Κωνσταντίνα Κούνεβα: Βιτριόλι στη δημοκρατία

Η γκαγκστερική επίθεση δολοφονίας με βιτριόλι εναντίον της συνδικαλίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα, έρχεται και προστίθεται σε μία σειρά απανωτών γεγονότων καταπάτησης των θεσμών και των δικαιωμάτων στη χώρα. Η επίθεση σε μία νέα γυναίκα, μητέρα, μετανάστρια και αγωνίστρια των εργατικών δικαιωμάτων είναι χτύπημα στον θεωρούμενο πιο αδύναμο κρίκο του συστήματος. Ο αγώνας της ενάντια στη μαύρη εργασία ενοχλεί ένα σύστημα που έχει εθιστεί στην πλήρη ανομία, στο νόμο της επιβολής του ισχυρού και στη νοοτροπία ‹‹το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό››.

Η Κούνεβα εργάζεται σε μια εταιρεία που έχει αναλάβει τον καθαρισμό των σταθμών του ΗΣΑΠ. Το πιο εξοργιστικό είναι ότι τη στιγμή που μια αγωνίστρια των δικαιωμάτων των εργαζομένων έχει υποστεί βαριές σωματικές βλάβες στα μάτια, το πρόσωπο και σε ζωτικά της όργανα, δεν έχει μεταβληθεί ούτε πόντο η υποκριτική στάση των δημόσιων εταιρειών και της ελληνικής κυβέρνησης, οι οποίες αναλώνονται σε επί χάρτου ασκήσεις ευαισθησίας. Μύδροι αποτροπιασμού, προφορικές καταδίκες και εξαγγελίες ελέγχων που δεν έγιναν ποτέ αλλά –ω του θαύματος- από εδώ και μπρος θα πραγματοποιηθούν.

Κατά τα λοιπά, οι εταιρείες του δημοσίου, όπως καλή ώρα ο ΗΣΑΠ, θρέφουν και ενθαρρύνουν το καθεστώς της μαύρης εργασίας εναντίον το οποίου αγωνιζόταν και αγωνίζεται η Κούνεβα.

Το κράτος που έχει ως πρώτο και θεμελιώδες θεσμικό καθήκον την τήρηση και τον έλεγχο της νομιμότητας, παραβιάζει το ίδιο την εργατική νομοθεσία και παρανομεί απασχολώντας χιλιάδες συμβασιούχους με συμβάσεις έργου, παρότι αυτοί εργάζονται με καθεστώς εξαρτημένης εργασίας. Είναι το κράτος της rigidanomy που θεσπίζει αυτή την άκαμπτη νομοθεσία της αγοράς εργασίας, θέτοντας τον πήχη πολύ ψηλά για να τον περνάει εύκολα από κάτω. Είναι το κράτος δικαίου, που αν και ποτέ δεν περιμένουμε να είναι εκ των προτέρων δίκαιο, περιμένουμε ως ελάχιστο να τηρεί τους κανόνες που το ίδιο θεσπίζει. Είναι το κοινωνικό κράτος που ρίχνει στην αρένα της μαύρης εργασίας τα τουλάχιστον δύο εκατομμύρια εργαζόμενων εξαρτημένης εργασίας. Είναι αυτό το κράτος και οι εταιρείες του, σε μία από τις οποίες προσφέρει υπηρεσίες η εργοδότρια εταιρεία της Κούνεβα, που καταπατούν τα δικαιώματα των εργαζομένων και κλείνουν το μάτι στον ‹‹τσαμπουκά του ισχυρού››.

Διολισθαίνουμε γοργά και με συνέπεια σε μία κατάσταση γενικής ανομίας και στη βαθιά αμφισβήτηση και την κρίση νομιμοποίησης των θεσμών που οργανώνουν την κοινωνία, την οικονομία και την πολιτική.

Τα αντίποινα των εργολάβων της καθαριότητας και το βιτριόλι που πέταξαν στο πρόσωπο μίας γυναίκας που μάχεται, είναι προειδοποίηση καθαρή προς αυτούς που αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους και προς αυτούς που θέλουν η κοινωνία να μην αδρανεί και να προχωρά προς τα εμπρός. Είναι απόδειξη της αναιμίας των θεσμών και σφραγίδα της επικράτησης του ισχυρού. Είναι βιτριόλι στη δημοκρατία.