Η ΓΕΝΙΑ 700 ΣΤΙΣ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ
Γιώργος Παπανδρέου, 11η Σύνοδος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, 19 Αυγούστου 2007
«είναι δική μας ευθύνη να δημιουργήσουμε δουλειές για όλους τους Έλληνες. Καλές δουλειές για όλους. Να δώσουμε προοπτική στην «γενιά των 700 ευρώ», που πραγματικά υποφέρει σήμερα, χωρίς προοπτική στην παραγωγική ζωή. Δίνουμε σε όλους τους νέους τη δυνατότητα απασχόλησης για τέσσερα συνεχή έτη, με πλήρη ασφάλιση και κλιμακούμενη καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών. Αυξάνουμε το επίδομα ανεργίας στο 70% του βασικού μισθού. Μετατρέπουμε το επίδομα ανεργίας σε επίδομα απασχόλησης και αυτοαπασχόλησης ».
Κώστας Καραμανλής, Δήλωση του Πρωθυπουργού στο Κέντρο Προώθησης Απασχόλησης στο Ίλιον, 22 Αυγούστου 2007
«Αυτοί που ευθύνονται για την έκρηξη της ανεργίας σήμερα τολμούν να παριστάνουν τους τιμητές. Κλείνουν τα μάτια και τα αφτιά τους μπροστά στην πραγματικότητα. Επιχειρούν να αλιεύσουν ψήφους παίζοντας με τη δίκαιη αγωνία των νέων ανθρώπων. Όψιμα ανακαλύπτουν την κοινωνική ευαισθησία και τη «γενιά των 700 ευρώ». Είναι όμως αυτοί που δημιούργησαν τις γενιές των ανέργων. Είναι αυτοί που δημιούργησαν τις γενιές των υποαμειβόμενων. Είναι αυτοί που κουκούλωναν τα πραγματικά προβλήματα. Που νόθευαν τα στοιχεία για την οικονομία και την ανεργία. Που υποθήκευαν το μέλλον του τόπου και των νέων ανθρώπων».
Αλέκος Αλαβάνος, προεκλογική ομιλία στην πλατεία Ταχυδρομείου στα Γιάννινα,
23 Αυγούστου 2007:
«Ζούμε σε μια χώρα όπου παραμένει το 1/4 της κοινωνίας μέσα στη φτώχεια και πάμε σε εκλογές με μια χώρα που, έχει τα μεγαλύτερα ποσοστά στη Ευρώπη στην ανεργία των νέων. Πάμε σε εκλογές σε μια χώρα όπου οι νέοι άνθρωποι, όχι της γενιάς των 700 ευρώ όπως είναι αλλού, είναι της γενιάς των 300 ή 500 ευρώ.»
Η ΓΕΝΙΑ 700 ΣΤΟ DEBATE ΤΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ
Γιώργος Παπανδρέου, 7 Σεπτεμβρίου 2007
Γιώργος Παπανδρέου, 11η Σύνοδος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, 19 Αυγούστου 2007
«είναι δική μας ευθύνη να δημιουργήσουμε δουλειές για όλους τους Έλληνες. Καλές δουλειές για όλους. Να δώσουμε προοπτική στην «γενιά των 700 ευρώ», που πραγματικά υποφέρει σήμερα, χωρίς προοπτική στην παραγωγική ζωή. Δίνουμε σε όλους τους νέους τη δυνατότητα απασχόλησης για τέσσερα συνεχή έτη, με πλήρη ασφάλιση και κλιμακούμενη καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών. Αυξάνουμε το επίδομα ανεργίας στο 70% του βασικού μισθού. Μετατρέπουμε το επίδομα ανεργίας σε επίδομα απασχόλησης και αυτοαπασχόλησης ».
Κώστας Καραμανλής, Δήλωση του Πρωθυπουργού στο Κέντρο Προώθησης Απασχόλησης στο Ίλιον, 22 Αυγούστου 2007
«Αυτοί που ευθύνονται για την έκρηξη της ανεργίας σήμερα τολμούν να παριστάνουν τους τιμητές. Κλείνουν τα μάτια και τα αφτιά τους μπροστά στην πραγματικότητα. Επιχειρούν να αλιεύσουν ψήφους παίζοντας με τη δίκαιη αγωνία των νέων ανθρώπων. Όψιμα ανακαλύπτουν την κοινωνική ευαισθησία και τη «γενιά των 700 ευρώ». Είναι όμως αυτοί που δημιούργησαν τις γενιές των ανέργων. Είναι αυτοί που δημιούργησαν τις γενιές των υποαμειβόμενων. Είναι αυτοί που κουκούλωναν τα πραγματικά προβλήματα. Που νόθευαν τα στοιχεία για την οικονομία και την ανεργία. Που υποθήκευαν το μέλλον του τόπου και των νέων ανθρώπων».
Αλέκος Αλαβάνος, προεκλογική ομιλία στην πλατεία Ταχυδρομείου στα Γιάννινα,
23 Αυγούστου 2007:
«Ζούμε σε μια χώρα όπου παραμένει το 1/4 της κοινωνίας μέσα στη φτώχεια και πάμε σε εκλογές με μια χώρα που, έχει τα μεγαλύτερα ποσοστά στη Ευρώπη στην ανεργία των νέων. Πάμε σε εκλογές σε μια χώρα όπου οι νέοι άνθρωποι, όχι της γενιάς των 700 ευρώ όπως είναι αλλού, είναι της γενιάς των 300 ή 500 ευρώ.»
Η ΓΕΝΙΑ 700 ΣΤΟ DEBATE ΤΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ
Γιώργος Παπανδρέου, 7 Σεπτεμβρίου 2007
Ε. ΣΤΑΗ: Κύριε Πρόεδρε, θα επιμείνω, γιατί δε μου απαντήσατε στο θέμα του ΦΠΑ που απασχολεί το μέσο Έλληνα πολίτη. Εσείς δεσμεύεστε ότι θα τον πάρετε πίσω αυτό τον άδικο φόρο που επέβαλλε η Νέα Δημοκρατία για να μειώσει το δήθεν κατά την άποψή σας έλλειμμα και την απογραφή - μαϊμού όπως έχετε αποκαλέσει;
Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Δεσμεύομαι σε ένα άλλο φορολογικό σύστημα δίκαιης αναδιανομής που μειώνει τη μεγάλη διαφορά μεταξύ έμμεσων και άμεσων φόρων που είναι άδικο για τα λαϊκά στρώματα. Δεσμεύομαι για ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης για να σπάσουμε τη γενιά των 700 €. Να επενδύσουμε στον άνθρωπο. Να επενδύσουμε όχι στη φθηνή εργασία. Δεν μπορούμε να γίνουμε Βουλγαρία, δε θα μπορέσουμε να ανταγωνιστούμε με φθηνή εργασία την Τουρκία, την Ινδία ή την Κίνα. Θα μπορέσουμε να ανταγωνιστούμε όταν επενδύσουμε στη γνώση. Όταν επενδύσουμε στην καινοτομία. Όταν επενδύσουμε στην τεχνολογία. Όταν επενδύσουμε στο περιβάλλον. Όταν επενδύσουμε στην παράδοσή μας, την ταυτότητά μας. Τότε θα φτιάξουμε προϊόντα αξίας. Τότε θα υπάρξει μεγαλύτερη ανάπτυξη. Τότε μπορεί να κάνουμε και μια πιο δίκαιη και πιο ουσιαστική ανακατανομή, αναδιανομή του εισοδήματος. Τότε θα έχουμε ένα άλλο όραμα. Αυτό το όραμα το ανέπτυξα στον Πύργο της Ηλείας. Ήταν για την Πελοπόννησο, αλλά ισχύει για όλη τη χώρα.
Η ΓΕΝΙΑ 700 ΣΤΙΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΤΥΠΟΥ ΣΤΗ ΔΕΘ
Συνέντευξη Κώστα Καραμανλή, 9 Σεπτεμβρίου 2007
κ. ΚΥΡΙΤΣΗΣ (ΑΥΓΗ): Κύριε Πρόεδρε, μας είχατε πει πριν από τις προηγούμενες εκλογές ότι από την αύξηση της πίτας, η οποία θα επιτευχθεί, θα ωφεληθούμε όλοι. Βλέπουμε σήμερα ότι η πίτα όντως αυξάνεται με μεγάλους ρυθμούς, το ΑΕΠ αναθεωρείται κάθε τόσο, τελευταία αναθεώρηση ήταν της τάξης του 25%. Ωστόσο, οι μισθοί των 500, 600 και 700 ευρώ, παραμένουν καθηλωμένοι και κανένα από τα μέτρα τα οποία έχετε εξαγγείλει σε διάφορες δηλώσεις σε όλη την προεκλογική εκστρατεία δεν αφορούν την γενιά των 700€. Θέλω να ρωτήσω τι πρόκειται να γίνει με αυτούς τους ανθρώπους.
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Η βελτίωση της οικονομίας είναι η απάντηση. Αυτή είναι πράγματι υπαρκτή και αφορά πάρα πολλούς ανθρώπους, κυρίως τους εισοδηματικά ασθενέστερους. Δημιουργούνται, για παράδειγμα, πάνω από 200.000 νέες θέσεις εργασίας. Και βεβαίως η περαιτέρω βελτίωση θα βοηθήσει στην καλυτέρευση των όρων και των ευκαιριών εργασίας για πολύ περισσότερους συμπολίτες μας.
Όλα τα άλλα είναι ευχολόγια. Ο δύσκολος δρόμος της πραγματικής δουλειάς ώστε να μπορέσει η Οικονομία να παρέχει περισσότερο είναι ο δρόμος της ευθύνης και αυτόν ακολουθούμε. Με χειροπιαστά αποτελέσματα. Και με τη βούληση να προχωρήσουμε, με ακόμα πιο αποφασιστικό τρόπο. Σ’ αυτή την κατεύθυνση, πιστεύω ότι τα αποτελέσματα θα διευρύνονται, σ’ ό,τι αφορά την βελτίωσή τους, στο άμεσο μέλλον.
Συνέντευξη Γιώργου Παπανδρέου, 9 Σεπτεμβρίου 2007
Η ΓΕΝΙΑ 700 ΣΤΙΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΤΥΠΟΥ ΣΤΗ ΔΕΘ
Συνέντευξη Κώστα Καραμανλή, 9 Σεπτεμβρίου 2007
κ. ΚΥΡΙΤΣΗΣ (ΑΥΓΗ): Κύριε Πρόεδρε, μας είχατε πει πριν από τις προηγούμενες εκλογές ότι από την αύξηση της πίτας, η οποία θα επιτευχθεί, θα ωφεληθούμε όλοι. Βλέπουμε σήμερα ότι η πίτα όντως αυξάνεται με μεγάλους ρυθμούς, το ΑΕΠ αναθεωρείται κάθε τόσο, τελευταία αναθεώρηση ήταν της τάξης του 25%. Ωστόσο, οι μισθοί των 500, 600 και 700 ευρώ, παραμένουν καθηλωμένοι και κανένα από τα μέτρα τα οποία έχετε εξαγγείλει σε διάφορες δηλώσεις σε όλη την προεκλογική εκστρατεία δεν αφορούν την γενιά των 700€. Θέλω να ρωτήσω τι πρόκειται να γίνει με αυτούς τους ανθρώπους.
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Η βελτίωση της οικονομίας είναι η απάντηση. Αυτή είναι πράγματι υπαρκτή και αφορά πάρα πολλούς ανθρώπους, κυρίως τους εισοδηματικά ασθενέστερους. Δημιουργούνται, για παράδειγμα, πάνω από 200.000 νέες θέσεις εργασίας. Και βεβαίως η περαιτέρω βελτίωση θα βοηθήσει στην καλυτέρευση των όρων και των ευκαιριών εργασίας για πολύ περισσότερους συμπολίτες μας.
