Wednesday, June 25, 2008

Κύριε δικαστά, προστατέψτε με από τον εργοδότη μου

Των ΜΠ. ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΑΔΗ, ΕΛ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ*

Την ώρα που οι Ευρωπαίοι έρχονται αντιμέτωποι με την προοπτική να δουλεύουν έως και 65 ώρες την εβδομάδα, μετά τη σχετική απόφαση των υπουργών Απασχόλησης της Ε.Ε. που στην ουσία καταργεί το 48ωρο, οι Ελληνες ανεβαίνουν ήδη το δικό τους εργασιακό γολγοθά. Εκτός από την ανεργία, αντιμετωπίζουν τη μαύρη εργασία, μεγάλα απλήρωτα ωράρια αλλά και κάθε είδους παγίδες που στήνουν ορισμένοι εργοδότες.

Οι εργαζόμενοι στη χώρα μας ούτως ή άλλως δουλεύουν ήδη πολύ. Τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΣΥΕ) δείχνουν ότι περισσότεροι από 774.810 περνούν στο γραφείο ή στην προσωπική τους επιχείρηση 60 ώρες την εβδομάδα κατά μέσον όρο. Με άλλα λόγια, πάνω από το 17% των απασχολουμένων δουλεύουν κάθε βδομάδα 50% περισσότερο από ένα σύνηθες πενθήμερο οκτάωρο.

Τα στοιχεία

Αυτά που αποδεικνύουν τα προβλήματα που υφίστανται χιλιάδες Ελληνες είναι τα στοιχεία από τα δικαστήρια που αποτυπώνουν ότι οι εργασιακές διαφορές συνεχώς αυξάνουν. Το 2007 στο Ειρηνοδικείο και το Πρωτοδικείο της Αθήνας εκδόθηκαν 4.680 αποφάσεις για εργατικές διαφορές έναντι 4.081 το 2006 (αύξηση περίπου 15%). Η μεγαλύτερη άνοδος (σχεδόν 19%) παρατηρείται δε στο Πρωτοδικείο, όπου οι εργαζόμενοι προσφεύγουν για πιο «σημαντικές» απαιτήσεις άνω των 12.000 ευρώ.

Τα διαθέσιμα στοιχεία από τις αρμόδιες αρχές σκιαγραφούν την πραγματικότητα, η οποία είναι πολύ πιο σκληρή από ό,τι δείχνουν οι αριθμοί και με μεγαλύτερο εύρος στις κατηγορίες προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι.

Γι' αυτό άλλωστε στα δικαστήρια πηγαίνουν κυρίως εκείνοι που πιστεύουν ότι μπορούν να αποδείξουν την καταπάτηση των δικαιωμάτων τους. Αυτό σε πολλές περιπτώσεις απαιτεί την ύπαρξη αποδεικτικών στοιχείων ή κάποιου μάρτυρα-συναδέλφου από το χώρο εργασίας, που σε πολλές περιπτώσεις είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν. Συχνά για μικρότερες απαιτήσεις οι εργαζόμενοι δεν ακολουθούν τελικά τη δικαστική οδό, καθώς απαιτείται χρόνος (περίπου 1-1,5 έτος για την έκδοση απόφασης) και χρήμα (τουλάχιστον 500 ευρώ στο δικηγόρο). Επίσης, αν το κάνουν, θεωρούν και δεδομένο ότι θα χάσουν -αν δεν έχει συμβεί ήδη- και τη δουλειά τους.

Από την Επιθεώρηση Εργασίας το 2006 έγιναν 31.630 έλεγχοι και το 2007 έφτασαν τους 35.805 (αύξηση 13%). Οι μηνύσεις και τα πρόστιμα που επεβλήθησαν ήταν 7.850 πέρυσι, από 7.444 το 2006 (αύξηση 5,5%). Στο ίδιο διάστημα, σημείωσαν όμως τεράστια ποσοστιαία αύξηση 71% οι καταγγελίες τρίτων (φορείς, ανώνυμες πολιτών κ.ά.), στοιχείο που δείχνει ότι οι εργαζόμενοι, φοβούμενοι τις επιπτώσεις που θα έχουν στη δουλειά τους, προσπαθούν να ενεργοποιήσουν τους ελεγκτικούς μηχανισμούς διά της πλαγίας οδού.

Σε απόλυτο αριθμό αυτού του τύπου οι καταγγελίες είναι λίγες, ανήλθαν στις 592 πέρσι από 345 πρόπερσι, αλλά δείχνουν την τάση για ομαδικές καταγγελίες που γίνονται σε εργατικά κέντρα και άλλους φορείς, ανώνυμα.

Επιπλέον, ορισμένοι εργοδότες έχουν «εφεύρει» μεθόδους που καταπατούν κάθε έννοια νομιμότητας και εργασιακών δικαιωμάτων και που είναι σχεδόν αδύνατο -επίσης λόγω έλλειψης αποδείξεων- να βρει το δίκιο του ο εργαζόμενος, είτε στην Επιθεώρηση, είτε στο δικαστήριο. Αναφέρονται ενδεικτικά ορισμένες από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις:

*Την ώρα της πρόσληψης, καλείται ο εργαζόμενος να υπογράψει και μία «λευκή» παραίτηση (με κενή δηλαδή την ημερομηνία), έτσι ώστε σε περίπτωση που η επιχείρηση θέλει να τον απολύσει να μην είναι υποχρεωμένη να του καταβάλει αποζημίωση.

Αρκετοί «υποκύπτουν» και υπογράφουν όταν η ανάγκη για δουλειά είναι επιτακτική,

*Ανάλογα, ορισμένοι εργοδότες βάζουν τους υπαλλήλους τους να υπογράφουν «λευκές» αποδείξεις μισθοδοσίας, έτσι ώστε οι πληρωμές να είναι «ελαστικές», με την έννοια να καταβάλλουν τα δεδουλευμένα όποτε -και αν- θελήσουν τα «αφεντικά». Εάν κάποιος αρνηθεί και δεν υπογράψει, τότε αυτόματα θα δει την πόρτα της εξόδου.

Εργαζόμενος που ζήτησε με εξώδικο δεδουλευμένα τριών μηνών, πήρε ως απάντηση, επίσης με... εξώδικο, συμπληρωμένες τις αποδείξεις που είχε υπογράψει,

*Στις νέες κυρίως γυναίκες, τίθεται ως όρος για την πρόσληψη να μην μείνουν έγκυες για τα επόμενα χρόνια. Πρόκειται για μία πρακτική παντελώς παράνομη και αν ο όρος δοθεί γραπτώς, δεν έχει καμία απολύτως νομική ισχύ αλλά για την υποψήφια εργαζόμενη λειτουργεί περισσότερο ως διαδικασία εκφοβισμού.

*Εργοδότες υποχρεώνουν τους νεοπροσληφθέντες υπαλλήλους να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις με μισθούς χαμηλότερους αυτών που προβλέπουν οι συλλογικές συμβάσεις. Οπως αναφέρουν εργατολόγοι κανείς -ακόμη κι αν το θέλει- δεν μπορεί να παραιτηθεί από τα νόμιμα (εργασιακά) του δικαιώματα (όπως π.χ. το να παίρνει τουλάχιστον τον κατώτατων μισθό), ωστόσο όσοι «πέσουν» από ανάγκη στην «παγίδα» για όσο δουλεύουν στον συγκεκριμένο εργοδότη θα κερδίζουν λιγότερα από το ελάχιστο νόμιμο ποσό. Ο μόνος τρόπος να διεκδικήσουν τα δεδουλευμένα τους (τη διαφορά δηλαδή μεταξύ του θεσμοθετημένου κατώτατου μισθού και του -παρανόμως- συμφωνημένου μηνιάτικου) είναι να προσφύγουν στα δικαστήρια.

Και φυσικά, παραμένουν σε... ισχύ πρακτικές που είναι λίγο-πολύ γνωστές σε όλους, όπως οι απλήρωτες υπερωρίες, η μαύρη εργασία, οι διακρίσεις με βάση το φύλο και την ηλικία, τα ρεπό που δεν δίνονται, και οι άδειες κ.ο.κ.

Εκτός, βέβαια, από τη μεγάλη ανάγκη για δουλειά, οι εργοδότες εκμεταλλεύονται και την άγνοια πολλών για τα εργασιακά τους δικαιώματα. Ετσι, πολλές από τις παράνομες πρακτικές -ακραίες ή μη- τείνουν να θεωρούνται ως «δεδομένα» στην αγορά εργασίας. Εκτιμάται δε ότι η αύξηση της ανεργίας (πήγε στο 9% τον Μάρτιο) θα εντείνει ακόμη περισσότερο την εκδήλωση τέτοιων φαινομένων.

Από γραπτές καταγγελίες εργαζομένων που βρίσκονται στη διάθεση της «Κ.Ε.», προκύπτουν περιπτώσεις «παρακολούθησης» των εργαζομένων, μη αναγνώρισης πολυετούς προϋπηρεσίας και όρων σε «ειδικές» συμβάσεις που ξεφεύγουν από κάθε πλαίσιο:

*Διευθυντικοί υπάλληλοι: Στην Ελλάδα βαφτίζονται ως στελέχη επιχειρήσεων χιλιάδες νέοι εργαζόμενοι με πτυχία, οι οποίοι στην ουσία είναι απλοί υπάλληλοι.

Τους «βαφτίζουν» στελέχη

Με λίγα ευρώ παραπάνω το μήνα (σ.σ.: συνήθως παίρνουν 100, 200 ή και 300 ευρώ περισσότερα από τον εκάστοτε κατώτερο μισθό της συλλογικής σύμβασης) και με έναν μακροσκελή επαγγελματικό τίτλο ο εργοδότης ουσιαστικά κερδίζει το «δικαίωμα» να τους απασχολεί υπερωριακά χωρίς να καταβάλει το αντίτιμο. Ο τίτλος που λαμβάνουν περιγράφει -υποτίθεται- το ρόλο τους ως στελεχών της επιχείρησης. Ετσι η εταιρεία τούς αντιμετωπίζει ως πρόσωπα εμπιστοσύνης, με διευθυντικά καθήκοντα. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αν κάποιος στο μέλλον θελήσει να πληρωθεί για τις υπερωρίες του (κάτι πολύ συνηθισμένο) ή την εργασία ακόμη και τα Σαββατοκύριακα, θα είναι δύσκολο να δικαιωθεί καθώς οι διευθυντικοί υπάλληλοι δεν δικαιούνται αποζημιώσεις για υπερωρίες, απασχόληση τις Κυριακές, τις αργίες ακόμη και τη νύχτα.

*Εσωτερικοί κανονισμοί: Εταιρείες επικαλούμενες τον εσωτερικό κανονισμό που διαθέτουν ουσιαστικά εξαναγκάζουν τους υπαλλήλους τους να δουλεύουν 9ωρο ή και περισσότερο σε μόνιμη βάση και με διευρυμένες μάλιστα αρμοδιότητες. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι αυτή τεχνικού μηχανογράφησης σε θυγατρική πολυεθνικής εταιρείας που διαθέτει μάλιστα και τμήμα ανθρώπινου δυναμικού.

Εκβιαστικά

Οπως καταγγέλλει ο ίδιος, «το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζω είναι ότι η σύμβαση αορίστου χρόνου που έχω υπογράψει αναφέρει 8ωρη εργασία αλλά η υπεύθυνη προσωπικού με αναγκάζει να εργάζομαι 9 ώρες το λιγότερο με την πρόφαση ότι ο εσωτερικός κανονισμός της εταιρείας αυτό αναφέρει». Φυσικά, ούτε αυτός ούτε κανένας άλλος μέσα στην εταιρεία παίρνει παραπάνω χρήματα για τις επιπλέον ώρες. Και συνεχίζει:

«Πέραν αυτού μου παρουσιάζουν ότι μέσα στις υποχρεώσεις μου είναι να πηγαίνω στο σουπερμάρκετ και να ψωνίζω τα διάφορα απαραίτητα κατά την γνώμη τους φαγώσιμα, καφέδες και διάφορα άλλα που θέλουν να έχουν μέσα στο κτίριο».

Και όταν μπήκε στη διαδικασία να συζητήσει με την υπεύθυνη προσωπικού, η απάντηση ήταν «αν σου αρέσει, αλλιώς να μας πεις να πράξουμε ανάλογα».

*Μπόνους του... αέρα: Το τμήμα σέρβις μεγάλης γερμανικής εταιρείας ηλεκτρικών συσκευών θέλοντας να αυξήσει την παραγωγικότητα των τεχνικών της υποσχέθηκε μπόνους αν πιάσουν τον «στόχο» να αυξήσουν κατά 30% περίπου τον αριθμό των συσκευών που επιδιόρθωναν κάθε μέρα.

Οι περισσότεροι υπάλληλοι πράγματι κατάφεραν να αυξήσουν την ταχύτητά τους και να πάρουν για κάποιους μήνες το μπόνους. Στη συνέχεια όμως η εταιρεία τους διεμήνυσε ότι το συγκεκριμένο επίπεδο παραγωγής αποτελεί πλέον για την εταιρεία το ελάχιστο απαιτούμενο για την καταβολή όχι του μπόνους αλλά του μηνιάτικου!

*Το άρθρο των ΜΠ. ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΑΔΗ και ΕΛ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία.

65 comments:

  1. Τα εργοδοτικά τεχνάσματα, μάστορες των οποίων αναδεικνύονται και οι περισσότερες μικρές και μεγάλες ελληνικές εφημερίδες, έρχονται να ολοκληρώσουν την κακή κατάσταση που επικρατεί σε πάρα πολλούς κλάδους της ελληνικής αγοράς εργασίας δίπλα στην πολύωρη εργασία και τις αναντίστοιχες αμοιβές.

