Friday, May 18, 2007

Meet the Freeters!

Who are they?

By Wikipedia

Freeter (Japanese: フリーター furītā) is a Japanese expression for people between the age of 15 and 34 who lack full time employment or are unemployed, excluding housewives and students. They may also be described as underemployed or freelance workers.

These people do not start a career after high school or university but instead usually live as parasite singles with their parents and earn some money with low skilled and low paid jobs. The low income makes it difficult for freeters to start a family, and the lack of qualifications make it difficult to start a career at a later point in life.

Freeters are a relatively new phenomenon in Japan. The word freeter was used first around 1987 during the bubble economy, referring to young people that deliberately chose not to work despite a large number of jobs available at that time.

During this time, freeters were also somewhat glamorized as people pursuing their dreams and trying to live life to the fullest. In the first years of the 21st century, the number of freeters began rising rapidly. In 1982 there were an estimated 0.5 million freeters in Japan, 0.8 million in 1987, 1.01 million in 1992 and 1.5 million in 1997. The official number for 2001 is 4.17 million freeters according to one count, or 2 million in 2002 according to another estimate, approximately three percent of the working population.

According to some estimates there will be ten million freeters in Japan in 2014. The rapid increase in the number of freeters has many Japanese people worried about their future impact on the society. Freeters often work at convenience stores, supermarkets, fast food outlets, restaurants, and other low paying, low skill jobs (assuming they work at all). According to a survey of the Japan Institute of Labor in 2000, the average freeter works 4.9 days per week and earns ¥139,000 per month (ca. $1,300 U.S.). Two thirds of freeters have never had a regular, full time job.

Freeters, freeloaders, and the political opposition

By ampontan

WITH NOTHING TO LOSE but their chains, the “freeters”, Japan’s term for temporary workers that hop from job to job, have formed a labor union. They held a demonstration last week that was covered by the Japan Times:

Temporary workers known as “freeters” and other dissatisfied laborers gathered Monday in Tokyo to demand a better work environment and higher wages, arguing government policies have caused many of them to settle for low-paying jobs and an unsteady life.

What do you think of freeters?

Extracts from an Online Survey

Of the freeter group, 42% replied, "I'm a freeter because I'm comfortable with the life." Another 36% said, "If a freeter is comfortable with being a freeter, that's fine." The remaining 22% were less enthusiastic: "Although I'm a freeter, I'm not really happy about it," was their response. [See graph 1]

Among full-time employees, the majority were well disposed to freeters, with 48% replying, "I can understand people becoming freeters." Another 24% answered, "As long as they're comfortable about it, that's fine." That left only 28% who said they could not understand people becoming freeters. [See graph 2]

The top three answers given by freeters for why they were happy with that lifestyle were "It leaves me plenty of time for myself" (36%); "If there's something you dream of doing, you should give that priority" (24%); and "Even if you get a regular job, there's no guarantee of a stable livelihood" (17%). Presumably drawing on their experience of employment, the full-time workers who expressed understanding of the freeter lifestyle answered, "You should give priority to your dreams" (31%); "If you're not sure what you want to do, it's a way of marking time until you know" (26%); and "You can avoid the complicated personal relationships involved in working as a regular company employee" (17%). On the other hand, those freeters who were unhappy with their situation gave very practical reasons: "It's an unstable livelihood" (26%); "The wages are bad" (19%); and "The employer usually makes no social security provision" (19%). The two main reasons given by full-time employees for thinking that working as a freeter was unsatisfactory were similar: "Unstable livelihood" (41%) and "Unstable social security" (32%).

49 comments:

  1. The Japan Institute of Labor classifies freeter into three groups, the moratorium type that wants to wait before starting a career, the dream pursuing type, and the no alternative type. The moratorium and dream pursuing type of freeter deliberately chooses not to join the rat race in the usually strict and conservative companies (see: Culture of Japan) but instead wants to take a time-out to enjoy life or have specific dreams incompatible with a standard Japanese career. Many freeters hope to start their career later in life in order to achieve a steady income that supports a family, and many female freeters hope to marry a reasonably successful husband for the same reasons.

    The no alternative type are freeters that cannot find employment after leaving school or university, and subsequently take low paying jobs in order to receive some income. This may be either due to a lack of marketable skills of the person or due to the difficult employment situation in Japan. Women in general find it more difficult to start a successful career in Japan and can often only find employment as an office lady. In any case, about 10% of high school and university graduates could not find a steady employment in the spring of 2000, and a full 50% of those who could find a job left within 3 years after employment. The unemployment situation is worst for the young people; some freeters are desperately seeking a job, while only a minority have given up hope of finding steady employment. Importantly, this type of freeter is almost non-existent since the economic situation started to improve in 2004.

    ReplyDelete
  2. thank you wikipedia

    ReplyDelete
  3. Ο ελεύθερος χρόνος είναι ευλογία. Σου δίνει τη δυνατότητα να σκεφτείς, να δημιουργήσεις όνειρα, ιδέες, να σχεδιάσεις το μέλλον. Η πολύωρη εργασία σε καθηλώνει, σου ρουφάει κάθε τελευταίο ίχνος ενέργειας. Όσο κι αν αγαπάς τη δουλειά σου. Ο άνθρωπος χρειάζεται την ελευθερία για να δημιουργήσει. Οι freeters είναι στην πλειοψηφεία τους παιδιά που προέρχονται από εύπορες οικογένειες, οι οποίες τους έχουν διδάξει στην άνετη ζωή και τη λίγη εργασία. Πουθενά στον κόσμο δε δουλεύει κανείς σε δισκάδικο για να επιβιώσει ή για να κάνει οικογένεια. Αν δε δουλέψεις όμως, όσο δημιουργικές ιδέες και αν έχεις,δεν πας πουθενά. Το ζήτημα είναι να διαχωρίσουμε τις αιτίες αύξησης του αριθμού των freeters μεταξύ της πολυτέλειας του σημερινού lifestyle και της τεμπελιάς, και των πραγματικών δυσμενών συνθηκών για αυτά τα παιδιά. Στη Δύση, και ειδικά στην Ελλάδα, στις νέες ηλικίες, υπερισχύει το lifestyle, και λείπει ο δυναμισμός. Φέρτε τους μετανάστες να μας διδάξουν πώς μαχόμαστε για την επιβίωση.

    ReplyDelete
  4. Δεν χρειάζεται, χρυσό μου παιδί, οι G700 να αποκτήσουν εργασιακό ήθος διότι (στατιστικώς πάντα) 75% εξ αυτών έχουν "κονομημένους" γονήδες - λαμόγια γενιάς Πολυτεχνείου και λογής-λογής Ανδρουλάκηδες και Λαλιώτες που δεν εργάσθηκαν ούτε μιά μέρα στη ζωή τους.
    Ετσι θα πράξουν κι αυτοί κι' η ζωή θα κυλήσει μιά χαρά.

    ReplyDelete
  5. milontas gia iaponia. once upon a time otan kaname japanisation and japanese management ma8ame oti h iapwnia gia polla xronia eixe to life-time employment alla meta to 95 to exasan k ayto k isos se ayto na ofilontai ta koinonika provlimata pou antimetwpizei teleytaia h iapwnia.

    einai gegonos oti to life-time employment itan meros ths politikis twn eteriwn, opws k h poiotita, h kainotomia alla k ena periergo consumer behaviour pou ousiastika petage e3w apo thn agora tis ftiniarikes eteries opws h wal-mart pou pote den steriose me tis politikes cheap labour k cheap products.

