Sunday, November 16, 2008

Η γενιά των 700 ευρώ οφείλει να αντικαταστήσει τη γενιά του Πολυτεχνείου

Μιλάει σήμερα στην εφημερίδα «Έρευνα» Τρικάλων για την επέτειο του Πολυτεχνείου ο συγγραφέας Χρήστος Λάζος* ο οποίος για τη δράση του είχε συλληφθεί και βασανιστεί στο ΕΑΤ/ΕΣΑ.

Συνέντευξη στον Αποστόλη Ζώη

Συμπληρώνονται αύριο 35 χρόνια από την επέτειο του Πολυτεχνείου, το οποίο παραμένει ζωντανό για τις διαχρονικές αξίες που πρεσβεύει παρά το γεγονός ότι η κατάχρηση, και η εκμετάλλευσή του φαίνεται να προξενεί τη φθορά του. Το Πολυτεχνείο, συμβολίζει μια πραγματικότητα μέσα στην οποία μπορούμε να βιώσουμε την ομορφιά ως πολιτική πράξη.

Ειδικά σήμερα αποτελεί τον φάρο για τους νέους στο να δημιουργήσουν τα δικά τους "Πολυτεχνεία" ενάντια στη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού και των πολιτικών του επιλογών. Για αυτήν επέτειο μιλά σήμερα ο συγγραφέας κ. Χρήστος Λάζος ο οποίος έζησε από κοντά όλες εκείνες τις μέρες του 1973…

Ο Χρήστος Λάζος, σπούδασε νομικά στην Αθήνα, πολιτικές επιστήμες και φιλοσοφία στο Παρίσι. Συμμετείχε στο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα. Ήταν μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Κατάληψης της Νομικής Σχολής (Φεβρουάριος 1973) και της Συντονιστικής Επιτροπής Κατάληψης του Πολυτεχνείου. Για τη δράση του έχει συλληφθεί και βασανιστεί στο ΕΑΤ/ΕΣΑ.

Εργάστηκε ως δημοσιογράφος και σύμβουλος σε θέματα παιδείας και πολιτισμού. Από το 1991 ως το 1999 εργάστηκε στην Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στους τομείς της παιδείας, του πολιτισμού και της νεότητας. Από το 1998 ως το 2000 δίδαξε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών φιλοσοφία της τέχνης και αισθητική. Από τον Ιανουάριο του 2000 ως τον Μάρτιο του 2004 ήταν Διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου. Το 2004 εξελέγη Προϊστάμενος Γραμματείας στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Έχει δημοσιεύσει βιβλία, μεταφράσεις και άρθρα.

Η συνέντευξη

Τι αποτελεί για σας η 17η Νοέμβρη; Πιστεύετε πώς καθώς περνούν τα χρόνια οι αλλοιώσεις και οι παραχαράξεις έχουν γίνει κανόνας από την εξουσία και την κυρίαρχη ιδεολογία για το Πολυτεχνείο;

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου είναι μια από τις κορυφαίες εμπειρίες της ζωής μου. Οι λόγοι είναι απλοί αλλά ουσιώδεις. Από τη μέθεξη του ενός με τους πολλούς, από τη σύντηξη καθενός με τους άλλους και με το πλήθος δημιουργήθηκε ένα συλλογικό σώμα, αυτό που ονομάστηκε αργότερα «γενιά του Πολυτεχνείου». Αυτό το συλλογικό σώμα εκτέθηκε στην πιο ακραία απειλή, την απειλή του θανάτου, και την αντιμετώπισε με ηρωισμό και αυταπάρνηση. Με αυτή του τη στάση και τον αγώνα του δημιούργησε ένα σύμβολο και μια νέα νομιμότητα: το σύμβολο του Πολυτεχνείου και τη νομιμότητα «των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων».

Όσοι συμμετείχαμε στην εξέγερση είχαμε την πεποίθηση ότι η αναμέτρηση και η δοκιμασία είχαν λήξει ευνοϊκά και νικηφόρα, ότι είχαμε αναπλάσει τη συμβολική και ιστορική μορφή του κόσμου μας. Είχαμε τη βεβαιότητα ότι συντελέστηκε μια πράξη πολιτικά, πνευματικά, ηθικά και προσωπικά σημαδιακή. Το άρμα μάχης που εισέβαλε στο Πολυτεχνείο δεν γκρέμισε τίποτα, γιατί δεν μπορούσε ούτε να αγγίξει, ούτε να απειλήσει το Πολυτεχνείο. Γκρεμίζοντας την πύλη, έστησε το μνημείο του Πολυτεχνείου και επιβεβαίωσε τη δύναμη του νεογέννητου συμβόλου.

Μέσα μας το σύμβολο «Πολυτεχνείο» είναι γραμμένο ανεξίτηλα, είναι στοιχείο της ψυχικής μας συγκρότησης. Έργο δικό μας που μας σημάδεψε και μας μεταμόρφωσε, που μας δημιούργησε και όρισε τη δική μας ταυτότητα.

Το τι έγινε αργότερα, οι προσπάθειες ιδιοποίησης, εκμετάλλευσης ή ακύρωσης αυτού του συμβόλου, οι απόπειρες πολιτικής ή λογοτεχνικής αναδιατύπωσης αυτής της ακραίας και συστατικής για το νόημα της ύπαρξης εμπειρίας, είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία. Τα σύμβολα ζουν ή πεθαίνουν ανάλογα με την ικανότητα των ανθρώπων να τους δίνουν ζωή, να τα ερμηνεύουν, να εμπνέονται από το νόημά τους και να αντλούν δύναμη από αυτά.

Δικαιώθηκαν οι αγώνες σας για δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη; Τι αποτελεί για τη σημερινή νεολαία η εξέγερση του Πολυτεχνείου; Αποτελεί το Πολυτεχνείο ιδιοκτησία κάποιου;

Οι αγώνες, οι θυσίες και το αίμα των ανθρώπων δημιούργησαν μια νέα νομιμότητα που αποτέλεσε το θεμέλιο της μεταπολίτευσης. Κατ’ αρχάς, η εξέγερση του Πολυτεχνείου έκλεισε οριστικά τον δρόμο στα σχέδια της χούντας του Παπαδόπουλου που προσπαθούσε να επιβάλλει ένα πολίτευμα στο οποίο ο ρυθμιστικός ρόλος του στρατού θα ήταν κατοχυρωμένος συνταγματικά, σύμφωνα με το τουρκικό πρότυπο. Το σύνθημα «ποτέ πια δικτατορία» έγινε θεμέλιο της πολιτικής ζωής και η Ελλάδα γνώρισε τη πιο μακρά περίοδο ομαλού δημοκρατικού βίου στη σύγχρονη ιστορία της.

