Monday, April 9, 2007

Από τους "μπέιμπι μπούμερ" στους "μπέιμπι λούζερ"

Από τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη

Η γενιά μου, η λεγόμενη γενιά του «μπέιμπι μπουμ» είναι μια ευλογημένη γενιά. Οι περισσότεροι από εμάς γεννηθήκαμε τη δύσκολη περίοδο μεταξύ 1945 και 1960, όμως καταφέραμε να κάνουμε ένα τεράστιο οικονομικό και κοινωνικό άλμα σε σχέση με τους γονείς μας. Από τα κατώτερα εισοδηματικά και κοινωνικά στρώματα, στα οποία οι γονείς μας ήταν καταδικασμένοι να μείνουν για όλη τους τη ζωή, καταφέραμε να δημιουργήσουμε τη μεσαία τάξη και να κατακτήσουμε ένα αξιόλογο επίπεδο υλικής ευημερίας.

Ταυτόχρονα ζήσαμε και συμμετείχαμε ενεργά σε όλα τα εξελικτικά στάδια της πατρίδας: από την αγροτική και ημιαστική κοινωνία του χωριού ή της κωμόπολης στην οποία γεννηθήκαμε μέχρι τη μαζική κοινωνία της ευημερίας και των αστικών κέντρων στην οποία καταλήξαμε.

Σήμερα, με τη γενναιόδωρη υποστήριξη και του ασφαλιστικού μας συστήματος, προσβλέπουμε σ' ένα νέο ξεκίνημα, μια καινούργια ζωή μετά τα 55. Πολλοί τη θεωρούν μια νέα εφηβεία η οποία ξεκινά με τη σύνταξη και το πέρας των οικογενειακών υποχρεώσεων.

Στην άλλη πλευρά όμως του κοινωνικού φάσματος βρίσκονται τα παιδιά μας. Είναι τα «πλουσιόπαιδα-φτωχόπαιδα» της νέας γενιάς. Παρά τη σημαντική κληρονομιά που τους αφήνουμε, τόσο σε υλικό πλούτο όσο και άυλα αγαθά (ελευθερία και δημοκρατία), τα παιδιά μας αντιμετωπίζουν μαζικά την πιθανότητα να μην ξεπεράσουν ποτέ, σε κανένα σημείο της ζωής τους, το δικό μας οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο.

Το φαινόμενο της όξυνσης της διαγενεακής ανισότητας, δεν είναι μόνο ελληνικό. Αγγίζει, σε διαφορετικό πάντοτε βαθμό, τις περισσότερες δυτικές ανεπτυγμένες κοινωνίες. Στην Ευρώπη γίνεται ήδη λόγος για τη γενιά των «μπέιμπι μπούμερ» που δίνει σταδιακά τη θέση της στη γενιά των «μπέιμπι-λούζερ», δηλαδή τη γενιά των νέων χαμένων. Οι παλιοί αποσύρονται με καθαρό κέρδος, οι νέοι ξεκινούν με χρέη.

Για αυτόν τον λόγο η νεολαία σε όλη την Ευρώπη έχει αρχίσει να αντιδρά. Οργανώνεται στο Διαδίκτυο και στην blogoσφαιρα, αλλά και σε επίπεδο κοινωνίας των πολιτών. Γενιά των 700 ευρώ ή γενιά του βασικού μισθού είναι μερικές από τις ονομασίες που τους αποδίδονται. Ορισμένοι έχουν φτάσει σε σημείο να θεωρούν ότι οι γονείς τους υφαίνουν μεγάλη συνωμοσία εναντίον τους.

Φυσικά τέτοιες απόψεις είναι υπερβολικές. Το ζήτημα όμως της δικαιοσύνης μεταξύ των γενεών αποκτά στις μέρες μας μεγαλύτερη σημασία από άλλες, πιο οικείες, κοινωνικές συγκρούσεις. Ζητήματα όπως το ασφαλιστικό, οι εργασιακές σχέσεις, τα δημόσια οικονομικά, η εκπαίδευση και το περιβάλλον λαμβάνουν νέα διάσταση και πρέπει να ιδωθούν μέσα από νέο πρίσμα. Κάθε επιχειρούμενη κοινωνική αλλαγή, αλλά και κάθε προσπάθεια διατήρησης των κεκτημένων πρέπει πλέον να αξιολογείται ως προς την επίδραση που αυτή θα έχει στη νέα γενιά.

Μέχρι προχτές η ελληνική νεολαία ήταν στους δρόμους με αφορμή την Παιδεία. Η πραγματική αιτία όμως ήταν η απελπισία και η έντονη ανησυχία των νέων για το μέλλον. Αν δεν θέλουμε να έχουμε μια γενιά μεσηλίκων που να ξοδεύει τον συλλογικό πλούτο για να αισθάνεται νέα, και νέους οι οποίοι θα γερνάνε πριν την ώρα τους, πρέπει επιτέλους να δράσουμε.

Ο κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης είναι βουλευτής του ΠαΣοΚ. Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύτηκε στις Νέες Εποχές, της εφημερίδας Το ΒΗΜΑ (7-4-2007).

39 comments:

  1. Φίλε Μιχάλη Χρυσοχοΐδη,

    είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό το γεγονός ότι εδώ και μερικούς μήνες ασχολείσαι συστηματικά α)με το ζήτημα της δικαιοσύνης των γενεών και β) την ανάγκη η πολιτική να ξεφύγει από τα τετρημένα και να γίνει λίγο πιο ευρηματική.

    Ελπίζουμε το ενδιαφέρον που δείχνεις στο συγκεκριμένο ζήτημα να συνεχιστεί αμείωτο.

    Θεωρούμε ότι η γενιά των 700 ευρώ είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο με το οποίο πρέπει να ασχοληθούν στα σοβάρα όλοι οι πολιτικοί και τα κόμματα της χώρας.

    Ήδη παρατηρούμε μια αυξημένη κινητικότητα γύρω από το θέμα. Γεγονός ευχάριστο.

    Σε κάθε περίπτωση αυτό που μετράει είναι το εξής. Η δική σου γενιά, όπως λες, είναι πράγματι μια ευλογημένη γενιά. Είναι η χρυσή γενιά των μεσηλίκων.

    Για να μην καταλήξει η δική μας γενιά, η γενιά των νέων, μια λούζερ γενιά, πρέπει να αρχίσουμε να μιλάμε για την ουσία των κοινωνικών θεμάτων που μας απασχολούν.

    Αλλαγή του ασφαλιστικού, αναβάθμιση της δημόσιας παιδείας, αλλαγή του επιχειρηματικού και αναπτυξιακού μοντέλου, ριζική μεταρρύθμιση του δημόσιου τομέα, προστασία του περιβάλλοντος κοκ.

    Δεν είμαστε σίγουροι κατά πόσο τα ελληνικά κόμματα σήμερα και μια σημαντική μερίδα των κοινωνικών εταίρων είναι σε επαφή με την κοινωνία.

    Κατά πόσο δηλαδή, όλοι αυτοί, κόμματα και κοινωνικοί εταίροι, μπορούν να αντιληφθούν τα σήματα που τους στέλνει η μεγάλη σιωπηλή πλειοψήφία των Ελλήνων ή κατά πόσο δεσμεύονται από τους συσχετισμούς και τους παράλληλους μονόλογους οι οποίοι λαμβάνουν χώρα στο εσωτερικό τους.

    Με εκτίμηση

    Γενιά των 700 Ευρώ

    ReplyDelete
  2. H g700 είναι πράγματι μια αδικημένη γενιά.Ζει σ'ενα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον απ'αυτό των γονιών της.Ένα περιβάλλον ασταθές,διαρκώς και γρήγορα μεταβαλλόμενο,χαώδες και με άγνωστη κατεύθυνση.Τα άτομα ασήμαντα και ανήμπορα να επηρεάσουν τις εξελίξεις.Νέες μεγάλες ιδεολογίες που ν'αξίζει να αγωνισθείς δεν υπάρχουν.Η επιστήμη παρά τους θριάμβους της έχασε το "σωτηριολογικό" της χαρακτήρα.Κυριαρχούν οι ΑΛΟΓΕΣ δυνάμεις:θρησκευτικότητα,παραψυχολογία,μυστικισμός,UFOλατρεία,συνομωσιολογία,εχθρότητα προς την επιστήμη και τη λογική.Το περιβάλλον αυτό είναι έντονα στρεσσογόνο και ψυχονοσογόνο.Δεν υπάρχει άλλη λύση εκτός απο τη συνεχή εκγύμναση (διανοητική,ψυχική και σωματική)για τη καλλιέργεια και ανάπτυξη κουλτούρας happines με ελάχιστα υλικά ιδιωτικά αγαθά.Και παράλληλα συνεχής αγώνας ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΌΣΙΩΝ ΑΓΑΘΏΝ ΚΑΙ ΔΙΑΦΎΛΑΞΗΣ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ.

