Saturday, December 25, 2010

Στοχεύστε δαπάνες προς τους ανέργους

Ο Χριστόφορος Πισσαρίδης μιλάει στον Αλέξανδρο Μορντούντακ*
Συνέντευξη στην Εφημερίδα Δημοκρατία

Το φετινό βραβείο Νόμπελ για την οικονομία απονεμήθηκε στον Ελληνοκύπριο καθηγητή του LSE Χριστόφορο Α. Πισσαρίδη (ΧΑΠ), από κοινού με τους Πίτερ Ντάιαμοντ (Peter Α. Diamond) και Ντέιλ Μόρτενσεν (Dale Τ. Μortensen), «για την ανάλυσή τους των αγορών εργασίας που εμφανίζουν τριβές στη θεωρία αναζήτησης», όπως ανακοίνωσε η σουηδική ακαδημία. Φαντάζομαι ότι όποιος φτάνει σε τέτοιο δυσθεώρητο επίπεδο αναγνώρισης ηρεμεί. Η φυσική ευγένεια του Χριστόφορου Α Πισσαρίδη, όμως, είναι εμφανώς πολύ προγενέστερη της βράβευσής του. Χαμογελαστός και χαμηλόφωνος, με τη λεπτότητα των εκφράσεών του να φανερώνει τη σιγουριά των λόγων του, δέχτηκε να μιλήσουμε παρ' όλες τις πιέσεις στο πρόγραμμά του, καθώς η συνάντηση και η συζήτησή μας πραγματοποιήθηκαν ελάχιστες ημέρες μετά την επιστροφή του στο Λονδίνο από τη Στοκχόλμη, όπου βρέθηκε για την απονομή.

Η συζήτησή μας δεν μπορούσε παρά να ξεκινήσει με αναφορά στις ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση της Ελλάδας. Όμως ο νομπελίστας καθηγητής διαφύλαξε την απόστασή του από την πολιτική, ίσως γιατί αυτή του εξασφαλίζει περιθώρια ειλικρινούς και αποδοτικής έρευνας. Σε ερώτηση για το ποιος φταίει μας απάντησε ότι «είναι δύσκολο να πει κανείς. Αυτό που θα έλεγα είναι ότι ο κυριότερος λόγος που βρεθήκαμε σε αυτήν την κατάσταση είναι ότι υπήρξε μια ανεξέλεγκτη επέκταση του δημόσιου τομέα».



ΑΜ: Εντοπίζετε λάθη στους πρόσφατους ή σύγχρονους χειρισμούς;

XΑΠ: Ας αφήσουμε το πώς και ποιος ήταν περισσότερο υπεύθυνος και ας μιλήσουμε για το τι πρέπει να γίνει τώρα. Τα βραχυπρόθεσμα προβλήματα είναι που επείγουν. Πρέπει να ζητηθεί, όπως ζητήθηκε, βοήθεια από τους τρεις διεθνείς οργανισμούς. Όσο το δυνατόν πρέπει η κυβέρνηση να κρατηθεί με μεγάλη αυστηρότητα στο πρόγραμμα που ξεκίνησε. Να μείνει σταθερή στις θέσεις της, στο πώς θα εφαρμοστεί το πρόγραμμα, το οποίο βασικά της έχουν επιβάλει, αφότου το ζήτησε.

Πιο μακροπρόθεσμα, για να αποφευχθεί μια παρόμοια κρίση στο μέλλον, πρέπει να γίνουν διαρθρωτικές αλλαγές στη χώρα. Να περιοριστεί το μέγεθος του δημόσιου τομέα, να επισπευσθούν οι ιδιωτικοποιήσεις και να αλλάξει ο τρόπος διορισμού δημοσίων υπαλλήλων. Να γίνει πιο ανοιχτός και να στηρίζεται περισσότερο στις ιδιότητες αυτού που διορίζεται, παρά στο ποιον ξέρει. Επιπλέον, να σταματήσει η δωροδοκία, το «φακελάκι». Σε μια μοντέρνα οικονομία δεν επιτρέπεται να γίνονται πληρωμές με αυτόν τον τρόπο. Οι πληρωμές πρέπει να γίνονται μέσα στα δεδομένα του ελληνικού κράτους και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Να μαθαίνονται όλα, για σκοπούς φορολογίας, όπως γίνεται σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης.

ΑΜ: Βραβευθήκατε για την έρευνά σας σε τομείς που σχετίζονται με την ανεργία. Πέρα από την ακαδημαϊκή, υπάρχει επιπλέον πολιτική διάσταση στην αναyνώριση του έργου σας; Προσφέρει κάτι το Νόμπελ στη θέση της ανεργίας στον δημόσιο διάλογο;

ΧΑΠ: Η βράβευση αναγνώρισε ότι η θεωρία μας μπορεί να εφαρμοστεί κάπως εύκολα, όπως έχει εφαρμοστεί από διάφορες χώρες, σε μια οικονομική πολιτική που έχει βοηθήσει το πρόβλημα της ανεργίας. Σε μια κατάσταση όπως η σημερινή μπορεί να βοηθήσει πολύ περισσότερο από ό,τι αν δεν υπήρχε κρίση. Είναι μια οικονομική θεωρία της κρίσης, ας την πούμε, όπως ήταν και η κεϊνσιανή -και είναι κάπως εύκολη η εφαρμογή τους.

ΑΜ: Ποιες χώρες συμβουλεύετε και ποιες εφάρμοσαν το μοντέλο σας στην πολιτική τους;

ΧΑΠ: Προσωπικά δε συμβουλεύω καμία χώρα τώρα, οι χώρες όμως που έχουν εφαρμόσει τις θεωρίες μας περισσότερο είναι οι σκανδιναβικές χώρες. Ο «οργανισμός οικονομικής συνεργασίας και ανάπτυξης» (ΟΟΣΑ) έχει κάνει πολλές συστάσεις για εφαρμογή ιδεών που έχουν ξεκινήσει από τις εργασίες μας. Έχουν εφαρμοστεί και στην Αγγλία, τη Γαλλία, την Ισπανία, μέσω ΟΟΣΑ και ΕΕ. Στις Βρυξέλλες τώρα εφαρμόζουν κι εκεί μια πολιτική που έχει βγει από τις εργασίες μας.

