Monday, November 1, 2010

Άχρηστοι Δήμαρχοι, Αβίωτες Πόλεις

Μία από τις μεγαλύτερες παθογένειες της Ελλάδας διαχρονικά, είναι η εκλογή άχρηστων Δημάρχων στην ηγεσία των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης. Πολιτικάντηδων που είτε είναι ανίκανοι να διοικήσουν με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, είτε απλά αρνούνται πεισματικά να κάνουν τη δουλειά τους: να συγκρουστούν με μικροσυμφέροντα και να πράξουν τα βασικά για να καταστούν οι πόλεις μας βιώσιμες.

Έτσι, στα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα υπάρχουν πόλεις χωρίς σύγχρονα συστήματα διαχείρισης σκουπιδιών και αποβλήτων, με δρόμους απαράδεκτους γεμάτους λακούβες, χωρίς ανοιχτούς δημόσιους χώρους, με πρόβλημα πάρκινγκ -ακόμα και όταν μιλάμε για μία πόλη δέκα χιλιάδων κατοίκων-, με ανεξέλεγκτο το τοπίο λειτουργίας νυχτερινών καταστημάτων και καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος. Για να μην αναφερθούμε σε πιο ουσιαστικές παροχές προς τους πολίτες, όπως η προώθηση της τοπικής επιχειρηματικότητας ή η παροχή υπηρεσιών κοινωνικής φροντίδας στις ευπαθείς ομάδες.

Και φυσικά ας μην ξεχνάμε ότι όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα φόντο σπατάλης, υπερχρεωμένων δημοτικών ανωνύμων εταιρειών και ρουσφετολογικών προσλήψεων συμβασιούχων με τραπεζικό δανεισμό που τον εγγυάται το δημόσιο. Οι πολιτικάντηδες Δήμαρχοι, όλοι αυτοί οι άχρηστοι νεοέλληνες και ο συρφετός των υποστηρικτών τους, υπήρξαν για χρόνια στυλοβάτες της Ελλάδας της φούσκας. Ως τέτοιοι, αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του "συστήματος Ελλάδα" το οποίο στήθηκε μεταπολιτευτικά με στόχο τη μάσα και το οποίο πλέον κατέρρευσε, με αποτέλεσμα να την πληρώνουμε όλοι.

Και αν στην επαρχεία το έλλειμμα πολιτικής, υποδομών και αποτελεσματικής διοίκησης αναπληρώνεται κάπως από το ποιοτικό φυσικό περιβάλλον που καθιστά τις πόλεις περισσότερο βιώσιμες, στα μεγάλα αστικά κέντρα η αποτυχία δημιουργεί μια πραγματικά ανυπόφορη κατάσταση. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της Αθήνας, η οποία για χρόνια ταλαιπωρείται από την εναλλαγή πολιτικών της φιγούρας και του τίποτα στο αξίωμα του Δημάρχου. Ανθρώπων που χρησιμοποιούν τους θεσμούς για την συνέχιση της καριέρας των επαγγελματιών της πολιτικής. Έτσι, με συνυπεύθυνη φυσικά την για χρόνια απούσα πολιτεία, το κέντρο της πόλης έχει μετατραπεί σε γκέτο όπου ζουν στιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο παράνομοι μετανάστες, ανθεί το παρεμπόριο, η μικροεγκληματικότητα και η διακίνηση ναρκωτικών. Η αστική υποβάθμιση σε πλήρη έξαρση.

Μπροστά σ' αυτή τη θλιβερή κατάσταση, που πονάει εξίσου με την κατάσταση των δημόσιων οικονομικών, οι Έλληνες πολίτες στις τοπικές εκλογές δεν καλούμαστε να ψηφίσουμε υπέρ ή κατά του μνημονίου. Καλούμαστε να ψηφίσουμε αυτούς που έχουν όραμα και θέληση να πράξουν τα βασικά για να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής στις πόλεις και να μαυρίσουμε εκείνους που οδήγησαν τα αστικά κέντρα στην παρακμή. Η άποψη της G700 είναι σαφής. Άχρηστοι Δήμαρχοι, αβίωτες πόλεις.

11 comments:

  1. Πριν λίγο άκουσα τον Πεταλωτή στο ραδιόφωνο να λέει ότι όριο (ποσοστό) "επιτυχίας" στις εκλογές δεν υπάρχει, αλλά μοναδικό κριτήριο και αποτέλεσμα από αυτές για την κυβέρνηση είναι το διακύβευμα της -υποστήριξης- (έτσι ακριβώς το είπε) των μέτρων που παίρνει η κυβέρνηση "...για τη σωτηρία της χώρας".

    Επομένως, καλώς ή κακώς, ο τοπικός χαρακτήρας των εκλογών σε 6 ημέρες έχει πάει περίπατο. Όσοι πιστεύουν το αντίθετο είναι απλά ρομαντικοί. Η ίδια η κυβέρνηση λέει ότι όποιος ψηφίζει δικό της υποψήφιο στην ουσία στηρίζει τα μνημονιακά μέτρα, γνωρίζοντας το ρίσκο αυτής της δήλωσης. Και χρησιμοποιεί τον "τοπικό" χαρακτήρα των εκλογών για να ψαρέψει ψήφους, από πολίτες που ειλικρινά θέλουν να εκλέξουν καλούς δημάρχους.

