Tuesday, August 17, 2010

Το μέλλον είναι στα χέρια μας

Του Γιάννου Λιβανού*

Η 12η Αυγούστου έχει ανακηρυχθεί από τον Ο.Η.Ε. Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας με βασικό στόχο να διεγείρει το δημόσιο διάλογο σε εγχώριο και διεθνές επίπεδο γύρω από τα ζητήματα που απασχολούν τη νέα γενιά.

Στη χώρα μας η σχετική συζήτηση τα προηγούμενα χρόνια ήταν σχετικά υποτονική. Όχι διότι τα ζητήματα της νέας γενιάς ήταν λιγότερο σημαντικά, αλλά κυρίως διότι η θεσμική περιθωριοποίηση των νέων αποτυπωνόταν και στον ισχνό δημόσιο διάλογο γύρω από τα ζητήματα της νεολαίας.

Η οικονομική κρίση και η σταδιακή απαξίωση του μεταπολιτευτικού οικονομικού, κοινωνικού και πολιτικού προτύπου ανάπτυξης και ευημερίας έχουν τοποθετήσει, με περισσότερη επιμονή από ποτέ, στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος τα προβλήματα, τις ανάγκες, τις προοπτικές, τις ευκαιρίες και τις δυνατότητες της νέας γενιάς. Η δίκαιη κατανομή των κοινωνικών βαρών και των ευκαιριών μεταξύ των γενεών, ή διαφορετικά η αρχή της διαγενεακής δικαιοσύνης, εντάσσεται στο σχεδιασμό των δημόσιων πολιτικών και συνιστά βασικό κριτήριο των διαρθρωτικών αλλαγών, όπως επισήμανε και ο Πρωθυπουργός της χώρας στην ομιλία του στη Βουλή για το ασφαλιστικό. Η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, η διαδικασία ανοίγματος των κλειστών αγορών και επαγγελμάτων, η τιθάσευση του δημοσίου χρέους, η φιλική προς τους νέους διοικητική μεταρρύθμιση (δικαίωμα εκλέγεσθαι στα 18), η έμφαση στην πράσινη οικονομία και οι ριζοσπαστικές αλλαγές στο χώρο της Παιδείας είναι μερικά παραδείγματα που ανακατανέμουν πόρους και ευκαιρίες προς όφελος των νέων και διανοίγουν ευνοϊκότερες προοπτικές για το μέλλον.

Παρά τις δομικές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας και οργάνωσης του κράτους, η οικονομική κρίση δεν παύει να ασκεί τρομακτικές πιέσεις στη νέα γενιά. Η δυσκολία μετάβασης στην αγορά εργασίας και η επίμονα υψηλή νεανική ανεργία, η μειωμένη αυτονομία των νέων, η αναπότρεπτη οικογενειακή εξάρτηση και η παραμέληση των νέων από το σύστημα κοινωνικής προστασίας συνιστούν μερικές κρίσιμες όψεις των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η νέα γενιά. Αναμφίβολα, οι χαμηλές προσδοκίες οδηγούν συχνά σε απαισιοδοξία, φόβο, απογοήτευση, παραίτηση, ή σε περισσότερο ακραίες εκδοχές, όπως στην τυφλή αποδοκιμασία και στη βία.

Μπορούμε, ως νέα γενιά να ξεφύγουμε από τον κύκλο του μαρασμού, των χαμηλών προσδοκιών και της απογοήτευσης; Ναι μπορούμε. Με θεσμικές αλλαγές και πολιτικές πρωτοβουλίες, με μία νέα αντίληψη για τη νέα γενιά, με ατομική και κοινωνική υπευθυνότητα και με ένα νέο δημόσιο ήθος.

