Monday, February 7, 2011

Ευρωομόλογο: Βούτυρο αντί δημοκρατίας;

Της G700
Hellenic Nexus, τ. Φεβρουαρίου '11

Κάτι φαίνεται να αλλάζει στην ατμόσφαιρα. Μετά την Κίνα, η Ιαπωνία ανακοίνωσε τη στήριξη του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος με την αγορά του 1/5 κάθε έκδοσης ευρωπαϊκών ομολόγων. Στο μεταξύ, η Κομισιόν ετοιμάζεται να προτείνει γενναία ταμειακή και θεσμική στήριξη του μηχανισμού διάσωσης ανοίγοντας τη συζήτηση για το ευρωομόλογο.

Σωθήκαμε;

Τελικά, η ένταξη του καλού μαθητή στο μηχανισμό στήριξης μετά τους εξ ορισμού άσωτους Έλληνες και η επικείμενη ένταξη της Πορτογαλίας και της Ισπανίας –για να μην φτάσουμε στον εφιάλτη της Ιταλίας-, ανέδειξε ότι το ελληνικό πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό, βαθύ και δομικό. Μνημόνιο χωρίς ευρωομόλογο θα ήταν για την Ελλάδα μετάθεση της πτώχευσης για το 2013 με δυσμενέστερους όρους. Πιθανόν, λοιπόν, θα έχουμε την ευκαιρία να συμμαζέψουμε το μαγαζί.

Η Ευρώπη σώθηκε;

Φαίνεται ότι η δημοσιονομική κρίση είναι η μαμμή της ευρωπαϊκής δημοσιονομικής ενοποίησης. Και η εξέλιξη αυτή είναι βαθιά πολιτική. Η δημοσιονομική πολιτική είναι αυτή που επηρεάζει οριζόντια το σύνολο των πολιτικών που ασκούνται στα κράτη μέλη. Από τις κοινωνικές δαπάνες έως τη μισθολογική και εκπαιδευτική πολιτική. Ωστόσο, η ενοποίησή της θα περιορίσει σημαντικά τα περιθώρια άσκησης πολιτικής από πλευράς των εκλεγμένων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Πρόκειται για μεταβίβαση κυριαρχίας, η οποία είναι πιθανόν πιο σημαντική από την υιοθέτηση του κοινού νομίσματος. Είναι σίγουρα μία εξέλιξη που θα ενισχύσει την αλληλεξάρτηση των ευρωπαϊκών χωρών, θα ενισχύσει και θα εμβαθύνει το ευρωπαϊκό εγχείρημα, θα θωρακίσει το κοινό νόμισμα αλλά θα επιδεινώσει ταυτόχρονα τη δύσκολη και καχύποπτη σχέση ανάμεσα στα εκλογικά σώματα και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Το ερώτημα “ποιος αποφασίζει”, θα γίνει πιο οξύ και πιο αληθινό.

Βούτυρο αντί δημοκρατίας;

Είμαστε σε θέση ως νότιοι και χρεωκοπημένοι να θέτουμε τέτοια διλήμματα; Σαφώς και όχι. Το επίπεδο διαβίωσης μας, το μέλλον των παιδιών που τώρα γεννιούνται και της γενιάς που τώρα ενηλικιώνεται και των σημερινών τριαντάρηδων, εξαρτάται αποκλειστικά από τις ευρωπαϊκές εξελίξεις των αμέσα επόμενων μηνών. Και είναι γνωστό ότι η φτώχεια τρώει τον παρά. Η δημοκρατία ταλανίζεται ιστορικά από κρίσεις νομιμοποίησης όταν δεν μπορεί έστω να υποσχεθεί πειστικά την πρόοδο των πολιτών της. Συνεπώς, σκάμε και περιμένουμε να περάσει η καταιγίδα.

Άνευ όρων παράδοση αντί οράματος;

