Thursday, July 1, 2010

Το κόστος των μεταρρυθμίσεων στις υπερχρεωμένες χώρες της ΕΕ οφείλουν να το πληρώσουν εν μέρει και οι επιπόλαιοι δανειστές τους!

Tου Ζακ Ντελπλά*
Le Monde
Μετάφραση από την ομάδα του PPOL

Αντριάν Ντε Τρικορνό (Adrien De Tricornot, ADT): Πόσο ρεαλιστική είναι η αναδιαπραγμάτευση ή η αναδιάρθρωση του χρέους των πιο αδύναμων κρατών-μελών της ευρωζώνης (της Ελλάδας, αλλά και της Ισπανίας, της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας);

Ζακ Ντελπλά (Jacques Delpla, JD): Η αναδιάρθρωση του χρέους είναι απολύτως ρεαλιστική, απλά εξακολουθεί να θεωρείται ταμπού. «Τα αναπτυγμένα κράτη δεν χρεοκοπούν!» μας λένε. Πράγματι, από το 1945 και μετά τα πλούσια κράτη έπαψαν να χρεοκοπούν, αλλά αυτό συνέβη χάρη στον πληθωρισμό και τις υποτιμήσεις, που μείωναν τεχνητά το ύψος χρεών, που αλλιώς δεν θα ήταν δυνατό να αποπληρωθούν.

Όπως όμως μας θύμισαν οι οικονομολόγοι Κένεθ Ρόγκοφ (Kenneth Rogoff) και Κάρμεν Ράινχαρτ (Carmen Reinhart), την εποχή του «κανόνα του χρυσού», όταν δηλαδή η υποτίμηση ήταν αδύνατη, οι χρεοκοπίες και αναδιαπραγματεύσεις των δημοσίων χρεών ήταν ο κανόνας, η τυπική μέθοδος ρύθμισης του υπερδανεισμού, όπως κατά κόρον αποδείχτηκε τη δεκαετία του '30.

Από μια άποψη, η ευρωζώνη σήμερα έχει αναλογίες με τον κανόνα του χρυσού: καθώς η Γερμανία δεν επιτρέπει την ανάφλεξη του πληθωρισμού, και καλά κάνει, η αναδιάρθρωση των χρεών των υπερχρεωμένων κρατών ξαναμπαίνει στην ημερήσια διάταξη. Αντί να βάλει το μέσο Ευρωπαίο πολίτη να πληρώσει αυτά τα χρέη, μέσω του πληθωρισμού, η Γερμανία επιθυμεί να αναλάβουν το κόστος των υπέρμετρα ριψοκίνδυνων επενδύσεών τους οι ίδιοι οι δανειστές! Έχει -και πάλι- δίκιο!

ADT: Αλλά τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης και του «διεθνούς νομισματικού ταμείου» (ΔΝΤ), που εντάχθηκαν στο μηχανισμό στήριξης των υπερχρεωμένων κρατών, δεν κινδυνεύουν τελικά «να πληρώσουν τη νύφη» μιας τέτοιας αναδιάρθρωσης του χρέους;

JD: Καθόλου. Το διεθνές δίκαιο προφυλάσσει απολύτως τα κράτη που δανείζουν, όταν πια δεν το κάνουν οι αγορές. Αλλιώς κανένας δε θα έμπαινε σε αυτήν την περιπέτεια. Τα δάνεια του ΔΝΤ ξεπληρώνονται σε κάθε περίπτωση. Αλλά και όσοι δανείζουν σε ένα κράτος που βρίσκεται σε δυσκολία, μετά από το ΔΝΤ, επίσης είναι απολύτως προστατευμένοι: τα δάνειά τους ξεπληρώνονται σε κάθε περίπτωση κατά προτεραιότητα, πριν δηλαδή αρχίσει η αποπληρωμή των δανείων που εκκρεμούσαν πριν την έλευση του ΔΝΤ. Στην περίπτωση της Ελλάδας, τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) συνεισέφεραν στο «μηχανισμό στήριξης» μετά το ΔΝΤ, οπότε τα λεφτά τους είναι εγγυημένα.

Αυτοί που θα χάσουν σε περίπτωση αναδιάρθρωσης είναι όσοι δάνεισαν τα υπερχρεωμένα κράτη πριν από την έλευση του ΔΝΤ: αυτοί θα πάρουν τα λεφτά τους με καθυστέρηση, και πιθανότατα με απώλειες στα δανεισμένα κεφάλαιά τους.

