Του Γιαννη Στουρναρα*
Καθημερινή, 8-11-2009
H Ελλάδα είναι χώρα με συγκριτικά υψηλό δημόσιο χρέος, το οποίο, μετά τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό των τελευταίων ετών, ανέρχεται σε περίπου 110% του ΑΕΠ. Ουδείς όμως έχει ασχοληθεί με την άλλη πλευρά του ισολογισμού, δηλαδή με την περιουσία του ελληνικού Δημοσίου.
Η Ελλάδα είναι μια από τις λίγες χώρες του ΟΟΣΑ, ίσως η μοναδική, όπου δεν έχει καταγραφεί η περιουσία του Δημοσίου στο σύνολό της. Και όταν λέμε Δημόσιο εννοούμε όχι μόνο την Κεντρική Διοίκηση, αλλά και όλους τους οργανισμούς όπου μαζί απαρτίζουν την Γενική Κυβέρνηση, σύμφωνα με τον ορισμό της Συνθήκης.
Στην τελευταία του έκθεση (φέτος το καλοκαίρι) για την Ελλάδα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) έκανε μια πρώτη απόπειρα έμμεσης εκτίμησης της περιουσίας του ελληνικού Δημοσίου. Αν και ατελής και ελλιπής είναι μια πρώτη εκτίμηση της «καθαρής θέσης» του, δηλαδή της διαφοράς μεταξύ ενεργητικού και παθητικού. Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό: το ελληνικό Δημόσιο το 2008 διέθετε ρευστά περιουσιακά στοιχεία (π.χ. μετοχές, καταθέσεις κ.λπ.) της τάξης του 30% του ΑΕΠ και απόθεμα κεφαλαίου 51% του ΑΕΠ. Εφόσον το δημόσιο χρέος το 2008 ήταν 102,6% του ΑΕΠ, η καθαρή θέση του Δημοσίου ήταν αρνητική και ίση με -22% του ΑΕΠ περίπου.
Σύμφωνα με τη μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε, δεν περιλαμβάνεται η αξία της γης, ενώ η αξία του αποθέματος του κεφαλαίου υπολογίστηκε εμμέσως, ως το συσσωρευμένο αποτέλεσμα επενδύσεων από το 1960 μέχρι σήμερα.
Μια πρώτη διαπίστωση που προκύπτει λαμβάνοντας υπόψη και αντίστοιχες μελέτες για άλλες χώρες, είναι ότι η εκτίμηση της αξίας της δημόσιας περιουσίας στην Ελλάδα είναι, συγκριτικά με τις λοιπές χώρες του ΟΟΣΑ, υψηλή. Αν μάλιστα η αποτίμηση της περιουσίας γίνει με άμεσο τρόπο και συμπεριλάβει και την αξία της γης (η οποία περιλαμβάνει τουλάχιστον 60 εκατ. στρέμματα), ενδεχομένως να καταλήξει σε αρκετά υψηλότερη εκτίμηση. Με άλλα λόγια, η κατάταξη με βάση την καθαρή θέση του Δημοσίου ως ποσοστό του ΑΕΠ, θα ήταν πολύ πιο ευνοϊκή για την Ελλάδα απ’ ό,τι η κατάταξη με βάση το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ. Αυτή η μεθοδολογία, αν και πιο ορθή, δεν έχει επισήμως υιοθετηθεί ακόμα από τους διεθνείς οργανισμούς και τους παράγοντες της διεθνούς αγοράς χρεογράφων, κερδίζει όμως συνεχώς έδαφος και ενδεχομένως θα υιοθετηθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Είναι απαραίτητο λοιπόν να αρχίσει η καταγραφή της περιουσίας της Γενικής Κυβέρνησης το συντομότερο δυνατόν.
Μια δεύτερη διαπίστωση που προκύπτει από τα παραπάνω σε συνδυασμό με τα στοιχεία του Γενικού Κρατικού Προϋπολογισμού του 2009, καθώς και του Κοινωνικού Προϋπολογισμού του 2009 είναι ότι οι πρόσοδοι από ακίνητη περιουσία της Κεντρικής Διοίκησης και των φορέων Κύριας και Επικουρικής Ασφάλισης (δηλαδή του μεγαλύτερου μέρους της Γενικής Κυβέρνησης) δεν ξεπερνούν τα 50 εκατ. ευρώ. (Κεντρική Διοίκηση: 20 εκατ. ευρώ περίπου, Ταμεία: 30 εκατ. ευρώ περίπου). Με δεδομένο το απόθεμα κεφαλαίου των φορέων αυτών, απόδοση αυτής της τάξης μεγέθους θέτει άμεσα και επιτακτικά το θέμα της αξιοποίησης της περιουσίας της Γενικής Κυβέρνησης.
