Monday, October 13, 2008

Δημοσιονομική ομοσπονδία στην ευρωζώνη. Μήπως να το ξανασκεφτούμε;

Στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της ευρωζώνης, που διεξήχθη την Κυριακή στο Παρίσι με τη συμμετοχή και της Βρετανίας, η Ευρώπη απέδειξε ότι είναι σε θέση εφόσον το επιθυμεί να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στην παγκόσμια οικονομική κρίση. Το σχέδιο Μπράουν για κρατικές εγγυήσεις πενταετίας στον διατραπεζικό δανεισμό με στόχο την ενίσχυση της ρευστότητας και την ανάκτηση της εμπιστοσύνης των πολιτών στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, καθώς και ισχυρή πολιτική δέσμευση για αποφυγή της χρεοκοπίας των ευρωπαϊκών τραπεζών, υιοθετήθηκε απ’ όλα τα κράτη του eurogroup μέσα σ’ ένα κλίμα διάχυτης ομοψυχίας και αποφασιστικότητας.

Η θετική αντίδραση των ευρωπαϊκών χρηματιστηρίων τη Δευτέρα σε καμία περίπτωση δεν ήταν αναμενόμενη, ούτε ήταν εξασφαλισμένη εκ των προτέρων η θετική αποδοχή των μέτρων από τα Μέσα και τους πολίτες. Όμως συνέβη. Πράγμα που αποδεικνύει ότι η συντονισμένη και αποφασιστική συνεργασία των ευρωπαϊκών κρατών είναι αναγκαία για την αντιμετώπιση οικονομικών κρίσεων, είτε αυτές εμφανίζονται με τη μορφή ασυμμετρικών σοκ (γεωγραφικά και κλαδικά επικεντρωμένων κρίσεων), όπως για παράδειγμα συνέβη με τις τράπεζες αρχικά, είτε με τη μορφή μιας γενικευμένης ύφεσης, όπως κινδυνεύει να εξελιχτεί η κατάσταση στην οικονομία σε βάθος χρόνου.

Εάν μάθαμε κάτι από την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής την Κυριακή είναι ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση, όπως και η οποιαδήποτε γενικευμένη οικονομική αναταραχή αντίστοιχου μεγέθους, απαιτεί γρήγορα αντανακλαστικά και διάθεση υπέρβασης της πεπατημένης οδού από ένα ενιαίο πολιτικό κέντρο. Το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο που διέπει την ΟΝΕ με το γνωστό μίγμα νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής, είναι αμφίβολο κατά πόσο λύνει τα προβλήματα που προκαλούνται από μεγάλες οικονομικές κρίσεις. Το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, που δίνει περισσότερο έμφαση στον περιορισμό των ελλειμμάτων και λιγότερο στην ευελιξία των εθνικών δημοσιονομικών πολιτικών, σε συνδυασμό με την ανοιχτή μέθοδο συντονισμού των οικονομικών πολιτικών στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εν απουσία ενός ισχυρού κέντρου λήψης καθημερινών αποφάσεων, εμποδίζει τη λειτουργία των αυτόματων σταθεροποιητών που απαιτούνται σε συνθήκες έντονων οικονομικών διαταράξεων.

Η Ευρώπη την Κυριακή, αν και έδρασε με καθυστέρηση ενός και πλέον μήνα, κέρδισε τελικά μια μάχη. Ανέτρεψε το κλίμα πανικού και πέτυχε τη σταθεροποίηση -πόσο πρόσκαιρης ή όχι θα δείξει- των προσδοκιών των πολιτών και των επενδυτών απέναντι στο τραπεζικό σύστημα. Δεν κέρδισε όμως τον πόλεμο, που δεν είναι άλλος από την επερχόμενη οικονομική ύφεση η οποία τώρα μας χτυπάει την πόρτα.

Η ύφεση έρχεται και θα χρειαστεί ενδεχομένως να την αντιμετωπίσουμε με πολλά περισσότερα και πολλαπλά ισχυρότερα εργαλεία από μια έκτακτη Σύνοδο Κορυφής που εγγυάται απλώς τον διατραπεζικό δανεισμό. Πόσο μάλλον που στο μέλλον οι Ευρωπαίοι ίσως να μην έχουμε στη διάθεσή μας τους άσους του «μάγου» της οικονομίας, όπως τον χαρακτήρισαν τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης, Γκόρντον Μπράουν.

Υπ’ αυτές τις συνθήκες, το ερώτημα που ξαναέρχεται στο προσκήνιο για πολλοστή φορά τα τελευταία 30 χρόνια, από την έκθεση McDougall το 1977 μέχρι σήμερα, είναι εάν σε συνθήκες νομισματικής ένωσης επιβάλλεται ένας μεγαλύτερος βαθμός κεντρικοποίησης της δημοσιονομικής πολιτικής έτσι ώστε να αντιμετωπίζονται πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά ασυμμετρικά σοκ και γενικευμένες υφέσεις στην ευρωπαϊκή οικονομία;

Πολλοί είναι αυτοί που ισχυρίζονται ότι η οικονομική σταθεροποίηση μιας έντονα αλληλοεξαρτώμενης οικονομίας, ιδιαίτερα μιας νομισματικής ένωσης που μάλιστα δε συνιστά άριστη νομισματική περιοχή, υπό την έννοια ότι χαρακτηρίζεται από ανόμοιες παραγωγικές συνθήκες από περιοχή σε περιοχή και χαμηλή ευελιξία αγορών και παραγωγικών συντελεστών, πρέπει να ασκείται από κεντρικά όργανα. Με τη συνδρομή ενός κεντρικού προϋπολογισμού και υπό τις αποφάσεις ενός ομοσπονδιακού, στην προκειμένη περίπτωση υπερεθνικού πολιτικού κέντρου, όπως συμβαίνει σε όλες τις ομόσπονδες οικονομίες. Μόνο έτσι είναι δυνατόν να υπάρξουν γρήγορα αντανακλαστικά, αποφασιστικότητα και επαρκείς πόροι για να αντιμετωπιστεί μια οικονομική κρίση, χωρίς παράλληλα να υπάρχει ο «ηθικός κίνδυνος» μιας προδιαγεργαμμένης διάσωσης που συνεπάγεται η παρουσία ενός ευρωπαϊκού ταμείου σταθεροποίησης (πρόταση Μπερλουσκόνι) ή τα προβλήματα που δημιουργεί η ασυντόνιστη δράση πολλών επιμέρους δημοσιονομικών πολιτικών.

