16-3-2011
On 16th March in Brussels, the European Youth Forum presented a new study highlighting the impact of the provisions of the Treaty of Lisbon in the field of youth. Conducted by Prof. Paolo Ponzano, the study in particular focuses on article 165 of the treaty which specifically deals with youth participation. The launch at the European Parliament was hosted by MEP Katarina Nevedalova, and attended by Zenon Severis from the cabinet of Youth Commissioner Vassiliou, as well as Giacomo Filibeck, President of the Youth Convention, amongst others.
“Art. 165 of the Treaty is the result of the advocacy of the European Youth Forum towards the Institutions for a decade to recognise the principe that young people must play a key role in European democratic life,” underlined Peter Matjašič, President of the European Youth Forum, “the insightful results of this research reinforce the need to invest in youth participation in the next Budget cycle of the Union”.
Read the 'the Impact of the New Provisions of the Treaty of Lisbon' here!
Art 165º is kapput
ReplyDeleteΤο ενδεχόμενο η Ελλάδα und the remaining europe is going the same way, lack of vision i s'pose....
certainly strangers we are, at any rate the european unity marches away
greek week end
ReplyDeleteof course
elade...und the youth impact
ReplyDeleteand the remaining few?
Θα πω 2 λόγια επιπλέον, για να μην πετάγεται ο κάθε απολίτιστος βλάκας και επιτίθεται χωρίς λόγο.
ReplyDelete'Οποιος διαβάσει αυτά που έγραψα, θα δει οτι πουθενά δεν είπα οτι το fiat χρήμα είναι πανάκεια εάν δεν οργανώσεις σωστά την οικονομία σου. 'Ημουνα ξεκάθαρος οτι είναι στην διακριτική ευχέρεια των εμπορικών σου εταίρων τι θα σου πουλήσουνε, μέσω της ισοτιμίας του νομίσματος σου, καθώς και οτι η δημοσιονομική ελευθερία του κράτους περιορίζεται στο εσωτερικό της χώρας, όπως και οτι ο πληθωρισμός μπορεί να αποτελέσει πρόβλημα.
Επομένως, Ventriloquist, γλίτωσε τον εαυτό σου απ΄ τον κόπο να πετάγεσαι και να επιτίθεσαι χωρίς λόγο.
Υπάρχει όμως ένα σοβαρό πρόβλημα με το δυσλειτουργικό σύστημα της Ευρωζώνης, το οποίο στην παρούσα συγκυρία βάζει την Ελλάδα (και χώρες σαν την Ελλάδα) σε μια αδύνατη θέση.
Η Ευρωζώνη λειτουργεί περίπου σαν virtual κανόνας του χρυσού: κυβερνήσεις που δεν ελέγχουν την έκδοση νομίσματος, αναγκάζονται και καταφεύγουν στις "αγορές" για να χρηματοδοτήσουν τις ανάγκες τους όταν έχουν έλλειμμα στο ισοζύγιο συναλλαγών.
Αυτο έρχεται σε πληρη αντίθεση με το πως λειτουργεί ένα fiat σύστημα όταν το κράτος ελέγχει το νόμισμα του (οπού το κρατικό χρέος αποτελεί κάτι εντελώς διαφορετικό). Αλλά επειδή αυτό δεν είναι της παρούσης, ας επιστρέψουμε στην Ευρωζώνη.
Τώρα που για διάφορους λόγους οι μεγάλες και τρανές αγορές απεφάνθησαν οτι η Ελλάδα (και χώρες σαν την Ελλάδα) θα πρέπει να πληρώσουν εξωφρενικά επιτόκια για να μπορούν να δανείζονται, υπάρχει μόνο μια λύση μέσα στο σύστημα της Ευρωζώνης. Αυτή είναι: είτε να εξάγεις, είτε να φτωχύνεις. Ακριβώς όπως στον κανόνα του χρυσού.
Υπάρχει όμως το εξης πρόβλημα. Τι ακριβώς θα εξάγει η Ελλάδα, για να ανταγωνιστεί μάλιστα εξαγωγικά μεγαθήρια όπως η Γερμανία (όπως έχω ξαναγράψει οι εξαγωγές και τα εμπορικά πλεονάσματα είναι zero sum game, και το πλεόνασμα του ενός είναι το έλλειμμα του άλλου);
Μήπως θα φέρει κανείς εργοστάσια στην Ελλάδα για να παράγουμε αυτοκίνητα ή ηλεκτρονικά; 'Η μήπως θα πλημμυρίσουν τουρίστες τα ελληνικά νησιά όταν το ευρώ είναι τόσο ακριβό;
Οι διάφορες μεταρυθμίσεις που καλείται να κάνει η Ελλάδα (κλειστά επαγγέλματα, δαπάνες στο δημόσιο κλπ) είναι τριτεύσουες σε σχέση με το πραγματικό πρόβλημα, το ελλειμματικό ισοζύγιο και το ανισόρροπο εμπόριο στην ευρωζώνη.
