Γυναίκες του δημοσίου μην εγκαταλείπετε πρόωρα τη δουλειά σας

Ανακοινώθηκε σήμερα η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία καταδικάζεται η Ελλάδα για ανισότητες στα όρια συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών, και ως εκ τούτου απαιτείται η εξίσωση της ηλικίας συνταξιοδότησης των δύο φύλων. Η εφαρμογή της απόφασης του ΔΕΚ, η οποία αφορά περί τις 140.000 γυναίκες που έχουν ασφαλιστεί την περίοδο 1983 με 1992, αυξάνει τα όρια συνταξιοδότησης από 5 έως 15 χρόνια και ενδέχεται ως εκ τούτου να προκαλέσει μαζικές αιτήσεις γυναικών για συνταξιοδότηση, προκειμένου να γλιτώσουν από την αύξηση των ορίων ηλικίας. Σύμφωνα με τον πρόεδρο των εργαζόμενων στα ασφαλιστικά ταμεία, κ. Γ. Κουτρουμάνη, τουλάχιστον 100.000 γυναίκες (από τις περίπου 240.000 εργαζόμενες στο Δημόσιο) έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Αν από αυτές σπεύσουν να συνταξιοδοτηθούν μόνο οι 50.000, το Ταμείο Πρόνοιας των Δημοσίων Υπαλλήλων θα χρειαστεί να δώσει εφάπαξ 2 δισ. ευρώ, ποσό το οποίο φυσικά δεν διαθέτει.

Γυναίκες του ελληνικού δημοσίου μην εγκαταλείπετε πρόωρα τη δουλειά σας. Γνωρίζουμε ότι αυτό που σας ζητάμε είναι δύσκολο. Γιατί να ενδιαφερθείτε άλλωστε, τη στιγμή που πολλές από εσάς αισθάνεστε ότι η εξίσωση των ορίων ηλικίας δημιουργεί επιπρόσθετη ανισότητα. Εσείς δεν είστε επιφορτισμένες με την ανατροφή των παιδιών, τη συγκρότηση της οικογένειας, το νοικοκυριό, την ανατροφή των εγγονιών και την περίθαλψη των ηλικιωμένων μελών της οικογένειας; Εσείς δεν έχετε βεβαρημένο ρόλο στην αναπαραγωγική διαδικασία, όμως αμείβεστε λιγότερο από τους άνδρες και αντιμετωπίζετε πιο συχνά το φάσμα της ανεργίας; Οι άντρες βέβαια θα ισχυριστούν ότι αντίστοιχα καταπονημένοι είναι ΚΑΙ αυτοί, δεδομένου ότι η πλειονότητα δουλεύει περισσότερες ώρες σε περισσότερες δουλειές, αρρωσταίνει συχνότερα πιο βαριά και πεθαίνει πιο γρήγορα. Το θέμα όμως εδώ δεν είναι να «τα στήσουμε» για να δούμε ποιο από τα δύο φύλα αξίζει περισσότερα ή καταπονείται πιο πολύ στο σπίτι ή έξω απ' αυτό. Άλλωστε αυτά είναι θέματα που οφείλουν να αφορούν στην κοινωνική προστασία ή τις ενδοοικογενειακές σχέσεις και όχι στο συστήμα συντάξεων.

Ζητάμε απλώς να αναλογιστείτε τα αυτονόητα. Πρώτον, αν αποχωρήσετε τώρα από την εργασία θα πάρετε πολύ μικρότερη αποζημίωση και ίσως χάσετε και τα όποια οφέλη ή εξαιρέσεις θεσμοθετηθούν κατά την περίοδο της προσαρμογής. Δεύτερον, σκεφτείτε ότι το να βγαίνει κάποιος στη σύνταξη κατά 5 πόσο μάλλον 15 χρόνια νωρίτερα, δεν αποτελεί κοινωνικό δικαίωμα, αλλά σκανδαλώδες προνόμιο το οποίο δεν διαθέτει κανένας άλλος εργαζόμενος, άντρας ή γυναίκα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Τρίτον, λάβετε υπόψη ότι την πρόωρη συνταξιοδότησή σας θα την πληρώσουμε εμείς οι νέοι και νέες της γενιάς των 700 ευρώ, τα παιδιά ΣΑΣ που μόλις χτες και προχτές μπήκαμε στην αγορά εργασίας, μαζί με τις συναδέλφισσές σας που είναι ασφαλισμένες μετά το 1993. Αναλογιστείτε τέλος, ότι η πρόωρη αποχώρησή σας από την εργασία θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την ήδη τραγική δημοσιονομική κατάσταση της χώρας με δυσμενή αποτελέσματα για την ανάπτυξη και καά συνέπεια την επαγγελματική προοπτική όλων.