ΑΜ: Τι σχέση έχετε με την ελληνική κυβέρνηση;

ΧΑΠ: Μου έχει μιλήσει ο κ. πρωθυπουργός και ξέρω προσωπικά τον υπουργό οικονομικών, γιατί ήταν φοιτητής εδώ, στο LSE. Εγώ έχω πει ότι θα είμαι πάντα πρόθυμος να βοηθήσω εκεί όπου μπορώ, αλλά δεν είχαμε άλλη επαφή μετά την αρχική επαφή, που είχε γίνει δύο μέρες μετά την ανακοίνωση του βραβείου.

ΑΜ: Ορισμένες αγορές μπορεί να παρουσιάζουν θετικές πορείες αλλά, ταυτοχρόνως, αυξημένα επίπεδα ανεργίας, λόγω μακροοικονομικών ή δομικών αδυναμιών. Αυτή είναι η περίπτωση της Ελλάδας;

ΧΑΠ: Στην περίπτωση της Ελλάδας τώρα, κυρίως μετά την κρίση, υπάρχει μια πολύ αρνητική πορεία της οικονομίας. Αυτό που γίνεται τώρα είναι η αναπόφευκτη δημοσιονομική συρρίκνωση. Αφού ολοκληρωθεί, θα υπάρχουν μακροοικονομικά προβλήματα, που οπωσδήποτε θα προκαλέσουν ανεργία, τουλάχιστον για δυο τρία χρόνια, αν όχι περισσότερο. Βεβαίως, οι αγορές εργασίας έχουν κι αυτές ορισμένα προβλήματα, τα οποία κάνουν το φαινόμενο της ανεργίας ακόμη χειρότερο από ό,τι θα ήταν σε μια άλλη οικονομία, με καλύτερα οργανωμένες αγορές εργασίας. Στην Ελλάδα, επειδή n αγορά εργασίας δεν βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση, το πρόβλημα της ανεργίας γίνεται ακόμη χειρότερο, ως προς το ύψος των επιπέδων και ως προς τη διάρκεια.

ΑΜ: Ο Τζόζεφ Στίγκλιτζ (Joseph Stiglitz) έλεγε ότι n ανεργία επηρεάζει τον άνεργο πολλά χρόνια, παρατείνοντας τη διάρκειά της, επειδή τον καθιστά άχρηστο. Εσείς προσθέτετε ότι έπειτα από κάποια ορισμένη περίοδο ανεργίας, o άνεργος χάνει και το ενδιαφέρον του για αναζήτηση νέας θέσης. Είναι τόσο καταδικασμένος κάποιος που μένει χωρίς δουλειά;

ΧΑΠ: Είναι, κυρίως αν μείνει χωρίς δουλειά για περισσότερο από έναν χρόνο. Επηρεάζεται πολύ όλη του n ζωή, η ύπαρξή του. Αρχίζει και δεν έχει εμπιστοσύνη στις ικανότητές του, δεν πιστεύει ότι θα πετύχει κάτι περισσότερο στην αγορά εργασίας και, φυσικά, επηρεάζεται και οικονομικώς. Και όταν βρει δουλειά, μετά συνήθως δεν τον βλέπουμε να εργάζεται πολύ σκληρά ή τουλάχιστον τόσο αποτελεσματικά όσο πριν. Ο μισθός του είναι χαμηλότερος, δεν προάγεται τόσο εύκολα, φοβάται μήπως του ξανασυμβεί αυτό το κακό, η ανεργία. Εδώ, όμως, είναι που μπορεί μια σωστή κυβερνητική πολιτική να βοηθήσει, για να μην πέσει σε αυτό το επίπεδο o άνεργος.

ΑΜ: Τι ευκαιρίες πρέπει να εκμεταλλευτεί ή να δημιουργήσει το κράτος σχετικώς με την ανεργία;

ΧΑΠ: Το κυριότερο είναι να δημιουργήσει τις συνθήκες που θα προκαλέσουν την ιδιωτική πρωτοβουλία και αυτό μπορεί να το κάνει με διάφορα μέτρα. Για παράδειγμα, με χαμηλότερη φορολογία στα χαμηλά εισοδήματα και με βοήθεια στις εταιρείες που προσλαμβάνουν ανέργους χωρίς πολλά προσόντα. Επίσης αλλάζοντας ή βγάζοντας διάφορους περιορισμούς που υπάρχουν τώρα στην πρόσληψη εργατών και στην απόλυσή τους.

Αλλά και με απευθείας βοήθεια στους ανέργους. Με το να συναντά το κράτος τους ανέργους πολύ συχνά, μέσω των γραφείων εξευρέσεως εργασίας. Ερευνώντας γιατί παραμένουν άνεργοι, βοηθώντας τους να βρουν εργασία και, αν είναι δυνατό, δίνοντάς τους απευθείας κάποια εμπειρία δουλειάς. Θα σας φέρω ένα παράδειγμα, που έχει δοκιμαστεί στη Σουηδία και έχει πετύχει. Όταν μια γυναίκα ή ένα άνδρας μένει στο σπίτι με άδεια μητρότητας (ή πατρότητας αντιστοίχως) τότε μπορεί η κυβέρνηση να βάλει στη θέση τους έναν άνεργο και να του πληρώνει μισθό αντί για επίδομα ανεργίας.