    ReplyDelete
  3. Μου βγήκε λίγο πεσσιμιστικό το παραπάνω κείμενο. Περιγράφω το περιβάλλον ΑΠΟ ΤΗ ΜΊΑ πλευρά.Υπάρχει και η άλλη.Το πόσο συναρπαστικό είναι δηλ. να ζεί κανείς σ'ένα περιβάλλον απεριόριστων δυνατοτήτων,με άφθονα και φθηνά διαθέσιμα μέσα προσωπικής εξέλιξης,με πλανητική διάσταση στις επιλογές μας,με πλεονέκτημα την Ευρωπαική μας "ιθαγένεια" και την Ελληνική μας καταγωγή που μάς κάνουν ΕΠΩΝΥΜΟΥΣ,με αρκετά υλικά μέσα ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ-ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΚΑΙΡΕΙΕΣ! Ας αναφωνήσουμε:CARPE DIEM!!

    ReplyDelete
  4. Μακράν, ο καλύτερος τίτλος μπλόγκ που εχω δεί.. (είχα μείνει και καιρό εκτός μπλόγκιγκ είναι η αλήθεια, έννοιωσα κι οτι ψιλοείπα οτι είχα να πώ, την δεδομένη περίοδο..)

    όμως, επί του προκειμένου,

    το κείμενο (και η καινοφανής κινητικότητα για το θέμα της 700κοσάρας) Χρυσοχοίδη,
    θεωρώ οτι ,ευστοχα, εκφράζει ενα πολύ μεγάλο και διογκούμενο κομμάτι της κοινωνίας. -και δεν θέλω καχυποπτομιζεριάζοντας να υποθέσω πως "βρήκε έδαφος και χτύπησε"-
    όντως το κείμενο εκφράζει της δυνατότητες και τις αδυναμίες αυτης της γενιάς. της δικιάς μου. και χαίρομαι, και ικανοποιούμαι που εστω ,και για την ώρα, αυτές οι αλήθειες λέγονται δημόσια ως αυταπόδεκτη πραγματικότητα.

    όμως,
    υπάρχουν και τα θετικά τούτης της ιστορίας. των 700 ευρώ..
    το οτι δεν εχουμε τις "υποχρεώσεις" (πέστε τα κόμπλεξ) που είχε η γενια που μας παρήγαγε. δεν κουβαλάμε τα κόμπλεξ της στερημένης μετακατοχικής γενιάς που για να αποδείξει στον εαυτό και τους γύρω της έπρεπε να χτίσει (με μεγάλη δε μαγκιά να χτίσει παράνομα) να παντρέψει (με ασύληπτη βλαχομπαροκια και κιτσαρίκι) να καβαλήσει πολλά κυβικά και να καβατζώσει μια -γερή- θέση στο δημόσιο (γιατί αμα δε δουλευεις τους γύρω σου δεν πιάνεις και δε μετράς μία), και να πηδήξει απίστευτες σκυλογκόμενες για να αποδείξει το αντριλίκι της..
    εμείς, δεν κουβαλάμε τα παραπάνω κόμπλεξ

    το ευτυχώς των 700 ευρώ, είναι οτι τα παραδεχόμαστε συνειδητά τα έσοδά μας,
    φτάνοντας με αυτην την παραδοχή στην συνειδητότητα να συμφιλιωθούμε με δαυτα και να μην κυνηγηθούμε σαν τρελοί, να μην μπλέξουμε στην πιο απίθανη κομπίνα να αποκτήσουμε τα περισσότερα. γιατί την είδαμε την προκοπή και τα χαίρια αυτών που κυνηγήθηκαν για δαυτα. για τα περισσότερα, ή τα πολλά.
    μπορεί να γνωρίζουμε (να εχουμε αγγίξει την συνειδητότητα ή να προσεγγίζουμε την ωριμότητα) οτι η ευτυχία κατοικεί πέρα απο το χρήμα. (μπορεί κοντά σ' αυτό, αλλά δεν προκείπτει απο δαυτο).
    καταλαβαίνετε; αντιλαμβάνεσθε τι μεγάλη συνειδητοποίηση είναι αυτό;; τι αποκάλυψη;..
    αποκάλυψη που αλλάζει τον κόσμο όλο..(αφού πρώτα εχει αλάξει εμας)
    αυτή η συνειδητότητα ,ίσως, αποτελεί (ήδη) την επανάσταση τούτου του αιώνα. μπορεί να την ζούμε και να μην το καταλαβαίνουμε
    (υπο την προυπόθεση οτι η 700 που δηλώνουμε δεν αποτελεί ζήλια για οτι δεν εχουμε -και διακαώς σκοπευουμε να αποκτήσουμε- αλλά συνείδηση)

    νοιώθω την γενια μου απαλλαγμένη απο πολλά κόμπλεξ.
    και χαίρομαι,
    που ταξιδευει αντί να αποταμιευει για να κάνει τα μασούρια της παραλιακά μπετά και να σέρνεται στην υποχρέωση να τα "επιθεωρεί" σε ετήσια βάση (συνήθως αυγουστιάτικα)
    που δημιουργεί, εκφράζεται και κάνει του κεφαλιού της
    αντί να καθοδηγείται και να κάνει του κεφαλιού των άλλων
    που ερωτευεται ζει τις καψούρες της
    αντί να ερωτοτροπεί και στο τέλος -απο ανάγκη- να παντευεται
    που δουλευει εκεί που γουστάρει και την γουστάρουν (κι αμα δε γουστάρει δε δουλευει κι ας κάνει και καμια τράκα)
    αντί να δουλευει εκεί που ούτε γουστάρει ούτε την γουστάρουν αλλά αναγκάζεται γιατί δημιουργησε υποχρεώσεις και γιατί έπρεπε να αποδείξει οτι "κάποια είναι"

    μου αρέσει η γενιά μου.
    γιατί είναι ψιλιασμένη.
    γιατί δύσκολα χρησιμοποιείται.
    και γιατί για να χρησιμοποιηθεί ζητάει τουλάχιστο αξιόλογο "καρότο"

    μου αρέσει η γενιά μου
    γιατί (παρά την 700αρα) είναι χορτασμένη και δεν πεινάει
    και γι αυτόν το λόγο μπορεί να δημιουργήσει
    και να δραστηριοποιηθεί κοινωνικά.
    και να ευτυχήσει.
    οι πεινασμένοι, όσο κι αν φάνε δεν μπορούν
    και στο τέλος τρώνε τις σάρκες τους.
    εμείς μπορούμε να ευτυχήσουμε.

    μου αρέσει η γενια μου
    τουλάχιστο εχει πολλά παραδειγματα ,προηγουμένων, απο τις οποίες μπορεί να διδαχθεί και (για) να ζήσει καλύτερα.

    ReplyDelete
  5. @adespoti,

    Καταπληκτικό το κειμενό σου.Συμφωνώ μαζί σου οτι η μεγαλύτερη επανάσταση σήμερα είναι η συνειδητοποίηση οτι Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ.Και προσθέτω οτι τα πολλά χρήματα είναι δύναμη καταστροφής.Το ειρωνικό,σαρκαστικό,παραβολικό και δηκτικό σου ύφος σε συνδιασμό με το πλούτο και την ανατρεπτικότητα των απόψεών σου δινει σε όλους εμάς τους g700 υλικό για το χτίσιμο της βιοθεωρίας μας.Σε έχουμε ανάγκη και θέλουμε να μείνεις στη παρέα μας.θέλουμε να μάς μαλώνεις! It's up to you!

    ReplyDelete
  6. @ parmenidis

    παρά την έκδηλη απαισιοδοξία σου στο πρώτο post περιγράφεις με ακρίβεια μια σημαντική διάσταση της σύγχρονης μαζικής κοινωνίας και επισημαίνεις το γεγονός ότι το σύγχρονο κοινωνικό περιβάλλον καθίσταται έντονα στρεσσογόνο και ψυχονοσογόνο..

    σωστό

    ReplyDelete
  7. @ i-adespoti

    ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια.

    Υπάρχει ένα πολύ ενδιαφέρον και ευκολοδιάβαστο βιβλίο σχετικά με την έννοια ευτυχία, γραμμένο από τον πρώην καθηγητή οικονομικών του LSE και νυν μέλος της βρετανικής Βουλής των Λόρδων, Richard Layard, με τίτλο "Happiness: Lessons from a new science".