Καταλαβαίνουμε, ότι για τα ελληνικά δεδομένα, όλα αυτά που λέμε μας κάνουν να ακουγόμαστε σαν εξωγήινοι που μιλάνε αρειανά. Όμως, έτσι έχουν τα πράγματα. Δυστυχώς, το ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα είναι ένα οικονομικό και διοικητικό μπάχαλο, θεμελιωμένο πάνω σε διάφορα επικίνδυνα ψέματα για τα οποία δε φταίτε εσείς, φταίνε όμως οι συνδικαλιστές και οι πολιτικοί που τα προώθησαν όλα αυτά τα χρόνια κάτω από το μανδύα του αναφαίρετου κοινωνικού δικαιώματος για να σας εκμαυλίσουν. Ένα τέτοιο ψέμα αποδεικνύεται σήμερα ότι είναι και η πρόωρη σύνταξη των γυναικών στο δημόσιο κατά 5 έως 15 χρόνια νωρίτερα.

Για να αντιληφθείτε το επίπεδο της κοροϊδίας, σκεφτείτε ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο μας καταδίκασε βάσει του ότι η πρόωρη σύνταξη των γυναικών στο δημόσιο αποτελεί αμοιβή από εργασία στα πλαίσια ενός συστήματος επαγγελματικής ασφάλισης (εμπίπτει στο Α. 141 της Συνθήκης ΕΕ) και όχι κλασσική σύνταξη την οποία παρέχει ένα "εκ του νόμου σύστημα κοινωνικής ασφάλισης" (Εμπίπτει στην Οδηγία 79/7), για παράδειγμα το ΙΚΑ.

Μα ήταν δυνατόν να μη το γνώριζαν αυτό οι αρμόδιοι; Γνώριζαν, αλλά σκόπιμα απέκρυπταν την παραγματικότητα προσπαθώντας να κερδίσουν χρόνο στα δικαστήρια.

Οι πάντες γνώριζαν ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι στην Ελλάδα δεν έχουν δικό τους ταμείο κύριας ασφάλισης, όπως οι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ, αλλά ασφαλίζονται απευθείας από το κράτος-εργοδότη που πληρώνει μετά και τις συντάξεις. Στην Ελλάδα το ίδιο το κράτος με τη συναίνεση των συνδικάτων και το διαχρονικό σχεδιασμό των πολιτικών έχει επιλέξει να μην ασφαλίζει τους υπαλλήλους του με τη συμβατική έννοια, δηλαδή σε αυτόνομους και λογιστικά ανεξάρτητους οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης. Οι δημόσιοι υπάλληλοι καταβάλλουν εισφορές για κύρια σύνταξη, οι οποίες προστίθενται στα γενικά φορολογικά έσοδα και οι συντάξεις καταβάλλονται όπως οι μισθοί. Το κράτος εργοδότης δεν καταβάλει ως εκ τούτου εργοδοτική εισφορά, αλλά καλύπτει το ποσό που χρειάζεται για να καλυφτούν οι συγκεκριμένες πληρωμές.

Το ΔΕΚ δεν έκανε τίποτα άλλο από το να αποκαλύψει την αλήθεια, ύστερα από προσφυγή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, πλήττοντας έτσι καίρια τη σαθρή αρχιτεκτονική του συστήματος συντάξεων στο ελληνικό δημόσιο, αλλά και το υπάρχον μεσογειακό μοντέλο πρόνοιας, το οποίο αδυνατώντας να αναπτύξει σοβαρές δομές κοινωνικής προστασίας καταφεύγει στις συντάξεις από την πίσω πόρτα.

Είναι καιρός να αλλάξουν όλα αυτά. Το σύστημα συντάξεων δεν μπορεί να αναπληρώνει συνέχεια τις όποιες αποτυχίες του κοινωνικού κράτους, πόσο μάλλον να ρεφάρει για την άνιση κατανομή δουλειάς μέσα στην οικογένεια ή τις αδικίες στην αγορά εργασίας, ειδικά όταν το μόνο που πετυχαίνει είναι να δημιουργεί αντίστροφες ανισότητες που επιβαρύνουν δυσανάλογα τους σημερινούς εργαζόμενους και τις μελλοντικές γενιές.

Πρέπει επιτέλους να αποκτήσουμε ένα αποτελεσματικό, βιώσιμο και με δυνατότητα προσαρμογής στις εξελίξεις κοινωνικό κράτος. Μαζί με ένα κοινωνικά αποτελεσματικό και οικονομικά βιώσιμο σύστημα συντάξεων. Το απαιτεί η κοινωνική δικαιοσύνη, το επιβάλλει η αλληλεγγύη και η συνεργασία ανάμεσα στο γενιές, η διαγενεακή δικαιοσύνη. Απαιτείται γι΄ αυτό και η δική σας κατανόηση και συνδρομή. Γυναίκες του δημοσίου μην εγκαταλείπετε πρόωρα τη δουλειά σας.