Όλα τα άλλα είναι ευχολόγια. Ο δύσκολος δρόμος της πραγματικής δουλειάς ώστε να μπορέσει η Οικονομία να παρέχει περισσότερο είναι ο δρόμος της ευθύνης και αυτόν ακολουθούμε. Με χειροπιαστά αποτελέσματα. Και με τη βούληση να προχωρήσουμε, με ακόμα πιο αποφασιστικό τρόπο. Σ’ αυτή την κατεύθυνση, πιστεύω ότι τα αποτελέσματα θα διευρύνονται, σ’ ό,τι αφορά την βελτίωσή τους, στο άμεσο μέλλον.
Συνέντευξη Γιώργου Παπανδρέου, 9 Σεπτεμβρίου 2007
Χ. ΚΟΥΤΡΑΣ («ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΣΚΑΪ»): Καλησπέρα κ. Πρόεδρε. Θέλω να σας ρωτήσω, είναι η δεύτερη φορά που διεκδικείτε την ψήφο του ελληνικού λαού. Θέλω να μου πείτε τι έχει αλλάξει από το ΠΑΣΟΚ του 2004 που έχασε και πάμε στο ΠΑΣΟΚ του 2007; Τι έχει αλλάξει σε σας προσωπικά όλα αυτά τα χρόνια και τι νέο; Τι διαφορετικό θέλετε να πείτε σ' αυτή τη γενιά των 700 ευρώ που λέτε εσείς, τι διαφορετικό θα φέρετε στην πολιτική σκηνή της χώρας;
Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Στη γενιά των 700 ευρώ, θέλω να πω κάτι πολύ απλό. Το σημερινό μοντέλο ανάπτυξης δεν πάει άλλο. Είναι μεγάλη αμαρτία το ότι έχουμε νέους ανθρώπους με πολύ καλές σπουδές, πολλές φορές και μεταπτυχιακές σπουδές, οι οποίοι δεν μπορούν να βρουν την κατάλληλη δουλειά. Δεν έχουν ασφάλεια, δεν έχουν σιγουριά, δεν μπορούν να φτιάξουν οικογένεια. Έχουν το φόβο να ξεπληρώσουν, πιθανώς, ένα δάνειο από κάποιο αμάξι που αγόρασαν, ή κάποια κατοικία που θέλουν να χτίσουν.
Σ' αυτούς, λέω ότι, ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης θα πρέπει να αντιστρέψει τους όρους που έχουμε μέχρι σήμερα. Δηλαδή, σήμερα το μοντέλο ανάπτυξης, που έχει φέρει η Νέα Δημοκρατία, είναι η φθηνή εργασία. Πιστεύετε εσείς ότι μπορούμε να ανταγωνιστούμε την Βουλγαρία, την Τουρκία, ή ακόμα περισσότερο την Ινδία ή και την Κίνα, μειώνοντας το κόστος εργασίας;
Είναι αδιέξοδο και βεβαίως, κοινωνικά άδικο μοντέλο. Εκεί που εμείς πρέπει να πάμε, είναι στην ποιότητα. Και η ποιότητα, σημαίνει επένδυση στον άνθρωπο. Σημαίνει σοβαρές αλλαγές. Αλλαγές δεν γίνονται όμως, χωρίς να υπάρχει ασφάλεια. Όταν κάποιος είναι ανασφαλής, είτε λέγεται επιχειρηματίας είτε λέγεται εργαζόμενος, δεν πρόκειται να δεχθεί οποιεσδήποτε αλλαγές, ή να καινοτομήσει ή να προσπαθήσει να δημιουργήσει. Θα κοιτάξει να κλειστεί στο καβούκι του.
Δεν μας αξίζει μια Ελλάδα όπου κλείνεται στο καβούκι της, η νεολαία, ο νέος άνθρωπος. Θέλουμε να τους δώσουμε δυνατότητες, σιγουριά, ευκαιρίες και δημιουργικότητα. Άρα, επενδύουμε στην ασφάλειά τους, στην σιγουριά τους, στις απαραίτητες κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, που θα τους δώσουν σημαντικές δυνατότητες. Να μην έχουν το βάρος της Υγείας, της Παιδείας, της Πρόνοιας.
Η ΓΕΝΙΑ 700 ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΛΟΓΟ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
Αργύρης Ντινόπουλος (ΝΔ, υποψήφιος Β’ Αθήνας), Προεκλογικό Φυλλάδιο.
«Το 2004 το δημοσιονομικό έλλειμμα ήταν στο 7,9% του ΑΕΠ. Στον προϋπολογισμό εμφανιζόταν 6 φορές μικρότερο! Το 2007 το δημοσιονομικό έλλειμμα μειώθηκε στο 2,4%. Σήμερα το μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης αλλάζει. Βασίζεται σε επενδύσεις και σε εξαγωγές. Όχι σε υψηλές δημόσιες δαπάνες. Αλλά οι μισθοί πολλών νέων πτυχιούχων παραμένουν στα 700 ευρώ. Αυτή «η γενιά των 700 ευρώ» διεκδικεί περισσότερα.»
Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης (ΝΔ, υποψήφιος Β’ Αθήνας), Συνέντευξη στην Ελευθεροτυπία 9-Σεπτεμβρίου 2007
Ερώτηση: Τι μπορείτε σήμερα να υποσχεθείτε (και να το υλοποιήσετε) στη γενιά των 700 ευρώ;
Απάντηση: «Σήμερα υπάρχουν νέοι που προκειμένου να τα βγάλουν πέρα συμβιβάζονται με αμοιβές χαμηλότερες από αυτές που μπορούν να τους κάνουν οικονομικά αυτάρκεις. Στη λεγόμενη «γενιά των 700 ευρώ» προτάσσουμε την ανάπτυξη της οικονομίας. Μας ενδιαφέρουν αυτοί που δεν εργάζονται και αυτοί που υπαμείβονται. Ομως παράλληλα μας ενδιαφέρουν και αυτοί που εργάζονται. Οποια παρέμβαση γίνεται στην αγορά εργασίας δεν πρέπει να είναι ούτε αποσπασματική ούτε να απευθύνεται σε συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζομένων και αμοιβών. Εμείς θέλουμε και προσπαθούμε για τη συνολική ανάπτυξη της οικονομίας. Με τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης που έχουμε καταφέρει, με την αύξηση των εξαγωγών και των επενδύσεων, με αύξηση στον αριθμό των τουριστών, προσπαθούμε να δημιουργήσουμε περισσότερες μόνιμες και καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας. Στο σχεδιασμό της επόμενης περιόδου είναι η τόνωση της ανάπτυξης σε όλη την περιφέρεια. Σε αυτή τη γενιά των 700 ευρώ δεν δίνεις εύκολες υποσχέσεις. Πραγματοποιείς αλλαγές και μεταρρυθμίσεις με στόχο την αύξηση της απασχόλησης και με μετρήσιμα αποτελέσματα. Αυτό κάνουμε σήμερα παρουσιάζοντας τη σημαντική κάμψη στην ανεργία που έχουμε πετύχει.»
Μιχάλης Χρυσοχοΐδης (ΠΑΣΟΚ, υποψήφιος Β’ Αθήνας), προσωπική ιστοσελίδα.
Στην προσωπική ιστοσελίδα του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη υπάρχει banner το οποίο παραπέμπει στο blog της G700 καθώς και σχετική αρθογραφία γύρω από το ζήτημα.
Η γενιά του βασικού μισθού: ένα πιεστικό κοινωνικό ζήτημα
«Η γενιά του βασικού μισθού δουλεύει πολλές ώρες, αμείβεται πενιχρά και δυσκολεύεται να τα «βγάλει πέρα». Τα παλαιά δεδομένα της εργασιακής ανασφάλειας επέστρεψαν δριμύτερα και σήμερα βρίσκονται σε πλήρη ισχύ: επαναλαμβανόμενη εργασία χαμηλής ειδίκευσης, εκτεταμένο ωράριο με συστηματική υπερωριακή εργασία, χαμηλή αμοιβή και δεύτερη απασχόληση.»
Η γενιά των 700 ευρώ αρχίζει ν’ αντιδρά
«Το δημογραφικό πρόβλημα είναι στρατηγικό πρόβλημα για τη χώρα μας. Διαβρώνει τη βούληση των Ελλήνων για ριζικές αλλαγές στο κυρίαρχο μεταπολιτευτικό οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο. Πώς είναι δυνατόν να προωθηθούν ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, στην παιδεία, την υγεία, την οικονομία, όταν απουσιάζει η κρίσιμη μάζα νέων ανθρώπων που θα μας επιβάλει να στρέψουμε τα βλέμματά μας στο μέλλον, αντί να νοσταλγούμε και να μυθοποιούμε τα επιτεύγματα του παρελθόντος;»
Από τους «μπέιμπι μπούμερ» στους «μπέιμι λούσερ»
«Το φαινόμενο της όξυνσης της διαγενεακής ανισότητας, δεν είναι μόνο ελληνικό. Αγγίζει, σε διαφορετικό πάντα βαθμό, τις περισσότερες δυτικές ανεπτυγμένες κοινωνίες. Στην Ευρώπη γίνεται ήδη λόγος για τη γενιά των «μπέιμπι μπούμερς» που δίνει σταδιακά τη θέση της στη γενιά των «μπείμπι-λούζερς», δηλαδή τη γενιά των νέων χαμένων. Οι παλιοί αποσύρονται με καθαρό κέρδος, οι νέοι ξεκινούν με χρέη.»
Άννα Διαμαντοπούλου (ΠΑΣΟΚ, υποψήφια Α’ Αθήνας), Προεκλογικό Φυλλάδιο "Αναπνοή"
«Η γενιά του ρίσκου, στην ώρα μηδέν, έχει τους δικούς της κωδικούς, τα δικά της εργαλεία, blogάρει και μας μπλοκάρει! Απαιτεί την προσοχή μας. Οι νέοι άνθρωποι της εποχής μας, ενώ ξεκίνησαν από ασφαλές οικογενειακό περιβάλλον μπαίνουν στη ζωή χωρίς πραγματικές ευκαιρίες.
Το πτυχίο δεν δίνει δουλειά, η δουλειά δεν δίνει εισόδημα, το εισόδημα δεν επιτρέπει οικογένεια με τους όρους που ξέραμε. Είναι μια γενιά των 700 ευρώ, (ο όρος G700 του αντίστοιχου Blog είναι ενδεικτικός) που ζει περισσότερο από ποτέ την ανασφάλεια των νέων δεδομένων. Η ευθύνη μας ως πολιτικοί είναι να απαντήσουμε στο θέμα της δουλειάς και της ασφάλειας. Να δώσουμε ελπίδα για τη ζωή τους. Και σ’ αυτούς τους. Και σ’ αυτούς τους νέους απευθύνεται η προγραμματική πρόταση του ΠΑΣΟΚ με όραμα, με ολοκληρωμένες προτάσεις και μέτρα για τη γενιά τους.-
Τους καλούμε σ’ αυτήν την τη μεγάλη προσπάθεια που δεν είναι τόσο εύκολη, ούτε αυτονόητη. Θέλουμε νέους με στόχους που έχουν τις ευκαιρίες να τους πετύχουν. Θέλουμε αυτή η γενιά να γίνει η γενιά της επιτυχίας. Αξίζει να το επιχειρήσουμε μαζί τους και αυτοί μαζί μας!»
