Του Στέφανου Τσιτσόπουλου*
Athens Voice, 1-6-2010
Τα τελευταία 10 χρόνια, η χώρα δεν παρήγε τίποτα, πέρα από λαϊκά σταρ και παικταράδες. Ο Ντέμης κι η Βανδή ήταν η απάντησή μας στο ζεύγος Μπέκαμ και Βικτόρια. Sakis, ο Έλλην Ρίκι Μάρτιν, NIVO σε ρόλο λευκού μαγκίτη, Snoop Doggy Dog από τα προάστια. Fabulous Βίσση, Μαντόνα a la grec. Σόου ολκής, τις νύχτες στις μπουζουκλερί το πόπολο καρδιοχτυπούσε για τη στιγμή που θα πιάσει κι αυτό το μικρόφωνο, «δικό σας» φώναζε η φίρμα, πάμε όλοι μαζί, «έλα να μάθεις πώς είν’ η ζωή κι όλα τα ωραία μέχρι το πρωί».
Αρκούσε ένα αόρατο πρόσταγμα για τα αγόρια να σηκώσουν τον γιακά από τον Hilfiger ή τον Ralph Lauren και να μεταμορφωθούν σε αλάνια-πρίγκιπες του βαλκανικού μας Μπελέρ. Δεν μπορούσες να ξεχωρίσεις την κομμώτρια από την account manager, τη νοσοκόμα από τη μεγαλοεργολάβαινα ή τη γιατρέσσα, όλες τους ντυμένες Burberry πατόκορφα. Ένα εθνικό καρό μπαλ μασκέ, σαν το βιντεοκλίπ της Νατάσσας Θεοδωρίδου, αυτό που είχε γυρίσει έξω από τα «Harrod’s».
Ήμασταν ο περιούσιος λαός της Ευρώπης. Η συνεισφορά μας στην ΟΝΕ, εκτός από πλαστά στατιστικά στοιχεία κι επιδοτήσεις που γίνονταν χαρτοπετσετάκια, ήταν οι δέκα τρόποι για να τσακίσεις την πιστωτική σου κάρτα κι ο φρέντο καπουτσίνο. Γάλα και παγάκια, δηλαδή, μέσα στον ζεστό εκχύλισμα, να χαρώ greek πατέντα!
Επαρχιώτισσες φορτωμένες Galliano, όλοι Μύκονο, 3, 2, 1, «Βαρελάδικο». Χωριάτικη σαλάτα στα 10 ευρώ, ντοματίνια ιταλικά, φέτα δανέζικη, λάδι σικελιάνικο, δε γαμείς, η ζωή είναι πολύ μικρή, για να είναι θλιβερή. Δεν παρήγαμε τίποτα. Ψαροταβέρνες έψηναν φαγκριά Σενεγάλης, σαμπανιέρες στην άμμο, ο lounge ήχος του παριζιάνικου hotel «Costes» αντιλαλούσε στην Ξάνθη και τα Ψακούδια. Κατανάλωση μοχίτο σε τσανάκα, αντιστρόφως ανάλογη με την εθνική παραγωγή ζαχαρότευτλου.
Ήμασταν η Κούβα της Μεσογείου, χωρίς τη μιζέρια του Φιντέλ Κάστρο. Ερωτιάρες λευκές μουλάτες στολισμένες με στρας t-shirt στάμπα των Rolling Stones τσάκιζαν μέση στα κλαμπ φλερτάροντας με ψωμωμένα ντερβισόπαιδα που φορούσαν φωσφοριζέ πουκάμισα με σήμα Takeshi Kurosawa. Ούζο power και εκλεκτικός γιαπωνέζικος μαξιμαλισμός.
Πολιτικοί με προγούλια ρέμβαζαν στα πριβέ και κοιτούσαν τον λαό τους με λατρεία. Εκείνη τη διόρισαν σε ΔΕΚΟ, εκείνον τον είχαν αναλάβει εργολαβία από τον στρατό, βοηθώντας τον, αντί να πάει σε μονάδα στον Έβρο, να γίνει ταϊστής πουλιών στο φυλάκιο Λυκαβηττού. Μετά τον βάφτισαν σταζέρ. Με το καλό, θα γινόταν και μόνιμος δημόσιος υπάλληλος. Ήταν ωραία στον Παράδεισο.
Στις παραλίες τα κορίτσια διάβαζαν ζώδια, συνταγές για τέλειο ριζότο φράουλα και μάσκες ομορφιάς με το αγγούρι στη μάπα, εννοείται πάντα εισαγόμενο. Ας πούμε, Ισπανίας. Ο Σημίτης ήταν ξενέρωτος, πολύ τεχνοκράτης, βρε παιδί μου, με τον Καραμανλή μπορούσες να παίξεις ένα τάβλι ή μια μπιρίμπα. Σε ενέπνεαν και αυτός και η καλή του: σύζυγος, μητέρα διδύμων, νηπιαγωγός, γιατρός, κάτοχος ντοκτορά, φιγουρίνι σκέτο, καλέ, πώς τα προλαβαίνει; Τα αγόρια ξεκοκάλιζαν τα παραλειπόμενα των αθλητικών εφημερίδων. Πήραμε το Euro 2004 με τη μαγκιά μας, ταπώσαμε τα γερμανικά Πάντσερ και τους φλωρούμπες Σουηδούς δίχως σύστημα, χωρίς καμιά υποδομή, μόνο με τη λεβεντιά μας, ρεεε, τον γίγαντα Καραγκούνη και τη μέθοδο «γιούρια στον ταβλά με τα κουλούρια». Γιατί η Ελλάδα ποτέ δεν πέθαινε, δεν την έσκιαζε φοβέρα καμιά.
Ο Θέμος αναδείχτηκε σε πρότυπο επιτυχημένου πενηντάρη άντρα, εκπρόσωπος της γενιάς του πάρ’ τα όλα, του σεξιστικού άρρωστου χιούμορ και του κυνισμού, αλλά, come on, ήταν περικυκλωμένος από καλλίγραμμες γλάστρες, σχολίαζε βιντεάκια της κυρίας Λουκά, μετέδιδε σε αποκλειστικότητα τσόντες με τον Ζαχόπουλο, τον συνέλαβαν σε κάποια σύνορα με αδήλωτο χρήμα, μη σκας, όλοι έτσι κάνουν. Lakis Gavalas, σπα, νύχι-νύχι artists, style editor, features beauty editor, studio pilates, αυτοφωράκηδες, μποντιμπιλντεράδες σεκιούριτι, θυμάσαι τον πιπερωτή; Εκείνη τη θέση εργασίας στα ρέστο-μπαρ, όπου κομψευόμενος νέος σαν να είχε δραπετεύσει από διαφήμιση του Armani περιφερόταν στα τραπέζια ρωτώντας αν η κυρία θέλει πιπέρι Ινδίας ή ναπολιτάνικη παρμεζάνα στο πιάτο της. Λες και η κουλή δεν είχε χέρια για να τη βάλει μόνη της.
Απόλυτες ελληνίδες σταρ, μάνατζερ της χρονιάς, διαχειριστές ανθρώπινων πόρων, ρηξικέλευθες λύσεις ακόμα και για το μεταναστευτικό. Είχαμε τους Αφρικανούς για να πουλούν μαϊμού Gucci στα φτωχαδάκια, που δεν τους περίσσευε για authentic, αλλά θέλαν κι αυτά να πάρουν μερτικό από την εικόνα. Τις Βουλγάρες για να ξεσκατίζουν τη γιαγιά, τα Ουκρανά για να βγαίνουν τα γούστα στις καβάτζες του κάμπου, τα Αλβανά και τα Πακιστάνια για τα μπετά στα ημιυπαίθρια.
