Thursday, March 8, 2007
Έλληνες: γερνάμε και δεν γεννάμε!
Σύμφωνα με έρευνα που δημοσίευσε η Eurostat τη Δευτέρα 5 Μαρτίου, οι Ελληνίδες γεννούν 1,28 παιδιά κατά μέσο όρο, ενώ ακολουθούν οι Πολωνέζες με 1,24 παιδιά, οι Σλοβάκες με 1,25 παιδιά, και οι Λιθουανές με 1,25 παιδιά. Τα υψηλότερα ποσοστά γονιμότητας καταγράφονται στη Γαλλία με 1,92 παιδιά ανά γυναίκα. Αναφορικά με το προσδόκιμο ζωής οι Ελληνίδες ζουν κατά μέσο όρο 81,5 χρόνια, ενώ οι Έλληνες 76,6 χρόνια. Τα αντίστοιχα ποσοστά για την ΕΕ των «27», είναι 81,5 χρόνια για τις γυναίκες και 75,4 χρόνια για τους άνδρες. Οι επιδόσεις αυτές καθιστούν την Ελλάδα 22η αναφορικά με το δείκτη γονιμότητας ενώ την τοποθετούν μέσα στην πρωτη πεντάδα αναφορικά με το δείκτη μακροζωίας.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ασφαλιστική ανταρσία για να σωθούμε παίδες...
ReplyDeleteΠολύ σωστά G700.
ReplyDeleteΑπλή αριθμητική μας λέει πως γιά να διατηρηθεί ο πληθυσμός μιας χώρας, πρέπει κάθε γυναίκα (ή κάθε αντρόγυνο) να αποκτά 2 παιδιά. Ορίζει, λοιπόν, η κοινή λογική πως με την τρέχουσα υπογεννητικότητα ο πληθυσμός αναμένεται να μειωθεί αισθητά κατά τα προσεχή 20 χρόνια (και να φθάσει τα 5 εκατομμύρια το 2050). Αυτή η πραγματικότητα σε συνδυασμό με την μακροβιότητα των Ελλήνων (79 χρόνια κατά μέσο όρο), προστάζει, ακόμα και αν δεν είχαμε υποχρεώσεις έναντι τρεχόντων υψηλοσυνταξιούχων (δηλαδή ακόμα και αν αρχίζαμε απο μηδενική βάση), πως γιά να αντεπεξέλθουμε στις μελλοντικές ανάγκες η αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης είναι απαραίτητη αυθωρεί και παραχρήμα.
Κατά συνέπεια, οι περί του αντιθέτου κοπτόμενοι κύριοι της ΓΣΕΕ πρέπει να καταγγελθούν δημόσια ως agents provocateurs και αισχροί απατεώνες.
Ωραία τα στατιστικά, και όντως αποδεικνύουν οτι και πολλά χρόνια ζούμε οι έλληνες και καλά ( χωρίς παιδιά και ταλαιπωρία).
ReplyDeleteΑλλά δε θα συμφωνήσω με τον κομφούκιο για την αύξηση ορίων συνταξιοδότησης. Να μη ξεχνάμε οτι αν δε θέλουμε να κάνουμε παιδιά, ούτε να δουλεύουμε πολύ, υπάρχει και η μετανάστευση.
Ολη η Ευρώπη,της Ρωσσίας συμπεριλαμβανομένης,εχει το ιδιο δημογραφικό πρόβλημα."ΠΟΛΛΛΟΙ ΓΕΡΟΙ ΚΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ,ΛΙΓΟΙ ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΦΤΩΧΟΙ".Μόνο με αθρόα είσοδο νεαρών μεταναστών θα λυθεί το πρόβλημα.Η βιολογική αναπαραγωγή στηριζεται στην αντίληψη της γυναίκας-παιδοπαραγωγού.Η σημερινή Ευρωπαία ούτε το δεχεται ούτε το μπορεί.Οι πλούσιοι γέροι της
ReplyDeleteΕυρώπης θα πρέπει να εγκαταλείψουν την ιδεα οτι οι νεοι θα τους πληρώνουν το "σεξοτουρισμό τους" στη Ταιλάνδη.
Η Ελλάδα χωράει-πρέπει να χωρέσει-τουλάχιστον 2.000.000 μετανάστες ακόμη.Νεαρούς και των δυο φιλων.ΑΠΟ ΌΛΕΣ ΤΙΣ ΦΥΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥΣ. Αποφασισμένους να ΖΗΣΟΥΝ στη χώρα μας.Με πληρη πολιτικά δικαιώματα.Με προοπτική να αγαπήσουν τον Ελληνικό πολιτισμό και να γίνουν-αν το θελήσουν- Ελληνες.ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ,ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ ΚΑΙ ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΚΟ πάνε μαζί.