Λουκάς Αποστολίδης (ΠΑΣΟΚ, υποψήφιος Β’ Αθήνας), Συνέντευξη Ελευθεροτυπία, 9 Σεπτεμβρίου 2007
Ερώτηση: Τι μπορείτε σήμερα να υποσχεθείτε (και να το υλοποιήσετε) στη γενιά των 700 ευρώ;
Απάντηση: Είναι γεγονός ότι ο άνεμος του νεοσυντηρητισμού, η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας θέλει τους νέους να δουλεύουν περισσότερο και να πληρώνονται λιγότερο. Οι νομοθετικές ρυθμίσεις της Δεξιάς στα 3,5 χρόνια επιδείνωσαν τις εργασιακές σχέσεις, μείωσαν δραματικά την αγοραστική δύναμη των εργαζομένων και αύξησαν την ανεργία. Εμείς, ως ΠΑΣΟΚ, ως κίνημα που εκφράζει τις δυνάμεις εργασίας, δεσμευόμαστε ότι θα αλλάξουμε την ποιότητα ζωής των εργαζομένων με αξιοπρεπείς μισθούς και ανθρώπινες εργασιακές σχέσεις. Θα ξαναφέρουμε το χαμόγελο στα πρόσωπά τους και την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Κεντρική προγραμματική δέσμευση του ΠΑΣΟΚ και προτεραιότητα είναι η δικαιότερη αναδιανομή του πλούτου. Η γενιά των 700 ευρώ δεν μπορεί να ζήσει σήμερα με οικονομική αξιοπρέπεια. Δεν αντέχουν οι νέοι μας να βλέπουν με τη νεοφιλελεύθερη νεοδημοκρατική πολιτική οι πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι, κάθε μέρα ολοένα περισσότερο. Η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα και η ανεργία δυστυχώς έχουν κάνει «μαύρη» τη ζωή των νέων μας. Δέσμευσή μας είναι να εξομοιωθούν οι μισθοί των εργαζομένων με τους μισθούς των Ευρωπαίων εργαζομένων. Να υπάρξει ουσιαστική οικονομική και κοινωνική σύγκλιση και όχι ονομαστική. Οι εργαζόμενοι σε λίγες μέρες θα αποφασίσουν για τη νέα αλλαγή.
Γιάννης Δραγασάκης (ΣΥΝ, υποψήφιος Β’ Αθήνας), Συνέντευξη στην εφημερίδα "ΕΠΟΧΗ"
«…είμαστε μπροστά σε νέα κοινωνικά φαινόμενα. Ξαναγεννιέται μια κοινωνική τάξη –και αυτό δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο- η οποία όπως έλεγε ο Μαρξ, δεν έχει να χάσει τίποτα άλλο από τις αλυσίδες της. Αναφέρομαι στη γενιά των 700 ευρώ, στη γενιά της ανασφάλιστης και επισφαλούς εργασίας. Θα είναι λάθος, νομίζω, αν κάποιοι πιστέψουν ότι αυτή η γενιά, ακόμα και στην κοινωνική της δράση, θα δείχνει την πειθαρχία που έδειχνε το βιομηχανικό προλεταριάτο.»
Η ΓΕΝΙΑ 700 ΣΤΗΝ ΕΞΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, τα ψηφοδέλτια του Μετώπου Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΜΕ.Ρ.Α), εφημερίδα ΠΡΙΝ, 2 Σεπτεμβρίου 2007
«Η παρουσίαση ενός ψηφοδελτίου έχει πάντα τη δική του σημασία. Και αυτό γιατί αντικατοπτρίζει τις κοινωνικές δυνάμεις που αποτελούν τη βάση ενός πολιτικού χώρου, τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει την ίδια την πολιτική και ιδιαίτερα τις εκλογές, τις γενιές πολιτικοποίησης που το αιμοδοτούν.
Στην περίπτωση των ψηφοδελτίων του Μετώπου Ριζοσπαστικής Αριστεράς, που δημοσιεύτηκαν στο «Πριν» την προηγούμενη Κυριακή, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Ο κεντρικός στόχος είναι ο κόσμος που αγωνίζεται, κυρίως ο κόσμος της μισθωτής εργασίας και της φτωχομεσαίας αγροτιάς, της αριστερής αναζήτησης, της αγωνιζόμενης φοιτητικής νεολαίας, των αριστερών κινήσεων πόλης…
…Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει στους υποψήφιους της φοιτητικής νεολαίας, των αγωνιστών της ΕΑΑΚ. Η συμμετοχή τους στα ψηφοδέλτια αποδεικνύει τη δυνατότητα η νέα πολιτικοποίηση που αναδύθηκε από τις φοιτητικές καταλήψεις να διεκδικήσει τη συμμετοχή της στην υπόθεση της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, της κομμουνιστικής απελευθέρωσης, του ιδιαίτερου και κρίσιμης σημασίας πολιτικού στοιχήματος για τον αντικαπιταλιστικό πόλο.
Η συμμετοχή τους, μαζί με τους εργαζόμενους νέους, δίνει το μήνυμα πως οι νέοι ψηφοφόροι δεν είναι απαραίτητο να ψάξουν στα λαμπερά πρόσωπα των ειδήσεων - σόου που αφειδώς προβάλλουν τους αυριανούς υπουργούς για να τους ψηφίσουν. Η «γενιά των 700 ευρώ» μπορεί να επιλέξει δικούς της ανθρώπους.»
---------------------------------------------
Η παραπάνω καταγραφή των δημόσιων αναφορών στο θέμα της γενιάς των 700 ευρώ από πολιτικούς δεν είναι εξαντλητική, αλλά ενδεικτική του γεγονότος ότι το ζήτημα έχει μπει για τα καλά στο δημόσιο διάλογο και σε όλους τους ιδεολογικούς χώρους. Θεωρούμε ότι ένας από τους βασικούς στόχους της δημιουργίας του blog έχει επιτευχθεί. Συνεχίζουμε δυνατά με περισσότερο διάλογο και προτάσεις.
Επίσης για τη γενιά των 700 ευρώ, αλλά μέσα από το δικό του θεωρητικό σχήμα (Βαμπίρ και Κανίβαλοι) μιλάει συστηματικά εδώ και χρόνια κι ο Μίμης Ανδρουλάκης
ReplyDeleteΗ γενιά των 700 ευρώ είναι μια ζέουσα πραγματικότητα.Πολλοί νέοι δεν τη "γνωρίζουν" απλώς αλλά τη βιώνουν σε όλες τις εκφάνσεις της.
ReplyDeleteΝέοι και νέες-εργαζόμενοι στο χώρο των MEDIA-ζώντας οι ίδιοι στούς χώρους εργασίας τους τις συνέπειες αυτού του κοινωνικού φαινομένου,συνέβαλαν αυθόρμητα στη διάδοση του μηνύματος σε όλο το κόσμο:Εργαζόμαστε σκληρά,χωρίς ωράριο,με μειωμένα εγασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα,ΚΑΙ ΜΕ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ προς τις μεγαλύτερες γενιές που συσώρευσαν χρέη και παραπέμπουν το λογαριασμό σε μας.
Χρέη που χρησιμοποιήθηκαν για απόκτηση άχρηστου πλούτου και πολυτελούς ζωής απο το ένα τρίτο των ενηλίκων.
ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΝΑ ΤΡΙΤΟ ΘΑ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ.
Ακόμα και χθές ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε ανερυθρίαστα την απαλλαγή απο το φόρο μεταβίβασης που αφορά αυτό το ένα τρίτο.
Θα μπορούσε να τους φορολογήσει και να χρησιμοποιήσει τα έσοδα για να μειωθούν τα χρέη που μας φορτώσανε γιά να πλουτίσουν εκείνοι.
ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕ.
ΠΑΡΕΠΕΜΨΕ ΤΟ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΣΕ ΜΑΣ.
ΘΑ ΤΟΥ ΤΟΝ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ.
Εμείς, το "ΕΝΑ ΤΡΙΤΟ", κανιβαλάκια δεν έχουμε ανάγκη απο τις φοροαπαλλαγές του Καραμανλή.Εμείς τα ακίνητά μας τα έχουμε σε offsore εταιρείες.ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ!
ReplyDeleteΚαι ξέρετε και κάτι άλλο κανιβαλάκια;
ReplyDeleteΕμμείς,"ΤΟ ΕΝΑ ΤΡΙΤΟ",Θα σας κάνουμε μια τελευταία χάρη.
Θα σας επιτρέψουμε να ψηφίσετε ΧΑΟΣ για να περνάτε την ώρα σας και να μη μας πολυσκοτίζετε τα παπάρια.
Βρε ούστ απο κεί που θέλετε να γίνετε και κυβέρνηση!
Εγώ φιλαράκια θα φηψίσω ΧΑΟΣ.
ReplyDeleteΓουστάρω αστάθεια.
ΧΑΟΣ Η ΚΛΑΡΑ;
ReplyDeleteΙδού το βασανιστικό δίλημμα.
Μας τρώει τα σωθικά μας.
Μας βασανίζει.
Vive la génération précaire.Vive le fainéantisme.Vive le 'NE RIEN FAIRE'.Nous devons tous rester chez nous et attendre qu'une bonne chance se présente et l'attraper. Nos parents n'ont plus de raison à s'inquiéter.Ils nous soignent,ils font tout pour qu'on ne reste tapis et voilà:On a la PRéTENTION DE DEMANDER D'ARGENT ALORS QU'ON OUBLIE UN SIMPLE GESTE:SORTIR DE LA MAISON,TROUVER UN EMPLOI AVEC N'IMPORT QUEL SALAIRE ET NOUS LAISSER DANS NÖTRE TRANQUILLITé ENFIN,TAS D'IMPUDENTS,INSIPIDES ET CEGETISTES.
ReplyDeletePIGé INUTILES?
PS:Dimanche prochain,je voterai Caramanlis car j'en ai marre de bosser pour payer des gens à rester chez eux à ne rien faire.
Les gens honnêtes sont les bienvenus.
Les gens malhonnêtes dégagent et je ne pars pas 'en guerre'!
http://anything-but-nd.blogspot.com/
ReplyDeleteThis comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDeleteεμείς,"το ένα τρίτο" said...
ReplyDeleteΕμείς, το "ΕΝΑ ΤΡΙΤΟ", κανιβαλάκια δεν έχουμε ανάγκη απο τις φοροαπαλλαγές του Καραμανλή.Εμείς τα ακίνητά μας τα έχουμε σε offsore εταιρείες.ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ!
Eisai provokatoras.
Ta off-shore akinita forologountai pleon opos kai ta alla gi auto i mia meta tin alli oles oi pseudoetairies metaferontai sto onoma ton arxikvn idioktitwn
www.simerini.gr
ReplyDeleteΣάββατο 08 Σεπ 2007
H αποτυχία του νεοφιλελευθερισμού
Του Ανδρέα Γ. Χριστόπουλου
Mιλώντας για το σύγχρονο καπιταλισμό, εννοούμε το "φιλελευθερισμό" ή ακόμα καλύτερα το νεοφιλελευθερισμό.
Oι αρχές του νεοφιλελευθερισμού -που ζούμε σήμερα σε πλήρη εξέλιξη- είναι απλές:
* H αγορά πρέπει να απολαμβάνει τη μεγαλύτερη δυνατή ελευθερία. Nα ρυθμίζει μόνη της ανεξέλεγκτη τους κανόνες (αν υπάρχουν κανόνες στην άκρατη επιθυμία για κέρδος, κέρδος, κέρδος).
* Tο κράτος θα πρέπει να περιοριστεί στην υπεράσπιση αυτής της λογικής. Δεν θα επεμβαίνει παρά μόνο ρυθμιστικά, θα 'ναι ένας θεατής των οικονομικών εξελίξεων.
O νεοφιλελευθερισμός εφαρμόστηκε απ' άκρου εις άκρον τελικά. Σκεφθείτε ότι στις HΠA υπάρχουν... ιδιωτικές φυλακές (που, παρεμπιπτόντως, τιμωρούν τους κρατούμενους με ανύπαρκτα πειθαρχικά παραπτώματα για να παρατείνουν τον εγκλεισμό τους και να πληρώνονται), ιδιωτικές εταιρείες ρεύματος (ολόκληρη η Kαλιφόρνια υποδoυλώθηκε στην Enron, που... πτώχευσε για να γίνουν πλουσιότεροι οι ήδη πάμπλουτοι ιδιοκτήτες της), ιδιωτικές αστυνομίες, ιδιωτικά σχολεία, ιδιωτικές τηλεφωνικές εταιρείες κ.ο.κ.
O νεοφιλελευθερισμός είχε πολύ γρήγορα τρεις καταλήξεις:
* Oι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι, μέσα από ένα καθεστώς αδιαφάνειας και διαφθοράς, αφού πλέον το κράτος ΔEN OΔHΓEI την κοινωνία αλλά AKOΛOYΘEI.