    Το βιβλίο δεν κινείται στη σφαίρα της μεταφυσικής. Ο Layard δεν επιχειρεί να μας πει πως να αυξήσουμε την προσωπική μας ευτυχία με "φραπελιές", αλλά επιχειρεί να σκιαγραφήσει και να απομονώσει βασικά συστατικά στοιχεία της έννοιας ευτυχία στα πλαίσια μιας ανεπτυγμένης κοινωνίας.

    Παράλληλα θέτει μια σειρά από ενδιαφέροντα ερωτήματα. Θα έπρεπε μια κυβέρνηση να ενδιαφέρεται για την ευτυχία των πολιτών της και πώς; Πώς είναι δυνατόν να συνυπάρχουν ο υλικός πλούτος με την ψυχική μιζέρια;

    ReplyDelete
  8. @ εφτακοσάρης

    είπες:
    Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ.

    Σωστό. Αυτό είναι μια καλή αλλά ανεφάρμοστη στη σύγχρονη κοινωνία φιλοσοφική αρχή.

    Η πραγματικότητα σήμερα δείχνει ότι όλοι μας αναζητάμε την ευτυχία στον πλούτο.

    Όλοι μας κάνουμε άπειρα ατομικά όνειρα τα οποία όμως μπορούν να ικανοποιηθούν μόνο μέσα από την κατανάλωση συγκεκριμένων μαζικών καταναλωτικών αγαθών και υπηρεσιών.

    Αυτό προϋποθέτει χρήματα.

    Όταν δεν υπάρχει τέτοια δυνατότητα, για ανεξάρτητη απόκτηση αγαθών όπως στην περίπτωση της νέας γενιάς, αισθανόμαστε πιεσμένοι και μίζεροι.

    Φυσικά και είναι σοφό να δείχνει κανείς αυτοσυγκράτηση. Ίσως τότε να τα περνάει και καλύτερα.

    Ωστόσο υπάρχει και μια δεύτερη διάσταση στα αρνητικά συναισθήματα που αισθανόμαστε, διάσταση η οποία δεν έχει να κάνει με απόλυτα νούμερα, τα 700, τα 800, τα 900.

    Αυτή η διάσταση έχει βαθύ πολιτικό και κοινωνικό περιεχόμενο.

    Έχει να κάνει με το αίσθημα αδικίας που κατακλύζει πολλούς νέους.

    Γιατί να πληρώνεται κάποιος με βάση την ηλικιακή επετηρίδα και όχι με βάση τις δεξιότητες τις οποίες διαθέτει;

    Πάρτε για παράδειγμα τους υπαλλήλους(δημόσιους ή ιδιωτικούς) ηλικίας 40 ετών και πάνω και μετρήστε τι ποσοστό έχει στοιχειώδη γνώση Η/Υ.

    Γιατί να σου ζητάνε προϋπηρεσία αφού μόλις μπαίνεις στην αγορά εργασίας;

    Γιατί επειδή είσαι νέος εργαζόμενος, χωρίς προϋπηρεσία, να πρέπει να δουλεύεις δοκιμαστικά με ΤΕΒΕ και όχι ΙΚΑ, αν δεν δουλεύεις εντελώς "μαύρος";

    Γιατί να μην πληρώνεσαι υπερωρίες;

    Γιατί να μην επενδύει η επιχείρηση στις δυνατότητες που έχεις;

    Γιατί να πληρώνεις το υψηλότερο ΦΠΑ στην Ευρώπη;

    Γιατί να πληρώνεις τις υψηλότερες ασφαλιστικές εισφορές (34% του μέσου εισοδήματος) στις χώρες του ΟΟΣΑ (27%); Όταν μάλιστα σαν χώρα έχεις και ένα από τα χαμηλότερα όρια συνταξιοδότησης 59,5 έτη, και ένα από τα οξύτερα δημογραφικά προβλήματα, 22η από το τέλος;

    Όλα αυτά τα ερωτήματα, και πολλά άλλα, πηγάζουν από τις παθογένειες του μεταπολιτευτικού οικονομικού μοντέλου το οποίο βόλεψε τους γονείς μας,εμάς όμως δεν μας συμφέρει.

    Η γενιά των 700 ευρώ αναζητάει τη δίκαιη επίλυση των παραπάνω ζητημάτων, όχι να ανοίξει κάποιος της κάνουλες και να βρέξει χρήμα.

    Η νέα ισότητα που αναζητάμε συνεπάγεται όμως αυτονόητες αλλαγές. Το ερώτημα είναι: θα τις τολμήσουμε;

    ReplyDelete
  9. Πω πωωωωωω!

    Ανοιξε ένα box of worms και επιβάλλονται απαντήσεις.

    Κατ' αρχήν, χρόνος γέννησης από 1945-1960 συνιστά ΚΑΙ την baby-boom γενιά, όρο που χρησιμοποιείται γιά την περιγραφή των Δυτικοευρωπαίων και κυρίως Αμερικανών και Αγγλοσαξόνων που γεννήθηκαν αυτή περίοδο ΚΑΙ την γενιά του "Πολυτεχνείου" γιά την περιγραφή των Ελλήνων της ίδιας περιόδου.

    Αλλά, όπως θα έλεγε η σπουδαία Γεωργία Βασιλειάδου, "έτερον εκατέρωθεν".

    Οταν διάβασα το άρθρο του Μ Χρυσοχοϊδη, δεν κατάλαβα ποιούς περιέγραφε, διότι ενώ αποδίδει σωστά τους baby-boomers, νομίζω ότι είναι εγκληματικά επιεικής απέναντι στους Ελληνες που γεννήθηκαν στη περίοδο 1945-1960.
    Οι Ελληνες αυτής της περιόδου ουδεμιά έχουν σχέση μορφωτική, κοινωνική, αξιακή και προ πάντων ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ με τους baby-boomers και γι' αυτό ΠΡΕΠΕΙ να ονομάζονται γενιά του "Πολυτεχνείου".

    Η γενιά του "Πολυτεχνείου" είναι μιά κατηγορία στερημένων στα παιδικά τους χρόνια, αδίστακτων ατόμων που δεν σεβάσθηκαν ΚΑΝ την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και που αρχικά πιστέψαμε πως αντιδρούσε αντιρροπιστικά στην μετεμφυλιακή εξαθλίωση της χώρας. Ομως, από την Μεταπολίτευση (1974) και μετά, δεν κάνουν τίποτ' άλλο [αυτοί οι "δημοκράτες"] παρά να ατιγράφουν τους Χίτες, Γερμανοτσολιάδες και τραμπούκους του παρακράτους της Φρειδερίκης.

    Η γενιά του "Πολυτεχνείου" κατέστρεψε το περιβάλλον, επέβαλε δια της βίας μιά βλαχο-baroque αισθητική (παρμενίδη μου σε λατρεύω), ΚΑΤΕΛΥΣΕ τους νόμους υπό το πρόσχημα της "επιείκειας", εισήγαγε άλλους που είναι αντισυνταγματικοί και άδικοι, αντιμετώπισε το κράτος ωσ λάφυρο και το λεηλάτησε, υποθηκεύοντας μάλιστα το μέλλον των παιδιών της. Είναι οι άνθρωποι που πάνε στα υπουργεία και στις κρατικές τράπεζες στις 9, φεύγουν για γυμναστήριο στις 11 και γιά γεύμα στις 2 και ουδείς προϊστάμενός τους, υπουργός ή διοικητής τολμά να τους επιπλήξει φοβούμενος ΜΗΠΩΣ χάσει ψήφους Η θεωρηθεί γραφικός, αντίστοιχα.

    Τραγικά δε, έχει μεταδώσει στα παιδιά της ακριβώς τις ίδιες αξίες!!

    Αυτοί είναι κατά 75% ++ οι γονείς σας και δεν πρόκειται να γίνει καμμιά μα καμμιά αλλαγή στην Ελλάδα αν ο μέσος νέος δεν αναγνωρίσει αυτήν την ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΙΣΧΡΗ πραγματικότητα και αν δεν ΟΡΚΙΣΘΕΙ και δεν ΔΕΣΜΕΥΘΕΙ να ΠΡΑΞΕΙ ακριβώς τα αντίθετα από τα έργα των γονιών του.

    Οι καιροί άλλαξαν! Οποια δυτική χώρα δεν θα΄"παίξει" με τους κανόνες του υγιούς φιλελευθερισμού θα χάσει κατά κράτος.

