Υστερα από το ωραιότερο γεύμα που δοκίμασα στα τελευταία δέκα χρόνια (σπάνιο πιά γεγονός στα αεροπλάνα) και ένα βαθύ 7-ωρο ύπνο (σε κωματώδη κατάσταση λόγω υπερφαγίας), φθάσαμε.
Προέτεινα το διαβατήριό μου στον υπάλληλο του INS. Το έσυρε στο scanner και κοιτάζοντάς με, είπε με πλατύ χαμόγελο, "Welcome home, Dr Karatzovas".
O ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ!!!!!!!!!!!
Και σκέφθηκα,
ΟΤΑΝ παληά ταξίδευα στην Αθήνα με απ ευθείας πτήσεις από Νέα Υόρκη, πήγαινα στον έλεγχο διαβατηρίων.
Παρουσίαζα το Ευρωπαϊκό μου διαβατήριο,
εγώ που, όχι μόνο είμαι Ελληνας 100%,
ΑΛΛΑ,
κατ' αντιδιαστολή προς ΟΛΟΥΣ εσάς που είστε ΚΛΕΦΤΟΚΟΤΑΔΕΣ και ΟΥΔΕΝ έχετε ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ στην ΠΑΤΡΙΔΑ,
εξακολουθώ να πληρώνω ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ κάθε χρόνο στην ΕΦΟΡΙΑ (διότι λατρεύω την πατρίδα μου ΚΑΙ τιμώ την ιερά μνήμη της διαπρεπούς μαμάς και του καλού μου πατέρα).
ΚΑΙ, όμως,
στην χαμογελαστή, εγκάρδια και ειλικρινή μου "Καλημέρα"
ο ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΣ ΑΣΤΥΦΥΛΑΚΑΣ, το ΑΡΧΙΤΕΜΠΕΛΟΣΚΥΛΟ και ΑΡΧΙΠΑΡΑΣΙΤΟ του Χρυσοχοϊδη και του Βουλγαράκη,
ΔΕΝ με ΑΞΙΩΝΕ
ούτε ενός ΝΕΥΜΑΤΟΣ επιβεβαίωσης της παρουσίας ενός συνανθρώπου του, άσε πιά ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΗ του.
ΑΝΤ' ΑΥΤΟΥ, με ΚΟΙΤΑΖΕ
λες και τούχα ΣΚΟΤΩΣΕΙ τη μάνα - προφανώς επειδή τούχα διακόψει την ΡΑΣΤΩΝΗ,
Η, στην καλύτερη περίπτωση,
με την ΑΠΑΘΕΙΑ του ΙΣΟΠΕΔΩΜΕΝΟΥ ΘΥΜΙΚΟΥ.
ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΠΑΣΟΚΙΑ σας ΘΕΛΩ ΝΕΚΡΟΥΣ διότι ΙΣΟΠΕΔΩΣΑΤΕ το ΕΘΝΟΣ!!!!!!!!
Καλά, είδε κανένας άλλος το βίντεο ή μόνο εγώ το είδα (το είχα χάσει live) και μου άναψαν τα λαμπάκια με τις αρλούμπες του Ανδρουλάκη; (αλήθεια, σε ποιο κομματικό "ρεύμα" είναι αυτή την τετραετία;)
Δεν σχολιάζω κόμματα και πολιτικές γενικώς γιατί δεν βγάζεις ποτέ άκρη, αλλά ο συγκεκριμένος όποτε βγαίνει να μιλήσει είναι σαν διαφήμιση του "καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς". Τι ταπεράκια της μαμάς, τι φραπέδες στο Κολωνάκι, τι "πάτε στα νησιά που είναι ωραία"...
Δυστυχώς τα ρεπορτάζ της εκπομπής δεν είναι διαλογικά και κανείς δεν βρήκε την ευκαιρία να τον ρωτήσει πόσα ένσημα εργασίας (όχι βουλευτή) έχει στην πλάτη του ή γιατί αυτός δεν πήγε στην επαρχία να κάνει καριέρα ως ιδιώτης; Μήπως γιατί αν σε πιάσει κάτι πιο σοβαρό από απλό κρυολόγημα πρέπει να μεταβείς στο πλησιέστερο νοσοκομείο *γειτονικής* χώρας ή μήπως γιατί τα σχολεία στα μικρά νησιά μοιάζουν με κρυφό σχολειό;
Αυτές τις μπούρδες περί 100% πληρωμής ασφάλισης ή επιδότησης χαμηλόμισθων από το κράτος για νέους, τις έχει σκεφτεί μαζί με κάποιον ή είναι δικό του δημιούργημα; Δεν μας εξηγεί καλύτερα γιατί όλα τα ταμεία έχουν μπει μέσα γιατί το κράτος δεν έχει βάλει ούτε ευρώ (ούτε δραχμή) τα τελευταία 20+ χρόνια;
A, βέβαια. Το κάνει σκοπίμως ο Ατανάζ (Γαλλικό του Τhanassis). Κάθε φορά που είμαι σαν τη καλή χαρά, τσουπ μου πετάει ΟΛΙΓΟΝ σαλταδόρον, μπαλλαρίνον και νουμερίστα του Perroquet (Περοκέ) γιά να συγχίζομαι.
KAI κάτι άλλο γι' αυτόν τον ΛΑΪΚΙΣΤΗ extraordinaire.
Aπό τότε που τον θυμάμαι, κάθε φορά που θα βγει στην TV, υπενθυμίζει στον θεατή (επικαλούμενος φυσικά το συναίσθημά του) ότι η μάνα του ήταν μοδίστρα και ο πατέρας του τσαγκάρης - ΑΡΑ ότι η κοινωνία ΤΟΥ ΟΦΕΙΛΕΙ να τον ΕΚΛΕΓΕΙ εκπρόσωπό της και να τον ΣΥΝΤΗΡΕΙ ΡΕΜΠΕΛΕΥΟΝΤΑ προς ΑΝΤΙΡΡΟΠΙΣΗ της αδικίας της, λόγω τυχαιότητας, γέννησής του σε μη προνομιούχο κοινωνικο-οικονομικό περιβάλλον.
Ο διανοούμενος-συγγραφέας Ανδρουλάκης είναι διαφορετικός από τον "τηλεοπτικό" Ανδρουλάκη που προσπαθεί να διακρίνεται χρησιμοποιώντας ατάκες.Ο "ραδιοφωνικός" Ανδρουλάκης είναι επίσης πολύ καλός. Το αν εγκατέλειψε την Σταλινική Αριστερά και πέρασε στη φιλελεύθερη Αριστερά αυτο δεν είναι πολιτική πιρουέτα αλλά αυθεντική αναζήτηση ενός ευρύτερου ιδεολογικού χώρου που τον διευκολύνει να εκφράζει με τη μεγαλύτερη δυνατή γνησιότητα τις διανοητικές του ανάγκες και να τις μετασχηματίζει σε πνευματικό έργο. Ενα πνευματικό έργο πού είναι υψηλής ποιότητας και που το εκτιμούν και το τιμούν όσοι το γνωρίζουν,στους οποίους δυστυχώς δεν ανήκουν οι "επικριτές" του,που γνωρίζουν μόνο τη τηλεοπτική του Περσόνα. Ο Μίμης είναι ποιητής.Και σαν τέτοιο πρέπει να τον κρίνουμε. Η υπερέκθεσή του στη δημοσιότητα τον βλάπτει και φαντάζει πολλές φορές γραφικός όταν πουλάει, ας πούμε, συνταγές μαγειρικής. Αλλο όμως οι ζώσες προσωπικές ψυχολογικές του ανάγκες και πώς τις θεραπεύει και άλλο το διανοητικό του έργο.
Θα συμφωνήσω με τον Παρμενίδη, και ιδιαίτερα με το σχόλιο "Ο Μίμης είναι ποιητής.Και σαν τέτοιο πρέπει να τον κρίνουμε" Απλά να προσθέσω ότι τον χαρακτηρισμό "Ποιητής" τον αντιλαμβάνομαι και με την ευρύτερη έννοια του όρου. Όπως θα λέγαμε "....της ζωής". Νομίζω ότι η υπέρεκθεσή του στην τηλεόραση αποτελεί μάλλον αυτό-άσκηση και αυτό-δοκιμασία.
Υπάρχουν άνθρωποι και άνθρωποι.... Δεν θα ήταν άδικο να κλείσεις το πνεύμα και το ταμπεραμέντο του Ανδρουλάκη σε ένα γραφείο... ή ακόμα-ακόμα να του δώσεις τον κασμά να ανοίγει τρύπες για την ΕΥΔΑΠ απλά και μόνο ώστε να ικανοποιηθεί η ζηλοφθονία μερικών που ο Θεός δεν τους προίκισε με ανάλογα ταλέντα....και αναγκαστικά "δουλεύουν".
Εμένα ο Ανδρουλάκης με ξεκουράζει, με ταξιδεύει...και ενίοτε μου εγείρει ευχάριστα χρήσιμους προβληματισμούς. Είναι γνήσια πολιτική φυσιογνωμία και τις πράξεις του τις ερμηνεύω πολιτικά.
10+1 Παρατηρήσεις πάνω στις 70+1 Θέσεις του κ. Ανδρουλάκη
1. Το ΠΑΣΟΚ μεταξύ Σοσιαλδημοκρατίας και Ουμανισμού. «Το 2008, 34 χρόνια μετά την ιδρυτική καινοτομία της 3ης του Σεπτέμβρη, το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται μπροστά σ’ ένα σταυροδρόμι. Σ’ έναν κόσμο που έχει μεταβληθεί ριζικά, σε μια ελληνική κοινωνία που έχει αλλάξει αντιμετωπίζουμε νέες προκλήσεις ιστορικής κλίμακας. Το κοινωνικό πρόβλημα…στην εποχή της κλιματικής αλλαγής…της παγκοσμιοποίησης και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης…», (Θέση 1). Ρωτάμε: α. Ποίες δυνάμεις και με ποιες επιλογές διαμορφώνουν το σταυροδρόμι και ποιες επιλογές έχουμε; β. Προς ποιά κατεύθυνση μεταβλήθηκε ο κόσμος και ποιός καθορίζει τις μεταβολές; γ. Προς ποια κατεύθυνση έχει αλλάξει η κοινωνία και ποιός υπαγορεύει τις αλλαγές; δ. Ποιά είναι και ποιός ευθύνεται για την κλιματική αλλαγή; ε. Ποιός είναι ο χαρακτήρας της παγκοσμιοποίησης και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και ποιές δυνάμεις καθοδηγούν τη συγκεκριμένη παγκοσμιοποίηση; Να παρατηρήσουμε πως αυτή η κοινωνικά και πολιτικά αποφορτισμένη διατύπωση καταντάει πολιτική φλυαρία αφελών, αν δεν είναι σκόπιμη συγκάλυψη μιας φρικτής πραγματικότητας, της πραγματικότητας του μανιακού καπιταλισμού που καλπάζει ως νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση και ως αμερικανισμός, που λεηλατεί τον πλανήτη, φτωχοποιεί την ανθρωπότητα και πολτοποιεί τον ανθρώπινο πολιτισμό. Είναι ακριβώς αυτή η γλώσσα που υποβαθμίζει την ιδρυτική Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη 1974 σε «ιδρυτική καινοτομία» γενικά και όχι σε ιδρυτική Διακήρυξη ενός Κινήματος, του ΠΑΣΟΚ ο κεντρικός πυρήνας της οποίας ήταν : «H κοινωνική απελευθέρωση, ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός αποτελεί θεμέλιο λίθο του κινήματός μας …για να πάψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Για να συμμετέχει ενεργά ο Λαός στον προγραμματισμό της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής πορείας της χώρας…Η σημερινή μας Διακήρυξη αποτελεί πυξίδα που θα καθοδηγεί την πορεία μας προς μια νέα, αναγεννημένη, ανθρώπινη, σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα, μια Ελλάδα που να ανήκει στους Έλληνες» . Και επειδή κάποιοι ξέχασαν ή επιδιώκουν να ξεχάσουμε εμείς τι εννοούσε ο Ανδρέας Παπανδρέου όταν μιλούσε για σοσιαλισμό, θα τους θυμίσουμε ότι: «Θα πρέπει ή Ελλάδα να είναι σοσιαλιστική και όχι απλώς σοσιαλδημοκρατική και “δημοκρατική”...Αναφερόμαστε ταυτόχρονα στο κοινωνικό και στο πολιτικό σύστημα. Η σοσιαλδημοκρατία στη Δύση είναι βέβαια δημοκρατική στα κλασικά κοινοβουλευτικά πλαίσια. Παρά όμως τις επαγγελίες της στον κοινωνικό τομέα δεν είναι στην ουσία παρά μια μορφή καπιταλισμού …Στόχος μας δεν είναι η μίμηση του πατερναλιστικού ή κρατικού σοσιαλισμού που χαρακτηρίζει πολλές σοσιαλιστικές χώρες. Γιατί η κομματική και κρατική γραφειοκρατία σ’ αυτές τις χώρες έχει μεταβληθεί σε κατεστημένο…» Να υποθέσουμε, μετά από τα παραπάνω ερωτήματα και τις σχετικές διευκρινήσεις πως ο συντάκτης των 70 + 1 θέσεων προτείνει στη σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και στους Συνέδρους του 8ου Συνεδρίου, να παραιτηθούν από το όραμα για μια σοσιαλιστική Ελλάδα που προϋποθέτει σύγκρουση με το κοινωνικό σύστημα του καπιταλισμού και του ηγεμονικού αμερικανισμού και να περιοριστεί να δρα ως σοσιαλδημοκρατική εκδοχή του καπιταλισμού στα πλαίσια του πολιτικού συστήματος και να «συγκρούεται» με τα άλλα κόμματα του αστικού κοινοβουλίου για μια θητεία ή μια θέση στην κυβέρνηση του κεφαλαίου; Η γνώμη μας είναι πως ο Ελληνικός λαός χόρτασε καπιταλισμό και αμερικανοφιλία και ζητάει λύσεις ριζικές-ριζοσπαστικές και με μακρόχρονη προοπτική, που θα βγάλουν την χώρα από τα αδιέξοδα και θα ανοίξουν το δρόμο για μια γνήσια σοσιαλιστική Ελλάδα και για έναν καλύτερο κόσμο. Το Επικείμενο 8ο Συνέδριο θα πρέπει να απαντήσει θετικά και προοδευτικά στο δίλημμα: Θα πρέπει να αποφασίσει να αφήσει πίσω του το σταυροδρόμι και να επιλέξει τη νέα πορεία του από την οποία θα καθοριστεί και η στάση του Ελληνικού Λαού. Μια επιλογή για την οποία δεσμεύτηκε ο ίδιος ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου με το να διερωτάται «αν θέλουμε το κίνημα μας έναν καλύτερο διαχειριστή του συστήματος, ή ένα γνήσιο και αυθεντικό εκφραστή κοινωνικών και λαϊκών στρωμάτων …μια Αριστερά που θα αγωνίζεται σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης και Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, να διαμορφώνει συνθήκες ισοπολιτείας, δικαιοσύνης και αλληλεγγύης …Για μια Αριστερά των δικαιωμάτων και των κινημάτων…Για μια Αριστερά που θα δημιουργεί ένα νέο δρόμο για την ανάπτυξη…με σοσιαλιστική προοπτική…μια Αριστερά του Ουμανισμού…» ; 2. To ΠΑΣΟΚ μεταξύ σοσιαλιστικού οράματος και μιας νέας ιδεοληψίας τύπου «Μεγάλης Ιδέας» Μετά από μερικές μερίδες πολιτικού χυλού, (Θέσεις 2,3,4,5 και 6), ο συντάκτης των 70+1 θέσεων καταλήγει πώς το ζητούμενο για το ΠΑΣΟΚ σήμερα, στον 21ο Αιώνα, είναι μια «Δίκαιη και δυνατή Ελλάδᨻ (Θέση 5) που θα έχει ως «τελικό της θεμέλιο μια νέα ισορροπία μια νέα σύνθεση των βασικών αξιών…την αγορά και την δημόσια κοινωνική ρύθμιση… (Θέση 6) (που θα) αναδεικνύει μια νέα Ελληνικότητα…και ένα νέο Πατριωτισμό…που επεκτείνεται στην ενίσχυση του εθνικού μας ρόλου στην Ευρωπαϊκή Ένωση την Νοτιοανατολική Ευρώπη, την Μεσόγειο …και …τη βελτίωση της διεθνούς κατάταξης της χώρας …και της θέσης της στο νέο παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας»,(Θέση 7). Ρωτάμε: α. Μπορεί να υπάρξει «Δίκαιη και δυνατή Ελλάδα» στα πλαίσια του συστήματος της αγοράς που κυριαρχείται από τον αμερικανισμό και το συντηρητικό Διευθυντήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ; β. Τι σόι νέα Ελληνικότητα και νέος Πατριωτισμός, θα είναι αυτός που δεν αμφισβητεί την ιμπεριαλιστική κυριαρχία του αμερικανισμού που καθορίζει με την πολεμική βία το διεθνή καταμερισμό εργασίας στα πλαίσια του οποίου στρατοκρατείται η μισή Κύπρος, αμφισβητείται το μισό Αιγαίο, ολόκληρη η Θράκη και οργανώνεται συστηματικά, από τους Αμερικανούς και τους τοπικούς «στρατηγικούς εταίρους» τους, η διεκδίκηση της Μακεδονίας και της ‘Tζαμουριάς’ και εξυφαίνονται ακόμα και σενάρια «σουδοποίησης» ολόκληρης της Κρήτης μέσο κάποιας νεκρανάστασης της «Κρητικής Πολιτείας». γ. Ή μήπως η Ελλάδα θα επιδιώξει να γίνει αυτή δεκτή ως , «στρατηγικός εταίρος» του Ηγεμόνα στην περιοχή και ιδιαίτερα στα «Βαλκάνια…. (τα οποία ο συντάκτης των 70+1 θέσεων τα χαρακτηρίζει), ζωτικό χώρο Ελληνικού συμφέροντος…(και γι’ αυτό) υποστηρίζουμε την ευρωατλαντική πορεία της Π.Γ.Δ.Μ. και είμαστε υπέρ μιάς πραγματικής ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση…»; (Θέση 9). Να παρατηρήσουμε πως αυτές οι με πολλά καρυκεύματα πολιτικαντισμού γαρνιρισμένες πολιτικές θέσεις, κρύβουν ιδεοληψία μιας «Νέας Μεγάλης Ιδέας», η οποία μπορεί να ευδοκιμεί στα μυαλά δεξιών, ακροδεξιών και φονταμενταλιστικών ιερατείων, δεν μπορεί όμως να αποτελούν στοιχεία σοσιαλιστικού οράματος και μάλιστα στοιχεία οράματος ενός Λαού με τόση ιστορία και τόση προσφορά στη Δημοκρατία, στους αγώνες για την Ελευθερία, στην ανάπτυξη των επιστημών και γενικά με τόση προσφορά στον ανθρώπινο πολιτισμό. Και μιάς και μιλάμε για νέα Eλληνικότητα, να καταθέσουμε και την άποψη πως το ζητούμενο σήμερα δεν είναι να ενσωματωθούμε, σε αυτή ή την άλλη βαρβαρότητα, αλλά, ως Λαός με ιστορία και πολιτισμό οικουμενικών διαστάσεων, να αμφισβητήσουμε και να αγωνιστούμε με τους υπόλοιπους Λαούς του κόσμου να ανατραπεί ο καπιταλισμός σε κάθε δυνατή εκδοχή του και να ηττηθεί ο αμερικάνικος ηγεμονισμός που λεηλατεί τον Πλανήτη και καταδυναστεύει την Ανθρωπότητα. Να καταθέσουμε επίσης τη θέση, πως θεωρούμε επικίνδυνη την αντίληψη γι’ αυτόν το ‘νέο πατριωτισμό’, όταν αυτός νοείται ως αναζήτηση ρόλου τοποτηρητή στα Βαλκάνια, για λογαριασμό του Ηγεμόνα. Του Ηγεμόνα που καταστρέφει συστηματικά, όχι μόνο τις μικρές πατρίδες, αλλά και τη μεγάλη και τη μοναδική πατρίδα της Ανθρωπότητας και της ζωής της ίδιας, τον πλανήτη Γη. Αυτή είναι η νέα πραγματικότητα, η οποία προσδιορίζει και ορίζει το νέο πατριωτισμό, ως αγώνα για τη σωτηρία της κοινής πατρίδας όλων των Ανθρώπων και με αυτή την έννοια, νέος πατριωτισμός σημαίνει Νέος Οικουμενικός Ουμανισμός και όχι αναζήτηση ‘ζωτικού χώρου’, πολιτική που παραπέμπει σε εθνικοσοσιαλιστικές, ιμπεριαλιστικές και ηγεμονικές και όχι σε σοσιαλιστικές-ουμανιστικές αρχές και αξίες. 3. Το ΠΑΣΟΚ απολογητής του «Νέου Καπιταλισμού»; και της νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης; Ο συντάκτης των 70+1 θέσεων υιοθετεί τον όρο «νέος καπιταλισμός», ως αντιδιαστολή στον «παλιό» (κακός παλιοκαπιταλισμός - καλός νεοκαπιταλισμός !) και περνάει με τρόπο τη θέση πως «η παγκοσμιοποίηση δεν είναι…το ψευδώνυμο της γραμμικής επέκτασης της παγκόσμιας κυριαρχίας των ΗΠΑ …(αλλά) νέες ευκαιρίες και νέες ισορροπίες…»,(Θέση 10), για να καταλήξει στο «αξίωμα» σύμφωνα με το οποίο «ο νέος καπιταλισμός απαιτεί ένα νέο ιστορικό σχέδιο μιας Νέας Δημοκρατικής Αριστεράς και Κεντροαριστεράς…για μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική η οποία θα απαντά στις νέες ανταγωνιστικές πιέσεις..., για μια ανταγωνιστικότητα με προοδευτικό περιεχόμενο..., αξιοποιεί τα ‘κέρδη’ της παγκοσμιοποίησης..., ενισχύει σε παγκόσμιο επίπεδο την ηγεμονία και την πρωτοβουλία της ΕΕ..., επιδιώκει την ‘δημοκρατικοποίηση’ του χρηματοοικονομικού τομέα, ώστε να μην αφορά μόνο την ελίτ του παγκόσμιου πλούτου, αλλά να δίνει ασφαλείς και αποδοτικές ευκαιρίες επένδυσης στα Ασφαλιστικά ταμεία και στη μεσαία και ευρύτερη λαϊκή αποταμίευση...., πρασινίζει το ΦΠΑ...», (Θέση 11-12). Ρωτάμε : α. Δεν είναι τουλάχιστον πολιτική αφέλεια να απενοχοποιεί κανείς με τόση ευκολία τον απάνθρωπο και καταστροφικό καπιταλισμό, τη βαρβαρότητα του αμερικανισμού και της παγκοσμιοποίησης; β. Δεν είναι αντιιστορικό και επικίνδυνο, για να μην πούμε ύποπτο, το να θεοποιεί ένας ‘σοσιαλιστής’ τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση ως νέα ευκαιρία και περίπου ως μοίρα της ανθρωπότητας γ. Δεν είναι αγοραίο να προτείνει κανείς σε συνέδριο σοσιαλιστικού κινήματος, ένα είδος «λαϊκού καπιταλισμού» (δημοκρατικοποίηση του χρηματοοικονομικού τομέα!!!), που μόνο νεοκλασικοί και νεοφιλελεύθεροι, όπως ο Milton Friedman, o Georg Soros και ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος τολμούν να προπαγανδίζουν, και να προτρέπει την Ευρωπαϊκή Ένωση να υιοθετήσει την παγκοσμιοποίηση και να διεκδικήσει, (πως, κόντρα ή σε συνεργασία με τις ΕΠΑ;), ηγεμονικό ρόλο; Να παρατηρήσουμε πως αυτές οι θέσεις σημαίνουν νέα φτώχεια, νέες ιμπεριαλιστικές συγκρούσεις και νέους πολέμους και για αυτό αντιπροτείνουμε το ΠΑΣΟΚ να προσανατολιστεί σε μια πολιτική, για μια σταδιακή απαγκίστρωση από το άρμα του αμερικανισμού και μια προοδευτική σοσιαλιστική πορεία για την Ευρώπη και τον κόσμο, γιατί ούτε ο καπιταλισμός ούτε η αμερικανοκρατία είναι η μοίρα του κόσμου, τουλάχιστον για τους σοσιαλιστές και τα προοδευτικά, τα αριστερά και τα σοσιαλιστικά κόμματα. 4.Η καρναβαλοποίηση του ΠΑΣΟΚ Ο συντάκτης των 70+1 θέσεων αφού τακτοποίησε τα παγκόσμια προβλήματα με την παγκοσμιοποίηση των νέων ευκαιριών και του λαϊκού καπιταλισμού, καταλήγει στο «Πράσινο Ελλαδιστάν» για το οποίο το ΠΑΣΟΚ «έχει ένα στρατηγικής σημασίας καθήκον : Nα εξασφαλίσει το πέρασμα της Ελληνικής οικονομίας σε ένα νέο (βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης με κινητήρα μια νέα πράσινη οικονομία…) η οποία «απαιτεί ήττα της Δεξιάς και αλλαγή του συσχετισμού των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων», όχι για την ανατροπή του καταστροφικού και απάνθρωπου καπιταλισμού, αλλά για τη «μετατόπιση των ισορροπιών στον ελληνικό καπιταλισμό», (Θέση 13), όπου «ένα δυναμικό παραλληλόγραμμο γνώσης και καινοτομίας, που έχει στις τέσσερις κορυφές του: το κράτος και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, τις μεγάλες επιχειρήσεις, την ανερχόμενη μικρή και μεσαία επιχείρηση και τα Πανεπιστήμια…», (Θέση 14), για να καταλήξει σε ένα πράσινο ντελίριο με «πράσινους φόρους,...πράσινους κουμπαράδες ‘Αλληλεγγύης των Γενεών’,…πράσινα φουγάρα» (και πολλά άλλα «πράσινα άλογα»), που θα πρασινίσουν υποτίθεται τον κατάμαυρο ελληνικό καπιταλισμό, (Θέση 15). Ρωτάμε : Πιστεύει στα αλήθεια ο συντάκτης των 70+1 θέσεων πως τα σοσιαλιστικά οράματα της ανθρωπότητας και τα σοσιαλιστικά κινήματα των Λαών έχουν ως στρατηγικό χρέος τους να μετατρέψουν τον κατσούφικο, απάνθρωπο και καταστροφικό καπιταλισμό σε χαρούμενο καρνάβαλο; Kαταθέτουμε την άποψη πως τα σοσιαλιστικά οράματα και τα σοσιαλιστικά κινήματα γεννήθηκαν γιατί ακριβώς ο καπιταλισμός δεν είναι σε θέση να δώσει λύσεις στα σύγχρονα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα της ανθρωπότητας και συνεπώς δεν είναι σε θέση να οδηγήσει σε μια Νέα Ελευθερία και σε ένα καλύτερο κόσμο και γι αυτό το σοσιαλιστικό σχέδιο του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να ξεκινάει από τον αγώνα για την βελτίωση της καθημερινότητας του Ελληνικού Λαού, για την ανατροπή του καπιταλισμού (την πηγή αυτής της άθλιας καθημερινότητας) και τη σταδιακή οικοδόμηση μιας αυτοδιαχειριζόμενης Λαϊκής Οικονομίας, που θα βρίσκεται κάτω από τον απόλυτο έλεγχο της Άμεσης Ουμανιστικής Δημοκρατίας.