* Oι κοινωνικές παροχές (Yγεία, Παιδεία, φως, νερό, τηλέφωνο, στήριξη αδυνάτων κ.λπ.) εξανεμίστηκαν ή και χάθηκαν, αφού η λογική του "ελεύθερου" ανταγωνισμού μεγαλώνει τις τιμές, δημιουργεί ολιγοπώλια, οι απλοί πολίτες - πελάτες είναι OMHPOI αυτής της αγοράς που έχει μάθει να τους ξεζουμίζει.
Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, οι εταιρείες θεωρούν ότι τα OΛIΓOΠΩΛIA (δηλαδή με ανταγωνιστές) θα 'χουν περισσότερα κέρδη απ' ό,τι αν ήταν... MONOΠΩΛIA!
Γιατί; Γιατί από το μονοπώλιο (π.χ. ο παλιός OTE) απαιτεί ο λαός κοινωνική πολιτική και ευαισθησία (άρα χαμηλές τιμές), ενώ στο ολιγοπώλιο πουλάς AKPIBA, υποκρινόμενος ότι, αν δεν ακολουθήσεις τον ανταγωνισμό, θα κλείσεις...
H αποτυχία του νεοφιλελευθερισμού είναι πλέον μια χειροπιαστή πραγματικότητα. Tο "τέρας" που δημιούργησαν δεν ελέγχεται πια. Πολλές φορές τρέχουν πίσω από "απροσδόκητες" καταρρεύσεις χρηματιστηρίων για να διασώσουν περιουσίες.
H παγκόσμια οικονομία αρχίζει να ανασυντάσσεται, σκεπτόμενη μια μερική επιστροφή στο "κράτος δικαίου", με τους πολιτικούς να ξαναδιοικούν, παίρνοντας την εξουσία από τους οικονομολόγους και τους μάνατζερς..!
Tο σύστημά τους σιγά-σιγά εξαντλείται. Θα επινοήσουν κάτι άλλο. Aλλά μέχρι τότε, επιστροφή σε περισσότερο κράτος.
PS:Dimanche prochain,je voterai Caramanlis car j'en ai marre de bosser pour payer des gens à rester chez eux à ne rien faire.
ReplyDeleteoui oui τιου βα βοτερέ λ' ανθρόπ λε πλίου εργασιομάν. λε υποδίγμ ε λε παραδίγμ ντε εργατικοτίτ, ντε ηθός προτεστάντ κομ λεζ αλλμάν (γερμανοί για όσους δεν ξέρουν). με κε σ κε τιου ντι; βαλ τε σερβό α δουλέψ.
PS:Dimanche prochain,je voterai Caramanlis
ReplyDeleteΜε νον, σα ντεβιέν τρε μπανάλ; καραμανλί σ'ε φινί. Του λε καθως-πρεπ βοτερόν καρατζαφερί. Εργατίκ, πολιτίκ, ομορφονίκ, σ'ε μον αμούρ. Αλλέ λαός πουρ λα μαζοριτέ.
anonume με τα κουτσομπολιά πάρε τον πούλο από το blog δεν μας αφορούν. Κινούνται στα όρια της συκοφαντικής δυσφήμισης. Γι'αυτό άντε γεια!
ReplyDelete«Είμαστε διαφορετικοί…» αναγκάζεται πλέον καθημερινά να δηλώνει ο κ. Παπανδρέου για να οριοθετήσει την εικόνα του ΠΑΣΟΚ και την δική του, σε άλλο πλαίσιο αναφοράς από αυτήν της ΝΔ.
ReplyDeleteΕίναι βέβαιο ότι το έχει απόλυτη ανάγκη. Μοιάζει ωσάν η ελληνική εκδοχή της σοσιαλδημοκρατίας να έχει αφομοιωθεί σε τέτοιο βαθμό από το γενικότερο σύστημα εξουσίας και παραεξουσίας (νταβάδες, τραπεζίτες, συντεχνιακά κυκλώματα) , ώστε να μην παρουσιάζει αυταπόδεικτα στοιχεία διαφοροποίησης σε σχέση με τη συντηρητική παράταξη.
Η αίσθηση αυτή δεν αποτελεί προπαγανδιστική παραίσθηση της συγκυρίας, αλλά βιωμένο συναίσθημα και βεβαιότητα, σε μεγάλο τμήμα του εκλογικού σώματος. Αυτήν την πακτωμένη εικόνα, που ταυτίζει ΠΑΣΟΚ και ΝΔ στη συνείδηση του πολίτη, επιχειρεί με αγωνία, αλλά δίχως ιδιαίτερη συνέπεια, να ανατρέψει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Είναι όμως πολύ αργά. Η θεμελίωση μιας νέας εικόνας του ΠΑΣΟΚ έπρεπε να λάβει χώρα εδώ και αρκετά χρόνια και σίγουρα μετά την ανάληψη της προεδρίας του κόμματος από τον κ. Γ. Παπανδρέου.
Το «είμαστε διαφορετικοί» δεν έπρεπε να σχετίζεται με την ΝΔ, αλλά με το ίδιο το ΠΑΣΟΚ. Μη ξεχνάμε ότι σε αυτό (ΠΑΣΟΚ) έστρεψε την πλάτη σημαντική μερίδα του εκλογικού σώματος ψηφίζοντας ΝΔ.
Επειδή, όμως, το πολιτικό και ουσιαστικό στοιχείο της κομματικής ταυτότητας παραμελήθηκε, γινόμαστε τώρα όλοι μάρτυρες της αγωνιώδους προσπάθειας του κ. Παπανδρέου, όχι ακριβώς να διαμορφώσει συνείδηση διαχωριστικής γραμμής, αλλά μάλλον να ιχνογραφήσει πιο έντονα το δικό του προφίλ σε σχέση με αυτό του αντιπάλου του, που βρίσκεται ακριβώς στο ίδιο κάδρο, δίπλα του.
Η τεχνητή αυτή διαφοροποίηση θα αποκτούσε, ενδεχομένως, νόημα στο μέτρο που σχετιζότανε απόλυτα με το διακυβερνητικό μοντέλο. Δηλαδή, με το κατά πόσο ο Γιώργος Παπανδρέου θα έπειθε ότι μπορεί να συγκροτήσει μια αποτελεσματικότερη, σοβαρότερη και εντιμότερη κυβέρνηση, που θα επέβαλε αυτά τα χαρακτηριστικά και στη διοίκηση, σε συνάφεια με τις προγραμματικές εξαγγελίες του.
Για να αποκτήσει, όμως, αυτή η επίκληση της διαφορετικότητας έρεισμα στη συνείδηση του πολίτη και για να μετουσιωθεί σε εκλογικό δίλημμα, θα πρέπει να ενσαρκωθεί σε κυβερνητικό σχήμα.
Βγες, λοιπόν, αυτή την εβδομάδα, Γιώργο, και παρουσίασε τα πρόσωπα της Κυβέρνησης σου, το οργανόγραμμα της διοίκησης και τα βασικότερα μέλη που προτείνεις να στελεχώσουν τον διοικητικό μηχανισμό. Δώσε τη δυνατότητα στον πολίτη να κρίνει. Δώσε στη ρητορική σου προσέγγιση εικόνα.
Άσε την ιχνογραφία και πιάσε το πινέλο της ζωγραφικής …αν μπορείς.
Ο ΑΓΙΟΣ
This comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDeleteΠΟΥ καταντήσαμε!!!!!
ReplyDeleteΑλλά όταν φθάνουν Ελληνες πολιτικοί να δίνουν συνέντευξη στο ESPRESSO (!!!) τότε νομιμοποιούμε και το παραπάνω άθλιο, πανάθλιο κουτσομπολιό.
Ελεος
όσο συνεχίζεις θα σε σβήνουμε
ReplyDeleteΔε νομιμοποιείσαι να πετάς συκοφαντικά σχόλια για τρίτους σε ξένο blog ως ανώνυμος. Κάντα εκεί που σε παίρνει επώνυμα.
ReplyDeleteΕπί τέλους βρε G700 παρτε τηλέφωνο την Υπηρεσία Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και ζητήστε να εντοπίσουν τον αποστολέα.
ReplyDelete@ANONYMOUS
ReplyDelete"Είμαστε διαφορετικοί.."
Τα γράφεις πολύ ωραία αλλά:
Μήπως δυιλίζουμε τον κώνωπα και καταπίνουμε την κάμηλο;
Μήπως δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ποιός κυβερνά;
Μήπως έπρεπε να αναλογισθούμε, έστω και για λίγο, ότι ακόμα και στις χειρότερές του μέρες το ΠΑΣΟΚ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΕ ΚΑΙ ΕΣΠΡΩΧΝΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ;
Μήπως ψάχνουμε γιά άλλοθι;
Το πρόβλημα "νέα διακυβέρνηση"δεν είναι πρόβλημα του Γιώργου αλλά όλων των προοδευτικών πολιτών.
ReplyDeleteΕάν δεν μπορεί να το κάνει ο ΓΑΠ που έχει όλα τα διαπιστευτήρια τότε ποιός μπορεί να το κάνει;
Στο ερώτημα "θέλουμε μια ακόμη τετραετία" με υπουργούς που δηλώνουν ότι "εκτίουν ποινή" η ότι "κάνουν αγγαρεία" πως απαντάμε;
Στο ερώτημα Θέλουμε ακόμη μια τετραετία" με ένα πρωθυπουργό που το 2004 δήλωνε πανέτοιμος να κυβερνήσει και τώρα λέει ότι χρειάστηκε τριάμισι χρόνια για να καταλάβει πως δουλεύει η Διοίκηση πως απαντάμε;
Η αλήθεια είναι πως στις Δυτικές χώρες τα μεγαλύτερα κοινωνικά, αλλά ΚΑΙ οικονομικά άλματα έγιναν από τα Δημοκρατικά και όχι τα συντηρητικά κόμματα. Καλύτερη απόδειξη αυτού είναι οι ΗΠΑ.
ReplyDeleteΕπί Franklin Delano Roosevelt εισήχθη το εθνικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, επί Truman σώθηκε η Ευρώπη από την εξαθλίωση, επί Kennedy & Jonhson επιβλήθηκαν δια νόμου τα πολιτικά δικαιώματα των Αφρο-Αμερικανών και το Κράτος Δικαίου (Johnson's Great Society), επί Clinton σημειώθηκε δραματική μείωση του εγκλήματος και επανένταξη περιθωριοποιημένων ομάδων στο ενεργό δυναμικό της χώρας κλπ κλπ. Εντυπωσιακά δε, παρότι η συντηρητική παράταξη υποτίθεται ότι προωθεί την Δημοσιονομική εξυγίανση, στις ΗΠΑ και επί Ρεπουκλικανικών κυβερνήσεων σημειώθηκαν τα μεγαλύτερα ελλείμματα και τα peaks του Δημοσίου Χρέους. Ο Clinton στο τέλος της οκταετίας του απάλειψε το έλλειμμα, αφήνοντας μάλιστα περίσσευμα 100 δισ. δολ., ενώ ο τρέχων βεβαιωμένα ολιγοφρενής πρόεδρος τόχει ξανανεβάσει σε 567 δισ. δολ. και το χρέος σε 66% του ΑΕΠ!!!
Ανάλογες με τους Αμερικανούς Δημοκράτες δραματικές αλλαγές επέφερε στην Αγγλία η διαχείριση Blair-Brown.
Στην Ελλάδα, ο Κώστας Σημίτης επέτυχε
1) την είσοδο στην ΟΝΕ (κολοσσιαίο επίτευγμα)
2) την είσοδο της Κύπρου στην ΕΕ και
3) την ανάδειξη των Ελληνο-Τουρκικών θεμάτων σε υπόθεση ΕΕ-Τουρκίας (τεράστιο επίσης επίτευγμα).
Τά παραπάνω ανέφερα για να καταδείξω ότι χωρίς την λεγόμενη Δημοκρατική Παράταξη (με τις ονομαστικές και ιδεολογικές διαφοροποιήσεις από χώρα σε χώρα, και από χρονική περίοδο σε περίοδο), ΔΕΝ γίνεται να υπάρξει πρόοδος σε καμμιά Δυτική κοινωνία.
