Ο πρόεδρος του εργατικού κέντρου Νάουσας κατήγγειλε πριν μερικές μέρες στον Τύπο το γνωστό πλέον περιστατικό με τις ανασφάλιστες εργάτριες κονσερβοποιίας, που ήταν κλεισμένες μαζί με τα ροδάκινα στα ψυγεία κατά τη διάρκεια ελέγχου της επιχείρησης από την Επιθεώρηση Εργασίας. Ο ίδιος ο πρόεδρος, ο οποίος σημειωτέον ήταν παρών στον έλεγχο, αντιλήφθηκε το γεγονός και αρκέστηκε απλώς να παρακαλέσει τον επιχειρηματία, εκ των υστέρων και μετά την αποχώρηση των επιθεωρητών, να «απελευθερώσει» τις εργάτριες. Ουσιαστικά συναίνεσε στην καταπάτηση της νομοθεσίας, των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας των εργατριών, τις οποίες υποτίθεται εκπροσωπεί και υπερασπίζεται.
Στη συνέχεια, προώθησε το θέμα στον Τύπο εκπληρώνοντας το συνδικαλιστικό του καθήκον. Δικαιολόγησε τη «σιωπή» του λέγοντας ότι αν και τυχόν ήταν πιο δυναμική η αντίδρασή του, οι εργάτριες θα έχαναν τη δουλειά τους. Σύμφωνα με άλλες μαρτυρίες η «κατάψυξη» εργατών ή η φυγάδευση από την πίσω πόρτα στα χωράφια και στα πουρνάρια κατά τη διάρκεια των ελέγχων είναι κοινή μέθοδος στη Νάουσα. Ο κόσμος το έχει τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι οι μόνοι που δεν γνωρίζουν τις μεθόδους «κατάψυξης», είναι οι επιθεωρητές εργασίας Ημαθίας.
Το περιστατικό αυτό εμπεριέχει ένα σκληρό συμβολισμό και οδηγεί σε μια θλιβερή διαπίστωση.
Συμβολίζει τον εξευτελισμό των ανθρώπων της εργασίας, εκείνων που τα φέρνουν δύσκολα βόλτα και εξαιτίας των πιεστικών αναγκών της διαβίωσης ανέχονται εργοδότες καθάρματα. Γιατί, καλά να μην κολλάς τα ένσημα. Το να παρκάρεις, όμως, ανθρώπους στα ψυγεία μαζί με φρούτα είναι κάτι που ξεπερνά την παρανομία.
Επιπλέον, οδηγεί στη διπλή διαπίστωση πρώτον, περί ερασιτεχνισμού της Επιθεώρησης Εργασίας και δεύτερον, περί πλήρους ξεπεσμού των συνδικαλιστικών θεσμών. Περί κατεψυγμένου συνδικαλισμού. Αντί ο συνδικαλιστής πρόεδρος να προστατεύει τους εργαζόμενους σε έναν κλάδο όπου η Ελλάδα σημειωτέον είναι global eader έχοντας περίπου το 40% της παγκόσμιας παραγωγής, αντί να έχει ήδη οργανώσει υπηρεσία πλήρους νομικής στήριξης των εργαζόμενων στους κλάδους που πλήττονται από την αποβιομηχάνιση, αντί να οργανώσει μία πρώτη γραμμή άμυνας στο τι δεν είναι «κοινωνικά αποδεκτό» για την τοπική κοινωνία της Νάουσας και μία ισχυρή γραμμή άμυνας στη νομοθεσία, ο πρόεδρος σιώπησε.
Στην αγορά εργασίας της Νάουσας τα φαινόμενα ανομίας εντείνονται με τις σοφές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης και της διοίκησης του ΙΚΑ. Πρόσφατα το ΙΚΑ απάλλαξε τις επιχειρήσεις κονσερβοποιίας από την υποχρέωση να κολλούν ένσημα μισθωτού στους εποχικούς εργάτες, που είναι ασφαλισμένοι στον ΟΓΑ. Αυτό οδηγεί σε έναν ανταγωνισμό μεταξύ των εργατών που είναι ασφαλισμένοι στον ΟΓΑ και έχουν πιο χαμηλό –σχεδόν μηδενικό- εργατικό κόστος και εκείνων που είναι ασφαλισμένοι μόνο στο ΙΚΑ. Επιπλέον, με το σύστημα αυτό, δεν καταβάλλεται στους εποχικούς εργάτες του ΟΓΑ επίδομα ανεργίας για τους μήνες που δεν εργάζονται και φυσικά το ΙΚΑ δεν πληρώνεται πολύτιμες εισφορές. Για μια βιομηχανία, η οποία είναι «ακόμη» leader στις παγκόσμιες εξαγωγές εισάγοντας στην χώρα συνάλλαγμα 250-300 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, και η οποία απασχολεί 10,000 μόνιμους και εποχικούς υπαλλήλους, η συγκεκριμένη εξέλιξη είναι σκέτη κοροϊδία.
Προτείνουμε, λοιπόν, στον συνδικαλιστή πρόεδρο, ο οποίος πρέπει να ελεγχθεί για τη νομιμότητα της στάσης που κράτησε κατά τον Έλεγχο των Επιθεωρητών Εργασίας, να αφήσει τις διακηρύξεις και τις καταγγελίες στον Τύπο και να προσφύγει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ζητώντας να κηρυχθεί η απαλλαγή από την υποχρέωση ασφαλιστικών εισφορών παράνομη κρατική ενίσχυση. Να περάσουμε επιτέλους από την αδρανή συνθηματολογία στη δυναμική υποστήριξη εκείνων των στρωμάτων που πλήττονται.
Χιλιάδες παρόμοια κρούσματα σημειώνονται κάθε χρόνο σε διαφορετικές περιοχές της χώρας. Προφανώς το θέμα πούλαγε τις τελευταίες μέρες λόγω κρίσης στον θεσμό της εργασίας, και έτσι αποφάσισαν συνδικαλιστές και ΜΜΕ να το παίξουν.
