Wednesday, October 29, 2008

Η φωτεινή πλευρά της κρίσης

By Fareed Zakaria*

Newsweek, 20-10-2008

Μετάφραση G700

Η κρίση υποχρεώνει τις ΗΠΑ να έρθουν αντιμέτωπες με τις «κακές συνήθειες» που καλλιέργησαν τις τελευταίες δεκαετίες. Αν μπορέσουν να κόψουν αυτές τις συνήθειες, το σημερινό άχθος θα μετατραπεί σε μελλοντικά κέρδη.

Μερικοί από εμάς, ιδιαίτερα όσοι είμαστε κάτω των 60, αναρωτιόμασταν πάντα πως θα ήταν να ζήσουμε ένα κοσμοϊστορικό γεγονός σαν αυτά που διαβάζουμε στα βιβλία ιστορίας. Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 είναι ένα τέτοιο γεγονός. Μπορεί να συγκριθεί με τις μεγάλες κρίσεις του 1907 και του 1929, χωρίς ακόμα να γνωρίζουμε επακριβώς τις πραγματικές επιπτώσεις που θα έχει στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, στην οικονομία και στην κοινωνία συνολικά.

Βάζω στοίχημα ότι στο τέλος οι κυβερνήσεις του κόσμου θα κερδίσουν τη μάχη ενάντια στο φόβο. Έχουν στη διάθεσή τους απεριόριστα εργαλεία, ιδιαίτερα αν δράσουν συντονισμένα. Μπορούν να εθνικοποιήσουν εταιρίες, να ορίσουν ημέρες αργίας, να κλείσουν τα χρηματιστήρια για ολόκληρες εβδομάδες, να εξαγοράσουν χρέη και αξίες, να επαναδιαπραγματευθούν στεγαστικά δάνεια. Πρωτίστως, όμως, η αμερικανική κυβέρνηση μπορεί να τυπώσει χρήμα.

Δεν χωράει αμφιβολία, ότι όλα αυτά τα εργαλεία έχουν σοβαρές και δισεπίλυτες μακροπρόθεσμες συνέπειες. Ακόμα κι έτσι όμως, μια πιθανή κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος φαντάζει μία πολύ χειρότερη εναλλακτική. Και για τη στήριξή του, τόσο η εκτελεστική όσο και η νομοθετική εξουσία στις Η.Π.Α. φαίνεται να έχουν αναγνωρίσει πως πρέπει να εξαντλήσουν όλα τα περιθώρια δράσης. Παρ’ όλα αυτά, σημαντικά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα. Πόσος καιρός θα περάσει μέχρι τα σχέδια διάσωσης των πολιτικών αρχίσουν να επιδρούν θετικά; Μέχρι που θα πρέπει να φτάσουν οι κυβερνήσεις για να σταματήσει η πτώση; Ποιο θα είναι το κόστος τελικά;

Είναι βέβαιο ότι σε κάποιο σημείο ο πανικός που κυρίευσε τις αγορές παγκοσμίως τις προηγούμενες εβδομάδες θα σταματήσει και η κοινή λογική θα επιστρέψει στην οικονομία. Αυτό φυσικά δε σημαίνει και την αυτόματη επιστροφή σε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, σίγουρα όμως σημαίνει πιο υγιείς αγορές και αποκατάσταση της ψυχικής μας ισορροπίας.

Πίσω από τα μαύρα σύννεφα που έχουν μαζευτεί πάνω απ’ την παγκόσμια οικονομία βλέπω μια ηλιαχτίδα. Η κρίση υποχρεώνει τις Η.Π.Α. να έρθουν αντιμέτωπες με τις «κακές συνήθειες» που καλλιέργησαν τις τελευταίες δεκαετίες. Αν μπορέσουν να κόψουν αυτές τις συνήθειες, το σημερινό άχθος θα μετατραπεί σε μελλοντικά κέρδη.

Από το 1980 ως σήμερα ο μέσος Αμερικάνος καταναλώνει περισσότερο από όσα παράγει. Και για να καλύψει τη διαφορά δανείζεται. Δυο δεκαετίες «εύκολου χρήματος» και «ευρηματικών» χρηματοοικονομικών προϊόντων έπεισαν τους καταναλωτές ότι μπορούν να δανειστούν οποιοδήποτε ποσό για οποιοδήποτε σκοπό. Η αγορά ενός μεγαλύτερου σπιτιού, μιας καλύτερης τηλεόρασης, ενός γρήγορου αυτοκινήτου χωρίς τα απαιτούμενα χρήματα έγινε εύκολη υπόθεση. Μια πιστωτική κάρτα και μια υποθήκη ήταν αρκετά για να χρηματοδοτήσουν όλα μας τα όνειρα ακόμα και τις πιο τρελές φαντασιώσεις. Και όσο οι φαντασιώσεις αυξάνονταν και τα όνειρα γίνονταν μεγαλύτερα τόσο διογκώνονταν τα χρέη των νοικοκυριών. Από $680 δισεκατομμύρια το 1974, σε $7 τρισεκατομμύρια το 2001 και σε $14 τρισεκατομμύρια σήμερα. Μέσα σε εφτά μόλις χρόνια έχουμε διπλασιασμό του χρέους των νοικοκυριών. Είναι χαρακτηριστικό ότι το μέσο νοικοκυριό κατέχει σήμερα 13 πιστωτικές κάρτες και καθυστερεί τις πληρωμές στο 40% αυτών, ενώ το 1970 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 6%.

Όμως αυτή η συμπεριφορά του μέσου Αμερικανού είναι μάλλον αθώα αν συγκριθεί μ’ αυτή της κυβέρνησής του. Κάθε πόλη, κάθε κομητεία, κάθε πολιτεία επιδιώκει διαχρονικά τη συντήρηση και επέκταση των δημόσιων υποδομών, υπηρεσιών και προγραμμάτων, χωρίς όμως να αυξάνει τη φορολογία. Πώς τετραγωνίζεται λοιπόν ο κύκλος; Για να πετύχουν αυτόν τον ουσιαστικά ανέφικτο στόχο οι κυβερνώντες κατέφευγαν στο δανεισμό, χρησιμοποιώντας όλο και πιο «προηγμένα» χρηματοοικονομικά εργαλεία, όπως η εγγύηση κρατικών ομολόγων με μελλοντικά έσοδα από φορολογία και κρατικούς λαχνούς. «Έχει γίνει πλέον συνήθης τακτική η τιτλοποίηση του κόστους πολλών μελλοντικών δημόσιων έργων» λέει ο Chris Edwards του Cato Institute. Η λογική είναι ότι με αυτό τον τρόπο οι φορολογούμενοι απαλλάσσονται βραχυπρόθεσμα από το κόστος αφού το μόνο που πρέπει να πληρώσουν τώρα είναι οι τόκοι. Αυτή η τακτική όμως σύμφωνα με τον Edwards εκτοξεύει το πραγματικό κόστος των έργων γιατί ενσωματώνονται σε αυτό οι τόκοι και δημιουργούνται διάφορες προσαυξήσεις.

Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο οι πολιτικές σε τοπικό επίπεδο. Υπό τον Alan Greenspan, η κεντρική τράπεζα των Η.Π.Α. πάντα απέφευγε το πολιτικό κόστος ακόμα και σε περιόδους κρίσεων. Κρίση της ρώσικης οικονομίας το 1998; Μείωση των επιτοκίων. Ανησυχία για τον «ιό της χιλιετηρίδας»; Μείωση των επιτοκίων. Πτώση του NASDAQ; Μείωση των επιτοκίων. Επιβράδυνση της οικονομίας μετά την 11/9; Μείωση των επιτοκίων. Οποιοδήποτε και να ήταν το πρόβλημα η συνταγή ήταν πάντα η ίδια. Περισσότερο χρήμα στην αγορά για να «αναζωογονηθεί» η οικονομία. Τελικά το σκάσιμο της φούσκας στη στεγαστική αγορά απέδειξε ότι αυτή η συνταγή απέτυχε παταγωδώς.

Ολόκληρη η χώρα «συνέργησε» σε μια μεγάλη απάτη. Όπως λέει και ο οικονομολόγος Jeffrey Sachs: «Θέλαμε υποδομές και κοινωνικές υπηρεσίες, χωρίς να θέλουμε να πληρώσουμε για αυτές» Έτσι, ο δανεισμός έγινε η μόνιμη διέξοδος από τα προβλήματά μας. Το 1990 το εθνικό χρέος ήταν $3 τρις. Μέχρι το 2000 είχε σχεδόν διπλασιαστεί στα 5,75 τρις και τώρα έχει φτάσει στα 10,2 τρις. Μέχρι και οι διαχειριστές του «ρολογιού του δημόσιου χρέους» στη Νέα Υόρκη αποφάσισαν να αγοράσουν καινούργιο ρολόι από το 2009 αφού το παλιό δεν χωράει τα 11 πλέον ψηφία του δημόσιου χρέους.

Η «μόχλευση» (leverage) είναι μια ευφάνταστη λέξη που χρησιμοποιούν στη Wall Street για το χρέος. Αυτή η λέξη βρίσκεται στην καρδιά της σημερινής κρίσης. Όπως εξηγεί χαρακτηριστικά ο Warren Buffett: «Η μόχλευση είναι ο μοναδικός τρόπος που μπορεί να οδηγήσει έναν έξυπνο άνθρωπο στη χρεοκοπία… Μπορεί κανείς να κάνει πολλές σωστές κινήσεις και χρησιμοποιώντας μόχλευση να γίνει πολύ πλούσιος. Αν όμως κάνει έστω και μια λάθος κίνηση η μόχλευση μπορεί να τον οδηγήσει στη πλήρη καταστροφή, διότι ό,τι και να πολλαπλασιάσεις με 0 κάνει 0. Αν όμως βλέπεις γύρω σου όλους τους άλλους να το κάνουν επιτυχημένα, όπως το κάνεις και εσύ, εφησυχάζεις και μετά λες γιατί να μη πάω λίγο παραπέρα; Είναι σαν να βρίσκεσαι στο χορό της Σταχτοπούτας. Όλα μοιάζουν ρόδινα και όσο περνάει η ώρα γίνονται καλύτερα, οι άνθρωποι, η μουσική, κανείς δε θέλει να φύγει στις 12 παρά τέταρτο. Όλοι αποφασίζουν να φύγουν στις 12 παρά δύο λεπτά. Τα πρόβλημα όμως είναι ότι στον τοίχο δεν υπάρχουν ρολόγια. Και όλοι πιστεύουν ότι μπορούν να το τραβήξουν λίγο πιο πέρα.

Τελικά, αν μάθαμε κάτι από αυτή τη κρίση, δεν είναι τίποτα άλλο από έναν απλό και παλιό κανόνα των οικονομικών: τίποτα δεν είναι δωρεάν. Για να αποκτήσεις κάτι πρέπει να το πληρώσεις. Το χρέος βέβαια δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό. Βρίσκεται στην καρδιά του μοντέρνου καπιταλισμού αρκεί να το χρησιμοποιήσεις υπεύθυνα. Όμως η συστηματική απόκρυψη τεράστιων χρεών μέσω πολύπλοκων χρηματοοικονομικών εργαλείων είναι μια ανεύθυνη συμπεριφορά.

Κάποτε θα ερχόταν η στιγμή που η δημιουργική λογιστική θα τελείωνε, που οι καταναλωτές θα σταματούσαν να χρησιμοποιούν τα σπίτια τους ως τράπεζες για να ξοδεύουν χρήμα που στη πραγματικότητα δεν έχουν, που η κυβέρνηση θα έπρεπε να αντιμετωπίσει τα τεράστια χρέη της. Αυτή η στιγμή έφτασε και οι Η.Π.Α. (όπως και άλλες υπερδανεισμένες κοινωνίες του πλανήτη) έχουν πλέον φτάσει στο χείλος του γκρεμού. Όμως, αν όλοι αντιδράσουμε αλλάζοντας τη συμπεριφορά μας αισθητά, ίσως τελικά να έχουμε να κάνουμε με ευλογία που ήρθε με τη φορεσιά της κρίσης.

Βραχυπρόθεσμα, όλα τα μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης κάνουν την ανάληψη μεγαλύτερων χρεών και υποχρεώσεων από τις κυβερνήσεις αναγκαία. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να καταφύγουμε για άλλη μια φορά στη λύση των φοροαπαλλαγών για τη τόνωση της οικονομίας. Αυτός δεν είναι παρά ένας τεχνητός τρόπος για να «συνεχιστεί το γλέντι». Είναι σαν να ζητάει κανείς από έναν αλκοολικό να ξεκινήσει αποτοξίνωση του χρόνου, αλλά εν τω μεταξύ του δίνει να πιει περισσότερο αλκοόλ. Μια πολύ καλύτερη λύση θα ήταν οι ανακοίνωση μεγάλων έργων υποδομής ή ενέργειας τα οποία αποτελούν επενδύσεις -όχι κατανάλωση- και άρα έχουν εντελώς διαφορετική επίδραση στα δημοσιονομικά μεγέθη (αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο βέβαια στον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό, αλλά αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από κακή λογιστική).

Μέσο-μακροπρόθεσμα πρέπει να επιστρέψουμε ξανά στα βασικά και αυτονόητα. Η αποταμίευση των νοικοκυριών πρέπει να αυξηθεί. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει στρέψουν τη προσοχή τους σε κίνητρα που ενθαρρύνουν την αποταμίευση. Αυτή τη στιγμή, η κυβέρνηση των Η.Π.Α. δίνει τεράστια κίνητρα για περισσότερη κατανάλωση (τα μειωμένα επιτόκια των ενυπόθηκων δανείων είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα) με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα. Έχουμε τα μεγαλύτερα σπίτια στο κόσμο, τις πιο λεπτές flat-screen τηλεοράσεις και τα πιο πολλά αυτοκίνητα. Αν στρέφαμε τη προσοχή μας σε μέτρα φορολόγησης της κατανάλωσης και ενθάρρυνσης της αποταμίευσης αυτά θα ήταν εξίσου αποτελεσματικά. Οι ρυθμίσεις για τις πιστωτικές κάρτες θα πρέπει να γίνουν αυστηρότερες προκειμένου να γίνει ξεκάθαρο το κόστος και το ρίσκο της αλόγιστης χρήσης. Έχει έρθει η ώρα να καταλάβουμε ότι τέτοια μέτρα θα είναι ευνοϊκά όχι μόνο για τη κυβέρνηση αλλά και για τα ίδια τα νοικοκυριά.

Αλλά και η Wall Street θα πρέπει να αλλάξει. Ο Paul Volcker έχει πει εδώ και πολύ καιρό ότι αυτή η τεράστια έξαρση του χρηματοοικονομικού συστήματος, με τα καινοτόμα κι «ευρηματικά» εργαλεία που δημιουργούν φρενήρεις ρυθμούς ανάπτυξης, δεν αποτελεί παρά μια μαγική εικόνα. Αυτό που πραγματικά γίνεται δεν είναι τίποτα άλλο από ένα συνεχές ανακάτεμα ήδη υπαρκτών αξιών. Αυτή η δραστηριότητα με την ελάχιστη προστιθέμενη αξία για την πραγματική οικονομία θα μειωθεί τώρα δραστικά.