Αυτός είναι ο λόγος που αντιτίθεμαι στο να «αγοράζει» παλιό ελληνικό (ή πορτογαλικό) χρέος η «ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα» (ΕΚΤ), όπως δυστυχώς το κάνει από τις 10 Μαΐου. Σε περίπτωση αναδιάρθρωσης του χρέους των κρατών αυτών, η ΕΚΤ θα χάσει λεφτά, και θα αναγκασθεί να ζητήσει ενίσχυση από τα κράτη-μέλη, πράγμα που θα υπονομεύσει την ανεξαρτησία της. Ο πρόεδρος της «μπούντεσμπανκ» αντιτάχθηκε σε αυτή την απόφαση της ΕΚΤ, και πολύ σωστά, για άλλη μια φορά! Το κόστος της αναδιάρθρωσης των δημοσίων χρεών των υπερχρεωμένων κρατών πρέπει να το καταβάλουν οι δανειστές τους, που υπήρξαν υπέρμετρα ριψοκίνδυνοι, όχι η ΕΚΤ!

ADT: Είναι δυνατό να γίνει αναδιάρθρωση του χρέους των κρατών αυτών, χωρίς ταυτόχρονα να αποβληθούν από την ευρωζώνη;

JD: Όχι μόνο μπορεί να γίνει, αλλά και πρέπει να γίνει έτσι. Ζητάμε σήμερα από τα εξασθενημένα κράτη-μέλη, σε συνθήκες κρίσης, να προχωρήσουν σε μεγάλες μεταρρυθμίσεις, αποπληρώνοντας ταυτόχρονα τα υπέρογκα χρέη τους. Χωρίς αναδιάρθρωση του χρέους τους, τους ζητάμε πάρα πολλά.

Η λύση που προτείνω είναι να ζητηθεί από τα υπερχρεωμένα κράτη να ολοκληρώσουν όλες τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις τους, παραμένοντας στην ευρωζώνη. Σε αντάλλαγμα, η αποπληρωμή του χρέους τους θα αναβληθεί για μια δεκαετία! Τα κράτη αυτά θα έχουν δέκα χρόνια να ολοκληρώσουν τις μεταρρυθμίσεις τους, με αξιόπιστο τρόπο, που θα ελέγχεται από την ΕΕ. Όσο για το σημερινό τους χρέος, θα ανταλλαχθεί εθελούσια με νέα χρεόγραφα, που θα τα αποκαλέσω «μπλε» και «κόκκινα».

Το «μπλε» χρέος θα αποπληρωθεί κατά προτεραιότητα, και θα έχει ύψος το πολύ ίσο με το 60% του ΑΕΠ των ενδιαφερομένων κρατών. Το υπόλοιπο του χρέους θα είναι «κόκκινο» και θα αποπληρωθεί μετά το «μπλε». Η ΕΕ (πάει να πει η Γερμανία και η Γαλλία) θα εγγυηθεί την αποπληρωμή του «μπλε» χρέους, σε μια περίοδο δέκα ετών. Όσο για το «κόκκινο» χρέος, που επίσης θα έχει χρόνο αποπληρωμής δέκα ετών, ίσως και να μην αποπληρωθεί, εφόσον οι μεταρρυθμίσεις δεν καταφέρουν να αποκαταστήσουν τη δανειακή αξιοπιστία της χώρας –οπότε η ενδιαφερόμενη χώρα θα χρεοκοπήσει.

Συμπερασματικά, σε αντάλλαγμα με την υλοποίηση σοβαρών και αξιόπιστων μεταρρυθμίσεων, προτείνω να δώσουμε στα υπερχρεωμένα κράτη δεκαετή περίοδο «χάριτος», που θα τους έδινε απαραίτητο «οξυγόνο» εν μέσω κρίσης και επώδυνων μεταρρυθμίσεων. Οι χρηματαγορές από τη μεριά τους θα συνεισέφεραν εν μέρει στο κόστος των απαιτούμενων αλλαγών των χωρών αυτών, πράγμα που το θεωρώ απολύτως δίκαιο και αποτελεσματικό.

*Ο Jacques Delpla είναι Γάλλος οικονομολόγος, πρώην σύμβουλος του Νικολά Σαρκοζύ.

