Thursday, March 19, 2009

Ευρωπαϊκή Ημέρα Διαγενεακής Αλληλεγγύης.

Στις 29 Απριλίου 2009 η ΕΕ θα γιορτάσει για πρώτη φορά στην ιστορία της μια Ημέρα αφιερωμένη στην Αλληλεγγύη και τη Συνεργασία ανάμεσα στις Γενιές (First European Day on Solidarity between Generations). Η συγκεκριμένη Ημέρα θεσμοθετήθηκε ύστερα από πρωτοβουλία της Σλοβενικής Προεδρίας στο πλαίσιο των εργασιών του Συνεδρίου για τη Διαγενεακή Αλληλεγγύη που διεξήχθη στην πόλη Brdo τον Απρίλιο του 2008 (Conference on Intergenerational Solidarity). Παρότι πράξη συμβολική, αποτελεί θετική εξέλιξη για την υπόθεση της διαγενεακής δικαιοσύνης στην Ευρώπη, και γενικότερα για τη γενεακή προσέγγιση στις προκλήσεις που απασχολούν τις σύγχρονες ευρωπαϊκές κοινωνίες. Η ΕΕ, με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο, δείχνει το ενδιαφέρον της για το Διαγενεακό Ζήτημα. Το ζήτημα δηλαδή της δίκαιης κατανομής των ωφελειών και των βαρών ανάμεσα στις γενιές που βρίσκονται εν ζωή, αλλά και ανάμεσα στους σημερινούς ανθρώπους και τους μελλοντικούς πολίτες.

Γιατί όμως πρέπει να ενδιαφερθούμε;

Καταρχάς, ας αναλογιστούμε για μια στιγμή τα αυτονότητα και άμεσα ορατά. Εν μέσω οικονομικής κρίσης, χώρες όπως η Ελλάδα πληρώνουν πολύ ακριβά τις γενεακά κοντόφθαλμες οικονομικές πολιτικές που ακολούθησαν στο παρελθόν. Η λογική του τρώμε από το μέλλον για να υπερκαταναλώσουμε στο παρόν, υπερχρεωνόμαστε και διατηρούμε μη βιώσιμες δημοσιονομικές θέσεις σε βάθος χρόνου, όχι μόνο έχουν στερήσει τη χώρα από το δημοσιονομικό όπλο ενάντια στην ύφεση, έχουν οδηγήσει επίσης σε κατακόρυφη αύξηση του κόστους δανεισμού του δημοσίου, επιβαρύνοντας έτσι ακόμα περισσότερο το εξωτερικό χρέος, οδηγώντας ακόμα και σε αδυναμία πληρωμής προμηθειών, μισθών και επικουρικών συντάξεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Το διαγενεακό ζήτημα, όμως, υπερβαίνει την παρούσα οικονομική συγκυρία. Υπήρχε και θα υπάρχει ακόμα και όταν ξεπεράσουμε την κρίση.

Καθώς οι Ευρωπαϊκές χώρες με πρωταθλήτριες όλων την Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιταλία και τη Γερμανία γερνούν με ανησυχητικούς ρυθμούς, τα κοινωνικά και ασφαλιστικά συστήματα τίθενται υπό αφόρητη πίεση. Η προστασία των ηλικιωμένων από τη μία και η επένδυση στους νέους από την άλλη, μετατρέπονται σε μεταβλητές μιας εξαιρετικά δυσεπίλητης δημοσιονομικής και κοινωνικής εξίσωσης. Ήδη, πολλά ασφαλιστικά ταμεία στη χώρα μας δεν έχουν να πληρώσουν, οι φτωχοί συνταξιούχοι κυμαίνονται σταθερά στο εξαιρετικά υψηλό ποσοστό του 25%, ενώ το έλλειμμα από τις μελλοντικές υποχρεώσεις των ταμείων απέναντι στους ασφαλισμένους ανέρχεται σε δύο ολόκληρα ΑΕΠ. Όλα αυτά συμβαίνουν, παρά το γεγονός ότι οι καταβαλόμενες εισφορές προσεγγίζουν το 44% του εργατικού κόστους.

