Η αντικατάσταση του βουλευτή της ΝΔ Γιάννη Μανώλη από το α' θερινό τμήμα της Βουλής συνιστά ένα ακόμη τρανό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η κυβέρνηση παίζει με τους θεσμούς. Τώρα πια η κυβερνητική πλειοψηφία, κάθε φορά που θα φοβάται καταψήφιση των ρυθμίσεων που προωθεί, θα αποσύρει όχι τα νομοσχέδια αλλά τους βουλευτές. Πρωτότυπο και προωθημένο.
Το πρόβλημα εδώ δεν είναι η προσπάθεια εξυγίανσης των ζημιογόνων ΔΕΚΟ μέσα από τον περιορισμό των όποιων υπερβολών, απ’ τις δεκάδες που όλοι ξέρουμε ότι υπάρχουν. Η αντικατάσταση του βουλευτή της ΝΔ με συνοπτικές διαδικασίες αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου σε μια σειρά από θεσμικά unfair.
Παρακολουθούμε τις τελευταίες δύο εβδομάδες στο μέσο του Καλοκαιριού την προώθηση δύο νομοσχεδίων που δίνουν ένα ενδιαφέρον σήμα για την ποιότητα των θεσμών στη χώρα μας. Με το πρώτο, στο οποίο μπήκε «τσόντα» και η επίμαχη τροπολογία για τις ΔΕΚΟ, αποκεφαλίζεται ο επικεφαλής της Αρχής διερεύνησης μαύρου χρήματος Γ. Ζορμπάς στο μέσο κρίσιμων και ενοχλητικών ερευνών που μπαίνουν έτσι στο ντουλάπι. Με το δεύτερο υπονομεύεται ο θεσμός της αυτοδιοίκησης των μεγάλων δικαστηρίων.
Πρέπει κάποτε να καταλάβουμε ότι σταθερό, αναπόσπαστο και συνυφασμένο με την σύγχρονη δημοκρατία χαρακτηριστικό είναι ο έλεγχος και η μεταξύ των διαφόρων θεσμών εξουσίας εξισορρόπηση (checks and balances). Ωστόσο, στην Ελλάδα ο κοινοβουλευτικός έλεγχος είναι πενιχρός διότι υπόκειται στον κανόνα της πλειοψηφίας και ο δικαστικός είναι υπαρκτός αλλά εξασθενημένος από τα χρόνια προβλήματα της απελπιστικά καθυστερημένης έκδοσης των αποφάσεων και της προσπάθειας πολιτικής χειραγώγησης.
Σ’ αυτή την κατάσταση συνεισφέρει και η θεσμική παρουσία της ηγεσίας της δικαιοσύνης, η οποία έχει χαρακτηριστεί από πολλές πλευρές απογοητευτική. Και πώς να μην είναι άλλωστε, αφού τον τελευταίο μόλις χρόνο μάθαμε ότι η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου μπορεί να αποφασίζει συμπεριλαμβανομένων τηλεφωνικών ψήφων (υπόθεση των συμβασιούχων) χωρίς την τήρηση της προβλεπόμενης διαδικασίας και είδαμε τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να γνωμοδοτεί εκτός αρμοδιότητας (υπόθεση καμερών) σχετικά με νομικό ζήτημα που εκκρεμούσε ενώπιον της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας ως του αρμόδιου κατά το Σύνταγμα δικαστηρίου. Ποιον σεβασμό στους κανόνες και τους θεσμούς να εμπνεύσουν στην κοινωνία μετά από αυτά οι ανώτατοι δικαστές;
Ο θεσμός των ανεξάρτητων αρχών λειτούργησε από την αρχή ενοχλητικά απέναντι στην πολιτική εξουσία και δικαίωσε το σκοπό του σε μία χώρα όπου ο πήχης των κανόνων τίθεται ψηλά για να παραβιάζεται εύκολα. Εμβάθυνε το κράτος δικαίου και προώθησε την προστασία των δικαιωμάτων και την έννοια της αξίας του πολίτη απέναντι σε ένα κράτος πλατύ και αυθαίρετο. Ακόμα κι αυτός ο θεσμός, όμως, δέχτηκε και συνεχίζει να δέχεται συνεχή χτυπήματα. Είναι γνωστό ότι επιχειρήθηκε παράκαμψη του ΑΣΕΠ με τη διαδικασία των συνεντεύξεων και ότι η μισή κυβέρνηση (Υπουργείο Παιδείας, Άμυνας, πρώην Δημόσιας Τάξης, Δικαιοσύνης) τσακώθηκε και πήγε στα δικαστήρια για να λύσει τις διαφορές της με την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Χθες δημοσιεύτηκαν στο τύπο στοιχεία για τη δραστική μείωση του προϋπολογισμού των ανεξάρτητων αρχών με το ΑΣΕΠ χαρακτηριστικά να λαμβάνει φέτος 4 εκατομμύρια ευρώ λιγότερα σε σχέση με πέρυσι.
Η σχέση αντίθεσης και σύγκρουσης μεταξύ των διαφόρων θεσμών εξουσίας είναι δεδομένη και επιθυμητή και οργανώνεται άλλωστε από το ίδιο το Σύνταγμα. Ωστόσο, η σημερινή πολιτική εξουσία υπερβαίνει την αντίθεση αυτή και χτυπάει κατευθείαν τους ίδιους τους θεσμούς. Οι κανόνες τηρούνται μόνο όταν αυτό είναι πολιτικά επωφελές και συμβατό με το ύφος «κατσουφιασμένου νοικοκύρη» του εκπροσώπου του πρωθυπουργού. Όταν συμβαίνει το αντίθετο, η ελαστικότητα της ερμηνείας των κανόνων είναι τέτοια ώστε μπορεί και παραμένει ως πρωθυπουργικός σύμβουλος πρώην βουλευτής, διωκόμενος από τη δικαιοσύνη για πολιτική προστασία σε γκάνγκστερ.