29 comments:

  1. Ακόμα και αν οι δανειστές μας, μάς χαρίσουν όλα τα χρεωστικά ,σε λίγα χρόνια, θα χρωστάμε πάλι περισσότερα αν δεν αλλάξουμε τα "εντός¨" μας.Το πρόβλημα είναι εντός των τειχών και συγκεκριμένα στις πολλές "Ολυμπιακές" που λειτουργούν ως μαύρες τρύπες που καταβροχθίζουν όλους τους διαθέσιμους πόρους.
    Η θα εξαφανίσουμε τις "ολυμπιακές" ή θα βυθιστούμε.Τα περί επιπολαιότητας των δανειστών κρύβουν λογικές μπαταχτσήδων, με "αριστερό",δήθεν προοδευτικό, περιτύλιγμα.

    ReplyDelete
  2. Μα καλά, δεν έχει σκεφτεί κανείς την επιλεκτική διαπραγμάτευση χρεών; Δηλαδή πρέπει ντε και καλά να πληρώνουμε τις γερμανικές και γαλλικές βιομηχανίες όπλων κατά προτεραιότητα, πριν ακόμα και από τα χρέη μας προς τις ευρωπαϊκές τράπεζες; Τόσο πελάτες πια είμαστε;

    Κατά τα άλλα, ο Παπακωνσταντίνου βγήκε το πρωί στο MEGA (στον ΑΝΤ1 έπαιζε πάλι Λοβέρδος φυσικά) και "έδωσε τη διαβεβαίωσή του" ότι οι οδηγοί της ΕΘΕΛ "θα πληρωθούν". Ο γ.γ. του υπουργείου μεταφορών δήλωσε ικανοποιημένος που πληροφορήθηκε (μέσω της εκπομπής) ότι το ΥΠΟ θα εξασφαλίσει τους μισθούς για αυτό το μήνα και όλοι έφυγαν ευχαριστημένοι με την ικανότητά τους να κυβερνούν.

    Φυσικά οι εργαζόμενοι είπαν ότι αν δεν δούνε λεφτά στους λογαριασμούς τους δεν πρόκειται να κυκλοφορήσουν ούτε καρότσι με κουλούρια από τα αμαξοστάσια. Η στάση πληρωμών, όπως φαίνεται, έχει αρχίσει ήδη.

    Ο κόσμος αρχίζει να τους λέει κατάμουτρα ψεύτες και παπατζήδες της πολιτικής, και αυτοί ακόμα νομίζουν ότι έχουν τη "λαϊκή συναίνεση".

    ReplyDelete
  3. Γειάσου Κολλά μου, Jaga.Πως τα καταφέρνεις και παρακολουθείς ταυτόχρονα δέκα κανάλια και είκοσι ραδιόφωνα;Καλή δουλειά αυτή για άεργους και αργόμισθους.

    ReplyDelete
  4. Η στάση πληρωμών έχει ήδη ξεκινήσει προς τους ιδιώτες προμηθευτές, ακόμα από την εποχή των παχέων αγελάδων.

    Η επιμύκυνση του χρέους επίσης. Περίπου 10δις είναι τα ανεξόφλητα χρέη του Δημοσίου προς τους ιδιώτες συνεργάτες, τους προμηθευτές του και προς τους ιδιωτικού δικαίου εποχικούς εργαζόμενούς του.

    Άρα, τώρα σε εποχή κρίσης και συνεχούς ελέγχου, είναι πιθανές τέτοιες καθυστερήσεις πληρωμών που σιγά-σιγά θα αγγίζουν και το βαθύ μισθολογικό κράτος....

    ReplyDelete
  5. Άμα δούλευες, normad, θα ήξερες ότι υπάρχουν πλέον δουλειές γραφείου που -απαιτούν- να παρακολουθείς τα ΜΜΕ σε καθημερινή βάση. Επίση υπάρχει κάτι που λέγεται Internet. Τα έχει όλα μαζί σε streaming, όπου και να είσαι.

    Αλλά είπαμε, μερικοί εδώ μέσα έχουν το ακαταλόγιστο, ειδικά όταν δεν έχουν κάνει ούτε ένα comment με ουσία εδώ και χρόνια.

    ReplyDelete
  6. Δεν είναι μόνο το Δημόσιο και οι Δήμοι που τραινάρουν τις πληρωμές.Υπάρχουν και πάρα πολλες ιδιωτικές εταιρείες που το κάνουν πιό βάρβαρα και πολλές φορές χωρίς λόγο.

