Friday, July 11, 2008

Yes, they could

By Tobias Dürr*
Policy Network

What makes German social democracy appear so unattractive these days? Is it the all-too obvious lack of decisive political leadership? Or is the constant indecisiveness at the top of the Social Democratic party an expression of a much deeper malaise undermining the movement’s “fundamentals”? Both interpretations are true, with one process negatively affecting the other – and vice versa. To be sure, there are still options open for the SPD. But with poll numbers in steady decline and confidence dropping ever further, the increasingly urgent question is whether the party will be able to change its ways while it still can.

It is highly unlikely anyway that a political party founded way back in the 19th century should still be successful 150 years later. It is useful, therefore, to consider the sheer scale of the historical events and processes the party has had to overcome since its beginnings. These challenges include rapid industrialisation and the first globalisation; the first world war, subsequent civil violence, inflation and depression; Nazi repression and totalitarian dictatorship, the second world war and unprecedented genocide; the partition of Germany and the cold war as well as, in Eastern Germany, a second totalitarian dictatorship; the West German Wirtschaftswunder and increasing Europeanisation; internal cultural liberalisation, mass immigration and the arrival of the knowledge-based economy; the advent of the ecological question and new social movements.

All this seemed to come to a close two decades ago with the collapse of dictatorial state socialism and German unification. The west had finally won, or so it seemed. Accordingly, there was much talk about the “end of history” (Francis Fukuyama) at the time. This reassuring diagnosis resonated quite well with the German Social Democrats’ collective frame of mind – but as we know things turned out very differently. Since the early 1990s the world has witnessed a dynamic “return of history” (Robert Kagan).

International and global circumstances have kept changing at a dramatic pace. The early 21st century is marked by the – both welcome and unwelcome – effects of the second globalisation: “the rise of the rest” (Fareed Zakaria) from India and China to Russia, Central Europe, the Caucasus and Latin America; a global “democratic recession” (Larry Diamond) characterised by the aggressive return of authoritarian systems and nationalistic behaviour patterns. In addition, global crises concerning climate, energy and food are looming. As one of the world’s leading exporting nations, Germany has profited greatly from many of these recent global developments. At the same time, it is evident that the Federal Republic’s long-established economic and social model urgently requires determined and continuous renewal. Lacking this, the changes, challenges and dangers that indisputably lie ahead will sooner rather than later make the established German ways of doing things obsolete.

In these circumstances, as the renowned German historian Jürgen Kocka has recently insisted, to remain relevant the Social Democratic discourse needs “Verzeitlichung”, ie to be infused with a much greater awareness of the factor of time. The distribution and redistribution of wealth and goods already produced should not be at the forefront of Social Democratic thought and politics today, but rather the active creation of new life-chances, new wealth and new social cohesion in the constantly changing environment of the 21st century. At the level of their official programmatic utterances the German Social Democrats do not object to this notion; the principle of the “preventative welfare state” last year even found its way into the party’s new platform, the “Hamburger Programm”.

But parties are always communities of shared experience and shared memories, too. The SPD, allegedly more keen on programmes and concepts than any other German party, in truth is a deeply worn-out, tired community of a backward-looking kind. Most of all the German Social Democrats suffer from a deep psycho-demographic malaise. A large majority of its members and officials joined the party decades ago, very often as young idealists during the heyday of the Willy Brandt chancellorship. These closely-knit circles of members and functionaries within the party simply do not want any determined departures from the old ways of thinking and doing things.

Therefore, when Oskar Lafontaine’s party of the populist left today keeps describing the 1970s as a utopia-like Social Democratic dreamland lost, it skilfully and maliciously addresses the nostalgic yearning rampant among the Social Democratic membership. Making matters worse, Kurt Beck, the SPD’s current leader, perfectly represents the traditionalists’ defensive and status quo ante-oriented mentalities. The fact that Beck relies on these groups’ support further increases the party’s propensity for stagnation, self-pity and navel-gazing.

As a consequence, the German Social Democrats seriously risk gambling away the considerable assets and chances they undoubtedly still possess. Their ageing core membership and functionaries may not approve of a progressive Social Democratic narrative combining life-chances for all and a dynamic economy, high quality education and upward mobility as well as the goal of ecological sustainability. The remarkable paradox, however, is that young voters, obviously not driven to the polls by any kind of dreamy nostalgia, have recently been virtually forcing themselves on the Social Democrats.

Three regional elections were held in Germany earlier this year. In all three, the SPD scored remarkable (and remarkably little discussed) successes among young voters under 25 years of age. In the Hesse regional election, the Social Democrats gained an additional 15 percentage points in this age group as a whole, and 20 points among young women under 25 years. In Hamburg, the SPD gained 9 points in the under-25 age group, while it scored 7 additional points among young women from Lower Saxony. In Hesse and Hamburg the positive trend continued in the next, older age bracket as well, increasing by 15 percentage points among women between 25 and 34 years, and by 6 points in Hamburg. Among students, apprentices and trainees the SPD gained 12 points in Hesse and 17 points in Hamburg. Here, a full 50% of all voters currently receiving any kind of training or education voted Social Democratic.

What these numbers strongly suggest is that among the younger groups of German society there is a growing demand for a modern and dynamic interpretation of social democracy for the 21st century. Active, future-directed policies and politics for life-chances, better education and upward mobility for all are clearly seen as an attractive proposition by more and more people. What is missing is a Social Democratic supply meeting these demands.

Certainly, under the leadership of Kurt Beck the SPD has not made any serious attempts to prove that it cares for the young and agile, the upwardly mobile and energetic, those keen on education and optimistic about the future. Instead, Social Democrats have spent much more time and effort addressing elderly people – and elderly males in particular – with all their vested interests and fears of losing what they have got. Social Democratic politics and policies have to be about these groups, too – but they certainly should not be about them alone. The SPD would be a more successful party if it were perceived above all as a dynamic party of progress and equal life-chances, emancipation and renewal.

The voting patterns of younger Germans prove that the zeitgeist in the country is progressive. Whether the “real existing” SPD will be able to profit from this public sentiment, however, depends on the political astuteness and creativity of the Social Democratic leadership. It is, after all, the sharp-minded politician’s task to monitor and politicise changes within society. Parties never simply “hit upon” pre-existing majorities within society – they create and generate them politically. This is what Gerhard Schröder did in 1998 when he successfully proclaimed the ascendancy of the “Neue Mitte” (the “new centre”) within society; this is what Barack Obama is trying to do in the United States right now when he claims to be building a new cross-cleavage majority for “change”.

The German Social Democrats will only survive, let alone be able to assemble majorities of voters, if and when they regain support beyond the small remaining hard core of their traditional voters and functionaries. The more the SPD behaves as a defensive party of traditionalists, the more it will corroborate the claims the populist old-left Lafontaine party is making. Instead of nostalgia and closed ranks, what the German Social Democrats need to display is a renewed capacity for curiosity, sociability and connectivity. In short, what the SPD needs is a desire for progress and not for stagnation.

If the party sullenly continues to search for its future among the relics of the 20th century, instead of mustering the necessary passion and conviction to build a new Social Democratic majority for our own time, soon there will be no one left to follow its banner any more. “Yes, we can” – it has been a long time since anyone has heard anything reminiscent of Barack Obama’s confident battle cry from German Social Democrats. That, above all, is why this once proud old party is so unnecessarily miserable these days. The SPD could do much better.

*Tobias Dürr is editor-in-chief of Berliner Republik magazine and chairman of the Berlin-based thinktank Das Progressive Zentrum.

48 comments:

  1. Most of all the German Social Democrats suffer from a deep psycho-demographic malaise. A large majority of its members and officials joined the party decades ago, very often as young idealists during the heyday of the Willy Brandt chancellorship.

    Sounds like PASOK to me

    ReplyDelete
  2. ...These closely-knit circles of members and functionaries within the party simply do not want any determined departures from the old ways of thinking and doing things. Therefore, when Oskar Lafontaine’s party of the populist left today keeps describing the 1970s as a utopia-like Social Democratic dreamland lost, it skilfully and maliciously addresses the nostalgic yearning rampant among the Social Democratic membership. Making matters worse, Kurt Beck, the SPD’s current leader, perfectly represents the traditionalists’ defensive and status quo ante-oriented mentalities. The fact that Beck relies on these groups’ support further increases the party’s propensity for stagnation, self-pity and navel-gazing.

    Πολύ ασάλιωτος ο Tobias

    ReplyDelete
  3. ...under the leadership of Kurt Beck the SPD has not made any serious attempts to prove that it cares for the young and agile, the upwardly mobile and energetic, those keen on education and optimistic about the future. Instead, Social Democrats have spent much more time and effort addressing elderly people – and elderly males in particular – with all their vested interests and fears of losing what they have got.

    GREY POWER AT WORK, YOUNG PEOPLE OUT OF WORK.

    ReplyDelete
  4. Τους σοσιαλιστές τους έχουνε κολλήσει στον τοίχο να πούμε. Δεν έχουν τι να πουν κι από που να βγουν από πάνω. Ό,τι λένε ακούγεται ξεπερασμένο, λάθος, συντηρητικό. Πώς τα κατάφεραν έτσι?

    Κι έχεις μετά κάτι παλικάρια σαν τον Σαρκοζύ, τον Μπερλουσκόνι, τη Μέργκελ, τον Καραμανλή, να στο παίζουν προοδευτικοί και μεταρρυθμιστές. Και με το δίκιο τους. Εδώ δεν μπορούνε να συμφωνήσουν μεταξύ τους τα σοσιαλιστικά ρεύματα, όλα διασπασμένα σε 100δες ομάδες κι υποομάδες είναι. Τι να πούνε και ποιους να πείσουνε?

    Πάντως η παγκοσμιοποίηση έχει τσακίσει γόνατα στους χαμηλόμισθους, ανειδίκευτους, ανυποψίαστους μισθωτούς εργαζόμενους των δυτικών χωρών. Ακόμα και σε αυτούς που κουβαλάνε ένα κάρο qualifications και πτυχία. Από την άλλη έχει βοηθήσει εκατομμύρια ανθρώπους στις αναπτυσσόμενες χώρες που κάποτε δεν είχαν στον ήλιο μοίρα. Έχουμε σύγκλιση όχι μόνο μισθών, αλλά και ποιότητας ζωής, κι ας δούμε λίγο σε πιο long run από το συνηθισμένο, κι ας αγνοήσουμε τον Κέινς και το in the long run we are all dead.

    Ταυτόχρονα, εκεί που δυτικές εταιρείες (κρατικές ή ιδιωτικές, άσχετα αν στην Ελλάδα τις κρατικές τις έχουμε για να τις αρμέγουμε) είχαν μία Α πίτα, τώρα η πίτα έχει γίνει Β και πολλαπλάσια, με νέες αγορές να προσελκύουν και να απορροφούν τα προϊόντα τους καθώς οι μισθοί κι η ποιότητα ζωής ανεβαίνουν σε άλλες μεριές του πλανήτη. Άρα, σε παγκόσμιο επίπεδο, βλέπουμε εδώ και πολλά χρόνια μια συνεχή αύξηση του παγκόσμιου πλούτου και ανακατατάξεις κοινωνικών και οικονομικών ομάδων παγκοσμίως.