ΑΜ: Πότε γίνεται n ανεργία κάτι μεγαλύτερο από ενδιάμεσο στάδιο;

ΧΑΠ: H ανεργία, τουλάχιστον στην οικονομική θεωρία, είναι πάντα κάποιο ενδιάμεσο στάδιο, εκτός αν αυτός που γίνεται άνεργος είναι μεγάλος στην ηλικία, οπότε φεύγει τελείως από την αγορά εργασίας. Το πρόβλημα που έχουμε να λύσουμε με την πολιτική είναι πώς να περιορίσουμε αυτό το ενδιάμεσο στάδιο. Αν, δηλαδή, ένας άνεργος κάνει τέσσερα χρόνια να βρει μια νέα θέση εργασίας, αυτό δεν θα το πει κανείς ενδιάμεσο στάδιο. Εκεί μπορεί να βοηθήσει n κυβέρνηση. Δεν επιτρέπεται κανείς να μένει άνεργος για περισσότερο από έναν χρόνο. Μια μοντέρνα οικονομία θα πρέπει να βρίσκει κάποιον τρόπο, με τη βοήθεια κάποιας σωστής οικονομικής πολιτικής, για να του εξασφαλίσει θέση.

ΑΜ: Αναφέρετε ότι τα υψηλά επιδόματα ανεργίας μπορούν να λειτουργούν ως κίνητρο για την παράταση της ανεργίας. Τι εναλλακτικές μορφές υποστήριξης προτείνετε;

ΧΑΠ: H καλύτερη αντιμετώπιση είναι να δοθούν υψηλά επιδόματα ανεργίας, αλλά για μικρό χρονικό διάστημα. Στους έξι μήνες, αν είναι άνεργος ακόμη o εργαζόμενος, να φροντίσει το γραφείο ευρέσεως εργασίας να καταλάβει γιατί. Αν είναι εξαιτίας του ότι δεν έχει ψάξει πολύ εντατικά για θέση εργασίας, να τον βοηθήσει να τη βρει και ταυτοχρόνως να μειώνει το επίδομα που του δίνεται.

Συνήθως o φόβος ότι o άνεργος θα χάσει το επίδομα ανεργίας έπειτα από έξι ή εννιά μήνες, είναι αρκετός για να αντισταθμίσει το αντικίνητρο του υψηλού επιδόματος. Αν είναι υψηλό το επίπεδο επιδόματος και ταυτοχρόνως υπάρχει n απειλή να το χάσει, τότε όντως είναι κίνητρο για να ψάξει πιο εντατικά στην αρχή, πριν χάσει την ικανότητα να εφαρμόσει καλώς τα προσόντα του στη θέση που θα πάρει.

ΑΜ: Τι περιθώρια ευρύτερης κοινωνικής πρόνοιας έχει ένα κράτος χωρίς πολλά χρήματα και ποιες πρέπει να είναι οι κοινωνικές προτεραιότητές μιας χώρας σε κρίση;

ΧΑΠ: Πάντα υπάρχει ένας αριθμός χρημάτων που μπορεί n κυβέρνηση να ξοδέψει. Ορισμένα προγράμματα στην αγορά εργασίας, όπως το πρόγραμμα βοήθειας στον άνεργο έπειτα από έξι μήνες, δώδεκα μήνες, δεν στοιχίζουν πολύ. Στοιχίζουν πολύ λιγότερο από ένα κεϊνσιανό πρόγραμμα, όπου απλώς αυξάνει τα έξοδά της n κυβέρνηση για να βοηθήσει γενικά τη μακροοικονομία. Αντ' αυτού θα πρότεινα τη στόχευση των δαπανών προς τον άνεργο.

ΑΜ: Ποια είναι n άποψή σας για τα σενάρια πτώχευσης και εξόδου από το ευρώ, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για άλλες χώρες;

ΧΑΠ: Δεν πιστεύω ότι θα γίνει αυτό, γιατί οι χώρες στο ευρώ, n Γερμανία, n Γαλλία, ολόκληρη n ΕΕ και οι τράπεζες δεν θα το επιτρέψουν, γιατί δεν τους συμφέρει τους ίδιους, ό,τι και να λένε, όσο κι αν απειλούν. Θα τους κάνει μεγάλο κακό αν πτωχεύσει μια χώρα του ευρώ και βγει από το κοινό νόμισμα. Οπότε νομίζω ότι δεν έχουν επιλογή, ούτε και θέλουν να δουν το ευρώ να καταστραφεί.

ΑΜ: Έχετε αναφερθεί στην ανάγκη για αύξηση της ελληνικής παραγωγικότητας, συνδέοντάς τη με την ανάγκη να δοθεί έμφαση στην ανώτατη παιδεία. Πώς αξιολογείτε το επίπεδο της εκπαίδευσης στην Ελλάδα;

ΧΑΠ: Το επίπεδο της παιδείας στην Ελλάδα ίσως να είναι από τα χειρότερα, τα πιο επαίσχυντα χαρακτηριστικά της οικονομίας σε σχέση, με την υπόλοιπη Ευρώπη. Δυστυχώς, βρίσκεται σε πολύ χαμηλό επίπεδο, αν και υπάρχουν οι εξαιρέσεις -μόλις έχω δει πως έχει βραβευτεί το νέο πρόγραμμα MBA στο «οικονομικό πανεπιστήμιο». Αυτό είναι αξιόλογο και αξιοθαύμαστο. Παρά τα προβλήματα που υπάρχουν στην ανώτατη παιδεία, υπάρχουν προγράμματα που βραβεύονται διεθνώς. Αλλά, γενικώς, n παιδεία και στο γυμνάσιο και στο πρώτο πτυχίο πανεπιστημίου είναι σε πολύ χαμηλά επίπεδα συγκριτικώς με άλλες χώρες. Τα Ελληνόπουλα, στους διάφορους διαγωνισμούς που γίνονται διεθνώς, αποδίδουν σε πολύ χαμηλά επίπεδα και πρέπει να γίνουν αλλαγές.

Το περιβάλλον πρέπει να γίνει πιο απαιτητικό, να οργανωθούν τα σχολεία και τα πανεπιστήμια σε πιο καλή βάση. Κυρίως, αν μπορεί να γίνει αυτό ποτέ στην Ελλάδα και την Κύπρο, να βγει η πολιτική εξουσία, να μην προσπαθούν τα πολιτικά κόμματα να επηρεάσουν τα παιδιά στα σχολεία.

