Wednesday, July 11, 2007

The Trap

Are young Americans more interested in selling out than changing the world? Daniel Brook's new book argues that 20-somethings are forced to choose between living by their ideals or making a living.

By Astra Taylor

Before I begin, I should confess to being one of those people prone to bemoaning the state of the world and wondering what's wrong with my generation. At more than one antiwar event, geriatric radicals have far outnumbered young ones, which has left me feeling demoralized and forlorn. Dedicated young activists exist, but they're a minority; my cohort's general quiescence on Iraq and nonchalance about climate change -- not to mention a zillion other issues -- don't reassure me about the future. (And don't tell me the kids are all off organizing online. The median age of the average progressive blog reader -- the backbone of the netroots -- is my mother's age.)

We're accustomed to thinking of young people and students as the barometer of social change, so explaining this youthful inertia has become something of a national pastime, one that's made it all the way to the opinion pages of the New York Times, the Washington Post, and the International Herald Tribune. Theories abound. Many point out that the war in Iraq is being fought by an all-volunteer army (which has even inspired some frustrated progressives to call for a reinstitution of the draft to invigorate campus activism). Others claim my peers' cynicism stems from a lack of contemporary examples of successful collective action. But more often than not, the problem is conceived as cultural. Members of the emerging generation -- post-Watergate, post-Monica Lewinsky, weaned on irony and satire -- expect the government to deceive them and are hardly surprised, let alone outraged, when their expectations are met. Insulated from the suffering of the offline world by the virtual universe of Facebook, MySpace, and YouTube, some speculate that kids today are just too narcissistic, materialistic or distracted to care.

Daniel Brook, author of "The Trap: Selling Out to Stay Afloat in Winner-Take-All America," would bristle at these descriptions of his age group. Instead, he provides ample evidence to back up another popular theory. Young people aren't particularly self-absorbed or apathetic -- they're overworked and indebted. Today's 20- and 30-somethings are so busy struggling to make ends meet, they simply don't have time to take to the streets.

For anyone who read Tamara Draut's "Strapped" or Anya Kamenetz's "Generation Debt," two excellent descriptions of the perilous economic realities assailing young people today, Brook's primary point will be familiar: Compared with our parents at the same age, we're working longer hours for less money, reduced job security, slashed benefits and fewer social services. Over the last four decades, as the income gap has exploded, opportunities for social mobility have declined -- dramatically. But Brook, more than the other authors, is concerned with the social implications of this transformation. Given these unpalatable truths, what's a youthful idealist to do?

Διαβάστε ολόκληρη τη βιβλιοκριτική της Astra Taylor στο βιβλίο του Daniel Brook, "The Trap: Selling Out to Stay Afloat in Winner-Take-All America".

60 comments:

  1. "For every action, there is an equal and opposite reaction"
    The Matrix, Merovingian

    “The students were questioning authority, not cozying up to it in hopes of landing a job."

    Τhis is an action…

    “The outcome is a concentration of wealth not seen since the Gatsby era”

    And this is the opposite reaction.

    “some committed individuals -- call them saints, if you must -- are going to have to make some major sacrifices if we're ever going to win it.”
    The Trap

    Τι ακριβώς ψάχνουμε αδέλφια;
    Θέλουμε να παλέψουμε για ένα καλύτερο κόσμο αλλά δεν έχουμε την απαραίτητη ελευθερία;
    Θέλουμε πρώτα να κατακτήσουμε την ελευθερία μας (οικονομική, ασφαλιστική, χρόνο) και μετά να το παλέψουμε;
    Μήπως ψάχνουμε για τους “μαλάκες”, τα “αποβράσματα” του συστήματος που θα παλέψουν και θα θυσιαστούν για μας;

    Αλήθεια τι είναι αυτό που ψάχνουμε;

    Ψάχνουμε κάτι που χάσαμε μέσα στην αμείλικτη πορεία των γενεών;
    Ψάχνουμε μήπως κάτι που δεν το έχουμε; Και αν ναι, ποιο είναι αυτό; Μήπως ψάχνουμε για τη χαμένη από καιρό σταθερότητα-αθωότητα;
    Γιατί αυτήν σίγουρα χάθηκε με την τελευταία γενιά. Οι νέοι εκείνοι που αμφισβητούσαν την εξουσία με τα τόσα κινήματα, εκείνοι οι νέοι που θα αλλάζανε τον κόσμο γίνανε οι ίδιοι δυνάστες και στυγνοί εξουσιαστές.

    Αλήθεια σε μια εποχή στην οποία όλα τα ιδεολογικά φώτα σβήσανε, που θα στραφούμε για καθοδήγηση; Από πού θα πιαστούμε τώρα που νιώθουμε την ορμή του ποταμού να δυναμώνει; Μόλις που μπορούμε να κουνήσουμε τα πόδια μας μέσα σε τούτο το “βούρκο” που μπήκαμε.