    ReplyDelete
  2. Το άρθρο περιορίζεται εσκεμμένα στα ποσοστά αύξησης (19%! 20!) μικρών αριθμών για να παρουσιάσει μια σκόπιμα υπερβολική εικόνα της ελληνικής επιχειρηματικότητας. Στην Ελλάδα εργάζονται περίπου τέσσερα εκατομμύρια εργαζόμενοι, από τους οποίους περίπου ἐνα εκατομμύριο είναι υπάλληλοι του ευρύτερου δημόσιου τομέα, ένα εκατομμύριο αυτοαπασχολούμενοι, ελεύθεροι επαγγελματίες και επιχειρηματίες και δύο εκατομμύρια μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα. Ακόμα και αν θεωρήσουμε ότι όλες οι αποφάσεις των δικαστηρίων δικαίωσαν τους προσφεύγοντες μισθωτούς, και ότι δεν υπάρχει επικάλυψη με τις μηνύσεις και τα πρόστιμα της Επιθεώρησης Εργασίας, έχουμε 4.680 συν 7.850, δηλαδή περίπου 12.500 περιπτώσεις καταγεγραμμένης παραβίασης εργατικών δικαιωμάτων για έναν πληθυσμό δυο εκατομμυρίων μισθωτών. Δηλαδή μέγιστη πιθανότητα 0,625%. Το ποσοστό αυτό, ακόμα και αν πολλαπλασιατεί αυθαίρετα για να συμεπριληφθούν και οι μη καταγεγραμμένες περιπτώσεις (δέκα φορές;) είναι πολύ μικρό για να θεωρήσει κανείς ότι η κατάσταση που περιγράφει το άρθρο αντικατοπτρίζει την ελληνική οικονομία στο σύνολό της, ή εστω και στο μεγαλύτερο μέρος της. Επίσης, με ένα εκατομμυριο επιχειρηματίες και ελεύθερους επαγγελματίες, των οποίων η πλειοψηφία εργάζεται σε μόνιμη βάση περισότερο από 12 ώρες, πόσοι από τους 774.810 υπερ-εργαζόμενους του 12ωρου είναι τελικά μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα;

    ReplyDelete
  3. Οιονδήποτε άρθρο δημοσιευμένο σε εφημερίδα που δεν διαθέτει την έξωθεν καλήν μαρτυρία, στερείται κύρους. Αυτό, βέβαια, κατ ουδένα τρόπο σημαίνει πως απορρίπτoνται a priori τις αναγραφόμενες αιτιάσεις.

    Kατ' αρχήν αυτό το εύρημα της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας ότι "περισσότεροι από 774.810 περνούν στο γραφείο ή στην προσωπική τους επιχείρηση 60 ώρες την εβδομάδα κατά μέσον όρο" συνιστά απίθανη στατιστική βλακεία και θολώνει τα νερά περισσότερο. Apples and oranges in one basket??? Πόσοι από αυτούς είναι υπάλληλοι και πόσοι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων;;;;;

    Γνωρίζω προσωπικά άτομα που δουλεύουν τέτοια ωράρια, αλλά έχουν είτε διευθυντικές θέσεις (seniority) ή είναι ΑΔΡΑ αμειβόμενοι νέοι, δλδ έχουν μισθούς της τάξης των 1500 ευρώ και άνω.

    Σε κάθε περίπτωση, οι του Ιδιωτικού Τομέα πράγματι ΥΠΕΡεργάζονται, αλλά είναι άγνωστο επακριβώς το ποσοστό εξ αυτών που δεν αμείβεται υπερωριακά. Το θέμα το συζήτησα προ ημερών με στέλεχος του ΙΚΑ, άτομο απολύτου εμπιστοσύνης.
    Τα φαινόμενα αυτά ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΝΤΑΙ, όπως ΚΑΙ η ΕΙΣΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ, κυρίως σε επιχειρήσεις που απασχολούν 10 έως 100 άτομα, είναι ΟΡΙΑΚΕΣ (οικονομικά μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας) και επιβιώνουν βασιζόμενες στην ΕΝΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. Το ίδιο άτομο με διαβεβαίωσε πως ΑΝ οι επιχειρήσεις αυτές ΑΝΑΓΚΑΣΘΟΥΝ να πληρώσουν τις χρεωστούμενες εισφορές, θα ΚΛΕΙΣΟΥΝ εν μιά νυκτί. Ατυχώς σ΄αυτήν την κατηγορία ανήκει το 90% των Ελληνικών επιχειρήσεων. Αν τις κλείσει το κράτος (και μπορεί να τις κλείσει) θα μείνει ένας τεράστιος αριθμός ατόμων χωρις δουλειά.

    Σε κάθε περίπτωση, η Eurostat συμφωνεί πως πράγματι οι Ελληνες εργαζόμενοι καταβάλλουν περισσότερες ώρες στην εργασία τους,

    ΑΛΛΑ

    ΑΛΛΑ

    ΑΛΛΑ

    η ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ τους, δλδ το ΑΝΑ ΩΡΑΝ ΠΡΟΪΟΝ της ΕΡΓΑΣΙΑΣ τους ΥΣΤΕΡΕΙ ΜΕΓΑΛΩΣ του μέσου Ευρωπαϊκού. ΚΑΙ σημειώνω πως ΔΕΝ γνωρίζουμε εάν το προϊόν ελέγχθηκε μόνο ποσοτικά ή ΚΑΙ ποιοτικά.

    Από την άλλη, είναι επίσης γεγονός ότι ο μέσος Ελληνας Δημόσιος Υπάλληλος εργάζεται 2-3 παραγωγικές ώρες την ημέρα. Η φίλη μου Νίκη Τάδε, που υπηρετεί στον Οργανισμό Πρωτευούσης, πηγαίνει στο γυμναστήριο 9-10 πμ τρεις φορές την εβδομάδα και τουλάχιστον άλλες 2-3 φορές, όταν είμαι στην Ελλάδα, τρώμε στην Πλατεία Κολωνακίου το μεσημέρι γύρω στις 1:30 μμ. Ο φίλος μου Κώστας Τάδε αρχιτέκτονας στο Υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ παίζει tennis στη Φιλοθέη, 12-2 το μεσημέρι, τρεις φορές την εβδομάδα. Ο φίλος μου Στάθης Τάδε, της Τράπεζας της Ελλάδος συνήθιζε μέχρι να συνταξιοδοτηθεί στα 55 !!! (προ έτους) ιππασία στο κτήμα Μπαλτατζή τα μεσημέρια, 2-3 φορές την εβδομάδα.

    ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:

    1. Οι Δημόσιοι ή παρα-Δημόσιοι υπάλληλοι της Ελλάδας είναι τα ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΠΑΡΑΣΙΤΑ όχι της Ευρώπης, όχι του ΔΥΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, αλλά της ΥΦΗΛΙΟΥ όλης και έχουν αχθεί σε σημείο ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΑΜΟΡΑΛΙΣΜΟΥ. Ο,τι κάνουν το κάνουν πλέον ΑΝΟΙΚΤΑ!!!!!!!!!!

    2. Στον Ιδιωτικό Τομέα γίνονται ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΤΑΣΘΑΛΙΕΣ στον εργασιακό τομέα, αλλά ατυχώς οι επιχειρήσεις αυτές (90%) είναι ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΩΝ προδιαγραφών και 80-100% ΕΝΤΑΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. Αυτές οι ίδιες επιχειρήσεις είναι οι εισφοροφυγάδες. Ο ΤΡΟΠΟΣ αντιμετώπισής τους από την ΠΟΛΙΤΕΙΑ είναι ΜΕΙΖΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ του τύπου "μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα".

    3. Οι Ελληνες ΠΟΣΟΤΙΚΑ εργάζονται περισσότερο από το Μέσο Ευρωπαίο.

    4. Η ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ του μέσου Ελληνα εργαζόμενου παραμένει ΠΟΛΥ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΗ του μέσου ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ.

    ReplyDelete
  4. ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ: Τα μεγαλύτερα δε παράσιτα ανάμεσα στους δημοσίους υπαλλήλους ΚΑΙ συγχρόνως καθ ΕΞΙΝ, κατ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ, κατ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ και καθ ΥΠΟΤΡΟΠΗ δωσίλογοι και ρουφιάνοι είναι οι ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ.

    ReplyDelete
  5. @open-eyed-dreamer: το ίδιο περίπου επιχεἰρημα περί δήθεν αποστειρωμένων στατιστικών επικαλούνται και οι πολιτικοί όταν δεν τους συμφέρουν οι δημοσκοπήσεις. Στην (λάθος) στατιστική του άρθρου όμως βασίστηκες κι εσύ για να αναφωνήσεις "πλέον καταρίπτεται και αυτός ο μύθος".
    @ μαργαρίτα κ.: Τώρα εσύ που βασίζεις το ότι το 90% των ελληνικών επιχειρήσεων είναι οριακά μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας;

    ReplyDelete
  6. Απειρα στοιχεία ΚΑI της ΤτΕ ΚΑΙ του Υπουργείου Εθ. Οικονομίας ΚΑΙ της ΕΕ, Εurostat και πολλών άλλων πηγών (Un. of Bath, LSE κλπ).

    ReplyDelete
  7. Οι νέοι της γενιάς των 700 ευρώ δεν πρέπει να μένουν για πολύ στην εξαρτώμενη και μισθωτή εργασιακή σχέση.Αυτή η φάση θα πρέπει να είναι απλά η είσοδος στο κόσμο της εργασίας και η πρώτη μαθησιακή εμπειρία.Αρα σαυτό το στάδιο προέχουν όχι τόσο τα χρήματα και τα ωράρια όσο η απόκτηση πρακτικών δεξιοτήτων στάθμισης και αντιμετώπισης των βιωτικών αναγκών χωρίς να χάνεται η προοπτική και οι φιλοδοξίες.Και η προοπτική και το σχέδιο πρέπει να είναι η μετξέλιξη και ο μετασχηματισμός της γενιάς των 700 σε "creative class".Νομίζω το μπλόγκ αυτό επιβάλεται περισσότερο να καλλιεργεί τα μέσα μετάβασης στη δημιουργική τάξη και λιγότερο να χάνει ενέργεια και να πέφτει στην παγίδα της εργατικής νομοθεσίας και του δικαιακού συστήματος.

    ReplyDelete
  8. Ένα ενδιαφέρον άρθρο από τον Χρύσανθο Λαζαρίδη.

    Στις «Συμπληγάδες» ΕΚΤ και Fed

    Το αμέσως προσεχές διάστημα είναι πιθανό οι δύο μεγαλύτερες Κεντρικές Τράπεζες στον κόσμο να υιοθετήσουν αλληλοσυγκρουόμενες στρατηγικές:
    -- Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), υπό τον κ. Τρισσέ, να αυξάνει τα διατραπεζικά επιτόκια πάνω από 4%, «για να ελέγξει τον πληθωρισμό».
    -- Ενώ η Αμερικανική Κεντρική Τράπεζα (Fed), υπό τον κ. Μπερνάνκε, να τα αφήνει αμετάβλητα στα χαμηλά επίπεδα του 2%, «για να αποτρέψει την ύφεση».
    Η διεθνής οικονομία θα κινδυνεύει να συντριβεί ανάμεσα σε αυτές τις δύο «Συμπληγάδες»:

    * Πρώτον, διότι θα υπάρξει περαιτέρω υποχώρηση του δολαρίου. Όταν τα ευρωπαϊκά επιτόκια είναι υψηλά και ανεβαίνουν, ενώ τα αμερικανικά επιτόκια παραμένουν χαμηλά, το δολάριο θα υποχωρεί κι άλλο...

    * Δεύτερον, όταν το δολάριο υποχωρεί, το πετρέλαιο ανεβαίνει. Μπορεί το ευρώ να ανατιμάται, αλλά το πετρέλαιο ανεβαίνει αναλογικά περισσότερο απʼ όσο ανατιμάται το ευρώ, κι έτσι το πετρέλαιο υποχωρεί – τελικά - ΚΑΙ σε όρους ευρώ…

    * Τρίτον, όταν το πετρέλαιο ανατιμάται και σε όρους ευρώ, ο πληθωρισμός συνεχίζει να επιταχύνεται και στην ευρωζώνη. Κι έτσι κινδυνεύουμε, με υψηλότερα επιτόκια να έχουμε μεγαλύτερο πληθωρισμό!

    * Τέταρτον, με τον πληθωρισμό να ανεβαίνει παρά την άνοδο των επιτοκίων, είναι πιθανό η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να προχωρήσει και σε νέες αυξήσεις επιτοκίων. Οπότε θα έχουμε νέα άνοδο του ευρώ - νέα διολίσθηση του δολαρίου - νέα άνοδο του πετρελαίου - νέα άνοδο του πληθωρισμού διεθνώς (και στην Ευρώπη) - νέο βύθισμα σε ακόμα μεγαλύτερη ύφεση...
    Ένας φαύλος κύκλος στασιμοπληθωρισμού σε συνθήκες θεσμικής κρίσης μέσα στην Ευρώπη είναι πιθανό να φέρει και πολιτικές συγκρούσεις: Ανάμεσα στις κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Αλλά κι ανάμεσα στις εθνικές κυβερνήσεις, άλλες των οποίων θα στηρίζουν την πολιτική της ΕΚΤ κι άλλες θα προσπαθούν να την ανατρέψουν.
    Οι αλληλοσυγκρουόμενες στρατηγικές των δύο μεγάλων κεντρικών Τραπεζών (Ευρώπης και ΗΠΑ) μπορούν - στις σημερινές συνθήκες - να μετατρέψουν μια «μέτρια κρίση» της διεθνούς οικονομίας, σε «συστημικό χάος»…

    ReplyDelete
  9. Λαζαρίδης:
    "Οι αλληλοσυγκρουόμενες στρατηγικές των δύο μεγάλων κεντρικών Τραπεζών (Ευρώπης και ΗΠΑ) μπορούν - στις σημερινές συνθήκες - να μετατρέψουν μια «μέτρια κρίση» της διεθνούς οικονομίας, σε «συστημικό χάος»…"


    Συστημικό χάος έχει στο κρανίο του ο Λαζαρίδης.
    Μην ακούτε τους αναλυτές.Ακούστε το μυαλό σας.
    Ο Λαζαρίδης ουδέποτε έκανε μια πρόβλεψη που να άντεξε στοιχειωδώς στο χρόνο,κρινόμενη από τις εξελίξεις.Σαν γνήσιο όμως παιδί του Πολυτεχνείου βρήκε το τρόπο να βγάζει το παντεσπάνι του πουλώντας εθνικισμό στο όλο και αυξανόμενο πελατειακό κοινό των Ελλήνων.
    Ακόμα είναι οπαδός της Μεγάλης Σερβίας του Μεγάλου Μιλόσεβιτς που μας τσαμπουνούσε τόσα χρόνια.
    Βρώμισε ο τόπος Βερύκιους και Ζουράριδες.

    ReplyDelete
  10. Το άρθρο αναφέρεται επιλεκτικά στα τεχνάσματα που χρησιμοποιούν οι εργοδότες στον ιδιωτικό τομέα για να μην πληρώσουν υπερωρίες, να μην υπογράψουν σύμβαση αορίστου χρόνου, να μη δεσμευτούν γενικά από το νόμο σε μια σειρά από υποχρεώσεις που έχουν έναντι των εργαζόμενων.