    ΚΑΙ προσέξτε: δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξει κάτι στη χώρα αν δεν ασχοληθείτε ΕΣΕΙΣ με τα πολιτικά θέματα της χώρας, ΔΙΟΤΙ αλλιώς θα σας διοικούν πάντα άξεστοι φελλοί (by default).
    Προτείνω, δε, ως πρώτη σας αγωνιστική ενέργεια να καταγγείλετε ΟΛΟΥΣ τους Ελληνες πολιτικούς ως δημαγωγούς και απατεώνες. ΚΑΙ να εξάρετε τους ελάχιστους οραματιστές, εργατικούς και νοήμονες, στοιχειοθετώντας ΓΙΑΤΙ είναι καλοί.

    Εγώ θα κάνω σήμερα την αρχή. Επιθυμώ να τιμήσω τον Ελληνα πολιτικό που ΟΥΔΕΠΟΤΕ είπε ψέμματα, τον κύριο κ. Στέφανο Μάνο. Ας είναι καλά ο άνθρωπος.

    ReplyDelete
  10. προς Mιχάλη Χρυσοχοϊδη

    Αγαπητέ Μιχάλη:

    Γράφεις:
    "Παρά τη σημαντική κληρονομιά που τους αφήνουμε, τόσο σε υλικό πλούτο όσο και άυλα αγαθά (ελευθερία και δημοκρατία), τα παιδιά μας αντιμετωπίζουν μαζικά την πιθανότητα να μην ξεπεράσουν ποτέ, σε κανένα σημείο της ζωής τους, το δικό μας οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο".

    Σοβαρολογείς φίλτατε;
    Γιά ποιόν υλικό πλούτο μιλάς;

    Γιά τα αυθαίρετα που κατέστρεψαν το ελληνικό περιβάλλον αισθητικώς και γιά την οικοδόμηση των οποίων είσαι και συ συνυπεύθυνος κατά τη θητεία σου ως υπουργού Δημόσιας Τάξης;
    Εκατσες ποτέ χρυσέ μου άνθρωπε να σκεφθείς "Γιατί ο εύπορος η ο πλούσιος Αμερικανός (ο μόνος τουρίστας που αφήνει τουριστικά χρήματα) δεν έρχεται στην Ελλάδα;"
    Αναρωτήθηκες ποτέ "Γιατί ο καλλιεργημένος και εύπορος Αμερικανός πάει στην Cote d' Azur, Παρίσι, Provence, Cannes, Nice, Positano, Toscany, Aosta, Piedimonte, Φλωρεντία, Πίζα, Βενετία, Ρώμη, Μιλάνο, αλλά ποτέ στην Ελλάδα;"
    Αναρωτήθηκες ποτέ "Γιατί στην Ελλάδα έρχονται κυρίως αλητο-τουρίστες backpackers και φτωχο-τουρίστες του Manchester;"
    Αναρωτήθηκες ποτέ "Γιατί, ενώ αυξάνεται ο αριθμός των τουριστικών αφίξεων, δεν έχει αυξηθεί παραλλήλως το εισερχόμενο συνάλλαγμα;"

    ΚΑΜΜΕΝΗ ΓΗ ΑΠΟΔΩΣΑΤΕ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ....ΚΑΜΜΕΝΗ ΓΗ, τόσον εσείς του ΠΑΣΟΚ, όσο και τα "λεβεντόπαιδα" οι κουμπάροι. Το έγκυρο Αμερικανικό περιοδικό Conde' Nast Travel καθώς και οι New York Times έχουν επανειλημμένα περιγράψει την κατάσταση στην Ελλάδα ως τεταρτοκοσμική (τετάρτου κόσμου οριζομένου ως εκείνου όπου προέχει η αισθητική και ευρύτερη περιβαλλοντική ρύπανση).

    Γιά ποιά άυλα αγαθά μιλάς φίλτατε;

    Τι να την κάνω την ελευθερία της έκφρασης ΟΤΑΝ εσύ ως υπουργός Δημόσιας Τάξης, αλλά ΚΑΙ οι προγενέστεροι ΚΑΙ μεταγενέστεροι συνάδελφοί σου, μου στερείτε με το "έτσι θέλω" το δικαίωμα στην ησυχία και μου επιβάλλετε ως δυνάστη (Φρειδερίκη) τον αλήτη πούχει βγάλει τους σιγαστήρες από τα μηχανάκια και κάνει Rally Monte Carlo και σούζες στις 3 το χάραμα στη Βασιλίσσης Σοφίας; Με ποιό (δικό σου) δικαίωμα, φίλτατε, μου αφαίρεσες ως υπουργός Δημόσιας Τάξης το ατομικό μου δικαίωμα στην ησυχία - ένα από τα στοιχειωδέστερα ανθρώπινα δικαιώματα; Γιατί δεν διέταξες ποτέ τους αστυφύλακες, στον ίδιο βαθμό που κάνουν μπλόκα γιά alcohol test να κάνουν noise test;

    Τι να την κάνω την ελευθερία της έκφρασης όταν δεν παίρνεις θέση κατά του αλητήριου πανεπιστημιακού και φοιτητή που έχουν διαλύσει το σύμπαν μέσα στα πανεπιστήμια; Τι να την κάνω την ελευθερία της έκφρασης όταν δεν είπες (τουλάχιστον) ως ο επί της Παιδείας κοινοβουλευτικός του ΠΑΣΟΚ ότι "το ακαδημαϊκόν άσυλο ΟΡΙΖΕΙ πως έστω και αν μόνο ένας φοιτητής ανάμεσα σε χιλιάδες επιθυμεί την συνέχιση των παραδόσεων και τήρηση των εξεταστικών περιόδων, πρέπει το δικαίωμά του να γίνει σεβαστό, στον ίδιο βαθμό που πρέπει να εξασφαλισθεί και το δικαίωμα των καταληψιών."

    ΟΧΙ ΑΓΑΠΗΤΕ. ΔΕΝ θα επιτρέψω ούτε σε σένα ούτε σε οιονδήποτε άλλο πολιτικό να μιλάτε για κληροδότηση ελευθερίας στους νέους. ΦΑΣΙΣΜΟΝ ΚΛΗΡΟΔΟΤΕΙΤΕ, ΦΑΣΙΣΜΟΝ ΤΟΥ ΧΕΙΡΙΣΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ.

    Σε φιλώ

    Κομφούκιος

    ReplyDelete
  11. @ G700 and Company

    Αγαπητοί φίλοι του G700:

    Επειδή διαβάζομαι, από ωρισμένους, ωσάν να είμαι "νεοδημοκράτης" και να τάχω βάλει με το ΠΑΣΟΚ και επειδή με ρωτήσατε πριν μερικές βδομάδες ΤΙ γνώμη έχω γιά τον κύριο Καραμανλή, ιδού:

    Ο κύριος Καραμανλής είναι άχρους, άοσμος και άγευστος. Εκ πρώτης όψεως, αυτό δεν ακούγεται ιδιαίτερα αρνητική/κριτική θέση. Ξεχνάτε όμως ότι αυτά τα τρία χαρακτηριστικά έχει και το πιό επικίνδυνο αέριο στη φύση, το μονοξείδιο του άνθρακος (CΟ). Το CΟ έχει μεγάλη χημική συγγένεια με το άτομο του σιδήρου πάνω στο μόριο της αιμοσφαιρίνης και επιτυγχάνει να εκτοπίζει το οξυγόνο (02). Ετσι, ακόμα και σε μικρές μερικές πιέσεις στην ατμόσφαιρα, το CΟ προκαλεί κυτταρική ασφυξία και βέβαιο θάνατο, αφού η αιμοσφαιρίνη, αντί 02, μεταφέρει στη περιφέρεια του σώματος το αδρανές CΟ.

    I hope you understood the analogy! Any further statements would be redundant and would diffuse the importance AND significance of the remark.

    ReplyDelete
  12. Σας προσκαλώ ΟΛΟΥΣ να δώσουμε ψήφο αποδοκιμασίας, δηλαδή ΛΕΥΚΗ ψήφο στις ερχόμενες εκλογές.
    Θα επανέλθω επί του θέματος.

    Εγώ, πάντως, θα διασχίσω όλόκληρο ωκεανό γιά να ρίξω λευκή ψήφο στην Α' Αθηνών.

    ReplyDelete
  13. προσωπικά αυτό που με πειράζει περισσότερο είναι το γεγονός ότι οι βασικοί πολιτικοί εκφραστές των οργανώσεων νέας γενιάς δεν θέτουν ζητήματα όπως αυτό που έβαλε ο ΜΧ για τους baby losers.

    μάλιστα, πολλές φορές θεωρούν ότι ζητήματα όπως για παράδειγμα η αναθεώρηση του άρθρου 16 αποτελούν και τις κρίσιμες κοινωνικές προτεραιότητες για τις οποίες όλοι πρέπει να κόπτονται εξού και ο ορισμός γενιά του 16 (μην ξεράσω...