ReplyDeleteΤον υπόλοιπο χρόνο που ήταν όλοι αυτοί;
Γενικότερα ο εργασιακός μεσαίωνας συνεχίζεται, και με το πέρασμα του χρόνου επιδεινώνεται, οι περισσότεροι εργοδότες δεν έχουν αντιληφθεί το feedback των επιχειρήσεων τους με τη κοινωνία
Σίγουρα μοναδικός στόχος της επιχείρησης είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα κάνω τα πάντα για να κερδίσω ακόμα και να καταπατήσω των άλλον. Μια υγιείς επιχείρηση αναπτύσσεται σε ένα υγειές κοινωνικό περιβάλλον, για να πουλήσω πρέπει να αγοράσεις και για να γίνει αυτό απαιτείται εργασία και από τους δύο μας, όταν κάτι τέτοιο δεν γίνεται εκ τον ένα ή τον άλλον είναι λογικό να δημιουργηθούν αρνητικοί συσχετισμοί μεταξύ feedback κοινωνίας και επιχειρήσεων.
Θεωρώ ότι για να μεγιστοποίηση το κέρδος μια επιχείρηση πρέπει αρχικά η ίδια να δώσει την δυνατότητα μεγιστοποίησης ωφέλειας κοινωνίας, κάτι τέτοιο θα συνδράμει στην ανταγωνιστικότητα αλλά και στην βιωσιμότητα της. Πιο απλά ο μοναδικός τρόπος για να είσαι κερδισμένος από τους άλλους είναι να έχεις κερδίσει την συμπάθεια τους την όποια με μαθηματικούς υπολογισμούς και κινήσεις μπορείς να την μετασχηματίσεις σε καθαρό κέρδος.
Για να τελειώσω τον συνειρμό μου, πιστεύω ακράδαντα πως η επιχείρηση πρέπει να έχει ως αρχικό μέλημα την ανάπτυξη της κοινωνίας για να αναπτυχθεί η ίδια.
Αλλά για να γίνει κάτι τέτοιο απαιτείται υγιείς κοινωνία, η δικά μας είναι πολλή άρρωστη και ήρθε ο καιρός να σταματήσουμε τις ενέσεις και να σκεφθούμε μια επέμβαση.
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteThis comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDeleteThis comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteThis comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΤα σχόλια που διαγράφτηκαν ήταν άσχετα με το περιεχόμενο της συζήτησης και κρίνουμε ότι εμποδίζουν τη καλή λειτουργία του διαλόγου.Πολλά απο αυτά είχαν, απλά και μόνο, ένα υβριστικό περιεχόμενο, τέτοιο που, απο πολλούς αναγνώστες μας, να εκλαμβάνονται, ως χρήση του μπλόγκ, ΜΕΘΟΔΕΥΜΕΝΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΑ, για αλλότριους σκοπούς.
ReplyDeleteThis comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDeleteThis comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDeleteΌντως το ύψος του εργατικού κόστους είναι παράλογο και δημειουργεί έδαφος εχθρικό κυρίως για την μικροεπιχειρηματικότητα.
ReplyDeleteΚαι από την άλλη ακριβώς διότι έχουμε τόσο "φιλεργατική" νομοθεσία σε συνδυασμό με τους σαθρούς και διεφθαρμένους μηχανισμούς ελέγχου, φτάνουμε σε zero προστασία των εργαζόμενων.
Που είναι σε κάθε περίπτωση η ΓΣΕΕ και τα εργατικά κέντρα, που θα μπορούσαν να πληρώνουν δικηγόρους για να υπερασπίζονται τους εργαζόμενους;
το ίδιο ισχύει και με τον Νορμαντ που μας τα έχει πρήξει με τις ανοησίες του
ReplyDelete"Kαι στις ΔΥΟ πάντως περιπτώσεις, ο ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ της Ελλάδας ΦΕΡΕΙ ΜΕΙΖΟΝΑ ΕΥΘΥΝΗ."
ReplyDeleteοι συνδικαλιστές έχουν οργάνωση και χρήματα.
αλλά προτιμούν να το παίζουν προστάτες από μακριά.
λες και είναι μη κυβερνητικές οργανώσεις.
πώς έχουμε το "χαμόγελο του παιδιού".
οι συνδικαλιστές είναι το "χαμόγελο του εργάτη".
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΚαλά ρε Κομφούκιε, και ποιοι είναι τα παιδιά που θα καταγγείλουν από το μπλογκ κάτι που ουδεμία σχέση έχει με αυτά και το σκοπό του μπλογκ?
ReplyDeleteΑυτό είναι ζήτημα που το επιλύεις εσύ ως εμπλεκόμενος με νομικές δικαστικές διαδικασίες. Το είπες μια, το είπες δυο, εντάξει όλοι το μάθαμε. Τώρα τι θες? Αν θες νομικές συμβουλές και συμπαράσταση, στείλε τους email όπως κάνει όλος ο κόσμος και μιλήστε μεταξύ σας κατ' ιδίαν. Τι μας νοιάζει εμάς τους υπόλοιπους αν τον παίρνει και τα παίρνει η κάθε λογής κυράτσα? Αυτό που μας νοιάζει είναι να διαβάζουμε και να συμμετέχουμε στην ανάπτυξη διαλόγου πάνω στα συγκεκριμένα κάθε φορά ποστ.
Μην κάνεις σαν υστερικός, υπάρχουν και χειρότερα, επειδή δεν τα λέμε νομίζεις? Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα, σκέψου λίγο να αρχίζαμε όλοι να λέγαμε το μακρύ και το κοντό μας εδώ μέσα, τι θα γινότανε. Σε παρακαλώ πολύ, επίτρεψε στο λαμπρό εαυτό σου να υπερισχύσει της Κομφουκοκατίνας και γράψε on topic plz.
G700, sorry που παίρνω το θάρρος, απλά βάζω και τη διάσταση του αναγνώστη πλην των διαχειριστών για αυτή την κατάσταση.
Και κάτι ακόμα. Γιατί δε βγαίνεις εσύ δημόσια, με δικές σου πλάτες κι όχι ΠΟΙΩΝ, των ΠΑΙΔΙΩΝ της G700, να πεις αυτά τα πράγματα? Έτσι φαντάζεις και θρασύδειλος αλλά και υπονομεύεις το έργο και προσπάθεια των παιδιών. Τους δημιουργείς και νομικά, ποινικού περιεχομένου, προβλήματα. Αν δεν είσαι κακοπροαίρετος σκόπιμα, τότε θα σε παρακαλέσω να συγκρατηθείς.