Στο μεταξύ, η παρουσία ενός αριθμητικά ισχυρού και γεωγραφικά εκτεταμένου σε όλη την ευρωπαϊκή επικράτεια «πρεκαριάτου», μιας ομάδας επισφαλών εργαζόμενων νέων η οποία αισθανόμενη ότι θα ζήσει χειρότερα από τους γονείς της σταδιακά ριζοσπαστικοποιείται, δυναμιτίζει την κοινωνική συνοχή, θέτοντας σε ευθεία αμφισβήτηση έννοιες όπως ο αλτρουισμός και η αλληλεγγύη των γενεών, οι οποίες στο παρελθόν υπήρξαν ριζωμένες στην κοινωνική συνείδηση των πολιτών και πολιτικά αδιαμφισβήτητες.

Τέλος, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι το διαγενεακό ζήτημα δεν περιορίζεται αποκλειστικά στις προκλήσεις που θέτει στο “γενεακό συμβόλαιο” το δημογραφικό. Καθώς το περιβαλλοντικό έλλειμμα διευρύνεται, το δικαίωμα των παιδιών και των μελλοντικών γενεών να μεγαλώσουν και να ζήσουν σε ένα ισόρροπο φυσικό και δομημένο περιβάλλον τίθεται υπό αμφισβήτηση.

Υπ’ αυτές τις συνθήκες, εύλογα μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η αρχή της διαγενεακής δικαιοσύνης, της υποχρέωσης δηλαδή των ευρωπαϊκών κοινωνιών για μία ακριβοδίκαιη διευθέτηση των σχέσεων ανάμεσα στις γενιές στο θέμα του ασφαλιστικού, του οικολογικού, του δημοσιονομικού και τους εργασιακού, και όχι απλά της επίδειξης αλτρουισμού στο πλαίσιο της παραδοσιακής αλληλεγγύης, ενδέχεται να αποτελέσει σημαντικό διακύβευμα στην ΕΕ του 21ου αιώνα. Ήδη, το Δεκέμβριο του 2008 ομάδα ευρωβουλευτών έλαβε την πρωτοβουλία να θέσει σε ψηφοφορία Γραπτή Δήλωση σχετικά με την ανάγκη καθιέρωσης Εκπροσώπησης για τις μελλοντικές γενεές στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Δήλωση 0070/2008). Η πρόταση αυτή τελικά δεν πέρασε, δείχνοντας ότι έχουμε ακόμη πολύ δρόμο να διανύσουμε σε ό,τι αφορά την ουσία της υπόθεσης. Εν όψει όμως της Ευρωπαϊκής Ημέρας Διαγενεακής Αλληλεγγύης και Συνεργασίας, έχουμε μια καλή ευκαιρία να συζητήσουμε εκ νέου για το διαγενεακό ζήτημα. Να το θέσουμε στο προσκήνιο.

39 comments:

  1. Η επανίδρυση του Κρούγκμαν

    "Θανάσης Μπούρας.
    Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας υπολοίπου Αττικής. Ανέλαβε υφυπουργός Οικονομίας με αρμοδιότητες στον αναπτυξιακό τομέα της χώρας. ...
    Γνωστός και για την ιστορική αναπτυξιακή του φράση: "ο υπουργός απουσιάζει, γιατί πήγε να υποδεχτεί τη διάσημη νομπελίστα κυρία Κρούγκμαν".

    ReplyDelete
  2. Πεκαρίωση(απο το precariato),είναι διανοητική διαταραχή των νέων της γενιάς των 700 ευρώ,οι οποίοι, αν και φτωχοί, συμπεριφέρονται σαν πλούσιοι.Πρόκειται για μια νέα νοσολογική οντότητα που άρχισε να απασχολεί έντονα την ιατρική επιστήμη.
    Πολλοί λένε ότι αυτό το σύνδρομο βρίσκεται κάτω απο τις κουκούλες του πρεκαριάτου, του νέου επαναστατικού υποκειμένου.

    ReplyDelete
  3. αντι πεκαρίωση, πρεκαρίωση.

    ReplyDelete
  4. Οι Πρεκάριοι είναι φτωχοί.Και σαυτό φταίνε 100% οι γονείς τους.
    Τί μπορεί να γίνει; Η φτώχεια,η χρηματική φτώχεια,απο δώ και πέρα θα συνοδεύει μόνιμα το πρεκαριάτο.Η χρηματική φτώχεια δεν είναι όμως απαραίτητο να συνοδεύεται και απο δυστυχία.Πλούτο και δυστυχία μαζί έζησαν οι γονείς τους.Ας προσπαθήσουν αυτοί να συνδυάσουν φτώχεια και ευτυχία.Αυτό είναι το φάρμακο για την Πρεκαρίωση.