    ReplyDelete
  6. by the way... mou 8imizoun thn generation x k tis mcjobs pou elege o gibson prin 10 xronia.

    ReplyDelete
  7. @ politics and free thinking

    Tην καλή εργασιακή πολιτική την εφάρμοσε πρώτος ο Ηenry Ford, ιδρυτής της κολοσσιαίας ομώνυμης βιομηχανίας αυτοκινήτων, [εξ ου και ο οικονομικός όρος fordism (ίδε wikipedia)] με το σκεπτικό ότι με καλούς μισθούς γιά τους εργαζόμενους, ο εργοδότης επιτυγχάνει ποιότητα, αποσπά αφοσίωση ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ δημιουργεί αγορά γιά τα προϊόντα του. Αυτή η τακτική στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία μέχρι το Wall Street crash των 30'ς, οπόταν "εξατμίσθηκε".

    Μετά είχαμε άλλη "αρχή", τις economies of (large) scale. Σε ένα πολυάριθμο λαό, επιτυγχάνεται κέρδος πουλώντας σε τεράστιες ποσότητες με οριακό κατά "τεμάχιο" όφελος. Το ίδιο μπορούσε να επιτευχθεί και από μικρές χώρες στοχεύοντας σε αγορές εκτός συνόρων παραγωγής. Το φθηνό δεν ήταν και δεν είναι αναγκαστικά φθηνιάρικο.

    Απεναντίας, οι Γάλλοι, γιά παράδειγμα, έφεραν επανάσταση στο ένδυμα με το θαυμάσιο pret a porter. Ετσι, μέσα σε μιά δεκαπενταετία, εξαφανίσθηκαν όχι μόνο οι μοδίστρες (που, γιά παράδειγμα, έραβαν στα σπίτια, στην Ελλάδα, γιά τις μικροαστές) αλλά ΚΑΙ οι μεγάλοι ραπτικοί οίκοι που απευθύνονταν στις αστές. Το ίδιο συνέβη με τα αυτοκίνητα και τις αερομεραφορές, δηλαδή μαζική προσφορά. Γιά παράδειγμα, ένα μετ΄επιστροφής εισιτήριο "Νέα Υόρκη-Αθήνα" το 1983 κόστιζε $ 850, σήμερα κοστίζει τα ίδια, άρα, λαμβανομένου υπόψη του πληθωρισμού, το κόστος έχει υποτετραπλασιασθεί. Το φθηνό, λοιπόν,εναντιώνεται μεν στις μάζες
    αφού η παραγωγή του απαιτεί συγκράτηση του μεροκάματου, αλλά έφερε και επανάσταση στη ζωή των μαζών αφού έκανε πολλά αγαθά προσβάσιμα σ' αυτές, πράγμα αδιανόητο πριν 25-30 χρόνια.

    Η παρατήρηση γιά το Wal-Mart είναι ανακριβής. Αυτή η τεράστια αλυσίδα λιανεμπορίου (δεν παράγει αγαθά) έχει τέτοια επιτυχία που είναι σχεδόν μόνιμα στις 20 κορυφαίες επιχειρήσεις των οποίων οι μετοχές (blue chips) διαμορφώνουν την καθημερινή διακύμανση του δείκτη Dow Jones.

    Γιά νάναι πλήρης η κουβέντα, υπάρχουν και χώρες, όπως η Ελλάδα, όπου ο κανόνας περί ελαστικότητας της αγοράς δεν ισχύει λόγω, αφ ενός κρατικού παρεμβατισμού και, αφ ετέρου έλλειψης καταναλωτικής συνείδησης, μεγαλομανίας ΚΑΙ απύθμενης βλακείας του λαού. Στην Ελλάδα, αγαθά, που δεν καταδέχονται ούτε οι φτωχοί μαύροι των ΗΠΑ και απευθύνονται κυρίως σε red necks και φτωχούς μετανάστες, όπως τα υποδήματα Sebago, τα ρουχαλάκια της Gant και τα εστιατόρια TGIF και Applebee's, θεωρούνται είδη ή υπηρεσίες πολυτελείας και πωλούνται σε τιμές 3-5 φορές αυτές των ΗΠΑ!!!!!

    Αυτά συμβαίνουν διότι ο Ελληνικός λαός (και ειδικά η νεολαία, ο κορμός της κατανάλωσης) παραμένει άξεστος. Προσωπικά γράφω βερεσέ τα περί επιπέδου της Greek version of generation Y.

    ReplyDelete
  8. o ford (aka fordism h taylorism mias k o f.taylor eisigage ton scientific management) den pistevw oti itan oti to kalitero. mporei gia thn epoxh tou na petixe alla vasistike se highly unskilled labour k gia paradeigma o taylor eixe ena xazo soudio metanasti pou ton ema8e na vazei vides me mia kinisi k na to kanei olh thn imera.ousiatika evaze olous tous ergazomenous sto idio kaloupi agnowntas tis prosopikes anages k epi8imies pou gia to ka8ena itan diaforetikes. den edose kamia emfasi sto ergasiako perivallon, sto job satisfaction, job rotation, development k ousiastika itan h aytomatopoihsh ths ergasias. to krax tou 30 ousiastika ekane ayto pou perimenan oloi, thn apotixia tou taylorismou.

    vevaia meta vgikan alla p.x. X+Z, Herzberg theories, TQM k ena tono 8ewries.

    oso gia thn Wal-mart, h praktikh ths Every Day Low Prices (EDLP)mporei na perase sthn amerikh alla oi iapwnes me paradosh sthn poitotita snobaran ta ftiniarika. episis oi iapwnes ws xwra me geri koultorua den i8elan super market alla mikres topikes agores. pera apo ayta omws h wal mart egine gnwsth oxi mono gia ta xamila kosth, pes me cross docking k thn xrisi I.S. alla k me politikes xamilou ergatikou kostous k iperergasias. sthn ameriki pige kala mias k apasxolouse foitites, metanastes, aporous k to ka8e kakomoirh. exei apo ta xeirotera pososta se 8emata isotitas filwn oso afora ta managerial positions, apagorevei ta unions enw to 2003 se ereyna tou FBI vre8ikan 61 ipokatastimata ths na exoun ergates mi dilomenous (Operation Rollback) k eginan panw apo 250 silijeis. episis vre8ikan anilikoi na ergazontai paranoma enw kaliptei mono to 44% twn ergatwn se 8emata iatrikis kalijis. telos ta private labels (poios eipe oti den paragei?) ths paragontai se sweatshops sthn latiniki ameriki.

    to apotelesma itan se xwres opws h iapwnia, h germania k h argentini na faei xontrh itta.

    k to lew giati exw doulejei polla case studies ths wal mart k mporei na exei kanei economies of scale k me merikes kainotomies p.x. cross-docking alla den einai oti to kalitero na douleveis se mia tetoia eterias.

    se kapoia pramata apo ta ipoloipa simfonw mazi sou, eimai iper tou flexicurity alla prepei k oi ellinikies epixiriseis na ginoun ligo ethical

    ReplyDelete
  9. Εδωσε όμως στους Σκανδιναυούς ψωμάκι που πείναγαν στο fin de siecle στους τόπους τους, γι αυτό και μετανάστευαν μαζικά στις ΗΠΑ. Και δούλευαν στην Ford 8ωρο και 40ωρο, την μέρα και βδομάδα αντίστοιχα, πράγματα ανήκουστα γι αυτούς στις χώρες προέλευσής τους, όπου ήσαν πενόμενοι είλωτες!!!

