Wednesday, February 11, 2009

Κρίση: περιμένοντας το σοκ...

Tου Χάραλντ Βέλζερ*
11-02-2009

Crise: le choc est à venir
© Le Monde

Μετάφραση από την ομάδα του PPOL

Λίγο καιρό πριν τη χρεοκοπία της «Λέμαν μπράδερς» ο πρόεδρος της «Deutsche Bank» Josef Ackermann, άφηνε να εννοηθεί πως τα χειρότερα είχαν περάσει. Στις πυρετώδεις εβδομάδες που μεσολάβησαν, πολιτικοί και ειδήμονες ξεπέρασαν εαυτούς στην αναζήτηση μεθόδων για την τόνωση της κατανάλωσης, λες κι ο καπιταλισμός συνέχιζε να κινείται και το μόνο που χρειαζόταν ήταν να πυροδοτήσουμε εκ νέου τον αέναο δημιουργικό του κύκλο.

Προφανώς η ιδέα πως εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι περισσότερο από μία «κρίση» δεν πέρασε από το μυαλό κανενός. Η ζωή συνεχίζεται: δανείζουμε, κάνουμε κανά φορολογικό μερεμέτι, και πάνω απ' όλα ελπίζουμε να περάσει η μπόρα όσο το δυνατό γρηγορότερα. Η απουσία της πλέον στοιχειώδους διορατικότητας σε σχέση με τη μέθοδο αντιμετώπισης και τις συνέπειες της οικονομικής κατάρρευσης, αποδεικνύει το βαθμό στον οποίο η κρίση δεν είχε προβλεφθεί: πολυάριθμες χρεοκοπίες τραπεζών, κλυδωνισμός ασφαλιστικών εταιρειών, ολόκληρα κράτη στο χείλος της χρεοκοπίας... Και τα δισεκατομμύρια δολάρια που διοχετεύονται για να απαλυνθούν όλα αυτά, τι άλλο είναι παρά «φανταστικά» λεφτά που ρίχνονται αφειδώς σε ένα σύστημα που βρίσκεται στα όρια της κατάρρευσής του ακριβώς λόγω του... μη-πραγματικού χαρακτήρα των συναλλαγών του;

Την ίδια ώρα που η οικονομική καταστροφή συνεχίζει αδυσώπητα την πορεία της, αδιαφορώντας σε κάθε μέτρο ανάσχεσής της και πλήττοντας τον έναν κλάδο μετά τον άλλο, τα κοψίματα, τα ραψίματα, τα παραγεμίσματα και η ατέλειωτη σειρά των συνόδων κορυφής πασχίζουν να δώσουν την εντύπωση πως η κρίση βρίσκεται υπό έλεγχο.

Ο κόσμος παρατηρεί την κρίση σκυθρωπός, αλλά όχι πανικόβλητος. Παρά την καθημερινή σοδειά καταστροφικών νέων από την «global economy», οι πολίτες ελάχιστα ταράσσονται.

Ας σημειώσουμε κατ' αρχήν πως τα γεγονότα που αργότερα καταγράφονται ως «ιστορικά», σπανίως αξιολογούνται ως τέτοια την ώρα που συμβαίνουν. Εκ των υστέρων αιφνιδιαζόμαστε όταν βλέπουμε την καταχώρηση ενός Kafka στο ημερολόγιό του, την ημέρα που η Γερμανία κήρυξε τον πόλεμο στη Ρωσία (1/8/1914): «η Γερμανία κήρυξε τον πόλεμο στη Ρωσία. Απόγευμα: μάθημα κολύμβησης». Αλλά στις σύγχρονες και πολύπλοκες κοινωνίες μας τα κύματα ενός σοκ διατρέχουν μεγάλη πορεία και καθυστερούν μέχρι να φτάσουν από το αρχικό σημείο καταστροφής στις μάζες των πολιτών. Οπότε είναι μάλλον σπάνιο να βιώνεται μία κοινωνική αναστάτωση ως τέτοια από τους συγχρόνους της. Η καταγραφή της πραγματικότητας επαφίεται μάλλον στους ιστορικούς.

Οι οικολόγοι π.χ. παραπονιούνται συχνά για το ότι ο κόσμος δεν καταφέρνει να κατανοήσει πως το περιβάλλον του αλλάζει. Μία έρευνα σε οικογένειες ψαράδων στην Καλιφόρνια έδειξε πως οι νεότεροι συνειδητοποιούσαν λιγότερο το πρόβλημα της υπεραλίευσης και της εξαφάνισης των ειδών.

Σήμερα στην κοινωνική σφαίρα παρατηρούνται αλλαγές στις αντιλήψεις και τις αξίες ανάλογες με εκείνες που αφορούν το περιβαλλοντικό πρόβλημα: ας αναλογιστούμε την πλήρη ανατροπή των αξιών στη γερμανική κοινωνία επί Χίτλερ.

Σε εκείνη την κοινωνία, ακόμα και το 1933 οι μη-Εβραίοι θα θεωρούσαν αδιανόητο πως λίγα μόλις χρόνια αργότερα, και μάλιστα με την ενεργό συμμετοχή τους, οι Εβραίοι συμπολίτες τους δεν θα γίνονταν απλά αντικείμενο λεηλασίας, αλλά θα φορτώνονταν σε τρένα για να οδηγηθούν σε στρατόπεδα θανάτου. Κι όμως, οι ίδιοι άνθρωποι το 1941 παρατηρούσαν απαθείς την πομπή των εκτοπισμένων να οδεύει προς την ανατολή· ένα καθόλου αμελητέο ποσοστό ανάμεσά τους αγόραζαν («αριανοποιούσαν») τις κουζίνες, τα έπιπλα και τα καλλιτεχνικά τους έργα · άλλοι αναλάμβαναν τη διαχείριση των «ιουδαϊκών» επιχειρήσεων ή μετακόμιζαν σε σπίτια εκτοπισμένων Εβραίων: και οι πάντες τα θεωρούσαν αυτά φυσιολογικά!

Το ότι τέτοιες αλλαγές στο πλαίσιο της καθημερινότητας ή τις συναινετικές νόρμες γίνονται ελάχιστα αντιληπτές, οφείλεται εν πολλοίς στο ότι οι αισθητές αλλαγές αφορούν ένα ελάχιστο τμήμα της βιωμένης πραγματικότητας. Συνήθως υποτιμούμε το βαθμό στον οποίο το καθημερινό πήγαινε-έλα, οι συνήθειες, η λειτουργία των θεσμών, των μίντια, η συνέχιση της λειτουργίας της αγοράς κ.λπ συντηρούν την πίστη πως «τίποτα δεν πρόκειται να συμβεί»: τα λεωφορεία κυκλοφορούν, τα αεροπλάνα απογειώνονται, τα αυτοκίνητα «κολλάνε» στην κυκλοφορία του Σαββατοκύριακου, τα μαγαζιά διακοσμούν τις βιτρίνες τους για τα Χριστούγεννα. Όλα αυτά λειτουργούν ως αποδείξεις ομαλότητας, που τροφοδοτούν μάλιστα τη βαθιά ριζωμένη πεποίθηση πως η ζωή συνεχίζεται, σαν τον παλιό καλό καιρό.

Ενώ δημιουργείται η ιστορία, οι άνθρωποι συνεχίζουν να ζουν τη ζωή τους. Σε αντίθεση με τις κοινωνικές καταστροφές, τους κυκλώνες και τους σεισμούς, οι κοινωνικές αναστατώσεις να μεν δεν έρχονται απροειδοποίητες, αλλά από την άλλη εξελίσσονται τόσο ανεπαίσθητα, που μόνο κατόπιν εορτής ονομάζονται «καταρρεύσεις» ή «ανάδυση ενός νέου πολιτισμού».

Είναι πασίγνωστο πως η γνώση αυξάνει παράλληλα με την άγνοια· συνεχίζουμε όμως να δίνουμε στη φράση αυτή τη μάλλον αισιόδοξη εκδοχή που της έδινε και ο Karl Popper, ως μία εξασφάλιση σταθερότητας των κοινωνιών της γνώσης. Όμως σήμερα οι κρίσεις που συσσωρεύονται στον ορίζοντα (του κλίματος, του περιβάλλοντος, της ενέργειας, των πρώτων υλών και της οικονομίας) δηλούν πως θα αναγκασθούμε να αγωνιστούμε ταυτόχρονα σε πολλαπλά μέτωπα, ενώ ταυτόχρονα μας κατέχει η πιο αβυσσαλέα άγνοια για τις συνέπειες των πράξεών μας.