Μπορεί να βιώνουμε ασφυκτικές πιέσεις, ωστόσο είμαστε προικισμένοι με αρκετά στοιχεία που καμία γενιά δεν γνώρισε πριν από μας. Βιώσαμε τα υψηλότερα επίπεδα ειρήνης, πολιτικής σταθερότητας, δημοκρατίας, οικογενειακής υποστήριξης, μόρφωσης, κατανάλωσης, πληροφόρησης και τεχνολογικής ανάπτυξης. Είμαστε οπλισμένοι με εργαλεία και γνώσεις ώστε να μπορούμε να πάρουμε την τύχη στα χέρια μας. Το διακύβευμα για μας είναι να αυτενεργούμε, να επιδιώκουμε τη διαρκή βελτίωση των δεξιοτήτων μας, να αποζητούμε την «αυτομόρφωση», να επιδιώκουμε την κοινωνική δικτύωση μέσω της κοινωνικής προσφοράς, του εθελοντισμού και του ακτιβισμού, να δημιουργήσουμε ένα νέο κύμα νεανικής πρωτοβουλίας και καινοτομίας στη γειτονιά, στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, και να διεκδικήσουμε δυναμικά το ρόλο μας στα δημόσια δρώμενα.

Σ’ αυτή την προσπάθεια, έχουμε ανάγκη από τη συνδρομή ενός σύγχρονου και αποτελεσματικού κράτους που δεν αντιμετωπίζει τη νέα γενιά -απλώς- ως μία ευάλωτη ηλικιακή κατηγορία, αλλά ως μία δυναμική κοινωνική ομάδα που διέρχεται από κρίσιμες μεταβάσεις και στάδια ζωής (από την εφηβεία στην ενηλικίωση, από το σχολείο στο πανεπιστήμιο, από το πανεπιστήμιο στην αγορά εργασίας, από την αγορά εργασίας στην αυτονομία) και χρειάζεται το «υποστηρικτικό του χέρι». Με σκληρή δουλειά και επιμονή, μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα νέο αφήγημα για τη νέα γενιά και να διαμορφώσουμε τους όρους της οικονομικής και κοινωνικής μας ανάκαμψης σε ένα ανταγωνιστικό, καινοτόμο αλλά ταυτόχρονα δίκαιο και ανοιχτό οικονομικό σύστημα, που θα χαρακτηρίζεται από ευκαιρίες και επίδειξη αλληλεγγύης προς τους οικονομικά ασθενέστερους. Το μέλλον είναι στα χέρια μας!

*Μήνυμα του Γενικού Γραμματέα Νέας Γενιάς κ. Γιάννου Λιβανού με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας.

18 comments:

  1. Αρχίσανε ήδη το πασάλειμμα εν όψει δημοτικών εκλογών.

    Η "νέα γενιά" πλέον διαβάζει και καταλαβαίνει, αυτό που πρέπει και όχι αυτό που μεταδίδουν στα κανάλια. Ότι για παράδειγμα δεν έχετε εξηγήσει ακόμα τα νούμερα, τα φρέσκα 25 δις προς τις τράπεζες (ενώ έχουν περάσει τα περίφημα "stress tests" και μετά τα 28+15 δις του Αλογοσκούφια), τον εκτροχιασμό των ακάλυπτων επιταγών, τις χαριστικές "ρυθμίσεις" για τους μεγαλοφειλέτες, για το σχέδιο καταπολέμησης της ανεργίας και της ύφεσης, για την ένταξη βασικών τροφίμων στο ΦΠΑ 23% από το νέο έτος.

    Το μόνο πράγμα που έφερε το Jeffry πίσω από τις διακοπές του ήταν να συναντηθεί με έναν καραακροδεξιό πρωθυπουργό του Ισραήλ, λίγους μήνες μετά τη σφαγή στο Mavi Marmara σε διεθνή ύδατα και την παράνομη φυλάκιση Ελλήνων.

    Μείνετε ανήσυχοι, σας έχουμε εμπιστοσύνη. Χειρότερα δεν μπορείτε να τα πάτε.

    ReplyDelete
  2. Mia xara ta grafei to arthro alla dyskoleyomai na pistepso oti to egrapse o idios o proedros, i oti katalavainei ti tha poune ola ayta pou leei ekei mesa.

    I GGNG akoma organonei istioploika taksidia anti na katalavei oti to thema ergasia, agora ergasias, katartisi kai kinitikotita enos eyeliktou ergatikou dynamikou gnosis einai ayta pou prepei na proothisei.