ReplyDeleteΜην καταστρέφεις ό,τι έχεις χτίσει. Εκτός αν είναι η επιλογή σου. Πέστο τουλάχιστον να ξέρουμε με ποιον έχουμε να κάνουμε.
Η πράξη της μαντάμ είναι καταδικαστέα αλλά υπάρχουν άλλοι χώροι που προσφέρονται για την επίλυση αυτών των ζητημάτων και το ξέρεις πολύ καλά.
ReplyDeleteΒάλτο λοιπόν καλά στο μυαλό σου, μην κιτρινίζεις άλλο την εικόνα του μπλογκ.
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDelete@ Κομφούκιος
ReplyDeleteπροτείνω να στείλεις ένα email στα παιδιά, και να γράψετε από κοινού ένα σχετικό ποστ με αφορμή το συμβάν αλλά αγγίζοντας το φαινόμενο από όλες τις διαστάσεις του, έτσι ώστε να επιτευχθεί το κοινωνικό awareness στο οποίο αναφέρεσαι. Και τότε μπορούμε όλοι να το συζητήσουμε.
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΚομφούκιε,
ReplyDeleteσυμφωνώ με tavaz. αντί να μαλώνουμε στα comments γιατί δεν συννενοήσε με τα παιδιά για ένα post;
συνεννοείσαι
ReplyDeleteΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΑΤΕ τον ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ.
ReplyDeleteΤα παραπάνω σχόλια που ισχυρίζεστε ότι αποκαταστήσατε, ΔΕΝ τα σβήσατε εσείς αλλά εγώ..
Ναι και έγινε μπέρδεμα ανάμεσα στους δύο administrators. Όταν το μπέρδεμα έγινε αντιληπτό σβήσαμε τα αποκατεστημένα σχόλια.
Αγαπητοί, όποιος ενδιαφέρεται να κάνει καταγγελία την κάνει στέλνοντας email στο Συνήγορο του Εργαζόμενου με όλα τα απαραίτητα συνοδευτικά νομικά τεκμήρια. Η υπόθεση αξιολογείται από τη νομική ομάδα και αν αυτή κρίνει ότι μπορεί να κάνει κάτι προχωράει. Οι καταγγελίες δε γίνονται στα σχόλια. Αλλά και αν γίνουν ΕΣΤΩ μία φορά πρέπει να υπάρχει ένα μέτρο. Το είπαμε μία, το είπαμε δύο, το εμπεδώσαμε. Η συνεχής επανάληψη όταν γίνεται με τον τρόπο που γίνεται, λειτουργεί σαν ένα είδος εκβιασμού που στόχο έχει να τραβήξει με το ζόρι την προσοχή ανθρώπων οι οποίοι κρίνουν ότι δεν πρέπει ή δε θέλουν να ασχοληθούν με ένα θέμα. Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να αναρτήσουμε την οποιαδήποτε καταγγελία. Για όποιον ενδιαφέρεται υπάρχει και το troktiko και το press gr και το Koyrdisto Portokali, ειδησεογραφικά ιστολόγια με μεγάλη έως τεράστια επσκεψιμότητα τα οποία ειδικεύονται σε τέτοιου είδους καταγγελίες.
ReplyDeleteΣτην προκειμένη περίπτωση δε θέλουμε να ασχοληθούμε μ' ένα θέμα το οποίο ουδεμία άλλη διάσταση έχει, κατά την κρίση μας πάντα, εκτός από αυτή της αστικής διαφοράς ανάμεσα σε δύο συμβαλόμενα μέρη.
Τέλος, το πιο παράδειγμα αυθαιρεσίας εργαζόμενου θα επιλέξουμε να αναδείξουμε σαν θέμα συζήτησης στο μέλλον, που θα το κάνουμε, θα κριθεί από το κατά πόσο πληρεί μία βασική προϋπόθεση: ότι πράγματι φωτογραφίζει με ακρίβεια ένα γενικό κοινωνικό φαινόμενο ή μια συμπεριφορά η οποία αξίζει να στηλιτευτεί και δεν αποτελεί απλώς περιπτωσιολογία του ποινικού κώδικα ή κοινή αστική διαφορά ανάμεσα σε δύο άτομα.
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΗ περίπτωση Κούνεβα δεν είναι μία άλλη απλή περίπτωση.
ReplyDeleteΔύο στοιχεία.
Πρώτον, είναι συνδικαλίστρια με εντονότατη δράση,μετανάστρια και γυναίκα. Δηλ. ο πλέον ευάλωτος στόχος.
Δεύτερον, δέχθηκε δολοφονική επίθεση. Εάν ζήσει, θα ζήσει βαριά τραυματισμένη (με ένα μάτι και αλλοιωμένο πρόσωπο) για όλη της τη ζωή.
Δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες.
Κάποιοι πληρώνουν με πολύ υψηλό τίμημα
το θάρρος της γνώμης και της δράσης.
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΠαρακαλώ τα παιδιά να γράψουν αύριο post
ReplyDeleteμε τίτλο:
"Υπόθεση Κομφούκιος: βιτριόλι στη Δημοκρατία"
και υπότιτλο
"θύμα του φανατικού αντιαμερικανισμού στην Ελλάδα των Παπανδρέου".
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteΠαρακαλώ τα παιδιά να γράψουν αύριο post II
ReplyDeleteμε τίτλο:
"Υπόθεση Κομφούκιος II"
και υπότιτλο
"ένας μεγάλος άνδρας στον καιρό της δημοκρατίας της αντίστροφης ισότητας".
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteConfucius man... could you like put a drop of your blood in a tiny bottle n send it over to London? i really wanna snort it. Just enougj for a little sniff...
ReplyDelete"To EΓΚΛΗΜΑ είναι ΕΓΚΛΗΜΑ. Οι ΡΕΛΑΤΙΒΙΣΜΟΙ δεν χωρούν στον ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟ ΔΙΑΛΟΓΟ."
ReplyDeleteΥπάρχουν πταίσματα, πλημμελήματα και κακουργήματα.
Η χαμένη αλληλογραφία δεν είναι ίδιας κλίμακας έγκλημα με ένα καμμένο από βιτριόλι πρόσωπο.