    Αυτά που λες γιά παράδοση και κουλτούρα των Ιαπώνων στην ποιότητα είναι εσφαλμένα. Στα 50΄ς, η λέξη "γιαπωνέζικο" είχε double entendre (ambiguation), δηλαδή σήμαινε 1) χώρα προέλευσης και 2) σκάρτο προϊόν. Σιγά-σιγά, όμως, οι Ιάπωνες οικοδόμησαν προηγούμενο ποιότητας και αξιοπιστίας, όχι μόνο στα αυτοκίνητα, αλλά και στη μόδα, στην αρχιτεκτονική, τεχνολογία, ιατρική κλπ κλπ.

    Εχεις δίκηο γιά τις εργασιακές σχέσεις στο Wal-Mart. Στη πλειοψηφία τους, όμως, οι υπάλληλοί του (μεσήλικες, μειονοτικές γυναίκες χωρίς τη παραμικρή γνώση) δεν θάβρισκαν δουλειά οπουδήποτε αλλού. Σε κάθε περίπτωση, τα παραπάνω δεν αναιρούν το γεγονός ότι η αλυσίδα αυτή έχει κάνει προσιτά άπειρα αγαθά (από τρόφιμα μέχρι ένδυση και συσκευές) στις φτωχές μάζες, κάπου 45 εκατομμύρια Αμερικανών.
    Γιά να πάρεις μιά γεύση, η 2-lt Sam-Cola πουλιέται στο Wal-Mart 50 cents ενώ η αντιστοίχου μεγέθους Coca-Cola κοστίζει 1.5-3 δολλάρια στα supermarkets. Μιλάμε, λοιπόν, γιά επανάσταση και είναι άκριτο να βάζουμε μονοκονδυλιά και να διαγράφουμε ένα προμηθευτή φθηνών αγαθών με έρεισμα στις αδυναμίες του.

    Ξεφύγαμε ατυχώς από το θέμα, αλλά πιστεύω με πάθος στην καταναλωτική συνείδηση και θα σε παρακαλούσα θερμά να αποφεύγεις τη λέξη "φτινιάρικο" διότι είναι παραπλανητική και επικίνδυνη γιά ένα ανασφαλή λαό πούχει γίνει έρμαιο των labels και καιροσκόπων εμπόρων της καραφωτιάς με ασήμαντο κεφάλαιο.

    Εύχομαι διακαώς η πατρίδα μου να αποκτήσει καταναλωτική συνείδηση και μακάρι να αναπτυχθούν τέτοιες αλυσίδες στην Ελλάδα. Η θριαμβευτική είσοδος του ΙΚΕΑ στην Ελλάδα αποτελεί λόγο αισιοδοξίας.

    Δεν είναι μόνο οι επιχειρηματίες που πρέπει να γίνουν ηθικότεροι, αλλά όλος ο λαός και πρώτη η πολιτική "ηγεσία" (διάβαζε αλητεία). Εδώ δεν έχουμε χάσει απλώς αίσθηση αναλογιών και sense of decorum, έχει εκλέιψει ακόμα και η αιδώς. Οταν ένας αγράμματος, ολιγοφρενής, υπερόπτης και άξεστος, γιός μεταναστών στη Γερμανία γίνεται βαθύπλουτος εν μιά νυκτί με δωράκια Αμερικανικών πολεμικών βιομηχανιών τύπου Lockheed-Martin και Martin-Marietta και δεν φοβάται την οργή κανενός, αλλά ξεδιάντροπα τελεί γάμους στο Four Seasons στο Παρίσι, τότε μιλάμε γιά εθνικό εκφυλισμό.

    Διότι αν η Ελλάδα διέθετε στιβαρή Κοινωνία Πολιτών, ο αλητάκος αυτός δεν θάχε καν διανοηθεί να τολμήσει τέτοιο εγχείρημα.

    ReplyDelete
  10. Δε ξέρω αγαπητέ συγγραφέα τι σκοπό θέλει να εξυπηρετήσει το άρθρο σου, δεδομένου οτι απευθύνεσαι σε μία χώρα όπου:

    1) Ολοι οι γονείς έχουν όνειρο τα παιδιά τους να σπουδάσουν (αν γίνεται να γίνουν γιατροί/δικηγόροι) και να πάρουν και master
    2) Ολα τα παιδια κάνουν αυτό που θέλουν οι γονείς, χωρίς να ξέρουν γιατι το κάνουν αυτό!
    3) Μέχρι να το κάνουν αυτό, είναι 27 χρονών!
    4) Οταν πιάνουν τη πρώτη τους δουλειά, δεν έχουν γνωρίσει τι σημαίνει ευθύνη και υπευθυνότητα και απλά περιμένουν να τους σερβίρουν φραπέ στο γραφείο, κάτω από το air condition.
    5) Επειδή δε το βρίσκουν αυτο, απλά γκρινιάζουν, μιζεριάζουν και ζητάνε από τους γονείς τους να βρουν βύσμα για να μπουν στο δημόσιο.
    6) Τελικά, τα παιδιά ζουν με τους γονείς, μέχρι να παντρευτούν!

    Καλώς ο ελεύθερος χρόνος, πραγματικά εγώ έχω χρησιμοποιήσει ΠΟΛΥ περισσότερο απ'ότι θα έπρεπε στη ζωή μου αλλά το πιο σημαντικό είναι να είμαστε λίγο πιο δημιουργικοί και κυρίως υπεύθυνοι (για τον εαυτό μας, τους προηγούμενους και τους επόμενους).

    Χαιρετισμούς
    Pan-S

    ReplyDelete
  11. A!!! Aκούστε και το άλλο. Τις μπότες των οικοδόμων (construction worker's boots)που τις παράγουν πολλές εταιρίες μεταξύ των οποίων και η Timberland τις αγοράζει κανείς στο Sears και Wal-Mart προς 90 δολλάρια, δηλαδή 67 ευρώ. Στην Ελλάδα πουλιούνται αντι 250+ ευρώ!!!!

    Did you say something about stupidity being expensive??

    ReplyDelete
  12. @ anonymos

    το post είναι ενημερωτικό. Όπως στην Αγγλία υπάρχει η homecoming generation και το φαινόμενο του postponed adulthood, στην Ελλάδα "η γενιά που γύρισε στο σπίτι" (βλ. προηγούμενο Post),στην Ιταλία τα γνωστά παιδιά της μαμάς, αντίστοιχα στην Ιαπωνία υπάρχουν οι freeters.

    Λίγη συγκριτική κοινωνιολογία για να μαθαίνουμε και να μη χρεώνουμε αποκλειστικά στην Ελλάδα (αν και στη χώρα μας εμφανίζονται με ιδιαίτερα έντονο και οξύ τρόπο) φαινόμενα τα οποία παρουσιάζονται σε πάρα πολλές ανεπτυγμένες κοινωνίες , οι οποίες έχουν πετύχει ένα επίπεδο ευημερίας και οι οποίες ταυτόχρονα αντιμετωπίζουν δημογραφικό πρόβλημα.

    Σε κάθε περίπτωση τους ηθικολογικούς οδυρμούς τους αφήνουμε γι άλλους.

    ReplyDelete
  13. enta3ei h ellada exei akoma sovietikou tipou oikonomia alla den xreiazete na doulevoume sto wal mart gia ena komati psomi epeidh 'dinei doulia stous ftoxous'


    by the way g700....ta matia sas anoikta h carefour etoimazei 24/7 magazia. den 8a eixe provlima an den eixe akousei gia ergazomenous sto lianemporio pou douleoun 6 meres (paranomos) k tous dinete h epilogh 'ipegraje oti pires repo h se apolioume'. opws episis 8a gamisei ola ta mikro-psilikantzidika pou zoun xiliades oikogeneies.