5.Η σημερινή κρίση είναι καθολική-υποστασιακή κρίση του καπιταλισμού . Δεν έχει δίκιο ο συντάκτης των 70+1 θέσεων όταν υποστηρίζει πως σήμερα «το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κόμμα-εκλογικός μηχανισμός, κόμμα-παραγόντων», (Θέση 16), γιατί αν δεν είχε καταντήσει κόμμα παραγόντων και αξιωματούχων δεν θα βρισκόταν στη σημερινή κατάσταση. Έχει όμως απόλυτο δίκιο όταν διαπιστώνει πως σήμερα «έχουν διαλυθεί τα συμπαγή ταξικά μπλοκ, καμιά τάξη δεν έχει την κεντρικότητα ενός ιστορικού υποκειμένου της αλλαγής», μόνο που αυτό είναι η μισή αλήθεια. Κι’ αυτό γιατί η διατύπωση αυτή αποκρύπτει την άλλη μισή αλήθεια, την πραγματικότητα, ότι υπάρχει μια τάξη, η τάξη των καπιταλιστικών και πιο συγκεκριμένα ο σκληρός πυρήνας του ντόπιου και του παγκόσμιου καπιταλισμού, που έχουν την κεντρικότητα του ιστορικού υποκειμένου της συντήρησης και της βίαιης διατήρησης του καπιταλισμού. Οπότε αναπόφευκτα ο συντάκτης των 70+1 θέσεων με μισές αλήθειες καταλήγει και σε λαθεμένα συμπεράσματα, όσον αφορά «στην κρίση του πολιτικού συστήματος που καταγράφεται ως κρίση εκπροσώπησης και νομιμοποίησης και τελικά γίνεται κρίση της δημοκρατίας…(και) κρίση των μεγάλων ιδεολογικών και συλλογικών ιδεών….Παθολογίες του πολιτικού συστήματος που καλούμαστε να υπερβούμε….γιατί …μπορεί να δημιουργήσουν κατάσταση ανοιχτής πολιτικής και κοινωνικής κρίσης»,(Θέση 20). Ρωτάμε : Δεν είναι τουλάχιστον αφέλεια να μιλάμε στις μέρες μας για κρίσεις ιδεολογιών, για κρίση - παθογένεια του αστικού πολιτικού συστήματος και για κρίση της αστικής Δημοκρατίας, τις οποίες μάλιστα κατά το συγγραφέα των 70+1 θέσεων, το ΠΑΣΟΚ πρέπει να τις υπερβεί γιατί διαφορετικά μπορεί αυτές να οδηγήσουν σε κοινωνική κρίση και προφανώς να απειλήσουν το κοινωνικό σύστημα, δηλαδή τον καπιταλισμό, λες και αποστολή του σοσιαλιστικού κινήματος είναι να είναι ο νυχτοφύλακας του καπιταλισμού; Καταθέτουμε την άποψη πως κάθε μορφή και είδος κρίσης τόσο στο εποικοδόμημα (ιδεολογία, πολιτικό σύστημα, αστική Δημοκρατία, Κόμματα κλπ), όσο και στο οικοδόμημα (κοινωνικό σύστημα – καπιταλισμός-ιμπεριαλισμός) προκαλείται από τα θεμέλια του όλου συστήματος που είναι ο σφετερισμός και η συσσώρευση όλου του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου στα χέρια μιας μικρής μειοψηφίας, η οποία λεηλατεί τον πλανήτη , καταδυναστεύει την ανθρωπότητα και απειλεί την ίδια τη ζωή, γι αυτό και η υπόθεση της αλλαγής δεν είναι υπόθεση μιας τάξης, ενός έθνους, μιας θρησκείας, ή μιας «συμμαχίας» και πολύ περισσότερο δεν είναι υπόθεση κάποιου Μεσσία ή κάποιας ‘φωτισμένης ελιτ’ και φυσικά δεν μπορεί να είναι υπόθεση μιας υποτιθέμενης παγκόσμιας κυβέρνησης στα πλαίσια του αντιδραστικού αμερικανοκρατούμενου ΟΗΕ. Και συνεπώς η αλλαγή, με την έννοια της αντικατάστασης του καπιταλισμού από ένα ανθρωποκεντρικό ουμανιστικό σύστημα, δεν μπορεί να είναι υπόθεση μόνο του «εργάτη», του όποιου επαγγελματία, του «αμερικανού» του μουσουλμάνου ,του «ευρωπαίου» του ασιάτη ή του χριστιανού αλλά είναι υπόθεση του οικουμενικού Ανθρώπου, δηλαδή όλων των Ανθρώπων, εκτός εκείνων των μειοψηφιών, που δεν θέλουν την αλλαγή του κοινωνικού συστήματος. Με αυτή την έννοια αυτός ο αγώνας γίνεται υπόθεση ολόκληρης της Ανθρωπότητας, για ένα κόσμο καλύτερο, για ένα κόσμο της Ανθρωπιάς στα πλαίσια ενός νέου Πολιτισμού του Οικουμενικού Ουμανιστικού Πολιτισμού. 6. Από το ιταλικό «compromisso storico» στον «ελληνικό-ΠΑΣΟΚικό»(;) ‘ιστορικό συμβιβασμό’, εργασίας-κεφαλαίου». Ο συντάκτης των 70+1 θέσεων κάνει μια ακροβατική υπέρβαση προτείνοντας στο ΠΑΣΟΚ και γενικά στην παγκόσμια Αριστερά να σαλτάρει από τον ιταλικό πολιτικό–κομματικό συμβιβασμό στο νέο κοινωνικό–ταξικό συμβιβασμό, που ισοδυναμεί με την εθελούσια υποταγή της Εργασίας στο Κεφάλαιο. Βέβαια διαπιστώνει πως «η αντίθεση εργασίας κεφαλαίου μετασχηματίζεται, αλλά παραμένει ενεργός…, το ΠΑΣΟΚ και όλα τα σοσιαλιστικά και προοδευτικά κόμματα της Ευρώπης και όλου του κόσμου, τα κινήματα των εργαζομένων πρέπει να…οργανώσουν τον νέο προωθητικό ‘ιστορικό συμβιβασμό’ εργασίας – κεφαλαίου στη βάση του Νέου Κοινωνικού Συμβολαίου που θα συνδέει τους στόχους της βιώσιμης ανάπτυξης …με τη δικαιότερη κατανομή του πλούτου μεταξύ μισθών και κερδών …», (Θέση 27). Γι’ αυτό…θα…θα…θα…, μπλα, μπλα, μπλα και θα «εισάγουμε με το πρόγραμμα μας την καινοτομία του Προσωπικού Προθεσμιακού Επενδυτικού Λογαριασμού αυτόματη με τη γέννηση κάθε παιδιού με αρχική κατάθεση του κράτους, ανοικτού όμως στη συμβολή της αυτοδιοίκησης, των επιχειρήσεων (!)…» (Θέση 29), το «Εθνικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης των Γενεών και την κρατική χρηματοδότηση της μείωσης των εργοδοτικών εισφορών(!) των νέων που εισέρχονται στην αγορά εργασίας» (Θέση 36) και «πρασινίζοντας το πράσινο (!), (αυτό κι’ αν είναι πρωτοτυπία !)…πρασινίζουμε το πρόγραμμά μας …πρασίνισμα του φορολογικού και εκπαιδευτικού συστήματος, πράσινος τρόπος ζωής….πράσινη στέγη ή κάθετη φύτευση…πρέπει να απαγορευτεί το κάπνισμα… δίκτυα πρασίνου… πράσινους διαδρόμους…το ‘πράσινο’ και το ‘κόκκινο’, (Θέση 37), ‘πράσινη ανταγωνιστική πόλη στην οποία οι άνθρωποι αγαπούν να ζουν….να συνυπάρχουν ανεξάρτητα από το εισόδημα τους στις αίθουσες των συναυλιών και τις βιβλιοθήκες…να διασκεδάζουν …να κάνουν τουρισμό…Είναι αυτή (η πράσινη πόλη), που αφηγείται την ιστορία της…κεφαλαιοποιεί την κουλτούρα της, τον καθαρό αέρα και το νερό της» (Θέση 38), «πράσινη οικονομία-πράσινη συνείδηση…(μέχρι) και «πράσινο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν» (Θέση 54), υπόσχεται για λογαριασμό του ΠΑΣΟΚ ο συντάκτης των 70+1 θέσεων, φτάνει να δεχτούμε τον ‘ιστορικό συμβιβασμό κεφαλαίου και εργασίας’. Ρωτάμε: Είναι σοβαρά πράγματα αυτά, να προσπαθεί ένα, κάποτε σοβαρό Κίνημα που κατάντησε Λάκκος αξιωματούχων στην υπηρεσία της κεφαλαιοκρατικής ολιγαρχίας, να προσπαθεί, με αυτή την ακατάσχετη πολιτική φλυαρία, (που σχεδόν αγιοποιεί το Κεφάλαιο και δαιμονοποιεί την Εργασία, που δεν, όσο και όταν δεν, δέχεται ‘συμβιβασμό μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας’, σε βάρος φυσικά της Εργασίας), να πείσει τον Ελληνικό Λαό να το πάρει στα σοβαρά; Καταθέτουμε την ελπίδα πως μέχρι το 8ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ θα αποσυρθούν αυτές οι θέσεις που δημιουργούν ψευδαισθήσεις περί πρασινίσματος του καπιταλισμού και να αντικατασταθούν από πολιτικές θέσεις που θα ξεκινάνε από την σημερινή συγκεκριμένη πραγματικότητα και θα ρίχνουν τους προβολείς της κοινωνίας πέρα από τη σοσιαλδημοκρατία και τα χρεοκοπημένα τριτοτέταρτοδιεθνιστικά μοντέλα, τα οποία φαίνεται δεν κατάφερε ο συντάκτης των 70+1 θέσεων να ξεπεράσει παρ όλες τις πολιτικές κολοτούμπες του, όπως άλλωστε αποδείχνεται με τις προτάσεις που καταθέτει για τον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας και τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας του λενινιστικού κόμματος με τη βοήθεια Σχολής Στελεχών και Τράπεζας Στελεχών, αλλά, για να είμαστε και ‘τρέντυ’ και να μας πάρει σοβαρά το Κεφάλαιο, τοποθετούμε και ένα ‘σύστημα ελέγχου ποιότητας, ΙS0 9001’, (Θέσεις 40-42), για την αξιολόγηση των μελών, των στελεχών του κόμματος και της κυβέρνησης. Μετά από όλα αυτά δικαιούμαστε να υποθέσουμε πως για το συντάκτη των 70+1 θέσεων, το ΠΑΣΟΚ από κοινωνικό-πολιτικό, αντικαπιταλιστικό και σοσιαλιστικό κίνημα, θα πρέπει να μεταλλαχτεί σε Ανώνυμη Εταιρία, ή μήπως σε offshore company, για να είναι και πιο σύγχρονο;
7.Αριστερά στο δικομματισμό ή Αριστερά στο διπολισμό; O Συντάκτης των 70+1 θέσεων μέσα στη γενική πολιτική θολούρα του προτρέπει το ΠΑΣΟΚ να μεταλλαχθεί από αντικαπιταλιστικό-σοσιαλιστικό κίνημα, σε «κυβερνώσα Αριστερά», στην ανάγκη ας είναι και Κεντροαριστερά, για να μπορεί να είναι «Αριστερά της αναδιανομής», γι αυτό «αναζητούμε πολιτικές συμμαχίες για να επιτύχουμε την απομάκρυνση της Νέας Δημοκρατίας από την εξουσία και να μοιραστούμε τις ευθύνες μιας νέας κυβέρνησης…να δώσουμε διπολικό χαρακτήρα στην πολιτική σύγκρουση και να δημιουργήσουμε μια ρεαλιστική προοπτική για προοδευτικές κυβερνήσεις συνεργασίας», (Θέση 57). Ο συντάκτης μιλάει για ένα ‘διπολισμό’ σε πολιτικό–κομματικό επίπεδο και όχι για ένα κοινωνικό πολιτικό διπολισμό, γιατί αν είχε κάτι τέτοιο στο μυαλό του, δεν θα αρκούνταν μόνο στη διατύπωση της «απομάκρυνσης της Νέας Δημοκρατίας από την εξουσία», γιατί αυτό δεν φτάνει για μια διπολική σύγκρουση, γιατί απλούστατα την εξουσία στον καπιταλισμό την έχει το κεφάλαιο ως κοινωνική σχέση, θεσμοί και οικονομικό σύστημα. κλπ κλπ. Για το λόγο αυτό ο συντάκτης των 70+1 θέσεων βαφτίζοντας τον δικομματισμό σε διπολισμό, αποπροσανατολίζει και προσφέρει υπηρεσίες στα αφεντικά του συστήματος, που βολεύονται με το δικομματικό παιγνίδι στα πλαίσια ενός πολυκομματικού συστήματος, που υπάρχει ρόλος και για «μη–κυβερνητικές Αριστερές» και Αριστερές της διαμαρτυρίας, οπότε και ο σκύλος χορτάτος και η πίττα ολόκληρη. Και επειδή φοβάται ο συντάκτης των 70+1 θέσεων πως θα μπορούσε να εμφανιστεί στον ορίζοντα η προοπτική ενός γνήσιου διπολισμού στη βάση της κοινωνικής πολιτικής σύγκρουσης μεταξύ Κεφαλαίου και Εργασίας, φροντίζει να αποκλείσει από τη σχετική διαδικασία την «άλλη» Αριστερά, όπως περιφρονητικά αποκαλεί το ΚΚΕ και το Συνασπισμό, κι αυτό γιατί «το ΚΚΕ έχει κλειστεί στο φρούριο του… και μια γενικευμένη πολιτική συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ συναντά σοβαρές δυσκολίες, που έχουν σχέση με άλυτα προβλήματα της φυσιογνωμίας του ρόλου και της προοπτικής του…, αφού ταλαντεύεται ανάμεσα σε δύο βασικές επιλογές. Η μία προσεγγίζει …τα πολιτικά και ιδεολογικά σχήματα του ΚΚΕ και γενικά της δογματικής αριστεράς και …η άλλη δεσμεύεται περισσότερο από τις αναμνήσεις και τις ιδέες της κρατικής συμμετοχής των διαρθρωτικών αλλαγών και των συμμαχιών», (Θέση 58). Αυτού του είδους η προσέγγιση του ‘διπολισμού΄’ και της ‘άλλης Αριστεράς’, ως υπόθεση ηγεσιών, δηλαδή ως υπόθεση κορυφής και όχι κοινωνικής βάσης, υπονομεύει ουσιαστικά την πρόταση για διπολισμό, γιατί παραπέμπει σε έναν ψευδώνυμο διπολισμό που δεν θα αναφέρεται στο κοινωνικό-οικονομικό, αλλά στο πολιτικό-κομματικό πεδίο. Αυτό προκύπτει και από το γεγονός πως ο συντάκτης των 70+1 θέσεων δεν απορρίπτει την ‘άλλη Αριστερά’, ως ξεπερασμένη, ανιστόρητη και αποτυχημένη αντικαπιταλιστική πρόταση, αλλά την απορρίπτει ως αντικαπιταλιστικό λόγο, γιατί η παραδοσιακή Αριστερά, δεν υπάρχει άλλωστε παρά ως «δημοκρατικό άλλοθι», ως νομιμοποιητικός αντικαπιταλιστικός λόγος και μάλιστα ως λόγος ύπαρξής της στο καπιταλιστικό κοινοβούλιο και όχι ως πρόταγμα για μια μετακαπιταλιστική πραγματικότητα. Ρωτάμε: Υπάρχει σοβαρός άνθρωπος σ’ αυτόν τον τόπο που να πιστεύει πως με τέτοιες πολιτικές φλυαρίες και τέτοιες ανιστόρητες αναλύσεις, θα καταφέρει το ΠΑΣΟΚ να πείσει την ελληνική κοινωνία, ότι μετεξελίχτηκε από κόμμα διαχείρισης της καπιταλιστικής εξουσίας, σε κόμμα της κοινωνικής σύγκρουσης για αλλαγή και κοινωνική απελευθέρωση, όταν μάλιστα οι χτεσινοί αξιωματούχοι, οι υπεύθυνοι για την ηθική και πολιτική αποτυχία του, πρωταγωνιστούν στην υποτιθέμενη ‘επανίδρυσή’ του; Καταθέτουμε τη θέση πως αν το ΠΑΣΟΚ θέλει να είναι σοσιαλιστικό, τότε θα πρέπει να γίνει αντικαπιταλιστικό και να μεταφέρει τη σύγκρουση με το κεφάλαιο στο κοινωνικό πεδίο, πράγμα που σημαίνει πως, κατανοώντας τη σημερινή πραγματικότητα, επεξεργάζεται σοσιαλιστικές θέσεις, πέρα και από αυτές της Διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη και του Ανδρέα Παπανδρέου, αντί να προσπαθεί να βολευτεί σε μια ξεθωριασμένη Σοσιαλδημοκρατία πιο πίσω και από αυτή του Κώστα Σημίτη. Το σημερινό ΠΑΣΟΚ, αν θέλει να ξαναγίνει σύγχρονο σοσιαλιστικό Κίνημα θα πρέπει να επιστρέψει στις ρίζες του και να συνθέσει τα πολιτικά και κοινωνικά οράματα του ΠΑΚ με τις σύγχρονες εμπειρίες και τις τεράστιες ιστορικές δυνατότητες που προσφέρουν οι επιστήμες και οι σύγχρονες τεχνολογίες. Χωρίς, τέλος, αυτές τις επιλογές το ΠΑΣΟΚ δεν θα μπορέσει ποτέ να εξελιχθεί σε «Αριστερά της διανομής», γιατί αριστερή, δηλαδή κοινωνικά δίκαιη διανομή της ευημερίας χωρίς ‘αριστερή’ δηλαδή κοινωνικά ελεγχόμενη παραγωγή δεν μπορεί να υπάρξει. Γι’ αυτό η άποψη περί ‘Αριστεράς της διανομής’ σε συνθήκες ‘δεξιάς , δηλαδή καπιταλιστικής παραγωγής’, δεν είναι παρά ένα απατηλό πολιτικάντικο πυροτέχνημα. 8. Από το ΠΑΣΟΚ-κόμμα μηχανισμός στο σύγχρονο Κίνημα κοινωνικής ανατροπής Ο συντάκτης των 70+1 θέσεων προτείνει ένα «ανοιχτό, ενωμένο ΠΑΣΟΚ, όλων των ιδεών, όλων των ταλέντων, όλων των ηλικιών, (ως) πολιτική μορφή-κόμμα, που παραμένει αναντικατάστατη για τη λειτουργία της δημοκρατίας και τη σύγχρονη διακυβέρνηση στον 21ο αιώνα», (Θέση 61), αντίληψη που κατά τη γνώμη μας υποβαθμίζει ένα κοινωνικό αντικαπιταλιστικό σοσιαλιστικό κίνημα σε supermarket πολιτικών υποσχέσεων, πράγμα που χαρακτηρίζει αστικά πελατειακά πολιτικά κόμματα και όχι σοσιαλιστικά κινήματα. Το επικείμενο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να ξεκαθαρίσει αυτή την πολιτική θολούρα, γιατί η πολιτική δεν είναι παρά η έκφραση οικονομικών, κύρια, συμφερόντων και κατά συνέπεια σε συνθήκες καπιταλισμού δεν μπορεί κανένα κόμμα να είναι και με το κεφάλαιο και με την εργασία, και με την συντήρηση και με την πρόοδο, και με τον πόλεμο και με την ειρήνη και με το φασισμό και με τη Δημοκρατία, και με τον καπιταλισμό και με τον ανθρωπιστικό σοσιαλισμό, γιατί αυτό εκφράζεται ως πολιτικός ερμαφροδιτισμός, ως πολιτική σχιζοφρένεια, ως έλλειψη ιδεολογικοπολιτικής ταυτότητας. Γι’ αυτό το ΠΑΣΟΚ, αν θέλει να ξαναβρεί τον ιστορικό σοσιαλιστικό βηματισμό του θα πρέπει να επιλέξει με ποιόν είναι και ποιόν έχει απέναντί του στο κοινωνικό και όχι απλά στο κομματικό επίπεδο. Αν και ο συντάκτης των 70+1 θέσεων περιφέρεται από το ένα μοντέλο κόμματος στο άλλο, όπως λ.χ. του «ανοιχτού μαζικού κόμματος»…, του «κόμματος της εκλογικής και προγραμματικής πολυσυλλεκτικότητας»… και του «κόμματος αστερισμού, που πέρα από τη σταθερή κομματική δομή προσφέρει πολιτική ομπρέλα και σε …όσους δεν επιθυμούν τις δεσμεύσεις μιας πλήρους ένταξης», (Θέση 63). Αντιλαμβάνεται, όμως τις απαιτήσεις των καιρών, για άλλου, νέου τύπου κόμματος και σπεύδει να προτείνει, αλλά δυστυχώς μόνο για το επίπεδο της δημοτικής οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ, η οποία «πρέπει να αναπτύξει σε βάθος τα δίκτυά της σε όλους τους χώρους» (Θέση 64). Στο τέλος φαίνεται να καταλήγει σε ένα αρχηγικό κόμμα, η πολυσυλλεκτικότητα του οποίου περιορίζεται στη μορφή της ομοσπονδίας κομματικών αξιωματούχων. Βάση του οποίου αποτελεί όχι η κοινωνία, αλλά το ξεκομμένο ή το φραξιονισμένο άτομο, ο οπαδός, το μέλος και γι’ αυτό «επιδιώκουμε να δώσουμε ένα νέο περιεχόμενο στην έννοια του μέλους του κόμματος, ώστε να μην εξαντλείται σε μια στιγμή της ψηφοφορίας», (Θέση 65). Δεν ρωτάμε αν αυτή η σύγχυση γύρω από τη φύση ενός σύγχρονου σοσιαλιστικού κινήματος είναι σκόπιμη, γιατί ο συντάκτης συνεπής στα όσα μέχρι τώρα υποστήριξε έχει στο υποσυνείδητό του το κόμμα του λεγόμενου «δημοκρατικού συγκεντρωτισμού» με τον ένα αρχηγό, με τους κολλητούς κομισάριους και τα μέλη ως αφισοκολλητές και χειροκροτητές προσωπολάτρες. Καταθέτουμε την άποψη πως στη σημερινή πραγματικότητα, αποτέλεσμα της απόλυτης αποτυχίας του καπιταλισμού και του κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού ήρθε η ώρα των δυνάμεων της Εργασίας της Επιστήμης και του Πολιτισμού, δηλαδή της αποφασιστικής πλειοψηφίας της κοινωνίας να συγκροτηθούν σε κινήματα που θα εκφράζουν ολόκληρη τη θεσμικά συγκροτημένη κοινωνία. Και θα συναντώνται σε όλα τα επίπεδα για να προγραμματίσουν, σύμφωνα με τις παγκοσμιοτοπικές κοινωνικές ανάγκες, να υλοποιήσουν με βάση τον οικονομικό και κοινωνικό ορθολογισμό, να αξιολογούν, να επαναπρογραμματίζουν και να πορεύονται όλοι μαζί στην παγκοσμιοτοπική πρόοδο για τον Άνθρωπο και την ευτυχία του. Αυτό σημαίνει ότι παρήλθε οριστικά η εποχή των αρχηγικών κομμάτων που συσπειρώνουν ένα μικρό ή μεγάλο αριθμό επαγγελματιών πολιτικών, στην υπηρεσία της λεγόμενης «αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας», κάμποσων αξιωματούχων μελών και πολλών οπαδών που γίνονται τα ίδια βορά και πελατεία των κομματαρχών, των αξιωματούχων, των αρχηγίσιμων και των αρχηγών και όλοι μαζί καταντάνε αχυράνθρωποι του Κεφαλαίου και δυνάστες των Λαών. 9. Η Μελαγχολία Ο συντάκτης των 70+1 θέσεων σε ένα κείμενο κουβάρι, ασπόνδυλο, χωρίς αρχή, μέση και τέλος, σε ένα κείμενο 34 πυκνογραμμένων σελίδων, μίλησε φλύαρα για πολλά και διάφορα διαχειριστικά, ασήμαντα και αποσημαντοποιημένα πράγματα, αλλά δεν μας είπε τίποτα ουσιαστικό¨ 1. Για το καπιταλιστικό κοινωνικοοικονομικό σύστημα και την ειδική μορφή του ως ελληνικός πλιατσικοκαπιταλισμός. 2. Για τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και τον αμερικανισμό. 3. Για το σοσιαλισμό της δικτατορίας του προλεταριάτου, που οδήγησε τους Λαούς της Σοβιετικής Ένωσης και της Κίνας στον πιο βάρβαρο, στο μανιακό καπιταλισμό και στην αμερικανοκρατία. 4. Για την Κύπρο, για το κυπριακό και για το εκκολαπτόμενο νέο «σχέδιο Αννάν». 5. Για τις διεκδικήσεις της Τουρκίας στην Κύπρο, στο Αιγαίο, στη Θράκη και στο Κρητικό πέλαγος. 6. Για το νεορθόδοξο φονταμενταλισμό και για τις εξουσιαστικές θρησκείες που στηρίζουν τις αντιδραστικές εξουσίες και λεηλατούν οικονομικά, πνευματικά και πολιτικά το λαό. 7. Για το ρόλο των Λαών και τη συντηρητική αντιδραστική πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 8. Για το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης, για τον αγώνα των Παλαιστίνιων, για την αγωνία της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής και για το παγκόσμιο εργατικό κίνημα. 9. Για το έγκλημα του χρηματιστηρίου, για το πολιτικό χρήμα και για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, όπως ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΑΤΕ, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, Λιμάνια κ.λ.π. 10. Για την ανεργία, την βάρβαρη απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων υπέρ του Κεφαλαίου, την ακρίβεια, την μιντεοκρατία και τους εθνικούς εργολάβους. 11. Για τη Συμμετοχική Δημοκρατία, για την Αυτοδιαχείριση, για τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας, για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, για την Κοινωνική Απελευθέρωση, για το Σοσιαλισμό και γιατί όχι και για τον Οικουμενικό Ουμανισμό. Ή μήπως αυτά δεν ενδιαφέρουν τον ελληνικό λαό και δεν θα απασχολήσουν το ΠΑΣΟΚ; Οι αξιωματούχοι, παλιοί, νέοι, περιπλανώμενοι και βιαστικοί θέλουν να πιστέψουμε πως φτάνει να ανεβούν αυτοί στην εξουσία και ο καπιταλισμός θα γίνει με τον «ιστορικό συμβιβασμό κεφαλαίου και εργασίας» ένα άλλο ανθρώπινο σύστημα. Οι αξιωματούχοι κάνουν για μια ακόμα φορά ως επαγγελματίες πολιτικοί και ως πολιτικάντηδες λάθος και το χειρότερο είναι ότι οργανώνουν το επόμενο λάθος τους, με το να λυσσάνε για εξουσία με όρους Κεφαλαίου και όχι Εργασίας, με όρους κομματικού μηχανισμού και όχι κοινωνικού κινήματος, για μια εξουσία που αναπόφευκτα θα συνεχίσει να εξαθλιώνει το Λαό και να βλάπτει ανεπανόρθωτα τη σοσιαλιστική ιδέα, την Ελλάδα και τον Ελληνισμό. 10. Η Υπόσχεση και η Ελπίδα Ο συντάκτης των 70+1 θέσεων δεν μίλησε όμως ούτε και για όσα σημαντικά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κατά καιρούς υποσχέθηκε, όπως: 1. Το ΠΑΣΟΚ βάζει προτεραιότητα τη δημιουργία της μεγάλης, της σύγχρονης Κεντροαριστεράς του 21ου αιώνα, στην οποία θα συσπειρώνονται όλες οι προοδευτικές δυνάμεις της Εργασίας της Επιστήμης και Πολιτισμού. 2. Το ΠΑΣΟΚ δεν επιδιώκει να είναι διαχειριστής του συστήματος που σημαίνει ότι μεταξύ των άλλων θα είναι και αντικαπιταλιστικό. 3. Το ΠΑΣΟΚ δημιουργεί ένα νέο δρόμο ανάπτυξης με σοσιαλιστική προοπτική. 4.Το ΠΑΣΟΚ αγωνίζεται για μια Νέα Αριστερά του Ουμανισμού. 5. Το ΠΑΣΟΚ θα αποκαταστήσει τη σχέση μεταξύ Κοινωνίας και Οικονομίας, όπως και τη σχέση μεταξύ Πολιτικής και Μιντιοκρατίας και θα κάνει πράξη την Κοινωνική Λογοδοσία, τη Συμμετοχική Δημοκρατία και την Άμεση Δημοκρατία για να είναι πράγματι ο λαός κυρίαρχος. Ο συντάκτης των 70+1 θέσεων δεν έτυχε να ακούσει τίποτα από αυτά, ή μήπως ανακαλεί στην τάξη τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, όσους ακόμα ελπίζουμε στον ιστορικό ρόλο ενός σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ και τον ελληνικό Λαό που αγωνίζεται να ανοίξει δρόμο για ένα καλύτερο κόσμο, κόντρα στην παγκοσμιοποίηση, στον αμερικανισμό, στην ελληνική ολιγαρχία και τα φερέφωνα της; Να υπενθυμίσουμε, μόνο στους συνέδρους του 8ου Συνεδρίου πως το ΠΑΣΟΚ, ως κόμμα και ως κυβέρνηση, άλλαξε την κατεύθυνση της πορείας της χώρας, βελτίωσε τη ζωή του ελληνικού Λαού , αναβάθμισε τη θέση της χώρας στη διεθνή κοινότητα και έβαλε τη σφραγίδα του στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις διεθνείς εξελίξεις , ως σοσιαλιστικό κίνημα αλλαγής. Από τότε που αποσοσιαλιστικοποιήθηκε και υποτάχτηκε στα συμφέροντα της κεφαλαιοκρατίας και κατάντησε ένας δεξιός διαχειριστής της, από τότε άρχισε και η κατρακύλα του, η οποία οδήγησε στην παλινόρθωση της πιο χυδαίας Δεξιάς, με τη βοήθεια πάντα της συντηρητικής-παραδοσιακής ‘αριστεράς’, δογματικής και ‘ανανεωτικής’ εκδοχής και φυσικά με αμοιβαίο όφελος. Το ίδιο σενάριο συνεργασίας μεταξύ Δεξιάς και παραδοσιακής ‘αριστεράς’ και σχεδόν με τα ίδια πρόσωπα, σε διαφορετικούς ίσως ρόλους, παίζεται και σήμερα, με στόχο τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ, στόχος που επιδιώκεται με την συστηματική και μεθοδική, προσωρινή μετακίνηση της κοινωνικής του βάσης προς ‘τα αριστερά’. Αυτή την εξέλιξη το ΠΑΣΟΚ μπορεί να την αποτρέψει μόνο αν ξαναγίνει η σοσιαλιστική αριστερά της αντικαπιταλιστικής αλλαγής. Αν το ΠΑΣΟΚ ξαναφέρει την πολιτική στις θέσεις του και στην κοινωνία. 11. Ποιά Οργανωτική Επανίδρυση του ΠΑΣΟΚ; Όπως είναι γνωστό η αρχιτεκτονική της κομματικής Οργάνωσης, αποτελεί έκφραση της κοσμοθεωρητικής αντίληψης, της κοινωνικής στρατηγικής και των πολιτικών στόχων κάθε κόμματος, πράγμα που σημαίνει πως το κυρίαρχο είναι η ιδεολογική-πολιτική , δηλαδή η κοινωνική στρατηγική του κόμματος και όχι ‘η οργάνωση’, η οποία δεν είναι παρά το εργαλείο που υλοποιεί τις κοινωνικές επιλογές και τις αποφάσεις του κόμματος. Η αποϊδεολιγικοποίηση του ΠΑΣΟΚ, η αφομοίωσή του από το καπιταλιστικό σύστημα και η παραίτησή του από το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας, που ολοκληρώθηκε το 1996, ως «σημιτισμός», ουσιαστικά υποβάθμισε το ΠΑΣΟΚ από σοσιαλιστικό κοινωνικό-κίνημα που μπορούσε να δρα στο κοινωνικοοικονομικό παραμετρικό σύστημα, στον πυρήνα δηλαδή του κοινωνικοοικονομικού συστήματος και να το μετασχηματίζει, σε αστικό κόμμα-μηχανισμό, η δράση του οποίου αναγκαστικά περιορίζονταν στα πλαίσια του πολιτικού-κομματικού παραμετρικού συστήματος, πράγμα που ,φυσικά, οδήγησε στον εκφυλισμό και στην ουσιαστική διάλυση της Οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ. Κατά συνέπεια η οργανωτική επανίδρυσή του, σήμερα, προϋποθέτει την επανασοσιαλιστικοποίηση του ΠΑΣΟΚ, πράγμα που μένει να προσδιοριστεί από την ιδεολογική, πολιτική και την κοινωνική στρατηγική που θα αποφασιστεί στο επικείμενο 8ο Συνέδριό του. Αν κρίνουμε από τις 70+1 θέσεις που κατεβαίνουν για Διάλογο, αλλά και από την προχειρότητα που χαρακτηρίζει αυτό το Διάλογο, τότε δεν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι, πως θα συμβεί επανίδρυση του σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε και η ‘Εισήγηση για τις καταστατικές αλλαγές’ που κατέβηκε για Διάλογο, δεν αφήνει περιθώρια για μια τέτοια ελπίδα, αφού κατηγορηματικά παραπέμπει σε ένα παραδοσιακό, αστικό, αρχηγικό κόμμα, αν και για πρώτη φορά γίνεται κάποιος αμυδρός λόγος για κάποια χαλαρή σύνδεση της οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ με τα κοινωνικά κινήματα και τα διάφορα κοινωνικά Δίκτυα. Η εκτίμησή μας είναι πως το σύγχρονο σοσιαλιστικό κίνημα δεν μπορεί να είναι φορέας εξουσίας έξω και πάνω από την κοινωνία. Αντίθετα το σύγχρονο σοσιαλιστικό κίνημα πρέπει να είναι η έκφραση της δυναμικής των συνειδητών και των θεσμικά συγκροτημένων δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και του Πολιτισμού, για να μπορεί η κοινωνία: α. να αντιστέκεται αποτελεσματικά απέναντι στην όποια εξουσία κατά τη διαδικασία της μετάβασης από τον καπιταλισμό στον Ουμανιστικό Σοσιαλισμό της Άμεσης Δημοκρατίας, β. να αποτρέπει την καπιταλιστική παλινόρθωση και την αυτονόμηση της όποιας εξουσίας απέναντι στην κοινωνία και τέλος γ. να συμβάλλει στην εμπέδωση της οικουμενικότητας του ανθρώπινου πολιτισμού κατά τη μετακαπιταλιστική περίοδο της ιστορίας της Ανθρωπότητας. Διαφορετικά δεν είναι σοσιαλιστικό. Αυτό το ζητούμενο μοντέλο σοσιαλιστικής οργάνωσης, θα έπρεπε να συζητείται εδώ και χρόνια με τα Συνδικάτα, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, την επιστημονική κοινότητα και τα διάφορα προοδευτικά μαζικά κινήματα και δίκτυα, και μάλιστα παράλληλα με τη συζήτηση για την κοινωνική στρατηγική του ΠΑΣΟΚ. Αυτό, δυστυχώς, δεν έγινε. Γι’ αυτό θα προτείναμε να ανοίξει άμεσα η σχετική συζήτηση με στόχο να κλείσει με οριστικές αποφάσεις για την κοινωνική στρατηγική και για τη φύση-μορφή της Οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ σε ένα επόμενο ειδικό Συνέδριο Επανίδρυσης που θα γίνει το αργότερο σε ένα χρόνο από σήμερα. Η όποια πρόχειρη και επιπόλαιη αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων, εξυπηρετεί τις ανάγκες λειτουργίας του πολιτικού συστήματος του καπιταλισμού, που θέλει τα πολιτικά κόμματα υποτακτικά και αναλώσιμα και κατά συνέπεια βλάπτει το Λαό, την Ελλάδα και το Σοσιαλισμό. Στις κρίσιμες στιγμές για την Ανθρωπότητα, για την Ελλάδα και για το ΠΑΣΟΚ, ο καθένας μας μετριέται με την ιστορία, γι’ αυτό και φέρνει στο ακέραιο την ευθύνη των επιλογών του. Σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές που Σήμερα θα αποφασίσουμε για το Αύριο, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το Αύριο, Μεθαύριο θα είναι Χτες, μια πραγματικότητα που υποδηλώνει πως οι επιλογές που δεν έγιναν και οι αγώνες που δεν δόθηκαν Σήμερα χάθηκαν και μ’ αυτό χάνεται και η προοπτική εξόδου από την καπιταλιστική βαρβαρότητα, γι’ αυτό συντρόφισσες και σύντροφοι, (μας προειδοποιούσε ο Μιχάλης Κατσαρός) :« ας φροντίσουμε να έχουμε μαζί μας στο ταξίδι ένα μπουκάλι νερό, γιατί έρχεται μεγάλη ξηρασία».