Διαχρονικά, οι αντιστάσεις των Ευρωπαίων απέναντι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο υπήρξαν εξαιρετικά ισχυρές. Η ολοκλήρωση της ΟΝΕ, μέσα από τη δημιουργία μιας δημοσιονομικής ομοσπονδίας δίπλα στην ήδη υπάρχουσα νομισματική ένωση, συνεπάγεται παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας των κρατών μελών σε ένα ακόμη κρίσιμο πεδίο πολιτικής και μπορεί να νομιμοποιηθεί μόνο από την παρουσία ενός δημοκρατικού συστήματος αποκάλυψης των προτιμήσεων των ευρωπαίων ψηφοφόρων σε ένα κεντρικό επίπεδο. Δηλαδή από μία δημοκρατικά εκλεγμένη ευρωπαϊκή οικονομική εξουσία. Διαχρονικά τόσο η απροθυμία των εθνικών κρατών να προχωρήσουν σε τέτοιες ριζοσπαστικές κινήσεις ενοποίησης όσο και η έλλειψη ενός πραγματικού ευρωπαϊκού δήμου σε κοινοτικό επίπεδο καθιστούσαν και συνεχίζουν να καθιστούν και τώρα μια τέτοια εξέλιξη εξαιρετικά απίθανη.

Όμως, ας αναρωτηθούμε πόσο πιθανό ήταν να κυκλοφορήσει το ευρώ πριν από είκοσι χρόνια; Μήπως, ρωτάμε μήπως, με δεδομένη την επερχόμενη παγκόσμια οικονομική ύφεση το κλίμα αλλάξει; Μήπως οι τεχνητές συνθήκες συνταγματοποίησης από τα κάτω που προσπάθησε να πετύχει ο διάλογος για το ευρωσύνταγμα, τώρα δημιουργηθούν από την ίδια την οικονομική και πολιτική πραγματικότητα η οποία κυοφορεί μέσα της το νέο; Μήπως τελικά αναζητηθούν νέοι δρόμοι διαφυγής από την κρίση πέρα και έξω από το άθροισμα επιμέρους εθνικών πολιτικών;

Δε μας βγαίνει απ’ το μυαλό ότι εδώ και 50 χρόνια η Ευρώπη προχωράει μπροστά, ενοποιείται και διευρύνεται σχεδόν πάντα με αφορμή μια μεγάλη διεθνή κρίση. Από την αναγκαστική συμφιλίωση Γαλλίας και Γερμανίας μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο σε συνθήκες Ψυχρού Πολέμου που δημιούργησε την ΕΟΚ, έως την πετρελαϊκή κρίση της δεκαετίας του ‘70 που οδήγησε στην Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη μέχρι και την πτώση του Υπαρκτού Σοσιαλισμού που οδήγησε στο Μάαστριχτ και τις διαδοχικές διευρύνσεις προς ανατολάς, η Ευρώπη αποδεικνύει ότι κάνει άλματα προς την «ever closer union» μόνο έπειτα από σοβαρές συστημικές πολιτικές ή οικονομικές κρίσεις. Δημοσιονομική ομοσπονδία στην ευρωζώνη λοιπόν. Μήπως να το ξανασκεφτούμε;

57 comments:

  1. O Γκόρντον Μπράουν μπορεί να μην είναι "καλός" πρωθυπουργός αλλά έχει στόφα ηγέτη που ξέρει να αντιμετωπίζει τις κρίσεις, Εθνικές και παγκόσμιες.Είναι παγκόσμιος Ηγέτης.Θυμίζει αρκετά τον Τσώρτσιλ,που ήταν λίγος για την ειρήνη αλλά Μέγας για τον πόλεμο.
    Η Ευρώπη ,και όχι η Ευρωπαική Ενωση,με την κυρίαρχη παρουσία της τρόικας των τριών (Γερμανία,Γαλλία,Βρετανία)που λειτουργούν ως ντεφάκτο ΗΓΕΣΙΑ,με βάση τους συσχετισμούς δύναμης,κάτι σαν Ιερή Συμμαχία,προβάλλει στα μάτια όλου του πλανήτη ως σεβάσμια δίκαια δύναμη.Αυτός ο συμβολισμός είναι που μετράει περισσότερο και λιγότερο τα τεχνικά μέσα.Η Ευρώπη ξαναγυρίζει στη κορυφή της Δύσης και του κόσμου.
    Δεν είναι η ομοσπονδία που δούλεψε στην προκειμένη περίπτωση αλλά οι αυθεντικοί εκφραστές της πραγματικής δύναμης που την έχουν τα κράτη και όχι η γραφειοκρατία.
    Ο Μπαρόζο ήταν ανύπαρκτος ευτυχώς.

    ReplyDelete
  2. Κάθε όμως χώρα έχει και τον Καραμανλή της.ο Κάμερον είναι ο κλώνος του."Αποδομεί" τον Μπράουν συκοφαντώντας των,με ανάλογη με τον δικό μας ρητορική δεινότητα.Και μάλιστα προσποιούμενος το σοσιαλδημοκράτη αποστηθήζοντας και εκφωνώντας παλιοπασοκικά τσιτάτα .

    ReplyDelete
  3. Οι Αγγλοι βέβαια διαθέτουν μια ακμαία Εθνική Αστική τάξη.Που μπορεί να ιδιωτικοποιεί όταν χρειάζεται και να εθνικοποιεί όπου καί όταν χρειάζεται.Με γνώμονα το συμφέρον της μεσαίας τάξης.

    ReplyDelete
  4. Επιτελους ενας σοβαρος ανθρωπος μιλησε!Ο προεδρος της δημοκρατιας εβαλε τα πραγματα στη θεση τους διοτι απο το Ανοι ειπε πως "η απληστια και το κυνηγι περισσοτερων κερδων ειναι ενοχοι για τη κριση"...Ο Πρετεντερης συνεχιζει τις εναργεις αναλυσεις του καθως ειναι βεβαιο πως "το παγκοσμιο χρηματοπιστωτικο συστημα δε μπορει να αφηνεται στα χερια των απληστων και ασυδοτων αληταραδων(!) που το οδηγησαν στο γκρεμο"...

    ReplyDelete
  5. Καλα εσεις g700 ειστε πολυ μπροστα πως δε τα χουν σκεφτει αυτα οι ευρωπαιοι ηγετες?Μαλλον δε διαβαζουν το μπλογκ...Θα γινει και αυτο ομως, δεν ανησυχω καθολου για την επιτυχη εξοδο απο τη κριση και την αποφυγη της υφεσης..

    ReplyDelete
  6. Ενώ αν έλεγε "για ολα φταίει ο καπιταλισμός, ο ιμπεριαλισμός και οι λακέδες των Αμερικανών που ρουφάνε το αίμα των λαών" δεν θα ήταν απλώς σοβαρός αλλά ΣΟΒΑΡΟΣ.
    Και όλα αυτά απο το κομμουνιστο-καπιταλιστικό Βιετνάμ.