    διαβάστε τη συνέντευξη στην Ελευθεροτυπία μεταξύ ΜΧ και δύο τύπων από την ΑΣΟΕΕ και θα δείτε τι εννοώ.

    www.enet.gr/online_print?id=51145060

    ο τίτλος είναι ιδεολογικό διαζύγιο για το άρθρο 16. Δείτε ποιος είναι ο νέος και ποιος ο γέρος στην προκειμένη περίπτωση.

    ReplyDelete
  14. http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=06.04.2007,id=51145060

    το σωστό URL

    ReplyDelete
  15. @ G

    Η συζήτηση εδώ δεν είναι γύρω από τον κύριο Χρυσοχοϊδη. Αλλωστε, μιά χαρά είναι ο άνθρωπος, γιά την ακρίβεια, ημίθεος ανάμεσα στους 300 της Βουλής.
    Μιάς όμως και άνοιξες την κουβέντα, σύγκριση με δύο άτομα με νοημοσύνη αμοιβάδας στερείται ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ. Ο συνειρμός σου, λοιπόν, συνιστά εκλογίκευση και πέφτει στο κενό.

    ReplyDelete
  16. H περίπτωση ειναι περιπλοκη. Δινω καποια facts

    1) Yψηλή φορολογία σε επιχειρησεις
    2) Ανυπαρκτο κοινωνικο κρατος, παρολο που δινουμε το 1/3 του μισθου σε αυτο
    3) Υπαρχει ενας πανακριβος δημοσιος τομεας που πρεπει να συντηρηουμε
    4) Ελλειψη κατανοησης του h.r. απο ελληνικες επιχειρησεις (ουτε καν τα βασικα)
    5) Μη-ηθικη κουλτουρα των ελληνικων επιχειρησεων
    6) Ελλειψη επενδυσεων και fdi απο ξενες επιχειρησεις σε τομεις οπως γνωση και i.t. για να εργαστουν οι νεοι.
    7) το κολιμα αριστερα-δεξια και ελλειψη λυσεων οπως ο λεγομενος τριτος δρομος!
    8) ελλειψη ΥΓΕΙΟΥΣ συνδικαλισμου στο ιδ. τομεα (οχι ΓΣΕΕ κ μαλακιες) και μηχανισμων ελεγχου

    ReplyDelete
  17. ostoso exei simasia na dei kaneis ti sizitaei mia megali merida ton neon simera. Ti theorei basikes koinonikes kai politikes proteraiotites kai ti oxi.ayti i sinenteyksi einai xaraktisistiki.

    Ta atoma poy simmteixan einai aytoi oi opoioi plakothikan kai sto synedrio tis neolaias pasok me tin iatriki athinon enisxyontas tin eikona kafrilas pros ton ekso kosmo.

    ReplyDelete
  18. Πάντως στην "συζήτηση" αυτή με τις δύο αμοιβάδες της νεολαίας του ΠΑΣΟΚ, το μόνο αληθές που ελέχθη ήταν από τον κύριο Χρυσοχοϊδη, "το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κόμμα-μουσείο".

    Πράγματι, το ΠΑΣΟΚ ήταν και είναι Κόμμα, ποτέ Κίνημα όπως το ίδιο ισχυρίζεται (τρομάρα τους, αυτοαποκαλούνται και "σύντροφοι").

    Πράγματι, το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν και δεν είναι κόμμα-μουσείο αλλά κόμμα Δράσης, συγκεκριμμένα, Κόμμα Αλλαγής ΟΛΟΤΑΧΩΣ προς τα ΠΙΣΩ και Κόμμα Ισοπέδωσης ΟΛΟΤΑΧΩΣ προς τα ΚΑΤΩ.

    Ι am in good spirits today and shall return in the pm.

    Α bientot les enfants!

    ReplyDelete
  19. Eξαιρουμένου, εννοείται, από τους παραπάνω χαρακτηρισμούς του λαμπρού κυρίου κ. Κ. Σημίτη.

    ReplyDelete
  20. @ κομφούκιος

    "το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κόμμα-μουσείο".

    σωστά γι αυτό πρέπει να θέσει σύγχρονα θέματα στη δημόσια ατζέντα. Ωστόσο περνάει βαθιά ιστορική κρίση, η οποία όπως φαίνεται θα αργήσει να ξεπεραστεί.

    Μέχρι τότε σουβλάκι και ουζάκι με τον Κωστάκη στη Ραφήνα.

    ReplyDelete
  21. @ politics and freethinking

    welcome to our παρεα.

    η περιγραφή ορισμένων βασίκών προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας είναι εύστοχη.

    ReplyDelete
  22. To θέμα είναι πως δεν μπορεί να λειτουργήσει μιά χώρα χωρίς αυτό που ιστορικά ονομάζεται "μεγάλη δημοκρατική παράταξη", είτε στη κυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση.
    Και η άτυχη πατρίδα μου στερείται δημοκρατικής παράταξης, τυπικά, από την ημέρα του θανάτου του Γέρου, δηλαδή από το 1968.

    Το ΠΑΣΟΚ (και πολύ περισσότερο η ΝΔ) δεν είχε, ούτε έχει σχέση με την δημοκρατία. Είναι ένα προσωποπαγές, ολοκληρωτικό, λαϊκιστικό, "σοσιαλιστικό" κόμμα/φέουδο τύπου Juan Peron, μέσα στο οποίο ΟΥΔΕΠΟΤΕ λειτούργησε η δημοκρατική διαδικασία, εξ ου και διελύθη όταν πέθανε ο ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ του.

    Είναι, λοιπόν, ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ η ανάγκη δημιουργίας ενός βαθειά δημοκρατικού κόμματος με ξεκάθαρη πλατφόρμα, με έμφαση στην Κοινωνία των Πολιτών (Civil Society)και διαρκή προβολή των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με πάθος γιά αναβάθμιση της Παιδείας και της Υγείας, με αφοσίωση στα μακροπρόθεσμα συμφέροντα των ΝΕΩΝ, με ανάδειξη της Λογικής και της Αισθητικής ως ΜΟΝΩΝ διαχρονικών αξιών των Ελλήνων, με ανάδειξη των κανόνων της ελεύθερης αγοράς μέσα από την οποία θα επιβληθεί αυτομάτως η αξιοκρατία,ΑΛΛΑ και με ευαισθησία απέναντι σ΄αυτούς που παρά την θέλησή τους δεν μπορούν να είναι παραγωγικοί (άπορα παιδιά και ηλικιωμένοι ή άτομα με ειδικές δεξιότητες), με σμίκρυνση του Κράτους, τουλάχιστον κατά 66%, κλπ κλπ.

    Το ΠΑΣΟΚ είναι "κλινικά" νεκρό και επίκειται η διάλυσή του. Και όσο ταχύτερα γίνει, τόσο καλύτερα γιά το έθνος, ώστε να προκύψει ένα νέο, σύγχρονο δημοκρατικό Κόμμα.

    ReplyDelete
  23. @ i-adespoti

    keep on blogging

    @ g

    συμφωνούμε με τις παρατηρήσεις σου για τη νεολαία

    @ politics and free thinking

    to the point οι παρατηρήσεις σου

    @ κομφούκιος

    δίνεις ρεσιτάλ σχολιασμού και μιλάς έξω από τα δόντια.

    Ωστόσο επίτρεψέ μας 1 διαφωνία και μία παρατήρηση σε μερικές απο τις τοποθετήσεις σου.

    1. διαφωνούμε με τη λευκή ψήφο. Όπως παλιότερα με την εκλογική αποχή , η λευκή ψήφος είναι ένα μήνυμα αποδοκιμασίας το οποίο κανείς δεν λαμβάνει σοβαρά υπόψη, ούτε λειτουργεί υπέρ των συμφερόντων αυτών που ψηφίζουν λευκό ή που αποφασίζουν να απέχουν από τις εκλογές.

    Μάλιστα εδώ λειτουργεί πλήρως ο νόμος της ετερογονίας των σκοπών. Ο πολίτης, άλλα πάει να πετύχει και άλλα τελικά πετυχαίνει.

    Ουσιαστικά το λευκό ή το άκυρο μπορεί να λειτουργεί αγχολυτικά και εκτονωτικά γι' αυτόν που το κάνει, ωστόσο, πολιτικά, ανοίγει το δρόμο για την ανεμπόδιστη κυριαρχία ορισμένων κομματικών μειοψηφιών μιας και τα κόμματα ταμπουρώνονται στη σκληρή τους βάση και η ευρύτερη κοινωνία απέχει.

    Οι αλλαγές επιτυγχάνονται δια της συμμετοχής, της πριμοδότησης προσώπων που κάτι μπορούν να πρσφέρουν, και την ουσιαστική "αγωνιστική" αντιπαράθεση μεταξύ απόψεων.