Τώρα, ας έρθουμε στο ΠΑΣΟΚ.
Το ΠΑΣΟΚ είναι ένα Κόμμα (ουδέποτε υπήρξε Κίνημα όπως ψευδώς και παραπλανητικώς ο δημαγωγός αρχηγός του ισχυριζόταν) που, από γεννήσεώς του, ήταν και παραμένει προσωποπαγές και αυταρχικό.
Από την αρχή συνέβαιναν παράδοξα, αλλά ένας μεγάλος (κατά την γνώμη του λαού όχι την δική μου), που πιά δεν ζει, με καθησύχαζε λέγοντας, "Να δεις που μέσα από την διαδικασία οι καλοί θα καταξιωθούν και οι σκάρτοι θα εξοστρακισθούν". Αλλά, αλλίμονο, η δημοκρατική διαδικασία ουδέποτε λειτούργησε και οι προσδοκίες διαψεύσθηκαν:
οι άριστοι εξοστρακίσθηκαν και τα αποβράσματα, που ουδέποτε δούλεψαν στη ζωή τους, ήρθαν στο προσκήνιο.
Το ΠΑΣΟΚ ενηλικιώθηκε και, όταν κατέλαβε την εξουσία, άρχισε να προσελκύει ωσάν μαγνήτης κάθε είδους αρριβίστες, σαλταδόρους και sans culotte που ώς μοναδικό σκοπό είχαν τον άνομο πλουτισμό.
Η παντελής έλλειψη δημοκρατικής διαδικασίας και η παρουσία παρασίτων-κοινών κακοποιών λειτούργησαν ως αμοιβαία κατάλυση που οδήγησε στο μεγάλο φαγοπότι και το επταπλασιασμό του Δημοσίου Χρέους που η άτυχη γενιά 700 καλείται τώρα ΑΔΙΚΩΣ να πληρώσει.
Στο μεταξύ, οι gangsters πολλαπλασιάσθηκαν, υπερίσχυσαν και κατίσχυσαν (και κατισχύουν) μέσα στο ΠΑΣΟΚ σε βαθμό που ακόμα και θεός να είναι ο κ. Παπανδρέου, το ΠΑΣΟΚ, ως έχει, ΔΕΝ αλλάζει διότι ΔΕΝ μπορεί να αλλάξει ΕΚΤΟΣ εάν αναδιαρθρωθεί ΕΚ ΘΕΜΕΛΙΩΝ.
Ως έχει το ΠΑΣΟΚ, που δεν είναι καλύτερο ή χειρότερο από την ΝΔ, είναι επικίνδυνο για τη χώρα διότι
1) έχει διηθήσει ωσάν Λερναία Υδρα τον κρατικό μηχανισμό και
2) και σημαντικότερο, εάν εκλεγεί θα μείνει με την εντύπωση πως μπορεί να εξακολουθήσει το έργο του ανενόχλητο με τους πρυτάνεις της απάτης.
Τριάμισυ χρόνια μετά από ένα shock extraordinaire, ήταν αρκετός χρόνος για αναδιάρθρωση και αλλαγή ΚΑΙ στον προσανατολισμό του κόμματος ΑΛΛΑ κυρίως για ΚΑΘΑΡΣΗ.
Και κάθαρση ΟΧΙ μόνο δεν έγινε αλλά ανασύρθηκαν skeletons from the closet.
Το ότι μπήκε στο Πολιτικό Συμβούλιο ο Παναγιωτακόπουλος αντί του εξαιρετικού Χρυσοχοϊδη, ότι αργότερα επανήλθαν στην κεντρική σκηνή η παρασιτική και μικρόνους Γεννηματά και ο αρχιερέας του παρασιτισμού και της πελατειακής συναλλαγής Λαλιώτης και άπειρες άλλες δράσεις (ή μη δράσεις), συνιστούν όχι ένδειξη, αλλά απόδειξη ότι ο κ. Παπανδρέου, όχι μόνο ουδέν έπραξε, αλλά έκανε τα πράγματα χειρότερα.
Συνεπώς, θα είναι ΤΡΑΓΩΔΙΑ για το έθνος να επανεκλεγεί το ΠΑΣΟΚ πριν υποστεί εκ θεμελίων αναδιάρθρωση και με νέο πρόεδρο!
άλλαξε
ReplyDelete"όχι μόνο ουδέν έπραξε"
σε
"όχι μόνο ουδέν καλό έπραξε"
Κομφούκιε,
ReplyDeleteΜου τη δίνεις γιατί είσαι ελιτιστής, αλλά τα λες σωστά.
Αν είσαι τοσο μαγγας όμως για λύσε μου το πρόβλημα. Εγω ουτε ΠΑΣΟΚ ουτε ΝΔ ψηφίζω ο κοσμος να χαλασει και για τους άλλους δεν συζητάμε.
Για πεσ λοιπον τι κανουμε;
Σε ένα πρωθυπουργικοκεντρικό πολίτευμα οι αρχηγοί των κομμάτων εξουσίας λειτουργούν κατ'αντιστοιχίαν ως οιωνεί υποψήφιοι πρόεδροι σε ένα προεδρικό πολίτευμα.
ReplyDeleteΠρόσωπα δηλ.στα οποία συγκεντρώνοται πολύ περισσότερες εξουσίες από όσες τυπικά-θεσμικά τους αναλογούν.
Και με δεδομένο ότι τα κόμματα απαξιώθηκαν ως θεσμοί, μένουν τα πρόσωπα που αναλαμβάνουν να εκπροσωπήσουν και να συμβολοποιήσουν τις παρατάξεις τους.
Ετσι έχουμε η Γιώργο η Κώτσιο.
Δύο εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες απο τις οποίες απορέουν δύο διαφορετικές συμπεριφορές τόσο πολιτικές και πολιτισμικές όσο και αισθητικές.
Η Δημοκρατική Παράταξη μπορεί να καμαρώνει για τον εκφραστή της, που όλο και περισσότερο αυτές τις μέρες αποκτά το πλεονέκτημα του ηγέτη που μπορεί να κυβερνήσει την εποχή της "Ακυβερνησίας" που μεθοδικά με την ανευθυνότητά του καλλιεργεί ο Κώτσιος.
Η Δημοκρατική παράταξη δεν ταυτίζεται με το ΠΑΣΟΚ.Δεν είναι μια μονοκομματική παράταξη.Κανένα κόμμα δεν είναι ιδιοκτήτης της.Ούτε οι δημοκρατικοί πολίτες χρειάζονται τη μεσολάβηση κάποιου κόμματος για να εκφρασθούν.
ReplyDeleteΧωρίς όμως ένα ισχυρό ΠΑΣΟΚ η Δημοκρατική Παράταξη θα είναι απούσα απο τις εξελίξεις που έρχονται ραγδαίες.
ΙΣΧΥΡΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ, ΙΣΧΥΡΟ ΠΑΣΟΚ, ΙΣΧΥΡΟΣ ΓΑΠ, ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΙΣΧΥΡΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΠΑΛΗΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΟΙΡΑ ΣΤΟΥΣ ΔΥΣΚΟΛΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ, ΚΑΤΑΝΟΜΗΣ ΤΩΝ ΠΟΡΩΝ, ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ.
To ΠΑΣΟΚ είναι νεκρό
ReplyDeleteΠοιές εξελίξεις έρχονται ραγδαίες Παρμενίδη;
ReplyDeleteMafia o Parmenides, kanei kai ta anoigmata tou pros SYN. Poios kserei sou leei - maybe.
ReplyDeleteParmenidis, you are a charmer,
se latreuw
xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa
Kαι για να υπενθυμίσουμε σε όλους τι έλεγε την προηγούμενη Δευτέρα στο Ηράκλειο η εκλεκτή και πάλλουσα από ενθουσιασμό νεολαία του ΠΑΣΟΚ:
ReplyDeleteΦΩΦΗ ΓΕΡΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΔΕΞΙΑ
Οποίον βάθος
Οποία gravitas
εγώ όμως επειδή προσαρμόζομαι στην επικαιρότητα, Αρεοπαγιτικήν (εξαπάτησιν, βεβαίως, βεβαιώς) και άλλην αναφωνώ
ΑΠΑΤΗ ΠΡΟΧΩΡΑ ΣΕ ΘΕΛΕΙ ΟΛΗ Η ΧΩΡΑ
Μπορεί να είμαι τώρα μικρόνους διότι είμαι ακόμα μικρή, αλλά όταν μεγαλώσω θα γίνω μεγαλόνους.
ReplyDeleteΠροοδευτική ψήφος στις 16 Σεπτεμβρίου
ReplyDeleteΟι εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου διεξάγονται σε μία ιδιαίτερη πολιτική συγκυρία: είναι φανερό πως τα δύο κόμματα-πυλώνες της μεταπολιτευτικής περιόδου δυσκολεύονται περισσότερο από ποτέ να αναδείξουν τις διαφορές τους και να πείσουν τους πολίτες πως μπορούν να εγγυηθούν το μέλλον της πατρίδας και την ευημερία των πολιτών.
Υπάρχει πράγματι ένα απωθητικό κοινό υπόβαθρο στο σημερινό ΠΑΣΟΚ και τη σημερινή ΝΔ: η επαγγελματοποίηση της πολιτικής, η κυριαρχία της επικοινωνίας και του εντυπωσιασμού, η κυνική αντιμετώπιση των πολιτών αφορούν αμφότερα τα κόμματα. Η έλλειψη σχεδίου, η επιπολαιότητα και η απρονοησία είναι επίσης εξίσου ενοχλητικά κοινά τους χαρακτηριστικά.
Παρόλα αυτά τα δύο κόμματα δεν είναι ίδια: η συντηρητική ΝΔ φερ' ειπείν έχει εγκαταλείψει τη διεκδίκηση των εθνικών δικαίων στην καλή προαίρεση των «προστάτιδων» δυνάμεων. Αντί να διεκδικεί, η Ελλάς στο εξωτερικό παριστάνει το «καλό παιδί» στους εκάστοτε ισχυρούς (τις ΗΠΑ, την ΕΕ, τη Ρωσία) ενώ κομπορρημονεί ανέξοδα στο εσωτερικό.
Το προοδευτικό ΠΑΣΟΚ έδειξε πρόσφατα -κυρίως με τις αποφάσεις του Ελσίνκι και την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ- πως τα εθνικά συμφέροντα επιτυγχάνονται όταν οι μεν στόχοι είναι ξεκάθαροι, η δε πορεία επίτευξής τους προκύπτει από ένα μείγμα «σκληρών» και «υποχωρητικών» κινήσεων, που εντάσσονται σε ένα συνεκτικό σχέδιο.
Στην οικονομία η ΝΔ είναι το κόμμα της μεταφοράς πόρων από τα ασθενή κοινωνικά στρώματα στην παραοικονομία, το «μαύρο χρήμα» και τις επιχειρήσεις, ανεξαρτήτως παραγωγικής και κοινωνικής υφής. Είναι επίσης το κόμμα της μείωσης των δημοσίων επενδύσεων χωρίς νοικοκύρεμα της οικονομίας.
Το ΠΑΣΟΚ αντιθέτως είναι το κόμμα της αύξησης της αγοραστικής δύναμης των μισθωτών, της ανάπτυξης του κοινωνικού κράτους, της περιφερειακής εξίσωσης. Αυτό δείχνουν όλα τα στοιχεία της περιόδου 1974-2007, όπως και τα στοιχεία της τελευταίας δεκαετίας.
Στο κοινωνικό επίπεδο η ΝΔ είναι το κόμμα του κοινωνικού συντηρητισμού, της μισαλλοδοξίας, των κοινωνικών διακρίσεων. Είναι το κόμμα της ανεξέλεγκτης αστυνόμευσης και του ανεξέλεγκτου παρακράτους.