Η Ελλάδα είναι σήμερα ένα ανεξάρτητο κράτος που συμμετέχει στον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει επιτύχει σημαντικούς ρυθμούς ανάπτυξης, ενώ παράλληλα έχει δημιουργήσει θεσμούς κοινωνικής πρόνοιας που μετριάζουν τις συνέπειες των κοινωνικών ανισοτήτων. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι όλα τα προβλήματα έχουν λυθεί. Ο αγώνας για τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη είναι μια σταθερά της πολιτικής ζωής που σε κάθε περίοδο βάζει νέους στόχους και απαιτεί την αγωνιστική συμμετοχή των πολιτών. Από αυτή την άποψη το Πολυτεχνείο δεν ανήκει σε καμιά πολιτική παράταξη, αλλά αποτελεί πηγή έμπνευσης και αισιοδοξίας για όλο τον λαό. Δείχνει ότι οι άνθρωποι με τον αγώνα και τη συμμετοχή τους μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο τους.

Πού βρίσκεται σήμερα η γενιά του Πολυτεχνείου; Μήπως απολαμβάνει τις θέσεις εξουσίας και τα υλικά αγαθά που προέκυψαν από αυτές όπως ορισμένοι ισχυρίζονται;

Μια πρόσφατη έρευνα που έγινε από το Πάντειο Πανεπιστήμιο, σε μεγάλο δείγμα της γενιάς του Πολυτεχνείου, έδειξε ότι το 70% περίπου δεν ασχολείται επαγγελματικά με την πολιτική και δεν απολαμβάνει υλικά αγαθά που συνδέονται με θέσεις εξουσίας. Το γεγονός ότι κάποιοι επώνυμοι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς αναδείχθηκαν σε πολιτικά αξιώματα δεν είναι παράδοξο, αν λάβουμε υπόψη ότι ένα μέρος των φοιτητών που συμμετείχαν στο αντιδικτατορικό κίνημα ανανέωσαν φυσιολογικά το πολιτικό προσωπικό.

Ακόμα και εκείνες οι περιπτώσεις που κρίνονται αρνητικά, εκείνοι που όπως ισχυρίζονται κάποιοι «πρόδωσαν τα ιδανικά του Πολυτεχνείου», κρίνονται με γνώμονα τα ιδανικά του Πολυτεχνείου. Αυτό δεν αποδεικνύει ότι το νόημα του Πολυτεχνείου παραμένει ζωντανό; Ότι ακόμα και σήμερα μας δίνει τα κριτήρια σχετικά με το τι είναι πολιτικά και ηθικά ορθό;.

Πάμε σε μια άλλη ερώτηση… Διαφθορά, σήψη, έλλειψη εμπιστοσύνης στους θεσμούς και λογική του καναπέ ακόμα και όταν μας κλέβουν μπροστά στα μάτια μας. Πού οδηγείται αυτή η κοινωνία; Εκτιμάτε πώς η γενιά των 700 ευρώ θα αντικαταστήσει τη γενιά του Πολυτεχνείου;

Η γενιά των 700 ευρώ οφείλει να αντικαταστήσει τη γενιά του Πολυτεχνείου. Με αφετηρία τη σημερινή κατάσταση, με βάση τις αντιθέσεις του σημερινού κόσμου και τα δικά της ιδιαίτερα προβλήματα, πρέπει να διατυπώσει τα δικά της αιτήματα και να αναπτύξει τους δικούς της αγώνες. Η πολιτική αδράνεια, η παθητικότητα, η «λογική του καναπέ», η έλλειψη εμπιστοσύνης στους θεσμούς, δεν είναι πρωτότυπα φαινόμενα. Ας θυμηθούμε ότι τα πρώτα χρόνια της δικτατορίας ο λαός δεν αντιδρούσε και μάλλον αποδεχόταν παθητικά την κατάσταση που είχε δημιουργηθεί. Επίσης, να μην ξεχνούμε ότι το αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα δημιούργησε τις δικές του οργανωτικές δομές και τις αρμόζουσες μορφές πάλης.

Σήμερα, ο κόσμος είναι διαφορετικός και τα σχήματα της δεκαετίας του ’70 δεν έχουν πλέον τη δυνατότητα να ερμηνεύσουν και να αλλάξουν την πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί. Η γενιά των 700 ευρώ, λοιπόν, πρέπει να επινοήσει νέες μορφές συμμετοχής στα δημόσια πράγματα, νέους τρόπους επικοινωνίας και δημιουργίας συλλογικών φορέων, νέα συνθήματα. Αυτό είναι σήμερα το διακύβευμα. Με τους αγώνες και τις ιδέες της, με τα αιτήματα και τα οράματά της, με τις επιτυχίες και το έργο της, η «γενιά των 700 ευρώ» καλείται να αναπλάσει τον κόσμο και συγχρόνως να δημιουργήσει τη δική της ιδιαίτερη ταυτότητα.

Και μια τελευταία…Με την άνοδο του νεοφιλελευθερισμού η πολιτική άλλαξε ριζικά και οι ανισότητες αντί να περιορίζονται εκτινάσσονται στα ύψη. Εκτιμάται σήμερα ότι οι ανισότητες έχουν επανέλθει στα πιο άγρια επίπεδα της δεκαετίας του 1920-1930, που, ως γνωστό, οδήγησε όχι μόνον στην διεθνή οικονομική κρίση του 1929-1939, αλλά και στην άνοδο του Ναζισμού στη Γερμανία και στην υπόλοιπη Ευρώπη και ουσιαστικά στη συνέχεια αυτού που ήταν ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος… Ποια η δική σας άποψη; Μήπως τίθεται επίσης και με οξύ τρόπο ένα ζήτημα απλής λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος;

Πράγματι, οι ανισότητες έχουν σήμερα διευρυνθεί και μεγάλο μέρος των ανθρώπων υφίσταται τις τραγικές συνέπειες της περιθωριοποίησης και του κοινωνικού αποκλεισμού. Είναι επίσης γεγονός ότι η χρηματοπιστωτική κρίση είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου και ότι η κατάσταση της οικονομίας σε παγκόσμιο επίπεδο δημιουργεί συνθήκες αστάθειας και πανικού. Όμως έχω τη γνώμη ότι αυτή η διεθνής συγκυρία δεν είναι όμοια ή ανάλογη με εκείνη της δεκαετίας του ’30.