Ο Boykin Curry, διευθύνων σύμβουλος της επενδυτικής Eagle Capital λέει: «Τα τελευταία 20 χρόνια το DNA των μεγάλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων έχει μεταλλαχθεί επικίνδυνα. Κάθε φορά που κάποιο στέλεχος πρότεινε περισσότερη μόχλευση και άρα περισσότερο ρίσκο, οι εξελίξεις τα επόμενα χρόνια τον/την ‘δικαίωναν’. Ως αποτέλεσμα, αυτά τα στελέχη κέρδιζαν τις προαγωγές και τον έλεγχο ακόμα μεγαλύτερων κεφαλαίων. Ταυτόχρονα, οι διστακτικοί, αυτοί που αντέτειναν μια πιο προσεκτική διαχείριση, ήταν εκείνοι που ‘εκτίθονταν’. Και φυσικά έχαναν τις προαγωγές και τον έλεγχο των κεφαλαίων, ενώ πιέζονταν αφόρητα για να αλλάξουν τη στάση τους προς τη ‘σωστή’ κατεύθυνση. Αυτό συνέβαινε κάθε μέρα σε κάθε μεγάλο χρηματοπιστωτικό σύστημα ανά τον κόσμο μέχρι που καταλήξαμε σε ένα πολύ συγκεκριμένο τύπο ανθρώπου στις διοικήσεις τους. Σήμερα όμως, τα κεφάλαια που διασώθηκαν της κρίσης, επιτέλους ανακατανέμονται στους πιο προσεκτικούς και συγκρατημένους διοικούντες και επενδυτές-τους Warren Buffets του κόσμου»

Ο Volcker έχει επίσης πει ότι το ιδιαίτερα πολύπλοκο χρηματοοικονομικό σύστημα ήταν πολύ πιο ασταθές από όσο νόμιζε η κοινή γνώμη καθώς και ότι βαθιές τομές ήταν απαραίτητες για την αυστηρότερη ρύθμιση κα τη σταθεροποίησή του. Τώρα έχει έρθει η ώρα αυτά τα θέματα να τύχουν προσοχής στο ανώτατο επίπεδο. Υπάρχει φόβος στην αγορά ότι μια Δημοκρατική διακυβέρνηση θα αυξήσει τη κρατική παρέμβαση υπερβολικά. Αλλά αν δούμε ποιοι συμβουλεύουν τον Barack Obama (Οι Buffet, Volcker και οι πρώην υπουργοί οικονομικών Robert Rubin και Larry Summers) θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι είναι μάλλον πιθανότερο ότι οι προσπάθειές τους θα οδηγήσουν σε ένα καλύτερα ρυθμιζόμενο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Τα κέρδη ενός τέτοιου συστήματος μπορεί να μην είναι τόσο φουσκωμένα, αλλά θα είναι πιο σταθερά και πιο ασφαλή.

Υπάρχει από εδώ και στο εξής μεγάλη πιθανότητα επίσης ο χρηματοπιστωτικός τομέας να συρρικνωθεί, αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό γιατί πολύ απλά, εδώ και χρόνια, είχε μετατραπεί σε μία φούσκα. Ο Curry σημειώνει ότι «οι εταιρίες του χρηματοπιστωτικού τομέα εισέπραξαν το 30% των κερδών των 500 μεγαλύτερων εταιριών μεγάλης κεφαλαιοποίησης. Ταυτόχρονα, οι Αμερικανοί καταναλωτές ξόδεψαν $800 δισεκατομμύρια περισσότερα από όσα κέρδισαν σε εισοδήματα. Τα καλύτερα μαθηματικά μυαλά των Η.Π.Α. αντί να ασχοληθούν με έρευνες βιοτεχνολογίας ή εναλλακτικές μορφές ενέργειας στρατολογήθηκαν στη δημιουργία όλο και πιο ευφάνταστων χρηματοοικονομικών προϊόντων με στόχο τη μηχανική συγκράτηση των υπερκερδών των Τραπεζών. Οι κεφαλαιακές δαπάνες δεν επενδύθηκαν σε στρατηγικές υποδομές αλλά σπαταλήθηκαν για την εικονική στήριξη της καταναλωτικής ζήτησης». Η κρίση θα ανατρέψει αυτή την ανισοκατανομή ανθρώπινων και χρηματικών πόρων. Αν κάποιοι από τους ιδιοφυείς ανθρώπους που δουλεύουν στη Wall Street καταλήξουν να εργάζονται για νέα μοντέλα εναλλακτικών πηγών ενέργειας αυτό θα είναι πραγματικό κέρδος για την οικονομία.

Η Αμερικανική οικονομία παραμένει ιδιαίτερα δυναμική και ευέλικτη. Ακόμη και τώρα, το πιο εκπληκτικό στοιχείο σε αυτή τη κρίση εξακολουθεί να είναι το πόσο ανθεκτική είναι η οικονομία μετά απ’ όλα αυτά τα σοκ. Αυτό δεν θα διαρκέσει, εάν ο πανικός συνεχιστεί. Ακόμα κι έτσι όμως, η ανθεκτικότητα αυτή τονίζει το γεγονός ότι η οικονομία των ΗΠΑ έχει σημαντικές αρετές, τέτοιες ώστε να ανακάμψει γρηγορότερα από ό,τι πολλοί μπορούν να φανταστούν μετά από μια βαθιά ύφεση. Ας λάβουμε επίσης υπόψη ότι η άνοδος των αναδυόμενων αγορών, που έχει συμβάλλει αποφασιστικά στη παγκόσμια ανάπτυξη, δεν πρόκειται να καμφθεί μέσα σε μία νύχτα.

Η εδραίωση ενός νέου διεθνούς πολιτικοοικονομικού consensus θα ευνοούσε επίσης τις ΗΠΑ υπό μία ευρύτερη έννοια. Μετά τη κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, οι Η.Π.Α. κυριάρχησαν παγκοσμίως χωρίς περιορισμούς. Αυτή η απεριόριστη δύναμη έβλαψε τελικά εξωτερική πολιτική. Έκανε την Washington αλαζονική, απρόσεκτη και οκνηρή. Η διαδικασία λήψης αποφάσεων έφτασε να μοιάζει με τη στρατηγική της General Motors κατά τις δεκαετίες του ‘70 και του ‘80, πλήρως εξαρτημένη από εσωτερικούς παράγοντες χωρίς να λαμβάνει υπόψη το εξωτερικό περιβάλλον. Δεν χρειαζόταν να κάνουμε στρατηγικές επιλογές. Μπορούσαμε να τα έχουμε όλα. Να κάνουμε γκάφες, να τσαντίζουμε ολόκληρο τον κόσμο, να αγνοούμε τους συμμάχους μας, να σπαταλάμε πόρους, να αποτυγχάνουμε σε πολέμους. Τίποτα δεν είχε σημασία. Είχαμε παραπάνω από αρκετό περιθώριο σφάλματος. Τεράστιο περιθώριο σφάλματος.

Σήμερα όμως ο κόσμος έχει αλλάξει. Η κατάσταση στο Ιράκ δημιούργησε αμφιβολίες για την πολιτική και στρατιωτική αξιοπιστία και η οικονομική κρίση έχει διαβρώσει την οικονομική δύναμη των Η.Π.Α. Βραχυπρόθεσμα, οι επιπτώσεις είναι σχετικά περιορισμένες: απαξίωση του δολαρίου και των Αμερικανικών ομολόγων. Μακροπρόθεσμα, όμως, ο υπόλοιπος κόσμος είναι πιθανό να επιδιώξει μεγαλύτερη ανεξαρτησία από μια ασταθή υπερδύναμη.

Οι Η.Π.Α. πρέπει πλέον να προσπαθήσουν σκληρά να διαχειριστούν τα δημοσιονομικά τους μεγέθη καλύτερα έτσι ώστε να είναι σε θέση να συνεχίσουν να προσελκύουν ξένο κεφάλαιο. Θα πρέπει να πείθουμε για να μας ακολουθούν άλλες χώρες στις διεθνείς μας περιπέτειες. Θα πρέπει να κάνουμε στρατηγικές επιλογές. Δεν μπορούμε να εγκαθιστούμε συστήματα αντιπυραυλικής προστασίας κοντά στα ρωσικά σύνορα, να προσπαθούμε να φέρουμε τη Γεωργία και την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ και να περιμένουμε ταυτόχρονα τη συνεργασία της Ρωσίας κατά του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν. Δεν μπορούμε να αποκηρύττουμε με στόμφο Κινέζικες και Αραβικές επενδύσεις στην Αμερική από τη μία και να ελπίζουμε ότι θα συνεχίσουν να αγοράζουν Αμερικάνικα ομόλογα αξίας $4 δισεκατομμυρίων από την άλλη. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να κηρύττουμε τη δημοκρατία και το καπιταλισμό ανά τον κόσμο όταν το ίδιο μας το σπίτι έχει τόσα πολλά προβλήματα.

Είναι θεμελιώδης Αμερικανική αντίληψη ότι ο ανταγωνισμός είναι καλός, στις επιχειρήσεις, στον αθλητισμό, στη ζωή. Ο James Madison (ο 4ος πρόεδρος των Η.Π.Α.) πίστευε στην ύπαρξη μηχανισμών ελέγχου και εξισορρόπησης με στόχο την αντιμετώπιση της κατάχρησης εξουσίας και της υπεροψίας, και τη διασφάλιση της πειθαρχίας σε κανόνες. Αυτή η πειθαρχία θα είναι επώδυνη για μια χώρα που έχει συνηθίσει να τα έχει όλα. Αλλά θα μας κάνει δυνατότερους μακροπρόθεσμα. Αν το πάθημα αυτής της κρίσης μας γίνει μάθημα, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορέσουν και πάλι να επανέλθουν με ευνοϊκούς όρους στο παγκόσμιο οικονομικό παιχνίδι.

*O Fareed Zakaria είναι αρχισυντάκτης του περιοδικού Newsweek και συγγραφέας του βιβλίου The Post American World.

93 comments:

  1. Κοιταξτε ενα κριτηριο σημαντικο...

    Κανεις,μα κανεις ομως δεν αναφερει το λογο για τον οποιο εγινε ο πολεμος στο Ιρακ...

    Μιλαμε για ενα τερατωδες ψεμα...

    Δε το αναφερει κανεις επειδη το θεωρουν τυχαιο γεγονος, αποκυημα ενος "νοσηρου μυαλου"...

    Το κοστος ειναι τεραστιο αλλα ολοι κρυβουν τη προφαση με την οποια πραγματοποιηθηκε..Και τους πηρε ο πονος για το χρεος των ΗΠΑ...

    ReplyDelete
  2. O συγγραφεας του ποστ λεει

    "Τα κέρδη ενός τέτοιου συστήματος μπορεί να μην είναι τόσο φουσκωμένα, αλλά θα είναι πιο σταθερά και πιο ασφαλή."

    Η ουτοπικη χροια της δηλωσης ειναι νομιζω φανερη...
    Δεν υπαρχει λογικο οριο στο οποιο μπορει να σταματησει το κερδος...
    Αυτη η δηλωση εισαγει ηθικισμους σχετικα με τη λειτουργια του οικονομικου συστηματος...
    Το ιδιο το συστημα απορρυθμιζει τον εαυτο του οταν ο ανταγωνισμος κεφαλαιων για την κατακτηση καλυτερων θεσεων οδηγει σε τοποθετηση τους σε διαφορετικους κλαδους της οικονομιας με στοχο τη συνεχιση της ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ της κερδοφοριας...Αυτο που γινεται και με τη παρουσα κριση

    ReplyDelete
  3. Πολύ ωραίο άρθρο και πολύ καλά μεταφρασμένο.Μπράβο σαυτούς που το επέλεξαν, μπράβο και σαυτούς που το μετέφρασαν.

    ReplyDelete
  4. η ανάλυση του Zakaria κινείται στο ίδιο μήκος κύματος με όλες τις νηφάλιες και σοβαρές αναλύσεις που έχω διαβάσει. γιούρι άσε τις μονόπαντες αναλύσεις περί συστήματος κεφαλαίου κλπ. Εδώ ζούμε το σκάσιμο της φούσκας της δανεικής ευημερίας, ιδιωτικής και δημόσιας, και είναι μεγάλη ευκαιρία να γίνουμε όλοι πιο συνετοί και να μπει τέλος στον άπληστο και ανεξέλεγκτο χρηματοοικονομικό καπιταλισμό, όπως το είχαν θέσει πολύ εύστοχα τις προάλλες και οι g700 σε άρθρο τους.

    13 πιστωτικές κάρτες το μέσο νοικοκυριό...!!! το φαντάζεστε το νούμερο; ασύλληπτο. Επίσης παραθέτω κι ένα άλλο νούμερο. Το 48% των Αμερικανών έχει καταθέσεις μέχρι 5 χιλιάδες δολάρια δηλαδή τίποτα.

    Back to basics. Ο άνθρωπος ανυπόμονος και λαίμαργος καταναλωτής προκάλεσε την κρίση

    ReplyDelete
  5. Αντε παλι με το κακο καταναλωτη που προκαλεσε τη κριση..
    Το ζητημα ειναι συνολικο...Απο που προηλθε αυτος ο καταναλωτης?
    Το οικονομικο συστημα παταει πανω στο γεγονος της αντιφασης αναμεσα στη ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ικανοποιησης των αναγκων και στην πραγματικοτητα της υποτιμησης της αγοραστικης δυναμης...Ο υπερδανεισμος δεν ειναι μια απλη αψυχολογητη κινηση των "καταναλωτων"
    Δε ξερω τι μπορει να ειναι..Ισως να ειναι και τροπος μιας στρεβλης διεκδικησης αυτων που μας ανηκουν...Ισως κραυγη διαμαρτυριας

    ReplyDelete
  6. Kάποιοι, πρίν μόλις λίγους μήνες, ειχαν διακηρύξει το "τέλος της Πολιτικής οικονομίας" και ανήγγειλαν την υποταγή της Πολιτικής στην Οικονομετρία.
    Αυτή η "Τελολατρεία" έβλαψε πολύ τη Σκέψη.

    ReplyDelete
  7. Aυτο που λεει ο Παρμενιδης ειναι σωστο!
    Για παραδειγμα πολλοι οταν διαβαζουν Μαρξ περιμενουν να βρουν την Οικονομετρια απο την αναποδη...
    Αλλα ευτυχως δεν ειναι ετσι!!!

    ReplyDelete
  8. @gmosios
    "Back to basics. Ο άνθρωπος ανυπόμονος και λαίμαργος καταναλωτής προκάλεσε την κρίση"

    Αυτή η λαιμαργία όμως τροφοδοτήθηκε συνειδητά,ΣΧΕΔΟΝ ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΕ, απο συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές.Aυτό λέει ο Ζακαρία.Και σαυτό έχει δίκιο ο Γιούρι.