    ReplyDelete
  14. ο politics n free thinking θέτει ένα κρίσιμο ερώτημα: είναι οικονομικά αποτελεσματικό και κοινωνικά σωστό να καταπολεμήσουμε την ανεργία αυξάνοντας μαζικά τον αριθμό των εργαζόμενων σε καθεστώς χαμηλά αμειβόμενης και απροστάτευτης εργασίας;

    η αγγλοσαξονική απάντηση είναι ναι. η σκανδιναβική είναι όχι. και στις δύο περιπτώσεις η ανεργία κινείται σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα και το συνολικό επίπεδο απασχόλησης σε πολύ υψηλά.

    η ελληνική απάντηση είναι όχι, χωρίς όμως αυτό το όχι να αντιστοιχείται από μια οικονομία υψηλής προστιθέμενης αξίας. Η ανεργία στη χώρα είναι υψηλή και το συνολοικό επίπεδο απασχόλησης χαμηλό.

    Αν δε γίνει οικονομική αναδιάρθρωση (διαρθρωτικές αλλαγές και παραγωγικές επενδύσεις) το όχι αυτό της Ελλάδας είναι επικίνδυνο. Υποσκάπτει το μέλλον.

    Τέλος μία παρατήρηση. Η carefourοποίηση της ελληνικής οικονομίας δεν συνιστά την προτεινόμενη από εμάς λύση στο ελληνικό αναπτυξιακό και εργασιακό ζήτημα. Ωστόσο καλύτερα carefour που λειτουργεί 24/7 παρά ελληνική παραδοσιακή μικρομεσαία επιχείρηση (μικρομάγαζο) του ιδιότροπου αφεντικού, της παραβατικότητας, της μη τακτικής πληρωμής γιατί δεν υπάρχει ρευστότητα, της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής, και της δουλειάς όλη μέρα.

    ReplyDelete
  15. @g700

    Καλημέρα αγαπητέ/ή g700

    Επειδή τυχαίνει να ζω και να δουλεύω (δεν είμαι φοιτητής/τρώω τα λεφτά του μπαμπά) στην Αγγλία, θα ήθελα να σε ρωτήσω για ποιό "homecoming generation και το φαινόμενο του postponed adulthood" μιλάς;;;

    Αυτό που έχω δει να ισχύει εδώ τα τελευταία 10 χρόνια είναι οτι το "παιδί" από τα 18 του χρόνια δουλεύει. Πράγμα σχεδόν αδιανόητο για τα ελληνικά δεδομένα.

    Και αν το "παιδί" θέλει να σπουδάσει, παίρνει δάνειο και το ξεπληρώνει μόνο του! Φαντάζεσαι αυτό να γίνεται στην Ελλάδα;

    ΧΑΧΑΧΑ


    Και για ποιά ευημερία μιλάς; Της Αγγλίας; ΧΑΧΑΧΑ Να την βάλουν εκεί που ξέρουν! Ευημερούν μόνο όσοι έχουν σπουδάσει στο Eton! 'Ολοι οι άλλοι υπάρχουμε για να εξυπηρετούμε αυτούς!

    Και για ποιό δημογραφικό μιλάς;

    Χαιρετισμούς!
    P-S

    ReplyDelete
  16. Την ήξερα ως Generation Υ, δηλαδή τη γενιά που ακολουθεί την Generation Χ των σημερινών σαραντάρηδων - πενηντάρηδων, ή Internet Generation. Πρόσφατα (περιοδικό Newsweek, 12/3/07) έγινε επίσης γνωστή ως Homecoming Generation (δηλαδή, η γενιά που γύρισε στο σπίτι) και, σύμφωνα με τον όρο που χρησιμοποιούν οι bloggers του ομότιτλου ιστολόγιου, G700 (η γενιά των 700 Ευρώ).

    Με λίγα λόγια είναι η γενιά που γενικά ξεκινά αργά την έμμισθη επαγγελματική της σταδιοδρομία και που (σε ποσοστό 40%), ακόμα και με πτυχίο ή μεταπτυχιακούς τίτλους, βρίσκει δουλειά σχετική με το αντικείμενο σπουδών τους μετά από τουλάχιστον 3 χρόνια, που αμείβεται με μισθούς κατά 40% μικρότερους από αυτούς της προηγούμενης γενιάς και που τείνει να ανησυχεί πρόωρα για τη σύνταξη που θα πάρει και πότε.

    Το χαρακτηριστικό της γενιάς αυτής είναι ότι, εξαιτίας του υψηλού κόστους ζωής και της δυσκολίας που αντιμετωπίζουν οι νέοι να βρουν εργασία που θα τους επιτρέψει να ζήσουν ανεξάρτητα, αναγκάζει πολλούς απ' αυτούς, να επιστρέφουν στο πατρικό τους σπίτι μετά από το τέλος των σπουδών τους και μάλιστα να μένουν για αρκετά χρόνια.

    Σύμφωνα με στοιχεία που παραθέτει το άρθρο στο περιοδικό Newsweek (http://www.msnbc.msn.com), "στην Ιταλία, το 45% των νέων μεταξύ 30 και 34 ετών εξακολουθούν να μένουν με τους γονείς τους, γλιτώνοντας έτσι ακριβά ενοίκια στην -απλησίαστη, σε πολλές χώρες- αγορά ακινήτων, αλλά και τη δαπάνη για τη διατροφή τους και τη φροντίδα των ρούχων τους".

    Στη Γαλλία, το ποσοστό των νέων που ζουν με τους γονείς τους έχει διπλασιαστεί από το 1975, και πλέον έχει φτάσει το ανησυχητικό 65%. Το ίδιο συμβαίνει ακόμα και στη Βρετανία, όπου παλιότερα ήταν συνηθισμένο τα παιδιά να φεύγουν από το σπίτι μετά τα 18 τους χρόνια.

    Στην Ελλάδα, το φαινόμενο τείνει να γίνει ο κανόνας, αφού τα τελευταία χρόνια το μεγαλύτερο ποσοστό των νέων επιστρέφει στο πατρικό σπίτι μετά τις σπουδές και πολλές φορές συνεχίζει να μένει ένα διάστημα με τους γονείς ακόμα κι αφού δημιουργήσει οικογένεια. Η ανεργία και η μερική απασχόληση ή η χαμηλόμισθη εργασία (με βασικό μισθό 700 Ευρώ ή και λιγότερα) αναγκάζει πολλούς νέους να κάνει συμβιβασμούς και υποχωρήσεις σε βάρος της ανεξαρτησίας τους.

    ReplyDelete
  17. Αγαπητέ anonyme διάβασε επίσης για τη homecoming generation στον Καναδά

    URL
    http://www.ccsd.ca/pubs/2005/pa/pa.pdf

    την έρευνα αυτή μπορείς να τη διαβάσεις και στο blog της G700.

    επίσης ψάχνοντας μέσα στο blog μπορείς να βρεις έρευνες σχετικά με την ipod generation της Αγγλίας.

    χαρακτηριστικά δες την έρευνα του Reform και συγκεκριμένα τον πίνακα στον οποίο συγκρίνεται η δυνατότητα αγοράς κατοικίας από πλευράς νέων τη δεκαετία του 70 και των νέων σήμερα.

    Πίνακας
    Average age of first time buyer in
    1976: 26

    Average age of first time buyer in 2004: 34

    Source Council of Mortgage Lenders, First time buyers, lending and affordability,
    http://www.cml.org.uk/cml/filegrab/1ML2.xls?ref=4624.