Βλέπω εκλογές για συνδέσμους φοιτητών και είναι σαν εκλογές για πρόεδρο της Δημοκρατίας ή πρωθυπουργό. Βλέπεις τους φοιτητές να είναι χωρισμένοι με τα κόμματα, να ψηφίζουν μόνο με τις οδηγίες που τους δίνουν. Ένα κόμμα δεν μπορεί να ξέρει ποια είναι η πιο καλή παιδεία, πρέπει να την αφήσουν στους εκπαιδευτικούς, όχι στους ιθύνοντες των πολιτικών κομμάτων για να τραβήξουν πιο πολλά παιδιά στο κόμμα τους. Αυτά πρέπει να αλλάξουν, είναι βασικά κριτήρια μιας καλής παιδείας.

ΑΜ: O ελληνισμός φαίνεται να ζημιώνεται από το φαινόμενο του «brain drain», μέρος του οποίου θα μπορούσε να λεχθεί ότι είστε κι εσείς. Πώς μπορεί n Ελλάδα να γίνει ελκυστική ως χώρος φιλοξενίας της επιτυχίας;

ΧΑΠ: Με αυτές τις αλλαγές για τις οποίες μιλάμε τώρα και με μια αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος. Εγώ, όταν πήγαινα για φοιτητής, τίποτε άλλο δεν μου άρεσε εκτός από το διάβασμα. Δεν ήθελα να πολιτευθώ, δεν ήθελα να ανακατεύομαι σε φοιτητικά πολιτικά ζητήματα. Κοίταξα ποια χώρα μπορεί να μου το προσφέρει αυτό και, δυστυχώς, δεν ήταν n Ελλάδα...

*Ο Χριστόφορος Α. Πισσαρίδης είναι οικονομολόγος, καθηγητής στο LSE και νομπελίστας οικονομίας του 2010

18 comments:

  1. ΠΩΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ 2020 ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΟΛΛΑΝΔΙΑ.

    Στη διεύθυνση:
    "http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100089_12/10/2010_418274"

    Οι,
    -Χριστόφορος Πιτσσαρίδης, Νομπελίστας οικονομολόγος (2010) και καθηγητής στο LSE
    -Κώστας Αζαριάδης, Καθηγητής Πανεπιστημίου Washington
    -Γιάννης Ιωαννίδης, Καθηγητής Πανεπιστημίου Tufts

    Παρουσιάζουν ένα πολύ ρηξικέλευθο πρόγραμμα με μορφή προτάσεων για έξοδο της Ελλάδας απο τη κρίση,πρόγραμμα που αν εφαρμοστεί θα "εκτοξεύσει την Ελλάδα του 2020 στο ζηλευτό βιοτικό επίπεδο της σημερινής Ολλανδίας".

    ReplyDelete
  2. "XΑΠ: Ας αφήσουμε το πώς και ποιος ήταν περισσότερο υπεύθυνος και ας μιλήσουμε για το τι πρέπει να γίνει τώρα. "

    Σημαντική παραίνεση.Ας αφήσουμε την Ιστορία για τους Ιστορικούς και ας κτίσουμε το μέλλον με νέα υλικά.

    ReplyDelete
  3. "The Sveriges Riksbank Prize in Economic Sciences in Memory of Alfred Nobel 2010
    Peter A. Diamond, Dale T. Mortensen, Christopher A. Pissarides" (11-Oct-2010):

    http://nobelprize.org/nobel_prizes/economics/laureates/2010/press.html

    "...One conclusion is that more generous unemployment benefits give rise to higher unemployment and longer search times..."

    ReplyDelete
  4. @G700:

    Δεν ξέρω αν το καταλάβατε, αλλά η θεωρία που προτείνουν οι τρεις "νομπελίστες" (πλέον) υποστηρίζει το ακριβώς αντίθετο από αυτό που λέτε στον τίτλο του άρθρου σας.

    Δηλαδή, όσο περισσότερες είναι οι παροχές προς τους ανέργους, τόσο περισσότερο αυτοί υποτίθεται πως "βολεύονται" στην ανεργία. Ο κ. Πισσαρίδης το λέει αυτό πιο ευγενικά, μιλώντας για short-term παροχές 6-12 μηνών. Αλλά δεν μας εξηγεί τι γίνεται όταν η ανεργία είναι δομική, δηλαδή όταν είναι υψηλή και μακροχρόνια, όπως τώρα σε εμάς εδώ στην Ελλάδα. Ούτε και τι συμβαίνει με τους ανέργους που μετά από 6 ή 12 μήνες θα τους κοπεί το επίδομα και δεν θα έχουν να φάνε.

    Για να είμαστε ακριβείς, το search theory δεν είναι ακριβώς "θεωρία" (όπως σχεδόν τίποτα άλλωστε στα Οικονομικά) αλλά για "εικασία", δηλαδή επιστημονικά διατυπωμένη πρόταση χωρίς απόδειξη, μαθηματική ή πειραματική. Και αυτό γιατί π.χ. δεν εξετάζει τη συσχέτιση των παροχών προς τους ανέργους με το γενικότερο βιοτικό επίπεδο και τις δυνατότητες ατομικής αποταμίευσης (= "πολυτέλεια" αναζήτησης καλύτερης θέσης εργασίας από το άμεσο "ότι-κάτσει").

    Με λίγα λόγια, πολύ καλή και ευχάριστη η διάκριση για έναν Έλληνα επιστήμονα, αλλά μην αποδίδουμε ικανότητες προφήτη στους "guru" των Οικονομικών, γιατί 9 στους 10 πέφτουν εντελώς έξω από τις "προβλέψεις" τους.

    ReplyDelete
  5. "Με λίγα λόγια, πολύ καλή και ευχάριστη η διάκριση για έναν Έλληνα επιστήμονα, αλλά μην αποδίδουμε ικανότητες προφήτη στους "guru" των Οικονομικών, γιατί 9 στους 10 πέφτουν εντελώς έξω από τις "προβλέψεις" τους."