    ReplyDelete
  9. "...τίποτα δεν είναι δωρεάν. Για να αποκτήσεις κάτι πρέπει να το πληρώσεις. Το χρέος βέβαια δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό. Βρίσκεται στην καρδιά του μοντέρνου καπιταλισμού αρκεί να το χρησιμοποιήσεις υπεύθυνα."

    Αυτά να τα ακούμε στην Ελλάδα που έχουμε ξεφτιλίσει την ένοια "δωρεάν" και την ένοια Ευρωπαϊκό Διαρθρωτικό Ταμείο Ανάπτυξης. Εμείς χρεωθήκαμε σαν κράτος και σαν νοικοκυριά κι αγοράσαμε καγιέν, βίλες και ψήφους. Άλλα 5 χρόνια έχουμε παίδες. Ήδη την τελευταία 7ετία περίπου πήγαμε πίσω σχεδόν 20 χρόνια.

    ReplyDelete
  10. Και σταματηστε επιτελους να μιλατε για τις cayenne...Βαρεθηκα

    ReplyDelete
  11. Ο "καταναλωτισμος" δεν επιβληθηκε απλως...

    Εγινε το μοναδικο αποκουμπι ενος απελπισμενου ανθρωπου

    Ο καταναλωτισμος ειναι το οπιο του λαου

    ReplyDelete
  12. Φυσικά κι καλλιεργήθηκε σχεδόν επιβλήθηκε αυτό το πρότυπο. Επιβλήθηκε όμως σε ανθρώπους που ήταν έτοιμοι να το υποδεχτούν με ανοιχτές αγκάλες. Πάρε μια κάρτα εκεί που δεν την περιμένεις κι έλα ξόδεψε. Όμως μην πούμε στο θέμα κότα και αυγό είναι πολύ βαρετό και μπανάλ. Απλά για το γιούρι φταίει εγγενώς το καπιταλιστικό σύστημα και όχι ένα μοντέλο οικονομίας που επικράτησε τα τελευταία 35 χρόνια και το οποίο βασίστηκε στη δανεική ευημερία και την άκρατη επέκταση της ιδιωτικής κατανάλωσης. Υπ' αυτή την έννοια δεν μπορεί να γίνει συζήτηση διότι ξεκινάμε από εντελώς διαφορετικές παραδοχές.

    ReplyDelete
  13. "Έχουν στη διάθεσή τους απεριόριστα εργαλεία, ιδιαίτερα αν δράσουν συντονισμένα. ...... Πρωτίστως, όμως, η αμερικανική κυβέρνηση μπορεί να τυπώσει χρήμα."
    Αυτές τις μαλακίες έκανε κι ο Greenspan και φτάσαμε ως εδώ. Πάλι τα ίδια,.... δεν βάζουν μυαλό!

    Παραθέτω ένα απόσπασμα συνέντευξης ενός ανθρώπου (Jim Rogers) που έως τώρα έχει δικαιωθεί από τις εξελίξεις και μάλλον θα συνεχίσει να επαληθεύεται και στο μέλλον.

    "Keith Fitz-Gerald (Q): Looks like the financial train wreck we talked about earlier this year is happening.

    Jim Rogers: There was a train wreck, yes. Two or three – more than one, as you know. [U.S. Federal Reserve Chairman Ben S.] Bernanke and his boys both came to the rescue. Which is going to cover things up for a while. And then I don’t know how long the rally will last and then we’ll be off to the races again. Whether the rally lasts six days or six weeks, I don’t know. I wish I did know that sort of thing, but I never do.

    (Q):What would Chairman Bernanke have to do to “get it right?”

    Rogers: Resign.

    (Q): Is there anything else that you think he could do that would be correct other than let these things fail?

    Rogers: Well, at this stage, it doesn’t seem like he can do it. He could raise interest rates – which he should do, anyway. Somebody should. The market’s going to do it whether he does it or not, eventually.

    The problem is that he’s got all that garbage on his balance sheet now. He has $400 billion of questionable assets owing to the feds on his balance sheet. I mean, he could try to reverse that. He could raise interest rates. Yeah, that’s what he could do. That would help. It would cause a shock to the system, but if we don’t have the shock now, the shock’s going to be much worse later on. Every shock, so far, has been worse than the last shock. Bear-Stearns [now part of JP Morgan Chase & Co. (JPM)] was one thing and then it’s Fannie Mae (FNM), you know, and now Freddie Mac (FRE).

    The next shock’s going to be even bigger still. So the shocks keep getting bigger because we kept propping things up and this has been going on at least since Long-Term Capital Management. They’ve been bailing everyone out and [former Fed Chairman Alan] Greenspan took interest rates down and then he took them down again after the “dot-com bubble” shock, so I guess Bernanke could try to start reversing some of this stuff.

    But he has to not just reverse it – he’d have to increase interest rates a lot to make up for it and that’s not going to solve the problem either, because the basic problems are that America’s got a horrible tax system, it’s got litigation right, left, and center, it’s got horrible education system, you know, and it’s got many, many, many [other] problems that are going to take a while to resolve. If he did at least turn things around – turn some of these policies around – we would have a sharp drop, but at least it would clean out some of the excesses and the system could turn around and start doing better.

    But this is academic – he’s not going to do it. But again the best thing for him would be to abolish the Federal Reserve and resign. That’ll be the best solution. Is he going to do that? No, of course not. He still thinks he knows what he’s doing."

    Το link για ολόκληρη την συνέντευξη είναι παρακάτω:

    http://www.moneymorning.com
    /2008/08/19/jim-rogers/

    ReplyDelete
  14. @gmosios

    Δε μου "φταιει" το καπιταλιστικο συστημα καλε μου ανθρωπε!!!

    Αυτο μου ελειπε τωρα να ζηταω ευθυνες απο την Ιστορια...

    ΡΕ ΤΙ ΛΕΤΕ?

    ReplyDelete
  15. η κοινωνία της κατανάλωσης κι ο υπερακαταναλωτισμός δεν ξεκίνησε τώρα γιούρι μου. Από τα τέλη του 60 και του 70 άρχισε και είναι προϊόν του μεταπολεμικού κράτους πρόνοιας και των σοσιαλιστικών πολιτικών αναδιανομής που έδωσαν χρόνο και χρήμα στους πολίτες και τους επέτρεψαν να ονειρευτούν "υλικά" πάρτο χαμπάρι. απλώς τώρα ζούμε τις απρόβλεπτες συνέπειες του εκδημοκρατισμού της κατανάλωση σε όλα τα επίπεδα. και κυρίως γίνεται πλέον κατανοητό ότι κατανάλωση χωρίς παραγωγή δε στέκει

    ReplyDelete
  16. @gmosios
    "Απλά για το γιούρι φταίει εγγενώς το καπιταλιστικό σύστημα και όχι ένα μοντέλο οικονομίας που επικράτησε τα τελευταία 35 χρόνια και το οποίο βασίστηκε στη δανεική ευημερία και την άκρατη επέκταση της ιδιωτικής κατανάλωσης"

    Ο Μαρξισμός ξεκίνησε σαν κριτική στον Αστικό Καπιταλισμό, χαρακτηριστικό του οποίου ήταν η ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΗ και όχι η ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ.
    Η μετάβαση όμως απο τον ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟ καπιταλισμό στον (πράσινο;)καπιταλισμό ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΑΔΙΑΚΑ.Αρα σε πρώτη φάση θα έχουμε στήριξη της κατανάλωσης γιατί όλη η παραγωγική βάση στηρίζεται στην υπερκατανάλωση.Και όλη η λαική απαίτηση διατυπώνεται με αιτήματα για αύξηση της κατανάλωσης.Μέχρι να αλλάξει το "ΣΎΣΤΗΜΑ" θα υπάρξει συνύπαρξη του ενός με το άλλο μοντέλο.

    ReplyDelete
  17. Έτσι κι αρχίσουν κυβερνήσεις να πληρώνουν επιδόματα, πρόνοιες κλπ. ΧΑΘΗΚΑΜΕ. Αληθεύει ότι ο Αλογοσκούφης δίνει μισθολογική αύξηση στους δημοσίους υπαλλήλους λόγω κρίσης? Πώς τις είπες ρε Παρμενίδη, φαραωνικές επενδύσεις? Χαχαχα, έγραψες, μόνο που φοβάμαι μην κολλήσουμε με τους φαραώ και επενδύσεις δε δούμε ποτέ.

    ReplyDelete
  18. Προβλέπω τα επόμενα 10 χρόνια όλη η Ελλάδα θα σπουδάσει περιβαλλοντικά, κι, ότι παρεμφερές συνεπάγεται με αυτό. Τι λες Κομφούκιε, καλύτερα από διαιτολογία και ψυχολογία? Ζούμε την άνοδο της πράσινης οικονομίας, σε καμιά δεκαετία θα ζήσουμε και το πρώτο σκάσιμο της πράσινης φούσκας.

    ReplyDelete
  19. Αν δεν κοιτάξουν να εξασφαλίσουν δουλειές στον κόσμο όπου θα αμείβεται σωστά και να ενισχύσουν και την αποταμίευση (όχι μόνο την κατανάλωση), τότε θα έχουμε τεράστια σκαμπανεβάσματα στις αγορές, και μετά τις τράπεζες σειρά θα πάρουν τα κράτη.

    ReplyDelete
  20. ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΝΑΙ
    ΠΑΡΟΧΕΣ ΟΧΙ.

    Η έγκαιρη πρόβλεψη και η γρήγορη κινητοποίηση της παγκόσμιας πολιτικής ηγεσίας, που δείχνει αποφασισμένη να κυβερνήσει το πλανήτη,καθώς και οι κάποιες ιδιαιτερότητες της Ελληνικής οικονομίας,θα αμβλύνουν σημαντικά τις επιπτώσεις της κρίσης.
    Εμεις στην Ελλάδα,με "αφάγωτο" ένα μέρος του τρίτου κοινοτικού πλαισίου στήριξης και όλου του τέταρτου, έχουμε αρκετές αναπτυξιακές εφεδρείες.Αν λυθεί και το θέμα της Ολυμπιακής,έστω με Κατάρ,θα αρχίσουμε να ελπίζουμε σε ένα νέο αναπτυξιακό προσανατολισμό που θα στηρίζεται στις παραγωγικές επενδύσεις.Στα αναπτυξιακά μας αποθέματα υπολογίζω πάρα πολύ στο πόσο σοφότεροι γίναμε απο την απειλή μιας παγκόσμιας κατάρρευσης.
    Ας δούμε τη κρίση ως ευκαιρία.

    ReplyDelete
  21. Από το προηγούμενο post:

    Μιας και υπερασπίζεστε τα δικαιώματα των ΚΕΣ τι έχετε να πείτε για αυτό? Είναι δίκαιο ή όχι?

    http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=952069&lngDtrID=244


    Για διαρκή επαγγελματική υποβάθμιση των μελών του κάνει λόγο το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, το οποίο ανακοίνωσε πως θα αναγνωρίζει ως κάτοχο master όποιον διπλωματούχο μηχανικό επιζητήσει την αναγνώριση του πτυχίου του.

    Το ΤΕΕ σε ανακοίνωσή του εκτιμά ότι «οι διπλωματούχοι μηχανικοί-μέλη του, οι οποίοι είναι απόφοιτοι του ΕΜΠ ή ισότιμων σχολών στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με διάρκεια σπουδών πέντε συνεχόμενων ετών, δεν μπορεί να απολαμβάνουν λιγότερων επαγγελματικών δικαιωμάτων και ευχερειών, από τους κατόχους μεταπτυχιακού τίτλου ιδρυμάτων του εξωτερικού, στα οποία η διάρκεια των σπουδών είναι 3+1 έτη, εκ μόνου του λόγου ότι στο εξωτερικό το ονομάζουν master».

    Έτσι, αναγνωρίζει ότι το δίπλωμα των μηχανικών-μελών του με πέντε έτη συνεχόμενες σπουδές είναι επαγγελματικά τουλάχιστον ισοδύναμο προς τους προαναφερθέντες μεταπτυχιακούς τίτλους.

    Επίσης, καλεί όλους τους φορείς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, στις περιπτώσεις, όπου χρησιμοποιούν την κατοχή μεταπτυχιακού τίτλου, ως κριτήριο αξιολόγησης μηχανικών για την πρόσληψη ή τον διορισμό ή οποιαδήποτε μεταβολή της υπηρεσιακής ή μισθολογικής τους κατάστασης να θεωρούν ότι οι μηχανικοί-μέλη του ΤΕΕ ανταποκρίνονται στα εν λόγω κριτήρια.

    Ακόμη, ζητεί από τα Πολυτεχνεία και τις Πολυτεχνικές Σχολές της χώρας να διευκολύνουν την πρόσβαση διπλωματούχων μηχανικών στην εκπόνηση διδακτορικής διατριβής, χωρίς προηγούμενη απαίτηση κτήσης μεταπτυχιακού διπλώματος ειδίκευσης.

    ReplyDelete
  22. don said


    "Αν δεν κοιτάξουν να εξασφαλίσουν δουλειές στον κόσμο όπου θα αμείβεται σωστά και να ενισχύσουν και την αποταμίευση (όχι μόνο την κατανάλωση), τότε θα έχουμε τεράστια σκαμπανεβάσματα στις αγορές"

    Ξερετε τι κανετε εδω μεσα? Αναπαραγετε παραγραφους απο το βιβλιο της Μακρο που διαβαζατε στην ασοεε στο lse η οπου αλλου σπουδαζατε και μας τα πασαρετε για ριζοσπαστικες προτασεις...

    ReplyDelete
  23. vforvendeta, αν και είσαι off-topic, η απάντηση σ' αυτό είναι απλή. "Ουκ εν το πολλώ το ευ". Το θέμα δεν είναι τα χρόνια αλλά εάν πράγματι το τελευταίο έτος σπουδών ανταποκρίνεται στα στάνταρντ μεταπτυχιακής εκπαίδευσης ή όχι. Αν ναι τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και το ΤΕΕ παραβιάζει ανοιχτές θύρες.

    ReplyDelete
  24. Ναι βέβαια, ενώ εσύ αναπαράγεις την προπαγάνδα του Περισσού γιούρι.

    ReplyDelete
  25. @ yuriy


    Κούρασες...........

    ReplyDelete
  26. @G700

    Με την λογική πως τα ΚΕΣ δίνουν πτυχίο Πανεπιστημίου ισότιμο και τα Πανεπιστήμια της Αγγλίας δίνουν σε 4 χρόνια master, τα Ελληνικά Πολυτεχνία το λιγότερο που δικαιούνται να λένε είναι πως δίνουν master. Βλέπω πως εύκολα αμφισβητείτε το επίπεδο των Ελληνικών Πολυτεχνίων ενώ δεν είστε το ίδιο αυστηροί με τα ΚΕΣ και τα Αγγλικά Πανεπιστήμια όπου υπάρχει τεράστια σαβούρα.