    Δεν ξέρω αν η απάντηση θα είναι τελικά πολιτική, φιλοσοφική ή ένας άλλος τρόπος ζωής. Αυτό που σίγουρα ξέρω είναι πως το ποτάμι πίσω δε γυρίζει, και ή θα κολυμπήσουμε στα βαθιά, ή θα πνιγούμε παρασυρμένοι από την βιαιότητα τoυ ποταμού.

    Την παγίδα άραγε τη βλέπουμε; Οι γονείς μας σίγουρα δεν την είδαν…

    ReplyDelete
  2. To pasok ftaiei!

    ReplyDelete
  3. @trinity

    Αγωνιώ μαζί σου.Με εκφράζεις απόλυτα.

    ReplyDelete
  4. @trinity

    Οι γονείς μας μάς έδοσαν και μας δίνουν πολλά, αλλά έχεις απόλυτο δικιο όταν λες ότι δεν είδαν τη παγίδα.

    ReplyDelete
  5. μαζί σου said...
    @trinity

    Οι γονείς μας μάς έδοσαν και μας δίνουν πολλά, αλλά έχεις απόλυτο δικιο όταν λες ότι δεν είδαν τη παγίδα

    Την είδαν και την παραείδαν την "παγίδα" τα λαμόγια οι γονείς σας. Απλά ήσαν sans culotte ΑΞΥΠΟΛΥΤΟΙ και αχόρταγοι

    ReplyDelete
  6. @trinity

    Ωραία τα είπες αλλά μας έκοψες στο καλύτερο. Ποιά είναι η φάκα και ποιό είναι το τυρί;

    ReplyDelete
  7. @astrolabos

    Το δίλημμα που βάζεις είναι όλα τα λεφτά.
    Είναι τόσο δύσκολο να απαντηθεί όσο τα αινίγματα της Σφίγγας.

    ReplyDelete
  8. ΑΙΝΙΓΜΑ!

    "Δούλεψε να φάς
    και κλέψε για να έχεις"

    πιά γενιά χαρακτηρίζει;

    ReplyDelete
  9. Η σιωπή της γενιάς μας, μοιάζει με τη σιωπή πριν τη μεγάλη καταιγίδα.
    Είναι παγκόσμιο το φαινόμενο, τώρα αρχίζω και το αντιλαμβάνομαι.
    Μοιάζει να διαπερνά σύνορα, ωκεανούς, συνθήκες, οικονομίες, πρακτικές, η γενική εικόνα και η αίσθηση είναι παντού η ίδια.
    Υπάρχει σαφής αποδιοργάνωση στην ικανότητά μας να εκφράσουμε "επαναστατικό" λόγο, όπως κάνανε όλες οι προηγούμενες γενιές.

    Νομίζω πως έχει να κάνει να κάνει με την απαξίωση παραδοσιακών θεσμών και αξιών. Είναι ένα πολύ ενδιαφέρον φαινόμενο πραγματικά και δε ξέρω και αν έχει και ιστορικό προηγούμενο.

    ReplyDelete
  10. Ολα ξεκινάνε απο την "άνευ όρων" παράδοσή μας στη Θεά Αγορά.

    ReplyDelete
  11. Βάλαμε,και εξακολουθούμε να βάζουμε όλοι μας ένα χεράκι,στη συκοφάντιση και απαξίωση του κράτους.
    Μόνο η επιστροφή στην ιδεολογία ενός σύγχρονου και ισχυρού κράτους θα δώσει στη κοινωνία ένα εργαλείο αποτελεσματικό για τον έλεγχο της ασυδοσίας της αγοράς.

    ReplyDelete
  12. Ισχυρό κράτος,ισχυρή κοινωνία πολιτών και ισχυρή αγορά, αλλά με ξεκαθαρισμένους ρόλους,δεν είναι ασύμβατα μεταξύ τους.
    Οι Σκανδιναβικές χώρες τα έχουν και τα τρία.
    Το δίλημμα κράτος ή αγορά είναι ψευτοδίλημμα. Μας ταλανίζει εδώ και πολύ καιρό και μας αποπροσανατόλισε αρκετά.
    Μικρές, ειδικά, χώρες ,σαν την Ελλάδα,χωρίς ένα ισχυρό κράτος θα εξαφανισθούν αν μείνουν στο έλεος των δυνάμεων της αγοράς.

    ReplyDelete
  13. @ trinity

    η νεο-στωική σου προσέγγιση στα κοινωνικά ζητήματα έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Η πνευματική καλλιέργεια, η ψυχική υγεία, η εσωτερική αναζήτηση της ευτυχίας κλπ είναι στοιχεία βελτίωσης της ποιότητας ζωής των ανθρώπων. Ωστόσο πολλές φορές η υπέρμετρη υπαρξιακή αναζήτηση η υπερβολική ψυχ-ανάλυση και τα διαδοχικά φιλοσοφικά ερωτήματα χωρίς απάντηση μπορεί και να μπερδέψουν παρά να διαφωτίσουν.