Εφαρμόζεται στα δημόσια πράγματα η «μέθοδος Πούτιν». Χειραγώγηση των θεσμών, αδιαφάνεια, ελάχιστη κριτική και πολιτική αντιπαράθεση ανύπαρκτη. Μάλλον κρίθηκε ως η καλύτερη μέθοδος για την διαιώνιση της σημερινής πολιτικής εξουσίας. Ωστόσο όσο και αν την ξορκίζεις, η δημοκρατία επανέρχεται και σου χτυπάει την πόρτα ενοχλητικά.
balte me ston ose me tropologia to kalokairi kai 2,5 xi mistho
ReplyDeleteοικονομικά απαραίτητη θεσμικά αντιδημοκρατική η τροπολογία
ReplyDeleteγια την αντικατάσταση δεν το συζητάω είναι για γέλια
ReplyDeleteΟ Κωστάκης παίζει μπάσκετ. Εσύ λεμπόφσκι τι παίζεις?
ReplyDeleteBAFket
ReplyDeletekai poy sai? ston ose thelo na mpo sti dieythinsi emporeymaton u know... ekei me oloys toys duderinos na me elegxei i baker tilly kai na me bgazei loyfa me tin tablogix
ReplyDeleteEMENA με ενοχλούν ΔΥΟ πράγματα εδώ:
ReplyDelete1) Η ΠΑΛΗΑ ΠΡΑΚΤΙΚΗ να βάζουν "τσόντες" σε ΝΟΜΟΥΣ και νομοσχέδια. Συνήθως, σε ένα νομοσχέδιο για κεντρικό θέμα Α, προσθέτουν στο τέλος ένα φωτογραφικό νόμο για ΑΣΧΕΤΟ ΘΕΜΑ, πες, να νομιμοποιηθεί το παράνομο του Σηφουνάκη στην Π. Ιωακείμ, ή να προσληφθεί σε μιά θέση η κόρη του Τσιτουρίδη και ούτω καθ εξής.
ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ "ΠΑΡΑΘΥΡΑΚΙΑ".
2) ΑΥΤΗ η ΑΝΩΘΕΝ παρέμβαση ΚΑΙ αντικατάσταση του κ. ΜΑΝΩΛΗ από μιά επιτροπή είναι ΝΟΜΟΤΥΠΗ, αλλά ΚΑΤ ΟΥΣΙΑΝ συνιστά ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΒΟΛΗ της ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑΣ του ΛΑΟΥ της ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ τον οποίον εκπροσωπεί ο παραπάνω βουλευτής.
ΑΤΥΧΩΣ, το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΔΕΝ προβλέπει checks and balances, στον ΒΑΘΜΟ που ισχύει στις ΗΠΑ, όπου ΑΝΤΕΓΡΑΨΑΝ verbatim ac litteratim τον ημέτερον Αριστοτέλην.
ΠΑΡΟΤΙ έχουμε ΤΡΕΙΣ ΔΙΑΚΡΙΤΕΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ, ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ, ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ και ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ, πρώτη και η δεύτερη ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΙ από το ΠΛΕΙΟΨΗΦΗΣΑΝ στη ΒΟΥΛΗ ΚΟΜΜΑ, άρα ΑΥΤΟΣ που ΚΥΒΕΡΝΑ είναι συγχρόνως ΑΥΤΟΣ που NOMΟΘΕΤΕΙ.
ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΟ πρόβλημα εδώ το ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ και ΣΥΝΤΑΓΜΑ μας και αυτό το πρόβλημα απαντάται σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες.
Οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΑΡΧΕΣ (που πρέπει να υπάρχουν ΚΑΙ πρέπει να έχουν ανεξαρτησία) ΔΕΝ είναι ΔΥΝΑΤΟΝ εκ των πραγμάτων να είναι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ. Στισ ΗΠΑ μπορεί να τις ΔΙΟΡΙΣΕΙ πχ το ΚΟΓΚΡΕΣΣΟ γιά να εξετάσει μιά πιθανή ΑΤΑΣΘΑΛΙΑ από πλευράς Προέδρου, όπως έγινε με την ΥΠΟΘΕΣΗ LEWINSKY επί CLΙΝΤΟΝ.
Σε μιά χώρα όμως, όπως η Ελλάδα όπου
ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ του ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ και η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ
ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ η "ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ" των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΑΡΧΩΝ.
άρα απαιτείται μια θεσμική επανάσταση μια ένεση δημοκρατίας αφού η 3η ελληνική δημοκρατία όπως έχεις πει πάπαλα
ReplyDeleteΠροσωπική μου γνώμη είναι πως θα λειτουργούσαμε ΠΟΛΥ καλύτερα αν είχαμε
ReplyDelete1) ΠΡΟΕΔΡΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ με απ ευθείας εκ του ΛΑΟΥ εκλεγόμενο Πρόεδρο, ο οποίος είναι συγχρόνως ΚΑΙ πρόεδρος της κυβέρνησης, με ΑΥΞΗΜΕΝΕΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ. ΑΥΤΟΣ διορίζει τα μέλη της Κυβέρνησης, τα οποία μπορεί να είναι ΙΔΙΩΤΕΣ ή να προέρχονται από το ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΣΩΜΑ, αλλά ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να είναι ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΝΟΜΟΘΕΤΕΣ και ΥΠΟΥΡΓΟΙ.