Ο νεοφιλελευθερισμός και το μοντέλο ανάπτυξης που επικράτησαν τα τελευταία 25 χρόνια έχουν πλέον περιέλθει σε κρίση που αναγνωρίζεται από όλους. Επιπλέον, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο σημερινός κόσμος ούτε περιορίζονται, ούτε μπορούν να λυθούν στο πλαίσιο του έθνους-κράτους: είναι προβλήματα παγκόσμια, που αφορούν όλο τον πλανήτη. Προφανώς, αυτά τα ζητήματα είναι πολύπλοκα και για την αντιμετώπισή τους δεν υπάρχουν έτοιμες λύσεις.

Όμως φαίνεται να διαμορφώνεται μια ευρύτερη συναίνεση γύρω από την ιδέα ότι πρέπει να επινοήσουμε μια νέα παγκόσμια αρχιτεκτονική που θα αναδιατάσσει τους συσχετισμούς, θα προστατεύει το περιβάλλον, θα εποπτεύει τη λειτουργία των αγορών, θα ενισχύει τον ρυθμιστικό ρόλο εθνικών και διεθνών οργανισμών και θα μειώνει δραστικά τις κοινωνικές ανισότητες. Οι διαβουλεύσεις που έχουν αρχίσει σε διεθνές επίπεδο δείχνουν ότι προς αυτή την κατεύθυνση θα κινηθούν τα πράγματα.

Τα αποτελέσματα δεν μπορούν σήμερα να προβλεφθούν με ακρίβεια, αλλά θα κριθούν σε μεγάλο βαθμό από την ικανότητα των δημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων να αναλάβουν πρωτοβουλίες και να προτείνουν δίκαιες και αποτελεσματικές λύσεις.


*Ο Χρήστος Λάζος γεννήθηκε στο Βέλο Κορινθίας το 1949. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα, πολιτικές επιστήμες και φιλοσοφία στο Παρίσι. Συμμετείχε στο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα. Ήταν μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Κατάληψης της Νομικής Σχολής (Φεβρουάριος 1973) και της Συντονιστικής Επιτροπής Κατάληψης του Πολυτεχνείου. Για τη δράση του έχει συλληφθεί και βασανιστεί στο ΕΑΤ/ΕΣΑ. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος και σύμβουλος σε θέματα παιδείας και πολιτισμού. Από το 1991 ως το 1999 εργάστηκε στην Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στους τομείς της παιδείας, του πολιτισμού και της νεότητας. Από το 1998 ως το 2000 δίδαξε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών φιλοσοφία της τέχνης και αισθητική. Από τον Ιανουάριο του 2000 ως τον Μάρτιο του 2004 ήταν Διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου. Το 2004 εξελέγη Προϊστάμενος Γραμματείας στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Έχει δημοσιεύσει βιβλία, μεταφράσεις και άρθρα.

32 comments:

  1. Η νέα γενιά πρέπει να αφυπνιστεί, να αναπτύξει άμεσα τους δικούς της κοινωνικούς στόχους, και να αποκτήσει διακριτή ιστορική και πολιτική ταυτότητα.

    Η "χρυσή" γενιά των μεσηλίκων, η οποία κυριαρχεί στην πολιτική και την οικονομία, έχοντας συσωρεύσει τεράστια προνόμια σε σχέση με τις πραγματικές της δυνατότητες και την εθνική της προσφορά, σύντομα θα αρχίσει να αποσύρεται.

    Οι νέοι, όμως, είναι εξαιρετικά αμφίβολο κατά πόσο θα μπορέσουν να ξεπεράσουν μαζικά το κοινωνικό και οικονομικό status των γονιών τους. Και αν ακόμα τα καταφέρουν αυτό δεν πρόκειται να συμβεί μέσα από την πεπατημένη οδό.

    Οι παραδοσιακοί μηχανισμοί κοινωνικής και οικονομικής ανόδου, το δημόσιο, η μικροεπιχειρηματικότητα, η παραοικονομία, οι ευρωπαϊκοί πόροι έχουν εξαντλήσει τα όριά τους. Τα δημόσια-κρατικά αγαθά, που τις προηγούμενες δεκαετίες συνέβαλλαν στη μείωση των ανισοτήτων και τον εκδημοκρατισμό της οικονομικής ζωής, σήμερα χάνουν το στοίχημα της ποιότητας και απαξιώνονται. Το ψηφιακό χάσμα μεταξύ Ελλάδας και λοιπών κρατών του πλανήτη μεγαλώνει, ενώ δεν αντιμετωπίζεται επαρκώς ο τεχνολογικός αναλφαβητισμός.

    Το κύμα κοινωνικής ανόδου που χαρακτήρισε την Ελλάδα της μεταπολίτευσης έχει πλέον ξεφουσκώσει. Η συγκεκριμένη περίοδος με τα επιτεύγματα και τους μύθους της, τις εμφανείς αποτυχίες και τις ιδεοληψίες της, έχει κλείσει τον ιστορικό της κύκλο. Σήμερα, οι νέοι, αναζητούν εναγωνίως απαντήσεις. Θέλουν ένα δίκαιο μέλλον, βεβαιότητα προοπτικής και ισότητα ευκαιριών ζωής


    17 Ιανουαρίου 2007

    Απόσπασμα από το εναρκτήριο μήνυμα της G700 Η γενιά των 700 ευρώ αποκτά φωνή

    Στο ίδιο πνεύμα το post Λευτεριά απ' τη Μεταπολίτευση

    ReplyDelete
  2. Παραθέτουμε link σε κείμενο του δημοσιογράφου Δημήτρη Κουμάνταρου με τίτλο Με αφορμή την εξέγερση του Πολυτεχνείου το οποίο μας έστειλε ηλεκτρονικά.

    ReplyDelete
  3. βέβαια δε γνωρίζουμε αν ο Δημήτρης Κουμάνταρος αυτοπροσδιορίζεται ακόμα ως δημοσιογράφος δεδομένου ότι παραιτήθηκε από τη δημοσιογραφία λόγω διαφωνίας με τον τρόπο που αυτή ασκείται στην Ελλάδα. Η ταυτότητά του Δ.Κ. για να είμαστε ακριβείς.