    Ως γνήσιοι οπαδοί της επικούρειας φιλοσοφίας θεωρούμε ότι οι λύσεις στα κοινωνικά προβλήματα δεν μπορούν προέλθουν αποκλειστικά μέσα από την προσωπική εσωτερική αναζήτηση του κάθε ανθρώπου. Αντίθετα πρέπει να αναζητηθούν κυρίως στην καλύτερη διαμόρφωση του οικονομικού-κοινωνικού αλλά και του φυσικού περιβάλλοντος.

    Τι είναι αυτό που ψάχνουμε λοιπόν; στην προσωπική μας ζωή ψάχνουμε για περισσότερο ελεύθερο χρόνο, στα επαγγελματικά ψάχνουμε για περισσότερες και καλύτερες δουλειές, συλλογικά διεκδικούμε ένα δίκαιο μέλλον για τη γενιά μας.

    ReplyDelete
  14. O Γιάννος Παπαντωνίου,
    ο "πλαστογράφος των οικονομικών στοιχείων" επι Σημίτη,
    ο "μιζαδόρος των εξοπλιστικών προγραμμάτων" επι Σημίτη,
    ο "υπεύθυνος τού εγκλήματος του χρηματιστηρίου" επι Σημίτη,

    προτάθηκε απο τον Καραμανλή-Αλογοσκούφη για την ηγεσία του διεθνούς νομισματικού ταμείου.

    Πάλι καλά που δεν πρότειναν τον ίδιο το Σημίτη.
    Αλλά οσονούπω θα γίνει και αυτό.

    ReplyDelete
  15. Τους πρόλαβε όμως ο Σαρκοζί και πρότεινε των "αναλόγων προσόντων" σοσιαλιστή Ντομινίκ Στρός Κάν.

    Ετσι έχουμε Σαρκοζί-Καραμανλής 1-0

    Ο Σαρκοζισμός γίνεται ιδεολογία.


    O TEMPORA O MORES

    ReplyDelete
  16. @kostas

    Επειδή πολλές φορές,προσωπικά, μίλησα για αντικρατισμό θα πρέπει να διευκρινίσω ότι οποιαδήποτε μορφή εξουσίας-κρατικής,αγοράς,εκκλησίας κλπ.- με τοποθετεί αυτόματα και αντανακλαστικά απεναντί της.
    Της ανοίγω πόλεμο με όλα τα ταπεινά μέσα που διαθέτω.
    Επειδή όμως δεν γίνεται να ζήσουμε χωρίς κάποιον ΛΕΒΙΑΘΑΝ,αυτό το ρόλο δεν θα τον έδινα ποτέ στην Αγορά.
    Και εδώ συμφωνώ μαζί σου.
    Ομως το κράτος πού εγώ "πολεμάω" είναι το πλαδαρό,φιλοσυντεχνιακό,πελατειακό,θεσμοαπορροφητικό,διεφθαρμένο και τελικά το κράτος-υπηρέτη των ολίγων που καταπατάει τα δικαιώματα των νέων.
    Με το κράτος που εσύ υπαινίσεσαι συμφωνώ απολυτα μαζί σου.

    ReplyDelete
  17. Στο δρόμο για την πραγματοποίηση των στόχων της νέας γενιάς δεν υπάρχει μία, αλλά πολλές παγίδες.

    Η πρώτη είναι να είμαστε μονίμως απαισιόδοξοι. Όμως, μια γενιά βουτηγμένη στον κοινωνικό πεσιμισμό δύσκολα θα μπορέσει να πετύχει σπουδαία πράγματα.

    Η δεύτερη είναι να αποποιηθούμε των ατομικών μας ευθυνών και να θεωρήσουμε ότι για όλα φταίνε κάποιοι άλλοι. Όμως μια γενιά που δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες που τις αναλογούν πολύ απλά θα καταλήξει να είναι φοβική, άβουλη και βαθιά συντηρητική.

    Η τρίτη παγίδα είναι να κάνουμε μια στενά κομματική και μονόπαντη ανάλυση των προκλήσεων που αντιμετωπίζει η γενιά μας και κατ’ επέκταση Ελλάδα στις αρχές του 21ου αιώνα. Να φωνάζουμε υστερικά ότι για όλα φταίει το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ ή το ΚΚΕ κι ο ΣΥΝ αντίστοιχα, και ακολούθως να βρίζουμε όλη μέρα φορώντας μπλε, κόκκινες και πράσινες φανέλες. Όμως μια γενιά που προσεγγίζει με τέτοιο μονοσήμαντο τρόπο την πολιτική είναι σίγουρο ότι θα πέσει στη φάκα ενός κούφιου ριζοσπαστισμού ο οποίος δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντά της, αλλά τα εγωιστικά συμφέροντα που έχουν εγκατασταθεί για τα καλά μέσα στα κόμματα.