Ακόμη και για τα εγκλήματα ίδιας κλίμακας (κακουργήματα π.χ.) υπάρχει επιμέτρηση ποινής.
Ειδάλλως θα φυλακίζαμε με εξισώσεις.
Ο κυρ Αλέκος
ReplyDeleteπροτείνει την Κούνεβα
για επικεφαλής ευρωψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ.
g700 mother fuckers why don't you go to the european parliament dudes? Fuck the blog seriously now fuck it if you wanna be nihilists fair enough but u wiil achieve nothing through blogging except for making me laugh. ahhh this purple haze is class... kunfu fu man stiop erasing your comments for no apparent reason mate. peace!
ReplyDeleteΜείωση τιμών, αύξηση μισθών- αυτό δεν ήταν το σύνθημα της ΓΣΕΕ ?
ReplyDeleteΤο πως θα γίνει αυτό δεν μας είπαν.
Επίσης δεν μας είπαν τι δουλειά κάνουν Παναγόπουλος, Καλύβης και σία.. και από που μισθοδοτούνται (και πόσα παίρνουν)
Ό συνδικαλισμός στην Ελλάδα είναι νεκρό γράμμα, από την αρχή ξεπουλημένος και κομματικά υποδουλωμένος.
Ταυτόχρονα αυτή η υπόθεση είναι και παταγώδης αποτυχία των ελεγκτικών μηχανισμών του "κράτους" (κωμωδία είναι όχι κράτος)
Διότι άντε καλά έγινε αυτό που έγινε και οι ελεγκτές δεν πήραν χαμπάρι
Όταν η υπόθεση έγινε βούκινο τι έγινε ? Ποιές ποινές επιβλήθηκαν ? Τι πρόσθετοι έλεγχοι ?
Ποιοί άλλοι παραβάτες βρέθηκαν ?
Κρατηθείτε! Ο κατήφορος συνεχίζεται
Μόλις γύρισα από Λονδίνο. Τι να σας πω ρε παιδιά ? Μαυρίζει η καρδιά μου γιά την κατάντια αυτής της χώρας και αυτά (τα χειρότερα) που έρχονται
ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΜΙΑ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ 114
G700 to the European Parliament. G700 for MEPs.
ReplyDeleteIt is the only logical progression.
I am only sorry I will not be able to vote for you. I transferred my voting rights to the UK. I decided it is more appropriate for me to vote in the UK. And possibly more important.
@ ser
The UK will persevere. It has a social backbone that is both strong and flexible. The best in the world. Periods like the Heath years are only glitches. And although the Heath years might make a brief reappearance (possibly mediated by Cameron, but hopefully not as bad), they will soon give way to a new round of progress.
@ ser
ReplyDelete"ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΜΙΑ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ 114"
εμείς είμαστε η γενία του 112.
ο νέος πανευρωπαϊκός αριθμός
έκτακτης ανάγκης - γίνονται εκδηλώσεις ενημέρωσης σε όλες τις εε χώρες.
μπορεί να συνδυαστεί με την πρώτη ευρωπαϊκή ημέρα διαγενεακής δικαιοσύνης.
Η αρχή έγινε!
ReplyDeletehttp://www.adip.gr/reports_gr.html
Έχω την γνώμη πως πέρα από τις καταπατήσεις της ασφαλιστικής νομοθεσίας, την γενικότερη ανομία, την έλλειψη παιδείας και το μπάχαλο της δημόσιας διοίκησης, υπάρχει συνεχώς και μια γενικότερη αίσθηση απαξίωσης και "κατάρρευσης". Μια αίσθηση ότι βρισκόμαστε συνεχώς υπό πίεση και έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να φουντάρουμε ατομικά και συλλογικά.
ReplyDeleteΚαι αυτήν η αόριστη και απροσδιόριστη αίσθηση του τέλους δημιουργεί σοβαρά εκφυλιστικά φαινόμενα σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας. Είμαστε μια κοινωνία που ψυχολογικά ακροβατεί μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας για πάρα πολλές δεκαετίες τώρα. Και μέσα σε αυτήν την ψυχολογική μέγγενη αναπτύξαμε την δυνατότητα να ζούμε υπέροχα το σήμερα, αλλά για το αύριο δεν έχουμε ιδέα. Ίσως όλο αυτό το σκηνικό να πάει πολύ πίσω στις ιστορικές συνθήκες ιδρύσεως του Ελληνικού κράτους. Δεν το γνωρίζω.
Αυτό που διακρίνω καθαρά όμως είναι αυτήν η τάση του μέσου Έλληνα να αυτοσχεδιάζει σε κάθε περίσταση, λες και κρίνεται κάθε φορά η επιβίωσή του. Από την περίθαλψη, τις σχέσεις του με το δημόσιο μέχρι την εργασία του και οτιδήποτε άλλο. Και αυτοσχεδιάζει, όχι με γνώμονα το κοινό καλό αλλά με βάση το προσωπικό του συμφέρον. Όπως αυτός το αντιλαμβάνεται την κάθε στιγμή.
Άλλες φορές πάλι, κι όταν ο μέσος έλληνας αντιπροσωπεύει συμφέροντα τρίτων, αναλαμβάνει ως αυτόκλητος σωτήρας την πρωτοβουλία να επεξηγήσει και να υπερασπιστεί τα συμφέροντά τους όχι με βάση αυτά που ορίζει η πολιτεία και οι νόμοι της, αλλά με όσα ο ίδιος αντιλαμβάνεται.
Και το συμπέρασμα που βγάζω τελικά είναι ότι ο μέσος πολίτης, όχι μόνο δεν εμπιστεύεται τους ορισμούς και τους νόμους της πολιτείας, αλλά πολύ περισσότερο δεν πιστεύει στις δυνατότητες υπεράσπισης των δικαίων του από την ίδια την πολιτεία στην οποία ανήκει.
