Από τον Γιάννη Βούλγαρη
ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ, ΑΡΧΙΣΑΝ ΠΑΛΙ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΩΝΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΕΙ.
ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΕΤΑΙ ΟΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΥΠΟΧΩΡΕΙ ΣΤΟΝ ΔΙΕΘΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΤΙΒΟ.
ΑΣΦΑΛΩΣ, ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΚΑΙ Η ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΛΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΕΧΕΙ ΣΥΝΘΕΤΑ ΑΙΤΙΑ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ
Ανάμεσα σε αυτές βρίσκεται, ασφαλώς και δυστυχώς, το εκπαιδευτικό σύστημα. Όποιος αναρωτιέται για την υποβάθμιση της Ελλάδας στον διεθνή ανταγωνισμό, δεν έχει παρά να δει πώς φτάνει στο πανεπιστήμιο ο απόφοιτος της Μέσης Εκπαίδευσης.
Όχι οι «κορυφές», αλλά όσοι είναι στη μεσαία και χαμηλή κλίμακα, γιατί εκεί φαίνονται ανάγλυφα οι αντιλήψεις και οι νοοτροπίες που βάζουν στο κεφάλι τους ο δημόσιος λόγος και το σχολικό σύστημα.Παπαγαλία ως τρόπος προσέγγισης της γνώσης και ο γνωστός εθνοκεντρικός συντηρητισμός ως βαθύτερη ιδεολογική δομή («βασικά, είμαστε οι καλύτεροι γιατί έχουμε σπουδαίους προγόνους, οι "άλλοι" όμως δεν μας καταλαβαίνουν και οι "δυνατοί" του Κόσμου μάς αδικούν»).
Αυτός ο πυρήνας σπάει ή καλύπτεται, κατά περίπτωση, προφανώς από τις φιλότιμες προσπάθειες των δασκάλων, τις ποιοτικές διαφορές στο εσωτερικό της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και τη διαφορετική οικογενειακή προέλευση.
Παραμένει όμως ισχυρότατος και ενσταλάζει μια αμυντική στάση προς τα πράγματα. Ιδίως στα παιδιά που κινούνται στη μεσαία και χαμηλή κλίμακα. Σαν να έχουν περάσει από μηχανή μαζικής παραγωγής losers της παγκοσμιοποίησης.
Θα είχε ενδιαφέρον να μπορούσαμε να καταλάβουμε πόσο ευθύνεται το σχολείο και πόσο ο δημόσιος λόγος. Σε κάθε περίπτωση, σε αυτό το πολιτισμικό υπόστρωμα προστίθεται η κοινωνική τρομοκρατία για το μέλλον της ανεργίας και της ανασφάλειας που τα περιμένει.
Προβλήματα απολύτως υπαρκτά αλλά εξογκωμένα στα μυαλά των παιδιών, ακόμα και όταν η στατιστική δείχνει ότι έχουν πολύ μικρότερες διαστάσεις. Εκπλησσόμαστε ύστερα γιατί οι περισσότεροι έχουν ως «όραμα» την καριέρα του αστυνομικού, του παιδαγωγού και του δημοσίου υπαλλήλου με «τρεις κι εξήντα»!
Κοινωνική σχιζοφρένεια
Η ελληνική κοινωνία έχει διαμορφώσει πλέον μια σχιζοφρενή στάση έναντι των νέων μελών της. Φορτώνει στις νέες γενιές το μεγαλύτερο μερίδιο του κόστους που προκύπτει από την αδυναμία να προχωρήσουμε στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις: του Ασφαλιστικού, του δημόσιου χρέους, της υποβάθμισης του φυσικού και αστικού περιβάλλοντος, των δημόσιων υποδομών.
Ξέρουμε ότι η «αχίλλειος πτέρνα» του οικονομικού- κοινωνικού μας συστήματος είναι η δυσκολία των νέων να εισέλθουν στην αγορά εργασίας. Άπαξ και τα καταφέρουν, η συνέχεια είναι πιο εύκολη και λιγότερο επισφαλής από όσο λέγεται. Τουλάχιστον αυτό δείχνουν οι στατιστικές. Παρά ταύτα, αρνούμαστε ως κοινωνία να μεταρρυθμίσουμε το εκπαιδευτικό σύστημα και τις κοινωνικές πολιτικές κατά τρόπο που να βοηθούν και να υποστηρίζουν την προσπάθεια των νέων στα πρώτα στάδια της ζωής τους και της απασχόλησης.
Αντί να μετριάζουμε την ανασφάλεια της εργασίας των νέων ηλικιών, προτιμούμε να εσωτερικεύουμε στην οικογένεια το κόστος της πολιτικής μας αδράνειας. Ως αποτέλεσμα, ανεβαίνει ραγδαία το ιδιωτικό κόστος εκπαίδευσης για ένα σύστημα που παρακμάζει και ταυτόχρονα, οι νέοι δεν μπορούν να σταθούν στα πόδια τους χωρίς την οικογένεια και το περιουσιακό απόθεμα της προηγούμενης γενιάς.
Σε αυτό το παθολογικό πεδίο, προστίθεται το αντίθετο σύμπτωμα. Ο υπερπροστατευτισμός των γονιών προς τα παιδιά. Οι γονείς κρεμασμένοι στα κάγκελα των εξεταστικών κέντρων λειώνουν αγωνιώντας για το «πώς έγραψε το παιδί». Δεν μας αρκεί το ότι πουθενά στην υπόλοιπη Ευρώπη δεν εμφανίζεται παρόμοια εικόνα για να πειστούμε ότι κάτι σάπιο και εκφυλιστικό υπάρχει εδώ;
Κάθε κοινωνία παράγει τη δική της «χαρακτηροδομή» έγραφε ο Κρίστοφερ Λας. Η κοινωνική μας σχιζοφρένεια παράγει παιδιά που δυσκολεύονται να επεξεργαστούν την έννοια των ορίων γιατί κανείς δεν τους τα θέτει και γιατί οι επιθυμίες τους ικανοποιούνται πριν καν συνειδητοποιηθούν και, επομένως, δυσκολεύονται να ενηλικιωθούν και να διαμορφώσουν το «εγώ» τους.
Δεν εξυμνώ εμμέσως την προηγούμενη Ελλάδα των πολιτικών συγκρούσεων και της ανέχειας. Αλίμονο αν χρειάζονται καταστροφές και φτώχεια για να «σκληραγωγηθεί» κάθε γενιά! Χρειάζονται όμως ειλικρίνεια και πολιτική πρωτοβουλία για να διορθώνονται τα κακώς κείμενα και να αναπροσαρμόζονται οι θεσμοί στις νέες (καλύτερες) κοινωνικές συνθήκες.
Τι είδους κοινωνική και πολιτική αδράνεια είναι αυτή που εμποδίζει τις οικογένειες να μετατρέψουν τη νοσηρότητα σε πολιτικό αίτημα αλλαγής;Όχι μόνο δεν γίνεται αυτό, αλλά βλέπουμε την πολιτική και τους «διαμορφωτές της κοινής γνώμης» να επιδίδονται σε ακατάσχετη κολακεία των νέων, δικαιολογώντας ό,τι θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως βαθύτατα ανησυχητικό σύμπτωμα.
Αντιμετωπίζουμε τις σημερινές γενιές υπό το πρίσμα των δικών μας πολιτικών εμπειριών της δικτατορίας ή λίγο αργότερα, ενώ έχουν αλλάξει ριζικά οι προϋποθέσεις, τα κίνητρα και η περιρρέουσα κουλτούρα. Βλέπουμε τις παλαιές μορφές κινητοποίησης σχεδόν με νοσταλγία, ενώ πρόκειται για την εξωτερική φόρμα που καλύπτει άλλο περιεχόμενο.
Στην πραγματικότητα, περιφρονούμε την αγωνία και τις αντιφάσεις των σημερινών γενεών, χαϊδεμένων και πρεσαρισμένων ταυτόχρονα, συντηρητικών και οργισμένων συνάμα. Δεν έχουν ανάγκη τις εκδηλώσεις κολακείας αλλά τη βαθιά αλλαγή των συνθηκών ζωής και εκπαίδευσής τους.
Τα άλλα είναι πολιτική παιδοφιλία, στην οποία πρωτοστατούν δυστυχώς τα κόμματα της Αριστεράς. Παράδοξη, μα την αλήθεια, εξέλιξη για το ΚΚΕ και τον ΣΥΝ, όπου ηγούνται στελέχη που γαλουχήθηκαν πολιτικά με το σύνθημα «πρώτοι στα μαθήματα, πρώτοι στον αγώνα» στην παλαιά ΚΝΕ του Γρηγόρη Φαράκου.
ΕΡΠΟΥΣΑ ΑΝΤΙΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ
Και όμως η προοδευτική δημοκρατική παράταξη και η Αριστερά έπρεπε να ήταν οι πρώτες που θα ενδιαφέρονταν για την αντιστροφή των σημερινών παρακμιακών τάσεων. Γιατί στο βάθος η κρίση αφορά την προοδευτική κατάκτηση της δεκαετίας του ΄60 (στην Ελλάδα μία- δύο δεκαετίες αργότερα), του μαζικού πανεπιστήμιου.
Εδώ και χρόνια όμως η κατάσταση δείχνει τα όρια, σε όλη την Ευρώπη αλλά κυρίως στην Ελλάδα. Εξισωτισμός προς τα κάτω, ισοπεδωτική τυποποίηση, θεσμική ακαμψία, μόνιμη οικονομική δυσπραγία. Σε αυτά να προσθέσουμε τη μισθολογική εξαθλίωση των διδασκόντων στη Βασική και Μέση Εκπαίδευση, γεγονός που τους απαξιώνει κοινωνικά.
Ας μη γελιόμαστε: η σημερινή κατάσταση δεν είναι υπερασπίσιμη και κανένα άρθρο 16 ή άλλος νόμος δεν μπορεί να ανακόψει την ανατροπή ενός συστήματος που γίνεται ασύμφορο και για τη χώρα και για τις οικογένειες. Η αγορά και η κοινωνία ήδη επιβάλλουν τη δική τους έρπουσα αντιμεταρρύθμιση, μεταφέροντας στο εκπαιδευτικό σύστημα ατόφιες τις κοινωνικές ανισότητες και ιεραρχίες, υποβαθμίζοντας περαιτέρω την κοινωνική δικαιοσύνη και αναδιανομή. Ήδη επιβάλλουν ένα εκπαιδευτικό σύστημα πολλαπλών ταχυτήτων.
Ο πρόσφατος νόμος για την Ανώτερη Εκπαίδευση θα είναι απλή ασπιρίνη μπροστά σε αυτή την εξέλιξη.Όχι για τα μέτρα που περιέχει ή δεν περιέχει, όσο γιατί στο πανεπιστήμιο δεν υπάρχουν οι εσωτερικές δυνάμεις που θα μπορούσαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.
Η κυβέρνηση και οι πρυτανικές αρχές ακολουθούν τη γραμμή της «λάου λάου» εφαρμογής του νόμου, που υπό τις παρούσες συνθήκες ίσως να είναι ρεαλιστική. Ακόμα και αν πετύχαινε όμως, θα οδηγούσε απλώς σε μια προσαρμογή του δημόσιου πανεπιστήμιου στον χώρο που θα του αφήσουν οι πολύ δυναμικότερες και ταχύτερες αλλαγές που επιβάλλουν η αγορά και οι οικογένειες.
Μας αρκεί αυτό; Στα κόμματα αρκεί, γιατί πλέον δρουν με χρονικό ορίζοντα τη διετία, ούτε καν την τετραετία.
Στους διδάσκοντες όμως γιατί να αρκεί; Όλοι ξέρουμε ότι το πανεπιστήμιο και η φοιτητική νεολαία είναι φυσικός χώρος του ριζοσπαστισμού. Αυτό όμως δεν σημαίνει αναγκαστικά παράδοση στην ψευτοαριστερίστικη ηγεμονία.
Μπορούν άραγε οι πανεπιστημιακοί του αριστερού και κεντροαριστερού χώρου να συγκλίνουν σε μια συναντίληψη που θα δημιουργήσει την αναγκαία εσωτερική κρίσιμη μάζα για την αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος; Είναι προφανές ότι το ερώτημα αφορά πρωτίστως τον χώρο του ΠΑΣΟΚ και του «όλου ΣΥΝ».
Ο Γιάννης Βούλγαρης διδάσκει στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου . Το άρθρο του δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Τα Νέα στις 10-11-2007
Πολύ σωστός ο Βούλγαρης, αγανακτησμένος και γι'αυτό εξαιρετικά αιχμηρός.
ReplyDeleteΕπιτέλους απαλαγγή από το αριστερό δήθεν, τη γενιά του πολυτεχνείου και το σύνδρομο του Πολυτεχνείου.
ReplyDeleteΤο "πρώτοι στα μαθήματα, πρώτοι στον αγώνα" του Φαράκου δεν έχει καμία σχέση με τη σημερινή επικράτηση του προτύπου της μη εντατικοποίησης της παιδείας και μάλιστα σε μια δήθεν αριστερή βάση.
ReplyDeleteΛΕΕΙ ο Βούλγαρης
ReplyDelete"Όλοι ξέρουμε ότι το πανεπιστήμιο και η φοιτητική νεολαία είναι φυσικός χώρος του ριζοσπαστισμού. Αυτό όμως δεν σημαίνει αναγκαστικά παράδοση στην ψευτοαριστερίστικη ηγεμονία".
Συμφωνούμε κι επαυξάνουμε. Όταν τον περασμένο Φεβρουάριο γινόταν του 16 (μόλις στον πρώτο μήνα λειτυργίας του blog) είχαμε διατυπώσει μια αντίθετη άποψη. Ότι οι Προοδευτικοί Φοιτητές είναι Χαμένοι στην Αντίδραση
ΛΕΕΙ ο Βούλγαρης για τη γενιά του
ReplyDelete"Αντιμετωπίζουμε τις σημερινές γενιές υπό το πρίσμα των δικών μας πολιτικών εμπειριών της δικτατορίας ή λίγο αργότερα, ενώ έχουν αλλάξει ριζικά οι προϋποθέσεις, τα κίνητρα και η περιρρέουσα κουλτούρα. Βλέπουμε τις παλαιές μορφές κινητοποίησης σχεδόν με νοσταλγία, ενώ πρόκειται για την εξωτερική φόρμα που καλύπτει άλλο περιεχόμενο.