    Πάντως εγώ επιλέγω να πιστέψω τις δικές του αναλύσεις παρά τις δικές σου. Έτσι γιατί έχει ένα νόμπελ. Έτσι γιατί δεν είναι μηδενιστής.
    Καλά κρασιά.

    ReplyDelete
  6. Τέλος, μερικές σωστές επισημάνσεις σε αυτά (πολλά αμφιλεγόμενα) που λέει:

    - Στην Ελλάδα, επειδή n αγορά εργασίας δεν βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση, το πρόβλημα της ανεργίας γίνεται ακόμη χειρότερο, ως προς το ύψος των επιπέδων και ως προς τη διάρκεια.

    - Δεν επιτρέπεται κανείς να μένει άνεργος για περισσότερο από έναν χρόνο. Μια μοντέρνα οικονομία θα πρέπει να βρίσκει κάποιον τρόπο, με τη βοήθεια κάποιας σωστής οικονομικής πολιτικής, για να του εξασφαλίσει θέση.

    - Πάντα υπάρχει ένας αριθμός χρημάτων που μπορεί n κυβέρνηση να ξοδέψει. Ορισμένα προγράμματα στην αγορά εργασίας, όπως το πρόγραμμα βοήθειας στον άνεργο έπειτα από έξι μήνες, δώδεκα μήνες, δεν στοιχίζουν πολύ.

    - ...να βγει η πολιτική εξουσία, να μην προσπαθούν τα πολιτικά κόμματα να επηρεάσουν τα παιδιά στα σχολεία. Βλέπω εκλογές για συνδέσμους φοιτητών και είναι σαν εκλογές για πρόεδρο της Δημοκρατίας ή πρωθυπουργό. Βλέπεις τους φοιτητές να είναι χωρισμένοι με τα κόμματα, να ψηφίζουν μόνο με τις οδηγίες που τους δίνουν.

    Κατά τα άλλα, δεν φαίνεται να έχει και πολύ επαφή με την ελληνική πραγματικότητα σε αυτά που λέει, ειδικά για το περιεχόμενο και το επίπεδο της Παιδείας σε Ελλάδα και Κύπρο (είπαμε, έχουμε προβλήματα, αλλά αυτός κοντεύει να μας κατατάξει στους αγράμματους ιθαγενείς).

    ReplyDelete
  7. @Μιχάλης Π.:

    Αφού πιστεύεις τόσο πολύ τους νομπελίστες, πες μας τότε γιατί όλοι οι "ειδικοί" στη χώρα μας επιλέγουν να αγνοήσουν τους Στίγκλιτζ, Κρούγκμαν, κτλ, όταν λένε ότι η οικονομική πολιτική μας είναι για τα μπάζα.

    Αλλά ξέχασα, αυτοί έχουν χαρακτηριστεί από το Fox και το CNN ως "υπερβολικά σοσιαλιστές", οπότε ο δικός μας GP2 έχει επιλέξει να εφαρμόσει της "καθαρές" πολιτικές Θάτσερ - μάλιστα προσλαμβάνει "επιτελείο" 120 επικοινωνιακών συμβούλων (πάνω από 150 συνολικά) για να "προωθήσει" τα μέτρα που έρχονται.

    ReplyDelete
  8. Jaga,έχεις δίκιο.Ο Πισσαρίδης,πρέπει να το πήρε με "μεσον" το Νόμπελ.Καλά το σκέφτηκες, αλλά,καταλαβαίνω,ότι απέφυγες να το πείς λόγω της λεπτότητας που σε διακρίνει.

    ReplyDelete
  9. Τα CNN και FOX εκδίδουν πιστοποιητικά κοινωνικής νομιμοφροσύνης; Κάτι θα ξέρεις εσύ που σου αρέσουν τόσο!
    Είναι το σταλινικό απωθημένο,το ρημάδι, που δεν κρύβεται με τίποτε.

    ReplyDelete
  10. @Normad:

    Ξύπνησες από το λήθαργο για να χώσεις πάλι 2-3 πικρόχολες κρυάδες;

    Τι έγινε, το γραφείο τύπου του κόμματος δεν σας έχει δώσει οδηγίες για τις γιορτινές ημέρες ή ο υπεύθυνος έχει φύγει με άδεια;

    ReplyDelete
  11. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  12. Ο Σημίτης πάντως τα είπε τα "κάλαντα" στο Γιωργάκη:

    "«Η Ευρώπη χωρίς ηγέτες, η Ελλάδα χωρίς προτάσεις», του Κ. Σημίτη" (24/12, tvxs.gr / Το ΒΗΜΑ):

    http://tinyurl.com/3yzfs7f

    ReplyDelete
  13. Το είπε βρε jaga ο άνθρωπος- σε 5 γραμμές τα είπε όλα:
    +

    Να περιοριστεί το μέγεθος του δημόσιου τομέα, να επισπευσθούν οι ιδιωτικοποιήσεις και να αλλάξει ο τρόπος διορισμού δημοσίων υπαλλήλων. Να γίνει πιο ανοιχτός και να στηρίζεται περισσότερο στις ιδιότητες αυτού που διορίζεται, παρά στο ποιον ξέρει. Επιπλέον, να σταματήσει η δωροδοκία, το «φακελάκι». Σε μια μοντέρνα οικονομία δεν επιτρέπεται να γίνονται πληρωμές με αυτόν τον τρόπο. Οι πληρωμές πρέπει να γίνονται μέσα στα δεδομένα του ελληνικού κράτους και της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Να μαθαίνονται όλα, για σκοπούς φορολογίας, όπως γίνεται σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης.

    ReplyDelete
  14. "Η Ευρώπη χωρίς ηγέτες..."

