Thursday, July 2, 2009

Αποπληθωρισμός ante portas

Για πρώτη φορά στην ιστορία ο πληθωρισμός της ευρωζώνης πέρασε σε αρνητικό πρόσημο. Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία (Eurostat) οι τιμές καταναλωτή τον περασμένο μήνα ήταν 0,1% χαμηλότερες από τον Ιούνιο του 2008.

Το φαινόμενο δεν είναι ευρωπαϊκό. Και στις ΗΠΑ οι τιμές καταναλωτή βούτηξαν κατά 1,3% επί ετήσιας βάσης τον Μάιο, με συνέπεια το κόστος διαβίωσης να πέσει τους τελευταίους 12 μήνες στα χαμηλότερα επίπεδα από το 1950.

Υπ’ αυτές τις συνθήκες, και δεδομένου του κύματος ακρίβειας που πλήττει την ελληνική αγορά εδώ και 7 περίπου χρόνια, ειδικά οι νέοι της γενιάς των 700 ευρώ και οι εργαζόμενοι με χαμηλά εισοδήματα θα έπρεπε να πανηγυρίζουν. Ή μήπως όχι;

Καταρχάς, σε ό,τι αφορά την Ελλάδα όλοι ξέρουμε ότι οι τιμές σε μια σειρά βασικών προϊόντων και υπηρεσιών βρίσκονται ακόμα σε πολύ υψηλά επίπεδα. Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύει ο ΟΟΣΑ μαζί με τη Eurostat έχουμε το 4ο ακριβότερο καλάθι τροφίμων στην ΕΕ, ενώ η τιμή της βενζίνης παραμένει σε πολύ υψηλά επίπεδα κυρίως λόγω των διαχρονικά πολύ υψηλών τιμών διυλιστηρίου σε σύγκριση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Ταυτόχρονα ο δομικός πληθωρισμός, εξακολουθεί να επιβαρύνεται από τις αυξήσεις των τιμών των μη εμπορεύσιμων προϊόντων, δηλαδή των εγχώριων αγαθών και υπηρεσιών που δεν αντιμετωπίζουν τον ανταγωνισμό από το εξωτερικό, όπως: νοσοκομειακή περίθαλψη (5,0%), οικιακές υπηρεσίες (2,9%), υγεία (2,9%), σερβιριζόμενα είδη (2,4%), δίδακτρα (4,7%), αστικές συγκοινωνίες (8.0%), άλλες υπηρεσίες (2,9%), ηλεκτρικό ρεύμα (6,5%), ενοίκια κατοικιών (3,8%) (Οικονομικό Δελτίο Alpha Bank 10-6-2009).

Υπ’ αυτές τις συνθήκες, ειδικά στην Ελλάδα της γενικευμένης ακρίβειας και έπειτα από μία ξέφρενη επταετή ανοδική πορεία του πληθωρισμού, δεν μπορεί παρά να επιθυμούμε διακαώς τη μείωση των τιμών και να θεωρούμε θετικό το γεγονός ότι ο δείκτης τιμών καταναλωτή βρίσκεται κοντά στο μηδέν, καθώς και το ότι ο δομικός πληθωρισμός που σήμερα βρίσκεται στο 2% έχει πτωτική πορεία. Θέλουμε δε να πιστεύουμε ότι αργά ή γρήγορα το παράλογο επίπεδο των ελληνικών τιμών θα πέσει σε ακόμα πιο λογικά επίπεδα.

Ωστόσο, ο λόγος για τον οποίο θα έπρεπε να ανησυχούν οι χώρες της ευρωζώνης είναι άλλος. Και όχι η μείωση στις τιμές, η οποία στην τελική είναι καλοδεχούμενη από όλους τους πολίτες. Ο πραγματικός κίνδυνος που ελλοχεύει είναι να μπούμε σε μια παρατεταμένη περίοδο αποπληθωρισμού με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις οικονομίες των κρατών μελών της ΕΕ.

