Ανοιχτή επιστολή προς G700 από pronoia@in.gr
Συχνά γράφονται πολλά αρνητικά για την επιδίωξη των νέων πτυχιούχων να βρουν απασχόληση στο δημόσιο τομέα. Πολλοί κάνουν λόγο για "κατάντια", "προσφυγή στην εύκολη λύση", "έλλειψη οράματος και δημιουργικότητας" κ.ά.
Τείνει μάλιστα να προσλάβει το χαρακτήρα "στίγματος" σε επιχειρηματολογίες πολλών δημοσιογράφων, δημοσιολόγων, στελεχών επιχειρήσεων κ.ά. Ωστόσο, οι περισσότερες απόψεις διατυπώνονται στη βάση κάποιων εμπειρικών παρατηρήσεων, στερεοτύπων, γνωστικών διαστρεβλώσεων και άγνοιας για την αγορά εργασίας.
Αδυνατώντας να συνδέσουν τις προσωπικές στρατηγικές απασχόλησης με τις γενικότερες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες. Επίσης, απουσιάζει από τις σχετικές συζητήσεις ένα πλαίσιο ανάλυσης βασικών παραδοχών.Το πλαίσιο ανάλυσης μπορεί να στηριχτεί σε ορισμένες και εμπειρικά τεκμηριωμένες προτάσεις και παραδοχές:
1. Η έλξη του Δημοσίου δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Σε όλα τα κράτη με διευρυμένο δημόσιο τομέα είναι ορθολογικό οι εργαζόμενοι να προσανατολίζονται προς το Δημόσιο. Η Ελλάδα μάλιστα σύμφωνα με συγκριτικά στοιχεία του ΟΟΣΑ για το 1997/1998 έχει ένα από τα μικρότερα ποσοστά απασχολούμενων στο δημόσιο τομέα στο σύνολο του εργατικού δυναμικού (www.oecd.org ).
2. Οι πτυχιούχοι των ΑΕΙ/ΤΕΙ δεν σκέφτονται αμέσως το δημόσιο τομέα. Αρχικά δοκιμάζουν την τύχη τους στον ιδιωτικό τομέα. Όμως ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα είναι σε μεγάλο βαθμό "αεριτζίδικος¨, "κλεπτοκρατικός". Βλέπε σχετική έρευνα για αποφοίτους φιλοσοφικών σχολών στο: http://www.kepe.gr/Perspectives/Issue%2011/Article_4(11).pdf).
3) Πολλά επαγγέλματα και λειτουργήματα (πχ., κοινωνικός λειτουργός) αναφέρονται εκ των πραγμάτων σε δημόσια απασχόληση. Αν βέβαια η Πολιτεία αποφασίσει ότι θέλει ιδιωτικές φυλακές, ιδιωτικά δικαστήρια κ.ά. τότε βλέπουμε. Εκεί που πραγματικά υπάρχει δραστηριοποίηση παραγωγική του ιδιωτικού τομέα (π.χ. κατασκευές), η πλειοψηφία των πτυχιούχων (π.χ. πολιτικοί μηχανικοί) στρέφονται στον ιδιωτικό τομέα.
4) Ο δημόσιος τομέας, με όλα τα "στραβά" του, προσφέρει ακόμα ευκαιρίες κοινωνικοοικονομικής κινητικότητας και αξιοπρέπειας. Με μια δημοσιοϋπαλληλική θέση μπορείς να τελειώσεις ακόμα και διδακτορικό, και να λαμβάνεις και επίδομα για αυτό! Μπορείς να ενισχύσεις τις δεξιότητες και την ποιότητά σου μέσω εκπαιδευτικών ευκαιριών. Σε αντίθεση, ο ελληνικός ιδιωτικός τομέας δεν ενδιαφέρεται για καταρτισμένους και μορφωμένους εργαζόμενους, οι δε προσφερόμενες θέσεις εργασίας είναι σχεδόν αποκλειστικά για εργασίες χαμηλής και μέτριας εξειδίκευσης
(βλ. και πρόσφατη έρευνα ΣΕΒ:http://www.fgi.org.gr/Uploads/largefiles/Anages_Eidikotiton_Aixmis_Teliko.pdf
5) Το πρόβλημα δεν είναι η τάση για το Δημόσιο, αλλά η διάθεση για καταστρατήγηση των κανόνων. Με τη βοήθεια Δημάρχων και Νομαρχών, χιλιάδες συμπολίτες μας "κερδίζουν" μια σύμβαση, αυριανό εισιτήριο για μόνιμη θέση (βλ. Εκθέσεις ΑΣΕΠ και Συνηγόρου Πολίτη).Αποτελεί δε πρόβλημα αυτό διότι: α). εμπεδώνονται πρακτικές αναξιοκρατίας, β) ενισχύεται το αναποτελεσματικό Δημόσιο και γ) διαστρεβλώνονται τα κίνητρα.
6) Ας μην ξεχνάμε τον κοινωνικό ρόλο του Δημοσίου. Η "άσχημη" Μαρία, ο ανάπηρος Δημήτρης, ο πολύτεκνος Παναγιώτης και η γυναίκα του, και άλλοι φίλοι μας, δεν είναι επιθυμητοί στον ιδιωτικό τομέα. Ο Δημόσιος τομέας θα τους προσφέρει αξιοπρέπεια και πεδίο ανάδειξης της ηθικής υπόστασής τους.
7) Η "ποιότητα" της κουλτούρας μας καθορίζει και την αντίληψή μας για τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Το "λαμόγιο" δημόσιος υπάλληλος, πιθανότατα "λαμόγιο" θα ήταν και ως ελεύθερος επαγγελματίας ή ιδιωτικός υπάλληλος.
Η ανωτέρω επιστολή μας εστάλη μέσω email από τον-την pronoia@in.gr
Συμφωνούμε με το γενικότερο συμπέρασμα ότι η τάση αναζήτησης εργασίας στο δημόσιο από νέους ανθρώπους δεν συνιστά πολιτισμικό κατάλοιπο και ιδιαιτερότητα της ελληνικής κοινωνίας ούτε πρέπει να απορριφθεί ως κατάπτυστη συμπεριφορά μιας κοινωνίας του βολέματος .
ReplyDeleteΑντιθέτως αν θέλουμε να κάνουμε μια σοβαρή συζήτηση περί δημοσίου πρέπει να κατανοήσουμε ότι η αναζήτηση μιας θέσης στο κράτος αποτελεί πρωτίστως ορθολογική συμπεριφορά των Ελλήνων πολιτών.
Γιατί; Διότι , όπως σωστά εντοπίζει ο-η αναγνώστης pronoia@in.gr
α) ο δημόσιος τομέας προσφέρει το καλύτερο εργασιακό πακέτο στην αγορά ως προς τον μισθό, τη νοσοκομειακή περίθαλψη, την ασφάλιση, το ωράριο εργασίας και τον ελεύθερο χρόνο, τα κοινωνικά δικαιώματα και την εκπαίδευση-μετεκπαίδευση.
β) ταυτόχρονα οι ευκαιρίες για ποιοτική, δημιουργική, νόμιμη, και καλά αμειβόμενη εργασία στον ελληνικό ιδιωτικό τομέα των χιλιάδων μικρο-μεσαίων παραδοσιακών επιχειρήσεων είναι περιορισμένες.
Να προσθέσουμε εμείς εδώ ότι:
γ) η αναζήτηση εργασίας στο δημόσιο τομέα υποστηρίζεται από τους πολιτικούς όλων των κομμάτων, αλλά και τους συνδικαλιστές, οι οποίοι σκεπτόμενοι και αυτοί ορθολογικά , θέλοντας δηλαδή να μεγιστοποιήσουν το εκλογικό τους όφελος ως γνήσιοι utility maximisers , τάζουν και εν συνεχεία προσπαθούν να βάλλουν τους πάντες στο δημόσιο .
Έτσι η αναζήτηση εργασίας στο δημόσιο λαμβάνει διαστάσεις διευρυμένης κοινωνικής προσδοκίας.
Προκύπτει από την παραπάνω ανάλυση ότι η αναζήτηση μιας θέσης στο δημόσιο είναι προϊόν διαφορετικών ορθολογικών υπολογισμών μέσα στην κοινωνία.
Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι αυτές οι επιμέρους ορθολογικές επιλογές από πλευράς κοινωνίας και πολιτικής οδηγούν τελικά σε ένα συλλογικό ανορθολογικό αποτέλεσμα. Ποιο είναι αυτό; Είναι η δημιουργία ενός πλαδαρού και υπεράριθμου δημόσιου τομέα.
Ετούτη η ποσοτική διόγκωση του κράτους :
α) έχει οριακά αποτελέσματα ως προς την αποτελεσματικότητά του και την αποδοτικότητά του ,
β) διεξάγεται εις βάρος της υγιούς και ισόρροπης ανάπτυξης των άλλων δύο βασικών πεδίων κοινωνικής δραστηριότητας , του επιχειρηματικού και της κοινωνίας των πολιτών ,
γ) μειώνει τη δυνατότητά μας να κάνουμε περισσότερες παραγωγικές δημόσιες επενδύσεις οι οποίες δημιουργούν απασχόληση και των οποίων η αναπτυξιακή επίδραση είναι πολλαπλασιαστική.