    Η νέα γενιά δεν θα πέσει σε καμία παγίδα εάν είμαστε αισιόδοξοι, διαθέτουμε υπευθυνότητα, και κυρίως δεν θα παγιδευτούμε εάν αντιληφθούμε γρήγορα ότι ο βασικός αντίπαλος στην προοπτική της νέας γενιάς είναι το σύστημα της ακινησίας που τέμνει οριζόντια κοινωνία και πολιτικούς σχηματισμούς. Θέλουμε αλλαγές παντού!

    ReplyDelete
  18. "Η σιωπή της γενιάς μας, μοιάζει με τη σιωπή πριν τη μεγάλη καταιγίδα".

    vaggela συμφωνούμε

    ReplyDelete
  19. Εκτακτος επικαιρότητας
    Ο παπαντωνίου είναι ικανός οικονομολόγος και τελευταία έδειξε και πολιτικό ήθος. Το αν πλαστογράφησε ή όχι ή αν φταίει για το χρηματιστήριο είναι μεγάλη ιστορία αλλά πιστεύω θα του άξιζε να είναι πρόεδρος αν και η ελλάδα έχει μικρή δύναμη στο διεθνές γίγνεσθαί.

    Κώστας.
    Όσο μεγαλύτερη η δύναμη του κράτους τόσο μεγαλύτερη η διαφθορά του, θα βρίσκουν χώρο οι συντεχνίες να οργανωθούν. Πρέπει να υπάρχει μια ισοροπία μεταξύ αγοράς-κοινωνίας πολιτών-κρατους ωστε ο ένας να είναι αντίβαρο στο λάθος του άλλου. κανείς δεν συμφωνεί οτι πρέπει να εξαλειφθεί το κράτος αλλά πρέπει να επιστρέψει μονο στις λειτουργικές του υποχρεόσεις και όχι να το παίζει μπαμπάς/επιχείρηματίας και δεν ξέρω πόσες ακόμα αρμοδιότητες του έχουμε φορτόσει.

    ReplyDelete
  20. @ Politakis

    Symfwneis oti h "ellhnikh agora" sthrizetai sthn afaima3h tou kratous? K pws antimetwpizetai les ayto?

    ReplyDelete
  21. @G700

    Η προηγούμενη γενιά προσπάθησε πολύ να αλλάξει το σύστημα και είχε όλα τα προσόντα για να το πετύχει.

    Κι όμως παρά ταύτα απέτυχε.

    Η δικιά μας αγωνία αποτελεί καρπό αυτής της αποτυχίας τους, ή ακόμα καλύτερα βιώνουμε τον καρπό του μεγάλου συμβιβασμού τους.
    Συμβιβαστήκανε με τις μεγάλες αμοιβές τους, με τα ωραία σπίτια στα προάστια, συμβιβαστήκανε με τις μεγάλες συντάξεις, συμβιβαστήκανε με την αυξημένη δυνατότητα υπερκατανάλωσης, με τα ταξίδια τους, τα κότερά τους.
    Συμβιβαστήκανε αλλά πάνω στο μεγάλο συμβιβασμό τους με το σύστημα ξεχάσανε πως υποθηκεύανε το μέλλον των παιδιών τους.

    Χωρίς να το καταλάβουν μας προδώσανε, γι αυτό και θεωρώ το συμβιβασμό τους αυτό ως τη μεγαλύτερη αλλά και την μόνη αποτυχία τους.

    Δε φτάσανε να κατανοήσουνε την παγίδα που τους στήσανε…

    Κανείς όμως δεν μπορεί να τους κατηγορήσει γι αυτό. Τουλάχιστον προσπαθήσανε

    ReplyDelete
  22. Ακούω πολλούς να μιλάνε για το σύστημα, το σύστημα, το σύστημα. Λες και βλέπω το μάτριξ, λες και το σύστημα είναι κάτι ξένο μες στο οποίο έτυχε να ζούμε εμείς οι άνθρωποι. Λες και το σύστημα δεν είμαστε εμείς.