    Στη δική μας πλευρά όμως αυτές γέρνουν εις βάρος, ως τώρα, των μισθωτών (όχι αυτών που δουλεύουν). Σε αυτά τα φαινόμενα καλείται η σοσιαλιστική παράταξη να απαντήσει και να συνειδητοποιήσει ότι όπως ο κόσμος άλλαξε σε 2 δεκαετίες περισσότερο από ό,τι σε μερικούς αιώνες στο παρελθόν, έτσι πρέπει να αποδεσμευτεί κι αυτή από ταμπού κι ιδεολογίες που πλέον δεν εκφράζουν τον αδύναμο της κοινωνίας, και να αντιμετωπίσει μία χυλό μεταβατική περίοδο σε μια νέα παγκόσμια εποχή, προασπίζοντας τα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ συμφέροντα των αδύναμων.

    Όσο αυτή κοιμάται τον ύπνο του δικαίου, τόσο το λεξιλόγιο της θα λεηλατείται από τους Καραμανλήδες και τους Μπερλουσκόνηδες, για να μας κάνουν να νομίζουμε ότι μπαίνουμε σε έναν κόσμο χειρότερο και σκοτεινό, και σαν φωστήρες αυτοί ξέρουν να μας προστατέψουν από τον εχθρό, ενώ παράλληλα χτίζουν δυνατά τη μηχανή της δεξιάς, της διαπλοκής και της υπονόμευσης της δημοκρατίας.

    ReplyDelete
  5. Ο σοσιαλισμός στην Ευρώπη περνάει υπαρξιακή κρίση. Και πώς μπορεί μια παράταξη να ανανεωθεί όταν κυριαρχείται από παππούδες στην ηλικία παππούδες και στο μυαλό?

    Είναι μεγάλες οι αλλαγές που γίνονται και η μετάβαση πονάει. Κι αυτοί χαϊδεύουν τα αυτιά των εχόντων που κάποτε πάλεψαν μαζί και διεκδικώντας κέρδισαν γιαυτούς μια καλύτερη ζωή, μήπως και διασωθούνε πολιτικά όταν δεν παίρνουνε χαμπάρι για τους αδύναμους της νέας εποχής. Και μην κατανοώντας όλα αυτά δεν έχουν φυσικά και λύση. Ο σοσιαλισμός είναι νεκρός κι ας μείνει στο χρονοντούλαπο αν δεν παράγει τίποτα φρέσκο.

    Κι οι άλλοι οι γκάνγκστερς που κυβερνάνε ανά τον κόσμο σήμερα, αυτοί είναι οι μόνοι σταθεροί στις αξίες τους, τα παίρνουνε, γαμάνε και νταβατζηλικώνουν, και παρουσιάζονται και σαν θεματοφύλακες της σωστής διακυβέρνησης. Τουλάχιστον εμπνέουν ασφάλεια και με την κλεμμένη γλώσσα του νεκρού σοσιαλισμού, κάνουν τους μαλάκες, εμάς, να τους υποστηρίζουμε και να αναμένουμε έναν χειρότερο κόσμο. Όλα μαύρα και μίζερα, τουλάχιστο έχουμε και τους Κωστάκηδες να μας σφίγγουν κι από έναν... πού και πού να λέμε κι ευχαριστώ. Σαν τους Έλληνες που πληρώνουν τα πανάκριβα εστιατόρια και μετά λένε κιόλας "Αχ μόνο τόσα??, πάρτε και δε θέλω ρέστα"

    ReplyDelete
  6. aaaah Friday...everybody has fucked off to the beaches, i guess, n im in london working and getting bored. come on you guys write something funny or at least interesting, where are u? come back the dude is bored...

    ReplyDelete
  7. Dude ti leei to Londino?

    Oi sosialistes pane gia ta klamata ki ekei e? Kairos gia alli mia deksia kibernisi kai sto uk.

    ReplyDelete
  8. Εμένα αυτό που με προβληματίζει πολύ με το πολιτικό μέλλον της Ευρώπης, είναι το γεγονός ότι τη δυναμική και την πίεση την αποκτά ολοένα και περισσότερο η τρίτη ηλικία. Που σε λίγο θα καταργηθεί κι αυτή από το λεξιλόγιο μας γιατί δε θα είναι politically correct στα 'νιάτα' των 60+.

    Μπροστά λοιπόν σε μια μεταβατική περίοδο όπως την περιγράφει ο αρουραίος των 700, όπου οι νέοι εργαζόμενοι των δυτικών χωρών αδυνατούν να ανταγωνιστούν τους μισθούς των αναπτυσσόμενων χωρών σε σχέση με το κόστος ζωής, με μια απαθή απολίτικη στάση και μία στρατιά ηλικιωμένων και πολιτικοποιημένων ανθρώπων που μεγάλωσαν μόνο ζητώντας και παίρνοντας επιτυχώς από το κράτος πράγματα που βελτιώνουν τη δική τους ζωή, τι στάση παίρνει η αριστερά της προόδου στην Ευρώπη? Τελικά παραδινόμαστε στο μοντέλο survival of the fittest / προνομιούχους, που με τόση επιτυχία καλλιεργούνε οι Κωστάκηδες ανά την Δύση?

    ReplyDelete
  9. Άραγε όταν ο Ομπάμα εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ κι αποδείξει ότι το μότο για αλλαγή δεν είναι κούφιο αλλά έχει ριζοσπαστική προοδευτική βάση θα λειτουργήσει και ως πολλαπλασιαστής για την πολιτική στροφή και των υπόλοιπων χωρών και κοινωνιών της Δύσης?

    ReplyDelete
  10. Μιας και συζητάτε για Γερμανούς, ...πάρτε και μία είδηση:

    Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ ON LINE
    Παρασκευή, 11 Ιουλίου 2008 12:57

    "Ποινικές διώξεις για την εξαγορά της Γερμανός από την Cosmote.

    Ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος ασκήθηκε από την Εισαγγελία Πρωτοδικών για την υπόθεση της εξαγοράς της εταιρίας Γερμανός από την Cosmote το 2006.

    Η δίωξη ασκήθηκε ύστερα από έρευνα που διενήργησε η εισαγγελέας Εφετών, Ευσταθία Σπυροπούλου, με αφορμή προσφυγή στον Αρειο Πάγο βουλευτών του ΠΑΣΟΚ

    Με το πέρας της έρευνάς της και αφού εξέτασε, με την ιδιότητα του υπόπτου, όλα τα εμπλεκόμενα πρόσωπα, η κ. Σπυροπούλου παρήγγειλε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών την άσκηση ποινικής δίωξης για πέντε κακουργήματα."

    ReplyDelete
  11. Ox, les na mpei kai to kke sto tapsi? xaxaxa

    ReplyDelete
  12. Ναι πρόσεξα, λες; Μπα θα τα χουν κρύψει καλά. Μεσούτ το πνεύμα Ομπάμα θα σαρώσει και την Ευρώπη αργότερα.

    ReplyDelete
  13. Κυρίες και κύριοι,Πρίν μιά ώρα (περίπου στις 1:15 EST), ο δείκτης Dow Jones υποχώρησε κάτω από τις 11.000 μονάδες, αλλά έχει σταθεροποιηθεί εδώ και 40 λεπτά γύρω στις 11.060, με αθροιστική πτώση (ημέρας) μέχρι στιγμής περί το 1.5%.

    Ici Athenes.  Bonsoir a tous.

    ReplyDelete
  14. TO ΣΚΑΝΔΑΛΟ της ΕΒΔΟΜΑΔΑΣJul 11, 2008Earlier this week, Jesse Jackson criticized Barack Obama for "talking down" to black Americans. In Chicago, Jackson was speaking to Dr. Reed Tuckson, a healthcare official, when a microphone picked up the reverend saying in part: "See, Barack been talkin' down to black people on this faith based [situation]. I want to cut his [body part] out. He's talking down to black people."  

    Bλέπετε, ο κ. Obama χαλάει την ΠΙΑΤΣΑ των ΛΑΪΚΙΣΤΩΝ παλαιο-Δημοκρατικών, όπως χαλάσαμε εμείς οι ΣΟΣΙΑΛ-ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΙ οριστικώς και αμετακλήτως την πιάτσα των Αλητο-ΠΑΣΟΚων.

    ReplyDelete
  15. Η Μαργαριτούλα έφτιαξε ένα εκπληκτικό cake, τρελάθηκα. Και μου λέει "Να στείλουμε λίγο κύριο Παρμενίδη που είναι καλό άνθρωπο;;" και λέω "Να στείλουμε, να στείλουμε".

    ReplyDelete
  16. Jesse Jackson's συνέχεια

    Ο κ. Jackson ενοχλήθηκε αφάνταστα διότι ο κ. Obama ΗΤΑΝ ΑΚΡΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟΣ και ΕΠΙΚΡΙΤΙΚΟΣ απέναντι στους Μαύρους που σπέρνουν την φύτρα τους από δω κι από κει και μετά εγκαταλείπουν τα ΠΑΙΔΙΑ τους!!!

    THE GREEK ANALOGY:

    ΕΚΛΕΒΕ ο λαός και τούλεγε ο ΕΚΑΜΥΛΙΣΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ "Καλά κάνεις κλέψε κι άλλο, κλέψε όσο μπορείς, η απάτη είναι ανδρισμός και μαγγιά"

    ΠΑΛΗΟΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΠΑΣΟΚΙΑ καταστρέψατε την λατρευτή μου ΠΑΤΡΙΔΑ.

    ReplyDelete
  17. Nα το ΒΑΛΕΤΕ καλά ΟΛΟΙ στο μυαλό σας. Η συντηρητική παράταξη, οπουδήποτε κι αν βρίσκεται, μπορεί να παρουσιάσει θαυμάσιες ιδέες αλλαγής αλλά την ΕΦΑΡΜΟΓΗ μπορεί να την πετύχει μόνο η ΑΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ.

    ΔΥΣΤΥΧΩΣ, η ΕΛΑΔΑ ΔΕΝ διαθέτει ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΑΤΟΜΑ, άσε πιά πολιτικούς, με ΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ.

    Η Ελλάδα είναι μιά ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΛΑΪΚΗ (μορφωτικο-κοινωνικώς ΚΑΤΩΤΕΡΑ και ΚΑΤΩΤΑΤΗ) ΤΑΞΗ

    ReplyDelete
  18. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Μόναχο της Γερμανίας. Ο πατέρας μου αριστερός (όχι φανατικός), η μάνα μου τελείως κεντρώα. Αμφότεροι έζησαν, από τη σκοπιά του εργάτη, τις πολιτικές-οικονομικές-ασφαλιστικές εξελίξεις στη Γερμανία, από πρώτο χέρι (όχι από την Zeitung). Αμφότεροι (και οι φίλοι τους, κουμπάροι τους και μικροκαταστηματάρχες στο Μόναχο), είχαν τότε ομολογήσει ότι ο Willy Bdandt κατέστρεψε την οικονομία της Γερμανίας όσο ήταν στα πράγματα.

    Τέλος πάντων, εάν δεν υπάρχει ΠΑΡΑΓΩΓΗ και ΕΡΓΑΤΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ότι σύστημα και να εφαρμόσεις σκατά θα είναι η κατάσταση. Άμα δεν υπάρχει χρήμα δε δουλεύει τίποτα.