    ReplyDelete
  27. Αν θέλει το ΤΕΕ, μπορεί, όπως και ο Δικηγορικός Σύλλογος, να θεσπίσει εξετάσεις για όλους. Έτσι, άσχετα από 3 ή 5 ή 10 χρόνια σπουδών, τελικά θα μετρήσει η ουσία της γνώσης και τίποτα άλλο.

    ReplyDelete
  28. @ yuriy

    Εκτός από αυτά που σου φαίνονται σαν Πολιτική Οικονομία και έκανες quote σε προηγούμενο σχόλιο σου,.....

    Don said...

    "....και μετά τις τράπεζες σειρά θα πάρουν τα κράτη."

    Πάρε ένα link για καλή χώνεψη,...

    "Στα πρόθυρα... χρεοκοπίας 15 χώρες σε Ευρώπη - Ασία"

    http://www.express.gr/news/diethnisoz_oikonomia/
    90725oz_2008102890725.php3

    ReplyDelete
  29. Γω θελω να καταγγηλω τη χαμηλοτατη υπερσταθμη κομμουνιστικης και μαρξιστικης εκπαιδευσης που παρεχεται απο το κομμουνιστικο κομμα ελλαδας.
    Προτεινω οι Ελληνες κουκουεδες να ΜΗΝ αναγνωριζονται απο τους αντιστοιχους της Ευρωπαϊκης ενωσης, εστω και αν οι σπουδες τους εις τον περισσον διαρκουν οσο και η φοίτησής των εις τα Ελληνικα ΑΕΙ (ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΟΛΥΜΠΙΑΔΕΣ).
    Δεν ημπορει κυριοι να ισχυριζεσθε οτι εισθε κουμμουνισται, ενω ταυτοχρόνως να δεχεσθε μαρξιστικες τάπες σε καθε ποστ, απο τον καθε ασχετο.

    ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ, επειδη οπως ανεφερα παραπανω, η φοιτηση του μεσου Ελληνα φοιτητη διαρκει ΤΕΣΣΕΡΑΣ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑΣ και μαλιστα εις ιδρυματα υψηστης ποιοτητος (σε αντιδιαστολη με το χαμηλοτατων προδιαγραφων "εκπαιδευτηριο" του περισσου),

    ΠΡΟΤΕΙΝΩ

    Να απονεμεται βραβειον ΝΟΜΠΕΛ εις ΚΑΘΕ Ελληνα πτυχιουχο, αποφοιτο Ελληνικου πανεπιστημιου.

    Εις δε αποφοιτους του ΕΜΠ, το ΤΕΕ να απονεμει ΚΑΙ βραβειον ΟΣΚΑΡ, προς αναγνωρισην ανυπερβλήτου ταλεντου ηθοποιιας' συγκεκριμενα δια την συνταρακτικην ερμηνεια του ρολου του επιστημονος απο ολα τα απόφυτα.

    ReplyDelete
  30. Απεφασισα δια να σας ομηλισω εν τη καθαρευούσι, διότι προφανως τη λειτουργω απταίστως

    ReplyDelete
  31. Συγνώμην. Απτύστως ήθελα να είπω.

    ReplyDelete
  32. Μη τρελαινεστε ετσι κι αλλιως τωρα με την αναδυση της εποχης ΟΜΠΑΜΑ θα εξαφανιστουμε...

    ReplyDelete
  33. vforvendetta, απευθύνεσαι σε μια πολυπληθή ομάδα ανθρώπων που έχουν εμπειρία από όλο το φάσμα της εκπαίδευσης. Από Cambridge και LSE μέχρι αγγλικό της πλάκας, και από Καποδιστριακό και Αριστοτέλειο και ελληνικά ΤΕΙ μέχρι ΚΕΣ και ΙΕΚ ακόμα και ΚΕΚ. Συνεπώς ξέρουμε πολύ καλά και από πρώτο χέρι ποια είναι η αξία και η ποιότητα του κάθε "χαρτιού". Το ΕΜΠ στο οποίο μονίμως επανέρχεσαι είναι σαν τον Ολυμπιακό. Καλός στην Ελλάδα αλλά μέχρι πρώτο γύρο Champions league. Τα Κολέγια, όπως βέβαια και πολλά ΤΕΙ, είναι intertoto, άντε και κανένα γύρο ΟΥΕΦΑ, με την εξαίρεση ορισμένων προγραμμάτων όπως πχ το ALBA που είναι υψηλών προδιαγραφών. Εμάς η άποψή μας είναι ότι αυτές οι διαφορές στην ποιότητα όσο μεγάλες κι αν είναι δεν πρέπει να συνιστούν βάση μη τυπικής αναγνώρισης ενός πτυχίου.

    Επαναλαμβάνουμε αυτό που σου είπαμε καθ' υπερβολή την προηγούμενη φορά και μ' αυτό κλείνουμε τη συζήτηση περί κολεγίων στη λογική που την θέτεις. Με βάση τη δική σου λογική οι απόφοιτοι του Cambridge το λιγότερο που δικαιούνται είναι να μπαίνουν απευθείας στο δημόσιο σε διευθυντική θέση με διπλό μισθό και με το πρώτο μόνο πτυχίο να παίρνουν μόρια διδακτορικού. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα.

    Η θέση από την οποία πηγάζει η στάση μας στο θέμα των Κολεγίων είναι η εξής. ΕΝΙΑΙΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΜΕ ΚΡΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΙΣΤΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ, ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ.

    ReplyDelete
  34. Ρε παιδιά, ήμαρτον με το ιδιωτικά και τα δημόσια!!!!!!!!

    Κολλήσανε τώρα τα παιδάκια με το ΔΠ και το ΔΠ....
    Αν δεν θέλουν τα ιδιωτικά να μην πάνε. Τέρμα. Εμείς που θέλουμε θα πάμε.

    Δεν έχει άλλο. Άντε γεια.

    ReplyDelete
  35. Σύμφωνοι απώφυτε! Δυστυχώς τόσα χρόνια υπήρχε αδικία και μόνο οι απόφοιτοι των Ελληνικών Πανεπιστημίων θεωρούνταν επιστήμονες. Τώρα η αδικία αποκαθίσταται και οι απόφοιτοι της Σχολής Κομμωτικής του Αμάραντου θα θεωρούνται ισότιμοι.

    Τέλος με αυτό!

    Τώρα σχετικά με το τι λέει το άρθρο, είναι και αυτό ένα από τα πολλά που ρίχνουν το φταίξιμο της οικονομικής κρίσης στη μεταφυσική: "Τα άπληστα golden boys", "η κακή καταναλωτική συμπεριφορά", κτλ. Κριτική μηδέν. Εδώ έχουμε ήττα της πολιτικής που μας πλασάρανε τα τελευταία 20 και βάλε χρόνια. Μιας πολιτικής που είχε εμφανιστεί σαν η μοναδική σωστή. Οποιαδήποτε κριτική σήμαινε αυτομάτως πως είσαι κομμουνιστής και θέλεις να γίνει η Ελλάδα σαν την Αλβανία. Απαξιώθηκε αποιαδήποτε πρόνοια και οτιδήποτε δημόσιο (όχι μόνο εδώ αλλά απγκοσμίως)! Το ξέρετε πως αν είχε γίνει η Ελλάδα τελείως "μοντέρνα" και είχαν την ιδιωτική ασφάλιση που πολλοί εδώ προτείναν σαν λύση στο ασφαλιστικό, τώρα δεν θα υπήρχαν συντάξεις? Θα είχαν γίνει ωραία ομόλογα? Τόσο καιρό όλοι διαμαρτύρονταν για το τρελό κόστος της Ολυμπιακής, για τις υποδομές που δεν γίνονται, κτλ. Τα χρήματα όμως για τις τράπεζες 11,5% του ΑΕΠ βρέθηκαν κατευθείαν και όλοι συμφώνησαν. Το σύστημα δεν πρέπει να σωθεί, αλλά να αλλάξει. Όπως διαπιστώθηκε πως ο κομμουνισμός δεν έπρεπε να σωθεί αλλά να αλλάξει, το ίδιο πρέπει να γίνει κα τώρα. Για να γίνει όμως αυτό πρέπει να σταματήσουν οι δικαιολογίες. Όπως για την χρεωκοπία των κομμουνιστικών καθεστώτων δεν έφταιγαν οι "κακοί γραφιοκράτες" έτσι και σήμερα δεν φταίνε τα κακά "golden boys". Το πρόβλημα είναι το σύστημα όχι τα πρόσωπα και οι ατομικές συμπεριφορές. Η αλλαγή όμως δεν μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας τις πρακτικές που οδήγησαν στο πρόβλημα. Προσωπικά διαπιστώνω πως γίνεται προσπάθεια διάσωσης και όχι αλλαγης.

    ReplyDelete
  36. ναι ναι ευτυχώς που είχαμε την Ολυμπιακή 30 χρόνια σε κρίση να την πληρώνουμε κάθε μέρα τα σπασμένα. εμ πως; σαν τους μοντέρνους τους μαλάκες που πληρώνουν μία φορά όταν χρειάζεται... εμείς φίλε μου είμαστε Έλληνες. Πληρώνουμε κάαααθε μέρα. Τι θες να πληρώσουμε; εθελούσιες εξόδους; Φακελάκια; τα λεφτά απ' τα ταμεία για να καλυφτούν οι τρύπες του προϋπολοιγισμού; τον οσε να έχει 8,5 χιλιαρικάκια κομματικά βυσματα; ό,τι θες. Το ελληνικό μόντελ εντώ πλερώνει

    ReplyDelete
  37. κι επειδή εμείς είμαστε Έεεελληνες δε τα δίνουμε μόνο στις προβληματικές τα 28 δις τα δίνουμε σε όοοολες τις τράπεζες. αδιαφανώς για να μην ξέρουν οι βλάκες οι μοντέρνοι εκεί στην Ευρώπη ποιος έχει το πρόβλημα; και που στε χωρίς όρους. γιατί εμείς είμαστε πιστοί στις παραδόσεις. ξεβρακωνόμαστε παραδοσιακώς

    ReplyDelete
  38. @ gmosios

    αλήθεια ισχύει αυτό που λες για τις τράπεζες?

    ReplyDelete
  39. κι επειδή σας το έχω πει ότι είμαι πασόκος και δεν το κρύβω παρότι αγανακτησμένος επιτέλους και μια καλή πρόταση από το κόμμα

    προτάσεις για την ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας και τη στήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων

    ReplyDelete
  40. φυσικά και ισχύει κοροϊδεύει ακόμα και ο Βγενόπουλος σήμερα όλη μέρα. Το καρτέλ των ελληνικών τραπεζών επέβαλε αδιαφάνεια και κατάχρηση κρατικού χρήματος. Από που κι ως που κύριοι θα πάρουν όλοι τα χρήματα της στήριξης; Ποιον κοροϊδεύετε; Γιατί να μην έχουμε το δικαίωμα να γνωρίζουμε ποιοι καταρρεουν και ποιοι όχι; Κοπρόσκυλα. Έτσι κάνουν στην Ευρώπη;

    ReplyDelete
  41. Τελικά ο Αλογοσκούφης δεν μπορεί να δράσει με λίγη διαφάνεια ποτέ? Δε σέβεται τους θεσμούς? Τις διαδικασίες? Τους πολίτες που τον ψήφισαν? Αρκετά με τα κυκλώματα, ο κόσμος καταρρέει και θα τους πάρουν μπάλα όλους μαζί. Μπορεί τα κυκλώματα να δίνουν ψήφους Αλογοσκούφη, ή μια θέση στο σύστημα όταν θα σε πετάξει ο κόσμος με τις κλωτσιές εκτός κυβέρνησης, κι εσένα και τους ομοίους σου.

    ReplyDelete
  42. VforVendetta said...

    Τώρα σχετικά με το τι λέει το άρθρο, είναι και αυτό ένα από τα πολλά που ρίχνουν το φταίξιμο της οικονομικής κρίσης στη μεταφυσική

    Αυτό το συμπέρασμα πώς το έβγαλες; Για ποια ακριβώς μεταφυσική μιλάς;
    Τα "golden boys" και οι πρακτικές τους είναι μονάχα στην φαντασία του συγγραφέα;

    Εδώ έχουμε ήττα της πολιτικής που μας πλασάρανε τα τελευταία 20 και βάλε χρόνια. Μιας πολιτικής που είχε εμφανιστεί σαν η μοναδική σωστή.

    H πολιτική (της ισχύος) δεν εμφανίζεται ποτέ απο μόνη της και ποτέ μέσα σε κάποιο κενό. Υπάρχουν πάντα συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες μέσα από τις οποίες βρίσκει διέξοδο και εκδηλώνεται. Όταν οι ιστορικές συνθήκες αλλάζουν, αλλάζουν και οι πολιτικές. Το τέλος της ιστορίας δυστυχώς δεν έχει έρθει ακόμα.

    Οποιαδήποτε κριτική σήμαινε αυτομάτως πως είσαι κομμουνιστής και θέλεις να γίνει η Ελλάδα σαν την Αλβανία. Απαξιώθηκε αποιαδήποτε πρόνοια και οτιδήποτε δημόσιο (όχι μόνο εδώ αλλά απγκοσμίως)!

    Kαι μια τέτοια ιστορική συνθήκη υπήρξε η πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Το ότι οι νικητές τελικά γράφουν την ιστορία δεν σημαίνει πως κατακτούν de facto και την αυτοκατανόησή τους. Φυσικά το ίδιο ισχύει και από την ανάποδη για τους ηττημένους.

    Το ξέρετε πως αν είχε γίνει η Ελλάδα τελείως "μοντέρνα" και είχαν την ιδιωτική ασφάλιση που πολλοί εδώ προτείνανε σαν λύση στο ασφαλιστικό, τώρα δεν θα υπήρχαν συντάξεις? Θα είχαν γίνει ωραία ομόλογα?

    H κρίση είναι τόσο σοβαρή που γονατίζουν ακόμα και κρατικές οικονομίες, εκεί με τις συντάξεις δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα;

    Τόσο καιρό όλοι διαμαρτύρονταν για το τρελό κόστος της Ολυμπιακής, για τις υποδομές που δεν γίνονται, κτλ. Τα χρήματα όμως για τις τράπεζες 11,5% του ΑΕΠ βρέθηκαν κατευθείαν και όλοι συμφώνησαν

    Η Ολυμπιακή το αν επιβιώσει ή όχι, το αν θα μείνει κάτω από κρατικό έλεγχο ή όχι, δεν είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Χωρίς την Ολυμπιακή μπορείς να ζήσεις. Χωρίς τραπεζικό σύστημα δεν υπάρχει οικονομία. Και χωρίς οικονομία να σε συντηρεί η βιολογική σου ύπαρξη θα μπει σε μεγάλες περιπέτειες.

    Το σύστημα δεν πρέπει να σωθεί, αλλά να αλλάξει.

    Είσαι συνεπής πάντως στις σκέψεις σου. Θα ήσουν περισσότερο συνεπείς όμως κι αν μας περιέγραφες με τι θα ήθελες να αντικατασταθεί το υπάρχον σύστημα.