Ως κοινωνία έχουμε ανάγκη από πολλούς και ΚΑΛΑ εκπαιδευμένους κοινωνικούς λετουργούς. Λείπουν όμως οι δομές εκείνες που θα τους αξιοποιήσουν.Και λείπει επίσης η κοινωνική συνείδηση του σημαντικού ρόλου που επιτελούν.Προνοιακές υπηρεσίες, που τις έχουμε τόσο ανάγκη, δεν νοούνται χωρίς το πρωταγωνιστικό ρόλο αυτών των επαγγελματιών.Αυτοί οι άνθρωποι δεν πρέπει να είναι κρυμμένοι στα μετόπισθεν αλλά στη πρώτη γραμμή και να λειτουργούν ως μιά TASK FORCE για τον ανήμπορο,τον άρρωστο,τον ηλικιωμένο,τον εξαρτημένο,τον φυλακισμένο,τον μετανάστη,τον κακοποιημένο,τον πληγέντα από φυσικές καταστροφές,κ.ο.κ. Ο χώρος όμως εργασίας τους δεν μπορεί να είναι μόνο το δημόσιο.Αλλά και η εκκλησία,οι Δήμοι, οι μεγάλες επιχειρήσεις,τα σχολεία, οι ΜΚΟ,οι αθλητικοί σύλλογοι, και,και,και...
ReplyDeleteΕίθε να μπορούσαμε να σπείρουμε παντού κοινωνικούς λειτουργούς!
Αν κάθε ιστορικός κοινωνικός σχηματισμός είχε τούς "Αγίους" του, το ρόλο των σημερινών Αγίων σε μια σύγχρονη σοσιαλιστική κοινωνία μπορούν να τον υπηρετήσουν, καλά εκπαιδευμένοι,καλά αμοιβόμενοι και με ιεραποστολική συνείδηση εμφορούμενοι,κοινωνικοί λειτουργοί.
ReplyDeleteΜήπως πριν τον θεσμό του "ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΌΥ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ" πρέπει να προηγηθεί Ο ΘΕΣΜΌΣ του "ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ";
Μερικά σημεία:
ReplyDeleteΣτην Ελλάδα, το όνειρο του Δημοσίου δεν έχει να κάνει παρά μόνο με την τακτοποίηση για να μην χρειαστεί να δουλεύουμε. Δεν είναι υγιές όπως σε άλλες χώρες.
Επίσης στην Ελλάδα έχουμε την μοναδική και παγκόσμια πρωτοτυπία της μονιμότητας.
Συγκεκριμένα στα θέματα που θέτει το άρθρο
1) Τα στοιχεία του ΟΑΣΑ προφανώς δεν συμπεριλαμβάνουν τον ευρύτερο δημόσιο τομέα όπως υπάρχει στην Ελλάδα, δηλαδή αφήνει απέξω πάνω από μισό εκατομμύριο δημοσίους υπαλλήλους που τους βάζει στους ιδιωτικούς.
2) Ο Ιδιωτικός τομέας είναι "αεριτζίδικος" γιατί πληρώνει το κόστος του τεράστιου δημόσιου τομέα και γιατί οι εργαζόμενοι εκεί τον χρησιμοποιούν μόνο για βήμα προς το δημόσιο. Άλλη μία πρωτοτυπία της Ελλάδας. Όσο για τους απόφοιτους φιλοσοφικών σχολών.. ποιο άσχετο παράδειγμα δεν θα μπορούσε να δοθεί. Στον ιδιωτικό τομέα που χρειάζονται οι φιλόσοφοι;
3) Τα επαγγέλματα με δημόσιο προσανατολισμό έχουν τεράστια προσφορά εργασίας, παραπάνω από τις ανάγκες της χώρας, ακριβώς λόγο της νοοτροπίας του Δημοσίου Υπαλλήλου με την οποία έχουν ποτιστεί οι νέοι.
4) Αν συμβαίνει αυτό, τότε γιατί ο ιδιωτικός τομέας είναι αυτός που παράγει έργο και ο δημόσιος όχι; Εδώ υπάρχει γενίκευση "ο ελληνικός ιδιωτικός τομέας δεν ενδιαφέρεται για καταρτισμένους και μορφωμένους εργαζόμενους" η οποία είναι τελείως λάθος. Όταν ο εργαζόμενος γνωρίζει και έχει την δυνατότητα να φέρει κέρδος στην επιχείρηση, η επιχείρηση επενδύει σε αυτόν. Η εμπειρία μου στον ιδιωτικό τομέα αυτό έχει δείξει.
5) Μα η καταστρατήγηση των κανόνων είναι το ποθούμενο του Έλληνα υποψήφιου δημοσίου υπαλλήλου. Εδώ βρίσκεται το πρόβλημα. "Θα μπω όπως μπορέσω... και μετά θα κάθομαι...". Και πλήρωνε μετά εσύ "μ@λ@κ@" ιδιωτικέ υπάλληλε για μένα.
6) Ο κοινωνικός ρόλος του Δημοσίου δεν πρέπει να συμπεριλαμβάνει όμως την αφαίρεση ποσοστών από την ανεργία... και πλήρωνε εσύ
"μ@λ@κ@" ιδιωτικέ υπάλληλε.
7) Μα έχουμε μάθει να είμαστε λαμόγια. Απλά το θέμα είναι αν θα είσαι λαμόγιο που παρασιτεί, ή λαμόγιο που προσπαθεί να επιβιώσει με ένα σωρό παράσιτα να του τρώνε αυτά που παράγει.
Μέχρι να αλλάξει αυτή η νοοτροπία του Έλληνα και να καταργηθεί η μονιμότητα στο δημόσιο (η μεγαλύτερη αδικία που έγινε ποτέ) εγώ θα τους λέω Δημόσιους Τεμπέληδες...!!! (και ας με συγχωρέσουν οι φίλοι δημόσιοι υπάλληλοι που βολεύονται... εεε γράφουν ήθελα να πω... εδώ.)
Ο Σημιτης ο οποιος ειχε πραγματικα οραμα για τη χωρα, ηταν ο μονος πρωθυπουργος που καταφερε να κανει τον Ελληνα να νοιωσει οτι οι διορισμοι στο δημοσιο γινονται (σε τεραστιο βαθμο) αξιοκρατικα.
ReplyDeleteΟι πασοκοι εψαχναν απο παραθυρα να βαλουν κανεναν (τα λαθη της διογκωσης του δημοσιου τομεα στο παρελθον τα εχει πληρωσει).Η σημερινη μας "κυβερνηση" καταφερε αυτο και το γκρεμισε σε λιγους μηνες.Οχι απο παραθυρα, απο πορτες και μπαλκονοπορτες τα χωνει τα γαλαζια παιδια. Αυτη η αισθηση αξιοκρατιας ειναι η αφετηρια απο οπου θα αλλαξει η αντιλιψη/αντιμετωπιση τοσο των ιδιων των δημοσιων υπαλληλων οσο και του λαου απεναντι στους δημοσιους υπαλληλους.
Anyway, επειδη τα ειρωνικα mail πρεπει να παιρνουν ειρωνικη απαντηση, Βασιλη οπως φαινεται απο το blog σου, καλο στρουμφακι εισαι κι εσυ, οποτε περιμενε ακομα λιγο και θα σε βολεψει κι εσενα ο Τσιτουριδης (αμα βρει χρονο απο τις μιζες που τρωει).
παραθέτουμε ορισμένα στοιχεία σχετικά με τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων για διευκόλυνση της συζήτησης.
ReplyDeleteΣτην Ελλάδα σύμφωνα με την τελευταία επίσημη απογραφή (Δελτίο Στατιστικών Στοιχείων Προσωπικού του Δημοσίου Τομέα), στις 1.1.2004, στις δημόσιες υπηρεσίες, τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) , τους ΟΤΑ και τα Κρατικά Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (ΚΝΠΙΔ), υπηρετούσαν 370.048 υπάλληλοι.
Σ’ αυτούς προστίθενται περίπου 200.000 υπάλληλοι: στρατιωτικοί, σώματα ασφαλείας, δικαστικοί, διπλωματικοί υπάλληλοι του ΥΠΕΞ, ιατρικό προσωπικό ΕΣΥ, εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων και κληρικοί.
Τέλος στο σύνολο αυτό των 570 χιλιάδων μονίμων (τόσο τακτικών όσο και ΙΔΑΧ) υπαλλήλων έρχονται να προστεθούν και μερικές δεκάδες χιλιάδες συμβασιούχων , οι εκτιμήσεις για το ακριβές μέγεθος των οποίων δεν είναι ακριβείς. Προεκλογικά η ΝΔ μιλούσε για 250 χιλιάδες. Μετεκλογικά μονιμοποίησε περί τις 35 χιλιάδες από 75 χιλιάδες αιτήσεις μονιμοποίησης που κατατέθηκαν.
Κατ ΑΠΑΙΤΗΣΗ του Λαού, εν ΟΝΟΜΑΤΙ του Λαού και προς ΟΦΕΛΟΣ του Λαού, είναι πλέον επιτακτική η ανάγκη δημιουργίας Οικουμενικής (αλλά όχι μεταβατικής) Κυβέρνησης υπό τον κύριον Κώστα Σημίτη.
ReplyDeleteΟ Λαός ΔΕΝ θέλει ούτε τον κύριο Παπανδρέου, ούτε τον κύριο Καραμανλή, ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε την ΝΔ, ούτε τους gangsters της γενιάς του Πολυτεχνείου ούτε τα αγράμματα αρπαχτικά της γενιάς 25-35 ετών.
ReplyDeleteΥπάρχει πάντα η οδός του ήθους και του οράματος.
@ parmenidis
ReplyDeleteΓράφεις:
"Ο χώρος όμως εργασίας τους δεν μπορεί να είναι μόνο το δημόσιο.Αλλά και η εκκλησία,οι Δήμοι, οι μεγάλες επιχειρήσεις,τα σχολεία, οι ΜΚΟ,οι αθλητικοί σύλλογοι, και,και,και.."
Αυτό χρυσέ μου άνθρωπε είναι αυτό που η πολιτισμέμη κοινωνία ορίζει ως Civil Society.