    ReplyDelete
  5. ΓΙΝΕ ΑΥΤΟΠΑΡΑΓΩΓΟΣ.DO IT YOURSESF.

    Για να συνδυάσεις φτώχεια και ευτυχία πρέπει να γίνεις ΑΥΤΟΠΑΡΑΓΩΓΟΣ των υπηρεσιών που καταναλώνεις και πληρώνεις στους άλλους για να σου τις προσφέρουν αγοράζοντάς τες.
    Μαγειρεύεις μόνος σου.Αθλείσε μόνος σου, σε ελεύθερους δωρεάν χώρους.Φροντίζεις την υγεία σου για να μη χρειαστείς ποτέ γιατρό στη ζωή σου.Καλλιεργείς κηπευτικά στο σπίτι της γιαγιά σου στο χωριό.Σιδερώνεις τα ρούχα μόνος σου.Τα πλένεις μόνος σου.Βάφεις το σπίτι μόνος σου.Κάνεις τα υδραυλικά μόνος σου.ΧΙΛΙΑ ΠΑΡΑΓΜΑΤΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ.

    ReplyDelete
  6. DO IT YOURSELF.Δεν μπορείτε να φανταστείτε την ευτυχία που προσφέρει η ΑΥΤΟΠΑΡΑΓΩΓΗ. Ο ΑΥΤΟΠΑΡΑΓΩΓΟς δεν καταλαβαίνει ούτε απο φτώχεια ούτε απο δυστυχία.Πάντα είναι πλούσιος και πάντα ευτυχισμένος.

    ReplyDelete
  7. Η διαγενεακή αλληλεγγύη προϊδεάζει σε βάρη των νέων για φροντίδα των μεγαλύτερων. Η διαγενεακή δικαιοσύνη προϊδεάζει σε ανακατανομή βαρών από τους νέους στους μεγαλύτερους έτσι ώστε το κόστος της συνοχής και της αλληλεγγύης να μοιράζεται δίκαια μεταξύ των γενεών.

    Δεν ξέρω κατά πόσο η ΕΕ έχει στο μυαλό τη δικαιοσύνη γιορτάζοντας αυτή τη μέρα, ή το πώς θα διατηρήσει το ισχυρότερο και μεγαλύτερο πολιτικό κι εκλογικό της κεφάλαιο, η τρίτη ηλικία, τα προνόμια που έχτισε τις τελευταίες δεκαετίες υπό τη σκιά της δημογραφικής γήρανσης και πετώντας το μπαλάκι στους νέους κι εργαζόμενους.

    Η ΕΕ, και τα κράτη μέλη της, συμπεριφέρεται σαν γριά πουτάνα, ειδικά την περίοδο αυτή της κρίσης, και ειδικότερα μέσω των ΔΕΞΙΩΝ κυβερνήσεων που κυριαρχούν ανά την Ευρώπη.

    ReplyDelete
  8. Γριά πουτάνα που ξυρίζει τα πόδια της... Και τα πόδια της είναι οι νέοι...

    ReplyDelete
  9. Ένας εκτενής διάλογος πάνω στο θέμα θα ήταν πολύ παραγωγικός. Τι είδους αλληλεγγύη υπάρχει σε διαπροσωπικό, οικογενειακό επίπεδο και τι σε επίπεδο ευρύτερης κοινότητας και εθνικής οικονομίας. Νομίζω ότι θα παρατηρήσουμε τεράστιες διαφορές, όπως και μεγάλες αλλαγές και τάσεις για το μέλλον.

    ReplyDelete
  10. mesout ναι γιατί η αλληλεγγύη αναδείχτηκε ως θεμελιώδης κοινωνική αξία την εποχή που πρωτοφτιάχτηκαν τα ασφαλιστικά συστήματα, όταν η πληθυσμιακή κατανομή ήταν πυραμίδα. Πολλοί νέοι λίγοι ηλικιωμένοι. Η διαγενεακή δικαιοσύνη αντίθετα αναδείχτηκε υπό την πίεση του οικολογικού και δημογραφικού προβλήματος για να σώσει το μέλλον και εμπεριέχει μέσα της την έννοια της υποχρεωτικότητας.