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΟΥΜΑΝΙΣΜΟ Προωθούμε το Διάλογο . Λέμε Παρών Για περισσότερα επισκεφτείτε τις ιστοσελίδες μας: www.infonewhumanism.blogspot.com www.epithesh.blogspot.com www.globala.blogspot.com www.picturesforwords.blogspot.com
Γιά ΟΛΑ όσα κατηγορείτε τον Μπαλλαρίνον, Σαλταδόρον και Νουμερίστα του Perroquet, κάνετε ΛΑΘΟΣ.
Τα λέει ΟΡΘΑ, for the most part.
Το πρόβλημα που έχω ΜΑΖΙ του - ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΙΖΟΝ, MEΓΙΣΤΟΝ θα έλεγα, είναι ΠΩΣ και ΓΙΑΤΙ του ΧΡΕΙΑΣΘΗΚΑΝ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ γιά να καταλάβει αυτά που εγώ ήξερα σε ηλικία 11 ετών, διότι είναι ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ - την στιγμή μάλιστα που ΔΕΝ είναι απλά έξυπνος, αλλά ΙΔΙΑΖΟΝΤΩΣ ΕΥΦΥΗΣ.
ΟΥΔΕΜΙΑ, λοιπόν, χωρεί ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ότι όσα ξέρει και λέει ΤΩΡΑ [ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ, γιά να ΜΗ παρεξηγηθώ, είναι ΟΡΘΟΤΑΤΑ] τα ήξερε ΠΑΝΤΑ, αλλά ΤΟΤΕ δεν τον βόλευε "ο καιρός της εβδομάδας και το κλίμα της εποχής" [Lillian Helmann]
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ:
Ο Ανδρουλάκης είναι ΑΝΕΡΜΑΤΙΣΤΟΝ ΑΤΟΜΟ που από μικρός "έκανε business". C' est tout.
σε διάβασα τόση ώρα,... ....ναι, βρήκα την υπομονή!!
Θα σου πω ότι έχεις λάθος, ή καλύτερα ότι μάλλον μοιάζεις με αλεξιπτωτιστή μετά από ελεύθερη πτώση από τα 20.000 πόδια...
Επαναλαμβάνεις 500 φορές την λέξη Αμερικάνοι ή κάποιο παράγωγό της..... Παρουσιάζεσαι από τα λεγόμενά σου ως γνήσιος "έλληνας".. Για όλα φταίνε οι άλλοι, οι κακοί αμερικάνοι, θεωρίες συνομωσίας και να καταδικάσουμε όλοι μαζί χορωδιακά τον "κακό καπιταλισμό" κ.ο.κ....
Και δεν σου αρέσει ούτε και η Ευρωπαϊκή Ένωση... Έξω από όλα λοιπόν, να γυρίσουμε στην δραχμή να κρατικοποιήσουμε τις περιουσίες να κλείσουμε τα σύνορα, να προγραμματίζεται η παραγωγή και η διανομή των αγαθών από μία συμμετοχική διοίκηση άνευ ηγέτη και μετά....θα ζήσουμε εμείς καλά κι οι άλλοι καλύτερα!
Αυτά όλα τα λες για καινούρια?... δεν νομίζεις ότι έχουν ξαναγίνει ή τουλάχιστον αποπειραθεί να γίνουν και στο παρελθόν??
Σου φαίνονται ρεαλιστικά, καινοτόμα και προοδευτικά αυτά που λες? Είσαι και "οικονομολόγος"!!!(?) Πιστεύεις ότι η παγκοσμιοποίηση είναι μεζές στο εστιατόριο για να πεις.."α, εμένα δεν μου αρέσει δεν θα πάρω..."
Ο "καπιταλισμός" μετά την παγκοσμιοποίηση δεν έχει μετασχηματιστεί...?? Υπάρχει συνειδητοποιημένη τάξη προλετάριων στην Ελλάδα (πρόσεξε!..."συνειδητοποιημένη)?
Οπως λέμε από πρωίας μέχρι νυκτός, ΒΑΣΙΚΗ, ΚΕΝΤΡΙΚΗ, ΚΟΜΒΙΚΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ γιά την από δω και πέρα ΠΟΡΕΙΑ του ΕΘΝΟΥΣ είναι η ΤΗΡΗΣΗ των ΘΕΣΜΩΝ και η παρουσία ΕΓΓΥΗΤΩΝ της τήρησης των θεσμών.
Αυτό, πλέον, θέλω να πιστεύω, τόχουν ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ τουλάχιστον όλοι οι νουνεχείς.
ΑΤΟΜΑ όπως ο Ανδρουλάκης, τα ελεεινά Πασόκια, η ΣΑΒΟΥΡΑ της Νέας Δημοκρατίας και ΟΛΗ η ΚΟΠΡΟΣ του ΑΥΓΕΙΟΥ ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ ΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ. Aλλά ακόμα και αν "απέκτησαν αστική συνείδηση ΟΨΙΜΩΣ", άτομα όπως ο Ανδρουλάκης ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ του ΗΘΙΚΟΥ ΚΥΡΟΥΣ, αυτού που παληά ονομάζαμε "εξωθεν καλή μαρτυρία", που προαπαιτείται γιά να ΕΜΠΝΕΥΣΘΕΙ ο ΛΑΟΣ.
ΜΟΝΟ άτομα που με τον ΒΙΟ και τα ΕΡΓΑ τους ΦΕΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΩΘΕΝ ΚΑΛΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ μπορούν να εμπνεύσουν ένα λαό που ΕΧΕΙ ΠΙΑΣΕΙ ΠΑΤΟ.
ΑΛΛΑ ούτε αυτό ΑΡΚΕΙ - εξ ου ΚΑΙ ΔΕΝ μπορεί ένα Κόμμα, ακόμα και ΑΡΙΣΤΟ Κόμμα, εάν προέκυπτε εν αιθρία, να ΔΙΟΡΘΩΣΕΙ την κατάσταση.
ΚΑΙ αυτό διότι ο ΛΑΟΣ ΚΟΛΥΜΠΑΕΙ στην ΠΑΛΗΑΝΡΘΩΠΙΑ. Ο Ελληνικός Λαός είναι, for the most part, LUMPEN με ΛΕΦΤΑ, άξεστοι, τρισβάρβαροι, αμαθείς, απατεώνες!!
For the time being, η ΘΕΡΑΠΕΙΑ του ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ είναι
ΜΟΡΦΩΣΗ
ΜΟΡΦΩΣΗ
ΜΟΡΦΩΣΗ
ΜΟΡΦΩΣΗ
ΜΟΡΦΩΣΗ
Ασφαλώς και ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝ ΥΓΙΕΙΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥΣ που θα επικεντρώνουν στο ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ με ΕΜΦΑΣΗ στην ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ. Αλλά μόνοι τους ΔΕΝ ΑΡΚΟΥΝ, θα ΑΦΑΝΙΣΘΟΥΝ.
ΚΑΙ ας το δούμε ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΑ το θέμα. ΟΥΔΕΙΣ, μα ΟΥΔΕΙΣ ΠΟΛΙΤΗΣ θα ΨΗΦΙΖΕ αυτή τη στιγμή ένα ΥΓΙΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ.
Το φαινόμενο των ανίκανων σε διακεκριμένες θέσεις που αναφέρεις, και συχνά παρατηρούσε στον σύγχρονο βίο, δεν είναι σύμπτωμα της έλλειψης μόρφωσης όσο αποτέλεσμα της φυσικής και της άντωσης..... βλέπεις συνήθως οι φελλοί και τα σκατά επιπλέουν.
Ο pizza boy στην γειτονιά μου είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου και πάντοτε χρησιμοποιεί τις σκάλες, γεγονός που φανερώνει οικολογική συνειδηση και αθλητική διάθεση.
Σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές που Σήμερα θα αποφασίσουμε για το Αύριο, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το Αύριο, Μεθαύριο θα είναι Χτες, μια πραγματικότητα που υποδηλώνει πως οι επιλογές που δεν έγιναν και οι αγώνες που δεν δόθηκαν Σήμερα χάθηκαν και μ’ αυτό χάνεται και η προοπτική εξόδου από την καπιταλιστική βαρβαρότητα, γι’ αυτό συντρόφισσες και σύντροφοι, (μας προειδοποιούσε ο Μιχάλης Κατσαρός) :« ας φροντίσουμε να έχουμε μαζί μας στο ταξίδι ένα μπουκάλι νερό, γιατί έρχεται μεγάλη ξηρασία».
Τί μου θύμισες τώρα...
Γυρίζοντας μερικούς χειμώνες πίσω, βρισκόμουνα με μια καλή παρέα μπροστά στο τζάκι και πίνοντας καλό κρασί αμπελοφιλοσοφούσαμε για τις δυνατότητες και το εύρος της ελεύθερης βούλησης μέσα στις ανθρώπινες δράσεις.
Αφού λοιπόν είχαμε ζαλιστεί αρκετά από το κρασί και την κουβέντα, άρχισα να τους θέτω ένα (παράδοξο) παράδειγμα-ερώτημα προς διερεύνηση.
-Ας υποθέσουμε τότε τους λέω πως ένας άνθρωπος βρίσκεται μπροστά σε ένα Χ εύρος πιθανών επιλογών. Σταθμίζει με το μυαλό του όλα τα πιθανά ενδεχόμενα και επιλέγει την Α επιλογή. Μόλις κάνει την επιλογή του, με μια υποτιθέμενη χρονομηχανή τον οδηγούμε πίσω στο χρόνο σβήνοντάς του παράλληλα και κάθε ανάμνηση του ταξιδιού αλλά και των αποτελεσμάτων της επιλογής του, και βάζοντάς τον ξανά μπροστά στις ίδιες Χ επιλογές. Φροντίζοντας παράλληλα να μην υπάρχει καμιά απολύτως διαφοροποίηση με την πρώτη φορά.
Άραγε ο άνθρωπος αυτός θα επιλέγει την ίδια κατεύθυνση κάθε φορά που θα επαναλαμβάνουμε το πείραμα, ή θα διαφοροποιεί κατά το δοκούν τις επιλογές του;
Με δεδομένο ότι πρωταρχικός παράγοντας αποφάσεων στον άνθρωπο είναι η εμπειρία αλλά και ο τρόπος πρόσληψής της κατά το παρελθόν, είναι ποτέ δυνατόν οι αποφάσεις που λαμβάνει στο παρόν να διαφοροποιούνται αυτής της συνολικής εμπειρίας;
Τους τόνισα πως δεν το πιστεύω, και ότι η διαίσθησή μου λέει πως ο άνθρωπος στο υποτιθέμενο πείραμα θα επιλέγει την ίδια κατεύθυνση κάθε φορά, αφού τίποτα στην προκειμένη περίπτωση δεν διαφοροποεί την παρελθούσα ή την παρούσα εμπειρία του. Τα λογικά του συμπεράσματα θα ακολουθούνε τις ίδιες νοητικές διαδρομές καταλήγοντας στις ίδιες επιλογές ξανά και ξανά.
Άρα η ελεύθερη βούληση όπως οι περισσότεροι την εννούμε δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ψευδαίσθηση του παρόντος. Η πραγματική εξουσία και κυβερνήτης των επιλογών μας βρίσκεται στο παρελθόν μας. Αλλά ποιός κοιτάζει πίσω του; Μάλλον κανείς. Όλοι ψάχνουμε να δουμε και να καθορίσουμε το μέλλον, κι όταν φθάνουμε εκεί, με φρίκη αντιλαμβανόμαστε πως τα ίδια λάθη επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά, και μετά απορούμε...
Αφού μου ζήτησαν να τους το επαναλάβω για να το κατανοήσουν καλύτερα, όταν αντιλήφθηκαν τι τους είπα, έγινε χαμός. Αρνήθηκαν σχεδόν τσαντισμένοι πως είναι ποτέ δυνατόν να μην υπάρχει καθολική ελευθερία στις επιλογές τους. Ήταν λες και τους είχα βρίσει, και μάλιστα άσχημα.
Anyway, αφού ηρέμησαν κάπως τα πνεύματα τελειώσαμε το κρασί και πήγαμε για ύπνο.
ΑΥΤΑ που λες είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ σωστά και ΑΛΗΘΗ στις 99.99% των περιπτώσεων, ΑΛΛΑ υπάρχουν ΚΑΙ άνθρωποι ΙΔΙΑΖΟΥΣΑΣ ΕΥΦΥΪΑΣ όπως ο ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ, οι ΟΠΟΙΟΙ ΔΕΝ έκαναν επιλογές με την "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ", αλλά GUIDED by EXPEDIENCY, δλδ ΚΑΙΡΟΣΚΟΠΙΣΜΟ και ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ.
Γι αυτό και άκρως ευφυή ΑΤΟΜΑ όπως ο Ανδρουλάκης που ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ πάντα το ΣΩΣΤΟ, αλλά επιλέγουν το ΒΟΛΙΚΟ στην κάθε εποχή,
Ο Ανδρουλάκης ανήκει σε εκείνη τη κατηγορία ανθρώπων πού δεν τους χωρά ούτε ο τόπος ούτε ο χώρος ουτε ο χρόνος.Είναι "άτοπος","άχωρος","άχρονος".Είναι, κυριολεκτικά και όχι μεταφορικά, σαλταδόρος.
AYTOI τους οποίους ΔΕΝ χώραγε ο ΤΟΠΟΣ έφυγαν. ΑΥΤΟΙ δε που δεν "χωράνε" στον χρόνο, είναι, εξ ορισμού, transcendental and all-time classics.
OXI και all-time classic το βλαχάκι. Εξυπνος είναι, αλλά χάρισμα ΔΕΝ έχει, υπο την κλασσική έννοια. Ενας άξεστος χωριάτης ήταν, είναι και θα παραμείνει. Αλλωστε, αν διέθετε στοιχειώδη ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ, δεν θα πέταγε λαϊκές κοτσάνες του τύπου "cool" που χαρακτηρίζουν τα κατώτερα στρώματα των ΗΠΑ.
ΚΑΙ, by the way, όποιος νομίζει ότι οι ΗΠΑ είναι Αταξική κοινωνία, πλανάται πλάνην οικτράν και μεγάλην.
Η μοναδική χώρα στον κόσμο, όπου για να αγοράσεις ένα διαμέρισμα σε πολλα κτίρια (μιλάμε γιά Manhattan πάντα), ΔΕΝ αρκεί ΜΟΝΟ νάχεις ΧΡΗΜΑΤΑ, αλλά ΚΑΙ τα απαραίτητα "κοινωνικo-μορφωτικά* διαπιστευτήρια" είναι οι ΗΠΑ.
Κάποια στιγμή που θάχω πολύ χρόνο θα σας πω ιστορίες της ΤΑΞΙΚΟΤΗΤΑΣ στην περιοχή Gold Coast του Μanhattan (το τμήμα μεταξύ 59ης και 82ας οδού, κατά τον επιμήκη άξονα, ΚΑΙ μεταξύ 5ης και 3ης Λεωφόρου, εγκαρσίως) που ΔΕΝ θα πιστεύετε ....... μήτε τα μάτια, ούτε τ' αυτιά σας.
*ΚΑΙ τα "μορφωτικά διαπιστευτήρια", όπως σωστά το σχολίασε ο vaggelas, ΔΕΝ δεν αναφέρονται σε πόσα PhDς έχεις, ΑΛΛΑ αποκλειστικά στην ευρύτερη εγκυκλοπαιδική καλλιέργεια ΚΑΙ αγωγή που απόκτησες από 1) ΓΟΝΕΙΣ και 2) το ΣΧΟΛΕΙΟ στο οποίο έβγαλες γυμνάσιο-λύκειο.
Αυτό, βέβαια, είναι ΑΔΙΚΟ διότι αφήνει πολύ κόσμο έξω και πίσω. Ομως, είναι μιά σωστή αναγνώριση της πραγματικότητας. Οι Αμερικανοί, παρά την ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΤΗΤΑ τους, αντελήφθησαν ΝΩΡΙΣ ότι, εάν τα κατώτερα στρώματα ΔΕΝ εμποδίζονται στις προσβάσεις τους σε ορισμένα θέματα/πράγματα, ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΔΕΝ μπορεί να προχωρήσει.
Γι' αυτό και ο δεξιότατος και συντηρητικότατος Charles de Gaulles επέλεξε ένα αριστερό,
αλλά ΠΡΟΣΕΞΤΕ,
ΑESTHETE αριστερό
τον ANDRE MALRAUX
και τούπε
"Εσύ θα ασχοληθείς με τον Πολιτισμό της Γαλλίας".
ΚΑΙ έτσι ΣΩΘΗΚΑΝ 3.000 ΧΩΡΙΑ της ΓΑΛΛΙΑΣ και διατηρούν το ΥΠΕΡΟΧΟ ΧΡΩΜΑ τους.
Γιά να αντιλαμβάνεσθε δε ΤΙ σημαίνει ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ και πόσο ΚΟΝΤΑ φέρνει τους ανθρώπους με τους αισθητικά ΟΜΟΙΟΥΣ τους ακόμα ΚΑΙ όταν προέρχονται από ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ πολιτικούς/ιδεολογικούς/οικονομικούς ΧΩΡΟΥΣ [και αντιθέτως ΠΟΣΟ μπορεί η αισθητική διαφορά να ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΙ μεταξύ τους άτομα του ιδίου πολιτικού/οικονομικού χώρου]
ΑΡΚΕΙ να σας πω ότι ο Andre' Malraux "ερωτεύθηκε" την Jackie Kennedy (όταν ως σύζυγος Προέδρου επισκέφθηκε επισήμως την Γαλλία) και η Jackie εκείνο, at first sight.
ΑΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΕΣ έχει κάνει στο εκπληκτικό οικοδόμημα, το ΜΕΓΑΡΟ ΜΑΞΙΜΟΥ, και ειδικά στο ΔΩΜΑ, η Αρβανίτισσα και κατωτάτης προελεύσεως κυρία Δημητρούλα Παπανδρέου,
Με το μικρογεννημένο Κρέας, τον Αλογοσκούφη, τον Four Vlahos, τον λαλιώτη, την Φώφη και τον απολίτιστης Βουλγάρας γιό Γιωργάκη,
το ΜΟΝΟ που μπορεί να οικοδομηθεί
είναι η Ramalllllla του Arafat
η Λιβύη του Kadhafi
η Βαγδάτη του Saddam και
η Τεχεράνη του Khomeini.
Η Ελλάδα, σε όσους αρέσει και σε όσους ΔΕΝ αρέσει, είναι WORLD'S HERITAGE και ΑΠΟΤΕΛΕΙ την ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ του ΚΟΣΜΟΥ και πολύ περισσότερο του ΔΥΤΙΚΟΥ.
ΔΕΝ θα αφήσουμε, λοιπόν, τα ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ-ΑΙΣΘΗΤΙΚΑ ΕΣΧΑΤΑ να ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ το ΙΕΡΟ αυτό ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.
"Ο ΓΑΠ παρέδωσε επιταγή 1,2 εκατ. ευρώ,το ένα τρίτο της εκλογικής επιχορήγησης του ΠΑΣΟΚ,στο νομάρχη Ηλείας για τους πυρόπληκτους". -Εφημερίδες 21 Αυγούστου-
Ο ΓΑΠ διδάσκει ακτιβισμό και αλληλεγγύη,βάλσαμο για όσους δεν μπορούν να γιατρευτούν από το αντιπασοκικό παραλήρημα.
ΚΑΙ αυτό διότι ο ΛΑΟΣ ΚΟΛΥΜΠΑΕΙ στην ΠΑΛΗΑΝΡΘΩΠΙΑ. Ο Ελληνικός Λαός είναι, for the most part, LUMPEN με ΛΕΦΤΑ, άξεστοι, τρισβάρβαροι, αμαθείς, απατεώνες!! +
άρα μήπως το μόνο που έκανε ο Αντρέας ήταν να εκμεταλλευτεί ένα δεδομένο και όχι να το "διδάξει" ?
This is THE CRUX, the quintessence of POPULISM - that is, to TAKE ADVANTAGE of, RESPOND to, and SATISFY, THE PUBLIC SENTIMENT!!!!!!!!!!!!!
Γι αυτό και ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΤΑΙ ο ΑΝΔΡΕΑΣ στο ΠΥΡ το ΕΞΩΤΕΡΟΝ.
Ασφαλώς και προϋπήρχαν τα στοιχεία της λαμογιάς, της "πλαγίας οδού", της οδού της ΗΣΣΟΝΟΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ (path of least resistence) κλπ κλπ
ΑΛΛΑ
ΑΛΛΑ
ΑΛΛΑ
ενώ μέχρι τότε ΟΛΟΙ οι Ελληνες ΝΤΡΕΠΟΝΤΟΥΣΑΝ γι αυτά τα χαρακτηριστικά, εξ ΟΥ και το ΑΙΣΘΗΜΑ ΚΑΤΩΤΕΡΟΤΗΤΑΣ που ΒΙΩΝΑΝ απέναντι στου υπόλοιπους ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ,
ο ΑΡΧΙΠΑΛΗΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
ανέδειξε την ΛΑΜΟΓΙΑ σε ΣΥΜΒΟΛΟ του ΕΘΝΟΥΣ
είπε στο Λαό, "ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙΣ, ΚΛΕΨΕ ΚΙ ΑΛΛΟ, ΚΛΕΨΕ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ"
ΚΑΙ
ΚΑΙ
ΚΑΙ
αντί να ΜΟΡΦΩΣΕΙ αυτόν τον ΑΞΕΣΤΟ ΛΑΟ, αντί να τον ΜΕΤΑΤΡΕΨΕΙ σε ΚΙΝΗΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ*
1) Του ΕΔΩΣΕ ΠΑΡΑΔΕΣ "εκ του ΜΗ ΕΧΟΝΤΟΣ" κρατικού κορβανά, δλδ με ΤΙΤΛΟΠΟΙΗΣΗ και ΕΚΤΑΜΙΕΥΣΗ του ΠΛΟΥΤΟΥ των ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΓΕΝΕΩΝ [έκλεψε τα λεφτά σας ο ελεεινός!!! το σκεφθήκατε ποτέ αυτό;;;]
και
2) ΑΠΟ-ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕ την ΠΑΙΔΕΙΑ γιά να σας έχει ΔΟΥΛΟΥΣ και ΥΠΟΧΕΙΡΙΑ!!!!!!!! καθότι άνθρωπος αγράμματος ξύλον απελέκητον.
Να ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ ότι ΑΥΤΟΣ ο ΑΙΣΧΡΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ της ΕΞΟΥΣΙΑΣ, δλδ η ΣΥΜΜΟΡΙΑ του 81
ΕΙΝΑΙ το ΠΡΩΤΟ ΚΟΜΜΑ στην ΔΙΕΘΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ που όχι ΜΟΝΟ ΔΕΝ είχε ως ΑΙΤΗΜΑ το ΔΙΚΑΙΩΜΑ στην ΠΑΙΔΕΙΑ, αλλά την ΚΑΤΑΒΑΡΑΘΡΩΣΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
* Ηταν ένα υπέροχο Κυριακάτικο πρωινό. Ανεβήκαμε την Πλουτάρχου και βγήκαμε στο Λυκαβηττό. Ημουν δεν ήμουν 12 ετών. Μίλαγε συνέχεια ο Αντωνάκης, όλο νουθεσίες, ωσάν να ήταν υπό πίεση. Βλέπετε, ήταν προχωρημένης ηλικίας και φοβόταν μήπως ορφανέψω. Κοντοστάθηκε σε μιά στιγμή και μούπε, "Μοναδική μου φιλοδοξία είναι να σε κάνω κινητό κεφάλαιο, να μπορείς όχι μόνο να επιβιώσεις κάτω απ τις πιό αντίξοες συνθήκες, αλλά και να σε σέβονται οπουδήποτε κι αν βρεθείς πάνω στη Γη".
Ο Παπανδρέου, αντιθέτως είπε στο Λαό, "Θα σε κάνω ντουβάρι γιά να σε ΧΕΙΡΑΓΩΓΩ και να σε ΠΟΔΗΓΕΤΩ".
