«Πύρ-ρειος», η νίκη στις εκλογές

Από τον Στράτο Φαναρά

Η πρωτοφανής καταστροφή που έπληξε τη χώρα μας, δεν είναι δυνατόν να αποτιμηθεί απολύτως σε αριθμούς. Τουλάχιστον όχι ακόμη.

Τι θα πει τόσοι νεκροί, τόσες χιλιάδες στρέμματα δάσους καμένα, τόσοι άνθρωποι ξεσπιτωμένοι; Αλλά ακόμη και αυτοί οι αριθμοί δεν είναι ακόμη διαθέσιμοι και ακριβείς. Το κράτος δεν είναι ακόμη σε θέση να παρουσιάσει την πλήρη έκταση της καταστροφής, πολύ περισσότερο να την αντιμετωπίσει.

Ας το παραδεχτούμε. Αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να αποδώσουμε όλη τη διάσταση και το βάθος της κρίσης. Αν οι παραπάνω παρατηρήσεις είναι ορθές για τις επιπτώσεις στους ανθρώπους, στο περιβάλλον και στην οικονομία, ισχύουν πολύ περισσότερο και για τις επιπτώσεις που θα υπάρξουν στο πολιτικό σύστημα.

Στο σημείο αυτό μία παρατήρηση αν και ήσσονος σημασίας πια: ας μην μέμφεται το πολιτικό σύστημα τις προεκλογικές δημοσκοπήσεις που το ίδιο ανάγκασε να περιοριστούν μέσα σε δέκα μέρες του Αυγούστου λόγω των γνωστών αναχρονιστικών απαγορεύσεων που ομόφωνα επέβαλε και της απόφασης του πρωθυπουργού για πρόωρες εκλογές στις 16 Σεπτεμβρίου. Αν κάποιοι έχουν τη γνώμη ότι θα έπρεπε να γίνουμε η πρώτη δημοκρατική χώρα του 21ου αιώνα που θα έκανε εκλογές χωρίς προεκλογικές δημοσκοπήσεις, ας το πουν τουλάχιστον ευθέως... από εκεί και πέρα όλοι κρίνονται και βεβαίως κρίνονται και οι δημοσκόποι και οι δημοσκοπήσεις, κανείς δεν είναι στο απυρόβλητο.

Μείωση εμπιστοσύνης

Το Σύνταγμα επιβάλλει ότι παρά την καταστροφή οι εκλογές πρέπει να γίνουν. Και ορθώς θα πρέπει να γίνουν αφού έτσι επιβάλλει το Σύνταγμα. Οι αιτιάσεις ορισμένων για καταστρατήγηση του σε μια σειρά άλλων περιπτώσεων, δεν αποτελεί άλλοθι για να προσθέσουμε άλλη μία καταστρατήγηση.

Το κλίμα μέσα στο οποίο οδεύουμε προς τις εκλογές είναι ρευστό και χαρακτηρίζεται από απαξία και μείωση της εμπιστοσύνης. Ποτέ άλλοτε τα τελευταία χρόνια δεν καταγράφηκε χαμηλότερη αποτίμηση για την πορεία της χώρας.

Από την«εθνικά υπερήφανη» Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων, είμαστε σήμερα στο σημείο μηδέν.

Αποδεχόμαστε την «ύπαρξη οργανωμένου σχεδίου» σε ποσοστό 57% (είναι άραγε έτσι ή μήπως μας βολεύουν οι θεωρίες συνομωσίας για να συγκαλύψουμε τις ευθύνες μας;) και ταυτόχρονα καταλογίζουμε ευθύνες στην κυβέρνηση και ευρύτερα στο πολιτικό σύστημα.

Θέλουμε από τις επόμενες εκλογές να προκύψει μια «νέα Κυβέρνηση» σε ποσοστό 49,3% και ταυτόχρονα προσπαθώντας να την περιγράψουμε κάπως θέλουμε αυτή να είναι κυβέρνηση συνεργασίας (50,4%) και όχι αυτοδύναμη Κυβέρνηση (44,1%). Πώς όμως θα γίνει αυτό όταν δεν υπάρχει πρόθεση και κουλτούρα συνεργασίας στο κομματικό μας σύστημα;

Αποδυναμώνουμε το δικομματισμό, ενισχύοντας τα μικρότερα κόμματα ή στρεφόμενοι ακόμη και σε αντιπολιτικές στάσεις (αποχή, άκυρο, λευκό). Είμαστε μόλις δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές και οι συσπειρώσεις των δύο μεγάλων κομμάτων κινούνται στην περιοχή του 70%. Οι Οικολόγοι (ως κόμμα ή ως γενική διατύπωση-οικογένεια κομμάτων) από τη μία μέρα στην άλλη βρίσκονται στο 1,7%!