Γράφεις:
"Μήπως πριν τον θεσμό του "ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΌΥ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ" πρέπει να προηγηθεί Ο ΘΕΣΜΌΣ του "ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ";
Οχι χρυσέ μου άνθρωπε, ΠΟΤΕ. Συνειδητοποιημένη Civil Society χρειαζόμαστε.
@ rita moreno
ReplyDeleteH civil society για να λειτουργήσει σωστά χρειάζεται συνειδητοποιημένους πολίτες-volonteers αλλά και professionals social workers. Χρειάζεται επίσης και κοινοτικούς θεσμούς.Oπως αυτός του του "κοινωνικού λειτουργού της γειτονιάς" η του "κοινωνικού σταθμού"(social workers' station).Κάτι σαν το police station.Ο κοινοτισμός και οι θεσμοί του,εντός της κοινωνίας των πολιτών,πρέπει να υποστηριχθούν ιδεολογικά από τη G700.
@g700
ReplyDeleteΛες για 200000 και συμπεριλαμβάνουν και εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων. Αυτοί είναι μόνοι τους πάνω από 300000 (Δες στατιστική υπηρεσία, το 2005 μόνο οι εκπαιδευτικοί στο δημοτικό ήταν 60000). Τα νούμερα είναι ή πολύ λάθος ή πολύ παλιά.
Το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων είναι πάνω από 900000. Αυτό δεν συμπεριλαμβάνει τους συμβασιούχους (για τους οποίους είχε πει η ΝΔ ότι θα μονιμοποιήσει όσους καλύπτουν μόνιμες και διαρκείς ανάγκες από την πρώτη αναφορά.)
Παραθέσαμε την επίσημη απογραφή του προσωπικού του δημοσίου στην οποία προέβη το ΥΠΕΣΔΔΑ και συγκεκριμένα η Δ/νση Ηλεκτρονικής Επεξεργασίας Στοιχείων.
ReplyDeleteΤα νούμερα απεικονίζουν το προσωπικό του δημοσίου όπως αυτό καταγράφηκε επισήμως στις 1-1-2004.
Η απογραφή είναι η πλέον επίσημη καταγραφή του μεγέθους του κρατικού τομέα σε όρους προσωπικού. Είναι αντίστοιχη με το census που γίνεται κάθε δέκα χρόνια για τον πληθυσμό.
Τα νούμερα της στατιστικής υπηρεσίας δεν τα γνωρίζουμε. Θα τους ρίξουμε μια ματιά.
@ vassilis
ReplyDeleteEpeidi i agnoia sou kai o kommatismos sou prokaloun:
"Εμεις βγηκαμε πρωτοι και ειπαμε να ληξει επιτελους αυτη η εκρεμμοτητα με τους 250.000 ανθρωπους, συμβασιουχους" Κ. Καραμανλης στο ΣΤΑΡ 3/3/2004
3 xronia meta, monimopoiithikan 30.000 enw se 3 xronia kibernisis tis ND proslifthikan panw apo 150.000 neoi simbasiouxoi me mono proson ena simeiwma apo politiko grafeio i paragonta tis ND
This comment has been removed by the author.
ReplyDelete@anonymous,
ReplyDeleteσυνήθως δεν απαντάω σε ανώνυμους αλλά θα κάνω μια εξαίρεση στην περίπτωσή σου.
Το κόμμα της ΝΔ το ανέφερα μόνο και μόνο γιατί κάποιοι άλλοι ξεκίνησαν με το να υμνούν το ΠΑΣΟΚ. Και το ανέφερα μόνο σχετικά με την υπόσχεση τους συμβασιούχους.
Οι "προσλήψεις" που λες είναι ανανεώσεις συμβάσεων σχεδόν στο σύνολό τους (δηλαδή επαναπρόσληψη "πράσινων" παιδιών). Διαφορετικά το δημόσιο θα είχε ακόμα παραπάνω τεμπέληδες (ασχέτως χρώματος). Ευχαριστώ....
Ελληνικό Δημόσιο = Σπατάλη και Αχρήστευση Ανρώπινου Κεφαλαίου
ReplyDeleteΜήπως πρέπει η Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης να εκπαιδεύει τους μαθητές της - μελλοντικούς managers δημοσίου - πάνω στο Human Resource Waste Management?
vassilis,G700
ReplyDeleteΟσο και να ψάξετε δεν πρόκειται να βρείτε αξιόπιστα στοιχεία για το σύνολο των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα.Επομένως θα διαφωνείτε συνεχώς και για όλα επικαλούμενοι ποικίλες πηγές μέτρησης.Το πρόβλημα δεν είναι οι απλοί εργαζόμενοι στο δημόσιο αλλά η ΝΟΜΕΝΚΛΑΤΟΥΡΑ και οι ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ καιΠΡΟΙΌΝΤΩΝ του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα(βλέπε δομημένα ομόλογα).Τα μεγαλύτερα εισοδήματα στην Ελλάδα σήμερα δημιουργούνται απο ανθρώπους που έχουν αναπτύξει σχέσεις στοργής με τα ταμεία του δημοσίου.Είναι τα λεγόμενα ΠΥΡΑΓΧΑΣ.Εκεί είναι το πρόβλημα.
Είναι ξεκάθαρο ότι η κουλτούρα του Έλληνα εξηγεί πολλά για τη λειτουργία του κράτους και της οικονομίας. Είναι ξεκάθαρο όμως και ότι το σύστημα εμποδίζει τον έλληνα δημόσιο υπάλληλο, έστω και με τα καλύτερα κίνητρα αρχικά, να σπάσει αυτό το στίγμα του κακού, τεμπέλη και αδιάφορου υπαλλήλου. Μηδενικές δυνατότητες για εξέλιξη, οικονομική και εργασιακή. Μηδενικές δυνατότητες διαχείρισης του δημόσιου ανθρώπινου δυναμικού, όταν αυτό είναι κατά βάση μόνιμο, ατιμώρητο, αναλφάβητο τεχνολογικά (και μάλλον όχι μόνο).
ReplyDeleteΠρέπει ο ιδιωτικός τομέας να συνεργαστεί με το δημόσιο και να παίξει το ρόλο του εκπαιδευτή ακόμα, εκεί που χρειάζεται. Επιτάσσεται εκσυγχρονισμός αλά Σημίτη στο Ελληνικό Δημόσιο
@ parmenidis
ReplyDeleteΗ Ελληνική οικονομία είναι στη βάση της κρατικοδίαιτη. Μέσα σε αυτό το σύστημα έχουν αναπτυχθεί δίκτυα, κυκλώματα, συνεργασίες μεταξύ προσώπων, που καταληστεύουν τη δημόσια περιουσία και κατά συνέπεια την περιουσία του Έλληνα πολίτη. Όμως συμφωνώ με τη φιλοσοφία του δημοσίου ως αγοραστή υπηρεσιών και προϊόντων από τον ιδιωτικό τομέα. Το δημόσιο δεν αντέχει άλλο να παράγει το ίδιο υπηρεσίες. Είναι προφανές αυτό κι από την ποιότητα των υπηρεσιών που προφέρει. Δες π.χ. το σύστημα υγείας στην Ελλάδα. Το τίμημα για τις "δωρεάν" υπηρεσίες του δημοσίου είναι τεράστιο. Εφόσον συμφωνούμε όλοι μας στην προστασία και προώθηση κάποιων κοινών δημόσιων αγαθών, πρέπει να συμφωνήσουμε κι ότι η εξασφάλιση της ποιότητας των αγαθών αυτών είναι μείζονος σημασίας.Το δημόσιο την ποιότητα αυτή από μόνο του δεν μπορεί να την εξασφαλίσει. Ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να προσφέρει πολλά εδώ.
Θα ηθελα στο σημειο αυτο να θεσω μια παραμετρο πολυ σημαντικη που ισως καποιοι να μην εχουν σκεφτει γιατι πολυ απλα ζουν στην αθηνα.
ReplyDeleteΥπαρχουν χωρια και οικισμοι στην επαρχια που ειναι απομονωμενα και που ειναι ασυμφορο για εναν ιδιωτη να παρεχει υπηρεσιες. Π.χ. το να βαλεις τηλεφωνο ή ρευμα σε ενα απομακρυσμενο οικισμο κτηνοτροφων κοστιζει πολυ περισσοτερο απο αυτο που θα εισπραξεις.Η κρατικη ΔΕΗ κ ο κρατικος ΟΤΕ ομως του προσεφεραν αυτη τη δυνατοτητα.
Ποια ιδιωτικη αεροπορικη θα εβαζε καθημερινη πτηση απο τοσα νησια οσα εχει η Ολυμπιακη (η κομισιον δεν επιτρεπει καν κρατικα κινητρα/επιχορηγησεις σε ιδιωτικες εταιριες)?
Ειδατε τι εγινε με τις λεγομενες αγονες γραμμες στα νησια.Απελευθερωσε ο Κεφαλογιαννης την αγορα και εγινε το Αιγαιο μπαχαλο!Στα μικρα νησια ενα καραβι ανα βδομαδα ή δεκαπεντε μερες.
Δεν θελω να πω οτι η λυση ειναι ολες οι υπηρεσιες να ειναι κρατικες.Απλα θετω μια παραμετρο σημαντικη.Το θεμα ειναι πολυ πολυπλοκο για να εχω σαφη και συγκεκριμενη θεση.Το σιγουρο ειναι οτι η αληθεια ειναι καπου στη μεση!
Κατ ΑΠΑΙΤΗΣΗ του Λαού, εν ΟΝΟΜΑΤΙ του Λαού και προς ΟΦΕΛΟΣ του Λαού, είναι πλέον επιτακτική η ανάγκη δημιουργίας Οικουμενικής (αλλά όχι μεταβατικής) Κυβέρνησης υπό τον κύριον Κώστα Σημίτη.