    ReplyDelete
  4. dt ΔΙΑΚΟΠΗ ΣΙΩΠΗΣ

    Ως γνωστόν από την ψυχολογία, δυνητικά ΗΡΩΕΣ είναι ΟΛΟΙ οι άνθρωποι, υπό τις κατάλληλες συνθήκες και τα ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ.

    ΣΗΜΑΣΙΑ, λοιπόν, έχει να μπορεί ο ΠΟΛΙΤΗΣ να είναι, Η να γίνει, "ήρωας" στην καθημερινή και τετριμμένη ζωή και να είναι ΣΥΝΕΠΗΣ 24/7 στις αρχές και τις αξίες του Αριστοτέλους και του Πλάτωνα.

    ΑΥΤΟΣ και ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ είναι ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

    Παραδείγματος χάριν, ο εξαίρετος νομικός σύμβουλος των Ηγεμόνων του Πριγκηπάτου κύριος κ. Νικόλαος Γεωργάς πλένει τα πιάτα με καυτό νερό μόνο, επειδή το σαπούνι είναι καυστικό, άρα τοξικό, και χρησιμοποιεί χειροκίνητο φακό [night torch], που ενεργοδοτεί με ρυθμικές κινήσεις των δακτύλων του καθότι οι μπαταρίες είναι τοξικές. Ι was impressed but not surprised upon realizing that this man NEVER talks about the environment, yet he leads his life in absolute harmony with it!

    ΕΣΕΙΣ, οι λαϊκιστές toukerAta, είστε πρώτοι στις διαδηλώσεις γιά το περιβάλλον, AΛΛΑ και ΠΡΩΤΟΙ στο να παίρνετε το "κάρο" σας γιά να πάτε 500 μέτρα να πάρετε τσιγάρα και εφημερίδες, την στιγμή που ο εσχατόβλαχος παππούς σας δεν είχε ούτε μουλάρι για τις μεταφορές του ΜΗΤΕ υποδήματα - ήταν literally sans souliers et sans culotte!!!!

    By analogy, η ΓΕΝΙΑ του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ήσαν ΑΝΕΡΜΑΤΙΣΤΑ άτομα. Θάταν, βέβαια άκρως δογματικό και άκριτο να ορίσουμε ποσοστά, δλδ πόσοι από όσους βρέθηκαν εκεί ΔΕΝ γνώριζαν τον λόγο και, από αυτούς που τον γνώριζαν , ΠΟΣΟΙ είχαν ως ΣΤΟΧΟ την ΜΑΣΑ.

    ΑΛΛΑ

    ΑΛΛΑ

    ΑΛΛΑ

    Αυτά ΚΡΙΘΗΚΑΝ και ΘΑ ΚΡΙΘΟΥΝ A POSTERIORI και ex post facto.

    Oι τρισβάρβαροι και κατώτατοι γονήδες (έκφραση στο Πριγκηπάτον) σας ΑΠΕΔΕΙΞΑΝ, indeed, ΠΟΙΟΙ ήσαν οι ΣΤΟΧΟΙ τους, με το τρόπο που διαχειρίσθηκαν το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ και τον ΚΡΑΤΙΚΟ ΠΛΟΥΤΟ.

    Το "ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΝ" πρέπει να γιορτάζεται,

    ΑΛΛΑ

    ΑΛΛΑ

    ΑΛΛΑ

    ως ΗΜΕΡΑ του ΛΑΪΚΙΣΜΟΥ και των ΠΡΟΦΑΣΕΩΝ ΕΝ ΑΜΑΡΤΙΑΙΣ (false pretenses),

    ΔΗΛΑΔΗ

    ως ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ προς ΑΠΟΦΥΓΗΝ!!!!

    Ιci Manhattan (Γαλλιστί προφέρεται ΜανατΤόν). Bonjour a tous.

    ReplyDelete
  5. erratum
    δυνητικά ΗΡΩΕΣ
    ->
    δυνητικά ΣΤΙΓΜΙΑΙΟΙ ΗΡΩΕΣ

    ReplyDelete
  6. Τη βρήκα πολύ καλή τη συνέντευξη του Χρήστου Λάζου. Φαίνεται μετρημένος άνθρωπος που δεν έχει καβαλήσει το καλάμι. Και επιτέλους ρε παιδιά κάποιος που δε θέλει να παίξει το ρόλο του βαμπίρ και στέλνει μήνυμα "ώραια ήταν αλλά πάμε γι' άλλα".

    "Τεσπα", νομίζω ότι τη γενιά του πολυτεχνείου τη χαρακτηρίζει ότι συνδέθηκε με τη ριζική αλλαγή της κυρίαρχης κοσμοεικόνας του Έλληνα για την πατρίδα του και τον κόσμο ακόμα και για τον ίδιο του τον εαυτό. Άλλη η Ελλάδα του 45-74 και οι τότε αντιλήψεις και άλλη η μεταπολιτευτική. Αυτή η μεταστροφή καλώς ή κακώς δικαίως ή αδίκως συνδέθηκε συμβολικά με τη γενιά του πολυτεχνείου (στην ουσία το σπόρο τον φύτεψαν οι του 114). Για ποια μεταστροφή μιλάω; Μα, για το πέρασμα από ένα συντηρητικό σύστημα αξιών σε ένα αριστερό-προοδευτικό. Απλά στην πορεία χάθηκε η μπάλα και η προοδευτικότητα κατέληξε σε χυδαίο λαϊκισμό. Αυτή ίσως είναι και η μεγάλη αποτυχία της γενιάς του πολυτεχνείου. Προσωπικά της χρεώνω ότι ερωτοτρόπησε επικινδύνως για να μην πω ότι δόθηκε ολόψυχα στον "τσαβισμό και τον περονισμό". Ήταν το αναγκαίο τίμημα για τη σταθεροποίηση της πολύπαθης δημοκρατίας μας; Δεν ξέρω. Γι' αυτό πάντως προσυπογράφω το σύνθημα λευτεριά απ' τη μεταπολίτευση ακριβώς επειδή συν τις άλλοις σημαίνει και λευτεριά απ' το αριστερό δήθεν και το λαϊκισμό. Ομολογώ ενδιαφέροντες οι καιροί. μαζί με την εποχή του παγκόσμιου νεοφιλελευθρίσμού μήπως είναι καριός να τελειώσει και το μεταπολιτευτικό παραμύθι στας Ελλάδας; Κομματάκι δύσκολο μου φαίνεται βέβαια αλλά μήπως μας υποτιμάμε σαν λαό;

    ReplyDelete
  7. Δεν μας υποτιμάμε gμόσιε, μας εξαπατάμε.