Πολλοί πιστεύουν ότι μέσα στις επόμενες 15 ημέρες, τα φαινόμενα αυτά θα υποχωρήσουν και ο δικομματισμός θα σταθεί ξανά στα πόδια του. Επομένως το ερώτημα που θέτουν είναι πιο θα είναι το πρώτο κόμμα για να σχηματίσει την επόμενη κυβέρνηση. Πιθανόν αυτή να είναι η εξέλιξη.

Παράσταση νίκης

Η ΝΔ διαθέτει και το προβάδισμα και την παράσταση νίκης και παρά το ότι έχει τρωθεί η κυβερνησιμότητα της, ελπίζει να σταματήσει εδώ η φθορά της και να ανακάμψει. Το ΠΑΣΟΚ ελπίζει ότι θα πέσει το «φύλλο συκής» του οργανωμένου σχεδίου, θα αποδοθούν στο ακέραιο οι πολιτικές ευθύνες στην κυβέρνηση και θα κερδίσει τις εκλογές έστω και στο νήμα, έστω και ως το «μη χείρον βέλτιστον».

Δεν είναι στις προθέσεις μας να κάνουμε εκτιμήσεις για τα τελικά ποσοστά που θα καταγραφούν στην κάλπη το βράδυ των εκλογών, για το εάν θα σχηματίζεται ή όχι αυτοδύναμη κυβέρνηση. Και δεν θα το κάνουμε γιατί δεν λειτουργούμε κάτω από κανονικές συνθήκες. Οι αριθμοί, όπως είπαμε στην αρχή, δοκιμάζονται πολλαπλώς αυτές τις μέρες. Τα φαινόμενα είναι σε εξέλιξη και δεν έχουν παγιωθεί. Ποιος ξέρει τι λέει το μετεωρολογικό δελτίο; Ποια να είναι άραγε η βούληση των οικοπεδοφάγων και των συντελεστών του «οργανωμένου σχεδίου»;

Θέλουμε όμως να κάνουμε μία εκτίμηση για την επόμενη μέρα. Στις επόμενες 15 ημέρες, παρά τις διακηρύξεις περί εθνικής ομοψυχίας και ενότητας, θα αντιπαρατεθούν δύο κόσμοι. Αυτοί που δεν θέλουν ανεξέλεγκτες χωματερές με αυτούς που τις θεωρούν μέρος του φυσικού περιβάλλοντος.

Αυτοί που δεν ονειρεύονται να αποκτήσουν βίλα μέσα στο δάσος έναντι οιουδήποτε τιμήματος, με αυτούς που το έχουν αναγάγει σε στόχο ζωής.

Αυτοί που πάντοτε έχουν μια πρόχειρη δικαιολογία για τις ευθύνες τους (οργανωμένο σχέδιο κατά της χώρας) με αυτούς που έχουν αυτοκριτική διάθεση. Αυτοί που νιώθουν ότι το πρώτιστο προσωπικό καθήκον τους σήμερα είναι η φιλανθρωπία -και καλώς πράττουν- με αυτούς που το λένε «κοινωνική αλληλεγγύη». Οι πρώτοι καταθέτουν χρήματα στους τραπεζικούς λογαριασμούς που άνοιξαν, οι δεύτεροι είναι ήδη εθελοντές στην προστασία του περιβάλλοντος.

Αυτοί που, όπως λέγεται, πηγαίνουν να πάρουν πάνω από μία φορά το επίδομα καταστροφής από τις τράπεζες (!) με αυτούς που βοηθούν εθελοντικά στις εισόδους των τραπεζών τους ηλικιωμένους να συμπληρώσουν την αίτηση.

Αυτοί που παρακολουθούν άφωνοι στην τηλεόραση την τραγωδία, με αυτούς τρέμουν τη φωτιά γιατί μπορεί να αφανίσει το χωριό τους, το χωράφι και τα ζώα τους, την ανθρώπινη υπόστασή τους.

Δεν ζούμε το τέλος των ιδεολογιών, των διαφορετικών συμπεριφορών και της πολιτικής.
Και από τις 17 Σεπτεμβρίου, από την επομένη των εκλογών, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα, θα ανοίξει μια νέα πολιτική περίοδος με διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά.

Η νίκη θα είναι «πύρρειος». Το τίμημα θα καταβληθεί.

Ο Στράτος Φαναράς διευθύνει την ανεξάρτητη εταιρεία έρευνας αγοράς και δημοσκοπήσεων Metron Analysis. Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ημερησία το Σάββατο 1-9-2007. H METRON ANALYSIS είναι μέλος της ESOMAR και του ΣΕΔΕΑ και τηρεί τους κώδικες δεοντολογίας και διεξαγωγής ερευνών και επαγγελματικής πρακτικής της ESOMAR και του ΣΕΔΕΑ.