ReplyDeleteH οποία Κυβέρνηση, λόγω της Οικουμενικότητάς της, θα φέρει το αναγκαίο και ικανό ΚΥΡΟΣ γιά την πλήρη αναδόμηση του Κρατικού Μηχανισμού, θα ΥΠΟδιπλασιάσει τον αριθμό των Δημοσίων Υπαλλήλων (όχι με απολύσεις αλλά με τον μηχανισμό της συνταξιοδότησης, ie. by attrition) και θα ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΕΙ τους μισθούς των προσοντούχων ώστε να δημιουργηθεί ένας ΣΤΙΒΑΡΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΤΟΜΕΑΣ (Civil Service) που θα διαθέτει απόλυτη ανεξαρτησία από τις εκάστοτε Κυβερνήσεις.
ReplyDelete@ parmenidis
ReplyDeleteΓράφεις:
H civil society για να λειτουργήσει σωστά χρειάζεται συνειδητοποιημένους πολίτες-volonteers αλλά και professionals social workers.
Συνειδητοποιημένους πολίτες, ΝΑΙ
Εθελοντές (Volunteers), ΝΑΙ
Κι άλλους κρατικοδίαιτους professionals, OXI OXI OXI
@ nihardal
ReplyDeleteΣυμφωνούμε απόλυτα στην παρατήρηση σου. Και στην Αγγλία η πολύ σκληρή ιδιωτικοποίηση του δημόσιου τομέα είχε μεικτά αποτελέσματα. Ιδιωτικές εταιρίες που αγόρασαν συγκοινωνιακά δίκτυα (τραίνα, μετρό και λεοφωρεία) αδυνατούν, είτε λόγω κλασικής κερδοσκοπικής συμπεριφοράς, είτε λόγω αδυναμίας να αντεπεξέλθουν στα ψηλά λειτουργικά κόστη, να παρέχουν τις κατάλληλες υπηρεσίες συντήρησης και αναβάθμισης των δικτύων που απαιτούνται σήμερα. Το αποτέλεσμα, κακή ποιότητα (για τα στάνταρ της Αγγλίας) συγκοινωνιακών υποδομών και υπηρεσιών.
Η σύμπραξη του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα είναι μονόδρομος για τον εκσυγχρονισμό του δημοσίου. Η απόλυτη παράδοση των δημόσιων υπηρεσιών και υποδομών σε ιδιώτες είναι επικίνδυνη κι ως προς την υπεράσπιση και προώθηση των δημόσιων αγαθών.
Οι κρατικές υπηρεσίες που ιστορικά ανέλκυσαν τον υποβαθμισμένο πληθυσμό της επαρχίας όσον αφορά την ποιότητα ζωής τους, σήμερα τείνουν να καταστρέψουν κάθε έργο που προσέφεραν, με υπηρεσίες και κόστος υπηρεσιών συνεχώς να χειροτερεύουν.
Ένα καλό παράδειγμα συνεργασίας των 2 τομέων είναι η περίπτωση της ΔΕΗ. Πλέον μπορεί οποιοσδήποτε ιδιώτης να παράγει ενέργεια με εναλλακτικές μεθόδους, την οποία υποχρεούται η ΔΕΗ να αγοράσει. Έτσι βλέπουμε το δημόσιο να γίνεται αγοραστής δημόσιου αγαθού. Και στην περίπτωση των απομονωμένων περιοχών, μπορούν οι τεράστιες εκτάσεις να μετατραπούν από χωράφια σε 'εργοστάσια' παραγωγής ενέργειας με φωτοβολταϊκά. Σε αυτή την κατεύθυνση μπορούν να συμβάλλουν συλλογικά δήμοι - με τις αναπτυξιακές τους εταιρίες - και πολίτες.
@ parmenidis
ReplyDeleteΓράφετε:
Το πρόβλημα δεν είναι οι απλοί εργαζόμενοι στο δημόσιο αλλά η ΝΟΜΕΝΚΛΑΤΟΥΡΑ και οι ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ καιΠΡΟΙΌΝΤΩΝ του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα(βλέπε δομημένα ομόλογα).
Πλανάσθε πλάνην οικτράν και μεγάλην, κύριε. Γνωρίζομεν υμίν ότι η διαφθορά εις το Ελληνικόν Δημόσιον είναι διάχυτος και αφορά εις τα δραστηριότητας απαξαπάντων των υπαλλήλων, ανωτάτων τε έως και κατωτάτων.
Το πρόβλημα της λατρευτής ημών πατρίδος ωρίσθη ορθότατα υπό του εκλαμπροτάτου κυρίου Σημίτη ως Κοινωνικόν και συνηγορούμεν μετά πάθους υπέρ της απόψεως αυτής.
Υμείς, ως ενθουσιώδης γεννηματιστής, ανδρουλακιστής και λαϊκιστής, καλόν είναι όπως αποφεύγητε τας παραπλανητικάς διά τον αμαθή Λαόν δηλώσεις.
Ημείς, από την φιλόξενον Cape d' Antibes, θα παρακολουθούμεν στενώς τα εξελίξεις εν τη πατρίδι.
ΟΥΑΙ ΤΟΙΣ ΛΑΙΚΙΣΤΑΙΣ
@nihardal
ReplyDeleteΕχεις δικιο.Όλα τα αγαθά δεν μπορουν και δεν πρέπει να αγορασθούν απο κάποιους χρήστες σε εμπορικές τιμές.Οι επιδοτησεις δεν επιτρέπεται πια να δίνονται στις υπηρεσίες και στα αγαθά για να μη νοθεύεται ο ανταγωνισμός. Επιτρέπεται όμως να δίνονται στα φυσικά πρόσωπα.Εκεί το κράτος μπορεί να παρεμβαινει και να αγοράζει για λογαριασμό των μη κατεχόντων υπηρεσίες απο την ελεύθερη αγορά είτε ως συλλογικός αγοραστής είτε επιδοτώντας τα φυσικά πρόσωπα-χρήστες.Αυτό μορεί να γίνει κυρίως,αλλά όχι μόνο,μεσα απο το φορολογικό σύστημα.Το κράτος έχει δικαίωμα να αγοράζει όποιες και όσες υπηρεσίες θέλει απο την ελεύθερη αγορά. Μπορεί και να παράγει και το ίδιο αλλα όχι μονοπωλιακά.Μ'αυτό το τρόπο υποχρεώνει την αγορά να υπηρετεί τη κοινωνία χωρίς να νοθεύει τον ελεύθερο ανταγωνισμό.Αυτή νομίζω είναι η συγχρονη φιλελεύθερη-σοσιαλδημοκρατική ιδεολογία που στηρίζεται το Σκαδιναβικό μοντέλο.Αν κρίνουμε ότι ένα νησί με 10 κατοίκους χρειάζεται καράβι κάθε μέρα τότε όλοι μας πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτά τα ναύλα θα τα πληρώνουμε όλοι.Είτε το καράβι είναι κρατικό είτε ιδιωτικό. Δεν υπάρχει τζάμπα γεύμα.
@ Κομφούκιε,
ReplyDeleteΤο μεγάλο πρόβλημα των σχέσεων των διπόλων: δημόσιο-ιδιωτικό, κράτος-αγορά, πολιτική-οικονομία βρίσκεται στη καρδιά των σύγχρονων κοινωνιών. Ειναι στην ουσία σχέσεις εξουσίας. Εσύ,σ'αυτή τη συζήτηση, που γινεται με τη φιλοξενία που μας παρέχειτο blog της G700, συνεισέφερες και συνεισφέρεις πολλά στη σκέψη μου.Σ'ευχαριστώ!
κανείς δεν αμφιβάλει ότι το μέγεθος του ελληνικού δημοσίου είναι υπερβολικό και ότι πρέπει να βρεθούν τρόποι κλεισίματος των αθρόων εισροών νέων υπαλλήλων κύριως μέσω των ΟΤΑ Α' και Β' βαθμού. Εκεί είναι άλλωστε που γίνεται πλέον το μεγάλο πανηγύρι.
ReplyDeleteχαρακτηριστική είναι η δήλωση Χριστοδουλάκη σε συνάντηση του ΟΠΕΚ πριν από ενάμιση χρόνο σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα διαθέτει 100,000 παράπανω υπαλλήλους απ'ότι χρειάζεται.
Αυτό βέβαια σαν διαπίστωση καλό ακούγεται έλα όμως που ο Χριστουδουλάκης επί εκσυγχρονισμού έβαλε μέσα μερικές χιλιάδες υπαλλήλους ο ίδιος.
Επιτρέψτε μας εδώ να παρατηρήσουμε ότι μεγαλύτερο κι από το πρόβλημα του μεγέθους του δημόσιου τομέα είναι το πρόβλημα της κλαδικής και γεωγραφικής κατανομής του προσωπικού καθώς και της εκπαίδευσης του ανθρώπινου δυναμικού.
Σύμφωνα λοιπόν με το Δελτίο Στατιστικών Στοιχείων Προσωπικού του Δημοσίου Τομέα η κατάσταση έχει ως εξής:
10% των υπαλλήων είναι Υποχρεωτικής Εκπάιδευσης (ΥΕ)
51% των υπαλλήλων είναι Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΔΕ)
8% είναι Τεχνολογικής Εκπάιδευσης (ΤΕ)
31% είναι Πανεπιστημιακής Εκπάιδευσης (ΠΕ)
Τι μας δείχνει η παραπάνω εικόνα;
Ότι κάποτε οι γονείς μας έβαλαν τους εαυτούς τους μέσα χωρίς κανένα προσόν και τώρα τα παιδιά τους, που έχουν δεξιότητες και μπορούν να προσφέρουν, είναι ζήτημα αν καταφέρουν να γίνουν επιλαχόντες σε έναν διαγωνισμό του ΑΣΕΠ.