    ReplyDelete
  7. Όλο το ζουμί βρίσκεται εδώ:

    Τα δάνεια του ΔΝΤ ξεπληρώνονται σε κάθε περίπτωση. Αλλά και όσοι δανείζουν σε ένα κράτος που βρίσκεται σε δυσκολία, μετά από το ΔΝΤ, επίσης είναι απολύτως προστατευμένοι: τα δάνειά τους ξεπληρώνονται σε κάθε περίπτωση κατά προτεραιότητα, πριν δηλαδή αρχίσει η αποπληρωμή των δανείων που εκκρεμούσαν πριν την έλευση του ΔΝΤ. Στην περίπτωση της Ελλάδας, τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) συνεισέφεραν στο «μηχανισμό στήριξης» μετά το ΔΝΤ, οπότε τα λεφτά τους είναι εγγυημένα.


    H ΕΕ με το πακέτο στήριξης βάζοντας και το ΔΝΤ (κατά παραγγελία του ΓΑΠ και της Γερμανίας) αφαίρεσε σχεδόν από το 50% του χρέους μας κάθε δυνατότητα αναδιάρθρωσής του.

    Οποιαδήποτε μελλοντική αναδιάρθρωση θα αφορά το υπόλοιπο περίπου 50% που δεν περιλαμβάνεται στα 110 δις του πακέτου και που αποτελεί στην ουσία αναχρηματοδότηση παλιού χρέους μας, έχοντας πλέον την εγγύηση του ΔΝΤ!!!!

    ReplyDelete
  8. Vaggela

    lets produce something then to make our own money to pay off our debts

    and lets pay our taxes

    and lets change all those sectors that exhaust our resources without the social and economic utility that we want: pensions, health, public administration to start with.

    ReplyDelete
  9. Η ευρωσεισάχθεια είναι κάτι που πρέπει να σκεφτεί πολύ σοβαρά και να κάνει μελλοντικά η ΕΕ.

    Οι δομικές αλλαγές στην οικονομία και το κράτος είναι κάτι που πρέπει να κάνει με ταχύτητα φωτός η ελληνική κυβέρνηση.

    ReplyDelete
  10. Έτσι εξηγείται και η προσφυγή στις αγορές για τα έντοκα γραμμάτια μέσα στον Ιούλιο.

    Το ΔΝΤ εγγυάται την αποπληρωμή τους ακόμα και με τοκογλυφικό επιτόκιο!

    ΔΝΤ και τα μυαλά στα κάγκελα από το πιστόλι που εκπυρσοκρότησε στον κρόταφο της Ελλάδας.

    Τυχαίο; Δεν νομίζω

    ReplyDelete
  11. @rat700

    Συμφωνώ ρε φίλε, να πληρώσουμε αλλά να πληρώσουν και οι επενδυτές που ρίσκαραν όπως λέει το άρθρο. Εδώ έχουμε την Γερμανία να βάζει το ΔΝΤ για να εγγυηθεί τα λεφτά της.

    Να θυμίσω ποιος λάδωνε Έλληνες πολιτικούς στον ΟΤΕ, στον ΟΣΕ, τα ναυπηγεία κτλ...

    Αυτά τα πράγματα είναι απαράδεκτα, παίζονται παιχνίδια στις πλάτες των λαών και του ελληνικού συμπεριλαμβανομένου γιατί η εγγύηση του ΔΝΤ δεν αφορά τις μεταρρυθμίσεις αλλά την αποπληρωμή των δανείων του πακέτου στήριξης

    ReplyDelete
  12. Η Ελλάδα αυτοκτόνησε από μόνη της απο το 2001 και μετά.

    ReplyDelete
  13. Η Γερμανία και η στάση της είναι πρόβλημα. Το γερμανικό πρόβλημα έχει γίνει σήμερα το ευρωπαϊκό οικονομικό ζήτημα. Στο μεταξύ κι επειδή οι διαπιστώσεις δεν αρκούν κάτι πρέπει να γίνει. Όποιος έχει λύση για τα ελληνικά προβλήματα εκτός από ανάλυση ας την παραθέσει γιατί προσωπικα βρίσκομαι σε αδιέξοδο.

    ReplyDelete
  14. I omadiki anadiarthrosi tou xreous se EE kai USA einai ena polyploko zitima pou me ton ena i ton allo tropo tha ginei tin epomeni dekaetia. Katarxas anadiorganonetai to rithmistiko plaisio leitoyrgias ton trapezon, se epipedo megethon, synallagon, amoibon kok. Oi US kanane mia megali arxi me to nomosxedio na psifizetai xthes apo to kogresso.

    I protasi gia EMF kai EE Tameio diaxeirisis kindynon gia trapezes einai kali kai tha proxorisei. Oysiastika to deytero soy leei, se syndyasmo me ta diarthrotika metra ryhtmisis tou tomea, oti apo edo kai pera oi trapezes analambanoun eyhtines.