Αυτή η αποσύνθεση της εμπειρίας μας όμως, δε σηματοδοτεί από μόνη της πως βρισκόμαστε σε ένα «σημείο καμπής» (tipping point), πέραν του οποίο δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα;

Για να βρούμε την τελευταία ανάλογη κατάσταση, θα χρειαστεί να πάμε είκοσι χρόνια πίσω: στην απόλυτη κατάρρευση -που κανείς δεν είχε προβλέψει- ενός ολόκληρου πολιτικού σύμπαντος, που άλλαξε έως και τα σύνορα των κρατών. Τότε ο θρίαμβος της δύσης έμοιαζε εξασφαλισμένος: σπεύσαμε να διακηρύξουμε «το τέλος της ιστορίας» αλλά έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα είναι πολύ πιθανό σε πενήντα χρόνια οι ιστορικοί να τοποθετήσουν στο 1989 την αρχή της παρακμής των δημοκρατιών. Ίσως μάλιστα να διαγνώσουν πως η τρέχουσα οικονομική κρίση δεν είναι παρά ένας ακόμα κρίκος σε μία μακρά αλυσίδα παρακμιακών γεγονότων.

Μπορούμε μολοταύτα ήδη από σήμερα να χαρακτηρίσουμε ως επιτάχυνση της διαδικασίας μετάβασης από μια εποχή σε μία άλλη το γεγονός πως ο αχαλίνωτος νεοφιλελευθερισμός αντικαθίσταται από την κρατική παρέμβαση, μια διαδικασία που φέρνει τα πάνω-κάτω σε όλα όσα γνωρίζαμε, όχι μόνο στον τομέα της οικονομίας, αλλά και των περιβαλλοντικών πολιτικών.

Κι όμως, κανείς δεν τολμά να εξετάσει το ενδεχόμενο της πλήρους αδυναμίας μας να αντιδράσουμε στις κρίσεις αυτές, την οικονομική, την ενεργειακή ή την κλιματική. Θεωρούμε απίθανη την πλήρη κατάρρευση του οικονομικού μας συστήματος και αρνούμαστε πεισματικά να αντιμετωπίσουμε την προοπτική η σπάνη των ορυκτών καυσίμων να φτάσει σε τέτοια επίπεδα που σε λίγα χρόνια, ακόμα και στα πλούσια κράτη, οι λιγότερο πλούσιοι δεν θα μπορούν να έχουν θέρμανση!

Πού βρισκόμαστε σήμερα; Οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου θα συνεχίσουν να αυξάνονται λόγω της παγκόσμιας εκβιομηχάνισης, και θα ξεπεραστεί η περίφημη αύξηση της θερμοκρασίας κατά 2oC, πέραν της οποίας η κλιματική αλλαγή θα εξελιχθεί καταστροφικά. Οι ειδήμονες κλιματολόγοι μας δίνουν το πολύ έως επτά χρόνια για να αλλάξουμε ρότα. Από εκεί και πέρα, ο αυξανόμενος ανταγωνισμός για τις πρώτες ύλες θα μπορούσε άριστα να εκφυλιστεί σε μία σειρά βίαιων συγκρούσεων, προκειμένου να ξεχωρίσουν οι νικητές από τους νικημένους.

Σήμερα κανείς δεν ξέρει από ποια πλευρά θα βρεθεί η Ευρώπη. Προς το παρόν είμαστε απασχολημένοι με το να φορτώνουμε βάρη στις επόμενες γενεές, ιδίως με τη διόγκωση του χρέους και την υπερεκμετάλλευση των πρώτων υλών. Αυτός ο «αποικισμός» του μέλλοντος φυσικά θα έχει κόστος, μιας και το συναίσθημα της διαγενεακής αδικίας είναι ιστορικά ένας από τους πλέον ισχυρούς καταλύτες ριζοσπαστικών κοινωνικών αλλαγών, που δεν πρέπει να τις θεωρούμε εξορισμού θετικές, όπως έδειξε το εγχείρημα της ριζοσπαστικής νεανικότητας με την οποία συνδέθηκε ο εθνικοσοσιαλισμός.

Ο συνδυασμός ενός κυκεώνα προβλημάτων με την αδυναμία επίλυσής τους οδηγεί σε αυτό που στη ψυχολογία αποκαλείται «γνωστική διαταραχή». Αλλιώς, για να το θέσουμε σαν τον Γκρούτσο Μαρξ (Groucho Marx): «και γιατί να με νοιάζει το μέλλον; Πότε δηλαδή νοιάστηκε το μέλλον για μένα;»

Φυσικά, και το να θέτουμε απλά ως στόχο τη διαγενεακή ισότητα σημαίνει πως αμφισβητούμε ριζικά το στόχο της βραχυπρόθεσμης ανάπτυξης, όπως και την αντίληψη πως η ευτυχία περνά από τη αέναη κινητικότητα και την ηλεκτροδότηση ολόκληρου του πλανήτη 24 ώρες το 24ωρο.

Είναι ακριβώς στις περιόδους κρίσεων που βλέπουμε συλλογικές πολιτικές οντότητες που δεν έχουν ιδέα για το τι θέλουν να είναι. Κοινωνίες που, τον καιρό ακόμα που η οικονομία τους λειτουργούσε, αρκούνταν στο να ικανοποιούν τα ένστικτά τους διαμέσου της κατανάλωσης και στερούνταν κάθε δυνατότητας να αποκτήσουν μια κοινή ταυτότητα νοήματος και συναισθημάτων, έναν ορισμό του τι είναι η ευτυχία, δεν διαθέτουν καν το δίκτυ που θα καθυστερήσει την πτώση τους.

Πόσο μάλλον που αυτό συμβαίνει ενώ οι ειδήμονές τους στέκουν αμήχανοι και άφωνοι, χωρίς να έχουν τίποτα σοβαρό να προτείνουν. Ίσως να είναι κι αυτό ένα σημείο της επικείμενης αναγέννησης: εκείνης του πολιτικού.

*O Harald Welzer είναι κοινωνικός ψυχολόγος

55 comments:

  1. Αυτό το κείμενο ανοίγει πολλά μέτωπα.

    Ωστόσο, πιάνοντας την οικονομία, πρόκειται για "καταστροφή", ή μήπως για "προσαρμογή στην πραγματικότητα";

    α. Οι περισσότεροι που απολύθηκαν στις ΗΠΑ από τα χρηματοοικονομικά κλπ, είχαν άχρηστες δουλειές (οι οποίες στο παρελθόν χρηματοδοτούνταν από πλεονάσματα λόγω "φουσκωμάτων". Δυστυχώς, υπάρχουν και παράπλευρες απώλειες παραγωγικών εργασιών.

    β. Οι τιμές των ακινήτων ήταν υπερβολικά υψηλές και πρέπει να μειωθούν.

    γ. Η κατανάλωση ήταν υπερβολικά υψηλή σε σχέση με τις αποταμιεύσεις και αυτό έπρεπε να αντιστραφεί.

    Σε όλα τα μέτωπα, αυτή η κρίση δεν είναι παρά προσγείωση ενός μπαλονιού. Δυστυχώς ανώμαλη και απότομη. Αλλά δεν παύει να είναι προσγείωση... όπως την περίπτωση ενός 70χρονου γέρου που παντρεύτηκε 18χρονη και νόμιζε ότι για τα επόμενα 30 χρόνια το Viagra θα επαρκούσε... έως ότου έπαυσε πλέον να έχει αποτελέσματα.

    ReplyDelete
  2. Πρέπει να ήταν Φεβρουάριος του 2008όταν έκανα μια συζήτηση οικονομικού περιεχομένου με τον πατέρα μου. Πάνω στη συζήτηση του ανέφερα το ενδεχόμενο να έρθει πολύ σοβαρή οικονομική κρίση, συμβουλέυοντάς τον παράλληλα να πουλήσει κάποιες τραπεζικές μετοχές που διέθετε.

    Απορημένος γυρνά και με ρωτά, τί κρίση, βλέπεις εσύ καμιά κρίση πουθενά; Τί είναι πάλι αυτά τα συνομωσιολογικά που μου τσαμπουνάς.
    Του λέω, σε παρακαλώ, άκουσε με. Έρχεται κρίση τόσο σοβαρή που θα πλήξει την καρδιά του καπιταλιστικού συστήματος. Θα αλλάξουν τα πάντα.

    Θυμάμαι τότε πως με κοίταξε σαν εξωγήινο. Μου λέει αποκλείεται. Ακόμα και να έρθει μια κρίση όπως λες, θα είναι μια κρίση όπως και οι υπόλοιπες. Λίγο από δω, λίγο από κει, θα περάσει γρήγορα. Οι τράπεζες αποκλείεται να πληγούν. Οι τράπεζες ό,τι και να γίνει θα τα βγάλουν τα λεφτά τους.
    Και σχεδόν ενοχλημένος σηκώθηκε να φύγει.

    Οι άνθρωποι σκέφτηκα λατρεύουν την σταθερότητα. Κάθετι που αποσταθεροποιεί την αίσθηση της σταθερότητας, επιλέγουν συνειδητά ή ασυνείδητα να το αγνοήσουν. ίσως γι αυτό παράλληλα με την γνώση μας να αυξάνεται και η άγνοια...

