Thursday, June 17, 2010

"Φάτε τους γονείς σας!" Πως το "πρεκαριάτο" θα ξεπεράσει την κρίση

Ομιλία του εκπροσώπου της G700 στην Εθνική Ομάδα Εργασίας για τη Νέα Γενιά, Παναγιώτη Σταμπουλίδη, στην Ημερίδα που διοργάνωσε η Γραμματεία Νέας Γενιάς για τη Διαγενεακή Δικαιοσύνη


Καλησπέρα κι από εμένα,

ονομάζομαι Παναγιώτης Σταμπουλίδης, είμαι ιδρυτικό μέλος της “γενιάς των 700 ευρώ”, εκπροσωπώ τη G700 στην Εθνική Ομάδα Διαλόγου για τη νέα γενιά, και θέλω πραγματικά να συγχαρώ τη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς για την πρωτοβουλία που ανέλαβε να διοργανώσει τη σημερινή ημερίδα για τη διαγενεακή δικαιοσύνη.

Επιτέλους!

Επιτέλους μπαίνει στο δημόσιο διάλογο η διαγενεακή δικαιοσύνη.

Επιτέλους διερευνάται για πρώτη φορά η ατζέντα της διαγενεακής δικαιοσύνης.

Επιτέλους μας δίνεται η ευκαιρία να εξηγήσουμε τον πραγματικό λόγο για τον οποίο πιστεύουμε ότι υπάρχει στη χώρα μας το φαινόμενο της γενιάς των 700 ευρώ.

Επιτέλους μπορούμε να αναλύσουμε την οικονομική κρίση μέσα από μια εναλλακτική ματιά και όχι μέσα από τα κλασσικά δίπολα, αριστερά δεξιά, σοσιαλισμός, φιλελευθερισμός.

Εάν κατά την άποψή μας υπάρχει ένας λόγος που στην Ελλάδα ζει και βασιλεύει το πρεκαριάτο, η επισφαλής νέα γενιά δηλαδή,

...εάν υπάρχει ένας λόγος που η Ελλάδα σήμερα βιώνει με τόσο έντονο τρόπο την κρίση, αυτός δεν είναι άλλος από την όξυνση των διαγενεακών ανισοτήτων και την υιοθέτηση διαγενεακά άδικων πολιτικών καθ' όλη τη διάρκεια της τελευταίας τριανταπενταετίας.

Και δεν αναφέρομαι εδώ στις προσωπικές και οικονογενειακές σχέσεις ανάμεσα σε γονείς και παιδιά. Κάθε άλλο. Αυτές ήταν και είναι μια χαρά. Το αποδεικνύουν έτσι κι αλλιώς οι μεγάλες μεταβιβάσεις πόρων από τους γονείς στα παιδιά για εκπαίδευση και διασκέδαση. Το οικογενειακό σχέδιο Μάρσαλ στην Ελλάδα είναι κεντρικό χαρακτηριστικό της αναδιανομής που γίνεται ανάμεσα στις γενιές. Κανείς δεν το αμφισβητεί αυτό. Αμφισβείται όμως το κατά πόσο αυτό βοηθάει τους νέους ή αντιθέτως τους κάνει εξαρτημένους μαμάκηδες.

Σε κάθε περίπτωση αλλού είναι το μεγάλο πρόβλημα. Ξέρετε σε τι ουσιαστικά συνίσταται η διαγενεακή αδικία; Στην αντίστροφη αναδιανομή που γίνεται ανάμεσα στις γενιές στο δημόσιο χώρο. Στα δημόσια οικονομικά και το χρέος, το ασφαλιστικό, το εργασιακό, το περιβαλλοντικό ζήτημα. Το σχέδιο Μάρσαλ ωχριά μπροστά στο δημόσιο χρέος, το οικολογικό έλλειμμα και το έλλειμμα σε συλλογικά αγαθά που καλούνται να πληρώσουν σήμερα οι νέοι και οι μελλοντικές γενιές.