    Αυτή τη σαχλαμάρα την ακούω απο τα γενοφάσκια μου.Οι Μπανανίες χρειάζονται ηγέτες.Οι δημοκρατικές χώρες χρειάζονται συναινετικούς και συμμετοχικούς θεσμούς και πολιτικούς που να τους συντονίζουν.Σε χώρες που λειτουργούν αυτοί οι θεσμοί(Δανία,Σουηδία,Νορβηγία,Ολλανδία) ούτε κάν που ξέρουμε ποιοί τις κυβερνάνε.Η Ευρώπη είναι παγκόσμιο πρότυπο συναινετικής Πολιτείας,όπου οι εκπρόσωποι,και όχι οι "ηγέτες", των εθνικών κρατών, συναποφασίζουν λαμβάνοντας υπόψη τη κοινή γνώμη των χωρών τους.Και τα πάνε μια χαρά.Ολα έρχονται στην ώρα τους,με διαδικασίες που συμβάλλουν πρώτα στην ωρίμανση των θεμάτων και μετά στη λήψη αποφάσεων.

    ReplyDelete
  15. Η Ευφροσύνη Αργυρίου - Σαρτζετάκη, σύζυγος του πρώην Προέδρου της
    Δημοκρατίας, Χρήστου Σαρτζετάκη, ιστορικός - αρχαιολόγος, αν και
    συνταξιοδοτήθηκε τον Δεκέμβριο του 2007 σε ηλικία 60 ετών από τη θέση της
    (ως υπαλλήλου του κλάδου Π.Ε. Επιμελητών Εκδόσεων της Ακαδημίας Αθηνών, με
    βαθμό Α') φρόντισε να επαναπροσληφθεί στο Δημόσιο - με συνοπτικές
    διαδικασίες - αλλά, αυτήν τη φορά, ως υπάλληλος του συζύγου της και στον
    εργασιακό χώρο του φιλόξενου γραφείου του!

    Ήταν Ιανουάριος του 2008, όταν επί προεδρίας Κάρολου Παπούλια, η κ.
    Σαρτζετάκη ενημερώθηκε για τον διορισμό της, ενώ είχε μόλις απολυθεί λόγω
    συνταξιοδότησης, μετά από εργασία 35 ετών ως επιμελήτρια εκδόσεων. Στο
    έγγραφο της Προεδρίας της Δημοκρατίας (με αριθμό πρωτοκόλλου 1606/70 και
    ημερομηνία 15 Ιανουαρίου 2008), που μπορείτε να δείτε εδώ:
    η Αικατερίνη Φλώρου, διευθύντρια του Γραφείου Διοικητικών Υποθέσεων της
    Προεδρίας αναφέρει «Σας ανακοινώνουμε ευχαρίστως ότι, με το από 11
    Ιανουαρίου 2008 Π.Δ., περίληψη του οποίου δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ
    15/15-01-2008 ΥΟΔΔ, διοριστήκατε σε θέση μετακλητού υπαλλήλου της
    Προεδρίας της Δημοκρατίας με μισθολογικό κλιμάκιο 1ο και βαθμό Α' της
    κατηγορίας ΠΕ. Κατόπιν αυτού, παρακαλείσθε να παρουσιασθείτε την 16η-
    01η-2008 ημέρα Παρασκευή και ώρα 12η π.μ. ενώπιον της Διευθύντριας του
    Γραφείου Διοικητικών Υποθέσεων της Δημοκρατίας προκειμένου να δώσετε τον
    καθορισμένο για την Υπηρ εσία όρκο. (Αριθμός βεβαίωσης ΥΔΕ στην Προεδρία
    της Δημοκρατίας 58/14-01-08)».

    ReplyDelete
  16. (MEΡΟΣ Β')

    Μια μέρα μετά το πρώτο έγγραφο, σε δεύτερο έγγραφο της Προεδρίας της
    Δημοκρατίας (με αριθμό πρωτοκόλλου 1621/72 και ημερομηνία 16 Ιανουαρίου
    2008), που μπορείτε να δείτε εδώ:
    ο Κωνσταντίνος Α. Γεωργίου, γενικός γραμματέας του Γραφείου Διοικητικών
    Υποθέσεων της Προεδρίας, δημοσιοποιεί την απόφαση τοποθέτησης της κ.
    Ευφροσύνης Αργυρίου - Σαρτζετάκη, ως μετακλητής υπαλλήλου, «με μισθολογικό
    κλιμάκιο 1ο και βαθμό Α' της κατηγορίας ΠΕ στο Γραφείο του τέως προέδρου
    της Δημοκρατίας, κ. Χρήστου Σαρτζετάκη». Το αν τέτοιος διορισμός είναι
    νόμιμος ή ηθικός δεν χρειάζεται καν να το ρωτήσουμε. Αλλά αναρωτιέται ο
    κάθε εχέφρων κάτοικος αυτής της χώρας, που καλείται εν μέσω κρίσης να
    ζήσει
    με μισθούς και συντάξεις πείνας, τι ανάγκη (οικονομική ή άλλη) είχε η κ.
    Σαρτζετάκη να επιστρέψει στην εργασία, ενώ μόλις είχε συνταξιοδοτηθεί;
    Γιατί το ελληνικό κράτος υποχρεώνεται να χρεώνεται με υπαλλήλους που
    εργάζονται στα γραφεία των πρώην Προέδρων της Δημοκρατίας; Αν, όντως, ο κ.
    Σαρτζετάκης είχε ανάγκη από προσωπικό, και αφού αυτό είναι νόμιμο, γιατί
    δεν δόθηκε η δυνατότητα σε έναν νέο άνθρωπο ή σε κάποιον που πραγματικά
    έχει ανάγκη να ασκήσει αυτά τα καθήκοντα;

    Η σύζυγος του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας, προφανώς, δεν αρκέστηκε στα
    χρήματα που θα έπαιρνε ως συνταξιούχος (μηνιαία καταβολή και ΕΦΑΠΑΞ), γι'
    αυτό και θέλησε να μπει και πάλι στην ενεργό δράση, δουλεύοντας πλάι στον
    άνδρα της. Αλήθεια, πόσο μεγάλη είναι η οικονομική διαφορά μεταξύ της
    σύνταξης που θα λάμβανε από την Ακαδημία Αθηνών και στον μισθό που
    απολαμβάνει ως υπάλληλος της προεδρίας;

