Όλοι παραδεχονται την ανάγκη πανευρωπαϊκού, τονωτικού προγράμματος πλην της καγκελαρίου
Του Paul Krugman*
Ιδού πώς έχει η κατάσταση. Η οικονομία αντιμετωπίζει τη χειρότερη κρίση των τελευταίων δεκαετιών. Η συνήθης πρακτική αντιμετώπισης της οικονομικής επιβράδυνσης, η μείωση των επιτοκίων, δεν αποδίδει. Τα μεγάλα πακέτα κρατικής βοήθειας φαίνεται να αποτελούν τη μόνη διέξοδο από την οικονομική κατάρρευση.
Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα. Οι συντηρητικοί πολιτικοί εμμένουν σε μια ξεπερασμένη ιδεολογία και ίσως ακόμη και να υποθέτουν –λανθασμένα– ότι οι ψηφοφόροι τους είναι σε θέση να ξεπεράσουν από μόνη τους τη κρίση και να βγουν σώοι από τη θύελλα.
Οχι, δεν αναφέρομαι στον Μπομπ Κόρκερ, τον Γερουσιαστή από τη… Nissan… –εννοώ από το Τενεσί– ούτε και στους συναδέλφους και ομοϊδεάτες του Ρεπουμπλικανούς, που αρνήθηκαν την περασμένη εβδομάδα να τείνουν χείρα βοηθείας και να εξαγοράσουν λίγο χρόνο για την αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία. (Ηλεκτρονικό μήνυμα το οποίο κυκλοφόρησε ανάμεσα στους Ρεπουμπλικανούς Γερουσιαστές υποστήριζε ότι αρνούμενοι τη χορήγηση δανεισμού στις αμερικανικές αυτοκινητοβιομηχανίες αποτελούσε ευκαιρία για το Κόμμα τους να «καταφέρουν ένα πρώτο πλήγμα κατά του συνδικαλισμού.)
Αναφέρομαι αντιθέτως στη Γερμανίδα καγκελάριο, Αγκελα Μέρκελ, και στο οικονομικό επιτελείο της, που αναδεικνύονται στα μεγαλύτερα εμπόδια για την κατάρτιση ενός, απολύτως απαραίτητου, σχεδίου διάσωσης της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στην οικτρή κατάσταση της ευρωπαϊκής οικονομίας, καθώς –και λογικά– επικεντρωνόμαστε στα δικά μας προβλήματα.
Όμως η έτερη οικονομική υπερδύναμη του κόσμου –η Ευρωπαϊκή Ενωση διαθέτει ΑΕΠ αντίστοιχο με αυτό των ΗΠΑ– βρίσκεται σε τόσο δεινή θέση όσο και εμείς, στις ΗΠΑ. Τα χειρότερα προβλήματα εντοπίζονται στην περιφέρεια της Ευρώπης, όπου πολλές μικρές οικονομίες διανύουν κρίσεις ανάλογες με εκείνες του παρελθόντος στη Λατινική Αμερική και την Ασία. Η Λεττονία είναι η νέα Αργεντινή. Η Ουκρανία είναι η νέα Ινδονησία. Ωστόσο, τα προβλήματα πλήττουν και τις μεγάλες δυτικοευρωπαϊκές οικονομίες, όπως η βρετανική, η γαλλική, η ιταλική και η μεγαλύτερη απ’ όλες, η γερμανική.
Οπως και στις Ηνωμένες Πολιτείες, η άσκηση νομισματοπιστωτικής πολιτικής –μείωση των επιτοκίων – για την αντιμετώπιση της κρίσης φτάνει στα όριά της. Ετσι, το μόνο που απομένει, για να αποφευχθεί μια κατάρρευση ανάλογη με τη Μεγάλη Υφεση, είναι η επιθετική χρήση της δημοσιονομικής πολιτικής, ήτοι η αύξηση των δημοσίων δαπανών ή οι περικοπές φόρων, για να τονωθεί η ζήτηση. Αυτή τη στιγμή, όλοι παραδέχονται την ανάγκη ενός μεγάλου, πανευρωπαϊκού, δημοσιονομικού, τονωτικού προγράμματος. Ολοι, εκτός… μιας.
Η καγκελάριος Μέρκελ έχει γίνει η Κυρία Αντίδραση. Οπως είπε σε πρόσφατη κομματική συνάντηση αναφερόμενη στην πιθανότητα ενός τέτοιου σχεδίου «εμείς δεν θα συμμετέχουμε σε έναν παράλογο αγώνα δρόμου με έπαθλο δισεκατομμύρια ευρώ…»
Την άποψή της επικροτούν και επαυξάνουν μέλη του οικονομικού επιτελείου της, καθώς η πολιτική ηγεσία της Γερμανίας φαίνεται να πιστεύει ότι η οικονομία της χώρας βρίσκεται σε καλή κατάσταση και δεν χρήζει ουσιαστικής βοήθειας. Πόσο λάθος κάνουν… Το σημαντικό όμως δεν είναι τόσο αυτό, όσο ότι με τη στάση τους αποκλείουν τη λήψη μέτρων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, στο πλαίσιο ενός κοινού μετώπου.