    ReplyDelete
  7. normad επειδη μου εισαι συμπαθητικο προφιλ σου προτεινω να διαβασεις τις θεσεις για το 18ο συνεδριο του ΚΚΕ..Αληθεια εισαι συμπαθητικο προφιλ

    ReplyDelete
  8. Οχι παιδι μου. Δε γινεται αυτο που λες, και μακαρι να γινοταν. Οι λογοι ειν πολλοι (ανομοιοτητα μεταξυ κρατων, οικονομιων, δυνατοτητων, διαθεσης, εθνικισμοι κτλ), αλλα ο κυριος ειναι ενας.

    ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ να ασκεις ουσιαστικη οικονομικη εξουσια, όπως την εννοεις στο κειμενο, χωρις να εχεις στα χερια σου και ολες τις υπολοιπες εξουσιες. ΔΕ γινεται.

    Οχι. Για να γινει αυτο που λες πρεπει να υπαρξει ενωποιηση και σε αλλα επιπεδα (αν οχι σε ολα). -Αυτο δεν ειναι και τοσο απιθανο, αλλα εχουμε πολυ δρομο μπροστα μας. Για την ολοκληρωση της ευρωπης και το κυριο προβλημα που υπαρχει, συμφωνω με το βεντριλοκιστ και αυτα που μας ελεγε στο ποστ για το ιρλανδικο δημοψηφισμα. (Ωρε βεντριλοκιστ, στο ξαναπα, γιατι βαριεσαι και δε γραφεις και τιποτ αλλο;)

    ReplyDelete
  9. "σου προτεινω να διαβασεις τις θεσεις για το 18ο συνεδριο του ΚΚΕ."

    Τις έχω διαβάσει.Ηταν σε ένθετο στο Ριζοσπάστη της προηγούμενης Κυριακής.Σου προτείνω να κάνουμε..... ΚΟΒΑ στο μπλόγκ.

    ReplyDelete
  10. απώφοιτε και λιμπερτάριαν,
    υπάρχουν χιλιάδες λόγοι για τους οποίους μια τέτοια προοπτική δεν είναι εφικτή. Ο εξής ένας. Τα κράτη μέλη δε θέλουν να απεμπολήσουν κι άλλη εθνική κυριαρχία. Γνωστό αυτό. Εδώ και χρόνια. Αλλά ούτε όταν έφτιαξαν τον ERM το ECU και αργότερα το ευρώ ήθελαν. Για διάφορους πολιτικούς λόγους όμως και υπό την πίεση κάποιας κρίσης προχώρησαν.

    Εάν προτιμάνε οι μεγάλες χώρες να διαθέτουν το 15% του ΑΕΠ της ευρωζώνης (1,4 τρις από 9,2186 τρις ευρώ) για εγγυήσεις στον τραπεζικό τομέα εκτροχιάζοντας τους εθνικούς προϋπολογισμούς τους, και μάλιστα ετεροχορονισμένα αφού η κρίση τους έχει πιάσει στον ύπνο, είναι κι αυτό μια πολιτική επιλογή. Μπορεί τώρα να δούλεψε ή γενικώς να δουλέψει. Η συγκεκριμένη όμως συμπεριφορά δεν είναι ούτε πολιτικά ούτε οικονομικά ορθολογική πάντως. Τίποτα δε μας εξασφαλίζει ότι αύριο που δεν θα υπάρχει Μπράουν οι ατσίδες της ηπειρωτικής Ευρώπης θα καταφέρουν να συνεννοηθούν μεταξύ και να πείσουν ότι μπορούν να αντιμετωπίσουν μια κρίση. Μπορεί και να κάνουμε λάθος

    ReplyDelete
  11. Πολυζωίδης και Τερτσέτης

    Με αφορμή τους δύο δικαστές μου μας κάνανε περήφανους σήμερα με τη παραίτησή τους και την Ανεξαρτησία τους.

    "Ο Θεοδ. Κολοκοτρώνης, ο Δημ. Πλαπούτας και ο Κίτσος Τζαβέλλας μαζί με μερικούς άλλους ηρωικούς αγωνιστές συνελήφθησαν το Σεπτέμβριο του 1834 ως δήθεν ύποπτοι συνωμοσίας κατά της βαυαρικής Αντιβασιλείας και κλείστηκαν για εννιά μήνες στις φυλακές της Ακροναυπλίας.

    Το κατηγορητήριο όριζε να δικαστούν στις 25 Μαΐου 1834 “επί εσχάτη προδοσία”, πράγμα που επέσυρε την επιβολή της ποινής του θανάτου.

    Η πολύκροτη δίκη άρχισε με καθεστώς στρατιωτικού νόμου, που είχε επιβληθεί από τη νύχτα της σύλληψης των αγωνιστών. Παρουσιάζονται εγκάθετοι ψευδομάρτυρες, για να βοηθήσουν στη λήψη της εκ των προτέρων παρμένης απόφασης. Να όμως που παρουσιάζονται σοβαρά και απροσδόκητα εμπόδια στο δρόμο της διατεταγμένης δικαιοσύνης. Ο Μακεδόνας Αναστάσιος Πολυζωΐδης (μόλις 32 ετών) Πρόεδρος του Δικαστηρίου και ο κατά δύο χρόνια μεγαλύτερός του Ζακύνθιος Γεώργιος Τερτσέτης (δικαστικός και λόγιος, 1800 - 1874) αρνούνται να συμπράξουν στο ανοσιούργημα της βαυαρικής Αντιβασιλείας και των εντόπιων υπηρετών της.

    Αναμφίβολα έχει αξία και ηθική βαρύτητα η γενναία στάση του δικαστή Γ. Τερτσέτη. Σίγουρα όμως έχει αυξημένη αξία και ηθική βαρύτητα η γενναία στάση του Αναστ. Πολυζωίδη, επειδή: α) Ο Πολυζωΐδης είναι Πρόεδρος του δικαστηρίου και ο Τερτσέτης απλός δικαστής και β) Ο Τερτσέτης έχει στενές σχέσεις με το δικαζόμενο κορυφαίο αγωνιστή Θ. Κολοκοτρώνη, αφού γράφει τα απομνημονεύματά του “Διήγησις συμβάντων της ελληνικής φυλής” κατά τις αφηγήσεις του Γέρου του Μωριά.

    Οι χωροφύλακες του καθεστώτος με βρισιές και λασπολογίες και με προτεταμένη τη λόγχη προς τον Πρόεδρο του Δικαστηρίου, τον βιάζουν να υπογράψει τη θανατική καταδίκη των αγωνιστών. Η απάντηση του Πολυζωΐδη είναι: “Το σώμα μου δύνασθε να το κάμητε όπως θέλετε, αλλά τον στοχασμόν μου, την συνείδησίν μου, δεν θα δυνηθήτε να τα παραβιάσητε”.

    Ο ίδιος ο Υπουργός Δικαιοσύνης Κ. Σχινάς έρχεται στη δίκη για ν’ αποσπάσει την υπογραφή κατά πρώτον λόγο του Προέδρου Πολυζωίδη, αλλά και του δικαστή Τερτσέτη. Θέλει να είναι “ομόφωνη” η απόφαση. Ορμά έξαλλος προς τον Πολυζωίδη, αξιώνοντας να υπογράψει, αλλά παίρνει την απάντηση: “Προτιμώ την αποκοπήν της χειρός μου, αλλά δεν υπογράφω”.