Το ΠΑΣΟΚ είναι το κόμμα του κοινωνικού εκσυγχρονισμού (θυμίζουμε: ισότητα γυναικών, αποποινικοποίηση... μοιχείας, ιατρική αντιμετώπιση των χρηστών ναρκωτικών, προοδευτικοί νόμοι ενάντια στα βασανιστήρια, κατοχύρωση συνδικαλισμού, κ.λπ).
Προκαλεί επίσης ανησυχία το διαρκές φλερτάρισμα της ΝΔ με την θεσμική εκτροπή (που στην ουσία δεν είναι παρά η άλλη όψη της αποθέωσης της επικοινωνίας): σε υποθέσεις όπως ο βασανισμός Πακιστανών, οι υποκλοπές, ο συνυπολογισμός των «λευκών» ψηφοδελτίων προκειμένου να εκλεγεί ο... θείος του πρωθυπουργού, η εκπροσώπηση στην ΚΕΔΚΕ κ.ά. η ΝΔ δε δίστασε να λειτουργήσει στην «κόψη του ξυραφιού» μεταξύ νομιμότητας κι εκτροπής.
Πολύ πρόσφατες είναι ακόμα οι σκέψεις να... αναβληθούν οι εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου λόγω των διαστάσεων που πήραν οι πρόσφατες πυρκαγιές!
Είναι προφανές πως οι εγκέφαλοι πίσω από τη σημερινή κυβέρνηση δεν έχουν ενδοιασμό να θυσιάσουν ακόμα και τη θεσμική ευταξία στο βωμό του άμεσου κομματικού-προσωπικού τους συμφέροντος.
Δυστυχώς ή ευτυχώς, την επομένη των εκλογών της 16ης Σεπτεμβρίου η διακυβέρνηση του κράτους θα ανατεθεί σε έναν από τους συνήθεις δύο πόλους: το συντηρητικό, γύρω από τη «Νέα Δημοκρατία» ή τον προοδευτικό, γύρω από το «Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα».
Αυτό είναι το κύριο δίλημμα στο οποίο καλούμαστε να απαντήσουμε με την ψήφο μας στις 16 Σεπτεμβρίου.
Τα υπόλοιπα κόμματα, της παραδοσιακής αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ) ή του «νέου κέντρου» («οικολόγοι-πράσινοι», «δημοκρατική αναγέννηση» και «φιλελεύθερη συμμαχία»), παρά τα όποια θετικά τους στοιχεία, παραμένουν εξαιρετικά ανώριμα. Θεωρούμε πως είναι ριψοκίνδυνο να τους ανατεθεί σημαντικός ρόλος στη διακυβέρνηση της χώρας.
Έτσι λοιπόν η ιστοσελίδα «Προοδευτική Πολιτική», καλεί τους αναγνώστες της να υπερψηφίσουν στις 16 Σεπτεμβρίου τους υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ.
Με την προοδευτική αυτή ψήφο μας, θα απαλλάξουμε τη χώρα από τη χειρότερη κυβέρνηση που γνώρισε ο τόπος εδώ και δεκαετίες και θα της δώσουμε την προοπτική ενός πιο εξισορροπημένου πολιτικού συστήματος, πιο ικανού να γυρίσει τη σελίδα της μεταπολίτευσης και να οδηγήσει στην πλατιά, συμμαχική, μεταρρυθμιστική κυβέρνηση που χρειάζεται η πατρίδα.
@PPOL
ReplyDeleteΜια πολύ φλύαρη ανάλυση που δεν τιμά και τόσο τους προοδευτικούς πολίτες.
ΧΑΟΣ!
ΧΑΟΣ!
ΧΑΟΣ!
ΧΑΟΣ!
Η Αρχή της Δημιουργίας
Ο KOTSIOS άρχισε να μου γίνεται πολύ συμπαθής.Πέταξε τη πορφυρή χλαμύδα της καταλληλότητας,της κυβερνησιμότητας, της ηγετικότητας και το έρριξε στην επαιτεία.
ReplyDeleteΜπαγασάκος,κατεργαράκος και ψευτούλης αλλά πολύ ανθρώπινος,πολύ κοντά σε συνήθεις ανθρώπινους χαρακτήρες.
Μας ψιθυρίζει στο αυτί: "ΚΑΙ ΓΩ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΣΑΣ ΕΙΜΑΙ.ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟ ΚΟΛΠΟ".
Προσωπικά είναι η πρώτη φορά που τον πιστεύω γι'αυτό και άρχισα να τον συμπαθώ.
Ελα ομως που εχω μέσα μου το ΧΑΟΣ!
@/Η από ppol.gr είπε
ReplyDeleteΤο blog αυτό δεν είναι για κοματόσκυλα....οοουστ γιατί θα πέσει φόλα!!!
Ρε μπαγάσα Ελληνα, που κάνεις πως δουλεύεις,που κάνεις πως σπουδάζεις,που κάνεις ότι είσαι πατριώτης,που κάνεις ότι σβήνεις τις φωτιές,που κάνεις ότι είσαι προοδευτικός,έχει πλάκα να μας τη κάνεις και να ψηφίσεις ΧΑΟΣ.
ReplyDeleteΞέρω ότι κάνεις τον ΑΝΑΠΟΦΑΣΙΣΤΟ αλλά επειδή είσαι μπαγάσας δουλεύεις τους δημοσκόπους και βάζεις το ΚΩΤΣΙΟ να κοψοχολιάζει.
Μεταξύ κατεργαραίων ειλικρίνεια ε!
Reality bites! / του Νίκου Ράπτη
ReplyDelete«Δεν είναι δυνατό να συζητάμε σήμερα και να λέμε τα ίδια που λέγαμε πριν δυο χρόνια, όταν καιγόταν η Αττική. Δεν γίνεται η χώρα να τρέχει, μονίμως, πίσω από τις εξελίξεις. Πρέπει κατ' αρχή να αξιοποιήσουμε τους διαθέσιμους πόρους. Δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί το κτηματολόγιο, με αποτέλεσμα να μην κόβεται η όρεξη στους επίδοξους καταπατητές... Είναι ανάγκη να υπάρξει ένα ευρύ δίκτυο αντιπυρικών ζωνών. Είναι ανάγκη να έχουμε, επιτέλους, αποτελεσματική δασική πολιτική»
Κώστας Καραμανλής, 14/7/2000
Αυτό είναι ένα άρθρο που περίμενε να γραφτεί από τις 7 Μαρτίου του 2004. Τότε που αναδείχθηκε στη χώρα μας μία κυβέρνηση που πίστευε πως η πολιτική είναι θέμα «επικοινωνίας», ενδυνάμωσης των δυνατών, φροντίδας για τους «ανθρώπους της» και αδράνειας στα θέματα της οικονομίας και της κοινωνίας (ή αποχής από κάθε τι που έχει «πολιτικό κόστος» -που είναι το ίδιο).
Μία κυβέρνηση που δεν έδινε δυάρα για τις βαθιές τάσεις της κοινωνίας, την απαξίωση της πολιτικής, την έλλειψη εμπιστοσύνης προς την πολιτεία. Που ειρωνευόταν εν τοις πράγμασι αξίες κοινωνικής οργάνωσης όπως την αξιοκρατία, τον προγραμματισμό, την μέριμνα για τις υλικοτεχνικές υποδομές κ.ο.κ.
Που αδιαφορούσε εντέλει για την Πατρίδα.
Επί σαράντα δύο μήνες η στρατηγική αυτή έμοιαζε εκλογικά άριστη, αποτελεσματικότατη: τα προβλήματα μπαλώνονταν ή χώνονταν κάτω από το χαλί, οι πολιτικοί χαμογελούσαν και χαριεντίζονταν δεξιά-αριστερά, ο πρωθυπουργός μόρφαζε και χειρονομούσε, τα ρουσφέτια έδιναν κι έπαιρναν (μέχρι νηπιαγωγοί έγιναν διδάκτορες ιατρικής, δημοσιογραφίσκοι β' διαλογής μετατράπηκαν σε «μεγάλες κυρίες» της δημοσιογραφίας και η κληρωτίδα του «ανοικτού πανεπιστημίου» τρελάθηκε κι άρχισε να κληρώνει υπουργούς και συγγενείς τους). Όσο για το επικοινωνιακό επιτελείο είχε επιδέξια μετατρέψει το ΠΑΣΟΚ σε ό,τι ήταν η δεξιά τη δεκαετία του 1980: σε επάρατο, εκτός συζήτησης.
Δύο τινά συνέβαιναν: ή αυτή η κυβέρνηση είχε βρει ένα νέο μείγμα πολιτικής που έβγαζε άχρηστα διακόσια χρόνια κοινοβουλευτικής δημοκρατίας (άχρηστη η πρόγνωση, η αξιοκρατία, η μελέτη των φακέλων, η ύπαρξη τεχνοκρατών κι εμπειρογνωμόνων, οι κρατικές δαπάνες, η συναίνεση κι η εμπιστοσύνη των πολιτών) ή απλά περιμέναμε το «σοκ της πραγματικότητας», οπότε θα διαπιστώναμε πως «ο βασιλιάς είναι γυμνός»
Οι περισσότεροι υποστήριζαν το πρώτο: η πολιτική, μάς έλεγαν, ήταν πια θέμα των λίγων που τρώνε και των πολλών χαζών ή βολεμένων. Οι υπόλοιποι εξάλλου μπορούσαμε να ζούμε πέραν της πολιτικής, αξιοποιώντας κανά ρουσφετάκι, δίνοντας κανά φακελάκι κάνοντας καμιά παρανομιούλα.
Από χθες ξέρουμε πως ισχύει το δεύτερο: όταν η πραγματικότητα δάγκωσε, η επικοινωνία, τα χαμόγελα, οι ατάκες, οι χειρονομίες, οι «μικρές φράσεις» (αλλά και η «οξύτητα», τα «διλήμματα», οι «άσσοι στο μανίκι») και όλα τα μπιχλιμπίδια της «νέας διακυβέρνησης» εξαφανίστηκαν «σα να 'ταν από χιόνι».
Αντιμέτωπη με την πρώτη της σοβαρή κρίση η κυβέρνηση απλώς έριξε «λευκή πετσέτα». Αντέδρασε όπως αντέδρασε η χούντα το 1974 -χωρίς να διαθέτει Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Κρύφτηκε στις μεζονέτες της και τώρα διακηρύσσει πως η πολιτική τελείωσε και όποιος μιλάει πολιτικά είναι προδότης, να-κακά!
Για την πολιτική όμως δεν είναι ανάγκη πια να μιλάνε οι ζωντανοί: μιλάνε οι νεκροί. Μιλάνε τα αποκαΐδια. Μιλάει η βουβαμάρα του κόσμου στους δρόμους και η αηδία.
Κανονικά, στις κρίσεις ο λαός στρέφεται προς τους ηγέτες του, χρειάζεται τη συμπαράσταση και την ισχύ τους. Όταν ο λαός διαμηνύει στην μόνη «αγορά» που του απέμεινε (και τη μόνη που του αρμόζει, την τηλεόραση)- πως δεν θέλει να βλέπει πολιτικούς ούτε ζωγραφιστούς, τότε... «είπατε τω βασιλεί, χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά»
Την Παρασκευή το βράδυ το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα τέλειωσε. Ο Καραμανλής «ο μικρός» τσαλακώθηκε δια παντός. Οι πολυτελείς μεζονέτες τρίζουν, τα μαφιόζικου τύπου 4Χ4 των υπουργών χάνουν λάδια, τα πούρα στα «κεντρικά εστιατόρια των Αθηνών» σκάνε στα μούτρα των συνδαιτημόνων. Οι γόνοι των ευγενών αγωνιούν για το μέλλον τους. Τα μεγάλα κομματικά μαγαζιά ξεπουλάνε. Οι δοσίλογοι ερευνούν τις ενδεχόμενες προοπτικές τους. Στα υπουργεία οι σύμβουλοι των υπουργών ούτε για γκόμενες κι αθλητικά δεν έχουν το κουράγιο να μιλήσουν.
«Απέσβετο και λάλον ύδωρ»
Από μία άποψη ο «Θεός της Ελλάδας» επέτρεψε αυτό το κακό ως τελευταία προειδοποίηση. Θυμίζω πως είμαστε πραγματικά τυχεροί που η πραγματικότητα δεν μας «δάγκωσε» με απώλεια εθνικού εδάφους ή οικονομική κατάρρευση.
Η «τιμωρία» ήταν εντέλει πολύ επιεικής σε σχέση με την «αμαρτία». Από εκεί και πέρα ελεύθεροι άνθρωποι είμαστε και αποφασίζουμε. Αν θεωρήσουμε πως το μεταπολιτευτικό όνειρο απλά «τρίζει», αν μετά το σοκ ξαναγυρίσουμε στο «business as usual» και μάλιστα 20 μέρες πριν από εκλογές, «θα δεις τι σου 'χω για μετά» που λέει και το τραγούδι.
Και 'γώ αναποφάσιστος είμαι.
ReplyDeleteΕίμαι και πολύ...μπερδεμένος.
Επειδή είμαι φίλος του PPOL που είναι η καλύτερη progressive αρθροσελίδα του ελληνικού διαδικτύου και επειδή του την πέσατε αδίκως σας παρέθεσα ακόμα ένα αρθράκι. Γιατί εγώ δεν ξεχνώ την καταστροφική ανεπάρκεια της ΝΔ και τα καμμένα δάση όσες φώφες κι αν εμφανιστούν.
ReplyDelete@ΡΡΟL
ReplyDeleteΤέτοιες ώρες αυτά τα κηρύγματα εμάς τους αναποφάσιστους μας σπρώχνουν ΚΑΤΑΛΛΗΛΩΣ πρός τους αποφασισμένους ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΟΥΣ.
Δικαίωμά σας εμπρός μαρς
ReplyDelete@ppol
ReplyDeleteMhn asxoleisai me g700 file! Mono h genia twn 700 den einai mazemenh edw! Mhn to psaxneis ...
@anonymous
ReplyDeleteΚαλά θα ήταν να λέμε τι μας αρέσει και γιατί και τι δεν μας αρέσει και γιατί.Ακόμα και όταν αυτοί που γράφουν νομίζουμε ότι είναι κακοπροαίρετοι.
Μπα εγώ λέω ότι είναι μόνο που έχουν μαζευτεί και πολλοί "παλιοί". Εντάξει δεν είναι πρόβλημα αυτό ο καθένας έχει άποψη και την λέει. Όποιος έχει επιχειρήματα τα καταθέτει και δε φοβάται τίποτα. Εγώ δε φοβάμαι.
ReplyDeleteTA NEA
ReplyDelete[ ΑΙΧΜΕΣ ]
Θέλουμε κυβέρνηση Πολύδωρα, Ψωμιάδη και Άνθιμου;
Του Κώστα Ρεσβάνη
«ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΩ αποφάσεις εν θερμώ» είπε ο Καραμανλής, υπαινισσόμενος ότι υπάρχουν ευθύνες στην κυβέρνησή του- δηλαδή στον Πολύδωρα και τον εσμό που όρισε για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών-, αλλά θα καταλογισθούν αργότερα... Η αδυναμία (για ποιο λόγο;) όμως του Καραμανλή να διώξει τον Πολύδωρα φανερώθηκε και... εν ψυχρώ. Όταν ο ανεκδιήγητος προϊστάμενος των πραιτώρων και προστάτης της ζαρντινιέρας κραύγαζε «είμαστε για τα μπάζα» ή «κάνω αγγαρεία στο υπουργείο». Ποιος πρωθυπουργός, σε ποια χώρα, θα άφηνε υπουργό να του τρίβει στη μούρη απαξιωτικές εκφράσεις για έναν από τους πιο ευαίσθητους τομείς της Δημοκρατίας, τη Δημόσια Τάξη, και δεν θα του έδειχνε κλωτσηδόν την πόρτα; Έτσι, πάντως, τον όρισε πυλώνα της κυβέρνησης και του κόμματός του.
Ωστόσο, τις τελευταίες ημέρες, όταν κατάλαβε ότι οι εκλογές της ερχόμενης Κυριακής δεν θα είναι υγιεινός περίπατος, άρχισε να ψωμίζεται από καρύδια κάθε καρυδιάς. Δεν ήταν ασφαλώς τυχαίο ότι οι βαθύτερες υποκλίσεις του έγιναν στον Ψωμιάδη και στον Άνθιμο, δύο πρόσωπα βουτηγμένα ώς τον λαιμό στο βαθύ μαύρο κράτος. Και αυτοί ασφαλώς, σαν γριές αλεπούδες που είναι, θα ζητήσουν κάθε είδους ανταποδοτικά τέλη αν τη Δευτέρα υπάρξει πλειοψηφία της Δεξιάς. Όμως, τέτοια κυβέρνηση οραματίζονται οι δημοκρατικοί πολίτες στις αρχές του 21ου αιώνα; Μια κυβέρνηση- όμηρο του Πολύδωρα, του Ψωμιάδη και του Άνθιμου;
www.simerini.gr
ReplyDeleteΣάββατο 08 Σεπ 2007
H αποτυχία του νεοφιλελευθερισμού
Του Ανδρέα Γ. Χριστόπουλου
"O νεοφιλελευθερισμός είχε πολύ γρήγορα τρεις καταλήξεις:
* Oι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι, μέσα από ένα καθεστώς αδιαφάνειας και διαφθοράς, αφού πλέον το κράτος ΔEN OΔHΓEI την κοινωνία αλλά AKOΛOYΘEI."
AΠΑΝΤΩ:
Η ιστορία αλλά και τα τεκταινόμενα, στη χώρα μας και αλλού, ουδεμιά αφήνουν αμφιβολία ότι διαφθορά και αδιαφάνεια δεν είναι σταθερές παράμετροι (constant parameters) συγκεκριμένου πολιτικο-οικονομικού συστήματος (φιλελευθέρου vs σοσιαλφιλελευθέρου vs σοσιαλιστικού), ή μορφωτικού και κοινωνικο-οικονομικού στρώματος (υψηλού vs. μεσαίου vs. χαμηλού).
Αληθές είναι πως διαφθορά και αδιαφάνεια είναι μεταβλητές κοινωνικές παράμετροι (variable parameters) και η συχνότητα τους συνδέεται με μια σειρά άλλων, σταθερών και ανεξαρτήτων παραμέτρων [eg το γνωστικό επίπεδο και η γεωγραφική-τοπογραφική διαφοροποίηση (constant parameters), απότομοι κοινωνικοί ή οικονομικοί μετασχηματισμοί/κλυδωνισμοί (independent parameters) κλπ]. Πράγματι, κατά τα στοιχεία της ΕΕ, ο νότος της Ευρώπης έχει μεγαλύτερη συχνότητα διαφθοράς έναντι του βορρά, όπως και οι χώρες του πρώην σοσιαλιστικού bloc έναντι των δυτικών Ευρωπαϊκών. Από όλες δε αυτές τις χώρες, πρώτη στην διαφθορά (ή σχεδόν πρώτη από χρόνο σε χρόνο) είναι η Ελλάδα.
Πολλοί έχουν σπεύσει να συνδέσουν την διαφθορά της Ελλάδας με τον σοσιαλισμό (ή τέλος πάντων τον sui generis σοσιαλισμό που εφαρμόσθηκε). Aν και ανακριβής, αυτή η άποψη φαίνεται πειστική αφού το ΠΑΣΟΚ διακυβέρνησε την χώρα επί 20 χρόνια. Η σωστή όμως ερμηνεία, βάσει της κατανομής στον πίνακα διαφοροποίησης της διαφθοράς στην ΕΕ, είναι ότι η Ελλάδα υπέστη ΚΑΙ απότομο κοινωνικό μετασχηματισμό ΚΑΙ απότομη αλλαγή οικονομικού επιπέδου ΚΑΙ, τέλος, είναι χώρα αμαθής (όχι αγράμματη, αλλά αμαθής) και Μεσογειακή. Προσωπικά δε θα πρόσθετα ότι ένας άλλος πράγοντας που τροφοδότησε σημαντικά την διαφθορά και αδιαφάνεια είναι ο άκρατος λαϊκισμός (θυμάστε την toilette sur mer στην Σύμη;), ο οποίος λειτουργεί εξ ίσου αποτελεσματικά στην εξάπλωση της διαφθοράς, στο πλαίσιο και του σοσιαλισμού και του φιλελευθερισμού.
Στον ίδιο βαθμό, λοιπόν, που είναι άκριτο να συνδέονται διαφθορά και αδιαφάνεια με τον σοσιαλισμό per se, είναι ανόητο να συνδέονται και με τον (νεο)φιλελευθερισμό.
@TA NEA
ReplyDelete"[ ΑΙΧΜΕΣ ]
Θέλουμε κυβέρνηση Πολύδωρα, Ψωμιάδη και Άνθιμου;
Του Κώστα Ρεσβάνη "
AΠΑΝΤΩ:
Ουδέν χειρότερο του λαϊκισμού, εκτός από το να απαντάμε στον λαϊκισμό λαϊκίζοντας.
@ ca
ReplyDeletePou eides laikismo sto ar8ro twn newn?
"Από μία άποψη ο «Θεός της Ελλάδας» επέτρεψε αυτό το κακό ως τελευταία προειδοποίηση. Θυμίζω πως είμαστε πραγματικά τυχεροί που η πραγματικότητα δεν μας «δάγκωσε» με απώλεια εθνικού εδάφους ή οικονομική κατάρρευση."
ReplyDeleteΜη βιάζεστε, περιμένετε λίγο ακόμα.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με άκρως επικίνδυνους "ερασιτέχνες της πολιτικής".
Υποτάσσουν όλο τους το είναι στο βωμό του κομματικού συμφέροντος, της τσέπης τους, και της εικόνας. Έχουν εθιστεί τόσο πολύ στις παραπάνω πρακτικές που οι αντιλήψεις τους πλέον ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα και το γενικότερο εθνικό συμφέρον. Το τραγικό είναι ότι αυτές τις αντιλήψεις τους τις καλλιεργούνε συστηματικά (με γκεμπελική μαεστρία) και στο λαό.
Ο πάντα επίκαιρος Π. Κονδύλης έλεγε:
«Δυστυχώς, ένας λαός χάνει τη δυνατότητα στρατηγικής σκέψης όταν ακριβώς τη χρειάζεται περισσότερο.»
Φαίνεται πως σε αυτές τις εκλογές η γενικότερη σύγχυση επιλογών ψήφου από την πλευρά των πολιτών, αλλά και η σύγχυση στις κατευθύνσεις από την πλευρά όλων των κομμάτων, επιβεβαιώνει ίσως με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την σκέψη αυτού του μεγάλου έλληνα στοχαστή.
Κι αυτήν η επιβεβαίωση είναι σίγουρο πως θα λάβει τραγική για τη χώρα εξέλιξη, αν στις 17 Σεπτεμβρίου ο λαός εκλέξει αυτοδύναμη κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Κ. Καραμανλή.
Ο Θεός της Ελλάδας να βάλει το χέρι του!
@vaggelas
ReplyDelete"Εδώ έχουμε να κάνουμε με άκρως επικίνδυνους "ερασιτέχνες της πολιτικής".
Υποτάσσουν όλο τους το είναι στο βωμό του κομματικού συμφέροντος, της τσέπης τους, και της εικόνας. Έχουν εθιστεί τόσο πολύ στις παραπάνω πρακτικές που οι αντιλήψεις τους πλέον ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα και το γενικότερο εθνικό συμφέρον. Το τραγικό είναι ότι αυτές τις αντιλήψεις τους τις καλλιεργούνε συστηματικά (με γκεμπελική μαεστρία) και στο λαό."
ΑΨΟΓΟΣ!!
O Παρμενίδης τώρα σκέφτεται,
ReplyDelete"What am I going to say next"
χαχαχαχαχαχαχαχα
@Anonymous
ReplyDelete"@ ca
Pou eides laikismo sto ar8ro twn newn? "
Στον ΤΙΤΛΟ και όχι μόνο (από πότε ο Ανθιμος και ο Ψωμιάδης είναι στην Κυβέρνηση;).
Oι παιδαριωδώς απλοποιητικές και ισοπεδωτικές-σαρωτικές εξισώσεις είναι είναι το όπιο του λαού, ΑΚΥΡΩΝΟΥΝ την δημοκρατία!!
ΦΩΦΗ ΓΕΡΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΔΕΞΙΑ
ReplyDeleteΟ Τέως Καταλληλότερος άρχισε να ανησυχεί,να φοβάται,να ψιλοκλαψουρίζει.Απέκτησε καθαρά ανθρώπινες ιδιότητες.
ReplyDeleteΓι'αυτό ,αν συνεχίσει έτσι, θα αποσύρω ΟΟΟΟΛΟΥΣ τους χαρακτηριμούς,που σαν άνθρωπος και ΄γώ,παρασύρθηκα και τους του χάρισα πλουσιοπάροχα.
ΚΡΑΤΗΣΕ ΜΌΝΟ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΚΑΛΗ:Μπαγασάκος,Κατεργαράκος,ψευτούλης.ΑΥΤΆ και μόνο του αρκούν για να τον έχουμε και πάλι Πρωθυπουργό τη Δευτέρα.
Σιδερένιος μπουχεσάκια!
Σύντροφε Νεολαίε,
ReplyDeleteΣ ευχαριστώ για τον πατριωτικό ενθουσιασμό σου.
Εν αγνοία της γνώσης μου ή εν γνώσει της αγνοίας μου, τέλος πάτων δεν θυμάμαι πως μου είπε η γιαγιά μου να το πω, έκανα και γω μια απόπειρα εξαπάτησης του Αρείου Πάγου, ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ακόμα και την τιμή μου στον βωμό της υπηρεσίας του ΑΝΘΡΩΠΟΥ.
Γι αυτό, αυτός ο μισάνθρωπος Κομφούκιος που είναι εκπρόσωπος της CIA, όπως λέει η γιαγιά μου, δεν μ έχει αφήσει σε χλωρό κλαρί.
@ ca
ReplyDeleteo karamanlis akyrwneis th dhmokratia pou ypografei se dhmopshfismata k dinei fylaxta ston kommatarxh tou ton xountodoulo
@Anonymous
ReplyDelete"@ ca
o karamanlis akyrwneis th dhmokratia pou ypografei se dhmopshfismata k dinei fylaxta ston kommatarxh tou ton xountodoulo "
ΑΣΦΑΛΕΣΤΑ!!!
Συμφωνώ και επαυξάνω.
Αλλά δεν πολεμάς την ακύρωση με παράλληλα-ανάλογα συνθήματα.
Διότι, τότε, την ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙΣ και την διαιωνίζεις.
Kαι ούτε νομιμοποιείται ο κύριος Λαμπράκης, άτομο με βαθειά καλλιέργεια και κομψότητα ύφους, να χειραγωγεί και να "θυσιάζει" τον ευάλωτο λόγω αμαθείας πολίτη στον βωμό του tirage και της αναγνωσιμότητας!
ReplyDeleteΕνδιαφέρον σχόλιο του (μέγα) Σημίτη σε σχέση με την ανωριμότητα της κοινωνίας για ευρύτερες συναινέσεις.
ReplyDeleteΑντιγράφω:
Ερ.: Δεν υπάρχουν όμως προβλήματα που μπορούν να λυθούν αποτελεσματικά μόνο με μια ευρύτερη κινητοποίηση από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους π.χ. η αναμόρφωση του Πανεπιστημίου;
Απ.: Ναι. Αλλά μια λύση ευρύτερης αποδοχής απαιτεί καλή προετοιμασία των προτάσεων σε συνεργασία με τους ενδιαφερόμενους, συνεννόηση, ευρύτερο δημόσιο διάλογο και πολιτική βούληση να ξεπερασθούν εμπόδια. Οι προϋποθέσεις αυτές δύσκολα συγκεντρώνονται. Κάθε κόμμα συνήθως αισθάνεται υποχρεωμένο να στηρίξει τις θέσεις εκείνης της ομάδας που πρόσκειται σ’ αυτό για να ενισχύσει τις θέσεις του στο χώρο. Δεν πολυεξετάζει αν πρόκειται για λογική ή ακραία συντεχνιακή άποψη. Η αδυναμία να εκπονηθούν ευρύτερα αποδεκτές λύσεις είναι κοινωνικοπολιτικό πρόβλημα. Αντικατοπτρίζει την αδυναμία των κομμάτων να επέμβουν δημιουργικά σε κοινωνικές διαμάχες. Είναι ένδειξη ανωριμότητας της κοινωνίας των πολιτών. Μια κυβερνητική συνεργασία των κομμάτων εξουσίας δεν αναπληρώνει αυτή την έλλειψη. Θα τροφοδοτήσει αντιδράσεις και στροφή προς τα ακραία κόμματα.
Ολη η συνέντευξη στο site του
@ ca
ReplyDeleteDen einai dika mou ta syn8hmata, apla metefera kapoies apopseis. O Lamprakis ti douleia exei? Aytos einai to 8ema mas?
Ο Σημίτης στο θέμα "παιδεία" δεν συνεισέφερε τίποτε απολύτως.Εχει μεγάλη ευθύνη γι'αυτό.
ReplyDeleteΤο καθηγητικό κατεστημένο ήταν η αγαπημένη του συντεχνία.
Είναι η μαύρη τρύπα της κυβερνητικής του πολιτικής.
Ας μη μέμφεται την "ανωριμότητα" της κοινωνίας γι'αυτό.
well said parmenides
ReplyDeleteΟ ΓΑΠ,ως υπουργός παιδείας της προ-Σημιτικής περιόδου, ίδρυσε το ΕΑΠ (Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο).
ReplyDeleteΜεγάλο επίτευγμα.ΟΛΟΙ ΤΟΝ ΛΟΙΔΩΡΟΎΣΑΝ ΤΌΤΕ, ΓΙΑΤΊ,ΩΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΕΧΝΙΩΝ,ΔΕΝ ΚΑτανοούσαμε την αξία ενός ΕΑΠ ΣΤΟ ΣΎΓΧΡΟΝΟ ΚΌΣΜΟ.
Κόντρα όμως στο ρεύμα το έκανε και έμεινε.Τhanks GAP!
Και όμως η απάντηση Σημίτη είναι πολύ ειλικρινής και πραγματιστική. Καταρχήν δεν μιλά μόνο για ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ, αλλά για "Κάθε κόμμα συνήθως αισθάνεται υποχρεωμένο να στηρίξει τις θέσεις εκείνης της ομάδας που πρόσκειται σ’ αυτό για να ενισχύσει τις θέσεις του στο χώρο".
ReplyDeleteΕπίσης θέτει και το δάκτυλο επί της πληγής όταν αναφέρεται στην αδυναμία ουσιαστικού διαλόγου και προγραμματικών συμφωνιών σαν γενικότερο χαρακτηριστικό (όχι ειδικά για την Παιδεία: το ίδιο εξάλλου ισχύει σε όλα τα μεγάλα προβλήματα, πχ Ασφαλιστικό)
"Η αδυναμία να εκπονηθούν ευρύτερα αποδεκτές λύσεις είναι κοινωνικοπολιτικό πρόβλημα. Αντικατοπτρίζει την αδυναμία των κομμάτων να επέμβουν δημιουργικά σε κοινωνικές διαμάχες. Είναι ένδειξη ανωριμότητας της κοινωνίας των πολιτών."
Δε νομίζω πως έχει κάπου λάθος, ούτε έχει ανάγκη να δικαιολογήσει τα πεπραγμένα της πιο πετυχημένης πρωθυπουργίας των τελευταίων δεκαετιών (με όλες τις αδυναμίες της και τα λάθη της). Το πιό σημαντικό για μένα είναι πως ουσιαστικά αναδεικνύει την υστέρηση της ελληνικής κοινωνίας χωρίς να χαϊδεύει τους πολίτες. Μιά διαφορετική αντίληψη από το σημερινό ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.
Ως Υπουργός Παιδείας,αλλά και ως υπυργός των εξωτερικών ο ΓΑΠ,ΈΧΕΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΆΣΕΙ ΠΑΜΠΟΛΛΑ ΕΠΙΤΕΎΓΜΑΤΑ,που σπάνια άλλος υπουργός μπορεί να τον ανταγωνισθεί.Εμείς όμως ούτε τα "γνωρίζουμε" ούτε τα αναγωρίζουμε.
ReplyDeleteΟ ίδιος δυστυχώς δεν τα προβάλλει για να μη προσβάλλει το ΒΑΘΥ ΠΑΣΟΚ,απο το οποίο και για το οποίο, φυσικά, θα τιμωρηθεί την ερχόμενη Κυριακή.Μακάρι να διαψευσθώ.
Οι απαντήσεις κ. Σημίτη στο παραπάνω απόσπασμα είναι ορθές down to the iota.
ReplyDeleteΤο μόνο που θα άλλαζα είναι αντί
" Μια κυβερνητική συνεργασία των κομμάτων εξουσίας δεν αναπληρώνει αυτή την έλλειψη"
σε΅
"Μια κυβερνητική συνεργασία των κομμάτων εξουσίας δεν ΑΡΚΕΙ ΓΙΑ ΝΑ αναπληρώσει αυτή την έλλειψη"
@ parmenides
ReplyDelete"Ο ίδιος δυστυχώς δεν τα προβάλλει για να μη προσβάλλει το ΒΑΘΥ ΠΑΣΟΚ"
Μα αυτό είναι που του καταλογίζω με ΠΑΘΟΣ. Οτι δεν προσέβαλε το ΒΑΘΥ, ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟ, ΑΝΙΚΑΝΟ ΠΑΣΟΚ and for that matter,
αυτό το λάθος καταλογίζεται και στον κ. Σημίτη ΠΟΥ μπορούσε να κάνει την ΑΝΑΤΡΟΠΗ μετά την εκλογή του το 2000.
Και άκου Παρμενίδη θα λείψω 24 ώρες. Μην αρχίσεις να αλωνίζεις.
ReplyDeleteΣε φιλώ
Ο ΓΕΓΟΝΕ ΓΕΓΟΝΕ.ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΤΟΥ ΓΑΠ ΤΟΥ 2007,ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΙΔΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ,ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΠΑΣΟΚ. ΚΑΘΕ ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙ ΔΙΑ ΓΥΜΝΟΥ ΟΦΘΑΛΜΟΥ.
ReplyDeleteΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ
ReplyDeleteΑρχή και τέλος Ψηφοδελτίου Επικρατείας
ΗΓΟΥΝ
Ο απόλυτος συμβολισμός
Στην κορυφή ΑΠΑΤΗ avec ΒΛΑΚΕΙΑ
στην ουρά ΚΟΥΤΟΠΟΝΗΡΙΑ avec ΑΠΑΤΗ
To ΠΑΣΟΚ, σ αυτό το θέμα είναι συνεπές
ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕ
Βάζοντας στην κορυφή του ψηφοδελτίου την ηλιθία και καπηλεύτρια του πατρικού ονόματος Γεννηματά,
ReplyDeleteο κ. Παπανδρέου μου προσέβαλε την νοημοσύνη, μου προσέβαλε την αξιοπρέπεια και με ΕΦΤΥΣΕ
την Κυριακή, όταν θα ψηφίζω στο Σχολείο μου και θα θυμηθώ τα παιδικά μου,
Ι shall pay him back in kind! (ελληνιστί, εις είδος).
αυτό το λάθος καταλογίζεται και στον κ. Σημίτη ΠΟΥ μπορούσε να κάνει την ΑΝΑΤΡΟΠΗ μετά την εκλογή του το 2000.
ReplyDeleteΜπορούσε; Πολύ αμφιβάλλω... Δυστυχώς ο Σημίτης υπήρξε μόνος, πολύ μόνος. Η μόνη απειλή που έπιανε τόπο κατά καιρούς ήταν της παραίτησής του...