Στην πραγματικότητα, οποιαδήποτε ευρωπαϊκή κυβέρνηση επιδιώξει να λάβει μονομερώς μέτρα θα καταλήξει πιθανότατα υπερχρεωμένη χωρίς να καταφέρει να δημιουργήσει εγχωρίως ικανό αριθμό νέων θέσεων εργασίας.
Ωστόσο, για την ευρωπαϊκή οικονομία συνολικά το πρόβλημα αυτό δεν θα ελάμβανε τόσο μεγάλες διαστάσεις εάν αντιμετωπιζόταν από κοινού. Τα δύο τρίτα των εισαγωγών του μέσου κράτους-μέλους της Ενωσης προέρχονται από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ετσι, συνολικά η Ηπειρος δεν είναι περισσότερο εξαρτημένη από τις εισαγωγές απ’ ό,τι οι ΗΠΑ. Αυτό σημαίνει πως μια συντονισμένη προσπάθεια τόνωσης της οικονομίας, με κάθε χώρα να υπολογίζει και στις προσπάθειες των γειτόνων της, θα στήριζε πολύ περισσότερο το ευρώ, αντί των επιμέρους, ασυντόνιστων προσπαθειών.
Δεν μπορείς όμως να έχεις μία συντονισμένη ευρωπαϊκή προσπάθεια, όταν η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης δεν αρνείται απλώς να συνεργασθεί, αλλά κατηγορεί επίσης τις προσπάθειες των γειτόνων της για την αντιμετώπιση της κρίσης…
Το μεγάλο «Οχι» της Γερμανίας δεν θα διαρκέσει για πολύ. Την περασμένη εβδομάδα, το Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών, IFO, προειδοποίησε ότι σύντομα η Γερμανία θα βρεθεί αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση της μεταπολεμικής περιόδου. Εάν και όταν αυτό συμβεί, η κ. Μέρκελ και οι συνεργάτες της θα αναθεωρήσουν τις θέσεις τους.
Ωστόσο, στην Ευρώπη, όπως και στις ΗΠΑ, το θέμα είναι ο χρόνος. Σε ολόκληρο τον κόσμο, οι εθνικές οικονομίες βυθίζονται με ταχείς ρυθμούς, ενώ περιμένουμε για κάποιον, οποιονδήποτε να αντιδράσει αποτελεσματικά με τη σωστή πολιτική. Πόσο κακό θα έχει γίνει έως ότου αποτελέσει πραγματικότητα αυτή η αντίδραση;
*Το μεταφρασμένο άρθρο του οικονομολόγου, κατόχου του Νόμπελ οικονομικών για το 2008, Paul Krugman, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Καθημερινή.
O πρόεδρος του Eurogroup κύριος Γιούνκερ πρότεινε πριν από δύο μέρες τη δημιουργία ευρωομολόγων με σκοπό τη χρηματοδότηση ενός προγράμματος τόνωσης της ευρωπαϊκής οικονομίας. Αντίστοιχες προτάσεις έχουν γίνει από πολλούς τους τελευταίους δύο μήνες. Πέρα από το που θα βρεθούν οι πόροι, αυτό που έχει σημασία είναι ότι διαμορφώνεται μια πλειοψηφία υπέρ της τόνωσης της οικονομίας με δημοσιονομικές δαπάνες σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Εξού και οι προκαταβολές από το ΕΣΠΑ (410 εκ ευρώ για την Ελλάδα) και η απαίτηση από πλευράς ΕΕ για εθνικές δαπάνες ύψους 1,5% του ΑΕΠ με στόχο την τόνωση της οικονομίας.
ReplyDeleteΑυτά όλα βέβαια δεν αρκούν και ο Κρούγκμαν έχει δίκιο που λέει ότι είναι λίγα για το μέγεθος της ΕΕ και ότι επίσης θα εκτροχιάσουν τις εθνικές οικονομίες αν αναλάβουν οι ίδιες να καλύψουν το κενό. Ήδη και μόνο τις ευρωπαϊκές κατευθύνσεις να εφαρμόσει, που θα το βρει το 1,5% του ΑΕΠ δηλαδή 2,5 δις η Ελλάδα ας πούμε; Ειδικά από τη στιγμή που έχει δεσμεύσει 28 δις για τη στήριξη των τραπεζών και στο εξωτερικό οι δανειστές την πάνε ασάλιωτα;
Πιστεύουμε ότι είναι μεγάλη ευκαιρία για την ΕΕ όχι απλώς να συγκεντρώσει πόρους για τόνωση της οικονομίας αλλά να αναθεωρήσει εκ βάθρων το μίγμα νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής και να σκεφτεί σοβαρά την πιθανότητα δημιουργίας μιας δημοσιονομικής ομοσπονδίας στην Ευρωζώνη.
Η Ελλάδα από την άλλη πρέπει να επανακτήσει βήμα βήμα την εμπιστοσύνη που απώλεσε τους τελευταίους μήνες κι αυτό σημαίνει πρόγραμμα οικονομικής σταθεροποίησης. Η ισορροπία είναι λεπτή.
H Eλλάδα πρέπει να ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΙ γιά να ΑΝΑΓΕΝΝΗΘΕΙ.
ReplyDeleteΣτα 50ς οι Ελληνες έμπαιναν σε ταξί μιά φορά στη ζωή τους:
την ΜΕΡΑ του ΓΑΜΟΥ τους.
Το ταξί πήγαινε τη νύφη στην εκκλησία και μετά έπαιρνε από την εκκλησία το ζεύγος.
Οι Ελληνες ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ μια ΓΕΡΗ ΚΑΡΠΑΖΙΑ να ΣΥΝΕΛΘΟΥΜΕ. Να ξαναγυρίσουμε στα ΧΕΙΡΩΝΑΚΤΙΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ, τα μόνα γιά τα οποία είμαστε ΙΚΑΝΟΙ, και οι ΑΛΒΑΝΟΙ και άλλοι να ΓΥΡΙΣΟΥΝ στα βοσκοτόπια των πατρίδων τους.
ΑΥΤΟ που παράγει η Ελάδα αντιστοιχεί σε 200 ευρώ ΜΗΝΙΑΙΩΣ κατά κεφαλήν.
O Koμφού αρνείται πλέον να πληρώσει τα Prada μας, άσε που έχει κάνει και τέσσαρες ΑΓΩΓΕΣ
Karatzovas contre Grece
τις οποίες μάλλον θα κερδίσει.
Πρέπει να δουλέψουμε παιδιά, γιατί ΔΕΝ μάς βλέπω καλά.
Μας πήρανε χαμπάρι.
Τα τελευταία χρόνια αρχίζει στη Γερμανία να διαμορφώνεται ένας νεο-Γερμανισμός με γεοπολιτική στόχευση διαφορετική απο αυτή της ΕΕ που ταυτίζονταν μέχρι τώρα με τη Γαλλική οπτική και άρα με τα Γαλλικά συμφέροντα.Ετσι έχουμε μια αντιστροφή των μέχρι τώρα σχέσεων των δύο χωρών με τις ΗΠΑ.Η Γαλλία γίνεται πιό Ατλαντική και η Γερμανία πιό Αναχωρητική.Η Γερμανία αφού εισέπραξε τα οφέλη Μάρσαλ,τα οφέλη της πτώσης του τείχους και τα οφέλη ενός ιδιότυπου ειρηνισμού, που τη διευκόλυνε να ασχολείται με τα εν οίκω,εξαγοράζοντας πολύ φτηνά τη σιωπή των λαών για τη καταστροφή που προκάλεσε σε πολλές Ευρωπαικές Χώρες στο β' Παγκόσμιο,τώρα ανοίγει πανιά για ένα νέο δικό της ζωτικό χώρο.
ReplyDeleteΟι υπόλοιπες Ευρωπαικές Χώρες πρέπει έγκαιρα να καταδικάσουν αυτή τη συμπεριφορά και να την φέρουν ενώπιον των ευθυνών της.
Το Βερολίνο δεν είναι Βόννη.
ReplyDeleteΟι Γερμανοί ρήμαξαν την Ελλάδα.Κράτος και ιδιώτες.Ολόκληρες οικογένειες ξεκληρίστικαν και αποδεκατίστικαν.Οσοι νέοι έμειναν πήγαν μετανάστες στη χώρα τους για να φτειάξουν τη βιομηχανία της.ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΠΟΙΩΝ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΩΝ, ΤΑ ΚΑΤΑΠΙΑΜΕ.Και τώρα σου λέει η Χώρα των Ναζί και της ΣΤΑΖΙ: "κόψτε το σβέρκο σας".
ReplyDeleteΠοιός το λέει αυτό; Η κυρία που ο πατέρας της ή ο αδελφός της έκαψε το σπίτι των γονιών μου!
@parmenides
ReplyDeleteγια σιγα βρε παιδι- εισαι της άποψης της αιώνιας καταδίκης ? Δηλαδή πρέπει οι Γερμανοί να φταίνε άπειρες γενιές ?
Άρα και οι Βούλγαροι και οι Τούρκοι και οι Γερμανοτσολιάδες και ο Βελουχιώτης και..και..και...
Κοιτάμε μπροστά, αλίμονο αν πορευτούμε με την πολιτική των "χωριστών καφενείων" (ειδικά χωρίς να έχουμε εμβαθυνει στην ιστορία)
Η Γερμανία είναι φυσικό να αντιδρά, διότι το ευρώ είναι το πάλαι ποτέ μάρκο. Αν το μάρκο δεν είχε ενταχθεί στο ευρώ τίποτε απ'όσα ξέρουμε σήμερα δεν θα ίσχυαν (reserve currency).
Σας θυμίζω ότι προ καιρού η Γερμανία είχε προτείνει ενιαίο φορολογικό συντελεστή στην ΕΕ
Σίγουρα είμαστε στα πρόθυρα της ΕΕ των 2 ταχυτήτων. Όχι ότι δεν υπήρχαν μέχρι τώρα, απλά τώρα οι διαφορές θα είναι εμφανέστατες.
Γεμάτες τσέπες vs άδειων τσεπών
Φαίνεται πως πολιτισμός μας έφτασε σε ένα πολύ κρίσιμο στάδιο εξέλιξης. Από δω και στο εξής μπροστά μας θα έχουμε να αντιμετωπίζουμε συνεχώς σοβαρές και αλλεπάλληλες κρίσεις. Δεν είναι μόνο η οικονομία. Σε λίγα χρόνια θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε το ενεργειακό, τον υπερπληθυσμό, το περιβάλλον, την έλλειψη νέων πόρων. Κρίσεις που κάθε μία ξεχωριστά θα μπορούσε να γονατίσει και να εξαφανίσει οποιοδήποτε ανθρώπινο πολιτισμό.
ReplyDeleteΠολλές φορές κατά το παρελθόν οι πολιτισμοί αντιμετωπίσανε παρόμοιες καταστάσεις. Σε κάθε περίπτωση η μελέτη της ιστορίας φανερώνει πως η εκτόνωση τέτοιων εκτεταμένων κρίσεων λαμβάνει πάντα τρεις μορφές:
1)Ολοκληρωτική κατάρρευση των κοινωνικών δομών και αφανισμός.
2)Πόλεμος με γειτονικά έθνη και κράτη.
3)Μεγάλη έξοδος και μετανάστευση σε νέες παρθένες περιοχές.
Η πρώτη περίπτωση συνήθως έχει να κάνει με πολιτισμούς σχετικά απομονωμένους χωρίς μεγάλες δυνατότητες επαφής και επικοινωνίας με άλλες μεγάλες ομάδες πληθυσμού ή εδάφη. Τέτοια μακάβρια περίπτωση αφανισμού αποτελεί ο πολιτισμός στο νησί του Πάσχα. Απομονωμένοι στο μέσον του Ειρηνικού χωρίς τη δυνατότητα ωκεάνιας πλεύσης, ο συγκεκριμένος πολιτισμός εξάντλησε πολύ σύντομα κάθε φυσικό πόρο του νησιού. Ύστερα όλες οι κοινωνικές δομές του κατέρρευσαν και οι κάτοικοί του μέσα στο χάος επιδώθηκαν ακόμα και σε πράξεις κανιβαλισμού. Αν είχαν σκεφτεί να χτίσουν πλοία, 2000 χλμ ανατολικότερα θα συναντούσαν μια ολόκληρη παρθένα ήπειρο, την Ν. Αμερική!
Την δεύτερη περίπτωση εμείς οι ευρωπαίοι την ζήσαμε στο πετσί μας όταν 10 χρρόνια μετά το μεγάλο κραχ του '29 ο εθνικοσιαλισμός και ο φασισμός αιματοκύλισαν ολόκληρο τον πλανήτη.
Την τρίτη περίπτωση την επέλεξαν μεταξύ όλων των άλλων και οι πρόγονοί μας, όταν μετά την κατάρρευση των Μυκηναικών βασιλείων ακολούθησε η σκοτεινή περίοδος των γεωμετρικών χρόνων. Διέξοδο και ελπίδα στις ελληνικές πόλεις έδωσαν ο Α' και Β' ελληνικός αποικισμός, θέτοντας τις βάσεις για την κατοπινή ανάπτυξη και τον "Χρυσό Αιώνα" που ακολούθησε 200 χρόνια αργότερα.
Με βάση τα παραπάνω παραδείγματα, σχολιάζοντας λίγο για την ανάγκη αύξησης των δημοσίων δαπανών, θα προτιμούσα αν αντί για την διοχέτευση αυτών τεραστίων κονδυλίων απευθείας στην κατανάλωση ή στις εναλλακτικές μορφές ενέργειας με τις οποίες ούτως ή άλλως οι τελευταίες μπορούν να καλύψουν ένα 30% των ενεργειακών αναγκών μας, ρίχνανε τα λεφτά στην ανάπτυξη και την δημιουργία διαστημικών "πλοίων", στην ανάπτυξη της διαστημικής προσπάθειας. Ίσως ένα τέτοιο ενδεχόμενο να ακούγεται κάπως περίεργο, όμως δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει πως το μεγαλύτερο μέρος της τεχνολογίας των εναλλακτικών μορφών ενέργειας (ηλιακοί συλλέκτες, κυψέλες καυσίμου κτλ) προήλθαν από διαστημικά ερευνητικά προγράμματα. Εμμέσως με αυτόν τον τρόπο θα ερευνούσαν όχι μόνο τις λεγόμενες εναλλακτικές μορφές ενέργειας, αλλά θα μπορούσαν πολύ πιθανόν να διερευνήσουν και πολλές από τις λεγόμενες εξωτικές μορφές ενέργειας.
Πέρα από το τεχνολογικό μέρος, ο επαναπροσδιορισμός των μικρών και πεπερασμένων ορίων της γης προς το άπειρο του διαστήματος θα δημιουργούσε τις κατάλληλες συνθήκες για μια παγκόσμια συστράτευση και ενός κοινού οράματος. Άλλωστε ακόμα και στο αποκορύφωμα του ψυχρού πολέμου το διάστημα προσέφερε πάντα ευκαιρίες συνεργασίας και κοινών αποστολών.
Στην παρούσα φάση με το παγκόσμιο νησί να βαίνει ολοταχώς προς την κρισιμότερη περίοδο στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού, η έλλειψη "πλοίων" δεν φαίνεται να προβληματίζει σχεδόν κανέναν. Όπως και να χει οι προβληματικές καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε οφείλονται στην παγκόσμια έλλειψη κάποιου κοινού μακροπρόθεσμου οράματος. Δεν ξέρω αλλά μοιάζουμε απελπιστικά με του κατοίκους στο νησί του Πάσχα. Κοιτάμε τον απέραντο ωκεανό, απομονωμένοι χωρίς πλοία, αγνοώντας ότι πέρα από την θάλασσα υπάρχει ξηρά, άνθρωποι, και ολόκληροι πολιτισμοί που επικοινωνούν, αναπτύσσονται, ταξιδεύουν και εξερευνούν.
H Merkel yposthrizei en0erma thn eleu0erh oikonomia. Mia matia sth biografia ths 0a peisei akomh kai ton pio duspisto.
ReplyDeleteTa panta einai 0ema zygismatos. Kai o ka0enas ta zugizei analoga me ta sumferonta ths xwras tou (akoma kai o Krugman)- kai twn pshfwn tou.
H Merkel oute exei oute 0elei na dwsei se trapezes oso oi amerikanoi kai polu perissotero oi aggloi.
Emeis nomizoume (h' elpizoume?) oti h Germanikh oikonomia de 0a ante3ei xwris terastia sthri3h tou xrhmatopistwtikou ths tomea. H merkel fainetai na diafwnei pros to paron.
Allwste mporei na epembei ligo ka0ysterhmena kai na diale3ei kai apo ta spasmena twn allwn.
Παρμενίδη φαντάζομαι ότι θέλεις να δώσεις έμφαση στο ότι η Γερμανία αναπτύσσει "κακοήθη" γεωπολιτικά συμφέροντα αποκλίνοντα από το κοινό ευρωπαϊκό καλό τα οποία περνάνε απαρατήρητα και ασχολίαστα. Ουσιαστικά λες ότι η Γερμανία δεν είναι η καλοπροαίρετη κι ουδέτερη οικονομική ατμομηχανή της Ευρώπης που μάθαμε μεταπολεμικά, αλλά μία μεγάλη ευρωπαϊκή δύναμη πλέον με αυτοπεποίθηση που κοιτάει προς ανατολάς και συγκεκριμένα προς Ρωσία μεριά και ουσιαστικά κοιτάει τα συμφέροντά της χωρίς ενοχές ίσως και χωρίς διάθεση για ανάληψη επιπλόεν βαρών.
ReplyDeleteΆρα το Βερολίνο δεν είναι Βόννη έτσι; Καλόοο. Συμφωνώ, συμφωνώ. Αυτό που όμως εγώ κρίνω αρνητικό στη στάση της Γερμανίας είναι όχι οι προθέσεις και τα νέα συμφέροντα αλλά ότι υπερασπίζεται με εγωιστικό έως και δογματικό τρόπο το consensus περί την ΟΝΕ με πιθανές αρνητικές συνέπειες για όλους.
καλή χρονιά σε όλους!
ReplyDeleteIn any case...
ReplyDeletehttp://europa.eu/rapid/pressReleasesAction.do?reference=IP/08/2063&format=HTML&aged=0&language=EN&guiLanguage=en
"The European Commission has approved, under EC Treaty state aid rules, two German real economy crisis measures. ..."
Also, although I am not an expert, the Germans lost out on a lot of dough from Deutschmark seigniorage through the Maastricht Treaty and the Euro. They are not about to destabilize the Euro and make it look like the British Pound in a matter of months, if they can avoid it. I don’t think it helps them in the current situation, nor would that help them if they needed to borrow in the near future, if things do go bad for them.
ReplyDeleteFor now Merkel and her cronies are just busy badmouthing their fellow Europeans to their electorate, in case the German people get any funny ideas about what is the best course of action.
We are just anxious because we need them. But Merkel is not our mommy.
Obviously Merkel is not the number one issue here ladies and gents. The issue is whether the EU needs to go fiscal at the European level instead of relying only on a combination of bank recapitalisation schemes, low interest rates set by the ECT and ad hoc national spending programmes, all of which aim to provide liquidity or just subsidise businesses in need (for the latter see Ventriloquist's link to Germany's newly approved plan on interest rate reduction on loans etc).
ReplyDeleteA global slump is gathering momentum and a liquidity trap is not far from happening in Europe as it did in Japan in the nineties. At the same time many european countries are in danger of suffering a debt crisis if left on their own devices. So what are we to do in Europe? Morally and ideologically speaking we could just sit on our easy chair and enjoy moral fatalism. Bad luck to the selfish capitalist. Bad luck to those who messed it up. What we really need to do though at the european community level is get the credit flowing and prop up spending (on infrastrure projects and a Green New Deal). That is first of all get a typical rescue operation going. Then once recovery is underway REFORM the system. From dealing with parallel banking activities up to creating a fiscal federation in the EU.
Το ζήτημα, που βάζει ο Κρούγκμαν για συζήτηση, είναι ότι, η Ευρώπη χωρίς ένα γιγαντιαίο αντισυμβατικό Πανευρωπαικό πρόγαμμα φαραωνικών επενδύσεων, ανάλογο του Ομπάμα και του Μπράουν, δεν θα τα καταφέρει να βγεί από τη κρίση.Και αυτό το πρόγαμμα το εμποδίζει η Γερμανία και όχι η Μέρκελ.Η Μέρκελ απλά το εκφράζει συγκυριακά.Αλλωστε δεν κυβερνάει μόνη της.
ReplyDeleteΌ,τι προσπάθησα να κάνω ήταν να βρώ μια εξήγηση για τη άρνηση των Γερμανών να συμμετάσχουν σε ένα τέτοιο ενιαίο πρόγραμμα.
Και νομίζω ότι αυτό οφείλεται όχι στον όποιο φιλευθερισμό της Μέρκελ αλλά στον αναδυόμενο Γερμανισμό.Αυτόν που μετέτρεψε τα Βαλκάνια σε δορυφόρους της.Αυτόν που μας θυμίζει ότι η θεωρία του ζωτικού χώρου της και όχι της Ευρώπης κυριαρχεί στις επιλογές της.
Η εννοια του ζωτικού χώρου δεν έπαψε να υφίσταται ποτέ. Στις μέρες μας ο ζωτικός χώρος είναι ισοδύναμος με την εμπορική και πολιτικη επιρροή
ReplyDeleteΔεν υπάρχει Γερμανισμός Παρμενίδη. Αν κυκλοφορήσεις λίγο στην νέα Ευρώπη θα δεις και Ιταλισμό και Γαλλισμό και ολίγον από Ελληνισμό.
Το ζήτημα είναι όχι ποιός βγάζει λόγια από το στόμα του ΑΛΛΑ ΧΡΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥ.
και στην προκειμένη περίπτωση δεν νομίζω να αμφισβητεί κανείς ότι όλοι προσβλέπουν στη Γερμανία γιά να πληρώσει το λογαριασμό
όντως αλλά δεν πρέπει να πληρώσει μόνο η Γερμανία άλλο σε τι προσβλέπουν οι άλλοι. Σε μια δημοσιονομική ένωση με κανονικό προϋπολογισμό και κάποια στοιχειώδη ενιαία φορολογία θα υπήρχε μια πιο δίκαια κατανομή των βαρών. Τώρα με το διακυβερνητικό μοντέλο να κυριαρχεί επικρατούν κατ' ανάγκη και οι γερμανισμοί, οι αγγλισμοί, οι ελληνισμοί κοκ.
ReplyDeleteEγκώ πήγα με Βαγγέλη και Αποστόλη στα χιόνια κάνει σκι. Διακόσια πενήντα ευρώ τη βραδυά. Σχεδόν τζάμπα δηλαδή. Τέλος πάντων γυρίσαμε και κύριο ήταν πολύ σκέψη και αυστηρό. Μου λέει,
ReplyDelete"Μαργαρίτα
KΑΠΟΥ ΤΑ ΑΣΤΕΙΑ ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ
ΟΤΑΝ
ΟΤΑΝ
ΟΤΑΝ
οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ διδάσκονται από τα ΠΑΘΗΜΑΤΑ τους.
Να, όπως η διαπρεπής οικογένεια Ποδηματά.
Ο Θεόδωρος Γεωργίου Ποδηματάς διορίσθηκε, circa 1946, Special Advisor on Greek Economic Affairs της UNRA.
Eίχανε, που λέτε, όχι μισθούς, όχι μισθάρες, αλλά με ένα μηνιάτικο του κυρ-Θόδωρου αγόραζες σπίτι,
ΣΥΝ
δύο staff cars
ΣΥΝ
δύο ΟΔΗΓΟΥΣ, συν, συν, συν.
Μετά, στα 50ς, έγινε Senior Advisor της λεγόμενης American Mission (Αμερικανικής Αποστολής) και, με την κατάργηση της τελευταίας, Ειδικός Σύμβουλος της Αμερικανικής Πρεσβείας.
ΛΕΦΤΑ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ΠΑΚΤΩΛΟΣ
και κυριολεκτώ
ΠΑΚΤΩΛΟΣ.
ΚΑΙ παρότι η Φωφώ Ποδηματά ήταν αρχοντογεννημένη και όχι νεόπλουτη, εχειρίζετο τα χρήματα ωσάν χαρούπια.
Μιά φορά, circa 1958, των Φώτων, όταν πείναγε ΟΛΗ η ΕΛΛΑΔΑ και σε χρόνους που τα λαχανικά και φρούτα κυκλοφορούσαν ΜΟΝΟ εποχι(α)κά,
ΤΙ ΛΕΤΕ είχε κάνει;;;;;;;;;;
Προφανώς αντιγράφοντας όσα έβλεπε στις δεξιώσεις της Αμερικανικής Πρεσβείας, είχε αγοράσει baby tomatoes από το περίφημο "Αγροτικόν" της Πανεπιστημίου ΚΑΙ αφού είχε ανοίξει το "καπάκι", είχε αδειάσει το παρέγχυμα και γεμίσει τις κοιλότητες με Ρωσική σαλάτα.
ΤΟΤΕ
ΤΟΤΕ
ΤΟΤΕ
ανήμερα Φώτων, στην γιορτή της, ο συνετός Αντωνάκης της είπε,
"Εσύ δεν παραλογίζεσαι απλώς, ΑΛΛΑ προκαλείς το ΔΗΜΟΣΙΟΝ ΑΙΣΘΗΜΑ".
ΚΑΙ πάντα, ΟΤΑΝ ερχόταν αρρώστια, ΟΤΑΝ ερχόταν γάμος, ΟΤΑΝ ερχόταν θάνατος και κηδεία..........
ΑΝΤΕ
ο Αντωνάκης και η Μάρω, οι "κεφαλαιοκράτες", να τους σώσουν,
η ΣΑΝΙΔΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ διότι έτσι είχαν μάθει. Ωσάν με τα εξαρτημένα αντανακλαστικά του Pavlov.
KAI έτσι
ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΜΑΘΑΝ και
ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΔΙΔΑΧΘΗΣΑΝ
και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και ο γιός τους έγινε υπουργός ΚΑΙ μαζί με τον ΦΟΝΙΑ του ΕΘΝΟΥΣ διέλυσε Ο,ΤΙ είχε ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΕΙ ο Καραμανλής στην Οκταετία (1956-63) και μετά στην περίοδο (1974-81).
ΚΑΙ ΤΟΤΕ σκέφτεσαι και λες
'ΚΑΠΟΥ όλα αυτά πρέπει να σταματήσουν. Οι ανεύθυνοι λαοί ΠΡΕΠΕΙ να ΔΙΔΑΧΘΟΥΝ the hard way'".
Εγκώ κατάλαβε τι εννοούσε κύριο, εσείς καταλάβατε;
Πώς τολμάς εσύ μιά domestique, ένα άτομο της κατωτάτης υποστάθμης, να ανοίγεις στόμα και να βγάζεις στη φόρα τα οικογενειακά της υψηλής σοσιαλιστικής κοινωνίας.
ReplyDeleteμαργαρίτα κ. said...
ReplyDelete"Eγκώ πήγα με Βαγγέλη και Αποστόλη στα χιόνια κάνει σκι. Διακόσια πενήντα ευρώ τη βραδυά. Σχεδόν τζάμπα δηλαδή"
"Μόνο τόσα" πλήρωνε και ο όρθιος Ιπποπόταμος,ο Στυλιανίδης(τον φαντάζεστε σε ένα χορευτικό σλάλομ;), στο χιονοδρομοκό κέντρο της Βασιλίτσας.Οι Ιπποπόταμοι πάνε εκεί να πιάσουν βύσμα απο κανένα βλάχο πενταξάδελφο της Εθνικής μας χειρουργού Νατάσας απο τη διπλανή Σαμαρίνα.
Γέμισαν τα βουνά Μαργαρίτες, Νατάσες και υπουργούς "εν αναδομήσει" φέτος.Πήγαν να ξεκουραστούν λίγο απο τη κούραση που τους προκάλεσε το ανελέητο κυνήγι της διαφθοράς.
Η άποψη της Γερμανίας δεν είναι λάθος. Είναι μια διαφορετική άποψη.
ReplyDeleteΚαι με βάση όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας αυτές τις μέρες, που κανείς, αναλυτής ή μέντιουμ, δεν μπόρεσε να προβλέψει παρά την "αριστοτεχνία" του, όποιος νομίζει ότι έχει τη σωστή λύση είναι βαθύτατα νυχτωμένος, ακόμα κι ο Κρούγκμαν.
Ναι, το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό. Όμως τι είναι αυτό που κάνει την άποψη του Μπράουν ή του Σαρκοζύ πιο ευρωπαϊκή από την άποψη της Γερμανίας? Γιατί, η Μέρκελ δεν είπε όχι κοινή λύση, αλλά όχι τέτοιου είδους λύση.
Η άσκοπη σπατάλη χρημάτων πλήτει τη διαγενεακή ισότητα και την μακροπρόθεσμη βιώσιμη ανάπτυξη.
είναι μια άποψη σαφώς, έλα όμως που η διαγενεακή δικαιοσύνη δεν μπορεί να γίνει πραγματικότητα σε μια οικονομία σε βαθιά ύφεση και κρίση. Recovery first όπως λέει κι η τζι.
ReplyDeleteο κοινοτικός προϋπολογισμός δεν είναι σε θέση να κάνει σταθεροποίηση. Μάθημα πρώτο για την Ευρώπη.
ReplyDeletegmosie
ReplyDeleteπως να κανει "σταθεροποιηση" ? Ο κοινοτικός προυπολογισμός αφορά τις υπηρεσίες της ΕΕ και όχι τα κράτη.
Καθε κράτος έχει δικό του προυπολογισμό και δικές του ανάγκες - ομοιως εχει και δική του "διαγενεακή δικαιοσύνη"
Γιά αυτήν υπεύθυνοι είναι οι πολίτες κάθε κράτους. Είδατε μήπως υπευθυνότητα στην Ελλάδα? Άρα- γιά να μην αναλωνόμαστε σε άσκοπες συζητήσεις- ας ξεχάσουμε την υψηλή φιλοσοφία. Την διαγενεακή δικαιοσύνη την εξάλειψαν οι προηγούμενες γενιές.
Προς το παρόν ψάχνουμε γιά δανεικά. Γιά ΠΡΩΤΗ φορά το ελληνικό κράτος δεν ανακοινώνει διάρκειες
Ξέρετε τι σημαίνει αυτό ? Σαν να λέμε "αρκεί να μας δώσετε λεφτά. Γιά πόσο καιρό θα μας τα δώσετε πείτε μας εσείς".
Ο καθένας από εσάς πως θα αντιδρούσε αν ακουγε κάτι τέτοιο από κάποιον που του ζητάει λεφτά?
Γιατί κύριε ser μου μας απογοητεύετε. Το τραγουδάκι της Βέμπο και ο Πατερούλης μας έλεγαν
ReplyDelete"Πάμεεεεεεεεεεεεεεεεεε στο άάάάάάάάάγνωστοοοοοοοοο
με βάάάάάάάάάάρκα την ελπίδα.."
Μήπως είστε φίλος του φασίστα του Manhattan?
Τα είπαμε για την ελλάδα ser, τα είπαμε. Για την Ευρώπη μιλάμε τώρα. Η ίδια καραμέλα έλιωσε ντε. Θα το ξαναβάλουν το ελληνικόν οι τζι και θα γίνει πάλι κουβέντα. Εγώ λέω ότι σύντομα η Ευρώπη θα εύχεται να είχε ομοσπονδιακό προϋπολογισμό τύπου ΗΠΑ για να μπορεί να κάνει παιχνίδι δημοσιονομικά. Τώρα δεν είναι σε θέση να κάνει και πολλά πράγματα. Μακάρι να κάνω λάθος
ReplyDeleteΗ μέθοδος Κοσίγκα, που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση κατά κόρον και καταχρηστικά, για να διαχειρίζεται τις κοινωνικές αντιδράσεις και να εισπράττει απο αυτές παραταξιακά οφέλη,οδηγεί την Ελληνική κοινωνία με μαθηματική ακρίβεια σε μια Ιταλοποίησή της.Δηλαδή σε μια κοινωνία που να να βλέπει ως μόνη διέξοδο για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της την κατάργηση της Δημοκρατίας.
ReplyDeleteΗδη τα καλάσνικωφ ηχούν.
Και ναι μεν η Δεξιά παράταξη θα ανακάμψει και θα συνεχίσει να κυβερνά και να κερδίζει εκλογές,η Δημοκρατία όμως θα αρχίσει να ενοχοποείται από τις μάζες.Και ο νοών νοείτω.
Σε ρόλο Κοσίγκα ο ημέτερος Παυλόπουλος.Το ερώτημα είναι: αντέγραψε ο Παυλόπουλος τον Κοσίγκα ή το σχέδιο έχει άλλον εμπνευστή όπως τότε.
ReplyDeleteΠάντως ο Παυλόπουλος είναι ο Καταλληλότερος Κοσίγκα.
Το βέβαιο είναι ότι το δίδυμο Καραμανλής-Παυλόπουλος ΔΕΝ θα προσφύγει στη λαική ετυμηγορία αν δεν έχει δημοσκοπικά στοιχεία ότι ο λαός "επείσθη" για την μακροημέρευσή τους στην Εξουσία,το φυσικό τους δικαίωμα.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteEγκώ δεν καταλαβαίνει από τέτοια, αλλά έτσι είπε κύριο που είναι καλό άνθρωπο στον Λεωνίδα.
ReplyDeleteΛεωνίδα που είναι πρύτανη, είχε έρθει χθές να μας κάνει επίσκεψη και κύριο του μίλαγε πολύ αυστηρό και του είπε "Είσαστε δειλά ασήμαντα ανθρωπάκια".
κοσίγκα με ομόλογα tesobonos
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDelete