Μετά τη Σοσιαλιστική Διεθνή

Η προσωρινή ανάπαυλα από την ανελέητη για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εγχώρια πολιτική επικαιρότητα σήμερα ολοκληρώνεται. Το ΠΑΣΟΚ πήρε σημαντική ανάσα από τη θετική προβολή που το προσέφερε η επιτυχημένη διοργάνωση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, με την επανεκλογή του Γιώργου Παπανδρέου στη θέση του προέδρου, την πλούσια θεματολογία και την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα παρουσία πολιτικών και ακαδημαϊκών απ’ όλο τον πλανήτη με πιο χαρακτηριστική αυτή του καθηγητή Jeremy Rifkin.

Από αύριο, όμως, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα κληθεί να επιστρέψει ξανά στα προβλήματα της ελληνικής πραγματικότητας. Διαφθορά, μαύρο πολιτικό χρήμα, επιβράδυνση της ανάπτυξης και αυξημένος πληθωρισμός συνιστούν τέσσερις κορυφαίες προκλήσεις, οι οποίες αναζητούν επίμονα απάντηση και οι οποίες όπως εξελίσσονται τα πράγματα πιθανώς να διαμορφώσουν τα νέα πολιτικά διακυβεύματα για την επόμενη δεκαετία: τη θεσμική ανασυγκρότηση της Ελλάδας και την οικονομική ανάκαμψη μέσα από την προώθηση ενός νέου μοντέλου ανάπτυξης.

Δύο είναι οι καταλυτικές δυνάμεις εδώ. Από τη μία, το σκάνδαλο της SIEMENS έχει αναδείξει τα όρια των θεσμών, και σε συνδυασμό με την αποκάλυψη του μεγέθους της διακομματικής διαφθοράς και υποκρισίας προκαλεί γενικούς τριγμούς στο πολιτικό σύστημα. Από την άλλη, η έξαρση του πληθωρισμού σε συνδυασμό με τη συνεχή αναθεώρηση των προβλέψεων του ΑΕΠ προς τα κάτω καλλιεργεί το έδαφος για έναν επερχόμενο στασιμοπληθωρισμό, καθιστώντας εξαιρετικά δυσχερή την επίτευξη των στόχων της οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης. Ως αποτέλεσμα διογκώνεται η κοινωνική δυσφορία, η οποία σε πρώτη φάση αντανακλάται στη ραγδαία υποχώρηση του δείκτη οικονομικού κλίματος για το πρώτο τρίμηνο του 2008.

Υπ’ αυτές τις συνθήκες διαμορφώνονται σταδιακά προϋποθέσεις για αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό. Αλλαγή συσχετισμών, η οποία όμως δεν προδιαγράφεται εκ των προτέρων θετική για τους Έλληνες σοσιαλιστές.

Το χρονοντούλαπο έχει βάθος και το κλειδί για να ανοίξει η πόρτα της εξόδου δεν έχει ακόμα βρεθεί. Στο ιδεολογικοπολιτικό επίπεδο πάντως η συνταγή της επιτυχίας εμμέσως πλην σαφώς έχει δοθεί. Εάν κι εφόσον το ΠΑΣΟΚ υιοθετεί τα όσα ακούστηκαν και ειπώθηκαν από τους εκπροσώπους των ευρωπαϊκών σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, πρέπει να λειτουργήσει λιγότερο ως σοσιαλιστικό κόμμα τύπου Λατινικής Αμερικής και περισσότερο ως προοδευτική και δημοκρατική παράταξη ικανή να ενώσει αποτελεσματικά το χώρο από την ανανεωτική αριστερά και τις δυνάμεις της οικολογίας μέχρι το προοδευτικό κέντρο.