    Alla exei ti nootropia mikromagazou, apokomenou apo tin pragmatikotita, kai to xeirotero, arnoumenou na synergastei me tin pragmatikotita. Gia to logo ayto kai gia pollous allous, exei perioristei sto na moirazei epitages gia erga rousfetologika kai midenikis prostithemenis aksias, kai na arneitai tin prosvasi se idees kai kefalaio apo allous foreis pou endexomenos se teliki analysi na tous blepei ki antagonistika mesa apo to prisma tou mikromagazou me tous pelates tou.

    ReplyDelete
  3. τη νέα γενιά...6, 7 years old
    in 15 years 2025

    ReplyDelete
  4. Μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα..

    Αφήστε το ρε παιδιά, δεν πάω καλύτερα Κυριακή πρωί να ακούσω το κήρυγμα του παπά; Το ίδιο είναι.

    ReplyDelete
  5. Μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα..to much blahhh


    Αφήστε το ρε παιδιά, δεν πάω καλύτερα Κυριακή πρωί να ακούσω το κήρυγμα του παπά?
    orthodoxia ortho doxes
    ortho boxes

    Το ίδιο είναι

    ReplyDelete
  6. "Το μόνο πράγμα που έφερε το Jeffry πίσω από τις διακοπές του ήταν να συναντηθεί με έναν καραακροδεξιό πρωθυπουργό του Ισραήλ"

    Κακώς.Μόνο με τον υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,Αχμαμενιτζάν, έπρεπε να συναντηθεί.Το πολύ και με τη δημοκρατική "χαμάς" ή και τη προοδευτική "χεζμπολάχ".

    ReplyDelete
  7. "Τη σφοδρή αντίδραση των κομμάτων της Αριστεράς προκαλεί η πολιτική αναβάθμισης των σχέσεων Ελλάδος-Ισραήλ"

    Υπερασπίζονται τα δημοκρατικά τους ιδεώδη.

    ReplyDelete
  8. "Αχμαμενιτζάν, χαμάς,χεζμπολάχ,ταλιμπάν"="πολιτικά ισοδύναμα του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ".

    ReplyDelete
  9. "Quiz

    «Είναι γεννημένος αρχηγός και αυτό δεν κρύβεται ούτε σε μια απλή χειραψία. Ηταν θεόρατος, πανύψηλος. Εφερνε αισιοδοξία ακόμη και στο περπάτημά του και στη χειραψία του».
    Επιλέξτε μία από τις παρακάτω απαντήσεις:
    α) η Φάνη Πάλλη-Πετραλιά όταν πρωτοαντίκρισε τον Κώστα Μητσοτάκη,
    β) η Iωσηφίνα όταν γνώρισε τον Ναπολέοντα,
    γ) η κυρία Τζότζολα, όταν, στην τρυφερή ηλικία των 15 ετών, γνώρισε τον Αντώνη Σαμαρά".

    Καθημερινη 18-08-10

    Τζότζολα,Τζότζολα,ολέ!
    με το πουκάμισο,
    το ολίγον θαλασσί και ολίγον μπλέ.

    ReplyDelete
  10. Δεν υπάρχουν μόνο Τζοτζολίνες αλλά και Τζοτζολίνοι.

    Διαβάστε το φαληρέα για να δροσιστείτε.

    ------------------
    Aπολύτως αφοσιωμένος

    Δεν τον γνωρίζω τον άνθρωπο, παρά μόνο μέσα από την αρθρογραφία του, δεν έχω αμφιβολία όμως ότι κανείς δεν λατρεύει τον Αντώνη Σαμαρά περισσότερο από τον δικηγόρο Φαήλο Κρανιδιώτη, που συγκαταλέγεται στους στενούς συμβούλους του. Οπως διαβάζω στο τελευταίο άρθρο του -το οποίο, εναρμονισμένο με το κλίμα των ημερών, έχει γραφεί σε ύφος έντονα προσωπικό, σχεδόν εξομολογητικό- ο γνωστός δικηγόρος δεν έφυγε από την Αθήνα τον Δεκαπενταύγουστο.

