ΣΥΝ για γενιά 700 ευρώ

Μέτρα λανθασμένης κοινωνικής στόχευσης και αμφιβόλου αποτελεσματικότητας

Ο τρόπος με τον οποίο ο ΣΥΝ έχει εκπαιδευτεί να περιγράφει το φαινόμενο της γενιάς των 700 ευρώ είναι αξιοπρόσεκτος. Αν μη τι άλλο αποδεικνύει ότι πέρα από τη μεγάλη πολιτική επένδυση που κάνει στο συγκεκριμένο θέμα αποκτήσει επίσης άμεση επαφή με μέλη αυτής της κοινωνικής ομάδας στα αστικά κέντρα όπου δραστηριοποιείται.

Το γεγονός αυτό επιτρέπει στον 33χρονο ηγέτη του να αντλεί ζωντανά παραδείγματα από την πραγματική ζωή και να τα αξιοποιεί κατ’ ανάλογο τρόπο στον πολιτικό πλειστηριασμό που διεξάγεται για την κατάκτηση των εργαζόμενων νέων. Αυτό όχι μόνο δεν είναι κακό, μάλιστα επιβάλλεται να γίνει από όποιον πολιτικό επιθυμεί να εκφράσει με αυθεντικό τρόπο τη νέα γενιά και συγκεκριμένα τη γενιά της εργασιακής επισφάλειας.

Μέχρι σήμερα, όμως, εξόχως προβληματικό παρέμενε το γεγονός ότι ο ΣΥΝ πέρα από εύστοχες περιγραφές, δεν είχε να προτείνει συγκεκριμένες λύσεις στο πρόβλημα της γενιάς των 700 ευρώ. Την Πέμπτη ο σκόπελος αυτός ξεπεράστηκε με τη δέσμη μέτρων που ανακοίνωσε ο Αλέξης Τσίπρας εν όψει και του Φεστιβάλ Νεολαίας του κόμματός του το οποίο ξεκίνησε χτες στην Αθήνα.

‘Η μάλλον έτσι φάνηκε αρχικά διότι η επεξεργασία των προτάσεων δείχνει ότι δεν υπάρχει σοβαρός λόγος να πανηγυρίζουμε.

Αν εξαιρέσουμε την πρόταση για θεσμοθέτηση αφορολόγητου ορίου για νέους στα 15,000 ευρώ, η οποία έχει γίνει και από τη g700 στα πλαίσια ενός New Deal για τη νέα γενιά, καθώς και την επέκταση της εργατικής νομοθεσίας στα "μπλοκάκια" που υποκρύπτουν μισθωτή σχέση, πρόταση η οποία όμως έχει εξαγγελθεί ήδη από το ΠΑΣΟΚ, η δέσμη μέτρων του ΣΥΝ χαρακτηρίζεται από δύο στοιχεία: είτε από πολύ μικρά και ήσσονος σημασίας μέτρα, εκ των οποίων κάποια έχουν και λανθασμένη κοινωνική στόχευση, υπό την έννοια ότι δεν απευθύνονται σε χαμηλόμισθους νέους αλλά σε άνεργους, είτε από μη πραγματοποιήσιμες εξαγγελίες.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.

Μέτρα όπως η αναγνώριση της στρατιωτικής θητείας ως χρόνου ασφάλισης χωρίς εξαγορά, ο ειδικός λογαριασμός 1%, η επαναφορά του ορίου των 50 ενσήμων αντί των 100 κι η πολιτιστική εκπτωτική κάρτα είναι ήσσονος σημασίας μπροστά στην εκτεταμένη αναδιανομή ευκαιριών και πόρων που πρέπει να γίνει για να υποστηριχθούν οι νέοι στο ξεκίνημα της εργασιακής τους ζωής.

Αντίστοιχα, μέτρα όπως η αύξηση του επιδόματος ανεργίας στο 80% του ανειδίκευτου εργάτη, η επιδότηση ενοικίου και αναστολή των δανειακών υποχρεώσεων των ανέργων, η κάρτα απεριορίστων διαδρομών στις συγκοινωνίες για ανέργους και φοιτητές είναι λανθασμένης κοινωνικής στόχευσης, διότι πολύ απλά απευθύνονται σε άνεργους ή φοιτητές και όχι σε χαμηλόμισθους εργαζόμενους νέους.

Τέλος, μέτρα όπως η αύξηση του κατώτατου μισθού στα 1300 ευρώ είναι άτοπα υπό την έννοια ότι η άμεση εφαρμογή τους μπορεί να επιτευχθεί μονάχα μέσα από μια ριζική ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος με το οποίο καλώς ή κακώς είμαστε υποχρεωμένοι να πορευτούμε για αρκετά χρόνια ακόμα.

Εμείς στη G700 έχουμε προτείνει μια απλή, ρεαλιστική και εύκολα κατανοητή πρόταση για αναδιανομή ευκαιριών και πόρων υπέρ της νέας γενιάς. Μιλάμε εδώ και μερικές βδομάδες για ένα New Deal που πρέπει να υπογράψει η ελληνική κοινωνία προς όφελος των παιδιών της.

Συγκεκριμένα έχουμε προτείνει :

• Θεσμοθέτηση αφορολόγητου ορίου εισοδήματος της τάξης των 15.000 € για όλους ανεξαιρέτως τους εργαζόμενους νέους μέχρι 30 ετών ή για τα πρώτα πέντε χρόνια εργασίας.

• Επιδότηση του ενοικίου ή της αγοράς ή αντίστοιχα εγγύηση του στεγαστικού δανείου για αγορά πρώτης κατοικίας για νέους μέχρι 30 ετών (μοντέλο Ισπανίας)
  

• Επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών για εργαζόμενους νέους μέχρι 30 ετών ή για τα πέντε πρώτα χρόνια εργασίας
  

Θέτουμε σήμερα προς συζήτηση και μία ακόμη πρόταση που στοχεύει στους νέους της γενιάς του βασικού μισθού, τους ντελιβεράδες, τους ανειδίκευτους, αυτούς που επιλέγουν τη μερική απασχόληση. Τη θεσμοθέτηση ενός πριμ απασχόλησης υπό τη μορφή πιστωτικού φόρου τύπου Earned Income Tax Credit ΗΠΑ, Working Families Tax Credit UK, PPE France σύμφωνα με τον οποίο θα δίνονται από το κράτος στον εργαζόμενο στα πρώτα πέντε χρόνια της εργασιακής του ζωής 30 λεπτά για κάθε 1 ευρώ του μισθού του. Αυτό θα αφορά φυσικά μισθούς οι οποίοι κυμαίνονται από τον κατώτατο της μερικής απασχόλησης μέχρι τον κατώτατο βασικό.

Δυστυχώς, όμως, αποδεικνύεται ότι τελικά εμείς τα λέμε κι εμείς τα ακούμε. Η ΝΔ μας βάζει το χέρι στην τσέπη με το φόρο 10%, ο ΣΥΝ μας μιλάει για μέτρα που αφορούν σε άνεργους ή στην καλύτερη των περιπτώσεων θυμίζουν ατζέντα δημοτικής παράταξης, και το ΠΑΣΟΚ, σε μια ένδειξη αμηχανίας μπροστά στις εξαγγελίες Τσίπρα διά του εκπροσώπου του κου Παπακωνσταντίνου μας λέει ότι «δεν υπάρχει γενιά των 700 ευρώ», ακυρώνοντας τη μέχρι τώρα στρατηγική του και αναιρώντας πλήρως τις δεσμεύσεις του ΓΑΠ από το βήμα της ΔΕΘ πριν από δύο βδομάδες.