Sunday, January 3, 2010

Η G700 τη χρονιά που πέρασε

Το 2009 για τη «Γενιά των 700ευρώ» ήταν η δυσκολότερη περίοδος των τελευταίων ετών. Οι αρνητικές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης μοιραία επικεντρώθηκαν σε σημαντικό βαθμό στο πιο ευάλωτο τμήμα της αγοράς εργασίας. Στους νέους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, ειδικά στους απασχολούμενους στην πιο ευέλικτη βαθμίδα της αγοράς εργασίας. Απολύσεις, μη ανανέωση συμβάσεων, πάγωμα καταβολής μισθών ή μείωση μισθού, αναγκαστικές άδειες άνευ αποδοχών, «σιωπηρή» συναίνεση στη μείωση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας, εργασιακή ανομία και εργοδοτικοί εκβιασμοί ,αποτέλεσαν συνηθισμένα φαινόμενα για τη «Γενιά των 700ευρώ».

Δίπλα στην οικονομική και εργασιακή κρίση, η κυβερνητική αφασία της προηγούμενης περιόδου, η μεταρρυθμιστική ατολμία, η διαφθορά, η αναξιοκρατία, η υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος και η αδυναμία ποιοτικής αναβάθμισης και εκσυγχρονισμού των δημόσιων αγαθών συνέθεσαν ένα απογοητευτικό σκηνικό μιας αδιέξοδης και μπλοκαρισμένης κοινωνίας που ώθησε πολλούς νέους στην απογοήτευση, στην παραίτηση, στην αδιαφορία και τη βία.

Όσοι βρεθήκαμε στους δρόμους, όσοι συζητούμε τακτικά στο blog και στις καθημερινές μας παρέες, όσοι ζήτησαν τη συμβουλή μας για τα εργασιακά τους ζητήματα (Συνήγορος του Εργαζομένου), μοιραζόμαστε τα ίδια προβλήματα και τις ίδιες αγωνίες: μήπως είμαστε μία γενιά «Ιφιγένεια»; Μήπως η πιθανότητα της κοινωνικής στασιμότητας ή και καθόδου για τη νέα γενιά είναι ισχυρότερη από ποτέ; Μήπως βιώνουμε μία τραγική συμπαιγνία των καλά βολεμένων του μεταπολιτευτικού status quo εις βάρος της νέας γενιάς;

Σ΄ αυτό το πλαίσιο και σ’ αυτή την ευρύτατη agenda θεμάτων, οι δημόσιες παρεμβάσεις της G700 είχαν πολλαπλό περιεχόμενο. Συνοπτικά, επιχειρήσαμε μέσα από τη συλλογική μας προσπάθεια:

- να διατηρήσουμε ενεργό το κοινωνικό ενδιαφέρον για το θέμα της γενιάς των 700 ευρώ

-να δώσουμε φωνή στο πρεκαριάτο -την ανεκπροσώπητη κοινωνική πλειοψηφία των νέων εργαζομένων ηλικίας 25-35

-να τεκμηριώσουμε τις σημαντικότερες όψεις κοινωνικής και διαγενεακής ανισότητας στην Ελλάδα και να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα των μελλοντικών γενεών

- να διατυπώσουμε μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες και προτάσεις πολιτικής για τα σημαντικότερα πολιτικο-κοινωνικά θέματα (παιδεία, εργασιακό, ασφαλιστικό, πράσινη οικονομία)

- να «αμφισβητήσουμε» τους παραδοσιακούς θεσμούς πολιτικής εκπροσώπησης και να προβάλλουμε την συλλογική, αυτόνομη και αυτο-οργανωτική πολιτική πρωτοβουλία της «κοινωνίας των πολιτών» (netroots)

- να επισημάνουμε την αξία της ατομικής και συλλογικής υπευθυνότητας για τη νέα γενιά και να καταδείξουμε τα αδιέξοδα της βίας και της «κοινωνίας του φραπέ»

- να αναδείξουμε τη διαγενεακή δικαιοσύνη, ως βασικής συνιστώσας της κοινωνικής δικαιοσύνης και θεμελιακό κριτήριο άσκησης των δημόσιων πολιτικών.

Πέρα από τις δημόσιες παρεμβάσεις μας στο blog και στα παραδοσιακά ηλεκτρονικά και έντυπα Μέσα για την προώθηση των παραπάνω θεμάτων, το 2009 υπήρξε μια χρονιά έντονης κινητικότητας, η οποία σημαδεύτηκε και από σημαντικές επιτυχίες. Ενδεικτικά:

-Βοηθήσαμε στη σύνταξη Γραπτής Δήλωσης Ευρωβουλευτών για το Πρεκαριάτο, σχετικά με την ανάγκη αντιμετώπισης της εργασιακής ανασφάλειας, της φτώχειας και της ανεργίας των εργαζόμενων νέων μετά από πίεση της G700

- Συνδιοργανώσαμε με την 50και Ελλάς Εκδήλωση, τη μοναδική σε όλη την Ελλάδα, για την πρώτη Ευρωπαϊκή Ημέρα Διαγενεακής Αλληλεγγύης και καταθέσαμε Γραπτή Δήλωση για το Διαγενεακό Ζήτημα (29 Απριλίου 2009)

- Βραβευτήκαμε με το Βραβείο του Ευρωπαίου Πολίτη από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (ΕΚ).