Βάλε το αυθαίρετο, βάζω τη διακόσμηση, ιδέες και λύσεις. Μυκονιάτικο deep blue στο Άργος Ορεστικό, α λα Γκαουντί στο Νευροκόπι, country life στην Εικοσιφοινίσσα. Οι πατριώτες μπορούσαν να ζήσουν και να ονειρευτούν όπως οι αναγνώστριες της «Vogue», να ακολουθήσουν τις συμβουλές του «Wallpaper*». Plasma οθόνες στο σαλόνι μετέδιδαν ασπρόμαυρες ταινίες του Ξανθόπουλου. That was then, this is now, ήταν το μότο. Ζούσαμε τη ζωή στο μάξιμουμ, δεν υπήρχαν όρια, δε μετρούσε ο προορισμός, αλλά το ταξίδι. Τα τσιτάτα της διαφήμισης, τα αστείρευτα αποθέματά μας σε θετική ενέργεια και η σωστή χωροθέτηση των σιντριβανιών με τους κανόνες του φενγκ σούι εγγυώνταν το ατέρμονο της ελληνικής ευδαιμονίας.
Μπαλωμένοι δρόμοι, χιλιοφαγωμένα οδοστρώματα, κλάιν μάιν, δε μασάμε. Η απάντησή μας στο λακκουβιασμένο και παρατημένο εθνικό δίκτυο ήταν τα 4Χ4 με τα και-γαμώ αμορτισέρ, «μία δεν καταλαβαίνει ο κώλος μου, ρε, φάση Καλιφόρνια λέμεεε». Και ποστάρισμα! Τρελό ποστάρισμα! About last night: ανέβαζαν τις φωτογραφίες της χθεσινής νύχτας στα ψηφιακά ευδαιμονικά τους λευκώματα κι όλοι είχαν να κάνουν ένα comment, να μοιραστούν μια φάση, ένα χαβαλέ, ένα «δεν παίζει», «δεν υπάρχεις», ένα «γκαγκάν».
Οι πιο ψαγμένοι, αντί για Μύκονο, έφευγαν Βαρκελώνη κι επέστρεφαν με μαλλί τζίβα. Γιατί παράλληλα με το εθνικό κιτς του βλαχώδους και βλακώδους mainstream, η πατρίδα απέκτησε και εναλλακτική κουλτούρα. Ακαλλιέργητα alternative τυπάκια και ανορθόγραφοι graffiti artists αντιπαρέβαλλαν μοντέλο ζωής προχώ με ισλανδικές γραμματοσειρές και νορβηγικό μίνιμαλ τέκνο. Για κάθε έναν δημόσιο υπάλληλο αντιστοιχούσε κι ένας dj, για κάθε συγγραφέα τύπου Παυλίνας Νάσιουτζικ που αναζητούσε τον έρωτα στα Βόρεια Προάστια, αναλογούσε και μια ανερχόμενη ηθοποιός πειραματικού σχήματος, που παρέλασε στην τελετή έναρξης πίσω από τη Μπιοργκ. All was full of love.
Ήμασταν μια χώρα που ζούσε σε παροιμιώδεις φαντασιακούς ρυθμούς. Και ξαφνικά, στοπ. Ανώμαλη προσγείωση. ΔΝΤ. Φέρτε τα λεφτά πίσω. Τι έγινε; Χιούστον, Κεφαλάρι, Πανόραμα, Λάρισα, we have a problem. Η κίνκι συμβασιούχος των ρεπορτάζ του Star Channel από την Πάρο (η νέα Μύκονος) μεταμορφώθηκε σε μελαγχολική άνεργη. Στο μπαρ του τρέντι μπάρμαν πατάει μόνο ο ΣΔΟΕ. Του γιαμπανά αγρότη τις επιδοτήσεις αυτό το αρχίδι ο Όλι Ρεν τώρα του τις ζητάει πίσω. Ελλάς, ρεεε, μας ζηλεύουνε, συνωμοτούν εναντίον μας, δε μας πάνε μία, γιατί 10 χρόνια τώρα βγάζουμε τα καλύτερα talent shows, τα πιο ντιριντάχτα next top models, γιατί στα τραγούδια μας οι αετοί πεθαίνουν στον αέρα ελεύθεροι και δυνατοί, ενώ στα δικά τους άκου ξενερωσιά: «They’re afraid of what they see. That’s the price that you all pay, our valued destiny comes to nothing, I can’t tell you where you’re going, I guess there is just no way of knowing».
New Order, ΔΝΤ, οι φάλαγγες της μαύρης νύχτας, οι πραιτοριανοί της νέας τάξης, οι δυνάμεις της καινούργιας Κατοχής, όπως τις αποκαλούν ο Λαζόπουλος και η Λιάνα. Λαέ, κουράγιο, μη σκύβεις το κεφάλι, η νέα τάξη θέλει… θέλει τι; Επιστροφή στον Στάλιν; Αγροτικά κολχόζ στα Τρίκαλα και γκούλαγκ στο Νευροκόπι, όπου μόνο ο σύντροφος Μπογιόπουλος δικαιούται να αποφασίσει για πενθήμερη άδεια των κρατούμενων αστών που κερδοσκόπησαν εις βάρος του λαού; Γιατί και για τη Λιάνα και για τον Λάκη ο λαός είναι πάντα αθώος, ο λαός παρασύρεται από τα ψεύτικα τα λόγια, τα μεγάλα. Ω Θεέ, μήπως εκτός από τα ανυπόφορα κλισέ του lifestyle, τα κλισέ για το προλεταριάτο και την πλουτοκρατία είναι πολύ πιο για τα μπάζα;
Τα τιμημένα γηρατειά, κάγκελο. Κοιτάζουν βουβά, απορούν, εξίστανται, είναι ανήμπορα να εξηγήσουν πώς ο γιος βγήκε χλιδάμπουρας, η νύφη μερακλού shopacholic και το εγγόνι φορώντας κουκούλα βγαίνει στους δρόμους και τα σπάει. «Κάψτε τα όλα, κάψτε τα όλα», ούρλιαζε η υστερική φωνή, 4 νεκροί στη Marfin, σε αυτόν τον τόπο το κάψιμο ήταν, είναι και θα είναι το εθνικό μας σπορ. Στις μέρες της ευδαιμονίας καίγανε λεφτά και φιάλες ουίσκι. Στις μέρες της νέας σκλαβιάς καίνε ανθρώπους. «Να απεργούσαν, να ήταν μαζί μας, συμπαραστάτες στον ιερό και όσιο αγώνα μας, θέλουν να μας καταντήσουν Αργεντινή, αυτός είναι ο στόχος τους».
Περίεργο! Σε αυτή τη χώρα πάντα δεν ήμασταν με τον Μαραντόνα; Οι μαντάμες που έβγαιναν στα κοσμικά δεν κόπιαραν τον κότσο, τη φιλανθρωπία και το total look της Εβίτα Περόν; Ο Τσίπρας δεν κανόνιζε να φέρει πετρέλαιο τον περσινό χειμώνα από τον παραδίπλα σύντροφο Ούγκο Τσάβες; Το steak δεν το θέλαμε καλοψημένο στην πέτρα α λα λατινοαμερικάνικα;
Το καλοκαίρι έρχεται βασανιστικά αργά. Αν ήταν σαν πέρσι, τέτοιες ώρες θα προσευχόμασταν για τον Αλκαίο στη Eurovision, θα κλείναμε τσάρτερ για να θαυμάσουμε τις γκολάρες στη Νότια Αφρική, θα ξεροσταλιάζαμε μπροστά στα περίπτερα με τα αθλητικά πρωτοσέλιδα που θα υμνούσαν τα λιοντάρια, τους γενναίους, τα Ελληνόπουλα που πάντα βρίσκουν την άκρη. Φέτος μάλλον όχι. Κάνουμε την αυτοκριτική μας; Δεν υπάρχει λόγος. Οι Έλληνες έχουν πάντα δίκιο, το σύμπαν φταίει που συνωμοτεί για να τους καταστρέψει, κι ας ο Κοέλιο τα τελευταία χρόνια μας δίδαξε το αντίθετο.