Αυτό το ζήτημα ξεπερνά βέβαια το απλό θέμα της προσόδου των υπαρχόντων ακινήτων (η οποία παραμένει, χωρίς αμφιβολία, πολύ χαμηλή αν συγκριθεί με την αντίστοιχη πρόσοδο του ιδιωτικού τομέα) και θέτει επί τάπητος την κατάλληλη στρατηγική αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας και της δημόσιας γης. Αυτή η στρατηγική αφορά, μεταξύ άλλων, τον τουρισμό και την «πράσινη» ανάπτυξη.
Η σημαντικότερη όμως διαπίστωση που προκύπτει, είναι η ταχύτατη χειροτέρευση της καθαρής θέσης της Γενικής Κυβέρνησης από το 2015 και μετά εξαιτίας της αύξησης του δημοσίου χρέους από ένα και μόνο λόγο: την εξέλιξη του ασφαλιστικού. Αυτό θέτει άμεσα και επιτακτικά το ζήτημα:
α) της αναλογιστικής αποτίμησης των ασφαλιστικών εξελίξεων στη χώρα μας μετά την τελευταία νομοθετική ρύθμιση και
β) το είδος των παρεμβάσεων που απαιτούνται σε περίπτωση που οι αναλογιστικές μελέτες επιβεβαιώσουν αυτή τη ραγδαία χειροτέρευση.
Το ασφαλιστικό φαίνεται ότι αναδεικνύεται στον κυρίαρχο παράγοντα καθορισμού των μεσοπρόθεσμων δημοσιονομικών εξελίξεων στη χώρα μας, ο οποίος επισκιάζει όλες τις άλλες προσπάθειες βελτίωσης της καθαρής θέσης του Δημοσίου, όσο επιτυχημένες και αν είναι αυτές. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αρχίσουμε να συζητούμε το θέμα αυτό, με νηφαλιότητα και χωρίς προκαταλήψεις. Λύσεις υπάρχουν. Οσο πιο νωρίς εφαρμοστούν, τόσο λιγότερο επώδυνες θα είναι.
* Ο κ. Γ. Στουρνάρας είναι καθηγητής Οικονομικών του Πανεπιστημίου Αθηνών και επιστημονικός διευθυντής του ΙΟΒΕ.
Εμ έτσι είναι. Έχει μαλιάσσει η γλώσσα μας να το λέμε. Θα ακούσει κανείς;
ReplyDelete"ΙΔΟΥ" ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ!
ReplyDeleteΤΗ ΜΕΤΑΦΕΡΩ ΧΩΡΙΣ ΣΧΟΛΙΑ.
"Τα «αμφίβια» πλάσματα
Tης Τασουλας Kαραϊσκακη
Στρατιές επιστημόνων, τα τελευταία χρόνια, σχεδιάζουν για λογαριασμό των κυβερνητικών επιτελείων το πώς θα επιτευχθεί οι άνθρωποι να δουλεύουν... και μετά τη σύνταξη. Για παράδειγμα, στη Σουηδία μπορεί κάποιος να δουλέψει και μετά τα 65, που είναι το όριο, ώς τα 70, και να λάβει αύξηση... σύνταξης 8,4% τον χρόνο - 42% συνολικά, αν απασχοληθεί όλη την πενταετία. Στη Βρετανία η αντίστοιχη αύξηση σύνταξης είναι 7,5%, ενώ υπάρχει η δυνατότητα απασχόλησης και μετά τα 70. Στη Δανία, τη χώρα με το υψηλότερο όριο συνταξιοδότησης (67 ή 65 για όσους γεννήθηκαν μετά το 1939), η αντίστοιχη αύξηση είναι 10%. Οχι για πολύ, αφού το όριο συνταξιοδότησης θα ξεπεράσει τα 70 σε μερικά χρόνια, όταν το πότε θα μπορεί κάποιος να συνταξιοδοτηθεί θα καθορίζεται στη χώρα από μαθηματικό τύπο που θα συνδέεται με το προσδόκιμο ζωής. Τα σημερινά παιδιά θα συνταξιοδοτηθούν στα 73. Και να σκεφθεί κανείς ότι η Δανία είναι ίσως η μοναδική χώρα της Ε. Ε. με θετικό ισοζύγιο πληρωμών και πλεόνασμα στα δημόσια ταμεία. Κατά τον ΟΟΣΑ έχει το καλύτερο συνταξιοδοτικό σύστημα, αφού το 1/3 των εργαζομένων της πληρώνει -πλην των κανονικών εισφορών- σε ιδιωτικά συνταξιοδοτικά προγράμματα ποσό της τάξης του 138% του ΑΕΠ της (μέση βασική σύνταξη 1.200 ευρώ, υψηλότερη βασική 3.000 ευρώ). Τα ανωτέρω μέτρα προκάλεσαν ζωηρότατες αντιδράσεις αφού, πλην του μαθηματικού τύπου, περιλάμβαναν και μειώσεις παροχών και επιδομάτων. Για τη διατήρηση του κράτους της ευημερίας...