    ReplyDelete
  8. Πολύ καλός ο Λάζος.Και πολύ καλη δημοσιογραφική δουλειά απο τον δημοσιογράφο Ζώη.
    Η γενιά των 700 ευρώ θα πρέπει,κατα τη γνώμη μου, να βάλλει δύο στόχους σε προτεραιότητα.
    1- Την υπεράσπιση των παλιών και τη δημιουργία νέων ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ αγαθών.
    1- Την αναβάθμιση της ΕΡΓΑΣΙΑΣ ως του σημαντικότερου ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΎ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΉ.
    Ο στόχος του ατομικού πλουτισμού,που "πέτυχε" η γενιά του Πολυτεχνείου με μαζικό δανεισμό, δημόσιο και ιδιωτικό,είναι ανέφικτος για τις ερχόμενες γενιές.
    Η γενιά του Πολυτεχνείου φέρθηκε πολύ ανεύθυνα και καταστροφικά για τις επόμενες γενιές.Πρέπει να υποχρεωθεί να συμβάλλει ΤΩΡΑ στην μείωση του Δημόσιου χρέους εκποιώντας ιδιωτικά της περιουσιακά στοιχεία.Αυτό πρέπει να υποχρεωθεί να το κάνει ΤΩΡΑ που είναι στα πράγματα και εξακολουθεί να φορτώνει βάρη στις επόμενες γενιές.
    Οσο για την ΕΡΓΑΣΙΑ,εάν δεν αξιωθεί πάλι με ένα καινούριο ΙΕΡΟ περιεχόμενο δεν πρόκειται να αντιμετωπισθούν οι συνέπειες της ΑΦΡΟΝΗΣ πολιτικής της γενιας του Πολυτεχνείου.
    Η αξίωση της ΕΡΓΑΣΙΑΣ είναι ο μόνος δρόμος για να εμποδιστεί η απειλούμενη ανθρωπιστική καταστροφή από τις συνέπειες της κρίσης.

    ReplyDelete
  9. Αγαπητοί φίλοι,

    Ξεκινάει σήμερα στην Αθήνα η παράσταση (κωμωδία) «31» η οποία θα παρουσιαστεί στο θέατρο Αργώ σε συμπαραγωγή του κάνθαρου με το ίδιο το θέατρο Αργώ και τη Βιομηχανική.

    Η παράσταση θα παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:30 στο θέατρο Αργώ (Ελευσινίων 15, Μεταξουργείο / ΜΕΤΡΟ Μεταξουργείο).

    Οι τιμές των εισιτηρίων είναι 15€ και 10€ (μειωμένο) και κρατήσεις γίνονται στο τηλέφωνο 210 5201684.

    Επίσης συνεχίζεται η μουσική παράσταση για τη γενιά των 700 ευρώ power g620+ένσημο στο Trova music Cafe (Αθηνάς και Βλαχάβα 9, Μοναστηράκι) στις 22:30 το βράδυ για όλες τις Δευτέρες του Νοέμβρη και του Δεκέμβρη. Είσοδος ελεύθερη.

    ReplyDelete
  10. Εκεί πολυτεχνείο, εδώ Γενιά 700 ευρώ. Καλή η συνέντευξη, ναι είναι αλήθεια ότι χαίρεσαι να τον διαβάσεις αφού δε σε γεμίζει με τα κλασικά φούμαρα που σε κάνει ως παππού να νοσταλγείς, και ως νέο να νιώθεις το κενό της δικής σου ύπαρξης.

    Και για να γίνουμε ήρωες εμείς οι πολίτες οι ερωτευμένοι με το πολυτεχνείο άνθρωποι, θα πάμε σήμερα να σπάσουμε το κέντρο της αθήνας και τα μούτρα μεταξύ μας, πράσινοι, κόκκινοι, μπλε και άμμαχοι αχρωμάτιστοι, έτσι για να υποβάλουμε τα σέβη μας.

    ReplyDelete
  11. Πάντως οι νεολαίοι, αν εξαιρέσεις τη μπλογκόσφαιρα και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται και καινοτομούν, και που ο κολλημένος Κομφούκιος υποτιμά (όταν παράλληλα εξυμνεί τον ακτιβισμό των Αμερικανών πιτσιρίκων), παν παρέα χέρι χέρι με τα παπούδια και τα φαντάσματα ωσάν να ζούνε αλλά να μην καταλαβαίνουν τι ζούνε και γιατί.

    ReplyDelete
  12. δλδ αν ο ακτιβισμός αυτών περιορίζεται σε μια-δυο πορείες το χρόνο που κατά βάση οργανώνονται είτε από κόμματα είτε από παπούδια, και ίσως και κανά δυο τραγούδια απ' αυτά τα Τσεγκεβαρίστικα ή τα Μιμίκος ο Πιο Έλληνας Θεοδωράκης, ***σε τα. δεν ξέρουμε που παν τα τέσσερα. Και με συγχωρείτε γιατί πιστεύω ότι οι περιβαλλοντικές οργανώσεις στην Ελλάδα είναι πολύ πιο αξιόλογες απ' ότι θεωρεί ο Κομφούκιος, κι ας κινδυνεύω, λέγοντας αυτά, να τον θυμώσω και να μου κάνει απεργία σιωπής για άλλες 10 μέρες. Όπως και το διαδίκτυο. Αλλά, όταν βλέπω τις παρέες μου όλο το χρόνο χράτσα χρούτσα, και ξαφνικά 2 μέρες τώρα να τους πιάνουν τα συναισθηματικά, τα επανααστικά και τα τραγουδιάρικα, λέω τι γίνεται ρε πούστη μου? Μήπως πρέπει να το γυρίσουμε στο θέαμα για να τραβήξουμε την προσοχή των νεολαίων? Αλλά κι αυτό το Γενιά 620 ευρώ, Τσεγκεβαρίστικο και κλαψιάρικο είναι το άτιμο. Μια από τα ίδια εκτός από τον τίτλο δλδ. Εύχομαι το άλλο το θεατρικό να είναι λίγο διαφορετικό. Μπας και πορωθεί και κανάς κόσμος λέω μήπως...