    Οι αστυνομικοί τους τραβούν βιαίως απ’ το δωμάτιο των διασκέψεων, να τους βάλουν στην έδρα να υπογράψουν και να διαβαστεί η απόφαση. Τους χτυπούν με γροθιές, με κλωτσιές, με τους υποκόπανους των όπλων. Τους φτύνουν, τους βρίζουν, σχίζουν τα ρούχα του Προέδρου Πολυζωΐδη.

    Ο Πρόεδρος Πολυζωΐδης, κατά πρώτον λόγο, αλλά και ο δικαστής Τερτσέτης εκείνες τις ώρες καθιέρωσαν έμπρακτα την ιδέα της ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ."

    ReplyDelete
  12. Μαλλον δε καταλαβες τι ειπα βρε γ700. Εγω ειπα οτι δε μπορεις να ασκησεις οικονομικη εξουσια μεμονομενα, οπως δηλαδης καταλαβα οτι ειναι η προταση σας.
    Η δικη μου προταση ειναι πληρης ενοποιηση. Και ΑΥΤΗ ειναι που αυτη τη στιγμη δεν ειναι εφικτη, οπως ειπες και συ μολις τωρα (και οπως ελεγε και ο αγαπημενος μου βεντριλοκιστ που σας ανεφερα παραπανω). Χωρις αυτη, μονο οικονομικη εξουσια σε κεντρικο-ευρωπαϊκο επιπεδο (ξανα, που νομιζω οτι προτεινες) ειναι αδυνατη.

    ReplyDelete
  13. ....γιατι χωρις πληρη ενωποιηση, μονο προτασεις σα του μπερλουσκονι προωθουνται (ή οταν βαζει ο θεος το χερι του, υπαρχει περιστασιακη συνενεση μπροστα σε μια συγκεκριμενη κριση, οπως γινηκε τωρα)

    ReplyDelete
  14. O Kύριος Κύριος Κολιούσης
    και
    Η Κυρία Σωτηροπούλου

    Ο Πολυζωίδης και ο Τερτσέτης

    ReplyDelete
  15. οντως.. μετα απο κρισεις ο κοσμος φοβαται κι επιλεγει να ακολουθησει οποια πολιτικη του πουν οτι θα του εξασφαλισει το μελλον. δε θελω να υποθαλψω θεωριες συνομωσιας, αλλα ποιος ξερει καμια φορα τι γινεται..

    αν τα παρουμε τα πραγματα σε face value, ναι, λειτουργησαν οι μηχανισμοι αμυνας, ο Μπραουν, η κοινοτητα κλπ κλπ κι ολοι τωρα μπορουν να κοιμηθουν το βραδυ ησυχοι με τις μετοχες τους να αναπαυονται..

    ReplyDelete
  16. ....γιατι χωρις πληρη ενωποιηση, μονο προτασεις σα του μπερλουσκονι προωθουνται (ή οταν βαζει ο θεος το χερι του, υπαρχει περιστασιακη συνενεση μπροστα σε μια συγκεκριμενη κριση, οπως γινηκε τωρα)

    συμφωνούμε, αν και στην Ευρώπη συνήθως όλο και κάποια περίεργη λύση που τα βολεύει βήμα βήμα βρίσκεται και η οποία εξηγείται μέσα από μια περισπούδαστη θεωρία και νέους όρους που εξηγούν γιατί έπρεπε να γίνει έτσι κι όχι αλλιώς.

    ReplyDelete
  17. @ απωφυτος λοικιοu

    De xreiazetai na garpsw tipota. Den exw na pw tipote parapanw apo auta pou lete eseis oi ypoloipoi. Otan 0a exw 0a grapsw.
    M' esena eidika kai tis "geladarikws epeksergasmenes" analyseis sou diaskedazw afantasta. Kai sumfwnoume se para polla, ap' oti blepw.

    ReplyDelete
  18. Να ρωτήσω κάτι;

    Τα 2τρις ευρώ τα οποία προτίθεται να σπρώξει η Ευρώπη είναι διαθέσιμος πλούτος ή πληθωριστικό χρήμα;

    ReplyDelete
  19. a re ventri m' eftiakses m' ayto to link apo bbc vre duderino. koita na deis poy yparxoyn tosoi ekei ekso san kai mena. fffuckin A man. pou tha lege ki o dude roufontas ena j. i feel like an object of cultural observation.

    ReplyDelete
  20. Βαγγέλας,
    Είχα και γώ αυτή την απορία Βαγγέλας.Απο τα συναλλαγματικά αποθέματα λέει η δική μου κούτρα.Αλλά αυτά θα μας τα πεί ο Κομφούκιος όταν "γυρίσει απο το κρύο".Και όταν δεν επαρκούν τα Ευρωπαικά συναλλαγματικά αποθέματα ΔΑΝΕΙΖΌΜΑΣΤΕ: ΡΩΣΣΙΚΑ,ΜΕΣΟΑνατολικά,ΑΡΑΒΙΚΆ,ΑΠΩΑΝΑΤΟΛΙΚΆ.
    Αυξάνουμε το δημόσιο χρέος φυσικά.Αλλά όταν αγοράζουμε φτηνές τράπεζες στην ουσία μακροπρόθεσμα τα δανεικά θα επιστρέψουν διπλάσια.Κάνουμε δηλαδή κρατική ΕΠΕΝΔΥΣΗ με δανεικά.Οπως γίνονται όλες οι επενδύσεις άλλωστε.
    Είναι απλό αλλά ευφυές.Μπραουνικόν.
    Στηρίζεται στο ότι οι τράπεζες έχουν γίνει πιό φτηνές και απο τα καρπούζιa "ΜΑΝΩΛΑΔΟΣ" που τρως το καλοκαίρι Βαγγέλας.

    ReplyDelete
  21. Οι κυβερνήσεις Θα εκδόσουν κρατικά ομόλογα και θα τα διαθέσουν στη παγκόσμια αγορά.ΣΤΟΥς Μεγιστάνες,σείχηδες,εμπόρους όπλων,εμπόρους ναρκωτικών,σωματεμπόρους,στον Εφραίμ,στους Ζωνιανούς,στους κομμουνιστές του Βιετνάμ και της Κίνας,στους δουλέμπορους και σε όσους κατέχουν το χρήμα και ενδιαφέρονται να σώσουν το ΣΥΣΤΗΜΑ.Και σε πληροφορώ Βαγγέλας ότι όλοι αυτοί θα τρέξουν να το σώσουν το Σύστημα γιατί το χρειάζονται πιό πολύ από σένα.
    Και όλοι μαζί θα σώσουν το χρηματοοικονομικό κέντρο τους, το Λονδίνο.ΣΑΤΑΝΙΚΌ ΤΟ ΣΧΈΔΙΟ και άκρως Μπραουνικόν.