    Το πρόβλημα είναι το σύστημα όχι τα πρόσωπα και οι ατομικές συμπεριφορές.

    Mάλιστα. Δηλαδή το σύστημα δεν επιβλήθηκε από ανθρώπους σε ανθρώπους αλλά δημιουργήθηκε από τις "μηχανές" του matrix. Άρα οι άνθρωποι υποδουλωμένοι, άβουλοι, και αδύναμοι δεν φέρουν καμιά ευθύνη των πράξεών τους αφού ζουν εγκλωβισμένοι μέσα σε μια εικονική πραγματικότητα.

    Θα χρειαστεί λοιπόν να περιμένουμε το αντίστοιχο του Νίο, τον σωτήρα που θα μας πει τί να κάνουμε και πότε. Κι αν στραβώσει η επανάσταση θα είμαστε καλυμμένοι και δικαιολογημένοι. Δεν θα φταίμε εμείς οι ακόλουθοι και οι υποτακτικοί, αλλά ο αρχηγός, ο σωτήρας, ο πολιτικός, ο γκουρού, και φυσικά εκείνο το γαμ... το σύστημα!

    Η αλλαγή όμως δεν μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας τις πρακτικές που οδήγησαν στο πρόβλημα.

    Σύμφωνοι. Αλλά αν οι άνθρωποι όπως είπες δεν είναι υπεύθυνοι για τις πρακτικές τους και τις συμπεριφορές τους, τότε το ίδιο το σύστημα θα πρέπει να αποκτήσει συνείδηση και να κατανοήσει τον εαυτό του. Αυτό πώς ακριβώς μπορεί να επιτευχθεί;
    Έχουν και οι "μηχανές" συνείδηση τελικά;

    Προσωπικά διαπιστώνω πως γίνεται προσπάθεια διάσωσης και όχι αλλαγης.


    Tόση ώρα μιλάς για αλλαγή, αλλαγή, αλλαγή, περισσότερο και από τον Ομπάμα. Προσδιόρισέ μας τουλάχιστον και το περιεχόμενο αυτής της αλλαγής.

    ReplyDelete
  43. Ο Καταλληλότερος είδε από κοντά, στο Κατάρ,τι σημαίνουν Φαραωνικές επενδύσεις.Είδε από κοντά τί σημαίνει μια χώρα, με έκταση και πληθυσμό ίσα με την Θεσσαλία,να σε υποχρεώνει να προσκυνάς τον Εμίρη της.
    Την προσκυνηματική όμως τέχνη τη χρησιμοποίησε και στην επίσκεψή του στον ΑΚΤΩΡ,στην έδρα της τεχνικής εταιρίας του Μπόμπολα, του άλλοτε νταβατζή,και του επέδοσε εύσημα για την υπερηφάνεια που του πρόσφερε μια Ελληνική Τεχνική Εταιρία στο Κατάρ.
    Αυτά τα προσκυνήματα θα τα αισθανθούμε στην αλλαγή του Μιντιακού τοπίου απο απόψε κιόλας.
    Με πρωταγωνιστές ΑΛΤΕΡ και ΜΕΓΚΑ θα ξεκινήσει μια ακόμη περίοδος λοιδωρίας του ΓΑΠ.
    Αλλά ο ΓΑΠ τώρα είναι τεφάλ.
    Δεν θα επιτρέψει τα 28 δισ. να πάνε σε παλιούς και νέους νταβατζήδες.

    ReplyDelete
  44. Κεραυνοί Βγενόπουλου

    Ο αντιπρόεδρος της Marfin, Ανδρέας Βγενόπουλος, εξαπέλυσε κεραυνούς κατά τραπεζών που κρύβουν ότι έχουν πρόβλημα ρευστότητας και σπεύδουν να ενταχθούν στο πρόγραμμα της κυβέρνησης, ενώ την ίδια στιγμή ενισχύουν με όποια ρευστότητα διαθέτουν τις θυγατρικές τους στην ανατολική Ευρώπη.

    "Το έγκλημα συνοδεύεται από τιμωρία", είπε χαρακτηριστικά, ενώ παράλλληλα χαρακτήρισε το νομοσχέδιο της κυβέρνησης "άδικο" και "γραμμένο στο πόδι", καθώς – όπως υποστήριξε- "καλείται ο έλληνας φορολογούμενος να σώσει τις περιουσίες μεγαλομετόχων τραπεζών, οι οποίοι για την ώρα δεν συνεισφέρουν σε τίποτε".

    ReplyDelete
  45. Το θέμα είναι ότι ωρισμένες μεγάλες Ελληνικές ιδιωτικές τράπεζες λειτουργούν σαν ΔΕΚΟ.Αυτές είναι ΤΩΡΑ ευκαιρία να τους κοπεί ο βήχας.
    Και όταν λέμε τράπεζες ενοούμε συγκεκριμένους μετόχους,που πλημμυρίζουν το Μεντιακό σύστημα με διαφημίσεις για να του βουλώνουν το στόμα.

    ReplyDelete
  46. vaggelas said


    "Αυτό το συμπέρασμα πώς το έβγαλες; Για ποια ακριβώς μεταφυσική μιλάς;
    Τα "golden boys" και οι πρακτικές τους είναι μονάχα στην φαντασία του συγγραφέα;"



    Ειδατε τι σας λεω? Παπαγαλιζετε μακρο ενω φαινεται οτι π.χ η λεξη μεταφυσικη δε καταλαβαινετε που αναφερετε...

    Ως εκει μπορειτε να πατε..Αν πειτε οτι συγκεκριμενα ατομα εχουν ευθυνη για τη κριση αυτοματως ο κινδυνος της μεταφυσικης εξηγησης εχει αποφευχθει...

    Ακου εκει golden boys!!!

    Aς καγχασω...

    ReplyDelete
  47. @ γιούρι

    Και γιατί δεν μπαίνεις στον κόπο να με διαφωτίσεις;

    Ποιά μπορεί να είναι η συνάφεια της μεταφυσικής με τις πράξεις συγκεκριμένων ανθρώπων;

    Μήπως θεωρείς (όπως μάλλον και ο Vendeta) ότι την ευθύνη των πράξεων δεν την φέρουν οι άνθρωποι, αλλά το "σύστημα" το οποίο καθοδηγεί το μυαλό τους να πράξουν με συγκεκριμένο τρόπο;

    Αν συμβαίνει το παραπάνω τότε το ερώτημά που έθεσα προς το φίλο Vendeta ισχύει και προς εσένα:

    Είναι ποτέ δυνατόν ένα "σύστημα" να συνειδητοποιήσει και να κατανοήσει τον εαυτό του ανεξάρτητα των ανθρώπων που δρουν εντός του; Και αν ναι με ποιό ακριβώς τρόπο;

    ReplyDelete
  48. Και τώρα η FED για να τονώσει την κατανάλωση μείωσε τα επιτόκια στο 1%.

    Τώρα οι ΗΠΑ θα γίνουν μια νέα Βαϊμάρη.

    Θα έρθει και η ώρα μας...

    ReplyDelete
  49. Εμένα μου μυρίζει βγενόπουλος πάει πολιτικός.

    παρμενίδη καλά τα λες φιλάρα μου, έχεις διαύγεια κι ένστικτο.

    ReplyDelete
  50. Μάγκες, η βοήθεια στις τράπεζες σε όποια χώρα και εαν έγινε είναι το μεγαλύτερο κλέψιμο και η μεγαλύτερη απάτη που μπορούσε να γίνει. Διότι καλείται να πληρώσει αυτός ο οποίος δεν είχε κερδίσει τίποτα μέχρι τώρα από όλη αυτήν την ξέφρενη πορεία - το αντίθετο, ο οποίος πάλι είναι αυτός ο οποίος δε θα κερδίσει και τίποτα από την επιβίωση του υπάρχοντος συστήματος.

    Χωρίς να το γυρνάμε στο κομμουνιστικό, τι έγινε; Δεν έχουν χρήμα; Να κόψουν το κεφάλι τους να βρουν - όλη αυτή την ακίνητη περιουσία που απέκτησαν με τις κατασχέσεις που τη βάζεις; Τι δηλαδή; Να πάρουν ένεση χρήματος-τσαμπέ να κινηθούν και μετά με το πάσο τους να κανονίσουν τα κουμμάντα τους κρατώντας τις τιμές πάντα ψηλά και κανονίζοντας όλα αυτά τα αστρονομικά ποσά που κρύβονται στους χρηματοοικονομικούς παράδεισους, εκεί στα πειρατικά λιμέρια - ποσά που κάνουν κρατικούς προυπολογισμούς χωρών όπως η Αγγλία ή η Γερμανία να φαντάζουν γελοία (μην ανοίγετε στόματα, έτσι είναι). Αφού ακόμα και το αμερικανάκι ο Σαρκοζί έχει αρχίσει κουβέντα του στυλ 'τι θα γίνει με τα πειρατικά', τέτοια απελπισία.

    Όμως ουσιαστικά κανείς δεν φαίνεται να έχει καταλάβει περί τίνος πρόκειται όταν πολλοί ομιλούν για αποτυχία του 'καπιταλιστικού συστήματος'. Δεν είναι ότι έχουμε να κάνουμε με μια παταγώδη αποτυχία γιατί το σύστημα βρέθηκε χωρίς ρευστό. Έχουμε να κάνουμε με μία παταγώδη αποτυχία του καπιταλιτικού συστήματος γιατί αυτό το σύστημα που καυγχάζεται για την ελεύθερη αγορά και τον ανταγωνισμό έρχεται σε αυτή την κρίση για τον πολύ απλό λόγο ότι οι παραδοσιακοί του παίκτες, εδώ και καιρό τραγικά μονοπώλεια, τρέμουν την είσοδο νέων παικτών στον αγωνιστικό χώρο και κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να την αποφύγουν ή να την περιορίσουν. Η όλη ιστορία λοιπόν είναι για τη διατήρηση του στάτους κβο.

    Η κρίση αυτή αντί να μας μαθαίνει πώς θα πρέπει να διαχειριζόμαστε να χρηματοοικονομικά μας μάγκικα σε ένα διεθνοποιημένο περιβάλλον, θα έπρεπε ίσως να μας μάθει πώς θα έπρεπε να διαχειριστούμε την οικονομία μας προς μια κατεύθυνση πιο αυτόνομη - όχι απαραίτητα κάνα Γκωλικό όνειρο (ούτε είμαστε και Ρωσία ή Βενεζουέλα με φυσική ενέργεια να τρομπάρουμε εύκολο χρήμα) - αλλά σίγουρα να έχουμε περισσότερα ελατήρια και αμορτισέρ όταν το τραίνο τρακάρει. Και ένα απλούστατο αμορτισέρ είναι το να μην τρως παραπάνω από όσα έχεις, ειδικά όταν δεν παράγεις και πολλά νέα προς αντικατάσταση - το πλέον βασικό, το πλέον απλό.

    ReplyDelete
  51. @vaggelas

    Κατηγορείς πως εγώ μιλάω αόριστα αλλά μάλλον δεν κατάλαβες το πνεύμα μου. Ακριβώς αυτό κατακρίνω. Την αοριστία που οδηγεί στην συγκάληψη των ευθυνών. Τι είναι τα "golden boys"? Οι Mr. Smith του Matrix? Όνομα δεν έχουν? Η εύκολη λύση είναι να κατηγορήσουμε αόριστα τα golden boys και την "ανθρώπινη απληστία". Όπως για τις πυρκαγιές έφταιγε ο "στρατηγός άνεμος". Παρατηρώ σε όλα τα έγκυρα άρθρα τέτοιου είδους προσεγγίσεις. Επειδή ζητάς συγκεκριμένα, κατά τη γνώμη μου ευθύνονται για την κρίση:

    1. Οι Μεγάλες Εταιρίες - Τράπεζες, κτλ

    2. Οι κεντρικές τράπεζες

    3. Το ΔΝΤ

    4. Οι κυβερνήσεις που εφάρμοσαν τις "εμπνευεσμένες" πολιτικές

    5. Τα ΜΜΕ που τις επέβαλλαν

    6. Οι θεωρητικοί (οικονομολόγοι κτλ) που μας ζάλισαν με τις θεωρίες τους

    7. Τελευταίοι και καταϊδρωμένοι όλοι οι πολίτες που έφαγαν το παραμύθι και δεν τους πλάκωσαν όλους τους παραπάνω με τις κλωτσιές.

    Όλοι οι παραπάνω αποτελούν μέρος του συστήματος. Δεν νομίζω όμως να θεωρείς πως ο Βλαχοαμερικάνος που ψήφισε Μπους έχει την ίδια ευθύνη με τον Γκρίνσπαν. Υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες. Όλες οι πρακτικές των εταιριών ήταν γνωστές. Τα bonus για τα οποία γίνεται λόγος, δεν ήταν μια πολιτική έξω από την φιλοσοφία της οικονομικής θεωρίας που επικράτησε. Ίσα ίσα. Η ανάπτυξη της οικονομίας στηρίζεται πάνω σε αυτές τις πρακτικές. Τις πρακτικές της υπερεκμετάλευσης, της υπερκατανάλωσης, της χλιδής και της επίδειξης. Οι εταιρίες τα ενθαρρύνουν όλα αυτά (ιδιαίτερα στις ΗΠΑ). Είναι το "καύσιμο" της οικονομίας. Θα σου δόσω ένα παράδειγμα. Πριν μερικά χρόνια εργαζόμουν σε μεγάλη Ευρωπαϊκή Πολυεθνική. Είχα λάβει λοιπόν μέρος σε πολλές εκδηλώσεις της εταιρίας, οι οποίες ήταν αρκετά "πολυτελείς". Ε λοιπόν αυτές δεν συγκρινότανε σε σχέση με αυτές που έκανε η ίδια εταιρία στις ΗΠΑ. Όταν ρώτησα τους συναδέλφους γιατί αυτή η διαφορά, μου απάντησαν πως "στις ΗΠΑ έτσι λειτουργούν τα πράγματα". Αυτά είναι τα στοιχεία του μοντέλου που ακολουθείται παγκοσμίως.
    Εδώ δεν μιλάμε για ένα μεμονεμένο περιστατικό. Μια συμμορία που χαλάει την πιάτσα. Όλο το οικοδόμημα έχει πρόβλημα. Η βάση στην οποία στηρίζεται το μοντέλο είναι σαθρή.

    Τώρα ποια είναι η βέλτιστη λύση δεν μπορώ να πω. Πάντως είμαι σίγουρος πως είναι δύσκολο τη λύση να την δώσουν αυτοί που ευθύνονται για την κρίση και έχουν συμφέρον να διατηρηθεί η κατάσταση που προϋπήρχε.

    ReplyDelete
  52. VforVendetta said...