    Den exoume bgei akoma apo tin krisi. Metopiki sygkrousi tora simainei aytomastigoma kai katastrofi olon. Dikaia i orgi kai i anisixia, alla as kanoume ypomoni, i allagi tis pagkosmias arxitektonikis tis oikonomias pernei kairo.

    Alla stin Ellada, pera apo ola ayta gia ta opoia den mporoume na kanoume perissotera apo to na dimioyrgisoume symmaxies kai omades piesis diethnos, opos kanei poly petyxymena o GAP, ayta pou prepei na kanoume simera einai arketa ksekathara paides. Mi mperdeyomaste.

    Gia na min epanalambanomaste Gmosie gia tis gnostes se olous metarrythmiseis, ego na sou po mono oti stin Ameriki apo ti metarrythmisi toy systymatos ygeias exoyn idi arxisei, ki anamenetai na synexistei, na anoigoun xiliades theseis ergasias ki oikonomikis drastiriotitas sto xoro tis ygeias kai tis dimosias ygeias. To leo giati i Ellada tha mporouse na paiksei rolo ston tomea, kai se ypiresies ygeias, kai frontidas, kai iatrikoy tourismou. 800 dis dollaria einai mono o tziros ton Amerikanon etisios pou bgainoun ektos xoras gia tetoies ypiresies.

    Aplo paradeigma dld, giati polla mporoume na poume, alla pano apola prepei na ta pistepsoume.

    ReplyDelete
  15. Κι εγώ ξαναραωτάω, απο που κι ως που έχει δικαίωμα η κυβέρνηση να καθορίζει το επίπεδο μισθών στον ιδιωτικό τομέα;

    Στο δημόσιο, ας κάνει οτι θέλει. Ας το κλείσει και τελείως. Τόσα χρόνια ένας σκασμός φόροι και τέλη και εισφορές, για υπηρεσίες επιπέδου ΟΥΓΚΑΝΤΑΣ!!

    Το ελληνικό κράτος (και οι υπάλληλοι του) εδώ και δεκαετίες μας έχουν ανέβει στο σβέρκο και δε λένε να κατέβουν.

    8 εκατομμύρια ευρώ τραπεζικός λογαριασμός η κόρη του Τσοχατζό, αν είναι δυναμόν. Και 8 χιλιάδες ευρώ σε λουλούδια ο κανακάρης του Ζαγορίτη.

    Γι' αυτό λοιπόν, αφού έτσι κι αλλιώς σύνταξη δεν πρόκειται να πάρουμε: μαύρη οικονομία, μαύρη εργασία, καμία εισφορά πουθενά.

    Κράτος δικαίου και μαλακίες. Ας το διαλύσουμε αυτό το μπουρδέλο που μόνο κατ' ευφημισμό μπορεί κανείς να το αποκαλέσει κράτος.

    Ελλάδα, σε σιχαίνομαι.

    ReplyDelete
  16. Ο ΓΑΠ, είναι χαρακτηριστική περίπτωση μεγάλου γεωπολιτικού παίχτη που μετέτρεψε το μειονέκτημα του Ελληνικού χρέους σε πλεονέκτημα,κάνοντάστο,στρατηγικό πρόβλημα Ασφάλειας της Δύσης, μέσα στον παγκόσμιο, οικονομικό προς το παρόν,πόλεμο που μαίνεται.
    Αυτό σημαίνει ότι τις τύχες του χρέους ανέλαβαν να τις διαχειριστούν άλλοι,οι Αμερικανοί πρωτίστως,με γεωπολιτικά κριτήρια.
    Παραφράζω,αρκετά ελεύθερα και ερμηνευτικά, μια δήλωση του Ομπάμα: "Οποιος απέκτησε αθέμιτο πλεονέκτημα,με πλεονάσματα, τύπου Κίνας και Γερμανίας,θα πρέπει να γνωρίζει ότι δεν μπορεί να συνεχίσει να το κάνει σε βάρος των ελλειμματικών χωρών γιατί θεωρείται επίθεση στην ευημερία των λαών τους".
    Και ο νοών νοείτο.

    ReplyDelete
  17. Parmenidi poly kalo to sxolio sou. Synypografo

    ReplyDelete
  18. @vaggellas:

    "...Όλο το ζουμί βρίσκεται εδώ..."

    Πολύ εύστοχη η παρατήρησή σου, ακριβώς εκεί είναι όλο το ζήτημα του "αναπόφευκτου" του ΔΝΤ - δεν έχει να κάνει με ανυπαρξία ρευστού στις αγορές αλλά με πιο χοντρό παιχνίδι.

    @jim slip:

    "...Κι εγώ ξαναραωτάω, απο που κι ως που έχει δικαίωμα η κυβέρνηση να καθορίζει το επίπεδο μισθών στον ιδιωτικό τομέα;..."

    Αυτό ρωτάω και εγώ μαζί σου, εδώ και μέρες, και ακόμα δεν έχω ακούσει ούτε ένα επιχείρημα, έστω στοιχειωδώς λογικό. Πρόκειται για καθαρά πολιτική-κοινωνικό απόφαση χωρίς καμία οικονομική αιτιολόγηση.

    Παρόλα αυτά, μη μισείς την Ελλάδα γιατί το 99% είναι αυτοί που δεν φαίνονται στα ΜΜΕ και το 70%+ εργάζονται καθημερινά για να επιβιώσουν νόμιμα και τίμια.

    ReplyDelete
  19. Περί προτάσεων:

    Τα λέμε και τα γράφουμε κατά καιρούς, αλλά τα κανάλια εξακολουθούν να κλαίνε τα αποκαΐδια, μια και η μιζέρια πουλάει πάντα καλύτερα.

    1. Για να ανακάμψει η οικονομία χρειάζεται input στο ισοζύγιο, δηλαδή παραγωγή προϊόντων ή υπηρεσιών (κατά προτίμηση εξαγώγιμων).

    2. Η Ελλάδα δεν διαθέτει ορυκτό πλούτο άμεσα αξιοποιήσιμο, εκτός αν πιστέψουμε το Χαρδαβέλλα. Συνεπώς δεν μπορούμε να αναπτύξουμε εύκολα ούτε βιομηχανία ούτε εξαγωγή πρώτων υλών.

    3. Από την άλλη, υπηρεσίες όπως ο τουρισμός είναι εξαιρετικά ασταθείς, καθώς εξαρτώνται από τη διαφήμιση και την καλή εικόνα μιας χώρας στα ΜΜΕ. Όπως ε΄χουμε διαπιστώσει και στα χρηματιστήρια, αυτό είναι κάτι που μπορεί να καταρρεύσει μέσα σε λίγες μέρες, παρασύροντας μαζί και το "εθνικό προϊόν". Χωρίς να βγάζω απέξω και μερικούς θερμοκέφαλους "συνδικαλιστές" (υποτίθεται) που τη βρίσκουν να κάνουν κατάληψη σε πλοία της γραμμής, επειδή οι πλοιοκτήτες είναι λαμόγια (εξακριβωμένο) και τρώνε αβέρτα τις επιδοτήσεις.

    4. Αυτό που απομένει είναι ακριβώς τρία πράγματα: (α) εγχώριες υπηρεσίες, (β) εγχώρια τεχνογνωσία, (γ) ενέργεια από ΑΠΕ.

    5. Το (α) αφορά σε υπηρεσίες που μπορούμε να παράγουμε εδώ, με χαμηλό κόστος και μικρή απαίτηση σε πρώτες ύλες ή αποθέματα. Έχω αναφέρει το λογισμικό ως χαρακτηριστικό παράδειγμα, συνδυάζοντας μαζί και το (β). Γενικά, ταιριάζει γάντι σε υπηρεσίες που μπορούμε να προσφέρουμε ως εγχώρια υπηρεσία ή ως outsourced υπηρεσία. Το κάνουν πολλές "φτωχές" χώρες με μεγάλη επιτυχία, αξιοποιώντας την παγκοσμιοποιημένη αγορά εργασίας και τη συνεργασία μέσω ΤΠΕ.

    6. Το (γ) είναι γνωστό σε όλους, δεν χρειάζεται πολλά λόγια, το μόνο που χρειάζεται είναι γρήγορες αλλαγές στο νομικό καθεστώς. Η παραγωγή ενέργειας μέσω ΑΠΕ έχει σημαντικότατα πλεονεκτήματα σε χώρες της Μεσογείου, μια και υπάρχουν πολλαπλές επιλογές και σχετικά φθηνή τεχνολογία στις πηγές που είναι άμεσα διαθέσιμες (άνεμος, ήλιος, κύματα). Η "χρηματιστηριακή" αγοραπωλησία ενέργειας στη γειτονιά μας γίνεται εδώ και δεκαετίες, μόνο που εμείς είμαστε κατά κανόνα εισαγωγείς αντί για εξαγωγείς. Πληρώνουμε τη Βουλγαρία για ηλεκτρισμό από το Κοζλοντούι, όταν μπορούμε να τον παράγουμε εδώ, σχεδόν τζάμπα, και να αναγκάσουμε σταδιακά σε κλείσιμο τον πιο επικίνδυνο πυρηνικό σταθμό στην Ευρώπη. Έχοντας το μεγαλύτερο κομμάτι του Αιγαίου δικό μας, μπορούμε να "αναγκάσουμε" με τον ίδιο τρόπο την Τουρκία να αγοράζει ρεύμα από εμάς, αντί να σχεδιάζει πυρηνικούς σταθμούς στα σύνορά μας.

    Αυτά τα λίγα από εμένα, ως ιδέες. Χρειάζονται κότσια και θέληση, κυρίως στο να αντιπαρατεθεί με την ομερτά των μεγαλοπρομηθευτών και μεγαλοκατασκευαστών που τόσα χρόνια κρατάνε ολόκληρη τη χώρα κλειδωμένη στα τετριμμένα και στην απόλυτα ελεγχόμενη εγχώρια αγορά.

    Και μια σημείωση: Η Motoroil αγόρασε την αλυσίδα λιανικής της Shell, ενώ η Aegean (μαζί με την μετα-Βγενόπουλου Ολυμπιακή) αγοράστηκε από ξένους. Το ολιγοπώλιο όχι μόνο δεν αντιμετωπίζεται αλλά ενισχύεται, εις βάρος όλων μας.

    Με τέτοια μυαλά και τέτοιες πολιτικές, ούτε το διαγαλαξιακό ΔΝΤ (Intergalactic MF???) δεν μας βγάζει από την άβυσσο.

    ReplyDelete
  20. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  21. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  22. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  23. για να μην κουρασω με τεχνικες λεπτομέρειες, βρίσκεται σε εξέλιξη μελέτη γιά το πως μπορεί η ΕΚΤ να δανείσει την Ελλάδα ώστε να αγοράσει πίσω το χρέος που η ΕΚΤ έχει αγοράσει
    εννοείται με το ανάλογο "κούρεμα" το οποίο στην ουσία είναι η απαιτούμενη εσωτερική υποτίμηση

    κατά τα άλλα, συμφωνώ μαζί σου παρμενίδη ότι πρέπει να αλλάξουμε το "εντός" μας αλλά δυστυχώς κι εδώ μέσα βλέπεις αμετανόητους ....



    jim slip σε καταλαβαίνω διότι πολύς κόσμος νιώθει πλέον έτσι
    και
    jaga - συνελθε επιτέλους

    ReplyDelete
  24. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  25. @gμόσιε

    Καταρχήν θεωρούσα από την αρχή ότι η προσφυγή στο ΔΝΤ χωρίς να υπάρξει προηγουμένος αναδιάρθρωση ήταν λάθος.

    Τώρα φαίνεται το γιατί. Το ΔΝΤ εξασφαλίζει τα συμφέροντα των πιστωτών μόνο, εξού και η υπογραφή του μνημονίου με την παράγραφο που αφαιρεί κάθε νόμιμο μέσο άμυνας της χώρας έναντι των πιστωτών της:

    Παράρτημα 4, παρ.11
    Υπόδειγμα Νομικής Γνωμοδότησης του Μνημονίου:

    «ούτε ο Δανειολήπτης, (δηλαδή η Ελλάδα) ούτε τα περιουσιακά του στοιχεία έχουν ασυλία λόγω της εθνικής κυριαρχίας ή, διαφορετικά, λόγω της δικαιοδοσίας κατάσχεσης -συντηρητικής ή αναγκαστικής- ή αναγκαστικής εκτέλεσης σε σχέση με οποιαδήποτε ενέργεια ή διαδικασία σχετικά με τη σύμβαση»

    Στην τριετία λοιπόν με 110 δις εγγυημένο χρέος προς το ΔΝΤ, με το χρέος προς το ΑΕΠ στο 150% και την χρεωκοπεία σχεδόν βέβαιη, το θέμα δεν είναι τώρα τι μέτρα θα πάρουμε και ποια εναλλακτική έχουμε, αλλά αν είναι ή ήταν καλύτερα έστω να χρεοκοπήσεις με το ΔΝΤ ή χωρίς αυτό.