Ο μακαρίτης Παπανδρέου, γιά τους γνωρίζοντες οικονομικά, έκανε ένα τραγικό λάθος:
Μοίρασε χρήματα ελπίζοντας ότι θα "θερμανθεί" η οικονομία ΑΝΤΙ ΝΑ ΜΕΙΩΣΕΙ ΤΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ.
Το αποτέλεσμα είναι ότι οι πολίτες αντί να αγοράζουν ΕΛΛΗΝΙΚΑ προιόντα αγόραζαν εισαγόμενα με αποτέλεσμα να διευρυνθεί το έλλειμα του εμπορικού ισοζυγίου (γι' αυτό και στην δεύτερη 4-ετία του ΠΑΣΟΚ ο Σημίτης ως ΥΠ.ΟΙΚ. εφάρμοσε πρόγραμμα λιτότητας)
Ετσι γεμίσαμε BMW & MERCEDES (και πρόσφατα CAYENNE).
Ποιός πολιτικός όμως έχει τα κότσια να πει την αλήθεια στο λαό ?
Και η αλήθεια είναι ότι πρέπει άμεσα να κλείσουν οι πληγές των ΔΕΚΟ (ΟΣΕ, ΟΑ) και να ΑΠΟΛΥΘΟΥΝ οι εργαζόμενοι τους....
Και η αλήθεια είναι ότι οι μισθοί των Δ.Υ. πρέπει να ΜΕΙΩΘΟΥΝ, διότι είναι μεγαλύτεροι από των ιδιωτικών υπαλλήλων....
Και η αλήθεια είναι ότι πρέπει στο Δημόσιο να τεθούν ΣΤΟΧΟΙ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑΣ (επί ποινή μείωσης μισθών περαιτέρω)...
Και η αλήθεια είναι ότι πρέπει να πάψουν οι πρόωρες συντάξεις....
Και η αλήθεια είναι .... (δεν θα τελειώσουμε ποτέ αν τα πούμε όλα)
Γνωρίζεις ότι αν σήμερα είχαμε νόμισμα τη δραχμή θα είχε ήδη υποτιμηθεί κατά 70% τουλάχιστον και ΑΜΕΣΑ θα έπρεπε να υποτιμηθεί αλλο ένα 30% ?
O κύριος κ. Joseph Biden είναι Γερουσιαστής του Delaware. Aτομο με ΜΟΝΑΔΙΚΗ πείρα, τουλάχιστον 30 ετών, στην ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ. ΗΤΑΝ τις τελευταίες δεκαετίες [οσάκις οι Δημοκρατικοί είχαν την πλειοψηφία στην Γερουσία] και παραμένει CHAIRMAN της ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ της ΓΕΡΟΥΣΙΑΣ!!!!!!!!!!!!!!!!
Είναι ένας ΕΞΑΙΡΕΤΟΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ [από αυτούς που με έκαναν να λατρέψω αυτή τη χώρα], καλός άνθρωπος, υψηλής αισθητικής και κομψότητας, αλλά κομμάτι verbose σαν και μένα - όταν αρχίζει να μιλάει ξεχνάει να σταματήσει!!!! χαχαχαχαχα
Τα αισθήματά του γιά την ΕΛΛΑΔΑ είναι περισσότερο από ΘΕΤΙΚΑ και συνδέεται στενά με τον γερουσιαστή Σαρμπάνη. Η επιλογή του ΚΑΛΥΠΤΕΙ το ΚΕΝΟ της απειρίας του κ. ΟBAMA σε θέματα εξωτερικών υποθέσεων και αυτομάτως ΑΚΥΡΩΝΕΙ όλες τις "ανησυχίες" των Ρεπουμπλικάνων.
Ι am delighted and ecstatic.
PS Είδατε;;;;;;;;;;; Οι ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ στην Έλλάδα ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ στο G700 ΠΡΙΝ ΚΑΝ ΦΘΑΣΟΥΝ στα ειδησεογραφικά πρακτορεία.
ΕΚΕΙΝΗ την στιγμή, το 1981, ο Ανδρέας είχε το ΛΑΟ στα "πόδια" του, διότι τον είχε εμπνεύσει. ΗΤΑΝ μιά μεγάλη στιγμή γιά τον ΛΑΟ που ένοιωθε πως επί τέλους είχε ΝΙΚΗΣΕΙ.
Με άλλα λόγια, ο ΛΑΟΣ είχε περιέλθει σε ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΨΥΧΙΚΗΣ ΕΞΑΡΣΗΣ και ΑΝΑΤΑΣΗΣ έτσι ώστε ήταν ΕΠΙΔΕΚΤΙΚΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ.
ΑΚΡΙΒΩΣ γι αυτούς τους λόγους, ο Ανδρέας ΜΠΟΡΟΥΣΕ τότε ΚΑΙ ΜΟΝΟ τότε να ΑΡΠΑΞΕΙ την ΕΥΚΑΙΡΙΑ και να ΠΕΡΑΣΕΙ μεγάλα ΜΗΝΥΜΑΤΑ, να φέρει ΑΝΑΤΡΟΠΗ.
ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ επειδή "ΕΦΤΥΣΕ" την ΜΟΝΑΔΙΚΗ αυτή ΣΥΓΚΥΡΙΑ τον ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΩ
KAI χωρίς να θέλω να σε προσβάλω, με τα λίγα οικονομικά που γνωρίζω, ΔΕΝ θερμαίνεται ΚΑΜΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ αυξάνοντας τους ΜΙΣΘΟΥΣ και τα ΗΜΕΡΟΜΙΣΘΙΑ σε μιά ΧΩΡΑ που ΔΕΝ παράγει ΑΓΑΘΑ!!!!!
ΜΟΝΟ ο ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΣ τροφοδοτείται, όπερ και εγένετο.
Θα μπορούσε όμως να "ΘΕΡΜΑΝΕΙ" την οικονομία, εάν, έστω ΚΑΙ με δανεικά χρήματα, ΕΦΤΙΑΧΝΕ έργα υποδομής Η, σε κάθε περίπτωση, προωθούσε την ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ ΑΓΑΘΩΝ και ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ, something with a TANGIBLE EFFECT on the supply of goods or servives or the cost thereof.
ΚΑΙ τελικά είχε δίκαιο ο John Kenneth Galbraith που στο βιβλίο του "Money" τον χαρακτηρίζει ως καλό πολιτικό των πανεπιστημιακών κρασπέδων, ΑΛΛΑ μέτριο οικονομολόγο.
Γιά μένα ήταν ένας ΤΕΝΕΚΕΣ ΞΕΓΑΝΩΤΟΣ. Αλλά, βέβαια, σε μιά Ελλάδα του τότε, όπου οι δικηγόροι εθεωρούντο και οικονομολόγοι (!!!!!), όπου η ΟΙΚΟΝΟΜΕΤΡΙΑ ήταν άγνωστη ολότης (και είναι ακόμα - αν βάλεις ένα οικονομετρικό θέμα στον Βεργόπουλο, στην Αντιγόνη και σε ΟΛΟΥΣ τους "καθηγητές" οικονομικών της Μπερμπαντείου Κατωτάτης, θα ΜΕΙΝΕΙΣ ΑΝΑΥΔΟΣ με την ΑΓΝΟΙΑ τους), οι ΜΠΟΥΡΔΕΣ του ΕΘΕΩΡΟΥΝΤΟ σοφίες.
@κομφουκιε + EIΣΑΙ ένας ΕΚΛΕΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ. +
Ευχαριστώ γιά τα καλά λόγια, αλλά δυστυχώς δεν αλλάζει τίποτα. Όπου κι αν πάω η Ελλάδα με πληγώνει...
Η Ελλάδα του Μάκη Ψωμιάδη, του Κίμωνα Κουλούρη,του Τσοχατζόπουλου, του Ανθιμου, του Παναγιώτη Ψωμιάδη, των αχρηστων δημάρχων, της διεφθαρμένης δικαιοσύνης, της ντόπας, της λαμογιάς, της βιτρίνας και της ξιπασιάς....
"Mallon se fthonouse giati molis gyrizes apo taksidaki eis tas Amerikas."
Επειδή έχω ζήσει σε τέσσερις χώρες... για μεγάλο διάστημα...
Κομφούκιε:
Οι εν Μανχάταν δεν είναι τίποτα. Στην πραγματικότητα, ουδεμία σχέση με το πολύ υψηλότερο επίπεδο ζωής που απολαμβάνουμε ως μέση τάξη σε άλλες περιοχές. Το Μανχάταν είναι πλατεία Βάθης και μάλιστα πανάκριβο. Γενικά, οι στριμωγμένες καταστάσεις και τα διαμερισματάκια μου φαίνεται ότι είναι για ηλίθιους ή Κινέζους (ή Ελληνάκια, που τους έπεισε η "δακάλα μας" στο δημοτικό ότι πρέπει να κρατάνε το κεφάλι χαμηλά και να συμπεριφέρονται σαν τσογλάνια πίσω από την πλάτη του άλλου - ήτοι "σοσιαλισμός", δηλαδή έλλειψη προσωπικής ευθύνης).
Άμα σε τσάτισε ο χωροφύλακας στην Ελλάδα, πες του ότι είναι τσογλάνι κι η πρωτόγονη γυναίκα του τον κερατώνει και με τ' αγγούρια. Σιγά τ' αβγά τώρα να κάθεσαι να τσατίζεσαι με τον καθένα... λες και δεν έχει ένα σωρό ρεμάλια και τσογλάνια η Νέα Υόρκη, το Βερολίνο, η Κοπεγχάγη, το Παρίσι, κλπ κλπ.
"άρα μήπως το μόνο που έκανε ο Αντρέας ήταν να εκμεταλλευτεί ένα δεδομένο και όχι να το "διδάξει" ?"
Βεβαίως. Ο Παπανδρέου δούλευε στις ΗΠΑ ως ακαδημαϊκός πριν πάει στην Ελλάδα. Η άποψη στο North East (New England) των Η.Π.Α. για χώρες όπως η Ελλάδα, είναι "συμπαθητικές μίνι-δικτατορίες, λίγο καλύτερες από Λατινική Αμερική".
"Και δυστυχώς δεν φαίνεται κάτι να αλλάζει"
Στις ΗΠΑ βλέπετε τα πράγματα πολύ καλύτερα, αλλά η χώρα είναι μεγάλη κι έχει άφθονο χώρο για τον καθένα. Οπότε, μπορείς να αποφύγεις τα τσογλάνια και να πας κάπου που είναι καλύτερα. Δυστυχώς η Ελλάδα δεν έχει τόσο χώρο, αλλά έχει κι η Ελλάδα καλούς ανθρώπους. Και θα γίνουν ακόμα καλύτεροι εάν αποβάλουν την εγωκεντρική νοοτροπία της νέας γενιάς των ερασιτεχνών ψυχολόγων... και ερασιτεχνών κοινωνιολόγων...
Η αποβολή του "σοσιαλισμού", που λειτουργεί ως δικαιολογία για την αποποίηση προσωπικής ευθύνης, μπορεί να είναι το πρώτο βήμα. Ο "σοσιαλισμός" σε όποια χώρα κι αν τον είδα, λειτουργεί ως δικαιολογία για να είναι οι άνθρωποι αγενείς (Ευρωπαϊκός νότος), ή ευγενικοί αλλά και αδιάφοροι (Ευρωπαϊκός βορράς).
@ser "Όπου κι αν πάω η Ελλάδα με πληγώνει..." Εμένα δεν μαρέσει ο καταθλιπτικός Σεφέρης. Προτιμώ το Παλαμά: "Ελλάδα σαν τον Ηλιο σου,Ηλιος αλλού δεν λάμπει".
@Lefteris "Το Μανχάταν είναι πλατεία Βάθης και μάλιστα πανάκριβο. Γενικά, οι στριμωγμένες καταστάσεις και τα διαμερισματάκια μου φαίνεται ότι είναι για ηλίθιους ή Κινέζους (ή Ελληνάκια, που τους έπεισε η "δακάλα μας" στο δημοτικό ότι πρέπει να κρατάνε το κεφάλι χαμηλά και να συμπεριφέρονται σαν τσογλάνια πίσω από την πλάτη του άλλου - ήτοι "σοσιαλισμός", δηλαδή έλλειψη προσωπικής ευθύνης)."
Αμ οι Γιαπωνέζοι που ασκούνται στο να κοιμούνται όρθιοι επειδή μένουν σε διαμερίσματα-θαλάμους; Πάλι καλά που οι περισσότεροι κοιμούνται στα τραίνα κατα τη διάρκεια του τρίωρου ταξιδιού τους πριν φθάσουν στη δουλειά τους! Και ύστερα σου λέει "η Ελλάδα που μας πληγώνει" γιατί έχουμε από τρία σπίτια ο καθένας.
@Lefteris "Η αποβολή του "σοσιαλισμού", που λειτουργεί ως δικαιολογία για την αποποίηση προσωπικής ευθύνης, μπορεί να είναι το πρώτο βήμα. Ο "σοσιαλισμός" σε όποια χώρα κι αν τον είδα, λειτουργεί ως δικαιολογία για να είναι οι άνθρωποι αγενείς (Ευρωπαϊκός νότος), ή ευγενικοί αλλά και αδιάφοροι (Ευρωπαϊκός βορράς).
August 24, 2008 4:53 PM"
"Καπιταλισμός η βαρβαρότητα" ή (τι θα έλεγε η Ρόζα Λόυξεμπουργκ σήμερα). Εκδόσεις: "Καραμπινάτη Ελληνοαμερικανιά".
Eχει ΚΟΣΜΟ και ΤΟΠΟΥΣ στο Manhattan, Λευτέρη, που ΔΕΝ γνωρίζεις και ΔΕΝ θα μάθεις ΠΟΤΕ.
Ι do not mean to offend you, but you'll never get access to this part of the world.
Eχεις μιά ακατανίκητη τάση να εκφέρεις γνώμη σε θέματα που είναι ξένα προς την παιδεία, την αγωγή, την παράδοσή σου.
Αgain, δεν θέλω να σε προσβάλω, αλλά ως προκύπτει ΚΑΙ από το λόγο σου ΚΑΙ από την φωτο του καθιστικού σου, στερείσαι ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ παιδείας. ΚΑΙ ακόμα και του Ωνάση τα χρήματα να αποκτήσεις (και σου το εύχομαι από καρδιάς), η ΜΟΙΡΑ σου είναι, όπως και της μείζονος ΑΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΗΣ μάζας της Ελλάδος, ότι τσοχατζόπουλος γεννήθηκες, λαλιώτης θα πεθάνεις.
"Κομφούκιος said... Eχει ΚΟΣΜΟ και ΤΟΠΟΥΣ στο Manhattan, Λευτέρη, που ΔΕΝ γνωρίζεις και ΔΕΝ θα μάθεις ΠΟΤΕ"
Οπως τη πλατεία Αμερικής, τη πλατεία Κάνιγκος... Αλλά Λευτέρη,Τσιτουρίδης γενήθηκες Κουκοδήμος θα πεθάνεις ακόμα και αν αποκτήσεις τα χρήματα όλα του Παυλίδη!
κομφουκιε εχεις ενα σοσιαλιστικο τραιτ. Νομιζεις οτι ολοι ειναι επιδοξοι αισθητικης και εκπαιδευσης, δεν λεω οτι ειναι βιολογικα ανικανοι. Ισχυριζομαι ομως οτι η αισθητικη παιδεια που λες ειναι για αυτους που θελουν και μπορουν. Οποτε μην εξανιστασαι για τον Λευτερη, τον καθε χιλμπιλυ απο την Αμερικη,την Ελλαδα η το Καρακορουμ. Εξυνπνακηδες με δικαιωμα ψηφου θα υπαρχουν παντα, ελπιζουμε οτι η δημοκρατια θα παραγει ηγετες που δεν θα απευθυνονται στα ταπεινοτερα ενστικτα, αλλα θα δινει εναυσμα σε καθε Λευτερη να βλεπει λιγο πιο περα απο την εμπειρια του. Για τις πατατες που πεταει σχετικα με τα διαμερισματακια, Κομφουκιε εχω να πω το εξης. Σεβομαι αφανταστα τον αγροτη, τον απλο ανθρωπο γιατι αυτος αγογγυστα ειτε θα υπερασπιστει με την ζωη του τα χωματα του, τα πιστευω του κλπ. Δεν εχει και τις μεγαλυτερες εμεπιριες απο τον κοσμο, μπορει να ειναι λιγο τραχυς αλλα θα ειναι αυτος που (τουλαχιστον καποτε) θα παραξει λαικη τεχνη, πολιτισμο, νοημα ζωης κλπ. Η ηγεσια θα τα μετατρεψει σε πολιτικο υλικο,πλουτο και προοδο. Οποτε ο φιλος μας ο Λευτερης θα πρεπει να κατηγοριοποιηθει σαν νεοπλουτος εξυπνακιας
"Αgain, δεν θέλω να σε προσβάλω, αλλά ως προκύπτει ΚΑΙ από το λόγο σου ΚΑΙ από την φωτο του καθιστικού σου, στερείσαι ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ παιδείας. ΚΑΙ ακόμα και του Ωνάση τα χρήματα να αποκτήσεις (και σου το εύχομαι από καρδιάς), η ΜΟΙΡΑ σου είναι, όπως και της μείζονος ΑΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΗΣ μάζας της Ελλάδος, ότι τσοχατζόπουλος γεννήθηκες, λαλιώτης θα πεθάνεις."
@ Κομφού
1./ Δηλαδή αν ήθελες να τον προσβάλεις,...τι θα του έλεγες?
2./ Please define "ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ παιδεία". Αναφέρεσαι σε επίκτητες γνώσεις "αισθητικής" ή και στην έμφυτη αισθητική?
Με άλλα λόγια, μα ρωτήσω....τι προτιμάς? Κάποιον που θαυμάζει έναν Kandinsky επειδή έχει μελετήσει την κατά τον καλλιτέχνη σημασιολογία των χρωμάτων ή κάποιον που μπορεί και θαυμάζει ένα έργο του χωρίς να έχει ιδέα για αυτόν τον Kandinsky και "από που κρατάει η σκούφια του"?
Μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση ο κύριος Χρυσοχοϊδης, ένα από τα πλέον προβεβλημένα και αναγνωρίσιμα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, να έρχεται από το blog της G700 να μιλήσει για τους ανθρώπους που αυτός και οι συνομήλικοι – ομοϊδεάτες ουσιαστικά κατέστρεψαν. Η ευημερία των baby boomers δεν δημιούργησε τη γενιά των baby losers, των σημερινών νέων που το μέλλον τους και η οικονομική – κοινωνική θέση προοιωνίζεται χειρότερη από αυτή των γονιών τους. Τουλάχιστο στη χώρα μας, αυτοί δημιουργήθηκαν από μια κοινωνία χωρίς συλλογικό όραμα χωρίς ηγεσία και τελικά χωρίς στόχους. Είμαστε θύμα της θαλπωρής της Ελληνικής οικογένειας που νοιάζεται μονάχα για τα μέλη της, αδιαφορώντας τι συμβαίνει έξω από τα ντουβάρια του σπιτιού της. Η Οικογένεια ΜΟΥ, το σπίτι ΜΟΥ, το παιδί ΜΟΥ. Τελικά όλα περιστρέφονται γύρω από το άτομο άντε κι από ένα στενό περίγυρο που τελειώνει στα πλαίσια της οικογένειας. Δεν υπάρχουν ποια σύνδρομα δεξιάς - αριστεράς - κέντρου και άλλες τέτοιες ιδεοληψίες. Υπήρχαν όμως και θα υπάρχουν η αντιπαλότητα των τάξεων και οι διαφορές μεταξύ στο κεφάλαιο και αυτούς που στηρίζονται αποκλειστικά στην εργατική τους δύναμη η στη δύναμη του μυαλού τους. Αυτή η αντιπαλότητα, σε συνδυασμό με τις πρακτικές που ακολουθήθηκαν από τον πολιτικό κόσμο της Ελλάδας από το τέλος του εμφύλιου και μετά, είναι που μας έχουν οδηγήσει στα πρόθυρα της εξαθλίωσης. Ναι έχουν παίξει το ρόλο τους και οι διεθνείς οικονομικές συνθήκες η παγκοσμιοποίηση η ενεργειακή κρίση κλπ, αλλά αυτά είναι παγκόσμια φαινόμενα, συνεπώς αφορούν ΟΛΕΣ τις χώρες και βλέπουμε ότι οι περισσότερες από αυτές έχουν διαχειριστεί καλύτερα τις όποιες κρίσεις. Εδώ στη χώρα μας, κλείνουμε με πείσμα τα μάτια στην όποια κοινωνική πρόοδο και πασχίζουμε – σε επίπεδο κοινωνίας – να διατηρήσουμε δομές και πρακτικές κληροδότημα της Τουρκοκρατίας. Και ο πολιτικός μας κόσμος ο οποίος φυσικά είναι παράγωγο της Ελληνικής κοινωνίας, πρωτοστατεί σ΄ αυτό το θέατρο του παραλόγου. Έτσι εμείς μαζί ίσως με τους φίλους μας τους Ιταλούς έχουμε αναδειχτεί σε πρωταθλητές στην αδιαφάνεια το ρουσφέτι τον χρηματισμό και της αυθαιρεσία. Έχουμε ένα από πλέον διάτρητα και επιλεκτικά εφαρμοζόμενα συστήματα επιβολής δικαιοσύνης. Δεν υπάρχουν στοχευμένες δράσεις που να εξυπηρετούν το σύνολο. Δεν υπάρχει αναπτυξιακό πρόγραμμα αλλά σποραδικά και αποσπασματικά μετρά που κατά κανόνα εξυπηρετούν συγκεκριμένα ατομικά η κλαδικά συμφέροντα. Η πόλεις διογκώνονται και η ύπαιθρος ερημώνει. Παράλληλα παρατηρούνται φαινόμενα αποβιομηχάνισης και μείωση των αμιγώς ιδιωτικών επενδύσεων. Η βιομηχανία του τουρισμού παραμένει αναξιοποίητη και στενάζει κάτω από τον ανταγωνισμό εξ ανατολών ανίκανη να αντιδράσει με δεδομένη την απουσία κεντρικού σχεδιασμού. Η παραοικονομία ανθεί και βασιλεύει ο νόμος του ισχυρού και του πλέον καπάτσου. Έχουμε κάποιες, μετρημένες στα δάχτυλα, οικογένειες πολιτικών που λυμαίνονται και αναδιανέμουν τον πλούτο της χώρας κατά το δοκούν δυναμιτίζοντας το μέλλον της. Έτσι με κυβερνήσεις δέσμιες των πελατειακών σχέσεων οι οποίες λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία με το κεφάλαιο και την οικονομική ολιγαρχία πορευόμαστε.
Έχουμε μια γενιά κακομαθημένων η/και απογοητευμένων νέων που αν προέρχονται από εύπορη οικογένεια εθίζονται από νωρίς στο άραγμα και το lifestyle, ενώ αν προέρχονται από χαμηλότερα στρώματα βυθίζονται στη μιζέρια και την απελπισία. «Οι καλές ευκαιρίες είναι για τους λίγους» λένε. Μα τι ίδιο δεν έλεγαν και οι γιαγιάδες μας? Δεν έχει υπάρξει στα χρόνια που θυμάμαι έστω και ένας πολίτικος που να προσπάθησε να πείσει τον κόσμο λέγοντας την αλήθεια Να προσπάθησε με ιδέες και πρότασσες να δημιουργήσει ρεύμα αλλαγής και εκσυγχρονισμού. Κάποιος που να διαβάζεις το λόγια του μετά δέκα χρόνια και να μπορείς να πεις «μάλιστα είχε δίκιο και η πορεία των πραγμάτων τον δικαίωσε όσο σκληρά και αν ήταν αυτά που έλεγε» . Μια ζωή τους άκουγα και τους ακούω να χαϊδεύουν αυτιά και να δίνουν ελπίδες χωρίς αντίκρισμα. Και οι νέοι μας? Να φεύγουν για σπουδές και για δουλειά στο εξωτερικό ή να χώνονται πίσω στο παιδικό δωμάτιο της πατρικής στέγης που λειτουργεί σαν ναρκωτικό αμβλύνοντας τη θέληση για αγώνες δημιουργία και τελικά ζωή.
Λοιπόν το είχαμε υποσχεθεί το video, αλλά για μία σειρά από λόγους δεν έτυχε να το αναρτήσουμε. Το postaρουμε τώρα enjoy.
ReplyDeleteΚάλιο αργά..
ReplyDeleteΦωτογενής ο Dim Gouglas όταν έχει το σωστό make-up.
ReplyDeleteΕντυπωσιακή η βλαχο-ΣλαβοΜακεδονική προυφουρά του κ. Μπαξεβάνη.
ReplyDeleteΕιδικά το "τζενερέϊσον" 700 σπάει ΚΟΚΚΑΛΑ.
Για Κιλκίς τον κόβω. Μιλούν Γαλλικά ξέρετε εκεί, διότι η ευρύτερη περιοχή αρδεύεται από τον Γαλλικό ποταμό.
Αυτό το ξέρατε;
KAI το Dim Gouglas προφέρεται, βέβαια, Nτιμ Γκάγκλας, όπως λέμε Kirk Douglas - Κερκ Ντάγκλας.
ReplyDeleteEάν γραφόταν Dim Googlas, θα προφερόταν Nτιμ Γκούγκλας.
ReplyDelete"Κομφούκιος said...
ReplyDeleteEάν γραφόταν Dim Googlas, θα προφερόταν Nτιμ Γκούγκλας.
August 21, 2008 4:02 PM"
Εχεις απόλυτο δίκιο.Πρέπει να το αλλάξουν.
ΑΜΕΡΙΚΑ ΑΜΕΡΙΚΑ
ReplyDeleteΥστερα από το ωραιότερο γεύμα που δοκίμασα στα τελευταία δέκα χρόνια (σπάνιο πιά γεγονός στα αεροπλάνα) και ένα βαθύ 7-ωρο ύπνο (σε κωματώδη κατάσταση λόγω υπερφαγίας), φθάσαμε.
Προέτεινα το διαβατήριό μου στον υπάλληλο του INS. Το έσυρε στο scanner και κοιτάζοντάς με, είπε με πλατύ χαμόγελο, "Welcome home, Dr Karatzovas".
O ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ!!!!!!!!!!!
Και σκέφθηκα,
ΟΤΑΝ παληά ταξίδευα στην Αθήνα με απ ευθείας πτήσεις από Νέα Υόρκη, πήγαινα στον έλεγχο διαβατηρίων.
Παρουσίαζα το Ευρωπαϊκό μου διαβατήριο,
εγώ που, όχι μόνο είμαι Ελληνας 100%,
ΑΛΛΑ,
κατ' αντιδιαστολή προς ΟΛΟΥΣ εσάς που είστε ΚΛΕΦΤΟΚΟΤΑΔΕΣ και
ΟΥΔΕΝ έχετε ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ στην ΠΑΤΡΙΔΑ,
εξακολουθώ να πληρώνω ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ κάθε χρόνο στην ΕΦΟΡΙΑ (διότι λατρεύω την πατρίδα μου ΚΑΙ τιμώ την ιερά μνήμη της διαπρεπούς μαμάς και του καλού μου πατέρα).
ΚΑΙ, όμως,
στην χαμογελαστή, εγκάρδια και ειλικρινή μου "Καλημέρα"
ο ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΣ ΑΣΤΥΦΥΛΑΚΑΣ, το ΑΡΧΙΤΕΜΠΕΛΟΣΚΥΛΟ και ΑΡΧΙΠΑΡΑΣΙΤΟ του Χρυσοχοϊδη και του Βουλγαράκη,
ΔΕΝ με ΑΞΙΩΝΕ
ούτε ενός ΝΕΥΜΑΤΟΣ επιβεβαίωσης της παρουσίας ενός συνανθρώπου του, άσε πιά ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΗ του.
ΑΝΤ' ΑΥΤΟΥ, με ΚΟΙΤΑΖΕ
λες και τούχα ΣΚΟΤΩΣΕΙ τη μάνα - προφανώς επειδή τούχα διακόψει την ΡΑΣΤΩΝΗ,
Η, στην καλύτερη περίπτωση,
με την ΑΠΑΘΕΙΑ του ΙΣΟΠΕΔΩΜΕΝΟΥ ΘΥΜΙΚΟΥ.
ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΠΑΣΟΚΙΑ σας ΘΕΛΩ ΝΕΚΡΟΥΣ διότι ΙΣΟΠΕΔΩΣΑΤΕ το ΕΘΝΟΣ!!!!!!!!
Mallon se fthonouse giati molis gyrizes apo taksidaki eis tas Amerikas.
ReplyDeleteΚαλά, είδε κανένας άλλος το βίντεο ή μόνο εγώ το είδα (το είχα χάσει live) και μου άναψαν τα λαμπάκια με τις αρλούμπες του Ανδρουλάκη; (αλήθεια, σε ποιο κομματικό "ρεύμα" είναι αυτή την τετραετία;)
ReplyDeleteΔεν σχολιάζω κόμματα και πολιτικές γενικώς γιατί δεν βγάζεις ποτέ άκρη, αλλά ο συγκεκριμένος όποτε βγαίνει να μιλήσει είναι σαν διαφήμιση του "καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς". Τι ταπεράκια της μαμάς, τι φραπέδες στο Κολωνάκι, τι "πάτε στα νησιά που είναι ωραία"...
Δυστυχώς τα ρεπορτάζ της εκπομπής δεν είναι διαλογικά και κανείς δεν βρήκε την ευκαιρία να τον ρωτήσει πόσα ένσημα εργασίας (όχι βουλευτή) έχει στην πλάτη του ή γιατί αυτός δεν πήγε στην επαρχία να κάνει καριέρα ως ιδιώτης; Μήπως γιατί αν σε πιάσει κάτι πιο σοβαρό από απλό κρυολόγημα πρέπει να μεταβείς στο πλησιέστερο νοσοκομείο *γειτονικής* χώρας ή μήπως γιατί τα σχολεία στα μικρά νησιά μοιάζουν με κρυφό σχολειό;
Αυτές τις μπούρδες περί 100% πληρωμής ασφάλισης ή επιδότησης χαμηλόμισθων από το κράτος για νέους, τις έχει σκεφτεί μαζί με κάποιον ή είναι δικό του δημιούργημα; Δεν μας εξηγεί καλύτερα γιατί όλα τα ταμεία έχουν μπει μέσα γιατί το κράτος δεν έχει βάλει ούτε ευρώ (ούτε δραχμή) τα τελευταία 20+ χρόνια;
Ανδρουλάκης... όλα τα λεφτά.
ReplyDeleteA, βέβαια.
ReplyDeleteΤο κάνει σκοπίμως ο Ατανάζ (Γαλλικό του Τhanassis). Κάθε φορά που είμαι σαν τη καλή χαρά, τσουπ μου πετάει ΟΛΙΓΟΝ σαλταδόρον, μπαλλαρίνον και νουμερίστα του Perroquet (Περοκέ) γιά να συγχίζομαι.
Στα σοβαρά τώρα. Αρκετά από όσα λέει στο συγκεκριμένο πρόγραμμα ο Ανδρουλάκης είναι ορθά.
ReplyDeleteKAI, γιά να εξηγούμεθα, στο πλαίσιο της δημοκρατίας μπορεί ο καθείς να μιλάει - πολύ περισσότερο δε ένας ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ του λαού,
ΑΠΛΑ, επειδή ο ανωτέρω κύριος
1) Είναι ΑΡΡΙΒΙΣΤΑΣ του ΚΑΡΑ-ΚΕΡΑΤΑ
και
2) ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΡΓΑΣΘΗΚΕ στην ΖΩΗ του
ΔΕΝ ΦΕΡΕΙ, ΜΗΤΕ ΘΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΠΟΤΕ ΗΘΙΚΟΝ ΚΥΡΟΣ (legitimite') γιά να ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΓΝΩΜΗ.
Σ' αυτήν, βέβαια, την ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ των ΜΗΔΕΠΟΤΕ ΕΡΓΑΣΘΕΝΤΩΝ ανήκει ΟΛΗ η ΚΟΠΡΟΣ του ΑΥΓΕΙΟΥ
Από ΚΡΕΑΣ, μέχρι Γιωργάκη
και από Λαλιώτη μέχρι Four Vlahos
κλπ κλπ.
ΜΗ ξεχνάτε ΠΟΤΕ τον BAKUNIN.
MONO όσοι εργάζονται ή εργάσθηκαν είναι ΘΕΜΙΤΟ να εκπροσωπούν τον ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΛΑΟ.
KAI κάτι άλλο γι' αυτόν τον ΛΑΪΚΙΣΤΗ extraordinaire.
ReplyDeleteAπό τότε που τον θυμάμαι, κάθε φορά που θα βγει στην TV, υπενθυμίζει στον θεατή (επικαλούμενος φυσικά το συναίσθημά του) ότι η μάνα του ήταν μοδίστρα και ο πατέρας του τσαγκάρης - ΑΡΑ ότι η κοινωνία ΤΟΥ ΟΦΕΙΛΕΙ να τον ΕΚΛΕΓΕΙ εκπρόσωπό της και να τον ΣΥΝΤΗΡΕΙ ΡΕΜΠΕΛΕΥΟΝΤΑ προς ΑΝΤΙΡΡΟΠΙΣΗ της αδικίας της, λόγω τυχαιότητας, γέννησής του σε μη προνομιούχο κοινωνικο-οικονομικό περιβάλλον.
Ο διανοούμενος-συγγραφέας Ανδρουλάκης είναι διαφορετικός από τον "τηλεοπτικό" Ανδρουλάκη που προσπαθεί να διακρίνεται χρησιμοποιώντας ατάκες.Ο "ραδιοφωνικός" Ανδρουλάκης είναι επίσης πολύ καλός.
ReplyDeleteΤο αν εγκατέλειψε την Σταλινική Αριστερά και πέρασε στη φιλελεύθερη Αριστερά αυτο δεν είναι πολιτική πιρουέτα αλλά αυθεντική αναζήτηση ενός ευρύτερου ιδεολογικού χώρου που τον διευκολύνει να εκφράζει με τη μεγαλύτερη δυνατή γνησιότητα τις διανοητικές του ανάγκες και να τις μετασχηματίζει σε πνευματικό έργο.
Ενα πνευματικό έργο πού είναι υψηλής ποιότητας και που το εκτιμούν και το τιμούν όσοι το γνωρίζουν,στους οποίους δυστυχώς δεν ανήκουν οι "επικριτές" του,που γνωρίζουν μόνο τη τηλεοπτική του Περσόνα.
Ο Μίμης είναι ποιητής.Και σαν τέτοιο πρέπει να τον κρίνουμε.
Η υπερέκθεσή του στη δημοσιότητα τον βλάπτει και φαντάζει πολλές φορές γραφικός όταν πουλάει, ας πούμε, συνταγές μαγειρικής.
Αλλο όμως οι ζώσες προσωπικές ψυχολογικές του ανάγκες και πώς τις θεραπεύει και άλλο το διανοητικό του έργο.
Θα συμφωνήσω με τον Παρμενίδη, και ιδιαίτερα με το σχόλιο "Ο Μίμης είναι ποιητής.Και σαν τέτοιο πρέπει να τον κρίνουμε" Απλά να προσθέσω ότι τον χαρακτηρισμό "Ποιητής" τον αντιλαμβάνομαι και με την ευρύτερη έννοια του όρου. Όπως θα λέγαμε "....της ζωής".
ReplyDeleteΝομίζω ότι η υπέρεκθεσή του στην τηλεόραση αποτελεί μάλλον αυτό-άσκηση και αυτό-δοκιμασία.
Υπάρχουν άνθρωποι και άνθρωποι....
Δεν θα ήταν άδικο να κλείσεις το πνεύμα και το ταμπεραμέντο του Ανδρουλάκη σε ένα γραφείο... ή ακόμα-ακόμα να του δώσεις τον κασμά να ανοίγει τρύπες για την ΕΥΔΑΠ απλά και μόνο ώστε να ικανοποιηθεί η ζηλοφθονία μερικών που ο Θεός δεν τους προίκισε με ανάλογα ταλέντα....και αναγκαστικά "δουλεύουν".
Εμένα ο Ανδρουλάκης με ξεκουράζει, με ταξιδεύει...και ενίοτε μου εγείρει ευχάριστα χρήσιμους προβληματισμούς. Είναι γνήσια πολιτική φυσιογνωμία και τις πράξεις του τις ερμηνεύω πολιτικά.
10+1 Παρατηρήσεις
ReplyDeleteπάνω στις 70+1 Θέσεις
του κ. Ανδρουλάκη
1. Το ΠΑΣΟΚ μεταξύ Σοσιαλδημοκρατίας και Ουμανισμού.
«Το 2008, 34 χρόνια μετά την ιδρυτική καινοτομία της 3ης του Σεπτέμβρη, το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται μπροστά σ’ ένα σταυροδρόμι. Σ’ έναν κόσμο που έχει μεταβληθεί ριζικά, σε μια ελληνική κοινωνία που έχει αλλάξει αντιμετωπίζουμε νέες προκλήσεις ιστορικής κλίμακας. Το κοινωνικό πρόβλημα…στην εποχή της κλιματικής αλλαγής…της παγκοσμιοποίησης και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης…», (Θέση 1).
Ρωτάμε:
α. Ποίες δυνάμεις και με ποιες επιλογές διαμορφώνουν το σταυροδρόμι και ποιες επιλογές έχουμε;
β. Προς ποιά κατεύθυνση μεταβλήθηκε ο κόσμος και ποιός καθορίζει τις μεταβολές;
γ. Προς ποια κατεύθυνση έχει αλλάξει η κοινωνία και ποιός υπαγορεύει τις αλλαγές;
δ. Ποιά είναι και ποιός ευθύνεται για την κλιματική αλλαγή;
ε. Ποιός είναι ο χαρακτήρας της παγκοσμιοποίησης και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και ποιές δυνάμεις καθοδηγούν τη συγκεκριμένη παγκοσμιοποίηση;
Να παρατηρήσουμε πως αυτή η κοινωνικά και πολιτικά αποφορτισμένη διατύπωση καταντάει πολιτική φλυαρία αφελών, αν δεν είναι σκόπιμη συγκάλυψη μιας φρικτής πραγματικότητας, της πραγματικότητας του μανιακού καπιταλισμού που καλπάζει ως νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση και ως αμερικανισμός, που λεηλατεί τον πλανήτη, φτωχοποιεί την ανθρωπότητα και πολτοποιεί τον ανθρώπινο πολιτισμό.
Είναι ακριβώς αυτή η γλώσσα που υποβαθμίζει την ιδρυτική Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη 1974 σε «ιδρυτική καινοτομία» γενικά και όχι σε ιδρυτική Διακήρυξη ενός Κινήματος, του ΠΑΣΟΚ ο κεντρικός πυρήνας της οποίας ήταν :
«H κοινωνική απελευθέρωση, ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός αποτελεί θεμέλιο λίθο του κινήματός μας …για να πάψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Για να συμμετέχει ενεργά ο Λαός στον προγραμματισμό της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής πορείας της χώρας…Η σημερινή μας Διακήρυξη αποτελεί πυξίδα που θα καθοδηγεί την πορεία μας προς μια νέα, αναγεννημένη, ανθρώπινη, σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα, μια Ελλάδα που να ανήκει στους Έλληνες» .
Και επειδή κάποιοι ξέχασαν ή επιδιώκουν να ξεχάσουμε εμείς τι εννοούσε ο Ανδρέας Παπανδρέου όταν μιλούσε για σοσιαλισμό, θα τους θυμίσουμε ότι:
«Θα πρέπει ή Ελλάδα να είναι σοσιαλιστική και όχι απλώς σοσιαλδημοκρατική και “δημοκρατική”...Αναφερόμαστε ταυτόχρονα στο κοινωνικό και στο πολιτικό σύστημα. Η σοσιαλδημοκρατία στη Δύση είναι βέβαια δημοκρατική στα κλασικά κοινοβουλευτικά πλαίσια. Παρά όμως τις επαγγελίες της στον κοινωνικό τομέα δεν είναι στην ουσία παρά μια μορφή καπιταλισμού …Στόχος μας δεν είναι η μίμηση του πατερναλιστικού ή κρατικού σοσιαλισμού που χαρακτηρίζει πολλές σοσιαλιστικές χώρες. Γιατί η κομματική και κρατική γραφειοκρατία σ’ αυτές τις χώρες έχει μεταβληθεί σε κατεστημένο…»
Να υποθέσουμε, μετά από τα παραπάνω ερωτήματα και τις σχετικές διευκρινήσεις πως ο συντάκτης των 70 + 1 θέσεων προτείνει στη σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και στους Συνέδρους του 8ου Συνεδρίου, να παραιτηθούν από το όραμα για μια σοσιαλιστική Ελλάδα που προϋποθέτει σύγκρουση με το κοινωνικό σύστημα του καπιταλισμού και του ηγεμονικού αμερικανισμού και να περιοριστεί να δρα ως σοσιαλδημοκρατική εκδοχή του καπιταλισμού στα πλαίσια του πολιτικού συστήματος και να «συγκρούεται» με τα άλλα κόμματα του αστικού κοινοβουλίου για μια θητεία ή μια θέση στην κυβέρνηση του κεφαλαίου;
Η γνώμη μας είναι πως ο Ελληνικός λαός χόρτασε καπιταλισμό και αμερικανοφιλία και ζητάει λύσεις ριζικές-ριζοσπαστικές και με μακρόχρονη προοπτική, που θα βγάλουν την χώρα από τα αδιέξοδα και θα ανοίξουν το δρόμο για μια γνήσια σοσιαλιστική Ελλάδα και για έναν καλύτερο κόσμο.
Το Επικείμενο 8ο Συνέδριο θα πρέπει να απαντήσει θετικά και προοδευτικά στο δίλημμα: Θα πρέπει να αποφασίσει να αφήσει πίσω του το σταυροδρόμι και να επιλέξει τη νέα πορεία του από την οποία θα καθοριστεί και η στάση του Ελληνικού Λαού. Μια επιλογή για την οποία δεσμεύτηκε ο ίδιος ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου με το να διερωτάται «αν θέλουμε το κίνημα μας έναν καλύτερο διαχειριστή του συστήματος, ή ένα γνήσιο και αυθεντικό εκφραστή κοινωνικών και λαϊκών στρωμάτων …μια Αριστερά που θα αγωνίζεται σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης και Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, να διαμορφώνει συνθήκες ισοπολιτείας, δικαιοσύνης και αλληλεγγύης …Για μια Αριστερά των δικαιωμάτων και των κινημάτων…Για μια Αριστερά που θα δημιουργεί ένα νέο δρόμο για την ανάπτυξη…με σοσιαλιστική προοπτική…μια Αριστερά του Ουμανισμού…» ;
2. To ΠΑΣΟΚ μεταξύ σοσιαλιστικού οράματος και μιας νέας ιδεοληψίας τύπου «Μεγάλης Ιδέας»
Μετά από μερικές μερίδες πολιτικού χυλού, (Θέσεις 2,3,4,5 και 6), ο συντάκτης των 70+1 θέσεων καταλήγει πώς το ζητούμενο για το ΠΑΣΟΚ σήμερα, στον 21ο Αιώνα, είναι μια «Δίκαιη και δυνατή Ελλάδᨻ (Θέση 5) που θα έχει ως «τελικό της θεμέλιο μια νέα ισορροπία μια νέα σύνθεση των βασικών αξιών…την αγορά και την δημόσια κοινωνική ρύθμιση… (Θέση 6) (που θα) αναδεικνύει μια νέα Ελληνικότητα…και ένα νέο Πατριωτισμό…που επεκτείνεται στην ενίσχυση του εθνικού μας ρόλου στην Ευρωπαϊκή Ένωση την Νοτιοανατολική Ευρώπη, την Μεσόγειο …και …τη βελτίωση της διεθνούς κατάταξης της χώρας …και της θέσης της στο νέο παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας»,(Θέση 7).
Ρωτάμε:
α. Μπορεί να υπάρξει «Δίκαιη και δυνατή Ελλάδα» στα πλαίσια του συστήματος της αγοράς που κυριαρχείται από τον αμερικανισμό και το συντηρητικό Διευθυντήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ;
β. Τι σόι νέα Ελληνικότητα και νέος Πατριωτισμός, θα είναι αυτός που δεν αμφισβητεί την ιμπεριαλιστική κυριαρχία του αμερικανισμού που καθορίζει με την πολεμική βία το διεθνή καταμερισμό εργασίας στα πλαίσια του οποίου στρατοκρατείται η μισή Κύπρος, αμφισβητείται το μισό Αιγαίο, ολόκληρη η Θράκη και οργανώνεται συστηματικά, από τους Αμερικανούς και τους τοπικούς «στρατηγικούς εταίρους» τους, η διεκδίκηση της Μακεδονίας και της ‘Tζαμουριάς’ και εξυφαίνονται ακόμα και σενάρια «σουδοποίησης» ολόκληρης της Κρήτης μέσο κάποιας νεκρανάστασης της «Κρητικής Πολιτείας».
γ. Ή μήπως η Ελλάδα θα επιδιώξει να γίνει αυτή δεκτή ως , «στρατηγικός εταίρος» του Ηγεμόνα στην περιοχή και ιδιαίτερα στα «Βαλκάνια…. (τα οποία ο συντάκτης των 70+1 θέσεων τα χαρακτηρίζει), ζωτικό χώρο Ελληνικού συμφέροντος…(και γι’ αυτό) υποστηρίζουμε την ευρωατλαντική πορεία της Π.Γ.Δ.Μ. και είμαστε υπέρ μιάς πραγματικής ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση…»; (Θέση 9).
Να παρατηρήσουμε πως αυτές οι με πολλά καρυκεύματα πολιτικαντισμού γαρνιρισμένες πολιτικές θέσεις, κρύβουν ιδεοληψία μιας «Νέας Μεγάλης Ιδέας», η οποία μπορεί να ευδοκιμεί στα μυαλά δεξιών, ακροδεξιών και φονταμενταλιστικών ιερατείων, δεν μπορεί όμως να αποτελούν στοιχεία σοσιαλιστικού οράματος και μάλιστα στοιχεία οράματος ενός Λαού με τόση ιστορία και τόση προσφορά στη Δημοκρατία, στους αγώνες για την Ελευθερία, στην ανάπτυξη των επιστημών και γενικά με τόση προσφορά στον ανθρώπινο πολιτισμό.
Και μιάς και μιλάμε για νέα Eλληνικότητα, να καταθέσουμε και την άποψη πως το ζητούμενο σήμερα δεν είναι να ενσωματωθούμε, σε αυτή ή την άλλη βαρβαρότητα, αλλά, ως Λαός με ιστορία και πολιτισμό οικουμενικών διαστάσεων, να αμφισβητήσουμε και να αγωνιστούμε με τους υπόλοιπους Λαούς του κόσμου να ανατραπεί ο καπιταλισμός σε κάθε δυνατή εκδοχή του και να ηττηθεί ο αμερικάνικος ηγεμονισμός που λεηλατεί τον Πλανήτη και καταδυναστεύει την Ανθρωπότητα.
Να καταθέσουμε επίσης τη θέση, πως θεωρούμε επικίνδυνη την αντίληψη γι’ αυτόν το ‘νέο πατριωτισμό’, όταν αυτός νοείται ως αναζήτηση ρόλου τοποτηρητή στα Βαλκάνια, για λογαριασμό του Ηγεμόνα. Του Ηγεμόνα που καταστρέφει συστηματικά, όχι μόνο τις μικρές πατρίδες, αλλά και τη μεγάλη και τη μοναδική πατρίδα της Ανθρωπότητας και της ζωής της ίδιας, τον πλανήτη Γη. Αυτή είναι η νέα πραγματικότητα, η οποία προσδιορίζει και ορίζει το νέο πατριωτισμό, ως αγώνα για τη σωτηρία της κοινής πατρίδας όλων των Ανθρώπων και με αυτή την έννοια, νέος πατριωτισμός σημαίνει Νέος Οικουμενικός Ουμανισμός και όχι αναζήτηση ‘ζωτικού χώρου’, πολιτική που παραπέμπει σε εθνικοσοσιαλιστικές, ιμπεριαλιστικές και ηγεμονικές και όχι σε σοσιαλιστικές-ουμανιστικές αρχές και αξίες.
3. Το ΠΑΣΟΚ απολογητής του «Νέου Καπιταλισμού»; και της νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης;
Ο συντάκτης των 70+1 θέσεων υιοθετεί τον όρο «νέος καπιταλισμός», ως αντιδιαστολή στον «παλιό» (κακός παλιοκαπιταλισμός - καλός νεοκαπιταλισμός !) και περνάει με τρόπο τη θέση πως «η παγκοσμιοποίηση δεν είναι…το ψευδώνυμο της γραμμικής επέκτασης της παγκόσμιας κυριαρχίας των ΗΠΑ …(αλλά) νέες ευκαιρίες και νέες ισορροπίες…»,(Θέση 10), για να καταλήξει στο «αξίωμα» σύμφωνα με το οποίο «ο νέος καπιταλισμός απαιτεί ένα νέο ιστορικό σχέδιο μιας Νέας Δημοκρατικής Αριστεράς και Κεντροαριστεράς…για μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική η οποία θα απαντά στις νέες ανταγωνιστικές πιέσεις..., για μια ανταγωνιστικότητα με προοδευτικό περιεχόμενο..., αξιοποιεί τα ‘κέρδη’ της παγκοσμιοποίησης..., ενισχύει σε παγκόσμιο επίπεδο την ηγεμονία και την πρωτοβουλία της ΕΕ..., επιδιώκει την ‘δημοκρατικοποίηση’ του χρηματοοικονομικού τομέα, ώστε να μην αφορά μόνο την ελίτ του παγκόσμιου πλούτου, αλλά να δίνει ασφαλείς και αποδοτικές ευκαιρίες επένδυσης στα Ασφαλιστικά ταμεία και στη μεσαία και ευρύτερη λαϊκή αποταμίευση...., πρασινίζει το ΦΠΑ...», (Θέση 11-12).
Ρωτάμε :
α. Δεν είναι τουλάχιστον πολιτική αφέλεια να απενοχοποιεί κανείς με τόση ευκολία τον απάνθρωπο και καταστροφικό καπιταλισμό, τη βαρβαρότητα του αμερικανισμού και της παγκοσμιοποίησης;
β. Δεν είναι αντιιστορικό και επικίνδυνο, για να μην πούμε ύποπτο, το να θεοποιεί ένας ‘σοσιαλιστής’ τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση ως νέα ευκαιρία και περίπου ως μοίρα της ανθρωπότητας
γ. Δεν είναι αγοραίο να προτείνει κανείς σε συνέδριο σοσιαλιστικού κινήματος, ένα είδος «λαϊκού καπιταλισμού» (δημοκρατικοποίηση του χρηματοοικονομικού τομέα!!!), που μόνο νεοκλασικοί και νεοφιλελεύθεροι, όπως ο Milton Friedman, o Georg Soros και ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος τολμούν να προπαγανδίζουν, και να προτρέπει την Ευρωπαϊκή Ένωση να υιοθετήσει την παγκοσμιοποίηση και να διεκδικήσει, (πως, κόντρα ή σε συνεργασία με τις ΕΠΑ;), ηγεμονικό ρόλο;
Να παρατηρήσουμε πως αυτές οι θέσεις σημαίνουν νέα φτώχεια, νέες ιμπεριαλιστικές συγκρούσεις και νέους πολέμους και για αυτό αντιπροτείνουμε το ΠΑΣΟΚ να προσανατολιστεί σε μια πολιτική, για μια σταδιακή απαγκίστρωση από το άρμα του αμερικανισμού και μια προοδευτική σοσιαλιστική πορεία για την Ευρώπη και τον κόσμο, γιατί ούτε ο καπιταλισμός ούτε η αμερικανοκρατία είναι η μοίρα του κόσμου, τουλάχιστον για τους σοσιαλιστές και τα προοδευτικά, τα αριστερά και τα σοσιαλιστικά κόμματα.
4.Η καρναβαλοποίηση του ΠΑΣΟΚ
Ο συντάκτης των 70+1 θέσεων αφού τακτοποίησε τα παγκόσμια προβλήματα με την παγκοσμιοποίηση των νέων ευκαιριών και του λαϊκού καπιταλισμού, καταλήγει στο «Πράσινο Ελλαδιστάν» για το οποίο το ΠΑΣΟΚ «έχει ένα στρατηγικής σημασίας καθήκον : Nα εξασφαλίσει το πέρασμα της Ελληνικής οικονομίας σε ένα νέο (βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης με κινητήρα μια νέα πράσινη οικονομία…) η οποία «απαιτεί ήττα της Δεξιάς και αλλαγή του συσχετισμού των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων», όχι για την ανατροπή του καταστροφικού και απάνθρωπου καπιταλισμού, αλλά για τη «μετατόπιση των ισορροπιών στον ελληνικό καπιταλισμό», (Θέση 13), όπου «ένα δυναμικό παραλληλόγραμμο γνώσης και καινοτομίας, που έχει στις τέσσερις κορυφές του: το κράτος και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, τις μεγάλες επιχειρήσεις, την ανερχόμενη μικρή και μεσαία επιχείρηση και τα Πανεπιστήμια…», (Θέση 14), για να καταλήξει σε ένα πράσινο ντελίριο με «πράσινους φόρους,...πράσινους κουμπαράδες ‘Αλληλεγγύης των Γενεών’,…πράσινα φουγάρα» (και πολλά άλλα «πράσινα άλογα»), που θα πρασινίσουν υποτίθεται τον κατάμαυρο ελληνικό καπιταλισμό, (Θέση 15).
Ρωτάμε :
Πιστεύει στα αλήθεια ο συντάκτης των 70+1 θέσεων πως τα σοσιαλιστικά οράματα της ανθρωπότητας και τα σοσιαλιστικά κινήματα των Λαών έχουν ως στρατηγικό χρέος τους να μετατρέψουν τον κατσούφικο, απάνθρωπο και καταστροφικό καπιταλισμό σε χαρούμενο καρνάβαλο;
Kαταθέτουμε την άποψη πως τα σοσιαλιστικά οράματα και τα σοσιαλιστικά κινήματα γεννήθηκαν γιατί ακριβώς ο καπιταλισμός δεν είναι σε θέση να δώσει λύσεις στα σύγχρονα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα της ανθρωπότητας και συνεπώς δεν είναι σε θέση να οδηγήσει σε μια Νέα Ελευθερία και σε ένα καλύτερο κόσμο και γι αυτό το σοσιαλιστικό σχέδιο του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να ξεκινάει από τον αγώνα για την βελτίωση της καθημερινότητας του Ελληνικού Λαού, για την ανατροπή του καπιταλισμού (την πηγή αυτής της άθλιας καθημερινότητας) και τη σταδιακή οικοδόμηση μιας αυτοδιαχειριζόμενης Λαϊκής Οικονομίας, που θα βρίσκεται κάτω από τον απόλυτο έλεγχο της Άμεσης Ουμανιστικής Δημοκρατίας.
5.Η σημερινή κρίση είναι καθολική-υποστασιακή κρίση του καπιταλισμού .
Δεν έχει δίκιο ο συντάκτης των 70+1 θέσεων όταν υποστηρίζει πως σήμερα «το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κόμμα-εκλογικός μηχανισμός, κόμμα-παραγόντων», (Θέση 16), γιατί αν δεν είχε καταντήσει κόμμα παραγόντων και αξιωματούχων δεν θα βρισκόταν στη σημερινή κατάσταση. Έχει όμως απόλυτο δίκιο όταν διαπιστώνει πως σήμερα «έχουν διαλυθεί τα συμπαγή ταξικά μπλοκ, καμιά τάξη δεν έχει την κεντρικότητα ενός ιστορικού υποκειμένου της αλλαγής», μόνο που αυτό είναι η μισή αλήθεια. Κι’ αυτό γιατί η διατύπωση αυτή αποκρύπτει την άλλη μισή αλήθεια, την πραγματικότητα, ότι υπάρχει μια τάξη, η τάξη των καπιταλιστικών και πιο συγκεκριμένα ο σκληρός πυρήνας του ντόπιου και του παγκόσμιου καπιταλισμού, που έχουν την κεντρικότητα του ιστορικού υποκειμένου της συντήρησης και της βίαιης διατήρησης του καπιταλισμού.
Οπότε αναπόφευκτα ο συντάκτης των 70+1 θέσεων με μισές αλήθειες καταλήγει και σε λαθεμένα συμπεράσματα, όσον αφορά «στην κρίση του πολιτικού συστήματος που καταγράφεται ως κρίση εκπροσώπησης και νομιμοποίησης και τελικά γίνεται κρίση της δημοκρατίας…(και) κρίση των μεγάλων ιδεολογικών και συλλογικών ιδεών….Παθολογίες του πολιτικού συστήματος που καλούμαστε να υπερβούμε….γιατί …μπορεί να δημιουργήσουν κατάσταση ανοιχτής πολιτικής και κοινωνικής κρίσης»,(Θέση 20).
Ρωτάμε :
Δεν είναι τουλάχιστον αφέλεια να μιλάμε στις μέρες μας για κρίσεις ιδεολογιών, για κρίση - παθογένεια του αστικού πολιτικού συστήματος και για κρίση της αστικής Δημοκρατίας, τις οποίες μάλιστα κατά το συγγραφέα των 70+1 θέσεων, το ΠΑΣΟΚ πρέπει να τις υπερβεί γιατί διαφορετικά μπορεί αυτές να οδηγήσουν σε κοινωνική κρίση και προφανώς να απειλήσουν το κοινωνικό σύστημα, δηλαδή τον καπιταλισμό, λες και αποστολή του σοσιαλιστικού κινήματος είναι να είναι ο νυχτοφύλακας του καπιταλισμού;
Καταθέτουμε την άποψη πως κάθε μορφή και είδος κρίσης τόσο στο εποικοδόμημα (ιδεολογία, πολιτικό σύστημα, αστική Δημοκρατία, Κόμματα κλπ), όσο και στο οικοδόμημα (κοινωνικό σύστημα – καπιταλισμός-ιμπεριαλισμός) προκαλείται από τα θεμέλια του όλου συστήματος που είναι ο σφετερισμός και η συσσώρευση όλου του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου στα χέρια μιας μικρής μειοψηφίας, η οποία λεηλατεί τον πλανήτη , καταδυναστεύει την ανθρωπότητα και απειλεί την ίδια τη ζωή, γι αυτό και η υπόθεση της αλλαγής δεν είναι υπόθεση μιας τάξης, ενός έθνους, μιας θρησκείας, ή μιας «συμμαχίας» και πολύ περισσότερο δεν είναι υπόθεση κάποιου Μεσσία ή κάποιας ‘φωτισμένης ελιτ’ και φυσικά δεν μπορεί να είναι υπόθεση μιας υποτιθέμενης παγκόσμιας κυβέρνησης στα πλαίσια του αντιδραστικού αμερικανοκρατούμενου ΟΗΕ. Και συνεπώς η αλλαγή, με την έννοια της αντικατάστασης του καπιταλισμού από ένα ανθρωποκεντρικό ουμανιστικό σύστημα, δεν μπορεί να είναι υπόθεση μόνο του «εργάτη», του όποιου επαγγελματία, του «αμερικανού» του μουσουλμάνου ,του «ευρωπαίου» του ασιάτη ή του χριστιανού αλλά είναι υπόθεση του οικουμενικού Ανθρώπου, δηλαδή όλων των Ανθρώπων, εκτός εκείνων των μειοψηφιών, που δεν θέλουν την αλλαγή του κοινωνικού συστήματος. Με αυτή την έννοια αυτός ο αγώνας γίνεται υπόθεση ολόκληρης της Ανθρωπότητας, για ένα κόσμο καλύτερο, για ένα κόσμο της Ανθρωπιάς στα πλαίσια ενός νέου Πολιτισμού του Οικουμενικού Ουμανιστικού Πολιτισμού.
