Της Μαρί Ντε Βερζές*
Τελικά, τίποτα δε του «βγαίνει»: παρ' όλες τις προσπάθειες της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου να τροχοδρομήσει ξανά τη χώρα του, υψηλά ιστάμενοι επενδυτές, αναλυτές και οικονομολόγοι εξακολουθούν να αμφιβάλουν για τη δυνατότητα της Ελλάδας να αποπληρώσει τα πελώρια χρέη της. «Δεν υπάρχει τρόπος να αποφευχθεί η αναδιάρθρωση» εκτιμά π.χ. ο Ότμαρ Ίσινγκ (Otmar Issing), άλλοτε επικεφαλής οικονομικός αναλυτής της «ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας» (ΕΚΤ) σε μια συνέντευξή του στις 21 Μαρτίου στο γερμανικό περιοδικό «Σπίγκελ».
Η ετυμηγορία είναι τελεσίδικη, έστω κι αν έρχεται την ώρα που οι Ευρωπαίοι ηγέτες αποφάσισαν να ελαφρύνουν τους όρους της οικονομικής βοήθειας που παρασχέθηκε στην Ελλάδα το Μάιο του 2010.
...διαβάστε τη συνέχεια στην ιστοσελίδα του PPOL.
Ta pragmata einai dyskola alla oxi adieksoda. I EE einai diatethimeni na syzitisei - kai na ylopoiisei - opoia lysi xreiastei etsi oste i Ellada na ta kataferei. Arkei na kanoume prota apola emeis oloi oi ypoloipoi ti douleia mas.
ReplyDeleteΟ ΓΑΠ έκανε τη δουλειά του και με το παραπάνω.Με έξυπνες κινήσεις εξασφάλισε υποστήριξη απο όλους τους διεθνείς οργανισμούς.Επαιξε αρκετά το χαρτί του συστημικού κινδύνου αλλά κατάφερε η χώρα να μην πτωχεύσει.
ReplyDeleteΤώρα η μπάλλα βρίσκεται στο δικό μας τεραίν.Εαν κάνουμε πέντε σωστά πράγματα θα βρεθούμε στη πλεονεκτική θέση ώστε τη κατάλληλη ώρα να μπορούμε να κάνουμε ένα φιλικό διακανονισμό με τους δανειστές μας για το χρέος.Αυτό βέβαια θα γίνει συντεταγμένα και με την αρωγή του ΕΜΣ.
ReplyDeleteO ΓΑΠ πέτυχε, το χωρίς ιστορικό προηγούμενο επίτευγμα,να μετατρέψει το χρέος απο Ελληνικό σε Ευρωπαικό.
ReplyDeleteO GAP tin kanei ti douleia tou, alla oi ypoloipoi ti kanoume?
ReplyDeleteOso milame synexeia gia tous arxigous kai tous ypourgous kai tous loidoroume les ki einai oi monoi pou prepei na ergastoun sti xora, toso perissotero koroideyoume tous eaytous mas se sxesi me to ti prepei EMEIS oi ypoloipoi na kanoume.
Otan milame gia kratos na min koitame mono to kefali tou Leviathan alla kai to ypoloipo to soma. Den pasxoume sto nou, alla sta zotika organa pou einai i idia i koinonia, kai sygkekrimena i organosi kai dioikisi tis koinonias, apo kato pros ta pano.
ReplyDeleteI epoxi tou Ellina Akalyptou teleiose. Tora akalypti exei meinei i koinonia. I ftoxeia den metratai mono se misthous kai ergasia, metratai kai se plouto kai periousia. Min ksexname oti eimaste konta stin 30i pio plousia xora ston kosmo, pou me katalliles synthikes empistosynis pou sto xeri mas einai na kalliergisoume, mporoume me meros aytis tis periousias na apoplirosoume ta xrei mas kai na synexisoume. Alla eipame, aera empistosynis ki ergatikotitas xreiazomaste, ante nte.
ReplyDelete@parmenidis
ReplyDeleteyou worship GAP.But...great leaders have had one characteristic in common:it was the willingness to confront unequivocally the major anxiety of their people in their time.(J.K.Galbraith)
Now,my dear philosopher and poet,does GAP furnish the definition?