    Ο κ. Παπούλιας, πριν από μερικές μέρες, εμφανίστηκε να δηλώνει ενώπιον του
    πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου, ότι «Πρέπει να υπάρξει δικαιοσύνη και να
    παταχθεί η φοροδιαφυγή». Στην ίδια συνάντηση ζήτησε να τιμωρηθούν οι
    υπαίτιοι της σημερινής κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα. Γνώριζε ο
    Πρόεδρος της Δημοκρατίας τι έχει συμβεί και κατά τη διάρκεια της δική του
    προεδρίας; Δεν είναι και αυτό άλλο ένα παράδειγμα του πώς λειτουργεί ο
    κύκλος των ημετέρων; Δεν είναι φανερό ότι οι περισσότεροι που κάνουν τώρα
    κριτική αφ' υψηλού έχουν... βουτήξει το δάχτυλο στο βάζο με το μέλι του
    δημόσιου χρήματος ποικιλοτρόπως;

    Δεν είναι φανερό ότι πολλοί ήταν αυτοί που διόρισαν, διορίστηκαν, βόλεψαν
    παιδιά, συζύγους, βαφτιστήρια και τώρα το παίζουν δημόσιοι τιμωροί και
    εκφραστές της λαϊκής δυσαρέσκειας; Πώς μπορεί να σηκώνεις το δάχτυλο, για
    να δείξεις τον φταίχτη, ενώ και εσύ ο ίδιος είσαι μπλεγμένος σε αυτό το
    παιχνίδι του πλουτισμού (στο μέτρο του δυνατού για τον καθένα) και του
    βολέματος;

    Γιατί, κ. Σαρτζετάκη, φροντίσατε να διοριστεί η σύζυγός σας ως υπάλληλος
    στο γραφείο σας, ενώ ήταν ήδη συνταξιούχος υπάλληλος της Ακαδημίας
    Αθηνών;
    Γιατί, κ. Παπούλια, δεχθήκατε να υπάρξει αυτή η τόσο προνομιακή
    μεταχείριση, που ούτε ουσιαστικά νόμιμη είναι ούτε φυσικά ηθική; Αν δεν
    γνωρίζατε και αγνοείτε το τι συνέβη, και πάλι δικό σας είναι το σφάλμα.

    Ως πότε θα συνεχίζεται ο εμπαιγμός του ελληνικού λαού; Την κρίση, που
    προήλθε και εξαιτίας της κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος, θα
    πληρώσουν
    αυτοί που δεν φταίνε. Οι υπόλοιποι που ξέρουν πώς να συμπεριφερθούν σε
    καταστάσεις κρίσης, προφανώς, θα τη γλυτώσουν.

    ReplyDelete
  17. (MEΡΟΣ Β')

    Μια μέρα μετά το πρώτο έγγραφο, σε δεύτερο έγγραφο της Προεδρίας της
    Δημοκρατίας (με αριθμό πρωτοκόλλου 1621/72 και ημερομηνία 16 Ιανουαρίου
    2008), που μπορείτε να δείτε εδώ:
    ο Κωνσταντίνος Α. Γεωργίου, γενικός γραμματέας του Γραφείου Διοικητικών
    Υποθέσεων της Προεδρίας, δημοσιοποιεί την απόφαση τοποθέτησης της κ.
    Ευφροσύνης Αργυρίου - Σαρτζετάκη, ως μετακλητής υπαλλήλου, «με μισθολογικό
    κλιμάκιο 1ο και βαθμό Α' της κατηγορίας ΠΕ στο Γραφείο του τέως προέδρου
    της Δημοκρατίας, κ. Χρήστου Σαρτζετάκη». Το αν τέτοιος διορισμός είναι
    νόμιμος ή ηθικός δεν χρειάζεται καν να το ρωτήσουμε. Αλλά αναρωτιέται ο
    κάθε εχέφρων κάτοικος αυτής της χώρας, που καλείται εν μέσω κρίσης να
    ζήσει
    με μισθούς και συντάξεις πείνας, τι ανάγκη (οικονομική ή άλλη) είχε η κ.
    Σαρτζετάκη να επιστρέψει στην εργασία, ενώ μόλις είχε συνταξιοδοτηθεί;
    Γιατί το ελληνικό κράτος υποχρεώνεται να χρεώνεται με υπαλλήλους που
    εργάζονται στα γραφεία των πρώην Προέδρων της Δημοκρατίας; Αν, όντως, ο κ.
    Σαρτζετάκης είχε ανάγκη από προσωπικό, και αφού αυτό είναι νόμιμο, γιατί
    δεν δόθηκε η δυνατότητα σε έναν νέο άνθρωπο ή σε κάποιον που πραγματικά
    έχει ανάγκη να ασκήσει αυτά τα καθήκοντα;

    Η σύζυγος του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας, προφανώς, δεν αρκέστηκε στα
    χρήματα που θα έπαιρνε ως συνταξιούχος (μηνιαία καταβολή και ΕΦΑΠΑΞ), γι'
    αυτό και θέλησε να μπει και πάλι στην ενεργό δράση, δουλεύοντας πλάι στον
    άνδρα της. Αλήθεια, πόσο μεγάλη είναι η οικονομική διαφορά μεταξύ της
    σύνταξης που θα λάμβανε από την Ακαδημία Αθηνών και στον μισθό που
    απολαμβάνει ως υπάλληλος της προεδρίας;

    Ο κ. Παπούλιας, πριν από μερικές μέρες, εμφανίστηκε να δηλώνει ενώπιον του
    πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου, ότι «Πρέπει να υπάρξει δικαιοσύνη και να
    παταχθεί η φοροδιαφυγή». Στην ίδια συνάντηση ζήτησε να τιμωρηθούν οι
    υπαίτιοι της σημερινής κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα. Γνώριζε ο
    Πρόεδρος της Δημοκρατίας τι έχει συμβεί και κατά τη διάρκεια της δική του
    προεδρίας; Δεν είναι και αυτό άλλο ένα παράδειγμα του πώς λειτουργεί ο
    κύκλος των ημετέρων; Δεν είναι φανερό ότι οι περισσότεροι που κάνουν τώρα
    κριτική αφ' υψηλού έχουν... βουτήξει το δάχτυλο στο βάζο με το μέλι του
    δημόσιου χρήματος ποικιλοτρόπως;

    Δεν είναι φανερό ότι πολλοί ήταν αυτοί που διόρισαν, διορίστηκαν, βόλεψαν
    παιδιά, συζύγους, βαφτιστήρια και τώρα το παίζουν δημόσιοι τιμωροί και
    εκφραστές της λαϊκής δυσαρέσκειας; Πώς μπορεί να σηκώνεις το δάχτυλο, για
    να δείξεις τον φταίχτη, ενώ και εσύ ο ίδιος είσαι μπλεγμένος σε αυτό το
    παιχνίδι του πλουτισμού (στο μέτρο του δυνατού για τον καθένα) και του
    βολέματος;

    Γιατί, κ. Σαρτζετάκη, φροντίσατε να διοριστεί η σύζυγός σας ως υπάλληλος
    στο γραφείο σας, ενώ ήταν ήδη συνταξιούχος υπάλληλος της Ακαδημίας
    Αθηνών;
    Γιατί, κ. Παπούλια, δεχθήκατε να υπάρξει αυτή η τόσο προνομιακή
    μεταχείριση, που ούτε ουσιαστικά νόμιμη είναι ούτε φυσικά ηθική; Αν δεν
    γνωρίζατε και αγνοείτε το τι συνέβη, και πάλι δικό σας είναι το σφάλμα.

    Ως πότε θα συνεχίζεται ο εμπαιγμός του ελληνικού λαού; Την κρίση, που
    προήλθε και εξαιτίας της κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος, θα
    πληρώσουν
    αυτοί που δεν φταίνε. Οι υπόλοιποι που ξέρουν πώς να συμπεριφερθούν σε
    καταστάσεις κρίσης, προφανώς, θα τη γλυτώσουν.

    ReplyDelete
  18. Μια μέρα μετά το πρώτο έγγραφο, σε δεύτερο έγγραφο της Προεδρίας της
    Δημοκρατίας (με αριθμό πρωτοκόλλου 1621/72 και ημερομηνία 16 Ιανουαρίου
    2008), που μπορείτε να δείτε εδώ:
    ο Κωνσταντίνος Α. Γεωργίου, γενικός γραμματέας του Γραφείου Διοικητικών
    Υποθέσεων της Προεδρίας, δημοσιοποιεί την απόφαση τοποθέτησης της κ.
    Ευφροσύνης Αργυρίου - Σαρτζετάκη, ως μετακλητής υπαλλήλου, «με μισθολογικό
    κλιμάκιο 1ο και βαθμό Α' της κατηγορίας ΠΕ στο Γραφείο του τέως προέδρου
    της Δημοκρατίας, κ. Χρήστου Σαρτζετάκη». Το αν τέτοιος διορισμός είναι
    νόμιμος ή ηθικός δεν χρειάζεται καν να το ρωτήσουμε. Αλλά αναρωτιέται ο
    κάθε εχέφρων κάτοικος αυτής της χώρας, που καλείται εν μέσω κρίσης να
    ζήσει
    με μισθούς και συντάξεις πείνας, τι ανάγκη (οικονομική ή άλλη) είχε η κ.
    Σαρτζετάκη να επιστρέψει στην εργασία, ενώ μόλις είχε συνταξιοδοτηθεί;
    Γιατί το ελληνικό κράτος υποχρεώνεται να χρεώνεται με υπαλλήλους που
    εργάζονται στα γραφεία των πρώην Προέδρων της Δημοκρατίας; Αν, όντως, ο κ.
    Σαρτζετάκης είχε ανάγκη από προσωπικό, και αφού αυτό είναι νόμιμο, γιατί
    δεν δόθηκε η δυνατότητα σε έναν νέο άνθρωπο ή σε κάποιον που πραγματικά
    έχει ανάγκη να ασκήσει αυτά τα καθήκοντα;

    Η σύζυγος του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας, προφανώς, δεν αρκέστηκε στα
    χρήματα που θα έπαιρνε ως συνταξιούχος (μηνιαία καταβολή και ΕΦΑΠΑΞ), γι'
    αυτό και θέλησε να μπει και πάλι στην ενεργό δράση, δουλεύοντας πλάι στον
    άνδρα της. Αλήθεια, πόσο μεγάλη είναι η οικονομική διαφορά μεταξύ της
    σύνταξης που θα λάμβανε από την Ακαδημία Αθηνών και στον μισθό που
    απολαμβάνει ως υπάλληλος της προεδρίας;

    Ο κ. Παπούλιας, πριν από μερικές μέρες, εμφανίστηκε να δηλώνει ενώπιον του
    πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου, ότι «Πρέπει να υπάρξει δικαιοσύνη και να
    παταχθεί η φοροδιαφυγή». Στην ίδια συνάντηση ζήτησε να τιμωρηθούν οι
    υπαίτιοι της σημερινής κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα. Γνώριζε ο
    Πρόεδρος της Δημοκρατίας τι έχει συμβεί και κατά τη διάρκεια της δική του
    προεδρίας; Δεν είναι και αυτό άλλο ένα παράδειγμα του πώς λειτουργεί ο
    κύκλος των ημετέρων; Δεν είναι φανερό ότι οι περισσότεροι που κάνουν τώρα
    κριτική αφ' υψηλού έχουν... βουτήξει το δάχτυλο στο βάζο με το μέλι του
    δημόσιου χρήματος ποικιλοτρόπως;

    ReplyDelete