Στην πραγματικότητα, περιφρονούμε την αγωνία και τις αντιφάσεις των σημερινών γενεών, χαϊδεμένων και πρεσαρισμένων ταυτόχρονα, συντηρητικών και οργισμένων συνάμα. Δεν έχουν ανάγκη τις εκδηλώσεις κολακείας αλλά τη βαθιά αλλαγή των συνθηκών ζωής και εκπαίδευσής τους".
Πέστα ρε άνθρωπε ολόκληρο blog φτιάξαμε γι' αυτό το λόγο
Χα! Διαμαρτυρία για την παιδεία.
ReplyDeleteΑρχίζω από το αστείο σχόλιο περί εθνοκεντρισμού που καταστρέφει λέει τα παιδιά. Δηλαδή τι θέλουμε να διδασκόμαστε από την Ελληνική ιστορία ακριβώς να καταλάβω.
Επίσης μην ξεχνάμε ότι στην Ελληνική ιστορία υπάρχουν πράγματα που δεν λέγονται εύκολα. Πώς να πεις ότι ο στρατός του Μωάμεθ του Πορθητή είχε μόνο 1/5 Τούρκους (που τους είχε μάλιστα για ψιλούς... την επομένη της κατάληψης... ξεσκόνιζαν τον ιππόδρομο) ενώ πέρα από τους Γενίτσαρους με τα σπαστά τούρκικα τους, το 50% δεν ήταν καν μουσουλμάνοι αλλά χριστιανοί και μεγάλο μέρος τους Έλληνες (Ρωμαίοι ότι θέλετε, πάντως το ίδιο με αυτούς που ήταν από μέσα). Πώς να γράψει ο συγγραφέας για το 1920 όταν οι Άγγλοι μας έσερναν στην Μικρά Ασία για δικά τους σχέδια και όχι μόνο μας παράτησαν στη μέση (αυτό θα ήταν καλό από μόνο του) αλλά δημιούργησαν εντέχνως χάος πίσω στο Ελληνικό κράτος το οποίο άφησε το στρατό εν μέσω εκστρατείας 1 χρόνο χωρίς εντολή (ενώ και ! βδομάδα χωρίς εντολή σημαίνει άμεση ήττα)... και πως να πεις για το πλήθος αγγλοτραφούντων Ελλήνων εφοπλιστών διαμένοντων Λονδίνο που παλεύαν για να γίνει αυτή η καταστροφή αφού αφενός είχαν υποσχέσεις για συμβόλαια αφετέρου θα βγάζαν από τη μέση τους κατά πολύ ικανότερους τους Μικρασιάτες Έλληνες (ο οποίοι σημειοτέον παρά τις δυσκολίες που τους έβαζαν οι Τούρκοι είχαν φάει λάχανο τους περισσοτέρους των Δυτικοευρωπαίων επενδυτών στην περιοχή). Πώς να πεις ότι στο Β Παγκόσμιο μας τράβηξε με το ζόρι η Αγγλία (γιατί άραγες μας επιτέθηκε ο Μουσολίνι, αφού βάσεις στο Αιγαίο διέθετε ήδη!... ντάξη γιατι ήταν τρελός αλλά δεν είναι όλη η αλήθεια). Πώς να πεις ότι ένα παρακμιακό κόμμα σαν το ΚΚΕ με υποστήριξη των καπιτάλων Άγγλων κατάφερε να γίνει το Νο1 της αντίστασης και να αρχίσει τον εμφύλιο το 1943 (και όχι το 1945 που γνωρίζουν όλοι οι ημιμαθείς). Και πώς να πεις για το ότι το ΕΛΑΣ το 1948 είχε στο στρατό του (φυσικά και δεν ήταν αντάρτες αλλά στρατός) 50% Σκοπιανούς και πάλευε μαζί τους για τη μη Ελληνική Μακεδονία - από τις πιο αισχρές προδοσίες (θα μου πεις μα δεν αισθάνονταν Έλληνες αλλά κομμουνιστές... ε τότε ορθώς τους αντιμετώπιζαν οι δεξιοί σαν στρατό εισβολής... τι να λέμε τώρα;). Πώς να πεις και πώς να εξηγήσεις ότι όταν μπήκαν οι Άγγλοι με τα ελληνικά τσιράκια τους το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν να προστετέψουν τους συνεργάτες των Ναζί; Άντε για τις Μακρόνησους μπορείς να τα φορτώσεις εύκολα όλα στη δικτατορία (άλλο εάν την περίοδο Γεωργίου Παπανδρέου οι Μακρόνησοι δούλευαν στο φουλ) αλλά πώς να πεις για τα λαϊκά δικαστήρια των βουνών που φάγαν κόσμο και κοσμάκη - άντε στην Κρήτη δεν έγιναν πολλά αλλά ανέβηκαν να ρωτήσουν οι Κρητικοί στη Μακεδονία και να καταλάβουν τι έγινε τότε κα ακόμα και σήμερα πχ. η Καστοριά βγάζει εώς και 70% δεξιά; Και πώς να πεις ότι δεν είχαμε μια 7χρονη δικτατορία απο το 1967 εώς το 1974 αλλά δυο ξεχωριστές, 67-73 του Παπαδόπουλου και 73-74 του Ιωαννίδη και ότι είναι η τελευταία που ευθύνεται για την Κύπρο μαζί με πλήθος γνωστών πολιτικών (η πρώτη ευθύνεται για την κατάλυση της δημοκρατίας και την ενδυνάμωση και παγίωση του ήδη υπάρχοντος στρατοατοαστυνομικού κράτους και τις διώξεις). Πώς λοιπόν να μιλήσεις για το ρόλο του Καραμανλή στην Κύπρο; Για το ότι ο Μακάριος ήταν πράκτορας-πιόνι των Άγγλων (όσοι Κύπριοι πιστοί τρέχτε δείτε από που σας προέκυψε ο Μακάριος).
Δηλαδή τι να λέμε ρε μάγκες; Εδώ για κάτι τόσο παλιό όσο οι Περσικοί πόλεμοι μας διδάσκουν ακόμα ότι ήταν λέει ο κακός ο Δαρείος και ο κάκιστος γιος του ο Ξέρξης και θέλανε λέει να τιμωρήσουν την Αθήνα για τη συνεργασία της στην Ιωνική Επανάσταση. Το ότι η Περσική Αυτοκρατορία δεν έβγαζε τον πανάκριβο στρατό της για πενταροδεκάρες δεν χρειάζεται να το μάθουμε αλλά ούτε και το ότι ο Μαρδόνιος δεν ήταν Πέρσης αλλά Φοίνικας, παρομοίως και οι Καρχηδόνιοι που δώσανε λέει βοήθεια
αλλά... κατά λάθος μπερδέψανε τη Νότια Ιταλία με τη Νότια Ελλάδα και στείλανε το στρατό τους κατά των Συρακουσών οι οποίες οι καημένες δεν είχαν καμία σχέση με τους Ίωνες επαναστάστες (λέτε οι Πέρσες να ήταν απλά ρατσιστές);
Ας μου λύσουν μόνο αυτό το αρχαίο πρόβλημα που άλλωστε είναι πολύ μακρυνό για να είμαστε αποστασιοποιημένοι και για τα άλλα βλέπουμε...
Λοιπόν αντί να ζητάμε 'λιγότερο έθνος' στην παιδεία (για να μην αισθάνεται άβολα το όποιο μεταναστάκι) να ζητάμε το 'έθνος' στην παιδεία να τίθεται σε σωστή βάση και με πολύ μεγαλύτερη αντίληψη όσον αφορά την θέση του στον κόσμο και όχι την μικροελλαδίτικη.
Το πρόβλημα στην ελληνική παιδεία όμως είναι αλλού.
Γιατί παιδί του 80 είμαι και εγώ... μήπως ρε μάγκες είχαμε σοσιαλιστική παιδεία ή όνειρο δικό μου ήταν.
ReplyDeleteΜε παιδείες του ροδα τσάντα και κοπάνα κανείς δεν πήγε μπροστά. Οι προοδευτικότητες των καταλήψεων και της ελάχιστης προσπάθειας δεν οδηγούν πουθενά. Γιατί καλό είναι να μιλάμε για την παπαγαλία αλλά με τι μουτρα... η παπαγαλία είναι ο πιο εύκολος τρόπος να μάθει το παιδί, λίγα και καλά - εάν το βάλεις να ψάχνει από μόνο του θα κάθεται μερόνυχτα... Κανείς όμως δε θέλει να το πάμε κατα εκεί... καλά τα πάμε και έτσι... Άλλωστε παρότι όλοι μας θεωρούμε την παπαγαλία αρνητική λίγοτεροι είναι σε θέση να καταλάβουν πώς ακριβώς επιδρά αρνητικά η παπαγαλία στο παιδί.
Γιατί κανείς δεν βγαίνει να πει τη αλήθεια (ούτε και ο Βούλγαρης θα σας την πει):
....ότι οι περισσότερες των μεταρυθμίσεων των τελευταίων δεκαετιών ήταν στοχευμένες στο να εξυπηρετήσουν το μαθητή λίγο κάτω του μέσου όρου (ούτε καν το μέσο όρο...) και όχι τον μαθητή λίγο άνω του μέσου όρου. Λογικό θα μου πεις αφού το να ξεχωρίζεις τα παιδιά σε σούπερσταρς και λούζερς είναι ότι χειρότερο. Ναι συμφωνό και επαυξάνω. Αλλά όσο τους δασκάλους θα τους βλέπουμε σα μητέρες τερέζες ή ακόμα χειρότερα σαν ... καθοδηγήτριες θα παραμένουμε στην ίδια αρνητική κατάσταση.
kinhth egkyklopaideia o ulis
ReplyDeleteΜακάρι να ήταν οι δάσκαλοι καθοδηγητές. Είναι απλοί δημόσιοι υπάλληλοι, που σκοτώνουν την ώρα τους μέχρι να αναλάβουν οι φροντιστές.
ReplyDeleteΣτην Αγγλία που πήγαινα σχολείο κάποτε, το μάθημα της ιστορίας είχε τα εξής χαρακτηριστικά:
(1) το κάθε σχολείο διάλεγε ΤΑ βιβλία που θα χρησιμοποιούσε για να διδαχτεί το μάθημα. Οι εξετάσεις ήταν ίδιες για όλη τη χώρα, όχι και τα βιβλία.
(2) Τα βιβλία της ιστορίας ήταν γεμάτα με πηγές. Για κάθε κεφάλαιο, διαβάζαμε τουλάχιστον 2 με 3 διαφορετικές ιστορικές ερμηνείες των γεγονότων. Ακολουθούσε κριτική ανάλυση - συζήτηση - στην τάξη με την καθοδήγηση του δασκάλου
(3) Αρκετά συχνά - τουλάχιστον 1 φορά το μήνα - βλέπαμε κι ένα βίντεο, συνήθως (όχι πάντα) made by BBC, και ξανά ακολουθούσε συζήτηση
(4) Γράφαμε περίπου 1 έκθεση την εβδομάδα, πολλές από τις οποίες ήταν συγκριτικής ανάλυσης των διαφορετικών ιστορικών ερμηνειών για κάποιο θέμα. Οι καλύτερες 10 εκθέσεις του έτους μετρούσανε κατά 25% στην τελική βαθμολογία μαθήματος
(5) Περίπου 1 φορά το μήνα, πηγαίναμε ομαδικά στη βιβλιοθήκη του σχολείου και σερφάραμε στο ίντερνετ, με καθοδήγηση του δασκάλου, σε διάφορες ιστοσελίδες ιστορικού περιεχομένου
(6) Το μάθημα της ιστορίας γινόταν στην τάξη της ιστορίας, όπως και κάθε άλλο μάθημα γινόταν στην αντίστοιχη τάξη του. Δεν μετακινόντουσαν οι δάσκαλοι, αλλά εμείς οι μαθητές, από τάξη σε τάξη. Η τάξη της ιστορίας ήταν πλήρως εξοπλισμένη με περιοδικά, τη δική του βιβλιοθήκη με έξτρα βιβλία, πέρα των βασικών, τηλεόραση για τα βίντεο, χάρτες κλπ.
Το σχολείο ήταν δημόσιο, όχι ιδιωτικό. Είχε 2.000 μαθητές και κάλυπτε μια αρκετά μεγάλη πληθυσμιακή περιοχή.
Το σχολείο είχε λεοφωρεία που μάζευαν κάθε πρωί μαθητές από απομακρυσμένες γειτονιές για να τους φέρουν στο σχολείο.
Το σχολείο διάλεγε τους δασκάλους του με βάση τις ανάγκες του και τις ελλείψεις που προέκυπταν από τα αποτελέσματα των εξετάσεων κάθε χρόνο, έτσι ώστε να είναι πιο ανταγωνιστικό και να έχει καλύτερη χρηματοδότηση την επόμενη χρονιά.
Ανώνυμε ντάξη, πολλά τα είπα - όχι για να εξυπνακίσω αλλά από την άλλη για να μην κρύβομαι και πίσω από το δάχτυλο. Ξέρεις γιατί κάθισα στην ιστορία; Γιατί όπως και η γλώσσα και 2-3 άλλα μαθήματα θεωρητικής φύσης είναι αυτά στα οποία γίνεται ο μεγαλύτερος χαμός και πέφτει μεγάλη προπαγάνδα αλλά να ξέρεις ότι πρόβλημα υπάρχει και σε άλλα μαθήματα. Ενοείται πως το πρόβλημα της παιδείας δεν στέκεται μόνο στην ιστορία και τη γλώσσα αλλά είναι καθαρά θέμα αντίληψης όπως ενόησε σωστά παραπάνω ο Γιώργος παραθέτοντας το παράδειγμα της Αγγίας (γνωρίζω κάποια πράγματα αν και μόνο πανεπιστημιακές σπουδές έκανα Αγγλία όχι λυκειακές).