    Τι κάνουν οι Άγγλοι νέοι λοιπόν μέχρι την ηλικία των 34 όταν και μπορούν πλέον να κάνουν κάτι μόνοι τους;

    Όσοι μπορούν μένουν με τους γονείς τους. Άπειρες περιπτώσεις...

    Άλλοι, οι περισσότεροι, ζουν ανά τετράδες - πεντάδες σε σπίτια που νοικιάζουν σε φτηνές γειτονιές.

    Ελάχιστοι είναι αυτοί που στην ηλικία των 30 διαθέτουν δικό τους σπίτι ή για να είμαστε ακριβείς διαμέρισμα.

    Αν και ο "μαμακισμός" είναι κατά πολύ πιο ανεπτυγμένος στην Ελλάδα και γενικότερα τις μεσογειακές χώρες, ωστόσο η περιγραφή που κάνεις για την Αγγλία είναι ανακριβής.

    Επειδή τυχαίνει να έχουμε περάσει, μερικοί από εμάς, από Αγγλία, θα λέγαμε ότι η ανάλυσή σου ανήκει στη δεκαετία του 70 , γεγονός το οποίο είτε αποκαλύπτει την ηλικία σου είτε δείχνει ότι δεν έχεις κάνει σωστή ανάλυση της πραγματικότητας στην Αγγλία σήμερα, ερμηνεύοντας τα πράγματα με παλιά πολιτισμικά στερεότυπα.

    Με εκτίμηση

    G700

    ReplyDelete
  18. Αγαπητέ G700.

    Θες να μου πεις οτι μερικοί "από εσάς" δουλέψατε στην Αγγλία;

    Εχώ δουλέψει 7 χρόνια στην Ελλάδα και 3 στην Αγγλία. Είμαι 31 ετών και η εικόνα που σου περιγράφω είναι η εικόνα των 26-35 που ζουν και δουλεύουν στην Αγγλία. 'Εχω περίπου 40 περιπτώσεις που εξετάζω και μπορώ να σε βεβαιώσω οτι ΚΑΝΕΙΣ, μα ΚΑΝΕΙΣ δεν μένει με τους γονείς του! Και πραγματικά προκαλώ οποιονδήποτε να μου φέρει ένα παράδειγμα! ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ! Και ο λόγος είναι οτι οι γονείς ρίχνουν μια κλωτσιά στα παιδιά οταν αυτά φτάσουν τα 18 τους χρόνια και τα πετάνε έξω από το σπίτι.

    'Οταν ξεκινάς να δουλεύεις στα 22, στα 26 ή άντε στα 28 έχεις καταλάβει οτι δε πάει άλλο με το νοίκι και παίρνεις ένα καλό mortgate για τα επόμενα 25 χρόνια και έτσι αγοράζεις ένα σπίτι. Δε περιμένεις να σου αγοράσει ο μπαμπάς ή να κληρονομήσεις!

    Πιστεύω οτι η αποψή σου είναι από φοιτητική ή τουριστική εμπειρία ή απλά διαβάζοντας report/νέα. Δεν σε κατηγορώ. Απλά πιστεύω οτι κάποιος μπορεί να εκφράσει καλύτερη άποψη όταν έχει ζήσει ο ίδιος κάπου και γνωρίζει τα πράγματα από μέσα.

    Είναι αλλιώς όταν "τρως τα σκατά" απλά για να μπορέσεις να ζήσεις και αλλιώς όταν διαβάζεις για άλλους που ζουν αυτές τις καταστάσεις.

    Χαιρετισμούς
    PS

    ReplyDelete
  19. Επίσης, αγαπητέ/ή G700

    Δε το βρίσκω σωστό, για τη συζήτηση μας, να κρίνεις τις απόψεις μου βάση της ηλικίας μου. Ακόμα και αν ήμουν 50 χρονών, δεδομένου οτι σε προηγούμενο post σου λέω οτι ζω στην Αγγλία αυτή τη στιγμή και βλέπω ξεκάθαρα, καθημερινά αυτά που περιγράφεις από αναφορές άλλων δε νομίζω οτι θα έπρεπε να μειώνεις τη άποψη μου με αυτό το τρόπο.

    Χαιρετισμούς
    PS

    ReplyDelete
  20. adelfe moy den pisteyo oti les alitheia. eimai 48 xronon kai doyleyo stin Agglia apo ta 25. ama exeis 40 periptoseis exo go 80. ti simasia exei ayto?

    to bioma einai bioma. einai prosopiko. to social phenomenon pio einai metraei kai i tasi. i istoriki i koinoniki. . polloi synadelfoi mou kai filoi zoun akoma me ta paidia toys poy einai kotzam gaidouria apofoitoi panepistimioy. kai ta exoun kai olo den toys aresei i doyleia, olo toys boleyei to spiti.

    eidika aytoi poy einai middle class sto London kai zoyn se proastia opos to Bromley, to Wanstead, stis meses perioxes toy North London klp ta exoun akoma sto spiti kai parasitoyn.

    episis kai stin eparxia sto cottingham poy exo filoys klp i idia katastasi. oi aggloi einai pio aneksartiti doyleyoyn ki apo noris ok ayto na legetai. apo to sxoleio otan ginontai 16: mcdonald's, night shifts se ergostasia, katharistes, pizza boys. exoyn ena work ethic dynato.

    yparxei thema omos kai stin Agglia.den einai etsi apla ta pramata na poume.mi ta isopedonoyme ola.

    PS i ellada exie megalytro thema kai oi frogs oi Galloi omos den pane piso. sarkozy kai ksero psomi.

    ReplyDelete
  21. @ κονδύλης

    συμφωνούμε

    @ anonymos

    είπες
    'Οταν ξεκινάς να δουλεύεις στα 22, στα 26 ή άντε στα 28 έχεις καταλάβει οτι δε πάει άλλο με το νοίκι και παίρνεις ένα καλό mortgate για τα επόμενα 25 χρόνια και έτσι αγοράζεις ένα σπίτι. Δε περιμένεις να σου αγοράσει ο μπαμπάς ή να κληρονομήσεις!

    η διαπίστωση που κάνεις αναιρείται από την επίσημα καταγεγραμμένη στατιστική πραγματικότητα.έχουμε βάλει και το link.

    πράγματι όπως λέει κι ο Κονδύλης το θέμα δεν είναι η σύγκριση βιωμάτων αλλά η κατανόηση της ιστορικής τάσης και του κοινωνικού φαινομένου.

    εκεί πέφτεις έκω κατά την άποψή μας. όλα τ'άλλα περισσεύουν.

    ReplyDelete
  22. @g700
    Ο λόγος για τον οποίο περισσότεροι (και πάντως όχι οι περισσότεροι) Αγγλοι εξακολουθούν να μένουν με τους γονείς τους μέχρι μεγάλη ηλικία είναι ότι το κόστος της στέγης στο Λονδίνο και στη νοτιοανατολική Αγγλία (όπου υπάρχουν και οι περισσότερες δουλειές) έχει αυξηθεί κατακόρυφα την τελευταία δεκαετία. Αυτό θα μπορούσε κανείς να το υποθέσει από τα στοιχεία που παραθέτετε που προέρχονται από τη λήψη στεγαστικών δανείων. Ορίστε και ένα άρθρο πάντως που το επιβεβαιώνει: http://news.bbc.co.uk/1/hi/business/your_money/3276039.stm
    Η αύξηση στις τιμές των ενοικίων/ακινήτων βεβαίως και πλήττει και τους νεότερους αλλά κατ'αρχήν τους πλήττει όλους και οι αιτίες της δε σχετίζονται με το εργασιακό/οικονομικό πρόβλημα των 25-35.
    Το ότι υπάρχει πολύ σημαντική πολιτισμική διαφορά μεταξύ Αγγλων και Ελλήνων 'παιδιών' νομίζω ότι φαίνεται και από το χαρακτηρισμό που αποδίδεται στα 'παιδιά' που συνεχίζουν να μένουν με τους γονείς τους εκεί (Kippers=Kids In Parents Pockets Eroding Retirement Savings). Δεν έχω ακούσει πολλούς Ελληνες γονείς να αποκαλούν τόσο απαξιωτικά τους κανακάρηδες τους που εξακολουθούν να ζουν μαζί τους.