    ReplyDelete
  3. Είναι λίγο περίεργη αυτή η "κρίση".Δεν συνδέεται με έλλειψη ή στέρηση κάποιων πραγμάτων απαραίτητων για την καθημερινή επιβίωση των μαζών.Αφθονία παντού.Υπερπαραγωγή παντού.Υ πάρχει μια ανισορροπία προσφοράς και ζήτησης υπέρ της προσφοράς.Ολη αυτή η τεράστια παγκόσμια παραγωγή δεν μπορεί να καταναλωθεί.Είναι άχρηστη και τοξική.Αρα για ένα διάστημα πρέπει να πάει σε κάποια χωματερή.Ηδη τα σπίτια μας έχουν γίνει υπερκορεσμένες χωματερές τοξικών προιόντων.Μέχρι, αυτή η παραγωγή,να αντικατασταθεί απο άλλου τύπου προιόντα και άλλου τύπου υπηρεσίες,πρέπει για να μην καταστραφεί απότομα η παλαιά παραγωγική βάση,σταδιακά να οδηγείται σε κάποιες χωματερές.Οι ίδιες δε οι χωματερές και η αποδόμησή τους και η αντικατάστασή τους μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα οικονομική δραστηριότητα του ευρύτερου τομέα της πράσινης οικονομίας.

    ReplyDelete
  4. Μια μικρή ιστορία από ένα μακρινό μέλλον…

    "Όμως σήμερα οι κρίσεις που συσσωρεύονται στον ορίζοντα (του κλίματος, του περιβάλλοντος, της ενέργειας, των πρώτων υλών και της οικονομίας) δηλούν πως θα αναγκασθούμε να αγωνιστούμε ταυτόχρονα σε πολλαπλά μέτωπα, ενώ ταυτόχρονα μας κατέχει η πιο αβυσσαλέα άγνοια για τις συνέπειες των πράξεών μας."

    Χάραλντ Βέλζερ
    11-02-2009


    Η δασκάλα άπλωσε τα 11 παιδιά σε ημικύκλιο πάνω στο γρασίδι για να αρχίσει το μάθημα. Από την τσάντα της έβγαλε το δακτυλίδι και το τοποθέτησε στο κέντρο. Με μια απαλή κίνηση του χεριού της μια ακτίνα φωτός έλαμψε στιγμιαία κι άρχισε να προβάλει ολογράμματα με εικόνες από το ανθρώπινο παρελθόν.

    Αγαπημένα μου παιδιά, αιώνες τώρα οι άνθρωποι ερευνούν, αναζητούν, μαθαίνουν, συσσωρεύουν και μεταδίδουν τις γνώσεις τους. Ο άνθρωπος έκανε καλά. Εξέλιξε την τεχνολογία, έμαθε να διαβάζει και να γράφει, έφτιαξε σχολεία για να μεταδίδει τις γνώσεις που μάζευε στα παιδιά του. Έτσι ώστε κι αυτά, όπως και εσείς σήμερα, να συνεχίσουν το έργο των γονιών τους. Στην πορεία του χρόνου ο άνθρωπος έμαθε πολλά.

    Και καθώς η δασκάλα μιλούσε με απαλές κινήσεις των χεριών της μετακινούσε τις εικόνες εμπρός από τα μάτια των παιδιών της δείχνοντάς τους το παρελθόν.
    Στις αρχές του 21ου αιώνα, η τεχνολογική ανάπτυξη είχε καταφέρει να ενώσει για πρώτη φορά ολόκληρο τον πλανήτη. Αυτήν η ανάπτυξη όμως ήταν μονόπλευρη και προβληματική. Ο άνθρωπος δεν σέβονταν ούτε το περιβάλλον που ζούσε, ούτε τους αδελφούς γύρο του. Η μόλυνση και η καταστροφή των φυσικών πόρων, η δυστυχία, η ανισότητα, ο ανταγωνισμός, ήταν τα αποτελέσματα του δρόμου που είχαν επιλέξει. Ο πόλεμος θεωρούνταν μια πολύ φυσική διαδικασία μέσα στις σχέσεις τους.

    Η δασκάλα κοιτώντας τις εικόνες των ερημωμένων πόλεων και των εξαθλιωμένων ανθρώπων από τους πολέμους στο παρελθόν, έκανε μια μικρή παύση.

    -Θα μπορούσε ίσως κάποιος ή κάποια να μας πει γιατί οι άνθρωποι εκείνης της εποχής ενώ είχαν συσσωρεύσει έναν τεράστιο πλούτο γνώσης, δεν μπόρεσαν τελικά να επιλύσουν τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετώπιζαν;

    Τα παιδιά σήκωσαν τα χέρια ψηλά.
    Η δασκάλα έγνεψε με το βλέμμα της ένα κορίτσι στην άκρη του ημικυκλίου.
    Εκείνη σηκώθηκε και αντικρίζοντας στα μάτια τους συνομηλίκους της άρχισε να μιλά:

    -Η γνώση δεν είναι ούτε καλή, ούτε κακή. Είναι αυτό που είναι. Ένα εργαλείο της λογικής που μας επιτρέπει να αντιλαμβανόμαστε και να κατανοούμε τον κόσμο γύρο μας. Η γνώση στην εφαρμογή της όμως δεν παραμένει ουδέτερη. Εμποτίζεται της πνευματικής ουσίας των ανθρώπων και χρωματίζεται από αυτήν. Παράγοντας αποτελέσματα στο βιωματικό τους ίδιας ποιότητας με την πνευματική ποιότητα στο εσωτερικό τους. Οι άνθρωποι εκείνης της εποχής εξασκούσαν τις γνώσεις τους, αλλά δεν είχαν κανέναν έλεγχο στην εσωτερική τους ουσία. Έτσι τα αποτελέσματα από την εφαρμογή των γνώσεών τους ήταν μπερδεμένα. Όπως και το εσωτερικό τους.

    ReplyDelete
  5. Εμείς, ας πούμε, οι Ελληνες έχουμε μια καλή οικοδομική βιομηχανία.Αν αρχίζουμε να κτίζουμε θα αντιμετωπίσουμε τη καταστροφική κρίση αυτού του τομέα, που για μας είναι ό,τι η αυτοκινητοβιομηχανία για τους Αμερικανούς,Γάλλους,Γερμανούς.
    Είμαστε όμως ΥΠΕΡΚΟΡΕΣΜΕΝΟΙ απο κτίσματα παντός τύπου.Τί μπορούμε να κάνουμε; Να γκρεμίζουμε τα παλιά και να κτίζουμε καινούρια ΠΥΡΕΤΩΔΩΣ.Χρησιμοποιώντας και ΟΛΑ τα παλιά υλικά ανακυκλώνοντάς τα.
    Δεν χρειάζεται τα κτίρια αυτά να έχουν κάποια χρηστική αξία.Μπορεί να είναι όπως οι Φαραωνικές πυραμίδες.Μπορεί να είναι ένα γιγαντιαίο πρόγραμμα αναστήλωσης παλιών πόλεων.Η οικονομία ζεί με ό,τι "ανοησία" και να κάνεις.Δεν ζεί με το να μην κάνεις τίποτε.Αλλωστε ολόκληρος ο πολισμός είναι μια "ανοησία".
    Αν ας πούμε, ο Κομφούκιος με τις ευαισθησίες που έχει, του προταθεί να γκρεμίσει αυτό το έκρωμα-πολυκατοικία που μένει στη Β. Σοφίας και στη θέση του να κτίσει ένα μοντέρνο, αυτοδύναμο ενεργειακά κτίριο, και να το αφιερώσει στον νε φάκτο πρωθυπουργό της χώρας, δεν θα το έκανε μετά χαράς;
    Πρεπει λοιπόν να αναγνωρίσουμε το σημαντικό ρόλο του ΑΝΟΗΤΟΥ στην ανθρώπινη εξέλιξη αν θέλουμε να βγούμε από τη κρίση.Με αυτούς τους καλαμαράδες, λογιστάκους, οικονομολόγους των Βρυξελλών τίποτε δεν γίνεται.

    ReplyDelete
  6. Για να δεχθεί όμως ο πρωθυπουργός κ."ΝτεΦάκτο", την προσφορά, πρέπει να μετονομασθεί σε Λεωφόρο Αραφάτ η Λεωφόρος Β.Σοφίας.

    ReplyDelete
  7. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  8. Ο δε Κομφού, Παρμενίδη, επειδή είναι 1.000.000% ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ σε θέματα περιβάλλοντος και ενέργειας ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

    1) ΗΧΟΜΟΝΩΣΗΣ*
    2) ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ
    3) ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ**
    4) ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΚΛΙΜΑΤΙΣΜΟΥ με δημιουργία ψευδοροφών κλπ κλπ.

    ΑΚΡΙΒΩΣ επειδή ΣΕΒΟΜΑΙ το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ και είμαι ΑΝΑΦΑΝΔΟΝ ΚΑΤΑ των ΚΛΙΜΑΤΙΣΤΙΚΩΝ ποθ κρέμονται από τα παράθυρα.

    ΚΑΙ μιά κυρία που είχε βάλει κλιματιστικά στο ισόγειο

    την ΠΗΓΑ στα ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ όπου την ΥΠΟΧΡΕΩΣΑΝ να τα βγάλει!!!!