ReplyDeleteΓια να παραθέσω παραδείγματα από τα δύο συστήματα (μιλώντας πάντα για τις περιόδους 75-95 γιατί για παραπέρα δεν γνωρίζω), ίσως από τα λίγα μαθήματα που διδάχτηκαν πιο σωστά στην Ελλάδα ήταν τα μαθηματικά. Ναι, στην Ελλάδα διδάσκονταν σε σωστή βάση τα καθαρά μαθηματικά - σε Αγγλίες και Γαλλίες εαν δείτε πως τους τα διδάξανε θα γελάτε. Τα αντιστοιχα Αγγλάκια και Γαλλάκια φτουράνε και δεν φταίνε αλλά το σύστημά τους. Όμως στην Ελλάδα είχαμε σχετική έλειψη στο στα εφαρμοσμένα μαθηματικά (φυσική, στατιστική) - δηλαδή διδάξαμε τα μαθηματικά αρκετά απομονωμένα... με αποτέλεσμα αριστούχοι μαθητές και άσσοι των μαθηματικών να μπαίνουν στις σχολές μηχανολόγων και οικονομολόγων και συχνά να πατώνουν σε μαθηματικά δυσκολίας... 3 γυμνασίου. Στο θέμα της γλώσσας η Αγγλία ήταν η πρώτη που κατήργησε τη γραμματική (για να διευκολυνθούν τα παιδιά των μεταναστών), η Γαλλία δεν το έκανε αλλά εισήγαγε νέες διδακτικές μεθόδους ενώ η Ελλάδα το γύρισε στη δημοτική και στο μονοτονικό (καλά έκανε) και σχεδόν κατήργησε τα αρχαία Ελληνικά (κακώς). Και οι τρεις χώρες χάσανε σε αυτόν τον τομέα - και στις τρεις χώρες παρατηρείται το φαινόμενο κατά το οποίο οι παλαιότερες γενιές έχουν κλάσεις ανώτερο λόγο.
Εκεί όμως που χάνει η Ελλάδα είναι στην αντίληψη που προσφέρει στο μαθητή. Ο Γιώργος παραπάνω έκανε καλές παρατηρήσεις - κρατάω μία από τις οποίες ήτανε ότι στο σχολείο στην Αγγλία δεν είχαν τάξεις ανάλογα με τις ηλικίες αλλά ανάλογα με το θέμα της γνώσης: η τάξη των μαθηματικών, της φυσικής, της γλώσσας κτλπ... Κάτι που όχι μόνο κάνει το κάθε μάθημα πιο ενδιαφέρον αλλά βγάζει τον μαθητή από το να κάθεται στο ίδιο θρανίο κάθε ώρα περιμένοντας τον δάσκαλο να μπει μέσα να του αραδιάσει 5-10 γραμμές και να φύγει για να έρθει ο επόμενος και τον βάζει στην κατάσταση του να σηκώνεται να πηγαίνει ο ίδιος σε συγκεκριμένη τάξη για συγκεκριμένο μάθημα όπως ακριβώς γίνεται και στη ζωή.
Κάτι τόσο απλό που όμως αλλάζει πολλά σε θέμα αντιλήψεων.
Και για να βάλουμε το θέμα στη σωστή του βάση θα απαντήσω και στον Βούλγαρη γιατί πιστεύω ότι λέει ό,τι-να΄ναι.
ReplyDeleteΒΟΥΛΓΑΡΗΣ:"(«βασικά, είμαστε οι καλύτεροι γιατί έχουμε σπουδαίους προγόνους, οι "άλλοι" όμως δεν μας καταλαβαίνουν και οι "δυνατοί" του Κόσμου μάς αδικούν»)."
Καλά ρε Βούλγαρη πλάκα μας κάνεις. Εάν όπως θέλεις είναι δυνατόν να διδαχτούν τα παιδιά πραγματική ιστορία θα πρέπει ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ να διδάσκονται το ΠΡΟΦΑΝΕΣ, ότι οι Έλληνες (παρόλο που οι Κινέζοι ακολουθούσαν πάντα από κοντά) ήταν ο πιο πολιτισμένος λαός μέχρι μόλις 600 χρόνια πριν παρότι είχε αρχίσει η Αναγένηση στην Ιταλία που δεν άρχισε φυσικά παρά σαν απομίμα αυτού που βρήκανε οι αγράμματοι σταυροφόροι στην Ανατολή...
Η ιστορία όπως μας την μαθαίνουν είναι για να μαθαίνουμε για μια Ελλαδίτσα φτωχή πλην τίμια... Και κανονικά έχεις δίκιο να λες ότι είναι αρνητικό αυτό αλλά ξεχνάς να αναφέρεις ότι αυτή η ιστορία είναι πραγματικά αντεθνική.... εννοείται πως είναι προφανές που το πας με την παγκοσμιοποίησή σου. Ότι πολύ έθνος ρίξαμε μέσα; Αύριο θα μας πεις να ξοδεύουμε τον ίδιο χρόνο να μαθαίνουμε και για τις στέπες και τα άλογα και για πολιτισμούς που μάθανε να γράφουνε σε λατινικό τον 20ο αιώνα.... χέσε μας Βούλγαρη. Εάν σε χαλάει να πας αλλού, σόρρυ αλλά έχω καφέ-μαύρα μαλλιά, έχω μεγάλο κεφάλι και μεγάλη μύτη, είμαι πολύ τριχωτός και με μεγάλο εργαλείο και δεν βλέπω την άμεση σχέση μου με είτε με Μογγολότουρκο, είτε με Στεπόσλαβο είτε με καυκασοαλβανό οπότε προφανώς δε βλέπω το λόγο να αρχίσω να μαθαίνω την ιστορία τους παρά μόνο ως ξένη ιστορία γείτονος λαού, ιστορία του οποίου είναι μετέωρη χωρίς την δική μου ιστορία. Το περισσότερο που θα έκανα θα ήταν να τη μάθω είτε μέσω της δικής μου είτε όπωε π.χ. για την Ιταλική για την Αιγυπτιακή ή για τη Γαλλική... Για αυτό υπάρχουν βιβλία ειδικά για την εθνική ιστορία και για την παγκόσμια ιστορία. Είναι άλλο ότι τη διδασκόμαστε λάθός (και δε λες αυτό γιατί ξέρουμε που το πας) και άλλο να λές τις παρακάτω πατάτες ότι η έμφαση στο έθνος φέρνει τα παρακάτω...
ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ:'Σαν να έχουν περάσει από μηχανή μαζικής παραγωγής losers της παγκοσμιοποίησης'
Βασικά δεν μας είπες ΠΩΣ ακριβώς γίνεται αυτό; Ναι η ελληνική παιδεία δεν είναι τέλεια αλλά δεν νομίζω η παιδεία της Τσεχίας ή του Μεξικού να είναι σχεδιασμένη να βγάζει winners... για την πληροφόρηση σου winners βγάζουν οι παιδείες των χωρών που είναι winners (και μάλιστα ακόμα και αυτές όχι στο σύνολο... πιος θέλει μια χώρα γεμάτη winners;).
ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ:"Εκπλησσόμαστε ύστερα γιατί οι περισσότεροι έχουν ως «όραμα» την καριέρα του αστυνομικού, του παιδαγωγού και του δημοσίου υπαλλήλου με «τρεις κι εξήντα»!"
Τι σε χαλάει ρε Βούλγαρη με το όραμα των παιδιών; Άμα θες εσύ κάνε τον γιο σου ταβερνιάρη και την κόρη σου ηθοποιό-πουτανάκι. Δεν είναι κακό να υπάρχουν παιδιά στην κοινωνία που θέλουν απλά μια δουλειά για να ζουν αυτά και οι οικογένειές τους. Η δημιουργηκότητα ξέρεις δεν υπάρχει μόνο στο χώρο της δουλειάς. Αλλά να σου πω και το άλλο,βγήκες να δουλέψεις ποτέ σου στην ελεύθερη αγορά της Ελλάδας; Η μήπως εάν φέρεις παιδιά από όλον τον κόσμο που έχουν μεγαλώσει με άλλες παιδείες πιο φιλοπαγκοσμιοποιητικές όπως γουστάρεις νομίζεις ότι θα αντέξουν στην Ελλάδα; Στοιχημα ακόμα και τα δραστήρια αμερικανάκια θα μάθουν ότι δεν μπορούν να κάνουν το ίδιο εύκολα start-up στην Ελλάδα, θα δουν ότι εάν τα κονέ αξίζουν δέκα στην Γιου Ες στην Ελλάδα αξίζουν 100, θα βλέπουν συνέχεια τον γιο του τάδε να προχωράει μπροστά πολύ πιο συχνά από ότι το βλέπουν στη Γιου Ες, θα δουν και άλλα πολλά και θα καταλάβουν καλά και σε λίγο καιρό και αυτά θα ζητάνε μια θέση στο δημόσιο.
Μάγκες σόρυ αλλά έτσι είναι. Για τα παραπάνω δεν είναι μόνο θέμα παιδείας αλλά θέμα συνθηκών αγοράς. Αλλιώς τόσοι Έλληνες που τελειώσαν λύκειο εδώ θα πρέπει να είχαν σοβαρό πρόβλημα στο εξωτερικό, από ότι φαίνεται όμως είναι ότι γενικά δεν συναντούσαν.
Το πρόβλημα στην Ελληνική παιδεία είναι πρωτίστως αυτό των νοοτροπιών αλλά μακράν αυτού που αναφέρεται ο Βούλγαρης. Είναι η νοοτροπία του υπαλληλισμού, του καθοδηγητισμού, της προστασίας του λίγο κάτω του μέσου όρου, της πολιτικοποίησης για λύκειο, πανεπιστήμιο (εμ αυριανοί πελάτες), του ρόδα τσάντα και κοπάνα και της κατάληψης. Για να αλλάξει η κατάσταση δε θέλει πολλά, σίγουρα όμως δε θα γίνει κάτι τέτοιο με το... τίποτα που έχει να αναφέρει ο Βούλγαρης.
Για να είμαι ακριβής, τον υπαλληλισμό και τον ισοπεδωτισμό ο Βούλγαρης τα αναφέρει άρα και ίσως τα δύο κυριότερα που συμφωνεί μαζί μου. Στα άλλα - προσωπική μου άποψη - του δίνω κάρτα. Γιατί ξεχνάει όμως τον κομματισμό άραγες; Ή το γεγόνος ότι η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών (ειδικά αυτών στα εκτελεστικά όργανα) είναι γνωστών κομματικών προελεύσεων... και αυτό από παλιά, οι πιο πολλοί τους παιδιά του ρόδα τσάντα και κοπάνα. Μήπως και ο ίδιος δεν είναι αυτής της γενιάς; Δάσκαλε που δίδασκες;
ReplyDeleteΠρέπει επίσης να καταλάβουμε ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ κατάλληλη παιδεία για μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία. Δηλαδή τι θα διδάσκουμε στα παιδειά, πώς να κάνουν μπίζνες και μπινιές στις αναπτυσσόμες χώρες... ή μήπως πως να μαθαίνουν το Κοράνι και τα καλά της σαρία (γιατί και αυτό είναι παγκοσμιοποίηση); Η θα καταργήσουμε την παπαγαλία στη... βιολογία (δε νομίζω να είναι εύκολο να αφήσεις τη φαντασία του μαθητή στο ουροποιητικό σύστημα). Άρα;
Αλλού είναι που πρέπει να δώσουμε βάση. Και είναι στο να δημιουργούμε στο μαθητή πραγματική όρεξη για δουλειά. Το πλέον απλό που ανέφερε ο Γιώργος παραπάνω σχετικά με τις ειδικές τάξεις είναι κάτι που το καταφέρνει αυτό και ούτε παραπάνω λεφτά χρειάζονται ούτε κόπος.
Ασε που ο Βούλγαρης θα έχει σίγουρα και Βουλγάρικο αίμα και μας παριστάνει τον Ελληνα.
ReplyDeleteΕτσι είναι.Αντί να μας προσκυνάνε οι λαοί όλου του κόσμου.......
ReplyDeleteΜαύρα μάτια,μαύρα μαλιά,μεγάλη μύτη,πλατύ μέτωπο,πέος 28*5.
ReplyDeleteΟχι σαν το Βούλγαρη το κιτρινιάρη.
Στο Καιάδα ,στο Καιάδα!!!
Ενας ο κοινωνικά καθαρόαιμος o Κομφούκιος και ένας ο φυλετικά καθαρόαιμος o Ulis.
ReplyDelete"Όλοι ξέρουμε ότι το πανεπιστήμιο και η φοιτητική νεολαία είναι φυσικός χώρος του ριζοσπαστισμού."
ReplyDeleteΤο πανεπιστήμιο και η φοιτητική νεολαία είναι ο ιστορικά κλισέ χώρος του ριζοσπαστισμού. Ο ριζοσπαστισμός σήμερα έρχεται εκτός του πανεπιστημίου, και μάλιστα μέσα από το διαδίκτυο. Το διαδίκτυο πρέπει να προωθηθεί ως δημόσιο αγαθό και να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Ulis,
ReplyDeleteΣε όλους τους ανθρώπους, κι όχι μόνο στα παιδιά, πρέπει να δώσουμε, μέσω της εκπαιδευτικής διαδικασίας, που αρχίζει όταν γεννιόμστε και τελειώνει όταν πεθάνουμε, την όρεξη για δημιουργία. Πρέπει μάλιστα να καλλιεργήσουμε σε όλους μας την έννοια δουλειά ως δημιουργία. Κι εκτός από την όρεξη η εκπαιδευτική διαδικασία πρέπει να διδάξει τη μέθοδο για δουλειά και δημιουργία. Το αγγλοσαξωνικό σύστημα εκπαίδευσης πάσχει στο θέμα όγκου γνώσης, αλλά κυριαρχεί στην διδασκαλία μεθοδολογίας για μάθηση, δημιουργία και κριτική ανάλυση.
Re Ulis pou briskeis xrono k grafeis tetoia sentonia?
ReplyDeletePou einai o amerikanodoulos, galazoaimatos, kolwnakiwths Komfoukios na mas diafwtisei? Einai krima na steroumaste tetoion fwsthra s'ayto to 8ema!
ReplyDeleteKomfoukie exeis paei na mazepseis ta noikia sou? Pou eisai?
