και όλο το σεβασμό, η εμμονή σας στην πράσινη επένδυση. Είναι καλές οι πράσινες επενδύσεις και επιβάλλονται σε χώρες όπου υπάρχουν οικονομίες και στοιχειώδης υποδομή.

    ΔΕΝ νομίζετε, όμως, πως καθ' ημάς θα έπρεπε να είναι διαφορετική η ιεράρχηση των προτεραιοτήτων;;;;

    Δεν θα συμφωνούσατε πως ένας από τους κομβικούς λόγους του εθνικής μας σχιζοφρένειας, είναι ότι η Ελλάδα πέρασε από τους κατσικόδρομους στα 35 αεροδρόμια (!!) χωρίς να προηγηθούν, ούτε σιδηρόδρομοι, μήτε αυτοκινητόδρομοι;;;;!!!! ΚΑΙ, ότι τραγικά, κάτι ανάλογο συνέβη σε κάθε έκφανση της ζωής, της οικονομίας και της in toto ανάπτυξης του τόπου ;;;

    Σε μιά χώρα όπου οι άνθρωποι θεραπεύονται σε ράντζα νοσοκομείων στις μεγαλουπόλεις ενόσω στην επαρχία υπάρχουν χιλιάδες άδειων κλινών σε ghosts πολυτελή νοσοκομεία-μεγαθήρια χωρίς γιατρούς, χωρίς νοσηλευτές, αλλά με άπειρους κηπουρούς, οδηγούς, διοικητικούς, θυρωρούς κλπ κλπ,

    Σε μιά χώρα όπου ο μέσος απόφοιτος πανεπιστημίου δεν μπορεί να συντάξει ορθά μιά πρόταση ούτε στην μητρική του ή να διατυπώσει συνειρμικές ακολουθίες, αλλά θεωρεί εαυτόν πολυπροσοντούχον,

    Σε μιά χώρα που απασχολεί 7.500 βενζινάδες, ενώ στισ ΗΠΑ, μιά χώρα με "χαζούληδες" κατά κ. Ανδρουλάκην, το επάγγελμα αυτό έχει εξαφανισθεί εδώ και 20 χρόνια αφού οι πολίτες μπορούν να γεμίζουν μόνοι τους το ρεζερβουάρ με βενζίνη,

    Σε μιά χώρα όπου οι φύλακες δημοσίων και ιδιωτικών κτιρίων και ανθρώπων είναι περισσότεροι από τους φυλασσόμενους και παρά ταύτα το έγκλημα, οι διαρρήξεις και οι φόνοι οργιάζουν,

    Σε μιά χώρα όπου η σχέση μισθός: προϊόν εργασίας per capita είναι η υψηλότερη και ευνοϊκότερη της Δύσης και παρά ταύτα ο Λαός ωρύεται ότι πένεται,

    Σε μιά χώρα όπου η νυκοκυρά δηλώνει, κλαίουσα στην λαϊκή, ότι πήρε μόνο τρία λεμόνια και παρά ταύτα περιφέρει ένα derriere μνημειακών διαστάσεων

    Σε μιά χώρα, με άλλα λόγια, όπου έχει προ πολλού χαθεί κάθε αίσθηση μέτρου και αναλογιών,

    μιλάτε εσείς, η πεφωτισμένη νεολαία, γιά πράσινα άλογα;;;;;;;!!!

    ReplyDelete
  16. Jimi Slip δεν επιθυμώ να αλλάξω τον κόσμο, αν κάτι πραγματικά επιθυμώ είναι να είμαι τυχερός… ιδελισμός και άλλες λέξεις σε –ισμός δεν με χαρακτηρίζουν και μάλλον τις αγνοώ.

    Από εκεί και πέρα, δεν θα παρατηρήσεις πουθενά να αναφέρω λύσεις στο χ πρόβλημα, λύσεις πάντα υπάρχουν, αυτό είναι τόσο σίγουρο όσο ο θάνατος. Το μόνο λοιπόν που με απασχολεί και υποστηρίζω είναι ότι χωρίς πολίτες – με την κλασσική έννοια – πολιτικοί δεν υπάρχουν, χωρίς υπεύθυνους πολίτες δεν υπάρχουν και υπεύθυνοι πολιτικοί ή και ανάποδα κακοί πολίτες δημιουργούν κακούς πολιτικούς, διαλέγεις και παίρνεις.

    Και για να μην κοροϊδευόμαστε, η κριτική και η διαμαρτυρία απαιτούν σοβαρότητα, apolitique διαμαρτυρία δεν υπάρχει, αυτά είναι αστεία πράγματα.

    ReplyDelete
  17. "Σήμερα ο κ. Παπανδρέου θα προεδρεύσει στη συνεδρίαση της επιτροπής υπό τον νομπελίστα Τζόζεφ Στίγκλιτζ στη Νέα Υόρκη, η οποία και θα παρουσιάσει τις τελικές θέσεις της για την έξοδο από την κρίση. Τα συμπεράσματα που θα παρουσιαστούν θα έχουν χαρακτήρα «οδικού χάρτη», εν όψει της Συνόδου του G20 που ξεκινά στο Λονδίνο στις 2 Απριλίου, με ιδιαίτερη έμφαση στην προστασία των κοινωνικών δικαιωμάτων και της κοινωνικής συνοχής.