Είναι διαγενεακά άδικο που μια ολόκηρη γενιά, η γενιά της Μεταπολίτευσης, με σημαία την καθιέρωση της δημοκρατίας στη χώρα και πρόσχημα την επέκταση των κοινωνικών δικαιωμάτων, θεώρησε ότι νομιμοποιείται να εξαντλήσει τους χρηματικούς, παραγωγικούς, θεσμικούς, και περιβαλλοντικούς πόρους στη χώρα για να ζήσει καλά κι έχει ο θεός.

Χρέωσε έτσι τα παιδιά της και τα παιδιά των παιδιών της μέχρι το λαιμό για



  • να μπορεί να βγαίνει πρόωρα στη σύνταξη στις περισσότερες περιπτώσεις με χρυσό αλεξίπτωτο

  • να συνταξιοδοτείται με προνομιακούς όρους σε σχέση με τους νεότερους και τις μελλοντικές γενιές

  • να κατέχει αργομισθίες στο Δημόσιο, κατά προτίμηση στις ΔΕΚΟ

  • να υπερκοστολογεί προμήθειες και έργα για τις μίζες πολιτικών και δημοσίων υπαλλήλων.

Αδιαφόρησε για τη λειτουργία της οικονομίας αρκεί να μπορεί



  • να ρυθμίζει την αγορά κατά το δοκούν, έτσι ώστε να επιτρέπεται σε συντεχνίες να υπερτιμολογούν, να εμποδίζουν την πρόσβαση σε τρίτους, και γενικά να λειτουργούν ως αναδιανεμητικές συμμαχίες του δημόσιου πλούτου

  • να παίρνει κρατικές επιχορηγήσεις χωρίς αναπτυξιακό αποτέλεσμα,

Υποβάθμισε το φυσικό περιβάλλον για



  • να μπορεί να χτίσει εξοχικό 20 μέτρα από την παραλία και μέσα στο δάσος

  • να παράγει στο φουλ προϊόντα χημικής γεωργίας για να παίρνει τις επιδοτήσεις της ΕΟΚ

  • να μην πληρώνει δεκάρα για τη διαχείριση απορριμάτων, αφού όλα τα πετούσε στις παράνομες χωματερές από εδώ κι από εκεί.

Κι έτσι λοιπόν σήμερα, με την παγκόσμια οικονομική κρίση φάνηκε η γύμνια του μεταπολιτευτικού μοντέλου ανάπτυξης.

Γιατί ας μη γελιόμαστε. Μπορεί η οικονομική κρίση στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και τη Δυτική Ευρώπη να οφείλεται στην κατάρρευση του άπληστου και ανεξέλεγκτου χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού. Η ελληνική κρίση όμως οφείλεται στα δικά μας εσωτερικά και ιδιαίτερα συσσωρευμένα προβλήματα. Μικρό μόνο τμήμα των οποίων είναι η τοκογλυφική λειτουργία των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων εσωτερικού και εξωτερικού.

Έτσι λοιπόν σήμερα, φτάσαμε σ' ένα σημείο όπου δεν μιλάμε πια για ανάπτυξη, αλλά για την ίδια την επιβίωσή μας.

Και πως βλέπουμε να επιτυγχάνεται αυτή; Συμπιέζοντας έως και θυσιάζοντας τους νέους που βρίσκονται στην πιο παραγωγική ηλικία. Και δεν μιλάω εδώ για τις ηλικίες κάτω των 25 και όλη αυτή τη συζήτηση που έχει ανοίξει για το μισθό μαθητείας των 550 ευρώ. Κι έτσι μας λένε πολλοί, G700, αλλάξτε όνομα... Όχι.

Μιλάω για το ξεζούμισμα των τριαντάρηδων από φόρους, εισφορές, και μειωμένη αγοραστική δύναμη, μακροχρόνια ανεργία. Μιλάω για τη χαμένη δεκαετία που έχουμε ίσως μπροστά μας διότι πρέπει να προστατευτούν τα ώριμα δικαιώματα της προηγούμενης γενιάς.

Είναι διαγενεακά άδικο που η σημερινή γενιά των τριαντάρηδων καλείται να παίξει το ρόλο της Ιφιγένειας για να σωθεί η χώρα από την κρίση, ενώ οι χρυσοί αλεξιπτωτιστές και οι εθνικοί προμηθευτές τη γλιτώνουν ξώφαλτσα.