Για την καταχρεωμένη Ελλάδα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είχε προτείνει να καταργηθούν οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις και όλοι οι Ελληνες να συνταξιοδοτούνται στα 70, ώστε να εξοικονομηθεί ποσό ίσο με το 7,4% του ΑΕΠ και να λυθεί το δημοσιονομικό. Οπως ήταν φυσικό, η πρόταση αυτή δεν έπεσε ποτέ στο τραπέζι. Οπως δεν έπεσε και η πρόταση, το ύψος της σύνταξης να υποχωρήσει στο 40% του μισθού ώστε να εξοικονομεί η χώρα ένα 4% του ΑΕΠ. Ανατριχιαστικό, αν σκεφθεί κανείς ότι στην Ελλάδα μόνο 5 στους 100 συνταξιούχους λαμβάνουν σύνταξη άνω των 1.000 ευρώ και ένας στους 100 άνω των 1.500 ευρώ. Οκτώ στους 10 έχουν σύνταξη έως 600 ευρώ. Οσο για την εργασία μετά τα 65, κερδίζει συνεχώς έδαφος και όχι γιατί έχουμε υψηλό προσδόκιμο ζωής ούτε γιατί οι επιστημονικές έρευνες αποδεικνύουν πόσο βλάπτει την υγεία των συνταξιούχων η αδράνεια. Το ίδιο βλάπτει, λένε οι έρευνες, το στρες που χαρακτηρίζει τους χαμηλοσυνταξιούχους, εργαζόμενους και μη.
Για να διατηρηθεί η ευημερία ή για να αποφευχθεί η καταστροφή, το μήνυμα είναι «και μετά τη σύνταξη, δουλειά!» ή «η σύνταξη αναβάλλεται!».
Τα μοναδικά ίσως (μετά την προσχολική ηλικία) αληθινά ελεύθερα από υποχρεώσεις χρόνια ροκανίζονται. Η εργασία σίγουρα ικανοποιεί την επιθυμία του ανθρώπου για διάρκεια, νικά το αίσθημα της απραξίας, αλλά όχι και εκείνο της εξάντλησης των χρονικών περιθωρίων για τα «άλλα», τα «όταν θα βγω στη σύνταξη».
Ετσι, οι εργαζόμενοι συνταξιούχοι μεταμορφώνονται σε πλάσματα αμφίβια που πρέπει να ζουν ταυτόχρονα εντός και εκτός κοινωνικής ζωής. Να είναι για το κράτος οικονομικά αποδοτικοί (ή λιγότερο «ζημιογόνοι») και ταυτόχρονα να γερνούν έξω από το σύστημα μετουσιώνοντας τη μνήμη σε σύνεση και τη σύνεση σε σοφία.
Ακόμη στο κυνήγι μιας ισορροπίας, μακριά από τον ρόλο τους να υπενθυμίζουν στον ενεργό κόσμο ό, τι επιμένει να λησμονεί".
σύνταξη στα δώδεακ στρατός στα 100
ReplyDeleteΤο βασικότερο θέμα που βάζει το πόστ είναι αυτό της αξιοποίησης της Δημόσιας περιουσίας.Και υποστηρίζει ο Στουρνάρας ότι το Ελληνικό κράτος έχει μεγάλη περιουσία, που με βάση μια μελλοντική,όχι μακρινή, "δεικτοποίηση" του πλούτου και όχι του ΑΕΠ,η Ελλάδα θα ανέβει πολύ ψηλά, πιστοληπτικά, με βάση αυτό το νέο σύστημα αξιολόγησης.
ReplyDeleteΤο ίδιο συμβαίνει και με την ατομική περιουσία των Ελλήνων.Οι περισσότεροι Ελληνες έχουν περιουσίες που είναι ατιτλοποίητες και άρα δεν μπορούν να συμμετέχουν σε ένα συναλλακτικό εμπορικό σύστημα.Δεν μπορούν να αποτιμιθούν με βάση κάποια ρεαλιστική εμπορική αξία.Το ίδιο γίνεται και με το μεγαλύτερο μέρος της Εκκλησιαστικής περιουσίας.