    Είναι αλήθεια ότι ο αριθμός των καταγγελιών στην Επιθεώρηση Εργασίας δε συνιστά επαρκές μέγεθος για να κατανοήσουμε το μέγεθος της εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Γιατί; Διότι, όπως συμβαίνει και με τους βιασμούς, ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις που καταλήγουν σε καταγγελία.

    Το έχουμε ζήσει αυτό το φαινόμενο όπου όλοι λένε πάμε για καταγγελία και τελικά καταλήγει να πάει ένας μόνος του και οι άλλοι επιστρέφουν στη δουλειά full time με σύμβαση part time και λογιστικά τερτίπια για να τρώγονται μέρες ενσήμων.

    Επίσης το αντιμετωπίζουμε καθημερινά μέσω των email των αναγνωστών που καταφτάνουν και αφορούν σε παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας. Δυστυχώς το να πείσεις κάποιον να κάνει καταγγελία είναι ένα πρώτο πρόβλημα, το να βρεις δε μάρτυρα κάποιον συνάδελφο, και όχι απλά ένα μέλος της οικογένειάς σου όπως προβλέπει ο νόμος, είναι ακόμα μεγαλύτερο.

    Σε κάθε περίπτωση εμείς αυτή τη στιγμή δεν έχουμε στοιχεία σχετικά με το ακριβές μέγεθος της παραβατικότητας στην Ελλάδα, ωστόσο αυτό που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα μέσα από την εμπειρία που έχουμε είναι ότι η εργοδοτική αυθαιρεσία αφορά:

    πρωτίστως, αλλά όχι αποκλειστικά, στις μικρομεσαίες και ιδίως τις μικρές επιχειρήσεις οι οποίες αποτελούν την συντριπτική πλειονότητα των εν ενεργεία επιχειρήσεων, φθάνοντας περίπου τις 770.000, με μέσο αριθμό απασχολούμενου προσωπικού τους δύο απασχολούμενους ανά επιχείρηση (στοιχεία ΕΓΣΣΕ και eurostat). Ας σημειωθεί ότι στις Πολύ Μικρές Επιχειρήσεις συγκεντρώνεται το 64% της συνολικής απασχόλησης, το 90% των εργοδοτών, το 99% των αυτοαπασχολούμενων και το 50% των μισθωτών.

    Προφανώς, το να προβάλλεται η περίπτωση του δημοσίου, το οποίο απασχολεί το ομολογουμένως γιγάντιο 22,6% του συνόλου της απασχόλησης και το 35,5% του συνόλου των μισθωτών, ως ένδειξη ότι η αγορά εργασίας λειτουργεί φίνα είναι εξαιρετικά ανακριβές.

    Και μερικά στοιχεία για την απασχόληση στην Ελλάδα σε περίπτωση που τα χρειαστούμε για τη συζήτηση:
    ΙΝΕ/ΓΣΕΕ Έκθεση για την Οικονομία 2007

    Πληθυσμός Εργάσιμης Ηλικίας 15-64: 7,152,060

    Εργατικό Δυναμικό: 4,880,227

    Σύνολο Απασχολούμενων: 4,452,817

    Μισθωτοί: 2,834,142

    Αυτοαπασχολούμενοι: 962,780

    Σύνολο Ανέργων: 427,410

    Άνεργοι Νέοι 15-29: 190,824

    Απασχόληση Δημόσιο: 1,004,872

    Μόνιμη Απασχόληση Δημόσιο: 915,629

    Απασχόληση Ιδιωτική Επιχείρηση: 3,447,944

    ReplyDelete
  11. "*Στις νέες κυρίως γυναίκες, τίθεται ως όρος για την πρόσληψη να μην μείνουν έγκυες για τα επόμενα χρόνια. Πρόκειται για μία πρακτική παντελώς παράνομη και αν ο όρος δοθεί γραπτώς, δεν έχει καμία απολύτως νομική ισχύ αλλά για την υποψήφια εργαζόμενη λειτουργεί περισσότερο ως διαδικασία εκφοβισμού."

    Συγγνώμη αλλά ειδικά για το συγκεκριμένο θέμα, η γυναίκα που θα φοβηθεί αυτό το χαρτί είναι επιεικώς ηλίθια!
    Πόσο μυαλό δλδ χρειάζεται να διαθέτεις ώστε να καταλαβαίνεις πως δε μπορεί να χρησιμοποιηθεί πουθενά??
    Εκτός αν βάλεις τον εργοδότη να υπογράψει κι'εκείνος και μετά το φωτοτυπήσεις εις βάρος του!

    Από την άλλη, έχω βαρεθεί να δέχομαι ερωτήσεις στο πλαίσιο συνεντεύξεων για δουλειά, σχετικά με την προσωπική μου ζωή. Εχει καταντήσει αηδία. Είxε συμβεί ακόμη και στην πρώτη μου δουλειά στα 22 μου, που είχα εργαστεί σε ανθοπωλείο και η εργασία μου ήταν το να σηκώνω τα τηλέφωνα και να παίρνω τις παραγγελίες!

    Κατα τ'άλλα, υπάρχει μεγάλο πρόβλημα. Ασχολήθηκα και στο μπλόγκ μου πριν λίγο καιρό με σχετικό θέμα. Με απασχόλησε το ότι μερικοί άνθρωποι, όλων των ηλικιών και κατηγοριών, δεν ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΣΩΜΑΤΙΚΑ να εργάζονται πάνω από δεκάωρο. Δεν το ζω, αλλά ακούω γύρω μου για λυποθυμίες, υπερκοπώσεις, δέκατα και τέτοια λόγω της πολύωρης εργασίας, είτε αυτή είναι εξτρά αμειβόμενη, είτε όχι.
    Αρκετές φορές οι υπερωρίες πληρώνονται, δεν παύουν όμως να είναι υποχρεωτικές. Σίγουρα σε οποιαδήποτε δουλειά θα ερθουν μέρες που ο εργαζόμενος πρέπει να δουλέψει υπερωριακά, αλλά όταν αυτό συμβαίνει 365 μέρες το χρόνο, τι να το κάνει που βγάζει παραπάνω χρήματα? Επαναλαμβάνω πως μπορεί να μην αντέχει και αυτό είναι πρόβλημα!

    ReplyDelete
  12. @G700: Τα πρόσθετα στοιχεία που παραθέτετε υποστηρίζουν ακόμη περισσότερο τον συλλογισμό μου. Εγώ υπολόγισα την πιθανότητα με περιπου 2 εκ. μισθωτούς, ενώ έχετε δίκιο, είναι τρία εκατομμύρια. Άρα, η πιθανότητα είναι ακόμη μικρότερη, περίπου 0,4%. Επιμένω: με αυτά τα στοιχεία, πρέπει για κάθε έναν εργαζόμενο που προσφεύγει στην Δικαιοσύνη ή στην Επιθεώρηση Εργασίας να υπάρχουν άλλοι 100 που να υποφέρουν και να μην διαμαρτύρονται ώστε να μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι αυτή η κατάσταστη χαρακτηρίζει την ελληνική οικονομία στο σύνολο της. Αυτό είναι προφανώς υπερβολικό. Η αντίρρησή μου είναι στο να χρησιμοποιούνται στατιστικά στοιχεία κατά βούληση μόνο για να δημουργούνται εύκολες εντυπώσεις.

    Ακόμα και αν μετρήσουμε με βάση το πλήθος των επιχειρήσεων (770.000), και με την υπόθεση ότι κάθε υπόθεση αφρά και διαφορετική επιχείρηση, καταλήγουμε στο ότι καταγεγραμμένα παρανομεί το 1,6% των επιχειρήσεων.

    Το βασικό σας επιχείρημα, ότι ελάχιστες περιπτώσεις καταλήγουν στην δικαιοσύνη ή στην επιθεώρηση εργασίας, καθιστά εξ᾽ορισμού οποιαδήποτε στατιστικά στοιχεία άχρηστα. Συνεπώς μην τα επικαλείστε κατα βούληση μόνο για να στηρίξετε μια ασαφή και εν πολλοίς υπερβολική άποψη.

    Τέτοιες περιπτώσεις ασφαλώς υπάρχουν, αλλά σε καμία περίπτωση δεν χαρακτηρίζουν την πλειοψηφία των μικρών ή μεγάλων επιχειρήσεων.

    ReplyDelete
  13. @ libertarian,

    Ο Μιλόσεβιτς φταίει για την κρίση στην οικονομία, συμφωνώ απόλυτα!

    ReplyDelete
  14. gregory, το να βγάζει κανείς συμπεράσματα για την ελληνική αγορά εργασίας μελετώντας τις αποφάσεις των δικαστηρίων και της Επιθεώρησης Εργασίας, η οποία άλλωστε υπολειτουργεί και για την οποία θα γράψουμε και σχετικό post, ΔΕΝ είναι και ο καλύτερος τρόπος μεθοδολογικά.

    Είναι σα να επιχειρούμε να βγάλουμε συμπεράσματα για τη λειτουργία του ανταγωνισμού με βάση τις αποφάσεις της Επιτροπής Ανταγωνισμού.

    Ένα παράδειγμα. Κατά την χρονική περίοδο 1996-2003 η Γραμματεία της Ε.Α εξέδωσε 375 Αποφάσεις (1/6/1995-28/2/2004) δηλ κατά μέσο όρο 43 αποφάσεις ετησίως. Οι αποφάσεις αυτές σε ποσοστό 80% αφορούσαν έλεγχο συγκεντρώσεων επιχειρήσεων και 20% παραβάσεις των άρθρων 1&2 του νόμου 703/77.
    Την περίοδο 2004-2008 ο αριθμός των αποφάσεων ανέρχεται σε 112 δημοσιευμένες Αποφάσεις. Μέσος όρος αποφάσεων ανά έτος 25, εκ των οποίων ποσοστό περίπου 60% αφορούν έλεγχο συγκεντρώσεων και το υπόλοιπο 40 % παραβάσεις των άρθρων 1&2 του ν. 703/77. Τι συμπέρασμα βγάζεις για τη λειτουργία του ανταγωνισμού στην Ελλάδα από αυτά τα στοιχεία; Ότι το 95 λειτουργούσε τέλεια ο ανταγωνισμός και τώρα λειτουργεί χειρότερα ας πούμε; Ή ότι πλέον τα λύσαμε τα προβλήματα ανταγωνισμού στη χώρα;

    Για να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με τη λειτουργία της αγοράς εργασίας ή αντίστοιχα του ανταγωνισμού, πρέπει να μελετήσουμε όλες τις πτυχές και όχι μόνο τις αποφάσεις κάποιων διοικητικών οργανισμών.

    Αν το κάνουμε αυτό, βασιζόμενοι τόσο στην εμπειρία που έχει ο καθένας μας όσο κυρίως στις διάφορες σχετικές έρευνες ελληνικές κι διεθνών οργανισμών, θα δούμε ότι και στις δύο περιπτώσεις υπάρχουν προβλήματα που καθιστούν την ελληνική αγορά εργασίας μπάχαλο και τον ελεύθερο και ομαλό ανταγωνισμό ζητούμενο.

    Και μιας και υπερασπίζεσαι την ελληνική επιχειρηματικότητα ένα ερώτημα, η ελληνική εκτεταμένη επιχειρηματικότητα ανάγκης έντασης εργασίας και χαμηλής ειδίκευσης, και όχι υψηλών δυνατοτήτων όπως εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να εξελιχθεί, είναι βασικός παράγοντας και πηγή εργοδοτικής αυθαιρεσίας.

    ReplyDelete
  15. Αυτή αν θέλεις είναι και η κριτική μας επί της μεθοδολογίας του άρθρου. Ωστόσο επί της ουσίας δυστυχώς πέφτει μέσα.

    ReplyDelete
  16. διόρθωση το ένα ερώτημα κάντο μια διαπίστωση

    ReplyDelete
  17. Εγω σκεφτομαι να προτεινω στο ριζοσπαστη να κανει μια ερευνα για τους τροπους με τους οποιους η ΓΣΕΕ κοροιδευει και αυτη τους εργαζομενους...

    ReplyDelete
  18. mesa dude mazi soy, alla meta na kanei kai mia analysi pos ginetai kathe fora o dromos pros to sosialismo n'arxizei kai na teleionei panta me ton kapitalismo kai doro na dosei to sovietiko best seller pos eliose t' atsali.

    ReplyDelete
  19. Aυτό που είναι through and through ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΚΑΙ απαράδεκτο ΚΑΙ απολύτως βεβαιωμένο ΚΑΙ κοινή πρακτική κυρίως της εργοδοσίας του "φιλάνθρωπου" Ελληνικού Τύπου

    είναι το

    να απασχολείς άτομα on a fee basis ενόσω δουλεύουν γιά σένα full-time+++.

    ΕΚΕΙ βρίσκεται η ΑΠΟΛΥΤΗ ΒΡΩΜΙΑ, διότι, πέραν αυτού, ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ

    1. Εχει χρήματα να πληρώσει

    2. ΕΛΕΓΧΕΙ κανάλια τα οποία ΥΠΟΒΙΒΑΖΟΥΝ και ΕΚΜΑΥΛΙΖΟΥΝ το πνεύμα ΚΑΙ την ψυχή του πολίτη

    3. Με την ΑΙΣΧΡΗ χειραγώγηση της ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ, δλδ την επιλεκτική ή, συχνά, ολωσδιόλου ΨΕΥΔΗ πληροφόρηση ή έστω ΑΛΗΘΗ, αλλά εκ του πονηρού ΕΤΕΡΟΧΡΟΝΙΣΜΕΝΗ, ο ΤΥΠΟΣ επηρεάζει την διαμόρφωση της λεγόμενης "κοινής γνώμης". [Πχ μου κάνει εντύπωση ότι ο κουτσομπόλης στο ΒΗΜΑ "έμαθε" μόλις προ εβδομάδος ότι, όταν ήταν πιτσιρίκος, τον ΓΑΠ τον φώναζαν Τζέφρ(ε)ϋ στπ σπίτι. Δηλαδή, όταν αυτοί το αποφάσισαν, ο Γιωργάκης αναβαθμίστηκε σε Γιώργο και τώρα υποβαθμίζεται σε Τζέφρεϋ. This, ladies and gentlemen, is both SIGNIFICANT and IMPORTANT for it constitutes manipulation of public opinion].

    4. Eν σειρά, επειδή ΕΛΕΓΧΟΥΝ ή επηρεάζουν την διαμόρφωση πολιτικών θέσεων και ΔΙΑ ΤΟΥ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥ, πετυχαίνουν να γίνονται οι ΑΝΑΔΟΧΟΙ μεγάλων Δημοσίων Εργων από τα οποία τρώνε με χρυσά κουτάλια. A cascade or snowball effect, a vicious cycle!