    ReplyDelete
  23. ok europh den einai mono gallia k aglia, egw spoudasa sthn oualia, gemati anergia k underpaid doulies, ektos apo to cardiff, thn protevousa ths xwras pou einai kala.

    howevah, sthn ellada exoume thn koinonia twn 1/3

    p.x. spoudazeis sto pio gamato uni sthn ellada opws alba, ait h deree k exeis k 10 xronia doulia se kales epixeiriseis alla sou leei den mpories na didaxeis - pavla na metafereis tis empiries sou sta paidia - giati kapoios argosxolos sou trwei thn doulia sto tei-aei k krivetei piso apo to nomo peri taxa mou dimosias (lege me komatikhs) paideias. parola ayta mporeis na eisai o top ka8igitis k na milas se forums tou top 3% twn managers alla gia ellada eisai apofoitos p.x. kolgeiou "kai den mas kaneis giati prepei na didaskoun mono apofoitoi twn komatikwn panepistimiwn gia ta komatika paidia"

    as ri3oume ayto to 'not in my backyard attitude' prwta k meta 8a er8ei h evimeria.

    ReplyDelete
  24. @ mary

    you said:
    Η αύξηση στις τιμές των ενοικίων/ακινήτων βεβαίως και πλήττει και τους νεότερους αλλά κατ'αρχήν τους πλήττει όλους και οι αιτίες της δε σχετίζονται με το εργασιακό/οικονομικό πρόβλημα των 25-35.

    σωστό

    ReplyDelete
  25. Ωρισμένες παρατηρήσεις στα προλεχθέντα:

    1) Mε όλο το σεβασμό, όταν θέλουμε ο υποψήφιος εργοδότης να μας αντιμετωπίσει με σοβαρότητα, οφείλουμε πρώτα και κύρια να μιλάμε σωστά τη γλώσσα μας. Ζητώ ξανά συγγνώμη, αλλά η προστακτική ΔΕΝ επιδέχεται αύξησης. Λέμε «υπόγραψε» και όχι «υπέγραψε». Με συγχωρείτε γιά τρίτη φορά, αλλά εδώ έχουμε κολοσσιαία γραμματική κοτσάνα που προκαλεί την εντύπωση (δίκαια ή άδικα) ελλιπούς παιδείας ή μειωμένης ευαισθησίας/έμφασης στην λεπτομέρεια.
    2) Η παρατήρηση περί οψίμου απογαλακτισμού ή επιστροφής στη γονική εστία είναι ασφαλώς διεθνές φαινόμενο, που παρατηρείται, αν και σε μικρά ποσοστά, ακόμα και στη Μέκκα της ανεξαρτησίας και του job ethic, αν όχι του work ethic, τις ΗΠΑ.
    3) Η έννοια job ethic είναι άγνωστη μεν στην Ελλάδα, αλλά κυρίως αν όχι αποκλειστικά υπεύθυνοι της κατάστασης δεν είναι οι νέοι αλλά οι γονείς τους. Ακούμε διαρκώς, «Ο γιός μου να γίνει σερβιτόρος; Ποτέ».
    4) Είναι αλήθεια πως ένας κεντρικός λόγος αδυναμίας ανεξάρτητης διαβίωσης και οικονομικής αυτοδυναμίας στο Ηνωμένο Βασίλειο, στο Λονδίνο τουλάχιστον, είναι οι απαγορευτικές τιμές της στέγης. Ενα διαμέρισμα περίπου 45 τ.μ. στο Holland Park κοστίζει περίπου 300-350.000 ευρώ, δηλαδή όσο και ένα ισομέγεθες διαμέρισμα σε prestigious περιοχές του Manhattan – όπου όμως οι μισθοί είναι τουλάχιστον 2.5 φορές μεγαλύτεροι. Εάν δε προσθέσουμε τους απαγορευτικούς δημοτικούς φόρους, η κατάσταση στο Λονδίνο έχει προ πολλού πάψει να είναι ρεαλιστική – μιλάμε πλέον γιά Orwellian environment. Συγκριτικά, όμως, οι τιμές στην Ελλάδα είναι λογικές. Πχ. Σε ελάσσονος γοήτρου/προβολής και μη πανεπιστημιακές συνοικίες, είναι εύκολο να βρεθεί γκαρσονιέρα ή δυάρι με περίπου 300 ευρώ (unthinkable in London).
    5) Στη πολιτισμένη κοινωνία, οι εργαζόμενοι (εργένηδες κυρίως) χρειάζονται τις καθημερινές 2-3 ώρες μετά τη δουλειά γιά να πάνε στο γυμναστήριο ή να ανταποκριθούν σε μιά κοινωνική υποχρέωση ή προσωπική (ρομαντικού χαρακτήρα) ανάγκη. Παραδοσιακά, επισκέπτονται το supermarket γιά τις προμήθειες της εβδομάδας είτε πολύ αργά το βράδυ είτε το Σαββατοκύριακο. Η λειτουργία, λοιπόν, των supermarkets 24/7 δεν είναι απλά επιθυμητή αλλά αναγκαία, τουλάχιστον γιά τα ατομικά νυκοκυριά.
    6) Είναι κατ ελάχιστον στρουθοκαμηλισμός και άδικο να επιβάλλει το κράτος ώρες λειτουργίας στα καταστήματα προκειμένου να υποστηρίξει τα μικρομάγαζα (διάβαζε απατεώνες που θέλουν να επιβιώνουν παρασιτικά με μηδενικό κεφάλαιο και μηδενική προσπάθεια ελέω κρατικού παρεμβατισμού). Οι ζηλωτές του φασιστικού κρατικού παρεμβατισμού/προστατευτισμού (KKE, ΣYN, παλαιο-ΠΑΣΟΚ και λαϊκή ακροδεξιά) ας το καταλάβουν επί τέλους: finito la musica passato la fiesta.
    7) Είναι επίσης στρουθοκαμηλισμός και άδικο να επιστρέφουμε στο παρελθόν, δηλαδή τον παρεμβατισμό επί των ωραρίων με το επιχείρημα ότι ασυνείδητοι εργοδότες (πάντα θα υπάρχουν τέτοιου είδους) θα επιβάλλουν εργασία χωρίς πρόσθετη αποζημίωση (ie shift, weekend and holiday differential pay).
    8) Ενας λογικός άνθρωπος μπορεί να κατανοήσει και να ανεχθεί ψηλές τιμές προϊόντων προκειμένου το κόστος της υπεραξίας να επιστρέψει στο εργαζόμενο. Ενας λογικός άνθρωπος μπορεί επίσης να αντιληφθεί χαμηλές αμοιβές εργασίας προκειμένου τα αγαθά να είναι προσιτά, δηλαδή μεταφορά της υπεραξίας προς όφελος του φτωχού καταναλωτού. Αυτο που ουδείς αποδέχεται είναι το Ελληνικό προηγούμενο, όπου ΚΑΙ τα αγαθά είναι πανάκριβα ΚΑΙ η αμοιβή εργασίας χαμηλή! Αυτό ισχύει μόνο στις οικονμίες των banana republics.