Επιπρόσθετα αξίζει να σημειωθεί ότι το 60% του συνόλου των υπαλλήλων της χώρας υπηρετούν στο νομό Αττικής και μόλις 5.7% στο νομό Θεσ/νικης.
Τέλος και αν δεν έχετε ακόμη πειστεί για το πόσο ανορθολογική είναι η κατανομή του προσωπικού του δημοσίου σας παραθέτουμε ορισμένα στοιχεία από το προσωπικό των ΔΕΚΟ οι οποίες λειτουργούν υπό το καθεστώς των ΚΝΠΙΔ (Κρατικών Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου).
ΟΣΕ 8394 φτάνουν Αθήνα - Θεσ/νικη χέρι χέρι
ΕΘΕΛ 7098 ο γύρος της Αθήνας από δύο φορές
Ολυμπιακή 3098 πάμε και με τα πόδια άμα λάχει
ΕΡΤ 2274 για σούπερ βύσματα μεγαλύτερη και από το BBC
Tι σας κάναμε κύριε Τρικούπη μου και βρίζετε το πατέρα μου συνέχεια;
ReplyDeleteΕγώ ένα έχω να σας πω. Το 1982, η κ. Παναγιωτοπούλου ανέβασε στο θέατρο Βέμπο την επιθεώρηση "Χαιρέτα μου το πλάτανο". Στη δεύτερη πράξη, σκηνή 2, η κυρία Παναγιωτοπούλου έλεγε "Μία Φωφώκα θα κυβερνήσει μιά μέρα την Ελλάδα". Πήγα που λέτε και τόπα στη γιαγιά μου που συγκινήθηκε ιδιαίτερα και είπε,
"Ουδείς μετά χριστόν προφήτης πλην της κυρίας Παναγιωτοπούλου".
Σας φιλώ
η Φώφη σας
@ G700
ReplyDeleteMα τι λες τώρα, αυτά είναι τίποτα.
Στο Αστρος υπάρχει ένα βραδείας αντιλήψεως άτομο που διορίθηκε στην Μετεωρολογική Υπηρεσία. Η δουλειά του είναι να μετράει την θερμοκρασία και την υγρασία 2 φορές την ημέρα και να στέλνει σε facsimile τα αποτελέσματα. Ο καθαρός μισθός του είναι 1,100 ευρώ μηνιαίως.
Το αστείο είναι πως, ολιγοφρενής όπως είναι ο έρημος, θεωρεί κατόρθωμα να καταρρίπτει records παραποιώντας την πραγματικότητα, γι αυτό και κάθε καλοκαίρι οι υψηλότερες θερμοκρασίες της Επικράτειας εμφανίζονται στο Αστρος. Νοιώθει, μάλιστα, ιδιαίτερη υπερηφάνεια γι αυτό.
ΧΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΧΑΧΑΧΑ
@ Φώφη Περόν
ReplyDeleteΦώφη:
Το καλό που σου θέλω σταμάτα να πετάς φαντασίες διότι θα γίνει Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου και θα κλαις πάλι πρωτοχρονιάτικα.
"...Η αποδοχή ή απόρριψη μιας μεταρρυθμιστικής προσπάθειας συνδέεται άμεσα με το πώς προσλαμβάνει ο πολίτης το μέλλον του. Αν δεν του δώσεις όραμα για το μέλλον, κάποιοι άλλοι θα του καλλιεργήσουν το φόβο για το μέλλον. Το παλαιό το γνωρίζει και το αποστρέφεται. Αλλά αν φοβηθεί το μέλλον περισσότερο απ όσο αποστρέφεται το παρόν, τότε μπορεί να κλωνιστεί η στήριξή του στις μεταρρυθμίσεις."
ReplyDeleteΧ. Λαζαρίδης
Όταν μιλάμε για τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, μιλάμε για σχεδόν το 10% του ενεργού εκλογικού σώματος! Αν δεν υπάρξει σαφής στρατηγική και όραμα που να διασφαλίζει σχετική εργασιακή ασφάλεια και ικανοποιητικές αποδοχές στον ιδιωτικό τομέα, αντίστοιχες τουλάχιστον με αυτές του δημοσίου, οι μεταρρυθμιστικές πολιτικές θα προσκρούουν στο μεγάλο πολιτικό, οικονομικό και εκλογικό κόστος.
Στους μεγάλους αριθμούς των δημοσίων υπαλλήλων θα πρέπει να υπολογίσουμε και τους πολύ μεγάλους αριθμους της αυτοαπασχόλησης. Πράγμα που σημαίνει πως στην Ελλάδα ή δεν υπάρχουν ή δεν δημιουργούνται αρκετές θέσεις εργασίας, ιδίως στην επαρχία.
Σε μια κοινωνία του "βολέματος" αρκεί η σωστή ιδεολογική προετοιμασία για την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων.
Σε μια κοινωνία της "ανάγκης" όμως, χρειάζονται πάνω από όλα απτά παραδείγματα πολιτικών που θα εμπεδώσουν κλίμα εμπιστοσύνης στην κοινωνία.
Και από κρίση εμπιστοσύνης δεν πάσχει το δημόσιο, αλλά ο ιδιωτικός τομέας. Ας τερματιστούν πρώτα οι διαπλοκές, οι επιχειρηματικές κλίκες και τα επιχειρηματικά trust, που "επενδύουν" σταθερά στην μισθολογική συγκράτηση για την επίτευξη ανταγωνιστικότητας, και είμαι βέβαιος πως ο Έλληνας είναι αρκετά φιλόδοξος (και εργατικός) για να επιλέξει τις προοπτικές και τις ευκαιρίες ενός υγιούς ιδιωτικού τομέα.
@ vaggelas
ReplyDeleteΠείτε μου αν έχετε την ευγενή καλωσύνη ποιός είναι ο κύριος Λαζαρίδης (οι μισοί στην Ελλάδα είσαστε διάσημοι. ΠΟΥ να σας ξέρω όλους;)
Οταν μιλάτε γιά μεταρρυθμίσεις σε ΤΙ αναφέρεσθε συγκεκριμένα;
Παρακαλώ ευσεβώς να με ενημερώσετε σε ποιό επιχειρηματικό trust η κλίκα ανήκουν ο εφοριακός μου και ο υπάλληλος της πολεοδομίας που με σαδίζουν και με εκβιάζουν;
merci beaucoup
Hellas: The imperfect totalitarian (populist) state comprising laissez-faire and state protectionism accompagnamento avec Vouyouklaki Papamihail.
ReplyDelete@g700
ReplyDeleteΑς μην ξεχάσουμε και τον ογκόλιθο που λέγεται ΔΕΗ:
"Στην Πορτογαλία παράγουν 13.500 Mwatt και εργάζονται στην αντίστοιχη Εταιρεία Ηλεκτρισμού 13.500 άτομα. Εμείς έχουμε 29.000 άτομα και παράγουμε 12.650 ΜWatt. Θεωρώ ότι 22.000 εργαζόμενοι θα ήταν αρκετοί για τη ΔΕΗ" (Αθανασόπουλος).
@ rebel@work
ReplyDeleteγια την ακρίβεια ΔΕΗ 28009
Πιστεύω οτι η ΔΕΗ απαξιώνεται σκόπιμα( ο ίδιος ο Αθανασόπουλος το υπαινίχθηκε στη συνέντευξή του στη Καθημερινη).Το πρόβλημα της ποσοτικής και ποιοτικής διάρθρωσης του προσωπικού υπάρχει αλλά είναι το ευκολότερο.Το δυσκολότερο ειναι: πως και πιος θα διαχειρίζεται τους φυσικούς εθνικούς πόρους.Η εθνική οικονομική πολιτική γίνεται μεσω εταιρειών-πρωταθλητών.Και η ΔΕΗ πρέπει να ενισχυθεί για να μπορεί να παίξει αυτό το ρόλο. Οχι φυσικά ως μονοπώλειο αλλά ως δυνατός παίκτης.Οι εργαζόμενοί της αποτελούν συγκριτικό πλεονέκτημα.
ReplyDeleteΟι υπεράριθμοι υπάλληλοι κάθε Δημόσιας υπηρεσίας/οργανισμού/ΕΚΟ αποτελούν βάρος για τον ιδιωτικό υπάλληλο και όχι πλεονέκτημα για την επιχείρηση.
ReplyDeleteΈνα από αυτά που θα πρέπει να ζητάνε οι g700 είναι η κατάργηση της μονιμότητας και η μείωση του αριθμού δημοσίων υπαλλήλων ώστε να απελευθερωθεί χρήμα για τους χαμηλόμισθους ιδιωτικούς.
Ελπιζω να μην κανουν τα ιδια λαθη στη ΔΕΗ οπως με τον ΟΤΕ (συμφωνω απολυτα οτι και οι δυο αυτες ΔΕΚΟ απαξιωνονται σκοπιμως, ειναι εξαλλου προφανες).
ReplyDeleteΣτον ΟΤΕ εγινε βιαστικα βιαστικα η εθελουσια εξοδος για να γινει ελκυστικοτερο φιλετο για τον επενδυτη με βαση το ηλικιακο κρητηριο. Κρητηριο θα επρεπε ειναι οι αναγκες και το συμφερον της εταιριας. Αλλα ειναι προφανες οτι εαν ειναι πολιτικη επιλογη να παρουσιασει η εταιρια ασχημα οικονομικα αποτελεσματα, γινονται οι καταλληλες επιλογες.