    Στις συναντήσεις θα συμμετάσχουν, πέραν του κ. Στίγκλιτζ, οι καθηγητές Τζέιμς Γκαλμπρέιθ (Πανεπιστήμιο του Τέξας), Γκάρι Ντίμσκι (Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας), Στιούαρτ Χόλαντ (Πανεπιστήμιο της Κοΐμπρα), Ρίτσαρντ Πάρκερ (Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ), Δημήτρης Παπαδημητρίου (πρόεδρος του Levy Εconomics Ιnstitute), Γιόακιμ Πάλμε (διευθυντής του Stockholm Ιnstitute of Future Studies) κ.ά."

    ReplyDelete
  18. Μικρή που είσαι Ελλαδίτσα μου για να χωρέσεις τις φιλοδοξίες του ΓΑΠ.

    ReplyDelete
  19. @1+1
    "χωρίς υπεύθυνους πολίτες δεν υπάρχουν και υπεύθυνοι πολιτικοί ή και ανάποδα κακοί πολίτες δημιουργούν κακούς πολιτικούς, διαλέγεις και παίρνεις"

    Λίγο μηχανιστική τη βρίσκω την άποψή σου,στα χρόνια της κυριαρχίας της επιστήμης της Απροσδιοριστίας και του Χάους.

    ReplyDelete
  20. "C A Hassapoyannes
    μιλάτε εσείς, η πεφωτισμένη νεολαία, γιά πράσινα άλογα;;;;;;;!!!"

    Πεφωτισμένη νεολαία και πράσινα άλογα! Αλλοφρόνισες Mr Bucherjohn;

    ReplyDelete
  21. 1+1, δε μπορείς να βάζεις τον απλό πολίτη σαν κυρίαρχη μεταβλητή στην εξίσωση σου. Ο apolitique (sic) πολίτης δεν προήλθε απ' το πουθενά. Υπάρχει κάποιος λόγος που έγινε αποστασιοποιημένος. Μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον που τον έκανε έτσι. 'Οταν ζεις σε μια εχθρική κοινωνία μαθαίνεις να σκέφτεσαι πρωτίστως σαν μονάδα και δευτερευόντως σαν μέλος μιας κοινωνίας. Είναι ένας φαύλος κύκλος που για να σπάσει θα πρέπει:

    - ή να βγει ως δια μαγείας μια κυβέρνηση που θα θέτει αυστηρά ως προτεραιότητα το δημόσιο συμφέρον και θα αμβλύνει τις ανισότητες.

    - ή να χρειαστει να κάνει reset το σύστημα και να ξεκινήσουμε απ' την αρχή, μέσω πχ μιας χρεοκωπίας.

    - ή να περιμένουμε την αυτόματη, αλλα αργή, κοινωνική εξέλιξη που από γενιά σε γενιά. Μόνο που, και πάλι, όταν η Ελλάδα του 2100 θα είναι σε καλύτερο επίπεδο απ' την Ελλάδα του 2000, το ίδιο θα ισχύει και για τη Γερμανία του 2100 σε σχέση με τη Γερμανία του 2000.

    Σε κάθε περίπτωση εμμένω στη θέση μου οτι η αντιπροσωπευτική δημοκρατία ούτε τόσο αντιπροσωπευτική είναι, ούτε τόσο δημοκρατία. Επισης και στο οτι το κράτος είναι de facto η νταντά των πολιτών. ως διαχειριστής των κοινωνικών δομών. Αλλιως μπορούμε να καταργήσουμε την αστυνομία και τα δικαστήρια, και να δούμε πόσο πολιτισμένη είναι πραγματικά η ανθρωπότητα.

    ReplyDelete
  22. @ C.A.H

    Η πράσινη ανάπτυξη, η αλλαγή μοντέλου ασφάλισης, η μεταρρύθμιση στην παιδεία (Λύκειο - ΑΕΙ), η θεσμοθέτηση ενός Συμβολαίου Αυτονόμησης των Νέων, ο περιορισμός του δημόσιου χρέους και η αναβάθμιση των συλλογικών αγαθών, είναι όλες σημαντικές προτεραιότητες στην ατζέντα μας διότι προωθούν τη διαγενεακή δικαιοσύνη και βελτιώνουν την ποιότητα ζωής μέσα από τη δημιουργία μιας παραγωγικής οικονομίας υψηλής προστιθέμενης αξίας.

    ReplyDelete
  23. Κάνουμε μια διόρθωση το δημόσιο χρέος από 28,6% το 1980 ανήλθε σε 54,7% το 1985 και 80,7% το 1990.

    Σχετικά με την αύξηση των ελλειμμάτων την πενταετία 04-09. Είναι Πράγματι impressive. Η απόκλιση σωρευτικού ελλείμματος και χρέους στην ΕΕ-15 είναι 1,5% στην Ελλάδα μέχρι το 2007 ήταν 4,9% και μέχρι το τέλος του 2008 έφτασαν το 6,9%. Ουσιαστικά αυτό μας λέει ότι στα τέλη του 2008 6,9 ποσοσοστιαίες μονάδες κρύβονται κάτω από το χαλί

    ReplyDelete