Dyo 8emata apo sport-fm(X. Xaralampopoulos)
ReplyDeleteΠαραχωρήσεις στη ζούλα
Ενα από τα πρώτα πράγματα που έκανε ο πρόεδρος της ΔΕΗ κ. Π. Αθανασόπουλος –βετεράνος μάνατζερ, προερχόμενος από τον ιδιωτικό τομέα– ήταν να διπλασιάσει τον μηνιαίο του μισθό και να «δώσει» στον εαυτό του ένα μπόνους 100 χιλιάδων ευρώ. Βλέπετε, οι μάνατζερ του ιδιωτικού τομέα που έρχονται να δουλέψουν στο Δημόσιο θέλουν και το κατάλληλο εργασιακό περιβάλλον για να αποδώσουν. Οι αυξήσεις και τα μπόνους μπορούν να κάνουν το εργασιακό περιβάλλον του Δημοσίου κάπως υποφερτό.
Το δεύτερο πράγμα που επιχειρεί να κάνει ο παλαίμαχος μάνατζερ, αφού βελτίωσε το εργασιακό του περιβάλλον, είναι να στήσει μία άλλη ΔΕΗ και να την παραχωρήσει σ' ένα γερμανικό ενεργειακό γίγαντα, διαλύοντας –παράλληλα– και τη ΔΕΗ που ξέρουμε, για να μπορούν οι Γερμανοί να κονομάνε ανεμπόδιστα και να μην έχουν πονοκεφάλους με τον ανταγωνισμό μιας δημόσιας επιχείρησης. Μάλιστα, οι Γερμανοί θα μπορούν να χρησιμοποιούν τις εγκαταστάσεις της παλιάς ΔΕΗ –η οποία στο μεταξύ θα έχει γίνει έξι κομμάτια– χωρίς να πληρώνουν ούτε ένα ευρώ και παράλληλα θα είναι πολύ μπροστά από οποιονδήποτε ανταγωνιστή θελήσει να μπει στην αγορά ενέργειας που απελευθερώνεται.
Πόσο θα χρεώνει το ρεύμα η νέα ΔΕΗ των Γερμανών; Και τι τον νοιάζει τον παλαίμαχο μάνατζερ το πόσο θα πληρώνουμε την κιλοβατώρα εσείς κι εγώ; Αν η τιμή μάς φανεί πολύ υψηλή, μπορούμε να διπλασιάσουμε τον μισθό μας και να δώσουμε ένα γενναίο μπόνους στον εαυτό μας στο τέλος του χρόνου.
Και όλη αυτή τη δουλειά την προχωρούσε ο παλαίμαχος μάνατζερ και νυν πρόεδρος στη ζούλα –χωρίς διεθνείς διαγωνισμούς και άλλες τέτοιες αηδίες, μην τυχόν έρθει κανένας άλλος και πάρει το φιλέτο από τους «φίλους» μας τους Γερμανούς– με την κάλυψη του μεγάλου οικονομολόγου Αλογογκούφη. Ο οποίος Γκούφης –αυτός που πήγε να αναθεωρήσει το ΑΕΠ κατά 25% και τον πήραν στο ψιλό όλα τα σοβαρά οικονομικά έντυπα του κόσμου– έχει βαλθεί να ξεπαστρέψει όλους τους οργανισμούς του Δημοσίου που έχουν μία αναπτυξιακή δυναμική και να τους παραχωρήσει σε ξένους ιδιώτες. Σαν να μου φαίνεται ότι γέμισε ο τόπος έξυπνους ή, με άλλα λόγια, μάθανε ότι πηδιόμαστε, πλακώσανε και οι γύφτοι. Βασικό αξίωμα της καραμανλικής επανίδρυσης.
Πράσινοι φόροι και δικαιολογίες
Πολλές φορές, όταν κάποιοι οδηγοί διαμαρτύρονται για τα ακριβά διόδια στις νέες οδικές αρτηρίες που κατασκευάζονται από ιδιώτες, το επιχείρημα (από τα αγαπημένα των νεοφιλελεύθερων της κυβέρνησης) είναι ότι πληρώνουν μία υπηρεσία –εν προκειμένω ένα μέρος του οδικού δικτύου– όχι όλοι, αλλά μόνον εκείνοι που τη χρησιμοποιούν. Ακούγεται λογικό αλλά είναι μεγάλη κουβέντα το κατά πόσον είναι και λογικό και, κυρίως, δίκαιο. Βέβαια, υπάρχει κι ένας άλλος προβληματισμός, ο οποίος αφορά στο ερώτημα της παραχώρησης της εκμετάλλευσης τμημάτων του οδικού δικτύου σε ιδιώτες, αλλά αυτό είναι αντικείμενο μιας άλλης συζήτησης. Το ερώτημα που έχω αφορά ένα άλλο ζήτημα. Αυτό της επιβολής ενός περιβαλλοντικού φόρου στα αυτοκίνητα που είναι πάνω από 2.500 κυβικά. Ενα φόρο που εισηγείται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αλλά απορρίπτουν οι χώρες με μεγάλη αυτοκινητοβιομηχανία (Γερμανία – Γαλλία – Ιταλία), επειδή κάτι τέτοιο θα επηρεάσει τις πωλήσεις των αυτοκινήτων μεγάλου κυβισμού. Εδώ γιατί, άραγε, δεν ισχύει η αρχή «πληρώνει αυτός που κάνει μεγαλύτερη χρήση», που ρυπαίνει, δηλαδή περισσότερο, οέο;
Γεια σου Ulis, Ελληνάρα καραμπουζουκλή και καραπ....ρά!!! Αμάν πια με όλους τους φλώρους τους διανοούμενους που επειδή έχουν μικρό πουλί όλο θεωρίες είναι!!!!
ReplyDeleteΤι έχουμε παιδιά? Με φώναξε κανείς?
ReplyDeleteTagorakia, akoma perissotero ta ellinakia, goustaroun trela ta asteia kai tanekdota poy girizoun giro apo gennitika organa, klanies kai tetoia. Einai fainomeno gia meleti. Pouthena allou stin Europi den iparxoun tosa polla asteia, ki oute theoroun kai ta dika mas asteia, giro apo ta idiaitera mas. Mipos exei na kanei me tin paideia mas, i mallon, tin elleipsi paideias mas, telika?
ReplyDeleteSorry magkes, den eimai anonymous, ksexasa na ipograpso. Me lene Floro, Grando Floro. Ti praktikes simboules exete loipon magkes me tis megales?
ReplyDeleteπαιδιά κατουρήστε και λίγο...
ReplyDeletegrande flore, an den thn exeis megalh mia einai h symboulh ...
ReplyDeletepenis enlargement!
K oso gia tous europeans, den 3erw ti lene, alla gia megales psaxnoun for sure!
ulis ένα πολύ καλό σύστημα Δευτεροβάθμιας λυκειακής εκπαίδευσης είναι το International Baccalaureate (IB).
ReplyDeleteΤο μάθημα της ιστορίας διδάσκεται με τη χρήση πολλαπλών βιβλίων που επιλέγει ο καθηγητής, δίνεται έμφαση στην ανάλυση πρωτογενών πηγών και την κριτική προσέγγιση των καταγεγραμμένων ιστορικών γεγονότων. Οι ερωτήσεις των εξετάσεων και οι εργασίες δεν αφορούν στην παράθεση γεγονότων που έμαθε ο μαθητής από το εγχειρίδιο, αλλά στην κατάθεση μιας τεκμηριωμένης άποψης.
Το σύστημα του ΙΒ είχε στο μυαλό του ο ΓΑΠ (ο ίδιος το είχε πει) το 1994 όταν ήταν υπουργός παιδείας και είχε προτείνει τη δημιουργία του εθνικού απολυτηρίου (με σύμβουλο τότε το Δημαρά).
Φυσικά οι εγχώριες δυνάμεις της ακινησίας και των θρησκευτικών δεν επέτρεψαν να περάσει η μεταρρύθμιση. Τελικά ήρθε ο Αρσένης και τα έβαλε όλα μέσα όπως ήταν πριν αλλάζοντας μόνο τον τίτλο του Λυκείου.
σχετικά με τα ιστορικά ερωτήματα που θέτεις no comment
ReplyDeleteΔεν ήταν όμως οι εγχώριες δυνάμεις της ακινησίας γενικά κι αόριστα που σαμποτάρανε το ριζοσπαστικό σχέδιο του ΓΑΠ το 1994, ήταν το κύκλωμα Σημίτη και των πανεπιστημιακών φασίστων.
ReplyDeleteΚαι λέει ο Σημίτης, η Ελληνική κοινωνία δεν ήταν ώριμη αρκετά για μεταρρυθμίσεις στην παιδεία. Κι όμως, κ. Σημίτη, με όλο το σεβασμό για την τεράστια προσφορά σας στην σύγχρονη Ελλάδα, η Ελληνική κοινωνία όχι απλά ανώριμη δεν ήταν, αλλά σάπισε κι έπεσε από το δέντρο. Είναι πολιτικό έγκλημα αυτό που διαπράξατε επί ανδρεϊκού και Σημιτικού ΠΑΣΟΚ. Να αγνοήσετε δηλαδή την κινητήριο μοχλό προόδου, πνευματικής, κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης της χώρας:την παιδεία.
Το διεθνές απολυτήριο (ΙΒ) είναι πραγματικά ένα αξιοθαύμαστο λυκειακό δίπλωμα. Στην Ελλάδα, στα ιδιωτικά σχολεία στυλ Μωραϊτης, Κολέγιο Αθηνών, Ανατόλια Θεσσαλονίκης, Ζηρίδης κλπ., διδάσκουν μόνο τα 2 τελευταία χρόνια αυτού, σαν εναλλακτική λύση προς τα A-levels που επιβαρύνουν τον ενδιαφερόμενο μαθητή επιπλέον του ελληνικού λυκείου.
ReplyDeleteΟ ίδιος ο γιος του ΓΑΠ παρακολούθησε το ΙΒ, κι ο ΓΑΠ είναι ο μοναδικός πολιτικός που υποστήριξε την εξάπλωση του διπλώματος σε όλα τα δημόσια σχολεία. Μάλιστα στα αρχικά πλάνα ήταν να δοκιμαστεί πιλοτικά το ΙΒ στη Βαρβάκειο της Αθήνας.
Όχι σαν κάτι πολιτικάντηδες του ΚΚΕ που από τη μία παραμυθιάζουν τον κόσμο, κι από την άλλη τα παιδιά τους πάνε σχολείο (από Δημοτικό παρακαλώ) στο Κολέγιο Αθηνών...
Πως η δεξιά βρήκε την ατζέντα των σοσιαλδημοκρατών και την άνοιξε. Η ήττα στην Δανία ...
ReplyDeleteΤου Αγίου
Άλλη μια ήττα καταγράφηκε, χθες, στο παθητικό των σοσιαλδημοκρατών στην Ευρώπη.
Η ηγέτιδα των σοσιαλδημοκρατών στην Δανία Helle Thorning-Schmidt, ηττήθηκε από τον πρωθυπουργό Anders Fogh Rasmussen και τον κυβερνώντα κεντροδεξιό συνασπισμό του. Έτσι ο 54χρονος, Rasmussen, παρά την απώλεια 6 εδρών στο κοινοβούλιο, θα συνεχίσει να κυβερνά, για τρίτη συνεχόμενη φορά, την Δανία, στηριζόμενος σε ένα αντιφατικό ιδεολογικο-πολιτικό συνονθύλευμα.
Εδώ, και τα απίθανα γίνανε πιθανά. Στη νέα κυβέρνηση θα συνεργάζονται το ακροδεξιό Λαϊκό Κόμμα με την κεντρώα Νέα Συμμαχία, της οποίας ηγείται ένας καρατερίστας, Παλαιστίνιος μετανάστης, ο Naser Khader, ο οποίος είχε κάποτε εκδηλώσει την επιθυμία να γίνει ο πρώτος υπουργός Εξωτερικών της Παλαιστίνης!
Το ερώτημα, τι έγινε πάλι και χάσαμε, δεν απασχολεί μόνο την σοσιαλδημοκρατική Σκανδιναβία, αλλά ολόκληρη την Ευρώπη που κινείται πολιτικά σε αυτό τον ιδεολογικό χώρο.
Φίλοι, σας πήραν την ατζέντα! Η κεντροδεξιά πέτυχε να παρουσιάσει ένα μίγμα πολιτικής που διεμβολίζει τον σοσιαλδημοκρατικό χώρο. Διατήρησε την ρητορεία του κοινωνικού κράτους, δεν έθιξε, αμέσως, δικαιώματα και προνόμια, ρύθμισε τα μακροοικονομικά, ώστε να απομακρυνθούν άμεσοι κίνδυνοι κατάρρευσης του συστήματος και προσέφερε συγκυριακή διέξοδο στην δομική ανεργία – όχι προφανώς λύση. Ενώ λοιπόν φρόντισε να πείσει τις μάζες ότι τα καταφέρνει εξίσου καλά με τους σοσιαλδημοκράτες στη ρύθμιση του ανεξέλεγκτου, καιροσκοπικού, καπιταλισμού, πρόσθεσε στον πολιτικό της καμβά και τις απαραίτητες εθνικιστικές πινελιές, έτσι ώστε να δέσει καλύτερα η συνταγή: κανείς δεν κινδυνεύει από την παγκοσμιοποίηση, αρκεί να είναι πατριώτης. Αχτύπητη συνταγή την περίοδο της μεγάλης κοινωνικής και οικονομικής ανασφάλειας!
Μπορεί βέβαια αυτό να αποτελεί εκδήλωση συντήρησης, να μη δίνει λύσεις στα προβλήματα, να στρεβλώνει το φαινόμενο του νεοφιλελευθερισμού στις συνειδήσεις των πολιτών, να παρουσιάζει διαρκώς μια εικονική πραγματικότητα, στην οποία ευημερούν οι δείκτες και δυστυχούν ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι, αλλά πείθει… γιατί η ζωή είναι σύντομη και η ανασφάλεια μεγάλη.
Στην Ελλάδα μας, κάποιοι συνάδελφοί μου έχουν κατανοήσει καλά το φαινόμενο και έχουν ενημερώσει σχετικά τον πρωθυπουργό Καραμανλή. Γνωρίζουν πιο είναι το πολιτικό μίγμα του συρμού και προσπαθούν, οι άνθρωποι, να μάθουν τους πέριξ της ηγεσίας την ΝΔ να το παρασκευάζουν και να το προσφέρουν στο εκλογικό σώμα.