    Στις ΗΠΑ όταν έχουν λεφτά το παίζουν σοσιαλιστές και να παροχές και προγράμματα άχρηστα. Μόλις τελειώσουν τα λεφτά, ότι και να το παίζουν δεν έχει σημασία. Το "πολιτικό σύστημα" δεν γενάει λεφτά. Μόνο η παραγωγή το πετυχαίνει αυτό (στην Ελλάδα έχουν υπερβολικά υψηλό IQ για να συλλάβουν τόσο απλές έννοιες - ότι άμα ο κήπος δεν έχει τίποτα και ο στάυλος είναι άδειος, ούτε δικό σου φαϊ έχεις, ούτε έχεις και τίποτα να εμπορευτείς με το γείτονα).

    Τέλος, ο Ομπάμα, άμα θέλει να ψηφιστεί και για δεύτερη τετραετία, δυστυχώς το μόνο χαρτί που έχει είναι να το παίξει και εθνικιστής ολίγον τι, αλλιώς θα χάσει το Νότο που ίδρωσε να κερδίσει (ή μάλλον, το Νότο που ίδρωσε ο Μπους να χάσει). Άμα αυξήσει έστω και μια δεκάρα τους φόρους και δεν καταφέρει να ρίξει το αυξανόμενο κόστος ζωής, τότε ο κόσμος θα πει "τι μαύρος τι άσπρος" και θα ξάχνει πάλι για Έντουαρντς και άλλους άσπρους.

    Ο ΜακΚέιν δεν βγαίνει γιατί είναι Ιρλανδός και λέει τσογλανίστικα πράματα. Άκου "100 χρόνια στο Ιράκ". Τι καπνίζει ο μάστορας...

    ReplyDelete
  19. Λευτέρη,

    Είναι εντυπωσιακό πως, παρότι γεννήθηκες και μεγάλωσες στο Μόναχο, γράφεις Ελληνικά με σωστή γραμματική και σύνταξη και σε επίπεδο ΠΟΛΥ ΠΑΝΩ του μέσου των Ελλήνων που γαλουχήθηκαν ΕΝΤΟΣ τειχών.  Θα άξιζε και θα είχε ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ, λοιπόν, σε παρενθέσεις, να μας πεις για την συγκρότηση των Ελληνικών Κοινοτήτων της Γερμανίας και ειδικότερα για την Παιδεία των Ελληνοπαίδων.

    ReplyDelete
  20. Τώρα μούρθε το εξής:

    Εβγαινε στον σεβντά η Madame Bureaucracy και έλεγε με ύφος αυθεντίας "It takes a village to raise a child"!!!!! Τόκανε και βιβλίο..............

    KAI της απάντησα μιά φορά
    "Βut it takes decent parents and wise teachers to raise a Κομφού."

    ΑΚΟΥΣ εκεί

    ReplyDelete
  21. Στην Ελλάδα έζησα 22 συναπτά έτη όπου σπούδασα κι έκανα οικογένεια και διάφορα επαγγέλματα. Τώρα είμαι στο Σικάγο των Η.Π.Α. εδώ και 11 χρόνια και φλερτάρω με το Νότο (έζησα ένα χρόνο σε μικροσκοπικό χωριό στην Οκλαχόμα, στη μέση του πουθενά). Διότι στο Νότο, αν και βλάχοι, είναι πιο ευγενικοί και λιγότερο υποκριτές από τους βόρειους (και το κόστος ζωής είναι το ένα τρίτο από το βορρά και μάλιστα χωρίς μεγάλη διαφορά ποιότητας ζωής).

    Α, να σου πω για τον Ομπάμα. Το παίζει έτσι, το παίζει αλλιώς και καλά τα λέει. Εξαιρετικός στη ρητορική. Αλλά η ισχύς της κεντρικής κυβέρνησης στις ΗΠΑ είναι ελάχιστη στις τοπικές κοινότητες (αυτοδιάθεση και τοπική αυτοδιοίκηση). Γι' αυτό και η κεντρική κυβέρνηση των ΗΠΑ πάει στο Ιράκ και στην Κίνα (πιο πολύ κουμάντο κάνουν εκεί παρά εδώ). Λέει στους μαύρους "κόψτε την τηλεόραση και διαβάστε κάνα βιβλίο" (οι μισοί μαύροι εδώ είναι αναλφάβητοι παρά το ότι τα σχολεία τους επιδοτούνται 4 φορές περισσότερο από τα σχολεία των καλών μαθητών στα χωριά της Iowa ας πούμε). Λένε κι οι μαύροι "χεστήκαμε". Βγαίνει και ο λαϊκιστής Jesse και λέει μαλακίες μπας και κονομήσει περισσότερα από τα σόου και τις "ομιλίες".
    Ότι και να λέει ο Ομπάμα δεν μπορεί, ως πρόεδρος, να κάνει και τίποτα...

    Η Ελλάδα είναι η κοντινότερη Ευρωπαϊκή χώρα στην Αμερικάνικη κοινωνία και νοοτροπία... με μια διαφορά: στην Αμερική, οι πραγματικά προοδευτικοί κι εργατικοί προοδεύουν πραγματικά (τουλάχιστον στο 90% των περιπτώσεων). Η εργατικότητα εδώ επαινείται και αποτελεί αντικείμενο θαυμασμού, παρά τα όσα τσογλανάκια του ταλήρου έχουν ξεπεταχτεί τώρα τελευταία από τη νοοτροπία του me me me.
    Οπότε ο σκληρά εργαζόμενος και πραγματικά προοδευτικός άνθρωπος βρίσκει καλό δρόμο (κι εξαιρετικές γειτονιές) πολύ πιο γρήγορα απ' οπουδήποτε αλλού. Αρκεί βέβαια να ξεκολλήσει από την όποια νοοτροπία που τον κράτησε πίσω, συμπεριλαμβανομένης της αντικατάστασης της πράξης από ομιλίες και αναλύσεις. Το οποίο βέβαια αποτελεί καλό χόμπι στην Ευρώπη (διότι καλλιεργεί προφορικό και γραπτό λόγο), αλλά καλό είναι η φιλολογία να αποτελεί χόμπι ("πάρεργο") και όχι κύριο μέλημα ή και μονομανία.
    Ωραίο να είμαστε εύγλωτοι, αλλά ωραιότερο να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε ότι θα μας μαλώσει η μαμά μας εάν δεν γίνουμε ακόμα πιο εύγλωτοι. Γνωρίζω ότι οι μεσογειακοί (και εδώ οι νότιοι) αρέσκονται στη μπαρούφα και στους εντυπωσιασμούς (οι βόρειοι αρέσκονται στο σιωπηλό σνομπισμό), αλλά μας ξεπεράσανε γιατί εργάζονται κιόλας και δεν ψηφίζουνε απατεώνες που θα τους "διορίσουν" τα παιδιά.

    ReplyDelete
  22. Hθελα όμως να ακούσω για τις Ελληνικές Κοινότητες στην Γερμανία, την Παιδεία, την ψυχολογία των Ελληνοπαίδων, ΠΩΣ εξελίχθηκαν κοινωνικο-οικονομικά, ΤΙ ποσοστό ενσωματώθηκε ή αφομοιώθηκε από την Γερμανική, non-ghetto κουλτούρα, αν έχεις ΒΙΩΜΑΤΑ.

    Ως προς τον Νότο των ΗΠΑ κλπ κλπ, θα έλεγα πως όλα είναι ΣΧΕΤΙΚΑ.  Chacun a son gout.

    Θυμάμαι την "μέγαιρα" των Αθηνών που πριν πάει στο Cornell, όπου έκανε το διδακτορικό της, συμπλήρωσε ένα master στο περίφημο Institute of Food and Agricultural Sciences (IFAS) της Florida με δασκάλους τον Leo Poulopoulos (που ήταν και σύμβουλος του Reagan επί θεμάτων Αγροτικής Πολιτικής) και τον Pan Yotopoulos που μόλις είχε μετακληθεί από το Stanford.  Παρόλα αυτά κόντεψε να τρελαθεί. Εννιά μήνες αργότερα, όταν βρέθηκε στην Ithaca, μου είπε "Επί τέλους βρέθηκα στο φυσικό μου περιβάλλον".

    Σου τα λέω όλα αυτά για να τονίσω ότι ανάλογα με την κουλτούρα του καθενός, η ερμηνεία του περιβάλλοντος χώρου ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΜΕΓΑΛΩΣ.

    ReplyDelete
  23. Στις Μεγαλουπόλεις, πάντως, αξίζει να ζεις όταν διαθέτεις τον χρόνο και το χρήμα γι αυτά που προσφέρουν.
    Κακά τα ψέμματα, Chicago λογίζεται το Evanston, Chicago είναι και το Lakeshore Drive και η Michigan Avenue,
    όπως
    Νέα Υόρκη είναι η 5η, η Park, η Madison και η 66th Street, αλλά Νέα Υόρκη λογίζεται και η (καθόλου ευκαταφρόνητη otherwise) Astoria.
    Πλην, όμως, οι διαφορές από ένα σημείο της πόλης σε ένα άλλο είναι τεράστιες.

    ReplyDelete
  24. H ΕΞΕΛΙΞΗ της ΓΛΩΣΣΑΣ των ΓΥΦΤΩΝ

    Ανοιξα την Τηλεόραση και μίλαγαν διάφοροι για προσφορές και λέει ένας αράπης-μαγαζάτορας στη Μύκονο "Εμείς έχουμε και ένα κοκτεϊλάκι στο πακέτο".

    ΠΑΣΟΚια ΦΟΝΙΑΔΕΣ του ΕΘΝΟΥΣ

    Που μετατρέψατε την γλώσσα των domestiques ΣΤΗΝ ΕΠΊΣΗΜΗ ΤΟΥ εθνους.

    ReplyDelete
  25. Στην Γαλλική
    domestique = υπηρέτρια
    domestiques = υπηρέτριες

    ReplyDelete
  26. Δεν ξέρω πολλά για τον Ελληνισμό της Γερμανίας.

    Το Σικάγο είναι πόλη του μέλοντος, πεντακάθαρη και οργανωμένη, αλλά έχει αρχίσει να γίνεται ακριβή. Το τι έχει κάνει ο άνθρωπος εδώ... το 19ο αιώνα αντιστρέψανε τη ροή του ποταμού και ανασηκώσανε με μοχλούς (ακόμα φαίνονται) το μισό downtown.
    Το Evanston είναι πανάκριβο και για όσους το παίζουν "φιλελεύθεροι αριστεροί και χορτοφάγοι". Το ίδιο έχει καταντήσει και το Oak Park. Έχουν τα τοπικά πανεπιστήμια που δεν πληρώνουν φόρους κι έτσι πληρώνουν όλη τη ζημιά οι μισθωτοί. Δεν αξίζει τον κόπο.

    Τα πανεπιστήμια της Florida είναι για πάρτι, όχι για σοβαρές δουλειές. Τα καλά σχολεία είναι στο βορρά. Όπως συμβαίνει και στην Ευρώπη. Καλός καιρός = διασκέδαση. Τα σχολεία του νότου, ειδικά της Florida, λέγονται party schools. Εκεί πάνε όσοι δεν περάσανε στο Χάρβαρντ ή ακόμα και το DePaul.