Η Ελλάδα δεν είχε εξαρχής καμία θέση στο ευρώ, γιατί όταν μπήκαμε στην ευρωζώνη είχαμε ήδη αρχίσει να τρώμε τα θεμέλια της οικονομίας μας με τον κρατικό δανεισμό, την ακόλουθη γιγάντωση συγκεκριμένων τομέων της οικονομίας μας, και την αποβιομηχανοποίηση, και άρα το εθνικό νόμισμα θα ήταν ιδιαίτερα πολύτιμο εργαλείο για να σώσουμε οτι προλάβουμε με μέτρα σχετικού προστατευτισμού (υποτίμηση) πρωτού γίνει η ελληνική οικονομία σχεδόν αποκλειστικά κατανάλωση.
Ventriloquist, διαφωνείς; Σύγκρινε το τωρινό μας ΑΕΠ με ένα ΑΕΠ προ Ευρωζώνης και δες το μέγεθος του τότε πρωτογενούς τομέα με τον σημερινό πρωτογενή τομέα. Πρόκειται για κατάρρευση.
Το ευρώ είναι για δυνατές οικονομίες, με πλεονασματικά ισοζύγια, ικανές να ανταπεξέλθουν στον ανταγωνισμό που συνεπάγεται ένας virtual κανόνας του χρυσού.
Παρά λοιπόν τους πανηγυρισμούς για την πρόσφατη μείωση των επιτοκίων, σύντομα θα διαπιστώσετε οτι δεν είναι παρά μια τρύπα στο νερό, γιατί καθώς η Ελλάδα συνεχίσει να φτωχαίνει, τόσο πιο δύσκολη θα γίνεται η εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, μέχρι να μας κάνουν τη χάρη αυτοί, να τους κάνουμε τη χάρη κι εμείς, να μας αφήσουν να χρεοκοπήσουμε, να τους αδειάσουμε και τη γωνιά, και να ξεκινήσουμε από πιο στερεές βάσεις.
Και ένα τελευταίο. Το νέο σχέδιο για επαναγορά ομολόγων επίσης δε λύνει κανένα ουσιαστικό πρόβλημα. Γιατι ναι μεν αλλάζει τη μορφή του χρέους (αφού δε μπορούμε να εκδώσουμε χαρτάκια, πουλάμε "σκληρή περιουσία" για να πάρουμε χαρτάκια και να επαναγοράσουμε άλλου είδους χαρτάκια) αλλά εξακολουθεί να μη λύνει το πραγματικό πρόβλημα, το ελλειμματικό ισοζύγιο.
Το ειρωνικό σε όλα αυτά είναι οτι καθώς μια σειρά πο χώρες φτωχαίνουν, αυτό θα επηρεάσει αρνητικά και τις χώρες με τα εμπορικά πλεονάσματα.
"Η Ελλάδα δεν είχε εξαρχής καμία θέση στο ευρώ, γιατί όταν μπήκαμε στην ευρωζώνη είχαμε ήδη αρχίσει να τρώμε τα θεμέλια της οικονομίας μας με τον κρατικό δανεισμό, την ακόλουθη γιγάντωση συγκεκριμένων τομέων της οικονομίας μας, και την αποβιομηχανοποίηση, και άρα το εθνικό νόμισμα θα ήταν ιδιαίτερα πολύτιμο εργαλείο για να σώσουμε οτι προλάβουμε με μέτρα σχετικού προστατευτισμού (υποτίμηση) πρωτού γίνει η ελληνική οικονομία σχεδόν αποκλειστικά κατανάλωση."
ReplyDeleteΈτσι ακριβώς ! Και πως αντιμετωπίζει την κατάσταση σήμερα το κυβερνών παραδοσιακό κόμμα της κρατικολαγνείας?
Ιδού: http://www.youtube.com/watch?v=7_PIhh8LoQQ
(Ενα βιντεάκι αφιερωμένο σε κατι μοσχαροκεφαλές του ιδιωτικού τομέα που επιμένουν... σοσιαλιστικά !)