Αυτοί την δουλειά τους κάνουν, οι άλλοι στο ΠΑΣΟΚ έχουν καταλάβει άραγε που βαδίζουν; Με την σοσιαλδημοκρατική ατζέντα σε ξένα χέρια, Γιώργο, γνωρίζεις τι κινδύνους διατρέχεις; Δεν είναι λύση να καταγγείλεις τον νέο, παρά φύσιν, κάτοχο.
Δεν θα βοηθήσει να επιχειρήσεις να πείσεις ότι εσύ ξέρεις να φτιάχνεις καλύτερα το ίδιο πολιτικό μίγμα, λόγω πολιτικής καταγωγής και παράδοσης.
Φύγε μπροστά και συνέταξε μια νέα ατζέντα που θα αντικαταστήσει τον οικονομισμό της παλαιάς, με την πολιτική και τη λαϊκή συμμετοχή στις αποφάσεις.
Οι σοσιαλδημοκράτες την πάτησαν, επειδή πίστεψαν ότι μπορούν να ρυθμίσουν την παγκοσμιοποιημένη οικονομία, έτσι ώστε να παράγει κοινωνική πολιτική. Αποδείχθηκε ότι αυτό δεν γίνεται (κυρία Διαμαντοπούλου μου). Αλλάχτε ατζέντα και εξαντλήστε τα περιθώρια πολιτικής παρέμβασης εντός της χώρας και των οργάνων της ΕΕ, ώστε να ανασάνουν οι κοινωνίες από τον βρόγχο του τραπεζίτη και του οικονομικού ολοκληρωτισμού των αγορών. Κάντε πολιτική, οικονομία κάνουν άλλοι καλύτερα!
@anonymoys
ReplyDeleteτου Αγίου
Τα λες τέλεια.Στην Ελλάδα,όπως στη Σουηδία πέρυσι και στη Δανία προχθές,ψηφίζουν συντηρητικά κομματα που ντύθηκαν σοσιαλδημοκρατικές μαιμούδες.Τα κλάμματα που ρίχνει ο Καραμανλής για τα κοινωνικά προβλήματα δεν τα είδαμε σε κανέναν σοσιαλιστή μέχρι τώρα.Αλλά πιάνουν τόπο.Η ΝΔ λεηλάτησε το φραστικό και λεκτικό εξοπλισμό του ΠΑΣΟΚ προσθέτοντας στη προπαγανδιστική της συνταγή ηθικολογικές κορώνες.Η ευθύνη του ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ βρίσκεται στην αποστολή της ανανέωσης του νοηματικού και φραστικού πολιτικού λόγου της εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας.Δύσκολη προσπάθεια.Αρκεί να μη το παίξει αντι-Καραμανλής.Χρειάζεται υπομονή και χρόνος.
Η Μετριοπαθής Δεξιά που κυβερνάει την Ελλάδα χρησιμοποιεί τη μετριοπάθεια σαν μέθοδο διαχείρησης της εξουσίας με μηδενικό πολιτικό κόστος και όχι σαν μέθοδο συναινετικής επίλυσης των κοινωνικών προβλημάτων.Πελατειακή πολιτική και μετάθεση των δυσάρεστων αποφάσεων για το μέλλον είναι το δίπτυχο της επιτυχίας.
ReplyDeleteΕτσι μεταφράζει στην Ελλάδα η ΝΔ τη πολιτική των Moderates της Σουηδίας και της Δανίας.
Κομφούκιε περαστικά.Ανησυχούμε.Για κάποια μικρή εγχείρηση μας μίλησες.Είναι όλα καλά; Σε περιμένουμε να διανύσουμε μαζί τα υπόλοιπα 60 χρόνια που υποσχέθηκες να διαθέσεις στο μπλόγκ.
ReplyDeleteοι ευάριθμοι μπλογκοφίλοι σου
Για να απαντήσω στους αγαπητούς ανώνυμους, λοιπόν σόρρυ για τα σεντόνια που απλώνω με άρωμα καζολίν λεβάντα, απλά τα πράγματα από βδομάδα είμαι και επίσήμως άνεργος και ακόμα δεν έχω βρει κάτι (ως γνωστόν, να βρίσκετε την επόμενη δουλειά πριν καν τελειώσετε την παρούσα, σε εμένα δεν ήταν ακόμα δυνατό αυτό) οπότε τα 3/4 της μέρας τα περνάω στο ίντερνετ ψάχοντας πληροφορίες κτλπ. Την προηγούμενη βδομάδα πχ. δεν μπήκα να σχολιάσω γιατί είχα να προετοιάστώ για κάτι ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις, ευελπιστώ κάτι να κάτσει σύντομα. Έχω και μία συνεντευξη για Ελλάδα (ψάχνω παντού, εννοείται πως με κάποιες σχετικά ανεκτές προυποθέσεις θα γούσταρα Ελλάδα) αλλά επιμένουν να μη μου δίνουν πολλές πληροφορίες και δεν ξέρω εάν θα ρισκάρω να κατέβω έχοντας μία μόνο και τέτοια συνέντευξη. Οπότε όταν γεμίζει το κεφάλι και με πιάνει άγχος αφού στο παρελθόν έχω κάνει και χρονιά άνεργος (όχι άεργος... δούλευα μερικώς σε μεταφράσεις και σουβλατζίδικα) μπαίνω εδω μέσα για να ρίξω κανένα σχόλιο και να διαβάσω τα δικά σας (και ενίοτε μαθαίνω κάτι - ειδικά στην επικαιρότητα που δεν βλέπω απαραίτητα στους τίτλους των διαδικτυακών εφημερίδων). Για τον όγκο ζητάω συγνώμη, το κακό είναι ότι γράφω και απίστευτα γρήγορα οπότε πραγματικά δεν με παίρνει τόσο πολύ χρόνο όσο φαίνεται.
ReplyDeleteΓια την φίλη ανώνυμη που με κατηγόρησε ότι αναπαράγω τα χαζοαστεία των Ελλήνων για τα γεννητικά όργανα θα ήθελα να την πληροφορήσω ότι... όσο πολιτισμό και να φάω στη μάπα δεν πρόκειται να φτουρήσω και να προδόσω έτσι μια βασική αρχή της βιολογίας! Για να καταλάβεις τι εννοώ πρέπει να μάθεις ότι τα ανδρικά γεννητικά όργανα είναι ένα θάυμα της φύσης αφού είναι τα μεγαλύτερα (σε σχέση με τον όγκο του σώματος) στη φύση σε σημείο που προβληματίζει βιολόγους και παλαιοανθρωπολόγους (γιατί το μεγάλωμα έγινε από παλιά). Η αλήθεια είναι ότι μελέτες απέδειξαν ότι το μεγάλο ανδρικό μόριο (το οποίο δεν δίνει κάποιο άλλο συγκεκριμένο βιολογικό πλεονέκτημα όπως δίνουν τα μεγάλα αρχίδια στο χιμπατζη που του αυξάνουν τις πιθανότητες γονιμοποίησης εν μέσω παρτούζας όπως το χουν παράδοση) μεγάλωσε για τον ίδιο λόγο που μεγάλωσε η ουρά στο παγώνι, το κέρατο στο ελάφι και το στόμα σε κάποια ήδη ψαριών. Άρα είναι βιολογικά αποδεκτό ο άντρας να είναι περήφανος για τα γεννητικά του και θα έλεγα δείγμα ανωτερώτητας να καυχιέται ότι τα έχει ζόρικα και όχι φλώρικα. Εάν οι βόρειοι λαοί τα κρύβουν είναι είτε για το κρύο είτε από ντροπή (για αυτά που έχουν), οι μαύροι την κρεμάνε από έξω και της ρίχουν και διαφήμιση. Άλλοι το παίζουν έξυπνοι και άλλοι ψωλαράδες λοιπόν, χαχα! Εγώ τα κάνω και τα δύο μαζί - βιολογικά λοιπόν γύρισα τον ενισχυτή στο 11!
Να μη μου χαλιέσαι μόνο. Εάν νομίζεις ότι λέω 10 βλακείες και ένα καλό, ε λοιπόν κάτι είναι και αυτό.
Πίσω στο κυρίως θέμα μας, αυτό που προτείνανε οι γ700 με το διεθνές μπακαλορεά μου ακούγεται καλή ιδέα σαν συμπλήρωμα στις λυκειακές σπουδές των παιδιών διότι έτσι όχι μόνο τα παιδιά αποκτούν βάσεις άμεσα χρήσιμα στη διεθνή αγορά (και γνωρίζουμε τι κινήτικότητα υπάρχει στις μέρες μας) αλλά και θα μπορούσε ίσως να αποτελέσει βάση για προσκάλεσμα παιδιών από άλλες χώρες για να σπουδάσουν στην Ελλάδα.
ReplyDeleteΚαι τώρα που λέω το τελευταίο θυμάμαι για μια πρόταση κάποια χρόνια πριν για ένα διεθνές (κατά βάση αγγλόφωνο) πανεπιστήμιο έξω από τη Θεσσαλονίκη ή κάτι τέτοιο τέλοσπάντων... το οποίο θα είχε μια αναλογία 40-60 υπέρ των ξένων φοιτητών. Ε λοιπόν ναι μάγκες κάτι τέτοια είναι καλές ιδέες γιατί έχεις πολλά οφέλη πέρα από τα λεφτά που θα εισρέουν στη χώρα. Θα μου πεις ποιος θα γουστάρει να έρθει Ελλάδα να σπουδάσει αφού η ελληνική αγορά εργασίας είναι όπως την ξέρουμε. Και λοιπόν; Δεν δουλεύει όπου σπουδάζεις. Εάν το πανεπιστήμιο προσφέρει σπουδές αναγνωρισμένες στο εξωτερικό και καλέσει αναγνωρισμένους καθηγητές (εκεί είναι όλα τα λεφτά) ξέρω αρκετά Αγγλάκια και Γαλλάκια και Γερμανάκια και Τσεχάκια και Πολονάκια και Ρωσάκια για να μη πω τους γείτονές μας (βάλε και τα τουρκάκια μεσα) που θα ψοφούσαν να κάνουν σπουδές στην Ελλάδα (πολλά καημένα θα νομίζουν ότι θα κάνουν μπάνιο Χαλκιδική το Μάρτιο, ντάξη τα Νορβηγάκια θα κάνουν νο προμπλεμ). Και μη το γελάτε, καλό όνομα να φτιάξεις (και αυτό το κάνεις με καθηγητές που έχουν όνομα) και τα άλλα έρχονται.
Ρε Ulis, τι άνεργος μας λές ότι είσαι; Εσύ για να συντηρήσεις αυτά τα μεγάλα πεομεγέθη πρέπει να βαράς όλη μέρα masturbation pou lete kai seis pou spoudasate Agglia.
ReplyDeleteΜπα μη φαντάζεσαι. Από το πολύ το άγχος έχει αρχίσει να πέφτει! Χαχα!
ReplyDeleteΕίπαμε οι έρωτες δεν είναι για τους γ700... μας έχουν φάει οι πενηνταπεντάρηδες... αυτοί και τα νιάτα τους τα φάγανε στο καμάκι, και χωρίς άγχος σπουδάσανε και μπήκανε στην εργασία και τώρα με τις καλές τις συντάξεις και τα κονέ που έχουν σου το παίζουν έφηβοι... ο Ζαμπέτας τα χε πει δεκαετίες πριν.
Ρε συ μαλάκα Ulis με καμμιά τράπεζα σπέρματος μπορεί να κάνεις χρυσές δουλειές.Είναι μερικές στη Σκωτία,εκει που κλωνοποίησαν τη Ντόλλυ,που τρελλένονται για Greekς.θα λύσεις και το πρόβλημα της ανεργίας ρε σύ καρντάσι.
ReplyDeleteΣαλονικιά ξέρεις υπάρχουν οι Α και οι Β και οι Γ. Υπάρχουν και οι ΓΓ που είναι 'οιγιατοπεο' (σα γιαπονέζικο ακούγεται έτσι) υπάρχουν και οι ΑΑ που είναι ότι υπόσχεται ο τίτλος τους. Λοιπόν στη ζωή όμως δε ζούμε μόνοι μας υπάρχει και η κοινωνία, οι άνθρωποι ζούνε σε ομάδες.
ReplyDeleteΈρευνες έχουν αποδείξει ότι οι ομάδες που απαρτίζονται από πολλούς ΑΑ δε λειτουργούν τόσο καλά όσο ομάδες που απαρτίζονται απο Β. Οπότε να είσαι σίγουρη ότι όταν αρχίσει η κλωνοποίηση τους τελευταίους που θα ψάχνουν θα είναι οι ΑΑ.
Από την άλλη, λύσεις όπως η μαλθακίαν (όπως ήταν πριν βγεί το Θ) δεν τις ασπάζομαι ούτε τις συμβουλεύω αφού δεν έλυσαν ποτέ τα προβλήματα κανενός, ούτε καν το πλέον προφανές.
Άστα τώρα αυτά, καμιά ιδεά για δουλειά έχεις;
Πίσω στο θέμα της παιδείας, και πάνω στην ιδέα για το διεθνές πανεπιστήμιο κάποιος μπορεί να παρατηρήσει το εξής. Ότι ο πλέον φτηνός κλάδος για επένδυση με τις καλύτερες αποδόσεις είναι αυτός της παιδείας. Κτίρια, εγκαταστάσεις και καθηγητές κοστίζουν και λιγότερο από μια γέφυρα στο Ρίο Αντίρριο ή την Εγνατία (καμιά απολύτως αμφιβολία για τη χρησιμότητά τους βεβαια!) ενώ εάν βγάλουν όνομα μπορούν να σε ενώσουν με ολόκληρο τον κόσμο. Το κέρδος δεν είναι ευθέως μετρήσιμο αλλά θα είναι άμεσα ορατό και από τον κάθε πολίτη (δεν φαντάζεστε τι αγορά μπορεί να στηθεί από πίσω εάν η τοπική κοινωνία ενεργοποιηθεί, εταιρίες, εργαστήρια κτλπ.). Και δεν είναι ανάγκη να κυνηγήσουμε όλους τους τομείς, μπορεί να γίνει επιλογή. Εγώ πιστεύω σε μια χώρα με αρκετά υψηλό μορφωτικό μέσο όρο (με βάση τα χρόνια σπουδών) όπως η Ελλάδα θα έπρεπε να το εκμεταλλευτεί αυτό. Ήδη ένα πανεπιστήμιο του οποίο το όνομα κυκλοφορεί θετικά διεθνώς είναι αυτό της Κρήτης και μπράβο τους που έχουν μαζέψει μια καλή ομάδα υπευθύνων που διαφοροποιούνται από τους τύπους που κυκλοφορούνε στα Αριστοτέλεια (ίσως το χειρότερο ελληνικό πανεπιστήμιο από άποψη κομματικοποίησης και μιζοπρυτανίλας). Δεν μπορεί αυτό να γενικευτεί και για τα υπόλοιπα πανεπιστήμια ώστε να αρχίσει η χώρα να ακούγεται πολύ πιο θετικά στο εξωτερικό από ότι τώρα. Όχι ότι είναι τόοοοσο άσχημα πια, όλα μαύρα αλλά σκοπός είναι αρχίσουμε να εξάγουμε κάτι, εάν δεν μπορούμε αεροπλάνα, εάν η βουλγάρικη φέτα τους έρχεται πιο φτηνή, ε τότε μαζί με τον τουρισμό γιατί όχι λίγο Ελληνική παιδεία; Γιατί μη το γελάτε παρά τις ελέιψεις μας έχουμε και στοιχεία που μπορούν να κάνουν τη διαφορά.