    ρίχνω λευκό = απέχω = αφήνω τους άλλους, δηλαδή τους ίδιους, να λαμβάνουν αποφάσεις για μένα.

    φυσικά το άριστο θα ήταν κάποιος (πρόσωπο ή οργάνωση) να εκφράσει τη μεγάλη σιωπηλή πλειοψηφία η οποία αντιμετωπίζει απορριπτικά και απαξιωτικά τα υπάρχοντα κόμματα και τους πολιτικούς.

    2.το ΠΑΣΟΚ περνάει μια ιστορική κρίση ανάλογη με την κρίση που πέρασε το βρετανικό εργατικό κόμμα από τα τέλη της δεκαετίας του '70 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '90.

    Η κρίση αυτή θα αργήσει να ξεπεραστεί.

    Σε κάθε περίπτωση, όπως σωστά υποστηρίζει και ο κ. Σημίτης στο βιβλίο του, το πρόβλημα της αντιμεταρρύθμισης στην Ελλάδα δεν είναι πρόβλημα του κόμματος ΠΑΣΟΚ, δηλαδή του τρόπου οργάνωσής του -δημοκρατική ή περονική -, των στελεχών του κοκ, αλλά αδυναμία της ίδιας της ελληνικής κοινωνίας να προσαρμοστεί με ταχύτητα στα σύγχρονα πλανητικά δεδομένα.

    Οι αντοχές και οι δυνατότητες για αλλαγές είναι κάθε φορά συγκεκριμένες.

    Το βασικό πρόβλημα με το ΠΑΣΟΚ είναι ότι δεν ζυμώνει τη βάση του και την κοινωνία σε μια νέα ατζέντα πολιτικής, αλλά αναμασάει τα ίδια και τα ίδια πράγματα με άλλους τίτλους.

    Όπως κρύβεται ο κωστάκης από τα προβλήματα έτσι και το ΠΑΣΟΚ κρύβεται από τις καθαρές θέσεις και επιλέγει την οξύτητα (για τις κουμπαριές επιτυχώς, για τα υπόλοιπα θέματα ανεπιτυχώς).

    Η οξύτητα όμως είναι γνωστό ότι δεν αποκλείει την πολιτική ομοιότητα και τελικά δεν προστατευει από μια ενδεχόμενη απόρριψη από τους πολίτες.

    ReplyDelete
  24. Επειδή είμαι θεσμικό όργανο και εκλεγμενος στο ΠΑΣΟΚ και μετεχω στην διαδικασια της δημιουργίας του νεου προγραμμάτος.

    Πανω κάτω συμφωνω με οσα λεγονται, ειμαι ιδεολογικα στο σοσιαλ-φιλελυθερο χωρο (μεταφραζοντας το social liberal). Το ΠΑΣΟΚ εκανε πολλα καλα και κακα. Καλά έκανε κυριως στο κοινωνικό τομεα αλλα στα οικονομικα ενω πηγε καλα και επι σημιτη εγιναν καλα ήταν παντα θυμα της δημοσιουαπαλληλικης νοοτροπιας, του βολευματος κλπ. Ακομα και σημερα παω σε σπιτια με βουλευτες και τους ακουω να λενε για το ΑΣΕΠ κλπ. και παντα προσπαθω να παρεμβω και να τους υπενθυμισω την ανισοτητα ιδιωτικου και δημοσιου τομεα ως προς τα εργασιακα, την αναγκη για αλλαγη στο αρθρο 16 και γενικα να δωθει εμφαση στον ιδιωτικο τομεα για να μην γινει η Ελλαδα sweatshop αλλα και να φερει καμια σοβαρη επενδυση.

    Επιτακτικη ανάγκη για νεο κομμα υπαρχει και ισως να το δουμε μετα τις εκλογες εφοσον βγει ο ΓΑΠ και δεν τα παει καλα, οποτε και περιμενω να δινεται credit σε κατι πιο συγχρονο οπως π.χ. η φιλελευθερη σημμαχία ή καποιο νεο κομμα με νεα παιδια και διχως καμενους πολιτικους. Ο ΓΑΠ ουσιαστικα παει να δημιουργησει ενα νεο κομμα διχως ομως να αφησει την βαση του ΠΑΣΟΚ που ειναι ενα 30% του εκλογικου σωματος.

    Παρολα αυτα υπαρχει μια νοοτροπια αρνητικη σε πολλους ελληνες. εχει περασει το βυσμα, η παρανομια, το βολευμα και η καφριλα (ποσες φορες πρεπει να δινω μαχη εναντια σε ζωα που παρκαρουν σε πεζοδρομια και ραμπες αναπηρων;). Αυτη η λαθος κουλτουρα ειναι εμποδιο και οποιος εχει κανει λιγο change management ξερει οτι το πιο δυσκολο σε μια διαδικασια αλλαγής ειναι τα εμποδια απο την κουλτουρα.

    Ελπιζω να δω τον ΓΑΠ να μεταμορφωνει το ΠΑΣΟΚ απο το αλλοτε κραταιο σοσιαλιστικο τερας σε κατι πιο κεντρωο με εμφαση στον εργατη του ιδιωτικου τομεα και οχι στο να προστατευουμε αργοσχολους και λαμογια επιχειρηματιες.

    Το παραδειγμα της Δανιας μου αρεσει, σε απολυει οποτε θελει αλλα εχεις επιδομα ανεργιας το 80% του μισθου για 4 χρονια και επιδομα να πας να σπουδασεις ωστε αν κανεις κατι που δεν εχει ζητησει να μπορεσεις να ανατπυχθειως ως ατομο και να γινεις πιο ανταγωνιστικος, οπως επισης και οτι υπαρχουν δουλειες λογω αυτου του μοντελου που ειναι demand-driven και όχι supply-driven οπως εδώ.

    ReplyDelete
  25. @ politics and free thinking

    συμφωνούμε

    ReplyDelete
  26. @ G700

    Κατ΄αρχήν αρμόζει το προοίμιον: Το «εκλέγειν» είναι μέγα δικαίωμα, μείζον προνόμιον και μέγιστον χρέος του πολίτη.

    Αν διάβασα σωστά την απάντησή σου, πρεσβεύεις ότι λευκή ψήφος, άκυρη ψήφος και αποχή είναι ηθικά, αλλά και πρακτικά/τεχνικά ταυτόσημες. Αυτό όμως είναι ανακριβές. Ιδού μερικά γενικά και ειδικά facta.

    Factum #1. Mετά τις εκλογές του 2004, ο τρόπος λογισμού της λευκής ψήφου (άκυρη versus έγκυρη) ήταν αιτία προσφυγής του Αχ. Καραμανλή στο εκλογοδικείο, το οποίο έκρινε πως η λευκή ψήφος είναι έγκυρη και πρέπει να προστίθεται στο σύνολο των εγκύρων ψηφοδελτίων προς υπολογισμό της εκλογικής βάσης (ήτοι σύνολο εγκύρων ψηφοδελτίων διά του αριθμού των εδρών +1), με αποτέλεσμα την εκλογή του προαναφερθέντος ως βουλευτού Σερρών. Βέβαια, αυτή η ΟΡΘΗ κατά τα άλλα απόφαση δημιούργησε ένα χωρίς προηγούμενο παράδοξο ή ανωμαλία, δηλαδή, σε όλη την Επικράτεια η λευκή ψήφος να λογίζεται ως άκυρη (όπερ αντισυνταγματικό και συνιστά κατάφωρη παραβίαση της Συνθήκης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) και στις Σέρρες να συμβαίνει το αντίστροφο!!
    Σε κάθε περίπτωση, όμως, αν η λευκή ψήφος λογίζεται ως έγκυρη, όπως αρμόζει, μπορεί να διαφοροποιήσει το εκλογικό αποτέλεσμα προς την μιά ή την άλλη κατεύθνυσνη.

    Factum #2. Θεωρητικά, εάν η λευκή ψήφος ερχόταν πρώτο «κόμμα», θα σχηματιζόταν κυβέρνηση από το κόμμα που θα είχε την πλειοψηφία των εδρών της Βουλής, αλλά ούτε καν την σχετική πλειοψηφία του εκλογικού φορέα. Αρα, η Κυβέρνηση θα έφερε νομιμότητα, αλλά θα εστερείτο νομιμοποίησης, γεγονός που θα υποχρέωνε την κυβέρνηση και την αντιπολίτευση να αλλάξουν γραμμή πλεύσεως κατά 180 μοίρες.