    Το Σικάγο για να το απολαύσεις πρέπει να πας στα καλά προάστεια. Πιάσε το Google Earth και ρίξτου ας πούμε Glenview, Illinois και εξερεύνησε την περιοχή. Πρόκειται για μια τεράστια περιοχή (τα βόρεια προάστεια) με κάλυψη πρασίνου πάνω από 80% και τέσσερα μεγάλα forest preserves.
    Ο νότος από την άλλη είναι για όσους μπορούν να βγάζουν και κάνα φράγκο παραπάνω, αλλά εξασφαλίζει φιλικότητα, καθαριότητα και ησυχία. Φοβερή ησυχία. Για ενάμιση χρόνο ήμουν στο Inola, Oklahoma. Ψάξτο κι αυτό για να δεις τι εννοώ... και κόστος ζωής αστείο. Ήμασταν (το 2005-2006) τρία άτομα με δύο αυτοκίνητα, νοικιάζαμε μονοκατοικία με 3 στρέμματα αυλή και πληρώναμε (για όλα τα έξοδά μας) 1.500 δολάρια το μήνα.

    Το Τέξας είναι φανταστικό (η Οκλαχόμα γενικά βαρετή), αλλά κάνει πολύ ζέστη εκεί κάτω. Αλλιώς θα είχα μετακομίσει μόνιμα εκεί.

    Τέλος πάντων, μου φαίνεται ότι αυτή η σελίδα πρέπει να το ρίξει σε καλές ιδέες για να βγάλουν οι νέοι λεφτά, να βρουν δουλειές, να φτιάξουν τις δικές τους δουλειές, να δίνει στοιχεία για μελλοντικό επαγγελματικό προσανατολισμό και ευκαιρίες κλπ. Όχι να θεωρητικολογεί για σοσιαλισμούς και πέρα βρέχει. Δεν λύνεται έτσι κανένα πρόβλημα. Τα 700 ευρώ (που μέχρι το τέλος του χρόνου, λόγω πληθωρισμού, θα έχουν γίνει 670), θα αυξηθούν μόνο μέσω της επιχειρηματικότητας και ενεργητικότητας των νέων που προς το παρόν αναλώνεται σε πνευματικές ασκήσεις ερασιτεχνικής πολιτικής και αφοριστικών σχολίων.

    Οι Έλληνες νέοι πρέπει να κόψουν τη συνήθεια του "δεν έχουμε λεφτά, άρα να πάμε στο καφενείο ή στο ίντερνετ να το συζητήσουμε το θέμα". Διότι κι εγώ το ξέρω και οι άλλοι, ότι η όποια δυσκολία χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για συναντήσεις με καφέ. "Γιατί παιδί μου πας στην καφετέρια και δεν πας να βρεις καμιά δουλειά;" - "Γιατί εκεί θα συζητήσουμε στρατηγικές για το μέλλον". Συζήτηση, όχι απόφαση. Ανάλυση, όχι "bottom line". Περαιτέρω ανάλυση (μην τυχόν και ξεχάσαμε τίποτα) και όχι ενέργεια.
    Επειδή το φαινόμενο απαντάται και στις ΗΠΑ σε κάποιο βαθμό, αναρωτιέμαι εάν δεν λειτουργούσε το ίντερνετ, το ραδιόφωνο και η τηλεόραση για 3 μήνες, εάν αυτό θα αποτελούσε καλό ξεκίνημα για να κάνει κάποιος κάτι, αντί να τρώει το χρόνου του παρακολουθώντας ΜΜΕ...

    Κι επειδή το ίδιο μπορεί να ισχύει και για μένα αυτή τη στιγμή, σας καλημερίζω και πάω για δουλειά.

    Λευτέρης

    ReplyDelete
  27. Κοινωνικό ζήτημα και σύγχρονη Δημοκρατία

    http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_12/07/2008_277463

    Για τους Αμερικανοπλυκτους και τους “λαϊκιστές” του νεοφιλελευθερισμού.

    ReplyDelete
  28. Επειδή δεν είμαι "αντι-αμερικανός" αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι αμερικανόπληκτος.

    Απλά υπενθυμίζω το αυτονόητο, ότι ο "ευρω-σοσιαλισμός", δηλαδή καπιταλισμός με έντονη παρουσία και μεγάλο μέγεθος του κράτους, είναι πανάκριβος. Πρέπει κανείς να πληρώνει:

    α) Τους άμεσους φόρους προς το κράτος.
    β) Τους έμμεσους φόρους μέσω της αύξησης των τιμών των προϊόντων (επειδή οι έμποροι πληρώνουν κι αυτοί υψηλούς φόρους).
    γ) Τους εμπόρους και κατασκευαστές.

    Τώρα βέβαια, εάν το κράτος μπορούσε ας πούμε να φτιάξει κάνα καλό αυτοκίνητο (Mitsotakis V6 2.5L) και να το πουλήσει χωρίς κέρδος στα 10.000 ευρώ ας πούμε και να μειώσει και την τιμή της βενζίνης μέσω κρατικών βενζινάδικων, τότε θα πήγαινα πάσο. Ωστόσο, μου φαίνεται ότι στον "ευρω-σοσιαλισμό", το κράτος διατηρεί στον ελάχιστο δυνατό βαθμό τις αναμενόμενες υπηρεσίες (δημόσια νοσοκομεία και σχολεία στην "ελάχιστα δυνατή αποδεκτή κατάσταση") με τους φόρους στο "μέγιστο δυνατό". Το αντίθετο δηλαδή απ' ότι έπρεπε να κάνει.

    Για να δουλέψει σωστά το μοντέλο του ευρω-σοσιαλισμού, πρέπει το κράτος: να παρέχει τη μέγιστη δυνατή ποσότητα και ποιότητα υπηρεσιών με την ελάχιστη δυνατή φορολογία. Το αντίθετο συμβαίνει στην Ελλάδα, γι' αυτό και το μοντέλο στην Ελλάδα είναι πανάκριβο για τους πολίτες, δηλαδή υψηλή φορολογία και ακριβός ιδιωτικός τομέας.

    ReplyDelete
  29. Φίλε μου να με συγχωρείς αλλά…

    δεν περιμένω το κράτος να κατασκευάζει αυτοκίνητα άλλα περιμένω από το κράτος. Α! και μια που ανέφερες την υγεία διάβασε το παρακάτω:

    «Ειδικά στην Ελλάδα, και ενώ ο μέσος όρος ζωής είναι τα 79 χρόνια, το κατά κεφαλήν κόστος (κρατικό και ιδιωτικό) είναι 2.300 δολάρια, ενώ στις ΗΠΑ με μέσο όρο ζωής τα 78, το κατά κεφαλήν κόστος είναι 6.000. Το άρθρο συμπεραίνει πως στις ΗΠΑ η ιδιωτικοποίηση έφερε τεράστιες αυξήσεις και ταυτόχρονα υποβάθμιση των υπηρεσιών υγείας. Ο αριθμός των ανασφάλιστων Αμερικανών σήμερα ξεπερνάει τα 47 εκατομμύρια»

    Άρθρο από τους ΝΥΤ

    Και ποιο αναλυτικά:

    http://www.iospress.gr/ios2006/ios20061217.htm

    ReplyDelete
  30. Δεν συγκρίνω ασφαλιστικά συστήματα, δεδομένου ότι στις ΗΠΑ κάθε Πολιτεία αλλά και κάθε κοινότητα έχει το δικό της "σύστημα" και πολλοί πολίτες έχουν το δικό τους "σύστημα" και μεθόδους.

    Επειδή εργάστηκα ως ασφαλιστής στο Σικάγο για 3 χρόνια (και άλλα 7 στην Ελλάδα), σου λέω ότι γνώρισα εδώ πάνω από 500 άτομα που δεν ασφαλιζόταν επειδή απλά δεν το ήθελαν (δεν είναι υποχρεωτικό εδώ).

    Από την άλλη, ο μέσος όρος ζωής στην Κούβα μπορεί να είναι υψηλότερος από την Ελλάδα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η υγειονομική περίθαλψη στην Κούβα είναι καλύτερη από την Ελλάδα (ή η ποιότητα ζωής γενικά). Το ίδιο ισχύει και για τη Σουηδία (χαμηλότερος μέσος όρος ζωής, αλλά διαφορετικά δεδομένα περίθαλψης κλπ).

    Τα κατά καιρούς δημοσιεύματα στον Ελληνικό τύπο αναφέρουν περίπου 20-25% ανασφάλιστων στην Ελλάδα (ίδιο ποσοστό με τις ΗΠΑ).

    Εν πάσει περιπτώσει, διακρίνω και πάλι μια προσφυγή στο θέμα "υγειονομικής ασφάλισης και περίθαλψης" από νέους σε ηλικία ανθρώπους. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα για τους νέους σήμερα στην Ελλάδα; Τα νοσοκομεία; Τι διάολο, όλοι αρρωστήσανε; Ή μπας και χρησιμοποιούμε την καραμέλα των ανασφάλιστων (επαναλαμβάνω: περίπου ίδιο ποσοστό με Ελλάδα) στις ΗΠΑ ως αφορισμό;

    ReplyDelete
  31. «Ειδικά στην Ελλάδα, και ενώ ο μέσος όρος ζωής είναι τα 79 χρόνια, το κατά κεφαλήν κόστος (κρατικό και ιδιωτικό) είναι 2.300 δολάρια, ενώ στις ΗΠΑ με μέσο όρο ζωής τα 78, το κατά κεφαλήν κόστος είναι 6.000. Το άρθρο συμπεραίνει πως στις ΗΠΑ η ιδιωτικοποίηση έφερε τεράστιες αυξήσεις και ταυτόχρονα υποβάθμιση των υπηρεσιών υγείας. Ο αριθμός των ανασφάλιστων Αμερικανών σήμερα ξεπερνάει τα 47 εκατομμύρια»

    Kατ αρχήν αρμόζει ΕΔΩ αυτό που είπε ο καθηγητής Καπετανάκης στην θεία Φωφώ (ειρωνικά, στην μοναδική στιγμή της ζωής της που είχε ισχυρισθεί κάτι σωστό), "Κυρία Γεννηματά μου, χειροτέρα η ημιμάθεια της αμαθείας".

    ΣΤΟ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟ τώρα:

    Προσωπικά, λατρεύω το θέμα Υγεία αφού αυτή και η Παιδεία είναι ΕΓΓΥΗΤΕΣ της μακροπρόθεσμης ευημερίας των λαών. Κοντολογίς ΚΑΙ διότι τυχαίνει, λόγω ΠΟΛΛΩΝ ΣΥΓΚΥΡΙΩΝ (και από τη πλευρά του παρόχου και από την πλευρά τους ασθενούς), να κατέχω το θέμα σε βάθος και εύρος ΚΑΙ μάλιστα ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΑ (Greece vs England vs USA) όσο ελάχιστοι παγκοσμίως - επαναλαμβάνω παγκοσμίως.