Στην περιοχη μου, ο ΟΤΕ υπολειτουργει. Δεν υπαρχει τεχνικο προσωπικο για βλαβες στο δυκτιο με αποτελεσμα να πληρωνει ο ΟΤΕ εξωτερικους τεχνικους και οι επιδιορθωσεις να γινονται με καυθστερηση και μεγαλυτερο τελικο κοστος.
Μπροστα στις ορεξεις των πολιτικο/οικονομικων συμφεροντων, τυφλα να εχει ο επιχειρηματικος προγραμματισμος.
Ειναι η ιδια εταιρια που ο Μητσοτακης ηθελε να πουλησει για 0,5 δισ δραχμες το 1992 (ευτυχως τον σταματησαν) η οποια τα αμεσως επομενα 10 χρονια απεφερε στο δημοσιο κερδη 10 δισ δραχμες.
Αυτο που θελω να πω ειναι οτι καλες οι θεωριες για διαχειριση του ανθρωπινου δυναμικου αλλα ισως ειναι δυσκολο να εφαρμοστουν στην πραξη οταν στις πλατες των δημοσιων υπαλληλων (κυριως) των ΔΕΚΟ παιζονται μεγαλα πολιτικα παιχνιδια.
Για να μην αναφερθω στο γεγονος οτι στην καλυτερη περιπτωση αυτος που υποσχεται ορθολογισμο του δημοσιου τομεα, διοριζει μερικες χιλιαδες για ψηφοθηρεια.
Στον τομεα αυτο πρεπει να παραδεχτουμε οτι Σημιτης πηγε την Ελλαδα 10 χρονια μπροστα (αλλο που τωρα πηγε 30 χρονια πισω με τις προσωπικες συνεντευξεις και την καταργιση του ΑΣΕΠ).
@ george orwell,
ReplyDeleteO Χρύσανθος Λαζαρίδης ορθογραφεί σε διάφορα περιοδικά. Ένα από αυτά είναι η Σρατηγική από τον αμυντικό τύπο. Ιδεολογικά θα τον τοποθετούσα στον κεντροδεξίο χώρο.
Όταν μιλάμε για μεταρρυθμίσεις (και γω μαζί) μιλάμε για όλες εκείνες τις αλλαγές που ορίζει το ιδεολογικό πλαίσιο της ελευθερης αγοράς και οικονομίας. Δημόσια διοίκηση, παιδεία, επιχειρηματικότητα, περιβάλλον.
Αυτοί που σε σαδίζουν ανήκουν στο trust του γάλακτος! Όταν αγοράζουν το ακριβότερο γάλα στην Ευρώπη για το παιδί τους, όταν πληρώνουν υπέρογκα ποσά για την εκπαίδευση των παιδιών τους, όταν αγχώνονται για να πληρώσουν τους λογαριασμούς των ΔΕΚΟ, κτλ, αυτά όλα είναι ψυχολογική βία εκ των άνω. Έτσι για να βγάλουν τα σπασμένα, εκβιάζουν με τη σειρά τους όποιους κατά τύχη βρεθούν στην από κάτω τους.
Το σύστημα είναι αλυσίδα και ένας φαύλος κύκλος όπου οι μεν ρουφάνε το "αίμα" των δε.
nihardal, δεν νομίζω ότι ερχόντουσαν 55άχρονοι τεχνικοί για τις βλάβες στην περιοχή σου. Σε αυτή την ηλικία είναι στα γραφεία. Οπότε όταν πήραν σύνταξη δεν μειώθηκαν οι τεχνικοί. Από κει και πέρα, δικαίωμά σου να θεωρείς ότι ο Σημίτης των "Τί να κάνουμε, μια μικρή χώρα είμαστε", "Ευχαριστούμε τους Αμερικανούς" και "Ας πρόσεχαν" (για το Χρηματιστήριο) ήταν φοβερός πρωθυπουργός...
ReplyDeleteΤο 90% των δημοσίων υπαλλήλων είναι άχρηστοι (κοινώς δημόσιοι τεμπέληδες). Χώρες με αντίστοιχο πληθυσμό έχουν το 1/10 του αριθμοού των δημοσίων υπαλλήλων. Ένας από τους λόγους ύπαρξης των G700 είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι. Οπότε...
Λοιπον για να βαλουμε τα πραγματα στη θεση τους.
ReplyDeleteΑν εισαι τεχνικος, δεν εισαι σε γραφειο.Ειτε 25 χρονων, ειτε 60.Σου λεω οτι το ξερω απο πρωτο χερι, ο θειος μου πηρε εθελουσια εξοδο.Ηταν 3 τεχνικοι δικτυων (ανω των 50) και τωρα δεν ειναι κανενας.Η εθελουσια ηταν καταστροφη για τον ΟΤΕ, αυτο ειναι κοινος τοπος μεταξυ των υπαλληλων του οργανισμου.
Οσον αφορα το Σημιτη, θα σε παρακαλουσα να βγαζεις τα μπλε γυαλια οταν διαβαζεις. Γραφω: "ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΑΥΤΟ ο Σημιτης πηγε την ελλαδα 10 χρονια μπροστα". Αν δεν μπορεις να καταλαβεις τι γραφω...Διαφωνω με την πολιτικη του σε πολλα (οχι σε αυτα που αναφερεις μιας και η σημερινη κυβερνηση ειναι σαφως πιο δουλικη) αλλα στους διορισμους στο δημοσιο τον παραδεχομαι.
Γιά να τηρείται η αίσθηση των αναλογιών, η ΔΕΗ έχει απαξιωθεί ΚΑΙ άδικα και μάλιστα σκοπίμως, αλλά ΚΑΙ δίκαια.
ReplyDeleteΗ Ελλάδα εφαρμόζει μέσω της ΔΕΗ μιά παγκόσμια πρωτοτυπία. Επειδή θεωρεί τον πολίτη της εκ προοιμίου αναξιόπιστο, έχει συνδέσει τους λογαριασμούς χρήσης ηλεκτρικού ρεύματος με τα δημοτικά τέλη-φόρο ακινήτων, προκειμένου να εξασφαλίζει εκβιαστικά τη πληρωμή δημοτικών τελών.
Αν και τελείως εξειδικευμένο γιά να συζητείται σε τούτο το post, το θέμα αυτό έχει μεγάλη σημασία για το blog - τη γενιά των 700άριδων, αφού ο λογαριασμός της ΔΕΗ, τουλάχιστον 60 ευρώ το μήνα (720 ετησίως!!!), είναι σχεδόν απαγορευτικός γιά νυκοκυριά ενός ατόμου (single households).
Oσοι από σας είστε οικονόμοι (frugal) θάχετε προσέξει πως, όποιο μέτρο και αν λαμβάνετε, ο λογαριασμός σας επηρεάζεται όχι όσο περιμένατε. Αυτό συμβαίνει ακριβώς διότι στο λογαριασμό υπεισέρχονται ΔΥΟ παράμετροι,
1) μιά ΜΕΤΑΒΛΗΤΗ (variable parameter) - η κατανάλωση σε ΚWatt-ώρες και
2) μιά ΣΤΑΘΕΡΗ (constant parameter) - τα δημοτικά τέλη που γιά ένα studio είναι περίπου 20-30 ευρώ/μήνα.
Δηλαδή, κάπου 5% του εισοδήματος ενός νέου ανθρώπου εξατμίζεται γιά δημοτικά τέλη (πριν οιαδήποτε κατανάλωση ρεύματος!!!!!!!)
Επομένως, ακόμα και αν δεχθούμε πως η σύνδεση των δημοτικών φόρων με το λογαριασμό κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος δεν ερεί εκ του πονηρού, αλλά συνιστά γραφειοκρατική απλοποίηση, παραμένει το ερώτημα, ΠΟΙΟΣ είναι λογικά υπόχρεος vis-a-vis με τα δημοτικά τέλη ακινήτου; Ο ΚΤΗΤΟΡΑΣ (ιδιοκτήτης) ή ο ΧΡΗΣΤΗΣ(ενοικιαστής);
Οι ΗΠΑ που θεμελίωσαν σύνταγμα και νόμους verbatim ac litteratim στην ελληνική φιλοσοφία φρονούν πως η υποχρέωση είναι του ιδιοκτήτη, αφού οι υπηρεσίες του δήμου λειτουργούν ανεξαρτήτως ιδιο-, ετερo-, ή μη, χρήσης ακινήτου.
Η Γαλλία, που από το 1789 βρίσκεται σε σύγχυση κοινωνικού αυτο-προσδιορισμού, μοιράζει τα τέλη, 50:50 περίπου, μεταξύ κτήτορα και χρήστη.
Η αενάως αδικοπραγούσα Ελλάδα επιβάλλει 100% των τελών στον χρήστη άρα, στην περίπτωση ετερόχρησης, στον ενοικιαστή (πχ G700).
Να λοιπόν μιά ωραία ευκαιρία, κυρίες και κύριοι της γενιάς G700, να επιδιώξετε και να κατακτήσετε κάτι απόλυτα λογικό (άρα δίκαιο), που δεν φρόντισαν να πράξουν οι γονείς σας.
To να εξοικονομίσετε έστω και 150-300 ή 300-500 ευρώ ετησίως (αν εφαρμοζόταν η αρχή του 50:50 και 100% στον ιδιοκτήτη, αντίστοιχα) δεν είναι ευκαταφρόνητο ποσό.
ΠΩΣ πετυχαίνεται; ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΟ, αφού η G700 δεν κομματίζεται. Προσεγγίζετε ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ, έστω και με μιά ανοιχτή επιστολή, αλλά συγχρόνως, πέστε, τον κύριο Σιούφα της Νεας Δημοκρατίας και τον κύριο Χρυσοχοϊδη του ΠΑΣΟΚ και ζητάτε ΚΑΙ από τους ΔΥΟ να υποβάλουν ΟΜΟΥ σχέδιο νόμου επί του θέματος.