Ο ΓΑΠ παρμενίδη πρώτα πέρασε τη θηλειά στο λαιμό μας με τις δηλώσεις περι Ττανικού κτλ και μετά την έσφιξε υπογράφοντας την οικονομική επιτροπεία της χώρας χωρίς καν να διαβάσει τι υπέγραφε.
ReplyDeleteΝόμισε ότι θα έπαιρνε καταναλωτικό δάνειο και όλα θα συνέχιζαν όπως πριν....
Έφτιαξε μιά κυβέρνηση -τσίρκο που το 90% των υπουργών λουφάζουν, με πρόσωπα επιεικώς ανίκανα και άχρηστα που το μόνο που φροντίζουν είναι να μην τσαλακωθεί η δημόσια εικόνα τους.
Κυβερνά με λόγια αφού τίποτα σοβαρό δεν έχει προχωρήσει και δεν βάζει το μαχαίρι εκεί που πρέπει να μπει βαθιά- στο Δημόσιο, την δεξαμενη των ψηφοφόρων του.
Ετσι λοιπόν επίκειται ένα 'χαστουκάκι" οσονούπω
Ο ΓΑΠ,ως πολιτική προσωπικότητα,θα έλεγε κανείς ότι είναι μακράν ο πιό δημοκρατικός,φιλελεύθερος,αντικρατιστής,μετανεωτεριστής,προοδευτικός σύγχρονος Ελληνας πολιτικός.Απο τους σπάνιους στο είδος σε ολόκληρο το κόσμο.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΩς προς το τρόπο που λειτουργεί η κυβέρνηση,ser,συμφωνώ μαζί σου ότι υπάρχει πρόβλημα.Αυτό όμως νομίζω ότι θα λυθεί σύντομα.
ReplyDeleteΔεν είναι ανίκανοι οι υπουργοί,κάθε άλλο,οι περισσότεροι δεν πιστεύουν ότι η μεγαλύτερη αναπτυξιακή ορμή θα προέλθει απο την απελευθέρωση της οικονομίας.Παράδειγμα το φιάσκο με το "άνοιγμα" των κλειστών επαγγελμάτων.
Αυτό που έκανε ο Λοβέρδος με τους φαρμακοποιούς π.χ. δεν είναι άνοιγμα του επαγγέλματός τους αλλά περισσότερο κλείσιμο.
ReplyDeleteΕίναι εκλογική πελατεία του ΠΑΣΟΚ οι φαρμακοποιοί;
Δεν αρκούν τα παλιά μηχανιστικά και παραδοσιακά αναλυτικά εργαλεία για να κατανοήσουμε τέτοιες συμπεριφορές.
Και βέβαια πρέπει να ενδιαφέρονται για την προσωπική τους εικόνα οι υπουργοί.Αλλά αυτό είναι ασύμβατο με το να κάνουν σωστά τη δουλειά τους;Δεν νομίζω.
Ο ΓΑΠ έσωσε τη χώρα από μια άγρια πτώχευση.Αυτό πρέπει να του το πιστώσουμε αν δεν θέλουμε να είμαστε μικρόψυχοι.
ReplyDelete@Ser
ReplyDeleteΞεχνάς ότι τα χαστουκάκια στο sex διεγείρουν τις αισθήσεις.
Σόρυ αλλά εδώ υπάρχει πρόβλημα κατανόησης της πραγματικότητας.
ReplyDeleteΗ πραγματικότητα είναι οτι στο βαθμό που η Γερμανία (και χώρες σαν τη Γερμανία) επιθυμεί να λειτουργεί την οικονομία της κοντά στις πλήρεις παραγωγικές της δυνατότητες (full capacity) και να έχει πλεονασματικό ισοζύγιο, τότε η Ελλάδα (και οι υπόλοιπες χώρες με ελλειμματικά ισοζύγια) θα πρέπει να τρέχει κρατικά ελλείμματα, ή να υπερχρεωθεί ο ιδιωτικός της τομέας (όπως έγινε στην Ιρλανδία).
Αυτό είναι μαθηματικός κανόνας. Δε γίνεται διαφορετικά.