Η επόμενη μέρα θα μας βρει μάλλον σε καλύτερη κατάσταση απ’ ότι σήμερα με την Ευρώπη να εγγυάται για το μέλλον μας. Όμως, η δημοσιονομική ενοποίηση, όπως καλή ώρα το μνημόνιο, θα μας αφαιρέσει σε μεγάλο βαθμό τα περιθώρια ευελιξίας και άσκησης ουσιαστικής πολιτικής. Έχουμε ήδη καταλάβει ότι οι πόροι που θα έχουμε στα χέρια μας, θα είναι σημαντικά λιγότεροι. Το τελευταίο, όμως, που χρειάζεται είναι η παράδοση άνευ όρων. Το αντίθετο, χρειαζόμαστε πολύ δουλειά και πολύ φαντασία και δοκιμασμένη γνώση για να καταφέρουμε να εκμεταλλευτούμε τους διαθέσιμους πόρους της χώρας και να τους πολλαπλασιάσουμε. Και τώρα είναι η ευκαιρία να το κάνουμε, τώρα που όλα αλλάζουν. Να μας γίνει μάθημα η καταστροφική και σε βάρος των νέων γενιών σπατάλη των φυσικών και δημοσιονομικών πόρων της χώρας. Να διαπραγματευτούμε πιο στιβαρά με τους δανειστές μας τις μεταρρυθμίσεις αλλά και να κάνουμε πέρα αυτούς που μας έφεραν εδώ και στις νέες ασθένειες, συνεχίζουν να προτείνουν το συνταγολόγιο της μεταπολίτευσης. Να έχουμε συναίσθηση, ότι φανήκαμε λιγότεροι από τις περιστάσεις αλλά και ότι το παιχνίδι δεν χάθηκε. Κυρίως να συνθέσουμε μία κεντρική ιδέα που θα οδηγήσει την κοινωνία και θα κάνει τη χώρα και τους ανθρώπους της ανοιχτούς στον κόσμο, ανταγωνιστικούς και περήφανους.

10 comments:

  1. Το πρόβλημα είναι η γενιά του "πάρτα όλα" που μάχεται για τα σκανδαλώδη προνόμιά της.Συνδικαλιστές αλλά και ολόκληρες επαγγελματικές ομάδες(πχ φαρμακοποιοί) συμπεριφέρονται με κυνικό και αντικοινωνικό τρόπο.Ειδικά οι δεξιοί συνδικαλιστές, αμόρφωτοι και ανάλγητοι,δείχνουν ένα πρωτοφανή σαδισμό σε ανήμπορους πολίτες.Στον ιατρικό κόσμο υπάρχουν ισχυρές αντιστάσεις στη χαμέρπεια των γαλάζιων συνδικαλιστών.Και πιστεύω ότι στο τέλος θα κερδίσουν οι σώφρονες που αντιμετωπίζουν το ιατρικό επάγγελμα σαν "πορεία και στάση ζωής που νοηματοδοτεί τις αξίες τους" και όχι σαν αρπαχτικό μηχανισμό συσώρρευσης πλούτου.

    ReplyDelete
  2. Οι παρατηρήσεις μου:

    - Υπέυθυνο για την απίστευτα κακή διοίκηση της χώρας τα τελευταία 30 χρόνια παραμένει το ΠΑΣΟΚ.

    - 'Οποιος έχει διαβάσει σχετικά με τη σύγχρονη μονεταριστική θεωρία (modern monetary theory) για τον τρόπο που λειτουργεί ένα fiat χρηματικό σύστημα, ξέρει οτι η οικονομική πολιτική ενός κράτους είναι πολιτική επιλογή και μόνο, και δεν περιορίζεται απο πηγές εισοδήματος (φορολογία κλπ). Το ίδιο ισχύει και για την Ευρωζώνη. Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι πολιτική επιλογή των χωρών της Ευρωζώνης.

    - Τόσες δεκαετίες ακούγαμε για τα πετρέλαια στην Ελλάδα και τα αντιμετωπίζαμε σαν κάτι μεταξύ urban legend και θεωρίες συνωμοσίας, για να καταλήξουμε τελικά οτι ήταν αλήθεια;;; Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του απ' αυτό.

    ReplyDelete
  3. Jim

    ypeythyno gia tin eksodo apo ti xeiroteri krisi tis metapolemikis Elladas pali to PASOK tha einai.

    ReplyDelete
  4. Mesout

    stin Ellada protimame to elaiolado.

    ReplyDelete
  5. Parmenidi

    ayto pou epixeirei i nun kyvernisi einai i epaggelmatikopoiisi ton kathe eidous rythmismenon 'leitourgimaton'. Makari na ta kataferei.

    ReplyDelete
  6. Η Ελλάδα του Φλεβάρη του 2011 δεν έχει καμμία σχέση με την Ελλάδα του Φλεβάρη του 2010.Πέρυσι αυτή την εποχή τρέχαμε με χίλια για την άβυσσο.Φέτος εισπράτουμε απο παντού κολακευτικά σχόλια για τις επιτυχείς προσπάθειές μας.Τα χαμόγελα ξαναγυρίζουν.Αναμένεται και μια πολύ καλή τουριστική σοδειά.Η παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη θα συμβάλλει στο ρεκορ επισκέψεων ξένων τουριστών του 2011.Οι εκπρόσωποι των κλεπτών και κλεπτοαποδόχων-γαλάζιοι ως επι το πλείστον- ρίχνουν τις τελευταίες μπαλωθιές στα τηλεοπτικά παράθυρα για να διασκεδάζουν τους Ελληνες τις βραδυνές ώρες.Η κοινωνία τους καγχάζει.Ενα ογκώδες,σιωπηλό αλλα υγιές κοινωνικό κίνημα "εξιλέωσης και εξαγνισμού" δεν επιτρέπει σε κανένα κατεργαράκο να παίξει κανένα ρόλο πλήν αυτού του καραγκιοζάκου.