    ReplyDelete
  13. Πάντως η αλήθεια να λέγεται η γενιά αυτή έβγαλε πράμα. Πολιτική, αλλαγές στο κοινωνικό-οικονομικό επίπεδο, αλλαγές στο βιοτικό επίπεδο, κουλτούρα, μουσική, ποίηση κλπ. Ένα σωρό εμπνεύσεις και δημιουργήματα από μια κίνηση των νεολαίων. Μπροστά σε αυτά λοιπόν εμείς τρώμε σκόνη. Να μου πεις, οι δύσκολες συνθήκες είναι πάντα οι καλύτερες για δημιουργία και μαχητικότητα, σε κρατάνε σε εγρήγορση. Τώρα με την κρίση τη διεθνή και τα μαύρα τα χάλια τα εσωτερικά τα οικονομικά μας, μπορεί να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την ευαισθητοποίηση περισσότερων νεολαίων σχετικά με τη ζωή τους? Πιστεύω πως ναι, αλλά όπως λέει και ο Τζακ, δε θα έρθουν από τις πορείες – φολκλόρ – φαντάσματα, αλλά από άλλες δομές πιο μοντέρνες που εκφράζουν τους νέους αυθεντικούς ακτιβιστές περισσότερο. Διαδίκτυο, social media λοιπόν? Δεν ξέρω, στην αμερική βγάλανε τον πρώτο μαύρο πρόεδρο, μια χώρα όπου τη δεκαετία του 60 ακόμα λυντσάρανε άτομα στο Νότο. Για να δούμε. Ο Φαράκος φέτος τι λέει Γ700? Είδα στα ποστς σας πέρσυ είχε κάνει εγκωμιαστικά σχόλια για τη Γενιά.

    ReplyDelete
  14. Ναι ναι Ευάγγελε, βίβα λα ρεβολουσιόν. Κι ας μην ξέρουμε ισπανικά.

    ReplyDelete
  15. Η αλήθεια είναι ότι η Γενιά του Πολυτεχνείου σήκωνε ένα μεγάλο ψυχολογικό βάρος μέσα της. Οι γονείς της ζήσανε και πολέμησαν πολέμους, εμφυλίους, κακουχίες κλπ., ενώ η ίδια βίωσε μόνο άνοδο προς τα πάνω από τότε που γεννήθηκε. Εξού και η δικτατορία στην αρχή τους βρήκε όλους μουδιασμένους. Αλλά εγώ θεωρώ ότι ως ευκαιρία ανάδειξης της δικής τους μάχης σε αντιπαραβολή με τις προηγούμενες γενιές, απέκτησε το κίνημα αυτό τόσο έντονο χρώμα και μαζικότητα.

    Έτσι κι εμείς σήμερα, κοιτάμε τους γονείς μας και σηκώνουμε μέσα μας το βάρος του Πολυτεχνείου κι αισθανόμαστε λίγοι μπροστά στα μεγαλειώδη επιτεύγματα αυτής της γενιάς. Γιαυτό τραγουδάμε και συμπορευόμαστε στο κέντρο της Αθήνας, μέχρι να πάψουμε να βλέπουμε τη Γ700 ως τα 700 ευρώ και αρχίσουμε να βλέπουμε και το κομμάτι της Γ, κι έτσι να βρούμε το δικό μας ρυθμό και το δικό μας σκοπό.

    ReplyDelete
  16. σήμερα στο ράδιο του Alpha 98,6, στις 19:30 ο Γιάννης Ανδριτσόπουλος μιλάει με εκπρόσωπο της g700

    ReplyDelete
  17. kamia anosia apo mena simera sas to yposxomai dudes bastate na mi ginoyme baby losers

    ReplyDelete
  18. Ευάγγελε εντάξει όλα όσα λες, αλλά μπας και σε πότησε τίποτα ο Λεμπάουσκι; Σόρυ Λεμπάουσκι... Φαράκος is dead my friend. Του Μαρούκη ήταν η ομιλία στη μνήμη του Γ.Φ. Αναγκαστική διόρθωση

    ReplyDelete
  19. Ναι ρε γμοσιε δίκιο έχεις. τον ανέστησα τον πεθαμένο, χαχαχα. Είπα να μπω κι εγώ στο πνεύμα της ημέρας δηλαδή, την ανάσταση των πεθαμένων.

    κάτι ακόμα, αυτό το νεοφιλελευθερισμό ρε παιδιά και τα golden boys, έλεος! βρήκαμε τους δαίμονες τώρα και λύσαμε το πρόβλημα? Ούτε την πτώση του κομμουνισμού δεν δαχτυλοδείξαμε τόσο. Στην Ελλάδα ειδικά ο νεοφιλελευθερισμός μας μάρανε? Δεν έχουμε λίγο καλύτερη αίσθηση της πραγματικότητας σε αυτή τη χώρα?

    Παρμενίδη εμείς δηλαδή να διεκδικούμε με την εργασία ενώ η γενιά σας μας δίδαξε να διεκδικούμε με την πορεία? Τι να κάνουμε τελικά? Η μια λύση μας φοράει την ταμπέλα των δούλων του καπιταλισμού, η άλλη μας φοράει τη λύση των χλιδάεργων και των ψευτοαριστεριστών. Υπάρχει λύση τελικά?

    ReplyDelete
  20. Λοιπόν μάγκες Και για αυτό δε θα πάμε μπροστά σε αυτόν τον τόπο. Γιατί είμαστε ανίδεοι ακόμα και για την πιο πρόσφατη ιστορία μας. Μιλάμε για Πολυτεχνεία και για αγώνες που πρέπει να μας παραδειγματίσουν ενώ το Πολυτεχνείο είναι μια από τις πιο σκοτεινες περιόδους της νεότερης ιστορίας και θα σας εξηγήσω γιατί.

    Μάγκες, ειλικρινά δε θα σας επιβάλλω την άποψή μου. Για αυτά τα γεγονότα τείνω να μιλάω μόνο προφορικά - γιατί ξέρω περισσότερα.... Όποιος θέλει να μάθει την ψάχνει, όποιος θέλει μπορεί να συνεχίσει να χάφτει ότι μας τάησαν όταν ήμασταν μικρά παιδιά (για νεκρούς και αγώνες).