    Γιατί στην τελική να χρεοκοπούσε η Ελλάδα τελείως αποκλείεται, θα της δινόταν περίοδος χάριτος κούρεμα και όλα τα σχετικά. Τώρα μας δώσανε 3 χρόνια να ξεφορτωθούνε οι ίδιοι και οι τράπεζές τους τα ομόλογα, και στο τέλος θα μας "πετάξουν" κι εμάς.

    Η μόνη επιλογή της Ελλάδας θα ήταν να στραφεί στον εσωτερικό δανεισμό και να προσπαθήσει να αντλήσει από τα 220 δις καταθέσεις τουλάχιστον τα μισά έστω κι αν αυτό σημαίνει ότι θα μείνουν οι μισές και λιγότερες τράπεζες, δεν με ενδιαφέρει.

    Επίσης άλλο σημαντικό θέμα είναι η μικρή σχετικά περίοδος ωρίμανσης του ελληνικού χρέους που είναι στα 7-8 χρόνια. Η Βρετανία έχει αντίστοιχα 20 χρόνια, δεν θα μπορούσε να γίνει και κει κάτι;

    Ό,τι και να λέμε τώρα τα πράγματα έχουν πάρει το δρόμο τους...

    ReplyDelete
  26. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  27. Vagellas
    Νομιζω οτι ο ΓΑΠ οδηγηθηκε στο ΔΝΤ απο πανικο.
    Εβλεπε οτι πηγαιναμε σε σταση πληρωμων και δεν εβρισκε λυση.
    Ισως να επρεπε απο νωρις να κανει γενναιες περικοπες υψηλομισθων ΔΥ μηπως και πεσει το spread και γλιτωναμε το ΔΝΤ.
    (Η Ιρλανδια εκανε παρομοιες κινησεις και ας ειχε μικροτερο προβλημα)
    Αυτα βεβαια ειναι υποθετικα.
    Το παιχνιδι χαθηκε απο καιρο
    οδευαμε προς χρεωκοπια απλα δεν
    θελαμε να το δουμε.
    Ειχε προηγειθει η χρεωκοπια της ηθικης και των αξιων,
    καθενας κoιτουσε την παρτη του.
    Εδω και χρονια ειχε γινει
    σκοπος ζωης ο διορισμος στο δημοσιο.
    Η παιδεια ειχε μπει στην υπηρεσια του δημοσιου και της παραγωγης ΔΥ.
    Απο μια τετοια κοινωνια παρτακηδων
    κακοδιαχειρησης και βολεματος
    μονο χρεωκοπια μπορει κανεις να περιμενει.

    ReplyDelete
  28. "Κι εγώ ξαναραωτάω, απο που κι ως που έχει δικαίωμα η κυβέρνηση να καθορίζει το επίπεδο μισθών στον ιδιωτικό τομέα;"

    Η βιομηχανία κονσερβοποιημένου τόνου "Chicken of the Sea" είχε εργοστάσια στην Αμερικανική Σαμόα.
    Οι ντόπιοι είχαν και χαμηλότατο κόστος ζωής, οπότε ο μισθός των 5.5 δολαρίων την ώρα τους ερχόταν μια χαρά και δεν παραπονέθηκαν ποτέ.


    Μπήκε στη μέση η κυβέρνηση και αύξησε υποχρεωτικά τον κατώτατο μισθό στα 6.25, χωρίς να δίνει επιλογή εξαιρέσεων.

    Αποτέλεσμα: Κλείσανε τα εργοστάσια και μεταφερθήκανε σε άλλες πολιτείες (απ' όπου θα γλυτώσουν τουλάχιστον τα μεταφορικά έξοδα). Και οι κάτοικοι της Σαμόα, από 5.5 δολάρια είναι τώρα στο 0 δολάρια.

    Αυτά περί κρατικής παρέμβασης στον ιδιωτικό τομέα.

    ReplyDelete
  29. @lefteris:

    Δεν ξέρω αν το κατάλαβες, αλλά αυτό που περιγράφεις είναι η χειρότερη μορφή δουλείας.

    Όχι με το βούρδουλα και με αλυσίδες, αλλά με την ψευδαίσθηση ότι ο "μαύρος" πληρώνεται και έχει τη δυνατότητα (και την ανάγκη) να -αγοράζει- τα προς επιβίωση.

    Αν θεωρείς τους Σαμοανούς παράδειγμα επιχειρηματικότητας και αυτο-ρύθμισης των εργασιακών σχέσεων, τότε ζεις σε λάθος εποχή. Ήταν το επικρατέστερο μοντέλο "ανάπτυξης" των δυτικών χωρών για αιώνες (αποικιοκρατία).

    ReplyDelete