Ετσι καταλήγουμε όλοι να εμπίπτουμε στη κατηγορία των δικαιούχων επιδόματος κοινωνικής Αλληλεγγύης.Και, με βάση τα δηλωθέντα στην Εφορία εισοδήματα, η κ.Γιάννα Αγγελοπούλου θα πάρει πρώτη το επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης.
Κάποτε σαυτό το μπλόγκ είχαμε μιλήσει για το περιουσιολόγιο. Φαίνεται ότι αυτό, αν γίνει, θα αποτελέσει το σημαντικότερο αναπτυξιακό εργαλείο.
Eλενα Παναρίτη
ReplyDelete"Είναι ειδική στα ιδιοκτησιακά δικαιώματα και στην αντίστοιχη διαχείριση του δημόσιου τομέα. Τώρα είναι κοινωνικός επιχειρηματίας και επικεφαλής του Panel Group, ένας ειδικός συμβουλευτικός όμιλος που επενδύει σε υποβαθμισμένες περιοχές και παρέχει συμβουλές για τη δημόσια στρατηγική πολιτική και τη μετατροπή και αξιοποίηση, της μη ρευστοποιήσιμης ακίνητης περιουσίας".
Ας προσέξουμε αυτή τη γυναίκα.Είναι ένα από τα πουλέν του συστήματος του ΓΑΠ που θα αφήσει εποχή.
Τόσο ο τομέας της "μη ρευστοποιήσημης ακίνητης περιουσίας" όσο και ο τομέας της "Κοινωνικής Οικονομίας" είναι για την Ελλάδα παρθένοι τομείς με λαμπρό αναπτυξιακό μέλλον.
Η Ελενα θα παίξει στο δεύτερο ημίχρονο όταν αρχίσει το μοντέρνο λατινοαμερικάνικο ποδόσφαιρο.Στο πρώτο ημίχρονο παίζουμε με σύστημα Ρεχάγκελ, με παίχτες ρολίστες,όπως ο Πάγκαλος,ο Βενιζέλος,ο Χρυσοχοίδης, που μόλις μπαίνουν στο γήπεδο,με δυό κλωτσές στα λαγαρά, κόβουν το τσαμπουκά του αντιπάλου.
Το σχέδιο της Παναρίτη είναι να μετασχηματίσει την Ελλάδα,(μια ολίγον τριτοκοσμική, ολίγον υπαρκτοσοσιαλιστική,ολίγον Βαλκανική,και ολίγον Ευρωπαική χώρα), σε μια σύγχρονη ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ χώρα.
ReplyDeleteΙσως σας φανεί παράξενο αλλά το όραμα του ΓΑΠ είναι να κάνει την Ελλάδα μια σύγχρονη καπιταλιστική χώρα.
Αλλωστε όλοι οι Σοσιαλιστές,με πρώτους τους Σκανδιναυούς,αυτό πέτυχαν.
Το ίδιο επιχειρεί και ο Ομπάμα.Να μετασχηματίσει την Αμερική από μια τριτοκοσμική καπιταλιστική χώρα σε μια σύγχρονη καπιταλιστική χώρα.
Ολοι οι ΓΑΠς αυτό κάνουν.Είτε το συνειδητοποιούν είτε όχι.
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteGOVMETER
ReplyDeletehttp://govmeter.wegov.gr/
Γι’ αυτό γουστάρω το WEB!!!
από το 1994 μέχρι το 2000 ήταν ο (πανίσχυρος) πρόεδρος του ΣΟΕ - γιατί τότε δεν κουβέντιαζε με τον Σημίτη αυτά τα "θεματάκια" ?
ReplyDeleteΚαι μετά ως κεφαλή της Εμπορικής τράπεζας μερίμνησε τόσο διακαώς γιά την καθαρή της θέση ?
Με ξέρετε εδώ μέσα- μου αρέσει να λέω τα σύκα σύκα και την σκάφη σκάφη
Ο Στουρνάρας δεν είπε καμιά σοφία. Αυτό που λέει είναι ότι εκτός απο το χρέος πρέπει να δούμε και το ενεργητικό- σώωωωωπα ρε μεγάλε
Τα λες αυτά στην χώρα που δεν γνωρίζει ούτε τον ακριβή αριθμό των ΔΥ της αλλά ούτε και το κόστος τους (εν έτει 2009 !!!!!!!!)