    ReplyDelete
  7. Rat, μη με κανεις και γελάω. Αν το ΠΑΣΟΚ ενδιαφερόταν να βγαλει τη χώρα απ' την κριση, δε θα έβγαινε ο Ραγκουσης να μας παρουσιάσει (μετά απο 2 χρόνια) σα μεγαλη μεταρρυθμιση οτι ΘΑ προβλεπεται πως ΘΑ απολυονται δημοσιοι υπάλληλοι μετά απο 3 σοβαρά πειθαρχικα παραπτώματα.

    Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι.

    Το Α και το Ω κάθε σοβαρής χώρας είναι η εύρυθμη λειτουργία της δικαιοσύνης, κάτι που στην Ελλάδα μόνο σαν ανέκδοτο μπορεί να εκληφθεί.

    Υπόψην οτι δεν πιστεύω οτι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι υπεράριθμοι. Αλλά πιστεύω οτι α) η διοίκηση στο δημοσιο τομέα είναι απαράδεκτη λόγω μη επιβολής κυρώσεων, β) πάρα πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι κάνουν άχρηστες δουλειές αντί να κάνουν χρήσιμες δουλειές για την κοινωνία, και γ) ο δημόσιος τομέας ανταγωνίστηκε σε επίπεδο παροχών των ιδιωτικό τομέα το οποίο είναι τρομερό λάθος.

    Και ποιός τα έκανε αυτά; Ο Ανδρέας Παπανδρέου. Οι υπόλοιποι απλά ακολούθησαν

    Ο Γιωργάκης είναι περίεργη περίπτωση, σίγουρα bipolar, αλλά τελικά καταλήγει στα γνωστά του ΠΑΣΟΚ (δημόσιο ολέ) με ολίγον από τις προσωπικές του εμμονές (πράσινη οικονομία (??!!), μεσογειακή διατροφή κλπ).

    Δεν πειράζει, γελάμε και λιγάκι, όπως και με τις αρλούμπες που κατα καιρούς λέει ο Παπακωνσταντίνου (το καλύτερο σίγουρα είναι το "μόλις οι Έλληνες ανακτήσουν την εμπιστοσύνη τους, θα ξαναρχίσουν τις δαπάνες", χαχαχα· καλό επίσης το "δεν καθορίζουν τα spreads την πολιτική της κυβέρνησης" το οποίο είναι αλήθεια ΑΝ η Ελλάδα είχε ακόμα δικό της νόμισμα).

    Τέσπα, το Α και Ω εξακολουθεί να είναι το να λειτουργεί η δικαιοσύνη, και στην Ελλάδα έχουμε ακόμα πάαααααααρα πολύ δρόμο στο συγκεκριμένο.

    ReplyDelete
  8. beggars can't be choosers

    όποιος νομίζει ότι θα σπεύσουν οι "φράγκοι" να μας σώσουν (bail out) γιά τα όμορφά μας μάτια είναι γελασμένος

    το έργο μόλις άρχισε και θα έχει πολλά επεισόδια ακόμα

    ReplyDelete
  9. Δεν θα μας σώσουν για τα ωραία μας μάτια.
    Θα μας σώσουν για να σωθούν...

    Από εκεί και πέρα, τα μέτρα ευρωμνημονίου που επιβάλλει η Μέρκελ στους υπόλοιπους εμείς τα έχουμε πάρει προ πολλού.
    Για αυτό δεν έχουμε κανένα λόγο να μας ενοχλεί το ευρωμνημόνιο. Και σε αυτό ειδικά το σημείο, κρατήστε ότι οι ευρωσοσιαλιστές θα διχαστούν βαθιά, οι Γερμανοί, Γάλλοι κτλ στο όνομα του welfare state δεν θα θέλουν να ακούσουν ούτε κατά διάνοια για δημοσιονομική διακυβέρνηση.

    Βέβαια, όταν ήταν η ώρα τους να προωθήσουν τη δημοσιονομική διακυβέρνηση πριν καμιά δεκαριά χρόνια που έλεγχαν τις 13 από τις 15 κυβερνήσεις της ΕΕ, έκαναν το απόλυτο τίποτα. Θυμηθείτε την παρέα Ζοσπέν, Πρόντι, Σρέντερ και Μπλερ.

    ReplyDelete