    Εχουμε κάνει επ αυτού μακρές συζητήσεις στο παρελθόν και καλό είναι να ΜΗ επαναφέρεται casually, αλλα μόνο στο πλαίσιο dedicated posts η ενοτήτων συζήτησης. ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΣΟΒΑΡΟ και ΠΕΡΙΠΛΟΚΟ ώστε να υπερβαίνει το ΤΙ είπε ΠΟΙΟΣ.

    ΕΔΩ θα αρκεσθώ στα εξής "ολίγα" king-size sheets:

    1. Η πρώτη παρατήρηση που υπαινίσσεται την κατάχρηση είναι ΟΡΘΗ, αν και το προς επίρρωσή της επιχείρημα είναι ΨΕΥΔΕΣ και εξηγώ παρακάτω γιατί.

    2. Η κατάχρηση ΠΟΡΩΝ στον τομέα της ΥΓΕΙΑΣ κατά κεφαλήν μπορεί να σημαίνει ΔΥΟ πράγματα:

    α) αλόγιστη σπατάλη χρήματος στο πλαίσιο ενός "διεφθαρμένου συστήματος" κλπ κλπ
    ή
    β) ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΩΝ και ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΩΝ μεθόδων.
    Βεβαίως, το οικονομικό αποτέλεσμα αμφοτέρων είναι κοινό, αλλά, στην αναζήτηση των αντιστοίχων ΔΙΑΡΘΡΩΤΙΚΩΝ ΑΙΤΙΩΝ διαφέρουν μεγάλως.

    3. Σύμφωνα με θαυμάσιες στατιστικές της εταιρείας RAND της California, που έχει κωδικο-κατηγοριοποιήσει διάφορες διαγνωστικές μεθόδους (πχ στεφανιογραφία), προς αντιμετώπιση συμπτωματολογίας ΧΥΖ, σε:

    Α) "αναγκαίες",
    Β) "ΜΗ αναγκαίες, αλλά ενδεικνυόμενες"
    και
    Γ) "ΜΗ αναγκαίες, ΟΥΤΕ ενδεικνυόμενες"

    έχουν διαπιστωθεί άλλοτε άλλα ποσοστά ΚΑΤΑΧΡΗΣΗΣ που ποικίλουν με βάση την γεωγραφική θέση, την κατηγορία του νοσοκομείου (κομητειακό VS πανεπιστημιακό) κλπ.
    Ενδεικτικό είναι το εξής δημοσιευμένο εύρημα: Στους 12 μήνες κατόπιν εμφράγματος του μυοκαρδίου, 87% των Αμερικανών ασθενών versus μόνο ~20% των Καναδών υποβάλλονται σε στεφανιογραφία. Παρά ταύτα η ενός έτους ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΣ είναι η ΙΔΙΑ μεταξύ Καναδών και Αμερικανών εμφραγματιών.

    4. Ως ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ νοείται, κατά σύμβαση, η χρήση μιάς διαγνωστικής ή θεραπευτικής μεθόδου όταν απουσιάζουν ΚΑΙ η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΣ ΚΑΙ η ΕΝΔΕΙΞΗ.

    ΠΩΣ και ΠΟΤΕ συμβαίνει η ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ;

    α) Ο "λαϊκισμός του γιατρουδάκου" - ο καλοπροαίρετος λαϊκιστής-γιατρός, ο Τσοβόλας, so to speak, της Ιατρικής που ΔΕΝ παύει όμως να είναι ΚΑΤΑΣΤΡΕΠΤΙΚΟΣ για το ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. Μπορεί δλδ να μην έχει συμφέρον, όταν είναι πανεπιστημιακός (μιλάω για Αμερική) και ενόσω ο μισθός του ΔΕΝ μεταβάλλεται, αλλά σκέπτεται "Ιf you were my father Ι would do this and that*" ή "I want to be 100% sure**" προτάσεις/επικλήσεις στο ΘΥΜΙΚΟ στις οποίες ΠΑΝΤΑ ΤΣΙΜΠΑΕΙ ο ΑΔΑΗΣ ΛΑΟΥΤΖΙΚΟΣ και λέει "Αχ τι καλός και εξαιρετικός ο γιατρός κύριος Τάδε" που, by the way, στις 99% των περιπτώσεων είναι ένας βλάκας και μισός.
    ΚΑΙ αυτό διότι 100% βεβαιότης ΟΥΔΕΠΟΤΕ υπάρχει στην ΙΑΤΡΙΚΗ. Εγω, σεις, όλοι μας μπορεί σήμερα να υποβληθήκαμε σε ένα check-up αξίας 20.000 δολλαρίων με ολόσωμη αξονική, μαγνητική και PET τομογραφία, αιματολογικές και βιοχημικές εξετάσεις και τα ΠΑΝΤΑ να ήσαν ΑΡΝΗΤΙΚΑ. Εν τούτοις, μπορεί ΘΑΥΜΑΣΙΑ να αναπτύσσεται σε κάποιο σημείο του σώματός μας καρκίνος με προς το παρόν 1000 ή 10.000 ή 100.000 ή 1.000.000 κύτταρα, περίπτωση που ΔΕΝ είναι ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΙΜΗ με οιανδήποτε μεθοδο.

    β) Εχουμε, όμως, και ΜΙΑ άλλη ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΓΙΑΤΡΩΝ. Αυτούς που, από αλλότρια κίνητρα, προβαίνουν σε ΑΥΤΟ-ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ (self-referrals). Πχ, ο καρδιολόγος του εμφραγματία, παραπέμπει την ασθενή στον εαυτό του για στεφανιογραφία αποσκοπώντας στο κέρδος (PECUNIARY INTEREST). Αυτά τα φαινόμενα τείνουν τώρα να ελεγχθούν με τς Αλγορθμικές Κωδικοποιήσεις της Medicare, αλλά εξακολουθούν να είναι συχνά ή μάλλον ο κανόνας σε τριτοκοσμικές πολιτείες όπως αυτές της ΖΩΝΗΣ της ΒΙΒΛΟΥ (Alabama, Mississipi, Tennessee, Carolinas κλπ), όπου για να βρεις ΕΝΤΙΜΟ ΠΟΛΙΤΗ (γιατρό ή μη γιατρό) χρειάζεσαι όχι απλό οπτικό, αλλά ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΟ!!!!!!
    Σ' αυτές τις περιοχές, τα λεγόμενα standards of practice, η ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗ των ΜΕΘΟΔΩΝ, είναι ελαστικά, τα νοσοκομεία είναι επί το πλείστον κομητειακά ΚΑΙ οι γιατροί ιδιωτικοί, "good old fraternity boys".

    ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ, λοιπόν, στις ΗΠΑ έχουμε ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ διαγνωστικών και θεραπευτικών μεθόδων και λιγότερο ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗΣ λειτουργίας των νοσοκομείων με τα κλασικά φαινόμενα προμηθειών, κλπ κλπ.

    5. Το ότι οι Ελληνες ζουν 79 χρόνια και μέχρι πρότινος 80, ΟΥΔΕΜΙΑ έχει σχέση με την κατάσταση του συστήματος Υγείας. ΟΠΩΣ λέγω τακτικά στους Αμερικανούς συναδέλφους μου, "Τhe Greeks live long not because of good or better medicine but despite bad medicine", με εξαίρεση βέβαια την παιδική και την εκ λοιμώξεων θνησιμότητα που έχουν μειωθεί στο ελάχιστο λόγω υγειονομικών μέτρων που χαρακτηρίζουν όλη την Δυτική Κοινωνία (αυτό δα έλειπε να πεθαίνουν παιδιά από, πες, κοκκύτη και διφθερίτιδα το 2008). Με άλλα λόγια, η ΜΑΚΡΟΒΙΟΤΗΣ των Ελλήνων ΔΕΝ συνδέεται με το κόστος υγείας ΟΥΤΕ το επίπεδο υπηρεσιών. Ισως τα γονίδια ΚΑΙ ΣΑΦΩΣ η ΣΩΣΤΗ και ΚΑΛΗ δίαιτα των χρόνων της "στέρησης" να ήταν ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΤΑΛΥΤΗΣ. Πράγματι, βλέπουμε τώρα με την ευημερία να πεθαίνουν ΜΑΖΙΚΑ ΝΕΑ ΑΤΟΜΑ ηλικίας 45-60 ετών με ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΝΟΣΟ - και δεν έχουμε δει τίποτα ακόμα, διότι μόλις άρχισε η επιδημία της παχυσαρκίας στην Ελλάδα.

    6. To κατά κεφαλήν κόστος της Υγείας στην Ελλάδα είναι ΤΟΣΟ ΑΚΡΙΒΕΣ όσο και το "ΔΩΡΕΑΝ" της Παιδείας.
    ΓΝΩΡΙΖΕΙ όλη η ΔΥΤΙΚΗ ΚΟΙΩΝΙΑ το περίφημο faquelakee (φακ-ουελ-άκι, pronunciation popularized in the west by Margaret Papandreou) που κυμαίνεται από 1.500 εώς 15.000 ευρώ γιά εγχειρήσεις, 500-1.000 ευρώ για πιστοποιητικά, 5-10.000 ευρώ για ψευδή πιστοποιητικά, 80-100 ευρώ την βραδυά για αποκλειστική νοσοκόμο λόγω έλλειψης νοσηλευτικού προσωπικού, 700-1000 ευρώ/μήνα για πρακτική νοσοκόμο caretaker ατόμων τελικού σταδίου νόσων όπως Altzheimer δεδομένου ότι στην Ελλάδα ΔΕΝ υφίσταται ο θεσμός του HOSPICE, ΜΗΤΕ τα ταμεία δέχονται να πληρώσουν οιονδήποτε ποσό έναντι αυτών των κατ οίκον εξόδων.

    7. Η ΜΕΣΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΖΩΗΣ των Αμερικανών είναι "ψευδώς" ΜΕΤΡΙΑΣΜΕΝΗ προς τα κάτω (skewed) γιά 2 κυρίως λόγους:
    1) Υπάρχει σημαντικό ποσοστό ΝΕΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ που χάνουν την ζωή από πυροβόλα όπλα (gunshot deaths). Γιά μιά απλή γεύση. Αν έχουμε 100 άτομα από τα οποία τα 95 έζησαν μέχρι τα 80 και τα 5 δολοφονήθηκαν σε ηλικία 20 ετών, ο μέσος όρος ζωής του δείγματος είναι ΑΚΡΙΒΩΣ 77 ΧΡΟΝΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    2) Ανεξαρτήτως παρουσίας/απουσίας ασφάλιστικής κάλυψης, υπάρχει μεγάλο ποσοστό Αμερικανών που ΔΙΑΤΡΕΦΟΝΤΑΙ, με δική τους επιλογή, με ό,τι ανθυγιεινό κυκλοφορεί στην αγορά, που δεν παίρνουν τα φάρμακα της υπέρτασης που έχουν υποκύψει στην παχυσαρκία κλπ κλπ.
    Γνωρίζω πολλά, μα πάρα πολλά άτομα με medicaid, δλδ που τα στηρίζει η Πρόνοια με δωρεάν ιατροφαρμακευτική πείθαλψη που ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ ΠΛΗΡΩΣ για την υγεία τους. Πρέπει να αντιληφθείτε ότι υφίστανται ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ προβλήματα κουλτούρας στις ΗΠΑ.
    Θυμάμαι, κάποτε, μιά ΑφροΑμερικανή 45άρα παχύσαρκη ασθενή. Μόλις είχε υποστεί quadruple bupass. To ΠΡΏΤΟ ΠΡΆΓΜΑ που ζήτησε να της φέρουν οι συγγενείς της ήταν PORK BELLIES***!!!!!!!!!!!!!