    ReplyDelete
  11. jack ναι έχει ενδιαφέρον αυτό που λες. Το διαγενεακο ζήτημα αν και αφορά πρωτίσως τις δημόσιες πολιτικές έχει ωστόσο και μια ενδοοικογενειακή διάσταση πολύ σημαντική. Σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει βάσει μελέτης των αποτελεσμάτων της SHARE έχει βρεθεί ότι οι ενδοοικογενειακές μεταβιβάσεις, τόσο σε χρόνο-φροντίδα όσο και σε χρήμα, σε όλες ανεξαιρέτως τις χώρες της ΕΕ, έχουν ένα net downward flow. Από τους μεγαλύτερους στους μικρότερους.

    Εάν λάβουμε υπόψη αυτά τα λεγόμενα family tranfers θα δούμε ότι οι γυναίκες της λεγόμενης γενιάς sandwitch, ηλικίας από 55 μέχρι 69, αντιμετωπίζουν τη μεγαλύτερη δυσκολία διότι έχουν να φροντίσουν ένα παιδί, ένα εγγόνι και έναν ηλικιώμενο σε δύσκολη κατάσταση υγείας

    ReplyDelete
  12. Εγώ θέλω να συμβάλω με την εξής ερώτηση. Τι ακριβώς ορίζουμε ως γενιά? Τείνουμε, κι αυτό λόγω ατζέντας της Γ700, να μιλάμε για δύο γενιές, το πολύ τρεις, όταν μιλάμε για γενεακά θέματα: τους νέους, τους μεσήλικες και τους υπερήλικες.

    Όμως οι γενιές δεν πάνε λίγο πολύ ανά δεκαετία? Άρα όταν μιλάμε για διαγενεακή αλληλεγγύη μιλάμε νέοι vs μεγάλους, ή μεγάλους της δεκαετίας του 70 vs μεγάλους της δεκαετίας του 60 κλπ.? Αν ναι τότε οι σχέσεις μεταξύ αυτών των γενεών διαφέρουν πολύ μεταξύ τους και πολλές φορές θα παρατηρείται ίσως και μεγαλύτερη αλληλεγγύη μεταξύ μιας πολύ νέας και μιας πολύ μεγάλης γενιάς, ενώ αντίθετα μικρότερη αλληλεγγύη ως και εχθρότητα μεταξύ γενεών πιο κοντά μεταξύ τους.

    Επίσης, νομίζω ότι σε επίπεδο ΕΕ και awareness raising, το διαγενεακό ζήτημα αφορά μεν δημόσιες πολιτικές, αφορά όμως, κυρίως, πρωτοβουλίες του τρίτου τομέα, που θίξατε και πρόσφατα. Η προσέγγιση του θέματος και της ημέρας γίνεται μέσα από φορείς του τρίτου τομέα, τουλάχιστον ακόμα, απ'όσο γνωρίζω. Ευρωπαϊκά δίκτυα και ΜΚΟ, ενώσεις και φόρουμ, αποφεύγουν την πολιτική διάσταση του θέματος, κάτι που αναιρεί και όλη την προσπάθεια ταύτισης της δικαιοσύνης με μια νέα διαγενεακά αλληλέγγυα κοινωνία τον 21ο αιώνα. Και φυσικά το κάνουν γιατί δεν θα τρεφόντουσαν από τον κορβανά της ΕΕ διαφορετικά.

    ReplyDelete
  13. υπάρχει η Alliance of NGOS για την προώθηση της διαγενεακής αλληλεγγύης η οποία έχει αναλάβει να τρέξει μια πανευρωπαϊκή εκστρατεία ενημέρωσης και προβολής για το θέμα.

    Στην Ελλάδα οι πιστοποιημένοι stakeholders είναι η 50και Ελλάς μέλος του Ευρωπαϊκού Δικτύου Ηλικιωμένων και το Εθνικό Συμβούλιο Νεολαίας (ΕΣΥΝ) μέλος του European Youth Netwrok

    ReplyDelete
  14. Σχετικά με τον ορισμό της γενιάς. Εδώ το πράγμα περιπλέκεται. Σε γενικές γραμμές η γενιά μπορεί να προσδιοριστεί με δύο τρόπους α) ως ο μέσος χρόνος ανάμεσα στο πρώτο παιδί της μάνας και το πρώτο παιδί της κόρης. Συνήθως μιλάμε για καμιά 25 ετία και όσο παρατείνεται η ημερομηνία τεκνοποίησης μιλάμε για ακόμα μεγαλύτερα διαστήματα. β) με πολιτισμικούς-κοινωνικούς όρους, πχ Gen Y, Gen X, Millenials κλπ. Εδώ μιλάμε για 10 με 15χρόνια βαριά δεδομένου ότι από τα τέλη του 60 με αρχές 70 και μετά οι αλλαγές σε κοινωνία τεχνολογία κοκ υπήρξαν ραγδαίες με αποτέλεσμα οι κοινωνικές νόρμες και τα generation defining moments να διαδέχονται το ένα το άλλο με μεγαλύτερη ταχύτητα συμπιέζοντας το χρόνικο όριο μιας γενιάς.

    ReplyDelete
  15. Ενδιαφέρον G700, γιατί η προσέγγιση σίγουρα είναι διαφορετική και οι διαγενεακές σχέσεις αλλάζουν ανάλογα με την οπτική εξέτασης του θέματος.

    Νομίζω ότι οι νέες γενιές με τις πολύ μεγάλες έχουν πολλά κοινά - στο επίκεντρο της διαγενεακά μη αλληλέγγυας συμπεριφοράς βρίσκεται η μέση γενιά, αυτή που κυβερνά σε όλα τα επίπεδα. Αναρωτιέμαι αν τα δύο ηλικιακά άκρα θα συνεργαστούν για να ευαισθητοποιήσουν τη μέση γενιά να μοιράσει τα βάρη της κοινωνικής αλληλεγγύης μεταξύ τους.

    ReplyDelete
  16. Ναι. Και η Αμερική (FED) ανακοίνωσε χτες οτι νομισματοποιεί το χρέος της.

    ReplyDelete
  17. «Οσο πιο γρήγορα ξυπνήσει η Ελλάδα και καταλάβει ότι το “λαϊφστάιλ” που ακολουθεί δεν μπορεί να συνεχιστεί τόσο το καλύτερο».
    Bίλεμ Μπόιντερ

    Οχι η Ελλάδα αλλά οι Ελληνες,ΟΛΟΙ οι Ελληνες.ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΓΕΝΕΑΚΟ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΞΙΚΟ.
    Ο ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗΣ πέθανε.Ζήτω ο ΑΥΤΟΠΑΡΑΓΩΓΟΣ και ο ΑΥΤΟΠΑΡΟΧΟΣ.

    ReplyDelete
  18. Η Αμερική θα βγεί πρώτη και πιό δυνατή απο τη κρίση.Οι μόνοι που κατάλαβαν τι πρεπει να κάνουν και πως να το κάνουν.ΣΑΝ καλοί ΠΡΑΓΜΑΤΙΣΤΕΣ που είναι δεν μασάνε ούτε απο ιδιωτικοποιήσεις ούτε απο κρατικοποιήσεις,ούτε από προστατευτισμούς ούτε απο παγκοσμιοποιήσεις.Είναι κακοί στη φιλοσοφία αλλά ο Πραγματισμός είναι δικό τους φιλοσοφικό εύρημα.Ολοι οι άλλοι περιμένουμε με σταυρωμένα χέρια.Μετά θα μας φταίει ο Αμερικάνικος ιμπεριαλισμός.

    ReplyDelete
  19. Και τι κατάλαβαν Παρμενίδη; Αφού πρώτα η παγκοσμιοποίηση έδιωξε την παραγωγική βάση της Δύσης προς τας Ανατολάς, μετά η σπέκουλα της οικονομίας/φάντασμα του χρηματο/επενδυτικο/πιστωτικού συστήματος κονφετί την αποτελείωσε. Και όλα αυτά για να βρεθεί η "κομουνιστική" Κίνα των φτηνών εξαγωγών με συναλλαγματικά αποθέματα ρεκόρ και με στρατιές ολόκληρες σκλάβων. Και τώρα τι; Η Αμερική ουσιαστικά πετάει το γάντι στην Κίνα και στην Ευρώπη. Οι επενδύσεις σε Αμερικάνικα ομόλογα θα χάσουν την αξία τους, ενώ και η διστακτική Ευρώπη θα βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο για να ακολουθήσει μια ανάλογη πολιτική με αυτή της ΦΕΝΤ. Πολύ κρίσιμη χρονιά για το μέλλον γενικώς.

    ReplyDelete
  20. Οι Αμερικανοί είναι άνθρωποι της δράσης,των πρωτοβουλιών,των αποφάσεων,του ρίσκου.Καλοί πολεμιστές και στην ειρήνη και στο πόλεμο.Ο εικοστός πρώτος Αιώνας θα είναι ένας ακόμα αιώνας των Αμερικανών.Σε πείσμα όλων των προφητών.Εχουν και τους Εβραίους που δίνουν αγώνα ζωής και θανάτου δίπλα τους.Οταν τους βλέπεις πώς παλεύουν δεν χρειάζεται να είσαι ο Ιεζεκιήλ για να το καταλάβεις ότι αυτοί θα είναι οι νικητές.