ReplyDelete@ parmenidis-2
ReplyDeleteΗ πρότασή σου δεν είναι κακή ιδέα, εφόσον μπορεί η οικονομία να τους απορροφήσει, δηλαδή να αποκτήσουν τακτικές θέσεις εργασίας με ασφάλιση ΚΑΙ υπό τη προϋπόθεση της δυνατότητας (όπως ωραία και δίκαια παρουσιάζεις) πλήρους ένταξης και ενσωμάτωσής τους στη κοινωνία με όλες τις προνομίες των Ελλήνων πολιτών , εάν εκείνοι το επιλέξουν. Αν και τα κίνητρα της είναι αλλότρια, δηλαδή να εξασφαλισθούν οι συντάξεις του μέλλοντος και να επιλυθεί το δημογραφικό, η πρότασή σου είναι δίκαιη αφού προτείνεις ένα κοινωνικό συμβόλαιο, όπου οι δύο συμβαλλόμενοι κερδίζουν εξ ίσου ο ένας από τον άλλο.
Αντιλαμβάνεσαι, βέβαια, πως ο Ελληνικός λαός δεν ειναι έτοιμος γιά τέτοιες αιρετικές/ανατρεπτικές ιδέες. Αλλωστε, ανεξαρτήτως της κουλτούρας ενός λαού, σε περιόδους οικονομικής ανασφάλειας, ο εθνικισμός περιέρχεται στο zenith του. Αν πραγματοποιόταν, λοιπόν, αυτό που προτείνεις, θα προέκυπτε κοινωνικό χάος με τους πατριδοκάπηλους κυρίους Παπαθεμελή και Καρατζαφέρη να κερδίζουν απο 25-50 έδρες ο καθένας στο Κοινοβούλιο και Κύριος οίδε ΤΙ άλλο!
Αλλά ως ιδέα pas mal!
Φίλε Κομφούκιε και Φίλη maria_pin,
ReplyDeleteΩς προς τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης.
Εμείς προτείνουμε πλήρη ελευθερία επιλογής εξόδου από την εργασία. Η σύνταξη θα είναι πλήρως ανταποδοτική. Θα υπολογίζεται από το τι έχει πληρώσει ο κάθε εργαζόμενος στη διάρκεια του εργασιακού του βίου (τόσο στο κοινωνικό-κρατικό ταμείο όσο και στο ιδιωτικό ασφαλιστικό fund).
Όσοι δεν έχουν πληρώσει ποτέ στη ζωή τους, ή για οποιοδήποτε λόγο έχουν πληρώσει λίγο, θα εμπίπτουν στις ρυθμίσεις και τις προβλέψεις του κοινωνικού κράτους χωρίς να επιβαρρύνουν το ασφαλιστικό. Αυτή η πατέντα του να κάνουμε κοινωνική πολιτική μέσω των ασφαλιστικών ταμείων είναι μεσογειακό κόλπο, δεν γίνεται πουθενά αλλού στην Ευρώπη και πρέπει να τελειώνει κάποια στιγμή. Οι όποιες δαπάνες-παροχές πρέπει επιβαρρύνουν τον προϋπολογισμό για την κοινωνική πολιτική και όχι τα ασφαλιστικά ταμεία (χαρακτηριστική περίπτωση εδώ είναι το ΕΚΑΣ)
Φίλε Παρμενίδη, Κομφούκιε και maria_pin
Ως προς τη μετανάστευση. Συμφωνούμε απόλυτα.
α) το ασφαλιστικό χρειάζεται ισχυρές δημογραφικές ενέσεις είτε ντόπιου είτε αλλοδαπού πληθυσμού
Προσθέτουμε την εξής παράμετρο
β) το ασφαλιστικό χρειάζεται επίσης αύξηση του συνολικού επιπέδου απασχόλησης, από 59,5% που είναι τώρα στο 70%. Να πιάσουμε και κανέναν από τους στόχους της Λισσαβόνας...
@ G700
ReplyDeleteΓράφεις "Ως προς τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης.
Εμείς προτείνουμε πλήρη ελευθερία επιλογής εξόδου από την εργασία".