    ReplyDelete
  26. Ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις και τη συμμετοχή.

    Μόνο ένα τελευταίο σχόλιο:

    Η αντίδραση μου τελικά μάλλον ήταν στα "την επίσημα καταγεγραμμένη στατιστική πραγματικότητα", "ιστορικής τάσης και του κοινωνικού φαινομένου" τα οποία είναι αντίθετα από την πραγματικότητα όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ μέσα από την ταπεινή καθημερινότητα.

    Επίσης έχω ένα γενικότερο πρόβλημα με όλες αυτές τις λέξεις κλειδιά: "επίσημα", "καταγεγραμμένα", "στατιστική" κλπ ... ποτέ δε τα πίστεψα ιδιαίτερα.

    'Οπως και αν έχει συγχαρητήρια σε όλους για την εξαιρετική δουλειά.

    Χαιρετισμούς
    PS

    ReplyDelete
  27. οκ anonymos εμείς ευχαριστούμε

    ReplyDelete
  28. Για την απελευθερωση των πολυκαταστηματων τυπου Carefour-wall marts πιστευω οτι θα ηταν σωστη κίνηση και ας αφεθει η αγορα να επιλεξει.

    Πιστευω οτι ειναι καλυτερα να γινει συντομα. Η σκεψη του politics and thinking ειναι σωστη οτι θα διαλυθουν πολλα μικρα μαγαζακια που ζουν οικογενειες, αλλα αυτα τα μαγαζια δουλευουν με μεγαλυτερο κοστος των αλλων οποτε επιβαρυνουν τα προιοντα μειωνοντας την καταναλωτικη δυναμη των αγοραστων με αποτελεσμα και οι μεν να μην αγοραζουν πολα και οι δε να μην εχουν μεγαλα περιθωρια κερδους. Καλυτερα να γινει συντομα ωστε τα νοικοκυρια που στηριζοντε σε αυτου του ειδουν την οικονομια να στραφουν αλλου οσο αντεχουν. Η διαιωνιση του προβληματος απλως θα συσωρευσει προβληματα με αποτελεσμα η αγοραστικη δυναμη του ελληνα να μειωνετε οποτε και το περιθωριο κερδους τον μικρων αυτον επειχηρησεω.

    Για τους τους ελληνες πιστευω ειμαστε αυστηροι, αρκετοι δουλευουν απο μικρες ηλικιες για να αντιμετοπισουν τα προβληματα και μενουν με τις οικογενειες του λογο προβληματων. Αρκετοι φοιτητες ακομα δουλευουν για να βγαλουν τα προς το ζην(φιλος μου παρατησε τει στην αθηνα γιατι δεν αντεχε την ακριβεια της ζωης). To word ethic στην αγγλια ειναι ποιο πολυ στην κουλτουρα τους διοτι δεν περιμενουν τιποτα απο το κρατος το οποιο τους εχει σκληραγωγησει καλυτερα και απο ποιο μικρη ηλικια, ομως και οι ελληνες νεοι δεν ειναι κωλοβαρες. Ισως μεγαλη μεριδα των αιωνιων φοιτητων αλλα αυτο συμβαινει διοτι νομιζουν οτι η δημοσια πολιτικη θα δωσει προβληματα σε ολες τους τις λυσεις, παραπλανηση που υπαρχει κατα τη γνωμη λογο φοιτητικου συνδικαλισμου.

    Επισης ο μεσος ελληνας μαθητης του γυμνασιου και λυκειου ειναι ισως ενας απο τους ποιο σκληρα εργαζομενους, αυτο λογο της υπερβολης μας στην δημοσια παιδεια.

    ReplyDelete
  29. ΠANTΩΣ όσα είπε ο anonymous είναι κατά τουλάχιστον 75% ορθότατα.

    Μιά πιθανή ερμηνεία είναι πως τα παιδιά εξαντλούνται μετά την σωματική και ψυχική (κυρίως) υπερκόπωση, ωσάν η προετοιμασία εισόδου στα ανώτατα ιδρύματα να λειτουργεί ως αυτοσκοπός. Τα παιδιά "παραδίδουν το πνεύμα τους" μόλις "μπουν". Η αλήθεια είναι πως το σύστημα τους φέρεται σαδιστικά στα ωραιότερα χρόνια τους, αυτά που θάπρεπε νάναι τα πιό ανέμελα της ζωής τους.
    Το τραγικό (η ακριβέστερα διπλα τραγικό) είναι πως αναλώνονται τουλάχιστον επί μιά διετία παπαγαλίζοντας επιλεγμένα κείμενα χωρίς να καλλιεργούν τη κριτική τους σκέψη. Αν είναι δυνατό.

    Θεέ μου, ΤΙ απώλεια ενέργειας!!

    ReplyDelete
  30. @ g700 and the rest of you

    h istoria pou eipa den einai apo kana mpakaliko alla apo alisida super market. poli fovame oti sta carefour k sth ka8e alisida pou 8a doulevei 24/7 8a iparxoun eikonika repo (tipou vale edw ipografh oti pires to repo allios se dioxnoume) k diafora tragika opws egine me sindikalistria sta parousiash pou egine ws k plastografia ipografhs gia na ginei apolish sindikalistrias

    as mpei k h alisida parousiash sthn mavri lista plz.
    perisotera edw

    http://www.iospress.gr/mikro2006/mikro20060311.htm

    ReplyDelete
  31. @ kothon

    diladi n'agnooyme to scientific method? kati mou bromaei...

    ReplyDelete
  32. @ kondylis

    Η επιστημονική μέθοδος πρέπει να γίνεται απόλυτα σεβαστή. Δεν αντιλαμβάνομαι όμως σε ποιό από όσα έγραψα αναφέρεσαι ώστε να απαντήσω.

    ReplyDelete
  33. @ politics and free thinking

    Ομως, στο παράδειγμα της υπαλλήλου της αλυσίδας "Παρουσίαση", η υπάλληλος είχε ρεπό κάθε Τετάρτη και κάθε Κυριακή, με δικά της στοιχεία. Δεν είδα εικονικό ρεπό.
    Και το ωράριό της ήταν αθροιστικά 40 ώρες εβδομαδιαία (πάντα με τα στοιχεία που η ίδια παρέθεσε).

    ReplyDelete
  34. επειδή μερικά πράγματα δεν πρέπει να μένουν αναπάντητα

    @ κόθων ελέφας τενεκές

    είπες
    "Προσωπικά γράφω βερεσέ τα περί επιπέδου της Greek version of generation Y".

    λέμε
    "Συλλογικά τη γενιά του πολυτεχνείου την τρώμε για breakfast" any time...

    ReplyDelete
  35. Tο μόνο που μπορεί να κάνει για εμάς η γενιά του πολυτεχνείου είναι να μας ετοιμάσει απλώς το "breakfast"!
    Χωρίς "συντηρητικά" παρακαλώ!!!

    ReplyDelete
  36. @Politics.