    ReplyDelete
  21. Ελληνοαμερικανός ο νέος διοικητής του ΝΑΤΟ
    "Τον ναύαρχο Τζέιμς Σταυρίδη , πρότειναν οι ΗΠΑ για την κορυφαία θέση του Ανώτατου Στρατιωτικού Διοικητή του ΝΑΤΟ".

    Φοβερό το φαινόμενο.Μια πλειάδα Ελληνοαμερικανών, σε νευραλγικά πόστα, φρουρούν την πατρίδα μας.Είμαστε άπαιχτοι.
    Αρκεί να κάνουμε και καμμιά "αγορά του αιώνα", πότε πότε, σε εξοπλιστικά προγράμματα.Πλήρώνουμε κάτι παραπάνω αλλά έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο.

    ReplyDelete
  22. Πολύ εμπεριστατωμένη η ανάλυση σου Παρμενίδη για την επερχόμενη νίκη και κυριαρχία των Αμερικανών. Επίσης, πολύ συγκινητική η αναφορά σου στους Εβραίους.

    ReplyDelete
  23. Τον Απρίλη, η Αλεπού,ο Ομπάμα, πάει Τουρκία.Να δείτε ότι αυτός ο άνθρωπος θα λύσει το Κυπριακό, μαζί με την άλλη αλεπού, τον Χριστόφια(κάποτε τον αποκαλούσα Τασόφια για τη συνεργασία του με τον Τάσο,αλλά ο άνθρωπος είχε το σκοπό του).Εαν τα καταφέρει θα ξεπλυθεί απο εκείνη την ανίερη συμμαχία.Αρκεί βέβαια και οι Ελλαδίτες Χονδροκώτσιοι,οι ψωνάρες, να καταλάβουν ότι δεν είναι Αυτοκράτορες του Βυζαντίου και ότι ο Πούτιν δεν είναι ο Μέγας Πέτρος.

    ReplyDelete
  24. Ο Ομπάμα θα δώσει ένα σοβαρό ρόλο στη Τουρκία ανάλογο του γεωπολιτικού της μεγέθους και θα της ζητήσει πέντε πράματα.
    Πέμπτον,με αρκετά προστακτικό τρόπο: " Θα αποσύρετε τη στρατιωτική σας δύναμη απο τη Κύπρο και θα τη πάτε στο Αφγανιστάν,στο Σουδάν ή όπου στο διάολο θέλετε.Η Κύπρος ολοκληρώνεται ως χώρα μέλος της ΕΕ. Πριν την ολοσχερή εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου θα ισχύει,ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ, το τροποποιημένο απο Χριστόφια-Ταλάτ, σχέδιο Ανάν.Και τα σκυλιά δεμένα".

    ReplyDelete
  25. για να δούμε ο τασόφιας

    ReplyDelete
  26. @Παρμενίδη
    Τα έχεις ταχτοποιήσει όλα, ο Βγενο εθνικός ευεργέτης - ο Ομπαμα κρυφό φιλέλληνας – ο ΓΑΠ εθνοσωτήρας και μετά... Γεγονότα που εκ πρώτης όψεως δείχνουν άσχετα μεταξύ τους συνθέτουν πλέον μια ιστορία με αίσιο τέλος, από το Α στο Β και μετά στο Γ.

    Η οικονομία και η κοινωνία πλέον δεν είναι χώρος για προβλέψεις, περισσότερο θα ‘λεγα προσμοιάζει σε μαύρο κουτί. Κάτι υπάρχει εκεί μέσα, αλλά τι; Αυτό που ξέρουμε είναι ότι είμαστε στο Α και η γνώση μας περιορίζεται στο τι έγινε πριν από αυτό. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να υποθέσουμε ένα σύνολο από πιθανές μεταβάσεις, από το Α στο {Β,Γ,Δ,Ε,…}, περιμένοντας να δούμε μελλοντικά αν κάποια από αυτές τις υποθέσεις μας πραγματοποιηθεί.