    Ici Manhattan. Bonjour a tous.

    ReplyDelete
  20. Είπαμε, το ΑΡΘΡΟ είναι βλακώδες και παιδαριώδες. Nonetheless, ΤΕΤΟΙΟΥ είδους ηλίθια και αβαθή reportages γίνονται συχνά το έναυσμα για άρθρωση ορθού συγκροτημένου λόγου.

    ReplyDelete
  21. Έτσι ακριβώς τα ΜΜΕ είναι οι χειρότεροι εργοδότες.

    ReplyDelete
  22. @ Λαζαρίδης

    Πρώτον, διότι θα υπάρξει περαιτέρω υποχώρηση του δολαρίου. Όταν τα ευρωπαϊκά επιτόκια είναι υψηλά και ανεβαίνουν, ενώ τα αμερικανικά επιτόκια παραμένουν χαμηλά, το δολάριο θα υποχωρεί κι άλλο...

    1. To δολάριο, ΒΛΑΞ, πέφτει και πέφτει διότι η "μηχανή του νομισματοκοπείου" κόβει και κόβει χρήμα. Διότι το ΕΛΛΕΙΜΜΑ του Aμερικανικού ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ πλησιάζει τα 700 δισεκατομμύρια δολάρια και το ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ έχει προ πολλού ξεπεράσει τα 9 ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ, ενόσω το 2001 ήταν 5.3 - δηλαδή ο ηλίθιος πρόεδρος ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΕ σε 7 χρόνια το χρέος που είχε συσσωρευθεί τα προηγούμενα 225!!!!!!!!!!!!!!!! [Σημείωση: Ο Τσοβόλας δίπλα στον Bush είναι αθώον παιδί του Κατηχητικού].

    2. Βεβαίως και τα χαμηλότερα επιτόκια των ΗΠΑ σε σχέση με τα Ευρωπαϊκά κάνουν το δολάριο λιγότερο ελκυστικό στις χρηματαγορές, εξ ου και υποχωρεί η ΤΙΜΗ του περαιτέρω, αλλά ΑΥΤΟ είναι ΕΠΙΦΑΙΝΟΜΕΝΟ. Η ΚΥΡΙΑ ΑΙΤΙΑ υποτίμησης του Αμερικανικού νομίσματος είναι ότι ΠΑΡΟΤΙ το ΔΟΛΑΡΙΟ ΠΛΗΘΩΡΙΖΕΤΑΙ εντός των ΗΠΑ τα ΕΠΙΤΟΚΙΑ διατηρούνται ΤΕΧΝΗΤΩΣ χαμηλά και, αφου τα επιτόκια ΔΕΝ παρακολουθούν τον πληθωρισμό του νομίσματος, το τελευταίο ΥΠΟΤΙΜΑΤΑΙ ακόμα περισσότερο.

    3. Η ΕΛΒΕΤΙΑ προσφέρει ΙΣΤΟΡΙΚΑ τα χαμηλότερα επιτόκια του ΚΟΣΜΟΥ ακριβώς επειδή το ΝΟΜΙΣΜΑ της είναι ΙΣΧΥΡΟ και δεν πληθωρίζεται. Πράγματι, ουδέποτε τα χαμηλά επιτόκια της Ελβετίας ήταν λόγος ΑΠΩΘΗΣΗΣ των χρηματαγορών. ΙΣΑ-ΙΣΑ, συνέβαινε και συμβαίνει ΑΚΡΙΒΩΣ το αντίθετο.

    ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
    Η συνεχιζόμενη υποτίμηση του δολαρίου ΔΕΝ απορρέει από τα χαμηλά επιτόκια PER SE, αλλά από ΧΑΜΗΛΑ ΕΠΙΤΟΚΙΑ ΙΝ TANDEM with INFLATION.

    ReplyDelete
  23. ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ

    FEE BASIS -> Αρχή της εργασίας δια ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ (δλδ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ) και όχι υπαλληλία.

    Εξ ΟΡΙΣΜΟΥ, ένας που δουλεύει ΜΕ ή ΓΙΑ σένα full-time, δλδ 40 ώρες και πάνω, ΠΑΥΕΙ να θεωρείται "αυτοαπασχολούμενος" και νοείται υπάλληλός σου.

    ΑΥΤΗ η ΑΡΧΗ ΙΣΧΥΕΙ και γίνεται ΣΕΒΑΣΤΗ σε όλες τις χλωρες του Δυτικού Κόσμου εκτός περιπτώσεων που, επειδή προτιμά ελαστικό ωράριο ή ταυτόχρονη ετεροαπασχόληση (δλδ άρση αποκλειστικότητας), ο ίδιος ο εργαζόμενος επιλέγει ΑΜΟΙΒΗ ΕΡΓΟΥ.

    Δυστυχώς, ο Νόμος ισχύει ΜΟΝΟ όταν ο εργαζόμενος αμείβεται ΩΡΑΡΙΑΚΑ (δλδ καθ ώραν αποζημίωση). Οταν η αμοιβή είναι για υπηρεσίες ΕΡΓΟΥ, ο εργαζόμενος ΔΕΝ μπορεί να στηρίξει το επιχείρημά του ακόμα και αν δουλεύει 80 ώρες την εβδομάδα.

    ReplyDelete
  24. ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ μιά και ανοίξαμε και θέμα δολαριακής υποτίμησης.

    Παρά το γεγονός ότι η κατάσταση είναι δυσάρεστη στις ΗΠΑ, το κόστος διαβίωσης παραμένει ΧΑΜΗΛΟ και σε σχέση με μισθούς και ωρομίσθια άκρως ΕΥΝΟΪΚΟ.

    ReplyDelete
  25. Πράγμα που δεν συμβαίνει στην Ελλάδα και ειδικά στην Αθήνα για ν' ακριβολογούμε, όπου απ' τη μία μπαίνουν κι απ' την άλλη βγαίνουν.

    ReplyDelete
  26. Gia pes mou re Margarita esu pou 3ereis. Ti metoxes na parw sto LSE? Giati nai men phra BP kai BAE, alla niw0w asxhma mwre na ependuw se petreleo kai opla. 0a ta ri3w ola sta Debenhams mou fainetai kai 0a perimenw na ananhpsei h agora kakogoustwn proiontwn otan oi 3ebrakwtoi anasanoun ap’to credit crunch. H’ 0a perimenw polu?
    -De sou kanw plaka, sobara milaw.

    ReplyDelete
  27. τα καλύτερα συμπεράσματα για την κατάσταση της αγοράς εργασίας στην Ελλάδα βγαίνουν κατά την άποψή μου από το μέγεθος της μαύρης εργασίας. Σύμφωνα με τη EUrostat η αδήλωτη εργασία αναλογεί στο 20% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, γεγονός που κατατάσσει τη χώρα μας δεύτερη, μετά τη Βουλγαρία (35% του ΑΕΠ), μεταξύ των 27 χωρών μελών της ΕΕ. Σύμφωνα με τα πιο συντηρητικά στοιχεία που δίνει το eiro το ποσοστό της ανέρχεται στο 25% του όγκου της συνολικής απασχόλησης, δηλαδή περίπου 1,1 εκ άτομα εργάζονται χωρίς να έχουν δηλωθεί σε κάποιο ασφαλιστικό ταμείο.

    ReplyDelete
  28. Ο ΓΑΠ έπεισε το σοσιαλιστικό κόμμα Σερβίας να σχηματίσει κυβέρνηση Δυτικού προσανατολισμού με το κόμμα του Τάντιτς,με αντάλλαγμα την εγγραφή του ΣΚΣ ως μέλους της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
    Στο μεταξύ αυτές τις μέρες στο Λαγωνήσι θα γίνει το συνέδριο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.Ο ΓΑΠ αναμένεται να επανεκλεγεί πρόεδρος.
    Κάπου 600-700 ηγέτες κομμάτων απο όλο το κόσμο,πολλοί απο τους οποίους είναι Αρχηγοί Κυβερνήσεων και Κρατών, εκτιμάται ότι θα έλθουν να τον προσκυνήσουν.

    ReplyDelete
  29. Είπαμε το 2008 θα μπορούσε να ονομασθεί και "έτος ΓΑΠ".

    ReplyDelete
  30. Σχετικά με τα επιτόκια και την υποτίμηση του δολαρίου, θα ήθελα να πω τούτο.

    Αν δεν με απατάει η μνήμη μου, συνήθως η διακύμανση των επιτοκίων FED και ECB ακολουθούσαν παράλληλες πορείες με σταθεροποιητικές επιπτώσεις για την μεταξύ τους ισοτιμία.
    Κάτι το χρέος και η ανάγκη για προσέλκυση επενδύσεων, κάτι τα subprimes και η ανάγκη για "επιδότηση ρευστότητας" στο US τραπεζικό σύστημα, έσπρωξαν την FED να τα "ρίξει". Η ECB φοβούμενη τον πληθωρισμό τα διατήρησε και τα "σήκωσε". Όμως δεν σκέφτηκαν ότι
    η άνοδος των επιτοκίων δεν είναι το μοναδικό μέτρο για την αντιμετώπιση του πληθωρισμού (ιδιαίτερα σε εποχές χαμηλής ανάπτυξης). Τώρα που βλέπουν την μπαρούφα τους με τον πληθωρισμό σε ιστορικά ρεκόρ ετών και την επιδείνωση της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων θα το ξανασκεφτούν. Το παράδειγμα της FED κάτι πρέπει να τους είπε. Το θέμα είναι κατά πόσον είναι έτοιμοι να συγκρουστούν οι εθνικές κυβερνήσεις με τα συμφέροντα που επιθυμούν την αισχροκέρδεια.

    @ ventriloquist

    Εγώ θα σου έλεγα να παρακολουθήσεις τα αποτελέσματα των US τραπεζών στο β' και γ' τρίμηνο και εφόσον έχουν ξεθυμάνει οι επισφάλειες και έχεις διαθέσιμα euro να τα ακουμπήσεις κατά τον Οκτώβρη στην Citi.

    Αν μειωθεί το gap μεταξύ ECB και FED rates και ξεκαθαρίσει η χασούρα των τραπεζών, θα πληρώσει από δυο μεριές.

    ReplyDelete
  31. e@G700: Χαίρομαι γιατί τελικά, και αν κατάλαβα καλά, το G700 έρχεται στα λόγια μου και υποστηρίζει, ότι δεν μπορεί κανείς να βγάλει συμπεράσματα από τα στοιχεία τα οποία αναφέρει το άρθρο και στα οποία βασίζεται. Φυσικά, αυτήν την θέση και την κριτική επί της μεθοδολογίας του άρθρου, την διατυπώνετε μόνο αφού σας γύρισα την ερμηνεία ανάποδα και σας απέδειξα ότι στην πραγματικότητα τα στοιχεία αυτά οδηγούν στα ακριβώς αντίθετα συμπεράσματα.

    Δεν μπορώ όμως να μην διαπιστώσω ότι, πριν γίνει η συζήτηση αυτή, το άρθρο για το οποίο παραδέχεστε ότι είναι μεθοδολογικά έωλο, το αναδημοσιεύσατε και έμμεσα το επικαλεστήκατε ως στατιστική απόδειξη των θέσεών σας.

    Η ουσία της αντίρρησής μου ήταν ακριβώς αυτή: η σκόπιμα αυθαίρετη ερμηνεία στατιστικών μεγεθών για λόγους εντυπωσιασμού, δεν είναι μόνο μεθοδολογικά απαράδεκτη, είναι και επικίνδυνη γιατί δημιουργεί στον αναγνώστη την ψευδαίσθηση της δήθεν επιστημονικής απόδειξης.

    Όσον αφορά στην διαπίστωσή σας, η δεύτερη αντίρρησή μου αφορά στην ευκολία με την οποία γενικεύετε. Η "ελληνική επιχειρηματικότητα ανάγκης και έντασης εργασίας που είναι πηγή εργοδοτικής αυθαιρεσίας" πολύ απλά δεν είναι επιχειρηματικότητα. Η επιχειρηματικότητα είναι εξ' ορισμού θέμα επιλογής και δεν μπορεί ποτέ να είναι θέμα ανάγκης. Η βιοποριστική αυτο-απασχόληση ανάγκης ή το ελεύθερο επάγγελμα, ακόμα και αν έχουν έναν ή δυό υπαλλήλους, δεν είναι ούτε τυπικά ούτε ουσιαστικά επιχειρήσεις. Είναι και αυτοί g700 που βράζουν στο ίδιο καζάνι με εσάς.

    Όμως ανάμεσα στις πολυεθνικές ή ελληνικές μεγάλες επιχειρήσεις και στους κακομοίρηδες εργοδότες ανάγκης του ενός ή δύο ατόμων, υπάρχει και η πληθώρα των μεσαίων πραγματικών επιχειρήσεων που ονειρεύονται, προσπαθούν, μεγαλώνουν, προκόβουν και δημιουργούν. Και είναι πολύ περισσότερες απ' όσες θέλετε να πιστεύετε.

    ReplyDelete
  32. Είδες γιούρι!
    Πέντε άνθρωποι μελέτησαν το ίδιο κείμενο,και παρότι το χαρακτήρισαν μεθοδολογικά έωλο, εντούτοις κατέληξαν σε πέντε πολύτιμα αλλά διαφορετικά συμπεράσματα!
    Εδώ το πράμα είναι πολύ απλό: Η ΓΕΣΣΕΕ κοροιδεύει τους εργαζόμενους.Και όποια ώρα θέλεις στατιστικώς το αποδεικνύεις!
    Θα διάβασες,φαντάζομαι,την απόφαση του πενταμελούς πολίτ μπυρώ του ΚΚΕ τη δεκαετία του σαράντα όπου με αναλογία τρείς υπέρ και δύο κατά απεφάνησαν ότι δεν υπάρχει Θεός.
    Στατιστικο-Μεθοδολογικά και Δημοκρατικά ΑΨΟΓΗ διαδικασία αλλά το συμπέρασμα ΚΩΜΙΚΟ.
    Αυτή είναι η Σταστική σύντροφε!