    Factum #3. Παλαιά, οι Ελληνες πολίτες ψήφιζαν σε δυό χωριστές ψηοφοδόχους, μιά ΑΠΟδοκιμασίας (όπου σημείωναν τα κόμματα κια πολιτικούς πού καταδίκαζαν) και μιά ΕΠΙδοκιμασίας (όπου έγραφαν το κόμμα/πολιτικό που επικροτούσαν). Τώρα δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα.
    Ξέρεις κάτι; Ωρισμένοι είχαμε το προνόμιο να ζήσουμε επί δεκαετίες στη Γη της Ελευθερίας του Λόγου με όλα τα accoutrements της. Και γιά ανθρώπους που ζουν σε περιβάλλον ελευθερίας – της ελευθερίας νοουμένης ως ηθικού προνομίου (liberty vs. freedom, διότι freedom υπάρχει με το τσουβάλι και στην Ελλάδα), δεν υπάρχουν περιθώρια γιά διλήμματα και αδιέξοδα.

    Factum #4. Οι «αρχαίοι ημών πρόγονοι» μας συνέστησαν να επιλέγουμε το μη χΕΙρον, αλλά όχι τοΝ μη χΟΙρον. Το γεγονός, λοιπόν, ότι ο κ. Παπανδρέου δεν είναι χΟιρος δεν αρκεί από μόνο του γιά να τον ψηφίσω. ΚΑΙ επειδή θα προτιμούσα να κόψω τα χεράκια μου παρά να σταυρώσω ΚΚΕ, ΣΥΝ, ΝΔ ή ΛΑΟΣ, θα ψηφίσω ΛΕΥΚΟ, period.

    ReplyDelete
  27. Αν, φίλοι καλοί, δεν ξεφύγουμε από τα προνεωτερικά μοντέλα με βάση τα οποία οικοδομήθηκε η ελληνική κοινωνία, κάθε κουβέντα θα μένει κούφια...
    Η Πολυτεχνιακή γενια αυτό το μοντέλο βρήκε, αυτό διατήρησε.
    Το ελληνικό δημόσιο, οι ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ο στρατός, όλοι όσοι παρέχουν υπηρεσίες, αγαθά και εργασία στη χώρα αυτή καθώς και το ίδιο το πολιτικό σύστημα βασίζεται στις συγγένειες.
    Ο επιχειρηματίας της γενιάς τους έχει δουλειά αναλόγως του μεγέθους της ευρύτερης οικογένειάς του και του κοινωνικού του κύκλου και όχι της ποιότητας των υπηρεσιών και των προϊόντων του, ο δημόσιος υπάλληλος αναλόγως του κόμματος που ψηφίζει και όχι της παραγωγικότητάς του, ο πρωθυπουργός και ο πρόεδρος της αντιπολίτευσης αναλόγως της οικογενειακής τους καταγωγής και όχι κανενός οράματός τους!
    Πώς να φέρει ουσιαστικές αλλαγές στην "παραδοσιακή" μας κοινωνία μια γενιά που, νωρίς - νωρίς, πήρε θέσεις στη διοίκηση εξαργυρώνωντας "συντροφικές" σχέσεις;
    Πώς να αλλάξει τον κόσμο μια γενιά που ετοίμαζε, παράλληλα, τέκνα επιστήμονες και εργασιακές θέσεις ανειδίκευτων;
    Κατά τη γνώμη μου, η κατ' ευφημισμό αποκαλούμενη "γενιά του Πολυτεχνείου", οι 45 - 55 ετών κάτοικοι της Ελλάδας, έχουν σοβαρά διαταραγμένη αίσθηση του δικαίου. Οι ανταμοιβές και οι τιμωρίες τους (στο κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο) δε συνδέθηκαν με τις πράξεις και τις ικανότητές τους. Οι διορισμένοι του '75 και του '81 δεν ήσαν άξιοι: ήταν Δεξιοί ή, Αριστεροί. Οι απολυμένοι του '90, δεν κατάλαβαν πως πλήρωσαν τη χαμηλή τους παραγωγικότητα και την τεμπελιά τους, τους έφταιγε το... κράτος. Οι συνταξιούχοι της ΔΕΗ του 2002 δεν τιμωρούνται για τα πραξικοπηματικά κατεβάσματα του διακόπτη που παρέλυαν μιαν ολόκληρη χώρα, ανταμοίβονται με συντάξεις εφοπλιστών. Η τιμημένη αγροτιά δεν τιμωρήθηκε που πέταξε τα χρήματα των Γερμανών σε διθέσια Celica, αποζημιώθηκε με νέα άτοκα δάνεια.
    Κι όλα αυτά, τα εγγυήθηκε - ως μητέρα Λέγκω - το κράτος...
    Εμείς, ας έχουμε πίστη στην ικανότητα και, τουλάχιστο, ας μη μιμούμαστε τους απελπισμένους σφαγιασθέντες του ΑΣΕΠ...

    Με συμπαθάτε για το μακρυνάρι....

    ReplyDelete
  28. sth portogalia o socialistis proedros katirgise thn monimotita twn dimosiwn ipallilwn k opoios den apodidei pernei podi, min ekplagite an to dite k edw aplos einai grammeno me plagio tropo aka a3iologish

    ReplyDelete
  29. @ GoAs

    Γράφεις:
    "Κατά τη γνώμη μου, η κατ' ευφημισμό αποκαλούμενη "γενιά του Πολυτεχνείου", οι 45 - 55 ετών κάτοικοι της Ελλάδας, έχουν σοβαρά διαταραγμένη αίσθηση του δικαίου

    EYΓΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!

    ReplyDelete
  30. @ G700
    Γράφεις:
    "Σε κάθε περίπτωση, όπως σωστά υποστηρίζει και ο κ. Σημίτης στο βιβλίο του, το πρόβλημα της αντιμεταρρύθμισης στην Ελλάδα δεν είναι πρόβλημα του κόμματος ΠΑΣΟΚ, δηλαδή του τρόπου οργάνωσής του -δημοκρατική ή περονική -, των στελεχών του κοκ, αλλά αδυναμία της ίδιας της ελληνικής κοινωνίας να προσαρμοστεί με ταχύτητα στα σύγχρονα πλανητικά δεδομένα."

    Η απάντησή σου περιέχει μιά δυνητική παραπλάνηση και μιά πιθανή ανακρίβεια.

    1) Οταν o κύριος Σημίτης λέει πως το κοινωνικό πρόβλημα "δεν είναι του ΠΑΣΟΚ" εννοεί ότι δεν είναι ΜΟΝΟ του ΠΑΣΟΚ, αλλά εθνικό (nationwide)
    and, therefore, it must be addressed as such!!!

    2) Oύτε εσύ, ούτε εγώ γνωρίζουμε την άποψη του κυρίου Σημίτη ως προς την εσωτερική οργάνωση του ΠΑΣΟΚ, και ειδικότερα αν πίστευε (πιστεύει) πως το ΠΑΣΟΚ είναι ελλειμματικό στο θέμα της δημοκρατικής διαδικασίας επί πλέον του αναμενομένου συνεπεία της εθνικής κουλτούρας.
    Συμπεραίνω, όμως, ότι ο κύριος Σημίτης, έκρινε σε κάποια φάση ότι ο κομματικός μηχανισμός είχε ξεπεράσει και τα (αναμενόμενα) "εθνικά εσκαμμένα" γεγονός που τον ανάγκασε να εκτοπίσει μάλλον άκομψα (σκοπίμως), το θέρος του 2003, τον πρύτανη του παλαιοκομματισμού και των πελατειακων σχέσεων τότε Γραμματέα Λαλιώτη, γιά τον οποίον ο Economist και ο Ευρωπαϊκός τύπος γενικότερα έχει επανειλημμένα γράψει άκρως απαξιωτικά.

    ReplyDelete
  31. @ G700

    For All Users

    Και μιάς και μίλησα για σχόλια του Διεθνούς Τύπου vis-a-vis Greek Goevrnment, ο μόνος πρωθυπουργός και ο μόνος υπουργός γιά τούς οποίους έχουν καταγραφεί έπαινοι έως διθύραμβοι, διεθνώς, τα τελευταία 15 χρόνια, είναι οι κ. κ. Κώστας Σημίτης και Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, αντίστοιχα.

    ReplyDelete
  32. και ο ΓΑΠ σε εξωτερικη πολιτικη εχει πολύ credibility.

    οσο για το θεμα που αναφερεται ο σημιτης, εχουμε να κανουμε με ενα περιεργο καθεστως απο βολευμενους στο δημοσιο, συνδικαλιστες καθε τυπου, επιχειρηματιες της "παλιάς σχολής" που ετυχε να δουλευω καποτε σε ενα τετοιο που ξεχναν να πληρωσουν εργαζομενους και βεβαια δεν μιλαμε για ενσημα και διαφορους τετοιους παραγοντες που σε καθε αλλαγη σιγουρα θα δουν οτι θα χασουν την δυναμη τους και θα φερουν τα πανω κατω για να μην περασουν οι αλλαγες εχοντας βεβαια στην δουλεψη τους χιλιαδες 'στρατιωτες'.