*Στέφανος Τσιτσόπουλος. Χάλκινος πρωταθλητής στην κολύμβηση (Πεταλούδα) το καλοκαίρι του ’76 στην κατασκήνωση “Kinderland” στον Κάλαμο, ενεργός πρόσκοπος της αγέλης «Κουκουβάγιες» στο Α’ Σύστημα Ξάνθης, διέπεται ακόμα από τα ιδανικά «Καλοσύνη, Σοφία, Πράξεις Καλές, Κου-κου-βα-γιές». Roadie του θρακιώτικου συγκροτήματος Ξάδελφος Ροδόλφος, ταξίδεψε ανά τον κόσμο γνωρίζοντας Ναουσαίους, Εδεσσαίους, Λαρισαίους και Μορισσέους. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη μουσική με Master Ανωτάτης Xaxakικής με καθηγητή τον Γιάννη Νάστα.
Απιστευτο αρθρο , λεει ολη την
ReplyDeleteπραγματικοτητα.
Τελικα ζουσαμε το χρονικο ενος
προαναγγελθεντος θανατου
Τίποτα απο όσα,με καταπληκτικό τρόπο, περιγράφει ο Τσιτσόπουλος δεν με αγγίξανε.Αυτά τα χρόνια για μένα ήταν πέτρινα.Πορευόμουνα μόνος.Ντρεπόμουνα γιαυτά που έβλεπα γύρω μου.Στην ουσία κρυβόμουνα,συντροφιά με την Αρχαιοελληνική σκέψη.Αυτό το απέραντο κιτσαριό των τελευταίων 30 χρόνων με έπνιγε,αλλά επιβίωσα.Τώρα ελπίζω.Ελπίζω σε μια τελευταία προσπάθεια.
ReplyDeleteΛιάνα Κανέλη,Λάκης Λαζόπουλος,Θέμος Αναστασιάδης,Μάκης Τριανταφυλόπουλος,οι εμβληματικές προσωπικότητες των "ευτυχισμένων χρόνων".
ReplyDeleteΜένουμε Ελλάδα..... με συνταγή Roubini.
ReplyDelete"Roubini: Η «συνταγή» που προτείνει για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους
Η Ελλάδα θα πρέπει να προχωρήσει στη μεθοδευμένη αναδιάρθρωση του χρέους της στους επόμενους 6-12 μήνες, προκειμένου να αποφευχθεί ένα σοβαρότερο πλήγμα στην παγκόσμια οικονομία, δήλωσε ο Nouriel Roubini.
«Αυτό που πρέπει να κάνουμε για να αποφύγουμε τις τεράστιες ζημιές για το χρηματοοικονομικό σύστημα είναι μία τακτική αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους της Ελλάδας», είπε ο γνωστός οικονομολόγος μιλώντας στο Bloomberg από την Ελβετία.
Όπως τόνισε, μία τυχόν χρεοκοπία της Ελλάδας που δεν θα γίνει με μεθοδευμένο τρόπο θα προκαλούσε πολύ μεγαλύτερες ζημιές στην ευρωπαϊκή οικονομία και θα απειλούσε να μεταδώσει την κρίση σε όλο τον πλανήτη.
Ο Roubini προτείνει η αναδιάρθρωση να γίνει με την επιμήκυνση του χρέους κατά 5-10 χρόνια και τη μείωση των επιτοκίων, αλλά με τη διατήρηση της ονομαστικής αξίας των ομολόγων.
Παράλληλα, εκτίμησε ότι η Ελλάδα θα πρέπει να μειώσει το χρέος της περισσότερο από ό,τι προβλέπεται στο πρόγραμμα διάσωσης του ΔΝΤ. «Το να σταθεροποιείς το δημόσιος χρέος στο 145% του ΑΕΠ δεν συνιστά σταθερότητα. Το να μιλάμε για σταθερότητα είναι κάπως γελοίο», είπε.
Ο Roubini φοβάται το ενδεχόμενο της διάσπασης της Ευρωζώνης και υπολογίζει ότι για να αποτραπεί κάτι τέτοιο, θα πρέπει το ευρώ να πέσει στο 1 προς 1 με το δολάριο, ή και ακόμα χαμηλότερα".
Εντάξει καταπληκτικό το άρθρο, όπως το άρθρο με τους χλιδάνεργους. Πιάνει την κυρίαρχη κουλτούρα που προσδιορίζει το πρότυπο ζωής του νεοέλληνα και κατ' επέκταση σου λέει ποιες είναι οι μέσες προσδοκίες του μέσου ελληνάρα καταναλωτή για την οικονομία.
ReplyDeleteΑλλά να μην είμαστε και ισοπεδωτικοί. Εκτός απο τον ελληνάρα υπάρχουν και πολλοί που προσπαθούν καθημερινά και έμπρακτα να προωθήσουν ένα διαφορετικό εργασιακό και παραγωγικό ήθος και ένα διαφορετικό πρότυπο. Είναι λίγοι. Τα τελευταία πολλά χρόνια και παραγωγή υπήρξε και βήματα έγιναν και πολλά πράγματα έγιναν, απλά τελικά νίκησε το μοντέλο Τσιτσόπουλου και καταρρεύσαμε με τη βοήθεια και των καλοθελητών κερδοσκόπων και των απόντων ευρωπαίων.
Κατά καιρούς ήμουν μέρος αυτού του βλαχομπαρόκ νεοελληνικού φολκλόρ, αλλά πλέον δεν το αντέχω. Ελπίζω σε μια μεγάλη ανατρεπτική προσπάθεια παρμενίδη.
Ωραιο αρθρο, φτασαμε σ`αυτη την κατασταση, οχι γιατι πειναμε, αλλα γιατι εχουμε καβαλησει ομαδικως το καλαμι!!!
ReplyDeleteΜία παρατήρηση: Αν και το αρθρο έχει πλάκα, η κατά τον αρθρογράφο κακογουστιά και έλλειψη ποιότητας πολιτισμού δεν είναι η αιτία έλλειψης παραγωγής, ούτε οδηγεί αναγκαστικά σε οικονομικά προβλήματα.
ReplyDeleteΠισω απο τα γλεντια και τους διορισμους σε δημοσιο-στρατο-δεκο
ReplyDeleteκρυβονταν η ανυσηχια για το αυριο.
Θυμαμαι ηταν 2007 και ελεγα σε φιλους οτι θα παθουμε οτι η Αργεντινη ,και με κοροιδευαν.
Το κρατος ειχε γινει ο κυριος μοχλος παραγωγης εισοδηματων για τους πολιτες.Το σχολειο σε προετοιμαζε για να γινεις ΔΥ.
Η μεγενθυση του δημοσιου καποτε θα τελειωνε.Γινονταν με δανεικα
Τα κλειστα επαγγελματα ηταν αβατο
δεν τα αγγιζε κανεις.
Η πραγματικη οικονομια που παραγει καρερρεε,οι τιμιοι
εργοδοτες ευκολα κατεληγαν με εγκεφαλικο απο χρεη.
Μια γενια καταστραφηκε.
Ειναι πλεον αχρηστη για την Ελλαδα , της ειναι βαρος.