You may get unexpectedly surprised.
Κατ ΑΠΑΙΤΗΣΗ του Λαού, εν ΟΝΟΜΑΤΙ του Λαού και προς ΟΦΕΛΟΣ του Λαού, είναι πλέον επιτακτική η ανάγκη δημιουργίας Οικουμενικής (αλλά όχι μεταβατικής) Κυβέρνησης υπό τον κύριον Κώστα Σημίτη.
ReplyDeleteoi oi,,,
ReplyDeleteallo public service or civil servant p.x. UK kai all dimosios ipallilos sthn ellada, Plz min sindeete anomia pramata.
Pou8ena sthn europh den iparxei monimotita k toso starxidia mou simperifora sto dimosio
@ vassilis
ReplyDeleteΓράφεις:
"Επίσης στην Ελλάδα έχουμε την μοναδική και παγκόσμια πρωτοτυπία της μονιμότητας".
Η παρατήρησή σου συνιστά κακόπιστη ανακρίβεια. Ακόμα και στις ΗΠΑ, την ψυχή του καπιταλισμού, οι δημόσιοι υπάλληλοι αποκτούν tenure, δηλαδή μονιμότητα, ύστερα
από περίοδο δοκιμασίας (probation) που διαρκεί από 6 μήνες μέχρι 2 χρόνια. Αυτό ισχύει ΚΑΙ στα πανεπιστήμια γιά μιά κατηγορία ακαδημαϊκού προσωπικού (tenure track professorships), που συνήθως αποκτά μονιμότητα μετά επιτυχή διαδρομή 7 ετών κλπ κλπ.
Παρακολουθώ, με όλο τον σεβασμό, ότι έχεις την τάση να βγάζεις ένα φθόνο γιά την μονιμότητα. Και σε ρωτώ. Αν εκεί που δουλεύεις σου πρόσφεραν μονιμότητα θά την αρνιόσουν;
H άνευ όρων μονιμότητα είναι πράγματι βλαβερή και άριστη "συνταγή" γιά παρασιτισμό, αλλά η υπό όρους και αίρεση (κωδικοποιημένη) μονιμότητα μπορεί να αποδώσει τεράστια οφέλη ΚΑΙ γιά τον εργαζόμενο ΚΑΙ γιά τον εργοδότη.
Η σιγουριά είναι αιτία παρασιτισμού όταν δεν υπάρχουν ερεθίσματα δημιουργίας ή έκφρασης ηγετικής διάθεσης, όταν δεν υφίστανται εποπτεία και στόχοι. Από την άλλη, ένας εργαζόμενος που απολαμβάνει και νοιώθει ευτυχισμένος στη δουλειά του, μπορεί να μεγαλουργήσει και να αυξήσει εκθετικά την ποιότητα και ποσότητα του προϊόντος.
@τρίαρχος,
ReplyDeletetenure, δεν είναι μονιμότητα. Είναι μόνιμη πρόσληψη. Αλλά διατηρούν πάντα το δικαίωμα να σε απολύσουν αν δεν αποδίδεις. Εδώ απλά δεν μπορούν να σε απολύσουν, εκτός αν κάνεις έγκλημα του ποινικού δικαίου και πάλι όχι σε όλες τις περιπτώσεις.
Επίσης η μονιμότητα έχει δημιουργήσει κομματική πελατεία, πάλι ένα μοναδικό φαινόμενο της Ελλάδας. Είναι πολύ περίεργο μάλιστα πως το μεγαλύτερο ποσοστό των μόνιμων δημοσίων τεμπέληδων ανήκει σε ένα και μόνο κόμμα που διατηρεί την δύναμή του με αυτόν τον τρόπο. Και μη μου πει κανείς ότι δεν ξέρει πιο είναι...
Μου έχουν προτείνει 2 φορές μέχρι σήμερα να πάω στον Δημόσιο τομέα (σε μόνιμη θέση) και έχω αρνηθεί. Δεν έχω καμία όρεξη να γίνω παράσιτο. Γιατί στην Ελλάδα, το μεγαλύτερο ποσοστό των δημοσίων υπαλλήλων είναι παράσιτα.
@L' etat c' est moi
ReplyDeleteΠολύ καλή η πρότασή σου.
@ vassilis
ReplyDeleteMoυ θυμίζεις το ελληνικό motto, "ελα παππού μου να σου δείξω τ αμπέλια σου".
per Merriam-Webster
tenure: status granted after a trial period to a teacher that gives protection from summary dismissal.
(summary dismissal: απόλυση με συνοπτική διαδικασία).
Σε όσα πανεπιστήμια γνωρίζω throughout the east coast σπάνια απολύεται tenured staff. Eδώ παραμένουν ως και με γεροντική άνοια (>75) καθηγητές (αφού δεν υπάρχουν ηλικιακά όρια). Το τελευταίο, μάλιστα, είναι θέμα που απασχολεί πολλά πανεπιστήμια.
Στην Ελλάδα ισχύει κατα παράδοση αυτό που λες, όχι επειδή δεν υπάρχουν εργασιακοί κανόνες, αλλά διότι ουδέποτε εφαρμόζονται στο πλαίσιο της κουλτούρας της χώρας.
@ VASSILIS
ReplyDeleteΗ παρατήρησή σου είναι αποδεικτική προκατάληψης και ελλιπούς ενημέρωσης σε βάθος χρόνου.
Μούλεγε ο παππούς μου πως, τα παληά τα χρόνια, όταν πρωθυπουργός ήταν ο Βενιζέλος, στην επετηρίδα των υπαλλήλων της Τράπεζας Ελλάδος διάβαζες μόνο επίθετα που τέλειωναν σε ΑΚΗΣ (δηλαδή Κρητικά). Μέχρι τα 60΄ς και τα 70΄ς, όλοι οι τεμπέληδες ήσαν δεξιοί ύστερα από 50 χρόνια δεξιάς διακυβέρνησης, τώρα τα παράσιτα είναι κατά πλειοψηφία πασόκοι ύστερα από 20 χρόνια πράσινου ξεσαλώματος.
So what?? I can't see your point.
H μήπως δεν σου φθάνουν τα φαινόμενα των κουμπάρων "ομολόγων" κλπ κλπ για να καταλάβεις ότι το πρόβλημα του Δημοσίου ΔΕΝ φέρει κομματική ταυτότητα αλλά είναι εθνικό.
Ελεος!!!!!!!!!!!!!!
Και πώς θα έτρωγε ψωμί τόσος κόσμος;
ReplyDeleteΜήπως υπήρχε ποτέ συγκροτημένη βιομηχανία στην Ελλάδα για να δώσει δουλειά στους απανταχού πεινασμένους;
Η εξουσία ανέκαθεν εκπροσωπεί τα συμφέροντα της "πλειοψηφίας" των ημετέρων που την στηρίζει και της παρέχει την απαραίτητη νομιμοποίηση και ισχύ μέσα στην κοινωνία.
Και το βασικότερο συμφέρον αυτών των "ημετέρων" είναι να τρώνε ψωμί. Λίγο ή πολύ...είναι αδιάφορο.
Το αυτό έπραξε το ΠΑΣΟΚ, το ίδιο κάνει σήμερα και η Ν.Δ.
Το ζήτημα είναι ότι είναι πολύ ευκολότερο να βολέψεις 100.000 στο δημόσιο άμεσα, από το να φτιάξεις τις προυποθέσεις για την δημιουργία 100.000 θέσεων στον ιδιωτικό τομέα σε ένα ακαθόριστο μέλλον.
Το πρόβλημα της διόγκωσης του δημοσίου έχει να κάνει πρωτίστος με την απουσία συγκροτημένης βιομηχανικής παραγωγής στην Ελλάδα.
Αυτό ώθησε τους πολίτες στην αυτοαπασχόληση και φυσικά στο δημόσιο.
Το δημόσιο αποτέλεσε τη βαλβίδα αποσυμπίεσης της κοινωνικής πίεσης για βελτίωση του βιωτικού επιπέδου.
ReplyDeleteΚαι φυσικά οι "βολεμένοι" χορτάσανε ψωμί, εκτινάσοντας όμως το δημόσιο χρέος στα ύψη.
Η "βαλβίδα" ήταν όμως και είναι δανεική...
Αλήθεια οι μεγάλοι Έλληνες επιχειρηματίες τα τελευταία 50 χρόνια τί κάνανε;
Επενδύσανε αρκετά στις επιχειρήσεις τους, ή μήπως επενδύσανε περισσότερα σε ζημιογόνα μέσα πολιτικής επιρροής, τηλεοράσεις, εφημερίδες κτλ.;
Γιατί βλέπω πως κάθε μεγάλος επιχειρηματίας που σέβεται τον εαυτό του έχει και ένα με δύο Μ.Μ.Ε. Γιατί άραγε;
Τί περιθώρια υπάρχουν για μια κυβέρνηση αλήθεια να δημιουργήσει ένα νέο επιχειρηματικό πλαίσιο ανάπτυξης που θα απορροφήσει τους χιλιάδες πεινασμένους ψηφοφόρους της πέρα από το δημόσιο;
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα...
Τεράστια περιθώρια, αλλά στην Ελλάδα έχουμε μεγάλες τροχοπέδες όπως η ΓΣΕΕ η ΑΔΕΔΥ κλπ κλπ.