Ο Πρόεδρος ΧΑΡΑΣΣΕΙ εξωτερική πολιτική, και τον ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ.
2) 150-ΜΕΛΗ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ [ΒΟΥΛΗ, ένα για ΚΑΘΕ 66.666 ΠΟΛΙΤΕΣ περίπου - ANAΛΟΓΙΚΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ) με τα ΜΕΛΗ ΕΚΛΕΓΟΜΕΝΑ σε ΜΟΝΟΕΔΡΙΚΕΣ περιφέρειες με βάση το σύστημα της ΣΧΕΤΙΚΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ, γεγονός που θα επέτρεπε σε ΕΝΑ ΑΡΙΣΤΟ ΠΟΛΙΤΗ να κατέλθει ως ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΛΕΓΕΙ.
Η ΒΟΥΛΗ ΨΗΦΙΖΕΙ ΝΟΜΟΥΣ, ΚΗΡΥΞΗ ΠΟΛΕΜΩΝ, προσθαφαιρεί ΣΗΜΕΙΑ στον και από τον ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ και με ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ 66.66% ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΡΡΙΨΕΙ τον ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΙΝ ΤΟΤΟ.
3) 50-ΜΕΛΗ ΑΝΩΤΕΡΗ CAMERA, δλδ ΓΕΡΟΥΣΙΑ (ένα ΑΝΑ ΝΟΜΑΡΧΙΑ ανεξαρτήτως μεγέθους) ώστε να ΕΧΟΥΝ ΦΩΝΗ και οι μικροί και ΑΔΥΝΑΤΟΙ ΝΟΜΟΙ, όπως και στις ΗΠΑ όπου η, πες CALIFORNIA με 30 εκατομμύρια κατοίκους εκπροσωπείται από 2 γερουσιαστές, ΑΚΡΙΒΩΣ όπως ΚΑΙ το WYOMING με τις 480.000 κατοίκους του!
ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ για μιά κεντρική ιδέα.
@ Gμόσιος
ReplyDeleteI would be inclined to AGREE with you. YES!
@ Κομφούκιος
ReplyDeleteΟι συνταγματικά κατοχυρωμένες ανεξάρτητες αρχές (ΑΣΕΠ, Συνήγορος του Πολίτη, ΕΣΡ, ΑΔΑΕ και Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων) δεν διορίζονται από την κυβερνητική πλειοψηφία αλλά από τη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής με αυξημένη πλειοψηφία 4/5 (άρθρο 101Α παρ. 2 του Συντάγματος).
Για αυτές τις συγκεκριμένες επομένως απαιτείται διακομματική συναίνεση.
Eίχα κατά ΝΟΥΝ, ad hoc αρχές που μπορεί να είναι ΕΝΑ μόνο ΦΥΣΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ και όχι αναγκαστικά πολυμελές σώμα.
ReplyDeleteΣε κάθε περίπτωση, πες μου αν έχεις την καλωσύνη ΠΩΣ γίνεται τότε και προετοιμάζουν την έξοδο του κ. Ζορμπά;;;
I am at a loss to understand here.
Απλά καταργούν ολόκληρη την Ανεξάρτητη Αρχή και την αντικαθιστούν με μια Επιτροπή που θα υπάγεται στο Υπουργείο Οικονομικών αρμοδιότητας Αλογοσκούφη.
ReplyDeleteΔεν διώχνουν το Ζορμπά.Καταργούν την Επιτροπή.
Αυτό λέγεται λογική Χατζηαβάτη-Καραγκιόζη.
Thanks libertarian
ReplyDeleteKAI μιά άλλη ερώτηση. Η ΣΥΝΘΕΣΗ των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ αρχών αποφασίζεται ΚΑΙ αυτή με την αρχή του 4/5;;
ReplyDeleteΚΑΙ, επίσης, η ΣΥΝΘΕΣΗ λειτουργεί με ΘΗΤΕΙΑ (ορισμένου ή αορίστου χρόνου;;) ή ΚΑΙ AD HOC;;
Οσον αφορά τη σημερινή τροπολογία για τις ΔΕΚΟ ο Αλογοσκούφης έχει δίκιο ως προς τη στόχευση.Επιθυμεί δηλ. την ενιαιοποίηση των εργασιακών και ασφαλιστικών σχέσεων των εργαζομένων του Ιδιωτικού και του ερύτερου Δημοσίου Τομέα(όχι του στενού,της δημόσιας διοίκησης δηλ.)σε βάθος χρόνου.Είναι μια σοβαρή μεταρρύθμιση αλλά με ένα αντιθεσμικό τρόπο.
ReplyDelete@ Κομφούκιος
ReplyDeleteΗ πλειοψηφία των 4/5 αφορά μόνο τις 5 συνταγματικά κατοχυρωμένες.
Στις υπόλοιπες, οι οποίες είναι αρκετές (ΕΕΤΤ, Επιτροπή Ανταγωνισμού, ΡΑΕ κτλ.), η κοινοβουλευτική πλειοψηφία διαλέγει όποιον θέλει και όποτε θέλει χωρίς περιορισμούς.
Αυτό ακριβώς έγινε και με τον Ζορμπά. Διάλεξαν να καταργήσουν την επιτροπή για πολιτικούς και όχι για νομικούς λόγους.
@libertarian
Ο νέος νόμος προβλέπει και πάλι ανεξάρτητη αρχή και όχι υπηρεσία
του υπουργείου. Και για την νέα επιτροπή προβλέπεται ό,τι και για την προηγούμενη.