    ReplyDelete
  33. gregory, δεν το επικαλεστήκαμε ως στατιστική απόδειξη των θέσεών μας, αυτό είναι δικό σου αυθαίρετο συμπέρασμα. Διαβάζοντας το άρθρο μπορεί κανείς να βγάλει συμπεράσματα από πολλά ΑΛΛΑ πράγματα όπως για παράδειγμα τα case studies εργοδοτικής αυθαιρεσίας που παρουσιάζονται στο συγκεκριμένο άρθρο και τα οποία έχουν ενδιαφέρον να τα δει κανείς για να συνειδητοποιήσει μερικά από τα κόλπα που γίνονται από πολλούς εργοδότες. Γι' αυτό και το αναδημοσιεύσαμε και όχι γιατί είναι πρότυπο μεθοδολογικής αρτιότητας ή γιατί μας ενημερώνει επακριβώς για την εικόνα της αγοράς εργασίας μέσα από την επίκληση των δικαστικών αποφάσεων.

    Υπ' αυτή τη λογική το άρθρο προσφέρει στον προβληματισμό που αναπτύσσεται στο blog από την πρώτη στιγμή της λειτουργίας του σχετικά με τις συνθήκες της ελληνικής αγοράς εργασίας και το επίπεδο της ελληνικής επιχειρηματικότητας.

    Και μία παρατήρηση. Σχετικά με την επιχειρηματικότητα είναι εντελώς αυθαίρετος ο διαχωρισμός που κάνεις, σύμφωνα με τον οποίο πραγματική επιχείρηση = επιχειρηματικότητα υψηλών δυνατοτήτων και οτιδήποτε άλλο δεν είναι επιχείρηση. Δεν είναι μόνο ότι σε διαψεύδουν οι έρευνες του ΙΟΒΕ και του GLobal Enterpreneurship Monitor για την επιχειρηματικότητα και τις επιχειρήσεις στην Ελλάδα, είναι κυρίως ότι οχυρώνεσαι πίσω από μια ιδεατή άποψη περί του τι εστί πραγματική επιχείρηση η οποία αποτελεί στρουθοκαμηλισμό και συσκοτίζει την προβληματική κατάσταση της επιχειρηματικότητας στη χώρα μας. Να παινέψουμε λοιπόν τις καλές επιχειρήσεις, αυτές που προσπαθούν κλπ, να παρουσιάσουμε κάποιες από αυτές ως πρότυπα επιχειρηματικότητας, όμως να λέμε και τα πράγματα με τ' όνομά του χωρίς να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Ότι στον τομέα επιχειρηματικότητα η Ελλάδα έχει πολύ δρόμο ακόμα να διανύσει.

    ReplyDelete
  34. parmenides said...
    Είπαμε το 2008 θα μπορούσε να ονομασθεί και "έτος ΓΑΠ".

    ΑΜΗΝ Παναγιά μου Μεγαλόχαρη... κάνε το θαύμα σου να σου φέρω λαμπάδα στο μπόϊ μου στην χάρη σου.

    ReplyDelete
  35. Ετσι το 2008 θα έχει το δικαίωμα να αυτοαποκαλείται, ή να το αποκαλούν και άλλοι, "έτος ΓΑΠ", με αντάλλαγμα να του αφαιρεθεί το "δίσεκτον" από τη καμπούρα του.

    ReplyDelete
  36. @ don και ολους

    OΛΑ είναι σχετικά. Η σκέψη των κυβερνώντων της ECB και οι αποφάσεις της έχουν ως κεντρικό γνώμονα τον πληθωρισμό ΚΑΙ ΚΑΛΑ κάνουν σε ένα συνονθύλευμα ΑΠΕΙΘΑΡΧΗΤΩΝ λαών. Βέβαια, μέρος του κόστους αυτής της επιτοκιο-κεντρικής δημοσιονομικής πολιτικής είναι η υψηλή Ευρωπαϊκή ΑΝΕΡΓΙΑ, αλλά στην ουσία ΚΑΙ αυτή είναι ΗΜΙ-ΨΕΥΔΗΣ.
    ΟΤΑΝ (για παράδειγμα) αποφασίσουν να δουλέψουν οι Ελληνες (και θα αναγκασθούν κάποτε), έχουμε περίπου 700.000 "ΚΕΝΕΣ" θέσεις εργασίας που προς το παρόν καλύπτουν οι οικονομικοί μετανάστες. Εχουμε ΚΑΙ την Εμπορική Ναυτιλία κ.ο.κ. Πολλές από αυτές ΚΑΙ ΔΕΝ είναι βαρειές ΚΑΙ χρυσοπληρώνουν!!!!! (eg beautician, cosmetologist, plumber, electrician, masseur/se, κλπ κλπ).

    Εκανες εσυ ή κάποιος άλλος προχθές την ρητορική ερώτηση εάν μιά οικονομία θάπρεπε να βασίζεται στην Κατανάλωση ή Αποταμίευση (consumption vs. savings-based). KAI η απάντηση που έδωσες (σωστή σε ένα βαθμό) ήταν ότι μιά οικονομία ΔΕΝ πρέπει να έχει μονομερή προσανατολισμό. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΩΣ, είναι σωστή, αλλά από ΔΟΜΙΚΗ άποψη, η σωστή θέση είναι "Εξαρτάται από την φάση ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ή ακριβέστερα την ΠΑΡΑΓΩΓΗ της χώρας Α vis-a-vis στην χώρα Β, Γ κοκ.
    Αν παράγει η χώρα σου πρωτογενώς (πχ πετρέλαιο οι Νοτιο-Αραβες) ή δευτερογενώς σε απτά αγαθά ή "know how" (πχ οι ΗΠΑ που έχουν μεν υποχωρήσει στην παραγωγή αγαθών αλλά κατέχουν τα σκήπτρα στο know how, καθότι είναι ο μόνος λαός που μπορεί να σκεφθεί απλά - ή μπορεί μόνο να σκεφθεί απλά), ΓΙΑΤΙ να ΜΗ καταναλώνεις;;;; Η ακριβέστερα, πρέπει να καταναλώνεις γιά να σωθούν και άλλοι λαοί (>60% των αγαθών που παράγονται ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ καταναλώνονται στις ΗΠΑ!!!!).

    Οι ΗΠΑ, λοιπόν, μπορούν ακόμα να βασίζονται στην κατανάλωση και, εν σειρά, είναι λογικό να προσπαθούν να την κρατήσουν ψηλά γιά να συντηρούν την οικονομία, εξ ου και η απόφασή τους να διατηρήσουν ΧΑΜΗΛΑ επιτόκια. Τις προάλλες έπεσε ο Dow Jones τετρακόσιες μονάδες μόνο και μόνο επειδή (άκουσον-άκουσον) υποχώρησε ο δείκτης Εμπιστοσύνης του Καταναλωτή (Consumer Confidence Index).

    By the way, παίδες, επειδή ρώτησε ο ventriloquist και άλλοι. Αυτή είναι η στιγμή (σε λίγους μήνες από τώρα) να αγοράσει κανείς AKINHTA στην Florida. Η Νέα Υόρκη, σε αντίθεση μ αυτά που γράφουν οι φυλλάδες της Ελλάδας είναι η μόνη πόλη όπου οι τιμες έχουν ΑΥΞΗΘΕΙ 100-110% από το 2004!!!! Στην Florida, απεναντίας, υπάρχει πτώση τιμών της τάξης του 26% μέσα σε 12 μήνες. Αναμένεται δε ότι θα υπάρξει περαιτέρω σημαντική μείωση. Στο Miami Beach μόνο (προσξέστε στο "ξύλο" μόνο, όχι σε όλη την πόλη) υπάρχουν 9.000 ακίνητα προς πώληση as we speak!!! To collapse τιμών είναι πιό έντονο στους μοντέρνους ουρανοξύστες επί του Ωκεανού (Collins Avenue), ενώ οι τιμές των υπέροχων και σιτορικών Art Deco κτιρίων των 20ς και 30ς συγκρατούνται κάπως. ΑΥΤΗ τη στιγμή, με 150.000 δολάρια, δλδ 100.000 ευρώ, μπορείτε να αποκτήσετε μια γκαρσονιέρα σε κτίριο υψηλών προδιαγραφών (2-3 πισίνες, gym, attendant-assisted elevators, roof-garden κλπ) ΕΠΙ του ΩΚΕΑΝΟΥ ή ΔΥΑΡΙ με θέα πάνω στο ποτάμι και τις μαρίνες.

    Μακρυά από τις μετοχές. Αλλά για όσους επιμένουν, η γνωστή απάντηση είναι ότι σε περιόδους ύφεσης ασφαλείς είναι ΜΟΝΟ οι μετοχές εταιρειών που ασχολούνται με αναλώσιμα και σχετικές υπηρεσίες (παροχής ηλ. ρεύματος, υδάτων κλπ).

    ReplyDelete
  37. erratum
    σιτορικών -> ιστορικών

    ReplyDelete
  38. @G700: Είμαι πάντα πολύ προσεκτικός σε ότι γράφω και δεν είπα ποτέ ότι "πραγματική επιχείρηση = επιχειρηματικότητα υψηλών δυνατοτήτων και οτιδήποτε άλλο δεν είναι επιχείρηση". Υπάρχουν πάρα πολλές πραγματικές επιχειρήσεις χαμηλών δυνατοτήτων, αυτό είναι φυσιολογικό άλλωστε. Είπα, και αυτό δεν είναι καθόλου αυθαίρετο ούτε βασίζεται σε καμιά ιδεατή άποψη περί επιχείρησης, ότι ένας μαγαζάτορας με έναν υπάλληλο, η ένας οδοντογιατρός με μια βοηθό, ή ένας δικηγόρος με μια γραμματέα, ή ένας υδραυλικός με τους δυο βοηθούς του, πολύ απλά είναι αυτοαπασχολούμενοι και μικροεργοδότες αλλά δεν είναι επιχειρήσεις. Η επιχείρηση, καλή ή κακή, μικρή ή μεγάλη, ηθική ή ανήθικη, είναι μια αυτόνομη οντότητα φύσει διαφορετική από ένα πρόσωπο που ασκεί το επαγγελμά του με λίγη μισθωτή βοήθεια, και νομίζω ότι η διαφορά είναι ποιοτική αλλά προφανής. Συνήθως η νομική μορφή (ΑΕ ή ΕΠΕ σε αντίθεση με τις ΟΕ και τα πρόσωπα) είναι μια καλή αλλά όχι ασφαλής ένδειξη.

    Συνεπώς οι περισσότερες από τις 770.000 "πολύ μικρές επιχειρήσεις" που απασχολούν το 50% των μισθωτών, απλά είναι μη-επιχειρήσεις, αλλά ταξινομούνται ως τέτοιες στις στατιστικές - που συμφωνήσαμε ότι πρέπει να χρησιμοποιούμε πολύ προσεκτικά - γιατί δεν υπάρχει ασφαλής τρόπος διαχωρισμού σε μια μακρο-οικονομική έρευνα, όπως αυτές του ΙΟΒΕ ή της Eurostat.

    Σε αυτούς τους αυτοπασχολούμενους μικρο-εργοδότες και όχι στις, καλές ή κακές, μικρών ή μεγάλων δυνατοτήτων, αλλά πραγματικές επιχειρήσεις θα βρει κανείς και την πλειονότητα των παραβιάσεων της νομοθεσίας.

    Αυτό που συσκοτίζει την "προβληματική κατάσταση της επιχειρηματικότητας στην χώρα μας" δεν είναι η άποψή μου για το τι είναι πραγματικά μια επιχείρηση, αλλά οι επιπόλαιες και ισοπεδωτικές προσεγγίσεις όπως του εν λόγω άρθρου και των περίφημων "case studies" του. Τα προβλήματα στην εργασία υπάρχουν αλλά η αιτίες τους είναι πολύ πιο πολύπλοκες από την κακή επιχείρηση που είναι "μάστορας σε εργοδοτικά τεχνάσματα".

    ReplyDelete
  39. Γιά λίγη allegria ειδική αφιέρωση στο έτος ΓΑΠ

    ReplyDelete
  40. Gregory Farmakis said... (9:45pm)

    ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ σχόλιο!

    ReplyDelete
  41. Dow Jones πτώση 358 μονάδων, στο 11,453, δηλαδή διαμορφώνεται 19% κάτω σε σχέση με τον Οκτώβριο 2007.
    Η μετοχή της GM έπεσε ΣΗΜΕΡΑ στο χαμηλότερό της σημείο από το 1978 (σε 30 χρόνια).

    Αλλά οι sans culotte et sans souliers των Αθηνών ΔΕΝ ιδρώνουν. ΓΙΑΤΙ να ιδρώσουν;;;;

    Besides, με τον Κώστα μας τον Λαλιώτη, την Μάνα του Εργάτη την Φώφη μας και τον Αραβικής όψεως Παπασπύρο μας της ΑΔΕΔΥ, ΜΠΟΡΟΥΜΕ να ελπίζουμε σε έτος ΓΑΠ.

    ReplyDelete
  42. ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ !!!!!!!!!!!!!!!!!

    By LARA JAKES JORDAN,AP
    Posted: 2008-06-26 11:57:59
    WASHINGTON (AP) - Four international airlines have agreed to pay $504 million in fines to settle charges they conspired to fleece consumers... The Justice Department called the case one of the largest antitrust settlements in U.S. history an "international price-fixing cartel" that cost consumers hundreds of millions of dollars between 2001 and 2006. In some instances, for example, fuel surcharges rose by 1,000 percent. One of the four airlines - Air France-KLM - has agreed to pay $350 million of the total settlement.

    Παρ όλα τα άπειρα στραβά της χώρας, η Δημοκρατία λειτουργεί στις ΗΠΑ και ο πολίτης απολαμβάνει αγαθών στο 1/4 έως 1/3 της τιμής τους στην Ελλάδα ή 1/3 έως 1/2 της τιμής τους στην ΕΕ ευρύτερα.

    Στην Ελλάδα, μαχόμαστε ΒΛΑΚΩΔΩΣ, ΜΑΤΑΙΩΣ και ΑΛΥΣΙΤΕΛΩΣ για αυξήσεις μισθών ενώ έπρεπε να μαχόμαστε γιά ΑΥΞΗΣΗ της αγοραστικής αξίας του χρήματός μας, να επαναστατούμε δλδ για τις τιμές των αγαθών ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ των CARTELS, τα οποία ΕΞΕΘΡΕΨΑΝ οι αρχι-ΜΑΦΙΟΖΟΙ* ΥΠΟΥΡΓΟΙ του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

    ΓΙΑΤΙ το λέω αυτό;

    Διότι, όποτε γίνεται αναπροσαρμογή μισθών και ημερομισθίων, 1-2 μήνες πριν, τα Cartels έχουν ήδη ανεβάσει τις τιμές. Αρα το ΠΗΛΙΚΟ είναι ΜΗΔΕΝΙΚΟ όσον αφορά στη τσέπη του πολίτη ΚΑΙ, το χειρότερο, οι αμοιβαίες αυτές αυξήσεις ΤΡΟΦΟΔΟΤΟΥΝ τον πληθωρισμό.

    ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ το, ΟΥΔΕΝ θα αλλάξει αν δεν ΧΤΥΠΗΘΟΥΝ τα CARTELS της Ελλάδας ΚΑΙ ειδικά στα αναλώσιμα όπου διοχετεύεται σχεδόν 70-80% του οικογενειάρχη με οριακό εισόδημα. ΟΜΩΣ (σας παρακαλώ ΜΗ χρησιμοποιείτε το "ωστόσο" διότι είναι βλαχο-baroque) είναι άδικο να τα χρεώνουμε όλα στις κυβερνήσεις. ΟΦΕΙΛΕΙ και ο ΠΟΛΙΤΗΣ να ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ. Στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι άμοιρος, αλλά ΦΕΡΕΙ τουλάχιστον 50% των, ευθυνών.

    * ΟΡΙΣΜΟΣ ΜΑΦΙΟΖΟΥ.
    Μαφιόζος της πολιτικής ΔΕΝ είναι ΜΟΝΟ αυτός που τα παίρνει ΑΜΕΣΩΣ ή ΕΜΜΕΣΩΣ. Μαφιόζος είναι ο κάθε ΥΠΟΥΡΓΟΣ που ΔΙΑΙΩΝΙΖΕΙ την ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ, ΛΑΪΚΙΖΕΙ και ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ τους ΝΟΜΟΥΣ για να ΜΗ θίξει ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, ώστε να εξασφαλίζει την επανεκλογή του.

    ReplyDelete
  43. @ gregory farmakis
    Σε αυτούς τους αυτοπασχολούμενους μικρο-εργοδότες και όχι στις, καλές ή κακές, μικρών ή μεγάλων δυνατοτήτων, αλλά πραγματικές επιχειρήσεις θα βρει κανείς και την πλειονότητα των παραβιάσεων της νομοθεσίας.

    Iσως να έχεις δίκηο για τις παραβάσεις της νομοθεσίας ως προς ωράρια, υπερωρίες, άδειες κλπ. Πάντως, ΚΑΤΑ το ΙΚΑ, αυτοί που έχουν μέχρι 10 υπαλλήλους όπως ΚΑΙ οι έχοντες πάνω από 100 υπαλλήλους είναι ΤΑΜΕΙΑΚΩΣ εν τάξει όσον αφορά στις ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΩΜΕΣ ΕΙΣΦΟΡΩΝ. Κατά το ΙΚΑ πάντα, >90% των εισφοροδιαφυγών προέρχονται από επιχειρήσεις με 10-100
    εργαζομένους.

    ReplyDelete
  44. ΓΑΠ,Βιογραφία
    Γεννήθηκε το 1952 στο Σαιντ Πωλ (St Paul) της Μιννεσότα (Minnesota), Η.Π.Α., όπου ο πατέρας του, ο μετέπειτα πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, κατείχε πανεπιστημιακή έδρα. Είναι επίσης εγγονός του πρώην πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου. Γενέτειρα της οικογενείας Παπανδρέου είναι το Καλέντζι της Αχαΐας.

    Σπούδασε κοινωνιολογία στο Amherst College στη Μασσαχουσέττη (Massachusetts), ΗΠΑ, την περίοδο 1970-1975, πήρε μεταπτυχιακό δίπλωμα στην κοινωνιολογία της ανάπτυξης στο London School of Economics, Ηνωμένο Βασίλειο (1975-1977). Έχει πραγματοποιήσει μεταπτυχιακές σπουδές στη Στοκχόλμη και παρακολούθησε μεταπτυχιακά μαθήματα στο Κέντρο Διεθνών Σχέσεων στο αμερικανικό πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. Έχει ζήσει και εργαστεί σε διάφορες χώρες (Η.Π.Α., Σουηδία, Καναδάς). Μιλάει αγγλικά και σουηδικά.

    Είναι παντρεμένος με την Άντα Παπαπάνου και έχει δύο παιδιά, τον Ανδρέα (γενν. 1982) και τη Μαργαρίτα-Έλενα (γενν. 1990).

    Από ΒΙΚΙ.
    Στα πλαίσια του έτους "2008-έτος ΓΑΠ".

    ReplyDelete
  45. μαργαρίτα κ. said...

    "Η μετοχή της GM έπεσε ΣΗΜΕΡΑ στο χαμηλότερό της σημείο από το 1978 (σε 30 χρόνια). "

    Ιστορικές στιγμές και ευκαιρίες ζωής...περιμένοντας τον...Άραβα. Κινέζο/ Ινδό.

    Για να πιάσει τόπο το σχόλιο σου....και να το συνδέσεις με τα υπόλοιπα που έχουν ειπωθεί,
    εξήγησε, σε παρακαλώ, τι εστί GM και τι credibility rating έχει. Ταυτόχρονα, δώσε κι έναν σύντομο definition για το τι αντικατοπτρίζει η τίμη μιας μετοχής και δυο λογάκια για το market hype.

    ReplyDelete
  46. Τώρα που διάβασα την σύντομη βιογραφία του ΓΑΠ, μπορώ πλέον να κοιμάμαι ήσυχος......

    ReplyDelete
  47. @ Μαργαρίτα: "Πάντως, ΚΑΤΑ το ΙΚΑ, αυτοί που έχουν μέχρι 10 υπαλλήλους όπως ΚΑΙ οι έχοντες πάνω από 100 υπαλλήλους είναι ΤΑΜΕΙΑΚΩΣ εν τάξει όσον αφορά στις ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΩΜΕΣ ΕΙΣΦΟΡΩΝ. Κατά το ΙΚΑ πάντα, >90% των εισφοροδιαφυγών προέρχονται από επιχειρήσεις με 10-100 εργαζομένους."

    Δεν βρήκα πουθενά δημοσιευμένα τέτοια στοιχεία από το ΙΚΑ, και ειδικά ότι οι εργοδότες με λιγότερους από 10 υπαλλήλους είναι ταμειακώς εν τάξει. Στείλε μου μια παραπομπή, έχει πραγματικά πολύ ενδιαφέρον. Εκτος αν πρόκειται για hearsay.

    Αλλά μια που μιλάμε για ερμηνεία στατιστικών, τι σημαίνει το "90% των εισφοροδιαφυγών"; Το 90% των εργοδοτών που διαφέυγουν; Το 90% του συνολικού ύψους της εισφοροδιαφυγής; Το 90% των εργαζομένων στις εισφορές των οποίων αφορά η εισφοροδιαφυγή; Τα συμπεράσματα είναι πολύ διαφορετικά σε κάθε περίπτωση.

    Επίσης, τι εννοούμε εδώ εισφοροδιαφυγή; Την μάυρη, αδήλωτη εργασία, την αποφυγή καταβολής εισφορών για καταγεγραμμένους εργαζόμενους, ή την μεγάλη καθυστέρηση στην καταβολή τους ώστε να επωφεληθεί η επιχείρηση από ευνοϊκούς διακανονισμούς με το ΙΚΑ. Τα συμπεράσματα είναι πάλι πολύ διαφορετικά.

    ReplyDelete
  48. gregory, η μεγάλη καθυστέρηση με σκοπό το διακανονισμό, όπως λες, άλλοτε με σκοπό την αναδρομική χαριστική ρύθμιση από το κράτος, όπως συνέβη τελευταία φόρα το περισνό καλοκαίρι του '07 πριν τις εκλογές, συνιστά καραμπινάτη εισφοροδιαφυγή και κατάπτιστο τρόπο αποφυγής των νόμιμων υποχρεώσεων των ελληνικών επιχειρήσεων έναντι των ασφαλιστικών ταμείων και δεν μπορεί να προσπερνιέται έτσι απλά ως ήσσονος σημασίας ζήτημα που τι να κάνουμε ανάμεσα στα άλλα συμβαίνει κι αυτό.

    Σε κάθε περίπτωση εμείς αλλού θέλουμε να σταθούμε.

    Στο συμπέρασμά σου παραπάνω ότι την πλειονότητα των παραβάσεων θα τη βρει κανείς στους αυτοπασχολούμενους μικρο-εργοδότες, δηλαδή σε ένα πρόσωπο που ασκεί το επαγγελμά του με λίγη μισθωτή βοήθεια πχ ο μάστορας κι ο βοηθός, και όχι στις πραγματικές επιχειρήσεις ανεξαρτήτου μεγέθους ή δυνατοτήτων.

    Αυτό είναι μερικώς μόνο σωστό υπό την έννοια ότι ναι μεν πράγματι στο κομμάτι της μικροεργοδοσίας υπάρχει πάρτυ παραβιάσεων (από το μάστορα μέχρι το δικηγορικό γραφείο), ωστόσο πληθώρα παραβιάσεων εντοπίζεται και σ'αυτό που εσύ αποκαλείς πραγματική επιχείρηση ή αλλιώς καθιερωμένη επιχείρησεις και ειδικά τις μικρομεσαίες. Είναι χαρακτηριστικό ότι στους κλάδους των ξενοδοχείων, των εστιατορίων, των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, των Κατασκευών και του λιανικού εμπορίου, σύμφωνα με στοιχεία της eurostat εντόπίζονται τα υψηλότερα ποσοστά μαύρης εργασίας.

    ReplyDelete
  49. @G700: Δεν θα διαφωνήσω καθόλου με καμία από τις δυο διαπιστώσεις, και δεν είπα ότι προσπερνάμε τις χαριστικές ρυθμίσεις. Είπα ότι βγάζει κανείς διαφορετικά συμπεράσματα. Είναι άλλου είδους ο εργοδότης που θα προσφύγει σε μάυρη εργασία και άλλου είδους αυτός που θα προσφέυγει στις χαριστικές ρυθμίσεις οφειλών.

    Όσον αφορά στις χαριστικές ρυθμίσεις, ασφαλιστικές ή φορολογικές (π.χ. περαιώσεις κλπ), ένα από τα βασικά προβλήματα είναι ότι στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό και την ελεύθερη αγορά, καθώς δεν ισχύουν για όλους οι ίδιοι κανόνες. Έτσι εγώ, που προσπαθώ να είμαι τυπικός και πληρώνω τις εργοδοτικές εισφορές μου κανονικά, πρέπει να ανταγωνιστώ αυτόν που τελικά με τους ευνοϊκούς - χαριστικούς διακανονισμούς έχει χαμηλότερο κόστος. Αυτό είναι αθέμιτος ανταγωνισμός.

    Όμως, σε πολλές περιπτώσεις, επιχειρήσεις που είναι κατα τ' άλλα σοβαρές, μπορεί λόγω περιστασιακών ταμειακών προβλημάτων (τα οποία επιτείνονται από το στρεβλό τραπεζικό σύστημα) να έχουν πρόσκαιρη αδυναμία καταβολής φόρων η εισφορών. Σε αυτές τις περιπτώσεις η πρόσκαιρη (και μόνο) ταμειακή διευκόλυνση (και όχι φυσικά η μείωση του χρέους) είναι προς όφελος και των εργαζομένων και του ασφαλιστικού συστήματος.

    Οπότε δεν μπορούμε να αντιμετωπίζουμε το ίδιο από την μια τον επιχειρηματία που συστηματικά χρησιμοποιεί ανασφάλιστη εργασία ή εισφοροδιαφυγή, η αυτόν που συστηματικά καθυστερεί για να εκμεταλλευτεί χαριστικές ρυθμίσεις, και από την άλλη αυτόν που περιστασιακά και μόνο αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες και αναγκάζεται να καθυστερήσει την καταβολή των εισφορών. Στατιστικά όμως, και επειδή ο δείκτης της εισφοροδιαφυγής είναι ο αριθμός των πράξεων επιβολής πρόσθετων εισφορών του ΙΚΑ, οι απλές καθυστερήσεις μετριούνται μαζί με την σοβαρή εισφοροδιαφυγή.

    Απλά για να δείτε, ότι υπάρχει πάντα και η άλλη πλευρά.

    Δεν θα διαφωνήσω καθόλου για τις κατασκευές, τα ξενοδοχεία, τα εστιατόρια κλπ, αυτό είναι κοινός τόπος, από περιέργεια όμως θα ήθελα να μου πείς σε ποιά έρευνα της Eurostat αναφέρεσαι.

    Θα θυμίσω όμως ότι ένα σημαντικό μέρος της μαύρης εργασίας και της εισφοροδιαφυγής γίνεται σε αγαστή συμφωνία με τον εργαζόμενο. Ξέρω αρκετές περιπτώσεις όπου ο εργαζόμενος συμφωνεί (ή και επιδιώκει) να δηλώνεται στο ΙΚΑ ο βασικός μισθός μόνο και τα παραπάνω από τον βασικό χρήματα να τα παίρνει μαύρα, ώστε και αυτός και ο εργοδότης φυσικά, να "κερδίζουν" την διαφορά των ασφαλιστικών εισφορών τους. Εδώ, η ισοπέδωτική προσσέγγιση του ασφαλιστικού συστήματος, όπου η διαφορά στις παροχές (π.χ. σύνταξη) δεν είναι ανάλογη της διαφοράς στις εισφορές, λειτουργεί ως αντικίνητρο: γιατί να πληρώνω παραπάνω εισφορές αφού πάνω κάτω θα πάρω την ίδια σύνταξη;

    Θα ήθελα να ρωτήσετε τους δικούς μου εργαζομένους αν πραγματικά δεν θα προτιμούσαν να μην πληρώνουν εισφορές σε ένα σύστημα που ούτως ή άλλως δεν χρησιμοποιούν. Εδώ, η αναποτελεσματικότητα του συστήματος λειτουργεί ως αντικίνητρο.

    Και επίσης, η λέξη "εργοδοτικές εισφορές" είναι η μεγαλύτερη υποκρισία του συστήματος. Και αυτές οι εισφορές είναι μέρος της αμοιβής του εργαζομένου και της "φορολόγησης¨ της εργασίας του. Απλά τα μισά από τα χρήματα που παρακρατούνται τα βαφτίζουμε "εισφορές μισθωτού" και τα άλλα μισά "εργοδοτικές εισφορές". Ομως, όταν κάνω μία πρόσληψη με ενδιαφέρει το συνολικό κόστος (μισθός + εισφορές εργαζομένου + εργοδοτικές εισφορές) χωρίς να με νοιάζει σε τι αναλύεται λογιστικά. Εδώ η φορολογική φύση του ασφαλιστικού συστήματος λειτουργεί ως αντικίνητρο. Αν οι εργοδοτικές εισφορές υπολογίζονταν ως ποσοστό των κερδών πχ, και όχι ως κατά κεφαλήν χαράτσι, δεν θα ήταν αντικίνητρο ούτε στην δημιουργία θέσεων εργασίας ούτε στο ύψος των μισθών.