    Δεν λέω ότι πρέπει να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά περιμένοντας καρτερικά την επόμενη ζαριά αλλά τόσο καιρό μιλάμε για τους Netroots, τι τους θέλουμε τους ήρωες; Σε περιόδους χάους το μεγαλύτερο λάθος είναι να προσπαθείς να κατευθύνεις ενώ θα έπρεπε να δημιουργεις τις συνθήκες εκείνες οι οποίες θα απελευθερώσουν τις δημιουργικές δυνάμεις οι οποίες ενυπάρχουν μέσα στη κοινωνία. Αυτό σημαίνει ΠΑΙΔΙΑ πανω από όλα και αποκεντρωμένες εξουσίες. Σε αυτό συμφωνεί και ο ΓΑΠ.

    ReplyDelete
  27. "Και όλα αυτά για να βρεθεί η "κομουνιστική" Κίνα των φτηνών εξαγωγών με συναλλαγματικά αποθέματα ρεκόρ..."

    H Κίνα αυτή τη στιγμή έχει μηδέν (0) φόρους κερδών κεφαλαίου (capital gains). Κάτι που την καθιστά την πλέον καπιταλιστικη χώρα στον κόσμο. Τα υπόλοιπα είναι θέμα χρόνου.

    Η Αμερική ΔΕΝ θα βγει δυνατότερη, κάθε άλλο.
    Τα ίδια και για την Ευρώπη.

    Άμα το παίξουνε σωστά και προσεκτικά, τότε η μόνη συνέπεια θα είναι μια "επιστροφή κατά μία δεκαετία" σε πλούτο, καθόλου άσχημα δηλαδή... άμα όμως συνεχίσουν να εκδίδουν χρήμα, τη γαμήσαμε όλοι. Θα αγοράζουν οι Κινέζοι εργοστάσια και σπίτια στη Δύση με τον τόνο...

    ReplyDelete
  28. Κινεζοφοβικός μου φαίνεσαι Λευτέρη.Να μη τρελαθούμε κιόλας.

    ReplyDelete
  29. @lEFTERIS

    Δηλαδή,επειδή,οι Κινέζοι, τζογάρανε με τα Αμερικανικά ομόλογα και τώρα αρνούνται να πληρώσουν τις συνέπειες του τζογαδόρου,με τη πλημμύρα των δολαρίων που θα τυπωθούν,δεν θα φάνε τα μούτρα τους; Σε μια νύχτα τα περιουσιακά τους στοιχεία θα εξανεμιστούν.Με τί θα αγοράσουν το κόσμο;

    ReplyDelete
  30. Τέτοιες θέσεις, ούτε η νομπελίστρια,τρανσέξουαλ, κυρία Κρούγκμαν, δεν υποστηρίζει Λευτεράκη.

    ReplyDelete
  31. Το θέμα είναι με τη Κίνα να εκαταλείψει τον ύπουλο ιμπεριαλισμό της και να ασχοληθεί με την ανθρωπιστική καταστροφή στο εσωτερικό της.Τους λιμούς και λοιμούς, που σκεπαζει έντεχνα κάτω απο το χαλί της, σαν τη γάτα με τα κακά της.

    ReplyDelete
  32. για να το γυρίσω λίγο στα διαγενεακά χτες άκουγα όλη μέρα πάλι για ελλείμματα, χρέη, φόρους και όλα αυτά. Λοιπόν καμία από όλες αυτές τις ταμπέλες δεν έχει σχέση με την αντικειμενική πραγματικότητα που επικρατεί στα οικονομικά των κρατών σε βάθος χρόνου. τι να το κάνεις να παγώσεις τους μισθούς αν μακροπρόθεσμα η δημοσιονομική τρύπα ανέρχεται σε δισεκατομύρια των δισεκατιμυρίων και μάλιστα αυξάνεται;

    ReplyDelete
  33. είναι μια συμβολική κίνηση που προτάθηκε και από τους G700 εδώ και καιρό το πάγωμα των μισθών. Αλλά φυσικά παραμένει συμβολική, και αποκτά πραγματική αξία όταν συνοδεύεται και από μια σειρά άλλων μέτρων που αντιμετωπίζουν το κύριο πρόβλημα, το έλλειμμα ή χρέος που περνά στις νέες κι επόμενες γενιές (δημοσιονομικό, περιβαλλοντικό, ηθικό).