Πολλοί οικονομολόγοι φοβούνται ότι ο αρνητικός πληθωρισμός αποτελεί την απαρχή μιας περιόδου αποπληθωρισμού στην ευρωπαϊκή οικονομία, μιας παρατεταμένης δηλαδή καθίζησης τιμών και μισθών σε συνδυασμό με υψηλή ανεργία και οικονομική συρρίκνωση από την οποία δύσκολα θα μπορέσει να βγει.

Υπάρχει πληθώρα λόγων για να πιστεύει κάποιος ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα μεγάλο ξεφούσκωμα χωρίς τέλος στο σύνολο της οικονομίας. Σύμφωνα με ορισμένους αναλυτές η πτώση στις τιμές των βιομηχανικών αγαθών, η ραγδαία επιβράδυνση στις αυξήσεις των μισθών και η συνεχώς αυξανόμενη αχρησιμοποίητη παραγωγική ικανότητα στην οικονομία θα τροφοδοτήσουν ανάλογη πτώση του δομικού πληθωρισμού με αποτέλεσμα να αναμένουμε αρνητικό πληθωρισμό στο επόμενο εξάμηνο.

Το πρόβλημα κατά την ταπεινή μας άποψη είναι πολύ πιο βαθύ. Η καταναλωτική φούσκα, η οποία συνοδεύτηκε όλα αυτά τα χρόνια από μια φούσκα ιδιωτικού υπερδανεισμού και υποστηρίχτηκε από τα «έξυπνα» εργαλεία του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, σήμερα έχει σκάσει. Ως αποτέλεσμα, από οδηγός του άρματος της ανάπτυξης και κατά συνέπεια των τιμών, η κατανάλωση, και εν προκειμένω η απουσία της, έχει γίνει σήμερα παράγοντας που επιτείνει την ύφεση.

Η απλή μείωση του πληθωρισμού δεν θα οδηγήσει σε αύξηση της καταναλωτικής ζήτησης όπως πολλοί ευελπιστούν. Κι αυτό σε πείσμα των ενέσεων ρευστότητας, νομισματικών ή δημοσιονομικών, που ρίχνουν τα κράτη στην πραγματική οικονομία. Όπως επισημαίνει ο οικονομολόγος Andre Lara Resende, στο άρθρο του After the Crisis: Macro Imbalance, Credibility and Reserve Currency, ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι το σύνολο της ιδιωτικής οικονομίας, τόσο οι επιχειρήσεις όσο και τα νοικοκυριά, είναι χρεωμένοι μέχρι το λαιμό.

Εάν ο πληθωρισμός θεωρείται πρόβλημα το οποίο γιγαντώνεται σε συνθήκες υπερβολικού δημόσιου χρέους, ο αποπληθωρισμός, τον οποίο πολλοί βλέπουν να έρχεται κατά πάνω μας, απορρέει σε μεγάλο βαθμό από την ιδιωτική υπερχρέωση της οικονομίας. Μέχρι να μειωθούν τα χρέη των ιδιωτών σε επίπεδα που θεωρούνται λογικά, οι δαπάνες επιχειρήσεων και νοικοκυριών θα παραμένουν εξαιρετικά χαμηλές επιτείνοντας έτσι το φαύλο κύκλο.

Έτσι, ό,τι χρήμα πέφτει από το κράτος και τις κεντρικές τράπεζες στην πραγματική οικονομία θα μπαίνει στην τσέπη με τη μορφή αποταμίευσης που σκοπό έχει στις περισσότερες περιπτώσεις να ελαφρύνει τους ιδιώτες από προηγούμενα ανοίγματα. Το γεγονός αυτό αποτελεί βούτυρο στο ψωμί του αποπληθωρισμού. Στο βαθμό που το υπερβολικό ιδιωτικό χρέος δεν μειώνεται και ο ιδιωτικός τομέας παραμένει στην κυριολεξία παραλυμένος από τα χρέη (βλ. για παράδειγμα πρόβλημα με μεταχρονολογημένες επιταγές στην Ελλάδα) η ανάκαμψη θα αργήσει να έρθει. Το μεγάλο ξεφούσκωμα επικρέμεται απειλητικά πάνω απ’ το κεφάλι μας. Το αν τελικά θα είναι εξυγιαντικό ή καταστροφικό μένει να φανεί.