    *Ενα πράγμα που θυμούνται οι μαθητές μου είναι πως τους δίδαξα να πράττουν και να λένε στον ασθενή "Ι would do to my father eaxctly what I plan to do to you"

    ** Ο οργανισμός RAND έχει εκτιμήσει, κατά προσέγγιση, ότι προς γιά μετατροπή της 95% σε 100% βεβαιότητα, απορροφώνται ΠΑΝΩ ΑΠΟ 50% των ΠΟΡΩΝ της ΥΓΕΙΑΣ.

    *** Pork bellies, ως προδίδει ο όρος είναι το πάχος από το κοιλιακό τοίχωμα του χοιρινού που έχει 10 φορές περισσότερο λίπος από το bacon και είναι αγαπημένη λειχουδιά των λευκών red necks αλλα και των Αφρο-Αμερικανών!!!

    Text Copyrighted

    ReplyDelete
  32. errata

    Αλγορθμικές Κωδικοποιήσεις
    ->
    Αλγοριθμικές Κωδικοποιήσεις

    Ο οργανισμός RAND έχει εκτιμήσει, κατά προσέγγιση, ότι προς γιά μετατροπή της 95%
    ->
    Ο οργανισμός RAND έχει εκτιμήσει, κατά προσέγγιση, ότι γιά μετατροπή της 95%

    ReplyDelete
  33. Αυτό είναι ένα σοβαρό άρθρο που τόγραψα με αγάπη και συγκέντρωση επί ώρες. Οποιος Ελληνας δημοσιογράφος ή πολιτικός (ειδικά της Συμμορίας) χρησιμοποιήσει μέρος ή έστω και προτάσεις ή φράσεις από το κείμενο χωρίς γραπτή άδεια του συγγραφέα θα διωχθεί μέχρις οικονομικής του εξαντλήσεως.

    ReplyDelete
  34. ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ και ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ στην ΓΛΩΣΣΑ

    Ο ΠΑΣΟΚος ΛΑΪΚΙΣΤΗΣ του καρακαρακαρα-κερατά γιατρός, με άλλα λόγια, θα έλεγε στον λαουτζίκο-ασθενή
    "Θα κάνω σε σένα αυτό που θα έκανα στον πατέρα μου"

    Ο ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ γιατρός που διαθέτει Παιδεία, Αγωγή, Παράδοση και Κρίση θα πει
    "Στον πατέρα μου θα έκανα τίποτα περισσότερο απ αυτό που θα κάνω σε σας."

    ΠΟΛΛΟΙ από σας ΔΕΝ θα καταλάβουν την ΔΙΑΦΟΡΑ, αλλά τα "χαζοαμερικανάκια", όπως αυταπατώμενος τους αποκαλεί ο Σαλταδόρος, Μπαλλαρίνος και Νουμερίστας του Peroquet Ανδρουλάκης, το πιάνανε ΑΜΕΣΩΣ το "υπονοούμενο".

    ReplyDelete
  35. Από την άλλη, ο μέσος όρος ζωής στην Κούβα μπορεί να είναι υψηλότερος από την Ελλάδα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η υγειονομική περίθαλψη στην Κούβα είναι καλύτερη από την Ελλάδα (ή η ποιότητα ζωής γενικά).

    ΔΕΝ αρμόζει να πετάμε αρλουμπίτσες εδώ μέσα.
    Σύμφωνα με τον πίνακα της WHO των Ηνωμένων Εθνών, οι χώρες, Ελλάς, ΗΠΑ και Κούβα κατέχουν τις 17η, 29η και 38η θέσεις, αντιστοίχως vis-a-vis στο προσδόκιμο επιβίωσης.

    Η Υγειονομική περίθαλψη της Κούβας υπήρξε ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ και εξακολουθεί να είναι καλή παρά το Οικονομικό Embargo.
    Οσον αφορά στο ΙΑΤΡΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ είναι γαλαξίες ανώτερη της Ελλάδας αλλά υστερεί των ΗΠΑ δεδομένου ότι λόγω έλλειψης πόρων ΥΠΟΛΕΙΠΕΤΑΙ στην ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ιατρικής γνώσης.

    Το προσδόκιμο επιβίωσης έχει υποχωρήσει αποκλειστικά λόγω ΦΤΩΧΕΙΑΣ.

    Η Κούβα εξακολουθεί να κατέχει μιά λαμπρή θέση σε ορισμένες ιατρικές ειδικότητες όπως η οφθαλμολογία. Προς τιμήν του, ο μοναδικός χώρος που προώθησε με ΠΑΘΟΣ ο Castro ήταν της Υγείας και της ΙΑΤΡΙΚΗΣ.

    ReplyDelete
  36. Επειδή έχω πέσει σε κερατά γιατρό δεν θα διαφωνήσω σε αυτό το θέμα. Είμαι σίγουρος ότι οι NYT δεν έλαβαν υπόψη τους το κόστος του φακελακίου στην Ελλάδα, πιστεύω ότι πρόθεση τους ήταν να κριτικάρουν το σύστημα υγείας των ΗΠΑ. Θα ήταν ενδιαφέρον να μας πει κάποιος για το σύστημα υγείας στην Ολλανδία ή σε κάποια άλλη χωρά.

    Το παράδειγμα αυτό το χρησιμοποίησα για να δείξω ότι το ¨μηδενικό¨ κράτος δεν σημαίνει ότι είναι και φτηνό για τον πολίτη.

    Γενικά, αν μιλήσεις κατά:

    1.Του Ισραήλ είσαι φασίστας

    2.Του ΚΚΕ είσαι καπιτάλας

    3.Του νεοφιλελευθερισμού οπισθοδρομικός

    */ Η βλακεία του νεοέλληνα δεν περιγράφεται! Χθες στην παραλία είδα μια παρέα όπου ο ένας κάπνιζε πούρο η γυναίκα του ήταν βαμμένη και φορούσε άρωμα και οι υπόλοιποι έπιναν τα κέρατα τους. Κάθε νοήμων ον σε αυτό τον πλανήτη γνωρίζει ότι τα παραπάνω απαγορεύονται δια ροπάλου στην παραλία.

    ReplyDelete
  37. ΠΑΝΤΩΣ τα ΠΑΣΟΚΙΑ είναι ΡΕΑΛΙΣΤΕΣ.

    Φαντασθείτε ότι η ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΡΙΑ και ΜΑΝΑ του ΕΡΓΑΤΗ τρέφει ΤΟΣΟ σεβασμό στο ΕΣΥ που δημιούργησε ο ΑΡΧΙ-ΦΑΣΙΣΤΑΣ πατερούλης της, και τόση ΕΚΤΙΜΗΣΗ ακόμα και στον ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ της ΥΓΕΙΑΣ στην Ελλάδα,

    που προχθές ΤΡΙΤΗ αναχώρησε για

    ΠΟΥ ΑΛΛΟΥ;;;;

    ΠΟΥ ΑΛΛΟΥ;;;;;;;;;;

    ΠΟΥ ΑΛΛΟΥ;;;;;;;;;;;;;;;;;

    γιά

    MEMORIAL SLOAN KETTERING CANCER CENTER

    όπου έχει rendez-vous με τον Larry Norton.

    ΚΑΙ πολύ σωστά έπραξε η κοπέλα. Νέα είναι και αξίζει το καλύτερο. ΑΛΛΑ ΟΛΟΙ οι ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΑΞΙΖΟΥΝ το ΚΑΛΥΤΕΡΟ.

    ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ που ΤΙΜΑ τις ΗΠΑ είναι ότι ο Clinton, o Bush κλπ.
    που θα εισαχθεί για, πες, uadruple bypass, ΘΑ ΤΥΧΕΙ

    της ΙΔΙΑΣ

    μα της ΙΔΙΑΣ

    μα ακριβώς της ΙΔΙΑΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ

    που θα δεχθεί ο ΠΑΜΦΤΩΧΟΣ ΜΑΥΡΟΣ.


    ΔΙΟΤΙ

    ΔΙΟΤΙ

    ΔΙΟΤΙ

    στις ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ κάθε ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΡΙΝΕΤΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ της ΧΩΡΑΣ του.

    ΚΑΙ στις τραγικές στιγμές τους, οι Ελληνες ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ στα ράντζα,

    Η

    Η

    Η

    ένα ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ 17 ΕΤΩΝ ΧΑΝΕΙ ΤΟ ΠΟΔΙ του διότι οι ΑΓΓΕΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΟΙ ήσαν εν ΑΔΕΙΑ

    και ΠΑΡΑ ΤΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΠΕΣΕ ΚΕΦΑΛΙ.

    ΚΑΙ δεν έπεσε κεφάλι δίοτι ως ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΝΟΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ούτε για την ΠΑΙΔΕΙΑ ούτε για την ΥΓΕΙΑ.

    Το μόνο που μας απασχολεί είναι

    ΓΙΑΤΙ έχει PRADA σαγιονάρες ο διπλανός μου και εγώ ΟΧΙ!!!!!!!!

    In Greece, it's all about Prada and Ferragamo. Ας το παραδεχθούμε, as a first approximation for analysis!

    ReplyDelete
  38. Το ασφαλιστικό είναι μεγάλο θέμα. Μπορεί κανείς να συζητά 100 χρόνια για συγκρίσεις. Λόγω του ότι η όλη έννοια κι εφαρμογή της ασφάλισης είναι ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ γρούτο παγκοσμίως (ούτε 100 χρόνια) και τα δημογραφικά αλλάζουν συνεχώς, είναι δύσκολο θέμα. Για να μιλάει κανείς για "ασφαλιστικό στις ΗΠΑ", είναι σαν να μιλάει για "ασφαλιστικό στην ευρύτερη ευρωπαϊκή ήπειρο"... εγώ δεν μιλάω για ασφαλιστικό, διότι το παρόν blog δεν είναι για γέρους. Μιλάω για συστήματα στα οποία το κόστος είναι τόσο μεγάλο για τον πολίτη, ώστε να μην μπορεί να αναπτυχθεί ο κάθε νέος. Χαρακτηριστικό είναι ότι η ονομασία αυτού του blog είναι 700 ευρώ, δηλαδή το επίκεντρο είναι... όχι η παραγωγικότητα και οι νέες ιδέες, η όποια επανάσταση που μπορεί να φέρουν οι νέοι στην αγορά, αλλά ο βασικός μισθός! Παντελής έλλειψη φιλοδοξίας και φαντασίας, ως αποτέλεσμα συστημάτων με τρομακτικό κόστος λειτουργίας.

    Στο θέμα της Παιδείας... και η εκπαίδευση, αλλά προτίστως η καλλιέργεια, έχουν ξεπέσει πολύ στη δύση (ΗΠΑ και ΕΕ). Μάγκες, θα μας φάνε οι Ασιάτες, διότι οι κοινωνίες μας παράγουν όλο και περισσότερα αμόρφωτα τσογλανάκια με ύφος, τουπέ, εύκολη κριτική, τεμπελιά και απαιτήσεις.