    ReplyDelete
  22. Η Κίνα Βαγγέλας έχει καμμια δεκαριά χιλιάδες μπαούλα με Αμερικανικά ομόλογα και τοξικά χρεόγραφα.Το ίδιο και όλα τα μη δυτικά καθεστώτα.Το τραπεζικό σύστημα της Δύσης είναι ο κουμπαράς τους,το πλυντήριό τους.Ε,αυτό είναι αποφασισμένοι να το σώσουν αγοράζοντας ακόμα καμμιά δεκαριά χιλιάδες μπαούλα με Μπραουνικά ομόλογα.

    ReplyDelete
  23. Τα 2τρις ευρώ τα οποία προτίθεται να σπρώξει η Ευρώπη είναι διαθέσιμος πλούτος ή πληθωριστικό χρήμα;

    τα 1,4 τρις ή 2 ή όσα τελικά μαζευτούν στα χαρτιά με βάση τις δεσμεύσεις που θα αναλάβει κάθε κράτος μέλος φυσικά και ΔΕΝ υπάρχουν. Είναι μόνο στα χαρτιά. Δεν είναι διαθέσιμο κεφάλαιο. Συνιστούν ένα κεφάλαιο φάντασμα στην περίπτωση ΠΟΥ χρειαστεί. Έχει μήπως η Γερμανία τα 300 με 400 δις ευρώ που λέει ότι εγγυάται ή η Πορτογαλία τα 20 δις ή η Ελλάδα τα 8 δις που ακούμε ότι θα εγγυηθεί; Όχι βέβαια. Εδώ στη δική μας περίπτωση δε βγαίνει ο προϋπολογισμός και τα ταμειακά διαθέσιμα δε φτάνουν ούτε 1 δις έτσι στα ξαφνικά θα βρεθούν 8; Η κάθε χώρα είναι πολύ απλό θα χρεωθεί.

    ReplyDelete
  24. Mε "ομόλογα Μπράουν" θα γίνει η δουλειά.

    ReplyDelete
  25. lenders of last resort

    είναι απλά τα πράγματα - μαζεύτηκαν γιά να συμφωνήσουν ότι θα "κόψουν" χρήμα.
    Αυτό κάνουν στην ουσία- επομένως θα πρέπει να περιμένουμε πληθωριστικές πιέσεις

    ReplyDelete
  26. o Μπράουν καλά θα κόψει χρήμα οι άλλοι όμως πως θα κόψουν αφού παίζει η ΕΚΤ στη μέση;

    ReplyDelete
  27. για σχέδιο νόρμαντ το βλέπω εγώ.

    ReplyDelete
  28. Πάντως όπως και να χει, η ένωση φαίνεται να έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην κρίση.

    Μερικές φορές δεν ξέρω αλλά η Ευρώπη μου μοιάζει με ένα φαινομενικά ανυπεράσπιστο γεροντάκι, αλλά στην ουσία under cover δάσκαλο του κουμφού. Τον βλέπεις να σέρνεται με την μαγκούρα τσούκου-τσούκου και δεν τον υπολογίζεις καθόλου. Δεν ακούει, δεν αντιδράει γρήγορα και εύκολα, και κει και που δεν το περιμένεις στην κρίσιμη ώρα, ακριβώς στο παρά ένα, σε τελειώνει με μια κίνηση!

    Μιλάμε για δάσκαλο εμπειρίας 2000 ετών και βάλε...

    Τα βλέπουν οι Κινέζοι και τρελαίνονται.

    ReplyDelete
  29. Καλα, ενταξει ωρε παιδια, αλλα μη θριαμβολογουμε κιολας επειδης αι ηγεται υποσχεθηκαν καποια λεφτα και συντονισμενη δραση και τα χρηματιστηρια πηραν μιαν ανασα. Εχουμε πολυ δρομο ακομα να παρπατησουμε μεσα σε υφεση, και μαλιστα εχοντας ηδη δανιστει πολλα, μα παρα πολλα λεφτα. Το μονο που πρεπει να ελπιζουμε ειν οτι οι ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ και ΜΟΝΟ θα φτασουν για τα κανουν τα πραγματα να περπατησουν. Γιατι αν ειναι να δωσουμε ολα αυτα τα λεφτα, ζητω που καηκαμε.
    -Ο πληθωρισμος ηδη εδω και μερικους μηνες ανεβαινει σταθερα, ακομα και στις πιο πλουσιες χωρες (5.2% Αγγλια, ειδα μολις τωρα). Οταν γινει αρνητικος να αρχισετε να ανησυχειτε.

    ReplyDelete
  30. A Thumbs Up From the Ivory Tower

    Εδώ μπορείτε να διαβάσετε σχόλια Αμερικανών οικονομολόγων για την υιοθέτηση της λογικής Μπράουν από τις ΗΠΑ

    ReplyDelete
  31. δε θέλουμε να είμαστε απαισιόδοξοι όμως σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του τμήματος οικονομικών μελετών της Eurobank το στάνταρ σενάριο αυτή τη στιγμή δίνει 80% πιθανότητα ύφεσης στην ευρωζώνη με σημαντική επιβράδυνση της ανάπτυξης από 2,7% το 2007 σε 1,2% το 2008 και 0,9% το 2009. Το απαισιόδοξο σενάριο δίνει πιθανότητα ύφεσης 90% και το πιο αισιόδοξο, αν κι εφόσον κρατήσουν οι εξαγωγές (πράγμα που εξαρτάται από ευρώ και παγκόσμια ζήτηση), δίνει 68%.

    ReplyDelete
  32. συνεπώς, όπως είπε κι ο γελαδάρης
    Εχουμε πολυ δρομο ακομα να παρπατησουμε μεσα σε υφεση, και μαλιστα εχοντας ηδη δανιστει πολλα, μα παρα πολλα λεφτα

    ReplyDelete
  33. και κάτι άμεσα σχετικό με το θέμα του post από τους Simon Tilford and Philip Whyte του Centre for European Reform που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Guardian

    This is no time to listen to the siren call of the euro. The credit crunch will prove whether the single currency zone can survive without a complete political union.

    ReplyDelete
  34. ....ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ και ΜΟΝΟ ...

    Ακριβώς απώφειτε.Σαυτή τη φράση συνοψίζεται η επιτυχία.ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ όχι μόνο οικονομικές αλλά κυρίως εγγυήσεις στιβαρής πολιτικής παρουσίας,που μπορεί να ελέγχει και να διευθύνει το παγκόσμιο σύστημα.Και κυρίως τώρα που η συγκυρία του κενού εξουσίας στην Αμερική επιβάλλει στην Ευρώπη ιδαίτερες ευθύνες ως παγκοσμίου ηγέτη.Ο Πλανήτης ψηφίζει Ευρώπη.Την εμπιστεύεται.Και αυτό είναι το κλειδί των θετικών εξελίξεων.Την ηγεσία της Αμερικής ο κόσμος δεν την εμπιστεύεται.Γιαυτό καλά θα κάνει να μιλάει λιγότερο και να αποσυρθεί στα διεκπεραιωτικά της καθήκοντα.Η κρίση αξιοπιστίας της Αμερικανικής ηγεσίας είναι που τροφοδοτεί με ανασφάλεια κάθε πτυχή του παγκόσμιου συστήματος διακυβέρνησης.
    Η τρόικα Σαρκοζί-Μπράουν-Μέρκελ πήρε τα ηνία και δίνει λύσεις.

    ReplyDelete
  35. Αισιοδοξο σε/τους βρισκω. Γω οταν λεω υφεση, δεν εννοω 0,9% αναπτηξη αντι 2,τοσο%. Μιλαω για μειον. -Οταν λεμε αρνητικη αναπτυξη, εννοουμε, χοντρικα, μειωση του ΑΕΠ. Που θα φερει μαλλον και αρνητικο πληθωρισμο.

    Αλλα, υπαρχουν και αρκετοι που λεν οτι και τετοια υφεση εχει και θετικα. Ναι, αμε. Για παραδειγμα θα μαθουμε ουλοι οι δυτικοι να ραβουμε για να μπαλωνουμε καλτσες και σωβρακα.
    Δε γραφω άλλα σημερα γιατι ηδη πηρα κλοστες και βελονες και αρχιζω προπονηση απο σημερα για να ειμαι ετοιμος.

    ReplyDelete
  36. Η στιβαρή πολιτική ηγεσία είναι το Α και το Ω της ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ.Τα υπόλοιπα είναι τεχνικά θέματα.Λύνονται εύκολα.

    ReplyDelete
  37. απώφοιτε, σύμφωνα με την παραπάνω έρευνα, αν λάβουμε υπόψη τα ιστορικά στοιχεία σύμφωνα με τα οποία η μέση επιβράδυνση του ΑΕΠ στην ευρωζώνη από το ανώτατο στο κατώτατο σημείο κάθε οικονομικού κύκλου είναι 5 ποσοστιαίες μονάδες, τότε η απώλεια ΑΕΠ από την ύφεση στην ζώνη του ευρώ θα οδηγήσει από 3,3% που ήταν το ανώτερο σημείο κατά το τέταρτο τρίμηνο του 2006 σε -1,5% κάποιο από τα επόμενα τρίμηνα.

    ReplyDelete
  38. Συμφωνω οτι η στιβαρη πολιτικη ειναι Α και Ω της εμπιστοσυνης...Γι αυτο και γω ψηφιζω ΟΜΠΑΜΑ!

    ReplyDelete
  39. Σαν πολύ δεν βιάζεστε να πανηγυρίσετε??

    Έχετε αντιληφθεί το πραγματικό πρόβλημα που οδήγησε στο σύμπτωμα του credit crunch???

    Είναι ακριβώς το ίδιο πρόβλημα με αυτό που επιδείνωσαν οι ηγέτες προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν την "κρίση" και τον πανικό.....

    Δεν κάναμε τίποτα άλλο από μια τρύπα στο νερό. Απλά επιδεινώσαμε λίγο τα θεμελιώδη της παγκόσμιας οικονομίας. Δεν καταλαβαίνω γιατί ξεβρακώθηκαν από την χαρά τους οι αγορές....
    "Τι έχει ο κόσμος και χαμογελάει, πατέρα????"

    Για πείτε μου κι εμένα για ναμάθω....
    Σε ποια τιμή αγόρασε ή θα αγοράσει τις προνομιούχες μετοχές του εκάστοτε χρηματοπιστωτικού ιδρύματος το κράτος?? Ποιος θα πληρώσει αυτήν την κρατική συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών που αποφάσισαν οι κυβερνήσεις??? Με τίνος εντολή αποφάσισαν????? Σε τι τιμή θα ξαναπουλήσουν και πότε???? Πόσο θα έχει φτάσει το δημόσιο χρέος τότε και ποιο θα είναι το καθαρό αποτέλεσμα της "συναλλαγής"???? Πώς θα επηρρεάσει η αύξηση αυτή του μετοχικού τους κεφαλαίων το σταθμισμένο κόστος κεφαλαίου των τραπεζών και ποιo θα είναι συνεπώς το expected growth που θα πρέπει να έχουν οι τράπεζες για να αποδώσουν αξία στην επένδυση των μετόχων-κρατών????
    Μας λένε την μισή αλήθεια κύριοι... για άλλη μια φορά.

    Όπως είχα ξαναπεί,... η μεγάλη κρίση θα ξεκινήσει όταν οι αγορές συνειδητοποιήσουν ότι όλα τα λεφτά που σπαταλήθηκαν πήγαν στον βρόντο και η ότι, εξ αυτού, η κατάσταση αντί να βελτιωθεί, επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο. Είμαστε σε κινούμενη άμμο. Κάθε λανθασμένη κίνηση μας πάει ακόμα πιο κάτω!!!!

    Α, ...και κάτι ακόμα. Εκτιμώ 'οτι η ΕΚΤ θα ρίξει ακόμα τα επιτόκια μέχρι το τέλος του έτους (από 25bp έως 50bp).

    ReplyDelete
  40. "Στις Βρυξέλλες χτίζεται το Μπρέτον Γουντς Νο 2"

    Αυτό είναι η απάντηση σε όσους νομίζουν ότι η κρίση αντιμετωπίζεται με μπακαλίστικες χρηματοοικονομικές μεθόδους.

    ReplyDelete
  41. 28 δις ευρώ το ελληνικό σχέδιο για τις τράπεζες. Εκ των οποίων λέει ποσό έως 6 δισ. ευρώ θα δοθούν ως άμεση ρευστότητα χωρίς εγγύηση;;;

    Είπαν στη γριά να χέσει κι αυτή ξεκωλιάστηκε.

    ReplyDelete
  42. libertarian said...

    "Στις Βρυξέλλες χτίζεται το Μπρέτον Γουντς Νο 2"

    Ανατριχιάσαμε!!!!!!!!!!
    Το ίδιο και οι αγορές.....

    Real Time XA - 13:27
    ΓΔ: 2.465,11 (-3,77%)
    ΤΖΙΡΟΣ: 108,37 εκ.

    ReplyDelete
  43. @ libertarian

    Θες κι άλλο....