Γι' αυτό κι εμείς σήμερα λέμε στους νέους “Φάτε τους γονείς σας”. Και δεν εννοώ πάτε σπίτι και κάψτε το. Ούτε λέω ότι οι νέοι είναι άμοιροι ευθυνών.

Εννοώ οργανωθείτε και τσακίστε ιδεολογικά και πρακτικά την κυρίαρχη πολιτική, θεσμική και οικονομική νοοτροπία που χαρακτήρισε μια ολόκληρη τριανταπενταετία και από την οποία είναι και οι νέοι δηλητηριασμένοι.

Τη νοοτροπία των ραντιέρηδων και των καιροσκόπων που ακόμα και σ' αυτή την ύστατη στιγμή μερικοί δε λένε να εγκαταλείψουν.

Ζητήστε να μειωθεί το χρέος με διαγενεακά και κοινωνικά δίκαιους όρους.



  • Να μην τριχοτομηθούν ξανά οι γενιές.

  • Να πληρώσει με περικοπές η παλιοπαρέα των ΔΕΚΟ και οι ευνοημένοι του στενού δημόσιου τομέα και όχι με φτώχεια οι νέοι εργαζόμενοι.

  • Να πληρώσουν με φόρους οι εθνικοί προμηθευτές

  • Να φέρουν πίσω το ΦΠΑ οι μικροεπιχειρηματίες που έκλεβαν την εφορία όλα αυτά τα χρόνια.

Ζητήστε επίσης ριζικές διαρθρωτικές αλλαγές. Όχι άλλο κάρβουνο. Απαιτείστε:



  • Ν' αλλάξει ριζικά το ασφαλιστικό σε μεικτό.

  • Να ελαφρυνθούν τα εισοδήματα από εργασία, από φόρους και εισφορές.

  • Να αρθούν τα θεσμικά εμπόδια στην αγορά εργασίας. Έχουμε σήμερα το πιο πολύπλοκο, υπερρυθμισμένο και γραφειοκρατικό εργατικό δίκαιο που όμως δεν προστατεύει κανένα. Αντίθετα αποτελεί παράγοντα ενθάρρυνσης της μαύρης εργασίας και των άτυπων μορφών απασχόλησης.

  • Να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα. Να σπάσουν τα καρτέλ των συντεχνιών που θέλουν τους νέους στην απέξω να τους συντηρεί ο πατέρας κι η μάνα τους μέχρι να γίνουν 40 χρονών.

  • Να αλλάξει δραστικά το κράτος. Η προηγούμενη γενιά δεν τόλμησε να πειράξει τη δημόσια διοίκηση γιατί μέσα απ' αυτή τροφοδότησε την προσοδοθηρία και τον καιροσκοπισμό

  • Ν' αλλάξει δραστικά το τοπίο της εκπαίδευσης. Τα πανεπιστήμια, αντί για άνδρα διαφθοράς, κομματισμού και θύματα της επαναστατικής γυμναστικής ορισμένων, να γίνουν πραγματικά ανεξάρτητα, αυτόνομα και λειτουργικά.

  • Ζητήστε τέλος να αξιοποιηθούν οι νέοι. Θέλουμε μια συμφωνία, ένα New Deal για τη νέα γενιά όπου ο νέος θα λογίζεται ως αναπτυξιακός πόρος και όχι σαν πιτσιρίκος που μέχρι τα 40 αναμασάει τα τσιτάτα της δοξασμένης γενιάς του Πολυτεχνείου και μετά ε, τι να κάνουμε μπορεί και κάπου να τον αξιοποιήσουμε. Έχουμε προτείνει στο παρελθόν μια ανακατονομή ευκαιριών και πόρων για ενίσχυση των νέων εργαζόμενων στα πρώτα τους βήματα με θεσμοθέτηση κάποιου τύπου α) πριμ απασχόλησης, β) ενίσχυσης για την απόκτηση στέγης, γ) μείωση του ασφαλιστικού βάρους.

Πάνω απ' όλα να αλλάξουμε παραγωγικό πρότυπο. Επιτέλους, από κοινωνία δανεικών, συνένοχη στη διαφθορά και συμμέτοχη στο πελατειακό σύστημα και τη διαιώνιση των διαχρονικών προβλημάτων της Ελλάδας, να γίνουμε μια παραγωγική οικονομία, με σοβαρούς θεσμούς και σοβαρό κράτος.