    Επαναλαμβάνω και πάλι ότι η λύση είναι πολύ απλή. Αν η κυβέρνηση ήθελε πραγματικά να σφυγμομετρήσει το όποιο έρεισμα της έχει απομείνει στο εκλογικό σώμα και να στηρίξει τον Καλλικράτη, απλά θα έπρεπε να αποσυνδέσει τις περιφερειακές εκλογές εντελώς από το καθαρά πολιτικό χαρακτήρα και να προκηρύξει δημοψήφισμα. Οι εθνικές (βουλευτικές) εκλογές δεν είναι το ίδιο, γιατί πάλι θα έχει ως μπαμπούλα την υποτιθέμενη αποσταθεροποίηση της χώρας.

    Αντίθετα, το δημοψήφισμα δεν εκλέγει κυβέρνηση, ούτε κοστίζει το ίδιο σε χρήμα. Δείχνει την πραγματική πρόθεση των ψηφοφόρων αυτή τη στιγμή, εν μέσω ειδικών συνθηκών, χωρίς ψευτοδιλήμματα. Ίσως γι' αυτό και δεν έχει εφαρμοστεί ποτέ επί της ουσίας ως τώρα, από καμία κυβέρνηση.

    ReplyDelete
  2. Δημοψηφίσματα και σαχλαμάρες. Ο τοπικός χαρακτήρας των εκλογών διατηρείται πλήρως στις δημαρχιακές, αλλά στις περιφερειακές έχει πάρει πολιτικές διαστάσεις.

    ReplyDelete
  3. γι' αυτό καταψηφίστε τους Ζορό της πολιτικής και όλους όσους σας κάνουν το βίο αβίωτο

    ReplyDelete
  4. αχρηστοι, ξεάχρηστοι προέκταση της κεντρικής εξουσίας ήταν και είναι

    Η κεντρική εξουσία άλλωστε κρατάει αφ' ενός το πορτοφόλι και αφ' ετέρου το θεσμικό αντικείμενο, αφήνοντας κάτι ψιχουλάκια

    ReplyDelete
  5. Συμφωνώ με το πνεύμα του άρθρου.

    Δεν είμαι δογματικός, πιστεύω οτι η Ελλάδα πάσχει βαρέως απο έλλειψη υπευθυνότητας και κουλτούρας, και σε τέτοιου είδους χώρες είναι καλύτερα το κράτος να έχει όσο το δυνατόν μικρότερο ρόλο.

    Σε σοβαρές χώρες, το κράτος μπορεί να αναλαμβάνει μεγαλύτερο ρόλο στην οικονομική δραστηριότητα.

    ReplyDelete
  6. παιδιά κάθεστε πίσω απο τα pc σχολιάζεται,σχολιάζεται αλλά μέχρι εκεί , τα άρθρα είναι φανταστικά , αλλά δεν φτάνουν..., με μια αλαζονική απαξίωση δεν απαντάτε καν σε καλέσματα για δράση δεν χρειάζονται συμβουλάτορες τα κομματα ή το κόμμα της εξουσίας πρέπει να υπάρξει κίνημα όχι το κίνημα των χούλιγκας ή το κίνημα των κομματικών οπαδών , το κίνημα της γενιάς μας , εμείς δεν είμαστε βολεμένοι στο δημόσιο ούτε γλείφουμε για μια θέση για εκεί , αλλά ούτε και tredy σπουδαγμένοι στην Αγγλία και κλαίμε γιατι δεν βρίσκουμε μια καλοπληρωμένη θέση είμαστε απολυμένοι 2 και 3 φορές γιατί έχουμε το θάρρος της γνώμης για να αλλάξουν επιτέλους νοοτροπία οι κακοστημένες επιχειρήσεις που ψάχνουν για σκλάβους , θα βγείτε επιτέλους μπροστά και αφήστε τις tredy συνεντεύξεις με κούλογλου και με παπανδρέου

    ReplyDelete
  7. σωστός ο Χρήστος απλά οι παίδες το πάνε μέχρι εκεί που μπορούν δεν έχουν δα και το μηχανισμό του ΚΚΕ.

    ReplyDelete
  8. "Πλουσιοπάροχα επιδόματα και παροχές για τους 300 της Βουλής" (προϋπολογισμός 2011):

    http://tinyurl.com/38of748

    http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100069_02/11/2010_420864

    Ο νέος προϋπολογισμός της Βουλής για το 2011 ξεπερνά τα 18 εκατ. ευρώ για έξοδα και παροχές βουλευτών, συν μέρος από άλλα 9,4 εκατ. για τις τηλεπικοινωνίες τους (σταθερή/κινητή τηλεφωνία). Πράγμα που σημαίνει περίπου 65.000-90.000 ευρώ ονομαστικό κόστος ανά βουλευτή.

    Αξίζει να σημειωθεί ότι εγκρίνονται και πάλι κάποια "πάγια" κονδύλια έργων για ανακαινίσεις κτλ, μέχρι και για αγορά έργων τέχνης(!), καθώς και 1,8 εκατ. ευρώ για το κανάλι της Βουλής.

    Καταλάβατε τώρα τι ψηφίζουμε στην Κυριακή;

    ReplyDelete
  9. Συμφωνώ 100%. Κοίτα παραδείγματα εδώ
    http://petrossarantopoulos.pblogs.gr/2010/10/sreiazetai-na-ehoyme-topikh-aytodioikhsh-sthn-ellada-meros-a.html

    ReplyDelete
  10. και έχεις και τον Νικήτα να σου λέει ότι η Αθήνα είναι καλύτερη μετά την 4-χρονη θητεία του...

    κούνια που σας κούναγε..

    ReplyDelete
  11. jaga
    "Καταλάβατε τώρα τι ψηφίζουμε στην Κυριακή;"

    Βεβαίως! Το καταλληλότερο ντιγκιντάγκα!

    ReplyDelete