23 comments:

  1. Καταναλώστε γιατί χανόμαστε.

    ReplyDelete
  2. κόψτε τα χρέη γιατί χανόμαστε...

    ελληνική dolce vita...

    ReplyDelete
  3. τόσο υψηλή είναι η συμμετοχή των αστικών συγκοινωνιών στον δομικό πληθωρισμό;

    μήπως το ποσοστό αυτό βγαίνει από την τελευταία αύξηση στο 1 ευρώ του εισιτηρίου;

    και πως θα μπορούσες να κάνεις πιο ανταγωνιστική τη συγκεκριμένη αγορά;

    ReplyDelete
  4. Το θέμα είναι ότι οι Ελληνες άρχισαν να γίνονται κακοπληρωτές και μπαταχτσήδες.Κράτος και ιδιώτες κήρυξαν στάση πληρωμών.Ο θεσμός της Πίστης,βασικός για την ομαλή λειτουργία της αγοράς,έχει απαξιωθεί ως βασική κοινωνική σχέση, μαζί φυσικά με το τραπεζικό της χρηματικό ισοδύναμο.
    Κανένας δεν εμπιστεύεται κανένα.
    Αυτό οδηγεί σε μια αμυντική στάση που βλάπτει τις πρωτοβουλίες και εμποδίζει την ανάληψη ρίσκου που οδηγεί στην ανάπτυξη,το μόνο μέσον για την αναχαίτηση του επελαύνοντος αποπληθωρισμού.

    ReplyDelete
  5. Η "ισχυρή" Ελλάδα του Σημίτη είναι εδώ λέμε!

    Η ΟΝΕ μας προστάτευσε, το euro μας απογείωσε, οι επενδύσεις κατέκλυσαν την χώρα σα χείμαρρος, η ανάπτυξη έχει βαρέσει κόκκινα, η ανεργία ανύπαρκτη, το έλλειμμα εξαφανίστηκε, οι μισθοί αφού έφτασαν στα ευρωπαϊκά επίπεδα εξασφαλίσθηκαν ...και μεις οι τραγικοί "ευρωφοβηκοί" αριστεροί που δεν μπορέσαμε να δούμε την γη της επαγγελίας τότε...δεν έχουμε που να κρυφτούμε...

    ReplyDelete
  6. parmenides μπορείς να μου πεις πότε ακριβώς οι έλληνες ήταν καλοπληρωτές γιατί μάλλον έχω κενά μνήμης...

    ReplyDelete
  7. Από τη κουλτούρα του "κεμπάρη και του μπεσαλή", περάσαμε στη κουλτούρα του "λαμόγιου και του μπαταχτσή".
    Αυτό είναι πολύ σοβαρότερo από οποιοδήποτε οικονομικό δείκτη.

    ReplyDelete
  8. Thodoris

    Η ανάδειξη του φαινομένου της "απιστίας", σε κυρίαρχη κοινωνική στάση, και συνεπως σε ηρωοποίηση του μπαταχτσή, έγινε τα τελευταία χρόνια,αλλά είναι φρούτο της μεταπολίτευσης.

    ReplyDelete
  9. και να σου, ανοίγει πάλι το ασφαλιστικό....

    με πρόγραμμα, διάλογο και σύνεση.

    η μεταρρυθμιστική μπούρδα παίρνει μπρος.

    διαχωρισμός της υγείας από την ασφάλιση,

    ωραία συνθήματα με τα οποία προσπαθούν να καλύψουν τη προχειρότητα και τα πασαλείματα.