(και τόσα χρόνια το κόμμα σου δεν έκανε την παραμικρή προσπάθεια καταγραφής)
Τα λες αυτά στη χώρα που με ΑΠΟΛΥΤΗ ευθύνη Λαλιώτη δεν έχει ακόμα Κτηματολόγιο (δηλ. δεν ξέρει το κράτος τι έχει)
Γίναμε ρεντίκολο των σκυλιών όταν η ΕΕ έκοψε την χρηματοδότηση και το φαγοπότι
Τι έλεγες τότε κ.Στουρνάρα ? Λέξη δεν άρθρωσες
Τι έρχεσαι και μας λες σήμερα κ.καθηγητά της ΑΣΟΕΕ ?
Ότι πρέπει να συνυπολογίσουμε τις δημόσιες γαίες. Σώωωωπα
Με τι εκτίμηση παρακαλώ ? Θα περιλάβουμε και τα βουνά και τα λαγκάδια ?
Και τα στρατόπεδα ?
Και τις βραχονησίδες ?
Και τις διεκδικούμενες γαίες? Και τα δάση ?
Έχει τίτλους ιδιοκτησίας το δημόσιο? Άρα ?
Και βγάζει και ROE ρε παιδιά! Ελεος!
Εντάξει δεν λέω ότι η εκμετάλλευση των δημοσίων ακινήτων είναι βέλτιστη αλλά όχι κι έτσι
Και συνεχίζει - εδώ δίνει τα ρέστα του, καθηγητής Οικονομικών ων:
Συνυπολογίζει κυμαινόμενα και μη-κυμαινόμενα assets (αχετζάριστα τα πρώτα, liquid/non-liquid σε ενα καλάθι)- και καταλήγει: 30% ΑΕΠ τα ρευστά διαθέσιμα
Σήμερα 20%, αύριο 40% και μεθαύριο μπορεί 5% μπορεί 55%.
Σήμερα διάβαζα την 6η αναθεώρηση του ΔΝΤ γιά τις μεθόδους υπολογισμού του IIP, που κατ' επέκταση θα μπορούσε να εφαρμοστεί και οίκαδε
Μετά από αυτό το άρθρο δεν έχω πλέον καμιά αμφιβολία ότι φτάσαμε εδώ που είμαστε λόγω της ιδιαίτερης ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ αυτών που βρέθηκαν σε θέσεις κλειδιά και λόγω της γνωστής ελληνικής αρρώστειας, του ωχαδερφισμού, της εξυπνάδας και του βολέματος.
"Το ίδιο επιχειρεί και ο Ομπάμα.Να μετασχηματίσει την Αμερική από μια τριτοκοσμική καπιταλιστική χώρα σε μια σύγχρονη καπιταλιστική χώρα."
ReplyDeleteΤώρα μάλιστα. Οι Αμερικανοί ήταν πάντα χωρικοί και μια στιγμή άρχισαν να βλέπουν την κυβέρνησή τους να ταξιδεύει ανά τον κόσμο με τη συνοδεία στρατού ή επιχειρηματιών (με τα δικά τους λεφτά) και να γυρίζει πίσω με άδεια χέρια, αλλά με "συμβάσεις" οι οποίες δεν ξέρει κανείς που είναι πλέον.
Ο μέσος Αμερικανός δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για "υπερδυνάμεις" ή "σύγχρονους καπιταλισμούς". Ο θεσμός της ελεύθερης αγοράς ήταν φυσική εξέλιξη των συναλλαγών και του τοπικού μικροεμπορίου. Η Wall Street ήταν αποτέλεσμα των κρατικών επιχορηγήσεων προς μεγάλες εταιρείες με σκοπό τον πλουτισμό των πολιτικών και των φίλων τους. Το ίδιο και ο Fed. Άμα ρωτήσεις το μέσο Αμερικανό "τι είναι καπιταλισμός" θα σου πει "κάτι που κάνουνε στη Wall Street" και έχει βέβαια δίκιο.
Ο μέσος Αμερικανός είναι και γαμώ τα παιδιά, ενώ ο μέσος Wallstreetιανός είναι τσογλάνι επιχορηγούμενο από το κράτος.
"Ότι πρέπει να συνυπολογίσουμε τις δημόσιες γαίες."
Άμα βέβαια το κάνουμε αυτό, τότε η ΕΕ θα γυρίσει και θα πει "α, εντάξει, κανένα πρόβλημα τότε... πουλήστε τις δημόσιες γαίες και ξεπληρώστε το χρέος".