    Εμεινε εδώ, φρουρός του οράματος του Αντώνη Σαμαρά, για τον οποίο πιστεύει ότι είναι μοιραίο να οδηγήσει κάποτε το έθνος προς το πεπρωμένο του και γι’ αυτό του ασκούνται πιέσεις από τα όργανα της παγκοσμιοποίησης ώστε να ενδώσει: «Η “παράγκα” όμως, αδέρφια, έχει κι άλλο άγχος. Φοβάται τον Αντώνη, γιατί δεν τον ελέγχει. Η σθεναρή καταψήφιση του Μνημονίου και η τεκμηριωμένη αντιπρότασή του, την οποία άλλοι αποσιώπησαν, άλλοι διαστρέβλωσαν αλλά ελάχιστοι προέβαλαν κι ανάλυσαν, έστω για να την αντικρούσουν, έχει προκαλέσει εκνευρισμό στο σύστημα. Γνωρίζουν ότι ο Αντώνης έχει στη συνείδηση του κόσμου την εικόνα του ανθρώπου που πάει κόντρα στο ρεύμα και ξέρει να λέει όχι. Γνωρίζουν ότι δεν μπορούν, χωρίς να γελοιοποιηθούν, να του αποδώσουν ευθύνες για την κακή πορεία της χώρας. Ετσι γνωρίζουν ότι ο Λαός θα στραφεί σε κείνον, τη νύχτα που θα τρέχουν για το αεροδρόμιο κρατώντας το τρύπιο φέσι τους μην το πάρει ο αέρας. [...] Η μεγάλη δύναμη του Αντώνη είναι ότι εκφράζει τις κυρίαρχες αντιλήψεις στα σπλάχνα του ίδιου του Λαού, τις Ιδέες που συγκροτούν διαχρονικά τον Ελληνικό Εθνισμό, την ταυτότητα αυτής της Γης και των Ανθρώπων της».

    Ο Σολωμός μάς προέτρεψε να κλείσουμε μέσα στην ψυχή μας την Ελλάδα και, τότε, ο καθένας θα νιώσει «κάθε είδους μεγαλείο». Οπως αποδεικνύεται το αυτό ισχύει και για όσους κλείνουν στην ψυχή του τον Αντώνη Σαμαρά...

    ReplyDelete
  11. Exo tin entyposi oti i krisi de mas kanei sofoterous stin Ellada, alla perissotero ideologikopoiimenous kai pikramenous.

    Ena steiro oxi se ola, to mathame kala apo to sxoleio. Kathe epanastasi kai kathe antistasi me ena oxi synyfasmena, istorika kai politismika, organika syndedemeni ayti i mia leksi me mia olokliri stasi zois kai ena syllogiko pneyma pou perithoriopoietai olo kia perissotero apo ti skini tis proodou.

    Ki etsi kataligoun kapoioi na xrisimopoioun to xioumor kai to sarkasmo os opla enantia se ayton ton koinoniko fasismo pou klaiei odyretai kai leei oxi se ola.

    ReplyDelete
  12. rat 700 και λοιποι

    Το προβλημα στην Ελλαδα ειναι συγκεκριμενο και ειναι το μοντελο αναπτυξης που εχει.

    Το σοβιετικου τυπου δημοσιο.

    Οσοι φοροι και να μπουν ,οσα σπιτια και να κατασχεθουν οσοι οφειλετες και να μπουν φυλακη
    το προβλημα ειναι το 1,2 ΔΥ που εχει η χωρα και η μονιμοτητα που ειναι κινητρο για τη νεολαια να μπει στο δημοσιο αντι να δημιουργησει.

    Ακομα και η διεφθορα ωφειλεται στη μονιμοτητα που υπαρχει στο δημοσιο.

    Η Ελλαδα ειναι ενα κραμα ΕΣΣΔ -Λατ.Αμερικης και εχει μια νεολαια
    που εχει να επιλεξει μεταξυ δημοσιου και ξενιτειας.

    Την ιδιωτικη οικονομια την ξεζουμιζουν οι 1,2 εκατ. ΔΥ.

    Δεν ξερω μεχρι ποτε μπορει αυτο το μοντελο να συνεχιστει.

    Παντως προς το παρον οι ΔΥ μενουν σχεδον απειραχτοι , υπαρχει φοροκυνηγητο με στοχο λεει να μαζευτουν λεφτα για ποιον;

    ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΘΕΙ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΑΡΓΟΜΙΣΘΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ.

