2009: Λευτεριά απ' τη «Μεταπολίτευση»

Της G700 για το Πρώτο Θέμα*

Το 2009 θα είναι ένα ασυνήθιστο έτος. Διαφορετικό από όλα τα έτη της «Μεταπολίτευσης».

Οι κοινωνικές εντάσεις θα είναι στην ημερήσια διάταξη με ποικιλία μορφών και εκδηλώσεων. Από τα ειρηνικά συλλαλητήρια μέχρι τις εκδηλώσεις τυφλής βίας. Η κοινωνία θα βρίσκεται σε συνεχή αναβρασμό και η πόλωση θα επικρατεί στον πολιτικό ανταγωνισμό.

Το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας θα επιδεινωθεί και η ΕΕ, μαζί με την ΕΚΤ, θα αρνηθούν την κάλυψή του. Ως αποτέλεσμα είτε θα ανοίξει ένας νέος κύκλος επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας είτε, στη χειρότερη των περιπτώσεων, θα μας παραπέμψουν στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η συγκεκριμένη εξέλιξη σημαίνει επώδυνα οικονομικά μέτρα εξυγίανσης που θα συντηρούν τη λαϊκή δυσαρέσκεια προς την ΕΕ και προς το Ευρώ, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη αντιευρωπαϊκής και αντιδυτικής συνείδησης.

Η Ευρώπη και η Δύση θα είναι τα εξιλαστήρια θύματα μιας κοινής γνώμης που δεν είναι εκπαιδευμένη ούτε διατιθεμένη να αναλάβει τις ευθύνες της κι ενός πολιτικού κόσμου που ψάχνει μονίμως άλλοθι για την αποτυχία. Η κατάληξη θα είναι η έκρηξη ενός νέου κύματος λαϊκισμού και εθνικισμού και η συντηρητικοποίηση του εκλογικού σώματος που θα εμποδίζει τις αναγκαίες για την αντιμετώπιση της κρίσης διαρθρωτικές αλλαγές. Έτσι οι Έλληνες για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια θα φλερτάρουν με τη βία και μια γενικευμένη παραβατική συμπεριφορά εκφράζοντας έτσι τα προσωπικά και κοινωνικά τους αδιέξοδα.

Υπάρχει τρόπος να μην ζήσουμε όσα δυσοίωνα περιγράφονται παραπάνω;

Για εμάς υπάρχει. Προϋποθέτει, όμως, έναν ριζικό επαναπροσδιορισμό των κυρίαρχων αξιών και προτεραιοτήτων του «συστήματος Ελλάδα». Απαιτείται ρήξη με το "σύστημα Ελλάδα". Όλα αυτά που αναμένεται να συμβούν το 2009 «προετοιμάστηκαν» από καιρό. Προετοιμάστηκαν από ένα πολικό-κομματικό σύστημα που φέρει τον κωδικό «Μεταπολίτευση».

Την κύρια ευθύνη φέρει η γενιά της μεταπολίτευσης, η γενιά της απληστίας, του παρεοκρατικού καπιταλισμού και του ξεχαρβαλωμένου πελατειακού κράτους, που κατασπατάλησε τον πλούτο των προηγούμενων και αρκετών μελλοντικών γενεών. Που θέσπισε ιδιοτελή προνόμια, έκανε χρυσοπληρωμένες εθελούσιες εξόδους, δεν πλήρωνε τους φόρους της, απέφευγε μέχρι τα 50 να πληρώνει το σύνολο των ασφαλιστικών της εισφορών, δανειζόταν από το μέλλον, έβγαζε δικαστικές αποφάσεις για αναδρομικά που «όφειλε» στον εαυτό της.

Το πάρτυ έληξε, αλλά η γενιά αυτή αρνείται να πληρώσει το λογαριασμό της. Γαντζωμένη στην εξουσία πιάνεται απ’ τα μαλλιά της.

Ήρθε η ώρα να γραφτεί η ληξιαρχική πράξη θανάτου αυτού του συστήματος διαχείρισης και νομής της εξουσίας. Η Ελλάδα έχει επειγόντως ανάγκη από μια κυβέρνηση που θα στελεχώνεται από αποδεδειγμένα αξιόλογα πρόσωπα από όλο το πολιτικό φάσμα∙ πρόσωπα που θα συμβολίζουν την υπέρβαση και θα συμμετέχουν σε μια κυβέρνηση αποφασισμένη να τα αλλάξει πραγματικά όλα. Να διαμορφώσει ένα New Deal με την κοινωνία για τις αλλαγές που απαιτούνται, διατυπώνοντας καθαρά ποιος θα ωφεληθεί και ποιος θα χάσει και γιατί από αυτές. Και το πρώτο μέλημά της θα πρέπει να είναι το κτίσιμο ενός κράτους Δικαίου. Μόνο ένα τέτοιο κράτος μπορεί να νομιμοποίησει ένα εκτεταμένο πρόγραμμα οικονομικής σταθεροποίησης και ανασυγκρότησης το οποίο έχουμε ανάγκη. Μόνο πάνω σ' ένα κράτος δικαίου μπορεί να αποκτήσει περιεχόμενο η αρχή της διαγενεακής δικαιοσύνης, αλλά και της κοινωνικής δικαιοσύνης η οποία σήμερα αποτελεί κενό γράμμα.

Η ευθύνη μας, ως νέων, είναι τεράστια. Οι υποχρεώσεις μας βαριές. Η απάντησή μας πρέπει να είναι: δουλειά και αγώνας. Βελτιώνουμε τις δεξιότητές μας, καλλιεργούμε τη μόρφωσή μας, ενισχύουμε τον επαγγελματισμό μας, δικτυωνόμαστε με τους Ευρωπαίους συμπολίτες μας. Τους εξηγούμε με ειλικρίνεια το πρόβλημά μας. Αλλάζουμε καταναλωτικό πρότυπο. Αποκτάμε περιβαλλοντική συνείδηση. Επενδύουμε στη προληπτική Ιατρική. Βοηθάμε την Ελλάδα να γίνει μια οργανωμένη χώρα που σέβεται τους πολίτες της, διαθέτει καλές και φτηνές υπηρεσίες, αποτελεί έναν ποιοτικό και ασφαλή προορισμό για τους τουρίστες. Αυξάνουμε την εθελοντική προσφορά, φροντίζουμε τα ανήμπορα μέλη της οικογένειάς μας. Και πάνω απ’ όλα συμμετέχουμε. Ναι. Και πάνω απ’ όλα συμμετέχουμε.

*Μια πιο σύντομη εκδοχή του παρόντος άρθρου, που σκοπό έχει να κάνει μια πρόβλεψη για το νέο έτος, δημοσιεύτηκε στο Ένθετο Survivor Stories 2009 της εφημερίδας Πρώτο Θέμα μαζί με τις γνώμες άλλων 50 αναλυτών, πολιτικών, συνδικαλιστών και επιχειρηματιών.