    Σε τελευταία ανάλυση, το πρόβλημα της μαύρης εργασίας και της εισφοροδιαφυγής θα ήταν σαφώς μικρότερο αν το ασφαλιστικό σύστημα ήταν αποτελεσματικό, δίκαιο και ανταποδοτικό και δεν είχε εκπέσει σε μια μορφή επαχθέστατης φορολογίας της εργασίας που πλήτει τόσο τις επιχειρήσεις όσο και τους εργαζομένους.

    ReplyDelete
  50. gregory, η Έκθεση είναι Undeclared Work in The EU 2007, επίσης στοιχεία μπορείς να βρεις στις ετήσιες εκθέσεις του ΙΝΕ/ ΓΣΕΕ για την οικονομία με τελευταία του 2007.

    ReplyDelete
  51. @g700: "Είναι χαρακτηριστικό ότι στους κλάδους των ξενοδοχείων, των εστιατορίων, των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, των Κατασκευών και του λιανικού εμπορίου, σύμφωνα με στοιχεία της eurostat εντόπίζονται τα υψηλότερα ποσοστά μαύρης εργασίας [...] η Έκθεση είναι Undeclared Work in The EU 2007"

    Επειδή δουλεύω με την Eurostat, γελάω πάντα όταν οι νεοέλληνες στις συζητήσεις τους (από καφενείο μέχρι πάνελ στον Ευαγγελάτο) την επικαλούνται αυθαίρετα για να προσδώσουν κύρος στους ισχυρισμούς τους.

    Η έκθεση βρίσκεται στο:
    http://ec.europa.eu/public_opinion/archives/ebs/ebs_284_en.pdf

    Η έκθεση που αναφέρετε δεν είναι της Eurostat (η οποία δίνει επίσημα στοιχεία των κρατών μελών) αλλά του Ευρωβαρομέτρου, που διενεργεί ανεπίσημες δημοσκοπήσεις - έρευνες γνώμης.

    Στην συγεκριμένη πιλοτική έρευνα δε, το δείγμα ήταν τόσο μικρό, που οι ίδιοι οι συγγραφείς τονίζουν ότι η ερμηνεία των αποτελεσμάτων πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτική και στο εξώφυλο σημειώνεται ότι το περιεχόμενο δεν εκφράζει την επίσημη άποψη της Ε.Ε.

    Μάλλον όμως δεν την έχετε διαβάσει, καθώς τα συμπεράσματά της περιλαμβάνουν:

    1) Μάυρη εργασία για την Ελλάδα (σελ. 30) στο πολύ χαμηλό 3%, δηλαδή κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσον όρο (5%), στο ίδιο επίπεδο με χώρες όπως η Φιλανδία και η Σουηδία, καθώς και λιγότερο από χώρες όπως η Ιταλία (7%), το Βέλγιο (6%), η Ισπανία (5%), η Αυστρία και η Πορτογαλία (4%).

    2) Στο σύνολο της Ευρώπης (γιατί δεν μπορούν λόγω μικρού δείγματος να εξαχθούν στοιχεία για κάθε κράτος) η μαύρη εργασία είναι σημαντικά υψηλότερη από τον κοινοτικό μέσο όρο (5% στην ΕΕ) μόνο στις κατασκευές (10%) και την γεωργία (7%), ενώ οι υπόλοιποι τομείς οικονομικής δραστηριότητας (βιομηχανία, εμπόριο, υπηρεσίες, τουρισμός) βρίσκονται στα επίπεδα του μέσου όρου (4-6%). Επίσης, δεν αναφέρονται πουθενά τα αγαπημένα σας μέσα μαζικής ενημέρωσης.

    Συνεπώς τα στατιστικά σας στοιχεία επιβεβαιώνουν τα δικά μου συμπεράσματα.

    Όσο για την αξιοπιστία των μελετών του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ, I rest my case...

    ReplyDelete
  52. Πολύ ενδιαφέροντα αυτά που λέτε και άκρως ενημερωτικά.

    Θα ήθελα όμως να σταθώ σε ένα θέμα το οποίο έχω πολλές φορές δει να αναφέρεται στο blog. Σε πολλά άρθρα και σχόλια διαβάζω κριτική για τους εργαζομένους οι οποίοι δε γνωρίζουν τα εργασιακά τους δικαιώματα.

    Προσωπικά ανήκω σε αυτή την κατηγορία αν και ακόμα σπουδάζω χωρίς να εργάζομαι παράλληλα.
    Εφ' όσον το G700 blog αποτελεί μια προσπάθεια να ανατραπεί αυτή η κατάσταση νομίζω ότι θα ήταν σκόπιμο να δίνετε κάποια links ή κάποιες πληροφορίες για το πως μπορούμε να ενημερωθούμε για τα εργασιακά μας δικαιώματα εμείς που δεν κατέχουμε το ζήτημα. Ότι γνωρίζετε οι συντάκτες του blog και οι θαμώνες.

    Δεν ξέρω τη δομή υπό την οποία θα γινόταν αυτό, ίσως ένα moderated post ίσως κάτι άλλο, νομίζω όμως πως είναι κάτι που θα βοηθούσε την κατάσταση.

    ReplyDelete
  53. suguroyo, δεν υπάρχει κάποια σελίδα με φουλ ενημέρωση. Το browsing της σελίδας του Υπουργείου Απασχόλησης μπορεί να σου φανεί χρήσιμο, του ΟΜΕΔ ίσως και κάποιων ασφαλιστικών ταμείων. Αν έχεις κάποιο συγκεκριμένο ερώτημα μπορείς να μας στείλεις ένα email να το απαντήσουν τα παιδιά της νομικής ομάδας. Τέλος, ακούσαμε ότι θα εκδοθεί κάποιος οδηγός με νομικές συμβουλές για εργασιακά θέματα, άγνωστό όμως παραμένει το πότε.

    ReplyDelete
  54. gregory, μη γίνεσαι κακεντρεχής

    Ο admin έκανε ένα λάθος εκ παραδρομής στη βιβλιογραφία.

    Τα στοιχεία για την αδήλωτη εργασία στα οποία αναφερόμαστε τα έχουμε πάρει από:

    Ευρωπαϊκή Επιτροπή
    ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ, ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ -Ενίσχυση της καταπολέμησης της αδήλωτης εργασίας-Βρυξέλλες, 24.10.2007-COM(2007) 628 τελικό

    τα οποία με τη σειρά τους προέρχονται από παλιότερη έρευνα της Επιτροπής και συγκεκριμένα της Διεύθυνησης Κοινωνικών Υποθέσεων με τίτλο Undeclared Work in the EU 2004

    εκεί στον πίνακα 1 και 4.1 υπολογίζεται ότι το incidence of undeclared work ξεπερνάει το 20% του ΑΕΠ δεδομένο που υιοθετεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στην Ανακοίνωσή της το 2007, μάλιστα θεωρεί ότι ίσως είναι και μεγαλύτερο λόγω της λαθρομετανάστευσης.

    Τώρα, η άλλη έρευνα στην οποία αναφερθήκαμε είναι η δημοσκόπηση του Ευρωβαρόμετρου Eurobarometer:Undeclared Work in the EU 2007, σχετικά με τη στάση των Ευρωπαίων πολιτών στο θέμα της μαύρης εργασίας, την οποία σημειωτέον έχουμε και Link εδώ και μήνες, ουσιαστικά από τότε που δημοσιεύτηκε, και την οποία έχουμε συζητήσει από τις στήλες του blog.

    Από την κριτική που μας έκανες λοιπόν προκύπτει ότι μάλλον εσύ δε τη διάβασες προσεκτικά. Η δημοσκόπηση του ευρωβαρόμετρου που έγινε σε όλα τα κράτη μέλη, δείχνει μια μεγάλη αντίφαση. Το 95% των ερωτηθέντων απάντησε ότι στη διάρκεια των τελευταίων 12 μηνών δεν εργάστηκε στη «μαύρη αγορά». Την ίδια, όμως, στιγμή ένας στους δύο (47%) γνωρίζει ανθρώπους που ασκούν αυτή τη δραστηριότητα. Αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι δεν είναι μόνο 5% του πληθυσμού, αλλά πολύ μεγαλύτερο το ποσοστό των ατόμων που εργάστηκαν στη «μαύρη». Απλώς για κάποιο ανεξήγητο λόγο οι Έλληνες όταν η ερώτηση αφορά τους ίδιους αποφεύγουν να πουν την αλήθεια.

    Σημειωτέον ότι αυτές οι έρευνες μαζί με την Πράσινη Βίβλο για την Απασχόληση συνιστούν τα πλέον επίσημα κείμενα της Επιτροπής για το θέμα της Αδήλωτης Εργασίας και χρησιμοποιούνται ως σημεία αναφοράς για την ανάλυση του φαινομένου στα ευρωπαϊκά κράτη.

    Τέλος, τα στοιχεία για την κλαδική συγκέντρωση της μαύρης απασχόλησης προέρχονται από την Έκθεση της ΓΣΕΕ για την Ελληνική Οικονομία το 2007, ΜΕΡΟΣ 9, πίνακας 26, σελ.321 και η πρωτογενής πηγή τους είναι το European Observatory of Industrial Relations σε ειδικό feature Industrial Relations and undeclared work.

    Αυτά για τη βιβλιογραφία. Όσο για την κοινωνία συνενοχής την οποία επικαλείσαι παραπάνω σε συνδυασμό με το ζήτημα του ασφαλιστικού είναι θέματα τα οποία έχουμε συζητήσει εκτενώς από τις στήλες αυτού του blog, έχουμε μιλήσει πολλές φορές για συνενοχή όλων στην εισφοροδιαφυγή και έχουμε προτείνει τη ριζική αλλαγή του μοντέλου ασφάλισης σε ένα μικτό ασφαλιστικό σύστημα με σκοπό την βέλτιστη απόδοση για όλους και κυρίως την εξασφάλιση διαγενεακής δικαιοσύνης.

    ReplyDelete
  55. Thus, don't you rest your case yet...

    ReplyDelete
  56. Φωφώ, Θεομήτωρ της Ελλάδος said...

    @ don
    GM = General Motors

    @Φωφώ

    θα περίμενα να πεις ότι η GM είναι η μοναδική επιχείρηση με credibility rating AAA+ (τουλάχιστον έως προσφάτως, δεν ξέρω αν άλλαξε κάτι) και παρ'όλα αυτά......

    ReplyDelete
  57. Τελικά είστε καταπληκτικοί με την αυθαίρετη ερμηνεία στατιστικών και μπορείτε να διαπρέψετε ως δημοσιογράφοι.

    Πάντως ούτε αυτήν την έρευνα την διαβάσατε προσεκτικά.

    Η έρευνα την οποία τώρα αναφέρεστε, ήταν δοκιμαστική συλλογή στοιχείων από ετερογενείς πηγές για κάθε χώρα, και συνεπώς ακόμα πιο ασαφής από αυτήν του ευρωβαρομέτρου του 2007. Και σε αυτήν αναφέρεται ρητά ότι δεν είναι γνώμη της Επιτροπής.

    Αν πάντως αποφασίσετε να την διαβάσετε θα δείτε ότι:

    α) Με τον όρο undeclared work περιγράφεται το σύνολο - σχεδόν, εκτός από μίζες και εγκληματικές δραστηριότητες - της παραοικονομίας (και συγκεκριμένα νόμιμες δραστηριότητες που δεν δηλώνονται στις φορολογικές και ασφαλιστικές αρχές) και όχι μόνο η ανασφάλιστη εξαρτημένη εργασία, που είναι και το θέμα μας. Περιλαμβάνει δηλαδή το γιατρό που δεν κόβει απόδειξη, τον καθηγητή που κάνει ιδιαίτερα χωρίς απόδειξη, την καφετέρια που δεν κόβει αποδείξεις, τον υδραυλικό που δεν κόβει απόδειξη κλπ. Η ανασφάλιστη εξηρτημένη εργασία περιλαμβάνεται αλλά όπως καταλαβαίνετε είναι ένα πολύ μικρό μέρος του συνολικού "πάρτυ" των αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών.

    β) Δίπλα στην εκτίμηση ">20%" για την Ελλάδα, αναγράφεται καθαρά "Non confirmed figures in press releases" (αγγλιστί για "μη εξακριβωμένα στοιχεία από δημοσιεύματα"), ενώ στις μεθοδολογικές παρατηρήσεις αναφέρεται ότι για την περίπτωση της Ελλάδας και επειδή δεν υπήρχαν διαθέσιμα στοιχεία ή έρευνα βασίστηκε σε μη εξακριβωμένα δημοσιεύματα και συνεπώς δεν είναι αξιόπιστη.

    γ) Ο παραπάνω δείκτης (20%) ακόμη και αν τον δεχτούμε, αφορά στο μέγεθος της συνολικής παραοικονομίας ως ποσοστό του ΑΕΠ. Συνεπώς δεν έχει καμία σχέση με το 3% της επόμενης έρευνας (το οποίο και σας τόνισα) και το οποίο αφορά στο ποσοστό του εργατικού δυναμικού που εργάζεται ανασφάλιστο ή ασφαλίζεται για μέρος των αποδοχών του. Μήλα με πορτοκάλια που λένε και οι αγγλοσάξωνες.

    Όσον αφορά στην επόμενη του 2007 του ευρωβαρόμετρου, μου αρέσει πως κάθε φορά που κάποιος σας δείχνει ότι οι στατιστικές δεν είναι όπως τις θέλετε, τότε μόνο ανακαλύπτετε ότι είναι αναξαπιόπιστες και κρύβουν την αλήθεια. Η μη αξιοπιστία και η αντιφατικότητα της έρευνας, που τώρα ανακαλύψατε, ήταν αυτό ακριβώς που πρώτος εγώ τόνισα, αλλά δεν ήμουν εγώ που την επικαλέστηκα!

    Όπως για το περισπούδαστο άρθρο της Ελεθεροτυπίας βρήκατε ότι τελικά οι στατιστικές των δικαστηρίων και της επιθεώρησης εργασίας δεν λένε τίποτα γιατί οι άνθρωποι φοβούνται να προσφύγουν στις αρχές, έτσι και εδώ διαπιστώνετε ότι "για κάποιο ανεξήγητο λόγο" οι άνθρωποι φοβούνται να πούνε την αλήθεια. Άρα η έρευνα είναι αναξιόπιστη. Αναρωτιέμαι όμως γιατί την επικαλεστήκατε εξ' αρχής, αφού αυτή δεν έχει ούτε καν case studies, όπως είχε τουλάχιστον το άρθρο.