ReplyDeleteΣτην Ελλάδα είναι δύσκολο να απολύσεις ακόμα και ένα ιδιωτικό υπάλληλο ή εργάτη χωρίς σημαντικές αποζημιώσεις/διαδικασίες. Ακόμα, η αμοιβή εργασίας μπορεί νά είναι χαμηλότερη από το Ευρωπαϊκό μέσο, αλλά το κόστος εργασίας είναι πολύ μεγάλο. Κοντολογίς, η δεξαμενή των knowledge workers, contrary to popular belief or perception, είναι ατυχώς μικρή.
Αυτό το "έδαφος" δεν είναι ιδιαίτερα γόνιμο γιά μετανάστευση notable επενδυτών και πολύ περισσότερο επενδυτών στον τομέα υψηλής τεχνογνωσίας.
Γιά νάρθει στην Ελλάδα ο επενδυτής που θα πληρώσει απο 30 χιλιάδες ευρώ το χρόνο και πάνω στον υπάλληλο πρέπει να γίνουν πρώτα μεγάλες θεσμικές αλλαγές και ειδικά στην εργατική νομοθεσία, στην παιδεία κλπ.
Αυτό ισχύει ακόμα και με Ελληνες επενδυτές και μάλιστα καλοπροαίρετα άτομα (υπάρχουν κι από αυτά), που μπροστά στην γραφειοκρατία δειλιάζουν και παίρνουν τα μπογαλάκια τους γι΄ αλλού ή προτιμούν να κρατουν τα χρήματά τους σε τραπεζικούς λογαριασμούς.
@ loula stroumpoula
ReplyDeleteAπό άποψη ποιότητας εργατικού δυναμικού δεν είμαστε και τόσο χάλια. Άλλωστε υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός πτυχιούχων ακόμα και από αγγλοσαξονικά πανεπιστήμια. Υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης αλλά πιστεύω πως τα πραγματικά αίτια της επενδυτικής καχεξίας στη χώρα μας είναι αλλού.
Πάσχουμε απλά από πολιτική βούληση.
Καταρχήν το μεγαλύτερο τροχοπέδη για τις ξένες και εγχώριες επενδύσεις στην Ελλάδα είναι ο χωροταξικός σχεδιασμός. Το εθνικό κτηματολόγιο έγινε πέτρα σκανδάλου από μια κατά τα άλλα μεταρρυθμιστική κυβέρνηση, γιατί;
Δεν μπορεί για όλα να φταίει ο λαός που στην τελική πληρώνει τα σπασμένα και τους λογαριασμούς.
Υπάρχει μεγάλη ευθύνη στα ρετιρέ της επιχειρηματικής και της πολιτικής εξουσίας στην Ελλάδα.
Και αυτά τα "ρετιρέ" απαρτίζονται επί το πλείστον από μετριότητες και ανθυπομετριότητες για να θυμηθώ και τον αείμνηστο
Π. Κονδύλη.
Η ένταση της γραφειoκρατίας σε μια κοινωνία αποτελεί ένδειξη ότι η εξουσία μονοπωλείτε από μια ολιγαρχία (πολιτική και επιχειρηματική). Αν αυτήν η διαπλεκόμενη ολιγαρχία δεν αποδομηθεί, η γραφειοκρατία δεν πρόκειται υποχωρήσει.
Και δεν θα υποχωρήσει γιατί η μεγάλη γραφειοκρατία είναι το ανάχωμα της ολιγαρχίας στα κεκτημένα της. Πολιτικά μέσα από ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΕ, δημόσιες δαπάνες κτλ, και επιχειρηματικά μέσα από τις κλειστές αγορές, τα trust, και άρα τα μεγάλα περιθώρια κερδών.
Η εργατική νομοθεσία μπορεί να βελτιωθεί, αλλά δεν μπορεί να γίνει λάστιχο. Σε κάθε επένδυση υπάρχουν συγκριτικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Αν θέλεις σταθερότητα και θες να επενδύσεις στη ΝΑ Ευρώπη τότε πληρώνεις και κάτι παραπάνω. Αλλιώς πας και στην Αλβανία ή στο Κόσοβο...
@ vaggelas
ReplyDeleteΓράφεις:
"Aπό άποψη ποιότητας εργατικού δυναμικού δεν είμαστε και τόσο χάλια. Άλλωστε υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός πτυχιούχων ακόμα και από αγγλοσαξονικά πανεπιστήμια. Υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης αλλά πιστεύω πως τα πραγματικά αίτια της επενδυτικής καχεξίας στη χώρα μας είναι αλλού".
Από άποψη ανειδικεύτου εργατικού δυναμικού δεν είμαστε χάλια, μεγάλη προσφορά.
Από πλευράς υψηλής τεχνογνωσίας δυναμικού η προσφορά είναι μικρή. Πτυχία έχουμε με το τσουβάλι, γνώση λίγη. Οσο γιά τα αγγλοσαξονικά "πανεπιστήμια" ας μη γίνεται κουβέντα. Είναι γνωστό πως τα άπειρα πρώην Polytechnics του UK, αντίστοιχα των δικών μας ΤΕΙ, που αναβαθμίστηκαν σε πανε
πιστήμια και από τα οποία αποφοιτά η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων που σπουδάζουν εκεί, είναι μετρίου επιπέδου - at best.
Γράφεις:
"Πάσχουμε απλά από πολιτική βούληση".
Severely so!! Τεράστιο έλλειμμα ηγεσίας. H ανικανότης και αναξιοπιστία τόσο του αρχηγού της Συμπολίτευσης όσο και του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έχουν προκαλέσει ακυβερνησία, γεγονός που βιώνει ο λαός ως απελπισία!
Γράφεις:
"Η ένταση της γραφειoκρατίας σε μια κοινωνία αποτελεί ένδειξη ότι η εξουσία μονοπωλείτε από μια ολιγαρχία (πολιτική και επιχειρηματική). Αν αυτήν η διαπλεκόμενη ολιγαρχία δεν αποδομηθεί, η γραφειοκρατία δεν πρόκειται υποχωρήσει".
Υπό τη προϋπόθεση ότι με τον όρο "γραφειοκρατία" αναφέρεσαι στο κράτος/κεντρικό κρατικό μηχανισμό, θά έλεγα ότι, όπως και η πλεοψηφία των πολιτών, υπερτιμάς την εξουσία/κύρος του. Στην τρίτη Ελληνική Δημοκρατία (1974-2007), η εξουσία δεν απορρέει, ούτε από την κοινωνία των πολιτών, ούτε από τον κεντρικό κρατικό μηχανισμό, αλλά επικεντρώνεται στα Κόμματα και τους μηχανισμούς τους, κατ΄ουσίαν στη "Χαριλάου Τρικούπη" και στη "Ρηγίλλης", εξ ου και όλες οι ειδήσεις ολημερίς και ολονυκτίς γυροφέρνουν από τους 2 αυτούς πόλους. Την "μόδα" αυτή την εισήγαγε ο Α Παπανδρέου αντιγράφοντας πρότυπα του "κόκκινου" παρελθόντος.
Σημείωσε πως όταν ανέβηκαν οι Πασόκοι στην εξουσία το 1981 και ο κόσμος ζήταγε δουλειά ή ρουσφέτι, έπαιρναν την κοφτή απάντηση, "περάστε από τη Χαριλάου Τρικούπη και γραφτείτε στη κλαδική".
Γράφεις:
"Αν θέλεις σταθερότητα και θες να επενδύσεις στη ΝΑ Ευρώπη τότε πληρώνεις και κάτι παραπάνω. Αλλιώς πας και στην Αλβανία ή στο Κόσοβο..."
Οχι ακριβώς. Πας και στη Βουλγαρία με συνθήκες τόσο καλές όσο και της Ελλάδας με 1/3 των αμοιβών.
Για την γραφειοκρατία θα συμφωνίσω μαζί σου, προσθέτοντας όμως και έναν ακόμα πόλο, αυτόν της επιχειρηματικής εξουσίας ο οποίος διαπλέκεται στενά με τους δύο κομματικούς που προανέφερες.
ReplyDeleteΑν δεν γίνει αποδόμηση αυτών των σχέσεων που συνθέτουν την διαπλοκή, ούτε τη γραφειοκρατία θα δούμε να υποχωρεί, αλλά ούτε και την κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα.
Παίρνοντας αφορμή από αυτά που ανέφερες νομίζω πως λύσεις μπορούν να δωθούν μόνο με βαθιές θεσμικές αλλαγές, ανασυγκρότηση εξουσιών, και μια επί της ουσίας βαθιά συνταγματική αναθεώρηση.
Αλλά μιλάω για τόσο μεγάλες θεσμικές αλλαγές που μόνο σε ορισμό μιας 4ης Ελληνικής Δημοκρατίας θα μπορούσαν να οδηγήσουν.
Το σύστημα έχει σαπίσει τόσο πολύ, που χρειάζεται πλέον ολική πολιτική ανατροπή!
Ειχα προ καιρου διαωασει για καποια ατομο με αοριστη συμβαση που το πηγανε δικαστικως και μονιμοποιηθηκαν.
ReplyDeleteΜε ποια λογικη αποφασιζη η δικαστικη αρχη ποιος θα προσληφθει σε μια εταιρια? Γιατι να υσχιει στο δημισιο.
Διαφωνω με το βαγγελα οτι το 90% του δημοσιου ειναι τεμπεληδες αλλα σιγουρα ειναι υποπαραγωγικοι, οχι γιατι ειναι αργοσχολοι απλα γιατι δεν τους αφηνει το συστημα να ελιχθουν. Δεν χρειαζετε αλλωστε ειναι περισοτεροι απο οσοι χρειαζοντε και θα τα βγαλουν περα με το φορτο εργασιας. Παντως και τεμπελοβυσματιες υπαρχουν και λογο τις μονιμοτητας ειναι πολυ πιο δυσκολο να απολυθουν.