    Αυτό το σύστημα λοιπόν εμείς είμαστε. Και το σύστημα πάντα αλλάζει όπως αλλάζουν οι άνθρωποι, μεγαλώνουν, εξελίσσονται. Φυσικά και υπήρξαν μεγάλες αλλαγές μέχρι τώρα. Δεν απέτυχε κανένας. Κύριοι, η γενιά των μεσηλίκων πέτυχε αυτά που επεδίωξε σχεδόν με απόλυτη επιτυχία. Εδραίωσαν τη δημοκρατία και την κοινωνική ελευθερία, βελτίωσαν το βιοτικό επίπεδο ζωής τους κατακόρυφα, ελαχιστοποίησαν τους κινδύνους από τις τριβές με τους γείτονες τους (Τουρκία, Βαλκάνια κλπ.), εντάχθηκαν σε μια οικονομική και πολιτική οντότητα η οποία αντικατέστησε ουσιαστικά το ρόλο του μικρού ελληνικού κράτους ως νταντά, και άφησαν στους εαυτούς τους το ρόλο μόνο των διαχειριστών. Η γενιά των μεσηλίκων χαρακτηρίζεται από ασύγκριτη αισιοδοξία και προοδευτισμό σε όλη την ιστορία της, βιώνοντας μια συνεχή τάση για οικονομική και κοινωνική ανέλιξη. Αυτοί πέτυχαν. Κι αν θα μπορούσαν να προβλέψουν τότε ότι υποθήκευσαν το μέλλον των παιδιών τους, είμαι σίγουρος κανείς τους δε γνώριζε.

    Είναι φυσική εξέλιξη ο άνθρωπος να γίνεται πιο συντηρητικός όσο μεγαλώνει. Κι όποιος το αρνείται είναι ψεύτης. Τώρα δεν είναι καθήκον τους να γίνουν αλτρουιστές και να μας προσφέρουν απλόχερα αυτά που αυτοί διεκδίκησαν, πάλεψαν και κέρδισαν για τον εαυτό τους (Αν και προσφέρουν σε μας πράγματα πολύ πιο απλόχερα από όσο θα ήταν οποιοσδήποτε από εμάς διατεθειμένος να δώσει).

    Εμείς τι θα κάνουμε για το δικό μας μέλλον? Είμαστε γενιά χωρίς έμπνευση, χωρίς δημιουργία, χωρίς θάρρος, χωρίς μαχητικότητα, χωρίς ταυτότητα. Και γι’ αυτό δε φταίνε οι μεσήλικες. Είμαστε όντως γενιά νάρκισσων, εγωιστράκων, αμόρφωτων ξερόλων. Περιμένουμε όλοι να κάνουμε το μεγάλο βήμα, το μεγάλο μπαμ που θα αλλάξει τα πάντα. Και μεγαλομανούμε στη φαντασία μας ενώ παράλληλα παραμένουμε απαθείς.
    Τα μικρά βήματα είναι ντροπή για μας. Είναι για τους μετανάστες μόνο.

    Ίσως η ιστορία να μας θυμάται σαν τη γενιά των γκρινιάρηδων, των απαισιόδοξων, των άπραγων, των χαμένων.

    Στη ζωή μου μόνο αισιόδοξος είμαι. Εσείς γιατί δεν μπορείτε?

    Μπορείτε να με πείσετε διαφορετικά?

    ReplyDelete
  23. Τάκης
    Κανείς εδώ δεν είναι απαισιόδοξος. Απλώς το υπάρχον σύστημα είναι λίγο ξεπερασμένο και αυτό ακριβώς συζητιέτε εδώ, τι αλλαγές χρειάζοντε. ΦΥσικά και ο καθένας κάνει οτι μπορεί στον μικροκοσμό του αλλά το σύστημα είναι το γήπεδο που παίζουμε μπάλα, αν ο διαιτητής είναι λίγο κοντόφθαλμος πρέπει να του βάλουμε γυαλλιά

    Ανονυμε που με ρώτησες τι προτίνω

    Θέλει εκατοντάδες μικρές αλλαγές. Μερικές που μου έρχοντε στο μυαλλό είναι η μείσωση της φορολογίας στις επιχειρήσης(κομματάκι δύσκολο καθώς χροστάμε πολλά σαν κράτος). Την αλλαγή του ασφαλιστικού και διαχωρισμού του συνταξιοδοτικού απο το σύστημα υγείας και πρόνοιας, το ΕΣΥ να παραμήνει κρατικό αλλά το συνταξιοδοτικό να γίνει ιδιωτικό. Το σταμάτημα των επιδοτήσεων σε μη παραγωγικες επιχειρήσης και το σταμάτημα των επιδοτήσεων στους αγρότες.Φυσικά αυτή είναι δουλειά κυρίως των οικονομολόγων εγώ μηχανικός παραγωγής είμαι αλλά έχω ασχοληθεί λίγο πώς επηρεάζει το οικονομοπολιτκό μοντέλο μια βιομηχανιή επιχείρηση και έχω κάποια άποψη.

    ReplyDelete
  24. Τάκης(συνέχεια σε ότι ξέχασα)
    Αν γινόμαστε λίγο εριστικοί στις παλιότερες γενιές έχει να κάνει με την φυσική λειτουργία της εξέλιξης η επόμενη γενιά να κριτικάρει τα λάθη της προηγούμενης και να βλέπει τι νέο πρέπει να γίνει.Επίσης το οτι η προηγούμενη γενιά ελέγχει ακόμα τις πολιτικές εξελίξεις είναι το μείζον πρόβλημα. Πώς θα ξεπεραστεί αυτό? κρίσιμο ερώτημα, εδώ έπεσε η ιδέα για εναλακτικό συνδικαλιστικό όργανο, άλλοι κάνουν κόμμα και άλλοι κατεβένουν σε πορείες.