Ποιος έχει μετρητά να αγοράσει τόσες γαίες; Οι Κινέζοι. Σε τι νόμισμα; Δολάριο. Πού πάει το δολάριο; Κάτω.
"Συνυπολογίζει κυμαινόμενα και μη-κυμαινόμενα assets (αχετζάριστα τα πρώτα, liquid/non-liquid σε ενα καλάθι)- και καταλήγει: 30% ΑΕΠ τα ρευστά διαθέσιμα"
ReplyDeleteTα οποία βέβαια και να τα λάβει κανείς υπόψη του, δεν θα έχει καμία απολύτως σημασία, διότι εάν δεν πουληθούν πραγματικά, η αξία τους είναι μόνο στα χαρτιά.
Άσε που η πώληση του ενός, επηρεάζει την τιμή του άλλου (άμα βγει στο ξεπούλημα όλη η δημόσια γη, τότε η τιμή θα πέσει στο μισό στην πρώτη κιόλας βδομάδα λόγω over-supply).
Από τέτοιους καθηγητές έχομεν και εδώ. Μια βδομάδα κιόλας πριν την αρχή της κατάρρευσης, ενώ τα δεδομένα και οι προειδοποιήσεις είχαν ανακοινωθεί ήδη από πολλούς απο΄το 2002-2003, οι καθηγηταί έβοσκαν χορτάρι και λέγανε στον κόσμο ότι όλα πάνε καλά - και είχαν και ωραιότατα γραφήματα από το Microsoft Excel και άλλα από το PowerPoint...
Τα παιδία παίζει...
ΥΓ.
Το ωραιότερο όμως ήταν του Art Lafer, ο οποίος μας έλεγε εν έτη 2006 ότι η νομισματική πολιτική ήταν "spectacular" ("καταπληκτική") και κορόιδευε τον Peter Schiff.
Απολαύστε:
http://www.youtube.com/watch?v=jv_kLqxbtcg
Aστραψε και βρόντηξε ο Ολύμπιος ΓΑΠ στο Βερολίνο:"Γκρεμίστε το τείχος της Κύπρου".
ReplyDeleteΕίδε και έπαθε η Χίλαρυ να τον συνεφέρει.Χρειάστηκε να επιστρατεύσει όλη τη γυναικεία της χάρη για να τα καταφέρει.
H χάρη της Κλίντον...
ReplyDeletehttp://www.theonion.com/content/video/u_s_condemned_for_pre_emptive_use
Samaras ante portas. Με μόνο του προσόν τον παρόμοιο με το ΓΑΠ σωματότυπο.
ReplyDeleteΣε όλα τα άλλα οι διαφορές είναι αβυσσαλέες.
Τον συμπαθώ αυτό το τύπο.Γιατί επι τέλος κάποιος λέει ότι είναι Δεξξξξ! Μόλις αποφασίσει να προφέρει ολόκληρη την επάρατο λέξη θα γίνει σίγουρα Αρχηγός γιατί οι άνθρωποι της παράταξής του δεν αντέχουν άλλο το παρατσούκλι "φιλελεύθερος" που τους κοτσάρισαν.
O Samaras θα εφαρμόσει τη πολιτική τού, αλήστου μνήμης, Αβέρωφ, "φωτιά και τσεκούρι".Την ιδεολογία του Οπαδισμού.Ενα μείγμα φανατισμού και τραμπουκισμού.
ReplyDeleteΝαι μακάρι να κερδίσει ο Σαμαράς. Εμπνέει αλλαγή και μετατόπιση από την σούπα, τη διαπλοκή και την οικογενειοκρατία. Τουλάχιστον αυτή τη στιγμή. Και είναι σίγουρα ικανότερος να αντιπολιτευτεί καλύτερα και περισσότερο ιδεολογικά από τη μητσοτά-κενα.
ReplyDelete"Τι άλλο υπάρχει για ξεπούλημα απ΄ότι βουτήξαμε από το σπίτι της γιαγιάς;"
ReplyDeleteΟι θέσεις του κυρίου καθηγητή, αν και φαίνονται λογικές, μου προκαλούν κάποιους φόβους.
α) η σημερινή κυβέρνηση, κάτω τρέχουσες πιέσεις συντεχνιακού χαρακτήρα, ή της συνήθειες του κακού κομματικού παρελθόντος, θα αξιοποιήσει (ενεχυριάσει) την περιουσία του δημοσίου, υπερχρεώνοντας τις επόμενες γενεές, για να καλοπεράσει στα τελευταία της η "γενιά του πολυτεχνείου".