    ΕΣΕΙΣ, κρίνοντας ασφαλώς εξ ιδίων, ΔΕΝ έχετε καταλάβει πως ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ που ΕΝΝΟΟΥΝ αυτά που ΛΕΝΕ και τα ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΥΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ σε ΠΡΑΞΗ.

    ΕΝΝΟΕΙΣ;;;;;

    Thence,
    Honi soit qui mal y pense!

    Αυτά.

    Oσο γιά τον de facto πρωθυπουργό ΣΟΥ να τον πάρεις και να τον στείλεις πακέτο στην Minnesota όπου ανήκει καθότι, ως ΜΗ ομιλών Ελληνικά, ΔΕΝ δικαιούται να είναι ΚΑΝ πολίτης.

    *ΑΛΛΑ και με ΤΡΙΠΛΑ ΤΖΑΜΙΑ με ενοχλούν οι ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΟΙ ΑΛΗΤΕΣ του ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗ και του ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗ με τις ΣΟΥΖΕΣ με βγαλμένους σιγαστήρες στις 3:30 το χάραμα.

    ** Στις ΗΠΑ παίρνεις 20% rebate πό την ηλεκτρική εταιρεία αν έχεις κάνει ενεργειακή/θερμική μόνωση. Στην Ελλάδα ΤΡΩΣ και μιά φάπα!!!

    ReplyDelete
  9. ΑΣΕ την ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ γιά ΑΛΛΟΥΣ parmie. Tα μεταξωτά βρακιά κλπ κλπ.

    ΕΣΕΙΣ, ακόμα ΚΑΙ όσοι ΕΧΕΤΕ ΜΕΛΕΤΗΣΕΙ, ακόμα ΚΑΙ σε βάθος,

    ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΒΙΩΣΕΙ την ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ.

    Η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ είναι ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΓΝΩΣΗ γιά να ΜΗ πω όλως διόλου ότι γεννιέσαι μ' αυτήν.

    Nα, ο ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑΚΟΣ Λαλιώτης, σε ΠΕΤΡΙΝΟ σπίτι με πλακόστρωτα

    ΤΙ ΛΕΣ ΕΚΑΝΕ;;;;;;;;;;;;;;;;

    ΕΒΑΛΕ ΜΑΡΜΑΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΤΟ ΖΩΟΝ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΕΣΕΙΣ, τα ΠΑΣΟΚια, μέχρι να αποκτήσετε ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ, πρέπει να έχετε ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.

    ReplyDelete
  10. Επειδή στην Ελλάδα όντως είμαστε υπερκορεσμένοι από κτίρια και σπίτια αυτό που μπορεί να γίνει είναι να δοθούν κίνητρα ή να επιδοτηθούν περιβαλλοντικές και ενεργειακές επεμβάσεις στα υπάρχοντα, πχ εξοικονόμηση ενέργειας στα κτίρια του εμπορικού, οικιακού και δημόσιου τομέα.

    ReplyDelete
  11. Παρακαλούμε να κατέβουν οι τόνοι.

    ReplyDelete
  12. Το project εξοικονόμηση ενέργειας στον κτιριακό τομέα είναι μια μεγάλη νέα οικονομική δραστηριότητα που για τα επόμενα 10 χρόνια τουλάχιστον θα μπορούσε να συμβάλει στην αύξηση των επενδύσεων και της απασχόλησης.

    ReplyDelete
  13. Στα ΠΑΣΟΚια φυσικά, γιά να ΜΗ παρεξηγηθώ, ΑΝΗΚΟΥΝ 100% και οι νεοδημοκράτες.

    Αναφερόμουνα στην ΧΥΔΑΙΟΤΗΤΑ η οποία είναι ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ του >>>70-80% του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ.

    Aλλά την ΣΥΝΔΕΩ με τα ΠΑΣΟΚια καθότι πεινάλες αβράκωτοι όπως ήταν, ΜΟΛΙΣ είδαν χρήματα, ΟΡΓΙΑΣΑΝ ΑΙΣΘΗΤΙΚΩΣ και έτσι φτιάχθηκε η "Αισθητική ΠΑΣΟΚ".

    It is NOT unique to PASOK, but PASOKIA are those who defined it, the originals of barbarity!

    xaxaxaxaxaxaxa

    ReplyDelete
  14. Συνήθως όταν κάποιος θίγει πολλά θέματα μέσα στο ίδιο πλαίσιο, αυτό μπερδεύει τον κόσμο γιατί χαλάει την τεχνητή "τάξη" που έχει στο μυαλό του ο μέσος άνθρωπος σχετικά με το τι συμβαίνει γύρω του.

    Όμως, η πραγματικότητα είναι έτσι ακριβώς: όλα σχετίζονται μεταξύ τους. Η οικολογική κρίση οφείλεται (μακροχρόνια) σε μεγάλο βαθμό στους ίδιους παράγοντες που οδήγησαν στη σημερινή οικονομική κρίση. Οι ΗΠΑ δηλώνουν στροφή από την επιθετική πολιτική εγκατάστασης αντιπυραυλικών συστημάτων στην Ευρώπη, αλλά δεν ακυρώνουν το πρόγραμμα (προφανώς όχι μόνο για στρατηγικούς λόγους αλλά και για ενίσχυση της εγχώριας βιομηχανίας τους). Οι αυτοκινητοβιομηχανίες βρήκαν ευκαιρία και απολύουν κόσμο με ρυθμό μια ολόκληρη πόλη κάθε μήνα, λες και ξαφνικά οι πωλήσεις τους έπεσαν -500% σε ένα 6μηνο.

    Ο κοινός παρονομαστής, όπως επισημαίνει ο συγγραφέας (και ο lefteris στο πρώτο σχόλιό του), είναι η τυφλή αφοσίωση στην υπερκατανάλωση, δηλαδή στην αύξηση των κερδών με κάθε τρόπο και μέσο. Η αγορά έγινε αυτοσκοπός, όχι απλά το μέσο διανομής αγαθών και υπηρεσιών. Το αποτέλεσμα είναι, παραγωγή με κάθε κόστος, πώληση με κάθε μέσο και σε οποιονδήποτε. Αυτό είναι που έχει δημιουργήσει την υπερχρέωση πολιτών και εταιριών, αλλά και την ενεργειακή εξάρτηση από πόρους του περασμένου αιώνα (πετρέλαιο).

    Όταν συνειδητοποιήσουμε ότι στον τρίτο κόσμο τα παιδιά πεθαίνουν γιατί δεν έχουν να φάνε, ενώ εμείς εδώ από ασθένειες που συνδέονται κυρίως με παχυσαρκία (δηλ. πολύ φαΐ), τότε ίσως μάθουμε να βλέπουμε τα πράγματα πιο ψύχραιμα, πιο ρεαλιστικά και κυρίως με τις σωστές προτεραιότητες.

    ReplyDelete
  15. Ενα παράδειγμα έφερα Κομφού και χάλασες κόσμο.Σού πρότεινα αυτή τη πολυκατοικία που μένεις και που μοιάζει σαν να την μετέφερες απο τη Ραμάλα προκατασκευασμένη,να τη γκρεμίσεις και να την ξαναφτειάξεις, με τις δικές σου ΠΆΝΤΑ αισθητικές προδιαγραφές, για να συμβάλλεις στην ΔΙΑΣΩΣΗ της οικοδομικής μας βιομηχανίας.Επιμένω στη ΔΙΑΣΩΣΗ.Μη κολάς στον ντε φάκτο.
    Οσα φτειασιδώματα και να το κάνεις αυτό το τερατούργημα Ραμάλα ήταν Γάζα θα γίνει.Θέλει γκρέμισμα και ξαναχτίσιμο.

    ReplyDelete
  16. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

    Τι είναι πάλι αυτό το κουφό με την ψήφο των ομογενών, συγκεκριμένα αυτών

    που είναι εγγεγραμμένοι στα δημοτολόγια και έχουν την ιθαγένεια, δλδ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ που γεννήθηκαν στην Ελλάδα ουσιαστικά, ακόμα και εάν ΔΕΝ έχουν ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΑ, ακόμα και αν ΔΕΝ πληρώνουν ΦΟΡΟΥΣ!!!!!!!!

    ΝΕVER, EVER, EVER.

    MONON οι ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ

    όχι ο ΚΑΘΕ ΑΛΗΤΑΓΚΟΥΡΑΣ της ΑΣΤΟΡΙΑ που παίρνει επιχορηγήσεις από την Γραμματεία ΑΠΟΔΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.

    ΕΛΛΗΝΕΣ είναι

    1) ΟΣΟΙ ΜΙΛΟΥΝ ΕΛΛΗΝΙΚΑ και όχι Παπανδρεϊκά
    ΚΑΙ
    2) ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΑΝ
    ΚΑΙ
    3) ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΦΟΡΟΥΣ
    ΚΑΙ
    4) ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ γιά ΤΕΚΜΗΡΙΑ
    ΚΑΙ
    5) έχουν ΙΣΧΥΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ/ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ

    Aκούς εκεί "να ψηφίζουν οι Αστόριες και οι Μελβούρνες συλλήβδην".