    Αν μη τι άλλο το λιγότερο είναι να μάθουμε λίγο ιστορία... αρχίζοντας ας πούμε με το γεγονός ότι δεν είχαμε 1 δικτατορία αλλά 2. 6 χρόνια Παπ και 1 χρόνο Τζόνη ή ότι η εισοβλή του 1974 ήταν η δεύτερη Τούρκικη εισβολή αφού οι Τούρκοι είχαν κληθεί από τους Άγγλους ήδη από το 1966 αλλά είχαν αποτύχει παταγωδώς.... περίεργο που δε μας τα λένε έτσι τα βιβλία και οι εφημερίδες ε; Χεχεχε....

    Άμα ψάχνετε νεκρούς, οι πιο πολλοί νεκροί ήταν στην Κύπρο μάγκες.... στην Ελλάδα πεθάνανε 3-4 στο δρόμια αλλά ΚΑΝΕΙΣ σε Πολυτεχνείο, ΤΕΙ Πατρών και ΙΕΚ κομμωτικής...

    ----------

    Το θέμα δεν είναι η γενιά των 700 ευρώ να αντικαταστήσει τη γενιά του Πολυτεχνείου. Το θέμα είναι να την ξεσκεπάσει, να την κατεδαφίσει και να την βάλει στο ράφι της ιστορίας μαζί με τον εμφύλιο ως ένα από τα μελανότερα σημεία της νεότερης ιστορίας.

    ReplyDelete
  21. Οι επαναστάσεις της προηγούμενης γενιάς ήταν επαναστάσεις ενάντια σε φαινόμενα και συστήματα τα οποία επηρεάζανε την καθημερινότητά τους με έναν κοινά αντιληπτό τρόπο. Υπήρχε μια αντικειμενική πρόσληψη των αιτιών, των προβλημάτων αλλά και της επαναστατικής πορείας που θα έπρεπε ακολουθήσουν προς την επίλυσή τους.

    Τα γκλομπ των αστυνομικών, οι απαγορεύσεις, οι διακρίσεις, ο πουριτανισμός, οι τέχνες, η πολιτική, ο πόλεμος, η οικονομία, είναι καταστάσεις τις οποίες ο παρατηρητής βιώνει χωρίς κάποια ιδιαίτερη προσπάθεια. Οι όποιες διαφορές εμφανίζονται μέσα στις παραπάνω καταστάσεις εντοπίζονται άμεσα και τα σημεία ενδιαφέροντος που χρίζουν επαναστατικών αλλαγών αναδεικνύονται σχεδόν αντικειμενικά το ίδιο γρήγορα.

    Ο "εχθρός" είναι εύκολα αναγνωρίσιμος, οι δυνάμεις του μετριούνται και αναλύονται. Γίνονται κοινωνικές ζυμώσεις, προτείνονται λύσεις κι ύστερα, όταν οι συνθήκες ωριμάσουν οι επαναστάσεις ξεσπούν.

    Η γενιά που τώρα είναι και σε λίγο θα περάσει, ήταν η τελευταία γενιά που έκανε τις επαναστάσεις της απέναντι σε εχθρούς ορατούς. Πολέμησε πάντα μέσα σε καθορισμένα μέτωπα, με μια σχεδόν γεωμετρική συμμετρία. Επαναστάτησε εναντίων εχθρών που μπορούσε να αντιληφθεί και να κατανοήσει με έναν συλλογικό τρόπο, και εν τέλει να τους αντιμετωπίσει συλλογικά.

    Από δω και στο εξής, οι επόμενες συγκλονιστικές επαναστάσεις θα μεταφερθούν από τον κοινωνικό μακρόκοσμο στον πυρήνα των ατόμων. Θα εισχωρήσουν βαθιά μέσα στον μικρόκοσμο και θα υιοθετήσουν αναγκαστικά νέες "κβαντικές" τεχνικές μετασχηματισμού.
    Μέσα σε αυτήν την νέα μορφή πραγματικότητας και αντίληψης ο "αντικειμενικός" παρατηρητής δεν δύναται να στέκεται πλέον ψυχρά αποκομμένος και αποξενωμένος από το παρατηρούμενο, αλλά οι δυο τους γίνονται ΕΝΑ.

    Στον "κβαντικό μικρόκοσμο" ο αστυνομικός που χτυπάει είναι ταυτόχρονα κι ο φοιτητής που δέχεται το χτύπημα. Ο βιομήχανος που καταστρέφει το περιβάλλον είναι το περιβάλλον που καταστρέφεται. Ο άπληστος χρηματιστής που κλέβει με πολύπλοκους τρόπους είναι και ο άνεργος που έχασε τη δουλειά του...

    Οφείλουμε πολλά στις προηγούμενες γενιές γιατί μέσα από την δική τους πορεία οδηγήσαν την εξέλιξη μέχρις εδώ. Σε λίγο θα κληθούμε να την συνεχίσουμε και να την φτάσουμε ακόμα μακρύτερα.

    ReplyDelete
  22. @ulis

    Διασταυρωμένο από τον πάππου σου τον ταγματασφαλίτη; ΜΑΓΚΑ!!!

    @Κομφούκιε

    Κάτι τέτοια γράφεις και μερικοί περνούν αέρα. STOP.

    Μη βγάλουμε στο τέλος τους συνταγματάρχες άγιους και σωτήρες του έθνους.

    ReplyDelete
  23. Όλα τριγύρω αλλάζουν κι όλα τα ιδία μένουν.

    Σήμερα έβλεπα την εκπομπή του Γεωργουσόπουλου ¨Παράβαση¨ όπου μιλούσε για την θεατρική παράσταση «ΤΟΥ ΚΟΥΤΡΟΥΛΗ Ο ΓΑΜΟΣ». Είναι φοβερό ότι το έργο αυτό γράφτηκε την εποχή του Όθωνα και όμως είναι τόσο επίκαιρο.

    ΤΟΥ ΚΟΥΤΡΟΥΛΗ Ο ΓΑΜΟΣ

    ReplyDelete
  24. Χανούμ, τι σχέση έχω με ταγματασφαλίτη; Ουδεμία. Ποια η γνώση σου από ιστορία; Επίσης ουδεμία.

    Άγιο δεν βγάζω κανέναν. Απλά λίγο γνώση παραπάνω δε βλέπτει.