    το ειδαμε προσφατα με το αρθρο 16 ή στην τελευταια απεργια της ΑΔΕΔΥ με αιτημα την χορηγηση ΜΟΝΟ για αυτος επιδοματος 176€ και να πιαρνουν οι Δ.Υ. επιδοματα βαρεως εργασιας (ειναι βαρύς ο φραπες).

    Οποιος δει το προγραμμα του ΠΑΣΟΚ πλεον τα βαζει με αυτά τα κατεστημενα (ειπε για παραγκες καποτε ο ΓΑΠ, το θυμαστε;) που ειναι μεσα τοσο στο ΠΑΣΟΚ οσο και στην Ν.Δ.

    ReplyDelete
  33. @ κομφούκιος

    η λευκή ψήφος , νομικά, διαχωρίζεται από το άκυρο και την αποχή. Αυτό είναι στοιχειώδης γνώση του ελληνικού θεσμικού περιβάλλοντος, και κάθε θεσμικού περιβάλλοντος, και ως εκ τούτου εντελώς αυτονόητη.

    Ωστόσο πολιτικά, κι εδώ πλέον φεύγουμε από τη basic θεσμική γνώση και περνάμε στην πολιτική ανάλυση και την πολιτική επιστήμη, το λευκό ("κόμμα του λευκού", το οποίο δεν μπορεί να κυβερνήσει αλλά προσμετράται στην καταμέτρηση των ψήφων), δεν αντανακλά μόνο τη δυσαρέσκεια ενός μεγάλου αριθμού ανθρώπων, δείχνει κυρίως αυτό που ο Σουηδός πολιτικός επιστήμονας και political economist όρισε ως "αποτυχία συλλογικής δράσης" ή αλλιώς "failure of collective action".

    Την αποτυχία δηλαδή μιας πλειοψηφίας να εκφράσει με επαρκή τρόπο τα συμφέροντά της έναντι κάποιων οργανωμένων εγωιστικών μειοψηφιών.

    Η κραυγή αγωνίας του λευκού δεν καθιστά το "failure of collective action" σε success story.

    Το αντίθετο μάλιστα συμβαίνει. Βγάζει τη σιωπηλή πλειοψηφία από το παιχνίδι και αφήνει τους υπόλοιπους να παίζουν μόνοι τους.

    Η επιτυχία είναι προϋπόθεση της ενεργούς συμμετοχής και της αποδοχής από όλους ότι, από τα 10 πράγματα που θέλουμε και πρέπει να κάνουμε κάθε φορά είναι εφικτό να καταφέρουμε τα 5, και ότι απ' όλους όσους υπάρχουν στο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον διαλέγουμε αυτούς οι οποίοι θα εγγυηθούν την εφαρμογή τους.

    ReplyDelete
  34. @ G700

    ΙΣΩΣ πλανώμαι και παρακαλώ θερμά να ανατρέξεις στον εκλογικό νόμο. Από Ο,ΤΙ γνωρίζω, τα λευκά ψηφοδέλτια ΔΕΝ λογίζονται στον ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ της εκλογικής βάσης.

    Με άλλα λόγια αντιμετωπίζονται ως ισότιμα με την αποχή ΚΑΙ τα άκυρα ψηφοδέλτια.

    Σε οποιαδήποτε περίπτωση ΠΑΡΑΚΑΛΩ να μου παρουσιάσεις Η να με παραπεμψεις στον σχετικό Νόμο. ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΜΕΓΙΣΤΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ.

    ReplyDelete
  35. @ Politics and free thinking

    O κύριος Παπανδρέου δεν τα πήγε άσχημα στην εξωτερική πολιτική ακριβώς διότι εκτελούσε κατά γράμμα, down to the iota, την πεφωτισμένη real politik του κυρίου Σημίτη.

    Mέχρι στιγμής, όμως, o κύριος Παπανδρέου δεν έχει δώσει το στίγμα του αφού υιοθετεί ΠΑΣΑΝ ΘΕΣΗ παντός ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΕΝΟΥ και μάλιστα πλειοδοτώντας.

    Ο κύριος Παπανδρέου είναι ένας ευγενής άνθρωπος που αδυνατεί να αμφισβητήσει Η να εξουδετερώσει τον ελεεινό παλαιοκομματικό μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ γιά τον απλούστατο λόγο ότι, όπως ΚΑΙ αυτοί (οι κεντρικοι πυρήνες), στερείται νομιμοποίησης. Ο κύριος Παπανδρέου έπεσε, while in his twenties, εξ ουρανών ως deus ex machina (ελέω πατρός), όπως έπεσαν οι λογής-λογής Λαλιώτηδες και Τσοχατζόπουλοι (ελέω πατρός του που διακατείχετο από το συνδρομο της αποστασίας και επέλεξε άτομα των οδών ως στενούς συνεργάτες ώστε να τους ποδηγετεί). Ετσι, έχουμε μιά κατάσταση, όπου "φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη". I am afraid, Mr Papandreou cannot escape from his predicament!

    Είναι μαθηματικώς βέβαιο πως το ΠΑΣΟΚ θα χάσει τις εκλογές. Οπως, ορθότατα γράφουν τα παιδιά του G700, η οξύτητα δεν βοηθάει (ενδέχεται δε και να βλάπτει)όταν φέρνει στην επιφάνεια (δηλαδή στο συνειδητό του εκλογικού φορέα) ομοιότητες και όχι διαφορές.

    Οσα "κακώς έχοντα" στην Δημόσια Διοίκηση και στον Ιδιωτικό τομέα αναφέρεις, φίλτατε, είναι ορθότατα, ΑΛΛΑ ουδεμιά σχέση έχουν με το Δόγμα Σημίτη, κάθε άλλο μάλιστα. Ο άνθρωπος, σώφρων εκ φύσεως, αντιλήφθηκε αρκετά νωρίς ότι δεν είναι δυνατόν να ποινικοποιηθεί η κυβέρνηση, η Βουλή και όλη η Ελλάδα for that matter.

    Ενα τεράστιο κομβικό λάθος της στρατηγικής του κυρίου Παπανδρέου Η των συνεργατών του είναι ακριβώς ότι αποστασιοποιήθηκε(αν) από τό Δόγμα Σημίτη.

    Γιά να είμαστε δίκαιοι, όμως, εάν χαθούν οι εκλογές, αυτό δεν θα είναι λάθος του κυρίου Παπανδρέου παρά μόνο κατά ένα 30-50%. Απλούστατα, ο λαός δεν "μασάει" πιά.

    Οσο γιά το πρόγραμμα, αυτό είναι κι αν είναι. Ως έχει και ευρίσκεται ο προϋπολογισμός, πλείστες των "δεσμεύσεων" χωρούν μόνο στο πεδίο της φαντασίας του Βαρώνου Munchhausen.

    ReplyDelete
  36. @ Politics and free Thinking

    Πολυ σωστά έπραξε ο Πορτογάλος. Η μονιμότητα πρέπει να καταργηθεί και στην Ελλάδα υπό την προϋπόθεση ότι το Κράτος θα αποκτήσει ΚΥΡΟΣ και ανεξαρτησία και δεν θάναι υποχείριο της κάθε κυβέρνησης.

    ReplyDelete
  37. AΠΑΙΤΕΙΤΑΙ άμεση απόλυση κάθε δημοσίου υπαλλήλου και γραφειοκράτη που βασανίζει τον πολίτη.
    Πάω πριν μιά ώρα στο νοσοκομείο "Ευαγγελισμός" να πάρω ένα πιστοποιητικό. Δεν είχα μαζι ταυτότητα ή διαβατήριο, αλλά είχα αμερικανική άδεια οδηγήσεως, με πρόσφατη φωτογραφία, με ημερομηνία έκδοσης ΚΑΙ λήξης.
    ΚΑΙ μου λέει το ΖΩΟΝ "Και που ξέρω εγώ ότι είσθε αυτός;"

    χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

    ReplyDelete
  38. αφου εχει γεμισει μαλακες το δημοσιο, το ξερουμε αυτο. Πιστευω οτι αν γινοταν δημοψηφισμα το 70% θα ηταν υπερ της αρσης της μονιμοτητας και πιστευω οτι η επομενη κυβερνηση, ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ, θα το κανει, ηδη ακούγεται και στα δυο κομματα απο διαφορα στελεχη.

    ReplyDelete