    ReplyDelete
  17. Κομφούκιε,

    Τώρα που η Ισδραηλινή αεροπορία έχει κεσσάτια θα μπορούσε να σε βοηθήσει στην αναπαλαίωση.Κάνει μια παραγγελιά για ένα οικολογικό βομβαρδισμό.

    ReplyDelete
  18. erratum
    MONON οι ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ
    ->
    MONON οι ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΘΑ ΨΗΦΙΖΟΥΝ

    ReplyDelete
  19. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ (!)

    Πάει και συ χάλασες.Τί πασοκική διάλεκτος είναι αυτή; Αλλά εδώ μέσα που έμπλεξες στο τέλος θα στραβωθείς!

    ReplyDelete
  20. AΛΛΑ εδώ κάνει την πάπια ο Baby Doc-Μικροκεφαλάκης, de facto Assad-παπανδρέου

    ΔΙΟΤΙ

    η μεν ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ είναι ΤΙΓΚΑ ΝΔ

    η δε ΑΣΤΟΡΙΑ ΤΙΓΚΑ ΠΑΣΟΚ

    To κρέας βέβαια, παμπόνηρος όπως είναι τα έχει υπολογίσει.

    Σου λέει 700.000 ψυχές στη Μελβούρνη
    450.000 στην Αστόρια

    ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΣ βγαίνω.

    ReplyDelete
  21. ΟΜΩΣ,

    ΧΟΝΔΡΕ

    ΔΕΝ έλαβες υπόψη το Manhattan

    όπου λαμβάνονται, in the end, οι αποφάσεις

    ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ εσύ ΧΟΝΔΡΕ

    PERSONA NON GRATA

    ReplyDelete
  22. @ lefteris

    By the way,

    ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ οι παρατηρήσεις σου σ' αυτό το post.

    ReplyDelete
  23. @jaga
    "Όταν συνειδητοποιήσουμε ότι στον τρίτο κόσμο τα παιδιά πεθαίνουν γιατί δεν έχουν να φάνε, ενώ εμείς εδώ από ασθένειες που συνδέονται κυρίως με παχυσαρκία (δηλ. πολύ φαΐ)"

    O θάνατος απο πείνα είναι ένας μύθος που μας έμεινε.Οι θάνατοι απο τη παχυσαρκία είναι πολλοί περισσότεροι.Αλλωστε η παχυσαρκία είναι η νόσος των φτωχών.Η φτώχεια σήμερα και οι εξ αυτής θάνατοι δεν οφείλονται στην έλλειψη διαθέσιμης τροφής αλλά σε βαθειά ριζωμένους πολιτισμικούς παράγοντες.

    ReplyDelete
  24. Οι Ελληνες της Αμερικής και της Αυστραλίας είναι το ποιό καθυστερημένο και το ποιό ΑΝΙΔΡΑΣΤΙΚΟ κομμάτι του Ελληνισμού.

    ReplyDelete
  25. KAI του ΚΑΝΑΔΑ
    ΚΑΙ της ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

    όλοι ίδιοι είναι, ΑΣΤΟΙΧΕΙΩΤΟΙ

    ReplyDelete
  26. @jaga

    Αν θα πρεπει να κλαίμε για κάποιους, αυτοί είναι οι παχύσαρκοι και όχι οι πεινασμένοι.Kάθε παχύσαρκος καταναλώνει όση τροφή χρειάζονται 5 φυσιολογικοί άνθρωποι.Και αν λάβουμε υπόψη το κόστος συντήρησης ενός παχυσάρκου σε κοινωνικούς πόρους τότε έχουμε μια εξήγηση γιατί καταρρέει το ασφαλιστικό σύστημα.Ας ασχοληθούμε λίγο και με τους φτωχούς του πρώτου κόσμου.Δεν είναι μοδάτο αλλά είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ.
    Εμείς, ως Ελλάδα, αν τρώγαμε σαν κανονικοί άνθρωποι, θα μπορούσαμε απο το πλερίσσευμα να ταίσουμε ολόκληρο το πληθυσμό της Ζιμπάμπουε.

    ReplyDelete
  27. @parmenides:

    O θάνατος απο πείνα είναι ένας μύθος που μας έμεινε.Οι θάνατοι απο τη παχυσαρκία είναι πολλοί περισσότεροι.Αλλωστε η παχυσαρκία είναι η νόσος των φτωχών.Η φτώχεια σήμερα και οι εξ αυτής θάνατοι δεν οφείλονται στην έλλειψη διαθέσιμης τροφής αλλά σε βαθειά ριζωμένους πολιτισμικούς παράγοντες.

    Δεν ξέρω κατά πόσο πράγματι πιστεύεις αυτό που έγραψες, ελπίζω πως όχι. Προτού διατυπώσει κανείς έτσι εύκολα τόσο κυνικές απόψεις, καλό θα είναι να διαβάσει τα δεδομένα από τον ΟΗΕ (WFP):

    *** "What causes hunger?" >> LINK

    *** "Interactive Hunger Map" >> LINK

    Στον χάρτη, οι κόκκινες περιοχές αντιστοιχούν σε ελλιπή διατροφή πάνω από 35% της κανονικής και μεταφράζεται στην ουσία σε μείωση του προσδόκιμου ζωής κατά μέσο όρο ως και 100%. Παρά τα βιοκαύσιμα, τα οικολογικά προβλήματα, τις καταστροφές, φαγητό υπάρχει για να θρέψει 2 φορές τον πληθυσμό της Γης, αλλά δεν κατανέμεται όπως πρέπει (για πολιτικούς/οικονομικούς, ΟΧΙ πολιτισμικούς παράγοντες).

    Οι θάνατοι από παχυσαρκία ΔΕΝ είναι περισσότεροι από αυτούς λόγω ασιτίας και φυσικά μπορούν να αποφευχθούν απείρως ευκολότερα, με κατάλληλη αλλαγή του τρόπου ζωής και διατροφής (ενημέρωση + πολιτικές). Και δεν είναι νόσος των φτωχών, γιατί οι πλούσιες καλοθρεμμένες κυρίες έχουν τα ίδια ακριβώς προβλήματα, απλώς έχουν τα χρήματα να κάνουν λίφτινγκ, λιποαναρρόφηση και μπαι-πας.

    Είναι εντελώς ανεύθυνο να λέμε πως εμείς οι "πολιτισμένοι" έχουμε τα ίδια ή περισσότερα προβλήματα διατροφής/υγείας από το κάτω 1/3 του πληθυσμού της Γης, μόνο και μόνο γιατί αυτή η σκέψη μας κάνει να κοιμόμαστε πιο ήσυχα το βράδυ.

    ReplyDelete
  28. http://www.nytimes.com/2009/02/11/opinion/11friedman.html?th&emc=th

    ReplyDelete
  29. Noμίζω ότι πρέπει ΚΑΠΟΤΕ να αποφασίσουμε

    ΕΑΝ οι ΛΑΟΙ θα έχουν ΝΤΑΝΤΑΔΕΣ και ΓΚΟΥΒΕΡΝΑΝΤΕΣ ή, εάν, στο πλαίσιο της ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗΣ (self determination) θα αφεθούν να πράττουν Ο,ΤΙ και ΟΠΩΣ θέλουν, ΑΛΛΑ

    ΙΔΙΑ ΕΥΘΥΝΗ.

    Προφανώς και τα ΔΥΟ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ.

    Η ΝΙΓΗΡΙΑ, γιά παράδειγμα είναι ΜΙΑ ΜΕΙΖΩΝ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΠΑΡΑΓΩΓΟΣ και ΖΑΠΛΟΥΤΗ ΧΩΡΑ με ΠΑΜΦΤΩΧΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ.

    ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ λοιπόν;;;;;;;;;;;

    Τους ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΠΑΙΔΑΚΙΑ και τους έχουμε υπό επιτήρηση

    ή

    τους ΑΦΗΝΟΥΜΕ να ΚΛΕΒΟΥΝΕ και να ΣΚΟΤΩΝΟΥΝΕ ο ένας τον άλλο;;;;;

    Η ΑΙΩΝΙΑ και ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ.

    ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ είναι δίκαιο να βάζεις τις ΗΠΑ να ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ την ΜΕΡΙΔΑ του ΛΕΟΝΤΟΣ γιά την ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ του ΟΗΕ και μετά να τους λες,

    'ΟΥΣΤ μακρυά από δω "φονιάδες" που επεμβαίνετε στα εσωτερικά μας'

    ReplyDelete
  30. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  31. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  32. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  33. Hello Sir,

    So I was thinking on the train this morning about inter-generational justice and figured I would drop you a line to see if you could enlighten me further on exactly what your working definition is and what your objectives are.