Βέβαια, η ίδια η κοινοτική οδηγία για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος δεν προβλέπει ανεξάρτητη αρχή αλλά δημόσια υπηρεσία ελέγχου (κάτι σαν το πρώην ΣΔΟΕ).
Αλλά στην Ελλάδα μας έχει πιάσει μανία τα τελευταία χρόνια και φυτεύουμε ανεξάρτητες επιτροπές σε όποια πιθανή ή απίθανη αρμοδιότητα της διοίκησης.
Το ότι υπάγεται στο υπυργείο είναι τυπικό και αφορά τη χρηματοδότηση του ετήσιου προϋπολογισμού. Όλες οι ανεξάρτητες αρχές, ακόμη και οι συνταγματικά κατοχυρωμένες, υπάγονται σε κάποιο υπουργείο.
Το ζήτημα Ζορμπά είναι καθαρά πολιτικό. Είναι σαν να απολύουν τον επικεφαλής του πρώην ΣΔΟΕ τη ίδια στιγμή που γίνονται έρευνες για φορολογικές παραβάσεις κάποιου υπουργού.
Και φυσικά ο σεβασμός στους θεσμούς και η ποιότητα της δημοκρατίας δεν εξαρτώνται από το τυπικά παράνομο ή αντισυνταγματικό. Πολλές φορές ο πήχης της τυπικής νομιμότητας είναι πολύ χαμηλός.
Kαι επειδή η θεσμολατρεία έχει και αυτή τις παρενέργειές της ας δούμε τι γίνεται στη διπλανή μας Τουρκία.
ReplyDeleteΕνα δικαστήριο με άψογες δικονομικές διαδικασίες αποφασίζει τη κατάργηση της Κυβέρνησης και τη στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων του πρωθυπουργού και του προέδρου της χώρας.
Η απόφαση θα είναι θεσμικά αψογη.
Ούτε ο Ερντογάν,προς το παρόν τουλάχιστο, δεν διανοήθηκε να τη χαρακτηρίσει αντιθεσμική.
@ Κομφούκιος
ReplyDeleteΗ σύνθεση των 5 αρχών αποφασίζεται με πλειοψηφία 4/5 για τετραετή θητεία. Οι επιτροπές αυτές δεν είναι ad hoc. Η κατάργησή τους είναι αντισυνταγματική, ενώ νόμος ο οποίος θα μεταβάλει τον τρόπο λειτουργίας τους προς το λιγότερο ανεξάρτητο είναι αντισυνταγματικός.
Βέβαια υπάρχουν και άλλοι τρόποι εκβιασμού, όπως η μείωση του προϋπολογισμού τους, η καθυστέρηση στις προσλήψεις ή στην καταβολή των προϋπολογισμένων και προβλεπόμενων δαπανών από τα αρμόδια υπουργεία.
Για τις υπόλοιπες σύνθεση, θητεία και τρόπος λειτουργίας ρυθμίζονται από τους νόμους με τους οποίους συστήνονται. Π.χ. ο υπουργός ανάπτυξης αποφασίζει την σύνθεση της Επιτροπής Ανταγωνισμού και της ΡΑΕ, ο υπουργός μεταφορών για την ΕΕΤΤ κτλ.
@panagriotatos
ReplyDelete"Ο νέος νόμος προβλέπει και πάλι ανεξάρτητη αρχή και όχι υπηρεσία
του υπουργείου."
Προβλέπει Επιτροπή και όχι Ανεξάρτητη Αρχή.Τεράστια διαφορά.Η πρώτη είναι Υπηρεσία,η δεύτερη πρωτογενής Εξουσία.
@ Libertarian
ReplyDeletehttp://www.mnec.gr/export/sites/mnec/el/nomothesia/nomosxedia/Documents/2008-07-17_Sxedio_Nomou.pdf
Άρθρο 7 παρ. 1
"Συνιστάται Επιτροπή (...) η οποία έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια".
Η διαφορά των ανεξάρτητων αρχών σε σχέση με την υπόλοιπη δημόσια διοίκηση είναι ότι δεν υπαγεται στην διοικητική πυραμίδα του κράτους. Δεν ελέγχεται για τους στόχους και την απόδοσή της από κάποιον ιεραρχικά ανώτερο, ούτε καν από τον "εποπτεύοντα" υπουργό. Είναι μόνη της με τον νόμο, ενώ δίνει λόγο μόνο στη Βουλή με ετήσιες εκθέσεις.
Η ονομασία δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Και το ΑΣΕΠ ονομάζεται συμβούλιο και όχι αρχή.
Πρωτογενή εξουσία ασκεί μόνο ο Λαός και μόνο σε περιόδους εκτροπής ή επανάστασης. Όλοι οι θεσμοί λέγονται θεσμοί γιατί κάποιος τους έχει θέσει. Το Σύνταγμα δηλαδή. Και ασκούν δευτερογενή εξουσία κατά παραχώρηση. Απλώς άλλοι θεσμοί είναι πιο ελεγχόμενοι και άλλοι λιγότερο.
Οι ανεξάρτητες αρχές δεν δίνουν λογαριασμό στην εκτελεστική εξουσία (βλ. κυβερνητική πλειοψηφία) παρότι εποτελούν καμμάτι της.
H υπό τον Ζορμπά ανεξάρτητη Αρχή συστήθηκε από το Καραμανλή για να φραμπαλαδιάσει τον κόσμο στήνοντας την εικόνα του Αρχάγγελου.Τώρα που τον Αρχάγγελο τον πιάσανε με "τη γίδα στη πλάτη" καταργεί την επιτροπή που εκείνος έφτειαξε.