6. Από το ιταλικό «compromisso storico» στον «ελληνικό-ΠΑΣΟΚικό»(;) ‘ιστορικό συμβιβασμό’, εργασίας-κεφαλαίου».
Ο συντάκτης των 70+1 θέσεων κάνει μια ακροβατική υπέρβαση προτείνοντας στο ΠΑΣΟΚ και γενικά στην παγκόσμια Αριστερά να σαλτάρει από τον ιταλικό πολιτικό–κομματικό συμβιβασμό στο νέο κοινωνικό–ταξικό συμβιβασμό, που ισοδυναμεί με την εθελούσια υποταγή της Εργασίας στο Κεφάλαιο. Βέβαια διαπιστώνει πως «η αντίθεση εργασίας κεφαλαίου μετασχηματίζεται, αλλά παραμένει ενεργός…, το ΠΑΣΟΚ και όλα τα σοσιαλιστικά και προοδευτικά κόμματα της Ευρώπης και όλου του κόσμου, τα κινήματα των εργαζομένων πρέπει να…οργανώσουν τον νέο προωθητικό ‘ιστορικό συμβιβασμό’ εργασίας – κεφαλαίου στη βάση του Νέου Κοινωνικού Συμβολαίου που θα συνδέει τους στόχους της βιώσιμης ανάπτυξης …με τη δικαιότερη κατανομή του πλούτου μεταξύ μισθών και κερδών …», (Θέση 27).
Γι’ αυτό…θα…θα…θα…, μπλα, μπλα, μπλα και θα «εισάγουμε με το πρόγραμμα μας την καινοτομία του Προσωπικού Προθεσμιακού Επενδυτικού Λογαριασμού αυτόματη με τη γέννηση κάθε παιδιού με αρχική κατάθεση του κράτους, ανοικτού όμως στη συμβολή της αυτοδιοίκησης, των επιχειρήσεων (!)…» (Θέση 29), το «Εθνικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης των Γενεών και την κρατική χρηματοδότηση της μείωσης των εργοδοτικών εισφορών(!) των νέων που εισέρχονται στην αγορά εργασίας» (Θέση 36) και «πρασινίζοντας το πράσινο (!), (αυτό κι’ αν είναι πρωτοτυπία !)…πρασινίζουμε το πρόγραμμά μας …πρασίνισμα του φορολογικού και εκπαιδευτικού συστήματος, πράσινος τρόπος ζωής….πράσινη στέγη ή κάθετη φύτευση…πρέπει να απαγορευτεί το κάπνισμα… δίκτυα πρασίνου… πράσινους διαδρόμους…το ‘πράσινο’ και το ‘κόκκινο’, (Θέση 37), ‘πράσινη ανταγωνιστική πόλη στην οποία οι άνθρωποι αγαπούν να ζουν….να συνυπάρχουν ανεξάρτητα από το εισόδημα τους στις αίθουσες των συναυλιών και τις βιβλιοθήκες…να διασκεδάζουν …να κάνουν τουρισμό…Είναι αυτή (η πράσινη πόλη), που αφηγείται την ιστορία της…κεφαλαιοποιεί την κουλτούρα της, τον καθαρό αέρα και το νερό της» (Θέση 38), «πράσινη οικονομία-πράσινη συνείδηση…(μέχρι) και «πράσινο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν» (Θέση 54), υπόσχεται για λογαριασμό του ΠΑΣΟΚ ο συντάκτης των 70+1 θέσεων, φτάνει να δεχτούμε τον ‘ιστορικό συμβιβασμό κεφαλαίου και εργασίας’.
Ρωτάμε:
Είναι σοβαρά πράγματα αυτά, να προσπαθεί ένα, κάποτε σοβαρό Κίνημα που κατάντησε Λάκκος αξιωματούχων στην υπηρεσία της κεφαλαιοκρατικής ολιγαρχίας, να προσπαθεί, με αυτή την ακατάσχετη πολιτική φλυαρία, (που σχεδόν αγιοποιεί το Κεφάλαιο και δαιμονοποιεί την Εργασία, που δεν, όσο και όταν δεν, δέχεται ‘συμβιβασμό μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας’, σε βάρος φυσικά της Εργασίας), να πείσει τον Ελληνικό Λαό να το πάρει στα σοβαρά;
Καταθέτουμε την ελπίδα πως μέχρι το 8ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ θα αποσυρθούν αυτές οι θέσεις που δημιουργούν ψευδαισθήσεις περί πρασινίσματος του καπιταλισμού και να αντικατασταθούν από πολιτικές θέσεις που θα ξεκινάνε από την σημερινή συγκεκριμένη πραγματικότητα και θα ρίχνουν τους προβολείς της κοινωνίας πέρα από τη σοσιαλδημοκρατία και τα χρεοκοπημένα τριτοτέταρτοδιεθνιστικά μοντέλα, τα οποία φαίνεται δεν κατάφερε ο συντάκτης των 70+1 θέσεων να ξεπεράσει παρ όλες τις πολιτικές κολοτούμπες του, όπως άλλωστε αποδείχνεται με τις προτάσεις που καταθέτει για τον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας και τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας του λενινιστικού κόμματος με τη βοήθεια Σχολής Στελεχών και Τράπεζας Στελεχών, αλλά, για να είμαστε και ‘τρέντυ’ και να μας πάρει σοβαρά το Κεφάλαιο, τοποθετούμε και ένα ‘σύστημα ελέγχου ποιότητας, ΙS0 9001’, (Θέσεις 40-42), για την αξιολόγηση των μελών, των στελεχών του κόμματος και της κυβέρνησης.
Μετά από όλα αυτά δικαιούμαστε να υποθέσουμε πως για το συντάκτη των 70+1 θέσεων, το ΠΑΣΟΚ από κοινωνικό-πολιτικό, αντικαπιταλιστικό και σοσιαλιστικό κίνημα, θα πρέπει να μεταλλαχτεί σε Ανώνυμη Εταιρία, ή μήπως σε offshore company, για να είναι και πιο σύγχρονο;
7.Αριστερά στο δικομματισμό ή Αριστερά στο διπολισμό;
O Συντάκτης των 70+1 θέσεων μέσα στη γενική πολιτική θολούρα του προτρέπει το ΠΑΣΟΚ να μεταλλαχθεί από αντικαπιταλιστικό-σοσιαλιστικό κίνημα, σε «κυβερνώσα Αριστερά», στην ανάγκη ας είναι και Κεντροαριστερά, για να μπορεί να είναι «Αριστερά της αναδιανομής», γι αυτό «αναζητούμε πολιτικές συμμαχίες για να επιτύχουμε την απομάκρυνση της Νέας Δημοκρατίας από την εξουσία και να μοιραστούμε τις ευθύνες μιας νέας κυβέρνησης…να δώσουμε διπολικό χαρακτήρα στην πολιτική σύγκρουση και να δημιουργήσουμε μια ρεαλιστική προοπτική για προοδευτικές κυβερνήσεις συνεργασίας», (Θέση 57).
Ο συντάκτης μιλάει για ένα ‘διπολισμό’ σε πολιτικό–κομματικό επίπεδο και όχι για ένα κοινωνικό πολιτικό διπολισμό, γιατί αν είχε κάτι τέτοιο στο μυαλό του, δεν θα αρκούνταν μόνο στη διατύπωση της «απομάκρυνσης της Νέας Δημοκρατίας από την εξουσία», γιατί αυτό δεν φτάνει για μια διπολική σύγκρουση, γιατί απλούστατα την εξουσία στον καπιταλισμό την έχει το κεφάλαιο ως κοινωνική σχέση, θεσμοί και οικονομικό σύστημα. κλπ κλπ. Για το λόγο αυτό ο συντάκτης των 70+1 θέσεων βαφτίζοντας τον δικομματισμό σε διπολισμό, αποπροσανατολίζει και προσφέρει υπηρεσίες στα αφεντικά του συστήματος, που βολεύονται με το δικομματικό παιγνίδι στα πλαίσια ενός πολυκομματικού συστήματος, που υπάρχει ρόλος και για «μη–κυβερνητικές Αριστερές» και Αριστερές της διαμαρτυρίας, οπότε και ο σκύλος χορτάτος και η πίττα ολόκληρη.
Και επειδή φοβάται ο συντάκτης των 70+1 θέσεων πως θα μπορούσε να εμφανιστεί στον ορίζοντα η προοπτική ενός γνήσιου διπολισμού στη βάση της κοινωνικής πολιτικής σύγκρουσης μεταξύ Κεφαλαίου και Εργασίας, φροντίζει να αποκλείσει από τη σχετική διαδικασία την «άλλη» Αριστερά, όπως περιφρονητικά αποκαλεί το ΚΚΕ και το Συνασπισμό, κι αυτό γιατί «το ΚΚΕ έχει κλειστεί στο φρούριο του… και μια γενικευμένη πολιτική συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ συναντά σοβαρές δυσκολίες, που έχουν σχέση με άλυτα προβλήματα της φυσιογνωμίας του ρόλου και της προοπτικής του…, αφού ταλαντεύεται ανάμεσα σε δύο βασικές επιλογές. Η μία προσεγγίζει …τα πολιτικά και ιδεολογικά σχήματα του ΚΚΕ και γενικά της δογματικής αριστεράς και …η άλλη δεσμεύεται περισσότερο από τις αναμνήσεις και τις ιδέες της κρατικής συμμετοχής των διαρθρωτικών αλλαγών και των συμμαχιών», (Θέση 58).
Αυτού του είδους η προσέγγιση του ‘διπολισμού΄’ και της ‘άλλης Αριστεράς’, ως υπόθεση ηγεσιών, δηλαδή ως υπόθεση κορυφής και όχι κοινωνικής βάσης, υπονομεύει ουσιαστικά την πρόταση για διπολισμό, γιατί παραπέμπει σε έναν ψευδώνυμο διπολισμό που δεν θα αναφέρεται στο κοινωνικό-οικονομικό, αλλά στο πολιτικό-κομματικό πεδίο. Αυτό προκύπτει και από το γεγονός πως ο συντάκτης των 70+1 θέσεων δεν απορρίπτει την ‘άλλη Αριστερά’, ως ξεπερασμένη, ανιστόρητη και αποτυχημένη αντικαπιταλιστική πρόταση, αλλά την απορρίπτει ως αντικαπιταλιστικό λόγο, γιατί η παραδοσιακή Αριστερά, δεν υπάρχει άλλωστε παρά ως «δημοκρατικό άλλοθι», ως νομιμοποιητικός αντικαπιταλιστικός λόγος και μάλιστα ως λόγος ύπαρξής της στο καπιταλιστικό κοινοβούλιο και όχι ως πρόταγμα για μια μετακαπιταλιστική πραγματικότητα.
Ρωτάμε:
Υπάρχει σοβαρός άνθρωπος σ’ αυτόν τον τόπο που να πιστεύει πως με τέτοιες πολιτικές φλυαρίες και τέτοιες ανιστόρητες αναλύσεις, θα καταφέρει το ΠΑΣΟΚ να πείσει την ελληνική κοινωνία, ότι μετεξελίχτηκε από κόμμα διαχείρισης της καπιταλιστικής εξουσίας, σε κόμμα της κοινωνικής σύγκρουσης για αλλαγή και κοινωνική απελευθέρωση, όταν μάλιστα οι χτεσινοί αξιωματούχοι, οι υπεύθυνοι για την ηθική και πολιτική αποτυχία του, πρωταγωνιστούν στην υποτιθέμενη ‘επανίδρυσή’ του;
Καταθέτουμε τη θέση πως αν το ΠΑΣΟΚ θέλει να είναι σοσιαλιστικό, τότε θα πρέπει να γίνει αντικαπιταλιστικό και να μεταφέρει τη σύγκρουση με το κεφάλαιο στο κοινωνικό πεδίο, πράγμα που σημαίνει πως, κατανοώντας τη σημερινή πραγματικότητα, επεξεργάζεται σοσιαλιστικές θέσεις, πέρα και από αυτές της Διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη και του Ανδρέα Παπανδρέου, αντί να προσπαθεί να βολευτεί σε μια ξεθωριασμένη Σοσιαλδημοκρατία πιο πίσω και από αυτή του Κώστα Σημίτη.
Το σημερινό ΠΑΣΟΚ, αν θέλει να ξαναγίνει σύγχρονο σοσιαλιστικό Κίνημα θα πρέπει να επιστρέψει στις ρίζες του και να συνθέσει τα πολιτικά και κοινωνικά οράματα του ΠΑΚ με τις σύγχρονες εμπειρίες και τις τεράστιες ιστορικές δυνατότητες που προσφέρουν οι επιστήμες και οι σύγχρονες τεχνολογίες.
Χωρίς, τέλος, αυτές τις επιλογές το ΠΑΣΟΚ δεν θα μπορέσει ποτέ να εξελιχθεί σε «Αριστερά της διανομής», γιατί αριστερή, δηλαδή κοινωνικά δίκαιη διανομή της ευημερίας χωρίς ‘αριστερή’ δηλαδή κοινωνικά ελεγχόμενη παραγωγή δεν μπορεί να υπάρξει. Γι’ αυτό η άποψη περί ‘Αριστεράς της διανομής’ σε συνθήκες ‘δεξιάς , δηλαδή καπιταλιστικής παραγωγής’, δεν είναι παρά ένα απατηλό πολιτικάντικο πυροτέχνημα.
8. Από το ΠΑΣΟΚ-κόμμα μηχανισμός στο σύγχρονο Κίνημα κοινωνικής ανατροπής
Ο συντάκτης των 70+1 θέσεων προτείνει ένα «ανοιχτό, ενωμένο ΠΑΣΟΚ, όλων των ιδεών, όλων των ταλέντων, όλων των ηλικιών, (ως) πολιτική μορφή-κόμμα, που παραμένει αναντικατάστατη για τη λειτουργία της δημοκρατίας και τη σύγχρονη διακυβέρνηση στον 21ο αιώνα», (Θέση 61), αντίληψη που κατά τη γνώμη μας υποβαθμίζει ένα κοινωνικό αντικαπιταλιστικό σοσιαλιστικό κίνημα σε supermarket πολιτικών υποσχέσεων, πράγμα που χαρακτηρίζει αστικά πελατειακά πολιτικά κόμματα και όχι σοσιαλιστικά κινήματα.
Το επικείμενο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να ξεκαθαρίσει αυτή την πολιτική θολούρα, γιατί η πολιτική δεν είναι παρά η έκφραση οικονομικών, κύρια, συμφερόντων και κατά συνέπεια σε συνθήκες καπιταλισμού δεν μπορεί κανένα κόμμα να είναι και με το κεφάλαιο και με την εργασία, και με την συντήρηση και με την πρόοδο, και με τον πόλεμο και με την ειρήνη και με το φασισμό και με τη Δημοκρατία, και με τον καπιταλισμό και με τον ανθρωπιστικό σοσιαλισμό, γιατί αυτό εκφράζεται ως πολιτικός ερμαφροδιτισμός, ως πολιτική σχιζοφρένεια, ως έλλειψη ιδεολογικοπολιτικής ταυτότητας. Γι’ αυτό το ΠΑΣΟΚ, αν θέλει να ξαναβρεί τον ιστορικό σοσιαλιστικό βηματισμό του θα πρέπει να επιλέξει με ποιόν είναι και ποιόν έχει απέναντί του στο κοινωνικό και όχι απλά στο κομματικό επίπεδο.
Αν και ο συντάκτης των 70+1 θέσεων περιφέρεται από το ένα μοντέλο κόμματος στο άλλο, όπως λ.χ. του «ανοιχτού μαζικού κόμματος»…, του «κόμματος της εκλογικής και προγραμματικής πολυσυλλεκτικότητας»… και του «κόμματος αστερισμού, που πέρα από τη σταθερή κομματική δομή προσφέρει πολιτική ομπρέλα και σε …όσους δεν επιθυμούν τις δεσμεύσεις μιας πλήρους ένταξης», (Θέση 63). Αντιλαμβάνεται, όμως τις απαιτήσεις των καιρών, για άλλου, νέου τύπου κόμματος και σπεύδει να προτείνει, αλλά δυστυχώς μόνο για το επίπεδο της δημοτικής οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ, η οποία «πρέπει να αναπτύξει σε βάθος τα δίκτυά της σε όλους τους χώρους» (Θέση 64).
Στο τέλος φαίνεται να καταλήγει σε ένα αρχηγικό κόμμα, η πολυσυλλεκτικότητα του οποίου περιορίζεται στη μορφή της ομοσπονδίας κομματικών αξιωματούχων. Βάση του οποίου αποτελεί όχι η κοινωνία, αλλά το ξεκομμένο ή το φραξιονισμένο άτομο, ο οπαδός, το μέλος και γι’ αυτό «επιδιώκουμε να δώσουμε ένα νέο περιεχόμενο στην έννοια του μέλους του κόμματος, ώστε να μην εξαντλείται σε μια στιγμή της ψηφοφορίας», (Θέση 65).
Δεν ρωτάμε αν αυτή η σύγχυση γύρω από τη φύση ενός σύγχρονου σοσιαλιστικού κινήματος είναι σκόπιμη, γιατί ο συντάκτης συνεπής στα όσα μέχρι τώρα υποστήριξε έχει στο υποσυνείδητό του το κόμμα του λεγόμενου «δημοκρατικού συγκεντρωτισμού» με τον ένα αρχηγό, με τους κολλητούς κομισάριους και τα μέλη ως αφισοκολλητές και χειροκροτητές προσωπολάτρες.
Καταθέτουμε την άποψη πως στη σημερινή πραγματικότητα, αποτέλεσμα της απόλυτης αποτυχίας του καπιταλισμού και του κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού ήρθε η ώρα των δυνάμεων της Εργασίας της Επιστήμης και του Πολιτισμού, δηλαδή της αποφασιστικής πλειοψηφίας της κοινωνίας να συγκροτηθούν σε κινήματα που θα εκφράζουν ολόκληρη τη θεσμικά συγκροτημένη κοινωνία. Και θα συναντώνται σε όλα τα επίπεδα για να προγραμματίσουν, σύμφωνα με τις παγκοσμιοτοπικές κοινωνικές ανάγκες, να υλοποιήσουν με βάση τον οικονομικό και κοινωνικό ορθολογισμό, να αξιολογούν, να επαναπρογραμματίζουν και να πορεύονται όλοι μαζί στην παγκοσμιοτοπική πρόοδο για τον Άνθρωπο και την ευτυχία του.
Αυτό σημαίνει ότι παρήλθε οριστικά η εποχή των αρχηγικών κομμάτων που συσπειρώνουν ένα μικρό ή μεγάλο αριθμό επαγγελματιών πολιτικών, στην υπηρεσία της λεγόμενης «αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας», κάμποσων αξιωματούχων μελών και πολλών οπαδών που γίνονται τα ίδια βορά και πελατεία των κομματαρχών, των αξιωματούχων, των αρχηγίσιμων και των αρχηγών και όλοι μαζί καταντάνε αχυράνθρωποι του Κεφαλαίου και δυνάστες των Λαών.
9. Η Μελαγχολία
Ο συντάκτης των 70+1 θέσεων σε ένα κείμενο κουβάρι, ασπόνδυλο, χωρίς αρχή, μέση και τέλος, σε ένα κείμενο 34 πυκνογραμμένων σελίδων, μίλησε φλύαρα για πολλά και διάφορα διαχειριστικά, ασήμαντα και αποσημαντοποιημένα πράγματα, αλλά δεν μας είπε τίποτα ουσιαστικό¨
1. Για το καπιταλιστικό κοινωνικοοικονομικό σύστημα και την ειδική μορφή του ως ελληνικός πλιατσικοκαπιταλισμός.
2. Για τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και τον αμερικανισμό.
3. Για το σοσιαλισμό της δικτατορίας του προλεταριάτου, που οδήγησε τους Λαούς της Σοβιετικής Ένωσης και της Κίνας στον πιο βάρβαρο, στο μανιακό καπιταλισμό και στην αμερικανοκρατία.
4. Για την Κύπρο, για το κυπριακό και για το εκκολαπτόμενο νέο «σχέδιο Αννάν».
5. Για τις διεκδικήσεις της Τουρκίας στην Κύπρο, στο Αιγαίο, στη Θράκη και στο Κρητικό πέλαγος.
6. Για το νεορθόδοξο φονταμενταλισμό και για τις εξουσιαστικές θρησκείες που στηρίζουν τις αντιδραστικές εξουσίες και λεηλατούν οικονομικά, πνευματικά και πολιτικά το λαό.
7. Για το ρόλο των Λαών και τη συντηρητική αντιδραστική πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
8. Για το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης, για τον αγώνα των Παλαιστίνιων, για την αγωνία της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής και για το παγκόσμιο εργατικό κίνημα.
9. Για το έγκλημα του χρηματιστηρίου, για το πολιτικό χρήμα και για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, όπως ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΑΤΕ, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, Λιμάνια κ.λ.π.
10. Για την ανεργία, την βάρβαρη απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων υπέρ του Κεφαλαίου, την ακρίβεια, την μιντεοκρατία και τους εθνικούς εργολάβους.
11. Για τη Συμμετοχική Δημοκρατία, για την Αυτοδιαχείριση, για τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας, για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, για την Κοινωνική Απελευθέρωση, για το Σοσιαλισμό και γιατί όχι και για τον Οικουμενικό Ουμανισμό.
Ή μήπως αυτά δεν ενδιαφέρουν τον ελληνικό λαό και δεν θα απασχολήσουν το ΠΑΣΟΚ; Οι αξιωματούχοι, παλιοί, νέοι, περιπλανώμενοι και βιαστικοί θέλουν να πιστέψουμε πως φτάνει να ανεβούν αυτοί στην εξουσία και ο καπιταλισμός θα γίνει με τον «ιστορικό συμβιβασμό κεφαλαίου και εργασίας» ένα άλλο ανθρώπινο σύστημα. Οι αξιωματούχοι κάνουν για μια ακόμα φορά ως επαγγελματίες πολιτικοί και ως πολιτικάντηδες λάθος και το χειρότερο είναι ότι οργανώνουν το επόμενο λάθος τους, με το να λυσσάνε για εξουσία με όρους Κεφαλαίου και όχι Εργασίας, με όρους κομματικού μηχανισμού και όχι κοινωνικού κινήματος, για μια εξουσία που αναπόφευκτα θα συνεχίσει να εξαθλιώνει το Λαό και να βλάπτει ανεπανόρθωτα τη σοσιαλιστική ιδέα, την Ελλάδα και τον Ελληνισμό.
10. Η Υπόσχεση και η Ελπίδα
Ο συντάκτης των 70+1 θέσεων δεν μίλησε όμως ούτε και για όσα σημαντικά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κατά καιρούς υποσχέθηκε, όπως:
1. Το ΠΑΣΟΚ βάζει προτεραιότητα τη δημιουργία της μεγάλης, της σύγχρονης Κεντροαριστεράς του 21ου αιώνα, στην οποία θα συσπειρώνονται όλες οι προοδευτικές δυνάμεις της Εργασίας της Επιστήμης και Πολιτισμού.
2. Το ΠΑΣΟΚ δεν επιδιώκει να είναι διαχειριστής του συστήματος που σημαίνει ότι μεταξύ των άλλων θα είναι και αντικαπιταλιστικό.
3. Το ΠΑΣΟΚ δημιουργεί ένα νέο δρόμο ανάπτυξης με σοσιαλιστική προοπτική.
4.Το ΠΑΣΟΚ αγωνίζεται για μια Νέα Αριστερά του Ουμανισμού.
5. Το ΠΑΣΟΚ θα αποκαταστήσει τη σχέση μεταξύ Κοινωνίας και Οικονομίας, όπως και τη σχέση μεταξύ Πολιτικής και Μιντιοκρατίας και θα κάνει πράξη την Κοινωνική Λογοδοσία, τη Συμμετοχική Δημοκρατία και την Άμεση Δημοκρατία για να είναι πράγματι ο λαός κυρίαρχος.
Ο συντάκτης των 70+1 θέσεων δεν έτυχε να ακούσει τίποτα από αυτά, ή μήπως ανακαλεί στην τάξη τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, όσους ακόμα ελπίζουμε στον ιστορικό ρόλο ενός σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ και τον ελληνικό Λαό που αγωνίζεται να ανοίξει δρόμο για ένα καλύτερο κόσμο, κόντρα στην παγκοσμιοποίηση, στον αμερικανισμό, στην ελληνική ολιγαρχία και τα φερέφωνα της;
Να υπενθυμίσουμε, μόνο στους συνέδρους του 8ου Συνεδρίου πως το ΠΑΣΟΚ, ως κόμμα και ως κυβέρνηση, άλλαξε την κατεύθυνση της πορείας της χώρας, βελτίωσε τη ζωή του ελληνικού Λαού , αναβάθμισε τη θέση της χώρας στη διεθνή κοινότητα και έβαλε τη σφραγίδα του στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις διεθνείς εξελίξεις , ως σοσιαλιστικό κίνημα αλλαγής.
Από τότε που αποσοσιαλιστικοποιήθηκε και υποτάχτηκε στα συμφέροντα της κεφαλαιοκρατίας και κατάντησε ένας δεξιός διαχειριστής της, από τότε άρχισε και η κατρακύλα του, η οποία οδήγησε στην παλινόρθωση της πιο χυδαίας Δεξιάς, με τη βοήθεια πάντα της συντηρητικής-παραδοσιακής ‘αριστεράς’, δογματικής και ‘ανανεωτικής’ εκδοχής και φυσικά με αμοιβαίο όφελος.
Το ίδιο σενάριο συνεργασίας μεταξύ Δεξιάς και παραδοσιακής ‘αριστεράς’ και σχεδόν με τα ίδια πρόσωπα, σε διαφορετικούς ίσως ρόλους, παίζεται και σήμερα, με στόχο τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ, στόχος που επιδιώκεται με την συστηματική και μεθοδική, προσωρινή μετακίνηση της κοινωνικής του βάσης προς ‘τα αριστερά’. Αυτή την εξέλιξη το ΠΑΣΟΚ μπορεί να την αποτρέψει μόνο αν ξαναγίνει η σοσιαλιστική αριστερά της αντικαπιταλιστικής αλλαγής. Αν το ΠΑΣΟΚ ξαναφέρει την πολιτική στις θέσεις του και στην κοινωνία.
11. Ποιά Οργανωτική Επανίδρυση του ΠΑΣΟΚ;
Όπως είναι γνωστό η αρχιτεκτονική της κομματικής Οργάνωσης, αποτελεί έκφραση της κοσμοθεωρητικής αντίληψης, της κοινωνικής στρατηγικής και των πολιτικών στόχων κάθε κόμματος, πράγμα που σημαίνει πως το κυρίαρχο είναι η ιδεολογική-πολιτική , δηλαδή η κοινωνική στρατηγική του κόμματος και όχι ‘η οργάνωση’, η οποία δεν είναι παρά το εργαλείο που υλοποιεί τις κοινωνικές επιλογές και τις αποφάσεις του κόμματος.
Η αποϊδεολιγικοποίηση του ΠΑΣΟΚ, η αφομοίωσή του από το καπιταλιστικό σύστημα και η παραίτησή του από το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας, που ολοκληρώθηκε το 1996, ως «σημιτισμός», ουσιαστικά υποβάθμισε το ΠΑΣΟΚ από σοσιαλιστικό κοινωνικό-κίνημα που μπορούσε να δρα στο κοινωνικοοικονομικό παραμετρικό σύστημα, στον πυρήνα δηλαδή του κοινωνικοοικονομικού συστήματος και να το μετασχηματίζει, σε αστικό κόμμα-μηχανισμό, η δράση του οποίου αναγκαστικά περιορίζονταν στα πλαίσια του πολιτικού-κομματικού παραμετρικού συστήματος, πράγμα που ,φυσικά, οδήγησε στον εκφυλισμό και στην ουσιαστική διάλυση της Οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ. Κατά συνέπεια η οργανωτική επανίδρυσή του, σήμερα, προϋποθέτει την επανασοσιαλιστικοποίηση του ΠΑΣΟΚ, πράγμα που μένει να προσδιοριστεί από την ιδεολογική, πολιτική και την κοινωνική στρατηγική που θα αποφασιστεί στο επικείμενο 8ο Συνέδριό του.