    ReplyDelete
  39. εγώ δεν μιλάω για ασφαλιστικό, διότι το παρόν blog δεν είναι για γέρους

    To start with, ως ασφαλιστής θάπρεπε να ξέρεις καλύτερα απόλους ότι ασφάλεια υγείας, ζωής κλπ ΔΕΝ αγοράζουν οι γέροι, ούτε πουλιούνται (με ελάχιστες εξαιρέσεις) σε γέρους.

    Οι γέροι ό,τι ήταν να πάρουν το πήραν ΚΑΙ αυτό που πήραν ή παίρνουν είναι ΠΟΛΥ δύσκολο να ανατραπεί.
    ΣΗΜΑΣΙΑ, λοιπόν, έχει το ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ σχεδόν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για τους ΝΕΟΥΣ οι οποίοι καλούνται να ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΟΥΝ τις ΥΠΕΡ-ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΕΣ παροχές στους ήδη εν συντάξει ΚΑΙ σ' αυτούς που πλησιάζουν στην συνταξιοδότηση.

    ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ, στην Ελλάδα έχουμε τεράστιες ομάδες του πληθυσμού που λαμβάνουν Η θα λάβουν υπεσχημένες παροχές που (θα) ανέρχονται σε ΑΠΟΔΟΣΗ 10-15% επί των ΣΥΣΣΩΡΕΥΘΕΙΣΩΝ ΕΙΣΦΟΡΩΝ τους και μάλιστα για 20+ χρόνια, αφού αποσύρονται του ενεργού βίου στα 55 και 60, ΚΟΣΤΟΣ που λόγω ελλείψεως ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ, θα ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΟΥΝ οι ΝΕΟΙ οι οποίοι όταν θάρθει η δική τους ώρα, με το τρέχον σύστημα είναι ζήτημα εάν θα λάβουν 1-2% return επί των κεφαλαίων τους.

    ΜΙΛΑΜΕ δηλαδή γιά

    ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ της ΧΙΛΙΕΤΗΡΙΔΑΣ!!!!!!

    ReplyDelete
  40. Ενας 59χρονος άντρας χτυπήθηκε σε ατύχημα και μεταφέρθηκε σε ιδιωτικό νοσοκομείο με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Εκεί έψαξαν τις τσέπες του και δεν βρήκαν κάρτα ασφάλισης σε ιδιωτική εταιρεία, γι' αυτό και τον μετέφεραν στην άλλη άκρη της πόλης σε δημόσιο νοσοκομείο. Τον υπέβαλαν σε εξετάσεις και βρήκαν ότι είχε πρόβλημα και στον αυχένα και η κατάστασή του ήταν σοβαρή.

    Εν τω μεταξύ βρέθηκε από τις λίστες του ιδιωτικού νοσοκομείου ότι ήταν τελικά ασφαλισμένος και ως εκ τούτου το ιδιωτικό απαίτησε να τον επιστρέψουν, διότι ήταν δικός τους ασθενής, τους ανήκε! Αυτό ονόμασε ο καθηγητής κατάχρηση του ασθενούς και έδειξε ανάγλυφα πώς ταλαιπωρήθηκε ένας χτυπημένος άνθρωπος με μόνη αιτία το κέρδος. Ενα αστρονομικό νούμερο 18.000 αμερικανών πολιτών πεθαίνουν κάθε χρόνο στις ΗΠΑ λόγω έλλειψης ιατρικής φροντίδας, πολύ περισσότεροι δηλαδή από όσους σκοτώθηκαν την 11η Σεπτεμβρίου. 47 εκατομμύρια είναι οι εντελώς ανασφάλιστοι. Πρόσθεσε επίσης ότι στόχος του είναι να εμποδίσει «τη μετάδοση της νόσου», δηλαδή την υιοθέτηση του αμερικανικού μοντέλου.

    Μερικά από τα στοιχεία που παρέθεσε ήταν συγκλονιστικά: 1.000.000 πολίτες στις ΗΠΑ χρεοκοπούν κάθε χρόνο εξαιτίας υπέρογκων ιατρικών δαπανών. Το 50% όλων των προσωπικών χρεοκοπιών οφείλονται σε ιατρικές δαπάνες. Αξίζει να σημειωθεί ότι η κατά κεφαλήν δημόσια δαπάνη υγείας στις ΗΠΑ υπερβαίνει τη συνολική δαπάνη όλων των κρατών μαζί.

    Τα στοιχεία που παρουσίασε ο καθηγητής προέρχονται από επίσημες πηγές και εκθέσεις και δεν επιδέχονται καμιά αμφισβήτηση.

    Πάνω από το 32% των παιδιών μεταξύ 5 και 13 ετών δεν πήγαν ούτε μία φορά σε γιατρό μέσα σε διάστημα ενός χρόνου. Το ποσοστό θνησιμότητας αυξάνεται συνεχώς στα χαμηλά εισοδήματα που δεν έχουν πρόσβαση σε ιατρική φροντίδα, αλλά εξίσου αυξάνεται και στα λίγο υψηλότερα εισοδήματα, διότι χειροτερεύουν συνεχώς οι συνθήκες περίθαλψης. Τα ιατρικά λάθη πολλαπλασιάζονται και τα σοβαρά περιστατικά οδηγούνται στις λιγοστές δημόσιες μονάδες, διότι δεν συμφέρουν. Παράλληλα, δεδομένης της αδυναμίας πρόσβασης των πολιτών στις ακριβές υπηρεσίες υγείας, συνεχώς αυξάνεται (κατά χιλιάδες) ο αριθμός των άδειων κλινών στα μεγάλα ιδιωτικά νοσοκομεία. Γίνονται εκατομμύρια μη αναγκαίων επεμβάσεων σε ασθενείς, διότι αυτό επιφέρει μεγάλα κέρδη.

    Ο αριθμός θέσεων για τους γιατρούς συνεχώς μειώνεται, ενώ ο αριθμός των διοικητικών υπαλλήλων αυξάνεται με αστρονομικές ταχύτητες. Σχετικό άρθρο φιλοξενήθηκε στον ελληνικό τύπο με τίτλο «Τα στελέχη υγείας επωφελούνται από το μάνατζμεντ» και εντοπίζει αυτή την τάση προτίμησης ανάμεσα στους νέους όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά τώρα πλέον και στην Ελλάδα («Καθημερινή», 25/9/06).

    Οι γιατροί θεωρούνται επιτυχημένοι χάρη στον μεγάλο αριθμό ασθενών που εξετάζουν στη διάρκεια μιας ημέρας και η θέση τους είναι πάντα υπό κρίση. Ανατριχιαστικοί ήταν οι στατιστικοί πίνακες του καθηγητή σε ό,τι αφορά την περίθαλψη των παιδιών στις ΗΠΑ. Να σκεφτεί κανείς πως η ιδιωτική υγεία επιτρέπει μία μέρα νοσηλεία σε παιδί με διαβητικό κώμα, δύο μέρες για οστεομυελίτιδα και τρεις μέρες για μηνιγγίτιδα. Οπως είπε και ο ίδιος, «το σύστημά μας σκοτώνει ανθρώπους».

    Κι όταν από το ακροατήριο ρωτήθηκε ποιον συμφέρει τελικά αυτό το σύστημα υγείας εκτός από τις πολυεθνικές και τα μεγάλα πολιτικά συμφέροντα, απάντησε ότι το σύστημα είναι πολύ καλό μόνο για τους πλούσιους, που απολαμβάνουν καλή περίθαλψη και μείωση φόρων. Εκείνο που προέκυψε από τα στοιχεία του καθηγητή ήταν η μεγάλη αύξηση των δυνατοτήτων απάτης σε ένα τέτοιου είδους σύνθετο σύστημα υγείας με τεράστια ποσά, ικανά να περιθάλψουν ολόκληρους πληθυσμούς. Οι περιπτώσεις που έφτασαν στα δικαστήρια αντιμετωπίστηκαν με πρόστιμα και γρήγορα οι εταιρείες μπόρεσαν να συνεχίσουν το «κοινωφελές» τους έργο. Εξάλλου, μην ξεχνάμε πως επισήμως στις ΗΠΑ οι φαρμακευτικές-ιατρικές εταιρείες είναι σπόνσορες των υποψήφιων προέδρων και γερουσιαστών.

    ReplyDelete
  41. Συγγνώμη για το copy-paste.

    @κομφουκιος

    ¨…μα ακριβώς της ΙΔΙΑΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ
    που θα δεχθεί ο ΠΑΜΦΤΩΧΟΣ ΜΑΥΡΟΣ¨

    ΑΥΤΑ συμβαίνουν

    ΜΟΝΟ

    ΜΟΝΟ

    ΜΟΝΟ

    στα πιο τρελά σας όνειρα.

    Αν μιλήσουμε αρνητικά για τις ΗΠΑ μας κατατάσσεται κατευθείαν στους Πασοκους που το μόνο όνειρο τους είναι να στροβιλίζουν τον φραπέ στην παραλία.

    Πρέπει να καταλάβετε ότι κάποιοι από εμάς δουλεύουν +10h την ημέρα και αμείβονται ελάχιστα ή κάνουν διδακτορικό χωρίς να πληρώνονται και τρέχουν σε συνέδρια με δικά τους έξοδα. Δεν άκουσα κανέναν να λέει για το πόσο ωραία είναι τα πράγματα στην Ελλάδα ή για το πόσο εξυπηρετική είναι οι εργαζόμενοι στο ΕΣΥ.

    ReplyDelete
  42. H ΛΟΓΙΚΗ μας λέει ότι,

    την στιγμή που ΟΛΗ η Ευρώπη (όχι μόνο η Ελλάδα) όταν δει τα σκούρα ΚΑΤΑΦΕΥΓΕΙ στο Sloan Kettering, στην Cleveland Clinic, στο Beth Israel, στο Mount Sinai, στο Massachusetts General ή στην Mayo Clinic, οι μεν πλούσιοι με τους παράδες τους, οι κομματικοί με τα κλεμμένα των φορολογουμένων και οι φτωχοί με εράνους από δω κι' από κει,

    το ΕΠΙΠΕΔΟ των, δυνατόν να παρασχεθούν, ΙΑΤΡΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ στις ΗΠΑ είναι ΠΡΟΦΑΝΩΣ το ΚΑΛΥΤΕΡΟ, by far, WORLD WIDE.

    Eμείς, λοιπόν, οι απανταχού του Κόσμου ΣΟΣΙΑΛ-ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΙ Ελληνες ξεκινάμε από ΑΥΤΗ τη βάση και ΛΕΜΕ, "θα προσπαθήσουμε να ΑΝΤΙΓΡΑΨΟΥΜΕ από ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΑΠΟΨΗ το Αμερικανικό Σύστημα",

    ΑΦΟΥ

    ΑΦΟΥ

    ΑΦΟΥ

    το απαλλάξουμε από τα ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΕΝΑ του vis-a-vis στην οικουμενική, ισότιμη και δίκαιη παροχή αυτών των υπηρεσιών σε ΟΛΟΥΣ τους πολίτες κλπ κλπ.