    ΛΟΝΔΙΝΟ 4.263,10 (-2,98%)
    XETRA D 5.078,50 (-2,32%)
    CAC 40 3.543,47 (-2,34%)

    Οι νόμοι της αγοράς είναι αμείλικτοι που λέτε κι εσεις οι (νεο)φιλελεύθεροι......(χαααααχαχαχα)

    ReplyDelete
  44. Kάνω αυτήν την βραχύβια διακοπή της σιωπής μου γιά να σας ενημερώσω ότι ο Μέγας Απατεών και Αλκοολικός είπε ξανά ψέμματα στον Αμερικανικό Λαό.
    Δήλωσε (Avec Paulson) ότι "Ατυχώς το έλλειμμα είναι 455 δισεκατομμύρια δολλάρια".

    Αυτό είναι δυσάρεστη είδηση, ΑΛΛΑ μακάρι νάταν έτσί.

    ΕΔΩ και 2 χρόνια ο ΛΗΣΤΗΣ αυτός, προσθέτει στα ΕΣΟΔΑ του Προϋπολογισμού ΚΑΙ τις εισφορές της Social Security ΔΙΚΑΙΩΜΑ που δεν έχει βάσει της ισχύουσας Αμερικανικής Νομοθεσίας.

    ΕΠΕΙΔΗ όμως το ψεύδεσθαι είναι ΜΕΙΖΟΝ ΑΔΙΚΗΜΑ στις ΗΠΑ, ακούστε τι ΕΚΑΝΕ ο αθεόφοβος.... ΔΕΝ μιλάει γιά έλλειμμα, ΑΛΛΑ ένα ΝΕΟ ΟΡΟ που εισήγαγε αυτός και οι έτεροι ΠΑΣΟΚΟΙ της κυβέρνησής του, "ΤΗΕ REAL DEFICIT" - λες και υπάρχει "unreal deficit"!!!!!!!

    To make the long story short,
    το φετεινό ΕΛΛΕΙΜΜΑ εκτιμάται στα

    755 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΟΛΛΑΡΙΑ!!!!!

    Τρέμω την μέρα που θα ξημερώσει στις ΗΠΑ.

    Αντε σας αφήνω στις αναλύσεις του Μυλόπουλου, του Σαχινίδη και όλης
    της "κατωτάτης πνευματικής υποστάθμης*"


    ΥΓ "Κατωτάτη Υποστάθμη" είναι λεκτική αρλούμπα - αγαπημένος όρος της αείμνηστης θείας Φωφώς.

    ReplyDelete
  45. ΚΑΙ κάτι ΑΛΛΟ. Κάθε πληροφορία που φέρει την σφραγίδα ή την έγκριση του εκ Πριγκηπάτου ορμωμένου, στιβαρού και φιλτάτου Γκίκα Χαρδούβελη

    ΦΕΡΕΙ a priori ΚΑΙ την δική μου έγκριση.

    Θα τα πούμε μετά τις εκλογές.

    Ατουταλέρ (Αυλωνίτης)

    ReplyDelete
  46. @DON
    Οι Libertarians δεν πιστεύουν σε νόμους και πολύ περισσότερο στους μαφιόζικους νόμους της Αγοράς.
    Μη μας μπερδεύετε με τους νεοφιλεύθερους Liberals.
    Είμαστε αντιεξουσιαστές και αναρχοαυτόνομοι σοσιαλιστές.
    Ταυτόχρονα είμαστε και πραγματιστές.Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η ΥΠΑΤΗ ΑΡΧΗ σήμερα είναι η Αγορά. Και πρίν είναι αργά,πρίν δηλαδή μας κάνει ΥΠΗΚΟΟΥΣ ΣΑΝ ΤΗΝ ΑΦΕΝΤΙΆ ΣΟΥ, θα συμμαχήσουμε και με το ΔΙΑΒΟΛΟ για να τις αφιρέσουμε την εξουσία.

    ReplyDelete
  47. Ε, καλα, αμα ειν ετσι θα σταματησω τις γελαδαρικες αναλυσεις για να μη προσβαλεται ο κοσμος με τη κατωτερη πνευματικη ζυγοσταθμη μου. Και οι υπολοιπες κατωτεριες ΑΣΙΩΠΗ σας λεω. Γινηκαμε ρεζιλι.

    Κατατρυπηθηκα σημερα να μανταρω παλια σωβρακα. Και τωρα που σας γραφω τα δαχτυλα μου ματωνουν στο κίμπορντ που εχει γινει σα να μη πω τι και το γλιτωνει δε το γλιτωνει το βραχυκυκλωμα. Εσπασα κι ενα νυχι.

    Φευγω. Παω για μανικιουρι και κουρα στα χερακια μου. Πεντικιουρι δυστυχως δε μου κανει κανενας οσο και να τους πληρωνω. Δε ξερω γιατι. Κατι μου πε η κοπελια για ηγηινή, αλλα δεν ειμαι σιγουρος τι ειν αυτο, και οταν της ειπα "γιατι μωρη, γω εξωγήινος ειμαι;" αυτη με κοιτουσε λες και ήμαν. -Μπορει να φταιει η ζυγοσταθμη μου. Παλιοσνομπαριες.

    ReplyDelete
  48. Λογιστάκια και τσιράκια που πουλάνε την ανεξαρτησία τους στον αγοροκρατικό φονταμενταλισμό οι Λιμπερτάριανς δεν θα γίνουν ΠΟΤΕ.

    ReplyDelete
  49. libertarian said...

    "Ταυτόχρονα είμαστε και πραγματιστές.Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η ΥΠΑΤΗ ΑΡΧΗ σήμερα είναι η Αγορά. Και πρίν είναι αργά,πρίν δηλαδή μας κάνει ΥΠΗΚΟΟΥΣ ΣΑΝ ΤΗΝ ΑΦΕΝΤΙΆ ΣΟΥ, θα συμμαχήσουμε και με το ΔΙΑΒΟΛΟ για να τις αφιρέσουμε την εξουσία."

    Σιγά μη σκίσεις κανά καλσόν!!!!!!!

    Να δώσεις ραντεβού στο Breton Woods με τους άλλους αναρχοαυτόνομους αγωνιστές του φιλελευθερισμού να πουλήσετε την ψυχή σας στον μαμωνά και να κατατροπώσετε την ρημάδα την αγορά.

    Να,.... σ'άκουσε και ένανε πάλι 7% κάτω. Κρίμα οι ανακοινώσεις και τα Breton Woods 2 και οι ευρώπες και τα Παρίσια και οι ηγετικές αποφάσεις..... Πάνε όλα στράφι σαν τα νταηλίκια του χοντρού μετά την παραίτηση των εισαγγελέων....Όλα στον βρόντο,...μαζί και η ευλογημένη τρόϊκα που θα μας οδηγούσε έξω από το τούνελ......

    Ε, ρε κακόμοιρε....θα φάει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι. Δεν ξέρεις τι σε περιμένει.....

    ReplyDelete
  50. Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ ON LINE
    Τετάρτη, 15 Οκτωβρίου 2008, 14:21

    "Βρετανία: Σε υψηλά 17 ετών η ανεργία.
    Σε υψηλά 17ετίας ανήλθε ο αριθμός των ανέργων στη Βρετανία το τρίμηνο Ιουνίου – Αυγούστου, με το ποσοστό ανεργίας να διαμορφώνεται στο 5,7% από 5,2% που ήταν το αμέσως προηγούμενο τρίμηνο.