    Obviously I can understand that G700 is essentially a Greek organisation concerned with primarily Greek issues. However there is clearly a wider relevance of the issues within Europe due to a variety of reasons: global recession and the contraction of the job market, the trend of aging populations within Western societies and the resulting extensions of retirement age, increased pension and welfare requirements to the budget, old people remaining in jobs for longer at a senior level etc etc etc. Also to be considered, certainly in the UK although less on 'the continent' due to different cultural approaches, is the issue of home ownership. With credit less available and people less likely to have a high paying job, home ownership becomes unrealistic, people are more likely to rent. Does this make the buy-to-let generation a sort of new landowning class? What are the impacts of this with respect to the economic and lifestyle ambitions of the younger generations? The adaption of Western societies to the new economic global environment, even post-recession, will be an issue inherited by the young from the old. When examined at a broad level, our generation will inherit a world that is significantly different from that of our parents. The realities of the global economy (good and bad), the new issues of social integration and the conflict raised through labour market competition (both globally and within the EU), the apparent decline in US predominance and the rise of other powers in the world, all are examples of a new international structure brought about (intentionally and unintentionally) by the generations of the post WW2 and Cold War years. The apparent failures of the ideological liberal capitalist expansion (and I am no communist but there certainly appear to be fairly endemic flaws at this point to the global free market as it exists today) to a certain extent undermines the centre-left positions, certainly of the Labour party under Blair and Brown (again, I am no crazy left-wing lunatic), that have been ado pted by previously Social Democratic or Socialist parties in Europe. So where do we go from here? More importantly, can the older generation who created this situation be depended upon to adequately address its faults and identify correctly the desires of the younger generations?

    Anyway, just randomly thinking on the train ride and thought I'd see what you had to say.

    Cheers,

    James

    ReplyDelete
  34. @jaga
    "*** "What causes hunger?" >> LINK"


    Μια παράκληση πρός τους διαχειριστές του μπλόγκ.Σαυτό το σάιτ που προτείνει o jaga, υπάρχει μια φωτογραφία ενος Αφρικανού "πεινασμένου".Επειδή εγώ δεν έχω ξαναδεί τόσο υγιή άνθρωπο, σας παρακαλώ να μεταφέρεται τη φωτογραφία στη σελίδα σας να τη δούμε όλοι και να ξαναθυμηθούμε τί σημαίνει υγιής άνθρωπος.Γιατί νομίζω ότι ξεχάσαμε τί σημαίνει υγιής άνθρωπος ζώντας μέσα στο κόσμο των παχυσάρκων.

    ReplyDelete
  35. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  36. Good points and interesting questions James.

    You see, commuting forces sometimes positive externalities, like thinking, decision making or reading. hehe..

    Intergenerational justice, equality, solidarity, are of course concepts that were not conceived in Greece, nor were they born out of the particular problems that Greece faces today. Most of all they are concepts and issues that concern all western societies, due to the demographic ageing and the great similarities of their institutional, legal, tax, health, insurance and overall welfare policy frameworks of the last decades.

    Greece comes last to even conceive this dimension, not only at the level of taking progressive action, but even at the level of understanding the problem and of trying - through policy measures - to at least maintain the share of today's burden between generations in terms of financing the gap of debts - public, private and implicit - and subsidising an ageing population that refuses to let go of welfare priviledges that do not reflect at the least their contribution in the production base of the economy.

    Your point about housing is excellent. An entire generation is in danger of being homeless, and in the case of countries unlike Greece, where the hereditary syndrom of property is not so strong, these dangers become even more magnified.

    What's the case in your country? Are there any institutions, groups of young ppl or anyone else that is tackling the issue at some level? Academic, Activist, Research, campaigning etc.?

    ReplyDelete
  37. @ Normad
    Για να δεχθεί όμως ο πρωθυπουργός κ."ΝτεΦάκτο", την προσφορά, πρέπει να μετονομασθεί σε Λεωφόρο Αραφάτ η Λεωφόρος Β.Σοφίας.

    xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa
    Είδες που έχεις στιγμές διανοητικής εκλάμψεως;;;
    Αλλά βαριέσαι να κάτσεις έστω και μιά φορά να διατυπωσεις τις ιδέες σου που είμαι βέβαιος πω θα είναι εξαιρετικές

    ReplyDelete
  38. κοινωνιολόγοι, Ουγγροι διεθνο-σοσιαλ-δημοσιογράφοι ή ότι άλλο.
    Κάτι σαν την Ελλάδα που έχει γίνει ένα απέραντο καφενείο με τον καθένα να έχει άποψη επί παντός επιστητού

    έλεος ρε παιδιά.....

    Σας προτείνω να διαβάσετε όλοι αυτό το άρθρο:

    http://www.ft.com/cms/s/0/0a0f1132-f600-11dd-a9ed-0000779fd2ac.html?nclick_check=1

    Ψύχραιμα και αντικειμενικά από κάποιον που ξέρει τι λέει

    ReplyDelete
  39. Είσαι λίγο άδικος με ορισμένους συγγραφείς. Γιατί εδώ μέσα που γράφουμε, όλοι δεν έχουμε άποψη για τα πάντα; Και μαγειρική να είναι το θέμα είμαι σίγουρος ότι πάλι θα γίνει debate με επιχειρήματα.

    Σε κάθε περίπτωση καλό και παραγωγικό είναι να διαβάζουμε και καμιά εναλλακτική άποψη από άλλους επιστημονικούς χώρους και να βάζουμε το μυαλό μας να σκεφτεί έξω από τα τετρημένα της οικονομικής ορθοδοξίας. Άλλωστε και στα οικονομικά όλοι οι σπουδαίοι οικονομολόγοι, από το Smith έως τον Keynes και μέχρι τον Friedman, που δημιούργησαν παραδόσεις και επηρέασαν το policy για δεκαετίες ολόκληρες είχαν εξαιρετικά ακονισμένη την αφηρημένη και σφαιρική φιλοσοφική σκέψη.

    ReplyDelete
  40. ser το link θέλει registration στους FT.

    ReplyDelete
  41. Dear Intellect You will find a few answers to the following reasearch papers based on an integenerational comparison drwan on the basis of the UK experience

    1. Class of 2006: A lifebelt for the ipod generation

    2.2056: What future for Magie's children

    ReplyDelete
  42. erratum in the following research papers

    ReplyDelete
  43. O James σας παρεκάλεσε να του πείτε ΠΩΣ νοείτε εσείς την διαγενεακήν δικαιοσύνη όπως αυτή απορρέει από την κατάσταση στην Ελλάδα.

    Παρακαλώ, λοιπόν, να πείτε του ανθρώπου την ΑΛΗΘΕΙΑΝ, όλην την αλήθειαν ΚΑΙ ΜΟΝΟ την αλήθεια

    ΟΧΙ μόνο ως προς την κρατούσα κατάσταση,

    αλλά ΚΑΙ ως προς το ΠΩΣ σας μεγάλωσαν

    ΚΑΙ ΤΙ έχετε ΛΑΜΒΑΝΕΙΝ από τους γονείς σας

    ΚΑΙ ΤΙ ζητάτε εσείς.

    ΑΝ ΔΕΝ ΤΑ ΠΕΙΤΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ στο παιδί θα ανοίξει το στοματάκι του Κομφού.
    Του το οφείλετε, κατ ελάχιστον.

    ReplyDelete
  44. @ lefteris

    AND ALL

    Αυτό το κείμενο ανοίγει πολλά μέτωπα.

    Ωστόσο, πιάνοντας την οικονομία, πρόκειται για "καταστροφή", ή μήπως για "προσαρμογή στην πραγματικότητα";


    kαι συνεχίζεις

    Οι περισσότεροι που απολύθηκαν στις ΗΠΑ από τα χρηματοοικονομικά κλπ, είχαν άχρηστες δουλειές ...... Δυστυχώς, υπάρχουν και παράπλευρες απώλειες παραγωγικών εργασιών.

    and more,

    Οι τιμές των ακινήτων ήταν υπερβολικά υψηλές και πρέπει να μειωθούν..... Η κατανάλωση ήταν υπερβολικά υψηλή σε σχέση με τις αποταμιεύσεις και αυτό έπρεπε να αντιστραφεί.

    and you conclude

    Σε όλα τα μέτωπα, αυτή η κρίση δεν είναι παρά προσγείωση ενός μπαλονιού. Δυστυχώς ανώμαλη και απότομη. Αλλά δεν παύει να είναι προσγείωση...

    Brilliant, absolutely brilliant!!!!

    Πράγματι, διαβάζουμε στις εφημερίδες ότι ο κόσμος, λέει, φοβήθηκε και μπορεί να μαζευτεί και να ΜΗΝ αγοράζει. ΚΑΙ διερωτάσαι, "Μα καλά, την υπερκατανάλωση είτε στο πλαίσιο υπαρκτού εισοδσήματος ή, χειρότερα, δανεισμού, την ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΑΜΕ και τώρα μεμψιμοιρούμε διότι ο κόσμος άρχισε να ΣΚΕΠΤΕΤΑΙ και να γίνεται ΣΟΦΟΤΕΡΟΣ;;;;"

    ΔΗΛΑΔΗ, επειδή τα 2/3 της Αμερικανικής Οικονομίας και τα 80-90% της Ελληνικής Οικονομίας ήσαν κατανάλωση και εργασίες ΗΜΙ- και ΠΑΡΑ- και Α-ΝΟΜΙΑΣ,

    ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΠΟΤΕ ΑΥΤΟ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ;;

    ΑΣΦΑΛΩΣ και ΠΡΕΠΕΙ.