    ReplyDelete
  25. @ τάκης

    είμαστε απόλυτα αισιόδοξοι, βλέπουμε το μέλλον με θετική ματιά, προσπαθούμε να αφυπνίσουμε τη γενιά μας, να την κάνουμε πιο διεκδικητική , να κατανοήσει πιο είναι πραγματικά το συμφέρον της στη σύγχρονη πλανητική πραγματικότητα, σ' έναν κόσμο που έχει αλλάξει ριζικά σε σχέση με το 70 και το 80 που "μεγαλούργησε" η γενιά του πολυτεχνείου και του 114.

    Τα επιτεύγματα της χρυσής γενιάς των γονιών μας χαρακτηρίζονται από έντονες αντιφάσεις: είναι η γενιά της δημιουργίας πλούτου αλλά και συσσώρευσης τεράστιων χρεών, των κοινωνικών δικαιωμάτων αλλά και του προβληματικού κοινωνικού κράτους, της δημοκρατίας αλλά και της διαφθοράς, της ευρωπαϊκής ένταξης αλλά και της τελευταίας θέσης στην ΕΕ, είναι η γενιά που έκαψε τα περισσότερα δάση, μπάζωσε τα περισσότερα ρέματα και έχτισε τα περισσότερα αυθαίρετα στην ιστορία της Ελλάδας.

    Είναι η γενιά που πραγμάτωσε όλα τα μεγάλα και μαζικά αιτήματα του τόπου (δημοκρατία, ανεξαρτησία, ελευθερία κλπ), όμως δεν άγγιξε τον πυρήνα των περισσότερων πολύ σημαντικών προβλημάτων. Ως αποτέλεσμα παίζουμε μπάλα στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου, την ΕΕ, είμαστε όμως τελευταίοι και καταΐδρωμένοι.

    Θέλουμε λοιπόν να κάνουμε ένα βήμα μπροστά με αισιοδοξία και σε συνεργασία με τους 50+. Θέλουμε όμως οι 50+ να καταλάβουν ότι αυτή η συνεργασία δε συνεπάγεται πατρονάρισμα και χτύπημα στην πλάτη των νέων από τους παλιούς αλλά σπάσιμο των κοκαλωμένων ιεραρχιών, της γεροντοκρατίας και της ηλικιακής επετηρίδας στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας. Συνεπάγεται αλλαγές στο κράτος, τη διοίκηση, το ασφαλιστικό, την αγορά εργασίας. Συνεπάγεται αλλαγή μοντέλου ανάπτυξης.

    Όλα αυτά λοιπόν δεν έχουν να κάνουν με κάποιου τύπου μεταφυσική συζήτηση περί "συστήματος", αλλά με μια σκληρή πραγματικότητα που απαιτεί αλλαγές παντού -με μικρά βήματα ή με άλματα είναι θέμα τακτικής και αφορά σε μια άλλη συζήτηση.-

    ReplyDelete
  26. ποιο είναι αντί πιο είναι

    ReplyDelete
  27. @ parmenidis

    είπες
    "Επειδή πολλές φορές,προσωπικά, μίλησα για αντικρατισμό θα πρέπει να διευκρινίσω ότι οποιαδήποτε μορφή εξουσίας-κρατικής,αγοράς,εκκλησίας κλπ.- με τοποθετεί αυτόματα και αντανακλαστικά απεναντί της.
    Της ανοίγω πόλεμο με όλα τα ταπεινά μέσα που διαθέτω"

    συμφωνούμε

    ReplyDelete
  28. @ parmenidis

    Εξαρτάται ΠΟΥ και ΠΩΣ στέκει το Κράτος. Εάν και όταν το Κράτος είναι στοιβαρό, αλλά όχι αυταρχικό, εάν και όταν το κράτος είναι τόσο ισχυρό ώστε η κομματική εξουσία να ΜΗ το αγγίζει, εάν και όταν το κράτος είναι εκεί γιά να υπηρετεί και ΟΧΙ να σαδίζει τον πολίτη, ΤΟΤΕ (και μόνο) το κράτος όχι μόνο ΔΕΝ είναι εχθρός αλλά ο καλύτερος σύμμαχος του πολίτη.

    Στην Ελλάδα, όμως, είχαμε (και έχουμε) μέχρι σήμερα ένα κράτος αυταρχικό ΚΑΙ διεφθαρμένο που ουδέποτε αμφισβήτησε το εκάστοτε κυβερνών κόμμα ούτε το εκάστοτε κυβερνών κόμμα αυτό, διότι ίσχυε μεταξύ τους (και ισχύει) μιά ΑΜΦΙΔΡΟΜΗ ΚΑΤΑΛΥΣΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ (CORRUPT RECIPROCITY or RECIPROCITY OF CORRUPTION).