Αν κρίνουμε από τις 70+1 θέσεις που κατεβαίνουν για Διάλογο, αλλά και από την προχειρότητα που χαρακτηρίζει αυτό το Διάλογο, τότε δεν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι, πως θα συμβεί επανίδρυση του σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε και η ‘Εισήγηση για τις καταστατικές αλλαγές’ που κατέβηκε για Διάλογο, δεν αφήνει περιθώρια για μια τέτοια ελπίδα, αφού κατηγορηματικά παραπέμπει σε ένα παραδοσιακό, αστικό, αρχηγικό κόμμα, αν και για πρώτη φορά γίνεται κάποιος αμυδρός λόγος για κάποια χαλαρή σύνδεση της οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ με τα κοινωνικά κινήματα και τα διάφορα κοινωνικά Δίκτυα.
Η εκτίμησή μας είναι πως το σύγχρονο σοσιαλιστικό κίνημα δεν μπορεί να είναι φορέας εξουσίας έξω και πάνω από την κοινωνία. Αντίθετα το σύγχρονο σοσιαλιστικό κίνημα πρέπει να είναι η έκφραση της δυναμικής των συνειδητών και των θεσμικά συγκροτημένων δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και του Πολιτισμού, για να μπορεί η κοινωνία:
α. να αντιστέκεται αποτελεσματικά απέναντι στην όποια εξουσία κατά τη διαδικασία της μετάβασης από τον καπιταλισμό στον Ουμανιστικό Σοσιαλισμό της Άμεσης Δημοκρατίας,
β. να αποτρέπει την καπιταλιστική παλινόρθωση και την αυτονόμηση της όποιας εξουσίας απέναντι στην κοινωνία και τέλος
γ. να συμβάλλει στην εμπέδωση της οικουμενικότητας του ανθρώπινου πολιτισμού κατά τη μετακαπιταλιστική περίοδο της ιστορίας της Ανθρωπότητας. Διαφορετικά δεν είναι σοσιαλιστικό.
Αυτό το ζητούμενο μοντέλο σοσιαλιστικής οργάνωσης, θα έπρεπε να συζητείται εδώ και χρόνια με τα Συνδικάτα, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, την επιστημονική κοινότητα και τα διάφορα προοδευτικά μαζικά κινήματα και δίκτυα, και μάλιστα παράλληλα με τη συζήτηση για την κοινωνική στρατηγική του ΠΑΣΟΚ. Αυτό, δυστυχώς, δεν έγινε. Γι’ αυτό θα προτείναμε να ανοίξει άμεσα η σχετική συζήτηση με στόχο να κλείσει με οριστικές αποφάσεις για την κοινωνική στρατηγική και για τη φύση-μορφή της Οργάνωσης του ΠΑΣΟΚ σε ένα επόμενο ειδικό Συνέδριο Επανίδρυσης που θα γίνει το αργότερο σε ένα χρόνο από σήμερα.
Η όποια πρόχειρη και επιπόλαιη αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων, εξυπηρετεί τις ανάγκες λειτουργίας του πολιτικού συστήματος του καπιταλισμού, που θέλει τα πολιτικά κόμματα υποτακτικά και αναλώσιμα και κατά συνέπεια βλάπτει το Λαό, την Ελλάδα και το Σοσιαλισμό.
Στις κρίσιμες στιγμές για την Ανθρωπότητα, για την Ελλάδα και για το ΠΑΣΟΚ, ο καθένας μας μετριέται με την ιστορία, γι’ αυτό και φέρνει στο ακέραιο την ευθύνη των επιλογών του. Σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές που Σήμερα θα αποφασίσουμε για το Αύριο, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το Αύριο, Μεθαύριο θα είναι Χτες, μια πραγματικότητα που υποδηλώνει πως οι επιλογές που δεν έγιναν και οι αγώνες που δεν δόθηκαν Σήμερα χάθηκαν και μ’ αυτό χάνεται και η προοπτική εξόδου από την καπιταλιστική βαρβαρότητα, γι’ αυτό συντρόφισσες και σύντροφοι, (μας προειδοποιούσε ο Μιχάλης Κατσαρός) :« ας φροντίσουμε να έχουμε μαζί μας στο ταξίδι ένα μπουκάλι νερό, γιατί έρχεται μεγάλη ξηρασία».
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΟΥΜΑΝΙΣΜΟ
Προωθούμε το Διάλογο . Λέμε Παρών
Για περισσότερα επισκεφτείτε τις ιστοσελίδες μας:
www.infonewhumanism.blogspot.com
www.epithesh.blogspot.com
www.globala.blogspot.com
www.picturesforwords.blogspot.com
This comment has been removed by the author.
ReplyDelete" Κώστας Λάμπος said...
ReplyDelete10+1 Παρατηρήσεις
πάνω στις 70+1 Θέσεις
του κ. Ανδρουλάκη"
Και άλλες 2+1 από μένα.Δυό σφαιρικές και μια επιμήκη.
@ Κώστας Λάμπος
ReplyDeleteΓιά ΟΛΑ όσα κατηγορείτε τον Μπαλλαρίνον, Σαλταδόρον και Νουμερίστα του Perroquet, κάνετε ΛΑΘΟΣ.
Τα λέει ΟΡΘΑ, for the most part.
Το πρόβλημα που έχω ΜΑΖΙ του - ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΙΖΟΝ, MEΓΙΣΤΟΝ θα έλεγα, είναι ΠΩΣ και ΓΙΑΤΙ του ΧΡΕΙΑΣΘΗΚΑΝ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ γιά να καταλάβει αυτά που εγώ ήξερα σε ηλικία 11 ετών, διότι είναι ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ - την στιγμή μάλιστα που ΔΕΝ είναι απλά έξυπνος, αλλά ΙΔΙΑΖΟΝΤΩΣ ΕΥΦΥΗΣ.
ΟΥΔΕΜΙΑ, λοιπόν, χωρεί ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ότι όσα ξέρει και λέει ΤΩΡΑ [ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ, γιά να ΜΗ παρεξηγηθώ, είναι ΟΡΘΟΤΑΤΑ] τα ήξερε ΠΑΝΤΑ, αλλά ΤΟΤΕ δεν τον βόλευε "ο καιρός της εβδομάδας και το κλίμα της εποχής" [Lillian Helmann]
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ:
Ο Ανδρουλάκης είναι ΑΝΕΡΜΑΤΙΣΤΟΝ ΑΤΟΜΟ που από μικρός "έκανε business". C' est tout.
erratum
ReplyDeleteLillian Helmann
->
Lillian Hellmann
OYΔΕΙΣ θα ΠΑΡΕΙ ΣΥΓΧΩΡΟΧΑΡΤΙ.
ReplyDeleteΑν είναι έτσι, να βγάλουμε και τους Χουντικούς από τις φυλακές, διότι "αγράμματοι λαϊκοί άνθρωποι ήσαν, έκαναν και αυτοί λάθη".
Αν είναι έτσι, ας συγχωρήσουμε και τον Κωνσταντίνο, "ε, νέο παιδί 24 χρόνων, αμόρφωτος ήταν κι αυτός, έκανε λάθη".
Si c' est possible
KAI οι απαντήσεις είναι
ΟΧΙ
ΟΧΙ και
ΟΧΙ.
Ιci La Metropole du Monde. Bonjour a tous.
ReplyDeleteParmie, πώς σου αρέσουν[Παπανδρεϊκή διάλεκτος] τα γαλλικά μου;
@ Κώστας Λάμπος,
ReplyDeleteσε διάβασα τόση ώρα,...
....ναι, βρήκα την υπομονή!!
Θα σου πω ότι έχεις λάθος, ή καλύτερα ότι μάλλον μοιάζεις με αλεξιπτωτιστή μετά από ελεύθερη πτώση από τα 20.000 πόδια...
Επαναλαμβάνεις 500 φορές την λέξη Αμερικάνοι ή κάποιο παράγωγό της.....
Παρουσιάζεσαι από τα λεγόμενά σου ως γνήσιος "έλληνας"..
Για όλα φταίνε οι άλλοι, οι κακοί αμερικάνοι, θεωρίες συνομωσίας και να καταδικάσουμε όλοι μαζί χορωδιακά τον "κακό καπιταλισμό" κ.ο.κ....
Και δεν σου αρέσει ούτε και η Ευρωπαϊκή Ένωση...
Έξω από όλα λοιπόν, να γυρίσουμε στην δραχμή να κρατικοποιήσουμε τις περιουσίες να κλείσουμε τα σύνορα, να προγραμματίζεται η παραγωγή και η διανομή των αγαθών από μία συμμετοχική διοίκηση άνευ ηγέτη και μετά....θα ζήσουμε εμείς καλά κι οι άλλοι καλύτερα!
Αυτά όλα τα λες για καινούρια?... δεν νομίζεις ότι έχουν ξαναγίνει ή τουλάχιστον αποπειραθεί να γίνουν και στο παρελθόν??
Σου φαίνονται ρεαλιστικά, καινοτόμα και προοδευτικά αυτά που λες? Είσαι και "οικονομολόγος"!!!(?)
Πιστεύεις ότι η παγκοσμιοποίηση είναι μεζές στο εστιατόριο για να πεις.."α, εμένα δεν μου αρέσει δεν θα πάρω..."
Ο "καπιταλισμός" μετά την παγκοσμιοποίηση δεν έχει μετασχηματιστεί...??
Υπάρχει συνειδητοποιημένη τάξη προλετάριων στην Ελλάδα (πρόσεξε!..."συνειδητοποιημένη)?
Τα λόγια είναι εύκολα!
ΕΥΦΥΪΑ και ΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ
ReplyDeleteΟπως λέμε από πρωίας μέχρι νυκτός, ΒΑΣΙΚΗ, ΚΕΝΤΡΙΚΗ, ΚΟΜΒΙΚΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ γιά την από δω και πέρα ΠΟΡΕΙΑ του ΕΘΝΟΥΣ είναι η ΤΗΡΗΣΗ των ΘΕΣΜΩΝ και η παρουσία ΕΓΓΥΗΤΩΝ της τήρησης των θεσμών.
Αυτό, πλέον, θέλω να πιστεύω, τόχουν ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ τουλάχιστον όλοι οι νουνεχείς.
ΑΤΟΜΑ όπως ο Ανδρουλάκης, τα ελεεινά Πασόκια, η ΣΑΒΟΥΡΑ της Νέας Δημοκρατίας και ΟΛΗ η ΚΟΠΡΟΣ του ΑΥΓΕΙΟΥ ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ ΑΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ. Aλλά ακόμα και αν "απέκτησαν αστική συνείδηση ΟΨΙΜΩΣ", άτομα όπως ο Ανδρουλάκης ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ του ΗΘΙΚΟΥ ΚΥΡΟΥΣ, αυτού που παληά ονομάζαμε "εξωθεν καλή μαρτυρία", που προαπαιτείται γιά να ΕΜΠΝΕΥΣΘΕΙ ο ΛΑΟΣ.
ΜΟΝΟ άτομα που με τον ΒΙΟ και τα ΕΡΓΑ τους ΦΕΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΩΘΕΝ ΚΑΛΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ μπορούν να εμπνεύσουν ένα λαό που ΕΧΕΙ ΠΙΑΣΕΙ ΠΑΤΟ.
ΑΛΛΑ ούτε αυτό ΑΡΚΕΙ - εξ ου ΚΑΙ ΔΕΝ μπορεί ένα Κόμμα, ακόμα και ΑΡΙΣΤΟ Κόμμα, εάν προέκυπτε εν αιθρία, να ΔΙΟΡΘΩΣΕΙ την κατάσταση.
ΚΑΙ αυτό διότι ο ΛΑΟΣ ΚΟΛΥΜΠΑΕΙ στην ΠΑΛΗΑΝΡΘΩΠΙΑ. Ο Ελληνικός Λαός είναι, for the most part, LUMPEN με ΛΕΦΤΑ, άξεστοι, τρισβάρβαροι, αμαθείς, απατεώνες!!
For the time being, η ΘΕΡΑΠΕΙΑ του ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ είναι
ΜΟΡΦΩΣΗ
ΜΟΡΦΩΣΗ
ΜΟΡΦΩΣΗ
ΜΟΡΦΩΣΗ
ΜΟΡΦΩΣΗ
Ασφαλώς και ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝ ΥΓΙΕΙΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥΣ που θα επικεντρώνουν στο ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ με ΕΜΦΑΣΗ στην ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ. Αλλά μόνοι τους ΔΕΝ ΑΡΚΟΥΝ, θα ΑΦΑΝΙΣΘΟΥΝ.
ΚΑΙ ας το δούμε ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΑ το θέμα. ΟΥΔΕΙΣ, μα ΟΥΔΕΙΣ ΠΟΛΙΤΗΣ θα ΨΗΦΙΖΕ αυτή τη στιγμή ένα ΥΓΙΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ.
EΔΩ δε βρίσκεται η ΑΠΟΛΥΤΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ του ΕΘΝΟΥΣ.
ReplyDeleteΑπό τα λίγα που γνωρίζω, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ δύο πρυτάνεις του Αθήνησι η διαπρεπής μαμά ΔΕΝ θα τους είχε προσλάβει ούτε ως domestiques.
Στην Ελληνική Παιδεία, ΔΕΝ μιλάμε πλέον γιά ΠΑΤΟ, αλλά γιά ΑΠΟΠΑΤΟ.
domestiques= (γαλλ. πληθ., προφέρεται ντομεστίκ) οικιακοί βοηθοί
ReplyDeleteΘα τολμούσα να πω ότι σεν μας λείπει τόσο η "μόρφωση" στις μέρες μας όσο η παιδεία.
ReplyDeleteΚαι καλό θα ήταν να επιχειρούσαμε την διάκριση μεταξύ των δύο σαν μία πρώτη απόπειρα προσέγγισης και επιδίωξης της δεύτερης.
Το φαινόμενο των ανίκανων σε διακεκριμένες θέσεις που αναφέρεις, και συχνά παρατηρούσε στον σύγχρονο βίο, δεν είναι σύμπτωμα της έλλειψης μόρφωσης όσο αποτέλεσμα της φυσικής και της άντωσης.....
ReplyDeleteβλέπεις συνήθως οι φελλοί και τα σκατά επιπλέουν.
erratum
ReplyDeleteπαρατηρούσε
->
παρατηρούμε
Νομίζω ότι από μόρφωση/ "μόρφωση", πάμε καλά.
ReplyDeleteΟ pizza boy στην γειτονιά μου είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου και πάντοτε χρησιμοποιεί τις σκάλες, γεγονός που φανερώνει οικολογική συνειδηση και αθλητική διάθεση.
@ Κώστας Λάμπος said...
ReplyDeleteΣε αυτές τις κρίσιμες στιγμές που Σήμερα θα αποφασίσουμε για το Αύριο, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το Αύριο, Μεθαύριο θα είναι Χτες, μια πραγματικότητα που υποδηλώνει πως οι επιλογές που δεν έγιναν και οι αγώνες που δεν δόθηκαν Σήμερα χάθηκαν και μ’ αυτό χάνεται και η προοπτική εξόδου από την καπιταλιστική βαρβαρότητα, γι’ αυτό συντρόφισσες και σύντροφοι, (μας προειδοποιούσε ο Μιχάλης Κατσαρός) :« ας φροντίσουμε να έχουμε μαζί μας στο ταξίδι ένα μπουκάλι νερό, γιατί έρχεται μεγάλη ξηρασία».
Τί μου θύμισες τώρα...
Γυρίζοντας μερικούς χειμώνες πίσω, βρισκόμουνα με μια καλή παρέα μπροστά στο τζάκι και πίνοντας καλό κρασί αμπελοφιλοσοφούσαμε για τις δυνατότητες και το εύρος της ελεύθερης βούλησης μέσα στις ανθρώπινες δράσεις.
Αφού λοιπόν είχαμε ζαλιστεί αρκετά από το κρασί και την κουβέντα, άρχισα να τους θέτω ένα (παράδοξο) παράδειγμα-ερώτημα προς διερεύνηση.
-Ας υποθέσουμε τότε τους λέω πως ένας άνθρωπος βρίσκεται μπροστά σε ένα Χ εύρος πιθανών επιλογών. Σταθμίζει με το μυαλό του όλα τα πιθανά ενδεχόμενα και επιλέγει την Α επιλογή.
Μόλις κάνει την επιλογή του, με μια υποτιθέμενη χρονομηχανή τον οδηγούμε πίσω στο χρόνο σβήνοντάς του παράλληλα και κάθε ανάμνηση του ταξιδιού αλλά και των αποτελεσμάτων της επιλογής του, και βάζοντάς τον ξανά μπροστά στις ίδιες Χ επιλογές. Φροντίζοντας παράλληλα να μην υπάρχει καμιά απολύτως διαφοροποίηση με την πρώτη φορά.
Άραγε ο άνθρωπος αυτός θα επιλέγει την ίδια κατεύθυνση κάθε φορά που θα επαναλαμβάνουμε το πείραμα, ή θα διαφοροποιεί κατά το δοκούν τις επιλογές του;
Με δεδομένο ότι πρωταρχικός παράγοντας αποφάσεων στον άνθρωπο είναι η εμπειρία αλλά και ο τρόπος πρόσληψής της κατά το παρελθόν, είναι ποτέ δυνατόν οι αποφάσεις που λαμβάνει στο παρόν να διαφοροποιούνται αυτής της συνολικής εμπειρίας;
Τους τόνισα πως δεν το πιστεύω, και ότι η διαίσθησή μου λέει πως ο άνθρωπος στο υποτιθέμενο πείραμα θα επιλέγει την ίδια κατεύθυνση κάθε φορά, αφού τίποτα στην προκειμένη περίπτωση δεν διαφοροποεί την παρελθούσα ή την παρούσα εμπειρία του. Τα λογικά του συμπεράσματα θα ακολουθούνε τις ίδιες νοητικές διαδρομές καταλήγοντας στις ίδιες επιλογές ξανά και ξανά.
Άρα η ελεύθερη βούληση όπως οι περισσότεροι την εννούμε δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ψευδαίσθηση του παρόντος. Η πραγματική εξουσία και κυβερνήτης των επιλογών μας βρίσκεται στο παρελθόν μας. Αλλά ποιός κοιτάζει πίσω του; Μάλλον κανείς. Όλοι ψάχνουμε να δουμε και να καθορίσουμε το μέλλον, κι όταν φθάνουμε εκεί, με φρίκη αντιλαμβανόμαστε πως τα ίδια λάθη επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά, και μετά απορούμε...
Αφού μου ζήτησαν να τους το επαναλάβω για να το κατανοήσουν καλύτερα, όταν αντιλήφθηκαν τι τους είπα, έγινε χαμός. Αρνήθηκαν σχεδόν τσαντισμένοι πως είναι ποτέ δυνατόν να μην υπάρχει καθολική ελευθερία στις επιλογές τους. Ήταν λες και τους είχα βρίσει, και μάλιστα άσχημα.
Anyway, αφού ηρέμησαν κάπως τα πνεύματα τελειώσαμε το κρασί και πήγαμε για ύπνο.
@ vaggelas
ReplyDeleteΑΥΤΑ που λες είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ σωστά και ΑΛΗΘΗ στις 99.99% των περιπτώσεων, ΑΛΛΑ υπάρχουν ΚΑΙ άνθρωποι ΙΔΙΑΖΟΥΣΑΣ ΕΥΦΥΪΑΣ όπως ο ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ, οι ΟΠΟΙΟΙ ΔΕΝ έκαναν επιλογές με την "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ", αλλά GUIDED by EXPEDIENCY, δλδ ΚΑΙΡΟΣΚΟΠΙΣΜΟ και ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ.
Γι αυτό και άκρως ευφυή ΑΤΟΜΑ όπως ο Ανδρουλάκης που ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ πάντα το ΣΩΣΤΟ, αλλά επιλέγουν το ΒΟΛΙΚΟ στην κάθε εποχή,
είναι ΜΕΓΙΣΤΟΙ ΕΧΘΡΟΙ του ΕΘΝΟΥΣ.
Ο Ανδρουλάκης ανήκει σε εκείνη τη κατηγορία ανθρώπων πού δεν τους χωρά ούτε ο τόπος ούτε ο χώρος ουτε ο χρόνος.Είναι "άτοπος","άχωρος","άχρονος".Είναι, κυριολεκτικά και όχι μεταφορικά, σαλταδόρος.
ReplyDeleteAYTOI τους οποίους ΔΕΝ χώραγε ο ΤΟΠΟΣ έφυγαν.
ReplyDeleteΑΥΤΟΙ δε που δεν "χωράνε" στον χρόνο, είναι, εξ ορισμού, transcendental and all-time classics.
OXI και all-time classic το βλαχάκι. Εξυπνος είναι, αλλά χάρισμα ΔΕΝ έχει, υπο την κλασσική έννοια.
Ενας άξεστος χωριάτης ήταν, είναι και θα παραμείνει. Αλλωστε, αν διέθετε στοιχειώδη ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ, δεν θα πέταγε λαϊκές κοτσάνες του τύπου "cool" που χαρακτηρίζουν τα κατώτερα στρώματα των ΗΠΑ.
ΚΑΙ, by the way, όποιος νομίζει ότι οι ΗΠΑ είναι Αταξική κοινωνία, πλανάται πλάνην οικτράν και μεγάλην.
ReplyDeleteΗ μοναδική χώρα στον κόσμο, όπου για να αγοράσεις ένα διαμέρισμα σε πολλα κτίρια (μιλάμε γιά Manhattan πάντα), ΔΕΝ αρκεί ΜΟΝΟ νάχεις ΧΡΗΜΑΤΑ, αλλά ΚΑΙ τα απαραίτητα "κοινωνικo-μορφωτικά* διαπιστευτήρια" είναι οι ΗΠΑ.
Κάποια στιγμή που θάχω πολύ χρόνο θα σας πω ιστορίες της ΤΑΞΙΚΟΤΗΤΑΣ στην περιοχή Gold Coast του Μanhattan (το τμήμα μεταξύ 59ης και 82ας οδού, κατά τον επιμήκη άξονα, ΚΑΙ μεταξύ 5ης και 3ης Λεωφόρου, εγκαρσίως) που ΔΕΝ θα πιστεύετε ....... μήτε τα μάτια, ούτε τ' αυτιά σας.
*ΚΑΙ τα "μορφωτικά διαπιστευτήρια", όπως σωστά το σχολίασε ο vaggelas, ΔΕΝ δεν αναφέρονται σε πόσα PhDς έχεις, ΑΛΛΑ αποκλειστικά στην ευρύτερη εγκυκλοπαιδική καλλιέργεια ΚΑΙ αγωγή που απόκτησες από
1) ΓΟΝΕΙΣ και
2) το ΣΧΟΛΕΙΟ στο οποίο έβγαλες γυμνάσιο-λύκειο.
Αυτό, βέβαια, είναι ΑΔΙΚΟ διότι αφήνει πολύ κόσμο έξω και πίσω. Ομως, είναι μιά σωστή αναγνώριση της πραγματικότητας. Οι Αμερικανοί, παρά την ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΤΗΤΑ τους, αντελήφθησαν ΝΩΡΙΣ ότι, εάν τα κατώτερα στρώματα ΔΕΝ εμποδίζονται στις προσβάσεις τους σε ορισμένα θέματα/πράγματα, ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΔΕΝ μπορεί να προχωρήσει.
Poli kali protovoulia i dimiourgia aftou tou blog!Mpravo!Synexiste tin kali douleia!
ReplyDeleteΓι' αυτό και ο δεξιότατος και συντηρητικότατος Charles de Gaulles επέλεξε ένα αριστερό,
ReplyDeleteαλλά ΠΡΟΣΕΞΤΕ,
ΑESTHETE αριστερό
τον ANDRE MALRAUX
και τούπε
"Εσύ θα ασχοληθείς με τον Πολιτισμό της Γαλλίας".
ΚΑΙ έτσι ΣΩΘΗΚΑΝ 3.000 ΧΩΡΙΑ της ΓΑΛΛΙΑΣ και διατηρούν το ΥΠΕΡΟΧΟ ΧΡΩΜΑ τους.
Γιά να αντιλαμβάνεσθε δε ΤΙ σημαίνει ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ και πόσο ΚΟΝΤΑ φέρνει τους ανθρώπους με τους αισθητικά ΟΜΟΙΟΥΣ τους ακόμα ΚΑΙ όταν προέρχονται από ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ πολιτικούς/ιδεολογικούς/οικονομικούς ΧΩΡΟΥΣ [και αντιθέτως ΠΟΣΟ μπορεί η αισθητική διαφορά να ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΙ μεταξύ τους άτομα του ιδίου πολιτικού/οικονομικού χώρου]
ΑΡΚΕΙ να σας πω ότι ο Andre' Malraux "ερωτεύθηκε" την Jackie Kennedy (όταν ως σύζυγος Προέδρου επισκέφθηκε επισήμως την Γαλλία) και η Jackie εκείνο, at first sight.
ΑΝ ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΕΣ έχει κάνει στο εκπληκτικό οικοδόμημα, το ΜΕΓΑΡΟ ΜΑΞΙΜΟΥ, και ειδικά στο ΔΩΜΑ, η Αρβανίτισσα και κατωτάτης προελεύσεως κυρία Δημητρούλα Παπανδρέου,
ΘΑ ΠΑΘΕΤΕ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ.
erratum
ReplyDeleteCharles de Gaulles
->
Charles de Gaulle
Kαταλάβατε;;;
ReplyDeleteΜε το μικρογεννημένο Κρέας, τον Αλογοσκούφη, τον Four Vlahos, τον λαλιώτη, την Φώφη και τον απολίτιστης Βουλγάρας γιό Γιωργάκη,
το ΜΟΝΟ που μπορεί να οικοδομηθεί
είναι η Ramalllllla του Arafat
η Λιβύη του Kadhafi
η Βαγδάτη του Saddam και
η Τεχεράνη του Khomeini.
Η Ελλάδα, σε όσους αρέσει και σε όσους ΔΕΝ αρέσει, είναι WORLD'S HERITAGE και ΑΠΟΤΕΛΕΙ την ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ του ΚΟΣΜΟΥ και πολύ περισσότερο του ΔΥΤΙΚΟΥ.
ΔΕΝ θα αφήσουμε, λοιπόν, τα ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ-ΑΙΣΘΗΤΙΚΑ ΕΣΧΑΤΑ να ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ το ΙΕΡΟ αυτό ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.
"Ο ΓΑΠ παρέδωσε επιταγή 1,2 εκατ. ευρώ,το ένα τρίτο της εκλογικής επιχορήγησης του ΠΑΣΟΚ,στο νομάρχη Ηλείας για τους πυρόπληκτους".
ReplyDelete-Εφημερίδες 21 Αυγούστου-
Ο ΓΑΠ διδάσκει ακτιβισμό και αλληλεγγύη,βάλσαμο για όσους δεν μπορούν να γιατρευτούν από το αντιπασοκικό παραλήρημα.
@ομφούκιος
ReplyDeleteΚΑΙ αυτό διότι ο ΛΑΟΣ ΚΟΛΥΜΠΑΕΙ στην ΠΑΛΗΑΝΡΘΩΠΙΑ. Ο Ελληνικός Λαός είναι, for the most part, LUMPEN με ΛΕΦΤΑ, άξεστοι, τρισβάρβαροι, αμαθείς, απατεώνες!!
+
άρα μήπως το μόνο που έκανε ο Αντρέας ήταν να εκμεταλλευτεί ένα δεδομένο και όχι να το "διδάξει" ?
@ ser
ReplyDeleteExactly, precisely!!!!!
This is THE CRUX, the quintessence of POPULISM - that is, to TAKE ADVANTAGE of, RESPOND to, and SATISFY, THE PUBLIC SENTIMENT!!!!!!!!!!!!!
Γι αυτό και ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΤΑΙ ο ΑΝΔΡΕΑΣ στο ΠΥΡ το ΕΞΩΤΕΡΟΝ.
Ασφαλώς και προϋπήρχαν τα στοιχεία της λαμογιάς, της "πλαγίας οδού", της οδού της ΗΣΣΟΝΟΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ (path of least resistence) κλπ κλπ
ΑΛΛΑ
ΑΛΛΑ
ΑΛΛΑ
ενώ μέχρι τότε ΟΛΟΙ οι Ελληνες ΝΤΡΕΠΟΝΤΟΥΣΑΝ γι αυτά τα χαρακτηριστικά, εξ ΟΥ και το ΑΙΣΘΗΜΑ ΚΑΤΩΤΕΡΟΤΗΤΑΣ που ΒΙΩΝΑΝ απέναντι στου υπόλοιπους ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ,
ο ΑΡΧΙΠΑΛΗΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
ανέδειξε την ΛΑΜΟΓΙΑ σε ΣΥΜΒΟΛΟ του ΕΘΝΟΥΣ
είπε στο Λαό, "ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙΣ, ΚΛΕΨΕ ΚΙ ΑΛΛΟ, ΚΛΕΨΕ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ"
ΚΑΙ
ΚΑΙ
ΚΑΙ
αντί να ΜΟΡΦΩΣΕΙ αυτόν τον ΑΞΕΣΤΟ ΛΑΟ,
αντί να τον ΜΕΤΑΤΡΕΨΕΙ σε ΚΙΝΗΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ*
1) Του ΕΔΩΣΕ ΠΑΡΑΔΕΣ "εκ του ΜΗ ΕΧΟΝΤΟΣ" κρατικού κορβανά, δλδ με ΤΙΤΛΟΠΟΙΗΣΗ και ΕΚΤΑΜΙΕΥΣΗ του ΠΛΟΥΤΟΥ των ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΓΕΝΕΩΝ [έκλεψε τα λεφτά σας ο ελεεινός!!! το σκεφθήκατε ποτέ αυτό;;;]
και
2) ΑΠΟ-ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕ την ΠΑΙΔΕΙΑ γιά να σας έχει ΔΟΥΛΟΥΣ και ΥΠΟΧΕΙΡΙΑ!!!!!!!! καθότι άνθρωπος αγράμματος ξύλον απελέκητον.