    ReplyDelete
  10. καλά Θοδωρή τραγούδα ας μην είχες τώρα ευρώ να σε προστατεύει η Γερμανία και θα ήσουν Αργκεντίνα. Ντου στα σούπερ μάρκετ, νομισματική υποτίμηση και κερδοσκοπικές επιθέσεις στο νόμισμα, πλήρης δημοσιονομικός εκτροχιασμός με ενδεχόμενο υπερπληθωρισμό ή στάση πληρωμών. Ωραίο σενάριο. Μήπως αυτή τη γη της επαγγελίας έχεις στο μυαλό σου; Καλύτερα με οικονομική κρίση που έτσι κι αλλώς θα περάσει κάποια στιγμή παρά μόνιμος κάτοικος Αργκεντίνας ή Σοβιετίας. Βέβαια εντάξει υπάρχει και το μοντέλο του ΚΚ να γίνουμε Αλβανία. Κλειστή κρατική και αυταρχική οικονομία με την Αλέκα πρόεδρο

    ReplyDelete
  11. Το ασφαλιστικό είναι η βασική μεταρρύθμιση που πρέπει να γίνει και για οικονομικούς και για κοινωνικούς λόγους. Ο διαχωρισμός συντάξεων από υγεία είναι σωστός αλλά δεν πρόκειται να φέρει τα αναμενόμενα αν δεν αλλάξει ριζικά το σύστημα κι από pay as you go να γίνει μικτό.

    ReplyDelete
  12. Μα είμαστε Αλβανία αγαπητέ...

    Τα χρέη αυτό δείχνουν!

    ReplyDelete
  13. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι το εξής: πως δικαιολογείται θεωρητικά (Οικονομικώς) η "απαίτηση" να μην έχουμε υψηλό πληθωρισμό, αλλά ούτε και μηδέν. Με άλλα λόγια, τα προϊόντα και οι μισθοί να έχουν "αρκούντως φθίνουσα" αξία, ώστε να τροφοδοτείται διαρκώς η ανάγκη για περισσότερη εργασία, περισσότερα έξοδα, περισσότερες αγορές.

    Η ερώτηση είναι φυσικά φιλοσοφική. Γιατί δεν μπορεί ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ να εξηγηθεί πως γίνεται οι τράπεζες να εξακολουθούν να δανείζουν καταναλωτικά με 15% επιτόκια, και μάλιστα χρήμα ζεστό και εγγυημένο 100% από το ίδιο το κράτος.

    Επίσης δεν ξέρω πως γίνεται η Εθν.Στατ.Υπηρ. τόσα χρόνια να μετράει τον πληθωρισμό με βάση τα αγγουράκια και τις μπάμιες, ενώ τώρα ψάχνει να βρει άλλο "αντιπροσωπευτικό καλάθι", με πραγματικά προϊόντα και υπηρεσίες (όπου ο πληθωρισμός, όπως σωστά αναφέρει το άρθρο, δεν έχει πέσει), ώστε του χρόνου να δικαιολογήσει κάπως τις τακτικές αυξήσεις σε φόρους, παράβολα, ασφαλιστικές εισφορές, σήματα κυκλοφορίας, κτλ. Ταυτόχρονα πρέπει να βρει και δικαιολογία για "μηδενικές αυξήσεις" στους μισθούς, αλλά εκεί έχει έτσι κι αλλιώς εξαντλήσει ήδη κάθε πρόφαση εδώ και καιρό.

    Το συμπέρασμα είναι ότι με τον αποπληθωρισμό βλάπτονται κυρίως οι τιμές στα μη εγχώρια προϊόντα και υπηρεσίες, κάτι πολύ κακό για μια χώρα όπως η Ελλάδα. Είναι όμως κάτι το αναμενόμενο, όπως οι λεγόμενες "διορθωτικές τάσεις" στα χρηματιστήρια (πολύ μου αρέσει αυτή η ευγενική έκφραση για τις κατά καιρούς "βουτιές" των δεικτών).

    Επομένως, μια περίοδος ελεγχόμενου αποπληθωρισμού μπορεί να γίνει εργαλείο εξορθολογισμού πολλών πραγμάτων, όπως τα αλόγιστα έξοδα, ο υπερδανεισμός, η μηδενική αποταμίευση των νοικοκυριών, και κυρίως η ασυδοσία των τραπεζών.

    Λέμε τώρα, για σοβαρές χώρες με σοβαρό οικονομικό σχεδιασμό...

    ReplyDelete
  14. Μια Αργεντινή εντός της ΟΝΕ είμαστε Θοδωρή. Απλά και καθαρά. Χρεωμένοι και αναξιόπιστοι ναι, αλλά όχι περιθωριοποιημένοι και υπό κατάρρευση. Η εφαρμογή απόψεων Περισσού και πέριξ είναι αυτή που θα μας κάνει Αλβανία. Όχι γιατί είναι κακές οι προθέσεις αυτών που τις εκφράζουν, αλλά γιατί απλά δε λειτουργούν αυτά τα συστήματα ιστορικά αποδεδειγμένα. Το θέμα είναι πως θα γίνουμε "Σκανδιναβία" τόσο στο κοινωνικό κράτος και το παραγωγικό μοντέλο όσο και στο θεσμικό πλαίσιο.

    ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ Όλες οι αναφορές είναι μεταφορικές και τις κάνω για χάρη οικονομίας της συζήτησης και για να υπάρχει ένα σημείο αναφοράς ένα πρότυπο. Δεν πιστεύω ότι τα μοντέλα εφαρμόζονται κόπυ πέιστ από τη μία στην άλλη χώρα αλλά μπορεί κανείς να αντλεί χρήσιμα συμπεράσματα και να ανταλλάσσει καλές πρακτικές.

    ReplyDelete
  15. Το δίλημμα που θέτει το εκπληκτικό άρθρο του Βραζιλιάνου είναι πολύ εύστοχο αλλά και αδιέξοδο. Horrible end or endless horror?

    ReplyDelete
  16. προσοχή- ο αποπληθωρισμός χτυπάει την ΕΓΧΩΡΙΑ παραγωγή.

    Το ότι ο καφές θα υποχωρήσει από τα € 6 στα € 2.5 δεν είναι αποπληθωρισμός

    Το ότι οι τιμές των καλοκαιρινών παραπηγμάτων θα διαφοροποιηθούν από τις τιμές του Χίλτον δεν είναι αποπληθωρισμός

    @gmosie
    το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι η κρίση αλλά η οικονομική διάρθρωση της χώρας.
    Συνέπεσε η κορύφωση του ελληνικού δράματος με την κρίση- πέραν τούτου ουδέν.

    Απλά θα θυμηθούμε την παροιμία γιά το πάπλωμα και τα πόδια

    ReplyDelete
  17. jaga έχεις δίκιο που επιμένεις στο θέμα των τραπεζών γιατί πολύ απλά παρακολουθούμε αυτές τις μέρες να διεξάγεται μια ιδιότυπη μεγάλη ληστεία. Δανείζει η ΕΚΤ την Χ τράπεζα με 1%, μετά δανείζει η τράπεζα το δημόσιο αγοράζοντας ομόλογα με 6% έως διψήφιο%, τσεπώνει το κέρδος, στη συνέχεια βάζει τα ομόλογα εγγύηση για περαιτέρω δανεισμό, ΑΛΛΑ, στον ιδιωτικό τομέα έχει κλείσει τις στρόφιγγες. Γιατί; Διότι εκεί η πτώση των τιμών των assets και η υπερχρέωση νοικοκυριών και επιχειρήσεων (καλή ώρα τα 3 δις ευρώ των μεταχρονολογημένων επιταγών) έχει περιορίσει τις creditworthy περιπτώσεις. Άσε που δεν υπάρχει και κανένα επιχειρηματικό σχέδιο και όλοι κεφάλαια κίνησης ψάχνουν. Έτσι διαμορφώνεται σταδιακά το αποπληθωριστικό σπιράλ το οποίο όπως διευκρίνησε ο ser δεν πρόκειται για μια απλή μείωση τιμών, έναν ας τον πούμε εξορθλογισμό των τιμών προς τα κάτω, αλλά για μια δυναμική τάση συρρίκνωσης των πάντων. Μια δίνη που στροβιλίζει την οικονομία στο βάθος του πηγαδιού. Τώρα αν θα φτάσουμε εκεί ή όχι είναι άγνωστο.

    panagriotatos, τα ποσοστά αναφέρονται σε αυξήσεις (εφάπαξ στις περισσότερες περιπτώσεις) και όχι στη συμμετοχή των αστικών συγκοινωνιών στον πληθωρισμό.

    ReplyDelete
  18. g700
    να διευκρινήσουμε 2 πράγματα-

    κατ' αρχήν γιά το ελληνικό subprime (=μεταχρονολογημένες επιταγές) φταίνε κατ' εξοχήν οι τράπεζες, επειδή τις αποδέχονται ως collateral και δίνουν χρηματοδότηση βάσει αυτών - το περίφημο πλαφόν
    (παρότι γνωρίζουν ότι πολλες από αυτές είναι ευκολίας)

    Δεν έχει σημασία το ποσοστό χρηματοδότησης και το όριο- αυτό που γίνεται είναι ΣΥΣΤΗΜΙΚΟΣ κίνδυνος

    Δεύτερον, όσον αφορά τη χρηματοδότηση του δημόσιου χρέους από τις τράπεζες, ας είμαστε ειλικρινείς: Καλύπτουν το κενό που δεν καλύπτουν άλλοι χρηματοδότες

    Αν όμως
    1- ανέβάσει τα επιτόκια η ΕΚΤ (που θα τα ανεβάσει)
    2-υποβαθμιστεί το rating της Ελλάδας (έτσι όπως πάμε....)
    3-ανοίξει το spread με τα bunds
    ΤΟΤΕ θα δείτε υποαξίες που θα γράψουν οι ελληνικές τράπεζες
    (βέβαια τότε θα δείτε καμπάνιες γιά προθεσμιακές καταθέσεις που θα στηρίζονται σε αυτά τα ggbs που αγοράζουν σήμερα, προσπαθώντας να περάσουν μέρος του προβλήματός τους στο retail).

    Εχω πει κατ' επανάληψη ότι το ελληνικό μοντέλο του "έχει γιά όλους" δεν μπορεί να συνεχίσει.

    ReplyDelete
  19. Προς διευκρίνιση: Σε αυτό που έγραψα στο δικό μου comment για τον αποπληθωρισμό, εννοώ ότι μια χώρα που παράγει και εξάγει, σαφώς και πλήττεται από τον αρνητικό πληθωρισμό, γιατί πολύ απλά έχει άμεση μείωση κέρδους.

    Αλλά για την Ελλάδα που δεν παράγει ουσιαστικά ΤΙΠΟΤΑ, ούτε καν "τουριστικό προϊόν" (λες και είναι πακέτο 2+1 πίτσες), αλλά κυρίως παπατζήδες που τα αρπάζουν από πλούσιους τουρίστες (ξένους και εγχώριους), η κατρακύλα του πληθωρισμού αφορά αποκλειστικά και μόνο το χρήμα, όχι την (ανύπαρκτη) παραγωγή.

    Επομένως, μια (όχι μακροχρόνια) περίοδος πάρα πολύ χαμηλού πληθωρισμού ή ακόμα και αρνητικού, δεν είναι τόσο κακό όπως παρουσιάζεται από όλους. Δεν είναι δυνατό να έχουμε θεωρητικά ανάπτυξη της οικονομίας 3-5% το χρόνο, δηλαδή εκθετική αύξηση σε απόλυτα νούμερα. Είναι φυσικό κάποια στιγμή αυτή η φούσκα να σκάσει κάποια στιγμή. Δυστυχώς πλήττεται η οικονομία, οι επιχειρήσεις, οι εργαζόμενοι, οι πάντες όταν συμβαίνει κάθε 30 περίπου χρόνια, αλλά είναι νομοτελειακά βέβαιο ότι θα συμβεί.

    Η έξοδος από αυτή την κατάσταση δεν πρέπει να είναι ούτε πολύ γρήγορη, όπως πρότεινε ο Krugman πρόσφατα για ακόμα περισσότερες "ενέσεις" ρευστού από το κράτος, ούτε και υπερβολικά αργά, οπότε πράγματι τα προβλήματα θα έχουν γιγαντωθεί. Πολύ απλά, πρέπει η αγορά να ζοριστεί "αρκούντως", ώστε να αποβάλλει όλους αυτούς που επιβιώνουν μέσω υπερβολικών δανείων, κοροϊδεύοντας πελάτες και εξαπατώντας το δημόσιο.

    Για το τελευταίο, σχετικά με το δημόσιο, η -αύξηση- φόρων σε περίοδο οικονομικής κρίσης δεν είναι και τόσο κακή ιδέα, αρκεί να γίνει έτσι ώστε να επιταχύνει τα παραπάνω και τα αυξημένα έσοδα να διοχετευθούν -άμεσα- στις κοινωνικές ομάδες που τα έχουν πράγματι ανάγκη (αντί προς τις τράπεζες).

    ReplyDelete
  20. Μ' αρέσουν τα οικονομικά άρθρα στο G700, πολύ περισσότερο απ' τα κοινωνικό-πολιτικά.

    Σε γενικές γραμμές συμφωνώ με αυτα που λέει ο ser. Βλέπω την Ελλάδα σαν μια τελείως διαστρεβλωμένη αγορά και κοινωνία. Είχε ποτέ το ελληνικό κράτος πλεόνασματικό προϋπολογισμό; Δε νομίζω όσο ζω. Και πάντα το δημόσιο χρέος στην ανηφόρα.

    Και γιατί; Για να γιγαντώνεται ο κρατικός τομέας και να στήνονται κομπίνες στην υγεία, στις αναθέσεις έργων, στις προμήθειες, απο 'δω, απο 'κει. Στην πλάτη των κορόϊδων, δηλαδή των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα.

    Και μια μεγάλη μερίδα να πλουτίζει. Λαδωμένοι δημόσιοι υπάλληλοι σε εφορίες, πολεοδομίες, νοσοκομεία κλπ κλπ. Αλλα και όσοι ζουν και λειτουργούν στην παραοικονομία. Τεχνίτες που δεν κόβουν ποτέ απόδειξη, ιδιοκτήτες κέντρων που δηλώνουν εισόδημα 5.000 ευρώ το χρόνο και σερβίρουν νοθευμένα ποτά. Κλειστές αγορές και επαγγέλματα, ταξιτζήδες, συμβολαίογράφοι, βυτιοφορείς.

    Κλπ, κλπ, κλπ.

    Στην πλάτη των κορόϊδων.

    Δεν αντέχεται άλλο η κατάσταση. Ούτε θα λυθούν τα προβλήματα με εκλογές, αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες και κοινωνικούς αυτοματισμούς, οικολογους και οικολόγριες.

    Η Ελλάδα θέλει βούρδουλα, δε γίνεται αλλιώς. Η Ελλάδα θέλει στυγνή δικτατορία.

    ReplyDelete
  21. Αυτές οι εξυπνάδες με τους Περισσούς να λείπανε...

    Δλδ όποιος διαφωνεί με το υπάρχον σύστημα είναι κομμουνιστής και δεν πρέπει να έχει λόγο ? Επιτέλους σκοτώστε τον χωρικό-ασφαλίτη που κρύβετε μέσα σας.

    Εγώ προσπάθησα να θυμίσω κάποια πράγματα απο το πολύ κοντινό παρελθόν αλλά αντεπιχείρημα δεν διάβασα ακόμα.

    Το Αργεντινή δεν μου λέει τίποτα. Είναι υποθετικό σενάριο και αν μη τι άλλο η Αργεντινή παράγει και δυο τρία πράγματα...έστω βόδια... εδώ θα μας απαντήσει κάποιος επιτέλους πως φτάσαμε να μην παράγουμε τίποτα εκτός από πάμπλουτους τραπεζίτες ?

    ReplyDelete
  22. ΟΚ το παίρνω πίσω για Περισσό. Εκτός από πάμπλουτους τραπεζίτες παράγουμε και διάφορα άλλα πάμπλουτα φυντάνια. Πάμπλουτος μηχανικούς Πολεοδομίας, Διευθύνσεων Υγείας και Ανωνύμων Εταιρειών. Για την ακρίβεια όποιος παράγει κάτι παίρνει τον πούλο όποιος όχι γίνεται πλούσιος. Γαμώ τις οικονομικές ανατροπές

    ReplyDelete
  23. Πράσινη Ανάπτυξη Jim Οικολογία power. Οικολόγοι Πράσινοι. Η λύση ακόμα και για το χρέος είναι πράσινη.

    ReplyDelete