- Γραφτήκαμε στο Μητρώο Εκπροσώπων Συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με δυνατότητα συμμετοχής στις ηλεκτρονικές δημόσιες διαβουλεύσεις της Ε.Ε Ως εγγεγραμμένη ομάδα πίεσης πλέον λάβαμε μέρος στην επίσημη ανοιχτή ευρωπαϊκή διαβούλευση με τίτλο « Α possible designation of 2012 as European Year for Active Ageing and International Solidarity»

- Βάλαμε μπρος τη δημιουργία Επιστημονικού Συμβουλίου της Γενιάς των 700 ευρώ με τη συμμετοχή νέων επιστημόνων απ’ όλο τον κόσμο.

Για τη G700, το 2009 ο πήχης τέθηκε ψηλά. Τόσο η ατζέντα που ανοίξαμε (τώρα πρέπει να γίνει το follow up), όσο κυρίως οι προκλήσεις που θέτει στη γενιά των 700 ευρώ η ελληνική πολυεπίπεδη κρίση, με το πάγωμα της ανάπτυξης, τη δημοσιονομική κατάρρευση, την όξυνση του ασφαλιστικού προβλήματος και τη διεύρυνση του οικολογικού ελλείμματος, απαιτούν τo 2010 να εντείνουμε την προσπάθεια που καταβάλλουμε για οικονομική ανάκαμψη και ψυχική ανάταση. Να συμβάλουμε κι εμείς με τις δυνάμεις μας ώστε το 2010 να γίνει έτος αλλαγής και δημιουργίας.
 
 

9 comments:

  1. καλα και άγια όλα αυτά- Θεωρητικά και άνευ πρακτικής αξίας στο σημερινό ιδιαίτερα πολύπλοκο περιβάλλον

    για την ανεκπαίδευτη και ανειδίκευτη γενιά του πρεκαριάτου δεν είδα λέξη

    Δεν θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω συνεχώς: ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ,ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

    εκεί πάσχουμε και απο εκεί πρέπει να αρχίσουμε.
    Πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι η πτυχιολαγνεία χωρίς αντίκρυσμα γνώσεων, το "κάθε πόλη και ΑΕΙ, κάθε χωριό και ΤΕΙ" και Πανεπιστήμια χώροι κομματικού ανταγωνισμού και όχι χώροι προαγωγής γνώσης μας έφεραν εδώ που είμαστε

    Καλή χρονιά σε όλους

    ReplyDelete
  2. Έγιναν πολλά μέσα στο έτος. Χρειάζεται όμως να γίνουν ακόμα περισσότερα μέχρι να πούμε ότι τα 700 € θα αγγίξουν ποσά άξια επιβίωσης και μιας καλής ποιότητας ζωής.

    ReplyDelete
  3. Μόνο με την ανάπτυξη συλλογικών αγαθών, υλικών και άυλων,και μόνο με την ατομική εκγύμναση στην απόκτηση ενός "plain lifestyle", η ζωή των σημερινών νέων θα αποκτήσει ποιότητα.

    ReplyDelete
  4. Πρέπει να αντιστρέψουμε το Μαρξιστικό δόγμα ότι ο πολιτισμός είναι το εποικοδόμημα και η οικονομία το οικοδόμημα.Που στη τελικη είναι καί λάθος.Η στη καλύτερη περίπτωση απορεί σαν το αιώνιο δίλημμα "η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό τη κότα".Ενα δόγμα που λειτούργησε και λειτουργεί ευωδοτικά σαν προτροπή για το κτίσιμο μιας κοινωνίας της οικονομίας και όχι το αντίθετο που απαιτούν οι σημερινοί καιροί.

    ReplyDelete
  5. όντως ένα μεγάλο τμήμα του πρεκαριάτου είναι ανεκπαίδευτο και χωρίς δεξιότητες κι αυτό είναι πρόβλημα

    ReplyDelete
  6. Το ΠΣΑ,το Νέο Σύνταγμα της Ελλάδας, κτίζεται ώρα με την ώρα, μέρα με τη μέρα,απο το ΔΝΤ,την ΕΚΤ,τον Ολι Ρέν και με τη γραμματειακή υποστήριξη της Ελληνικής κυβέρνησης.Ινα εκπληρωθεί το ρηθέν υπο του ΓΑΠ ότι απωλέσαμε την Εθνική μας ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ.Οση τέλος πάντων είχαμε.Μας περιμένουν νέοι εθνικοαπελευθερωτικοί αγώνες.

    ReplyDelete
  7. Μέρκελ:Το ζήτημα που τίθεται είναι «πώς να διατηρήσουμε την ευημερία μας, αλλάζοντας ταυτόχρονα τον τρόπο ζωής μας και την οικονομία μας».
    Αυτό το ερώτημα έθεσε στους Γερμανούς πρωτοχρονιάτικα η Καγγελαρίνα.

    Η απάντηση βρίσκεται στην συνεχή άθληση για την απόκτηση της τέχνης τού να ευημερούμε και να ευτυχούμε χωρίς πολλά χρήματα.Αν αυτή η τέχνη γίνει επάγγελμα τότε.....δεν χρειαζόμαστε άλλο επάγγελμα.

    ReplyDelete