    Kαι όταν λέμε "κράτος" στην Ελλάδα, ας ΜΗΝ εννοούμε κάτι το αφηρημένο, ένα "υψηλά ιστάμενο σύστημα εξουσίας" και όλα αυτά που αναμασώνται ανοήτως από τους λαϊκιστές, από πρωίας μέχρι νυκτός. Οταν λέμε κράτος, στην Ελλάδα, εννοούμε μικρομεσαίους υπαλλήλους, τη μάνα μας την πολεοδόμο και τον πατέρα μας το εφοριακό, που ΚΟΛΥΜΠΑΝΕ στη διαφθορά.
    Και απέναντι σ αυτό το κράτος, εμείς οι απανταχού της γης Ελληνες Δημοκράτες είμαστε εχθροί.

    ReplyDelete
  29. Ναι, ναι

    ΚΑΙ

    ανεξαρτήτΟΥ ηλικίας

    ReplyDelete
  30. Αγαπάτε υπαλλήλους

    ReplyDelete
  31. I cannot help but notice that

    1)fascist, national-socialist Greek member of the European Parliament Antonios Samaras,
    2) fascist Greek member G. Karatzaferis and
    3) ALL of PASOK's members

    voted down the European Parliament's report on FYROM.

    It is, thus, clear that there is common ground between Samaras, Karatzaferis and PASOK and this ground is called POPULISM, a la grecque, as introduced and celebrated by our beloved Andreas Papandreou

    O tempora, o mores

    ReplyDelete
  32. Την έκρηξη του ηφαιστίου της Σαντορίνης που βύθισε το μισό Αιγαίο και εξαφάνισε 2 πολιτισμούς ποιος νομίζετε ότι το προκάλκεσε;

    Το ΠΑΣΟΚ φυσικά...

    και τους πείραξε τώρα η οικολογική καταστροφή από ένα βυθισμένο καρυδότσουφλο...

    ReplyDelete
  33. Πασόκος ήταν και ο μετεωρίτης που οδήγησε στην οικολογική καταστροφή - εξαφάνιση των δεινοσαύρων.

    Και τολμάνε και μιλάνε τώρα για την Πάρνηθα τα λαμόγια!

    ReplyDelete
  34. Θυμάσαι ρε συ στη ναυμαχία της Σαλαμίνας τι πουστιές είχαν επιχειρήσει να κάνουν διάφοροι επιτήδιοι;

    Πάλι καλά που υπήρχαν οι αρχαίοι Νεοδημοκράτες, ε????

    ReplyDelete
  35. Μα καλά,

    δεν έχετε ακούσει ότι οι Πασόκοι της κλασσικής εποχής εξοστράκιζαν τους πολιτικούς τους αντιπάλους;

    ReplyDelete
  36. Ο Περικλής πάντως είχε υποφέρει τα πάνδεινα.

    ReplyDelete
  37. Ρε σεις ξέρετε τι είχε τραβήξει ο Μεγας Κωνσταντίνος με τις προμήθειες για την κατασκευή της Αγιά Σοφιάς που έτρωγαν οι βυζαντινοί πασόκοι;;

    Άσε, που να σας τα λέω...

    ReplyDelete
  38. Αμ το άλλο;

    Ο Παπαφλέσσας; Ξεχνιούνται αυτά τα πράγματα;

    ReplyDelete
  39. Τότε με τον Αλή Πασά στα Γιάννενα και την κυρά Φροσύνη θυμάσαι τι είχε γίνει;

    ReplyDelete
  40. Το ΠΑΣΟΚ επίσης ευθύνεται (ιστορικά αποδεδειγμένο γεγονός) για τη Μικρασιατική καταστροφή.

    ReplyDelete
  41. Και για τον Β Παγκ. Πόλεμο.

    ReplyDelete
  42. Η Απόβαση στη Νορμανδία αποφασίστηκε στη Ρηγίλης, το γνωρίζατε;

    ReplyDelete
  43. Διαμαρτύρομαι.
    Ο κ. Καρατζαφέρης είναι κομμουνιστής.

    ReplyDelete
  44. 1453. Κωνσταντινούπολη.

    Οι εγκάθετοι του ΠΑΣΟΚ ανοίγουν τις κεκρόπορτες και μπαίνουν οι Μουσουλμάνοι.

    Άλλη μία εθνική προδοσία.

    ReplyDelete
  45. Οι πρόγονοι του Κωστάκη ανακάλυψαν την Αμερική, την ώρα που το μεσαιωνικό ΠΑΣΟΚ έκαιγε τους επιστήμονες στην πυρά.