    Δεν αρνουμε οτι αυτο που λες συμβαινει, και πρεπει να παταχθει ομως η λυση δεν ειναι να τους απαγορεψουμε να ιδρυσουν μαγαζια. Αλλωστε δεν νομιζω να ειναι εταιρικος τροπος διαχειρησης πρωσοπικου, στην αγγλια στο wall mart δεν συμβαινει κατι αναλογο αρα ειναι τοπικο και εξαναγκαζουν κοσμο λογο της γενικης καταστασης της οικονομιας.

    ReplyDelete
  37. @Κόθων Ελέφας Τενεκές diavase to alli mia, den einai ekei to 8ema, des ligo to ""Δεχόμαστε ό,τι μας δηλώνουν οι επιχειρήσεις και δεν επιμένουμε στη σχετική αναγγελία οικειοθελούς αποχώρησης εργαζομένου να υπάρχει και η δική του υπογραφή", μας λέει ο διοικητής του ΟΑΕΔ Γιώργος Βερναρδάκης. Και πριν προλάβουμε να διαμαρτυρηθούμε, δικαιολογείται: "Επειδή όσοι φεύγουν από τη δουλειά τους οικειοθελώς, συνήθως εξαφανίζονται... είμαστε υποχρεωμένοι, για να προχωρούν οι διαδικασίες, να παραβλέπουμε ορισμένες λεπτομέρειες". Και όταν ανακαλύπτουν οι υπηρεσίες του ΟΑΕΔ ότι δεν είναι αλήθεια όσα ισχυρίζονται οι εργοδότες, τι γίνεται; "Οταν διαπιστώνουμε ότι μια επιχείρηση ψευδώς δηλώνει 'οικειοθελή αποχώρηση' υπαλλήλου της, τότε συμβουλεύουμε τον εργαζόμενο να καταφύγει είτε στην Επιθεώρηση Εργασίας (ΣΕΠΕ) είτε στα δικαστήρια"."

    leme gia lamogia opws evgalan to programma dixos thn sigata8esh ths.

    oso gia to allo, prepei prwta na ipar3oun oi swstoi elegtikoi mixanismoi k meta oi allages. sthn germania p.x. an piastei epixirisi na exei anasfalistous ergates h na ginontai paraviaseis tous to exoun klisei to magazi, edw sou dinei ena prostimo 1000 euro to ika k teliose

    ReplyDelete
  38. δες επίσης αυτο

    "το άλλο πρωί (δηλ. παρασκευή) 09.00 έως 14.00 και ξανά το απόγευμα 18:00 με 21.00, και το Σάββατο 09.00 έως τις 17.00."

    ο νόμος λεει (ας το επιβαιωσει και ο νομικος) οτι πρεπει να υπαρχει ενα μινιμουμ διαστημα μεταξυ της ωρας που σχολας και τοαν δουλευεις παλι. Για δες στο λιγο..9 το βραδυ σχολας και δουλευις 9 την επομενη το πρωι. δεν στεκει.

    ReplyDelete
  39. 12 ώρες άνάπαυσης στέκουν ακόμα και γιά γιατρούς (ίδε Νομοθεσία Πολιτείας Νέας Υόρκης), ακόμα και γιά πιλότους (ίδε FAA).

    ReplyDelete
  40. Μή μπλέκουμε τις βούρτσες με τις π...... . Εννοώ αν οι θεσμικοί φορείς, ΟΑΕΔ κλπ, και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί λειτουργούσαν σωστά, τα πράγματα αυτά δεν θα συνέβαιναν, τουλάχιστον στο σημείο που έφθασαν.

    Εμείς δεν γνωρίζουμε και δεν θα μάθουμε ποτέ την (πραγματική) αλήθεια.
    Δύο όμως πράγματα είναι σαφή:
    1) Η κυρία είχε αδικαιολόγητα πρόβλημα με το ωράριο και ήθελε να δημιουργήσει φασαρία, και
    2) Η πράξη της επαναπρόσληψης και της εν συνεχεία απόλυσης ήταν προμελετημένη σκευωρία από πλευράς επιχείρησης.

    Ολα αυτά μου θυμίζουν το θαυμάσιο έργο "When Greek meets Greek" του Graham Greene (to disambiguate, "Οταν απατεώνας συναντάει απατεώνα").

    Μάγγες, μας έχουν μάθει παντού τι ελεεινάτσες είμαστε ως κοινωνία στο σύνολό της.

    ReplyDelete
  41. Βreakfast at Tiffany's:

    To ότι είσθε θεοί σε σύγκριση με τη γενια του Πολυτεχνείου (διάβαζε ΤΥΦΛΟΥΣ) ουδείς αμφισβητεί. Τούτο όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι παραμένετε μονόφθαλμοι.

    Παραδείγματα γλωσσικής αρτιότητας της Ελληνικής generation Y:

    "Γιώργο περιέγραψέ μου σε παρακαλώ πως είναι το Λονδίνο"

    "Αμάν πιά έχω απηυδίσει",

    "Μετά που πήγα στο σχολείο"

    "Ενεκα που....."

    "Ενεκα ότι..."

    "Λόγω που..."

    "Τα BMW είναι ωραία αυτοκίνητα ανεξαρτήτου χρώματος"

    "Λάκη υπέγραψε αυτό το χαρτί σε παρακαλώ"

    "Η κοινωνία έχει απαλλοτριωθεί"

    "Είναι εθιμοτυπικό δίκαιο τα παιδιά καθηγητών πανεπιστημίου να μετεγγράφονται αναιτιολόγητα"

    "Με την ιδιότητά μου σαν Ελληνας"

    "Ο Γιώργος πήγε διακοπές στη γεννήτριά του τη Σύρο"

    Εγώ βρε μπροστά σας είμαι Madame Curie, αν έχετε ακουστά.

    ReplyDelete
  42. Οι ελεγκτικοι μηχανισμοι και να αυξηθουν πρεπει και καλητερα να στελεχωθουν πρεπει και τα προστιμα να παρουν την ανιουσα.
    Ομως πρεπει και ο εργοδοτης να εχει μεγαλυτερη ανεση αμα θελει να απολυση καποιον διοτι αντιδεολογικοι εργοδοτες υπαρχουν αλλα και οι αντιδεοντολογικοι υπαλληλοι δεν ειναι καλυτεροι.
    Ξεροι κανεις τι ακριβως ισχυει για το θεμα. Ξερω μονο οτι πρεπει να πληρωσεις 2 μισθους σε περιπτωση που δουλευεις ενα χρονο και μετα παιρνει την ανιουσα στα 16 χρονια απαιτειτε καταβολη 12 μηνων.

    ReplyDelete
  43. @ Γεωργία Βασιλειάδου

    Συμφωνούμε απόλυτα!!!!!!!!!! Tα παιδιά είναι τελείως αγράμματα και το τραγικό είναι ότι δεν το γνωρίζουν.

    χαααααααααχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

    ReplyDelete
  44. georgia + marie curie = pygmalion-isation

    ReplyDelete
  45. καλημέρα σε όλους.το όνομά μου είναι χρύσα. Είμαι δημοσιογράφος στη ΝΕΤ. Θα ήθελα να επικοινωνήσει μαζί μου κάποιος από εσάς που στήσατε το blog ή όποιος άλλος θα ήθελε να μου μιλήσει. θέλω να κάνω ένα θέμα για το blog σας για το κεντρικό δελτίο. Επειδή όμως θα το θέλουν για σήμερα θα παρακαλούσα αν μπορεί κάποιος να επικοινωνήσει μαζί μου όσο το δυνατόν γρηγορότερα για να ξέρω αν θέλετε κι εσείς ή όχι.Η διεύθυνσή μου είναι hrisap@yahoo.gr

    ReplyDelete