    Μα θα ΣΥΡΡΙΚΝΩΘΕΙ η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ!!!!!

    ΑΣΦΑΛΩΣ και θα συρρικνωθεί, ΑΛΛΑ έιναι ΛΟΓΙΚΟ οι οικονομίες να βασίζονται σε make-belief οικονομική ευμάρεια και το χειρότερο σε δραστηριότητες του ΗΜΙΚΟΣΜΟΥ (κατά Αλέξανδρον Δουμάν) και ΥΠΟΚΟΣΜΟΥ;;;;;;;;;;;;

    Το γεγονός ότι δανειζόταν η Νεολαία ΑΚΡΙΤΑ και έτρεχε στο Κολωνάκι ΚΑΙ αυτό εν σειρά δημιούργησε πολλές δουλειές του ποδαριού [πωλητών κλπ] δηλοί ΠΩΣ πρέπει να ΕΥΛΟΓΟΥΜΕ αυτήν ΣΑΘΡΗ οικονομία;;;;;;;;;;;;;;;

    ΔΕΝ είναι ΣΑΦΩΣ ΥΓΙΕΣΤΕΡΟΝ και ΗΘΙΚΟΤΕΡΟΝ να συρρικνωθεί η οικονομία και να επαναδιαρθρωθεί πάνω σε ΓΕΡΑ ΘΕΜΕΛΙΑ;;;;

    ΑΣΦΑΛΩΣ και ΕΙΝΑΙ.

    ΕΞΑΙΡΕΤΕΣ οι παρατηρήσεις σου lefteris. Εάν δε αποβάλεις την μικροαστική αισθητική σου, ενδέχεται να γίνεις σπουδαίος.

    Στο ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟ τώρα:

    ΠΟΙΟΣ υποσχέθηκε στους Ελληνες ότι μπορεί η πατρίδα να απορροφήσει 50.000 (πενήντα χιλιάδες) ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ;;;;;;;;;;;

    ΟΧΙ η ΠΑΤΡΙΣ. Το βλάχικο μυαλό τους. ΚΑΙ δεν είναι ευθύνη της πατρίδας οι ΑΝΕΡΓΕΣ ψυχολόγοι της Ελλάδος. Ας ΓΝΙΟΥΝ οικιακές βοηθοί.

    ΠΟΙΟΣ υποσχέθηκε στους Ελληνες ότι μπορεί η πατρίδα να απορροφήσει 150.000 (εκατόν πενήντα χιλιάδες) "ΔΙΟΙΚΗΤΕΣ" επιχειρήσεων;;;;;;;;;;;

    ΟΧΙ η ΠΑΤΡΙΣ. ΚΑΙ ΔΕΝ είναι ευθύνη της πατρίδας ΤΙ θα απογίνουν αυτοί οι ΑΝΕΥ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΣ (διότι οι χαρισματικοί έχουν ΟΛΟΙ δουλειά). Να πάνε να γίνουν γκαρσόνια στα νησιά, ή receptionists τα ξενοδοχεία με 3-6 ευρώ την ώρα μέχρι να ανοίξουν δική τους δουλειά.

    ΠΟΙΟΣ υποσχέθηκε στους Ελληνες ότι μπορεί η πατρίδα να απορροφήσει 50.000 (πενήντα χιλιάδες) ΧΟΝΤΡΕΣ ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΟΥΣ από την Χαροκόπειον Σχολήν Οικιακών Βοηθών και τα ΤΕΙ Αγγλίας;;;;;;;;;;;

    ΟΧΙ η ΠΑΤΡΙΣ. Ας πάνε να γίνουν ΝΥΚΤΕΡΙΝΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΣ να οικονομάνε 50-80 ευρώ τη βραδυά ΧΩΡΙΣ να κάνουν ΤΙΠΟΤΑ!!!!!!! (αυτή είναι η τρέχουσα ταρίφφα).

    ΜΑΚΑΡΙ να γίνουν ΑΝΑΚΑΤΑΤΑΞΕΙΣ και θα ΓΙΝΟΥΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ.

    Προς το ΠΑΡΟΝ η Ελλάδα έχει

    ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ INFLUX δλδ IMMIGRATION

    Mέχρι να δουμε
    ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟΝ EFLUX δλδ ΕΜΙGRATION

    {που δεν θα δούμε διότι ξέρουν τα τεμπελόσκυλα ΟΤΙ τους περιμένει σκληρή δουλειά)

    ΟΥΔΟΛΩΣ ΑΝΗΣΥΧΩ.

    ΚΑΙ

    ΚΑΙ

    ΚΑΙ

    όπως έλεγε η διαπρεπής μαμά

    "Οπου στρώσεις θα κοιμηθείς"

    ΚΑΙ τώρα ήρθε η ώρα της αληθείας ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ με πάθος ότι η ΚΡΙΣΗ είναι το ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΑΛΟ που θα γίνει στην Ελλάδα από ΣΥΣΤΑΣΕΩΣ ΕΘΝΟΥΣ.

    ReplyDelete
  45. ΕΝΟΣΩ

    ΕΝΟΣΩ

    ΕΝΟΣΩ

    στην Πρωτεύουσα του Πριγκηπάτου της Θυρέας και των Τεσσάρων Αρκαδιών, το Αστρος, ΤΟΠΟΝ ΑΓΡΟΤΩΝ!!!, γίνεται η μεγαλύτερη και καλύτερη ΛΑΪΚΗ ΑΓΟΡΑ της Ελλάδος, το ΜΗΝΥΜΑ παραμένει ότι στην Ελλάδα ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΠΑΡΑΟΙΚΟΝΟΜΙΑ σε ΑΓΡΙΟ ΒΑΘΜΟ.

    ΟΤΑΝ, λοιπόν, και

    ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ

    1) συρρικνωθεί η Λαϊκή Αγορά του Αστρους και
    2) σταματήσει η IMMIGRATION

    θα γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι ΑΡΧΙΖΕΙ η ΕΠΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

    ReplyDelete
  46. EKEI που προβλέπω ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ είναι πολλά παραδοσιακά επαγγέλματα, έντασης εργασίας, στα οποία ΜΟΙΡΑΙΑ θα επανέλθουν οι ιθαγενείς Ελληνες, όπου όμως θα βρουν τον χώρο κατειλημμένο εν πολλοίς από, κυρίως, Αλβανούς.

    ΕΚΕΙ να δείτε ΠΤΩΣΗ στα μεροκάματα ΚΑΙ ΕΚΕΙ να δείτε ΞΕΝΟΦΟΒΙΑ και ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΑ ΣΧΗΜΑΤΑ-συμπεριφορες που θα προκύψουν.

    Από ΚΟΙΝΟΜΙΚΗ άποψη, AYTO θα είναι καλό. Θα σου κάνει ΥΠΟΚΛΙΣΕΙΣ ο υδραυλικός ή ο ηλεκτρολόγος. Αλλωστε, ΤΡΙΑΝΤΑ ΕΥΡΩ μεροκάματο (αντί 50 ευρώ γιά επίσκεψη 20 λεπτών σήμερα) είναι βασιλικά λεφτά γιά μιά χώρα,

    ΕΑΝ

    ΕΑΝ

    ΕΑΝ

    τα τρόφιμα και οι υπηρεσίες θα στοίχιζαν 2/3 έως 1/2 από όσο στοιχίζουν ΣΗΜΕΡΑ.

    ReplyDelete
  47. Το γελοίο της υπόθεσης είναι βέβαια τα ΜΜΕ.
    Σαφώς και υπάρχει σοβαρή κρίση (επειδή βιαστήκαμε όλοι να υπερκαταναλώσουμε και ν' αγοράσουμε σπίτια που πολλοί ΔΕΝ τα χρειαζόμασταν).

    Αλλά τα ΜΜΕ...

    - Πρώτα μας λένε "υπερβολικά ακριβά τα ακίνητα... πώς να αγοράσει σπίτι ο φουκαράς... αχ άτιμε καπιταλισμέ, όλα τα λεφτά τα μαζεύουν οι κουφάλες οι τράπεζες"

    Μετά έρχεται η κρίση, πέφτουν οι τιμές των σπιτιών και φωνάζουν "υπερβολική πτώση των τιμών των σπιτιών... χάνουν λεφτά οι τράπεζες... άτιμε καπιταλισμέ"

    Και προσπαθούν να πείσουν (οι σοσιαλιστές) τις κυβερνήσεις να κατασκευάσουν πλάνο σωτηρίας των... τραπεζών!

    ================================

    - Μετά ήταν "κάτω η κοινωνία της υπερκατανάλωσης και της σπατάλης και της διαφθοράς"

    Τώρα έπεσε η σπατάλη και η υπερκατανάλωση και φωνάζουν "έπεσε τρομακτικά η κατανάλωση"

    Και προσπαθούν να πείσουν (οι σοσιαλιστές) την κυβέρνηση να λάβει μέτρα ώστε να τονώσει την κατανάλωση, δηλαδή να αρχίζει πάλι ο φτωχός να πετάει τα λεφτά του δεξιά κι αριστερά στις τσέπες των πολυκαταστημάτων.