Τώρα που το μαχαίρι έχει ήδη φτάσει στο κόκαλο για το ασφαλιστικό, και που πρέπει να ληφθούν μέτρα 10 χρόνια πριν, (δηλαδή να επηρεάζουν αυτούς που έχουν βγει στην σύνταξη τα τελευταία 10 χρόνια) η ίδια γενεά, βρήκε τρόπο, πάλι, να φορτώσει τον λογαριασμό στις επόμενες.
β) τα περιουσιακά στοιχεία στα οποία αναφέρεται ο κύριος καθηγητής, αποτελούν και την υλική υπόσταση του κράτους, και τα τελευταία αποθέματα όλων μας.
Εδώ, όμως, άνοιξαν οι πύλες της κολάσεως γιατί μπήκε άλλος ένας παίκτης στο λιμάνι, κι ένας άλλος στην ενέργεια.
Και παρά το γεγονός ότι από αυτή την "πώληση" περιουσιακών στοιχείων κερδίσαμε και όλοι μας ως σύνολο, κάτι, όχι μόνο επειδή άνοιξε κάπως η αγορά στο συγκεκριμένο τομέα, αλλά και από τις στρατηγικές συμμαχίες σε επίπεδο εθνικής ασφάλειας.
Πριν 17 σχεδόν χρόνια τα ίδια είχαμε όταν άνοιξαν λίγο οι τηλεπικοινωνίες (σκεφτείτε όμως να είχαμε τώρα μόνο ΟΤΕ σταθερά κινητά).
Και ο καθηγητής δεν προτείνει καν αυτό. Αλλά απλά αποτίμηση και κεφαλαιοποίηση της περιουσίας, όχι επένδυση ή αξιοποίηση σ'ενα πλαίσιο κάποιου κρατικού ελέγχου.
γ)ακόμα περισσότερο, πολύ φοβούμαι, ότι αν επικρατήσει η τάση της αποτίμησης και κεφαλαιοποίησης, θα καταλήξουμε όπως οι επιχειρήσεις του κυρίου Ψωμιάδη (βλέπε Ασπίς κλπ).
Για λίγο καιρό, κάποιοι θα τρώνε με χρυσά κουτάλια, και μετά, όταν έρθει η ώρα του λογαριασμού, δεν θα υπάρχουν ούτε λεφτά στο ταμείο, ούτε ταμείο, ούτε καρέκλες. Θα τις χρωστάμε κι αυτές. Το μόνο που θα έχουμε θα είναι υπερτιμημένους τίτλους ακινήτων.
Αλλά, εμείς, δεν είμαστε ΗΠΑ με αεροπλανοφόρα και στρατούς και πυρηνικά, να κόβουμε χαρτάκια χωρίς αντίκρυσμα, χωρίς φόβο και πάθος.
Όταν έρθουν να εισπράξουν οι οφειλέτες, θα μας πάρουν και τα οικόπεδα, και τα εσώρουχα...
Και όλα αυτά, για να μην ληφθούν μέτρα τώρα, που θα επηρεάζουν τις συνταξιοδοτικές παροχές της γενιάς των χρυσών παιδιών...
glr, σωστά τα λες και συμφωνώ. Αλλά να δεις που ότι κάνουν, θα το κάνουν εναντίον της επόμενης γενιάς (διότι μετράνε ψηφοφόρους).
ReplyDeleteΤο πολιτικό κόστος είναι το υψηλότερο από όλα τα κόστη.
Δυστυχώς.
@ lefteris
ReplyDeleteΕυχαριστώ για το λινκ με το βίντεο, πολύ ενημερωτικό.
Δεν υπάρχει "πολιτικό κόστος". Είναι μια φράση ευφημισμός γι αυτό που δεν θέλει η εξουσία να πράξει, επειδή αντιστρατεύεται τα συμφέροντά της.
Και η αύξηση των τελών κυκλοφορίας, που χτυπά τους λιγότερο πλούσιους είχε πολιτικό κόστος, αλλά, την περάσαμε...
Και η παύση της απόσυρσης είχε, πάλι οι φτωχότεροι επλήγησαν μα δεν ιδρώσαμε...
Και η αναβολή δια παντός της επιδότησης της βελτίωσης των κτιρίων, που θα εξυπηρετούσε τόσους μέσους Έλληνες, και θα γύριζαν τα χρήματα στους εδώ εργάτες, εσωτερικής παραγωγής ή εισαγόμενους στην τελική, καπούτ...
(και φάγαμε και πρόστιμο 150 εκ από την κομισιόν, και πήρε τα λεφτά μας που "δεν υπήρχαν" η Ισπανία)...