Να αναπτύξουμε τομείς και κλάδους, την πράσινη οικονομία, τα τρόφιμα, τη ναυτιλία, τα λιμάνια, τον τουρισμό, και δεν ξέρω τι άλλο, στους οποίους μπορεί να στηριχτεί μια βιώσιμη σε βάθος χρόνου ανάπτυξη.

Σαν G700 αυτά τα πράγματα θέλουμε. Πολιτικές που προάγουν τη διαγενεακή δικαιοσύνη και κατ' επέκταση την κοινωνική δικαιοσύνη.

Άλλωστε γι' αυτό φτιάξαμε πριν από τρία χρόνια το blog. Γι' αυτό το λόγο συνεχίζουμε και σήμερα. Αυτό το αίτημα εμπεριέχεται στη λέξη “γενιά των 700 ευρώ”, και όχι η γκρίνια για το ύψος του βασικού μισθού, όπως λανθασμένα πιστεύουν ορισμένοι.
Σας ευχαριστώ

20 comments:

  1. Η αισιόδοξη πλευρά της χρεοκοπίας

    του Γιάνη Βαρουφάκη

    *Ο Γιάνης Βαρουφάκης διδάσκει οικονομική θεωρία και πολιτική οικονομία στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών

    .......kai teleiwnei etsi...Σε τελική ανάλυση, είναι λάθος μας να φοβόμαστε τόσο πολύ την στάση πληρωμών του ελληνικού δημοσίου. Άλλοι πρέπει να φοβούνται μια τέτοια εξέλιξη περισσότερο από εμάς:
    • η κυβέρνηση της κας Μέρκελ η οποία θα πρέπει να διασώσει τις Γερμανικές τράπεζες που θα κλονιστούν από μια δική μας στάση πληρωμών
    • η Ευρωπαϊκή Επιτροπή που θα πρέπει να δει τι θα κάνει με μία χώρα-μέλος την οποία δεν μπορεί να αποβάλει από την ΕΕ αλλά η οποία τελεί υπό πτώχευση
    • οι κυβερνήσεις όλων των άλλων χωρών (πλην ίσως της Ολλανδίας και της Αυστρίας) που θα τρέμουν για το ποιος θα είναι ο επόμενος στόχος των αγορών (των οποίων η όρεξη θα έχει ανοίξει από την 'επιτυχημένη' επίθεση στο χρέος της Ελλάδας)
    • οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Βρετανίας (χωρών με συνολικό χρέος πάνω από 400%)
    • όλοι όσοι έχουν επενδύσει στο ευρώ, είτε σε περιουσιακά στοιχεία είτε ως μέσο συναλλαγής.
    Στάση πληρωμών λοιπόν!
    Τώρα!
    Με χαμόγελο και αισιοδοξία!
    (Και ξέρετε ποιο είναι το ωραίο; Ότι αν πειθόμασταν να απελευθερωθούμε από τον φόβο της πτώχευσης, οι φίλοι μας οι Γερμανοί θα έσπευδαν την ίδια στιγμή να την αποσοβήσουν...)

    ReplyDelete
  2. O γαπ προσπαθει νομιζω να κερδισει χρονο στην εξουσια.
    Το πολιτικο του τελος το ξερει
    και μαλλον θα τελειωσει μαζι του και το απαραδεκτο πασοκισταν.
    Η αποπειρα να δημιουργηθει
    κυβερνηση Κεντρου με γαπ ηγετη
    (πασοκ-μπακογιαννη-κουβεληδες)
    θα πεσει στο κενο, γιατι οι εποχες εχουν αλλαξει και υπαρχει
    και ο εφιαλτης τους: το ιντερνετ
    το οποιο δεν μπορουν να ελεγξουν.
    Οσο γι αυτους που μιλουν για ακυβερνησια, και που ειχαμε κυβερνηση τι καταλαβαμε;

    ReplyDelete
  3. Μπιλιετάκι προς δημοσιογράφους, τώρα που μερικοί έκαναν κωλοτούμπα και αρχίζουν να τα ψέλνουν στον ΓΑΠ, τώρα που θα τους κόψουν την παχιά αποζημίωση σε περίπτωση λύσης συμβολαίου:

    1. Ερώτηση προς κυβερνητικό παράγοντα: Είστε περήφανοι για αυτό που έχετε καταφέρει τους τελευταίους 6 μήνες;

    2. Αν ναι, τότε είστε ΟΛΟΙ για τα μπάζα (αφού δεν παραιτείστε). Αν όχι, τότε μας δουλεύετε ψιλό γαζί (βλ. Λοβέρδος).

    3. Αυτό που βλέπουμε είναι πραγματικά ότι καλύτερο μπορείτε να κάνετε ως διακυβέρνηση χώρας εν μέσω κρίσης; Αν ναι, τότε δεν κάνετε ούτε για διαχειριστές πολυκατοικίας. Αν όχι, τότε έχετε *επιλέξει* να κάνετε αυτό που βλέπουμε (δεν είστε σε αδιέξοδο, όπως λέτε).

    Και κάτι ακόμα. Πως ακριβώς βοηθά την ανάπτυξη η κατάργηση στο μισό της αποζημίωσης απόλυσης και η αύξηση των αντίστοιχων ορίων πάνω από το διπλάσιο; Πως θα πέσει η ανεργία όταν οι "παλιοί" εργαζόμενοι θα απολύονται μαζικά και στη θέση τους θα παίρνουν "ελαστικούς" νέους για 6-12 μήνες, με τα μισά χρήματα και απόλυση χωρίς αποζημίωση;

    Όχι τίποτα άλλο, αν θέλουν να μας "φορέσουν" το Κινέζικο μοντέλο ανάπτυξης και να μας πληρώνουν σε χούφτες ρύζι, τουλάχιστον ας φέρουμε κατευθείαν Κινέζους μάνατζερς και εξωκοινοβουλευτικούς υπουργούς, που τουλάχιστον ξέρουν τη δουλειά καλά.

    ReplyDelete
  4. Πολύ καλές οι επισημάνσεις της ομιλίας, δείχνουν την καρδιά του προβλήματος.

    Δίνω μόνο ένα ελαφρυντικό στους "βολεμένους" γονείς που χρέωσαν το κόστος της δικής τους γενιάς στα παιδιά τους: δεν τους έμαθε κανείς, ούτε ενδιαφέρθηκαν να μάθουν οι ίδιοι (δεν το θεώρησαν σημαντικό;) βασικά οικονομικά. Όχι για τη διακυβέρνηση της χώρας, αλλά ούτε καν του σπιτικού τους.

    Όταν κάποιος χρωστά x10 φορές το μισθό του σε πιστωτικές κάρτες και παρόλα αυτά παίρνει διακοποδάνειο για να μη χάσει τα μπάνια του στην πισίνα, μάλλον δεν έχει καταλάβει τι κάνει. Και δυστυχώς το παίρνει χαμπάρι πολύ αργά, όταν όλη η οικογένεια καταλήγει χωρίς σπίτι.

    ReplyDelete
  5. Τις ομιλίες των υπόλοιπων ομιλητών μπορείτε να τις ανεβάσετε επίσης? Μήπως η ΓΓΝΓ έχει αντίγραφο?

    ReplyDelete
  6. Jaga
    "τουλάχιστον ας φέρουμε κατευθείαν Κινέζους μάνατζερς και εξωκοινοβουλευτικούς υπουργούς, που τουλάχιστον ξέρουν τη δουλειά καλά".


    Βίτσια που έχεις ρε Jaga.

    ReplyDelete
  7. Η απεξάρτηση από το γονικό πακέτο Μάρσαλ είναι ιδέα που καλλιεργείται από τους θεματοφύλακες του ατομικισμού και οδηγεί στην ενδυνάμωση της καταναλωτικής κουλτούρας.

    Το γονικό πακέτο Μάρσαλ όπου έπαψε να υπάρχει κατέρρευσε και η συνοχή του θεσμού της οικογένειας.

    ReplyDelete
  8. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  9. Η ΓΓΝΓ έχει κρατήσει πρακτικά και videos. Μερικές ομιλίες τις έχουμε από τους ομιλητές. Θα αναρτήσουμε όσο πιο πολλές μπορούμε.

    ReplyDelete
  10. γεια σου ρε παήσιε που είχες χαθεί τόσο καιρό... πάντως ο μόνος που έπεσε μέσα ήταν ο Πολυζωγόπουλος που έλεγε ότι πρώτα θα χρεωκοπήσει το κράτος και μετά το ασφαλιστικό χαχαχα

    ReplyDelete
  11. η απεξάρτηση από το πακέτο μάρσαλ οδηγεί σε καταναλωτισμό;; δεν το κατάλαβα. Δηλαδή όσο σου δίνουν οι γονείς τόσο δεν ξοδεύεις να πας στη μύκονο διακοπές;;

    ReplyDelete
  12. Ο μεσος κρατικοδιαιτος πασοκος
    ειναι κρυφος θαυμαστης του κινεζικου μοντελου.
    Εξαθλιωση των εργαζομενων που δεν
    ανηκουν στο βασιλειο δημοσιου-Δεκο.
    Ετσι η χωρα θα μπορει να αποπληρωνει τα χρεη της προσελκυωντας κινεζους και αλλους
    τριτοκοσμικους επενδυτες για χαρη
    των κρατικοδιαιτων πριγκιποπουλων
    διορισμενων στις ΔΕΚΟ-εφοριες-Κρατος ΑΕ
    Η Κινα ειναι το προτυπο πολλων
    γιατι δεν υπαρχει το ενοχλητικο εμποδιο της δημοκρατιας και των
    δικαιοματων.
    Η Κινα μου θυμιζει τη ναζιστικη
    Γερμανια σε ασιατικη εκδοση
    και σοσιαλκαπιταλιστο-φασιστικη
    ιδεολογια.
    Γι αυτο προτιμω ιδεολογια μου να εχω τη δημοκρατια και τα ανθρωπινα δικαιωματα αντι για
    σοσιαλισμους ,κομμουνισμους,φιλελευθερισμους και αλλα ωραια.

    ReplyDelete
  13. Ο Λοβέρδος βγήκε το πρωί στο ΣΚΑΪ και δήλωσε ότι ΔΕΝ πιστεύει ότι τα νέα μέτρα στο εργασιακό θα αποδώσουν.

    Όταν ο Λυριτζής κούνησε το κεφάλι του και είπε, υπουργέ τι είναι αυτά που λέτε; Εφαρμόζετε μέτρα που δεν πιστεύετε ότι θα αποδώσουν;

    Ο Λοβέρδος απάντησε ότι το κάνει "...για το καλό της πατρίδας".

    Και όποιος κατάλαβε κατάλαβε.

    ReplyDelete
  14. "για ποταμι λασπης κανει λογο ο Ακης...."
    απιθανα ειναι ορισμένα παιδια!!!!

    ReplyDelete
  15. μονοδρομος η δραχμουλα παιδια.

    ReplyDelete
  16. This comment has been removed by a blog administrator.

    ReplyDelete
  17. Πολύ σπάμινγκ από τους τσινκς πολύ σπάμινγκ. Καμιά επένδυση ρε παιδιάαα.

    ReplyDelete
  18. ωραία η σκέψη σου φίλε μου. Φταίνε όλοι τους γιατί δεν κοιτούσαν ποτέ το μέλλον, αλλό μόνο το παρόν. Δυστυχώς το παρόν πέρασε και το μέλλον έφτασε σε εμάς. Το μακάρι το πάθημα αυτής της χώρας να γίνει μάθημα!

    ReplyDelete
  19. τυχαιό? δε νομίζω...

    "Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη σ' όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια. Γι' αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους. . Ενώ εμείς, το μόνο πού διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, οπού βρει κέρδη, δε μπορούν να κινηθούν και παραμένουν μέσα στη χώρα που κατοικούμε. Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; Αυτοί που ξεπορτίζουν τα κεφάλαιατους από τη χώρα μας ή εμείς που παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ;".. .
    Από τον ιστορικό λόγο του Αρη Βελουχιώτη στην Λαμία.

    ReplyDelete