    Η Αυστρια εχει 60.000-120.000 ΔΥ το πολυ
    και χωρισμενα κρατος-εκκλησια.

    Η Ελλαδα 1,2 (;) προνομιουχους ΔΥ
    και εκκλησια που την ταιζει το κρατος.

    Αληθεια ποιος πιστευετε οτι εχει
    ποιο βιωσιμο οικονομικο μοντελο;

    ReplyDelete
  13. Επίσης οι ΔΥ υποχρεώνουν τους μισούς δικηγόρους και τραγουδιστές να μην κάνουν φορολογικές δηλώσεις και τους άλλους μισούς να δηλώνουν 10.000 ευρώ εισόδημα το χρόνο.

    ReplyDelete
  14. Oraios o Lyritzis simera, mila gia tin atomiki eythyni ton politon.

    http://www.skai.gr/player/Radio/?mmid=203958

    Einai aksiosimeioto gia ena dimosiografo tis sxolis tou "ftaiei to kratos".

    ReplyDelete
  15. Normad

    Για τη φοοδιαφυγη ποιος ευθυνεται;

    Mηπως η μονιμοτητα των ΔΥ που αποθρασυνει μερικους αφου ξερουν οτι
    ειναι πανισχυροι και δεν τιμωρουνται;

    Μηπως δεν γινονταν ελεγχοι οπως επρεπε απο ΔΥ;

    Αληθεια normad πιστευεις οτι με 1,2 εκατ. ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΔΥ η λυση ειναι οι μαζικοι φοροι και οι Κατασχεσεις περιουσιων;

    Και ολα αυτα για να πληρωνονται
    οι ΔΥ;

    Δηλαδη η ουσια της οικονομιας σημερα ειναι η διατηρηση της βασιλειας των αργομισθων του δημοσιου;

    θα παθει κακο η χωρα εαν οι ΔΥ γινουν 200.000;

    ReplyDelete
  16. "θα παθει κακο η χωρα εαν οι ΔΥ γινουν 200.000;"

    Σε λίγα χρόνια τόσοι θα είναι.Κάθε μέρα φεύγουν μαζικά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
    Σήμερα είναι 670.000 χωρίς τους ΔΕΚΟ.Το 1.200.000 δεν προκύπτει απο πουθενά.
    Αρα θα μείνουμε χωρίς "βαρβάρους".
    Το πρόβλημα θα είναι σύντομα τα εκατομμύρια των συνταξιούχων.Εκεί πρέπει να εστιάσουμε τη συζήτηση.
    Μην ερίζετε "περί όνου σκιάς".

    ReplyDelete
  17. parmenides

    768.009 ειναι απ οτι εψαξα χωρις ΔΕΚΟ
    ΟΤΑ ,Εθνικη κα

    Μ αυτους χωρις υπερβολη ο αριθμος ξεπερνα το 1 εκατ.

    Τωρα για τους συνταξιουχους κι αυτοι
    συνηθως ειναι του Δημοσιου των ΔΕΚΟ κλπ

    Οι κοινοι θνητοι συνταξιουχοι συνηθως ζουν με γιαουρτι και πατατες.

    Οι ποιο τυχεροι (και τολμηροι) που δεν εγιναν ΔΥ εφυγαν το 50
    το 60 το 70 φτου και βγαινω
    σε Αυστραλιες και Γερμανιες
    και μας απαλλαξαν απο το βαρος.

    Υπαρχουν βεβαια και αυτοι που στα 70 ακομα δουλευουν(κουλουρια ,μεροκαματα) γιατι απλα δεν τους κολουσαν ενσημα.(αλλη πικρη ιστορια)

    Λυσεις στην Ελλαδα-οποιες κι αν ειναι αυτες θα δωσει οχι η πολιτικη ηγεσια αλλα η ροη των πραγματων.

    Η πολιτικες ελιτ πιστευω οτι βρισκονται ειτε στον σοσιαλιστικο τους παραδεισο ειτε στους δηθεν εθναρχες.

    Απ αυτους μην περιμενετε τιποτα

    ReplyDelete