    ReplyDelete
  46. I am looking forward to the future with optimism:

    Sifounakis
    Matsouka
    Mpatzeli

    The future is ours

    ReplyDelete
  47. Γι αυτούς από σας που δεν γνωρίζουν, ο Σηφουνάκης είναι αυτός που κρατάει την ομπρέλλα (στις pics) γιά να ΜΗ βραχεί ο "κύριος", the valet, that is

    ReplyDelete
  48. Βρε βάλτε το καλά στο μυαλό σας.

    Δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΟ ΑΗΔΕΣ από το θέαμα των οπισθίων του Κωστάκη, να πηγαίνουν μιά μπάτης, μιά βαρδάρης, όταν ανεβαίνει τα σκαλιά του Μαξίμου.

    Αλλά ΔΕΝ υπάρχει και ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΟ ΗΛΙΘΙΟ από το επιτηδευμένο, ψεύτικο και χαζοχαρούμενο "γελάκι" του Γιωργάκη προς το λαουτζίκο.

    ΒΟΤΤΟΜ LINE

    BOTH ARE A PIECE OF SH- -

    That's the tragic predicament of Greece.

    ReplyDelete
  49. @ 4:45

    File ston Ellhna aresei na einai yphkoos k oxi poliths.

    ReplyDelete
  50. Σιφουνάκι είναι καλό και πιστό υπιρέτι.

    ReplyDelete
  51. Συμφωνώ Μεγαλειοτάτη.
    Οπως πιστός υπηρέτης ήταν και ο προσωπικός βαλές του μπαμπά μου, ο κ. Γείτονας.
    Το καλό να λέγεται.
    Εμείς φερθήκαμε πάντα καλά στους υπηρέτες και στις υπηρέτριές μας.

    ReplyDelete
  52. διάβασέ με πάτα το λινκ !

    ReplyDelete
  53. Διαμαρτύρομαι, λέω.
    Ο κύριος Καρατζαφέρης είναι κομμουνιστής και ανθρωπιστής

    ReplyDelete
  54. @Στο κέντρο ο άνθρωπος!

    "διάβασέ με πάτα το λινκ !"

    Φίλε, η Φώφη σου έστειλε εξώδικο διότι υποκλέπτεις το "στο κέντρο ο άνθρωπος" στο οποίο έχει κληρονομικώ δικαιώματι αποκλειστικότητα και διεθνές copyright

    ReplyDelete
  55. ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ από τους εκτός ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ

    Αντί να συσπειρώνεσθε γύρω από δύο ελεεινά και σε ΜΗ αναστρέψιμο βαθμό διεφθαρμένα Κόμματα,
    ΣΥΣΠΕΙΡΩΘΕΙΤΕ γύρω από την ΚΟΙΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ και πιστέψτε με, ΟΛΑ μπορούν να αλλάξουν και μάλιστα θεαματικά.

    ΜΗ ΓΙΝΕΣΘΕ ΥΠΟΧΕΙΡΙΑ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

    ReplyDelete
  56. @ c.a.

    το κρίσιμο ερώτημα είναι ποιο κράτος;

    @ c.a 2

    Σωστός. ΑΝΟΙΞΤΕ ΔΡΟΜΟ στην ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ. Εκεί όπου υπάρχει πραγματική ελευθερία έκφρασης και δυνατότητα διεκδίκησης των συμφερόντων των νέων. Χωρίς μεσάζοντες, άνωθεν επιβαλόμενες "γραμμές", φίλτρα, ωραιοποίηση ή κούφιο ριζοσπαστισμό.

    ReplyDelete
  57. ο αντίπαλος επαναλαμβάνουμε δεν είναι ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε η ΝΔ ούτε το ΚΚΕ κι ο ΣΥΝ per se. Είναι το μεταπολιτευτικό status quo, η ιδεολογία και τα πρόσωπα που το συντηρούν.

    Είναι το ηλικιακό καθεστώς, το αναπτυξιακό και θεσμικό μοντέλο.

    Είναι οι δυνάμεις της αδράνειας που υπάρχουν παντού σε όλους τους χώρους και σε όλα τα κόμματα .

    Αυτό που έχει σημασία είναι να αποκτήσει φωνή και δύναμη η σιωπηλή πλειοψηφία της κοινωνίας που θέλει αλλαγές και να μπουν στο περιθώριο οι ευνοημένες μειοψηφίες.

    ReplyDelete
  58. Στα γραπτά καλά τα λέτε. Θέλω να δώ την ύστατη στιγμή όταν σπρώχνετε το χαρτάκι στο φακελάκι, τι θα κάνετε. Έργα κύριοι και κυρίες. Έργα. Όσο το 80% των ψήφων πάει στα κόμματα εξουσίας δε γίνεται τίποτα. Μας αγνοούν.
    Inaction is a weapon of mass destruction.

    ReplyDelete
  59. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ -> TEΝΕΚΕΣ
    ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ -> ΤΕΝΕΚΕΣ

    ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ -> ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ

    ReplyDelete