    "Επειδή ζητάς συγκεκριμένα, κατά τη γνώμη μου ευθύνονται για την κρίση:
    1. Οι Μεγάλες Εταιρίες - Τράπεζες, κτλ
    2. Οι κεντρικές τράπεζες
    3. Το ΔΝΤ
    4. Οι κυβερνήσεις που εφάρμοσαν τις "εμπνευεσμένες" πολιτικές
    5. Τα ΜΜΕ που τις επέβαλλαν
    6. Οι θεωρητικοί (οικονομολόγοι κτλ) που μας ζάλισαν με τις θεωρίες τους
    7. Τελευταίοι και καταϊδρωμένοι όλοι οι πολίτες που έφαγαν το παραμύθι και δεν τους πλάκωσαν όλους τους παραπάνω με τις κλωτσιές."

    Έτσι μπράβο!!!!
    Εγώ τώρα κατάλαβα. Κάτι δηλαδή σαν το τραγούδι του Κηλαηδόνη:

    "Φταιμε κι εμείς,
    φταίτε κι εσείς,
    φταίνε κι άλλοι...

    Φταιμε κι εμείς,
    φταίτε κι εσείς,
    νάσου κι ο Χατζήπετρης!!!!"

    Λοιπόν παιδιά ο μόνος που δεν φταίει σε αυτή την ιστορία είναι
    ο "VforVendetta"....για αυτό κόφτε τις μαλακίες με την μάκρο που λέει και ο νταβάριςςςς γιατί σας καταλάβαμε!!!!!!!!

    ReplyDelete
  53. Λοιπόν,.....
    προς γνώση και συμμόρφωση!
    Το παγκοσμιοποιημένο πολίτευμα που ισχύει στις μέρες μας είναι η "Πληροφοριοκρατία"!

    Αφήστε τις μαλακίες για τις δημοκρατίες και τις ολογαρχίες....
    Πάνε αυτά τελειώσανε. Είναι σαν να προσπαθεί ο Ινδιάνος του 19ου αιώνα να περιγράψει με δικά του λόγια και με τις γνώσεις που υπήρχαν τότε ένα αεροπλάνο.
    Το θα πεί? Το σιδερένιο πουλί και άλλα τέτοια.

    Λοιπόν μαζέψτε όσες περισσότερες γνώσεις και πληροφορίες μπορείτε και αφήστε τα εμπριμέ περί συστήματος και καπιταλιστών και ότι άλλες πίπες σας κατεβαίνουν στο κεφάλι για να δικαιολογήσετε την ανικανότητά σας να αποφασίσετε για τον εαυτό σας. Δεν φταίνε οι άλλοι που σας κορόιδεψαν. Έσείς φταίτε που τους αφήσατε.

    Όλα τα συστήματα έχουν "χαζούς" και "έξυπνους". Νομίζετε πως αν το μοσχαράκι γνώριζε πως ο απώφυτος κάποια στιγμή θα το σφάξει θα καθότανε στο σταύλο, ....ή θα την κοπάναγε????

    Choose side!!

    ReplyDelete
  54. Στην Ελλάδα έχουμε προβληματικές τράπεζες;
    Ολα δείχνουν ότι έχουμε.Ποιές είναι;
    Πρέπει να τις γνωρίζουμε;
    Πρέπει να τις σώσουμε;
    Είναι η κρατικοποίησή τους λύση;
    Είμαστε στη περίπτωση των προβληματικών τραπεζών μπροστά στο γνωστό φαινόμενο των μετόχων που ληστεύουν τις επιχειρήσεις τους,και στη συνέχεια εκβιάζουν το κοινωνικό σύνολο απειλώντας να τις κλείσουν και να δημιουργήσουν κοινωνικό πρόβλημα;
    Είναι αυτοί οι μέτοχοι απλά επιχειρηματίες που απέτυχαν,και έτσι δικαιούνται να ζητήσουν την συνδρομή μας, ή είναι συστηματικοί ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ;
    Μήπως αυτοί οι "κύριοι" βρήκαν τώρα τη χρυσή ευκαιρία να πολλαπλασιάσουν την ατομική τους περιουσία στους φορολογικούς παραδείσους;

    ReplyDelete
  55. Τέλειωσε η εποχή του Ρουσόπουλου.Αρχίζει η εποχή του Φαυλόπουλου.

    ReplyDelete
  56. Aρχίζει η Φαυλοπουλιάδα στη Μιντιακή και πολιτική ζωή του τόπου.

    ReplyDelete
  57. ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΝΑΙ
    ΠΑΡΟΧΕΣ ΟΧΙ.

    Κι η ΝΔ λέει:

    Δημόσιες Επενδύσεις ΟΧΙ (αλλά προτείνει ο Σουφλιάς)

    Παροχές ΝΑΙ (αύξηση του επιδόματος ανεργίας, επιμήκυνση του χρόνου χορήγησης του επιδόματος, επέκταση του θεσμού των προσλήψεων νέων για απόκτηση εργασιακής εμπειρίας - κρατική επιδότηση δλδ μέσω ΟΑΕΔ -, καταβολή του επιδόματος θέρμανσης στους οικονομικά ασθενέστερους, ενίσχυση εργαζομένων σε επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα χρηματοδότησης - δλδ πάλι επιδοματική πολιτική με ρουσφετολογικά χαρακτηριστικά σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις. εδώ άραγε πώς θα επιλέξουν τις επιχειρήσεις? ανάλογα με την προστιθέμενη αξία τους, τη στρατηγική σημασία τους?

    ReplyDelete
  58. @ parmie

    Όπως δεν είναι επιχειρηματικό σωστό να χρηματοδοτεί μία επιχείρηση βραχυπρόθεσμες ανάγκες με μακροπρόθεσμες λύσεις έτσι δεν είναι σωστό να επιδοτεί ο ένας κίνδυνος τον άλλο, ιδιαίτερα όταν ο ένας είναι διαφορετικού βαθμού από τον άλλο....

    Και εξηγώ, όταν τα υψηλά spread εν ελλάδι επιδοτούσαν την έκπτωση των spread σε άλλες αναδυόμενες χώρες σε μία λογική επιθετικότερης τιμολογιακής πολιτικής με αυξήσεις στο κυκλοφορούν ενεργητικό (και μάλιστα στις Απαιτήσεις) για την επίτευξη της απαιτούμενης διείσδυσης στις εκεί αγορές, και όλα αυτά εν γνώσει των μετόχων οι οποίοι, όταν όλα βαίναν καλώς, έναντι του αυξημένου επιχειρηματικού κινδύνου, που είχαν δεχτεί να αναλάβει, για την "ανταμοιβή" της ταχείας ανάπτυξης απολάμβαναν υψηλά μερίσματα και "μία μετοχή στις δέκα" δώρο,.... τότε όταν κάτι πάει στραβά αυτός που πρέπει να επωμιστεί το βάρος της ζημίας δεν είναι άλλος από αυτόν που είχε επιλέξει και είχε αναλάβει τον υψηλότερο κίνδυνο έναντι υψηλότερης αμοιβής, δηλαδή τον μέτοχο (μικρό ή μεγάλο) και μάλιστα μόνον αυτόν.-

    As simple as that?????
    Δεν γίνεται στην πείνα μαζί και στην μάσα χώρια.....
    Έλα όμως που το ελληνικό δαιμόνιο βρίσκει παντού την ευκαιρία για αρπαχτές. Και ως γνωστόν: "στην αναμπουμπούλα χαίρεται".

    Τώρα ο Made In Greece θυμώνει γιατί του ανεβάζουν την κεφαλαιοποίηση και του χαλάνε την μαγιονέζα για το placement.....

    ReplyDelete
  59. ΔΙΟΡΘΩΣΗ:
    Και ως γνωστόν: "στην αναμπουμπούλα χαίρεται".
    -->
    Και ως γνωστόν: "στην αναμπουμπούλα, ο Λύκος χαίρεται".

    ReplyDelete
  60. Και όταν λέω χαλάει η μαγιονέζα, μην φανταστεί κανείς ότι θα υπάρξει κάποια μόνιμη βελτίωση,....
    Απλά φοβάται μην χάσει το momentum!

    ReplyDelete
  61. Νομίζω Γ700 ότι πρέπει να κατεβάσετε συγκεκριμένη ατζέντα διαμαρτυρίας κι εναλλακτικών λύσεων για την κρίση και τα μέτρα της κυβέρνησης και να συσπειρώσετε τη νεολαία να κάνει κινητοποιήσεις για την επίδειξη μεγαλύτερης ευθύνης κι ουσίας, και λιγότερου λαϊκισμού και παροχολογίας. Κινδυνεύει η γενιά μας να χρεωθεί ακόμα περισσότερο χωρίς εγγυήσεις ενίσχυσης της παραγωγικής βάσης της χώρας για περισσότερες και καλύτερες δουλειές.

    ReplyDelete
  62. Συμφωνώ με jack herrer!!

    ReplyDelete
  63. Η δεξιά πάντα με κυκλώματα λειτουργεί. Δεν μπορεί τη διαφάνεια, η λέξη είναι άγνωστη στο πολιτικό λεξιλόγιο της, μόνο για ρητορείες ταιριάζει. Πλακάκια λοιπόν κυβέρνησης και τοκογλύφων, και μαύρο σκοτάδι των πολιτών για το καλό «όλων μας». «Αντέχει η Ελλάδα στην κρίση» λέει ο Αλογοσκούφης και μετά μοιράζει 28 δις – το 10% του δημόσιου χρέους – σαν τον Άγιο Βασίλη σε αυτούς που σημείωναν τα μεγαλύτερα κέρδη στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια. Ξέρεις, κ. Υπουργέ, ένας Υπουργός Οικονομίας που φεύγει από το Υπουργείο αυτό και αφήνει πίσω του μεγαλύτερο χρέος και έλλειμμα από ό, τι βρήκε, ειδικά με 4% ανάπτυξη επί 10 χρόνια τώρα, ανεξάρτητα από τις συνθήκες όταν λειτουργεί εντός ΟΝΕ, διαπράττει έγκλημα και παίρνει στο λαιμό του ολόκληρες γενιές.

    ReplyDelete
  64. η φωτεινή πλευρά της κρίσης είναι η μεγάλη ευκαιρία που μας δίνεται:

    1.να ρυθμίσουμε μη εποπτευόμενα κομμάτια του χρηματοοικονομικού συστήματος

    2.να στραφούμε προς την πραγματική οικονομία κάνοντας δημόσιες επενδύσεις σε υποδομές και νέα projects

    3.να αποταμιεύσουμε σαν άτομα περισσότερο

    4.να προχωρήσουμε ένα βήμα παρακάτω στην ευρωπαϊκή ενοποίηση, ο Σαρκοζύ μιλάει για κυβέρνηση ευρωζώνης εμείς λέμε δημοσιονομική ομοσπονδία στην ΕΕ

    5.αφού τελειώσαμε με τις κομμουνιστικές δοξασίες το 89, να απαγκιστρωθούμε κι από τον φονταμενταλισμό της αγοράς, όπως είπε κι ο Στίγκλιτς η σημερινή κρίση για τον δυτικό καπιταλισμό είναι ό,τι η πτώση του Βερολίνου για το σοβιετικό μπλοκ,

    6.να γίνουμε πιο συνετοί και ευσυνείδητοι και λιγότεροι άπληστοι

    7.να μπουν περιορισμοί σε κοινωνικά προκλητικές μισθολογικές απολαβές οι οποίες δεν ανταποκρίνονται σε καμία πραγματική παραγωγή αλλά είναι φούσκα

    8. να έρθει μια νέα γενιά ανθρώπων στα πράγματα με νέες αντιλήψεις μετα-σοσιαλιστικές και μετα-φιλελεύθερες

    ...ενδεχομένως είναι ευκαιρία να κάνουμε κι άλλα πολλά που τώρα τα ξεχνάμε...

    ΠΡΟΣΟΧΗ όμως.
    Όλα αυτά, όταν μιλάμε για την Ελλάδα, σκοντάφτουν σε δύο θεμελιώδη προβλήματα. Πρώτον, η Ελλάδα έχει αφήσει εκκρεμότητες τόσο από την εποχή της κεϋνσιανής διαχείρισης και του ενεργού ρόλου του κράτους, πολύ απλά δε διαθέτουμε αποτελεσματικό και αποδοτικό κράτος ενώ υπάρχει τεράστιο έλλειμμα σε συλλογικά αγαθά, όμως έχουμε καταφέρει να κουβαλάμε ένα τεράστιο χρέος, όσο και από την εποχή της απελευθέρωσης και του ανοίγματος των αγορών, πολύ απλά δε διαθέτουμε ανταγωνιστικές ούτε ιδιαίτερα ανοιχτές αγορές ενώ ο καπιταλισμός μας είναι παρεοκρατικός, όμως παρόλα αυτά προχωράμε ακάθεκτοι σε ιδιωτικοποιήσεις για εισπρακτικούς-λογιστικούς λόγους λες και το ιδιοκτησιακό καθεστώς είναι το πρόβλημα, και απελευθερώσεις χωρίς σχέδιο, καλή ώρα τι γίνεται με τα ΚΕΣ.

    ReplyDelete
  65. Νομίζω Γ700 ότι πρέπει να κατεβάσετε συγκεκριμένη ατζέντα διαμαρτυρίας κι εναλλακτικών λύσεων για την κρίση και τα μέτρα της κυβέρνησης και να συσπειρώσετε τη νεολαία να κάνει κινητοποιήσεις για την επίδειξη μεγαλύτερης ευθύνης κι ουσίας, και λιγότερου λαϊκισμού και παροχολογίας. Κινδυνεύει η γενιά μας να χρεωθεί ακόμα περισσότερο χωρίς εγγυήσεις ενίσχυσης της παραγωγικής βάσης της χώρας για περισσότερες και καλύτερες δουλειές.

    Ναι πρέπει

    ReplyDelete
  66. Μπράβο ρε Γ700, σας διαβάζω και πορώνομαι!!! Αυτά τα σημεία μπορείτε να τα κωδικοποιήσετε, να τα προωθήσετε σε οργανώσεις νέων ανά τη χώρα, και να διακυρήξετε στάσεις διαμαρτυρίας με αρχή τη Βουλή!!! Τώρα είναι η ώρα!!!

    ReplyDelete
  67. @don

    "Τώρα ο Made In Greece θυμώνει γιατί του ανεβάζουν την κεφαλαιοποίηση και του χαλάνε την μαγιονέζα για το placement....."

    Θαυμάσια επιχειρηματολογία! Επειδή μιλάς με όρους spread, margin, placement, etc πιστεύεις πως λες κάτι ουσιαστικό. Μήπως νομίζεις πως είσαι ο Βγενόπουλος?

    Μου αρέσει αυτή η λογική πως όποιος την "πατάει" σε αυτόν τον κόσμο είναι βλάκας. Προφανώς θεωρείς πως ανήκεις στην κατηγορία των "έξυπνων" και "καλά πληροφορημένων". Good Night and Good Luck!

    ReplyDelete
  68. don

    Εισαι απ αυτους που κοπτονται για τη δημοκρατια αλλα ταυτοχρονα κρυβουν μεσα τους ενα μικρο εφιαλτη...

    Γιατι θα ησουν πολυ χαρουμενος αν ενα διευθυντηριο απο αναγνωρισμενους επιστημονες της οικονομιας αναλαμβανε τη διακυβερνηση της ευρωπαικης οικονομιας με στοχο την επιτευξη της μεγαλυτερης αποδοτικοτητας...