    ReplyDelete
  25. dt ΔΙΑΚΟΠΗ ΣΙΩΠΗΣ

    Mylopoulos Rules

    Γράφει το ΦΥΤΟΝ:
    Η διείσδυση των νεοφιλελεύθερων πρακτικών στη σφαίρα των δημόσιων αγαθών και η υποχώρηση παραδοσιακών αξιών του παγκόσμιου πολιτισμού στο όνομα του κέρδους μετέτρεψαν την Παιδεία, από κοινωνικό αγαθό που αναφέρεται στην καλλιέργεια του νου και της ψυχής, σε οικονομική υπηρεσία που εξαντλείται στην κατάρτιση και την επαγγελματική εξειδίκευση.

    Aυτός ο νέος έχει μέλλον. Θα τον δείτε και υπουργό καμμιά μέρα του Baby Doc-Μικροκεφαλάκη Assad-Παπανδρέου και θα τρίβετε τα μάτια σας.

    ΖΗΤΩ Η ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΤΕΝΕΚΕΔΩΝ

    Ο ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ ΜΑΣ πώς και δεν έγραψε κι αυτός ΑΡΘΡΟ βαθυστόχαστον γιά την μεγάλην του έθνους επέτειον;;;;

    ReplyDelete
  26. Αρσένιος.Πρώην Κνίτης.Ακόμα και εγώ δεν το περίμενα.
    Οταν ένας πρώην Κνίτης συναντηθεί με ένα ΚΑΙ καλόγερο ΚΑΙ Κύπριο ΚΑΙ έχουν ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ το γραφείο του Τάσου του Υπερέλληνα ΚΑΙ έχουν ΚΑΙ μπάρμπα στη Κορώνη(ιθύνοντα νου στο Μαξίμου), το μίγμα γίνεται εκκρηκτικό.
    Καμόρα; Ποιά καμόρα;

    ReplyDelete
  27. Κνίτης σημαίνει πρόσωπο εκπαιδευμένο να λειτουργεί σε αδιαφανή συστήματα εξουσίας.
    Ψάξτε και θα βρείτε αυτή τη καταπληκτική σύμπωση!
    Είναι όμως όλοι τους ταλέντα.Τους βγάζω το καπέλλο.
    Γερμανός(επιχειρηματίας),πρώην Κνίτης.Νυν καπιτάλας,που ΧΡΥΣΟεπούλησε ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΩΣ τη "ΓΕΡΜΑΝΟΣ" στον ΟΤΕ.
    Για το Ρουσόπουλο,το "παιδί της Καισαριανής", με τα πολλα σπίτια,Και ιθύνων νους του ΙΘΥΝΟΝΤΟΣ ΝΟΟΣ του Μαξίμου, θα ξέρετε, υποθέτω, τη βαθειά του πίστη στις Κνίτικες αξίες.

    ReplyDelete
  28. Χθες το βράδυ άκουσα τη συνέντευξη σας στο ράδιο και οφείλω να ομολογήσω ότι τη βρήκα πάρα πολύ καλή. Αν μπορείτε να τη βάλετε και στο αρχείο του μπλογκ, αξίζει να την ακούσουμε ξανά. Έχω την εξής ερώτηση για εσάς, με αφορμή το σχεδιασμό σας για τη δημιουργία ενός συνήγορου του εργαζόμενου. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ αυτού και του συνήγορου του πολίτη? Και πώς ακριβώς εννοείτε το συνήγορο των μελλοντικών γεννεών, είναι η έννοια αυτή ενσωματωμένη στο συνήγορο του εργαζόμενου ή είναι μια τελείως διαφορετική έννοια, ένα τελείως διαφορετικό πρότζεκτ?

    ReplyDelete
  29. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα notorious.

    1. Συνήγορος του Εργαζόμενου

    Όπως ξέρεις μία από τις σημαντικές και άμεσα χρήσιμες διαστάσεις της G700 είναι η παροχή συμβουλών σε αναγνώστες όλων των ηλικιών γύρω από εργασιακά θέματα. Στόχος μας είναι στο πλαίσιο της «κοινωνικής οικονομίας» και της «κοινωνίας των πολιτών» η δράση αυτή να λάβει οργανωμένα και μόνιμα χαρακτηριστικά ώστε να λειτουργεί με υπεύθυνο, αξιόπιστο και ανταποκριτικό τρόπο στην κατεύθυνση της επίλυσης εργασιακών διαφορών και εξομάλυνσης ανεπίτρεπτων εργασιακών συνθηκών.

    2. Ο εκπρόσωπος των μελλοντικών γενεών

    Όλοι ξέρουμε ότι οι μελλοντικές γενιές δεν έχουν φωνή έχουν όμως το δικαίωμα να ζήσουν σε ένα ισορροπημένο φυσικό περιβάλλον, και να μην επιβαρυνθούν με περισσότερα οικονομικά βάρη από όσα τους αναλογούν. Υπ' αυτή την έννοια μπορείς να πεις ότι οι μελλοντικές γενιές έχουν κάποια δικαιώματα όμως δεν έχουν φωνή να τα εκπροσωπήσουν. Εμείς όμως έχουμε την ηθική υποχρέωση να εξασφαλίσουμε κάποια πράγματα για τους μελλοντικούς ανθρώπους. Κυρίως να μικρύνουμε τις διαγενεακές ανισότητες όπως αυτές αποτυπώνονται στo μεγάλο οικολογικό έλλειμμα, το γιγάντιο δημόσιο και ασφαλιστικό χρέος και την απουσία ποιοτικών συλλογικών αγαθών, πράγματα που μαρτυρούν ότι ο πολιτικός σχεδιασμός στη χώρα μας μεταθέτει συστηματικά το κόστος των κατά κανόνα βραχυπρόθεσμων μέτρων που λαμβάνει στις επόμενες γενιές.

    Πολλές χώρες έχουν ξεκινήσει αυτό που λέγεται θεσμοποίηση της διαγενεακής δικαιοσύνης δημιουργώντας θεσμούς όπως Ombudman για τις μελλοντικές γενιές, ειδικές κοινοβουλευτικές επιτροπές ή ρήτρες διασφάλισης στο σύνταγμα

    ReplyDelete
  30. Ενικός OmbudSman
    Πληθυντικός Ombudsmen

    Συνήγορος του ασθενή (ο όρος χρησιμοποιείται πολύ στα νοσοκομεία στις ΗΠΑ) του καταναλωτή κλπ ή εγγυητής τήρησης των κανόνων επ' ωφελεία του πολίτη σε δημόσιο/κρατικό (συνήθως) περιβάλλον.

    ReplyDelete