ReplyDeleteΔεν χρειαζόμαστε άλλες Αρχές και άλλες Επιτροπές.Μας αρκούσε ένα καλό ΣΔΟΕ.Αλλά και αυτό το κατάργησε.
διόρθωση
ReplyDeleteδεν υπάγονται
δεν ελέγχονται
κομμάτι της
@ Κομφούκιος
ReplyDeleteΑυτό που προτείνεις με το δεύτερο νομοθετικό σώμα (πχ Γερουσία)
συνηθίζεται κυρίως στις ομοσπονδιακές χώρες ακριβώς για να εξασφαλίζεται η σχετική πολιτική αυτονομία της κάθε πολιτείας ή του κάθε ομόσπονδου κρατιδίου.
Στην Ελλάδα οι νομοί ή ακόμη και οι περιφέρειες δεν έχουν καταρχήν το πληθησμιακό μέγεθος για να στηρίξουν κάτι τέτοιο.
Αλλά αυτό είναι δευτερεύον άμα σκεφτείς την Κύπρο ή το Βέλγιο με τις δύο κοινότητες-κράτη.
Το κυριότερο είναι ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε σοβαρές οικονομικές, κοινωνικές, γλωσσικές και πολιτισμικές διαφοροποιήσεις ώστε να περάσουμε ουσιαστικά σε ένα ομόσπονδο σύστημα.
Αυτό θα ήταν καλό για την περίπτωση της Ευρώπης όπου η Μάλτα και η Γερμανία στο δεύτερο νομοθετικό σώμα θα είχαν την ίδια δύναμη.
διόρθωση
ReplyDeleteπληθυσμιακό
"...Τώρα που τον Αρχάγγελο τον πιάσανε με "τη γίδα στη πλάτη"..."
ReplyDeleteΑκρως βουκολικό αλλά νόστιμο.
Δεν ταιρειάζει όμως να χαρακτηρίζεις ως κατσικοκλέφτη έναν απόφοιτο του Πειραματικού.
Αλλά πάλι πως να τον συναγελάσεις με τους κλεφτοκοτάδες του χθές.Θα τον αδικήσεις κατάφωρα.
"Βουκόλε την Αγέλην πόρρω νέμε.
μη του Μύρωνος βοίδιον ως έμπνουν βουσί συνεξελάσεις".
Αυτό μόνο ο Κομφούκιος,ως απόφοιτος του Πειραματικού, μπορεί να το κρίνει γραμματικώς,συντακτικώς και εννοιολογικώς.
Μόλις βέβαια συνέλθει από το πρωινό κλάμα για το Εθνος.
συμφωνώ με κομφούκιο ότι α. δεν μπορεί οι υπουργοί να είναι και νομοθέτες και ότι β. ο εκλογικός χάρτης πρέπει να σπάσει σε ίσες πληθυσμιακά μονοεδρικές περιφέρειες από τις οποίες προσθέτω εγώ πρέπει να προέρχεται η πλειοψηφία των μελών του κοινοβουλίου που δεν πρέπει να ξεπερνάει τα 200 μέλη Επίσης Το β. πρέπει να συνοδεύεται κι από ένα μηχανισμό αποκατάστασης της αναλογικότητας σε επίπεδο επικράτειας.
ReplyDeleteΔιαφωνώ όμως με κομφ και συμφωνώ με παναγριώτατο ότι οτι το δεύτερο νομοθετικό σώμα είναι ομοσπονδιακός θεσμός που διασφαλίζει την εκπροσώπηση των ανεξάρτητων ή αυτόνομων κρατιδίων οπότε σε ομοιογενή εθνικά κράτη δε χρειάζεται.
me ta lefta ton dikastikon pou to pate pou piran ayksisi ta poylakia moy mes to kalokairi?
ReplyDeleteose pasok 2003 3,5 dis euros debt
ReplyDeleteose nd 2008 7,5 dis euros debt
pos leme kane me moro moy eksigiansi na goystarooo
boyleytes kke syriza, "diafonoyme me tis ayksiseis sto mistho ton boyleyton den tha tis paroyme". one year later tsooup ta poulakia, they go to tameio parakatathikon kai daneion to plirothoyn them anadromika kai sta klefta
pos leme entimotis kai eilikrineia
ΠΡΙΝ απαντήσω σε ορισμένα ΘΑΥΜΑΣΙΑ σχόλια, σας παρουσιάζω μιά σκέψη που μούρθε πρωινιάτικα (με ενέπνευσε ο normad).
ReplyDeleteEXEI σχέση με την ΕΡΜΗΝΕΙΑ που δίνει ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ στην ΠΟΛΙΤΕΙΑ και την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ - ή τουλάχιστον όπως ο γράφων την αντιλαμβάνεται.
Στην ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, λοιπόν, το ΕΚΛΕΓΕΙΝ και ΕΚΛΕΓΕΣΘΑΙ είναι (κεκτημένα, so to speak) ΑΝΑΦAIΡΕΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ όλων των ΠΟΛΙΤΩΝ.
Στην ΠΟΛΙΤΕΙΑ, το ΕΚΛΕΓΕΙΝ και ΕΚΛΕΓΕΣΘΑΙ ΔΕΝ θεωρούνται δεδομένα, μηδέ κεκτημένα, αλλά είναι ΠΡΟNOMIA που ο πολίτης μπορεί, και οφείλει, να ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙ μέσα από την ΓΝΩΣΗ, την προσπάθεια και τον τρόπο που διάγει τον ΒΙΟ του.
ΑΥΤΑ γιά λίγη αφαίρεση.
Gμόσιος said...
ReplyDeleteσυμφωνώ με κομφούκιο ότι α. δεν μπορεί οι υπουργοί να είναι και νομοθέτες και ότι β. ο εκλογικός χάρτης πρέπει να σπάσει σε ίσες πληθυσμιακά μονοεδρικές περιφέρειες από τις οποίες προσθέτω εγώ πρέπει να προέρχεται η πλειοψηφία των μελών του κοινοβουλίου που δεν πρέπει να ξεπερνάει τα 200 μέλη Επίσης Το β. πρέπει να συνοδεύεται κι από ένα μηχανισμό αποκατάστασης της αναλογικότητας σε επίπεδο επικράτειας.
H αρχή των ΜΟΝΟΕΔΡΙΚΩΝ περιφερειών είναι ΑΡΡΗΚΤΑ συνδεδεμένη με το ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. ΥΠΟΘΕΤΙΚΑ, είναι δυνατον με το πλειοψηφικό σύστημα, ένα κόμμα με διαφορά ΜΙΑΣ ΜΟΝΟ ΨΗΦΟΥ, σε ΚΑΘΕ ΜΙΑ και ΟΛΕΣ τις περιφέρειες, να ΑΠΟΣΠΑΣΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΔΡΕΣ.
ΑΥΤΟ, βέβαια, γνωρίζουμε από την Αμερικανική, Βρεταννική και άλλες εμπειρίες ΣΠΑΝΙΑ συμβαίνει. ΟΜΩΣ, πάντα έχει ως ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ την ΜΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ εκπροσώπηση των ΚΟΜΜΑΤΩΝ, ειδικά των ΜΙΚΡΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ και οδηγεί ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΑ σε παραμόρφωση της ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑΣ του ΛΑΟΥ.
ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ, είτε ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΚΑ με μονοεδρικές περιφέρειες (single-seat relative majority principle)ή ΕΝΙΣΧΥΜΕΝΩΣ ΑΝΑΛΟΓΙΚΑ (reinforced proportionality) σε δι-/πολυ-εδρικές περιφερειες, όπως είχαμε και έχουμε στην Ελλάδα, με διάφορες παραλλαγές, εκτός από τις ΕΚΛΟΓΕΣ 1963, 1964, 1989 και 1990 όπου εφαρμόστηκε η απλή αναλογική (αναφέρομαι στη περίοδο από 1950 και εντεύθεν)
ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΝΟΥΝ μεν την ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ του ΛΑΟΥ αλλά στο ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ της ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ή ΒΑΣΙΛΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΟΜΩΣ, έχουν αποδειχθεί ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ,
διότι η ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΣ οδηγεί ιστορικά σε ΧΑΟΣ [eg The Italian paradigm, or the Greek paradigm 1990-1993, Mitsotakis Administration], αφού είναι σπάνιο ένα κόμμα να παίρνει ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ της λαϊκής ψήφου ΚΑΙ, ενόσω ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ είναι ΑΝΑΠΟΤΕΛΣΜΑΤΙΚΕΣ.
Με το σύστημα, λοιπόν, της ΠΡΟΕΔΡΙΚΗΣ και ΟΧΙ ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, όπου ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ (και συγχρόνως ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ) εκλέγεται ΑΜΕΣΑ από τον ΛΑΟ και ΚΥΒΕΡΝΑ ανεξαρτήτως ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΩΝ στο ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ, ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ, και ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ, in fact, η ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΣ.
ΠΩΣ πετυχαίνεται αυτό στο πλαίσιο μονοεδρικών περιφερειών;;;;;
Από το ΣΥΝΟΛΟ των 150 ή 200 ΕΔΡΩΝ, περίπου 1/3, ΕΚΛΕΓΕΤΑΙ μέσα από ΛΙΣΤΕΣ ΚΟΜΜΑΤΩΝ. ΕΤΣΙ, αχρησιμοποίητες ψήφοι των ΚΟΜΜΑΤΩΝ λογίζονται η προσμετρώνται στην ΔΕΥΤΕΡΗ αυτή μορφή εκλογής εξασφαλίζοντας την απόλυτη ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ. Επειδή δε η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ και ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΕΣ είναι λειτουργικά ανεξάρτητες, τυχόν ΜΗ πλειοψηφία κόμματος στη Βουλή ΔΕΝ προκαλεί ΑΣΤΑΘΕΙΑ.
Η ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ εκπροσώπηση εμποδίζει από την μιά το ΑΥΘΑΙΡΕΤΕΙΝ,
από την άλλη, όμως, ΔΕΝ πρέπει να ξεχνάμε ότι σε ΚΑΠΟΙΑ ΦΑΣΗ πρέπει να ΨΗΦΙΖΟΝΤΑΙ ΝΟΜΟΙ και μάλιστα σωστοί ΝΟΜΟΙ.
Με ΒΑΣΗ την ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ εκπροσώπηση ίσως να υπάρξουν προβλήματα ΑΣΥΜΦΩΝΙΑΣ, αλλά ενόσω ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ θα έχει ΑΥΞΗΜΕΝΕΣ αρμοδιότητες, όπως VETO και εφόσον θα έχει δικαίωμα να ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ νόμους τους οποίους θα μπορεί να ΑΠΟΡΡΙΨΕΙ η Βουλή με πλειοψηφία 2/3, η ακυβερνησία θα είναι μάλλον απίθανη.
ΤΕΛΟΣ, ασφαλώς ΚΑΙ θα θεωρούσα ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ το δισυπόστατον (δλδ ιδιότητα ΥΠΟΥΡΓΟΥ και ΒΟΥΛΕΥΤΟΥ συγχρόνως).
ναι έτσι περίπου λειτουργεί το γερμανικό σύστημα με τη διαφορά ότι δεν ψηφίζεται καγκελάριος απευθείας από το λαό, στη Γαλλία βέβαια γίνεται αυτό εκεί παίζει προεδρική δημοκρατία. Ένα από τα καλά του γερμανικού συστήματος είναι ότι απαλλάσσει το βουλευτή από το κυνήγι του σταυρού και τις σχετικές μ' αυτή την κατάσταση εξαρτήσεις. Ένα μειονέκτημα είναι ότι απαιτεί πραγματική εσωκομματική δημοκρατία και έλεγχο της δημοκρατικής λειτουργίας των κομμάτων από κάποιου τύπου συνταγματικό δικαστήριο ή αρχή. Η εσωκομματική δημοκρατία εννοείται ότι πρέπει στην περίπτωση αυτή να είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη όπως στη Τζέρμανυ. Το ΠΑΣΟΚ είχε προτείνει ένα τέτοιο σύστημα κατά τη συζήτηση για την αλλαγή του εκλογικού νόμου, όμως τα ίδια παντελάκη μου τα ίδια παντελή μου.
ReplyDeleteνα προσθέσω κάτι ακόμα πέρα από τα εκλογοθεσμικά που άνοιξαν εδώ πέρα. βρισκόμαστε σήμερα αντιμέτωποι με μια κουλτούρα αυθαιρεσίας που χαρακτηρίζει όλα τα κόμματα. Από τους αριστερούς που διαφωνούν με τις αυξήσεις όμως πάνε και τις πληρώνονται στα κρυφά που λέει κι ο Λεμπόφσκι από το ταμείο παρακαταθηκών και δανείων μέχρι τα κόμματα εξουσίας που έχουν εθιστεί σε μια νοοτροπία εξυπηρετήσεων, αναδρομικών ρυθμίσεων και χαριστικών διευθετήσεων, νομοθέτησης δια τροπολογιών, μια αντίληψη που λέει η νομιμότητα είναι επιλεκτική και ελαστική σε βαθμό που να ταυτίζεται με την ανομία. δεν ισοπεδώνω τους πάντες όμως μιλάμε για μια κυρίαρχη κουλτούρα εδώ πέρα που αφορά και τους πολίτες φυσικά
@ gμόσιος
ReplyDeleteH ΛΙΣΤΑ και ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΕΝΔΟΚΟΜΜΑΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
OΠΩΣ ΑΨΟΓΑ ΘΙΓΕΙΣ, αυτό αναμφσβήτητα είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ γιά την Ελλάδα, όπου ΟΥΔΕΠΟΤΕ λειτούργησε η ΕΝΔΟΚΟMΜΑΤΙΚΗ δημοκρατία, αφού τα ΚΟΜΜΑΤΑ ήσαν ΟΙΟΝΕΙ δημοκρατικά, αλλά κατ ΟΥΣΙΑΝ ΑΡΧΗΓΙΚΑ και μάλιστα της ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΔΕΣΠΟΤΕΙΑΣ (του τύπου Dieu et Mon Droit).
OYΔEΠOTE στην Ελλάδα είχαμε ΚΟΜΜΑΤΑ ΑΡΧΩΝ που να λειτούργησαν με σεβασμό στην ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ. ΚΑΙ εδώ είναι το πρόβλημά μου με το ΠΑΣΟΚ.
ΠΟΛΛΟΙ άκριτοι από σας μου προσάπτουν δεξιές ή συντηρητικές αποκλίσεις επειδή περνάω το ΠΑΣΟΚ γενεές δεκατέσσαρες. ΑΛΛΩΣΤΕ, θα μου πείτε, "Μα δεν συνέβαιναν και δεν συμβαίνουν αυτά ΔΙΑΡΚΩΣ ΚΑΙ στην Νέα Δημοκρατία;;;"
Μα ασφαλώς και συνέβαιναν εκεί, αλλά εκείνοι ήσαν "εκείνοι", αυτοί που ήσαν υπόλογοι ή έστω είχαν διαδεχθεί ένα Κόμμα εν πολλοίς υπεύθυνο γιά αίσχη, δολοφονίες, φυλακισμούς, εξορίες κλπ κλπ. ΔΕΝ μας εξέπληττε, in fact αναμενόταν, η ΜΗ λειτουργία της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ κατά το Αγγλοσαξονικό πρότυπο στην Νέα Δημοκρατία.
ΑΛΛΑ
ΑΛΛΑ
ΑΛΛΑ,
ΑΠΟ ένα ΚΟΜΜΑ καινούργιο, φρέσκο, που ΓΑΛΟΥΧΗΘΗΚΕ σε μιά απαίσια δικτατορία και ΕΠΑΓΓΕΛΛΟΤΑΝ ΠΡΟΣΗΛΩΣΗ σε ΑΡΧΕΣ και, πολύ περισσότερο, ότι είναι ΚΙΝΗΜΑ (MOVEMENT), έννοια που ΠΡΟΫΠΟΘΕΤΕΙ και ΠΡΟΑΠΑΙΤΕΙ την ΕΝΕΡΓΗ και ΔΙΑΡΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ των ΠΟΛΙΤΩΝ-ΜΕΛΩΝ στην διαδικασία,
Ο ΑΚΤΙΒΙΣΤΗΣ, ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗΣ και ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ περίμενε ΠΟΛΛΑ και πάνω απόλα ΠΕΡΙΣΣΕΥΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
ΑΝΤ ΑΥΤΟΥ,
εκεί ΜΕΣΑ
λειτουργούσε ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ
Η ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΑΠΟΛΥΤΗ ΔΕΣΠΟΤΕΙΑ του Λουί Κατόρζ (LOUIS QUATORZE, διάβαζε πατερούλη Αντρέα) και ο ΑΛΗΤΟΤΡΑΜΠΟΥΚΙΣΜΟΣ των ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΩΝ του, του TROTTOIR ABSOLU*. ΔΙΟΤΙ, ο Τσοχατζόπουλος, ο Λαλιώτης και όλη αυτή η Κόπρος του Αυγείου, ΔΕΝ ήσαν ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ, ΔΕΝ ήσαν ΠΟΛΙΤΕΣ, ΔΕΝ ήσαν ΑΝΘΡΩΠΟΙ, αλλά ΠΟΝΤΙΚΙΑ, όπως θαυμάσια περιγράφει ο John Steinbeck στο "Οf Mice and Men".