    Για δεύτερη φορά στο ίδιο thread, πρέπει οι στατιστικές να πούνε με το ζόρι αυτό που θέλετε εσείς. Και όταν δεν το λένε, κάτι ανεξήγητο, απροσδιόριστο και μη μετρήσιμο σίγουρα φταίει. Αλλά αφού ξέρετε την αλήθεια πριν τις στατιστικές, πείτε την, αλλα μην τις κακοποιείτε.

    Αυτά για την βιβλιογραφία.

    ReplyDelete
  58. Ξέχασα το πιό ωραίο: Η έκθεση του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ, επικαλείται ως πηγή το thematic feature "Industrial Relations and undeclared work" του European Industrial Relations Observatory, το οποίο για την Ελλάδα βασίζεται σε "συνέντευξη" και ποιοτική ανάλυση του "Lefteris Ktretsos, INE/GSEE - ADEDY". Κυκλική παραπομπή δηλαδή, όπου τελικά το INE της ΓΣΕΕ επικαλείται τον εαυτό του (με ολίγη από ΑΔΕΔΥ...).

    http://www.eurofound.europa.eu/eiro/2004/06/tfeature/gr0406104t.htm

    Γι' αυτό σου λέω για τη ΓΣΕΕ, I rest my case, κι εσύ επιμένεις.

    ΥΓ: η Eurostat, το Eurobarometer και το European Foundation στο οποίο ανήκει το Observatory, είναι πελάτες μου και τους φτιάχνει στατιστική μεθοδολογία (και) η εταιρεία μου. Εξ' ού και η ευαισθησία σχετικά με την χρήση της στατιστικής.

    ReplyDelete
  59. so gregory, αφού σου ξινίζουν όλα τα επίσημα διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία, τα οποία όλως τυχαίως χρησιμοποιεί και η ΕΕ για να κάνει τη δουλειά της, σε παρακαλούμε πάρα πολύ να μας διαφωτήσεις, παραθέτοντας τα δικά σου δεδομένα σχετικά με την αδήλωτη εργασία στην Ελλάδα και την Ευρώπη.

    Είμαστε όλο αυτιά να ακούσουμε your side of the story. Αλλιώς θα πιστέψουμε ότι η εταιρεία σου φτιάχνει και πουλάει στατιστική μεθοδολογία "μούφα" σε μεγάλους θεσμικούς πελάτες.

    Γι' αυτό σου ζητάμε να μας δώσεις μια ακριβή στατιστική απεικόνιση του προς συζήτηση θέματος.

    Καταλαβαίνεις φυσικά ότι μέχρι στιγμής το βασικό σου επιχείρημα συμπυκνώνεται στη φράση "ε,δε είναι και τόσο μεγάλο το πρόβλημα και κυρίως δεν αφορά στις πραγματικές επιχειρήσεις" με τη σχετική υποστηρικτική επιχειρηματολογία να εξαντλείται στην αποδόμηση των όποιων διαθέσιμων στοιχείων που δίνει η Επιτροπή, το Ευροβαρόμετρο και το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ, χωρίς όμως καμία παράθεση στοιχείων από την πλευρά σου.

    Περιμένουμε με ανυπομονησία.

    ReplyDelete
  60. @G700: Πολύ μ' αρέσει αυτή η συνδικαλιστική απάντηση, μου θυμίζει αμφιθέατρο στο Πολυτεχνείο.

    Λοιπόν για να το λήξουμε:

    1) Δεν μου ξινίζουν τα διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία, μου ξινίζει ο τρόπος που τα χρησιμοποιείτε αυθαίρετα για να επιβεβαιώσετε με το ζόρι τα δικά σας συμπεράσματα. Και το να καταλαβαίνεις τους μεθοδολογικούς περιορισμούς μιας επιστημονικής έρευνας και τα συμπεράσματα που μπορείς ή δεν μπορείς να βγάλεις, δεν σημαίνει ότι την αποδομείς, σημαίνει ότι την καταλαβαίνεις.

    2) Δεν είπα ποτέ ότι το πρόβλημα είναι μικρό, είπα ότι δεν χαρακτηρίζει την πλειοψηφία των επιχειρήσεων και ότι επικεντρώνεται κυρίως στην πολύ μικρή οικονομία (αυτοαπασχολούμενοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, γεωργία, οικογενειακές εκμεταλέυσεις). Και ήμουν αρκετά προσεκτικός ώστε να μην επικαλεστώ στατιστικά στοιχεία, γιατί γνωρίζω ότι τα μεγέθη αυτά, σε αυτό το επίπεδο ανάλυσης, δεν μπορούν να μετρηθούν στατιστικά με αξιοπιστία.

    3) Για να μου αποδείξετε ντε και καλά ότι αφορά και την μεγάλη μάζα των επιχειρήσεων, επικαλεστήκατε αυθαίρετα έρευνες, οι οποίες είναι πολύ χρήσιμες για άλλα ίσως συμπεράσματα, αλλά όχι για αυτά που θέλετε να βγάλετε εσείς (φταίνε πάντα οι επιχειρήσεις, οι κακές πολυεθνικές, οι κακές ελληνικές, οι μεγάλες, οι μικρομεσαίες, όλες, ο ταξικός εχθρός δηλαδή).

    4) Κάθε φορά που σας αποδεικνύω ότι τα νούμερα διαβάζονται διαφορετικά, εσείς βρίσκετε έναν παράγοντα που δήθεν δεν αφήνει την αλήθεια να καταγραφεί, και ουσιαστικά εσείς είστε που τις αποδομείτε όταν δεν σας συμφέρουν.

    5) Αν καταλάβατε καλά, η διαφωνία μας δεν έγκειται τόσο στο πρόβλημα (ίσα ίσα που σε πολλά σημεία συμφωνούμε), αλλά είναι θέμα επιστημονικής αρχής. Με ενοχλεί η ευκολία με την οποία οποιοσδήποτε μπορεί να παρερμηνεύσει σκόπιμα στατιστικά στοιχεία για να υποστηρίξει την θέση του ή να δημιουργήσει εντυπώσεις. Το περιμένω από μια εφημερίδα ή τον Ευαγγελάτο, αλλά - αφελώς - όχι από ένα blog νέων επιστημόνων (;). Κι επειδή δεν έχουν όλοι οι αναγνώστες, τηλεθεατές, επισκέπτες κοκ την επιστημονική γνώση να καταλάβουν τις διαφορές, αυτό είναι ανεύθυνο.

    4) Η μέτρηση της παραοικονομίας (και μέσα σε αυτήν και της ανασφάλιστης εργασίας) γίνεται μέσω Εθνικών Λογαριασμών και όχι μέσω του Ευρωβαρομέτρου ή των συνδικαλιστών της ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ. Αλλά και αυτή είναι τόσο δύσκολη και αμφισβητούμενη που η Eurostat γύρισε δύο φορές πίσω τα στοιχεία της Ελλάδας (αυτά που μας εμφάνιζαν ξαφνικά 20% πιό πλούσιους λόγω μεγάλης παραοικονομίας ώστε το έλλειμα να βγει με το ζόρι μικρότερο του 3% του ΑΕΠ) ως μεθοδολογικά ανεπαρκή.

    5) Τώρα αν η εταιρεία μου είναι μούφα επειδή δεν μπορεί να σου φέρει στατιστικά στοιχεία για ένα μέγεθος που πολύ απλά δεν μπορεί να μετρηθεί ποσοτικά με αξιοπιστία (δηλ. το ποσοστό της αδήλωτης εργασίας που αφορά στις επιχειρήσεις), αυτό είναι ένας συλλογισμός που αδυνατώ να παρακολουθήσω, υπερβαίνει το επιστημονικό μου επίπεδο.

    Πάντως για μουφα εταιρεία, δίνει μισθούς κατά πολύ μεγαλύτερους από 700 ευρώ. Οπότε μάλλον απευθύνεται εργασιακά στην γενιά G1500 και είμαι σε λάθος blog.

    ReplyDelete
  61. Από μη δημοσιευμένα στοιχεία της Έρευνας Εργατικού Δυναμικού της ΕΣΥΕ του 2ου τριμήνου του 2005, όπως αναφέρονται σε άρθρο του European Employment Observatory:

    - Ποσοστό ανασφάλιστης εργασίας: 3.17%

    - Από αυτό, ποσοστό 1,84% η 58% των ανασφάλιστων ήταν υπάλληλοι, ενώ το 42% αφορούσε μέλη οικογενειών σε οικογενειακές εκμεταλέυσεις και αυτοαπασχολούμενους.

    - 18% των ανασφάλιστων ως οικιακοί βοηθοί, 17% σε καταστήματα, 12,8% ξενοδοχεία και εστιατόρια, 12,9% γεωργία, 11,6% κατασκευές.

    Φυσικά, παρόλο που τα στοιχεία της ΕΣΥΕ επιβεβαιώνουν την άποψή μου, τα μεθοδολογικά προβλήματα που ανέφερα παραμένουν. Εξ᾽ου και η μη επίσημη δημοσίευση των στοιχείων.

    Και φυσικά, παρ᾽όλο που η εικόνα είναι εξαιρετικά ενδεικτική της "μικρής" οικονομίας, λόγω του τρόπου κατηγοριοποίησης βάσει δραστηριότητας μόνο, δεν μπορεί να βγάλει κανείς ασφαλή συμπεράσματα για το τι ποσοστό αφορά μισθωτούς σε επιχειρήσεις. 0.5% από το 1,84% ίσως; 1%;

    ReplyDelete
  62. gregory, τους μεθοδολογικούς περιορισμούς της κάθε έρευνας τους καταλαβαίνουμε απόλυτα, ωστόσο πέρα από το γεγονός ότι δεν είμαστε όμιλος προβληματισμού περί της μεθοδολογίας της επιστήμης για να μας απασχολούν ζητήματα στατιστικής ή επιστημολογίας, είμαστε υποχρεωμένοι ελλείψει άλλων καλύτερων στοιχείων να χρησιμοποιήσουμε τις διαθέσιμες ευρωπαϊκές και εθνικές έρευνες για να σχηματίσουμε μια γενικότερη εικόνα για φαινόμενα και καταστάσεις τις οποίες όλως τυχαίως έχουμε ζήσει, και ορισμένοι δυστυχώς συνεχίζουμε επανειλημμένα να ζούμε στο εργασιακό περιβάλλον στην Ελλάδα.

    Μάλιστα, όπως βλέπεις, δε χρησιμοποιούμε τυχαίες έρευνες, αλλά επίσημες έρευνες με τη βούλα ευρωπαϊκών οργανισμών, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα τους όποιους μεθοδολογικούς περιορισμούς. Όταν για παράδειγμα η ΕΕ θέτει για δημόσια διαβούλευση το Πράσινο Βιβλίο για τη μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας στα εθνικά κράτη, και εντοπίζει ως πανευρωπαϊκό πρόβλημα που πλήττει ακόμα περισσότερο τον ευρωπαϊκό νότο την αδήλωτη εργασία, υποστηρίζοντας μάλιστα τη θέση της με αναφορές στις σχετικές έρευνες πάρα τους όποιους μεθοδολογικούς περιορισμούς, εμείς σαν g700, έχοντας και τα σχετικά προσωπικά βιώματα ο καθένας από εμάς, τι προτείνεις ότι πρέπει να κάνουμε; Να επικεντρωθούμε στους μεθοδολογικούς περιορισμούς ή στην ουσία;

    Τέλος, και για να το λήξουμε όπως λες το θέμα, σχετικά με το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγεις ότι η αδήλωτη εργασία επικεντρώνεται κυρίως στην πολύ μικρή οικονομία συμφωνούμε κι επαυξάνουμε, αλλά προσθέτουμε ότι η πολύ μικρή οικονομία δεν αφορά αποκλειστικά στην αυτοαπασχόληση με το μισθωτό βοηθό, ακουμπάει και πληθώρα μικρομεσαίων πραγματικών επιχειρήσεων, ειδικά όσων δραστηριοποιούνται σε συγκεκριμένους οικονομικούς κλάδους οι οποίοι έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά

    Από εκεί κι έπειτα, πέρα από το ότι δεν είναι αποκλειστικά ούτε πρωτίστως η αδήλωτη εργασία το πρόβλημα για τη γ700, αυτό που λέμε επίσης είναι το εξής:

    Δυστυχώς, η ελληνική οικονομία είναι στην πλειονότητά της μικρή οικονομία. Η ελληνική επιχείρηση είναι στην πλειονότητά της μικρή επιχείρηση. Η ελληνική επιχειρηματικότητα είναι στην πλειονότητα της μικροεπιχειρηματικότητα που τα βγάζει πέρα με κομπίνες.
    Η γενιά των 700 ευρώ, στο μέτρο που μιλάμε για εργάτες γνώσης και όχι για ανειδίκευτους εργάτες, είναι προϊόν της μικρής κι ελλειμματικής ελληνικής επιχειρηματικότητας.

    Συνεπώς αντί οι πέντε επιχειρήσεις της προκοπής που έχουμε, πιθανώς και η δική σου, να βγάζουν την ουρά τους απ' έξω παθαίνοντας το σύνδρομο του σκαντζόχοιρου και λέγοντας μη χτυπάτε τις επιχειρήσεις, ίσως ήταν πιο εποικοδομητικό να αναγνωρίσουν τις ευθύνες που τους αναλογούν και να μιλήσουν με θετικό τρόπο υπέρ μιας επιχειρηματικότητας υψηλών δυνατοτήτων λέγοντας οι ίδιες τι είναι έτοιμες να κάνουν προς αυτή την κατεύθυνση.

    Στην Ελλάδα έχουμε βαρεθεί να μιλάμε για ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και τελικά η ηθική και πολιτική στήριξη που δίνουμε ως κοινωνία των πολιτών καθώς και τα κίνητρα που δίνονται από το κράτος στις επιχειρήσεις να καταλήγουν να αναπαράγουν το μοντέλο που βασίζεται στα δεκάδες χιλιάδες γωνιακά μαγαζάκια χωρίς προοπτική, με εσωστρέφεια και χωρίς σημαντικές παραγωγικές δυνατότητες, που για να είναι βιώσιμα πρέπει να κάνουν κομπίνες.

    ReplyDelete
  63. Πάντως η συζήτηση ήταν πολύ καλή και χρήσιμη, από τις λίγες φορές που δεν εξαντλείται σε μια κούφια ανταλλαγή συνθημάτων. cu around.

    ReplyDelete