    ReplyDelete
  34. @ parmenides

    Λες

    "Πεκαρίωση(απο το precariato),είναι διανοητική διαταραχή των νέων της γενιάς των 700 ευρώ,οι οποίοι, αν και φτωχοί, συμπεριφέρονται σαν πλούσιοι.....Η φτώχεια,η χρηματική φτώχεια,απο δώ και πέρα θα συνοδεύει μόνιμα το πρεκαριάτο.Η χρηματική φτώχεια δεν είναι όμως απαραίτητο να συνοδεύεται και απο δυστυχία. Πλούτο και δυστυχία μαζί έζησαν οι γονείς τους.Ας προσπαθήσουν αυτοί να συνδυάσουν φτώχεια και ευτυχία...."


    Σκληρή και ουσιαστική η γλώσσα σου.

    Δύσκολη η αποστολή που θέτεις. Ξεκινώ στην εκπλήρωση της με το να διαπιστώσω και να αποδεχτώ την κατάσταση μου. Περήφανος δεν είμαι, αλλά πρέπει να είμαι από ένα σημείο και μετά ειλικρινής.

    ReplyDelete
  35. http://www.nytimes.com/2009/03/20/opinion/20brooks.html?th&emc=th

    ReplyDelete
  36. @ parmenides

    Είναι η κυρία ΓΚρούγκμαν παρακαλώ πολύ, να λέμε και τα πάντα όλα.

    ReplyDelete
  37. @ parmenides said...

    Ο Ομπάμα θα δώσει ένα σοβαρό ρόλο στη Τουρκία ανάλογο του γεωπολιτικού της μεγέθους και θα της ζητήσει πέντε πράματα.

    Ναι, θα της ζητήσει 5 πράγματα και σε αντάλλαγμα θα της δώσει 4.

    με αρκετά προστακτικό τρόπο: " Θα αποσύρετε τη στρατιωτική σας δύναμη απο τη Κύπρο και θα τη πάτε στο Αφγανιστάν,στο Σουδάν ή όπου στο διάολο θέλετε.

    Ο μόνος λόγος (μερικής) απόσυρσης των Τούρκων στρατιωτών από την Κύπρο είναι μόνο αν αναλάβουν οι ίδιοι τον πολιτικό έλεγχο του νησιού.

    Η Κύπρος ολοκληρώνεται ως χώρα μέλος της ΕΕ. Πριν την ολοσχερή εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου θα ισχύει,ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ, το τροποποιημένο απο Χριστόφια-Ταλάτ, σχέδιο Ανάν.

    Αν η Κύπρος ολοκληρωθεί ποτέ, οι Άγγλοι θα χρειαστεί να αποχωρήσουν από τις βάσεις τους κι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ.

    Ο Ομπάμα το μόνο που κομίζει στην Τουρκία είναι προτάσεις και ανταλάγματα για την πολιτική επίλυση του Κουρδικού ζητήματος. Το Κυπριακό για όλους πλην Ελλήνων λύθηκε το '74. Στις αμερικανικές υποθέσεις εργασίας η πολιτική επίλυση του Κουρδικού προβλήματος λειτουργεί κάπως έτσι:

    1) θα απελευθερώσει την Τουρκία από την εσωστρέφεια που την ταλανίζει για να διεκδικήσει απερίσπαστη πλέον τα (νεο)οθωμανικά κεκτημένα της.
    2) Θα επιτρέψει στο Ισραήλ να εντάξουν τους Κούρδους στον στρατηγικό τους άξονα με τους Τούρκους.
    3) Η επίλυση του Κουρδικού προβλήματος, ίσως και μέσα στα πλαίσια μιας μορφής ισλαμικής ομοσπονδίας η οποία και θα αντικαταστήσει το κεμαλικό κατεστημένο, θα αποτελέσει το θεμέλιο λίθο μιας νέας αρχιτεκτονικής ασφάλειας στην περιοχή.
    4) Σε δεύτερη φάση, η ανάδειξη της Τουρκίας σε περιφεριακή υπερδύναμη (1 trillion economy) θα λειτουργήσει ως πόλος έλξης κι άλλων τουρκογεννών πληθυσμών της περιοχής, με 1ο υποψήφιο το Αζερμπαιτζάν.

    Αν το Ιράν αναπτύξει τελικά πυρηνικά όπλα, αμερικανοί αξιωματούχοι αφήνουν εμμέσως πλην σαφώς να εννοηθεί ότι και η Τουρκία θα αποκτήσει το δικαίωμα της πυρηνικής επιλογής.

    ReplyDelete
  38. Έχεις απόλυτο δίκαιο παρόλο που λόγο ηλικείας, είμαι 36 χρονών, και άτεκνος, συμβάλλω και εγώ στο πρόβλημα....

    ReplyDelete