[Με συγχωρείτε, ξέφυγα από το ΚΕΝΤΡΙΚΟ θέμα. ΑΛΛΑ εξοργίζομαι ΔΙΟΤΙ σ' αυτούς είχαμε εναποθέσει ΕΛΠΙΔΕΣ και ΟΝΕΙΡΑ, και ΜΑΣ ΠΡΟΔΩΣΑΝ]
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ:
Η ΛΙΣΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ και ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να λειτουργήσει στην ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΙΝ ΕΜΠΕΔΩΘΕΙ η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ των ΑΣΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ, διότι γιά το ΚΚΕ ούτε λόγος να γίνεται - την ΦΥΣΙΝ υπαρκτού σοσιαλισμού ΜΕΤΑΒΑΛΕΙΝ ου ράδιον.
* Trottoir absolu = το απόλυτο πεζοδρόμιο
ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΙΔΙΑ...
ReplyDeleteΑΝΤΙΓΡΑΦΩ >
Παρακάλια πολιτικών, δημοσιογραφικά άλματα, ξεφτιλισμένα τριφύλλια, άδειασμα αντρικών τιμών, γλυκοί νεαροί πολιτικοί των 70%, καμουφλαρισμένα γερασμένα νιάτα κάτω από τζιν και παρδαλά πουκάμισα, ανέντιμες παρακολουθήσεις, γερμανικές μίζες, αυτόνομες ανεξαρτητοποιήσεις, αριστερόστροφες ή δεξιόστροφες γαλανόλευκες σβάστικες, σύμβολα ενός ανέκφραστου τηλε-βομβαρδιζόμενου έθνους... Σημεία των ημερών μας.
Ξεφυλλίζω τις εφημερίδες του προηγούμενου μήνα, πόσο θα ήθελα να ξεσκόνιζα και την μνήμη μου για να τα θυμηθώ. Όμως όχι, είναι όλα εδώ, εθνικές ήττες, κάποιες παγκόσμιες να επαναλαμβάνονται μέρα με τη μέρα, χρόνο με τον χρόνο. Κι αν ο δικός μας χρόνος τελειώσει, θα έρθουν οι άλλοι, με τις υποχρεώσεις τις οικονομικές, τις οικογενειακές, τις πολιτικές, σε τούτο εδώ τον τόπο τον λειψό κανείς δεν έχει υποχρεώσεις ιστορικές ή έστω εθνικές.
Οι μέρες μας χάνονται κάτω από το πέπλο του αποχαυνωτισμού, αλήθεια, ακόμα κι εάν συναινούσαν τα κόμματα εξουσίας ποιος θα εμφανιζόταν μπροστά στις κάλπες σε ένα 'ονειρικό' δημοψήφισμα για την ονομασία του διπλανού κρατιδίου; Μόνο όσοι νομίσουν ότι θα τιμωρηθούν εάν δεν το κάνουν! Και μην ακούσω για το ποιοι αγαπάνε και ποιοι ξεπουλάνε αυτή τη χώρα. Σήμερα είναι αυτοί, εχθές ήταν εκείνοι, αύριο θα είναι άλλοι των ίδιων οικογενειακών πολιτικών δυναστειών. Κι αυτό που νομίζουμε ότι αλλάζει δεν υπάρχει.
Από το 1897 έχουν επέλθει εκατοντάδες εθνικές αποτυχίες, καμία τους δεν καταγράφηκε στα βιβλία της ιστορίας. Έτσι κι αλλιώς σύμφωνα με την παγκόσμια ή μάλλον παναμερικανική θεώρηση των πραγμάτων η αρχαιολογία δεν πρέπει να μας απασχολεί. Ένα όνομα είναι βρε αδερφέ, μία χώρα παραπάνω σε μία συμμαχία που υποστηρίζει τα συμφέροντα των δυνατών, αυτών που δεν ανήκεις αλλά τους κοιτάς με το στόμα ανοιχτό, όχι γιατί εντυπωσιάστηκες, αλλά περιμένεις μπας και πέσει τίποτα να τσιμπήσεις κι εσύ. Πέραν όλων των άλλων, εσύ έχεις τα δικά σου να σκεφθείς. Το μεγάλο σκουρόχρωμο αυτοκίνητο με τις 120 δόσεις, τη βίλα στο χωριό που σφύζει από τα γειτονικά εργοστάσια με 360 δόσεις, τη ζωή σου που άχαρα κυλά και δεν τη γεύεσαι ούτε με τις λιγότερες δυνατές δόσεις, μόνο μετρώντας τα έξοδα αναθεώρησής της!
http://dreams-dxt.blogspot.com/