    ΔΕΝ διαφωνούμε με την παρουσία ΤΕΡΑΣΤΙΩΝ ΚΕΝΩΝ στο Αμερικανικό Σύστημα, αν και ο φίλος σου τα παρουσιάζει ΑΡΚΕΤΑ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΜΕΝΑ.

    Με παρακολουθείς;;;

    Αu contraire, εσύ και ο φίλος σου καθηγητής του Harvard ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΕ εν αφελεία αυτό που έκανε ο ΑΘΛΙΟΣ Παπανδρέου στην ΠΑΙΔΕΙΑ πριν 27 χρόνια. Τότε, η Παιδεία στην Ελλάδα ήταν μεταξύ μετρίου και μέσου ΚΑΙ, επί πλέον, υπήρχαν 4 world-class σχολεία, το Πειραματικό, το Βαρβάκειο, το Κολλέγιο Αθηνών και ο Μωραϊτης που έβγαζαν ΑΣΤΕΡΙΑ. Ο ΠΡΟΔΟΤΗΣ, λοιπόν, του ΕΘΝΟΥΣ αποφάσισε να επιβάλει ΙΣΟΤΗΤΑ, κατεβάζοντας ΟΛΟΥΣ προς τα ΚΑΤΩ και ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΝΤΑΣ τους. Οι εισαγωγικές στα 4 διαπρεπή σχολεία καταργήθηκαν και, συγχρόνως, το κάθε τσόκαρο μπορούσε να διορισθεί καθηγητής στο Πειραματικό την στιγμή που, στα 60ς, ακόμα ΚΑΙ ο γυμναστής μου στο Πειραματικό, ο κ. Φωτιάς, είχε ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ από την ΣΟΥΗΔΙΑ και κατάφερε ο άνθρωπος, ακόμα και μένα, ένα κήτος 100 κιλών, να με μετατρέψει σε ευσταλή νεαρό!!!!!

    ΕΜΕΙΣ, λοιπόν, λέμε "ΟΧΙ στην ομογενοποίηση και την ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ προς τα κάτω."

    ΑΣΦΑΛΩΣ και πιστεύουμε με ΠΑΘΟΣ στην ΙΣΟΤΗΤΑ,

    ΑΛΛΑ

    ΑΛΛΑ

    ΑΛΛΑ

    ΙΣΟΤΗΤΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΑΝΩ και ΜΟΝΟ προς τα ΑΝΩ.

    ReplyDelete
  43. EMEIΣ (oxi oi G700, αλλά οι απανταχού της Γης Ελληνες ΣΟΣΙΑΛ-ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΙ)

    ΔΙΑΦΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ με το CONCEPT της ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ

    ΑΛΛΑ

    ΑΛΛΑ

    ΑΛΛΑ

    Εξ ΙΣΟΥ

    ΚΑΙ με το concept της ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ ΥΓΕΙΑΣ και ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ.

    Στις ΗΠΑ, τα καλύτερα Νοσοκομεία ήσαν και είναι

    ΝΟΝ-PROFIT ΔΗΜΟΣΙΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ όπως το
    MSKCC, η Mayo Clinic και άλλα προαναφερθέντα.

    ΕΤΣΙ ήταν στην Ελλάδα ο "ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ" και ο "ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ" μέχρι να τα ΣΑΡΩΣΕΙ η ΛΑΙΛΑΠΑ της ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ του
    ΑΛ-ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΠΟΝΕ-ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.

    ΔΕΝ θα πάμε από το ένα ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟ ΑΚΡΟ σε ένα ΑΛΛΟ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟ ΑΚΡΟ.

    ΕΜΕΙΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ στην ΜΕΣΗ ΟΔΟ.

    ReplyDelete
  44. "Στις ΗΠΑ, τα καλύτερα Νοσοκομεία ήσαν και είναι
    ΝΟΝ-PROFIT ΔΗΜΟΣΙΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ όπως το
    MSKCC, η Mayo Clinic και άλλα προαναφερθέντα."


    Μα και η ασφαλιστική εταιρία μου ήταν Mutual (με μετόχους τους ίδιους τους ασφαλισμένους για το μαθηματικό απόθεμά της) και είναι η 4η μεγαλύτερη εταιρία στις ΗΠΑ.

    Ο θεσμός των συμμετοχικών / δημόσιων / συνεταιρικών επιχειρήσεων είναι πολύ πιο ανεπτυγμένος στις ΗΠΑ από την Ευρώπη.

    Δεν διαφωνούμε. Κι εγώ υποστηρίζω τα ΔΗΜΟΣΙΑ, αλλά είμαι κατά των κρατικών και επιφυλακτικός σε 100% ιδιωτικά.


    Η διαφορά είναι ότι στην Ευρώπη έχουν μπερδέψει τα μπούτια τους και νομίζουν (λόγω μη διαφορετικών εμπειριών) ότι τα κρατικά είναι καλά γιατί έτσι λέει η Παπαρήγα. Έλεος πια. Ν' ανοίξουν λίγο το μυαλό τους. Τι διάολο το έχουν το ίντερνετ, μόνο για να διαβάζουν "απόψεις"; Από απόψεις άλλο τίποτα. Τα facts ποιος τα παίρνει υπόψη του;

    Λέει ο άλλος "δεν έχει πράσινο στις Αμερικάνικες πόλεις" (το αντίθετο συμβαίνει) κι ενώ το έχει το ρημάδι το google το χρησιμοποιεί μόνο για να βρίσκει άρθρα που συμφωνούν με τις ιδεολογικές του αγκυλώσεις για να νιώθει ικανοποίηση. Αμάν πια!

    Δηλαδή πάει ο άλλος που πιστεύει ότι η γη είναι επίπεδη και ψάχνει να βρει άλλο ένα άρθρο που συμφωνεί μαζί του (προς θεού! δεν ψάχνει τίποτα που να διαφωνεί μαζί του) και μετά το μοστράρει και σε κάνα blog...

    Και για να τα ξεναθαρίσουμε μια και καλή (επειδή ήμουν και ασφαλιστής στην Ελλάδα για 7 χρόνια και τα ξέρω από μέσα):

    α) Το ίδιο περίπου ποσοστό ανασφάλιστων υπάρχει και στις δύο χώρες. Για τους ίδιους λόγους (άλλοι δεν μπορούν, άλλοι απλά δεν θέλουν).

    β) Πολλά σπίτια έχουν κλείσει και στην Ελλάδα λόγω λογαριασμών περίθαλψης, ειδικά όταν οι παθήσεις δεν καλύπτονται από κρατικά ταμεία και ειδικότερα όταν απαιτείται εξωτερικό και δεν υπάρχει κατάλληλη γνωριμία (βύσμα).

    γ) Το παρόν BLOG για την Ελλάδα:

    1) Για το στρατιωτικό θέμα δεν μίλησε κανείς (υποχρεωτική απώλεια 18 μηνών από τη ζωή του νέου Έλληνα)

    2) Για την έλλειψη ευκαιριών δεν μίλησε κανείς

    3) Για την έλλειψη ευέλικτου και ανοιχτού επαγγελματικού προσανατολισμού

    4) Το θέμα της καθαριότητας στις πόλεις

    5) Το θέμα της πλήρους αδιαφάνειας στους κρατικούς και δημοτικούς ισολογισμούς

    6) Το θέμα της αναξιοκρατίας

    7) Το θέμα της ολοένα και μεγαλύτερης εξάρτησης από τους "μεγάλους" της ΕΕ

    8) Το θέμα του χουλιγκανισμού τύπου Αφρικανικού κρατιδίου στα πανεπιστήμια (μην αρχίσει κανείς περί επαναστάσεων και άλλα - όλοι αυτοί είναι παντελώς ανίκανοι για επανάσταση, κακομαθημένα τσογλάνια της μαμάκας τους που δεν είναι ικανοί να μοιράσουν δυο γαϊδουριών άχυρα και βρίσκουν τους αναλφάβητους "δημοσιογράφους" να τους υπερασπίζονται κι από πάνω... επειδή καταστρέφουν δημόσια περιουσία και γελάνε ακόμα και οι τριτοκοσμικοί βραζιλιάνοι).

    9) Το θέμα του κόστους των αδειών για επαγγελματίες, που θα έπρεπε να είναι το 1ο θέμα στην ατζέντα των φιλόδοξων νέων

    κλπ κλπ

    Ορίστε. Στα 40 μου κι από 10000 μίλια μακριά προτείνω καυτά θέματα. Και πάει ο άλλος και λέει κάτσε να πάρω συνέντευση του τάδε που λέει ότι σε πόσα χρόνια θα μεταβιβαστούμε αυτομάτως από τα 700 ευρώ σε κοινωνία Σταρ Τρεκ όπου δεν θα χρειαζόμαστε να εργαζόμαστε...

    Και βλέπω κι εγώ μετά ολόκληρη ταλαντούχα γενιά που έλπιζα να είναι καλύτερη από τη δικιά μου γενιά (τους κομματικούς μαλάκες), να βυθίζεται σε ψευδίσματα θεωριών και να μην κάνει τίποτα.

    Καληνύχτα.

    Λευτέρης

    ReplyDelete
  45. Στα 40 μου κι από 10000 μίλια μακριά προτείνω καυτά θέματα

    Δηλαδή Λευτέρη βρίσκεσαι καταμεσής του Ειρηνικού Ωκεανού;;;;; Μήπως στην Honolulu?
    Καθότι μεταξύ Pacific Coast και του Hawaiian Archipelago ΔΕΝ υπάρχει άλλη ξηρά.

    ReplyDelete
  46. Λευτέρη, το γεγονός ότι καταγγέλεις τις "απόψεις" και τις "ακριβές ιδεολογίες" της Ευρώπης ή της Ελλάδας δε σημαίνει ότι η δική σου προσωπική άποψη συνιστά ΤΗΝ πλέον αποϊδεολογικοποιημένη πρακτική λύση στα θέματα που μας απασχολούν.

    Απεναντίας, κι ενώ όπως λες είσαι πρακτικός άνθρωπος και πραγματιστής, μέχρι στιγμής οι δικές σου απόψεις, όπως κι αυτές που κριτικάρεις, βρίθουν από ηθικολογικού τύπου προσσεγίσεις και παραμένουν σ' ένα επίπεδο περιγραφικής ανάλυσης χωρίς δια ταύτα. Ποια είναι η πρότασή σου; Οι χαμηλοί φόροι και η επιχειρηματικότητα; Ωραία. Αυτά τα έχουμε πει κι εμείς χιλιάδες φορές. Παρακάτω λοιπόν.

    Επίσης το παρόν blog έχει μιλήσει πάμπολλες φορές για όλα τα παραπάνω θέματα που θέτεις 1,2,3,4,5,6,7,8, 9 from day one και θα συνεχίσει να μιλάει γι αυτά, όπως επίσης θα συνεχίσει να ενδιαφέρεται για τη συγκριτική πολιτική ανάλυση και παρουσίαση του τι γίνεται στον πλανήτη γιατί έτσι παίρνουμε και καμιά χρήσιμη ιδέα και για εδώ.

    ReplyDelete
  47. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete