Χαράτσι 900 ευρώ στα παιδιά των μεταναστών

Την ώρα που ο Μπαράκ Ομπάμα ηγείται κυριολεκτικά μιας φυλετικής και πολιτισμικής επανάστασης στην Αμερική, συμβολίζοντας μια νέα ενότητα στην κοινωνία, ένα θετικό πρότυπο για λευκούς και αφροαμερικανούς, στην Ελλάδα η ένταξη των μεταναστών παραμένει ένας γόρδιος δεσμός που η πολιτεία αρνείται επίμονα να λύσει προσθέτοντας διαρκώς και νέους κόμπους.

Δεν έφτανε ο έκτακτος κεφαλικός φόρος του 10% που επέβαλε το Υπουργείο Οικονομίας σε ελεύθερους επαγγελματίες και μισθωτούς με μπλοκάκι της γενιάς των 700 ευρώ για να καλυφτούν οι τρύπες του σπάταλου πελατειακού κράτους, χτες το Υπουργείο Εσωτερικών επέβαλε ακόμα ένα χαράτσι, αυτή τη φορά στα παιδιά των μεταναστών.

Σύμφωνα με απόφαση του αρμόδιου Υπουργού, κ. Παυλόπουλου, η οποία καθορίζει τα δικαιολογητικά για την υπαγωγή των μεταναστών 2^ης γενιάς στο καθεστώς του «επί μακρόν διαμένοντος» (παράγραφος 7, άρθρο 40 του Ν. 3731/ 2008) επιβάλλεται στα παιδιά μεταναστών η πληρωμή ενός ακόμη παραβόλου. Δηλαδή, σύμφωνα με τόσα ορίζονται στην παράγραφο 2 του άρθρου 92 του Ν. 3386/ 05, σε απλά ελληνικά χαράτσι 900 ευρώ.

Δεν ξέρουμε πραγματικά τι είναι χειρότερο στην προκειμένη περίπτωση: το άδικο, αναίτιο και υπέρογκο παράβολο ή ο τρόπος με τον οποίο μεθοδεύτηκε η επιβολή του (υπουργική απόφαση επί τροπολογίας σε νόμο για τη Δημοτική Αστυνομία). Κάπως έτσι αντιμετωπίζει η κυβέρνηση το μεταναστευτικό ζήτημα. Με συνοπτικές και αδιαφανείς διαδικασίες, μέσα από τροπολογίες σε άσχετους νόμους και υπουργικές αποφάσεις που αποτρέπουν ακόμα και την παραμικρή δημόσια συζήτηση για το μείζον ζήτημα του «ρατσισμού από την κούνια».

Δε φτάνει δηλαδή που δεν παρέχεται στους μετανάστες 2^ης γενιάς η ελληνική ιθαγένεια ή υπηκοότητα, ως όφειλε να συμβεί από τη στιγμή που έχουν γεννηθεί, μεγαλώσει, εκπαιδευτεί και ενηλικιωθεί στην Ελλάδα, καλούνται επίσης να εξαγοράσουν βασικά ατομικά δικαιώματα, για τα οποία σημειωτέον δεν έχει προηγηθεί καμία δημόσια συζήτηση.

Την ίδια στιγμή εξελίσσεται ένα κωμικοτραγικό πάρτι παροχών κι επιδομάτων σε ειδικές δημοσιοϋπαλληλικές ομάδες που αγγίζει τα όρια του σουρεαλισμού. Για παράδειγμα με άσχετη τροπολογία σε σχέδιο νόμου για το Ταμείο Εγγυήσεων Καταθέσεων και Επενδύσεων (ΤΕΚΕ) χορηγείται επίδομα ρουχισμού σε συγκεκριμένες ειδικότητες υπαλλήλων του Υπουργείου Πολιτισμού συνολικής ετήσιας δαπάνης 1,132,000 ευρώ.

Από τη μία δηλαδή η κυβέρνηση επιδεικνύει τη συνήθη ξεχαρβαλωμένη δημοσιονομική απειθαρχία της ικανοποιώντας τα αιτήματα εκλεκτών δημοσιοϋπαλληλικών εκλογικών ομάδων, και από την άλλη δείχνει το πιο σκληρό και ανάλγητο πρόσωπό της στους πολίτες περιορισμένης προστασίας, δηλαδή τους μετανάστες.

Να υπενθυμίσουμε ότι στην Ιταλία ανάλογη προσπάθεια της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι βρήκε σφόδρα αντίθετη ακόμα και την Καθολική Εκκλησία η οποία μετά τη Σύνοδο Καθολικών Επισκόπων Ιταλίας, μέσω του εκπροσώπου της για θέματα μετανάστευσης, Τζαν Ρομάνο Νιεσόττο, τόνισε: «Θεωρούμε απαράδεκτο το φόρο για την άδεια παραμονής. Θα ήταν πιο σωστό να χαρακτηρισθεί ως μέτρο που πλήττει μια κατηγορία, η οποία χαίρει ήδη πολύ περιορισμένης προστασίας». To be continued…