Friday, February 12, 2010

Τομή 1η: Αλλάζει το Ασφαλιστικό

"Στις αρχές της δεκαετίας του 2010 το Ασφαλιστικό έπαψε να τίθεται μόνο ως θέμα αλληλεγγύης των γενεών. Τίθεται πλέον ως ζήτημα ύπαρξης του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας και για την παρούσα γενιά. Η τυφλή προσπάθεια να μην πιάσουν εμάς τα μέτρα αλλά τους άλλους, θα περιοριστεί, όταν συνειδητοποιηθεί πως το 2015 δεν θα υπάρχουν πόροι για 14 συντάξεις ετησίως για όλους. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο να χάσουμε άλλη ευκαιρία. Η Ελλάδα δεν έχει πλέον χρόνο".

Όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο, τα λόγια αυτά ανήκουν στον Υπουργό Εργασίας του ΠΑΣΟΚ, κύριο Ανδρέα Λοβέρδο. Τον πολιτικό που ανέλαβε έναν από τους πιο νευραλγικούς και ταυτόχρονα πιο προβληματικούς τομείς του κράτους, μη γνωρίζοντας, όπως ο ίδιος ισχυρίστηκε αργότερα, το μέγεθος της αποστολής και συγχρόνως του προβλήματος που του είχε ανατεθεί.

Αν και δεν το πολυπιστεύουμε, ότι δηλαδή δεν ήξερε τι σημαίνει ασφαλιστικό, η ουσία είναι ότι τελικά έμαθε. Κι έμαθε πολύ καλά και πολύ γρήγορα, αν κρίνουμε από το σχέδιο μεταρρύθμισης του συστήματος συντάξεων που κατέθεσε στη δημοσιότητα στις αρχές της περασμένης βδομάδας.

Συνειδητοποίησε καταρχάς ότι δεν "υπάρχει σάλιο". Ότι "λεφτά δεν υπάρχουν", κι ότι η ανεύρεσή τους αποτελεί μια καθημερινή μάχη με στόχο να πληρωθούν συντάξεις κι επιδόματα, όχι απλά των "ανύπαρκτων" μελλοντικών πολιτών, αλλά των σημερινών ανθρώπων. Στη συνέχεια αντιλήφτηκε ότι το ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα, για να καταστεί βιώσιμο, πρέπει να είναι κοινωνικά δίκαιο, ανταποδοτικό και συχρονισμένο με τα δημογραφικά δεδομένα. Μόνο κάποιος που διαχειρίστηκε άδειο ταμείο θα μπορούσε να κατανοήσει τόσο γρήγορα το μέγεθος της σύγχρονης ελληνικής ασφαλιστικής τραγωδίας.

Έτσι έγινε ένα μικρό μπαμ. Μια πρόταση που δικαιώνει τη γενιά των 700 ευρώ και όλα όσα επικαλείται εδώ και τρία ακριβώς χρόνια από εκείνο το αλησμόνητο άρθρο ξέσπασμα, "analyse this μίστερ Αναλυτής", ενάντια στις μεταπολιτευτικές ασφαλιστικές αντιλήψεις και τη βολεμένη γενιά του Πολυτεχνείου.

Σύμφωνα λοιπόν με την πρόταση Λοβέρδου-Κουτρουμάνη μεταβαίνουμε προς ένα νέο οιωνεί μικτό ασφαλιστικό σύστημα με:

α) Μία βασική σύνταξη που θα καταβάλλεται σε κάθε συνταξιούχο και θα χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό με εισοδηματικά κριτήρια.

β) Μια αναλογική ή ανταποδοτική σύνταξη που θα αντιστοιχεί στο χρόνο ασφάλισης και στις καταβληθείσες εισφορές.

γ) Ένα αποθεματικό. Προβλέπεται η υπαγωγή της διαχείρισης της ακίνητης περιουσίας και των διαθεσίμων των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης και του Ταμείου Αλληλεγγύης των Γενεών σε ένα ενιαίο και θεσμικά θωρακισμένο φορέα. Έναν ενιαίο κορβανά που θα συμπεριλαμβάνει την περιουσία και τα διαθέσιμα των Φ.Κ.Α., τα οποία ανέρχονται σήμερα σε 29.55 δισ. €. και το Ταμείο Αλληλεγγύης, το οποίο πιστώθηκε με 580 εκ. € για το έτος 2009 ενώ για το 2010 η σχετική πίστωση προβλέπεται να ανέλθει σε 630 εκατ. €.

Ταυτόχρονα,

- Τα ταμία κοινωνικής ασφάλισης περιορίζονται σε τρία. Μισθωτών, Αγροτών, Αυτοαπασχολούμενων.

- Απελευθερώνεται ο χρόνος αποχώρησης από την εργασία. Ο εργαζόμενος μπορεί να αποχωρήσει πιο νωρίς ή και αργότερα από το γενικό όριο συνταξιοδότησης με συγκεκριμένες και ορατές συνέπειες, αρνητικές ή θετικές αντίστοιχα, για το τελικό ποσό της σύνταξης που θα λάβει.

- Απαγορεύονται οι εθελούσιες έξοδοι.

- Εξισώνονται τα όρια ηλικίας γυναικών και ανδρών στο δημόσιο

- Διαχωρίζονται επιτέλους η σύνταξη από την υγεία. Η Υγεία παρέχεται απο έναν ενιαίο φορέα, ανεξάρτητο από το σύστημα συντάξεων, και οι υπηρεσίες υγείας των Φ.Κ.Α. εντάσσονται πλήρως στο ΕΣΥ.

- Το σύστημα ρύθμισης των οφειλών των επιχειρήσεων προς τους Φ.Κ.Α., σταθεροπιείται, έτσι ώστε να λειτουργεί με απόλυτη διαφάνεια και ενιαίους κανόνες, αποκλείοντας τις ad hoc πελατειακές παρεμβάσεις των πλειοψηφιών της Βουλής, των Υπουργών και του πολιτικού συστήματος, που αναπαράγουν την αδικία και κάνουν τις χάρες και το ρουσφέτι προς ημετέρους ύψιστο πολιτικό στόχο.

Προφανώς, υπάρχουν πολλά πράγματα στην παραπάνω πρόταση με τα οποία μπορεί κανείς να διαφωνήσει. Σε ό,τι μας αφορά θα θέλαμε να δούμε έναν πλήρως κεφαλαιοποιητικό δεύτερο πυλώνα ασφάλισης ή έστω έναν νοητά κεφαλαιοποιητικό προκαθορισμένων εισφορών, και όχι έναν ανταποδοτικό προκαθορισμένων παροχών όπως πάει να γίνει. Ωστόσο, αυτή είναι μια πρόταση που δύναται να συζητηθεί από εδώ και πέρα.

Η ουσία είναι ότι το σχέδιο που βρίσκεται σήμερα στο τραπέζι, αποτελεί τομή για τα ελληνικά ιστορικά ασφαλιστικά δεδομένα και θα ήμασταν ασυνεπείς προς τις αρχές μας, αν την απορρίπταμε με τη δικαιολογία ότι η χ ή η ψ διευθέτηση δεν είναι πιστή αντιγραφή των απόψεων που έχουμε εκφράσει κατά καιρούς. Πέρα από τις ενοποιήσεις ταμίων και την αποσύνδεση των συντάξεων από την πρόνοια και την υγεία, πάμε σ' ένα οιωνεί μικτό σύστημα κι αυτό είναι σαφές. Ελπίζουμε λοιπόν, ο ασφαλιστικός νόμος, όταν με το καλό ψηφιστεί, να είναι το ίδιο προωθημένος όσο και η πρόταση που κατατέθηκε στις αρχές της περασμένης βδομάδας, κι ακόμα περισσότερο. Και μην ξεχνάμε ότι το παιχνίδι της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης πλέον παίζεται αλλού. Τα Σώματα Ασφαλείας έχουν εξαιρεθεί από τις αλλαγές κι αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό απ' τη γενιά των 700 ευρώ.

11 comments:

  1. Ο Λοβέρδος είναι κλασσική περίπτωση πολιτικού με συμπεριφορές που παράγονται απο το σύνδρομο της "άγνοιας κινδύνου".Και με δεδομένο ότι είναι πολιτικός της μεγάλης πολιτικής σχολής Αβραμόπουλου συμπεριφέρεται όλο αυτό το διάστημα σαν να έχει "κωλοκαψίδα".
    Το Ασφαλιστικό νομοσχέδιο που ετοιμάζει φαίνεται ότι απαντάει στις ανάγκες των καιρών.Των μετά το 2015 καιρών και καλενδών.Και έτσι δεν πληρώνει τώρα προσωπικό πολιτικό κόστος.Απεναντίας εισπράτει οφέλη.

    ReplyDelete
  2. ΟΜΩΣ.Το Ασφαλιστικό και τα εργασιακά έχουν ανάγκη απο μετρα ΤΩΡΑ.Μέτρα που πονάνε και που ο ίδιος τα αποφεύγει σαν το διάβολο με τη θυμιάμα.
    ΔΥΣΤΥΧΩΣ,ΔΥΣΤΥΧΩΣ,ΔΥΣΤΥΧΩΣ,εμείς,ως Ελλάδα δεν έχουμε ανάγκη απο ρυθμίσεις αλλά απο απορρυθμίσεις.Πάσχουμε απο τον πυρετό των υπερρυθμίσεων.Και σαυτό είμαστε Μαννούλες.Εχουμε το πιό "τέλειο" Σύνταγμα και μερικές χιλιάδες "τέλειους" νόμους.Ολα αυτά τα τέλεια πνίγουν κάθε δημιουργική δραστηριότητα και τροφοδοτούν τη διαφθορά και καθιστούν τον κάθε δικαστάκο νομοθέτη.
    Εδώ γίνεται μια μεγάλη παραξήγηση και παρανόηση.Γίναμε ένα φοβερό εργοστάσιο παραγωγής "νόμων τομών" σαν αυτόν που ετοιμάζει ο Λοβέρδος.Και η μεταρρύθμιση σταματάει εκεί.
    Η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση θα ήταν να σταματήσουμε την ακμάζουσα βιομηχανία νομοπαραγωγής και να αρχίσουμε με τους υπάρχοντες νόμους να δουλεύουμε σε πρακτικό επίπεδο.Και φυσικά να πετάξουμε τους περισσότερους νόμους στα σκουπίδια.

    ReplyDelete
  3. "ΔΥΣΤΥΧΩΣ,ΔΥΣΤΥΧΩΣ,ΔΥΣΤΥΧΩΣ,εμείς,ως Ελλάδα δεν έχουμε ανάγκη απο ρυθμίσεις αλλά απο απορρυθμίσεις.Πάσχουμε απο τον πυρετό των υπερρυθμίσεων."

    Τα ίδια και στις ΗΠΑ. Το 2004 για να μιλήσουμε στον ασφαλιστικό χώρο με πελάτες έπρεπε - λόγω κανονισμών - να καταγράφουμε όλα τα τηλεφωνήματα, ακόμα και αυτά που δεν απάντησε κανείς.

    Υπερβολικοί και πάρα πολλοί κανονισμοί.

    Αυτό βέβαια δεν εμπόδισε τον κο. Madoff να κατακλέψει τον κόσμο όλο, κάτω από τη μύτη των αρμοδίων, με το πιο εύκολo ponzi όλων των εποχών.

    Διότι οι υπερβολικοί κανονισμοί "τυφλώνουν" το σύστημα.

    Οι υπερβολικοί κανονισμοί και οι ρυθμίσεις χρησιμεύουν για να κρύβονται οι πολιτικοί από πίσω.

    Σ' αυτό έχεις απόλυτο δίκιο Παρμενίδη.

    ReplyDelete
  4. http://www.guardian.co.uk/world/2010/feb/14/greece-eurozone-crisis-eu

    Europe's south refuses to downsize without a fight
    The hard-hit 'Club Med' countries of Greece, Spain, Portugal and Italy once flourished within the eurozone.

    Now the financial markets have turned on Athens, and Greece's neighbours fear they could be next

    ReplyDelete
  5. Εκείνο που κατάλαβα τελευταία είναι ότι οι πολιτικοί στο δυτικό κόσμο είναι βαθιά θρησκευόμενα άτομα.

    Διότι εάν πιστεύουν ότι με 8 ώρες ψευτοδουλειές την ημέρα από το ένα τρίτο μόνο της κοινωνίας θα παράγουν όλο το εισόδημα, προϊόντα και κεφάλαιο που απαιτείται για δημιουργία εργασιών ΚΑΙ κοινωνικές παροχές, τότε θα πρέπει και να πιστεύουν σε θρησκευτικού τύπου θαύματα.

    Μπράβο, καλά πάμε όλοι.

    ReplyDelete
  6. Ο λόγος που θα αποτύχει τελικά και αυτός ο νόμος-μεταρρύθμιση είναι απλός: προβλέπει ενεργή συμμετοχή του κρατικού κορβανά, άμεσα στο (α) και έμμεσα στο (γ) για τα αποθεματικά.

    Να θυμίσω ότι το κράτος δεν έχει βάλει ευρώ από την πλευρά του στα ασφαλιστικά ταμεία τα τελευταία χρόνια, παρόλο που αυτό ήδη προβλέπεται από νόμο. Το αντίθετο, έχει κάνει τα αδύνατα δυνατά για να βάλει χέρι στα αποθεματικά, κάτι που κατάφερε το '93 με το χρηματιστήριο και πιο πρόσφατα με τα δομημένα ομόλογα.

    Στις εξαγγελίες για το ασφαλιστικό, ο Παπακωνσταντίνου είπε ότι τα ασφαλιστικά ταμεία καλά θα κάνουν να "ρευστοποιήσουν" (ξεπουλήσουν) ότι ακίνητη περιουσία έχουν, γιατί από τον προϋπολογισμό δεν πρόκειται να λάβουν απολύτως τίποτα.

    Επομένως, ο Λοβέρδος είτε είναι ανίδεος για τι πράγμα μιλάει είτε το γνωρίζει και λέει ψέμματα. Γιατί είναι σχεδόν βέβαιο, ειδικά εν μέσω οικονομική κρίσης και πιέσεων για "δραστικά μέτρα" (ΕΕ, ΔΝΤ, "αγορές", από όλα τα κοράκια γενικώς), ότι το κράτος δεν πρόκειται να στηρίξει οικονομικά ούτε στο ελάχιστο την όποια μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό.

    Δε λέω, καλά τα μέτρα για κατάργηση των εθελουσίων, αλλά ας στείλουν και κανέναν από αυτούς που τις εφάρμοσε συλλήβδην σπίτι του (βλέπε Βουρλούμη, που είναι ΑΚΟΜΑ στον ΟΤΕ παρά τα όργια που έκανε με τις εθελούσιες).

    Τελικά, το "μικτό" ασφαλιστικό θα καταλήξει και πάλι σε αμιγώς "μονολιθικό" όπως και σήμερα, δηλαδή βασισμένο στο (β), καθαρά στις εισφορές των εργαζομένων, αν και εφόσον έχουν δουλειά για να συνεχίσουν να συμπληρώνουν ένσημα.

    Ακόμα δεν έχουν πάρει χαμπάρι ότι μας έχουν ήδη ράψει κίτρινο κουστούμι - η πρώτη επίσημη "μπανανία" της ΕΕ (βλ. Λατ. Αμερική '60-'70).

    ReplyDelete
  7. Η ασφαλιστική μεταρρύθμιση 10ετούς διάρκειας που προβλέπει το σχέδιο νόμου έχει κόστος αλλά είναι και λίγο πολύ επιβεβλημένη από τους εταίρους της ΕΕ. Σε περίπτωση που και το ΔΝΤ μπει στο παιχνίδι, η μεταρρύθμιση / αναδιάρθρωση του ασφαλιστικού θα είναι βασική προτεραιότητα. Κι επειδή αυτή η μεταρρύθμιση έχει επίσημο και κρυφό κόστος ανυπολόγιστης αξίας, σε σταθερή βάση θα περικοπούν δαπάνες από άλλες πτυχές λειτουργίας του κράτους. Ελπίζουμε ότι λόγω των καταστάσεων η μεταρρύθμιση αυτή θα περάσει είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο.

    ReplyDelete
  8. Αντιθέτως jaga. Παρά την σχετική παραφιλολογία το κράτος πληρώνει κερατιάτικα στο ασφαλιστικό. Συνεχώς δίνει για να καλύπτει ελλέιμματα. Άσε που το ασφαλιστικό των ΔΥ είναι όλο κράτος χωρίς ταμείο

    ReplyDelete
  9. Καλή η πρόταση Λοβέρδου, αλλά ήρθε και η ώρα για τα Σώματα Ασφαλείας. Τώρα που γυρνάει...

    ReplyDelete
  10. Τόσα χρόνια καλύπταμε τις αδυναμίες του συστήματος με φθηνό δανειακό χρήμα. Τώρα που δεν υπάρχει χρήμα, με τι θα καλύπτουμε τα κενά;

    Ανάλογες μεταρρυθμίσεις χωρίς ταυτόχρονη αναδιάρθρωση του κοινωνικού κράτους θα προκαλέσουν μεσοπρόθεσμα μεγάλες αναταράξεις στην κοινωνία.

    Γιατί:

    1. Στην Ελλάδα δίνουμε 5 δις ευρώ το χρόνο στην παραπαιδεία για να καλύψουμε τα κενά της δημόσιας εκπαίδευσης.

    2.Η ανατροφή των τέκνων (φύλαξη, σίτιση) βαραίνει κυρίως τις οικογένειες.

    3.Απαραδεκτες συνθήκες εργασίας. Ο έλληνας ιδιωτικός υπάλληλος δουλεύει πολύ περισσότερο και σε χειρότερες συνθήκες από τον αντίστοιχο ευρωπαίο.

    ReplyDelete
  11. Ναι gmosie συμφωνώ

    αλλά πρέπει πρώτα να περάσει η απαγόρευση για πάντα των εθελούσιων εξόδων. Προβλέπεται και από το προσχέδιο νομίζω.

    Έτσι το επόμενο βήμα θα είναι ενσωμάτωση των σωμάτων ασφαλείας στο νέο σύστημα χωρίς το χαρτί του εκβιασμού και των χρυσών λάφυρων.

    Ο Μπένυ θα έπρεπε να παίξει ρόλο δημιουργικό, αλλά συμπεριφέρεται σα φύλαρχος. Δυστυχώς εκτός τόπου και χρόνου όπως μας έμαθε την τελευταία 10ετία.

    ReplyDelete