ReplyDeleteΠΣ. ...άσε που άμα αρχίσουν να έρχονται τίποτα αγγλάκια να σπουδάσουν, μπορεί να αρχίσουμε να έχουμε και english nights στους μπουζουκοτεκέδες και θα γίνεται το έλα να δείς....
ulis gine porn star agori mou!!!
ReplyDeleteΑνώνυμε τι να κάνω που είμαι και υποχόνδριος. Το πορνσταριλικι είναι επάγγελμα άκρως ανθυγειινό.
ReplyDeleteThis comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDeleteΓιώργο έχεις δίκαιο. Η περίοδος Σημίτη ήταν περίοδος στασιμότητας για την παιδεία.
ReplyDeleteγια ηρεμήστε λίγο μάγκες, γιατί απ' την πολύ μαγκιά βάρυνε το blog
ReplyDeleteulis η αξία του άρθρου του Βούλγαρη δεν έχει να κάνει τόσο με το γεγονός ότι ο συγγραφέας προτείνει κάτι συγκεκριμένο για την παιδεία, όσο με την προτροπή που κάνει να υπερβούμε τις αγκυλώσεις της προηγούμενης γενιάς, αγκυλώσεις οι οποίες σχετίζονται με την επικράτηση μιας δήθεν αριστερής άποψης για τον κόσμο.
ReplyDeleteΤο διεθνές πανεπιστήμιο στο οποίο αναφέρεσαι μας ακούγεται λίγο soviet. Δεν το απορρίπτουμε σαν ιδεά. Καλώς να γίνει. Όμως το πρόβλημα είναι ότι το κράτος έρχεται να φτιάξει ένα πανεπιστήμιο από την αρχή, τη στιγμή που τα δημόσια πανεπιστήμια θα μπορούσαν να διαθέτουν τα ίδια ξενόγλωσσα προγράμματα μεταπτυχιακών ή προπτυχιακών σπουδών. πχ το Καποδιστριακό έχει το MA South European Studies που είναι καλό πρόγραμμα και συμμετέχουν φοιτητές από τη ΝΑ Ευρώπη.
ReplyDeleteΛοιπόν ναι ήταν στάσιμη γιατί ο Σημίτης δεν θεώρησε καλό να το ρισκάρει. Είδε τι αντιδράσεις είχε φάει ο Κοντογιανόπουλος το 93 (ο οποίος βέβαια την τύφλα του έκανε) με τα πανεπιστήμια και με το πρώτο κύμα των καταλήψεων στα σχολεία, είχε και άλλα να βάλει στο πρόγραμμα οπότε προτίμησε να μην πολεμήσει σε όλα τα μέτωπα. Είναι γνωστό συν τοις άλλοις ότι υπάρχει ολόκληρο κύκλωμα συμφερόντων που το ενδιαφέρει η συνέχιση της κατάστασης (πανεπιστημιακοί, φροντιστήρια, ιδιωτικά εκπαιδευτήρια που ειδικά τα τελευταία έχουν θησαυρίσει τα τελευταία χρόνια) και το μόνο που ζητάει είναι περισσότερα λεφτά και όχι αναδιαρθώσεις.
ReplyDeleteΒλέπετε να κάνει καμια τραγική αναδιάρθρωση και η ΝΔ; Μπα, λάου το πηγαίνει. Μόνο την τύφλα της Γιαννάκου με το βιβλίο δοκίμασε να πασάρει (λες και έκανε πείραμα) και η Γιαννάκου βγήκε σύνταξη (ε μα!) και πάλι καλά να λέει.
Το πρόβλημά μας είναι ότι κάθε φορά οι όποιες σούπερ αλλαγές που μας προτείνουν για την παιδεία είναι ουσιαστικά αλλαγές για να λέμε ότι κάναμε αλλαγές. Δεν πάνε στην καρδιά του προβλήματος. Το ότι δεν πρέπει το παιδί να έχει ανάγκη το φρόντιστήριο για να προχωρήσει. Καλύτερα ένα ζόρικο σχολείο αλλά που το παιδί έχει τη δυνατότητα να μάθει εκει κατευθίαν παρά ένα ντεμι-σχολείο που απλά παρουσιάζει την ύλη που το παιδί πρέπει να καλύψει στο φροντιστήριο. Το παιδί έτσι θα γλιτώσει και πολύτιμο χρόνο και χρήμα οι γονείς του. Και αν οι καθηγητές στα φροντιστήρια έχουν γίνει αστέρια της επεξήγησης εάς αφήσουν και ένα μικρό ποσοστό που να προσλαβάνεται σε βάση βιογραφικού και όχι σε βάση διαγωνισμού.
Θα μου πεις εδώ πολλοί καθηγητές κάνουν το μάθημα στο σχολείο όπως όπως για να πάνε να δώσουν ιδιαίτερα μετά φρέσκοι και άνετοι. Τι να πω εδώ; Ξύλο; Όχι αλλά βαθμολόγηση των καθηγητών. Όπως την τρώμε και εμείς στη μάπα στις δουλειές μας. Δεν αποτελούν καμία εξαίρεση και αυτοί... ακόμα ένας λόγος παραπάνω όταν πρόκειται για τα παιδιά μας αύριο μεθαύριο.
η τριτοβάθμια όμως εκπαίδευση, όπως και πολλοί τομείς της ελληνικής οικονομίας και της κοινωνίας, χρειάζεται μια επανάσταση γεγονός που προϋποθέτει απαλλαγή από τα πάσης φύσεως "σκαλώματα", ταμπού και μύθους της μεταπολιτευτικής Ελλάδας.
ReplyDeleteΔεν κατάλαβα το σχόλιο για το σοβιέτ (για να το λες κάπου θα αναφέρεσαι οπότε το αποδέχομαι), αλλά για το πανεπιστήμιο είναι γνωστό ότι είναι ευκολότερο να κάνεις κάτι από την αρχή παρά να πας να αλλάξεις το υπάρχον (βλέπε Κρήτη.... ήταν βλέπεις πολύ μακρυά για τα παιδάκια των μιζοπρυτάνεων οπότε τελικά ήρθε καινούργια φάρα επιστημόνων και έδεσε η σάλτσα). Όχι δε λέω ότι όλα πια βρωμμάνε αλλά ρε συ με Μαρκάτους και με τους συνεχιστές τους μην περιμένεις τίποτα πολύ παραπάνω. Στο Αριστοτέλειο ο μεγαλύτερος μούρης που κυκλοφορούσε ήταν ο Βενιζέλος (ναι αυτός του ΠΑΣΟΚ που πριν είχε βέβαια χτυπίσει την πόρτα της ΝΔ) ενώ αυτοί που συνεχίζουν είναι πολύ συχνά παρόμοιας φάρας. Δεν μπορώ πλέον να περιμένω πολλά από αυτούς Προτιμώ το κράτος να ρίξει λεφτά σε νέο έργο και να πάρει νέους ανθρώπους με όρεξη για λιγότερη μιζοπολιτική και περισσότερο έργο παρά σε υπάρχον όπου ξέρω που θα καταλήξουν.
ReplyDeleteΑξιολόγηση πρέπει να υπάρχει οριζόντια και κάθετα σ' ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα, αυτό είναι αυτονόητο και συμβαίνει στα περισσότερα κράτη του ανεπτυγμένου κόσμου.
ReplyDeleteΗ αξιολόγηση πρέπει να συνδέεται με την επιπρόσθετη χρηματοδότηση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και των προγραμμάτων τους, δηλαδή να λειτουργεί ως μηχανισμός επιβράβευσης της αριστείας και της επίτευξης αποτελέσματος.
το πρόβλημα είναι ότι η μεταπολιτευτική αντίληψη για την αξιολόγηση είναι αρνητική.
ReplyDeleteΗ αξιολόγηση θεωρείται από πολλούς ως μια τιμωρητική διαδικασία στο πλαίσιο ενός αυθαίρετου κι αυταρχικού κράτους.
Μπορεί πριν από 30 χρόνια όντως τα πράγματα να ήταν έτσι. Σήμερα όμως η αξιολόγηση συνιστά θεμελιώδη δημοκρατική διαδικασία. Αποτελεί μηχανισμό κοινωνικής λογοδοσίας των δημόσιων λειτουργών στους χρήστες των δημόσιων αγαθών.
Πιστεύω ότι η πρώτη και τελείως ανέξοδη μεταρρύθμιση στην παιδεία θα πρέπει να είναι η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου.
ReplyDeleteΕίτε κάποιοι συναισθηματικά δεμένοι με Πολυτεχνεία (τους μιζαδώρους των 80ς δηλαδής) και με Νομικές είτε όχι θα πρέπει να καταλάβουν ότι το πανεπιστημιακό άσυλο είναι
1)από τα πιο αντιδημοκρατικά μέτρα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή
2) άμεσα αναγνωρίζει ότι στο ελληνικό κράτος δεν υπάρχει ελευθερία ιδεών παρά μόνο στο πανεπιστήμιο
3) χωρίζει κοινωνικά τους πολίτες σε ελεύθερους και περισσότερο ελεύθερους
4) τα τελευταία 30 χρόνια δεν βγήκε καμία σοβαρή ιδέα (πλην της καταστροφης εργαστηρίων) σε κάποιο ελληνικό πανεπιστήμιο που να έπρεπε να κάνει τη χρήση ασύλου
5) υπάρχει μόνο για να προστετεύει τις κομματικές οργανώσεις και τις μίζες των καθηγητών (τι νομίζετε... για ποια ιδεολογία θα το υπεράσπιζαν;).
6) Δεν υπάρχει άλλος δημόσιος χώρος στον οποίο οι διαχειριστές του αρνούνται την είσοδος σε αστυνομικό όργανο που πρόκειται να προβεί σε κοινή σύλληψη κοινού παραβάτη - γιατι στα πανεπιστήμια λοιπόν; Δεν βλέπω το λόγο να προστατεύεται εκεί και επομένως να μαζεύονται η φύρα και τα πετάματα της κοινωνίας (για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους) σε έναν χώρο που υποτίθεται πρέπει να συχνάζει το αντίθετο. Κάντε μια βόλτα πχ. Αριστοτέλειο το βράδυ και θα καταλάβετε τι εννοώ.
Ας κάνουν πρώτα αυτή την αλλαγή που δεν κοστίζει και τίποτα και μετά βλέπουμε εάν έχουν το κουράγιο να βάλουν και το χέρι στην τσέπη.
ναι όταν δεν μπορείς να μεταρρυθμίσεις κάτι παράκαμψε το, βλ. ΚΕΠ
ReplyDeleteτο σχόλιο αφορά στο Διεθνές Πανεπιστήμιο
ReplyDeleteΌσο για το άσυλο συμφωνούμε στο ότι πρέπει να χαλαρώσει ο τρόπος εφαρμογής του, αν όχι να καταργηθεί πλήρως.
ReplyDeleteΑπλά δεν αρχίζουν από το άσυλο τα προβλήματα του δημόσιου πανεπιστημίου. Το να ασχολείται κανείς με τα συμβολικά και συναισθηματικά φορτισμένα θέματα και όχι τα ουσιαστικά είναι συνταγή για να αποτύχει η οποιαδήποτε μεταρρύθμιση.
Κέντρο εξυπηρέτησης πολιτών; Να σου πω αυτή ήταν μια ιδέα της κυβέρνησης Σημίτη που την βρήκα άριστη (όπως και αυτή του Καποδίστρια). Το πρόβλημα δεν ήταν στο πως την οργάνωσε ο Σημίτης αλλά στο τι έγινε στις κατα τόπους περιοχές (και εδώ έχουν ευθύνες περισσότερο τα τοπικά κομματικά στελέχη). Πχ. στη Θεσσαλονίκη μιλούσα με Δημοτικό Σύμβουλο της ΝΔ και μου είπε ότι ανοίξαν καλώς τα ΚΕΠ στη Θεσσαλονίκη αλλά προσλάβανε μέσα 1000 άτομα ενώ ούτε τα μισά δεν χρειάζονταν και ενοικίασαν πανάκριβους ιδιωτικούς χώρους (σε κολλητούς) τη στιγμή που ο Δήμος είχε δικούς του χώρους. Μετά ξαφνικά είπαν και στο Δήμο, άιντες τώρα ανέλαβέ το εσύ και ο Δήμος απάντησε δικαίως... έτσι όπως το έκανες μαγκα μου δεν το θέλω.... χεχε παίζει ρόλο και το ότι θα πρέπει να πληρώνει πράσινα παιδιά που δε θα γαλαζώσουν από τη μια μέρα στην άλλη εύκολα.
ReplyDeleteΒλέπεις πόσο εύκολα μια άριστη νέα ιδέα διαστρεβλώνεται με τις σύνηθεις πρακτικές. Για αυτό επιμένω στο χώρο της παιδείας σε εμφάνιση νέων σχημάτων και όχι απλή διαρθρωση στα ήδη υπάρχοντα. Να δουν ότι έχουν μείνει πίσω και οι παλιοί και να σφιχτούν όταν θα αρχίσουν να πέφτουν λιγότερα τα κονδύλια και θα πρέπει να παλεύουν έστω και για τα λίγα.