    Πραγμα που ειναι εντελως αντιθετο με την εννοια της δημοκρατιας που αναπτυχθηκε π.χ στην αρχαια Αθηνα που εχει σημασια ακομη και σημερα...

    Ρωτα το Παρμενιδη να σου πει τι εννοω...

    ReplyDelete
  69. @ VforVendetta said...

    Όταν δεν ξέρεις κάτι να κοιτάς να το μαθαίνεις και όχι να το απορρίπτεις.

    Αν αντί για placement σου έλεγα τοποθέτηση,.....θα καταλάβαινες καλύτερα??? Μάλλον όχι!

    Είσαστε κομπλεξικοί!!!!
    Και σύ και ο νταβάριςςςς!!!!
    Όχι μόνο δεν ξέρετε τι σας γίνεται, αλλά αρνείστε και να καταλάβετε.....
    Αυτό ακριβώς εννοούσα όταν έλεγα πως δεν φταίει αυτός που σας τα παίρνει μέσα από τις τσέπες αλλά εσείς που καθόσαστε να σας τα πάρει!

    Άνθρωποι σαν εσάς (παθητικοί καταγγέλτες των πάντων) τους αξίζει ότι και να πάθουν. Εγώ προσωπικά δεν λυπάμαι καθόλου.

    ReplyDelete
  70. Γιατι δεν ειπες τοποθετηση τοτε?

    ReplyDelete
  71. Dude, I’m top of the green mate, smoke a henry of me and fly high like a butterfly.

    ReplyDelete
  72. έχει δίκιο ο Don για Βγενόπουλο. Αυτός να αγοράσει τους άλλους θέλει και με το σχέδιο του χαλάει η σούπα. Κακώς τα δίνουν σε όλους. Ας τον άφηναν να μπει στην alpha ή όποιον θέλει. Έτσι θα σωζόταν η κατάσταση χωρίς τόσο κρατικό χρήμα.

    ReplyDelete
  73. γιουρι γκαγκαριν said...

    "Πραγμα που ειναι εντελως αντιθετο με την εννοια της δημοκρατιας που αναπτυχθηκε π.χ στην αρχαια Αθηνα που εχει σημασια ακομη και σημερα..."

    Αγοράκι μου, η δημοκρατία της αρχαίας Ελλάδας (άμεση δημοκρατία) εξυπηρετούσε τις συνθήκες εκείνης της εποχής και μόνο. Η δημοκρατία έχει νόημα και σαν way of thinking όχι σαν πρακτική αυστηρά.

    Δηλαδή τι προτείνεις??
    Μήπως να δημεύσουμε τις περιουσίες μας, να πάρουμε ένα κομματι ψωμί και λίγο τυρί σε ένα ταγάρι και να κατέβουμε με τα πόδια στο Θησείο για να ψηφίσουμε δια βοής τι θα γίνει με την κρίση?????

    Είσαστε επικίνδυνοι. Δεν ξέρετε τι λέτε. Και σου το ξαναλέω.

    ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΚΟ ΣΤΟ ΚΟΜΜΑ!!!!
    Ο παππούς μου που είχε κανει Μακρόνησο και Γυάρο δυστυχώς πέθανε παληκάρι μου. Δεν μπορεί να σε ψηφίσει. Πρέπει να κερδίσεις τον ψηφοφόρο που δεν καταλαβαίνει από προλετάριους και μπολσεβίκους.
    Αυτόν που νομίζει ότι ο Μαρξ είναι γκοφρέτα. Και για να τον κερδίσεις αυτόν πρέπει να τους επις πράγματα πειστικά και πρακτικά. "Θα πάρω αυτά και θα τα πάω εκεί και ...."
    Αλλά με σύγχρονους όρους έτσι!!!

    Όχι θα αυξήσω την φορολογία του κεφαλαίου και δεν με νοιάζει τι θα γίνει αν φύγουν όλες οι επιχειρήσεις και πάνε στα Cayman....
    Αυτό μπορείς να το κάνεις. Γνωρίζεις τα σύγχρονα. Αν δεν ξέρεις αγόρι μου πως γίνεται η κομπίνα πως θα την πολεμήσεις. Οι άλλοι κρατάνε πολυβόλα κι εσύ πας με το τόξο καημένε!!!! Ξύπνα!!!!

    ReplyDelete
  74. γιουρι γκαγκαριν said...

    "Γιατι δεν ειπες τοποθετηση τοτε?"

    Για να καταλάβει κανάς άλλος μωρή γάτα!!!!!!!

    ReplyDelete
  75. don said

    "Αγοράκι μου, η δημοκρατία της αρχαίας Ελλάδας (άμεση δημοκρατία) εξυπηρετούσε τις συνθήκες εκείνης της εποχής και μόνο. Η δημοκρατία έχει νόημα και σαν way of thinking όχι σαν πρακτική αυστηρά."

    χααχαχαχαχαχαααααα!!!!

    "Δηλαδή τι προτείνεις??
    Μήπως να δημεύσουμε τις περιουσίες μας, να πάρουμε ένα κομματι ψωμί και λίγο τυρί σε ένα ταγάρι και να κατέβουμε με τα πόδια στο Θησείο για να ψηφίσουμε δια βοής τι θα γίνει με την κρίση?????"

    ΧΑΑΑΑΑΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΑΑΑΑ!!!!!

    ReplyDelete
  76. don

    Βρες το Jack herrer σου δωσει λιγο απο το ομωνυμο γιατι δε σε βλεπω καλα...

    ReplyDelete
  77. Gμόσιος said...

    "έχει δίκιο ο Don για Βγενόπουλο. Αυτός να αγοράσει τους άλλους θέλει και με το σχέδιο του χαλάει η σούπα. Κακώς τα δίνουν σε όλους. Ας τον άφηναν να μπει στην alpha ή όποιον θέλει. Έτσι θα σωζόταν η κατάσταση χωρίς τόσο κρατικό χρήμα."

    Το πιασες!!!!
    Θα το ξαναπώ. Τα πράγματα στη ζωή είναι ΑΠΛΑ!!!!!!!
    Η σοφία και η ομορφιά κρύβεται στην ΑΠΛΟΤΗΤΑ!!!!!

    Πρέπει να τα βλέπουμε απλά και να προσπαθούμε αυτό που οι Αγγλοσάξονες λένε "read between the lines".

    Λέει ο ΜΙG για νόθευση του ανταγωνισμού ενώ πάει για την δεύτερη μεγαλύτερη αυξηση μετοχικού κεφαλαίου που έχει γίνει και μάλιστα από τον ίδιο πριν από δύο χρόνια, έτσι??? Έχει πει μάλιστα ότι σκεφτεται να μπει σε μία τράπεζα στην Ελλάδα ή στην ΝΑ ευρώπη. Ε, δεν θέλει και μυαλό.

    Το bailout των ελληνικών τραπεζών του γαμάει τα σχέδια την ώρα που έχει κάνει έξοδα ο άνθρωπος σχεδιάζοντας την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου.

    Αν όμως δεν γινότανε αυτό, δηλαδή το bailout, κοίταξε τι ωραία θα το χειριζόταν η αγορά:
    Θα ερχόταν ο MIG θα έδινε ένα βαρβάτο premium (γουστάρεις yuriy?) στους μετόχους πάνω στην χρηματιστηριακή αξία μέσω δημόσιας πρότασης μετά από την αγορά πακέτων μετοχών ενδοσυνεδριακά ή μέσω αγοράς πλειοψηφικού πακέτου από τους κύριου μετόχους, το οποίο θα είχε ρώξει την τιμή της μετοχής ήδη ψηλότερα, και θα ρεφάραν οι μέτοχοι την χασούρα τους χωρίς να πληρώσει ο φορολογούμενος και θα του πασάρανε και τον μουτζούρη...
    Τώρα τι θα τον έκανε αυτός τον μουτζούρη??? Αυτό είναι άλλο θέμα. Αυτός ξέρει καλά!!

    ReplyDelete
  78. @ yuriy

    To "ΧΑΧΑ" είναι αντί γέλιου ή μήπως απλά υπογράφεις με το όνομα που σε φωνάζουνε οι φίλοι!!!!

    ReplyDelete
  79. Σε εκατομμύρια ευρώ ανέρχονται οι οφειλές στο ΙΚΑ ομάδας επιχειρηματιών που δραστηριοποιείται στον χώρο των Μέσων Ενημέρωσης, όπως δείχνει ο κατάλογος 39 επιχειρήσεων που δημοσιεύει η "Καθημερινή".

    Η διοίκηση του ΙΚΑ αναγνωρίζει ότι οι οφειλές 150 Μέσων Ενημέρωσης ανέρχονται σε 29 εκατομμύρια ευρώ.

    Πολλά όμως από τα Μέσα αυτά εκμεταλλεύονται τις ευνοϊκές ρυθμίσεις διακανονισμού των χρεών και καταβάλλουν μόνο τις πρώτες δόσεις προκειμένου να εξασφαλίσουν ασφαλιστική ενημερότητα.

    """Ωστόσο υπάρχουν εφημερίδες και τηλεοπτικοί σταθμοί οι οποίοι αν και οφείλουν μεγάλα ποσά είτε δεν εντάσσονται σε ρύθμιση είτε τέθηκαν εκτός ρύθμισης""".
    Αλγεινή εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι για την είσπραξη των χρεών όχι μόνο δεν ασκούνται τα επιβεβλημένα ένδικα μέσα αλλά δεν γίνονται καν οι έλεγχοι για την εξακρίβωση της πραγματικής οφειλής.

    ReplyDelete
  80. Κόζα Νόστρα parmie!!!!!!
    Έχω δίκιο που μιλάω για "πληροφοριοκρατία". Ο χοντρος πάει να ελέγξει τα ΜΜΕ!!! Είναι σαφές!

    ReplyDelete
  81. Δυστυχώς το οικονομικό πρόβλημα έχει διογκωθεί (δικαίως) τόσο πολύ που συνήθως ξεχνάμε τα βασικά. Το που οφείλεται η κρίση είναι θέμα που θα μελετήσουν οι οικονομολόγοι στις επόμενες δεκαετίες. Η γνώμη που είναι πως η αστάθεια του χρηματοπιστωτικού συστήματος, όπως λειτουργεί σήμερα, αποτελεί εγγενής "σχεδιαστική" του ατέλεια, είναι κάτι που κάποια στιγμή θα εμφανιστεί (αυτό αποδεικνύεται κάθε 50 περίπου χρόνια). Είναι σαν το παιχνίδι Jenga: στέκεται όρθιο, ακόμα και αφού αφαιρεθούν πολλά κυβάκια, μέχρι που κάποια στιγμή αργά ή γρήγορα να καταρρεύσει για να στηθεί πάλι από την αρχή.

    Το βασικό όμως θέμα αυτή τη στιγμή είναι πως αντιμετωπίζεται το πρόβλημα που έχουμε στα χέρια μας. Οι ΜΚΟ λένε πως σε καταστάσεις κρίσης, όταν θέλουμε να βοηθήσουμε τους "μη έχοντες" η λύση δεν είναι να χρηματοδοτήσουμε τις εταιρίες τροφίμων, ελπίζοντας ότι αυτές θα παράγουν τρόφιμα και θα τους τα στείλουν σε προνομιακές τιμές. Η λύση είναι να χρηματοδοτήσουμε κατευθείαν τον τελευταίο κρίκο στην αλυσίδα ή (ακόμα καλύτερα) να τους μάθουμε νέους τρόπους καλλιέργειας για την απεξάρτησή τους από την ανάγκη αγοράς τροφίμων από τρίτους.

    Τι γίνεται σήμερα με την (τεχνητή?) έλλειψη ρευστού στην αγορά; Το αντίστοιχο με τα παραπάνω θα ήταν το κράτος να αναλάβει μέρος της χρηματοδότησης των ευπαθών ομάδων, δηλαδή την αποπληρωμή χρεών πολύ φτωχών πολιτών, την επιδότηση για αγορά νέων προϊόντων και υπηρεσιών, την ενίσχυση δηλαδή της αγοραστικής δύναμης με άμεσο τρόπο. Αντί για αυτό τι γίνεται; "Επιδοτούνται" οι τράπεζες για να δανείσουν ακόμα περισσότερο χρήμα στους μη έχοντες, εισπράττοντας επιπλέον κέρδος για αυτό ή (ακόμα καλύτερα) κάνοντας κατάσχεση σε σπίτια, αυτοκίνητα, καρέκλες (βλέπε ΙΚΑ) και ξεπουλώντας τα για ένα κομμάτι ψωμί.

    Δεν ξέρω αν κάποιος που σπούδασε Οικονομικά το βρίσκει λογικό, εμένα μου φαίνεται πως τα 800 δις στις τράπεζες των ΗΠΑ, άλλα τόσα στις ευρωπαϊκές τράπεζες και τα 28 δις στις ελληνικές (παρόλο που όλοι λένε πως ΔΕΝ έχουν κανένα πρόβλημα) μάλλον επιδεινώνουν παρά αντιμετωπίζουν την κρίση. Δεν βλέπω τον τρόπο που τα 28 δις ευρώ που δίνονται στις ελληνικές τράπεζες θα φτάσουν στα χέρια των καταναλωτών, χωρίς πρώτα να "χαθεί" ένα σεβαστό ποσοστό ως κέρδος των τραπεζών, αν φυσικά δεχθούμε ότι πράγματι το υπόλοιπο θα καταλήξει πράγματι στην αγορά και όχι σε off-shore επενδύσεις. Οι πολίτες της Ισλανδίας και της Ουγγαρίας δεν θα βελτιώσουν τα οικονομικά τους αν μια τράπεζα γίνει πλουσιότερη και μπορεί να τους δώσει ένα ακόμα δάνειο, θα καταφέρουν να αντιμετωπίσουν την κρίση αν πάρουν με κάποιο τρόποι οι ίδιοι χρήματα από το κράτος, μέσω επιδότησης ή σχεδόν άτοκου δανείου ή μακροχρόνιας επιδότησης κατοικίας ή κάτι τέτοιο. Μόνο έτσι μπαίνει νέο χρήμα στην αγορά και μόνο έτσι αντιμετωπίζεται μια αγοραστική (κατά βάση) κρίση.

    Ναι, η κλασική οικονομική θεωρία λέει ότι κάτι τέτοιο προκαλεί αύξηση του πληθωρισμού, αλλά στην πραγματικότητα ο πληθωρισμός εξαρτάται από το *σύνολο* του χρήματος που υπάρχει στην αγορά (όχι μόνο αυτό που κυκλοφορεί), ανεξάρτητα αν αυτό βρίσκεται στα αποθεματικά των τραπεζών ή στις τσέπες του κάθε πολίτη. Αν ο πολίτης δεν έχει την αγοραστική δυνατότητα, η αξία των προϊόντων πέφτει κατακόρυφα (π.χ. πετρέλαιο αυτές τις μέρες) και κανένας υπερδανεισμός δεν διορθώνει την κατάσταση. Οι τράπεζες δεν είναι ΜΚΟ και δεν δίνουν τσάμπα χρήμα, μόνο το κράτος μπορεί να το κάνει αυτό, υπό προϋποθέσεις και με συγκεκριμένο βραχυπρόθεσμο στόχο.

    Όταν η επιλογή είναι να ρίξεις χρήμα στην "κορυφή" ή στη "βάση" της αγοραστικής αλυσίδας, και γνωρίζεις ότι στην "κορυφή" εξακολουθούν να πληρώνονται με τα ίδια μπόνους και τις ίδιες παροχές, τότε η επιλογή της "βάσης" είναι μάλλον η μοναδική λογική λύση, ανεξάρτητα από τις ιδεολογικές, πολιτικές ή κοινωνικές καταγωγές του καθενός.

    Συγνώμη για το μεγάλο post, πολύ καλά τα σχόλια από όλους μέχρι τώρα.

    ReplyDelete
  82. οι χαριστικές ρυθμίσεις είναι κοινωνικά άδικες και ανήθικες και καταστρατηγούν την ισονομία και ισοπολιτεία. Θέλουμε ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΟΧΙ ΧΑΡΕΣ

    ReplyDelete
  83. Σχετικά με το τραπεζικό πακέτο της κυβέρνησης: είναι άσφαιρο και άστοχο, καταχράζεται δημόσιο χρήμα και στρεβλώνει τον ανταγωνισμό, δεν εξασφαλίζει την απρόσκοπτη ροή του δανεισμού προς τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, είναι αδιαφανές και εξωθεσμικό λόγω της συμφωνίας κυρίων που ανατρέπει τις κατευθυντήριες γραμμές του European Action Plan της 12 Οκτωβρίου. Θα επανέλθουμε με σχετικό post.

    ReplyDelete
  84. Harris said...

    Πολύ καλό σχόλιο κα συνάδει με αυτά που λένε πολλοί έως τώρα μεταξύ των οποίων κι εγώ από τότε που ξεκόνησε η ιστορία με τις ενισχύσεις των τραπεζών Στην Αμερική.

    Θα επαναλάβω, για να ενισχύσω το σχολιό σου, ότι ειδικά στην περίπτωση της Ελλάδας τα χρήματα που δίνονται στις τράπεζες, σε αντίθεση με άλλες χώρες, δίνονται άνευ όρων και είναι ΨΕΥΔΕΣ ότι σκοπεύουν στην ενίσχυση των μικρορμεσαίων.
    Επιδιώκουν καθαρά και μόνο την ενίσχυση της κερδοφορίας των τραπεζών γιατί ντρέπονται να παραδεχτούν ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ακριβώς η ενίσχυση κάποιων συγκεκριμένων συμφερόντων (νομιμοποιούμαστε να πιστεύουμε: με το αζημίωτο) μιας και λόγω των υποτιμήσεων που έχουν υποστεί τα νομίσματα των χωρών της ΝΑ ευρώπης στις οποίες δραστηριοποιούνται τα συμφέροντα αυτά έχουν καταλήξει να χάσουν ένα μεγάλο μέρος (αν όχι όλο) του περιθωρίου κέρδους που είχαν στις χώρες αυτές σε ενοποιημένη βάση.

    Αποτέλεσμα είναι να προσπαθούν να παραμυθιάσουν τον κόσμο και να αρπάξουν ότι ακόμα προλαβαίνουν.
    Κατσαπλιάδες .....κανονικοί!!!!

    ReplyDelete
  85. Η υπερκατανάλωση με δανεικά και η αρνητική αποταμίευση από τη μία, και η κυριαρχία του οικονομικού και πολιτικού “short termism” τα τελευταία 20 χρόνια από την άλλη, οδήγησαν στην τωρινή κατάσταση, ένας συνεχής δανεισμός από το μέλλον που έτρεφε τα παραπάνω, όχι τη βελτίωση κι αναδιάρθρωση της παραγωγικής βάσης. Δεν είναι η έλλειψη ρευστότητας που είναι πλασματική, αλλά το διαφαινόμενο επίπεδο υψηλής ρευστότητας που υπήρξε όλα αυτά τα χρόνια στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Γενικά πρέπει να υπάρχει ένας θεμελιώδης κανόνας ελέγχου από την πολιτεία της βάσης πίστωσης της οικονομίας με διαρθρωτικές αλλαγές που αυξάνουν την παραγωγική ικανότητα της πραγματικής οικονομίας.

    Η ένεση ρευστότητας στο χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι πολύ ΜΙΚΡΗ σε σχέση με τον πραγματικό δανεισμό από το μέλλον που έχει γίνει από όλες τις οικονομίες (πολίτες, κράτη, επιχειρήσεις). Οι κρατικές ενέσεις δεν πρόκειται (κι ούτε μπορούν) από μόνες τους κι άνευ όρων να καλύψουν τα παραπάνω κενά. Μπορούν όμως, υπό προϋποθέσεις, να ξαναχτίσουν την εμπιστοσύνη στο σύστημα και να ξεμπλοκάρουν έτσι τους μηχανισμούς χρηματοδότησης της πραγματικής οικονομίας. Παρόλα αυτά, αν δεν γίνει στροφή σε επίπεδο πολιτικής και σε επίπεδο νοοτροπίας πολιτών κι επιχειρήσεων ως προς την κατανάλωση/αποταμίευση και επενδυτικό σχεδιασμό/προγραμματισμό τα παραπάνω μέτρα πάλι δε θα αρκέσουν. Κι αν δε θεσπιστούν κανόνες ελέγχου της βάσης πίστωσης της οικονομίας τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι σίγουρο ότι δε θα επαναληφθεί στο μέλλον.

    Αντίθετα, όσο θεμιτή κι αν είναι η προστασία των αδύναμων οικονομικά στρωμάτων αυτή τη στιγμή, όσο άδικο κι αν φαντάζει να πρέπει εμείς όλοι οι «αμέτοχοι» να πληρώσουμε τα σπασμένα του κακού χρηματοπιστωτικού συστήματος (πολύ κακού στην Ελλάδα κατά την άποψη μου, με τεράστια ευθύνη της πολιτείας για την μη προστασία των ασθενέστερων οικονομικά ομάδων από την έκθεση σε πιστωτικά εργαλεία χωρίς την ανάλογη οικονομική δυνατότητα ανταπόκρισης αυτών στις απορρέουσες χρεωστικές εκκρεμότητες τους), η επιλογή αυτών των λύσεων θα κοστίσει πολύ περισσότερο και δυστυχώς δε θα αποφέρει κανένα μακρόχρονο θετικό αποτέλεσμα. Η καταναλωτική συνείδηση δεν αλλάζει με επιδόματα, αλλάζει με κίνητρα ανάπτυξης της οικονομίας σε νέους τομείς αιχμής που θα βελτιώσουν την παραγωγική βάση και θα δημιουργήσουν περισσότερες και καλύτερες δουλειές. Τώρα απαιτούνται αλλαγές στον πυρήνα της οικονομίας, στη σκληρή δομή του συστήματος, με πρωταγωνιστή την πολιτεία να θεσμοθετεί και να θέτει σε εφαρμογή μεγάλες δημόσιες επενδύσεις σε κλάδους αιχμής, και ήρωες όλους εμάς που θα αναλάβουμε τις ατομικές μας ευθύνες για ανατροπή αξιών και νοοτροπίας. Στην Ελλάδα η αλλαγή που απαιτείται θα πονέσει πολύ περισσότερο απ’ ό, τι στην Αγγλία και τις ΗΠΑ που βρίσκονται στην καρδιά της κρίσης. Κι εμείς όλοι πρέπει να αποδείξουμε ότι δεχόμαστε την παρούσα κρίση όχι ως αδιέξοδο αλλά ως ευκαιρία εξυγίανσης, αλλαγής στάσης ζωής, αλλαγής μοντέλου ανάπτυξης.

    ReplyDelete
  86. Και κάτι που ξέχασα να συμπεριλάβω στο προηγούμενο μήνυμά μου:

    Το κράτος υποχρεώνει τις ασφαλιστικές εταιρίες να έχουν ένα "κοινό ταμείο" για να καλύψουν πελάτες που πιθανόν να μείνουν ξεκρέμαστοι όταν πτωχεύσει κάποια από αυτές. Το ταμείο αυτό είναι υποχρεωτικό αλλά δεν συμμετέχει το κράτος.

    Γιατί δεν επιβάλλεται το ίδιο ακριβώς και στις τράπεζες για τις καταστάσεις κρίσης όπως τώρα; Γιατί δεν υποχρεώνονται στη δημιουργία επαρκούς αποθεματικού για την κάλυψη έλλειψης ρευστού ή κάποιας χρεωκοπίας; Γιατί πρέπει το κράτος να καλύψει αυτό το κενό με χρήματα των φορολογούμενων;

    Μήπως γιατί κανείς δεν έχει τα κότσια να το προτείνει; Λέω μήπως...

    ReplyDelete
  87. United States Economy Contracted by 0.3% in Third Quarter

    The Commerce Department reported that gross domestic product,
    which measures the output of goods and services, fell 0.3
    percent in the third quarter, the weakest quarterly reading
    in seven years. Economists expected an even steeper fall of
    0.5 percent. Personal consumption spending fell at a 3.1
    percent annual rate, the first time spending has contracted
    since the recession of 1991.

    Read More:
    http://www.nytimes.com/?emc=na

    ReplyDelete
  88. harris πολύ καλός ο τελευταίος σου προβληματισμός.

    Έχω εδώ και καιρό που σκέφτομαι κάτι παρόμοιο. Ίσως είναι η κατάλληλη στιγμή για το παγκόσμιο πολιτικό σύστημα να αναγκάσει το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα να δημιουργήσει ένα Διεθνές Ταμείο Διαχείρισης Κινδύνων για το Χρηματοπιστωτικό Σύστημα , το οποίο σε φιλοσοφία λειτουργεί περίπου σαν το ΔΝΤ. Δηλαδή, όλες οι τράπεζες του κόσμου είναι υποχρεωμένες να συμμετέχουν ως μέλη αυτού του ταμείου και να συνεισφέρουν, σε ετήσια βάση, ένα ποσό το οποίο θα καθορίζεται από τον ετήσιο τζίρο της καθεμίας. Αυτός ο γενικός λογαριασμός εσόδων από τις εισφορές των μελών του Ταμείου θα χρησιμοποιείται ως πηγή πόρων (διατραπεζικού δανεισμού με προϋποθέσεις βελτίωσης της βάσης ρευστότητας αυτού που τους ζητά ή/και άλλες διαχειριστικές, ιδιοκτησιακές, κανονιστικές και λοιπές προϋποθέσεις) σε περιπτώσεις κρίσεων διατραπεζικής ρευστότητας όπως η σημερινή. Στη διακυβέρνηση αυτού του Ταμείου θα συμμετέχει και το ΔΝΤ το οποίο θα ασκεί και επιρροή στη διαχείριση κινδύνων και στην κατανομή πόρων, βάσει ανάλυσης και αξιολόγησης των αναγκών και των παράπλευρων προβλημάτων μιας τέτοιας κρίσης που δημιουργεί στην πραγματική οικονομία. Τη δημιουργία ενός τέτοιου Ταμείου θα μπορούσε να συντονίσει το ΔΝΤ παίρνοντας το πράσινο φως από τις κυβερνήσεις του κόσμου στην προσπάθεια τους να λάβουν συντονισμένες αποφάσεις και μέτρα για την έξοδο της παγκόσμιας οικονομίας από την σημερινή κρίση.

    ReplyDelete
  89. Συνεχίζοντας τον παραπάνω προβληματισμό, βασική αποστολή του ΔΝΤ από τη σύσταση του ήταν η παρακολούθηση και η εξασφάλιση της μακροοικονομικής σταθερότητας και της σταθερότητας του ισοζυγίου πληρωμών των κρατών μελών του, μέσω παρακολούθησης των οικονομιών, τεχνικής βοήθειας, και κυρίως μέσω του χρηματοδοτικού προγραμματισμού που εμπεριέχει και πακέτα δανεισμού για κράτη μέλη (IMF concessional financial programming). Λόγω της μετάβασης του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος σε ένα πλαίσιο ευέλικτων τιμών συναλλάγματος τη δεκαετία του ’70 αλλά και της απορρύθμισης και της διεθνοποίησης των χρηματοοικονομικών αγορών τις τελευταίες 4 περίπου δεκαετίες, ο ρόλος του ΔΝΤ περιορίστηκε περισσότερο στην παρακολούθηση, τεχνική βοήθεια και θέσπιση κανόνων για την επίτευξη μακροοικονομικής σταθερότητας και σταθερότητας στο ισοζύγιο πληρωμών των κρατών μελών του παρά στο δανεισμό τον ίδιο. Τελευταία και κυρίως με αφορμή την χρηματοοικονομική κρίση της Ασίας τα τέλη της δεκαετίας του ’90 το ΔΝΤ έχει επεκτείνει την αποστολή του και πλέον, τουλάχιστον στα χαρτιά, και σίγουρα ανεπιτυχώς ως σήμερα, αποκτά ρόλο παρακολούθησης του παγκόσμιου χρηματοοικονομικού συστήματος και διαχείρισης κινδύνων που δημιουργούνται από το χρηματοοικονομικό σύστημα στις εθνικές οικονομίες των κρατών μελών του. Στο κομμάτι της πρόληψης σε αυτόν τον τομέα, το ΔΝΤ έχει αποτύχει παταγωδώς. Η σύσταση του προαναφερθέντος Ταμείου για τις τράπεζες, και η ενεργός εμπλοκή του ΔΝΤ σε αυτό, αποτελεί κατά την άποψη μου απαραίτητη προϋπόθεση για την ανταπόκριση του ΔΝΤ στο ρόλο που καλείται να παίξει και την ανάκτηση της σημασίας του ως παγκόσμιος διαιτητής και διαχειριστής κινδύνων αποσταθεροποίησης της παγκόσμιας οικονομίας.

    ReplyDelete
  90. Τα μέτρα που προτείνει ο Αλογοσκούφης είναι αξιόλογα και κινούνται, θεωρητικά, προς τη σωστή κατεύθυνση. Όμως έχω απορία, σε μια χώρα τόσο διαπλεκόμενη όσο η Ελλάδα, ένα "Συμβούλιο Εποπτείας Εφαρμογής" τελικά θα εξασφαλίσει ή θα κουκουλώσει πράγματα? Αυτό στη βάση της ήδη αδιαφανούς πολιτικής συγκάλυψης των προβληματικών τραπεζών από την κυβέρνηση. Όλα καλά λοιπόν, αλλά το τελευταίο μου φαντάζει μπανανόφλουδα για τους ουτοπικούς και σωτηρία για τα κυκλώματα. κ. Υπουργέ, εύχομαι να με διαψεύσετε.

    ReplyDelete
  91. Αδιόρθωτη η πολιτική για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Αυτός είναι ο τίλος του επόμενου ποστ που θα αναρτήσουμε αύριο το πρωί.

    ReplyDelete