Οι πολίτες αντιλαμβάνονται περισσότερα από όσα έχουν την δυνατότητα να αναλύσουν μιλώντας και γράφοντας. Άπαξ και αντιληφθούνε ότι η ηγεσία τους απαρτίζεται από μετριότητες και ανθυπομετριότητες, οι οποίες μέσα σε όλα τα άλλα δεν έχουν και τους ώμους που απαιτούνται για να σηκώσουν το βάρος των ιστορικών ευθυνών τους, θα πάρουν τις τύχες των εαυτών τους στα χέρια τους. Περισσότερο δε όταν όλα αυτά αφορούν έναν λαό με διδακτωρικό στην επιβίωση. Τα 4000 χρόνια συνεχούς παρουσίας κάτι έχουν να μας πουν...
"...America became the world’s leading nation largely because of its emphasis on mass education at a time when other countries educated only elites (often, only male elites)...."
ReplyDeletehttp://www.nytimes.com/2009/02/15/opinion/15kristof.html?th&emc=th
Τροφή για σκέψη. Τι είναι μόρφωση? Είναι ή όχι οι Αμερικανοί αμόρφωτοι? Γιατί τα πάνε περίφημα στην καινοτομία και τη δημιουργία και πάσχουν στις διεθνείς σχέσεις και τη γεωγραφία? Επίσης πολύ καλό άρθρο με αφορμή το μεγάλο ταλέντο των Αμερικανών να δημιουργούν:
http://www.nytimes.com/2009/02/15/opinion/15friedman.html?th&emc=th
Και τέλος ένα ωραίο άρθρο του αγαπημένου μας Κρούγκμαν, από το lost decade της Ιαπωνίας (για την οποία έχει γράψει πολλά) στο lost decade των ΗΠΑ:
http://www.nytimes.com/2009/02/16/opinion/16krugman.html?th&emc=th
Τι σου κάνουν οι NYT ε Κομφούκιε?
@ vaggelas
ReplyDelete«…Είμαστε μια κοινωνία που ψυχολογικά ακροβατεί μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας για πάρα πολλές δεκαετίες τώρα. Και μέσα σε αυτήν την ψυχολογική μέγγενη αναπτύξαμε την δυνατότητα να ζούμε υπέροχα το σήμερα, αλλά για το αύριο δεν έχουμε ιδέα….»
Με αφορμή το σχόλιο σου θα ήθελα να διαβάσετε τον "Αποχαιρετισμό στην Ελλάδα" (Καθημερινή της Κυριακής 28/12/08) του μέχρι τώρα Βρετανού πρέσβη στην χώρα μας.
@ G700
Θα μπορούσατε να το αναρτήσετε και ως post, έχει πολλά στοιχεία προς δικό μας προβληματισμό, αξίζει!
"Αποχαιρετισμός στην Ελλάδα" από τον Βρετανό πρέσβη στην Ελλάδα Tου Σάιμον Γκας
Γράψε αν μπορείς στο τελευταίο σου όστρακο τη μέρα τ' όνομα τον τόπο και ρίξε το στη θάλασσα για να βουλιάξει. - Γιώργος Σεφέρης
Σε λίγες μέρες η γυναίκα μου κι εγώ αφήνουμε την Αθήνα ύστερα από οκτώ ευτυχισμένα χρόνια στη χώρα σας - πρώτα στη δεκαετία του '80 και για δεύτερη φορά αυτά τα τελευταία χρόνια. Η Ελλάδα ήταν καλή μαζί μας. Μας χάρισε τον πρώτο μας γιο, που γεννήθηκε εδώ πριν από 23 χρόνια. Μας χάρισε πολλούς φίλους. Μας χάρισε πολλές στιγμές ευτυχίας. Και ποτέ, μα ποτέ δεν μας άφησε να πλήξουμε.
Η Ελλάδα και οι Έλληνες ασκούν έντονη επίδραση στους ξένους. Ο Βρετανός συγγραφέας Lawrence Durrell έγραψε: «Αλλες χώρες μπορούν να σε κάνουν να ανακαλύψεις έθιμα ή παραδόσεις ή τοπία. Η Ελλάδα σου προσφέρει κάτι πιο σκληρό: την ανακάλυψη του εαυτού σου». Στην Ελλάδα εμείς οι Βορειοευρωπαίοι αφήνουμε πίσω μας λίγη απ' την ψυχραιμία και την επιφυλακτικότητά μας και γινόμαστε πιο εξωστρεφείς, αναζητάμε πιο πολύ τη συντροφιά των άλλων ανθρώπων. Δεν εκπλήσσομαι που η λέξη privacy δεν μεταφράζεται ακριβώς στα Ελληνικά.. Αλλά, πάλι, ούτε η λέξη παρέα μεταφράζεται στα Αγγλικά.
Η Ελλάδα άναψε τον πόθο του ταξιδιού σε γενιές και γενιές Βρετανών, και η Μαριάν κι εγώ προσπαθήσαμε να ακολουθήσουμε τα βήματά τους. Η μυρωδιά του καπνού του ξύλου που καίγεται ένα φθινοπωρινό απόγευμα στην Ήπειρο, τα λιβάδια με τ' αγριολούλουδα στην Πελοπόννησο την άνοιξη, τα κρυστάλλινα γαλανά νερά του Ιονίου το καλοκαίρι είναι μερικές από τις αναμνήσεις που θα πάρουμε μαζί μας φεύγοντας.
Οι Ζουλού λένε ότι οι άνθρωποι είναι άνθρωποι μέσα από άλλους ανθρώπους. Η Ελλάδα δεν θα σήμαινε τόσα πολλά για μας αν δεν υπήρχαν οι άνθρωποι που γνωρίσαμε εδώ. Η γιαγιά που μας φίλεψε ροδάκινα απ' το καλάθι της όταν χάλασε το αυτοκίνητο της παρέας μας, στη Θεσσαλία το 1975. Το ζευγάρι που μας παραχώρησε το διαμέρισμά του, παρόλο που μόλις μας είχε συναντήσει, στο Ρέθυμνο το 1984. Ο ταξιτζής στη Χίο, το 1992, που όταν ο γιος μου ο Κρίστοφερ ζαλισμένος από το ταξίδι έκανε εμετό κι έκανε χάλια και το ταξί και τον ίδιο, αυτός ανησυχούσε μόνο αν ήταν εντάξει το παιδί. Θα μας λείψουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι στην Ελλάδα, που μας έδωσαν τη φιλία τους και τη συντροφιά τους.
Θα θέλαμε επίσης, η Μαριάν κι εγώ, να ευχαριστήσουμε όλους αυτούς που ήταν τόσο επιεικείς και συγχωρητικοί όσο εμείς κατακρεουργούσαμε την ελληνική γλώσσα. Θέλω να ζητήσω ιδιαιτέρως συγγνώμη από μια κυρία που γνώρισα σε μια δεξίωση πριν από λίγα χρόνια. Τη ρώτησα τι δουλειά έκανε ο άντρας της. Μου απάντησε ότι ήταν γεωπόνος. Δυστυχώς, μπέρδεψα τη λέξη γεωπόνος με τη λέξη Γιαπωνέζος. Καθώς η συζήτηση προχωρούσε, διαπίστωσα με έκπληξη ότι δεν ήξερε σχεδόν τίποτε για την Ιαπωνία. Και καθώς επέμενα με τις ερωτήσεις μου για τον ιαπωνικό πολιτισμό, έβλεπα σιγά σιγά τον πανικό να φουντώνει στα μάτια της.
Θα ήθελα ακόμη να ζητήσω συγγνώμη κι από τον προβεβλημένο εκείνον υπουργό, που παρέμεινε ατάραχος όταν τον ρώτησα πώς σκόπευε να αντιμετωπίσει όλες τις προσκλήσεις και όχι τις προκλήσεις του τομέα ευθύνης του. Τώρα ήρθε ο καιρός να πάμε σε μιαν άλλη χώρα. Χαιρόμαστε με την προοπτική των νέων εμπειριών, των νέων ενδιαφερόντων που πάντα φέρνει ένα νέο διπλωματικό πόστο. Όπως λέει κι ο ποιητής:
«Πολλά τα καλοκαιρινά πρωινά να είναι που με τι ευχαρίστηση, με τι χαρά θα μπαίνεις σε λιμένες πρωτοϊδωμένους»
Αλλά, δεν θα είναι Ελλάδα.
Αυτό για το οποίο μπορούμε να είμαστε σίγουροι είναι ότι θα επιστρέψουμε. Δεν νομίζουμε ότι η Ελλάδα μας έχει δώσει ακόμη την άδεια να την εγκαταλείψουμε οριστικά. Και όταν επιστρέψουμε δεν θα το κάνουμε μόνο για τους ανθρώπους ή για το τοπίο, αλλά και γιατί η Ελλάδα είναι μια χώρα που θαυμάζουμε για πάρα πολλά πράγματα.
Αλλά αυτό που ιδιαίτερα θαυμάζουμε εδώ είναι η σημασία που δίνουν οι Έλληνες στους οικογενειακούς δεσμούς και τη φιλία, την επιμονή σας να χαίρεστε τη ζωή, την ανοιχτόκαρδη διάθεσή σας, τη γενναιοδωρία σας και την αίσθηση αξιοπρέπειας και ευπρέπειας. Το ταλέντο των Ελλήνων ξεχειλίζει σε κάθε τομέα, από τις καλές τέχνες ως τον κάθε χώρο δουλειάς και δημιουργίας.. Ένα από τα προνόμια που είχα ως πρέσβης στην Ελλάδα ήταν η ευκαιρία που μου έδωσε να συναντήσω τόσους προικισμένους, ζωντανούς ανθρώπους από φοιτητές μέχρι δισεκατομμυριούχους.
Ομολογώ ότι ακόμη και τώρα, μετά οκτώ χρόνια στην Ελλάδα, υπάρχουν ακόμη μερικά πράγματα που δεν καταλαβαίνω. Δεν καταλαβαίνω την ελληνική μανία να βουτάνε όλοι στη θάλασσα κάθε φορά που η θερμοκρασία ανεβαίνει πάνω από τους δέκα βαθμούς. Εγώ μεγάλωσα σε μια χώρα που η θάλασσα ήταν κρύα και γκρίζα και, γενικώς, έπρεπε να αποφεύγεται.
Δεν καταλαβαίνω γιατί τα κινητά είναι τόσο δημοφιλή, ενώ τόσες και τόσες Ελληνίδες σε διακοπές έχουν τη συνήθεια να φωνάζουν τόσο δυνατά και σε τόσο ψηλές νότες ώστε οι φωνές τους να σκίζουν τον αιθέρα και λόγγοι και ραχούλες να αντηχούν «έλα Τούλααα». Θαυμάζουμε το πάθος των Ελλήνων για προσωπική ελευθερία και ελευθερία του λόγου. Ακόμη δεν έχω καταλάβει τα παραθυράκια στην τηλεόραση. Πώς καταλαβαίνει ο ένας τι λέει ο άλλος όταν όλοι μιλούν ταυτόχρονα; Ο στρατηγός Ντε Γκολ αναρωτήθηκε κάποτε πώς είναι δυνατόν να κυβερνήσει κανείς μια χώρα που παράγει 246 διαφορετικά είδη τυριών.
Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να κυβερνήσει κανείς μια χώρα που έχει σχεδόν τόσους τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς όσα τυριά έχει η Γαλλία. Αυτό που καταλαβαίνω και ξέρω καλά είναι ότι η Μαριάν και εγώ αισθανόμαστε τεράστια τρυφερότητα, ευγνωμοσύνη και θαυμασμό για μια χώρα που μας φέρθηκε τόσο καλά.
Σ' ευχαριστώ, Ελλάδα.
Σάιμον Γκας
@ Lou
ReplyDeleteΤι εννοείς?
@ Μεσούτ
ReplyDeleteΗ χώρα μας έχει ένα τεράστιο και ανεκμετάλλευτο εθνικό πλούτο. Νομίζω πως η ρίζα όλων των προβλημάτων μας βρίσκεται στο ότι το σύγχρονο ελληνικό ΚΡΑΤΟΣ, με τον τρόπο με τον οποίο δομήθηκε τα τελευταία 200χρόνια, δεν εκφράζει και δεν ταυτίζεται με τα νοήματα και τις ουσίες του ΕΘΝΟΥΣ.
Αυτά τα νοήματα εύκολα θα τα βρει κανείς μέσα στις καθημερινές συναναστροφές με τους απλούς ανθρώπους, αλλά πολύ δύσκολα θα τα συναντήσει ενταγμένα στις δομές του κράτους.
@vaggelas
ReplyDeleteποια ειναι αυτα "τα νοήματα και οι ουσίες του ΕΘΝΟΥΣ"; Χωρις να θελω να σε προσβαλω, αλλα αυτες ειναι κουβεντες ανθρωπων της κερκιδας, και το επιπεδο του blog ειναι αρκετα υψηλο. Το θεμα ειναι ποτε θα ενηλικιωθουμε σαν λαος, για να αναλαβει ο καθενας τις ευθυνες που του αναλογουν. Αυτο κατα την γνωμη μου ειναι το μεγαλυτερο προβλημα μας, η αναληψη των ευθυνων μας.
Οσο για το κειμενο του πρεσβη που παραθετει ο Mesout Tavaz, εκφραζει την κλασικη τουριστικη αντιληψη των βορειοευρωπαιων για τις χωρες του νοτου και οχι μονο. Τα ιδια, πιστευω θα εγραφε αν εφευγε π.χ. απ`το Μεξικο ή απ` την Πορτογαλια. Τωρα ή δεν καταλαβε τιποτα τα χρονια που εμεινε στην χωρα μας ή δεν ηθελε να μας στεναχωρησει.
The Greek “nation” of 2000-3000 years ago has long been dead. The best of its values are very successfully guarded by others. We happened to be born near its deathbed and plundered tomb. We claim association by physical (thee-dimensional) proximity. We are inconsequential. But we can still be happy with the heritage passed on to humanity collectively by the people who lived on our peninsula long ago.
ReplyDeleteGet over yourselves. You are as Greek as anyone in this world.
And don’t get me started on the language. Language is a vehicle. Of thought, communication, culture. In our case, this of modern Greeks, the passengers of this vehicle had long alighted before this vehicle reached us. Stop defending effigies.
Our nation should be that of Europe. I, for one, will not play faithful Penelope to a dead Ulysses – and with Clinton-esque definitions of sexual relations.
Πώς απαντούν οι επαγγελµατίες, σε περίοδο αναδουλειάς, στην ερώτηση "πώς πάει η δουλειά?"
ReplyDeleteΦούρναρης : ψίχουλα
Μανάßης: κολοκύθια
Αγρότης: ζήσε Μάη µου να φας τριφύλλι
Ανθοπώλης: µαρασµός
Υφασµατέµπορος:πανί µε πανί
Ψαράς:ούτε λέπι
Φαρµακοποιός:µε το σταγονόµετρο
Ηλεκτρολόγος:δεν ßλέπω φως
Υδραυλικός:µούφα η δουλειά
Μηχανικός αυτοκινήτων: στο ρελαντί
Εµπορος χαλιών: Χάλια
Κοµµωτής:τρίχες
Ψιλικατζής:ψιλοπράγµατα
Νεκροθάφτης:ψόφια πράγµατα
τυπογράφος: ούτε φύλλο
Ο απέναντι νεκροθάφτης: µεγάλη νέκρα
Βοθρατζής:σκατά
Ναυτικός: πιάσαµε πάτο
Στρατιωτικός: ßήµα σηµειωτόν
Πόρνη:αραχνιάσαµε
Χρηµατιστής: δεκάρα τσακιστή
Πρωθυπουργός:Παραλάßαµε χάος
...had long alighted before this vehicle reached us.
ReplyDelete...had alighted long before this vehicle reached us.
ΔΕΝ έχουμε απλώς ΠΕΡΙΟΔΟ ΑΝΑΔΟΥΛΕΙΑΣ παιδί μου.
ReplyDeleteΗ ΧΩΡΑ ΒΥΘΙΖΕΤΑΙ!!!!!!!!!!!!!
ΚΑΙ
ΚΑΙ
ΚΑΙ
εσείς ΖΗΤΑΤΕ ΑΥΞΗΣΗ της ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ η οποία μετατρέπεται κατά 80% σε ΕΜΠΟΡΙΚΟΝ ΕΛΛΕΙΜΜΑ!!!
Γιά να ΘΥΜΑΣΤΕ την AΓΝΟΙΑ σας
την οποία κληρονομήσατε από τους ΑΘΛΙΟΥΣ, ΑΛΗΤΗΡΙΟΥΣ και ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑΚΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ σας!!!!!!!!!!!!!
"Γιά να ΘΥΜΑΣΤΕ την AΓΝΟΙΑ σας
ReplyDeleteτην οποία κληρονομήσατε από τους ΑΘΛΙΟΥΣ, ΑΛΗΤΗΡΙΟΥΣ και ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑΚΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ σας!!!!!!!!!!!!!"
Ενα είναι σίγουρο: τα παιδιά που σχολιάζουν στο μπλόγκ έχουν ΑΓΩΓΗ και ΠΑΙΔΕΙΑ, ώστε να μήν απαντούν σε ΧΥΔΑΙΑ ΣΧΟΛΙΑ ως άνω. Η δε συνεχής επανάληψη των σχολίων αυτού του τύπου χρήζει ψυχιατρικής έρευνας. Αλήθεια, γιά τη βουλγάρα θυρωρό δε θα γράψεις;
Κρίμα, γιατί όταν είσαι νηφάλιος είναι πολύ ενδιαφέροντα αυτά που γράφεις.
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteBut we can still be happy with the heritage passed on to humanity collectively...
ReplyDelete-->
But we can still be happy, with the heritage passed on to humanity collectively...
Κομφούκιε
ReplyDeleteεχω πολλές φορές πει ότι χάνεις το δίκιο σου λόγω έκφρασης.
Λες κάτι σωστό - ότι δηλαδή η κατανάλωση ενισχύει την οικονομία όταν αφορά εγχωρίως παραγόμενα προιόντα και όχι εισαγόμενα.
Αλλά αυτός ο τρόπος σου χριστιανέ μου.....
@ ser
ReplyDeleteΚΑΝΕΙΣ ΛΑΘΟΣ.
Θα ήταν ΑΔΙΚΟ και ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΑΚΡΙΤΟ να ανεβοκατεβάζω κλεφτοκοτάδες την Συμμορία του 1981 και να ΑΦΗΝΩ απέξω ΤΟΝ ΣΥΝΑΥΤΟΥΡΓΟ, δλδ την ΓΕΝΙΑ του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ.
ΑΔΙΚΟΣ ΟΥΔΕΠΟΤΕ υπήρξα. Cruel I have been, unfair, never.
ΔΙΟΤΙ αν οι πολίτες είχαν έστω και κατά 20% το αίσθημα της συλλογικής ευθύνης του Κομφού
η ΣΥΜΜΟΡΙΑ δεν θά είχε ξεπεράσει τα ιστορικά ποσοστά, το πολύ, της Ενιαίας Αριστεράς, δλδ ένα 11-13%.
ΚΑΙ πώς να το κάνουμε, κυρίες και κύριοι,
SHOCK VALUE is of THE ESSENCE.
Ο Ελληνικός Λαός διδάσκεται ΜΟΝΟ με χαστούκια και οικονομική βία, ΚΥΡΙΩΣ οικονομική βία.
ΟΠΩΣ είπα και τις προάλλες, στην ΖΟΥΓΚΛΑ δεν λες, "Κύριε Λέων σας παρακαλώ ΜΗ με φάτε γιά hors d' oeuvres".
Στην ΖΟΥΓΚΛΑ μιλάς ΜΟΝΟ μιά γλώσσα, την ΛΑΛΙΩΤΙΚΗ, την οποίαν αντιλαμβάνονται ΟΛΟΙ οι Ελληνες ανεξαιρέτως.
Λαλιωτική εκ του Λαλιώται, δηλαδή Αρβανίτες, κατά Σπυρίδωνα Τρικούπην.
ReplyDelete@ ser
ReplyDeleteΚΑΙ προφανώς ΔΕΝ μιλάω για τους δικούς σου γονείς ή του Α ή του Β, αφού ΜΗΔΕ καν ΕΣΑΣ γνωρίζω προσωπικώς.
Κατά συνέπειαν, ΔΕΝ υφίσταται εδώ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ έναντι ΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ.
ΑΛΛΑ η ΑΛΗΘΕΙΑ που ΑΦΟΡΑ μιά ΓΕΝΙΑ ΙΝ ΤΟΤΟ
πρέπει να λέγεται.
Είμαι καθημερινός αναγνώστης του blog και υποστηρικτής του g700.
ReplyDeleteΠαρακαλώ τους admins για ένα καλύτερο και ίσως πιο σκληρό moderation.
Δεν έχουμε καμία όρεξη να διαβάζουμε για τα ψυχολογικά προβλήματα του καθενός.
Ύβρεις, ρατσιστικά σχόλια, μεγαλομανία και παραισθήσεις μεγαλείου δεν νομίζω ότι έχουν θέση σε ένα blog πολιτικής δράσης.
πάλι κάνει το κομμάτι του σήμερα
ReplyDeleteστα ΝΕΑ ο πρόεδρος του εργατικού κέντρου Νάουσας....
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4502827&ct=1
να χαιρόμαστε τον συνδικαλισταρά
ο οποίος αποδίδει όλα τα προβλήματα στον ΠΟΕ και την ΕΕ.
Γελοιότητες.
Ο τεμπέλης... που βάζει πλάτη στους εργοδότες.
συμφωνώ με g700. που είναι η νομική υποστήριξη του συνδικαλισταρά και του εργατικού του κέντρου υπέρ των ανασφάλιστων εργαζομένων;;;
σήμερα συναντιέται ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ με τον Πρόεδρο του ΣΕΒ για το θέμα της απασχόλησης Για να δούμε τι θα βγάλει η συνάντηση. Εμείς πάντως στείλαμε τις προτάσεις μας.
ReplyDeleteΠες τα ρε Παναγριότατε.
ReplyDeleteΜπράβο G700 - πολύ δυνατό άρθρο - αλλά ακούει κανείς???
Solaris said...
ReplyDeleteποια ειναι αυτα "τα νοήματα και οι ουσίες του ΕΘΝΟΥΣ"; Χωρις να θελω να σε προσβαλω, αλλα αυτες ειναι κουβεντες ανθρωπων της κερκιδας, και το επιπεδο του blog ειναι αρκετα υψηλο. Το θεμα ειναι ποτε θα ενηλικιωθουμε σαν λαος, για να αναλαβει ο καθενας τις ευθυνες που του αναλογουν. Αυτο κατα την γνωμη μου ειναι το μεγαλυτερο προβλημα μας, η αναληψη των ευθυνων μας.
Τα κράτη φίλε μου που δεν ενσαρκώνουν νοήματα και ουσίες ούτε να ενηλικιωθούνε μπορούνε, άλλα ούτε και να αναλάβουν ποτέ των ποτών καμιά ευθύνη.
Επί της ουσίας βλέπεις δεν διαφωνούμε. Εύκολο είναι να διαπιστώνουμε τα προβλήματα.
Στην Ελλάδα συνήθως όλες οι πολιτικού περιεχομένου συζητήσεις καταλήγουν να περιστρέφονται γύρο από την παιδεία και την υπευθυνότητα. Σχεδόν κανείς όμως από τους συζητητές του καφέ δεν θα σου πει ούτε για το είδος ούτε για το περιεχόμενο της παιδείας. Πολύ περισσότερο δεν θα μπουν ποτέ στον κόπο να σου αναλύσουν και έναν ορθολογικό τρόπο μέσα από τον οποίο σαν λαός θα κατακτήσουμε συλλογικά την υπευθυνότητα.
Ούτε βέβαια θα καθίσει η μεγάλη πλειοψηφία να φιλοσοφήσει τους λόγους και τις αιτίες που γεννούν και αναπαράγουν την ανευθυνότητα σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.
Το ελληνικό έθνος το οποίο όπως και μερικά άλλα έχουν τόσο βαθιά χαράξει την ιστορική διαδρομή, ακόμη και αν ανθρωπολογικά εκλείψει, δεν θα πάψει να υπάρχει. Τέτοιο είναι το (εν δυνάμει) βάθος των νοημάτων που κουβαλά. Κι αυτό το βάρος πρέπει κάποια στιγμή επιτέλους να το μετατρέψουμε σε θεμέλιο
Για το τέλος θα πω μόνο τούτο: ανεύθυνος είναι συνήθως κανείς με τα ξένα, κι όχι με εκείνα που τα λογίζει ως δικά του...