"Το να ασχολείται κανείς με τα συμβολικά και συναισθηματικά φορτισμένα θέματα και όχι τα ουσιαστικά είναι συνταγή για να αποτύχει η οποιαδήποτε μεταρρύθμιση."
ReplyDeleteΝαι, ακριβώς αυτό! Επειδή οι μιζοπρυτάνεις και οι αναρχικούληδες και οι όποιοι χαβιαριστερούληδες μας το πουλάνε με πλήρη συναισθηματική φόρτιση θα πρέπει κοπεί στην ψύχρα έτσι ώστε να μπορέσει να πετύχει οποιαδήποτε μεταρρύθμιση. Εάν το κράτος είναι ανίκανο να κάνει κάτι το πλέον απλό και ευνόητο είναι σίγουρα παντελώς ανίκανο να καταπολεμήσει την ψώρα που μαστίζει τον χώρο.
Sportday
ReplyDeleteΧαραλαμπόπουλος Χρίστος
Οι μεταρρυθμίσεις για την Παιδεία
Τον τελευταίο χρόνο γίνεται όλο και περισσότερο λόγος για την περίφημη «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση», χωρίς να έχει ξεκαθαριστεί –δημόσια– προς ποια κατεύθυνση θα κινηθεί αυτή η μεταρρύθμιση και αν θα μειώσει το κόστος που επωμίζεται μια ελληνική οικογένεια για να πάρει το παιδί της ένα πτυχίο, που τις περισσότερες φορές αποτελεί ένα πιστοποιητικό ανεργίας.
Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα χρειάζεται μεταρρυθμίσεις, ειδικότερα η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Οπως επίσης και περισσότερες δαπάνες από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Ομως η κυβέρνηση, που έχει αποδεδειγμένα μια επιλεκτική αλλεργία στον διάλογο, προτιμά να «επιβάλλει» τις απόψεις της σε ό,τι αφορά την περίφημη αναθεώρηση του άρθρου 16. Απόψεις που θα ακολουθήσουν τις κατευθύνσεις που περιέγραψε από πέρυσι μία έκθεση του ΟΟΣΑ για τον χαρακτήρα και την «αποτελεσματικότητα» της ευρωπαϊκής εκπαίδευσης.
Στην έκθεση αυτήν ο διεθνής οργανισμός παρατηρεί πως η Ευρώπη βρίσκεται πίσω στον «πόλεμο» για την εκπαίδευση και κατηγορεί κυρίως Γάλλους και Γερμανούς, υποστηρίζοντας ότι έχουν μέτρια εκπαιδευτικά συστήματα που –πέραν όλων των άλλων ελαττωμάτων τους– δεν είναι απαλλαγμένα από ταξικές προκαταλήψεις.
Προκαταλήψεις που έχουν το χαρακτηριστικό ότι δίνουν τη δυνατότητα παροχής εκπαίδευσης και στους μη έχοντες, επιβαρύνοντας τους κρατικούς προϋπολογισμούς. Και αυτή η επιβάρυνση, σύμφωνα με τον διεθνή οργανισμό, είναι αντιαναπτυξιακή.
Στις προτάσεις του ο ΟΟΣΑ προτείνει να ενθαρρυνθεί η δημόσια και η ιδιωτική χρηματοδότηση της Παιδείας, να υπάρχουν στις διοικήσεις των πανεπιστημίων άτομα –«επενδυτές» τους ονομάζει– που δεν θα προέρχονται από τον ακαδημαϊκό χώρο, να δημιουργηθούν εκπαιδευτικά ιδρύματα που θα μπορούν να ανταποκρίνονται στη ζήτηση της αγοράς εργασίας και να βελτιωθεί η πρόσβαση σε αυτά τα ιδρύματα, που θα πρέπει να έχουν υψηλό επίπεδο ποιότητας.
Στην έκθεση δεν καταγράφονται προβληματισμοί που να αφορούν τον δημόσιο χαρακτήρα της δωρεάν Παιδείας, ούτε ανησυχίες για τη μετατροπή των πανεπιστημίων από χώρους παραγωγής γνώσης σε κέντρα επαγγελματικής κατάρτισης.
Το ζητούμενο είναι οι ειδικευμένοι «πτυχιούχοι», που θα καλύπτουν τις ανάγκες των αγορών και των επιχειρήσεων για κέρδη. Και όταν οι ανάγκες αυτές αλλάξουν, οι ειδικευμένοι μπορούν να πάνε να πηδηχτούνε... Αλλωστε, για το πήδημα δεν χρειάζεται ούτε ειδίκευση ούτε πτυχίο.
Gousgounis gine Ulis!
ReplyDeleteΚοίτα από Γαλλία περνάω και βλέπω τι γίνεται και μπορώ να πω πως το τελευταίο που κάνει το σύστημά τους είναι να βοηθάει τις χαμηλές κοινωνικά τάξεις. Το σύστημα της Γαλλίας (όσο περίεργο και αν ακούγεται στους χαβιαριστερούληδες) είναι το ΠΛΕΟΝ ταξικό αφού βασίζεται και στο απαράδεκτο για την παιδεία βιογραφικό απο τα... νήπια και στο συζητίσιμης ισότητας μπακαλορεά του οποίου άλλη αξία έχει του μαθητή του Λαβουαζιέ (κυριλέ) και άλλη αξία του μαθητή του λυκείου του Ολνέ Σου Μπουά (και τα δύο κρατικά μεν αλλά...). Η σχολή ΕΝΑ και μόνο τα λέει όλα ... Τουλάχιστον οι πανελλήνιες αν και όχι το καλύτερο δυνατό σύστημα (αφού προβάδισμα είχε και πάλι αυτός με το καλό φροντιστή) ήταν σχετικά δίκαιες με την έννοια ότι όλοι γράφανε το ίδιο και το γραπτό τους διορθωνότανε πλήρως ανώνυμα σε άλλη περιοχή ή και πόλη και από πληθώρα καθηγητών (άρα σχετικά αδιάβλητο). Στην Ελλάδα ακόμα και σχετικά χαμηλών τάξεων καταφέρανε να πιάσουν καλές σχολές. Στη Γαλλία όμως για τη φτωχολογιά έχει κάτι πανεπιστημία συζητίσιμης αξίας στις επαρχίες. Για αυτό και οι Γάλλοι επίσης έχουν αρχίσει να φωνάζουν για αλλαγή στο σύστημα, ντρέποντας για την χαμηλή κατάταξη που και αυτοί παρουσιάζουν στο σύνολο (και είναι και μεγάλη και ανεπτυγμένη βιομηχανικά και τεχνολογικά χώρα πανάθεμά τους).
ReplyDelete.... sorry ennoousa ntrepomenoi!... eheh... Λοιπόν, ναι το να βάλεις μέσα τις εταιρίες να κόβουν και να ράβουν δεν έχει νόημα - θυμάμαι στο πανεπιστήμιό μου Αγγλία μας διδάσκαν ένα ζόρικο σύστημα σχεδιασμού πολύπλοκο αλλά βέβαια ασυνήθιστο στην αγορά γιατί το είχε κάνει δώρο πακέτο μια μεγάλη βιομηχανική εταιρία με τον εκπαιδευτή, προφανώς γιατί το χρησιμοποιούσε.
ReplyDeleteΕντάξη την βασική ιδέα του σχεδιασμού την έπιασα, άλλωστε δεν πήγα πανεπιστήμιο να μάθω ένα προγραμματάκι αλλά να αποκτήσω βάσεις και αυτές θα τις αποκτούσα είτε με αυτό είτε με άλλο πρόγραμμα όμως σίγουρα δεν είναι πάντα θεμιτό να αφήνεις τον όποιο έστω και καλόπιστο δωρητή να αλλωνίζει στα πανεπιστημιακά προγράμματα - όχι τίποτα άλλο αλλά στην Ελλάδα από τις κρατικές μίζες φοβάμαι θα αρχίσουμε και τις ιδιωτικές (τι σχεδόν, σίγουρο!) - θα μου πεις στην τελική καλύτερα να σκάει μίζα ο ιδιώτης παρά το κράτος με λεφτά του λαού (στανταρντ αυτό).
Πρέπει όμως να πάρουμε και τη εξής απόφαση. Σπουδές για δουλειά; Η σπουδές αλλά αρχαιοελληνικα; Είναι ανάγκη ο πολιτικός μηχανικός να πάει να χτίζει αυθαίρετη μεζονέτα; Είναι ανάγκη ο της νομικής να δουλεύει Εισαγγελάτος; (δεν ξέρω πως μου ρθε αυτό). Υπάρχουν πολλά άλλα να κάνουμε. Μαθαίνουμε για κάποια συγκεκριμένη δουλειά ή απλά παίρνουμε μια βάση;
Ξέρετε στις Ινδίες οι πλούσιες Ινδές σπουδάζουν αρχαιολογίες, ιστορίες, γλώσσες και γεωγραφίες όχι για να βρουν δουλειά στο αντικείμενο αλλά απλά για να έχουν το απαραίτητο κύρος ώστε να βρουν τον καλό γαμπρό. Κατά τα άλλα πεταμένος χρόνος και λεφτά θα πουν πολλοί.
Ο Ulis έχει δίκιο σε πάρα πολλά όσον αφορά τον τομέα της παιδείας αν βέβαια αυτό το θέμα το προσεγγίσεις μόνο από την πρακτική του και την τεχνική του πλευρά.
ReplyDeleteΜπορούμε να γίνουμε χώρα παραγωγής και εξαγωγής επαιδευτικών υπηρεσιών.Αλλά αυτό απαιτεί να αποδεχθούμε ότι η παιδεία θα γίνει εμπορικό προιόν,για τους ξένους και δημόσιο αγαθό για τους ντόπιους.Και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν ανεξαρτητοποιήσουμε και διαχωρίσουμε τους παραγωγούς απο τους χρήστες.Και αντί το κράτος να χρηματοδοτεί τους παραγωγούς παιδείας να χρηματοδοτεί επιλεκτικά τους χρήστες παιδείας.Και αυτό είναι ιδεολογική θέση πολύ ασθενής στο πολιτικό μας σύστημα.Η αναθεώρηση του άρθρου 16 θα συνεισφέρει προς αυτή τη κατεύθυνση.Οταν βέβαια το πιστεύεις και όχι όταν απλά το χρησιμοποιείς ως όπλο για να σκοτώσεις τον πολιτικό σου αντίπαλο.Ο συνταγματικός χειρισμός αυτού του άρθρου έδειξε καθαρά ότι απο πλευράς Κυβέρνησης χρησιμοποείται για να ενσπείρει ζιζάνια στο ΠΑΣΟΚ και να απαξιώσει το ΓΑΠ.Ο Σημίτης σ'αυτή την ιστορία πήρε πολύ αντιδραστική θέση.Βλακεία; Σκοπιμότητες; Οτι και να είναι τη πληρώνει η παιδεία.
Παρμενίδη καταλαβαίνω πώς χρησιμοποείται η ιστορία αυτή για μικροπολιτική, αυτό που δεν κατάλαβα είναι για τον παραγωγό παιδείας και τον χρήστη και για τον διαχωρισμό τους. Σε τι αναφέρεσαι ακριβώς ή στο περίπου;
ReplyDeleteΣτην Ελλάδα ταυτίζουμε το κρατικό με το δημόσιο.Δημόσια αγαθά μπορεί να παράγει και ένας μη κρατικός φορέας. π.χ.Το Μουσείο φυσικής ιστορίας και το αντίστοιχο ίδρυμα Γουλανδρή έχει τεράστια εμπειρία στις φυσικές επιστήμες.Θα μπορούσε κάλλιστα να στηρίξει ένα πανεπιστημιακό ίδρυμα μη κερδοσκοπικό όπως είναι και το Μουσείο.Εαν το κράτος ήθελε τις εκπαιδευτικές του υπηρεσίες,γιατί τις θεωρεί δημόσιο αγαθό,θα ερχότανε σε συνενόηση και συνεργασία μαζί του και έναντι κάποιου ποσού ανα φοιτητή θα προσέφερε δωρεάν εκπαίδευση στους χρήστες-φοιτητές-πολίτες.Αυτό ενοώ διαχωρισμό του παραγωγού απο το χρήστη.Είναι το κλειδί για τη κατανόηση του τρόπου παραγωγής και διάθεσης δημόσιων αγαθών απο τα μη κρατικά πανεπιστήμια.
ReplyDeleteΤο ίδιο μπορεί να συμβεί και με το ηλεκρικό ρεύμα ως δημόσιο αγαθό.Δεν είναι υποχρεωτικό να παράγεται αποκλειστικά απο τη ΔΕΗ.
Ναι καταλαβαίνω και συμφωνώ και επαυξάνω. Ειδικά στο θέμα της ΔΕΗ το θέμα δεν είναι πως θα την ιδιωτικοποιήσουμε αλλά πως θα οργανώσουμε το δίκτυο ώστε να μπούν και άλλοι παίκτες μέσα. Εάν κάποιος παίκτης είναι τόσο μαλάκας ώστε να πει 'θα φτιάξω το δικό μου δίκτυο και θα καλύψω όλη την Ελλάδα από άκρη σε άκρη΄ ας μπει να το κάνει, εγώ θα χειροκροτήσω τη μαγκιά του - εμείς ξέρουμε ότι εάν τα είχαμε ιδιωτικά από παλιά όχι στη Φολέγανδρο αλλά ακόμα και στα μισά χωριά στην Εύβοια θα διάβαζαν με λάμπες κηροζίνης! Πώς λοιπόν να πεις ότι πουλάς αυτό το δίκτυο που χτίστηκε με λεφτά από το λαό για την εξυπηρέτησή του και σε τι τιμή το δίνεις; Τα ίδια και για τον κατακαημένο ΟΤΕ ο οποίος φυσιολογικά θα έπρεπε να βγάζει τα διπλάσια (αν μετρήσει κανείς την κατασπατάληση). ΟΚ για ελεύθερη παραγωγή αλλά όχι για ξεπούλημα.
ReplyDeleteΚάτι παράλληλο και στην παιδεία.
Ενημερωτικά επείδη αναφέρθηκε κάποια στιγμή το θέμα, ο εισαγγελέας πρωτοδικών Θεσσαλονίκης Βασίλης Φλωρίδης έδωσε εντολή για άρση του πανεπιστημιακού ασύλου αν κατά τον εορτασμό τςη 17Ν σημειωθούν κακουργηματικές πράξεις....ένα μικρό βήμα για την κατάργηση επιτέλους μουσειακών ιδεολογιών!