    Αυτή η κρίση, η οποία δυστυχώς έχει πολλά παράπλευρα αθώα θύματα, άμα την αφήνανε μόνη της (σαν τον ιό της γρίπης) να "εκκαθαρίσει" το σύστημα, να βάλει τα τσογλάνια της Wall Street στη φυλακή, θα ήταν καλά.

    Όμως, οι "σοσιαλιστικές" κυβερνήσεις φτιάχνουν σχέδια για να ξελασπώσουν τους τραπεζίτες και χρηματιστές.

    Να μην ξεχνάμε όμως ότι τους μαλώνουνε κιόλας. Σήμερα, ένα κάρο τραπεζίτες βρέθηκαν ενώπιον κρατικής επιτροπής στις ΗΠΑ, όπου οι βουλευτές μας τους μάλωσαν. Πω πω ντροπή... εκατοντάδες χιλιάδες αθώοι (που δεν είχαν καν αγοράσει υποθήκες κλπ) χάσανε τις δουλειές τους και οι υπεύθυνοι τιμωρήθηκαν δια μαλώματος.

    Ενδιαφέροντες καιροί.

    =================================

    Τα επόμενα τρία χρόνια θα απαιτήσουν πολύ γυμναστική και υγιεινή διατροφή. Ο λόγος είναι βέβαια ότι θέλουμε να αποφύγουμε την καρδιακή προσβολή περιμένοντας με αγωνία τον "πάτο" της κρίσης (κατά το καλοκαίρι του 2009), το νέο τσουνάμι κατασχέσεων (2010) και τον υψηλό πληθωρισμό στις ΗΠΑ (2010-2011) ο οποίος θα αναγκάσει τις ΗΠΑ να αυξήσουν τα επιτόκια, κάτι που θα αναγκάσει την ECB να αυξήσει τα επιτόκια (ανταγωνισμός στην αγορά ομολόγων), κάτι που θα προκαλέσει νέο κύκλο κρίσεων.

    Κι όλ' αυτά, επειδή η κυβέρνηση, για λόγους πολιτικού κόστους, δεν άφησε την κρίση να εξελιχθεί, δεν άφησε τις τράπεζες να χρεοκωπήσουν (όπως έπρεπε - μπας και γίνει τουλάχιστον αυτό δίδαγμα).

    Τιμωρούμε τους αποταμιευτές (με μηδέν επιτόκιο και υποτίμηση) και επιβραβεύουμε τους σπάταλους σπεκουλαδόρους (με "σχέδια διάσωσης από τα χρήματα των φορολογουμένων").

    Αίσχος. Πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω ότι θέλω να ξεράσω με όλη μου τη δύναμη πάνω στο σύστημα.

    Ενδιαφέροντες καιροί...

    ReplyDelete
  48. "Μα θα ΣΥΡΡΙΚΝΩΘΕΙ η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ!!!!!"



    Βεβαίως. Όπως το λες κι εσύ, η οικονομία ΠΡΕΠΕΙ να συρρικνωθεί. Όπως ο χοντρός πρέπει να χάσει βάρος, έτσι και η παραφουσκωμένη οικονομία ΠΡΕΠΕΙ να συρρικνωθεί, έτσι ώστε ο κόσμος να ζει με περισσότερη τάξη, λιγότερη κατανάλωση, περισσότερη επαφή με τους ανθρώπους κι όχι με το fuckin το laptop.

    Πήγαινες παλιά στα καφενεία και γινότανε ωραίος χαβαλές. Πας σήμερα και κοιτάνε όλοι μια οθόνη λες και είναι αυτιστικοί.

    Εγώ που είμαι πραγματικός καπιταλιστής, έχω τον ίδιο υπολογιστή 4 χρόνια (δουλεύει μια χαρά και κάθε μέρα βγάζει περισσότερο κέρδος), έχω το ίδιο αυτοκίνητο εδώ και 7 χρόνια (που πήρα μεταχειρισμένο και είναι χαμηλής κατανάλωσης Honda) κι ας έχω μετρητά να πάρω φεράρι... και τα υπόλοιπα λεφτά, τα κάνω ταξίδια και ψυχαγωγία.

    Θα γίνει πάλι της μόδας να χρησιμοποιούμε πραγματικά ότι αγοράζουμε κι όχι να το πετάμε για κάποιο πιο γυαλιστερό μοντέλο. Θα υιοθετήσουμε και πάλι (ευτυχώς) το παλιό Yankee Frugality τετράστιχο


    Use it up
    wear it out
    make it due
    do without

    ReplyDelete
  49. Ένα ωραίο είπε ο Peter Schiff τελευταία για την εποχή που η Αμερική ήταν όντως υπερδύναμη (παραγωγική):


    Back then, the government was small, so the people were big.

    ReplyDelete
  50. ΠΕΡΙ ΚΕΫΝΣ

    Να πω επίσης και κάτι άλλο, που μπορεί να ξεκαθαρίσει τα πράγματα και να δώσει τέλος στον πόλεμο μεταξύ Κεϋνσιανιστών και ΤζονΣμιθιανών:

    Η πολιτική Κεϋνς δουλεύει καλά ΜΟΝΟ όταν υπάρχει παραγωγική δύναμη να καλύψει το έλλειμα που θα δημιουργήσει. (Να αποπληρώσει την επιδότηση/δάνειο).
    Παράδειγμα:
    Μια κυβέρνηση παρέχει δάνειο ή δωρεά σε μια εταιρεία (δημόσια ή ιδιωτική), η οποία αποδίδει καθαρό κέρδος σε σύντομο διάστημα και εξοφλεί το δάνειο που πήρε.
    Σ' αυτή την περίπτωση, έχουμε το φαινόμενο "τυπικά καλής επένδυσης" και το σύστημα δουλεύει.

    Σε περίπτωση όμως όπου η κυβέρνηση δίνει χρήματα σε προβληματικές εταιρείες, το αποτέλεσμα δεν είναι παρά αύξηση χρεών, ανάγκη εκτύπωσης περισσότερου χρήματος για την κάλυψη των εν λόγω χρεών και επακόλουθος πληθωρισμός όταν τελικά ισοζυγιστεί ο ισολογισμός (διότι μετά το ισοζύγιο, θα υπάρχουν περισσότερα ευρώ ανά ντομάτα, που λέει ο λόγος, οπότε η τιμή της ντομάτας θα είναι αυξημένη -- όχι όμως και οι μισθοί, διότι τα νέα χρήματα πο εκτυπώθηκαν πήγαν για να καλύψουν τον ισολογισμό του χρέους, όχι τους μισθούς).

    Αυτό που κάνουν τώρα οι ΗΠΑ, μπορούν να το κάνουν για ένα και μόνο λόγο: το δολάριο είναι reserve currency και το μόνο άλλο "καταφύγιο" σιγουρίας (safe haven) είναι ένα "καλάθι" πολύτιμων/βιομηχανικών μετάλλων (χρυσός-ασήμι-χαλκός) και προϊόντων ευρείας κατανάλωσης (ενέργεια-τρόφιμα). Τα οποία βέβαια αγοράζονται κατά κανόνα με δολάρια, οπότε το πλεονέκτημα είναι διπλό για την Αμερική.
    Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να αντιστραφεί η ροή (πολύ πιθανό εντός του 2010), όταν οι οικονομίες της Ασίας θα έχουν αρχίσει τις εσωτερικές επενδύσεις. Η σταδιακή και στη συνέχεια απότομη κατρακύλα θα έχει αποτελέσματα που κανείς δεν μπορεί να τα προβλέψει. Πάντως, εάν η Ευρωπαϊκή οικονομία συμμαζευτεί κάπως έως τα μέσα του 2010 και αποδείξει Αξιοπιστία και Σταθερότητα και Υποστήριξη του Ευρώ, τότε το Ευρώ θα γίνει σταδιακά reserve currency (όχι λόγω ισχύς - έχει πολλά προβλήματα - αλλά λόγω ανάγκης, εν όψη του προβληματικού δολαρίου).

    Θα δούμε.

    Καλή σας μέρα.

    ReplyDelete
  51. Κομφούκιε, ξέρουμε τι κάνουμε με τον πολύ καλό φίλο μας τον τζέιμς από την Αγγλία ο οποίος πολύ πρόσφατα συνειδητοποίησε κάποια πράγματα. Τώρα που απέκτησε και προσωπική εμπειρία θα πάρει και μερικά 101 classes και μετά θα συζητήσουμε λεπτομερειακά και εφ' όλης της ύλης.

    Καλημέρα Λευτέρη, ένα από τα επόμενα άρθρα που θα γράψουμε για την επόμενη βδομάδα θα έχει τίτλο "to save or to consume?" Επίσης συμφωνούμε με την παρατήρηση ότι κεϋνσιανή διαχείριση δε σημαίνει σώζω αυτόν που ήταν από πριν προβληματικός αλλά τον υγιή που έγινε προβληματικός γιατί τον πήρε η μπάλα.

    ReplyDelete