Μονο ο στρατος για τη θητεια
χρειαζεται κοσμο πλεον
Τα ίδια γίνονται κι εδώ στις ΗΠΑ τώρα τελευταία. Θα σκάσει κι εδώ η φούσκα.
ReplyDeleteΌσον αφορά στην αναδιάρθρωση του χρέους, αυτή γίνεται ήδη στην Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια - είναι πολλές οι εταιρείες και οργανισμοί που προσπαθούν να πληρωθούν από το κράτος, το οποίο τους καθυστερεί έως και 2-3 χρόνια σε κάποιες περιπτώσεις. Οπότε η αναδιάρθρωση του χρέους γίνεται ήδη, ανεπίσημα και σιγά σιγά.
"η αναδιάρθρωση του χρέους γίνεται ήδη, ανεπίσημα και σιγά σιγά"
ReplyDeleteΝαι έτσι είναι.Γίνεται τιτλοποίηση και συγκεκριμένα ομολογοποίηση των χρωστικών προς τους προμηθευτές.Το έκανε τη περασμένη εβδομάδα με τους φαρκέμπορους.Ισως το κάνει και με το "εφάπαξ" και αν χρειαστεί και με συντάξεις και μισθούς.
Το θέμα είναι να πάμε συντεταγμένα και με τις ευλογίες και καθοδήγηση και συμμετοχή της Ε.Ε.
H υποτίμηση του ευρώ μας οφελεί τα μέγιστα.Η εσωτερική υποτίμηση δεν ήταν σίγουρο ότι θα έδινε λύση στη σωτηρία μας.Τώρα που γίνεται και ευθεία νομισματική υποτίμηση-και προβλέπεται αρκετά μεγάλη,μακάρι να είναι αυτή που εκτιμά ο ROUBINI-οι ελπίδες για γρηγορότερη ανάκαμψη μεγαλώνουν.
ReplyDeleteΤο δολλαριακό μας χρέος νομίζω ότι είναι μικρό.Αρα η euro-υποτίμηση θα μας βοηθήσει και στην καλύτερη αντιμετώπιση του ευροχρέους μας.
ReplyDeleteAρκει να κάνουμε-όσο μας παίρνει-αυτό που κάνουν οι Κινέζοι με το γουάν.Δηλαδή πρόσδεση στο δολλάριο με χαμηλη ισοτιμία.Αυτό το 1:1 που λέει ο ΡΟΥΜΠΙΝΙ είναι πειρασμός.
gmosie
ReplyDeleteδεν ειμαστε λίγοι, είμαστε πολλοί, η σιωπηλή πλειοψηφία. Τα αλλαλάζοντα κύμβαλα όμως τραβάνε την προσοχή.
παρμενίδη
όσον αφορά την αναδιάρθρωση του χρέους το πράγμα δεν είναι καθόλου απλό.
Προκειμένου να μην έχουμε απώλειες τυχόν restructuring πρεπει να γίνει σε συνεργασία και συμφωνία με τους πιστωτές μας.
Αυτό λοιπόν σημαίνει ότι γιά τα επόμενα 2-3 χρόνια πρέπει να τους αποδείξουμε ότι μπορούμε να κουμαντάρουμε το πράγμα και ότι οι τόκοι είναι το πρόβλημα.
Τότε αισθανόμενοι ασφαλείς ότι δεν θα χάσουν λεφτά θα συζητήσουν μαζί μας.
Αν όμως το ρίξουμε στην τρελλίτσα και στο "δε βαριέσαι" θα είναι άσχημα τα πράγματα.
Λυπάμαι που θα το πω αλλά τούτη η κυβέρνηση είναι εκτός απο άσφαιρη εκτός τόπου και χρόνου, αρχίζοντας από τον ΓΑΠ.
Τι θα πει "ηρθαμε στην εξουσια σαν αντιεξουσιαστές" ?
Βγάλτε το σκασμό και δουλέψτε επιτέλους, χωρίς καραγκιοζιλίκια.
Οι μισοί υπουργοί εξαφανισμένοι - τυχαίο το ότι στα υπουργεία τους (Ρέππας/Μαριλίζα/Βενιζέλος) γίνεται πάρτυ από λαμόγια?
Ο ΓΑΠ αντιεξουσιαστής...
O Xρυσοχοίδης -πολιτικός προιστάμενος του Λιμενικού- αφήνει 100 βλαμμένους να καταστρέψουν με το έτσι θέλω τον ελληνικό τουρισμό
Ο Λοβέρδος (που τον συμπαθώ κιόλας) υποκρίνεται ότι θα ανατρέψει το Μνημόνιο (το διάβασε άραγε?)
και ο Πετσάλνικος σε ρόλο Μαυρογιαλούρου
Τώρα πιό πολύ από ποτέ χρειάζονται έργα και όχι λόγια
@ser
ReplyDeleteΤι θα πει "ηρθαμε στην εξουσια σαν αντιεξουσιαστές" ?
Εννοεί "λέμε και καμιά μαλακια να περάσει η ώρα"
This comment has been removed by the author.
ReplyDelete@ libertarian
ReplyDelete"H υποτίμηση του ευρώ μας οφελεί τα μέγιστα ... μακάρι να είναι αυτή που εκτιμά ο ROUBINI-οι ελπίδες για γρηγορότερη ανάκαμψη μεγαλώνουν."
Μακάρι δηλαδή να τους γαμήσουμε τους άλλους όσο γίνεται περισσότερο, για να τη βγάλουμε εμείς καθαρή..??
Τί διαφορά έχει αυτή η λογική με την λογική ικετεύω-εκβιάζω για χρήματα, και αφού μου τα δώσουνε και μου πούνε ότι πρεπει να σφίξω λίγο και τον κώλο μου μπας και αποπληρώσω κάποια στιγμή, βγαίνω στους δρόμους να διαδηλώσω...
Οκ άρθρο, αλλα μου λείπει λίγο το ερμηνευτικό - ενοποιητικό πλαίσιο. Μία σειρα από σκόρπιες περιγραφες συμπεριφορών, δεν εξηγεί ούτε την ρίζα από την οποία αυτές προέρχονται, ούτε βοηθάει σε πρόγνωση για το τι μέλλει γενέσθαι.
Πείτε μου γιατί συμπεριφερότανε έτσι ο Έλληνας τα τελευταία 10 χρόνια?
Εκεί αρχίζει η πραγματικά εποικοδομητική συζήτηση κατά τη γνώμη μου
Υπαρχει φιλοι μου ενα παραξενο
ReplyDeleteκρατος της Μεσης Ανατολης που λεγεται Κυπρος.Ε λοιπον αυτο το
κρατος παρα την κατασροφη που υπεστη
το 1974(και με δικη μας υπαιτιοτητα)
καταφερε να εχει αξιοπροσεχτο βιοτικο επιπεδο.
Οι αδελφοι Κυπριοι πρεπει να αισθανονται τρομοκρατημενοι και
μονο στη σκεψη οτι θα κατεβαινουν ορδες απελπισμενων Ελληνων για
να βρουν εργασια.
Μαλλον θα βουλιαξει το νησι
απο νεοφτωχους Ελλαδιτες.
Απαιτω Ενωση Ελλαδας-Κυπρου
τωρα!
Ειμαι σιγουρος οτι πολλοι στη Κυπρο θα θα βλεπουν ελληνικους
εφιαλτες
Πείτε μου γιατί συμπεριφερότανε έτσι ο Έλληνας τα τελευταία 10 χρόνια?
ReplyDeleteΔιότι μπερδέψαμε τον εκσυγχρονισμό με τη θηλυπρέπεια. Σε όλα τα επίπεδα.
Ο Έλληνας το μόνο που κατάφερε να πετύχει στις "καλές εποχές" είναι να μετατραπεί σε μια παράξενη εκδοχή της "Μαντάμ Σουσού" για ριάλιτι σόου.
Μην ανησυχείτε πάντως. Όλη η δύση στο ίδιο σκουπιδαριό βαδίζει.
Και υπέρχει και ένα ακόμα πιο παράξενο κράτος της Άπω Ανατολής, που αφού έχασε τον πρώτο πόλεμο στην ιστορία του, αφού εφαγε 2 πυρηνικές στην μάπα, έφτασε να δείχνει ότι θα καταλάβει ολόκληρο τον κόσμο (ειρηνικά), 40 μόλις χρόνια αφού καταστράφηκε με τον χειρότερο τρόπο κατά τον 2ο Π.Π.
ReplyDeleteΔεν έχει καμία σχέση με αυτό που λες εσύ φίλε Ευστράτιε, αλλά λέει κάτι σχετικό με τις ατάκες του έλληνα "α ρε να μην ήταν η τουρκοκρατία" και όλο το υπόλοιπο συρφετό δικαιολογιών και θεωριών συνομωσίας..
"Μην ανησυχείτε πάντως. Όλη η δύση στο ίδιο σκουπιδαριό βαδίζει."
ReplyDeleteΔεν συμφωνώ απολύτως μαζί σου Λευτέρη. Και εγώ εξωτερικό μένω τα τελευταία 2 χρόνια, και τελευταία ΗΠΑ, όπως κ εσύ.
Η "Όλη Δύση" έχει κοινό σε μεγάλο βαθμό κοινό με τον έλληνα τον ατομικισμό (και όχι σε όλες τις κοινωνίες πάλι), αλλά η μεγάλη πατέντα που κάνει τον έλληνα πραγματικά να ξεχωρίζει, είναι ότι είναι ατομοκιστής, και θέλει και όλο τον κόσμο δικό του, χωρίς όμως να δουλέψει καθόλου..
Οι υπόλοιποι τουλάχιστον δεν έχουν ξεχάσει τι πάει να πει να ιδρώνει ο κώλος σου. Πάρε το American dream για παραδειγμα.. Ναι, θέλω να είμαι ο «τους γαμάω όλους, προσκυνάτε με», αλλά θα γαμηθώ με την άπειρη σκληρή δουλειά για να φτάσω εκεί. Ο έλληνας κάπου το χάνει αυτό το 2ο σκέλος... αυτό κάνει τη διαφορά
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΚαι για να μη ξεχάσω, όπως έγραφα και εδώ :
ReplyDeletehttp://politickingbaby.blogspot.com/2010/05/2.html
,στην Ελλάδα τα λεφτά δεν πήγαν μόνο στα Burberry, πήγαν και στο παγκάρι της εκκλησίας για να χτιστεί σε χωριό 400 κατοίκων που δεν έχει καν γυμνάσιο, "ιερός" ναός που να χωράει 500 άτομα....
"Αυτό το 1:1 που λέει ο ΡΟΥΜΠΙΝΙ είναι πειρασμός."
ReplyDeleteΤότε ΔΕΝ θα αγοράσω μετοχές ευρωπαϊκών εταιρειών επειδή πέφει το Ευρώ (που σημαίνει ότι πληρώνομαι σε νόμισμα που χάνει την αξία του).
Αγοράζω μια μετοχή σε εταιρεία της Ευρώπης 10 δολάρια και μετά από λίγο καιρό, αν και η μετοχή έχει ανέβει σε αξία, παίρνω πάλι 10 δολάρια εάν την πουλήσω, επειδή το ευρώ έχει πέσει (παίρνω περισσότερα ευρώ αλλά τα ίδια δολάρια).
Αυτός είναι ένας από τους κινδύνους του νομίσματος που χάνει αξία.
Ένας άλλος είναι η μείωση της αγοραστικής δύναμης (ενέργεια, πετρέλαιο, πρώτες ύλες κλπ) και άλλος ένας κίνδυνος είναι η απώλεια της εμπιστοσύνης από τους διεθνείς επενδυτές (επενδύουν στο ευρώ και σε μετοχές σε ευρώ και χάνουν λεφτά).
Μην ανησυχούμε όμως, ο Μπερνάνκε θα κόψει λίγα τρις ακόμα και θα εξισορροπηθεί η κατάσταση έως ότου το Ευρώ και το Δολάριο να γίνουν και τα δύο κολόχαρτα.
Δεν συμφωνώ απολύτως μαζί σου Λευτέρη. Και εγώ εξωτερικό μένω τα τελευταία 2 χρόνια, και τελευταία ΗΠΑ.
Έχω ζήσει California, Indiana, Illinois (10 χρόνια), Oklahoma (2 χρόνια) και είμαι τώρα Philadelphia (για 2 χρόνια). Αυτό που λες ισχύει για τους μετανάστες... οι περισσότεροι της δικής μου γενιάς είναι άχρηστοι. Εγώ βέβαια έχω στον κύκλο μου 99% Αμερικανούς και πολύ ελάχιστους Έλληνες... άμα κάνεις παρέα μόνο με Έλληνες μπορεί να νομίζεις ότι όλα πάνε καλά... (είναι πιο νοικοκύρηδες). Το 50% των Αμερικανών 3ης και άνω γενιάς είναι white trash.
ότι είναι ατομοκιστής, και θέλει και όλο τον κόσμο δικό του
κι οι Αμερικάνοι όλο για δικαιώματα και προνόμια συζητάνε τα τελευταία χρόνια (όταν χτυπήσει ο υψηλός πληθωρισμός τότε θα πέσουν λίγο οι μυτούλες).
Η διαφορά ξέρεις ποια είναι; Όταν λέω σε Αμερικάνο ότι είναι τσογλάνι το καταλαβαίνει και το ξέρει. Όταν το πεις στον Έλληνα δεν το καταλαβαίνει καθόλου, νομίζει ότι είναι μια χαρά. Κι αυτοί που κάψανε την έγκυο γυναίκα στην Marfin πιστεύουν ότι είχαν απόλυτο δίκιο και ρίχνουν ευθύνες στους άλλους.
Η Ελλάδα ΔΕΝ είναι "Ευρωπαϊκή" χώρα. Είναι Βαλκανική χώρα. Απ' αυτό πρέπει να ξεκινάμε πριν προτείνουμε και αναλύουμε πράγματα και καταστάσεις.
Μένουμε Ελλάδα
ReplyDeleteχωρίς σχόλια.......
"Σε εξώδικη δήλωση που κυκλοφόρησαν οι εργαζόμενοι δηλώνουν αντίθετοι στις μετατάξεις, στην πώληση των μετοχών της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, στην πώληση περιουσιακών στοιχείων του Οργανισμού και στην κατάργηση των δρομολογίων. Παράλληλα, προτείνουν την κατάργηση των θυγατρικών εταιριών του ΟΣΕ, την ανάληψη του χρέους του από το δημόσιο, τη συνέχιση της χρηματοδότησης για τον εκσυγχρονισμό όλου του δικτύου και τη σύνδεση του σιδηροδρομικού δικτύου με τα μεγάλα λιμάνια της χώρας"
Τίποτα απο όσα,με καταπληκτικό τρόπο, περιγράφει ο Τσιτσόπουλος δεν με αγγίξανε.Αυτά τα χρόνια για μένα ήταν πέτρινα.Πορευόμουνα μόνος.Ντρεπόμουνα γιαυτά που έβλεπα γύρω μου.Στην ουσία κρυβόμουνα,συντροφιά με την Αρχαιοελληνική σκέψη.Αυτό το απέραντο κιτσαριό των τελευταίων 30 χρόνων με έπνιγε,αλλά επιβίωσα.Τώρα ελπίζω.Ελπίζω σε μια τελευταία προσπάθεια.
ReplyDelete--------------------------
Παρμενίδη, αν σου πω ότι ένιωθα και εγώ αυτό το πράγμα τόσα χρόνια, θα με πιστέψεις;
Πραγματικά, εξαιτίας αυτής της υλιστικής αηδίας απομονώθηκα γιατί φοβόμουν μην επηρεαστώ και εγώ και πέσω στη παγίδα των διακοπο-καταναλωτικών δανείων, της δανεικής ευμάρειας και δεν συμμαζεύεται.
Τουλάχιστον στα τόσα χρόνια "απομόνωσης" είχα τη δυνατότητα να διαβάσω και λίαν ενδιαφέροντα πράγματα που στο σχολείο δεν έμαθα ποτέ, ας πούμε Ιστορία...
Giannis Afouras,
ReplyDeleteΔεν γνωρίζω πολλούς που να υπερασπίζονται το ισχυρό Ευρώ.Εσύ γνωρίζεις;
Δες τι λένε οι Γερμανοί:
"Από τους πρώτους που διατύπωσαν την πρόβλεψη για υποχώρηση του ευρώ στα επίπεδα του 1:1 έναντι του δολαρίου ήταν ο επικεφαλής της Ένωσης Γερµανών Εξαγωγέων (BGA), Anton F. Boerner.
Σε δηλώσεις του στο πρακτορείο Reuters εκτίµησε, στις αρχές Μαΐου, ότι κάτι τέτοιο θα ήταν πιθανό να συµβεί έως τα τέλη του 2010, «καθώς, όπως είναι γνωστό, οι αγορές αρέσκονται στην υπερβολή», αναγνωρίζοντας παράλληλα τα οφέλη µιας τέτοιας εξέλιξης για τους Γερµανούς εξαγωγείς."
Πάμε λοιπόν για 1:1.Το ερώτημα είναι μας συμφέρει ως χώρα; Εγώ νομίζω ναι.Οταν τόσο καιρό "όλοι" φωνάζαμε ότι η υποτίμηση του νομίσματός μας θα μας κάνει καλό,τώρα που συμβαίνει γιατί αρνούμαστε τα οφέλη του;
ReplyDeleteΠιστεύω ότι η υποτίμηση,έστω διολίσθηση του Ευρώ, θα κάνει ευκολότερη τη προσαρμογή και μικρότερη την "εσωτερική υποτίμηση",άρα λιγότερο δραματικές τις συνέπειες-προυποθέσεις της ανάκαμψης.
Θα ηθελα να κανω ενα υποθετικο
ReplyDeleteερωτημα.
Εαν η κυβερνηση λογω πολιτικου κοστους αρνηθει να εφαρμοσει εντολες
ΔΝΤ και το ΔΝΤ δεν δωσει τις επομενες δοσεις για να πληρωθουν
οι δημοσιοι τι θα συμβει;
Θα ζητησει η Ελλαδα ανθρωπιστικη βοηθεια απο ΟΗΕ και Ερυθρο Σταυρο;
Γιατι θα πρεπει κατι ο κοσμος να τρωει λεφτα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.
This comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDeleteΕάν η Ελλάδα δεν συμμορφωθεί με ό,τι συμφώνησε,υπέγραψε, και ψήφισε η Βουλή, τότε θα μετατραπεί σε κράτος-παρία και θα υποστεί ανυπολόγιστη ανθρωπιστική καταστροφή.
ReplyDeleteΗ διεθνής κοινότητα μέσου του ΔΝΤ,ΕΕ και άλλων διεθνών οργανισμών εκπόνησε ένα σχέδιο σωτηρίας της Ελλάδας απο επικείμενη ανθρωπιστική καταστροφή.Εαν δεν αδράξουμε την ευκαιρία τότε θα μας αναλάβει ο Ερυθρός Σταυρός,οι ΜΚΟ,οι διάφοροι καλοχορτασμένοι ακτιβιστές και θα χάσουμε τη κρατική μας υπόσταση μετατρεπόμενοι σε "Λωρίδα" στην οποία θα κατευθύνονται τα "καράβια και καραβάνια της ειρήνης".
ReplyDeleteΕπιτελους γιατι δεν εξηγει καποιος
ReplyDeleteστο λαο και ειδικα στους ΔΥ τι
θα συμβει αν δεν παρουμε τις δοσεις;
Γιατι παραμυθιαζουν τους δημοσιους
οι νοσταλγοι των γκουλαγκ οτι λεφτα
υπαρχουν;
Γιατι διαολε σαυτον τον τοπο
δεν επικρατει η κοινη λογικη;
Γιατι καποιοι δημοσιοι ακομα διεκδικουν τα παραλογα τους επιδοματα;
H KEΡΚΟΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΑΝΟΙΞΕ ( ΔΝΤ ) - ΟΙ ΣΕΙΣΜΙΚΕΣ ΔΟΝΗΣΕΙΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΕΣ. Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΕΙΝΑΙ ΖΗΤΗΜΑ ΧΡΟΝΟΥ.
ReplyDeleteΔεν ειμαι σιγουρος οτι θα παθουν τα
ReplyDeleteιδια ολες οι χωρες της Ευρωπης.
Το προβλημα στην Ελλαδα ηταν η γιγαντωση του δημοσιου ,η μετατροπη του σε κυριο μοχλο αναπτυξης.
Ο ιδιωτικος τομεας ηταν αναιμικος
δεν δημιουργουσε αξιοπρεπη εισοδηματα για τους υπαλληλους που δουλευαν σαυτον(με εξαιρεσεις).
Οταν η καταναλωση βασιζεται στους δημοσιους υπαλληλους και οχι στους ιδιωτικους, εχεις καταναλωση με δανεικα.
Το δημοσιο δεν παραγει ,αλλα δημιουργει χρεη.
Πολλοι ελληνες ΔΥ ειχαν την εντυπωση
οτι υπαρχει μηνανημα που τυπωνει
χρηματα και μοιραζονται στους
δημοσιους.
Κανεις δεν τους εξηγουσε οτι το δημοσιο στηριζεται σε δανεικα
και δεν δημιουργει πραγματικα εισοδηματα.
Το τελος καποτε θα ερχοταν.
Συζητω με ΔΥ και μερικοι ακομα πιστευουν οτι μπορουν να διοριζονται εκατομμυρια στο Δημοσιο χωρις να σκεφτονται οτι η
χωρα δανειζεται για τους μισθους του Δημοσιου.
Απορω πως μορφωμενοι ανθρωποι
πιστευουν σ αυτα.
Αν γινεται δηλαδη να χρεωνεται ασταματητα η Ελλαδα ,να πεθανουν
απο πεινα οι υπολοιποι για να πληρωνονται οι μισθοι των ΔΥ.
@ Ευστράτιος
ReplyDelete"Γιατι παραμυθιαζουν τους δημοσιους
οι νοσταλγοι των γκουλαγκ οτι λεφτα
υπαρχουν;"
"Θυμάμαι τον Γιωργάκη να λέει προεκλογικά : «Χρήματα υπάρχουνε.. χρήματα υπάρχουνε!!»
Δεν θα τον κρίνω σχετικά με το αν τελικά υπήρχαν χρήματα ή όχι. Ελάχιστα με απασχολεί το συγκεκριμένο ζήτημα.
Αυτό το οποίο πραγματικά με απασχολεί, είναι το πως στην ευχή σε μία χώρα που έχει φτάσει στα όρια της καταστροφής ακριβώς επειδή ξοδεύει ασύστολα, βγαίνει για πρωθυπουργός ένας τυπάς ο οποίος ως βασική του προεκλογική ατάκα χρησιμοποιεί το «Χρήματα υπάρχουνε»..
Για να κερδίσει δηλαδή τον ψηφοφόρο δεν ..... "
Αν σε ενδιαφέρει να διαβάσεις την συνέχεια του άρθρου, βρίσκεται στο :
http://politickingbaby.blogspot.com/2010/05/blog-post_13.html
Στο ίδιο blog μπορείς να βρεις και άλλα άρθρα παρόμοιου ύφους και περιεχομένου που πιθανόν να σε ενδιαφέρουν. Θα ήθελα μάλιστα κάποια να τα ανεβάσω και εδώ, στο g700, μιας και θεωρώ ότι μας εκφράζουν σε μεγάλο βαθμό ίδιες απόψεις. Αλλά δεν μπορώ να έρθω σε επαφή με τα παιδιά που διαχειρίζονται το blog δυστυχώς..
@ libertarian
ReplyDeleteΈθεσα το θέμα του αν είναι ηθικώς ορθό για το καλό κάποιων μειοψηφιών, να παίρνουν διάσταση κινήσεις που να ζημειώνουν την πλειοψηφία. Και πιστεύω ότι πλειοψηφία στην ευροζώνη δεν είναι ούτε οι έλληνες, ούτε οι Γερμανοί εξαγωγείς.
@ lefteris
ReplyDeleteΜπορεί να μην έχω περάσει ούτε κατά προσέγγιση τα χρόνια που έχεις περάσει εσύ στις ΗΠΑ, αλλά πιστεύω(όπως και ο συγγραφέας αυτού του άρθρου που σχολιάζουμε άλλωστε) ότι σημάδια της νοοτροπίας ενός λαού μπορούμε να βρούμε και μόνο παρατηρώντας την ποπ κουλτούρα του.
Όπως ακριβώς ο Τσιτσόπουλος μιλάει για "τις νύχτες στις μπουζουκλερί" που "το πόπολο καρδιοχτυπούσε για τη στιγμή που θα πιάσει κι αυτό το μικρόφωνο" , και εγώ έχω υπόψιν μου τον Drake όταν τραγουδάει
"I want the money, money and the cars..
Cars and the clothes, the hoes, I suppose..
I just wanna be, I just wanna be successful.."
,καθώς και όλη την υπόλοιπη hip hop κουλτούρα με παρόμοια θεματολογία.
Σου αρκεί μία γρήγορη ματιά στα βιντεοκλιπ αμερικάνικων χιπ χοπ τραγουδιών και έχεις αμέσως τον ΟΡΙΣΜΟ της ματαιοδοξίας.
Και πιστεύω αυτό που μου λες περί γνώθι σαυτόν, επειδή έχω ήδη κάνει την παραπάνω κουβέντα περί χιπ χοπ με νεουορκέζους (ΝΥ η πρωτεύουσα του χιπ χοπ) και συμφωνούνε μαζί μου.
"Η διαφορά ξέρεις ποια είναι; Όταν λέω σε Αμερικάνο ότι είναι τσογλάνι το καταλαβαίνει και το ξέρει. Όταν το πεις στον Έλληνα δεν το καταλαβαίνει καθόλου, νομίζει ότι είναι μια χαρά."
Το ίδιο πράγμα λέμε στην ουσία.
Και εγώ αυτό τον παραλογισμό του έλληνα κατακρίνω, που περιμένει να του έρχονται όλα έτοιμα και στρωμένα ενώ ο ίδιος τα κάνει όλα σκατά. Όχι το μεμονωμένο γεγονός ότι τα κάνει όλα σκατά. Αυτή την τρομακτική έλλειψη γνώθι σαυτόν.
Αυτό ακριβώς σχολιάζω και εδώ :
http://politickingbaby.blogspot.com/2010/05/blog-post_09.html
και εδώ :
http://politickingbaby.blogspot.com/2010/05/2.html
και εδώ :
http://politickingbaby.blogspot.com/2010/05/blog-post_13.html
και εδώ :
http://politickingbaby.blogspot.com/2010/05/blog-post_12.html
και εδώ :
http://politickingbaby.blogspot.com/2010/04/blog-post.html
Παρακαλώ το g700 να με συγχωρέσει που σήμερα έχω γεμίσει τη σελίδα τους με links σε άρθρα μου, αλλά ξεκινάμε εδώ όλο κουβέντες για τις οποίες τα καλύτερά μου επιχειρήματα τα έχω ήδη παραθέσει εκεί. Από όσα έχω διαβάσει μέχρι στιγμης από g700 άλλωστε, υποψιάζομαι ότι και οι ίδιοι θα προσυπέγραφαν τα περισσότερα από τα όσα γράφω στο ιστολόγιό μου. Και είμαι σίγουρος ότι κατανοούν έναν νέο blogger που θέλει και αυτός η φωνή του να ακουστεί:)
Φιλε Giannis ο ΓΑΠ ηταν ευκολο να βγει και με διαφορα .Ο δον Καραμαλεγκας πλεον ειχε γινει πραγματκα ανυποφορος,μεχρι και ετοιμοθανατοι ψηφισαν ΓΑΠ(Γνωριζω σχετικη περιπτωση).
ReplyDeleteΗ Δεξια της Ελλαδας θυμιζει τριτοκοσμικη παραταξη,απ αυτες
που συναντας σε Αφρικανικα κρατη.
Για να κατανοησουμε ομως την Ελληνικη πολιτικη σκηνη πρεπει
να μελετησουμε την ιστορια.
Η Δεξια ταυτιστηκε με ταγματασφαλιτες , μαυραγοριτες της
κατοχης,ξερονησια μεταναστευση κλπ
Εχει καταδικαστει στη συνειδηση
των δημοκρατικων ανθρωπων
Το ΠΑΣΟΚ επενδυσε στην παραδοση
των αγωνων κατα του πρακρατους της χουντας κλπ
Ετσι το ΠΑΣΟΚ εχτισε τη δικη του αυτοκρατορια.
Χτιστηκε το GREEK DREAM,δημοσιο και αγιος ο Θεος.
Οσο για την κοινοβουλευτικη αριστερα , πρεπει να ασχοληθει
σοβαρα η ψυχιατρικη επιστημη.
@ Giannis & Ευστράτιος,
ReplyDeleteΑυτή είναι η Ελλάδα. Οι μισθωτοί έχουν χωριστεί σε 2 ομάδες. Οι του "δημοσίου δικαίου" ομάδα (αραλίκι, επιδόματα, μονιμότητα, χαβαλές, εφάπαξ) και οι του "ιδιωτικού δικαίου" (τα παιδιά ενος κατωτερου Θεού).
Όταν παραπάνω από τις μισές δημοσιοϋπαλληλικές θέσεις είναι ΠΛΑΣΤΕΣ με ωράρια ανύπαρκτα και ανεξέλεγκτα, απλά και μόνο για να εξυπηρετούν πολιτικούς σκοπούς, τότε όλα τα υπόλοιπα είναι φυσικά επακόλουθα που απέχουν αστρονομικές αποστάσεις από τις θεωρίες περί τάξεων και γλίτσας που πουλάει η Ελληνική αριστερά, η οποία "μάχεται για τον φτωχό εργάτη* ".
* φτωχός εργάτης για την αριστερά => Η χοντροκόλα που κάθεται στον κισε του ΙΚΑ και περνάει αριθμούς πρωτοκόλλου σε ενα τετράδιο.
Κι όπως διάβασα κάπου:
"Και γω μόλις σήμερα έμαθα ότι "συνταξιούχος" τραπεζικός υπάλληλος ηλικίας 61 ετών που μένει λίγο πιο κάτω, εδώ και 8 χρονιά παίρνει μια “πενιχρή” σύνταξη ύψους μόλις 1800 ευρώ !
βεβαία ο γιος του παραπάνω δουλεύει γκαρσόνι .. τρελή μαγκιά έτσι ?? η περασμένη γενιά έχει ένα σκασμό απολαβές και οι γιοι και οι κόρες αυτής της γενιάς είναι στα σκατά των 700. γεια σου ρε γενιά της μεταπολίτευσης .. "
Τέλος, ενα πολύ εύστοχο αρθρο που τα λέει όλα περι του θέματος:
http://clubs.pathfinder.gr/pasokkateleth/1435722
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΟρίστε μερικοί από τους ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ όρους δανεισμού στο μνημόνιο που κατατέθηκε για ψήφιση την Παρασκευή στη Βουλή:
ReplyDelete"...η Ελλάδα δεν έχει το δικαίωμα να ζητήσει αναδιάρθρωση του χρέους..."
"...Ένας από τους όρους δανεισμού είναι ότι υποθηκεύονται όλα τα περιουσιακά στοιχεία του κράτους..."
>> http://www.salata.tv/news/greece/297-ksepoulithike-to-mellon-mas
>> http://www.hbnews.gr/permalink/34268.html
Εύγε στους Λοβερδοπασόκους και στους παπαγάλους κάθε χρώματος στα ΜΜΕ που μας έχουν πήξει στα φούμαρα εδώ και εβδομάδες.
Όποια κυβέρνηση ντρέπεται να ανακοινώσει αυτά που ψηφίζει στη Βουλή, τότε είναι εξ' ορισμού εκτός κοινοβουλευτικής νομιμότητας. Οι βουλευτές της ψηφίζουν χωρίς να ξέρουν τι, ενώ όσοι δεν ψηφίζουν "ναι" αυτομάτως διαγράφονται.
Ας βγει τώρα πάλι κάποιος νεο-σοσιαλιστής του "γκαπ" να μας πει ότι οι Ευρωπαίοι δανειστές μας πάλι εννοούν άλλα από αυτά που καταλαβαίνουμε εμείς οι κάφροι ηλίθιοι πολίτες.
"Όποια κυβέρνηση ντρέπεται να ανακοινώσει αυτά που ψηφίζει στη Βουλή, τότε είναι εξ' ορισμού εκτός κοινοβουλευτικής νομιμότητας"
ReplyDeleteMη μου πείς ότι αυτό δεν είναι ο ορισμός της αρλούμπας.
Μετάφραση, σε ρυθμό υπαγορεύσεως (για normad):
ReplyDelete1. Όταν η κυβέρνηση ντρέπεται να ανακοινώσει τι ψηφίζει, σημαίνει ότι αυτά που ψηφίζει είναι εκτός πολιτικής γραμμής και εκτός προεκλογικών δεσμεύσεων.
2. Το ότι δεν τα ανακοινώνει, ούτε καν στους βουλευτές του ίδιου κόμματος, σημαίνει ότι φοβάται την καταψήφιση. Δηλαδή επικαλείται την κομματική πειθαρχία για να περάσει από τη Βουλή πράγματα που κανονικά ίσως και να μην περάσουν από τη (δική της) κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
3. Μέσω της κομματικής πειθαρχίας και της τυφλής υπακοής στο κάλεσμα του ηγέτη, στη Βουλή πιθανότατα περνάνε πράγματα -αντίθετα- με την πλειοψηφία, αν οι βουλευτές είχαν πλήρη πληροφόρηση και αν το κόμμα δεν τους έβαζε το μαχαίρι στο λαιμό, να ψηφίσουν ακόμα και αυτά για τα οποία δεν γνωρίζουν το ακριβές περιεχόμενο.
4. Συμπέρασμα (1->2->3): Αυτά που αποφασίζει, ή μάλλον "εγκρίνει" (που λέει ο λόγος), μια κλειστή κυβερνητική κάστα "εκλεκτών", το κόμμα της πλειοψηφίας είναι πιθανό να περνά στη Βουλή και να ψηφίζονται νομοσχέδια και "μνημόνια", παρακάμπτοντας ουσιαστικά μια πραγματική διαδικασία ψηφοφορίας στο κοινοβούλιο.
Αν δεν το κατάλαβες ούτε τώρα, λυπάμαι, δεν μπορώ να σε βοηθήσω περισσότερο.
Παρεπιπτόντως, καλό θα ήταν να βγει κάποιος από την κυβέρνηση και να μας εξηγήσει ποιος ήταν ακριβώς ο ρόλος της κας Διαμαντοπούλου στη φετινή συνάντηση της λέσχης Bilderberg:
ReplyDeletehttp://tinyurl.com/297haay
Δηλαδή, πήγε εκεί ως ιδιώτης; Ως μέλος του κόμματος; Ως κυβερνητικό στέλεχος;
Για το πρώτο δεν υπάρχει πρόβλημα. Για τα άλλα δύο πρέπει να δώσει εξηγήσεις. Γιατί, όπως και με αυτά που υπογράφονται με την ΕΕ και το ΔΝΤ και ντρέπονται να αποκαλύψουν λεπτομέρειες, κάτι τέτοιο φαίνεται αν συμβαίνει και εδώ.
Αλλά πάλι, όταν στην ίδια συνάντηση συμμετέχει επίσης η Μπακογιάννη και ο Αλογοσκούφης, μάλλον για κανένα τουρνουά σε ξερή θα πρόκειται...
Αγαπητέ Γιάννη, καλωσήρθες στο G700 blog!
ReplyDeleteΕνδιαφερον, μολονοτι οχι πρωτοτυπο το κειμενο του κυριου Τσιτσοπουλου. Μια πλουσια παραθεση χαρακτηριστικων της γκλαμουρατης Ελλαδας των τελευταιων 15 με 20 και οχι 10 μονο χρονων. Το ειρωνικο της υποθεσης ειναι οτι δημοσιευτηκε στην Athens Voice, που καταντησε ναυαρχιδα της lifestyle Ελλαδας και χειροτερη και απο εντυπα τυπου Νιτρο!
ReplyDeleteΟπως ανεφεραν και οι συνιστολογοι Παρμενιδης και Νασος, ουτε εμενα με αγγιξε το τσουναμι αυτης της ψευτογκλαμουριας. Ουτε κρυβομουνα, ουτε επελεξα να αυτοαπομονωθω για να μην με παρει το κυμα.Απλα δεν ημουν αποδεκτος απο τους φορεις της καρακιτσαριας. Αλλα δεν με πειραξε καθολου. Οχι μονο δεν γουσταρα, αλλα και δεν μπορουσα. Στα δικα μου πετρινα χρονια, οταν οι αλλοι κοιταζαν τις αστακομακαροναδες, τα καγιεν, τις βολτες στην Αραχωβα και την Μυκονο, εγω προσπαθουσα να τα βγαλω περα με τα λιγα που κερδιζα. Και συνεχιζω ακομη. Και πιστευω οτι θα τα καταφερουμε να επιβιωσουμε.Ειδικα οσοι δεν αισθανονται υποχρεωμενοι να αποδειξουν τιποτε σε κανεναν, οσοι δεν βασιζονται σε δανεια και πιστωτικες καρτες, οσοι δεν πασχουν απο καταναλωτικη μανια. Οσοι θεωρουν την γκλαμουρια περιττη.
Εxactly...ο καθένας παίρνει ο,τι του αξίζει. Αυτή η χώρα προορίζεται να πεθάνει και θα πεθάνει. Και δεν με χαλάει καθόλου...απλά χαίρομαι που δικαιώνομαι.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDelete