Παρακαλώ, κ. υπουργέ, μας κακομαθαίνετε!

Διακινείται αυτές τις μέρες η άποψη ότι η κατάργηση του αφορολόγητου ορίου εισοδήματος των 10.500 ευρώ που ισχύει για ελεύθερους επαγγελματίες και τους εμπόρους και η επιβολή φορολογικού συντελεστή 10% στους μικρούς που δουλεύουν με μπλοκάκι αποτελεί αναγκαίο κακό, δεδομένου ότι οι ελεύθεροι επαγγελματίες δε δηλώνουν τα πραγματικά τους εισοδήματα.

Μάλιστα στη συνέντευξή του στο ΒΗΜΑ της Κυριακής ο υπουργός Οικονομίας κος Αλογοσκούφης προχωράει ένα βήμα παραπέρα ισχυριζόμενος ότι το συγκεκριμένο μέτρο, σε αντίθεση με την έκτακτη χαριστική περαίωση των φορολογικών υποθέσεων πολλών επιχειρήσεων για την οποία ο ίδιος ομολογεί άκουσον, άκουσον, ότι είναι μέτρο καθαρά εισπρακτικού χαρακτήρα, "εντάσσεται στην τρίτη φάση της φορολογικής μεταρρύθμισης που προαναγγέλθηκε από πέρυσι και στοχεύει στη διεύρυνση της φορολογικής βάσης". Και προσθέτει ότι αυτά «είναι πρωτοβουλίες οι οποίες έπρεπε να ληφθούν και για λόγους φορολογικής δικαιοσύνης και εξαιτίας των ευρωπαϊκών μας υποχρεώσεων. Είμαστε υποχρεωμένοι να βρίσκουμε επιπλέον πόρους ώστε να μειώνουμε το έλλειμμα».

Με λίγα λόγια ο υπουργός οικονομίας μας λέει ότι η επιβολή κεφαλικού φόρου στους μικρούς ελεύθερους επαγγελματίες και μισθωτούς με το μπλοκάκι της γενιάς των 700 ευρώ, αποτελεί μέτρο το οποίο όχι μόνο ελήφθη με σκοπό τον περιορισμό της φοροδιαφυγής, αλλά ταυτόχρονα συνιστά θεμελιώδες μέτρο φορολογικής δικαιοσύνης, η οποία στην προκειμένη περίπτωση επιτυγχάνεται μέσω της διεύρυνσης της φορολογικής βάσης προς τα κάτω. Το έκανε πέρυσι αυξάνοντας το φορολογικό συντελεστή εισοδήματος από το 15% στο 29% για τους χαμηλομεσαίους μισθωτούς, το κάνει και φέτος φορολογώντας τους χαμηλόμισθους εργαζόμενους με δελτίο παροχής υπηρεσιών. Έτσι οι μισοί από την ομάδα της g700 πληρώσαμε ένα χιλιάρικο πέρυσι και οι υπόλοιποι μισοί, για να μη μείνουμε παραπονεμένοι, θα το πληρώσουμε φέτος. Παρακαλώ, κ. υπουργέ, μας κακομαθαίνετε!

Πρόκειται για μία φορολογική πολιτική που πέρα από κοινωνικά άδικη πλήττει και τα όποια υπολείμματα διαγενεακής δικαιοσύνης. Την τρίτη φάση της ζούμε σήμερα και μας παρουσιάζεται στη συσκευασία δώρου «φορολογικής δικαιοσύνης». Δεν είναι όμως τίποτα παραπάνω από το αρνητικό αποτέλεσμα ενός νεοσυντηρητικού φορολογικού λαϊκισμού σε συνδυασμό με την ανικανότητα της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει την εκτεταμένη φοροδιαφυγή σε πληθώρα ελεύθερων επαγγελμάτων, και να περιορίσει τα πάγια έξοδα του προϋπολογισμού. Ο νέος που αμείβεται με 700 ευρώ το μήνα θα αποταμιεύει στο εξής 900 ευρώ το χρόνο στην υγειά των κομματικών κυκλωμάτων που λυμαίνονται τους δημόσιους πόρους.

Ας μας απαντήσει ο κύριος Υπουργός σε μερικά πολύ απλά ερωτήματα.

Γιατί οι κατά τόπους ΔΟΥ επιτρέπουν σε επιχειρήσεις να καταθέτουν εισοδήματα της τάξης των 5000 ευρώ ανά έτος για χρόνια ολόκληρα σερί, χωρίς να γίνεται έλεγχος; Αναρωτιόμαστε, είναι δυνατόν να λειτουργεί επιχείρηση με τόσα έσοδα για πάνω από δύο χρόνια, βαριά τρία;

Γιατί δε μειώνει τις σπατάλες του πλαδαρού κράτους και των στρατών των εικονικών διευθυντών, των Δ.Σ. και των συμβασιούχων με τους οποίους έχει γεμίσει όλες τις δημόσιες υπηρεσίες αυτά τα χρόνια;

Γιατί του έχουν ξεφύγει τα έσοδα του Τακτικού Προϋπολογισμού 2008 κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες και τα έξοδα 2,5%;

Γιατί οι λειτουργικές δαπάνες του κράτους αυξάνονται κατά 11% το πρώτο εξάμηνο του 2008;

Γιατί τα έξοδα του προϋπολογισμού αυξάνονται κατά μέσο όρο 11% την τελευταία εξαετία εκ της οποίας τέσσερα χρόνια κυβερνά η ΝΔ της απογραφής και της δημοσιονομικής εξυγίανσης;

Γιατί προέβη σε φορολογική αμνηστία δεκάδων συντεχνιακών ομάδων το 2004 που ήρθε η νέα διακυβέρνηση στην εξουσία;

Γιατί κατήργησε το ΣΔΟΕ αντικαθιστώντας παράλληλα ακόμα και τον τελευταίο διευθυντή εφορίας ακόμα και στην τελευταία κωμόπολη της ελληνικής επικράτειας; Τόσο άχρηστοι άραγε ήταν όλοι τους;

Γιατί συνεχίζει την πάγια ελληνική πρακτική της αναδρομικής χαριστικής ρύθμισης σε φορολογικές υποθέσεις επιχειρήσεων τη στιγμή μάλιστα που ο φορολογικός συντελεστής επί των κερδών πέφτει από φέτος στο ιστορικά χαμηλό 25%;

Γιατί τη στιγμή που οι τεχνολογικές δυνατότητες του κράτους αυξάνονται συνεχώς, ετοιμάζεται να καταφύγει σε μέτρα, όπως τα τεκμήρια διαβίωσης, που θυμίζουν ‘80 και μέσα ‘90, τότε που η Ελλάδα πάλευε με τα βαλκανικά της φαντάσματα;

Γιατί, στη βάση ποιας λογικής τέλος πάντων, η ομάδα που τελικά εξαιρέθηκε της επιβολής των νέων μέτρων ήταν οι εισοδηματίες και όχι οι νέοι;

Να σας πούμε γιατί. Διότι πολύ απλά δεν επανιδρύθηκε το κράτος. Ούτε πιο αξιόπιστο και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα αποκτήσαμε, ούτε κατέστη η κυβέρνηση λιγότερο σπάταλη και πελατειακή. Γι΄ αυτό λοιπόν τώρα ας πληρώσουμε όλοι μαζί ένα χιλιάρικο στον Mr 10%. Εκτός κι αν υπάρχει όρεξη για φορολογική εξέγερση. Φορολογούμενοι νέοι όλης της Ελλάδας ενωθείτε.