Αναφορικά στην αύξηση του ορίου δανείσθηκα το μοντέλο της Social Security Administration που παρατείνει το όριο κλιμακωτά βάσει έτους γεννήσεως του εργαζομένου.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Ως "όριο" νοείται εδώ η ηλικία εξόδου που συνοδεύεται με μέγιστη αποδοτικότητα, αλλά ο εργαζόμενος μπορεί να αποσυρθεί νωρίτερα. Ετσι, ένα άτομο που αποσύρεται στα 62 θα πάρει λιγότερη σύνταξη από ένα άτομο με ισόποσες εισφορές, αλλά που συνταξιοδοτείται στα 67. Εδώ δεν υφίσταται θέμα ποινών, αλλά απλή εφαρμογή πινάκων τοκοχρεωλυσίου (ίδε παρακάτω).
Σύνταξη είναι μιά τακτική, διά βίου, αποζημίωση (annuity, capital annuitization for life) σε αντάλλαγμα συσσωρευθέντος κεφαλαίου κατά τη διάρκεια του εργασιακού βίου, ωσάν τοκοχρεωλύσιο, ήτοι παρόμοια με εξόφληση στεγαστικού δανείου, όπου το μηνιαίο premium εξαρτάται από το βίο-διάρκεια του δανείου.
Στον προσδιορισμό της σύνταξης δεν εισχωρεί μόνο το κεφάλαιο και το τρέχον επιτόκιο καταθέσεων, αλλά και η κατ΄εκτίμηση διάρκεια του τοκοχρεωλυσίου, ήτοι το προσδόκιμο όριο επιβίωσης (ie 80) μείον την ηλικία του αποχωρούντος. Εδώ πλέον έχουμε να κάνουμε με απλούς τραπεζικούς πίνακες. Γιά παράδειγμα, εάν τα επιτόκια είναι, όπως τώρα, γύρω στο 4.5%, γιά το αυτό συσσωρευθέν κεφάλαιο, ο αποχωρών στα 65 (με αναμενόμενα 15 χρόνια μέχρις εξοφλήσεως,/θανάτου) θα λάβει σύνταξη μεγαλύτερη κατά 55-60% από τον αποχωρούντα στα 50 (με αναμενόμενα 30 χρόνια ζωής). Στη περίπτωση σχεδόν μηδενικών επιτοκίων, όπως πριν 4-5χρόνια, για συσσωρευθέν κεφάλαιο 200.000 ευρώ, ο αποχωρών στα 50 θα έπαιρνε σύνταξη 555 ευρώ, στα 65, 1,111 ευρώ (ie διπλάσια) και στα 67, 1,282 ευρώ (ie υπερδιπλάσια). Αρα, ακόμα και εάν θεσμοθετηθεί (όπερ και δικαιότατο) πλήρης ελευθερία στην επιλογή ηλικίας εξόδου, η συνταξιοδότηση σε πρώιμη ηλικία θα είναι αφ εαυτής ασύμφορη έως απαγορευτική.
Ομως, αυτό που εσείς προτείνετε μπορεί να εφαρμοσθεί πρακτικά μόνο εάν στον αποχωρούντα θα εξοφλείται το συσσωρευθέν κεφάλαιο in toto, χωρίς καμμιά άλλη υποχρέωση του Ασφαλιστικού Ταμείου. Στην περίπτωση αυτή η ηλικία του αποχωρούντος είναι άνευ σημασίας (irrelevant factor).
Very morbid discussion... I'm going to drink two bloody Mary's
@ κομφούκιος
ReplyDeleteσυμφωνούμε. κίνητρα για να μείνει κανείς στην εργασία αν το θέλει και όχι επιδότηση της πρόωρης συνταξιοδότησης με χρήματα των νέων εργαζόμενων.
Η συνταξιοδότηση σε πρώιμη ηλικία πρέπει να είναι ασύμφορη και απαγορευτική. Εάν κάποιος το επιθυμεί ας αναλάβει και το κόστος.
Και όπως είπαμε: οι ειδικές περιπτώσεις στο κοινωνικό κράτος όχι στο ασφαλιστικό.
Right on!!!!
ReplyDeleteΕμεις οι επτακοσάρηδες, που κατάφοβοι στριμωχνώμεθα στον κατέξοχην συνταξιοδοτικο και αντιπαραγωγικό τομέα, συνεχίζουμε το όμορφο παιχνίδι της πατρικής μας μεταπολίτευσης.
ReplyDeleteΖητούμε νέο αίμα, αληθινό, δημιουργικό και ορεξάτο, με όνειρα πιο υψηλά από τη Μερσεντές του μπαμπά του Τάκη ή, το Ρενώ Κλιό - βραβείο εισαγωγής (με εννιαμισι) στο Πανεπιστημιο...
Δυστυχώς, η μετανάστευσις δεν είναι μόνο στατιστική ανάγκη...
Χαίρω δια την γνωριμίαν!