Να ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ ότι ΑΥΤΟΣ ο ΑΙΣΧΡΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ της ΕΞΟΥΣΙΑΣ, δλδ η ΣΥΜΜΟΡΙΑ του 81
ΕΙΝΑΙ το ΠΡΩΤΟ ΚΟΜΜΑ στην ΔΙΕΘΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ που όχι ΜΟΝΟ ΔΕΝ είχε ως ΑΙΤΗΜΑ το ΔΙΚΑΙΩΜΑ στην ΠΑΙΔΕΙΑ, αλλά την ΚΑΤΑΒΑΡΑΘΡΩΣΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
* Ηταν ένα υπέροχο Κυριακάτικο πρωινό. Ανεβήκαμε την Πλουτάρχου και βγήκαμε στο Λυκαβηττό. Ημουν δεν ήμουν 12 ετών. Μίλαγε συνέχεια ο Αντωνάκης, όλο νουθεσίες, ωσάν να ήταν υπό πίεση. Βλέπετε, ήταν προχωρημένης ηλικίας και φοβόταν μήπως ορφανέψω. Κοντοστάθηκε σε μιά στιγμή και μούπε, "Μοναδική μου φιλοδοξία είναι να σε κάνω κινητό κεφάλαιο, να μπορείς όχι μόνο να επιβιώσεις κάτω απ τις πιό αντίξοες συνθήκες, αλλά και να σε σέβονται οπουδήποτε κι αν βρεθείς πάνω στη Γη".
Ο Παπανδρέου, αντιθέτως είπε στο Λαό, "Θα σε κάνω ντουβάρι γιά να σε ΧΕΙΡΑΓΩΓΩ και να σε ΠΟΔΗΓΕΤΩ".
Ici la Capitale de l' Univers. Bonjour a tous.
KYΡΙΕΣ και ΚΥΡΙΟΙ
ReplyDelete25% του ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ της ΕΛΛΑΔΟΣ
ΕΞΑΝΕΜΙΖΕΤΑΙ γιά να ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ
μόνο τους ΤΟΚΟΥΣ
γιά τα ΧΡΕΗ του ΚΑΘΑΡΜΑΤΟΣ!!!!!!
Αγαπητέ κομφούκιε,
ReplyDeleteλανθάνεις αν νομίζεις ότι φταίει μόνο ένας.
Ο μακαρίτης Παπανδρέου, γιά τους γνωρίζοντες οικονομικά, έκανε ένα τραγικό λάθος:
Μοίρασε χρήματα ελπίζοντας ότι θα "θερμανθεί" η οικονομία ΑΝΤΙ ΝΑ ΜΕΙΩΣΕΙ ΤΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ.
Το αποτέλεσμα είναι ότι οι πολίτες αντί να αγοράζουν ΕΛΛΗΝΙΚΑ προιόντα αγόραζαν εισαγόμενα με αποτέλεσμα να διευρυνθεί το έλλειμα του εμπορικού ισοζυγίου (γι' αυτό και στην δεύτερη 4-ετία του ΠΑΣΟΚ ο Σημίτης ως ΥΠ.ΟΙΚ. εφάρμοσε πρόγραμμα λιτότητας)
Ετσι γεμίσαμε BMW & MERCEDES (και πρόσφατα CAYENNE).
Ποιός πολιτικός όμως έχει τα κότσια να πει την αλήθεια στο λαό ?
Και η αλήθεια είναι ότι πρέπει άμεσα να κλείσουν οι πληγές των ΔΕΚΟ (ΟΣΕ, ΟΑ) και να ΑΠΟΛΥΘΟΥΝ οι εργαζόμενοι τους....
Και η αλήθεια είναι ότι οι μισθοί των Δ.Υ. πρέπει να ΜΕΙΩΘΟΥΝ, διότι είναι μεγαλύτεροι από των ιδιωτικών υπαλλήλων....
Και η αλήθεια είναι ότι πρέπει στο Δημόσιο να τεθούν ΣΤΟΧΟΙ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑΣ (επί ποινή μείωσης μισθών περαιτέρω)...
Και η αλήθεια είναι ότι πρέπει να πάψουν οι πρόωρες συντάξεις....
Και η αλήθεια είναι .... (δεν θα τελειώσουμε ποτέ αν τα πούμε όλα)
Γνωρίζεις ότι αν σήμερα είχαμε νόμισμα τη δραχμή θα είχε ήδη υποτιμηθεί κατά 70% τουλάχιστον και ΑΜΕΣΑ θα έπρεπε να υποτιμηθεί αλλο ένα 30% ?
Πως το είπε ο Σημίτης ?
"Αυτή είναι η Ελλάδα"
BREAKING NEWS
ReplyDeleteDemocrats Praise Obama's Biden Pick
Associated Press
posted: 15 MINUTES AGO
O κύριος κ. Joseph Biden είναι Γερουσιαστής του Delaware. Aτομο με ΜΟΝΑΔΙΚΗ πείρα, τουλάχιστον 30 ετών, στην ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ. ΗΤΑΝ τις τελευταίες δεκαετίες [οσάκις οι Δημοκρατικοί είχαν την πλειοψηφία στην Γερουσία] και παραμένει CHAIRMAN της ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ της ΓΕΡΟΥΣΙΑΣ!!!!!!!!!!!!!!!!
Είναι ένας ΕΞΑΙΡΕΤΟΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ [από αυτούς που με έκαναν να λατρέψω αυτή τη χώρα], καλός άνθρωπος, υψηλής αισθητικής και κομψότητας, αλλά κομμάτι verbose σαν και μένα - όταν αρχίζει να μιλάει ξεχνάει να σταματήσει!!!!
χαχαχαχαχα
Τα αισθήματά του γιά την ΕΛΛΑΔΑ είναι περισσότερο από ΘΕΤΙΚΑ και συνδέεται στενά με τον γερουσιαστή Σαρμπάνη. Η επιλογή του ΚΑΛΥΠΤΕΙ το ΚΕΝΟ της απειρίας του κ. ΟBAMA σε θέματα εξωτερικών υποθέσεων και αυτομάτως ΑΚΥΡΩΝΕΙ όλες τις "ανησυχίες" των Ρεπουμπλικάνων.
Ι am delighted and ecstatic.
PS Είδατε;;;;;;;;;;;
Οι ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ στην Έλλάδα ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ στο G700 ΠΡΙΝ ΚΑΝ ΦΘΑΣΟΥΝ στα ειδησεογραφικά πρακτορεία.
@ Ser
ReplyDeleteEIΣΑΙ ένας ΕΚΛΕΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ.
ser said...
ReplyDeleteΑγαπητέ κομφούκιε,
λανθάνεις αν νομίζεις ότι φταίει μόνο ένας.
ΕΚΕΙΝΗ την στιγμή, το 1981, ο Ανδρέας είχε το ΛΑΟ στα "πόδια" του, διότι τον είχε εμπνεύσει. ΗΤΑΝ μιά μεγάλη στιγμή γιά τον ΛΑΟ που ένοιωθε πως επί τέλους είχε ΝΙΚΗΣΕΙ.
Με άλλα λόγια, ο ΛΑΟΣ είχε περιέλθει σε ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΨΥΧΙΚΗΣ ΕΞΑΡΣΗΣ και ΑΝΑΤΑΣΗΣ έτσι ώστε ήταν ΕΠΙΔΕΚΤΙΚΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ.
ΑΚΡΙΒΩΣ γι αυτούς τους λόγους, ο Ανδρέας ΜΠΟΡΟΥΣΕ τότε ΚΑΙ ΜΟΝΟ τότε να ΑΡΠΑΞΕΙ την ΕΥΚΑΙΡΙΑ και να ΠΕΡΑΣΕΙ μεγάλα ΜΗΝΥΜΑΤΑ, να φέρει ΑΝΑΤΡΟΠΗ.
ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ επειδή "ΕΦΤΥΣΕ" την ΜΟΝΑΔΙΚΗ αυτή ΣΥΓΚΥΡΙΑ τον ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΩ
και
EΕΠΙΜΕΝΩ,
ήταν ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ Ελληνας
μετά τον ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ και το ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ.
PERIOD!!!!!!!!!!!!!
KAI χωρίς να θέλω να σε προσβάλω, με τα λίγα οικονομικά που γνωρίζω, ΔΕΝ θερμαίνεται ΚΑΜΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ αυξάνοντας τους ΜΙΣΘΟΥΣ και τα ΗΜΕΡΟΜΙΣΘΙΑ σε μιά ΧΩΡΑ που ΔΕΝ παράγει ΑΓΑΘΑ!!!!!
ReplyDeleteΜΟΝΟ ο ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΣ τροφοδοτείται, όπερ και εγένετο.
Θα μπορούσε όμως να "ΘΕΡΜΑΝΕΙ" την οικονομία, εάν, έστω ΚΑΙ με δανεικά χρήματα, ΕΦΤΙΑΧΝΕ έργα υποδομής Η, σε κάθε περίπτωση, προωθούσε την ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ ΑΓΑΘΩΝ και ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ, something with a TANGIBLE EFFECT on the supply of goods or servives or the cost thereof.
ΚΑΙ τελικά είχε δίκαιο ο John Kenneth Galbraith που στο βιβλίο του "Money" τον χαρακτηρίζει ως καλό πολιτικό των πανεπιστημιακών κρασπέδων, ΑΛΛΑ μέτριο οικονομολόγο.
Γιά μένα ήταν ένας ΤΕΝΕΚΕΣ ΞΕΓΑΝΩΤΟΣ. Αλλά, βέβαια, σε μιά Ελλάδα του τότε, όπου οι δικηγόροι εθεωρούντο και οικονομολόγοι (!!!!!), όπου η ΟΙΚΟΝΟΜΕΤΡΙΑ ήταν άγνωστη ολότης (και είναι ακόμα - αν βάλεις ένα οικονομετρικό θέμα στον Βεργόπουλο, στην Αντιγόνη και σε ΟΛΟΥΣ τους "καθηγητές" οικονομικών της Μπερμπαντείου Κατωτάτης, θα ΜΕΙΝΕΙΣ ΑΝΑΥΔΟΣ με την ΑΓΝΟΙΑ τους), οι ΜΠΟΥΡΔΕΣ του ΕΘΕΩΡΟΥΝΤΟ σοφίες.
@κομφουκιε
ReplyDelete+
EIΣΑΙ ένας ΕΚΛΕΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΛΙΤΗΣ.
+
Ευχαριστώ γιά τα καλά λόγια, αλλά δυστυχώς δεν αλλάζει τίποτα. Όπου κι αν πάω η Ελλάδα με πληγώνει...
Η Ελλάδα του Μάκη Ψωμιάδη, του Κίμωνα Κουλούρη,του Τσοχατζόπουλου, του Ανθιμου, του Παναγιώτη Ψωμιάδη, των αχρηστων δημάρχων, της διεφθαρμένης δικαιοσύνης, της ντόπας, της λαμογιάς, της βιτρίνας και της ξιπασιάς....
Και δυστυχώς δεν φαίνεται κάτι να αλλάζει-
"Mallon se fthonouse giati molis gyrizes apo taksidaki eis tas Amerikas."
ReplyDeleteΕπειδή έχω ζήσει σε τέσσερις χώρες... για μεγάλο διάστημα...
Κομφούκιε:
Οι εν Μανχάταν δεν είναι τίποτα. Στην πραγματικότητα, ουδεμία σχέση με το πολύ υψηλότερο επίπεδο ζωής που απολαμβάνουμε ως μέση τάξη σε άλλες περιοχές. Το Μανχάταν είναι πλατεία Βάθης και μάλιστα πανάκριβο. Γενικά, οι στριμωγμένες καταστάσεις και τα διαμερισματάκια μου φαίνεται ότι είναι για ηλίθιους ή Κινέζους (ή Ελληνάκια, που τους έπεισε η "δακάλα μας" στο δημοτικό ότι πρέπει να κρατάνε το κεφάλι χαμηλά και να συμπεριφέρονται σαν τσογλάνια πίσω από την πλάτη του άλλου - ήτοι "σοσιαλισμός", δηλαδή έλλειψη προσωπικής ευθύνης).
Άμα σε τσάτισε ο χωροφύλακας στην Ελλάδα, πες του ότι είναι τσογλάνι κι η πρωτόγονη γυναίκα του τον κερατώνει και με τ' αγγούρια. Σιγά τ' αβγά τώρα να κάθεσαι να τσατίζεσαι με τον καθένα... λες και δεν έχει ένα σωρό ρεμάλια και τσογλάνια η Νέα Υόρκη, το Βερολίνο, η Κοπεγχάγη, το Παρίσι, κλπ κλπ.
"άρα μήπως το μόνο που έκανε ο Αντρέας ήταν να εκμεταλλευτεί ένα δεδομένο και όχι να το "διδάξει" ?"
Βεβαίως. Ο Παπανδρέου δούλευε στις ΗΠΑ ως ακαδημαϊκός πριν πάει στην Ελλάδα. Η άποψη στο North East (New England) των Η.Π.Α. για χώρες όπως η Ελλάδα, είναι "συμπαθητικές μίνι-δικτατορίες, λίγο καλύτερες από Λατινική Αμερική".
"Και δυστυχώς δεν φαίνεται κάτι να αλλάζει"
Στις ΗΠΑ βλέπετε τα πράγματα πολύ καλύτερα, αλλά η χώρα είναι μεγάλη κι έχει άφθονο χώρο για τον καθένα. Οπότε, μπορείς να αποφύγεις τα τσογλάνια και να πας κάπου που είναι καλύτερα. Δυστυχώς η Ελλάδα δεν έχει τόσο χώρο, αλλά έχει κι η Ελλάδα καλούς ανθρώπους. Και θα γίνουν ακόμα καλύτεροι εάν αποβάλουν την εγωκεντρική νοοτροπία της νέας γενιάς των ερασιτεχνών ψυχολόγων... και ερασιτεχνών κοινωνιολόγων...
Η αποβολή του "σοσιαλισμού", που λειτουργεί ως δικαιολογία για την αποποίηση προσωπικής ευθύνης, μπορεί να είναι το πρώτο βήμα. Ο "σοσιαλισμός" σε όποια χώρα κι αν τον είδα, λειτουργεί ως δικαιολογία για να είναι οι άνθρωποι αγενείς (Ευρωπαϊκός νότος), ή ευγενικοί αλλά και αδιάφοροι (Ευρωπαϊκός βορράς).
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteγια ΚΟμφού και Σερ ΑΦΙΕΡΩΜΈΝΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΆ.
ReplyDelete"Τους Κύκλωπες και τους Λυστρηγόνες δεν θα τους συναντήσεις εαν δεν τους κουβαλάς μέσα σου"
@ser
ReplyDelete"Όπου κι αν πάω η Ελλάδα με πληγώνει..."
Εμένα δεν μαρέσει ο καταθλιπτικός Σεφέρης.
Προτιμώ το Παλαμά: "Ελλάδα σαν τον Ηλιο σου,Ηλιος αλλού δεν λάμπει".
@Lefteris
ReplyDelete"Το Μανχάταν είναι πλατεία Βάθης και μάλιστα πανάκριβο. Γενικά, οι στριμωγμένες καταστάσεις και τα διαμερισματάκια μου φαίνεται ότι είναι για ηλίθιους ή Κινέζους (ή Ελληνάκια, που τους έπεισε η "δακάλα μας" στο δημοτικό ότι πρέπει να κρατάνε το κεφάλι χαμηλά και να συμπεριφέρονται σαν τσογλάνια πίσω από την πλάτη του άλλου - ήτοι "σοσιαλισμός", δηλαδή έλλειψη προσωπικής ευθύνης)."
Αμ οι Γιαπωνέζοι που ασκούνται στο να κοιμούνται όρθιοι επειδή μένουν σε διαμερίσματα-θαλάμους;
Πάλι καλά που οι περισσότεροι κοιμούνται στα τραίνα κατα τη διάρκεια του τρίωρου ταξιδιού τους πριν φθάσουν στη δουλειά τους!
Και ύστερα σου λέει "η Ελλάδα που μας πληγώνει" γιατί έχουμε από τρία σπίτια ο καθένας.
@Lefteris
ReplyDelete"Η αποβολή του "σοσιαλισμού", που λειτουργεί ως δικαιολογία για την αποποίηση προσωπικής ευθύνης, μπορεί να είναι το πρώτο βήμα. Ο "σοσιαλισμός" σε όποια χώρα κι αν τον είδα, λειτουργεί ως δικαιολογία για να είναι οι άνθρωποι αγενείς (Ευρωπαϊκός νότος), ή ευγενικοί αλλά και αδιάφοροι (Ευρωπαϊκός βορράς).
August 24, 2008 4:53 PM"
"Καπιταλισμός η βαρβαρότητα"
ή (τι θα έλεγε η Ρόζα Λόυξεμπουργκ σήμερα).
Εκδόσεις: "Καραμπινάτη Ελληνοαμερικανιά".
@Lefteris
ReplyDelete"Το Μανχάταν είναι πλατεία Βάθης ..."
Εξ οικείων τα βέλη Κομφού.Αλλά εδώ που τα λέμε έχει δίκιο ο Λεφτέρης.
Eχει ΚΟΣΜΟ και ΤΟΠΟΥΣ στο Manhattan, Λευτέρη, που ΔΕΝ γνωρίζεις και ΔΕΝ θα μάθεις ΠΟΤΕ.
ReplyDeleteΙ do not mean to offend you, but you'll never get access to this part of the world.
Eχεις μιά ακατανίκητη τάση να εκφέρεις γνώμη σε θέματα που είναι ξένα προς την παιδεία, την αγωγή, την παράδοσή σου.
Αgain, δεν θέλω να σε προσβάλω, αλλά ως προκύπτει ΚΑΙ από το λόγο σου ΚΑΙ από την φωτο του καθιστικού σου, στερείσαι ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ παιδείας. ΚΑΙ ακόμα και του Ωνάση τα χρήματα να αποκτήσεις (και σου το εύχομαι από καρδιάς), η ΜΟΙΡΑ σου είναι, όπως και της μείζονος ΑΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΗΣ μάζας της Ελλάδος, ότι τσοχατζόπουλος γεννήθηκες, λαλιώτης θα πεθάνεις.
Γι ΑΥΤΟ και ΜΟΝΟ γι αυτό, δλδ γιά να ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ η, by accident of birth, ΑΤΥΧΙΑ και ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑ των ΑΜΑΘΩΝ στρωμάτων,
ReplyDeleteΔΙΑΚΑΗΣ μου ΠΟΘΟΣ είναι να ΓΕΜΙΣΟΥΜΕ την ΕΛΛΑΔΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ, ΜΟΥΣΕΙΑ και ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ .
"Κομφούκιος said...
ReplyDeleteEχει ΚΟΣΜΟ και ΤΟΠΟΥΣ στο Manhattan, Λευτέρη, που ΔΕΝ γνωρίζεις και ΔΕΝ θα μάθεις ΠΟΤΕ"
Οπως τη πλατεία Αμερικής, τη πλατεία Κάνιγκος...
Αλλά Λευτέρη,Τσιτουρίδης γενήθηκες Κουκοδήμος θα πεθάνεις ακόμα και αν αποκτήσεις τα χρήματα όλα του Παυλίδη!
χαχαχαχα
ReplyDelete@normad
ReplyDelete+
Εμένα δεν μαρέσει ο καταθλιπτικός Σεφέρης.
Προτιμώ το Παλαμά: "Ελλάδα σαν τον Ηλιο σου,Ηλιος αλλού δεν λάμπει".
+
Mήπως σου αρέσει και ο Νίκος Δήμου?
"Βάλε την Ελλάδα στην καρδιά σου και θα πάθεις έμφραγμα"
κομφουκιε εχεις ενα σοσιαλιστικο τραιτ. Νομιζεις οτι ολοι ειναι επιδοξοι αισθητικης και εκπαιδευσης, δεν λεω οτι ειναι βιολογικα ανικανοι.
ReplyDeleteΙσχυριζομαι ομως οτι η αισθητικη παιδεια που λες ειναι για αυτους που θελουν και μπορουν. Οποτε μην εξανιστασαι για τον Λευτερη, τον καθε χιλμπιλυ απο την Αμερικη,την Ελλαδα η το Καρακορουμ. Εξυνπνακηδες με δικαιωμα ψηφου θα υπαρχουν παντα, ελπιζουμε οτι η δημοκρατια θα παραγει ηγετες που δεν θα απευθυνονται στα ταπεινοτερα ενστικτα, αλλα θα δινει εναυσμα σε καθε Λευτερη να βλεπει λιγο πιο περα απο την εμπειρια του.
Για τις πατατες που πεταει σχετικα με τα διαμερισματακια, Κομφουκιε εχω να πω το εξης. Σεβομαι αφανταστα τον αγροτη, τον απλο ανθρωπο γιατι αυτος αγογγυστα ειτε θα υπερασπιστει με την ζωη του τα χωματα του, τα πιστευω του κλπ. Δεν εχει και τις μεγαλυτερες εμεπιριες απο τον κοσμο, μπορει να ειναι λιγο τραχυς αλλα θα ειναι αυτος που (τουλαχιστον καποτε) θα παραξει λαικη τεχνη, πολιτισμο, νοημα ζωης κλπ. Η ηγεσια θα τα μετατρεψει σε πολιτικο υλικο,πλουτο και προοδο. Οποτε ο φιλος μας ο Λευτερης θα πρεπει να κατηγοριοποιηθει σαν νεοπλουτος εξυπνακιας
Θα φάμε θα πιούμε και νηστικοι θα κοιμηθούμε… Ε! ρε γλέντιααααα.
ReplyDeleteΚαραγκιόζης.
«Οικονομία, μπορούμε και χειρότερα
Κομφούκιος said...
ReplyDelete"Αgain, δεν θέλω να σε προσβάλω, αλλά ως προκύπτει ΚΑΙ από το λόγο σου ΚΑΙ από την φωτο του καθιστικού σου, στερείσαι ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ παιδείας. ΚΑΙ ακόμα και του Ωνάση τα χρήματα να αποκτήσεις (και σου το εύχομαι από καρδιάς), η ΜΟΙΡΑ σου είναι, όπως και της μείζονος ΑΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΗΣ μάζας της Ελλάδος, ότι τσοχατζόπουλος γεννήθηκες, λαλιώτης θα πεθάνεις."
@ Κομφού
1./
Δηλαδή αν ήθελες να τον προσβάλεις,...τι θα του έλεγες?
2./
Please define "ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ παιδεία".
Αναφέρεσαι σε επίκτητες γνώσεις "αισθητικής" ή και στην έμφυτη αισθητική?
Με άλλα λόγια, μα ρωτήσω....τι προτιμάς? Κάποιον που θαυμάζει έναν Kandinsky επειδή έχει μελετήσει την κατά τον καλλιτέχνη σημασιολογία των χρωμάτων ή κάποιον που μπορεί και θαυμάζει ένα έργο του χωρίς να έχει ιδέα για αυτόν τον Kandinsky και "από που κρατάει η σκούφια του"?
Μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση ο κύριος Χρυσοχοϊδης, ένα από τα πλέον προβεβλημένα και αναγνωρίσιμα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, να έρχεται από το blog της G700 να μιλήσει για τους ανθρώπους που αυτός και οι συνομήλικοι – ομοϊδεάτες ουσιαστικά κατέστρεψαν.
ReplyDeleteΗ ευημερία των baby boomers δεν δημιούργησε τη γενιά των baby losers, των σημερινών νέων που το μέλλον τους και η οικονομική – κοινωνική θέση προοιωνίζεται χειρότερη από αυτή των γονιών τους.
Τουλάχιστο στη χώρα μας, αυτοί δημιουργήθηκαν από μια κοινωνία χωρίς συλλογικό όραμα χωρίς ηγεσία και τελικά χωρίς στόχους.
Είμαστε θύμα της θαλπωρής της Ελληνικής οικογένειας που νοιάζεται μονάχα για τα μέλη της, αδιαφορώντας τι συμβαίνει έξω από τα ντουβάρια του σπιτιού της.
Η Οικογένεια ΜΟΥ, το σπίτι ΜΟΥ, το παιδί ΜΟΥ. Τελικά όλα περιστρέφονται γύρω από το άτομο άντε κι από ένα στενό περίγυρο που τελειώνει στα πλαίσια της οικογένειας.
Δεν υπάρχουν ποια σύνδρομα δεξιάς - αριστεράς - κέντρου και άλλες τέτοιες ιδεοληψίες. Υπήρχαν όμως και θα υπάρχουν η αντιπαλότητα των τάξεων και οι διαφορές μεταξύ στο κεφάλαιο και αυτούς που στηρίζονται αποκλειστικά στην εργατική τους δύναμη η στη δύναμη του μυαλού τους.
Αυτή η αντιπαλότητα, σε συνδυασμό με τις πρακτικές που ακολουθήθηκαν από τον πολιτικό κόσμο της Ελλάδας από το τέλος του εμφύλιου και μετά, είναι που μας έχουν οδηγήσει στα πρόθυρα της εξαθλίωσης.
Ναι έχουν παίξει το ρόλο τους και οι διεθνείς οικονομικές συνθήκες η παγκοσμιοποίηση η ενεργειακή κρίση κλπ, αλλά αυτά είναι παγκόσμια φαινόμενα, συνεπώς αφορούν ΟΛΕΣ τις χώρες και βλέπουμε ότι οι περισσότερες από αυτές έχουν διαχειριστεί καλύτερα τις όποιες κρίσεις.
Εδώ στη χώρα μας, κλείνουμε με πείσμα τα μάτια στην όποια κοινωνική πρόοδο και πασχίζουμε – σε επίπεδο κοινωνίας – να διατηρήσουμε δομές και πρακτικές κληροδότημα της Τουρκοκρατίας.
Και ο πολιτικός μας κόσμος ο οποίος φυσικά είναι παράγωγο της Ελληνικής κοινωνίας, πρωτοστατεί σ΄ αυτό το θέατρο του παραλόγου.
Έτσι εμείς μαζί ίσως με τους φίλους μας τους Ιταλούς έχουμε αναδειχτεί σε πρωταθλητές στην αδιαφάνεια το ρουσφέτι τον χρηματισμό και της αυθαιρεσία. Έχουμε ένα από πλέον διάτρητα και επιλεκτικά εφαρμοζόμενα συστήματα επιβολής δικαιοσύνης.
Δεν υπάρχουν στοχευμένες δράσεις που να εξυπηρετούν το σύνολο. Δεν υπάρχει αναπτυξιακό πρόγραμμα αλλά σποραδικά και αποσπασματικά μετρά που κατά κανόνα εξυπηρετούν συγκεκριμένα ατομικά η κλαδικά συμφέροντα.
Η πόλεις διογκώνονται και η ύπαιθρος ερημώνει. Παράλληλα παρατηρούνται φαινόμενα αποβιομηχάνισης και μείωση των αμιγώς ιδιωτικών επενδύσεων.
Η βιομηχανία του τουρισμού παραμένει αναξιοποίητη και στενάζει κάτω από τον ανταγωνισμό εξ ανατολών ανίκανη να αντιδράσει με δεδομένη την απουσία κεντρικού σχεδιασμού.
Η παραοικονομία ανθεί και βασιλεύει ο νόμος του ισχυρού και του πλέον καπάτσου.
Έχουμε κάποιες, μετρημένες στα δάχτυλα, οικογένειες πολιτικών που λυμαίνονται και αναδιανέμουν τον πλούτο της χώρας κατά το δοκούν δυναμιτίζοντας το μέλλον της.
Έτσι με κυβερνήσεις δέσμιες των πελατειακών σχέσεων οι οποίες λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία με το κεφάλαιο και την οικονομική ολιγαρχία πορευόμαστε.
Έχουμε μια γενιά κακομαθημένων η/και απογοητευμένων νέων που αν προέρχονται από εύπορη οικογένεια εθίζονται από νωρίς στο άραγμα και το lifestyle, ενώ αν προέρχονται από χαμηλότερα στρώματα βυθίζονται στη μιζέρια και την απελπισία.
«Οι καλές ευκαιρίες είναι για τους λίγους» λένε. Μα τι ίδιο δεν έλεγαν και οι γιαγιάδες μας?
Δεν έχει υπάρξει στα χρόνια που θυμάμαι έστω και ένας πολίτικος που να προσπάθησε να πείσει τον κόσμο λέγοντας την αλήθεια
Να προσπάθησε με ιδέες και πρότασσες να δημιουργήσει ρεύμα αλλαγής και εκσυγχρονισμού.
Κάποιος που να διαβάζεις το λόγια του μετά δέκα χρόνια και να μπορείς να πεις «μάλιστα είχε δίκιο και η πορεία των πραγμάτων τον δικαίωσε όσο σκληρά και αν ήταν αυτά που έλεγε» .
Μια ζωή τους άκουγα και τους ακούω να χαϊδεύουν αυτιά και να δίνουν ελπίδες χωρίς αντίκρισμα.
Και οι νέοι μας? Να φεύγουν για σπουδές και για δουλειά στο εξωτερικό ή να χώνονται πίσω στο παιδικό δωμάτιο της πατρικής στέγης που λειτουργεί σαν ναρκωτικό αμβλύνοντας τη θέληση για αγώνες δημιουργία και τελικά ζωή.