Η Γερμανία ισχυρίζεται οτι επιθυμεί μια εξισσορόπηση του εμπορίου. Λέει ψέμματα. Η υπάρχουσα πολιτική δεν πρόκειται να βελτιώσει το ισοζύγιο της Ελλάδας με θεμιτό τρόπο, γιατί κανείς δεν πρόκειται να φέρει τα εργοστάσια του στην Ελλάδα για να παράγει προϊόντα, ενώ επενδύσεις απ' τον ιδιωτικο τομέα της Ελλάδας δεν πρόκειται να γίνουν όσο το κράτος του αφαιρεί εισόδημα (επιχειρόντας να "αποταμιεύσει"). Η μόνη ρεαλιστική λύση, ο τουρισμός, θα συνεχίσει να επηρεάζεται αρνητικά απ' το ακριβό Ευρώ.
Αν το ισοζύγιο "βελτιωθεί" καθώς η Ελλάδα φτωχαίνει και δε μπορεί πια να εισάγει, αυτό (πέρα απ' την αύξηση της ανεργίας) θα οδηγήσει σε μια αλυσία χρεοκοπιών που θα ξεκινήσει απ' τον ιδιωτικό τομέα της Ελλάδας, και θα καταλήξει στις γερμανικές τράπεζες, οι οποίες δάνεισαν εξωφρενικά ποσά στην περιφέρεια, είτε άμεσα (αγοράζοντας ομόλογα) είτε έμμεσα (μέσω της διατραπεζικής αγοράς), κάτι που η Γερμανία δηλώνει οτι δεν επιθυμεί.
Είναι προφανές οτι δεν υπάρχει καμία λύση με το σημερινό πλαίσιο. Αυτα που προβάλλονται ως "λύσεις", πχ ιδιωτικοποιήσεις ΔΕΚΟ και πωλήσεις ακινήτων, δε θα βελτιώσουν το ισοζύγιο. Το μόνο το οποίο θα καταφέρουν (αν υποθέσουμε οτι γίνουν) είναι να συγκεντρώσει κάποια κεφάλαια το κράτος, με τα οποία θα μειώσει το χρέος σε ελάχιστο βαθμό, μέχρι το τελευταίο να αρχίσει να αυξάνεται πάλι λόγω του ελλειμματικού ισοζυγίου.
Πλήρες αδιέξοδο.
Η μοναδική λύση για την Ευρωζώνη είναι να αλλάξει το σημερινό σύστημα έτσι ώστε να λειτουργεί στα πλάισια του ομοσπονδιακού συστήματος των ΗΠΑ, και να υπάρχει η δυνατότητα άσκησης δημισιονομικής πολιτικής όπου κρίνεται απαραίτητο. Με άλλα λόγια η Ευρωζώνη να τρέχει ελλείμματα και να τα αναδιανέμει στις χώρες-μέλη, οι οποίες δε θα χρειάζεται πια να δανείζονται απ' τις αγορές, τουλάχιστον όχι όπως σήμερα.
Είναι η μοναδική λύση η οποία θα ωφελήσει τους πάντες και η οποία βασίζεται στην κατανόηση του πως θα πρέπεο να λειτουργεί ένα ελεύθερα διακυμαινόμενο fiat σύστημα σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία.
Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Αρα εμείς μέχρι να ολοκληρωθεί η δημοσιονομική ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης πρέπει να την αράξουμε κάτω απο τη μηλιά και να τραγουδάμε το γνωστό: "Πέσε μήλο να σε φάω,πέσε μήλο να σε φάω".
ReplyDeleteNormad, δε νομίζω.
ReplyDeleteΚουτσα-στραβά, η Ελλάδα (και η Ιρλανδία, και σύντομα η Πορτογαλία) κάνει οτι της ζητήθηκε, μόνο που είναι φανερό (και θα φανει ακόμα περισσότερο στην πορεία) οτι δεν είναι αποτελεσματικό (γιατί ειναι λάθος). Επομένως απο 'δώ και πέρα το όλο θέμα είναι πόσο θα αντέξει πολιτικά η κάθε χώρα, στα πλάισια της δημοκρατίας. Αυτό ισχύει και για τις ελλειμματικές χώρες, και για τις πλεονασματικές (αφου επικρατεί η λανθασμένη άποψη οτι "η περιφέρεια μας παίρνει τα λεφτά").
Δεν ξέρω αν η Ευρωζώνη θα ομοσπονδοποιηθεί ή θα διαλυθεί (αν και θα στοιχημάτιζα στη διάλυση). Αυτό που ξέρω είναι οτι δε μπορεί να συνεχίσει υπό το τωρινό καθεστώς.