Και η αύξηση της φορολογίας στους "πλούσιους" των 2500 ευρώ τον μήνα... (κι αν βρεις μετά ελεύθερο επαγγελματία να δηλώσει εισόδημα, τρύπα μου την μύτη)
Και η εκπαραθύρωση των σταζ...
Σωστά, ή λάθος μέτρα, σίγουρα με πολιτικό κόστος, ελήφθησαν εν μια νυκτί, χωρίς φόβο και πάθος.
Το θέμα του ασφαλιστικού είναι, όμως, θέμα της εξουσίας.
Και στην εξουσία συμπεριλαμβάνονται και οι συντεχνίες του δημοσίου και του "κατοχυρωμένου" ιδιωτικού τομέα.
Αυτό το "πολιτικό κόστος" δεν μπορεί; δεν θέλει; να αναλάβει ή ούτως η άλλος υπηρετεί; η όποια κυβέρνηση.
Το πάθημα της ΑΣΠΙΣ δεν έγινε μάθημα. Εκτός από ελάχιστες εξαίρεσης, ουδεμία σοβαρή πολιτική συζήτηση δεν έγινε για το συγκεκριμένο θέμα. Η υπόθεση ΑΣΠΙΣ είναι ένα κλασσικό παράδειγμα για το πώς ο κρατικός παρεμβατισμός μπορεί να φέρει στρεβλώσεις στην αγορά και το πως αυτές οι στρεβλώσεις οδηγούν στο να βρεθούν χιλιάδες ασφαλισμένοι στον αέρα.
ReplyDeleteΤο κράτος ως εγγυητής πρέπει να πληρώσει τα σπασμένα.
Το κράτος πρέπει να έχει συνέπεια και συνέχεια.
Ο Καραμανλής τα χρόνια της παντοδυναμίας του πριν ακόμη γίνει Πρωθυπουργός διάβαζε νυχθημερόν το "The Mystery of Capital" του ΗΕRNANDO DE SOTO.
ReplyDeleteΟ ΓΑΠ τις μέρες της δικής του παντοδυναμίας και πρίν γίνει πρωθυπουργός διάβαζε το "Prosperity Unbound: Building Property Markets with Trust", της Ελενα Παναρίτη.
Οι δύο αυτοί συγγραφείς εργάστηκαν μαζί με τον απατεώνα,ιαπωνικής καταγωγής,Πρωθυπουργό του Περού,Φουτζιμόρι,για την ευημερία του Περού, με μια πρωτότυπη μέθοδο που στηρίζεται στη κεφαλαιοποίηση της "νεκρής "περιουσίας" και στη νομιμοποίηση της "αυθαιρέτου" περιουσίας,καθώς και στη νομιμοποίηση της γκρίζας και μαύρης οικονομίας.Και πέτυχαν το Περού να μπεί στο χάρτη των ευημερούντων χωρών.
Τι ομοιότητες έχει η Ελλάδα με το Περού που Καραμανλής και Παπανδρέου θέλησαν να μελετήσουν για να μεταφέρουν το παράδειγμα: "του πως μια τριτοκοσμική χώρα γίνεται καπιταλιστική";
Να θυμηθούμε ότι ο Γενικός Γραμματέας της Σοσιαλιστικής Διεθνούς Λουϊς Αγιάλ είναι Περουβιανός.
Να πούμε ότι τόσο για τον Ντε Σοτο όσο και για τη Παναρίτη ο περίφημος Φουκουγιάμα εκφράστηκε πολύ κολακευτικά και επι πλέον έγραψε και τον πρόλογο στο βιβλίο της Παναρίτη.
Για το ΓΑΠ δε το Περού αποτελεί αγαπημένο "πολιτικό" προορισμό.
Αυτά φυσικά τα γνωρίζει ο Στουρνάρας.Δεν είναι μυστικά.Εχουν να κάνουν με την εκτίμηση της ηγετικής μας ελίτ ότι η Ελλάδα είναι μια τριτοκοσμική χώρα.Αρα; Αρα χρειαζόμαστε Ντε Σοτο και Παναρίτη.
"Το κράτος πρέπει να έχει συνέπεια και συνέχεια"
ReplyDelete@xanoum
δεν μπορω παρά να συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου. Αυτό όμως κάποιος έπρεπε να το πει και στους 400 λιμενεργάτες
Η είδηση της μέρας είναι ότι η Γερμανία από το 2011 μειώνει τους φόρους κατά 24 δις
Αυτό είναι το μέρισμα της ευμάρειας, αυτό που η Ελλάδα δεν θα νιώσει ποτέ όσο πορεύεται έτσι