ReplyDeleteιδεολογειών= εκ παραδρομής
ReplyDeletehttp://www.tovimadaily.gr
ReplyDeleteγνώμη
Από πλάνη... σε πλάνη
Αντώνης Καρακούσης
Στα χρόνια της Μεταπολίτευσης η επιχειρηματικότητα δεν υπήρξε ιδιαιτέρως δημοφιλής. Λόγοι ιδεολογικοί, που πήγαζαν από τις σχέσεις επιχειρηματιών με τη χούντα των συνταγματαρχών και αργότερα αναγεννήθηκαν όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επέβαλε τη στροφή προς στο μεγαλύτερο κράτος και του απεδόθη η κατηγορία της «σοσιαλμανίας», αλλά και πραγματικοί, που ανεδείχθησαν στη διάρκεια των πετρελαϊκών κρίσεων του 1973 και του 1979, αφήνοντας πίσω τους επιχειρηματικά κουφάρια, δημιούργησαν κλίμα βαρύ για τους επιχειρηματίες.
Στα πρώτα, μάλιστα, χρόνια διακυβέρνησης του ΠαΣοΚ η κατάσταση επιδεινώθηκε, καθώς φορτίστηκε εκ νέου ιδεολογικά από τη διαχείριση του θέματος των προβληματικών επιχειρήσεων και από την εντονότερη παρέμβαση του κράτους στην οικονομία. Ηταν η εποχή που το κέρδος, ως έννοια, δεν ήταν αποδεκτό και ο ανταγωνισμός φάνταζε ως μέγιστο κακό. Εκτοτε πολλά άλλαξαν. Στη διαδρομή προς την ΟΝΕ οι παραπάνω αντιλήψεις αμβλύνθηκαν, η κουλτούρα της αγοράς απορροφήθηκε από τους περισσοτέρους, το κέρδος θεοποιήθηκε, η ανταγωνιστικότητα και η επιχειρηματικότητα έφθασαν στη μετά ευρώ εποχή να αποτελούν τους κεντρικούς στόχους της οικονομικής πολιτικής. Παρά ταύτα στο πεδίο της πολιτικής η καχυποψία παραμένει και φορές διογκώνεται, αναδεικνύοντας σε μέγιστους εσωτερικούς εχθρούς άλλοτε τη «διαπλοκή» και τώρα τη «μιντιοκρατία».
Είναι αλήθεια όμως ότι κατά τη διαδικασία μετάπτωσης από την κρατική οικονομία στην οικονομία της αγοράς οι έλληνες επιχειρηματίες ανακάλυψαν καινούργιους δρόμους μεγέθυνσης, εξήλθαν της χώρας, απέκτησαν εμπειρίες, κεφάλαια, πλούτο και μαζί ξεπέρασαν σε μεγάλο βαθμό την εξάρτηση από την εγχώρια πολιτική και το κράτος.
Σήμερα οι τραπεζίτες μας απλώνονται από το Κάιρο μέχρι τη Βαρσοβία και σε λίγο θα κερδίζουν περισσότερα εκτός Ελλάδος, οι εφοπλιστές μας συμμετέχουν στις διεθνείς μεταφορές χωρίς να εξαρτώνται από τις φοροαπαλλαγές του υπουργείου Οικονομικών, οι κατασκευαστές διεκδικούν έργα παντού, οι παραγωγοί τροφίμων πουλάνε με ευκολία στο εξωτερικό και οι επιχειρηματίες του τουρισμού είναι πλέον διασυνδεδεμένοι με τα μεγάλα δίκτυα διακίνησης τουριστών, ελάχιστα έχουν να αναμένουν από τον ΕΟΤ.
Εμφανείς, λοιπόν, οι τάσεις αυτονόμησης. Το ερώτημα που τίθεται είναι αν η Πολιτική τις αντιλαμβάνεται. Και αν ναι, πώς τις αξιολογεί; Θα συνεχίσει άραγε να δημιουργεί εσωτερικούς εχθρούς προς επιβίωσή της; Αν επιμείνει, κινδυνεύει να περιπέσει σε μεγάλη πλάνη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη δημόσια εικόνα της.
αν είναι να πετάμε άρθρα αυτούσια μέσα στα σχόλια του blog τα καλύτερα των τελευταίων ημερών είναι του Καρκαγιάννη στην Καθημερινή
ReplyDeleteΚουμφούκιε περαστικά σε έχουμε χάσει και ελπίζουμε σύντομα να είσαι και πάλι κοντά μας.
ReplyDelete@ deep down n dirty
ReplyDeleteκατάργηση μουσειακών ιδεολογιών. στάνταρ...
απελευθέρωση από τις ιδεολογίες του 20ου αιώνα που μας στοιχειώνουν ακόμα...
ReplyDeleteκαι τα ιδεολογήματα του μεταπολιτευτικού κύκλου...
ReplyDeleteΗχητικό Ντοκουμέντο από την Εξέγερση του Πολυτεχνείου
ReplyDeleteτιμάμε τους αγωνιστές του Πολυτεχνείου, αλλά μην ξεχνάμε απαλλαγή από το σύνδρομο του Πολυτεχνείου
ReplyDeleteΑλήθεια, η βλαχάρα η ΚρητιΤΣιά, και ο παρανοϊκός μπαλλαρίνος του Perroquet, ΤΙ έκαναν μέχρι το 1973, η ΜΗΠΩΣ δεν είχαμε δικτατορία τότενες.
ReplyDeleteΚαι την απάντηση μου την έδινε πάντα η διαπρεπής μάνα μου "Είχαμε και παραείχαμε, και μάλιστα την αισχρότερη μορφή χούντας [αγράμματα ανθρωπάκια των κατωτάτων κοινωνικών τάξεων] αλλά στην αρχή τους παρέγραψε ο Παπαδόπουλος τα χρέη και έδωσε έδωσε έδωσε στους αγρότες ΚΑΙ ΗΣΑΝ όλοι ευτυχισμένοι και πήγαιναν το βράδυ στην ακρογαλιά. ΟΤΑΝ η κακοδιαχείριση προκάλεσε την καταστροφή, ΤΟΤΕ και μόνο τότε θυμήθηκαν ότι 'του Ελληνα ο τράχηλος ζυγόν ΔΕΒ υποφέρει'".
Σπουδαία η μάνα μου.
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΦΡΟΣ;
ReplyDeleteΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ του ΠΑΣΟΚ;
Στα χρόνια μας, όταν συστηνόσουν ως Παπαχρήστου Χρήστος" σήμαινε ότι είσαι ΕΣΧΑΤΗΣ ΜΟΡΦΩΤΙΚΗΣ/ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ/ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ
προλεύσεως.
Το επίθετο προτασσόταν και προτάσσεται πάντα στους Καταλόγους και τις Επετηρίδες, αλλά ΜΟΝΟΝ εκεί.
Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΓΡΑΜΜΑΤΩΝ GANGSTERS επέβαλε με το σώνει και καλά την πρόταξη του επιθέτου, χωρίς να βρει αντίσταση αφού η αστική τάξη (όση έχει απομείνει ζει εκτός Ελλάδος).
ΚΑΙ τώρα πας σε coktail party (δεξίωση που λένε οι χωριάτες) και ακούς "Παπαχρήστου Χρήστος, χαίρομαι" οπότε απάντησα "Κάφρος Καφρίδης, η ευχαρίστηση είναι δική μου" μιάς και μ' αρέσει να τιμώ την αείμνηστη Γεωργία.
Σύρμα παιδιά, αγουροξύπνησε η αστική τάξη.
ReplyDeleteti malakas 8ee mou?!?! ftaiw twra na pw tipota gia thn mana tou?
ReplyDeleteΚαι όμως έχει 100% δίκιο.
ReplyDeleteΟσι για σένα, ό,τι έχεις το χαρίζεις!
@ Κομφούκιος
ReplyDeleteΤο ότι είχες σπουδαία μάνα και σε ορμήνευε σωστά, πολύ σωστά θα έλεγα, δεν είναι και λόγος να υποβιβάζεις μονίμως τους πάντες.
Άσε Ανώνυμε, έχουν προσπαθήσει και άλλοι πρίν από σένα... Ο άνθρωπος δεν εχει ιδέα τι θα πει political correctness και μετά μιλάει και για ανατροφή.
ReplyDeleteΑν δεν ξέρει αυτός από political correctness, είσαι καλά; Αυτός και η ACLU γέννησαν την πολιτική ορθότητα και
ReplyDeleteΟΤΑΝ θέλει είναι πρύτανης του είδους, αλλά του αρέσει να προκαλεί τα αήθη και τα χυδαία στρώματα.
Πάντως, η καλή ανατροφή ουδεμιά έχει σχέση με την πολιτική ορθότητα.
Διαφωνώ. Η σωστή ανατροφή προσδίδει μεταξύ άλλων και καλούς τρόπους συμπεριφοράς και σεβασμό στις απόψεις του άλλου. Σ'αυτές τις αρχές βασίζεται το political correctness. Είναι μια μορφή διπλωματίας, η οποία απουσιάζει απ'τη χονδροειδή κριτικη.
ReplyDeleteEγώ συμφωνώ απολύτως με τον Κομφούκιο. Χωρίς σύγκρουση δεν θα υπάρξει αλλαγή.
ReplyDeleteΟ λαϊκισμός και η πολτική ορθότης κατέστρεψαν την Ελλάδα.
Αυτά λειτουργούν καλά στις προτεσταντικές κοινωνίες, αλλά όχι σε μας.
ΟΤΑΝ πεις στον Αμερικανό "What you did in not very good", ο αποδέκτης αντιλαμβάνεται αμέσως ότι αυτό που έκανε είναι κακό.
Οταν πεις το ίδιο σε ένα αλητο-πασόκο, θα πει "Ο μαλάκας δεν κατάλαβε ότι έφαγα με δέκα μασέλες."
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΠΑΣΟΚΟΥΣ
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΑΛΗΤΕΙΑ
@ Anonymous
ReplyDelete"Διαφωνώ. Η σωστή ανατροφή προσδίδει μεταξύ άλλων και καλούς τρόπους συμπεριφοράς και σεβασμό στις απόψεις του άλλου"
Σεβασμό στις απόψεις των επαγγελματιών απατεώνων;;
Never my dear fellow........... never, ever, ever
Οπως η χούντα πήγε στο Κορυδαλλό, έτσι και η "νομιμοποιημένη" συνέχειά της, τα πασόκια, πρέπει να υποστεί τα ίδια.
Τουλάχιστον 50% του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ με επι κεφαλής την απατεώινισα Φώφη που αποπειράθηκε ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ της να εξαπατήσει τον ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ, πρέπει να μπουν στον ΚΟΡΥΔΑΛΛΟ.
@ G700
ReplyDeleteΓΡΑΦΕΙΣ
Επιτέλους απαλαγγή από το αριστερό δήθεν, τη γενιά του πολυτεχνείου και το σύνδρομο του Πολυτεχνείου
ΑΠΑΝΤΩ
ΕΣΕΝΑ σε γέννησε σπουδαία μάνα. Χρυσή η κοιλιά της. Μπράβο της!
@ Μεσούτ Ταβάζ
ReplyDelete"Σε όλους τους ανθρώπους, κι όχι μόνο στα παιδιά, πρέπει να δώσουμε, μέσω της εκπαιδευτικής διαδικασίας, που αρχίζει όταν γεννιόμστε και τελειώνει όταν πεθάνουμε, την όρεξη για δημιουργία. Πρέπει μάλιστα να καλλιεργήσουμε σε όλους μας την έννοια δουλειά ως δημιουργία. Κι εκτός από την όρεξη η εκπαιδευτική διαδικασία πρέπει να διδάξει τη μέθοδο για δουλειά και δημιουργία. Το αγγλοσαξωνικό σύστημα εκπαίδευσης πάσχει στο θέμα όγκου γνώσης, αλλά κυριαρχεί στην διδασκαλία μεθοδολογίας για μάθηση, δημιουργία και κριτική ανάλυση.
November 14, 2007 5:30 PM"
Σπουδαίο το κείμενό σου ανθρωπέ μου, μα ΣΠΟΥΔΑΙΟ.
Θα προσέθετα ακόμα πως η δουλειά είναι δώρον Θεού, είναι ευλογία και το λέω με μεγάλη συγκίνηση διότι τα τελευταία χρόνια σημαντικοί λόγοι υγείας με υπεχρέωσαν να μειώσω αισθητά τις hands-on δραστηριότητές μου, πράγμα που μ' έχει συγκλονίσει.
Αλλά η αλήθεια είναι πως λάτρεψα και λατρεύω το αντικείμενό μου.
Θάθελα δε να μοιρασθώ με όλους σας, καλοί μου φίλοι, την σοφή κουβέντα του πατερούλη μου, "E labore stabilitas et e labore virtu" [εκ της εργασίας η σταθερότης και εκ της εργασίας η αρετή].
AΠΟ "ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"
ReplyDeleteΠΑΝΔΩΡΑ
"Ακούω ότι εκ των στενών συνεργατών του Γιώργου είναι ο Χάρης Καστανίδης εκείνος που υποστηρίζει μετά πάθους τα σκληρά μέτρα κατά των ηττημένων. Δεν μπορώ να φαντασθώ ότι πίσω από τον «μικρό Βούδα του ΠαΣοΚ», όπως τον αποκαλούν με τρυφερότητα ορισμένοι σύντροφοί του, κρύβεται ένας «μικρός Μπέρια»!"
Μα ΤΙ λες χρυσή μου τώρα; Μόνο Lavrentyi Pavlovich Beria;
Ο Kομφούκιος τρώει τακτικά στο "Ομορφο" στην Ξενοκράτους, στα πέριξ του οποίου κατοικεί η σκατόφατσα εκ Θεσσαλονίκης.
Οταν περνάει το αρχοντόπαιδο, τον βλέπει ο Κομφούκιος του κόβεται η όρεξη και έτσι έχει αρχίσει να χάνει κιλά απο τα πολλά που πρέπει να αποβάλει.
Clue: Το καλύτερο αντιορεκτικό -> Καστανίδης
PS Κάντο και συ Μιχαλάκη μου πούχεις γίνει σαν φράπα.... μπορείς.
κουμφούκιε welcome bck και περαστικά
ReplyDelete