    Οι άνεργοι αυξήθηκαν το διάστημα αυτό κατά 164.000 στα 1,79 εκατομμύρια, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα η στατιστική υπηρεσία της χώρας."

    Κατά τα άλλα υπάρχει διάχυτη ικανοποίηση για την αποτελεσματικότητα των μέτρων και την διαχείριση της κρίσης του credit crunch......
    Ε ρε κλωτσές,.......

    ReplyDelete
  51. @ libertarian

    Όταν χάνεται το χρήμα μέσα από τα χέρια σου, μην νομίζεις ότι εξαϋλώνεται... όσο απόκοσμος και ασύλληπτος σου φαίνεται ο τρόπος που συμβαίνει αυτό. Απλά αλλάζει τσέπες. Δηλαδή τώρα δεν χάνονται περιουσίες παληκάρι μου. Απλάλλάζουν χέρια!!!

    Για να πολεμήσεις αυτόν που έχει αυτές τις τσέπες που πάει και μπαίνει το χρήμα σου όταν το χάνεις μέσα από τα χέρια σου, πρέπει να αντιλαμβάνεσαι τον τρόπο που καταφέρνει και σου το παίρνει.....ή για να αποτρέψεις να σου συμβαίνει αυτό ξανά και ξανά πρέπει να ξέρεις τους νόμους του παιχνιδιού. Δυστυχώς φαίνεται όμως πως δεν ξέρεις που παν τα τέσσερα....για αυτό θα σου παίρνουν το χρήμα μέσα από τα χέρια για όλη σου τη ζωή. Κρίμα!

    ReplyDelete
  52. ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΑΠΟ ΠΟΥ ΤΟ ΑΝΤΕΓΡΑΨΑ
    ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΣΑΝ ΑΠΟΨΗ:
    Είναι λάθος να συγχέουμε τον Laissez-faire-φιλελευθερισμό του 19ου αιώνα και των κλασικών της καπιταλιστικής οικονομίας (Σμιθ, Ρικάρντο και. ΜΙλ), τους οποίους θαύμαζε ακόμη και ο Κ. Μαρξ, με τον Νέο-«φιλελευθερισμό του 20ου αιώνα, τον οποίο ο αμερικανός καθηγητής Π. Κρούγκμαν ονόμασε Laissez-faire-απολυταρχισμό.

    Οι σημαντικότεροι εκφραστές του νέο-«φιλελευθερισμού» του περασμένου αιώνα ήταν οι: Μ. Friedman Και F. Hayek της λεγόμενης Σχολής του Σικάγου. Ο πνευματικός τους πατέρας και λιγότερο γνωστός, που τον έβαλαν προσωρινά στο ψυγείο γιατί ήταν ωμός και κυνικός, ήταν ο βέλγος οικονομολόγος Gustave de Molinari (1819–1912), που έγραφε: «από οικονομικής απόψεως, οι εργάτες πρέπει να θεωρούνται σαν πραγματικές μηχανές, που προσφέρουν μια ορισμένη ποσότητα εργασίας και απαιτούν, σαν αντάλλαγμα, ορισμένα έξοδα συντήρησης για να μπορούν να λειτουργούν με κανονικό και συνεχή τρόπο».

    Ο Hayek έγραφε : «η κοινωνική δικαιοσύνη αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή της ελευθερίας». Ο πιο δαιμόνιος απ όλους, ο αμερικανοεβραίος, Friedman, έγραφε : «όλα στον κόσμο είναι άτομα, αγορά και χρήμα. Αφήστε και τα τρία ελεύθερα και θα ρυθμίσουν τα πάντα στην οικονομία». Η άποψή του για το χρήμα εκφράζεται σε 4 κανόνες-θέσεις του:

    1. ξόδεψε δικά σου λεφτά, μόνο για τον εαυτό σου.

    2. ξόδεψε δικά σου λεφτά, για άλλους μόνο για τα Χριστούγεννα (δώρα).

    3. ξόδεψε λεφτά άλλων για τον εαυτό σου, στέλνοντας τους λογαριασμούς των προσωπικών εξόδων σου στο λογιστήριο της εταιρείας

    4. ξόδεψε λεφτά άλλων για άλλους, δίνοντας ελεημοσύνη σε φτωχούς με λεφτά της εταιρείας που θα αφαιρεθούν από το φορολογητέο εισόδημα, αφαιρώντας αυτό το δικαίωμα από το κοινωνικό κράτος. (Καλός Σαμαρείτης).

    Τον όρο του «Καλού Σαμαρείτη», τον χρησιμοποίησε η Θάτσερ για να τον επαναλάβει συχνά ο Ανδριανόπουλος με την έννοια, «αν δεν επιτρέψουμε σε κάποιους να γίνουν πολύ πλούσιοι, πως θα υπάρξουν Καλοί Σαμαρείτες»;

    Εν συντομία, οι βασικές αρχές στρατηγικής των θεωρητικών της Σχολής του Σικάγου, που θα εγγυηθούν την ελευθερία στις αγορές είναι οι εξής:

    Οσο γίνεται λιγότερο κοινωνικό κράτος αλλά ισχυρό στο να επιβάλει «Τάξη και Ασφάλεια»(περισσότερη αστυνόμευση και προστασία της ιδιοκτησίας)
    Εξουδετέρωση της δύναμης των Συνδικάτων. Τα συνδικάτα είναι υπεύθυνα για όλα τα κακώς κείμενα της αγοράς, διότι υποστηρίζοντας δημόσια έργα, δημόσια υγεία, δημόσια παιδεία και οτιδήποτε δημόσιο, ενισχύουν το κακό κράτος
    «Η ελευθερία είναι σημαντικότερη από τη Δημοκρατία». Ο Hayek έγραφε: «η δημοκρατία είναι μόνο μια από τις πολλές δυνατότητες να προστατευθεί η ελευθερία», και εδώ οι φίλοι μας ήταν συγκεκριμένοι, εννοώντας την ελευθερία του χρήματος των λίγων. Ετσι, μόλις ανέλαβε ο δικτάτορας Πινοσέτ την ηγεσία στη Χιλή, οι λεγόμενοι «Chicago Boys», πήγαν να εφαρμόσουν το μοντέλο τους, σε ιδανικές συνθήκες. (Εδώ μπορεί να καταλάβει ο καθένας τι εννοεί ο Ανδριανόπουλος όταν δικαιολογεί την κατάρρευση του μοντέλου του, λέγοντας ότι «ο νέο-«φιλελευθερισμός» δεν εφαρμόστηκε δίχως στρεβλώσεις πουθενά σε Αμερική και Ευρώπη, γι αυτό κατέρρευσε».

    ReplyDelete